11
2.ANDAG 28 NOVEMBER 1932
[VEN UIT DE HOOFDSTAD
a
R
de zesdaagsche
n, wij Reven van de zesdaags che geen
rr' Wij behooren niet tot hen, die hier
fiang hebben gezeten om te zien, wie
innen zou of wie zijn nek zou breken,
[hebben zelfs niet de moeite genomen
Ijs een keer bij dit spel der dwaasheid
jkje te nemen. Ons is de tijd die daar
jggeworpen zou zijn te lief, wij hebben
eerbied voor het leven van een
h, te veel eerbied voor den geest, dan
j 'met een gerust geweten, een plaatsje
loeschouwersruim van het R. A. I.-ge-
zouden bezetten zelfs voor een half
aan belangstelling heeft het naar wij
len niet ontbroken. Hoewel, het moet
[gezegd worden, velen, die eens een
(genomen hebben, volstrekt niet inge-
waren met hetgeen zij hadden gezien.
Isport" heeft dit onmenschelijke werk
jj' maken. Hier wordt niet gedanht aan
•>d ftajmonische on wikkeling van het door
[geven, schoone liohaam.
komt naar voren de prots, die geuren
|l zijn biceps, met zijn uithoudingsver-
de snelheidsmaniak, de kilometerver-
die zijn lichaam prostitueert, die
dwaasheid der menschen profiteert,
logisc} „vak" en een geldwinning maakt van
^"spanning van spieren en zenuwen
plaats voor het oude Lamcchslied,
zwaa verwatenheid, Lamech pronkend met
f geachts leengoed is, spelend met het
rschijs-at God gaf, de mensch die eigenlijk
et redeloos schopscl wordt beschaamd.
pch zijn er honderden, die in deze
CHT plezier hebben, die hun tijd er voor
depradie de kampioenen toejuichen, die de
ang als een der mededingers veronge-
andinfelen als een opwindende prikkel in
in dg.-e leven, die de overwinnaars storm
fhuldigen als behoorden ze tot de
f hoog van ons geslacht, terwijl ze hun
eer e$'ee,eer onder de verdwaasden behoor-
reedhebben.
dalot is oo'k, en het verwondert ons, al-
htdruPr deze dwaasheid geld te vinden,
zradiëé de armoe van alle kanten grijnst,
Noorfla' werkloozen nog van dag tot dag
In Kewel men zich het hoofd mat denkt
cn aapr de werkloozen arbeid te vinden,
e kou$"e oogen afstuit op het gebrek aan
ovj er voor de dwaasheid van een gede
Duitscjrd geslacht, altijd weer in overvloed
'e regel vinden.
plaatsfil leder klaagt, de ondernemers, de
mptanders, en naar ons van nabij be-
erwaclfdikwijls volkomen terecht, vindt men
dezelfiP deze dwaasheid te zien en mee te
naar het schijnt altijd weer geld.
5 een van de problemen, waarvoor wij
dagen telkens weer staan. De ellende
entieseï1Petwiifeld- Is er niet bij den enke-
aar bij de massa. Niet in een enkele
groep, ma'hr onder alle klassen. Een
jne verarming dreigt. En desniot-
3.51 lande schijnt er toch voor allerlei
4.29 pid geld, terwijl men de zorg
het niet of de 'gemoedsgesteldheid
JCHTEI geslacht in de dagen van Noach,
>n at en dronk en er op. raak leefde
7 17 kondvloed kwam en allen verdierf?
Europa nog zucht en kreunt onder
ildige slagen van wereldkrijg en eco
ie crisis, terwijl de ondergang van het
jnd met den dag schijnt te naderen,
^ggi van ons Voik niet beter te doen
aden Voi1 te vermaken met de razernij van
|het zijn niet de bezoekers alleen die
&47 ff't oordeel vallen. Het zijn niet de
2.71 lira enkel, die belust op geldelijk ge-
2.39 2lk een zaak entameeren, waarover
l.fil Schouders ophalen. Dit alles zou im-
mogelijk zijn, als men niet kon
op belangstelling van een veel broe
deren kring. Indien niet de pers even groote
belangstelling toonde als de dwaasheid-
recordjagers zelf.
Daar ligt goeddeels het benauwende van
deze dingen. Want een deel van ons volk,
dat fel reageeren moest, op dit in wezen
goddeloos gedoe schijnt mee onder de be
koring te komen, ook al komen ze er niet
uit gebrek aan tijd of geld, of misschien aan
beiden, ze beginnen mee te leven. Ze bespre
ken de kansen van Pijnenburg en van Nek,
met zekere warmte. In de stempellokalen,
in de winkel, aan de huiselijken haard, wor
den de prestaties beoordeeld.
En als een Nederlander kans maakt,
schijnt dat zelfs het vaderlandsche hart goed
te doen, instede dat het een zekere walging
teweeg brei gt. Natuurlijk heeft de sportver-
dwazing en ontaarding dep laatste jaren
daaraan medegewerkt. De recordjagerij, wor
stelen, boksen, zwemmen, biljarten, dansen,
eieren eten, bier drinken en wat al meer,
heeft de massa geestelijk defect gemaakt.
Dat een andere Erasmus ons schreef een
nieuw boekske over „De zotheid van den lof."
AREND VAN AMSTEL.
Gemengd Nieuws*
de aardbeving in n.-brabant
Men meldt ons uit Oss:
Hedenmorgen zijn alhier en in de omge
ving weder twee aardschokken waargeno
men. De eerste om 4.20 uur met een duur
van 1 a 2 seconden, is nauwelijks waarge
nomen. De tweede om 6.02 uur met een duur
van 4 a 5 seconden.
Deze was zeker zoo zwaar als die van
Zondagnacht van de vorige week. Tafels en
kasten stonden te schudden, terwijl de deu
ren der kamers klepperden. Vele menschen
werden dan ook wederom zoodanig dooi
den schrik bevangen, dat zij in allerijl ie
huizen ontvluchtten.
Volgens een correspondent van de N.R.C.
zou een Amerikaansch seismoloog van naam
in 1920, toen men over de drooglegging van
de Zuiderzee sprak, gezegd hebben, dat dit
werk wel eens min of meer belangrijke be
wegingen in den bodem van ons land te
weeg zou kunnen brengen. Ter toelichting
van deze voorspelling had 'de bedoelde ge
leerde erop gewezen, dat bij de droogleg
ging een gedeelte van den bodem van een
zeer aanzienlijk gewicht, het gewicht n.l.
van het weggepompte wafer, wordt ontlast.
Deze verandering in de verdeeling van deri
druk op den bodem zou van invloed zijn op
den evenwichtstoestand in den bodem en tot
verstoring daarvain kunnen leiden.
Het leegpompen van de Wieringermeer
zou reeds een verplaatsing van een ontzag
lijk gewicht zijn.
VALSCH GELD
In Zeeuwsch-Vlaanderen zijn valsche Bel
gisch francen in beslag genomen. Men. vei-
moedt, dat de biljetten in Nederland zijn ver
vaardigd en via Zeeuwsch-Vlaarjdcren Bel
gië worden binnen gesmokkeld.
In Limburg zijn twee Duitschers aange
houden, die in het bezit waren van valsche
Duitsche markbiljetten.
EEN KERK BEDREIGD
De Roomsche kerk te Chévremont (L.) ver
toont tal van scheuren, welke steeds grooter
worden. De nieuwe vloer in het priesterkoor
heeft tal van barsten cn het plafond bladert
gedurig af. Het kerkgebouw ligt boven de
mijn „Laura".
n komont
.R. bcginAmerikaanschcn staat Ohio viel gedurende één nacht zooveel sneeuw, dat bulten
oor de oinde auto's er bijna geheel onder bedolven werden..
auto- en motorongelukken
Te Te ge len (L.) is een auto uit Venlo
legen een personenauto gereden. Deze laat
ste botste vervolgens met kracht tegen een
woning, waardoor de muur gedeeltelijk werd
ingedrukt De bestuurders liepen enkele
schrammen op.
Te Venlo is de 18-jarige G. aangereden
waarbij de jongen van zijn fiets werd ge
slingerd. Voorbijgangers hebben G. in he-
wustcloozen toestand langs don weg ligg°n-
de aangetroffen. De jongen, die zich niet
kon herinneren, wie de aanrijding had ver
oorzaakt, is met ernstige hoofdwonden in 't
ziekenhuis opgenomen.
Te Oirschot (N.-Br.) is de motorfiets-
rijder M. toen hij uit wilde wijken voor een
op den weg spelend kind, met groote snel
heid tegen een boom gebotst. De man werd
levensgevaarlijk aan het hoofd gewond; hij
is per brancard naar een nabij gelegen wo
ning gebracht
Bij Boxtel (N.-Br.) is de auto, waarmee
pastoor Bloem, uit Oss, zich naar Eindho
ven wou begeven, met groote snelheid tegen
een boom gereden. Ilij en de chauffeur kre
gen lichte verwondingen; na verbonden te
zijn. konden zij naar hun woonplaats terug-
keeren. De auto werd geheel vernield.
Te Amsterdam werd Prof. Haversmidt
uit Utrecht op het lïokin aangereden door
een motorfiets. Hij werd met een hersen
schudding en een hoofdwonde opgenomen in
het Rinnengasthuis. De duo-rijdster die van
de motorfiets werd afgeslingerd, moest in
het gasthuis verbonden wonlen, maar kon
daarna weer naar lmjs keeren.
Te Groningen botste een autobus
tegen het hek van het ziekenhuis. De be
stuurder en een jongen werden licht gewond.
Te Beek en Donk (N. Br.) slipte
de auto van Vsn Loosibrook te Oss. De
gen reed in de vaart, doch bleef gedeeltelijk
voor een afrastering hangen, waardoor de
inzitttende zich redden kon.
LEELIJKE VAL
Te Amsterdam heeft een 58-jarige man,
toen hij in een perceel aan de Van Spcvk-
straat uit het raam van de tweede verdie
ping leunde, zijn evenwicht verloren en is
hij op straat gevallen.
Met ernstige inwendige kneuzingen is hot
slachtoffer per auto naar een der zieken
huizen vervoerd.
BRANDSTICHTING
Te Assen is in arrest gesteld een landbou
wcr te Zuidlaren (Dr.), verdacht van opzet
telijke brandstichting in de aan hem toebe
hoorende boerderij, gelegen te Taarloo, die
door hem aan de familie Huftinga was ve
huurd en door deze bewoond werd.
HET STROOPERSDRAMA TE EGMOND
Omtrent het stroopersdrama te Egmond
weet de N.R.C. nog 't volgende te vertellen:
Volgens de lezing van den broer van het
slachtoffer, die er met zijn broer was op
uitgetrokken om te stroopen, was er van een
aanval op den jachtopziener geen sprake.
Voigcns hem ontdekten zij den jachtopzie
ner pas toen hij 5 meter van hen af was.
Deze liet onmiddellijk den hond op hen los,
waarop de stroopers vluchtten. De jonge man
vertelde, dat zijn broer een lichte stok bij
zich had, waarmede de konijnen worden
doodgeslagen. Met deze stok kon men een
incnseh niet ernstig treffen. Toen ik .mijn
broer voor het laatst zag, zoo vervolgde hij,
liep hij 3 meter voor den jachtopziener cn
hoorde ik twee schoten, waarvan ik de licht
stralen zag cn wel in een richting, welke er
op wees, dat er niet in de lucht geschoten
was. Wanneer mijn broer niet in zijn vlu dit
was geschoten, had het schot hem niet van
achteren kunnen treffen. Wanneer de jacht
opziener, zoo zcide hij nog, een kordate
kerel was geweest en gosohoton had, nadat
hii was aangevallen, dan had hij niet direct
na't schieten moet wegloopcn, maar met den
den rijksveldwachter pogingen moeten aan
wenden om 't leven van m'n broer te redden.
Over het gedrag van den rijksveldwachter
was D. vol lof. Hij had alles gedaan om zijn
broer in het leven te houden.
BRAND IN EEN PENSION
Zondagavond heeft een felle brand ge
woed in perceel Wilhelminapark 19, te Haar
lem, waar een pension gevestigd is. Geen
der gasten was thuis en de pensionhoudster
mevr. Thijssen, vertoefde in haar woning in
perceel 22, waar eveneens een pension ge
vestigd is. Buren ontdekten omstreeks half
nemen den brand en waarschuwden de
brandweer. De brand is ontstaan in de ach
terkamer van de eerste verdieping en breid
de zich eerst uit naar de kamer aan de voor
zijde. Vandaar is het vuur overgeslagen
naar de bovenverdieping, welke in korten
tijd in lichterlaaie stond. Het vuur verplaat
ste zich vervolgens naar de zolderkamers
van perccclen 18 cn 20.
Door krachtig optreden van de brandweer
bleef de brand hoofdzakelijk beperkt tot
perceel 19. De andere percoelen werden
licht beschadigd en liepen veel waterschade
op. Het verbrande perceel en de inboedel
waren verzekerd. De belendende perceelen
■waren niet tegen waterschade verzekerd. De
oorzaak van den brand is onbekend.
verpakking, kenbaar
aan den oranje
band, met 20 ta
bletten kost nu maar
70 cent.
üilnieuwp oranje-zakje I
met 2 tabletten, hy
giënischer en prac-
lischer dan losse ta
bletten, kost slechts
10 cent.
Alleen deze beide verpakkingen garan
deeren U de echte Aspirin-tabletten, welke
uitsluitend door de BAYER-fabrieken ver
vaardigd worden. Elke tablet, welke niet
het BAYER-kruis draagt, is geen Aspirin.
ROFFELRIJMEN.
Werf-agenten
hoe stamproy een
secretaris kreeg
Het Weekblad voor den Ned. Bond van ge
meente-ambtenaren vertelt het volgende:
„Ecnige weken geleden moest in de Lini-
burgsche gemeente Stamprov een secretaris
benoemd worden. Stamproij is geen wereld
stad; het telt ongeveer 1650 inwoners en de
secretaris geniet dientengevolge een bezol
diging, die zonder crisiskorting f 17002000
bedroeg.
Hoe de aanbeveling heeft geluid, weten
wij niet, wél weten wij, dat er 18 of 19 sol
licitanten waren en daaronder gediplomcer-
den.
En vervolgens weten wij, dat toen de
Edelachtbare Raad van Stamproy tot stem
ming overging, zich een merkwaardig feit
voltrok. Hoe het bepaald gekomen is, blijft
in den schoot der goden verborgen. Alle
raadsleden van Stamproy toch hebben, als
alle raadsleden van alle gemeenten in Ncde<-
land, den eed (of belofte) afgelegd, dat zij
de belangen van hun gemeente met al hun
vermogen zullen voorstaan en bevorderen.
Toen de raad van Stamproy voor de eer
ste'maal had gestemd, bleek, dat op ieder
van de raadsleden één stem was uitge
bracht!
Men kan langs wiskundigen weg aan
toonen, dat het praktisch uitgesloten is, dat
deze uitkomst op andere wijze is verkregen,
dan doordat ieder van de raadsleden op zich
zelf heeft gestemd.
Zeven menschen, die ieder den eed vaji
art. 45 der gemeentewet hebben afgelegd,
stemmen dus in een tijd, dat er voor het
ambt bepaaldelijk voorbereide candidatcn in
groot getal aanwezig zijn, over de benoe
ming van een gemeentesecretaris, en ieder
van hen meent, dat hij het belang der ge
meente het best voorstaat en bevordert, als
hij tracht voor zichzelf het baantje te ver
werven!
Na de eerste stemming ging men onmid
dellijk over tot de door de wet voorgeschre
ven tweede vrije stemming. De uitkomst van
deze tweede vrije stemming is geweest, dat
een van de beide wethouders, een boer, met
vier tegen drie stemmen is benoemd.
Van de gemeente-administratie weet deze
nieuwe secretaris natuurlijk niets af. Hij is
44 jaar oud cn zijn wethouderschap dateert
eerst van het vorig jaar. Zelfs als hij zijn
bedrijf onmiddellijk aan den kant zou doen,
zou hij dus vermoedelijk een jaar of zes
noodig hebben, voordat hij de administratie
van een gemeente als Stamproy ongeveer
zelfstandig zou kunnen voeren. Nu kan hij
dat zeer zeker niet
Nu geniet hij inkomen voor werk, dat door
hem niet of verkeerd gedaan wordt, nu
wordt hij betaald voor het dragen van een
verantwoordelijkheid, die hij niet dragen
kan; nu is hij als vreemdeling getreden
binnen den kring, waar hij niet thuis be
hoort
Nee, nou moet je toch es hooren
Hoe het in de Kamer gaat
Als Defensieop het toppunt
Van de rijstebrijberg staatl
De Minister van Defensie
Met zijn ambtenarenstaf
Hakte staart en neus en ooren
Van zijn mager strijdros af;
Hij bekromp en hij besnoeide
En beknopte elke post
Zoo, dat door zijn sterk geroskam
Heel wat haar werd uitgerost;
Maar, het móést; er zijn geen spijkers,
En: vooral de roode bent
Gunt hem bij de staatsbegrooting
Vooralsnog geen man, geen cènt
Vind je dat dan zoo iets aardigs?
Vraag je, nee dat vind ik niet;
De Minister móét bekrimpen
Als 't de zuinigheid gebiedt:
Daarom zegt hij, noodgedwongen
Dat de werf te Hellevoet,
Hoe belangrijk voor dat stadje,
Binnenkort verdwijnen moet.
En nóu komt het: je zou denken
Daar is rood eendrachtig vóór!
Mis! hier hakken ze de kabel
Van hun consequentie door...:
Hier is kiezerswinst te maken;
En daarom: met man en macht
Voor die Rijks-Marine-Basis
Alles in het vuur gebracht!!
En zoo zien we het gebeuren
Dat de vredesdemocraat
Goed- naar kwaadgeld durft te gooien
Ook als het voor „Oorlog" gaat
Morgen trekken ze weer verder,
En het spreekkoor is present:
Voor de vloot en voor het leger,
Ramplanplangeen man, geen cènt!!
(Nadruk verboden.) LEO LENS.
Verbetering. In Dankbetuigingvan
Zaterdag stond een storende fout. In
regel 9 v. o. stond „o n t doen", terwijl
natuurlijk bedoeld is: met een
toga van beveiliging o m doen."
L. L.
KINDJE LEVEND VERBRAND
Te Waalwijk viel het een-jarig kind
P. in een emmer met kokend water. Met
zeer ernstige brandwonden werd het naar
het ziekenhuis gebracht, waar 't na eenigen
tijd is overleden.
NOG VUUR IN DE „P. C. HOOFT"
Zondagmiddag werd de brandweer mede
gedeeld, dat er weer vuur-verschijnselen in i
de „P. C. Hooft" werden waargenomen. De
„Jason" is er heen geweest en heeft water
moeten geven om in een kleine bunker nog
kolen te blusschen.
Radio Nieuws.
HAAK DAG 28 NOV EM BEU.
rsum. VARA. De Fliereflu
r s u m. VAltA, Gramofoonmu
n. NCliV. Gramoïuuurn uziek.
1S.30 H u I z
30.00 H u i 2
Rege
19.30 Hu 1 z
19.15 Hulü
31.30 H u i z
22.00 H l 1 v
n. NCRV. Vrn gen uurtje,
n. NCRV. Vergadering v
Den Haag.
air. Dr. H. H. A. v. Gy-
NCRV. Politlebe
NCRV. I'erabei
NCRV. Persberic
a u m. VARA. Pei
DINSDAG 20 NOVEM11ER.
KRO. Morgenct
sum. AVRO. Gr
a u m. Ochtendcoi
KRO. Gra mof oe
AVRO. Orgel
AVRO. Orgelc.
14.20 Lom
14.30 H I 1 v
16.00 H I 1 v
18.00 H 1 1 v
IS.50 H 1 1 v
18.55 Lom
11.00 H 1 1 v e
Zielelevi
14.50 Huize
15.00 Hll vei
15.30 Huize
17.30 H i 1 v e
Bijbel.
DIEMEN IN DONKER
In den afgeloopcn nacht is een storing
opgetreden in 't clectriciteitsnet te Diemen,
waardoor de straatverlichting uitging.
ONGEREGELDHEDEN
BIJ EEN WERKVERSCHAFFING
Te Peize (Dr.) hebben arbeiders in de
werkverschaffing den uitvoerder van de
directie aangevallen en ernstig gewond.
Zelfs bedreigde een hunner den uitvoerder,
die op den grond geworpen was, met een
mes De oorzaak moet hierin gezocht worden
dat Zaterdags meer uren gewerkt wordt, om
45 uur per week te halen. De arbeiders
eischten van den uitvoerder, dat de auto
bussen vroeger zouden vertrekken, doch hij
weigerde dit, daar de rijksinspectie 't ver
trekuur had vastgesteld. De arbeiders staak
ten en gingen over tot bovengenoemde daad.
Onmiddellijk zijn alle bij dit relletje betrok
ken arbeiders voorloopig door den rijks
inspecteur van de werkverschaffing ge
schorst
AVRO. Ensemble P.ant-*
i R. Studio Orkest.
sum. AVRO. GiumofoonmuzIeJc.
s u m. AVRO. Piano-recital.
i. KRO. Graniofoonmuzlek.
i. KRO. Orkest.
sum. AVRQ. Gromofoonrmizlok.
sum. KRO. Gramofoonmuziek.
i R. Kwintet.
sum. AVRO. Kovacs Lajos.
iborg. Omroeporkst.
sum. AVRO. Drs. P. Dökemaï
i an rijpere kinderen.
KRO. Vrouwenuurtje,
lutn. AVRO. Knipcursus.
KRO. Mudecursus,
sum. VPRO. Menschen uit dea
AVRO. Engelsche lea.
AVRO. Morgenwijding.
AVRO. Kinderuur.
VERDRONKEN
Te Amsterdam is aan de Mauritskade een
60-jarige vrouw te water geraakt Nadat zij
door een voorbijganger uit de gracht was
opgehaald, werden door brandweer en G.G.D
pogingen in het werk gesteld om de levens
geesten op te wekken, echter zonder resul
taat
Te Amsterdam is in de Minervahaven een
opvarende van de aldaar liggende Zweed-
sche houtboot „Capolla", de 34-jarige tweedo
machinist K. V. Hansen uit Malmö, die
onder den invloed van sterken drank ver
keerde, bij het aan boord gaan te water go-
raakt en verdronken.
De man wilde langs een ladder naar boord
klauteren, stapte mis en verdronk. De twee
de stuurman, die ook dronken mus, wilde
hem redden, dooh dit mislukte. De stuur
man wist zich zelf op het droge te brengen.
verkiezing exarch
Bijeenkomst van de Bulqaarsche aartbisschoppen en bisschoppen in het Paleis der Heiliqe
Synode te Sofia, ter verkiezing van den Exarch, dat is het hoofd der Grieksch-Katholieke
Kerk in Bulgarije.
FEUILLETON
wa
r H. Ja
sioen" mi
als
JlAR. SCHULD?
DORPSVERHAAL door F. L.
ging zijn
™ï"hU. a? "k."mmortis
'Pheubelen hebben enz. maar In werke-
11 r» ^anD INHOUD VOOR NIEUWE LEZERS
eenvoudige woning achter den zwaren
Pontr O woonde Jacob Kleiweg met vrouw en
Lenir. c Toen de kinderen klein waren, was "t
world mogelijk geweest 't gebrek bulten
ie houden. Maar nu ze groot waren go-
m mee verdienden, was 't gezin tot be-
n van Ijg welvaart gekomen.
(Ie verklelste zoon. Willem Kleiweg, was verloofd
o van Hoven, dochter van een klppen-
.nenhandelaar, die op 't zelfde dorp
lellcnting B,jn zaakje ging den laatsten tijd
hun (wensch en daardf -
V. haddenf"
stemming^
npslijsten ;moc-st al die grootschheid op 't
R0V<i!Kui jh^T^'vrouw Van Hoven heelemaaJ
ng henbeir don zin, dat haar dochter omgang
ct naar Vl zoo'n gewone boerenjongen, maar zoo
AvorWh nu eenmaal moeilijk dwingen,
0\erteren dag had Van Hoven weer goede
zetel VMmaakt. Op do vraag vim z'n vrouw of
looplg zoo blijven zou, kon hij echter
„^„„„i'cstlgend antwoord geven. „Van markt-
izingsmani.alt vooraf mets te zeggen. En natuur-
werA de boeren er dan ook op rekenen cn
r plaatse L1??*" tenslotte niet zoo voordeelJg meer
?r werden
voorgesté
sclcn, die ttt vond zijn vrouw ook, maar ze
1 toch moed voor de toekomst,
eel oplovejjke vergezichten openden zich voor
gadering (Wie weet, wat er nog gebeurde?
iis met geihiea was het wei yoor haar wegge
legd, om hoog, zeer hoog te stijgen op den
maatschappelijken ladder, waarnaar zij al
zoo lang verlangd had.
In de beste stemming zette vrouw van
Hoven zich aan tafel, de inmiddels door
Anna gereed gemaakt was.
Jammer, dat Greta door haar verkcering
met dien jongen een schaduw op haar zon
nig levenspad wierp. Kon ze het toch maar
beletten, maar dat ging niet gemakke
lijk. Als zij het verbood, zou Greta uit
balsturigheid allicht eens tegen iemand
zeggen, dat het bij haar thuis ook „niets"
was, en dat ze heusch zoo'n drukte niet be
hoefden te maken, want dat ze het eigenlijk
nog taaier hadden dan een gewoon werk
man. Neen, hoor, voorloopig was het 't beste
nog maar, om alles maar le laten gaan. Ven
lieverlede zou Grcta misschien zelf wel wij
zer worden, of anders zou ze haar wel zoo
bewerken, dat haar oogen opengingen voor
de dwaasheid die ze was begonnen; dat zij,
een dochter van een koopman, wiens zaken
de hoogte ingingen, verkeerde met een jong-
mensch, dat heclemaal niet van ecnige
„komaf" was, en bovendien nog woonde in
zoo'n krot van een woning maar kom,
nu eerst eten.
Anna zei vlug de bedezang voor het eten
op. Zwijgend werd er gegeten. Ieder was
met eigen gedachten bezig. Vrouw van Ho
ven keek tersluiks eens naar haar man. Zij
begreep, dat ze nu een beetje meer ontzag
voor hem moest toonen; dat had hij wel
verdiend.
HOOFDSTUK IV
Samen liepen zo boven oti den rivierdijk
te genieten van den heerlijken lente-avond.
Mei had zjja intrede gedaan, en, was deze
keer niet „Noordsch", noch „arm aan zonne
Kc'hijn". maar beantwoordde ditmaal aan de
verwachting, die wij elk jaar opnieuw van
hem koesteren, hoe vaak hij ons ook teleur
stelt.
De pereboomen stonden in vollen bloei,
terwijl de appelboomen beloofden niet lang
meer te wachten. De weiden hadden over
vloed van sappig gras, waarin het vee met
genot liep te grazen. Men kon nu al aan de
bouwlanden zien, dat de oogst rijk beloofde
te worden, zoo gezond en vol stond alles
cr op.
Het was stil in de natuur. Geen wange
luiden verstoorden die stilte. Een eenzamo
geelgors liet van zijn hekpaal zijn eenvou
dig wijsje hooren.
Ook op de rivier was het stil. Geen vaar
tuig was te zien. Traag stroomde het water.
Het was op het laatst van de ebbe. Rozen
rood ging de zon onder.
„Wat een prachtige avond", zei Greta,
„als je hier zoo samen loopt, zou je toch
niet zeggen, dat de wereld zoo vol haat en
nijd is".
„Dat zou je zeker niet zeggen", antwoord
de Willem, „maar dat het niettemin waar
is, daarvan kun je wel zeker zijn. Doch la
ten we nu daarover maar niet praten. Tus-
sc'hen ons is er toch geen haat en nijd, is
het wel?", vroeg hij lachend.
„Neen", zei het meisje, „tusschen ons is
er gelukkig niets dan iiefde, maar daarom
juist flitste dat zeker door mijn hoofd. Heel
de natuur ademt vrede en rust en als je
dan zoo samen loopt, hier in die stilte, dan
denk je wel eens, dat het te mooi is en te
heerlijk, om waar te zijn. Maar genoeg, wal
ben ik blij, dat onze wegen zoo geloopen
zijn. Ik voel mij nu zoo gelukkig. Een half
.jaar geleden wist ik nog .van niets. Ik kende
je natuurlijk wel, maar nu ken ik je nog
veel beter. Je zult toch altijd van mij blij
ven houden, hè Wim? Als ik niet bij je ben,
twijfel ik daaraan wel eens".
Hij drukte zich vaster tegen zich aan.
„Heb maar geen zorg, kleine meid. Ik heb
je lief en zal je blijven liefhebben, wat er
ook gebeure. Alleen hindert het mij wel
eens, dat ze bij jou thuis zoo koel tegen mij
zijn".
_Och ja", haastte Greta zich, „dat ligt zoo
in hun karakter. Vader heeft het altijd druk
met de negotie en moeder met haar nieuwe
huis. Maar jij behoeft jezelf daar niets van
aan te trekken. Ik ben toch niet koel tegen
je, is het wel, malle jongen?".
„Neen, hoor, jij niet, en dat is mij eigen
lijk ook voldoende. Maar ik dacht zoo, dat
jij bij ons altijd zoo welkom bent cn
doch geen woord meer hierover. Wij moe
ten onzen mooien avond niet bederven".
„En dan", kwam Greta er nog even op te
rug, „je moei niet vergeten, dat men ner
gens zulke vriendelijke menschen vindt, als
jouw ouders zijn. Alaar wat ik nog vragen
wou, deze maand is het bij jullie zeker zil
veren bruiloft?".
„Ja, zoo'n beetje", zei Willem, „vader en
moeder zijn niet zoo bijzonder „feestachtig";
men kan toch wel dankbaar zijn, zeggen
zij. ook al richt je niet zoo'n groot feest aan.
Maar natuurlijk, als alles goed blijft, ontko
men zij daar niet aan. Het is tegenwoordig
zoo in zwang om bruiloft te houden. Je fa
milie en buren dwingen je bijkans daartoe"
„En ik vind", zei Greta, „dat hst niet goed
zou zijn, om geen feest te houden. De men
schen hebben altijd hard gewerkt Zij mo
gen toch ook wel eens wat hebben".
„Och kind, dat begrijp je zoo nist 7k
trouwens ook nog zoo <°roei niét, ra ir
als je mijn ouders goed kende, zou Je
gewaar worden, dat zij in het geheel geen
behoefte hebben aan een feest Maar natuur
lijk, zij vinden het best en zij vinden het
aangenaam, als de menschen hen komen ge
lukwenschen, doch ook zonder al het uiter
lijk vertoon van bloemen en lekkernijen zou
het feest in hun hart zijn. Zoover ken ik ze
wel".
„Ja natuurlijk, wij moeten dankbaar ge
stemd zijn", hernam Greta, „maar zoo'n hui
selijk feestje^ dat wil er ook wel in. Je moet
eens aan je moeder vragen, of ik den gchee-
lcn dag zal komen helpen. Anders weet het
lieve mensch geen raad. Marie is nog maar
zestien".
„En jij al twintig, wil je zeggen", zei Wil
lem, „maar kom, wij moeten terug keeren.
Het begint al donker te worden. Het is ze
ker al laat; vooral met den zomertijd is het
gauw laat. Zie maar, het gaat naar half
tien. Het wordt ook weer drukker in de ri
vier. De vloed is zeker aan het opkomen".
„Het verveelt mij anders nog niets", zei
Grsta, „en morgen is het toch Zondag. Maar
vooruit dan maar, liet is nog een heole waiv
deling terug".
Hrnd in hand gingen zij huiswaarts. Aan
de landkant bleef het doodstil, dampen
hingen bo-vcn de slooten. Doch op de rivier
kwam hoe langer hoe meer vertier. Zwuiv
sleepbooten, waarachter lange, diep geladen
rijnaken moeizaam voortkropen, lieten aun
eentonig gebom hoorsn. Hier cn daar kefte
een motor. Ook werd in de bocht nog een
zeil zichtbaar.
Sneller dan zij opgewandeld waren, liepen
Willem en Grcta huiswaarts, maar het was
toch reeds over tien, toen Willem voor het
mooie huis van Joost van Hoven zijn lieve
C^ia goeden uacht .wenschte.
In gedachten verzonken, ging hij huis
waarts. Zij was toch een lief meisje, vond
hij, maar haar ouders en vooral haar moe
der vond hij niet hartelijk. Anna was hee-
lemaal niet tc genieten. Die vermeldde zich
de dochter van een baron te zijn, maar
wat gaf hij er ock om. Greta was heel an
ders. en Greta had hem lief. Dat wist hij
wel zeker. Zij had een hart van goud. Al
leen haar godsdienst zat niet zoo diep, als
hij wel gewenscht had, maar dat zat natuur
lijk in haar opvoeding, liet was bij van Ho
ven anders dan bij zijn ouders, dat voelde
hij, maar ongeloovigen waren liet toch ook
niet. want zij gingen vrij geregeld ter kerk;
maar natuurlijk, zoo over geestelijke dingen
spreken, net zal zijn vader deed, dat gebeur
de daar nooit, maar dat vond ie ook niet om
'l andere huis. Zijn vader leefde uit't geloof
en sprak gaarne over't geestelijk leven, maar
dat is ook iedereen niet gegeven, peinsde
Willem. Het dorp was wel vrij godsdienstig,
maar dat is toch nog anders dan geest el'ik.
leven. Vader is mnar een ongeletterd man,
maar toch praatte dominee Steenbrink o
zoo graag met hem. De meeste leden van da
gemeente zeiden innar ia of neen. als do
minee over geestelijke zijtcn sprak, doch nla
hij bij Kleiweg kwam. was het gewoon een
kruisgesprek. Ja, liet was toch wel een
beetje anders dan hij de meesten. Er waren
natuurlijk nog meer zulke menschen, mnajt
je kon ze wel tellen.
En ze hadden thuis in het geheel geea
bezwaar gemaakt, dat Willem met Grot*
ging.
(Wordt vervolgd.X
