Schoolnieuws. Wetenschap. Land- en Tuinbouw. LICHAMELIJKE OEFENING 2 MAANDAG 9 JANUARI 1933 EERSTE BLAD PAG. 3 Kerknieuws NED. HERV. KERK. Beroepen: Te Nieuw-Lekkerland, L. Vroegindeweij te Wilnis. AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE. Men schrijft ons: D s. M. Otte vanger, van Kampen, hoopt Zondar* 26 Februari a.s. intrede te doen als predikant der Ned. Hervormde Gemeente te Ridderkerk, na bevestiging door Dr. J. D. de Lind van Wijngaarden, van De Bilt (U.). D s. W. E. M. Eoekzema, overgeko men van Paesens, deed Zondag j.l., na beves tiging door Ds. J. Ph. Eg'ink, van Delfsbaven, intrede als predikant der Ned. Herv. Gem. van Rozenburg, met Jesaja 9 5, aan het einde waarvan hij in het bijzonder toesprak Ds. W. H. M. Dijkman, van Haarlem, die jaren te Rozenburg gearbeid heeft; den beves tiger, den consulent, Kerkelijke colleges en den loco-burgemeester P. van Dam. Ds. Hoekzema werd daarop toegesproken door Ce. Dijkman, als voorganger; door Ds. P. Bokma, van Schiedam, namens den Ring, door Ds. Joh. Kloots, van Maassluis, die Gez. 91 3 liet toezingen. De Zuiderkerk was stamp- Dr. J. G. UBBINK. Men bericht ons, dat aan Dr. J. G. Ubbink, die 14 Mei van het vorige jaar door de Classis Woerden der Geref. Kerken uit zijn ambt als predikant te Zevenhoven ontzet werd, is gedeeld, dat tegen April a.s. de pastorie ter bschikking van den Kerkeraad moet komen. Prof. Dr. F. ULMER Prof. Dr. F. Ulmer-Erlangen, voorzitter van den Maarten Lutherbond, bezoekt dezer dagen ons land. De hoogleeraar vervulde 8 Januari de predikbeurten bij de Evang. Luth. Gemeente te Vaals-Heerlen in het Zuiden van Limburg en bezoekt vervolgens Amsterdam, waar de Synodale Commissie der Evang. Luth. Kerk dan vergadert. Dins dagavond 10 Januari ontvangt Prof. Ulmer te Amsterdam in de Duitsche zaal, Wan- ningstraat, en hoopt ook daar het woord te voeren. Dr. J. G. BOEKENOOGEN. f Te B u s s u m is, 76 jaar oud, overleden Dr. J. G. Boekenoogen, emeritus-1 predikant, bekend als kerkhistoricus. "Hij was ridder in de Orde van Oranje-Nassau. TEGEN DE JUBILEUM-MANIE De gr^ze Ds. K. Fernhout,"'een der be kendste figuren in de Geref. Kerken, voor heen te Amsterdam, thans nog werkend in de kleine Kerk te Vreeland, keert zich in de „Bazuin" tegen de jubileummanie, n.l. aldus: Gedurig aan heb ik me afgevraagd, wat toch de oorzaak mag zijn van de jubileum- manie, waardoor onze Kerken zich niet al leen belachelijk dreigen te maken voor menschen, maar ook menschenvereering, overdrijving, onwaarachtigheid schuldig voor God. Ik kon de bron aiet vinden. En Ik vond die wellicht nóg niet Maar een sterken prikkel ertoe ontdekte ik wel. toen mijn aandacht er op viel, dat in den kalen der van het Jaarboek onzer Kerken, achter eiken datum, die daarvoor in aanmerking komt, een jubileum-annonce voorkomt Zoo'n aankondiging toch legt elke Kerk die niet onbeleefd wil zijn, de verplichting op zoo'a datum te „vieren". Nu zijn die jubi leum-annonces niet het werk van de redac tie van ons Jaarboek, maar van de uit gevers. En de uitgevers zullen ze graag weg- Jateh, als ze weten, dat dat den predikanten aangenaam ls. Daarom ben ik zoo vrij, al mijn collega's voor te stellen zoo spoedig mogelijk even per briefkaart aan de uitge vers te berichten, dat ze „vóór" sohrapping van die aanteekeningen zijn. Dan is de prik kel tenminste weg. Ik heb hoop, dat we, met een spoedbericht nog tijdig genoeg zul len komen voor de uitgave van 1933. In het andere geval zal het dan toch voor die van 1934 effect kunnen hebben. CHR. GEREF. GEMEENTEN In de „Wekker" deelde Prof. G. Wisse, hoogleeraar aan de Theol. School der Chr. Geref. Kerk te Apeldoorn, mede, dat er na de stichting der Gemeente Middelharnis, kortgeleden, tien twaalf Gemeenten en stations der Chr. Geref. Kerk zijn geïnsti tueerd. Prof. P. J. M. de Bruin deelt in de „Wekker" thans mede, dat „volgens de lijst der Gemeenten bij den secretaris voor de correspondentie met de Regeering dit een kleine vergissing is. Na Middelhamis zijn officieel bekend geworden: Den Haag-West onder nr. 123, Zuidland onder nr. 124 en Oosterbeek onder nr. 125". EIGEN SAMENKOMSTEN Uit C a p e 11 e o. d. IJ s s e 1 meldt men ons, dat de in deze gemeente wonende leden der Geref. Gemeente te Rotterdam (kerk gebouw Boezemsingel) pogingen in het werk stellen in het bezit te komen van een eigen gebouw, teneinde hier samenkomsten te or- ganiseeren. Naar wij uit goede bron ver nemen worden thans onderhandelingen ge voerd met den eigenaar van een leegstaande boerenwoning in de uitbreiding West I. KERKGEBOUWEN Te D e n H a a g, op den hoek van de Allard Piersonlaan'en de Isingerstraat, had Zaterdag middag de eerste steenlegging plaats van het eerste kerkgebouw der op 1 Januari 1932 geïnstitueerde Geref. Kerk Den Haag-Zuid Het woord werd gevoerd door de heeren A. W. van der Klei en Ds. P. van der Spek. Te Hoog eve en. bij de eerste steenleg ging voor het tweede kerkgebouw der Geref. Kerk door Ds. J. Meijer, deelde deze mee, dat de Gemeente 60.000 voor den nieuwbouw vrijwillig bijeenbracht. Besloten werd met het zingen van Ps. 1001 en 4 en dankgebed. KWESTIE TE BIEZELINGE Een lidmatenvergadering der Ned. Herv. Gemeente van Biezelinge besloot (met 47 stemmen voor, 2 tegen en 6 blanco) ten aan zien van de Kerkelijke goederen en fondsen, niet langer onder Toezicht zich te stellen, maar Vrij Beheer te houden. DIACONIE Wier in germ eer. Het maandblad „Diakonia" der Federatie van Ned. Herv. Diaconieën meldt o.m.: Zooals men zich zal herinneren, lag het oorspronkelijk in de bedoeling om uitslui tend te komen tot den bouw van een Ned. Herv. ziekenhuis in het Zuiderzeegebied. Toen het werk van de drooglegging vor derde en de bewoners kwamen, bleek ech ter. dat niet gewacht kon worden met hulp verleening bij ziekte, totdat het geheele ge bied bevolkt zou zijn en op de terp in het Hoofddorp een ziekenhuis zou zijn verrezen. Daar komt bij, dat door de wijze, waarop de kolonisatie plaats vindt, het nog tijden zal kunnen duren, voordat de stichting van een ziekenhuis bepaald noodzakelijk is. Waar de zaken zóó stonden, is toen besloten, In geregeld overleg met de directie van de Wieringermeer, te Slootdorp een wijkge- bouw te stichten en de wijkverpleging ter hand te nemen en verder den loop der din gen af te wachten en naar bevind van za ken te handelen. LUTHERS STELLINGEN Te Londen heeft op een verkooping van handschriften en zeldzame drukwerken een origineel exemplaar van een der eerste drukken van Luthers 95 stelingen de som van ruim 3000 opgebracht. OVER DEN BIJBEL. Op uitnoodiging van de N.C.R(adio)V. zal de secretaris-binnenland van het Ned. Bijbel genootschap, Ds. D. E. Boeke, te begi met Donderdag 12 Jan. a.s., telkens om de 4 weken, een serie „halfurtjes" over den bijbel geven ('s middags van 3—3.30 uur). Het eerste onderwerp is: „De bijbel en het maat schappelijk leven", het tweede gaat (op 9 Febr.) over: ,,Het binnenlandsch werk van het Bijbelgenootschap", het derde (6 Maart) over: „Het buitenlandsch werk van het Bijbelgenoot schap", enz. EVANGELISATIE Te Cape 11 e a. d. IJsse 1 is door de Ned. Herv. (Geref.) Evangelisatievereeni- ging in de buurtschap Keeten ter opvolging van den heer K. Asmus als opvolger be noemd de heer J. Kars, godsdienstonderwij zer te Brandwijk. GIFTEN EN LEGATEN. Te Utrecht heeft de Diaconie der Ned. Herv. Gemeente op Oudejaarsavond en Nieuw jaarsdag een inzameling gehouden voor aankoop van winterbehoeften. Namens het College van Diakenen wordt thans met bij zondere voldoening medegedeeld, dat de op brengst dezer collecte f 1343 heeft bedragen, bijna de helft meer dan het vorig jaar. Prof. Dr. B. J. KOUWER t In den ouderdom van 72 jaar is gistermiddag te zijnen huize, na een langdurige ongesteld heid overleden, Prof. D r. B. J. Kouwer oud-hoogleeraar aan de Universiteit te Utrecht. Prof. Dr. B. J. Kouwer werd te Wormerveer geboren op 31 Augustus 1861. Hy studeerde te Leiden in de Ge neeskunde en werd daar 2 jaren assis tent van den beken den obstetricus S Thomas. Prof. Kou wer promoveerde op een proefschrift, ge titeld: „Verslag van de Verloskundige Kli niek en Polikliniek van het Academisch Ziekenhuis te Leiden 18821884". Na zijn promotie vestigde hy zich te Haarlem, waar hy zich als practicus groote reputatie verwierf en waar hy in de gelegenheid was als geneesheer aan het St. Elisabeths-Gasthuis zich in het bijzonder in chirurgische eh obste trische richting te bekwamen. In 1898 volgde hij Prof. Halbertsma op om onderwijs te geven aan de Univensiteit te Utrecht in de Verloskunde en de leer der Vrouwenziekten. Hij aanvaardde zyn ambt op 16 Januari 1899 met het uitspreken van een rede, getiteld: „Over het verband tusschen gynaecologische en andere ziekten". Talrijke binnen- en buitenlandsche weten schappelijke genootschappen benoemden hem tot lid of correspondeerend lid. Hy was voorzitter der Mij. tot Bevordering der Genees kunde, en de ziel van de Ned. Gynaecologische Vereeniging. In 1926 heeft Prof. Kouwer zyn ambt neer gelegd. De eerste maanden van het vorig jaar bleek het, dat een ongeneeslijke ziekte hem had aangegrepen. Op zyn ziekbed heeft hy nog een werk voltooid over de Geschiedenis der Medische Faculteit van de Utrechtsche Uni vensiteit, dat in verband met het komende Eeuwfeest wordt samengesteld. BEGRAFENIS PROF. LINDEBOOM DE LAATSTE VAN EEN GENERATIE UITGEDRAGEN Heden is Prof. L. Lindeboom uitgedragen. Lang na de meesten zijner tijdgenooten. In zekeren zin als de laatste eener generatie. Maar tenslotte toch ook hij Vanmiddag is zijn stoffelijk overschot in het stille IJsselmuiden aan den schoot der aarde toevertrouwd, dicht -hij het rustige Kampen, waar hij zoo talrijke jaren arbeid de, vanwaar hij zoo langen tijd grooten invloed oefende op het Geref. kerkelijk en theologisch leven in Nederland. Velen waren voor deze plechtigheid naar de IJselstad gekomen. Zij, die met hem saam werk ten in zijn werkzaam leven, en die hem hadden leeren kennen en hoogach ten en in hem een vaderlijken vriend had den leeren zien, niet het minst nu, bij het terugdenken aan voorbijgegane jaren. Ver schillende oud-leerlingen waren onder hen en verdere belangstellenden uit alle deelen des lands, o.m. waren aanwezig de profes soren van de Theol. School met hun echtge- nooten, behalve prof. Bouwman, die door ziekte was verhinderd, prof. Jhr. Dr. B. C. de Savornin Lohman v Utrecht, Douairière de Savomin Lohman van Hasselt, Ds. en Mevr. Impeta, Ds. en Mevr. Schoemakers. Deze en enkele andere genoodigden hiel den tezamen met de familie een korte rouw dienst in het sterfhuis aan de Burgwal. Deze dienst werd geleid door Ds. H. II. Schoemakers, die, na te hebben gelezen 2 Tim. 4:1 tot 8, speciaal stilstond bij de verzen 7 en 8: „Ik heb den goeden strijd gestreden, ik heb den loop geëindigd, ik heb het geloof behouden; voorts is mij weg gelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke mij de Heere, de rechtvaardige Rechter, in dien dag geven zal; en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijne verschijning liefgehad hebben." Om 1 uur vertrok men van het sterfhuis naar de begraafplaats. Toen de kist door studenten van het Studentencorps F.Q.I. naar het graf was gedragen, en men zioh rond de groeve had verzameld, voerde op verzoek van den overtedene alleen Ds. Schoemakers het woord. Een d<er fa milieleden sprak nog een enkel woord \am nagedachtenis en dank. In de kapel op het kerkhof was daarna gelgeniheid de familie te oamdoleeren. Op de begraafplaats waren o.m. nog aanwezig vertegenwoordigers van het Curatorium der Theol. School, De. de Wit namens de Geref. Kerk van Den Bosch de eerste gemeente van den overledene, een afgevaardigde van de Geref. Kerk te Zaan dam, de tweede gemeente, de heer M. Ferrihout, burgemeester van Kampen, ver tegenwoordigers van dtf Vereen, tot Chr. verzorging van Krankzinnigen, van de Vereen, tot Geref. Ziekenverzorging, prof. Grosheide namens Jachin, prof. v. d. Horst van Amsterdam namens de Valemiakln- uiek, Dr. Wieringa ven Zeist en vele ande- PROF. LINDEBOOM t Aan den avond van den dag waarop het stoffelijk overschot van Professor Lindeboom is ter aarde besteld, moge een klein levens beeld van den onvermoeiden strijder in Gods Koninkrijk wel in dit blad een plaats vin den. Toen ik voor het eerst het voorrecht had als discipel aan zijn voeten te zitten, was hij in het begin zijner veertiger jaren, in de kracht des levens dus. Naast hem waren toen nog de nu reeds allen ontslapen hoog- leerarcn Van Velzen. Brummelkamp, De Cock, Noordtzij, Wielenga en Bavinck, met als lector Mulder. S. van Velzen, een der „Vaders der Schei ding", toen op de grens van den leeftijd der zeer sterken, maar vol vuur en ijver, vrien delijk en voorkomend, zeldzaam kansel redenaar, op wiensschetscolleges we in de geheimen der predikkunde werden ingeleid; Brummelkamp, twee jaren jonger, ook vol leven, en enthousiasme van de beste soort, die meestal al Psalmenzingend de college zaal binnenkwam, en door zijn goedaardig karakter aller harten won; De Cock, zoon van den eigenlijken „Vader der Scheiding" die uitmuntte door klaarheid van denken, scherpzinnigheid van betoog, en helderheid van voorsteling, die bij hem in dienst ston den van een praktische, zakelijke, van allé idealisme afkeerige, soms bijna aan nuch terheid grenzende opvatting der waarheid, een levend compendium van logica, psycho logie en dogmatiek; zijn schoonzoon Noordt zij, kundig Semticus. geboren politicus zeldzaam organisator, wiens groote goedhar- tigheid hem deed meeleven met zijn studen ten op werkelijk voorbeeldige wijze; Wie lenga, die vlugheid van geest, scherpzinnig heid van oordeel aan buitengewone gave an klaarheid en onderscheiding paarde; Bavinck, in vele opzichten evenknie van Kuyper, en toen in Kampen „primus inter pares" in wetenschappelijken zin. weinig be grepen, dikwijls gewantrouwd inzake zijn oordeel over „Opleiding tot den Dienst des Woords" en andere vraagstukken, wijl de meesten, ook zijn biograaf niet, hem niet kenden als de samensmelting der karakters zijner ouders^ zoodat nu eens in hem zijn goedmoedigen vader, den stillen weldoener, J. Bavinck. nu nog als uniek herder en leeraar, voortlevend in de harten der oudere generatie in Kampen, dan weer zijn moeder, meer nuchter, logisch en daarom schijnbaar ietwat stuursch en onbewogen, zelfs in aan grijpend leed. voor den dag kwam. Lindeboom echter verschilde in vele op zichten meer van die allen als zij van el kander Hij was immers beiden, wat de Duitsctiers noemen: een „Einspaenner" en „einmalig"; en daarom met niemand te ver gelijken. Als men nu van hem leest, wie en wat hij geweest is, dan begrijpen de menschen, die niet kerkelijk medeleven, er alleen van, dat hij hoogleeraar in de Godgeleerdheid is ge weest, en vóórdien predikant. Wie hem ech ter zoo ziet. kent Lindeboom niet. Lindeboom was vóór alles Evangelist. Evangelist in geheel bijzonderen zin, zoo dat men in geen enkel woordenboek en ook niet door de plaatsen in den bijbel op te slaan, waar het woord voorkomt, eenig denkbeeld kan krijgen van wie hij als Evan gelist is geweest Wat zijn afkomst betreft, was hij niet van de „planken hut" of uit de klei gehakt, maar afkomstig uit de gegoede burgerklasse; uit een familie, die de oud-Hollandsche burger deugden bezat, van degelijkheid, spaarzaam heid, arbeidszin, trouw; doch die, wat meer zegt, den Heere vreesde,'en om Christus' wil heel wat heeft te verduren gehad, wat echter niet als nadeel, wel als voordeel dankbaar op de creditzijde van het levens boek werd genoteerd. Zulke eigenschappen vormden den jongen Lindeboom in een tijd. dat de Godvreezende menschen als „fijnen", „nieuwlichters", „femelaars", „huichelaars" en erger, werden uitgekreten, tot de taak die God voor hem had weggelegd. Daarom ging hij al vroeg getuigen: onder zijn speelmakkers en straks op school, vooral op de Latijnsche school van het conservatieve Zwolle; en als hij al op zeer jeugdigen leeftijd student wordt te Kampen, dan ziet hij zijn levens roeping: evangeliseeren in den uitgebreid- sten zin des woords, geloovig. dankbaar, blij moedig getuigen van zijn aandeel in Chris tus, om het volk van God te sterken, de lauwen tot heiligen ijver aan te sporen, der wereld haar armoede te laten zien, maar vooral den onnaspeurlijken rijkdom van Christus. Opmerkelijk is dan ook, dat de Heere hem eerst naar 's-IIertogenbosch leidde, en daar na naar Zaandam; plaatsen, uitnemend ge schikt voor zulk een strijdvaardige natuur, die brandde van ijver voor den naam en de zaak van Zijn Zender, om eerst te midden van veel bijgeloof, en dan te midden van nog meer ongeloof, de banier des kruises te planten. Die natuur heeft Lindeboom nooit verloo chend, doch door Gods genade in daden mogen omzetten. Juist omdat hij de „veel vuldige (veelkleurige eigenlijk) wijsheid Gods" had mogen aanschouwen, bewonderen en aanbidden, is hij de man geworden, die ons Christelijk Nederland een exempel heeft mogen geven: zijn rusteloos ijveren tot bijna de stervensure aanbrak toe, in prediking, in redevoeringen (ook vooral vroeger met de bat; hij was een geboren debater), in pers- arbeid, in het nemen van initiatief tot het oprichten van huizen van barmhartigheid, dat alles, en nog veel meer, heeft hij ge daan, en heeft hij ook moeten doen, krach tens zijn wedergeboorte, wijl hij Christus Jezus had leeren kennen als Sal va tor (Zaligmaker) en Consolator (Trooster). Hij was dan ook Evangelist, zooals nie mand vóór hem en helaas niemand ad hem zal zijn. Evangelist, ook op zijn collegaes. Zeker en vanzelf in zijn prediking Vele malen heb ik hem hooren prediken, soms er g lang, maar voor mij nooit t e ang. Ik moest naar hem luisteren, wijl zijn prediking vruoht was van nauwgezette studie niet alleen, maar altijd in het teeken stond van wat er in de groote menschen- wereld en op het terrein der kerk gebeurde, terwijl hij, volksredenaar, als weinigen, de harten aangreep en bezielde, omdat men er voer: hij predikt, wat hij gelooft, wat hij in nerlijk beleeft Dat was zijn kracht, maar ook zijn zwak heid in zijn Hoogleeraarschap: zijn veel zijdigheid speelde hem dan ook wel eens parten. Hij preekte op colleges soms en doceerde dan niet, wat in latere jaren, tot zijn winst en tot winst der studenten wel veranderde en verbeterde. Maar ook dan nog, als hij preekte en onder den invloed van eigen woord, dat altijd „Christus, den Gekruisigde" tot inhoud had. een enkele keer een Psalm- liet zingen, was hij exemplarisch. En nooit vergeet ik zijn bewogen woord, eens op een morgen, toen de Kerst vacant ie zou beginnen, tot ons, studenten: „Predikt toch altijd den Heere Jezus Christus: gij kunt nooit te veel goeds van Hem zeggen!" Want Christus was zijn leven, en werd ook zijn sterven. Een zijner laatste woorden, met veege lip pen geuit, was immers, en dat teekent hem t envoeten uit: „ik verlang er zoo naar om den Heere Jezus te zien, en God groot te maken". Zoo werd zijn sterven gewin! TECHNISCHE HOOGESCHOOL TE DELFT. Op den gedenkdag der Technische Hooge- school te Delft heeft heden in een buiten gewone Senaatsverr-adering in de aula de Rector-magnificus Prof. Ir. J. A. Grutterink een rede uitgesproken, getiteld: „Ontwikke ling en beteekenis van het begrip isomorfie". INTERNATIONALE STUDENTENCONFERENTIE Speciale correspondentie) Het was een indrukwekkend oogenblik, toen Dinsdagavond in de Assembly Hall van de Schotsche Kerk te Edinburg de deel nemers aan de vierjaarlijksche internatio nale studentenconferentie der Engelsche Student Christian Movement voor de eerste maal bijeenkwamen. Afgevaardigden van ongeveer veertig verschillende nationalitei ten, tezamen ongeveer 2000. zullen hier ge durende een week met elkaar spreken over de groote problemen op internationaal zen- dingsgebied, waarvoor onze tijd de Christen heid plaatst. Onder deze 2000 bevinden zich bijna dertig leden en oud-leden der N.C.S.V. De eerste bijeenkomst werd hoofdzakelijk in beslag genomen door de verwelkoming van de conferentie door verschillende offi- cieele personen Allereerst werd het woord gevoerd door de Burgemeester van Edin burgh en Prof. David W i 1 k i e, namens de Universiteit van Edinburgh; daarna door Rev. G. Christie namens de Church of Scotland, en door de Bisschop van Edin burgh namens de Episcopale Schotsche Kerk, welke laatste er zijn blijdschap over uitte dat zoo veel verschillende afdeelingen van de Christelijke Kerk hier vertegenwoordigd zijn, en de hoop uitsprak, dat mede door deze conferentie de eenheid van de Christen heid bevorderd moge worden. Namens de conferentie dankte Rev. R. C. M a c k i e voor de woorden van welkom, als mede voor de groote gastvrijheid die zoo belangeloos is aangeboden door vele der in woners van Edinburgh, terwijl voor hen die anders niet konden worden ondergebracht door vrijwilige bijdragen een som van 1000 pond is bijeengebracht om in hotels gratis logies te verschaffen. Woensdagmorgen verzamelde men zich alereerst in de prachtige St Giles Cathedral voor een korte morgenwijding. Daarna zou in de Assembly Hall Canon F. R. Barry spreken over „De fundamenteele boodschap van het Nieuwe Testament"; daar deze ech ter zelf door ziekte Avas verhinderd, werd -zijn referaat voorgelezen. Mocht bij de conferentie te Liverpool, vier jaar geleden, nog een zeker optimisme heer- schen ten aanzien van wereld en leven, thans heeft dit plaats gemaakt voor alge meen scepticisme en gevoel van volkomen teleursteling. Het is een wereld, zooals ook die ten tijde van Jezus. En in die verwarde en teleurgestelde oude cultuur kwam nu het Evangelie met de boodschap van verlos sing en eeuwig leven. En hoewel dit geen maatschappelijk programma was, schiep het toch nieuwe sociale verhoudingen. Vaak schijnt ons het Nieuwe Testament niet ge noeg te geven voor onze verhoudingen; t is geen gedetailleerd programma. Toch geeft liet wèl genoeg, waar het getuigt van het 'niéuwe leven door Gods Geest, van een leven dat God als middelpunt heeft. Het Christe lijk geloof roept ons toe de wil van God. En daarom wil dit niet zonder meer zeggen alle bestaande toestanden handhaven. Wegge daan moet worden dat wat is tegen de geest van Christus. En te vinden wót dit is, dat is voor de Kerken in onze tijd de meest drin gende taak. Het vraagt een sterke geloofs overtuiging, waartoe ook deze conferentie moge bijdragen. Hierna splitste de conferentie zich in ver schillende groepen, waar gedurende vier ochtenden gesproken wordt over de Christe lijke taak in de wereld ten aanzien van: Indië, Afrika, China, Japan, de Mohamme- daansche wereld, het Jodendom in Europa, de Westcrsche cultuur en het industrieele leven. 's Avonds sprak dr. H. R. M a c p h e r s on. President van de Church of Scotland, over: „Hoe kennen wij God?" KOL. LANDBOUWSCHOOL TE DEVENTER Met ingang van 16 Februari a-s. is op zijn verzoek eervol ontslag verleend aan den heer B. Alkema, leeraar. ONDERWIJZERSBENOEMINGEN. Den Ham, O. (Herv. School), H. van Steyn te Almelo. Voor tydelyk. Nieuw-Roden (hoofd G. Meulenbelt), F. de Vries te Midwolda (Oldambt). NIEUWE CHR. SCHOLEN Te Amsterdam is een Herv. Ohr. School in de Wodanstraat hoek Stadionkade geopend. SCHOOLDAG Te Arnhem wordt Woensdag 15 Febr. a.s. een Si ooidag voor het Chr. Onderwijs gehouden. Sprekers zullen zijn: Prof. Dr. A. Noordtzij. Utrecht; Ds. G. W. C. Vunderink, Zeist; Ds. H. J. Dijckmeester, Arnhem. EXAMENS-ANALYST Aanmeldingen voor het analyst-examen le gedeelte kunen tot uiterlijk 21 Januari a.s. geschieden bij den, secretaris van de Centrale Commissie voor het analyst-examen Dr. J. v. d. Lee, Adrianalaan 283, Schiebroek, bij wien tevens volledige inlichtingen over het examen te verkrijgen zijn. DE OPVOLGER VAN Prof. DEYKE. De senaat van Luebeck heeft benoemd tot opvolger van den uit het Calmetteproces be kenden Prof. Dr. Deyke, den Heidelbergsehen hoogleeraar Prof. Hansen tot directeur van het ziekenhuis te Luebeck. Boeken en Geschriften. PRINS WILLEM, DE VADER DES VADERLANDS, doocr W. G. v. d. Hulet Uitgave van D. A. Daamena Uitg.-MIJ to I>en Haas dag, wanneer hert 400 Jaar gededen la. dat de Vader dee Vaderlands In Dillenburg werd ge- geech. boren. En dan bekend, dat v. d. Hulst meester la ln het 'le dit boekje leeat, ral het gaarne toeetean- i, dat he-t leervak ..Vaderlendache Geschie denis'1 op onro Ohr. scholen heel wat meer In houdt dan cijfers en feiten. NAT. S0C. BEWEGING DE EERSTE LANDDAG TE UTRECHT Zaterdag werd te Utrecht de eerste land dag gehouden van de Nat. Socialistische be weging. Aangekondigd was, dat de „wacht" zou uitrukken varn het hoofdkwartier aan de Oude Gracht, het z.g. bruine huis, en clan zou trekken naar het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen, waar het betrekken van de wacht en het vlaghijschen met ceremo nieel gepaard zouden gaan. Deze aankondi ging had een enorme mensohenmassa langs de grachten op de been gebracht, welke ver langend was om het militair vertoon der nationaal socialistische beweging gade te slaan. Vele communisten waren ook opge komen, en zij probeerden om reeds voor het uur, waarop de wacht zou uitrukken, herrie te schoppen. De politie had uitgebreide ordemaatrege len genomen en was in grooten geiale aan wezig. De hoofdinspecteur voor het verkeer de heer Weyburg. hield zelf een oogje in het zeil, verder waren er inspecteurs, recher cheurs en agenten gepost langs de straten, waardoor de stoet zou trekken. De weerbaarheid trad even na het vastge stelde uur naar buiten en ving den tocht naar Kunsten en Wetenschappen onder groo te belangstelling aan. Bij het Gebouw had den zich ook tal ven nieuwsgierigen opge steld, welker aantal bij aankomst der wacht vergroot werd door degenen die den toch*, door de stad meegemaakt hadden. Het bleek, dat er niet voldoende ruiimte was om de waoht zoo te doen opstellen als men ge we nacht had. De menigte drong zoo zeer op, dat ze door de politie met den gummistok uiteengejagd moest worden. Ir. A. A. Mussert, de leader der Nat Soc. Beweging in ons land, trad naar buiten, ver gezeld vain zijn adjudant De Ruyter van Steveningen, commandant der school voo. reserve-officieren der artillerie, en daarop werden de vlaggen geheschen. Toen de drie kleur geheschen was, werd het Wilhelmus aangeheven, begeleid door de muziek, maar de communisten beantwoordden dien zang met de Internationale. De fascisten zongen daarop hun strijdlied, en onderwijl werd de fasoistenvlag geheschen. De leider schreed met zijn adjudant langs de wacht en trok zich vervolgens terug. De groote zaal van het Gebouw en het bal con waren geheel gevuld; beneden zaten leden; boven hadden genoodigden 'n plaats gevonden. De burgemeester van Maartens dijk, de heer C van der Voort van Zijp, sprak een kort inleidend woord, waarin hy allen welkom heette. Nadat de heer Lazet gezongen had „Ons Nederland" sprak de heer Mussert, die zijtn rede aanving met den groet „Mijn volksgenooten, medestrijders voor den Nederlandschon Nationaal Socia- llstischen Staat en genoodigden" en zeide, dat hij en de zijnen hun actie niet voor hun plezier begonnen waren. Maar als de natie in nood zal zijn, dan zal ze door het Marxisme worden bespron gen. Dat heeft Albarda zelf in de Kamer gezegd. Dat de V.A.R.A. afbrak toen het Wilhelmus gespeeld werd, was geen kinder achtigheid. Het was een klap in het gezicht der natrie, het waa een slag in het gezicht van u (daverend applaus). De jongere gene ratie heeft recht niet op steun, maar op werk (applaus). De antithese van Kuyper heeft haar tijd gehad; een nieuwe antithese is opgekomen, vóór of tegen het Marxisme. Ons uitgangspunt zijn onze plichten tegen over de gemeenschap. Het Marxisme is drie kwart eeuw oud. Geen wetenschap verdedigt meer haar grondslagen. Waarom is het dan toch nog zoo sterk? Omdat de ma/vyi, als ze het Marxisme loslaat, vreest in de dllende van vroeger teruggestort te worden. Aan ons om de verdoolden de nieuwe leer te brengen, om hun te zeggen, dat niet de be doeling is om hen terug te storten in de ellende, maar om me>t hen te werken voor den vooruitgang der geheele atie. We strijden tegen de parlementaire demo cratie, omdat zij is verouderd en niets kan toevoegen aan de nationale welvaart. Het parlementaire stelsel is verouderd en uitge leefd. Het kan de socialisten niet schelen als A. R. of C H. of Liberalen vergaderen. Dan hoort ge buiten niets. Maar wel als wij vergaderen. Zij toonen in te zien waar voor hen het gevaar ligt. Onze strijd is beginsel tegen beginsel, niet een strijd tegen per- Na dat Spr. zijn rede beëindigd had be sloot de vergadering, dat Ir. Mussert ook voor 1933 haar leider zijn zou. Daarop gaf de leider zijn parool uit voor 1933: doorwerken in gesloten gelid, zonder rechts en zonder links te zien en zonder de aandacht te laten afleiden. Waakzaam naar binnen en naar buiten; verbetering van den moreelen grondslag der leden zelf. Er zijn 36 groepen; aan het eind van 't jaar zullen het er 136 moeten zijn. De weerbaarheid moet worden uitgebreid. Er moeten groepen worden gevormd tot kringen en federaties. Binnenkort wordt opgericht de Ned. Nat Soc. Studentenfederatie; elke hoogeschool heeft al een groep; sommige groepen zijn zelfs al sterk te noemen. Na den leider sprak de heer v. d. Voort van Zijp. die Willem van Oranje eerde als vrijheidsheld, daarna den politieken toe stand in ons land, zooals hij die zag, be sprak en zeide, dat de groote nationale zaak is om volk te zijn en de veiligheid van dat volk te verzekeren. Tot dezen strijd roept de N. S. B. op. Wij weigeren langer te wech ten tot deze strijd ons zou worden opge drongen en het te laat is. Tusschen de redevoeringen in werd aan Ir. Mussert een foto aangeboden van de eer ste 25 jongemannen, die tot de weerbaarheid toetraden. Aan de Koningin werd een huidetelegram gezonden. De heer Lazet, die de bijeenkomst met zang had opgeluisterd, ontving bloemen. Ir. Mussert sprak een slotwooid, waarin hij hulde bracht aan den heer v. i Voort van Zijp. Daarna trok de weerbaarheid met het be stuur door tal van straten der binnenstad weer naar de Oude Gracht. Onderweg werd enkele malen geroepen: „Weg met de moor denaars van Matteotti" en „fascisme betee- kent moord", maar tot ongeregeldheden kwam het niet. BLOEMENTENTOONSTELLING IN HET WE S TLA ND Door hst beat uur der Centr. "Weetl. Snij bloem* availing. gevestigd te Hotwseleredijk worden plannen overwogen, om ln het a.8. na jaar een Anjer-tentoonsteliLng te organiseeren. De»e Amerlkaansche bloemsoort wcurdit im Weet!and steeds meer gekweekt. De be- tentoonatelimg le i nder de lede - propaganda te maken. HET KOELEN VAN DRUIVEN Aan de Weatlandeohe veilingen komen thans nog flink wat partijtjes druiven. 41e alt de koelhuizen te Hoek van Holland afkomstig De prljaen voor dit product zijn echter niet noog. mede doordat de uitvoer van de druiven gering Is. Er zijn ln de koelhuizen nog fHnke hoeveel heden opgeslagen, en het aantal kistjes dat b.v. nog te Hoek van Holland aanwezig Is be draagt minstens 10.000. De resultaten van dit koelen zijn tot au toe daar uitstekend: de druiven die nu ongeveer drie a vier maanden bewaard zijn. blijken nor van prima kwaliteit te zijn. dit product uiterste ïorg dat iedere verwomdini -zetting veroorzaken DE BIETEN-CAMPAGNE De suikerbieten-campagne is in den Haar lemmermeer geëindigd en de fabrieken te Halfweg zullen weer voor een klein jaartje worden stilgelegd. Men heeft berekend, dat ongeveer 1225 H.A. met bieten werden be- teeld en dat de gemiddelde suikeropbrengst Tm/ 38:000 K.G. per H.A. of in totaal ruim 46V£ milhoen K.G. Rekent men het suikerpercentage op 15 dan was de zuivere opbrengst bijna zeven millioen KG. EEN ..GROOTE" WEDSTRIJD DE POLITIE MOEST OPTREDEN Gister werd voor de competitie van den neutralen voetbalbond een „groote" een zeer belangrijke wedstrijd gespeeld. Het ging er om of de Rotterdamsche vereeniging Sparta" een kans op het kampioenschap zou blijven behouden, terwijl de tegenpartij „Xerxes" moest winnen om zich veilig te stellen voor degradatie. Het terrein van Xerxes ligt in Schiebroek, maar dit weerhield de „supporters" niet om in drommen naar dezen „grooten" wedstrijd te gaan kijken. Er waren er maar 16.000! Het publiek heeft „waar" voor zijn geld gekregen: een der clubs maakte eerst 4—1, maar de ander haalde op tot 4—3. Wij vol gen nu verder het verslag uit het „Nieuws van den Dag": „Bepaald vriendschappelijk was de strijd reeds lang niet meer. Aan beide kanten hadden spelers zich bediend van unfaire trucjes, er waren reeds heel wat vrije trap pen gegeven w aardoor de gemoederen steed3 meer verhit waren geraakt Toen nu na dii laatste doelpunt F. den bal een paar maal buiten de lijnen trapte, ten einde zoodoende tijd te winnen, maakte V. d. G. zich hier over zoo kwaad dat hij na afloop op F. toe stormde en hem een trap gaf. Deze daad ontketende een formeele vechtpartij. Het publiek liep het terrein op en omsingelde de spelers, waarna op een gegeven moment spelers en publiek elkaar te lijf gingen. De Spartanen hadden het begrepen op F., die slechts met de grootste moeite kon worden beschermd, terwijl de supporters van Xerxes V. d. G. te lijf wilden. De politie uit Schie broek, die reeds buiten het Stadion aanwe zig was om voor den goeden afloop te zor gen, drong het veld op waarna vele charges moesten worden uitgevoerd, voordat men de vechtende menigte uiteen had gedreven. Nog geruimen tijd bleef het zeer rumoerig in de omgeving van het terrein." Deze verkwikkelende „sporf'-scène blijkt ook te rijn gadegeslagen door Dr. D. J. vau Prooye, voorzitter van den K.N.V.B., die on langs in een rondschrijven met strenge straf fen de z.g. voetbal vlegels bedreigde. De ver- verslaggever van het „N i e u w s" heeft Dr. van Prooye om zijn oordeel gevraagd. „Er moeten en zullen ook, zoo zeide hij, maatregelen worden genomen, waardoor zooiets niet meer kan gebeuren. De Voetbal bond zal ongetwijfeld een grondig onderzoek naar deze wanordelijkheden instellen en dan zijn maatregelen treffen. Er zijn dingen gebeurd, die niet te pas komen, ja schan dalig zijn." Wij zijn belangstellend te vernemen, wel ke maatregolen de K.N.V.B. denkt te nemen. Reeds '.aider zijn bij wanordelijkheden spe lers streng bestraft met langdurige schors sing etc., maar het heeft bitter weinig ge holpen. Waarom? Omdat men het kwaad zelf niet wegneemt Laat de K.N.V.B. eens het besluit nemen om één competitie te doen verspelen zon der publiek en met verbod om er ook maar een regel verslag van in de bladen te doen verschijnendan heeft men kans op wedstrijden, waarbij niet nu en dan de politie met de blanko sabel moet optreden. Het publiek komt in zijn meerderheid naar het voetbalveld om de sensatie en het is volkomen logisch, dat wie om de sensatie komt af en toe ook geen bezwaar heeft tegen een frisch relletje. Dit steekt begrijpelijk ook de spelers aan. In een doodgemoedereerd vriendschappe lijk partijtje denkt niemand er aan om moedwillig zijn tegenstander te beschadigen, maar heel de K.N V.B.-sfeer, waarin door de eerste klas clubs moet worden gevochten om hun plaats te behouden, hun plaats in de eerste klasse met de inkomsten aan en- tree's, die weer noodig zijn om de kostbare terreinaccomodatie en verdere kosten te be strijden. werkt de uitwassen in de hand. Wij maken ons echter sterk, dat de K.N. V-B. dit besluit niet zal nemen: het zou zijn dood zijn! Immers zou de Bond dan zelf het voor beeld moeten geven door de afschaffing van de interlandwedstrijden en mocht hij daar al toe over gaan, dan zouden de clubs een voudig bedanken en een nieuwen Bond op richten. Dat is de vloek der booze daad DE R.C.V.B.-COMPETITIE. Uitslagen van Zaterdag JJ. Re8. Klasse I. Schiedam: Pro Patria II—H. B. S. II 1—1 Rotterdam: K. D. O. II—Eendracht II 0—4 Res. Klasse III. Rotterdam: Zwaluwen III—D, O. S. II 1—1 Vriendschappelijk. Capelle a d IJssel: Centrum—Unicum I 46 Rotterdam: Unicum II—Peelo-Boys 6—1 Rotterdam: Unicum III—S.R.W. 1—0 DE C.N.V.B. COMPETITIE. District Twente-Oost Borne: B. C. S. V. I—Achilles IS—4 Glanerbrug: Sportlust I—Sparta II4—2 Hengelo: Juliana I—Sportlust II2—0 Enschedé: Sparta I—Achilles III 13—0 Enschedé: Achilles II—Sparta III 34 KORFBAL Vriendschappelijk. Schevenlngen: K. V. S. II—N. I. O. I 41 Rotterdam: Quick I—Blauw-Wit 19—0 voorburg: V. E. O. Ill—D. E. S. Ill 1—1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1933 | | pagina 3