Uit de Pers. DE NIEUWE DOELE KOMT BINNENLAND. Kerknieuws. fen Meisjesgezicht ATERDAG 15 OCTOBER 1932 TE BETREUREN OPPOSITIE jatnmonium schrijft: In dien moeilijken tijd, dien wij nog te- fcemoetgaan, hebben wij meer dan ooit behoefxR aan geregelde samen wer king tusschen werkgevom en arbeiders. Althans tuaschen de vertrouwensman nen van beide zijden. Met het oog daarop heeft ook het Be- krijforade non t werp van Minister Ver schuur eeuiige beteekenis. een zeer voorzichtig ont- OP DEZELFDE PLAATS ALS DE OUDE EEN NIET TE KOSTBAAR MAAR AANTREKKELIJK PLAN Sinds gisteravond staat het, menschelijker- i zijn plannen waarvan nieuwe Doelezaal bereiken door een toegang concerten of vergaderingen moet worden ge- op dezelfde plaats als de vroegere. De oude bruikt Daaronder en achter zijn kelder was 5 .Meter breed, de nieuwe wordt 8 Meter,ruimten voor de centrale verwarming koste van een travee van de sociëteit, oio ervoor zal worden afgebroken. L'i crlijk zal de nieuwe toegang zeer een- oudig zijn: boven de luifel komt een ruim kennis te nemen de mogelijke verwerkelijking reeds dadelijk 'j te voor affiches en daarboven aan den lagen met een dikke \raagteeken moest versierd gevel de 's avonds verlichte naam van het worden. gebouw. De ledenvergadering der Sociëteit Harmo- Van de open buiten-vestibule leidt een nie heeft gisteravond evenwel haar zegel drietal deuren naar een voor-vestibule en. gehecht aan een nieuw, veel minder om-.vandaar betreedt men door drie deuren een betimmerd en het fries daarboven met het vangrijk plan en dit niet door financieels i hal van 11 bij 16 Me er oppervlakte. Deze geluiddempend materiaal insolite bekleed, overwegingen geremd project zal binnen niet hal strekt zich uit onder de galerij van de langen tijd in steen en hout voor ons staan, i groote zaal, waarover straks. Door de groote hal komt men, rechts voor de motoren van het orgel en de ven- tiieering der zalen. De vorm van zaal en podium alsmede de wandbekleeding en verdere uitvoering zijn vastgesteld naar het advies van den Leid- schcn professor in de natuurkunde Dr. A. D. Fokker, die een erkend deskundige is op het gebied der accoustiek. Zoo wordt de lambriseeritig van de zaal met mahoniehout Rotterdam zal in het volgend muziekseizoen wijze gesproken, vast dat Rot erdam zijn zijn „Groote Doelezaal" terughebben. j afslaand, in een breede wandelgang met Doelezaal herkrijgt. I Dezelfde economische en financieele crisis,garderobe, die zirli langs de geheele lengte daarvoor gunstig zijn, waarin dieop <Jen door de Muze geheiligden grond j die de grootsche plannen, waarvan we hier- van de zaal uits rekt en waaraan de toe- ■rgannsatiiee reeds tot ontwikkeling zijn aan den Coolsingel zal een nieuw gebouw boven herinnerden, onuitvoerbaar maakte,ganigsdeuren tot de zaal liggen. Deze wan- kekomen, kunnen, volgens dot ontwerp, verrijzen, dat bestemd is het centrum van' maakt dezen bouw mogelijk, want zooals delgang scheidt de zaal dus tevens van den fceilrijferaden worden uigas-teU. Geen on-)iet Rotterdamsche muziekleven te worden.' ieder wel weet, is de prijs der bouwmateria- tuin en is met de garderoberuimte, 10 Meter lernemingsraden, maar b e dr y i s r a-1 Reeds hoi volgend seizoen zullen de Rotter-, Ion den laatstcn lijd enorm gedaald en voor jbiecd en 25 Meter lang. gen. De v ertegen woo rdiig eis van weik- dammers weer „naar de Doele" kunnen gaan al dit feit heeft de architecten De Roos en Van dezelfde afmetingen is een open ter- h i n r,ar 0,1 dan zu"en zij bij het betreden van dc in-Overeynder en Verheul ertoe geleid een meer rus, dat hierboven ligt en uit den tuin te ,^.ni^ie>n V^n Kanffspoort, op de oude plaats, naast de so-beperkt Doele-object aan hei. Soeiëteits j bereiken is langs dezelfde trap, die toegang cn C£gteit Harmonie, zelfs even de illusie kun- bestuur aan te bieden, een plan, dat uitgeeft tot de galerij van de groote zaal. Mn non hebben, dat de afkeuring van het Doelt- j eigen middelen kan worden bekostigd en j De groole zaal zelf zal mèl de galerij ook wel een geldbelegging zal xvelke laatste, zooals we reeds opmerkten, die de Sociëteit Harmonie i boven de toegangshal ligt en dus geen vooi e jaren een belangrijke bron de accoustiek ongewenschte „holte" veroor- n tp «tHiion noiiPÉPM» n n-iar-boo2e droom is Rewêest. {van inkomsten moest missen, om het maar zaakt) in to aal aan 1300 personen plaats ic HifI 1®. I De ongiinst van onzen moeilijken tijd zacht te zeggen, goed kan gebruiken. bicden, waarvan 900 in de zaal en 400 op de jooi js ue tija nog leng nae-t lijp. ''-en hppft tnt fh|svnr Ho vprwP70n|jiWjnw vnn nl!ti Hpt ,.lrtll„mlnn Hn< Q, in i - Bdirijferaad is een adviescol [eregeld ontmoeten, [et bedrijf hiier genomen complex ven ondernemingen aar hem kan ook inzake de uitvoe- ling van de sociele wetgeving een jekere taak worden opgedragen. Principieel ligt dat eïles in de lijn, die ftdert vele jaren van Chrietedijke zijde s uitgestippeld. Toch zien wij nu weer het droeve «houwepel, dat de Christelijke Werk- everevereeroiigiing zich met een adres tot e Tweede Kamer rioht, om diit ontwerp liet aan te nemen. Dit geschiedt zonder enig overleg met andere Christeüjk- bciaile organisaties- Natuurlijk heeft men laartoe het recht. Maar dan moet men pk niet verwachten, dat er va.n een sa- henwerkiing, als op de bekende Utrecht- Iche ciiisisvergadering werd begeerd, veeil precht zal komen. klacht van Patrimonium verstaan ten volle. Ook ons heeft het adres der Werkgeversverecniging verbaasd. Wij ten deze organisatie precies even goed toe ails de vereenigiimgen van de arbei- I. Maar er moet lusschen de veiechil- je deelen samenwerking zijn of anders bvendaen begrijpen wij niet, waarom de Werkgeversverecniging zioh zoo sterk et tegon het Bedrijfsradenvoorstol- Wij pen ook wel eenige bezwaren, doch ge len voor de strekking ervan genoeg- ta, om op aanneming te hopen, iten onze bonden toch zoeken naar de leenechaippelijke lijn. EN COKES-OVEREENKOMST MET DUITSCHLAND? plgens de Duitsche bladen hebben er jrekingen plaats gehad betreffende het pen van een eokes-ronventie met de Ne- andsche mijnen. Met deze conventie pf men den afzet van cokes in de ver slende gabieden- te kunnen contingen- heeft tot dusver de verwezenlijking van alle j Het bouwplan, dat al geheel in kannen galerij. De zaal is, in geval van nood, dour plannen om de afgebroken Doele op eenige cn kruiken is de aannemers zijn reeds branddeuren aan de Noordzijde te verlaten, wijze te vervangen verhinderd. {gekozen en vandaag, dus onmiddellijk na-j de galerij langs een noodtrap aan dezelfde Tot de stichting van een groot „cultureel dat het besluit der ledenvergadering is i zijde, gebouw" op een terrein op „Dijkzigt", waar- i gevallen, zou de eerste hand geleed j De zaal is niet veel breeder dan de oude toe, zooals men zich herinneren zal, reeds worden aan de uitvoering is ons gisteren i Groote Doelezaal, n.l. slechts l1/-» Meter cn op 8 December 1930 de eerste voorbereidse door het bestuur van de Sociëteit Harmonie, beeft, buiten hei podium, afmetingen van len werden gemaakt, is het om financieele tesamen met de architecten, uiteengezet. 20.60 M. bij 31 M. De galerij beslaat een redenen niet kunnen komen. De grootschei Het bestaat, in groote lijnen, uit een gron-J ruimte van 20.C0 M. bij 13 M. en loopt aim- voor-ontwerpen daarvan zullen wel zijn op-1 te zaal, op de plaa s van de vroegere, docli j phithcatersgewijze op. Achte* de galerij zaj geborgen. j nu gelijkvloers en een ruime foyor, die te- men nog een kleine foyer en een bioscoop- Maar met het voor-ontwerp voor de stich-vens als „kleine zaal" te gebruiken is, op de cabine vinden, ting van een nieuw groot Doelccomplex, da! plaats van do tegenwoordige „Salon". De Achter liet podium zullen de vertrekker, met behulp van de Gemeente zou moeten „tuin", die altijd een groote aantrekkelijk- \oor dirigent worden gebouwd, is het precies denzelfden beid van het Doelecomplex is geweest, weg gegaan. j is in dit plan behouden, zij het wat kleiner Het was dezer dagen juist een jaar ge- en in een vorm, die aan nieuwere eischen leden, dat het bestuur der Sociëteit Harmo- is aangepast. nie de Rotterdamsche Pers bijeenriep om Zooals we reeds schreven, zal men de artisten liggen en boven komen. Onder het podium is een ruimte, waarin het zaalmeubilair kan worden ge borgen als de zaal voor andere doeleinden dan Schets van de nieuwe Groote Doelezaal, gezien over de plaatsen der galerij. Men lette op den Het plafond, dat een vitale rol zal spelen in de verlichting bij avond, wordt wit ge pleisterd. De vloer wordt gemaakt van Ameri kaanscn grenenhout, waarin door een nieuw procédé een bruine kleur is geperst Zooals gezegd, komt de groote foyer op de plaats van de Salon-Doele. Deze zal 14Vfe N 2? M. groot zijn en zóó worden gebouwd, da' ze ook afzonderlijk te gebruiken is, zoow®i voor vergaderingen als anderszins. Bij diners zal er b.v. een orkestje plaats kunnen vin den op een balcon. Ook is er een podium in liet zaaltje aan te brengen. De keuken- en buifetruimtcn zullen naast de foyer liggen. Een belangrijke zaak is de verlichting. De architecten hebben daarvoor raad ingewon nen bij Philips' Verlichtingsadviesbureau, wat uitteraard een waarborg is, dat men op dit gebied liet modernste zal hebben dat er te krijgen is. De indirecte verlichting speelt hierbij natuurlijk een voorname rol. Bij muziekuitvoeringen zal alleen de dirigent in vol direct licht slaan, waarvan de bron even wel in de zaal niet te zien zal zijn, daar ze volledig in het plafond verzonken is. Hoe iu eressant ook is wat ons over de verlicli ting is medegedeeld, wij zullen ons tot deze algemeenheden daarover moeten beperken Overdag worden de beide zalen verlicht door ramen in de wanden. Voor den bouw der beide zalen zal ge bruik worden gemaakt van ijzeren spanten In liet geheel zal ongeveer 160 ton ijzer die voordeelen hebben voor de geluidsisolatie en voor de ventilatie. Een verdere bijzonderheid is nog de af dekking van de groote zaal met pannen en van de kleine zaal met ruberoid. Van belang is, dat men zich bij dezen bouw volledig aansluit bij het door den Gemeenteraad voor de toekomst goedgekeur de llofpleinplan. Het verbreide gerucht, dat men een semi permanenten bouw op het oog had, kau worden weerlegd mei de mededeeling, die ons werd verstrekt, dat de voorgenomen bouw voor 100 jaar wordt gegarandeerd. De totaalkosten voor bouw en inrichting zullen 21/2 3 ton bedragen. Het werk zal worden uitgevoerd wat de nog noodige afbraak van de Salon betreft, door de firma Lekkerkerkcr, de bouw dooi Wolterbeek en Van Dorp, de ijzerconstructie door De Vries en Robbé, de verwarming en luchtvervorsching vermoedelijk door de fir ma Beukers. Het orgel zal worden omge bouwd door de firma Van der Kley, die het indertijd ook heeft geleverd. De oplevering van het werk zal in den zomer van 1934 moeten plaatsvinden, zoodat het gebouw vóór liet bogin van het muziekseizoen ruim schoots gereed zal kunnen zijn. Wij hebben goede reden om te veronder stellen, dat het besluit der Sociëteit Har monie in ruimen kring met blijdschap zal worden ontvangen. Hij was vooral bekend als kweeker van Nederlnpclsr-he mijnen zouden 't recht j rotspfanten en heeft jar 'a"K |n keuring; PE-ADMIRAAL C. D. DE HAES t Den Haag is op 63-jarigen leeft ijl [loden yice-admiraa! C. D de Ha es, ecteur-generaal van het loodswezen, is zee-officier nam hij in Oost-Indic deel vele expedities, terwijl hij in de mobi- |ïej°ren chef was van de torpedodiensl jen Helder In 1928 werd hij benoemd tot ectcur generaal van het loodswezen, ce-admiraal De Haes was ridder in de e van den Nederlandschen Leeuw en in panehropordfi van Denemarken, zoomede tier in de Kroonorde van Italië. ZAANDAMCCH GEMEENTE- PERSONEEL plaatselijke afdeeling der S.D.A.P. te plain heeft met groote meerderheid van nmen bewilligd in een loonsverlaging i3 pet. voor het gemeentepersoneel bans zal er dus in het college van B. en een meerderheid zi'n om met loonsver bgs-voorstellcn te komen. K. J. VAN VEEN t I ZEER BEKEND BLOEMENKWEEKER b 51-jarigen leeftijd is te Leiden over- jn de heer K. J. van Veen, een in den 0e algemeen bekende bloemenkweeker. commissies zitting gehad. Als inzender op tentoonstellingen zijn hem in den loop der jaren ruim 100 onderscheidingen, waaron der ook buitenlandsche, ten deel gevallen. ROEPING TOT HET PREDIKAMBT Ds. J. D. van der Velden schrijft in de „Kra- lingsche Kerkbode" het volgende: „Wanneer (in de Geref. Kerken) een candi- daat in de Theologie zijn praeparatoir examen doet voor de Classis, wordt hem een ernstige vraag gedaan, zoo hjj voor het onderzoek ge- zijn? Zeker, we kunnen wel begrijpen, dat een valsche schaamte Het gold de eer van het voudige toespraken in de studio worden ver- Classis tot zulk een besluit komt. Toch zouden heilige; neen. de eere Gods werd er door te vangen dan dat wy de vyanden des Heeren wé gaarne dé motieven weten, waarom de Clas- na gekomen, al deed wellicht de geachte spre- j doen lasteren", sis Middelburg hiertoe overging. ker zijn klanken deinen „als een stemme veler „We gevoelen het bezwaar, dat het een wateren" ter eere Gods. DE OUDÉ BINNENSTAD candidaat soms niet gemakkelijk kan wezen »Het js al e[S> zulk gepreek aan te hooren Men zegt, dat in de groote steden het woon- zich in eigen woorden uit te spreken, en toch In. e«n kerkgebouw, maar dan ziet men ten- leven en dus ook het kerk-leven zich al meer- gelooven we, dat het beter is, dan enkel „Ja" nog het vriendelijke gelaat van den der van de binnenstad verplaatst naar den te zeggen op een vaste geformuleerde vraag. sPre,cer en men wordt gesticht door de wel - I wyden omtrek. Daarbij komt, dat de formuleering geen lich- willende aandacht der kerkgangers. Maar tie, >s jR jujst> zefft de >tNed» DuS js er in de te zaak is. De vraag doet zich voor of, in radl° ons niets dan mechanisch juist de oude binnenstad „niets meer te doen" zeet casu de formuleering van de Clas is Middel- eidcn spreker. Dit is een groat voor- men. Dit is nu niet precies juist. Want êeniire burg, wel uitkomt de innerlijke roeping tot indien uien vreemde talen fonetisch wil duizenden en duizenden wonen er noe steeds het predikambt. beluisteren, een prachtmiddel om te leeven, Wat nu? „In allen gevalle zou het geen kwaad kun- J10^ men mo®t nazeggen. Maar bij de pree* Dit is een interessant en gewichtig nro- ncn, als op een Generale S\ node deze o.i. voor 1!? „."r" rfcf j co"iment "3 faut P^s pré- hleem voor de studeerkamer, de theoretische alle Kerken gewichtige vraag onder de oogen dan d®p preektoon hoort, jnoet organisatie-idée en het college practische theo- ROFFELRIJMEN. De oude veeie ■e bttzonder onder- gresteld werd. dan :rdam bezuinigd Ah ik zie, hoe alles vroeger Leefde, streefde voor de School, Is de veelverkotlde liefde Nu wel treurig aan de dool! Is het een gewaagde stelling: Het bijzonder onderwijs Kocht zijn vrijheid en gelijkheid Tegen veel te hooge prijs? Ja, ik wenschtc wel die strijdtijd En die offertijd terug, Toen ons Christenvolk eendrachtig Voor de School stond op de brug; Toen de strijd om het principe Alle man ten arbeid riep, En geen kans was, dat de strijdmacht Op geplukte lauwers sliep! 't Is, helaas, maar al te zeker Dat de liefde is verkoeld Sinds de noodzaak van het offer Minder sterk wordt aangevoeld. Altijd leeft de oude veete Aan de overzij nog voort; Openbare-school-vereerders Dansen op het slappe koord Van de cijfers, en verkonden Dat het volk zfn goeie geld T oor de dure secte-scholen Jaar op jaar weer nedertelt. Daarom geef ik graag een plaatsje Aan dit sobere bericht, Dat bewijst: dat het niet altijd Aan de secte-scholen ligt Als ons onderwijs maar norm was, En dan over heel het land, Zette Links de schoollegenden Licht wat eerder aan de kant. (Nadruk verboden.) LEO LENS. verliest nimmer zijn frissche teint en soepele gaafheid, wanneer men voor de verzorging van het gelaat .,Zij"-Crême gebiuikt In prijzen van 20—3045 en 75 cent werd gezien. heel voel kunnen verduwen of hy breekt het i0^e „Gaan,, zouden we willen, dnt in onze Ker- kontnkt af. In Amsterdam doet men het evenwel een kehjke bladen over deze kwestie eens gehan-aarom moet het evangelie van Christus beetje anders. deld werd. Er wordt dikwijls veel eesuroken »n"atnurlijk worden gebracht? Een doel De drie genoemde wegen worden er zeker w en geschreven over dingen, die van minder hp- an nauwelijks hebben. We kunnen alleen niet veracht. „Meestal wordt door den Voorzitter (eenlang zijn dan dez«- zaak. En zou het voor hen, zoeken naar een verklaring ter verontschuldi- Maarmen kon toch ook wei eens enkel maal woonde ik het by dat het opgedra-I die zich voorbereiden tot het ambt van Die- Sjng. Maar dan moeten we toch^eerst de schul- daden doen. des Woord,-:, geen zeer nuttige zijde heb- di^en wiJzen °P hat woord: Wee der wereld Ziehier: 1 kunnen prikkelen tot ernstig zelfonder- PREEKTOON EN MICROFOON vanwege ue 1 te maken i Het lijkt me gevaar- I door wankl: de tyding des heiis. gen werd aan een der oudere Dienaren des Woords) gevraagd naar de beweegredenen voor het staan naar den Dienst des Woords. Het is voor een jongmensch d'kwijls niet ge makkelijk om er in een volle classicale verga dering op te antwoorden. We hebben er meer malen het moeilijke van gevoeld en som- migèr antwoord was in zoo algemeene termen Prof. Dr. A. van Veldhuizen neemt gesteld, dat het niet geheel bevredigde, en„Omroepgids", het officieel orgaan van de lief te waarschuwen. Is hy ongehuwd, toch weder geen reden gaf tot weigering. 1 N.C.R.V., de radio-domine°s. die er een preek- jammer. Maar dan moeten er maar broeders „Nu eens werd geantwoord, dat men van zijn toon op-na-houden, geducht onder handen: 1 en zusters uit de gemeente aan te pas komen jeugd af er lust toe gevoeld had; dan weder, ..Er zijn inderdaad voortreffelijke preeken om een handje te helpen. Geef uw geliefden geloofde de leiding Gods in zijn weg gehouden en goed voorgedragen ook, maar de leeraar niet aan de bespotting van buitenstan- Elken^ Maandag 'n familie-lantaarn-avond, rnsdag een opwe. 1 de oude stad. „De preektoon moet uitgezeefd worden. I Bovendien geeft een smakelijk boekje ken- Hierann kunnen de geachte spreken m de nis van Mn confere„ties over ietueele eerste piaats zelf medewerken met het meeste geestelijk-maatschappelijke onderwerpen, waar snere,. Maar nok hun echtgenooten om man- aan een reeks met name genoemde predikanten hoe medewerken en waarby de kop e de aankondiging aldus luidt: de staart te hebben gezien. Ook het stellen van de vraag niet zoo gemakkelijk". Na melding gemaakt te hebben van het be sluit der Classis Middelburg van Geref. Ker- den candidaten te vragen of hun staan naar het ambt van dienaar des Woords opkomt uit liefde tot den Heere Jezus Christus en Zijn Gemeente, gaat Ds. van der Velden voort: „De vraag kwam op: Zou dit de rechte weg De kop: Algemeene opmerkingen: Toegang gratis. Slechts aan den uitgang een collecte ten voordeele van de Wijkver pleging (Diaconessenwerk) en het Kerst feest in de Oude Binnenstad. Met elk der sprekers kan men correspon- te genieten waren. Ik heb al meermalen hethun bevind ngen in dezen. De preektoon moer.! deeren p/a. Eggertstraat 6, C. knopje omgedraaid uit vrers voor bur en,-re-1 van de Christelijke radio geweerd worden. Lukt Iedere conferentie begint om 8 uur, ein- rucht, of omdat ik me als homileet schaamde j het niet bij de preekuitzendingen, dan moeten j digt half 10. voor de buren. En het was in dit geval geen I die nog liever worden opgeofferd en door een-1 De voordracht duurt 45 minuten, daarna groote schare generalizeert. Er zijn te vee!,'ders prijs, indien hij een preektoon heelt, misschien goede, preeken gehouden en al te Tracht vóór alle dingen te voorkomen, dat hy miserabel voorgedragen, uitpejankt, uitge-1 zich aan de radio bezondigt. En hooren de galmd, uitgegild, uitgehuild, uitgebromd, zoo-luisteraars preekers, die toch doorgeglipt zyn, dat ze voor een nuchter kerkganger nauwchjks I laten zij dan de N.C.R.V. waarschuwen over 5 minuten orgelspel, dan een Bijbelstudie in verband met het onderwerp, door den leider, dr. M. J. A. de Vrijer. Organist in October de heer W. Grooten; daarna de heer Piet van Egmond, De staart: Alle hier genoemde predikanten geven gratis en onverplicht lessen over religieuse onderwerpen. Uren kan men telephonisch afspreken op Maandagavond 78 of anders schriftelijk door bemiddeling van Ds. P. J de Jong, van Breestraat 63 (telephoon 21214). Dr. M- J. A. de Vrijs!", wijkpredikant, Oude Binnenstad, geeft lessen aan heeren beneden 25 jaar op Vrydag 7.30, aan dames op Vrijdag S.30 uur, kamer in de Nieuws Zyds Kapel, Rokin 78, ingang Wyde Kapel steeg (Kalverstraat achter Gerzon). Bezoe ken over geestelijke vragen ontvangt deze bjj voorkeur na schriftelijke aanvrage. Men ontvangt antwoord per brief. De gesprekken zyn onder ambtsgeheim. Proef eens al het fyne, dat in deze laatste woorden zit, zoo gaat de „Ned."-redactie voort. Dat doet nu „die" Kerk; de oude naar men zegt: verouderde, aftandsche, uitgescha kelde Hervormde Kerk inAmster dam; en in de binnenstad. Vier verrassingen voor één. ZITPLAATSEN-VERHURING Naar aanleiding van een bericht over afschaffing van zitplaatsenverhuring in e«»n kerkgc-bouw, schrijft D r. K. D ij k in het te Den Haag versahij nend „Ker kb. ad" als volgt- „Verhuring van zitplaatsen.... nu pas afgeschaft? Het huis des Heeren is dan wel langen tijd een huis van koophandel ge weest. Vroeger waren er wel kerken, waar de verhuring plaats vond op den tweeden Kerstdag. Dan werd eerst heel ernstig ge preekt over geen plaats in de herberg; de armoede van den Heere Jezus werd aangrij pend voorgesteld; de gemeente zong om kwart voor elf: Hij nam geen rijken aan; Maar heeft z'in hunnen waan. Gansch .edig weggezondenen om kwart over elf wer den de rijken voor de mooie piaatsen aan genomen en de armtn gansch ledig, d.w.z. zonder vaste zitplaats weggezonden. Ver huurde zitplaatsen hooren in Gods kerk niet thuis. Het is altijd een bevoorrechting van de welgestelden". (Zie verder Kerknieuws bis. 10) f DE VAL VAN KONSTANTINOPEL Door LEWIS WALLACE Naar het Engelsch door ALMA i graaf hoog, kuste haar diepbewogen de 1 en snelde weg. Weinige oogenblikken na was hij buiten de poort er dagen later reed hij ze weer in, een angene met zich voerende, en begaf zich tond naar het paleis van Blacherne om lag te doen aan den Keizer. Giustiniani 'lering. Notaras waren er bij tegenwoordig Ik hen zeer bekommerd geweest om tntwil, graaf, en niet alleen omdat ik ilo een goed zwaard zou missen, zei Kon- met ongeveinsde blijdschap, ar Majesteit goedheid is voldoende loning voor hetgeen ik verricht heb, ant- 'dde Corti. Voordat gij met uw verhaal begint zal een zetel laten geven, hernam de Keizer, orti wees dit aanbod af, zeggende: De bieren hebben een spreekwoord: voor broeienden vogel een nest. voor den gsm an het zadel. Het toertje heeft mij I gedaan en was bijna te gemakkelijk, ken de Turken van ouds. Ik neb lang lor hen verkeerd en heb hen op verschil de tochten vergezeld, zocdat ik met hun en gebruiken bijna zoo goed vertrouwd als zijzelven Mijn Afrikaansche Berbers allen Moslims, die den Iladj hebben gemaakt Een van hen was muezzin, en nooit zijn gebedsuren overslaan. Geen hen behoeft men tc zeggen in welke ïting Mekka ligt. Ik verliet Konstan-1 tinopcl in den morgen, sloeg den weg in naar Adrianopel en reed tot den middag door, zonder een sterveling togen te komen. Boerderijen zagen wij genoeg, maar de vel den lagen braak, en de huizen waren ver- laton. Een paar maal trachtten wij er een binnen te gaan, maar de vroeselijke lucht van de half vergane lijken, die voor dp deuren lagen, dreef ons terug. Waren het Grieken? Ja, Majesteit. Bij onze nadering vlogen de roofvogels op, die er hun honger aan stilden, en ganscho troepen wilde zwijnen vluchtten in het kreupelhout Waren er geen andere dieren, geen paar den, geen ossen? vraagde Giustiniani. Neen, edele Genuees. Wij zagen er geen cn die zwijnen waren alleen gespaard, denk ik, omdat de Moslims geen zwijnenvleesch inogen eten. Eindelijk zag Hadifah, de vroe gere muezzin, dien ik, onder voorbehoud van Uwer Majesteits goedkeuring, *ot Sheik verheven heb en die ware valkenoogen heeft dat een man zich in het kreupelhout zocht te verbergen. Wij achtervolgden Jen ongeluk kige, grepen hem. cn hij ook bleek een Griek tc zijn. Toen hij van den eersten schrik be komen was vertelde hij ons, dat een bende vreemd krijgsvolk viin woning omsingeld rd, haar verbrandde, en zijn geiten en buf- 1:ï roofde. Dat is nu vijf w: keu geleden en sedert loopt hij overal te zoeken naar zijn vrouw en drie dochtertjes. God zij die armen man genadig! Van de Turken kon hij niets zeggen, dan dat zij verdwenen waren. >o»v dra er niets meer te plunderen v.el. 'k gaf den man een maal eten, en liet ham a'leen met zijn ellende. God zij ook he.n genadig! Hebt gij henl niet aangeraden tot mij te komen? J Majesteit, 't was een man en vader die zijn gezin zochL Met allen eerbied gevraagd, wat kan hij beters doen? j Gij hebt gelijk, graaf. Dat is het eenige. j j Ik reed verder, totdat de avond viel-, maar ontmoette niemand, vriend noch vijand. Ik reed door een uitgestrekt district, nog kort geleden bewoond, thans een wildernis gelijk, j De Turken waren er doorgegaan... er was I vuur in hun neusgaten. Wij vonden een verdroogde rivier, en moesten diep in haar bedding afdalen om water te krijgen voor onze paarden. Daar zijn wij den nacht ge- j bleven. Nadat wij den volgenden morgen j een uur gereden hadden kwam ons een j j trein ossenwagens tegen. Het kraken van de j wielen waarschuwde ons al van verre, nog I or .at het gewapend geleide, wel duizend! man sterk, in 't gezicht kwam. Ik reed door. Wat! riep Giustiniani verbaasd. Met negen man? Corti glimlachte. Zeker, edele Heer! Ik had mijn Berbers op een mogelijke ontmoe- ting van dien aard voorbereid. Bij alle heiligen, graaf Corti! gij ver baast mij nog te meer. Welke voorbereidin gen kondt gij maken met zulke mogelijk heden vóór u? Een korrel wijsheid in een zakje onder uw muts gaat alle andere amuletten te hoven, zeggen do Perzen. Ik zei mijn mari- man dat wij ieder oogenblik overvallen konden worden door een macht, te talrijk voor ons om te bevechten; maar dat wij, in plaats van te vluchten, hen v rooi ijk tegemoet moesten gaan, als vrienden die een en de- zelfde zaak behartigen, en vraagden zij ons vanwaar wij kwamen, dan moesten onze antwoorden eensluidend zijn. Ik zou voor Turk spelen, zij voor Egyptenaars. Wij kwamen uit het nieuwe fort tegenover het Witte Kasteel, en waren op weg naar den machtigen Sultan Mohammed te Adrianopel. I Verder moesten zij maar zwijgen, ik zou 1 wel voor het overige zorgen. De Keizer en Giustiniani lachten maar No-1 taras vraagde: Als uw Berbers Moslims zijn, I zooals gij zegt, graaf, hoe kunt gij dan op hen rekenen tegenover Moslims? De Admiraal heeft waarschijnlijk nooit gehoord van de wet, die gebiedt dat als een Arabier ern Arabier doodt, de betrekkingen van den vermoorde gehouden zijn den moor-1 denaar te dooden, tenzij het een samenge- steld geval is. Zoo was het dus voldoende Hadifah en de andere Berbers de Turken te herinneren, die wij in het veld nabij 1 Basch-Kegan verslagen hadden. Na een j paar woorden gewisseld te hebben met den aanvoerder van de voorhoede stond men mij too door te rijden, en toen ik bij den trein kwam, vond ik de wagens beladen met mili taire machinerieën en met gereedschappen om grachten te graven en wallen op te werpen. Er waren een paar honderd wagens en drijvers in menigte. Ik overdrijf niet, Majesteit, als ik zeg dat de karavaan heel wat mijlen besloeg. Ruiterbenden begeleidden haar aan weerszijden. De drie toehoorders werden zeer opgewon- 1 den toen zij dit vernamen. Toen ik den trein voorbij vas, hernam de graaf eindelijk weer, reed ik voortduren langs grootcre of kleinere troepenafdeelin- gen van allerlei landaard. Het zal zoowat drie uur zijn geweest, toen ik iets te zien kreeg wat, naar ik vermoed, zelfs de edele Giustiniani met al zijn ondervinding nooit aanschouwd heeft Eerst kwam een groot aantal pioniers met werktuigen om de heuvels te slechten en de wegen te effenen. Vervolgens een wagen, waarop twee trommelslagers stonden met vervaarlijk groote trommelstokken. Nu kwamen zestig ossen, twee aan twee ge spannen. Ter rechter- en ter linkerzijde van elk gespan gingen drijvers met scherp ge punte stokken, en hun schreeuwen paste goed bij het gedonder van de reuzentrom. Ik had medelijden met de arme dieren, die zich geweldig moesten inspannen om een stuk ijzer voort te trekken, dat op dertig aan elkander gebonden wagens lag, terwijl tweehonderd vijftig forsche werklieden er naast liepen, om te zorgen dat het stuk vast bleef liggen. Tiet ging wel langzaam vooruit, maar eindelijk zag ik.„ Een kanon! riep de Genuees. Ja. edele Heer, het grootste kanon dat ooit gezien werd. Zaagt gij ook de kogels? Ja, er volgden nog meer wagens, bela den met groote grijze steenen, geheel rond afeehlkt: en op mijn vraag waar die steenen toe dienden, antwoordde men mij dat het kogels waren, twaalf span in omtrek, en dat het benoodigde buskruit ze een mijl ver zou slingeren. De toehoorders staarden elkander sprake loos aan, en de Keizer gaf ongetwijfeld uiting aan bun gedachten, toen hij on een belknop raas* zich drukte «p tot Phranza. die ter-. stond binnenkwam, zei: Grootmeester laat twee bekwame mannen, die verstaal nebben van metselwerk de muren nazien, en mij morgenochtend verslag doen. Er /.al een en ander te ditcn zijn en er moet >iadclijk aan begonnen worden. Ik zal voor het gel( zorgen. (Voordat de Turken de stad belegetf apn werden tw -c monniken, Manuel Giagarf en Neophytus van Rhodus, belast me- hel herstel der mui nG maar zij be ;rocm dt hun voor het ueri toevertrouwde gelden er. hij de plundering der stad wcrde.i do door Konstantijn betaalde 70.000 goudstukken op gegraven.) Ik heb niet veel belangrijks meer aan Uwe Majesteit mee te deelen. Achter dat monsterkanon werden twee andere, maar iets kleiner, op dezl fde zorgvuldige manier voortgereden. Verder telde ik nog zeventien stuks, waarvan het minste de beste in het Hippodroom nog in draagkracht overtreft En was het toen gedaan? vraagde Giustiniani. Wat verder volgde was oud en niet do moeite waard. Intusschen was het avond geworden. Met zonsopgang van den derden dag keerde ik terug. Ik bracht een - an gene mee, dien deze hooge Raad kan onder vragen. Hij zal mijn verhaal bevestigen. Wie is hij? De bevelhebber van do voorhoede. Hoe kondt gij hem gevangen nomen? Majesteit, Ik haalde hem over om een eindweegs met mij to rijden en op eer. eo geven oogenblik gaf Ik den teugel van zijn paard aan Hadifah. Die Is in zijn b.ngo toren kameeldrijver geweest en hij verzekert mij dat het veel gemakkelijk is een paard té leiden. Wordt vervolgt*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 3