BINNENLAND.
Land- en Tuinbouw.
Kerknieuws.
Schoolnieuws.
Radio Nieuws.
DE GOD VAN HET GOUD
WOENSDAG 25 JANUARI 1933
JASPAR SCHELDT
Schrijvend over het antwoord, dat Jaspar,
de Belgische minister van Financiën gaf
op een interpellatie, zegt Het Volk:
„De minister verklaarde, dat de socialis
ten, die beweren, dat de lasten vooral de
massa treffen, en die de arbeiders ophitsen,
ellendelingen zijn. Deze vlegelachtige op
merking veroorzaakte een oorverdoovend
lawaai op de banken der socialisten".
Blijkbaar heeft de heer Jaspar te nauw
gezet de roode pers in Nederland of rede
voeringen van Nedcrlandsche sociaal-demo
craten gelezen! Voorbeelden trekken!
VAN TYPOGRAAF TOT
SCHRIFTKUNDIGE
HET NUT VAN ONLEESBARE CO PIE.
Onder „Correspondentie" vonden we in
de Volkskrant het volgende antwoord
aan een jeugdig briefschrijver:
„Vorige week nog riep de bedrijfsleider
me bij zich en zei: „Mijnheer, het is op
vallend, dat de zetters uw copie hoe langer
hoe meer gaan waardeeren. In het begin
mopperden ze wel eens, maar eenmaal aan
uw handschrift gewend, vinden zij het pret
tig en leerzaam. Zij krijgen er een prach
tige oefenschool in om voortaan voor geen
enkele copie terug te schrikken. Ik maak,
dank zij uw schrift, volslagen schriftgeleer
den en letterkundigen van hen. Als het zóó
door gaat stuur ik ze naar Egypte en Mexico
om oude geschriften te ontcijferen. Zij
krijgen er zelf „smul" in (ja, smul, dat zei
hij) en vechten om iedere snipper copie
van u. En die zetter, die zich kortgeleden
tegenover u een valschheid veroorloofde, heb
ik voor een jaar van uw copie geschorst"
Ziezoo, nu wilde ik van die dubbelgebrilde
zetter een schriftkundige maken en nu is
hij uitgesloten. Dat is de straf, en ik wed,
dat hij mij spoedig komt vragen een goed
woordje te doen bij den meester, om
alsjeblieft mijn letters weer te mogen eten.
Zetter: en nu geen woord er bij of je bril
len zijn geteld!"
Zoo'n brief was bij ons blad ook moge
lijk. Want er zijn overal redacteuren, die
van hiërogliefenschrift houden. Wie de
echoen past
ONBEHOORLIJK
De roode pers 9chrijft over de vraag,
welke in de laatste dagen aan de orde is.
wie tot vice-president van de Raad van
State zal worden benoemd. Zal een met
name genoemd roomsch-katholiek staats
man er voor in aanmerking komen, dan wel
een ander.
Wat de godsdienst der staatsdignita-
rissen is, laat ons ijskoud, schrijft H e t
Volk. Het eenige waarbij wij belang
hebben, is hun politieke opvatting en
natuurlijk hun karaktergaafheid. De kran.
tent-wist omzeilt echter het juiste adres.
Het is bekend genoeg, dat het de per
soon der Koningin is, die gekant is tegen
de benoeming van een katholiek in een
functie, wier bekleeder traditioneel ge
acht wordt haar persoonlijke politieke
raadsman te zijn en dat zij voor deze
functie een lidmaat van haar eigen kerk,
de Ned. Hervormde, wenscht. Het moge
voor de katholieke pers niet dienstig zijn
dit gezichtspunt in het oog te vatten in
een Oranje-jubeljaar, waarin zij krachtens
bisschoppelijk besluit meejubelt, daarom
behoeft zij haar gal nog niet te ontladen
tegen de liberale pers, die In het geding
zoo onschuldig is als een pasgeboren kind.
De wijze, waarop hier de Koningin In het
debat betrokken wordt, is onbehoorlijk.
Te meer, omdat het gebeurt van een zijde,
die het hardste schreeuwt, als anderen
maar van Oranje reppen. En nog te meer,
omdat de roode pers geen enkel steekhou
dend argument voor de bewering kan aan
voeren.
Maar nietwaar, als schimpen op Oranje
mogelijk is, dan mag deze pers het, terwille
yan de achterban der partij, niet nalaten.
EEN PERTINENTE VRAAG
In het laatste nummer van de Natio
nale Unie wordt betoogd, dat „bij alle,
zeer aanzienlijke nuances, die de herstel
beweging in ons land vertoont, er, tot dus
ver, één leidend beginsel is, dat haar tot een
eenheid verbindt. Dit beginsel is het anti-
parlementarisme".
Hoe denkt daarover het Nationaal
Socialisme, zoo vraagt het blad.
„Want, zoo heet het, wij hebben voor het
stellen van deze ernstige vraag een zeer be
paalde reden.
Tot onze onuitsprekelijke verbazing heb
ben wij, als eerste adjudant van den heer
Mussert, zien optreden den heer Van der
Voort van Zijp. oud-voorzitter van de anti
revolutionaire '2e Kamerfractie. De heer Van
der Voort van Zijp is namelijk korten tijd
voorzitter van de Nationale Unie geweest.
Dit was destijds niet in strijd met zijn
beginselen, aangezien de Nationale Unie
bij haar oprichting, een laatste poging heeft
gedaon om de nationaal-overlevende groe
pen links en rechts tot nauwere samenwer
king te brengen. De heer Van der Voort van
Zijp kon, meende men, tot bereiking van
dat doel goede diensten doen.
Al spoedig bleek echter, dat de heer Van
der Voort van Zijp de Nationale Unie tot een
partij wilde omvormen, welke partij hem
dan naar het Parlement zou afvaardigen.
De leiding van de Nationale Unie heeft
zich, krachtens het principieel anti-parle-
mentaristisch standpunt der Unie, daartegen
verzet, en den heer Van der Voort van Zijp
als pro-forma voorzitter doen heengaan.
Nu doet het ons, natuurlijk, veel genoe
gen, te bemerken, dat de heer Van der Voort
van Zijp van de dwalingen zijns weegs in
1925 is teruggekeerd, en dat voor hem geldt:
hoe ouder, hoe wijzer.
Maar wij zouden toch gaarne, van deze
bekeering, een betrouwbare acte hebben.
Om onverhoedsche terugval in de zonde
der zetelzucht te voorkomen.
En daarom stellen wij, aan de leiding der
nationaalsocialisten de pertinente vraag:
Staat gij op anti-parlcmentarisch stand
punt, ja of neen?
We vreezen, dat een pertinent antwoord
zal uitblijven.
Maar ook het uitblijven van zulk een ant
woord zal, voor ons, volkomen duidelijk
WIJZIGING DER TARWEWET
In de Memorie van Antwoord aan de
Eerste Kamer betreffende het ontwerp van
wet tot wijziging van de tarwewet 1931
merk de minister van economische zaken
en arbeid op, dat dit wetsvoorstel slechts
de gelegenheid geeft, om 't maal percentage
op 40 te brengen. Dit wil niet zeggen, dat
het de bedoeling is oin het maalpercentage
dadelijk op 40 te bepalen. Voorloopig kan
met een lager percentage worden volstaan,
terwijl het mogelijk zal zijn tevens den zg.
V.I.T.A.-pnjs eenigszins te verlagen, zoodui
niet gevreesd behoeft te worden voor een
stijging van den broodprijs, tengevolge van
deze wijziging met tenminste 2 cent
De minister meent, dat met een stijging
van den broodprijs van ongeveer 0.7 cent
zal kunnen worden volstaan. Had de regee
ring niet ingegrepen, dan zou het voor de
meerderheid der landbouwers niet mogelijk
zijn geweest, den strijd om het bestaan ver
der vol te houden. Zelfs na de wijziging zal
de prijs der tarwe-melange, welke de mole
naars moeten gebruiken, lager zijn dan deze
was vóór den wereldoorlog Gezien de overi
ge kosten van levensonderhoud, meent de
minister dat bij een dergelijke prijsver
houding, geen te aware belasting op het
publiek zal worden gelegd.
Teneinde uitwassen te voorkomen, zal de
met tarwe bezaaide oppervlakte, welke voor
steun In aanmerking komt, voor elk bedrijf
niet grooter zijn dan 1/3 van de totale op
pervlakte bouwland van dat bedrijf in 1932.
Zoodra van een algemeene opleving blij
ken mocht, zoodat weder tot de cultuur van
andere gewassen kan worden overgegaan,
kan de regeering gebruik maken van de
mogelijkheid, welke de constructie van de
Tarwewet haar biedt om voor een geleide
lijke beëindiging van de werking dier wet
zorg te dragen. Zooals op het oogenblik de
omstandigheden zich laten aanzien, is daar
van evenwel geen sprake.
Tenslotte kan nog worden medegedeeld,
dat de verschillende gewestelijke Tarwe-
organisaties elk op haar eigen wijze een
regeling hebben getroffen, waarbij de tarwe
handelaren zooveel mogelijk zijn Ingescha
keld.
DE TUINBOUWSTEUNWET
Met uitbetalingen begonnen
Men Is dezer dagen aan verschillende
veilingen aangevangen met de uitbetalingen
voor de TuinbouwsteunweL In hoofdzaak
betreffen deze uitbetalingen de kas-kom-
kommers in de omgeving van het Westland
Rotterdam, terwijl in Noord-Holland voor
sluitkool en vroege aardappelen is uitge
keerd.
De vorige week is aan enkele Westland-
sche veilingen dit gedeelte uitbetaald, en
evenzoo aan de Delftsche vellingen. Ber-
kel enz.
Naar we voorts vernemen ls het niet on
waarschijnlijk, dat in het eind van deze
week of in den loop van de volgende week
ook met de uitbetalingen voor de verdere
producten zal worden aangevangen.
Zooals we reeds hebben gemeld, zijn on
langs door de ingestelde commissie de voor
stellen aan den Minister gedaan nopens de
bepaling van de richtprijzen.
VOORSCHOTTEN AAN TUINDERS
Enkele gemeentebesturen in het Westland
zullen ook thans weer ertoe overgaan medewer
king te verleenen aan kweekers teeltvoorschot
ten te verstrekken door de veilingen. Deze
voorschotten worden dan in den loop van den
zomer geleidelijk aan de veilingen weer inge
houden.
Door B. en W. van 's-Gravenzande wordt den
raad voorgesteld de garantie te aanvaarden
van f 5000. welk bedrag door de veilingvereeni-
ging Woutersweg aldaar voor de voorschotten
wordt beschikbaar gesteld.
NED. HERV. KERK.
Aangenomen: Naar Landsmeer, H. M.
E. Bremer te Buiksloot.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen: Te Middelbands, M. Heikoop
te Utrecht.
AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE.
Cand. J. Loos, voorheen hulpprediker
te Enschedé, werd Zondag ji. als predikant
bevestigd by de Ned. Herv. Gemeente te
Oudega c.a. (W.) door Ds. W. A. B. ten Kate,
van Wassenaar, met een predikatie over Joh.
20 21. Aan de handoplegging namen deel.
behalve de bevestiger, de consulent, Ds. J.
Hen-geveld, van Oosthem, en Ds. B. C. Kool
haas, van Utrecht. Des namiddags deed Ds.
Loos zijn intrede met een predikatie over 2
Cor. 5 20, waarbij ook eenige ringpredikan-
ten en de Burgemeester van Wijmbritseradeel
tegenwoordig waren.
Ds. L. BAAS.
Men deelt ons mee, dat Ds. L. Baas, pre
dikant bij de Clir. Geref. Kerk te Werkendam,
op medisch advies, van den Kerkraad een
rusttijd van drie maanden ontving.
Ds W. M. ROEST
De W. M. Roest, de vroegere voorganger
der Bapt. Gem. te Siddieburen (Gr.), daar
voor te Delfzijl werkzaam, die uit zijn ambt
ontzet is, treedt weer op als prediker. Zijn
vrienden willen te Siddebu-ren een Vrije
Evangelisatie voor hem stichten.
JUBILEUM-WOEDE.
Dr. C. Bouma, predikant eener Geref. Kerk
te Den Haag, schrijft in het daar verschij
nend „Kerkblad" naar aanleiding van de
mededeeling in het pasverschenen Jaarboek
der Geref. Kerken: „Op veelvuldig verzoek
worden de jubileumdata niet meer opge
nomen". het volgende:
„In alle stilte heb ik hierbij geapplau
disseerd. Een dergelijk besluit geeft blijk
van doorbrekende nuchterheid; van het be
sef, dat dominees gewone menschen zijn.
In den loop der tijden is er iets in onze
Kerken gaan bederven. Een jubileum is
mooi en goed. Maar het kan zijn schaduw
zijden hebben. Zooals wanneer het maanden
lang van te voren reeds in het Jaarboek
aangekondigd staat, zooiets als een niet
voorbij te komen wenk: denken een stuk of
wat broeders er wel aan? De dominee ls dit
jaar jubilarisl
Zoo werd het vaste regel, dat leder, die
een kwart eeuw of veertig jaren in het
ambt staat, door de gemeente moet worden
gehuldigd.
En dan kwam het bij anderen voor, dat ze
het niet lieten bij die twee jaren, maar
soms in elk veelvoud van vijf een jubileum
jaar werd ontdekt. Soms in een veelvoud
van 2Vfe
Tien, Twaalf en een half. Twintig. Vijf
en twintig. Dertig. Vijf en dertig. Waarbij
men met wat virtuositeit dan nog weer ach
ter die getallen iets anders nu en dan kan
invullen. Als daar zijn:
Twaalf en een half jaar dominee.
Tien jaar op een plaats geweest
Twaalf en een half jaar getrouwd (als de
dominee eerst alleen maar een zuster en
nog geen verloofde had en dus een paar
jaren na zijn ambtsaanvaarding trouwde).
Enzoovoort.
Wie wat onder een gelukkig gesternte
geboren is, als dominee zijnde, zou het zoo
doende al een heel eind kunnen sturen met
zijn jubileums.
Het is volkomen begrijpelijk, dat er ver
zet komt. Och neen, lieve menschen niet
eerst bij de leden der gemeente.
Ons zelf begint dat weieens te vervelen.
We willen graag behandeld worden als
gewone menschen; hooggeacht om onze»
werks wil, ja. maar voorts gewone menschen.
Van wie niet bij elke lichte griepaanval
enzoovoorts in de krant komt. dat ze ziek
zijn. En die ook in hun gedenkdagen be
handeld worden als menschen.
Vandaar, dat er is opgeko.nen het jus non
jubilandi: het recht om aiet te jubileeren.
Waarvan verschillende predikanten reeds
hebben gebruik gemaakt
Jubileeren heeft zijn moois en zijn be
zwaren. In een jubileum is veel liefde en
soms ook misschien wel onwaarachtigheid.
Daarom, om dit alles, is het toe te juichen
dat de jubileumdata niet meer opgenomen
zijn".
KERKINSTITUEERING.
Te Groningen werd, naar de „N. Pr.
Gron. Ct" meldt, door den Kerkeraad der
Geref. Kerk besloten te voldoen aan het
verzoek van 197 belijdende leden der Kerk,
wonende te Helpman, om over te gaan tot
het institueeren van een Geref. Kerk in dat
stadsgedeelte.
INDISCHE PROT. KERKEN.
Bekend is, dat Ds. N. Klaassen te Bandoeng,
voorzitter van den Ind. Predikantenbond,
protesteerde tegen de benoeming van den
Zendingsconsul Dr. N. A. C. Slotemaker de
Bruine te Batavia tot voorzitter van het
bestuur der Indische Protestantsche Kerken
en dat hij voorts uit protest besloot zyn ambt
neer te leggen, ingaande 1 November a.s. II y
schreef voorts een brief aan den benoemde er.
aan het Kerkbestuur te Batavia. Toen het
Kerkbestuur Ds. Klaassen tot een samenspre-
king hierover uitnoodicde', gaf hy ten ant
woord „geen tyd" te hebben.
Na onderzoek van het hoofdbezwaar, als zou
door deze benoeming de Zending suprematie
over de Kerk verkrijgen, hebben Kerkbestuur
en Regeering verklaard het volkomen eens tc
zyn, dat in deze tyden geen betere benoeming
te doen was. Er zijn zeer belangrijke proble
men aan de orde, nJ. de reorganisatie van de
Indische Staatskerk en de financieele scheiding
tusschen Kerk en Staat in Indië; voorts en in
verband daarmee de groote kwestie der auto
nomie van de Minahassa- en Ambonsche Kerk,
waarbij toch met tegemoetkoming aan den
wensch dezer Kerken naar autonomie de een
heid der Indische Kerk te handhaven is; de
kwesties verder, die met de verminderende
landsuitkeeringen in verband staan en op vele
plaatsen .afbraak" beteekenen. Dat zyn pro
blemen van beslissende beteekenis voor het
heden en de toekomst der Indische Protestant
sche Kerk. En Regeering en Kerk zijn zóó
overtuigd van het geweldig belang van de
leiding der Kerk in dezen tyd en in deze
omstandigheden, dat zy in de eerste plaats
en vóór alle dingen gevraagd hebben naar
iemand, die krachtens kennis en levenshou
ding en algemeene georiënteerdheid geacht
kon worden tegen deze problemencomplexen
opgewassen te zyn. Kerkbestuur en Regeering
waren het er ten slotte volkomen over eens,
dat daartoe niemand méér geschikt te achten
was dan de thans benoemde.
DOOPLEDEN
Naar aanfleiding ven bet rapport dat de
predikanten Dr K. Dijk t-9 Den Haag en De
W. S. de Vries, van Voorburg, aan de Clas
sis den Haag der Geref. Kerken hebben uit
gebracht inzake betere bearbeiding van de
doopleden in de groote steden, welk rap
port de Classis aan alle Geref. Kerken in
ons vaderland heeft toegezonden, heeft de
Kerkeraad der Geref. Kerk van Rotterdam,
de Kerken in de groote steden tegen Don
derdag 9 Febr. a.s. in een conferentie te
Utrecht bijeengeroepen, teneinde gemeen
schappelijk de vraag wat hier kan en moet
orden, onder de oogen te zien.
KERKGEBOUWEN.
Te Groningen zaG, naar het „Gmn.
Kerkblad" meldt, een nieuwe Her
vormde kerk gebouwd worden op een
ter red n aan den Korreweg. Het ontwerp is
van gebroeders Meneink te Apeldoorn. De
kerk zad plaats bieden voor 870 peisonen,
terwijl aan de noordzijde een wachtkamer
voor predikanten en ambtsdragers wordt
gebouwd en aan de oostzijde een vergader
zaal] voor pl.m. 90 personen. Voor de kerk
komt een groot plein.
Te D e n e k a m p is voor het in aanbouw
zynde Ned. Herv. .Vereenigingsgebouw een
gift ontvangen van H. K. H. Prinses Juliana.
Ook werd van een gever, die onbekend wil
blyven, een gift van f 500 ontvangen.
Men hoopt het gebouw in het laatst /au
Februari in gebruik te kunnen nemen.
Te T i e 1 ls, volgens het „Hbl.", de
trerfkamer, het oude gebouw, dat op het
Kerkplein naast het gebouw voor godsdienst
onderwijs staat, weder in het bezit van de
Ned. Herv. Gemeente gekomen. De gerfkamer
was oudtijds de kleedkamer van den geestelijke
ZENDING.
Toelating van de Zending. Uit
Batavia wordt door Aneta gerneld:
Het lid van den Volksraad, de heer Soe-
kawati, heeft bij de Regeering de schrifte
lijike vraag ingediiend of zij bereid is een
beeliissing te nemen inzake de bijzondere
toelating op grond van artikel 177 van de
Wet op de Indische Staatsregeling, alvorens
de Volksraad zioh over deze Zen-diingskwea
ties heeft uitgesproken.
Financiën. De Samenwerkende Zen
dingscorporaties te Oegstgeest ontvingen
over 1932 behalve nog enkele tot dusver on
bekende bedragen, die in Indië ontvangen
werden, op een begrooting van 1 (WS-OOft—
ruim 971.500.—, welk bedrag na aftrek van
enkele bezuinigingen een voorloopig tekort
laat van 56 000-Over 1931 bedroeg dit
tekort ƒ100.000.Er is dus belangrijke
vooruitgang, ook daar het bedrag der inkom
sten weer hooger was dan in 1931. Inmiddels
haalde Januari een laagte-record jil- tot
dusver slechts 8500.—.
RIJKSUNIVERSITEIT TE LEIDEN.
By Kon. besluit is opnieuw benoemd tot
secretaris van het college van curatoren der
Rijksuniversiteit te Leiden Mr. P. J. Idenburg,
te Leiden,
RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT.
Tot conservator by de medische kliniek voor
den duur van dit jcar is benoemd Dr. P. Muller.
R.K. UNIVERSITEIT TE NIJMEGEN
Op initiatief van het Hoofdbestuur der St
Radbouddtiohting zal binnenkort in de Aula
der Universiteit te Nijmegen een bronzen
gedenkplaat worden aangebracht, waai op
de namen worden vermeld van hen, die
door hun groote offervaardigheid ale etioh-
teie der Universiteit worden geëerd.
De gedenkplaat wordt naar ontwerp van
de edelsmeden Brom te Utrecht uitgevoerd
in zwart brons, waarop de tekst en het Uni-
yorsite i te wa.pe n worden aangebracht in
Prol. Dr J. J. SALVERDA DE GRAVE
Dr J. J. Salverda de Grave heeft, naar
het „Hamdelebl." meldt, eervol ontslag ge
vraagd uit zijn betrekking van gewoon
hoogleeraar aan de gemieente-um/iveiisiteït
te Amsterdam.
Onder overlegging van het door curatoren
der Universiteit omtrent dit verzoek uitge
brachte advies, stellen B. en W. den Raad
voor, het gevraagde eervol ontslag te ver
leenen met ingang van 18 September.
SCHOOL VOOR BEELDENDE NIJVERHEID
Te Arnhem zyn sedert eenige jaren reeds
plannen in bewerking en ten deele reeds uit
gevoerd voor den bouw van een nieuwe Mid
delbare School vcor beeldende ny verheid en
bouwkunst aan de Coehoomstraat. Een geschil
met het rijk stak een spaak in het wiel. Dit
is nu uit den weg geruimd en het plan zal nu
in bescheidener vorm worden uitgevoerd. Bin
nenkort heeft de aanbesteding plaats.
WEEFSCHOOL TE GOOR.
Zaterdag a.s. zal het 100 jaar geleden zyn,
dat Thomas Ainsworth, de grondlegger der
Twentsche textielindustrie, te Goor de eerste
weefschool opende.
Op dien dag zal een krans gelegd worden
op diens graf, waarbij de voorzitter van „Goor
Vooruit" en Burgemeester W. van der Sluis
het woord zullen voeren.
ONDERWIJZERSBENOEMINGEN.
Chaara (Herv. School, hoofd B. J. J. R.
Walrecht), mej. C. W. Tonsbeek te Eindhoven
Opende, Gr. (Geref. School, hoofd A.
Talstra), mej. L. A. Hoekstra te Buitenpost.
Voor nutt. handw.
A. DE OUDE.
Naar wy vernemen, is de heer A. de Oude,
sinds de oprichting van de Chr. School aan
de IJsselmondsche laan te Kralingsche Veer,
hoofd dezer School, voornemens in den loop
van dit jaar met pensioen te gaan.
Dr. H. D. BENJAMINS, f
Te Den Haag is, 82 jaar oud, overled.r.
Dr. Herman Daniël Benjamins, oud-inspecteur
van het onderwys in Suriname.
De overledene kreeg zyn eerste school
opleiding te Paramaribo, studeerde in ons land
aan een H. B. School en een Gymnasium, werd
daarna student te Leiden en promoveerde in
1875 daar tot Doctor in de Wis- en Natuur
kunde. Het grootste gedeejte van zyn leven
heeft de overledene gegeven aan de belangen
van onzen West, vooral op onderwijsgebied.
Een belangrijk aandeel had hij in de organi
satie en het onderwys aldaar. Hij werd na zyn
promotie benoemd tot inspecteur van hel
onderwys in Suriname en leeraar in natuur-
en plantkunde aan de Geneeskundige School
te Paramaribo. Ook was hy lid van den Raad
van Bestuur van Suriname en van 1914 tot
1917 mederedacteur van de Encyclopaedic v.
Ned. W. Indië. In 1919 werd hy redacteur van
de W. Indische Gids. Ook na zijn vestiging in
ons land is hy met onverzwakte energie de
belangen van W. Indië, waarvoor hy een
erkende vraagbaak was, blyven behartigen.
ROOMSCHE ONDERWIJZERS NAAR ROME
De Reiscommissie van de R.-K, Onderwyzers-
federaties in Nederland organiseert in dit
voorjaar een reis naar Rome. De deelnemers
zullen de plechtigheden by de opening van het
„Heilig Jaar" (jubileumjaar) bijwonen en de
voornaamste merkwaardigheden in Rome en
onderscheiden andere Italiaansche plaatsen
bezien.
EXAMENS
RIJKSUNIVERSITEIT TE UTRECHT. Ge
promoveerd ia tot Doctor lil de Geneeskunde
de heer E. Tonkes, geb. te Arnhi
ACADEMISCHE EXAMENS
HANDELSI
Geel.: Handelswet
L. M. A. van den Hout te Roosendaal
lieer M. W. J. Maas te Loon op Zand.
de hoer D. Klein i
Geneeskunde: ©and. ex., de
zamenlijke tentamlna in de natuurwetenschap
pelijke vakken van het eerste gedeelte candi-
daatsexamen in de geneeskunde: mej. M. Edel,
DONDERDAG 36 JANUARI.
Hulzen (296.1 M.) 10 15—10.15 Gramofoonmu.
ziek. 10.15—10.45 Morgendienst Da J. v. d.
Wonde. 10.1511.00 Mevr. A. Noordewier—
Reddingiun zingt Z OUö.OO Cursus Fiaule
Handwerken. 3 00—3.30 Vrouwcnhulfuurtje
4.00—5.00 Bijbellezing door Dr. W. G. (lnr-
rensteln 5.00—5.45 Piano-recltul. 6.45—
6.15 Cursus Handenarbeid voor onze Jeugd.
0.156.45 Het standbeeld van Juhun van Ol«
denbarnevelt. 6.45—100 Cursus knippen
stolversleren. 7 00—7 30 Weekoverzicht
A Clayé. 7.45—8.00 Ned. Chr. Perabur.
8.00—9 00 Concert door het Utrechtsch Chr.
Mannenkoor. 9.00—9 30 Dr. J. A. Ncdei
bragt: „Het probleem van den arbeid". 9.!
lu.30. Orgelconcert door den heer Jan Zvvu
10.30—10.40 Vaz Dias. 10.40—11.30 Gram:
:ert 11.00 Gram»
110011 30 Kook- en bakpraatje. 1130-
12 00 Voortzetting Sollstenconcei t. 12.01-
12.45 Lunchconcert. 12.45—1.30 Gramol» on
1.30—2.15 Ensemble Rentmeester. 2.30—3.00
10—3.45 1
4.00—4.30 Vooi
-5.00 Hollun i.-ch
tel „Central" Den Haag. 7.00—7.30
recital. 8.01—8.05 Vaz Dias. 8.05—8.16
Gramofoon. 8 15—10.30 Mozart-avond; 8.15
—9.00 Aansluiting Concertgebouw te Amstei
dam. 9 00—9 15 Gramofoon. 8.15— JU.30
Mozartconcert. 10.30 Gramofoon. 10.4-1—
porkest. 11.00 Vaz Diaa,
Vlanmsch) (337.8 M.^ 12.20 Concert
(Fransch) (509 3 M.) 12.20 Gramofoon. 1.20
Concert Omroepkieinork. st. 6 35 Zangvoi
dacht. 7.20 Gramof»,on. 8.20 Concert.
9.20 Vervolg concert. 10.20 Gramofoon.
)a ven try (National! (1554.4 M.) 12.20 Orgel
spel. 1.05 Het Midland Studio-orkest
Vesper Westminster Abdy. 4.25 Orkest
6.50 De grondslagen der muziek. 8.20 Hot
EBC-orkest 1U.00 Concert 10.40 Ven
viool-recital. 10.50 Kerkdienst uit de St Ml
Weerbericht
1.20 Grumofc
3.50 Concert,
nrüs (1724.1 M.) 8 05 Gramofoon. 12.20
Protestantsche causerie. 12.50 Orkestcn-
cert 7.20 „Iplgénle en Aulide" Gluclc.
9.35 „Les Rantzau".
Hechts wetenschap: cand. ex., de heer G. W,
Geneeskunde: doot. ex., de heeren C. B. Oort-
huys, F. M. J. H Hermans, IV. H. C. M. Ven-
mana, H. Wever, P. Gerber en mej. S. M. Bc
EXAMENS-HOOGERE KRIJGSSCHOOL
Het toelatingsexamen tot de Hoogere Krijgs.
10 ph
oiicieren der
artillerie,
voor offh
studiën 2 plaatsen.
i, verdeeld als volgt: 5
iterle, 3 voor officieren der
jfficleren der cavalerie en 1
officieren der genie; b. de intendance*
EINDEXAMENS-GYMNASIA
overzicht van de eindexamens-Gymnasia
Raatsexamens voor toelating tot de Unl-
t geven aan. dat het getal uitgereikt©
ichrlften voor de faculteiten der god-
:eiten der geneeskunde,
geslaagde
flor :.(J.
8.45 tot
12 der
Uit Oost-lndie
COMMISSIE GEORGANISEERD OVERLEG.
Vertegenwoordiging afgewezen.
BATAVIA, 24 Jan. (Aneta). De Java-Bode
meldt, dat op het verzoek van d" ambtena
ren bij het binnenlandsch Bestuur en de
Christelijke onderwijzers om vertegenwoor-
difiing in de Commissie voor georganiseerd
overleg afwijzend is beschikt.
DE SULTAN VAN DELL
Naar Buitenzorg.
BATAVIA, 24 Jan. (Aneta.) De Java-Bodo
verneemt, dat in verband met wrijving tus
schen het Binnenlandsch Bestuur en het
Zelfbestuur ter Oostkust van Sumatra da
Sultan van Deli na het einde van tie poeasa
naar Buitenzorg zal worden opgeroepen.
EEN VERHAAL UIT WEST-AFRIKA
Door A. E. SOUTHON
Naar het Engelsch bewerkt door
L J. P. B-V.
(19
Korte Inhoud voor nieuwe lezers
1 Ging met d* zaken
de handelaars
Bt netton%n Maybew te Oburlndo den laatstcn
tijd niet erg naar wensch.
De twee compagnons stonden onder de blan
ken van Oburlndo niet al te best bekend. Ook
begreep niemand,
le verblijfplaats
^Maar dit had toch een heel geldige reden.
Want zoo alleen kon Stretton telkens onopge
merkt uit Oburlndo verdwijnen en er weer In
t^Zook'waB 't ook nu weer. Htj was ln 't oer
woud verdwaald en bij een klein stroompje
terecht gekomen. Daar bespiedde hij een twaair
tol negere van koning Kwangu. die bezig wa
ren goud te wasschen,
Thula gekomen besprak Stretton uitvoerig
met Ma, hew hoe zij zouden trachten Kwangu
het goud afhandig te maken. Tenalotte beslo
ten zij een zekere Jansen In den arm te ne
men. Deze. die om aan drank te komen tot
olies ln staat was, had wel ooren naar het plan,
HU was als geen ander op de hoogte met
taal en gebruiken der inboorlingen, bovendien
zou hö met eenige goochelstukjes wel Indruk
Vooral waarschuwde Stretton nog om uit de
buurt van Kwangu's drank te blijven. Ook
moest Jansen aleb In acht nemen voor zekere
Zendeling Noordaa.
Deze zendeling en zijn vrouw hadden 't zeer
druk met de vele Inboorlingen, die zich door
ben lieten behandelen. Langzamerhand begon
nen zij 't vertrouwen der menschen te winnen.
Po opperpriester Keshona waa zeer .verba-
op te hitsen. Mai
en, alls Hausa
de stad van
iend. vreesde
dezen vertegenwoordiger van den Is
lam zoo erg als hij zeker het Christendom niet
de toestand, toen J
vermomd, zijn Intrede <ieed
Kwangu. Zijn
Zoo keek hij dus de hinkende stoffige Hausa
na met zekere ongerustheid en haastte zich
hem in te halen en te ontdekken, wat hij in
de stad Kwangu doen kwam. Hij had hem
ingehaald, voordat het marktplein was
overgestoken; Keshona groette hem, zooals
men een vreemdeling groet: „E huabo, e
kurino".
Janson keek van onder de losse vouwen
van zijn groote tulband op en toen hij zag
het plukje haar dat op Keshona's overigens
gladgeschoren hoofd zat, herkende hij in
hem den priester. Dat was dus iemand, met
wien hij dikwijls zou moeten in aanraking
komen, om Kwangu's goud te veroveren en
opdat de priester later geen overeenkomst
zou ontdekken tusschen de stem van de
eenzame Htiusa en de man die het spel
moest spelen wat Janson had uitgedacht,
mompelde hij een antwoord in Hause-stii'
Waar ga jo naar toe, vreemdeling?"
vroeg Keshona, kwasi-onschuldig.
Janson schudde zijn hoofd en bewoog ho
peloos met zijn handen ten teeken, dat hij
het niet verstond.
Blijf je in de stad om te eten?" ging
Keshona verder
Opnieuw ging Janson door met zijn gebaar
van niet begrijpen.
Kom bij me eten", zei Keshona lany
zaam, terwijl hij den Hausa onderzoekend
aankeek. Deze uitnoodiging zou onweer
staanbaar zijn voor een Afrikaan die hem
verstond, en toen Janson opnieuw z'n hoofd
schudde en uitbarstte in een stroom van on
verstaanbaar Hausa, was Keshona voldaan.
Daar was klaarblijkelijk niets van dezen
vreemdeling te vreezen. Waarschijnlijk
haastte hij zich om zijn vrienden op een be
paald punt te ontmoeten, en welke stad ook
onderdak zou geven aan de Mohommedaan-
sche zendelingen, die van Kwangu alvast
niet. Keshona slaakte een zucht van verlich
ting en groette vriendelijk in zijn moeder
taal: Odabol
Janson herhaalde het woord met een sterk
noordelijk accent en Keshona verliet hem
om zijn wandeling te vervolgen- De gedach
te aan de Hausa was hij kwijt
De Engelschman herhaalde zijn zucht van
verlichting terwijl hij naar de stadspoort
doorliep. Veel ondervinding had hom een
diep respect bijgebracht voor de gladheid
der priesters; daar zij zelf op groote schaal
overbluften en wisten af te troggelen, waren
zij gauw In het ontdekken van soortgelijke
practijken bij een ander en hoewel zijn ver
momming deugdelijk was, was Janson er
toch niet zeker van, dat hij onopgemerkt kon
passeeren aan een nauwkeurige inspectie
van iemand met Keshona's ondervinding
Door de poort gekomen, liep hij een kilo
meter verder langs het boschpad waar een
jonge Afrikaan geduldig op en neer liep-
Halo, Koko", zei hij in het Engelsch
want Koko was de metgezel van zijn onge
lukkig leven el sedert eenige jaren. Hij was
zeer trotsch op zijn kennis van een paar
Engelsche zinnetjes.
Dit lijkt me een goed plekje, om van
den weg af te slann. Maar wees voorzichtig,
dat niemand later kan ontdekken, waar je
geloopen hebt."
Koko begon zich met behendigheid van
een inboorling door de lage struiken heen
te werken. Janson volgde- Hij had zijn los
hangende mantel opgebonden. Langzaam
schreed hij voort, telkens omkijkend, om er
zeker van te zijn, dat weggeschoven takken
weer op hun plaats kwamen. Hun weg ver
volgend diep door het bosch, kwamen ze na
verloop van een uur aan een kleine open
plek in een katoenbosch met enkele malto
ni eboomen.
Dit is wel te gebruiken" zei Janson.
„Neem je zakmes en hak de lage struiken
weg, Koko en maak dan een smal paadje
naar den hoofdweg. Snij een paar takken
van palmboomcn en leg die over het pad
heen, zoodat niemand er door kan; ga dsn
naar de stad en geef je boodschap af zoodia
de maan is opgegaan". Koko grinnikte en
deed wat hem geboden was; hakte zoolang,
totdat er weikelijk een kring was gevormd
van ongeveer dertig voet middellijn en bp-
gon vervolgens het pad te hakken door het
bosch in de richting van waar ze gekomen
waren.
Janson ging zitten met zijn rug tegen een
boom. Het was nog vroeg op den dag en hii
kon niets doen, eer de duisternis gevallen
was Dorstig en vermoeid was hij van de
lange reis; maar hij moest wachten, totdat
Koko gereed was en de dragers, die hem
meegeven waren hem bereikt haddon. Hij
dacht aan de vele kisten, die ze droegen
Een was er vol met whisky dat hij liever
had dan zijn leven; en die was heelemaal
voor hem alleen. De andere bevatten jenever
voor Kwangu en hoewel Janson wist, dat
deze hem tot het beoogde doel moesten
brengen, dacht hij met een zekere weemoed
aan: twintig kisten met jenever, tegen een
met whisky! Het was om van te watertan
den, als je zoo'n dorst had, maar met de ge
dachte, dat hij spoedig in staat zou zijn alle
drank die hij wenschte, te koopen, slaagde
Janson erin, zijn afgunst op Kwangu's ge
luk te overwinnen.
Hij zocht zich een beschut plekje tusschen
de struiken en was spoedig diep in de rust
Na verloop van vele uren werd hij door
Koko gewekt en ging bij het zien van een
kistje, dat de jonge man behoedzaam op den
grond zette, overeind zitten. Daar was de
whisky waar hij zoo naar verlangde! Twaalf
groote flesschen, vol met het goudgele vocht.
Maar voordat hij het durfde openen, moest
hij zich gereed maken voor het spel, dat hij
binnenkort zou moeten spelen-
De palmtakken zouden eiken jager weer
houden, het pad, dat Koko gemaakt had ie
betreden, want geen gewone inboorling zou
het bekende teeken van een priestergang
durven aanranden. Maar er waren priesters
in Kwai.gu's stad en één kon het in zijn
hoofd halen om nieuwsgierig te worden, wie
een nieuwe gnng gemaakt had. En stel u
voor dat er een het pad volgen zou en een
Hausa aan het einde zou ontdekken Hau-
sa's doen niet aan 't maken /an priester
gangen en dus zou ontdekking alle kans op
slagen van z'n complot op niets doen uitloo-
pen. Koko werd met nieuwe boodschappen
naar de stad teruggestuurd en Janson
opende nu een puk indigo geverfd katoen
dat Koko slordig aan den kant van de hoog
geroemde vhiskykist had neergegooid. Uil
het onschuldig uitziende bundeljtë nam hij»
de diverse bcnoodigdheden welke Stretton
op zijn verzoek er in gedaan had- Hij begon
zijn Hausakieeren uit te trekken en vouwde
ze in het blauwe katoen en verstopte dit met
de kist daarna onder het struikgewas. Daar
na begon hij met behulp van een klein
spiegeltje zichzelf te vcrklceden tot een fo-
tische priester, belust op effect
Voor hij Oburindo verlaten had had hij
zijn baard afgeschoren, behalve het kleine
stukje op de kin, wat de Hausa s erop laten
zitten. Doch nu ging ook dit eraan- De doods
biceke gelaatskleur stak fel af tegen zijn
geverfd gezicht maar het ro penna arde het
verborgen geheim van Janson. De puntige,
smalle kin w/rd zichtbaar, met de uitste
kende beenderen. Nu de tuilhand wat weg
geslagen was en trots de donkere tinten op
zijn gezicht, leek Janson wat hij inderdaad
was een verloopen heerschap. Uitgeno
men de kin, waren zijn gelaatstrekken keu
rig en welbesneden, vooral de mond. Die
was inderdaad heel mooi, hoewel de lippen
misschien wat te dik waren- Hei was een
mond, die gaarne kuste, en die slappe trek
ken om de kin waren mogelijk een verkla
ring van de omstandigheid, dat het ver
stand, hetwelk zetelde in dien prachtigen
kop, er niet in geslaagd was Janson tot een
gentleman te maken. Ees had hij de officiers
rang bekleed in het leger maar de
mond die zoo veel gekust had en dat gebn-k
aan kracht om de verleiding te weerstaan,
waren oorzaak geworden van een berucht
geworden schandaal, ergens in een .stad
aan de kust Zij hadden ook een vrouw tot
wanhoop gebracht, en gemaakt, dut zij een
te groote dosis morfine had geslikt.-, zij
hadden een naam met een goeden klank ver
anderd in Janson.
(Wordt vervolgd^
