TOESTAND BINNENSCHIPPERIJ
Geen toeval
VRIJDAG 30 DECEMBER 1932
DERDE BLAD PAG. 9
Uit de Pers.
TRAGISCH LIBERALISME
Onder dit Jioofd schrijft De Nederlan
der (c.h.):
Er is een tijd geweest, dat de Libpralen
als groep de onbetwiste leiding hadden
in den Staat en in de Maatschappij.
Gemakkelijk noemt men groote liguren
van iritellectueele gave en van staats
mansbekwaamheid, die het wel vanzeiI-
I sprekend maakten, dat een groote en be-
slissende invloed van hen uitging.
Sinds ging de wind om en hun politiek-
sociale bcüuidonis slinkt ziender-oogen.
Wie niet liberaal is, behoeft dit geens
j zins per se met vreugd te zien.
Reeds een blik op hun groot verleden
doet liet lieden zien met meer teleurstel
ling dan vreugde. Bovendien cclitor zou
men juist vanwege dit verleden
wcnschen, dat hetgeen aan getal en aan
i stemmen-cijfer werd verloren, zou vvor-
den goedgemaakt door gehalte
Maar dit is zeker allerminst het geval
Wij hebben bij deze uitspraak natuur-
lijk geenszins hel oog op personen doen
f denken louter aan de daad; aan het ge
halte der zichtbare politiek,
liet ontbreekt blijkbaar aan een stu
I wend beginsel, dat hoog verheft hoven
I het rekenen met gewenscht succes; zoo
dat men nu wel telkens zich door kleine
i berekening moet laten leiden en tot pro
paganda-stof van klein kaliber de toe
vlucht nemen moet.
Het is toch wel opvallend, dat deze
partij voortdurend roept om bezuiniging,
om inperking van de staatszaak, om ge
zonde financiën. En dat zij niettemin tel
kens stemt tegen het behandelen van
bezuinigings-ontvverpen en tegen de
ontwerpen zelf.
Volgde de Kamer hódr, dan mislukte
de bezuiniging volkomen.
Blijkbaar hebben vandaag streekbelan-
gen, morgen onderwijzers, overmorgen
anderen den bcslissendcn invloed. De
moed ontbreekt.
Daarnaast de kleine middelen.
De radio-vraag moet bet doen. Is dit
voor een partij van zoo grootsch verleden
niet al te kleiin in het midden van den
economischcn wercldstorm? Nog daar
gelaten, dat bet middel niet baat; om
dat Vrijzinnig-democraten, Middenstan
ders enz. hetzelfde snoer uitwerpen.
De Zondagssluiting van de Wipkelslui
ting moet het doen. Hoewel de minister
reeds bezig is met een onderzoek en hoe
wel hij. zoodra de feiten onderzocht zijn
en bekend geworden, handelen zal!
Is zulk een middel niet beneden de
maat?
Thans echter is het nog erger geworden
Het min of meer officieele verkiezings
blad der Liberalen brengt ook deze woor
den: l
WF.ET GE
dat de motie, waarin de Kamer
kracht bijzette aan den van vele zijden
uit haar midden gerezen wensch, om
nog in dit zittingsjaar een wettelijke
regeling nopens de
cumulatie van Inkomsten
uit overheidskassen te verkrijgen,
verworpen werd met 46 tegen 33
stemmen.
En dat deze motie zou zijn anngeno
men, als niet de zeven vrijzinnig-
democraten met de drie rechtsche par
tijen er tegen hadden gestemd?
Men leze dit rustig; het beduidt niet
minder dan 'n val.
Ten eerste: wij leven in een tijdsge
wricht, dat de wereld economisch poli
tiek en moreel ziet wankelen. Thans
roept de Vrijheidsbond om stemmen op
zijn lijst vanwegede cumulatie! Dai
zou voor 'n kwart eeuw ondenkbaar zijn
geweest.
Ten tweede: men neemt de kleiiigootl-
meihode over, door een andere partij te
bestrijden niet met beginselen maar met
'n stem over 'n motie-
Ten derde: men bestookt de vrijzinnig
democraten doch geneert zich daartoe
met om naast de sociaal-democraten te
staan; liberalen plus socialisten als
ecnige braven in het oog der kiezers.
Ten vierde: men verzwijgt, dat vóór de
stemming de minister reeds een onder
zoek had toegezegd, dat dus de motie vol
slagen overbodig was, dat bij aanneming
van de motie er niets zou zijn ver
anderd.
En men voedt het volk op tot hoopo
politieke scholing langs zulk een weg!
EEN ONDERZOEK NAAR DE
ECONOMISCHE VERHOUDINGEN
HET RAPPORT DER COMMISSIE
Zooals reeds met enkele woorden werd
gemeld, is liet veislag van de commissie tot
onderzoek van den economisch en toestand
der binnensohippenj bij de liijksuitgevcrij
aan den minis.er van Economische Zaken
uitgebracht. De commissie, ingesteld bij be-
schiKking van genoemden minister, van IS
Mei 1931, stond onder voorzitterschap van
den heer J. W a r n e r, voorzitter van de K-
v. K. voor Noorderlijik Uverijsel te Zwolle.
De principioele vraag
waarvoor de commissie werd gesteld was
deze: „Is de beweerde kritieke toestand
der binnenschipperij een gevolg van tijde
lijke gebeurtenissen,*die, nadat deze tot het
.erleden zullen hebben behoord, op den al-
gemeenen toestand van het bedrijf geen in
vloed meer zullen uitoefenen, is deze toe-
s.and alleen te beschouwen als een phase
in de regelmatige conjunctuurschommelin
gen, dan wel vindt hij zijn grond in wijzi
gingen der economische structuur, waaraan
net bedrijf zich niet of met voldoeinde aan
past?
in het algemeen is de commissie van oor
deel, dat de binnenschipperij een noodzake
lijk onuerueel van ons vervoerwezen is en
ais zoodanig deel heef» aan den conjunc
tuurachter uitgang, die zich vooral op dit
gebied uitermate sterk doet gevoelen.
Anderzijds valt niet te onjaenueu, dat ook
structuieeie veranderingen, die vermoedelijk
van meer blij venden aard zullen zijn. daar
aan suhuild hebben.
De motoriseermg van de vloot en de op
komst van andere vervoermiddelen, met
name van de vrachtauto, zijn fac.oren, die
ook na een omkeer van de conjunctuur, hun
jnviloed zullen doen gevoelen.
middelen tot steun
Deze middelen kunnen in hoofdzaak in
vier groepen worden verdeeld: a. recht-
sitreeksche finamcieele bedrijfss.eun; b. ver
laging van lasten; c. beperking van liet aan
bod van laadruimte, en d. maatregelen met
betrekking tot de bevrachting.
Ad. a. De commissie meent vooralsnog
nie: tot reohtsfceekschen financieelen be
drijfssteun te megen adviseeren.
Ad b. De lasten, welke in den vorm van
kanaal-, sluis-, brug- en kadegel den op de
scheepvaart' drukken, zijn (naar de oommis
sie in haar verslag uitvoerig uiteenzet) on
der de tegenwoordige omstandigheden veel
te zwaar.
Het schijnt niet onredelijk door verlicn-
ting van lasten de concurrentie-1
den voor de scheepvaart te verbeteren.
Ad c. Ter beperking van het aanbid
laadauimte is van sommige zijden aanbevo
len invoering van Zondag- en
nachtrust, van andere zijden verlaging
va.n de laadlijn.
De commissie acht deze middelen ondien
stig.
Ad. d. De oommissie is van oordeel, dat
door het betraohten van zekere evenredig
heid bij de vordeeling van de vjor de parti
culiere binnenschipperij beschikbare lading
tot eenuge verbetering van dit bedrijf zou
kunnen worden medegewerkt
De commissie heef; daarom in overleg me?
den chef der afd. Handel en Nijverheid van
het departement van Economische Zake»
een regeling van een vrachtverdeeling in ae
binnenvaart ontworpen. Deze regeling is De-
lichaamd in een vvorontvverp van wet, sa
mengesteld met juridisehen bijstand van
mr. J. H. de Mol van Olterloo, referendaris
bij genoemd departement. De rnearie v. toe
lichting. welke evenals het ontwerp van wet
ails bijlage bij het verslag is toegevoegd,
geeftdaarvan nadere motiveering.
Eindconclusie
Haar eindoordeel samenvattend, stelt de
commissie ais haar meemtng vast:
le. dut de economische toestand der par
ticuliere binnenschipperij zou ongunstig is,
dat voor vele schippers van een nooutue-
s.and kaïn worden gesproken;
2e. dat in verband hienneue het vraagstuk
der individueele steuuverieening acuut is ge
worden;
3e. dat gestreefd moet worden naar egali
satie van oónourientie-vourw aarden voor
het vervoer ie water en te land, o.m. door
verrichting van scheep vaartlasten';
4e. dat ter verkrijging van eenuieid in
behandeling van verkeersvraagstukken in
stelling van een vaste verkcerscommissi.
van den Economischen Raad, resp. erken
ning van een Verkeersraad, vvcnsclielijk ls;
5e. dat. de ongunstige economische toe
stand van het bedrijf gedeeltelijk aan struc-
tureele wijzigingen van het vervoerapparaat
is te wijten;
Ge. da.. daarnaast de tonnage te snol is toe
genomen, rechtstreeks door te grooten aan-
v. en inuireei dour grooteie omio^psnei-
neid tgern uik van motor oi opuuwiuotor).
"e. ual over.gens de ecaujimsclie crisis tot
een aigcüieeue ïnjinrnping van lie. vervoer
heelt geieid, waaruoor ue uinnvasuiupperij ui
aet oijzoiiuer zwaar is geti-olien;
öe. out liet, tene.uK.-e net bedrijf on-
Jer de num.ge uwpreosie zooveel moge-
iijk in stand .e iiuuuen, wenscnelijk is
.-en evenreuige veiuoenng van ue daarvoor
utsuliikDuie gueuereai te oevorderen;
Ue. dai deze v-erueeii'iig nie, langs oigani-
satunscnen weg is te bereiken en dat dei-
nve een weueajke regeorig daarvan dient
woiuöii ingevoerd;
lbe. dat de vooigesielde regeling bestaande
misoiuiken uen aanzien van de beviaohlings
eeiiKoinst (z.g. „vuile" oliurters) uit uen
weg aan ruimen;
lie. uat zij levens dienstbaar is te maken
aan liet veneenen van individueeieii steun,
Axira daartoe mocht worden overgegaan, en
12e. dat het, indien de voo.igesteioe rege-
limg niet worut uitgevoerd ol ni cht women
oj-gtJieven, alsdan wcnschelijk is tot vastsiel
Uilig van een model-ver voerovereenkonisi
(uniform charter) bij de wet over .e gaan.
Bij de door de commissie in het als bij
lage toegevoegde vooiontwerp van wet voor
gestelde regeling wordt uitgegaan van de ge
dachte, dat de praciische uitvoe-
ingzooveeimogelijkaan belang
hebbenden moet worden overge
laten en met inachtneming van de bezon-
dcre plaatselijke omstandigheden dient te
geschieden. In verband hiermede wordt voor
ges eld hij K. B. de Kaïneis van Koophandel
en Fabrieken te belasten met de instelling
van bevrachtir.igiscommissies voor de binnen
vaart en de aanwijzing van het ressort dier
commissies.
In de bevrachtingscommissies zullen de'
bij de bevrachting in de binnenvaart belang
hebbende partijen vertegenwo irdigd moeten
zijn, opdat met alle belangen rekening
worde gehouden.
Kerknieuws.
NED. HERV. KERK.
Drietal: Te L'harlois (vac.-H. Sto'k),
J. H. Mulder te Hillegom, P. de Bruijn te
Driebergen en J. C. Salverda te Hoofddorp.
Beroepen: Te Roswinkel, H. G. Groene-
woud te Gelselaar (G.). Te Lettelbert ex»
Enumatil, J. Kalshoven te Hien en Dodewaard.
GEREF. GEMEENTEN.
Tweetal: Te Goes, J. D. Barth te Borssele
c-n M. Heikoop te Utrecht.
AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE.
Men schrijft ons:
Cand. E. J. Be ens, van Oudenrijn (U.)
werd Zondag j.l. bevestigd als predikant der
Ned. Hen-. G2meente te Hedel, na bevestiging
door Dr. G- Tjalma, van Veen (N.-B.), die Je-
saja 40 1 en 2 tot tekst had. Aan de hand
oplegging namen mede deel Ds. C. H. Hagen,
van Den Bosch, en Ds. A. Luleijn, van Vlaar-
dlngen. Ds. Beens inett vervolgens een intree-
predikatie gehouden over Lukas 2 14. Aan
het einde werd hij toegesproken door zyn
ochoonvader, Ds. Luteijn; ouderling R. W. Jui
nen en den heer Van Heyst, namens de Geref.
Theol. Studenten-Vereeniging „Voetius" té
Utrecht, waarvan Ds. B-eens assessor ia- ge*
weest.
Cand. J. H o v i u-s, van 's-Graveland,
hoopt Zondagmiddag 29 Januari 1933 intrede
te doen bij de Ned. Herv. Gemeente te Jaars
veld, na des morgens bevestigd te zyn door
Prof. Dr. H. Visscher, van Utrecht,
Ds. P deLooze hoopt' Zondag 26 Febr,
1933 afscheid te nemen van de Ned. Herv. Ge
meente te Waddinxveen en intrede te IJsselmui
den te doen op Zondag 5 Maart d.a.v., na be
vestiging door zijn zoon, Ds. E. E. de Looze,
van Renswoude.
De heer J. B. d e N e e f te Ede, voorgan
ger by de Baptisten-Gemeente te Arnhem,
noopt hier Zondag 12 Febr. 1933 afscheid u
nemen en Zondag 19 Febr. d.a.v. intrede t;
doen als predikant te Vriescheloo (Gron.), n:
bevestiging door Ds. J. de Haan, em.-pred. van
Vriescheloo.
UITTREDING. UITZETTIiVG EN
SCHORSING
Uit Biezelinge meldt men ons, dat 15
personen per deurwaardèrssxploit hun lidmaat
schap van da Ned. Herv. Kerk hebben
zegd, wy'l zy zich niet kunnen verecnigen met
het optreden van de Kerkelijke Besturen, die
dwingen tot aansluiting by den Raad van Be
heer. Als nog de heffing van Kerkelijke belas
ting erby koir4, wordt verwacht dat nog an
dere uittredingen zullen volgen. De president-
kerkvoogd en een notabel zijn van hun lid
maatschap vervallen verklaard, terwyl aar
wee lidmaten het stemrecht ontnomen werd.
De ouderlingen zyn nog steetis in hun ambts-
ocdiening geschorst.
HERDENKING.
De Geref. Kerk van Feijcnoord (Rotter
dam) werd op 1 Januari. 1908 zelfstandig.
Dit feit zal worden herdacht in een samen
komst te houden op Woensdag 4 Jan. a.s.
in het kerkgebouw Prins Hcndriklaan Ds
d. Berg, thans te Capelle a. d. IJsel, zal,
als gewezen eerste predikant van 1- eijeiiourd
een historisch overzicht geven. Ds. C. von
Meyenfeldt, thans te Alkmaar zal als ge
wezen tweede predikant van - Feijenoord.
een gedachlenisprcdicntie houden. Ds. V
Dercksen, thans dienstdoend predikant te
Feijcnoord zal het slotwoord spreken. II l
samenzijn vangt aan om half acht. De deu
ren der kerk zullen om 7 uur worden ge
opend
KERKGEBOUWEN
Te "Woerden in het kerkgebouw der Ned.
Hervormde Gemeente, waar nu een galery
met ongeveer 100 zitplaatsen verkregen werd,
had een zitplaatsonverhuring plaats, waaruit
bleek hce noodig up uitbreiding der kerk was.
Voor de eerste ry z'tflaatsen op de galery wa
ren 70 liefhebbers, voor de tweede rij een gelijk
aantal, voor de laatste 35 plaaVen zelfs ruim
180 gegadigden. De galerij wordt in Februari
a,s. in gsbruik genomen. Ook in het beneden
gedeelte der kerk kwam men nog vele plaatsen
tekort.
PREDIKANTSWONINGEN.
Te W i 1 su m (bij Kampen) heeft de eerste-
steenleg' ing plaats gehad voor de pastorie
der Geref. Kerk dcor den beroepen predikant,
cand. IIBotma, van Bussum, die by deze
gelegenheid sprak naar aanleiding van Neli.
2/: 20 (midden). Vele belangstel'enden woon
den de plechtigheid bij. Voor de Geref. Kerk
van Wilsum was dit een verheugend feit, wijl
het hier haar eerste pastorie betreft en zij nu
ook spoedig haar ei en herder en leeraar in
haar midden hoopt te verkrijgen.
ZENDING
Pamai gedoopt! Het Zendingsbureau
te Oegstgeest schrijft ons:
Dat is op het einde van het jaar een bericht
dat ons van vreugde deed opsprin-en. Pamai
gedoopt! Op 2 October 1932 is het gebeurd te
Ormoe, Oost Nieuw Guinee.
Pamai is de Papoea uit het Sentani-gebied,
die met het Evangelie nog slechts oppervlak-
k g in aanraking gekomen was, toen hij op
eigenaardi-e, min of meer eschatologische
wijze, dat Evangelie in de dorpen rond het
Sentanimeer is gaan verkondigen. Van alle
zijden stroomden de menschen tot hem. Maar
h^j verwees ze naar de zendelin en in Genjem.
En zoo is de geweldige beweging ontstaan, die
binnen een jaar duizenden Papoea's tot het
dooponderricht heeft gebracht en die om het
Sentanimeer een geheel complex van gemeen
ten doet ontstaan.
Daarna is Pamai, niet geheel zonder eigen
schuld, maar ook door e< samenloop van
omstandigheden, die hy, de onontwikk.dde
Papoea, niet precies kon onderkennen, op
verkeerde banen geraakt. Zelfs kwam hij in
conflict met het Ncderiandsch gezag, is bij e«n
vlucht gewond en gevangen genomen en
heeft een korten straftijd ondergaan buiten
zyn land.
Hoe gemakkelyk had dit de man geheel kun
nen vervreemden van zijn nog zoo aanvankelijk
nieuw geloof.
Maar Gode zy dank, in zijn land terugge
keerd heeft hij weer aansluiting bij de zende
lingen gezocht en na behoorlijk onderricht is
hy nu samen met vele anderen gedoopt. Nu is
hy christen. Nu heeft hij wat van veel groo-
ter bateekenis is de bij den Doop gevraagde
belijdenis uitgesproken.
hoeveel kan deze man, tot dieper kennis van
,-Gbrigtus gekomen, nog doen voor zijn volk.
j' Moge Gods Geest hem daartoe by voortduring
blijven leiden.
Art. 177. De Indische Staatsregeling
Art. 177 bepaalt, dat de Regeering den „be
dienaren van den godsdienst" al of niet kan
toestaan in een zeker deel van Ned.-Indië te
arbeiden.
Mr. C. C. van Helsdingcn, voorzitter der Ci^".
Staatk. Party in lndiê, heeft nu in een ïvuc
verklaard, dat de Zending ophield op het be
houd van genoemd wetsartikel prys te stel
len.
Van Roomsche zijde is eveneens nieuw ver
zet tegen Art. 177 g.irezen. Ook daar heeft de
bekende Bali-historie de critiek losgemaakt.
Pater Baj tist heeft in een samenkomst te Ba
tavia, waar ook Mr. van Helsdingen en de bei
de Zcndingsconsuls, Dr. N. A. G. Slotemaker
de Bruine en Mr. S. C. Graaf van Randwijck,
zich in die richting uitgesproken. Hy betoogde
dat „Art. 177 een uiting is van een verouderde
mentaliteit, het Christendom in een ongunstig
daglicht stelt tegenover andere niet-Christe-
lyke godsdiensten".
EEN KOSTSCHOOL VOOR JAVAANS CHE
MEISJES UIT DEN AANZIENLIJKEN
STAND, TE POESOUNJGO
Op 10 Aug. 1930 is op het Zemlimrslorrem
van de Geref Kerk :e Rotterdam zuik een
school geopend. Het Comité van de stichtiu
voor deze School deelt daaromtrent hei
volgende mee:
„Ons ideaal is: drie klassen van 20 leer
lingen, allen in één internaat bijeen. De leer
lingen hebben de Hollandsch Javaansche ol
Hollandscli-Chineesche school reeds doorloo-
pen Alle lessen won*?n in het Hollandsch
gegeven. Op étn na zijn alle leerlingen, die
we hebben, Mohammedaan. Zij ontvangen in
de schooluren onderricht in de Bijbelsche Ge
schiedenis Eens per week geeft de missio
nair-predikant godsdienstonderricht, dat door
allen vrijwillig wordt bijgewoond. Ook gaan
zij vrijwillig mee naar de kerk. Zij stellen
Bijb. Gesclreilenis onderwijs op prijs; één
meisje had enkële dagen de school moe en ver
zuimen en vroeg aan de onderwijzeres: wiltu
alstublieft het eriiaal uit den Bijbel mij van
avond vertellen, dat ik gemist heb? De
andere meisjes kwamen toen ook luiste-en:
zij wilden het ook graag nog eens hooren Het
is alles nieuw voor hen. Het is van groot
zendingsbeiang, juist op dien leeftijd de meis
jes in een Christelijk gezinsleven zoo eenige
jaren bijeen te hebben."
In een circulaire wordt opgemerkt, dat de
exploitatie economischer kon zijn, indien er
een eigen gebouw was, gelijk in Solo. „Met
meer leerlingen in het internaat wordt de
exploi'atie veel voordeeliger. Bovendien kun
nen dan de leerlingen zelf geheel voor het
schoonhouden van 't gebouw, de wasch «mz.
zorgen, dat spaart weer bedienden uit. Fn
we kunnen dan breken mei het sys'eem van
dag leerlingen: bij dergelijke zendingsscho.<m
voor groote meisjes belmoren a'le leerlingen
intern te zijn. Een mooie school is ook
reclame en trekt leerlingen. En: we zijn dan
hiermee Rome vóór. Rome heeft nu op ons
terrein reeds zeven scholen, meest voor Ja
vanen en Chineezen".
Er is een bouwfonds van f30.000 noodig, af
te lossen in 3o jaar. Belegging daarvan is
meer veilig dan in menige bank of onder
neming. „Het ligt in de bedoeling om spoe
dig een rechtspersoonlilkheid bezit'ende or
ganisatie in het leven te roepen, wier bezit
tingen uiteraa-d bizondere waarimrg zijn
voor de rich'ige voldoening aan de aange
gane verplichtingen."
Bouwen is nu goedkoop, wijl de grond ge
makkelijk te krijgen is, de wcrkloonen laag
en de prijzen der materialen abnormaal ge
daald zijn.
Twee personen in Indië gaven- elk f 1000
renteloos voor bet bouwfonds. Mevrouw J. F.
EsserRutgers, de echtgenoote van den mis.
sionairen p -edikan! Dr B. J. Esser te Poer-
bolinggo, thans nog hier te lande \ertoe\end,
koestert nu den vurigen wcnsch, dat liet
ontbrekende geldbedrag hier te lande zru
mogen worden verkregen. Aan de
leening voor dit bouwfonds kan
deelgenomen worden door inschrijving
op stukken van f500 en f 1000. Dat ook giften
welkom zijn, behoeft nauwelijks vermeld ie
worden. Het zou groote blijdschap wekken,
wanneer nog vóór den terugkeer van bet
echtpaar EsserRutgers naar het Zendings
terrein te Poerbolinggo (Banjoemas) vast
stond, dat het vereischte geld voor den houw
van een Kostschool voor Javaansche meisjes
uit den aanzionl.jken stand bijeenkomt. De
verbreiding van het Evangelie zou er ten
zeerste door gediend worden.
Vo'gcns de stichtingsak'e zal de stichting
komen onder nauwkeurig omschreven toe
zicht van de- Zendingsdeputaton der Geref.
Kerken in Zuid Holland (zuid gedeelte), dus
daarin handelend narnca*. den Kerkeraad der
Geref. Kerk van Rotterdam en de samen
werkende Kerken. Zendingsdepu'aten hebben
met algemeeno stemmen liun goedkeuring
aan deze zaak gegeven.
Dr. W. G. Harrenstein, Sarphatistraat 77 te
Amsterdam be-ast zich met de verdere finan.
cioele afwikkeling van deze zaak.
Zoodra over enkele maanden de stichtings
akte is vastgesteld en geteekend, kunnen
de noojlige gelden gestort worden. Bericht
van deelneming is reeds nu hartelijk welkom.
Radio Nieuws.
VEE IN VLAMMEN
Te Woudrichem is de schuur van den land
bouwer J. Coocs afgebrand. Met veel moeite
kon het huis worden gespaard. Twee paarden,
13 koeien en 49 stuks plu:mvee kwamen i:
vlammen om. Verzekering dekt de schade. De
oorzaak van den brand is onbekend.
18.15 I
19.10 i
21.00 1
19.30 1
2100 1
JJ.-C
22.05 1
VRIJDAG, 30 DECEM11ER.
ver sum. VARA. Orgelspel,
zen. KRO. Stutmuziek.
v e r s u m. VAKA. OrtfelspeL
vers urn. VAKA. Urmnoioonrmnlek
ver sum VAKA. Klein orkest,
zen KRO. (ii mnufuunmoziek.
zen. KKO. Kerstoratorium Jos. Vran
versum, VPRO. Concert,
v e r s u m. VPRO. Concert,
den R. Mllltulr oikest.
zen. KRO. Oikest.
v e r u m. Vl'KO. Gramofoonmuxfek.
versum. VARA. Gramofoonmuxlek.
e n. KRO. Gruu.ufoonmuziek.
Lezingen. Cursussen, enz.
ven KRO; „Welsprekendheid", door
Votjel.
zen. KRO. A Paulsen: Het Baskin-
ver s u m. VPRO Cursus: Chrlstup
Ivtrium. VPRO. Persberichten.
ZATERDAG 31 DECEMUER.
VARA. Grumofoc
i H i 1 v
Hilv
H 1 1 v
Hilversum. VARA. De Notenkrake
I Huizen. KRO. Orkest,
i Warschau, l'ooische potpourri.
i: Liberia's
e n. KRO. Dra. P. J u
land.
Etrkdli
Politie- en Persberichte
Hulzen. KRO. Politieberichten,
i Hulzen. KRO. Politieberichten.
DE 296 M. GOLF IN ZUID-LIMBURG
n der ls
zer in Zuid-Limburg schrijft
rsterking der Hilveisumeclie i
komst, als ook de versterkte zender *s daags
in werking gesteld wordt, voldoende energie
„opgepikt" kunnen worden.
lergle kan hiervoor niet
ng der zender zou ult-
•r bijv. de zender stond.
- da.t sljn dingen die i
liet moge-lijk zijn.
DE VECHTPARTIJ TE UDEN
Op last van de rechtbank te 's Hertogen
bosch is de caféhouder J. W. te Uden, die ge-
arr i-teerd was wegens zware mishandeling
van M. die aan de gevolgen overleed, op vrye
voeten gesteld.
AVONTUREN VAN JOOSJE PINDA EN PIETJE ROET
09. En zoo was dus hel nieuwe wagentje
al wéér stuk, en nog wel den eersten besten
dag! Je begrijpt dai er wa, óp zat voor onze
twee vriendjes! Ze kregen allebei voor hun
broekje, en niet zoo'u beetje; Joosje van
zijn vader, en Pietje van zijn moeder. Iloe
dat bij Pietje ging kun je liierboven zien.
70. „En nu komt er in onze firma geen
wagen meer! Nooit meer." zei Joosje vast
beraden. „En dien Jiond veikoopen we, an
ders s.orl hij uns nog in 't ongeluk!" Zoo
gebeurde het. Voortaan gingen Joosje en
Pietje er weer op de oude manier op uit,
en dat beviel hun bovenst bestl
EINDE.
Door AMY LE FEUVRE
(Sloi
Sylvia wilde haar vragen juist beantwoor
den, toen zij beiden eeii 'zwaren stap achter
zich hoorden, en John Dutton, de koster
naar hen toekwam.
Sylvia begreetle hem vriendelijk.
„ia, ik zag u langs komen", zei hij, „en
toon zei m'n vrouw: „Breng de juifrouw
gauw mee naar huis. Ik zal vast thee zet
ten". Maar wie heelt u daar? Wel, dat is
het dochtertje van meneer Shutt.ewurth!
Waar is ze vandaan gekomen?"
Het kind verhorg haar hoofdje tegen Syl
via's schouder, en liet het aan deze over,
om den ouden man Ui velleden, waar ze
elaaar ontmoet hadden.
Svlvia vernam nu van John Dutton, dat
kleine May Shuttleworth het eenige kind
was van uen tógeinvoordigen eigenaar van
haar oude tehuis. Haar vader had zich nog
niet lang geleden teruggetrokken uit den
civielen dienst van Engoisch indic, en zij
woorden pas drie maanden in Wallingford.
Zijn jonge vrouw, die zoo genoten had bij de
gedachte 11a acht jaar weer eens den winter
in Europa door te brengen, had enkele we
ken geleden kou gevat en was weldra be-
ïweken.
„Haar man was krankzinnig van ver
driet, zeggen zo", vervolgde de praatzieke
oude, „en nu schijnt hij p.&n te hebben, om
zo*» *1 ra li ij weg Van, naar het buitenland te
gaan voor zaken, naar ik hoor. Die^ kleine
meid zal hem missen. Arm schaapl"
Bij het hooren van deze woorden barstte
het kind opnieuw in snikken uit en klemde
zich nog vaster aan Sylvia vst.
„Och, laat me toch bij u Vijven!" snikte
ae. „U houdt me net vast, als moeder dai
deed. Niemand heeft nie nog in haar armen
genomen, sedert moeder ziok is ge •orden'"
„Maar, kindje, ik kan jo niet meenemen
Ik zal je wel thuis bréngen."
Sylvia sprak opgewekt, en hoewel May er
eerst tegen opkwam, begreep zij toch, dat zij
gehoorzamen moest
Ik zal je gauw naar je vader brengen,
want hij heeft niemand anders, om hem te
troosten. Weet je, dat ik vroeger in je huis
gewoond heb? Ik ken al de kamers, ik ben
benieuwd, of je in dezelfde kamer slaapt,
waar ik vroeger ook geslapen heb. Vertel
me eetis, welke kamer nu kinderamer is."
Zij praatte maar steeds door, en toen zij
eindelijk den tuin door waren en voor liet
huis stonden, had May opgehouden met
snikken.
De deur werd opengedaan door den vader
van het kind. Hij had zijn hoed al in de
hand, om zijn .dochtertje te gaan zooken en
keek grootelijks verlicht, toen hij haar voor
zich zag.
„Ik ben u zeer verplicht", zei hij tegen
Sylvia. „Ze hadden mij juist verteld, dat
May nergens te vinden was."
„Waar ben ie toch geweest?" vervolgde hij
tegen Mav. „H.e leen je mij zoo'n verdr.et
uoen?"
May begon weer te snikken, en Sylvia
trok haar naar zich toe.
„Zij lag hartbrekend te schreien op haar
moeders graf", zei ze en keek meneer
Shuttleworth ernstig aan. „Ze heeft behoef
te aan troost, zcoals alleen haar vader die
geven kan."
Menèer Sutthleworth kook eenigszjns ver
baasd op. Toen zei hij beleefd: „Ik weet niet
wie u is, maar ik ben u zeer dankbaar voor
uw vriendelijkheid jegens mijn kind. Wilt
u niet een oogenblikje binnenkomen?"
„Mag ik mij dan even voorsteden", zei
Sylvia Ik heb hier vroeger gewoond. Het is
mijn oude tehuis. Ik heet Saxonby, maar
May mag wel gauw droge kleeren gaan aaD
doen".
„O, daar is de kindermeid al," zei meneer
ShuLtleworth. „Ga gauw met Anne mee,
kindje en wees zoet, dan kom ik straks
even bij jo boven. Arm klein ding, maar zoo
eenzaam en verlaU.1 als je vader, kun je je
niet voelen!"
Hij keerde zich om, en Sylvia volgde hem
naar de biblotliiök.
in den haard brandde een flink houtvuur,
en ze was dankbaar, dat ze iiaar koude lian
den en voeion wat warmen kon.
Zij wachtte totdut meneer Shuttleworth
zou beginnen te spreken. Wat zag hij er
ontdaan uit! Zijn ougen waren rood en ge
zwollen. Hij klomde de lippen op elkaar,
alsof hij zijn aandoening zoodoende wou be
dwingen; en liet duurue eenigen tijd, voor
hi| begon te spreken.
Eindelijk, na haar nog even aandachtig te
hebben gadegeslagen, vroeg hij kortaf: „Ge-
looft u in het toeval?"
Sylvia aarze.de, en op zenuwachtigen
toon ging hij vooit: „U ziet mij misschien
voor zorgeloos aan maar ik hen integendeel
den heeien dag met mijn arm kind bezig ge
wcest Ik moet eerstdaags voor mijn zaken
naar het buitenland en ik weet niet, uat ik
zoolang met May moet beginnen, ik heb
aan mijn vrouw beloofd, dat ik ons huis
houden niet op zou breken, als bet niet po
sitief noodig was. Zo wist, dat ze stervende
was en w was zoo bang, dat ik het doen
zou, en wilde zoo graag, dat May in een
Engelsch tehuis zou opgroeien; maar wat
moet ik doen? Noch in de familie van mijn
vrouw, noch in de mijne is er iemand, die
de taak op zich wil nemen. Haar kinder
meid is te jong, om de verantwoordelijk
heid te dragen. Terwijl ik een week geleden
hier zat, kwam de gedachte bij mij op, 1nt
als ik iemand kon vinden, die de moedcrlij-
ko zorg voor mijn kind op zich zou willen
nemen, en tegelijk het bestuur over het
huishouden, dit de beste oplossing zou zijn
Terwijl ik opstond en besloot, daar on
middellijk werk van te gaan maken, viel
mijn cog op een schilderijtje, dat mijn klei
ne meiu, toen ze op den zoi'Jcr aan het
rondsnuffelen was, tusschen allerlei klcinig
heden in een kist gevonden had, en ik zei
hij mezelf: „Dat is de \rouw, die ik hij mijn
kind zou moeten hebben," en toen ik zoo
oven de deur open deed, stond het origineel
van het portret voor mij".
Terwijl hij spaak, overhandigde hij Sylvia
het portretje.
Zij nam liet aan en toen zij opkeek, ston
den er tranen in haar oogen.
,lk ben het origineel met van dit portret"
zei ze zachtjes; „het is een waterverftoeke-
ning van mijn moeder. Ik lijk veel op haar,
naar ik altijd gehoord heb. Zou ik het mo-
bcn hebben?"
„Denk 0, dat 11 mij zou kunnen helpen in
mijn moeilijkheid?"
Sylvia moest bijna glimlachen over de
haast, die hij er ac.ter zette, maar haar
hart ging onwillekeurig uit tot hem cn zijn
moederloos kind.
„Ik heb een groote familie," zei ze. „die
vaak mijn hulp komt inroepen, en ik woqji
in een klein huisje, dat niijn eigendom is.
U kent mij niet Ik ben een geheel vreemde
voor u. Hoe durft u mij zoo zonder meer uw
kind toe te vertrouwen?"
„Om den wonderlijken samenloop van om
standigheden, en omdat ik zie, dat ik u ver
trouwen kan. U is niet getrouwd?"
„Neen."
„Weiger het m»j d&n niet Neem het in
beraad. Mijn plan was, om een salaris van
f 1200 of zelfs f 1S00 te geven. Dat heb ik er
graag voor over; maar misschien heeft u
geld."
Sylvia dacht aan haar kleine huisje en
hoeveel moeite het haar kostte, om rond te
komen, en zij glimlachte.
„Ik ben n ot trotsch", zei ze, ren ik moet
het erg overleggen: niaar uw voorstel be
neemt mij bijna den adenv"
„U houdt voel van kinderen?"
„Haast te veel".
„Zou u dan niet de zorg voor May op u
willen nomen. Ik vertrouw u haar geheel
toe."
Er volgde een oogenblik van stilte.
Toen zei hij: „lk behoef niet te vragen, of
u haar voor den Hoer wilt opvoeden, geloof
ik.
Sylvia keek hom ernstig aan. „Ik zou het
niet op mij mogen nemen om voor haar te
zorgen, als u het tegendeel verlangde."
,Mijn vrouw had hnar Heiland zoo innig
lief", zei hij, „maar ik heb Hem eerst nu
gevonden, sedert Hij dit groote verdriet
heeft toegelaten. Hij kon mij zeker op geen
andere wijze tot zich trekken; en ik heb
hem gebeden, om mij toch iemand te doen
vinden aan wie ik de zorg over May, ook
wat haar eeuwig heil betrof, ten volle kon
toevertrouwen."
Sylvia was diep geroerd. Haar familie had
haar niet meer zoo ncodig als vroeger, en
hier was iemand die tot God gebeden had
om hulp voor zijn moederloos kind.
„Ik zal u over een week mijn antwoord
zenden", zei ze. Wij zijn geheel Treemden
voor elkaar; maar deminee Clare in het
volgende dorp heeft mij van jongs af aau
gekend. De dominee hier is eerst na ons
vertrek, gekomen."
Hij nam liet portret van haar mceder, dat
zij op de tafel gelegd had, op en overhan
digde het haar opnieuw.
„Ik ben blij, dat ik het u terug kan ge
ven", zei hij. „maar ik hoop dat het u mg
to nicer zal aansporen, om naar uw oude
tehuis terug te keeren. Ik zal een week
wachten. Inlichtingen heb ik niet noodig.
C.od heeft u tot ons gezonden. Niets kan mij
dit uit het hoofd praten."
En terwijl Sylvia naar Londen terug
spoorde, begon zij ook te denken dat dit
werkelijk het geval moest zijn; en het g->-
bed. dat zij dien morgen tot den Hrorj had
opgezonden, kwam haar weer voor den
geest
Zij wist, dat zJJ tegenkanting k).i V»r-
wachtcn. Zij wist dat haar familie bezwaren
zou hebben. Misschien ook deed haar grooUï
verlangen om ja to zeggen, haar juist aar
zelen, want de gedachte, oni weer in haar
oude huis te zullen wonen, en wcor in aan
raking te komen met alles, dat haar Ion en
vroeger vervuld had, deed haar beven van
opwinding.
Toen zij van het station naar huis reed,
hoorde zij de klokken van l»ot oule dorps
kerkje luiden, en zij dankte in haar hart
haar Heer, die aan haar gedacht had en
haar in May zoo'n heerlijk kerstgeschenk
gegeven had, want de gedachte weer een
kind aan liaur zorg toevertrouwd te krijgen,
maakte haar heol ge.ukkig.
Jane's gelaat straalde van blijdschap, toen
het goede nieuws haar werd meegedeeld.
„En neemt u mij nuo naar 't oude huis?"*
vroeg ze. „Het lijkt te goed, om waar te
ziiju."
„Maar wat zullen mijn zusters zeggen?'*
„Die zullen er zeker niots tegen hebben.
U heeft u ui die jaren afgeslooid voor hen.
Ze zullen blij zijn, dat u nu ook eens een
beetje pleizier in uw leren krijgt."
Maar zij hadden eerst wel l>ezwaren, en
Sylvia ondervond heel wat tegenkanting,
voor zij wilden iLegeven, dat zij verstandig
zou doen, als zij het aanbod aannam.
De herinnering aan luit aandoenlijk ge
schrei van het moederlooze kind, deed haar
echter eindelijk alle moeilijkheden over
winnen.
Toen de week om was, had Sylvia haar
antwoord verzonden, en zij wachtte niet
lang, eer zij zelf ook nuar W allingford ging
en menigmaal zei ze in lator jaren: „Hoe
weinig dacht ik, wat die dag voor Kerst
mis toen ik zoo somber cn verdrietig door
de nutte sneeuw voortschreed, mij brengen
zou. liet was wel een duidelijke gebedsver*
hooring"
