kleumer-krantje
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Voor de Meisjes
'n Speldenkussent.e
Deze week brengen wc een speldenkussen. Ziet
er nog al raar uit hé? Nou, het heeft eerlijk gezegd,
meer weg van 'n slee dan van 'n kussen en we zou-
aen misschim juister van 'n speldenhakje kunnen
sproken, want je begint met het maken van een
kartonnen doosje, waarvan de bovenste teekening
Ucn „uitslag" laat zien.
3 M S
2
__/p el dEtiLy^erLtjE
De maten staan er bij; de stippellijnen zijn rits-
lijnen. Heb vooral erg in de plakstrookjes, die ko
men aan de binnenzijde. Verder geloof ik niet, dat
het bakje nog bijzondere moeilijkheden zou kunnen
opleveren. Het komt op pootjes te staan. Eén zoo'n
pootie slaat afzonderlijk geschetst. Met de gchar-
ceerde (gestreepte) strookjes p'ak je die pootjes
vast togen den onderkant van het doosje en aan
de „ijzers". Van karton, dan wel te verstaan! De
rugleuning wordt heel sierlijk wat omgebogen.
Tenslotte komt er nog een deksel op het doosje.
Hierover komt een lapje fluweel, waaronder ste
vige watten. Aan de onderzijde van dit deksel
plakken we een lintje vast, dat ter weerszijden uit
steekt. dit dient, om het dekseltje op te tillen. Ook
kunnen we èn doosje èn leuning bekleeden. Hoe
beter je je best erop 9oet, des te grooter de vol
doening.
Opiossing
Zie, dat je vijf gelijke kaatsballen of houten dito's
te pakken krijgt, h.v. stuiters, al is de knikken-
tijd afgeloopon, en heerscht jo-jo! Hang
ze op zooals onze teekening laat zien. We steken
de touwtjes, die je op onze schets ziet, door kleino
lapjes katoen en plakken ze zoo op de ballen vast
Begrepen? Vooral dus geen gaatjes in dit kost
bare speelgoed! Hangen ze? Prachtig. Til nu
„beur", zeggen ze in den Achterhoek bal A
op en laat hem tegen B aankomen. Wat gebeurt
er? B vliegt natuurlijk op zij! Mis poes! De bewe
ging wordt overgebracht naar E. De laatste bal
gaat dus de hoogte in en de andere blijven stil
hangen. Had je niet gedacht, hé? Nee, dat ligt niet
zoo voor de handt
Denk erom: het koordje van A moet strak blijven
tijdens het o»»tliinn!
Van Jan en Zus
door
Th. André
van oe *ebus tn he* vorige nummer
Een vriend, die in donkere dagen bij ons blijft,
is als een licht in den nacht, dat ons gelegenheid
geeft de voorwerpen om ons heen te zien en ons
daardoor niet eenzaam te gevoelen.
van oe raaaseis in net vorige nummer
I. Het graan.
II. BijenvoedseJ.
III. De kelder
'n Leuk spel voor
een langen winteravond
Ver-volg
Hg gaat de tuin uit en steekt de straat-weg
o-ver. E-ven kijkt hij om zich heen. Neen, er
is nie-mand.
De voer-man is in het huis van de dok-ter.
En de deur van het huis is dicht. Het paard
staat heel stil. Een groot dek ligt over zijn
rug.
Jan kijkt nog eens om zich heen. En dan,
dan wipt hij op de wagen.
Hg wenkt Zus.
„Kom maar", roept hg, „ik zit hier zoo fijn."
Zou Zus ook gaan? Ze durft niet goed. Ze
mag de tuin niet uit. En ze is ook bang. dat
er een man ko-men zal, die Jan en haar uit
de wa-gen zal ja-gen, als ze er in zit-ten.
„Kom te-rug, Janroept ze.
Maar Jan komt niet. Hij kruipt ver-der in
de wa-gen.
Kijk daar is hg weer.
„Nu heb ik een echt huis", roept hij naar
Zus. ,.En zoo groot! Ik ben nu een rijk heer.
Je mag wel bg me ko-men wo-nen, Zus."
Zus zou toch ook wel eens wil-len kg-ken.
Maar ze durft niet goed.
Toch maar e-ven doen. Wip, daar is ze al bij
de wa-gen. En dan klimt ze ook op de wa-gen.
Ze vindt het er wel wat don-ker.
Maar het is toch wel leuk.
Wil-len we spe-len, dat we uit rg-den gaan,"
vraagt Jan.
Hg klimt o-ver de leu-ning van het bank-je,
dat voor in de wa-gen is en gaat op de bok
zit-ten.
Nu wordt Zus bang.
„Niet doen Jan", zegt ze. Maar Jan vindt
het veel te pret-tig. Hij grijpt de leid-sels en
zegt„Vort, paard".
En dan dan heft het paard de kop op en
gaat stap-pen. Zus huilt van angst. Maar
Jan lacht.
„Ik ben koet-sier", roept hij.
„Ik zal jou wel weer naar huis rij-den."
Maar Zus huilt maar. Ze is zoo bang!
O, zoo bang.
Jan roept maar: „Vort, paard". En 't paard
je stapt maar. Stapt maar aan.
Als ze een eind-je ge-re-den heb-ben wil Jan
te-ri^g. Maar het paard-je loopt door. „Ik
moet naar huis", zegt Jan te-gen het paard.
Maar het paard luis-tert niet naar de klei-ne
koet-sier. Het stapt maar voort. Al-tijd voort.
Daar gaat de deur van het dok-ters-huis
o-pen. Er komt een man uit het huis. Hg
kgkt ver-baasd. Waar is zijn wa-gen? Waar
is zijn paard? Hij kijkt naar links. Hg kijkt
naar rechts. O, wacht, daar in de ver-te, daar
rgdt zgn wa-gen.
En dan zet de man het op een loo-pen. H\|
holt o-ver de weg. Hij moet de wa-gen ïn-
lia-len. Wat was hij ook dom, om dat paard
al-leen te la-ten staan. Maar dat doet hij wel
meer.
En Han is nog nooit weg-ge-loo-pen.
Maar wat is dat?
Hoort hg goed?
Huilt daar ie-mand?
O, kijk, in de wa-gen staat een klein meis-je.
Iloe komt dat nou?
Het meis-je is erg bang.
Wat doet die stou-te meid ook in de wa-gen.
De man loopt nog har-der. Nog har-der.
Ja, hg zal de wa-gen wel in-ha-len.
„O, Jan", huilt Zus. „Daar komt de man aan."
En nu gaat Jan ook hui-len.
O, o! Die man zal hem pak-ken en mis-schien
wel mee-ne-men.
„Ho dan, paard. Sta toch stil, stout paard",
huilt Jan.
Maar Hnn lui-stert niet naar de klei-ne koet
sier. Hg stapt maar voort. Al-tijd maar
voort.
(Vol-gen-de week ver-der.)
Naar Spanje
door
Tante Riek
Dag lieve Moes, ik kom uit school,
Ik ga met mgn paardje rijden.
Wg gaan naar verre landen toe,
Mgn paard is vlug en wordt nooit moe.
Wg reizen met ons beiden.
Naar Spanje wil ik het eerste heen
Dat land ga ik eens bezoeken
Want daar woont onze goede Sint
en 'k weet dat hg het prettig vindt,
als ik hem op kom zoeken.
Waarom ik juist daar heen wil gaan.
Dat zal ik U vertellen.
Verleden week kwam Sint bij mg,
toen bracht hij mee, ik was zoo big,
twee mooie groote bellen
Zie zoo, nu ben je opgetuigd,
Nu kan de reis beginnen.
Al ben je maar een hobbelpaard
Je rijdt vol zwiermet groote vaart
Het mooie Spanje binnen.
37o
rsrsss a
-I .Ll-
ZATERDAG 10 DECEMBER No 50 JAARGANG 1932
ONDAGSBLAD
behoorende bij
„VAN JUDA"
De schepter
de wetgever
dat Silo koi
zijn.
Genesis 49
Als Jakob zijn einde voelt naderen, roept hij no?
eenmaal zijn zonen rondom zijn sterfbed samen
om zijn uitersten wil hun bekend te maken. Maar
vooraf heeft hij hun profetisch Gods raad en wil
te openbaren: wat hun in de navolgende dagen
wedervaren zal".
Hij begint van den oudste. Maar hier wordt het
vaderhart geschokt door de herinnering aan een
schanddaad, die zelfs de vaderliefde niet kan weg-
.nemen. En ook bij de twee die dan volgen wordt
de zegening afgekeerd door den vloek, dien zij
met hun gewelddaden over zich gehaald hebben.
Maar bij Juda klaart zijn gelaat op: „Juda, gij zijt
het, u zuilen uwe broeders loven; uw hand zal
zijn op den nek uwer vijanden; voor u zullen zich
uws vaders zonen nederbuigen."
Dan, het geheim van Juda's zegen ligt in een
ander die nog komen moet. Immers, de schepter
zal van Juda niet wijken, noch de wetgever (beter
vertaald: de heenschersstaf) van tusschen zijn vou
ten totdat Silo komt.
Zoo wordt de kring gedurig enger, waarbinnen de
komende Zaligmaker verschijnen zal.
Eerst was hij voorzegd aan het zaad der vrouw.
Maar reeds in het tweede gelid valt van de twee
een door de moordende hand zijns broeders. En
het moet wachten op een nieuw zaad eer de hoop
op vervulling der belofte kan herleven.
Dan wordt de beperking nog enger, want Noach
met zijn huis is de eenige die van het eersie
meiïischengeslacht overblijft. En terwijl in zijn
drie zonen de aarde overspreid wordt, is al lean
Abraham de man op wien de beloften komen.
Dan komt nogmaals de schittering. Ismaël is het
niet, maar Izak. En nogmaals, van Izaks zonen
is het niet Ezau, maar Jakob. En onder Jakobs
zonen is het niet de eerstgeborene, is het ook niet
de zoon die den vader de liefste is naar het
vleesch, maar Juda.
En Juda alweer niet omdat hij in zichzelf voor
treffelijke. is dan de anderen, maar omdat uit
hem Silo zal voortkomen. Silo, dat is de Vrede
vorst
Maar met het enger worden van den kring, waar
binnen de Beloofde verschijnen zal wint ook zijn
beeld aan helderheid.
Eerst in het paradijs is het de zoon der vrouw
die den verleider en wederpartijder, in wiens
macht wij gekomen waren, zal vernietigen.
Bij Abraham is het reeds: In uwen zade zullen
gezegend worden alle volken der aarde.
Hier in Jakobs profetie treedt de beloofde naar
voren in de koningsgestalte. Dat koninklijke heeft
reeds op den persoon van Juda zijn stempel gezet:
al wat ons uil de geschiedenis van Juda bekend is
teekent een koninklijk, nobel karakter.
En nu moet men niet zeggen, dat dit koninklijk
karakter op zijn grootcn nazaat is overgegaan.
Want met zoo te spreken zou worden voorbijgezien,
dat Silo die eenst later komen zal, lang van te
voren reeds is. Niet Juda zet zijn stempel op Silo.
Juist andersom: Silo verleent aan Juda zijn be-
teekenis.
Daarom kan Jakobs profetie van den komenden
Silo een aanknoopingspunt vinden in den persoon
van Juda, want Juda is onder al zijn broeders het
beeld van den komenden Vredevorst. Hij is het
die bij Dothan Jozefs leven redt. Hij is het die
het beslissende woord spreekt, waardoor vader
Jakob ten slotte Benjamin laat meegaan naar
Egypte. Als Jozefs beker bij Benjamin gevonden
is, dan is hij het die tot den onderkoning vao
Egypte het woord richt.
En later heeft ook de stam van Juda in Draël
den voorrang. Bij de legering van de stammen
rondom den tabernakel heeft Juda de eereplaats.
Bij het optrekken door de woestijn gaat Juda voor
aan. Juda wordt door den Heere aangewezen om
het eerst den krijg aan te binden tegen de volken
die Kanaan bezet houden.
Het koningshuis is uit Juda. Als de tien stammen
weggevoerd zijn in ballingschap, wordt Juda won
derlijk behouden. En wel moet ook Juda in bal
lingschap gaan; maar als de jaren der balling
schap voorbij zijn, keert Juda terug, terwijl de
andere 6tammen onvindbaar zijn geworden.
Zoo heeft reeds Juda onder zijn broeders en de
stam uit hem gesproten onder de stammen Israëls
een leidende positie.
Maar dit alles is toch maar weer een wazig beeld
van wat Silo zelf zijn zal. Want er is in Juda zoo
veel dat niet bij de koningsgestalte behoort en niet
met de positie van een koning strookt.
Maar dit alles is toch maar weer een wazig beeld
van wat Silo zelf zijn zal. Want er is in Juda zoo
veel dat niet bij de koningsgestalte hoort en niet
met de positie van een koning strookt.
In den tijd der richteren onderscheidt Juda zich
in geen enkel opzicht. Het koningshuis is uit Juda,
ja, maar reeds aan den tweeden koning uit dat
huis wordt de afscheuring van het grootste deel
des volks aangezegd. En met Rehabeam komt do
stam van Juda voor goed alleen te staan.
Dat zijn broeders hem loven, ge hoort er niets van.
Van een nederbuigen van zijn broeders voor hem
is geen sprake. Nog minder van een heerschen
over de volken. Slechts voor een korten tijd, onder
Salomo's regeering, is het zoo geweest.
Neen, de heerlijkheid van deze heerschappij breekt
eerst door als Silo komt.
Hij is de eenige om wicn het in Juda gaat. Juda
is er om de plaats voor hem gereed te maken. Dat
is Juda's geringheid èn zijn voorrecht tegelijk. Dat
is Juda's armoede èn zijn zaligheid. Juda is ledig,
maar dat ledig wordt door Silo vervuld.
Daarom kon wat Jakob van Juda gezegd heeft eerst
ten volle gezien worden met de komst van dien
eenen, om wien alles riep. Schepter en heerschers-
staf, ze waren wel bij Juda. Maar de hand, die
den schepter zou zwaaien en den heerschersstaf
zou omklemmen, was er nog niet.
Maar als hij komt, dan buigen zich voor hem neder
alle engelen Gods, die zijn komst in de wereld
Banden Zondagsblad
Vanaf heden zijn banden voor het
Zondagsblad te bestellen. Prijs voor
jaargang 1932
- 65 cents
-Op te ceven aan de Administratie
verheerlijken in hun lied, waarin ze ook spreken
van vrede op aarde; hemelsche, waarachtige vrede;
niet vrede der mensehen, maar vrede Gods.
Als hij geboren is, dan komen de heidenen van
verre om hem te aanbidden en hem te vereeren
met hun geschenken; want „hem zullen de volke
ren gehoorzaam zijn."
Dit is nu het wonderlijke in Gods bestel.
Wij zouden het willen zoeken in expansie. Wij
zouden voor Juda altijd breeder plaats en meer
invloed gezocht hebben, opdat het rijk zoo voor
den komenden Vredevorst bereid zou worden.
Maar Gods gangen zijn anders. Inperking, vermin
dering moet Juda's lot zijn. Dan blijft er niets van
Juda over dan Silo, die hem beloofd is. En ais
Silo er dan is, dan breekt van Silo de luister uit
over al de volkeren.
Toch alweer niet in den uitwendigen zin. Want
tegen Gods heilig kind Jezus zijn vergaderd beide
Herodus en Pontius Pilatus met de volken Israels.
Het is geworden een Koning aan een kruis. In
plaats van hem gehoorzaamheid te bewijzen, ver
treden hem de heidenen. In plaats van hulde
brengen ze hem schimp en hoon.
De gehoorzaamheid komt eerst als bij ter rechter
hand des Vaders is verheven en zijn Evangelie
onder de volken wordt gepredikt.
Ach, wie de wereld van thans aanschouwt, gevoelt
indien hij althans zelf in dien Silo don vrede
zijns harte vond zoo pijnlijk conflict met de
profetie door Jakob gesproken.
Is 'dan het woord toch verijdeld, nadat het eerst
scheen in vervulling gegaan te zijn?
Maar neen, dit kan niet. Zie dan ook maar hoe
zijn evangelie onder volken voortgaat, hoe onder
alle volkeren hij zijn onderdanen vergadert.
En wel komt uit den afgrond de geest op, die
de volkeren nog eens zoekt te vergaderen tegen
God en zijn gezalfde. Maar ook die vijandschap
is een onbedoelde hulde aan zijn heerschappij. En
ze zal zich in het eind te pletter loopen op -Ie
macht van hem, die komen zal om de volken te
richten.
f,De aankondiging aan Maria"
Fragment
door
E. L. S.
„Opwaartsche Wegen"
Zg hoorde, als in nieuwen droom verloren,
't Geheim, dat Gabriël haar moest vertrouwen:
Uw oogen zullen Hem het eerst aanschouwen,
Dien Israël wachtte eeuwenlang tevoren.
Zóó mocht nooit eenig mensch aan God behooren:
Gij zijt gezegend boven alle vrouwen,
In U wil God Zgn diepste liefd' ontvouwen,
God wordt in U als Menschenzoon geboren.
G' ontvangt het kind van nooit gedoofd verwachten
Vreugde en hoop van duizenden geslachten.
Gods diep geheim zal rgpen in Uw schoot,
Hij heeft zichzelf verborgen in Uw nood.
U kwam Hij tot dit smartlijk heil verhoogen
Uw nederheid was lieflijk in Zijn oogen.
360
