lliruiirr £riitórijt (üouratit Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken NA JAREN VAN SCHIJNBLOEi Uit de Pers. BINNENLAND. ABONNEMENT: Per kwartaal in Lelden en In plaat sen waar 'n agentschap gevestigd is ƒ2.35 Franco per post 2.35 portokosten. Per week ƒ0.18 Voor het Buitenland bij wekelijk- sche zending 4.50 Bij dageiijksche zending ,5.50 Alles bij vooruitbetaling Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7Vs> cent Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936 NO. 3730 MAANDAG 8 AUGUSTUS 1932 ADVZRTENTIEN Van 1 tot 5 regelsLI"Wi Elke regel meer0A2V1 Ir.gez. Mededeelingen van 1—5 regels 2-30 Elke regel meer0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan 't bureau wordt berekend 0.10 12e Jaargang Dit nummer bestaat uit TWEE bladen EERSTE BLAD. Maatschappelijk verval en loondaling Bekrompen heeft de commissie-Wel- ter haar taak niet opgevat. Al moest zij op korte termijn haar voorstellen indie nen, zij heeft gelegenheid gevonden haar voelhorens naar alle kanten uit te steken, bracht heel wat bruikbaar ma teriaal bij elkaar en volstond niet met een dorre opsomming van maatregelen, maar liet daaraan voorafgaan waarom en tot hoever er bezuinigd moet wor den. Het „waarom" vindt vooral beant woording in de inleidende economische beschouwing, welke beknopt en onvol ledig is, maar niettemin waardevol en goed doordacht. De sekijnbloei van de voorbije jaren, waartegen wèl is gewaarschuwd, doch die oppervlakkigen in de meening bracht, dat het geld niet op kon, heeft de publieke uitgaven hooger opgevoerd dan mét voorzichtig beleid; te rijmen was. Die schijnbloei was ook oorzaak, dat vroegere commissies, die ook bezuini ging zouden nastreven, geen succes had den. Elk jaar gaf nieuwe overschotten waarom zou men dan luisteren naar zwartgallige redeneeringen? Die tijd is voorbij. De optimisten zijn op den 'achtergrond geraakt en wanneer ze nog met hun speculatieve bespiege lingen komen, neemt niemand hen ern stig meer. Hun ongelijk is duidelijk ge bleken. De crisis zette al meer en meer door en Nederland kon in de zee van economische misère geen eiland van on geschokte welvaart blijven; ook hier liep de nering van dag tot dag terug en de tering moest er wel rekening mee houden. Dat gold iri de eerste plaats natuur lijk voor het bedrijf en den particulier, die door de eerste slagen werden getrof fen; maar als kringen in het beroerde water, zoo zetten de crisisgevolgen zich voort in 't maatschappelijk leven. En, waar de publieke kassen haar middelen uit de particuliere welvaarts bronnen moeten putten (sommigen schijnen dit niet steeds te gelooven), spreekt het wel van zelf, dat ook de publieke geldmiddelen langzaam maar zeker in 't gedrang komen. Zulks te meer, omdat het kwijnen of stilleggen der bedrijven de werkloosheid verhoogt en derhalve de openbare kas dubbel be zwaard wordt door minder inkomsten en vermeerderde uitgaven. bouw en industrie; ze zitten alle in de knel, en de kreet om regeeringshulp bewijst genoeg. Waarbij direct opge merkt moet worden, dat elke inwilliging van een nieuw verzoek de toestand ge compliceerder maakt. Immers, de werkelijkheid is zoo, dat de steun aan de een door de ander be taald moet worden, zoodat de hulp Is zwaarder gaat drukken. De po sitie lijkt steeds meer op een geval als dit, dat tien personen ieder op hun beurt een leening sluiten, waarvoor dv andere negen borg blijven. Het eind resultaat is niet twijfelachtig. En de geldscuieter weet ook, wat hem te wach ten staat. Met de volkshuishouding is het niet anders. Steeds kleiner wordt de groep, die dankbaar voor werkgelegenheid kan zijnsteeds grooter het aantal, dat ver- s naar werk zoekt of, in arren moede, niet meer zoekt; en steeds klei ner wordt het volksinkomen, waaruit ten slotte allen leven moeten. Men behoeft slechts even naar de Scheepvaart te zien en aan Rotterdam te denken om van die waarheid diep doordrongen te worden, schepen, minder havengelden, minder belasting, scheepsvolk en arbeiders in aanverwante bedrijven werkloos, onge kende stijging der steunuitkeeringen. Op 1 Jan. 1930 slechts één schip op gelegd, op 1 Jan. 1932 reeds 167 sche pen met 781000 B.R. ton. Of, om nu alleen met het varend personeel te re kenen: in 1930 volgens opgave der ree- derjjen 24000 personen en twee jaar later slechts 15000 aan boord. De rest natuurlijk na veneant; b.v. in de scheepsbouw noch reparatie, noch bouw van' nieuwe schepen. En wat er verder volgt. Het Bankwezen, zoo zegt het rapport, hield zich vrij goed. Vooral wat de groote banken betreft. Doch van liever lede vielen ook daar de slagen. En de Effectenhandel kreeg wel zeer zware schokken. Zeer duidelijk spreekt dat uit het feit, dat op 2 Sëpt. 1929 aan de Amster- damsche beurs 89 der meest op de voor grond tredende aandeelen een waarde hadden van ruim 5000 millioen en op 4 Jan. 1932 gedaald waren tot nog geen 1500 millioen. De koerswaarde daalde dus met 70 Slechts één gunstige factor staat hiertegenover. Bij alle misère hebben we het voorrecht, dat de kosten van het levensonderhoud, in guldens uitgedrukt, de laatste jaren gestadig daalden: voor minder geld krijgt men meer goederen. Deze factor mag men noch overschat ten noch misprijzen. Een loonregeling, welke zich precies zou aansluiten bij de indexcijfers, zou bij opgaande conjunc tuur tevredenheid schenken, doch bij neergang wrevel wekken. Want in de gewone huishouding gaat het niet zoo wiskundig toe, dat de daling van de indexcijfers onmiddellijk tot uiting komt. Een praktisch voorbeeld kan dit dui delijk maken. Bij prijsdaling heeft het zelfde prijsbedrag natuurlijk meer koopkracht dan te voren; maar het overschot vormt geen tastbare som; er is iets noodzakelijks aangeschaft, dat men vroeger ontberen moest en de toe nemende welvaart kan daarom niet on der cijfers gebracht worden. Daarom zal, bij wijze van spreken, tien procent loonsverlaging hard vallen, ook al is het indexcijfer met 10 daaldterwijl omgekeerd, een loonsver- hooging van 10 bij gelijke prijsstij ging voor het gevoel verruiming zal geven. Alles om de eenvoudige reden, dat verlaging en verhooging met schok ken gaan en prijsdaling en stijging zeer geleidelijk. Echter, hoezeer dit wordt toegegeven, niemand zal kunnen ontkennen, dat niet het minst in de laatste maanden de koopkracht van het geld aanmerkelijk is gestegen, en dat derhalve verlaging van het loon niet beteekent daling van het levenspeil, al moet het op het mo ment zelf wel tot versobering brengen. In kringen, die verstandig meenen te handelen door elke nominale loonsver laging af te wijzen, verandert men dan ook langzamerhand van terminologie. Tegenover de volgzame arbeidersmassa wordt er op gewezen, dat 5 loons verlaging niet ongunstig afsteekt tegen over een veel grootere daling van het indexcijfer; naar de andere zijde heft men de leus aan: de arbeiders laten zich de meerdere welvaart niet ont nemen. Zoo snijdt het mes aan twee kanten. Wie echter rekening wil houden met de onloochenbare werkelijkheid zal erken nen, dat bij vermindering van het totale volksinkomon geen enkele groep apart gezet kan worden of zich verongelijkt mag voelen, als ook daar een offer vraagd wordt. Te meer geldt dit voor hen, die loon arbeid verrichten, nu de loonstandaard in ons land sedert 1931 vergeleken met het buitenland ongemeen en ongewoon hoog is en we zelfs met 25 a 30 bo ven Engeland en Scandinavië uitgaan. Hoezeer onze uitvoer hierdoor belem merd en onze nationale welvaart be dreigd wordt, behoeft geen betoog. Nu moet men ons niet aankomen met het betoog, dat we onze loonstandaard toch niet kunnen doen dalen tot die van Japan en China b.v. en dat concurrentie daarom onmogelijk is. Want wie zoo redeneert vergeet, dat de loonstandaard hier altyd hooger was dan bijna overal elders, en dat we nochtans een op de wereldmarkt wisten te veroveren (en behouden. Wanneer derhalve thans Op de koloniale markt was het nietide marge aanmerkelijk vergroot is, dan zoogenaamde koopkracht is immers niet in staat het totale inkomen der volks gemeenschap te vergrooten; want dat inkomen bestaat in laatste instantie uit internationale goederen en diensten en het buitenland trekt zich van onze loon- theorie eenvoudig niets aan en zal er niet te meer neiging door toonen om ons dure product te koopen. Met de loonen van hen, die bij open bare lichamen of in beschutte bedrijven in dienst zijn, staat het al niet anders. Natuurlijk kunnen zij met hooger loon meer koopen dan anders, maar dat loon moet ook uit het totale volksinkomen opgebracht worden en daarom is het groepsegoïsme zoo te veroordeelen en de redeneering zoo dwaas, dat de plat telandsbevolking b.v. zich van de hooge loonen van rijks- en gemeentepersoneel niets heeft aan te trekken. Uit welke stelling we nog geen enkele conclusie willen trekken dan deze, dat de ware econoom op alle factoren moet letten en niet met oogkleppen aan door het leven mag gaan. De volksgemeenschap werd armer; volkshuishouding behoort derhalve over heel de linie op soberder leest te worden geschoeid. Wie de massa voorhoudt, dat inkrim ping en beperking slechts door een ar- beidersvijandige regeering wordt ge- eischt, verleidt de schare en verstaat zyn verantwoordelijkheid niet. De waarheid is, dat óf de heer v. d. Walle óf de roode pers de menschen niet naar waarheid inlicht Ondanks hun groote woorden tegenover ons, die hen op fouten wezen. anders. Dat de rubberprijs van 1925 tot heden kon dalen van f 3.tot 7 ct. per pond, zegt voldoende. Geen wonder, dat ons Iridië nog dieper in de put kwam dan het moederland en het laatste dus dubbele misère krijgt te dragen. De productiebedrijven in eigen land Verging het al niet beter. Landbouw en Veeteelt, tuinbouw en visschery, mijn- Verschillende lezers, welke ons hierom Vroegen, deplen wij mede, dat wij binnen kort op een andere plaats in ons blad nog 'eens weer een uiteenzetting van het geld vraagstuk zullen geven. Dit ook in verband met de geldverliezen. mag men niet zeggen, dat verkleining niets beteekent. In ditzelfde verband moet ook op de economische dwaasheid worden gewezen van de bewering, dat het goed is de loonen op hoog peil te houden, omdat daardoor de koopkracht van het volk stijgt en dus de welvaart toeneemt. De commissie-Weiter maakt hierbij de eenvoudige, maar juiste opmerking, dat fictieve koopkracht het economische leven niet op gang kan brengen. Deze DAT NOEMT MEN VOOR LICHTING Bij de bespreking van het rapport-Wel ter komen we nog op de steunregeling terug, r afgezien daarvan dient nu reeds een woord van protest aangeteekend te worden tegen de wijze, waarop de S.D.A.P. de men schen inlicht Jn het roode blad voor den Haag leest men het volgende in een verslag van de demon stratie- welke Zondag 31 Juli tegen de .Welterplannen" gehouden werd. Een dar sprekers, de vakvereenigings- leider, de heer v. d. Walle, liet zich als .volgt gaan: Aan de makers van het rapport zegt spr., dat zij bewust een valsche voorstel ling van zaken hebben gegeven, toen zij schreven, dat de werkloozen soms f 2C per week aan ondersteuning ontvangen. Zij weten wel degelijk, dat de uitvoerin gen de f 21 niet te boven mogen gaan. De gemeentebesturen wijzen de heeren het maximum van 21. In hun rapport schrijven zij echter 26. Dat is het vuile, dat in dit rapport is gelegen. Daarmee b. het rapport ook veroordeeld. De waarheid is, dat in de groote plaat sen 13.50 wordt gegeven aan man en vrouw met 1.75 of 1.50 toeslag voor elk kind. Eén maal in de veertien dagen wordt een kolenbon van 1 gegeven. De waarheid is, dat de inkomsten v de kinderen afgetrokken worden van het steunbedrasr! De waarheid is- dat, wat de vrouw boven 5 verdient, wordt afgetrokken! De waarheid is, dat de 5 ouderdoms pensioen van de bejaarde ouders, die bii hun werklooze zoon of dochter inw wordt afgetrokken. (Gefluit). Er zijn gezinnen, die met drie, vier kinderen tot 10 11 ontvangen. Er zijn duizenden jonge vrouwen, tegen wie men zegt, dat zij geschikt zijn voor huiselijke diensten. Daarom krijgen zij niets! Maar zij kunnen geen betrekking vinden. Het kapitalisme bedoelt, dat onze proletarische jonge vrouwen haar lichaam verkoopen. Dat is immoreel, doch i antwoordt, dat het niet anders kan.» Het schandelijke in deze taal kwalificeereD we slechts; het onjuiste zullen we met een naar opmerkingen aantoonen. Het is waar- dat de Commissie eerst de steunnormen aangeeft, zooals die in groote steden gelden en dat daarnaast op bid. 185 te lezen is: „Een ondersteuning v 65 van het loon in zijn vroeger vak v b.v. f 40.dus f 26.moet de wil dooven om werk te aanvaarden". Deze zin lokt critiek uit, dat geven toe. Hoewel het voorkomt, dat aan zuivere armensteun zelfs in enkele gevalleD tot f 27.50 wordt uitgekeerd. Doch goed, laat de heer v. d. Wahe dez%* zin uitfoeteren; we zouden er n:ets tegen zeggen. Maar wat de Vooruit hem daar na op de lippen legt, raakt eenvoudig kant noch wal. De waarheid is, dat de stPi.n aan georganiseerden in de groote steden als maximum f 22.50 bedraagt en dat dus het getal f 21 onjuist is. De waarheid is, dat niet de inkomsten- doch twee derde van de inkomsten der kia deren van het steunbedrag worden afge trokken, en bovendien, althans in den Haag waar deze spreker optrad, van het eerste kind twee derde op één gulden na; van het tweede op f 0.50 na. De waarheid is, dat, van hetgeen de vrouw boven de f 5.verdient, twee derde, en niet alles wordt afgetrokken. De waarheid is, dat van de ouderdoms rente niet alles, doch een gedeelte wordt afgetrokken. De waarheid is, dat aan gezinnen met twee kinderen soms f 17.wordt uitge- De waarheid is- dat ook sociaal-demoer; tischo voormannen tegen jonge vrouwen laten zeggen* ge moet uw best doen om huiselijke diensten te vinden. SLECHT VOORBEELD Zoo noemt de „Vrijheid" de weigering van de Sociaal-Democratische Kamerleden om, gelijk hun collega's, een korting op hun schadeloosstelling te aanvaarden: Is het nu niet merkwaardig, dat juist de dames en heeren, die zich arbeiders afgevaardigden noemen, weigeren 200 van hun 5000 prijs te geven? En hoe- velen zijn daar niet onder, die, behalve de 5000, inkomens genieten, waarvan de meest bevoorrechte arbeider zou water tanden? De ambtenaren mogen eenige aderlatingen hebben ondergaan, de hy per-democraten staan nog op hun volle 5000! De meerderheid der Kamer heeft inge zien wat rechtvaardigheid eischte, heeft ook ingezien, dat het aanzien der Kamer er onder zou lijden als haar leden alléén buiten schot bleven. De rose-roode dames en heeren zien dit niet in. Ook niet b.v. ir. Cramer, die blijkens een recent kran- tenberi' ht maandelijks een wachtgeld van 750 ontvangt, dat mede opgebracht wordt door de Inlanders, wier nooden hij zoo dramatisch beschrijft; ook niet afge vaardigden met non-activiteits-traktement en wethouderspensioen gelijk de heeren Duys en J. ter Laan. "ij blijven de volle 100 pet. eischen, alsof de schatkist niet in stijgenden nood verkeerde. In plaats van hier het goede voorbeeld te geven doen zij niet voor het eerst precies wat het volk kan opzetten tegen het Par lement. Het zijn de lieden der fascistische sympathieën in woorden fel door de sociaal-democraten bestreden die meer zullen gnuiven over de anti-nationale houding van de rood-rose groepen. EENDEN- EN KIPPEN-EIEREN In Staatsblad 420 is afgekondigd een Kon. besluit tot regeling van den uitvoer, als mede wijziging en aanvulling van de bepa lingen betreffende den in- en doorvoer van kippen- en eendeneieren, zooals deze is aan gevuld en gewijzigd bij de wet van 8 April 1932 (Stbl. no. 148). 2e kl. Ir N. J. C. Smit 1 mff icie-i OFFICIEELE BERICHTEN LEGER EN VLOOT Mutaties BIJ beschikking van den minister van (efensle zijn de volgende mutaties gelast: -e lint. tf.r ze* Ift.kl. J. A,.Oauw is geplaatst IJ het Departement van Defensie: de officier van den marinestoomvaartdienst e kl. J. E. R. Ros Is geplaatst bij de onderzee- nsoord; marinestoomvaartdienst geplaatst te Rotterdam 2e kl. R. J. Mulder en C. J. A. Meester zijn geplaatst bij het vlleg- imp De Kooy is de officier van den marine-stoomvaartdienst 2e kl. W .M. Zietse geplaatst a. b. Or Ms ouwe Aukes; is de officier van den arinestoomvaartdienst 2e kl. H. L. ten Cate geplaatst bij het Kon. Instituu-t voor de Marine Willemsoord: is de off. van gezondheid le kl. F. K. Kooiman geplaatst a. b. Hr Ms Wacht- :hip te Willemsoord. isul der Nederlanden WATERSCHAPPEN ENZ. der K. Oosterhuls te Panser. Vierhuizen: incle Utrecht: a. tot hoogl t Grootwaterschap Bljleveld GEBRUIK VAN NEDERLANDSCHE KOLEN De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft aan de Provinciale besturen en aan de Gemeentebesturen der groote steden een circulaire gericht van den volgenden inhoud: Bij verschillende gelegenheden mocht ik U kenbaar maken dat het de wensch is van de Regeering, dat zooveel mogelijk gebruik- wordt gemaakt van de producten van de Nederlandsche mijnen. De omstandigheden, waarin de Nederland sche mijnen verkeeren, hoofdzakelijk als ge volg van de uitvoerbelemmeringen, hebben mij aanleiding gegeven nadere maatregelen te beraden om het verbruik van kolen van de Nederlandsche mijnen, zoo mogelijk in nog sterkere mate te bevorderen. Voor wat de electriciteiLsbedrijven betreft heb ik eenerzijds met genoegen mogen ver nemen, dot de ten behoeve van deze bedrij ven in het loopende jaar afgesloten con tracten een in vergelijking met vorige jaren niet onbelangrijke verheoging van het per centage te gebruiken kolen van de Neder landsche mijnen doet verwachten, doch an derzijds moeten vaststellen, dat dit percen tage nog zeer ver beneden de 100 pet. blijft. Kennisneming van de bezwaren, welke blijkens de bij mij en bij de Rijkscommissie Werkverruiming ingekomen berichten bij de electriciteitsbedrijven bleken te bestaan, om de geheele benoodigde hoeveelheid kolen aan de Nederlandsche mijnen te betrekken, heeft mij aanvankelijk den indruk gegeven dat het mogelijk moet zijn, de geopperde bezwaren, welke veelal niet van technischen aard zijn. uit den weg te ruimen. Omtrent de wijze waarop zulks zou kun nen geschieden, zou ik gaarne met U in overleg treden en ik heb daarom de eer een of meer vertegenwoordigers uit te noodigen tot een bespreking van deze aangelegenheid op mijn Departement op Woensdag 17 Aug. a.s., des namiddags te half drie. Tot het bijwonen van deze vergadering zijn ook uitgenoodigd de Rijkscommissie Werkverruiming en de Gezamenlijke Steen kolenmijnen in Limburg. L, A. Uai hoven te Utrecht, en B. van melen: b. tot hoopheei New ■PMMPH Lekdijk Bovendans. W. H. baron Taei van Renswoude. te Oudenrijn. 3. In de provincie Noord-Holland: met ingang van 31 December tot heemraad van Wes" 4e. in de provincie Zuid-Holland: a. m< gang van 1 Augustus tot hoogheemraad and. K. Zuidland. D. Bint "zn te Zuid" land en M D. Noorc r van het watei t onderhoud va den Lovenpolde^ F. W. Dekker te Hoek; September tot dijkgraaf van Loven- lemskerke. F. W. Dekker te.Terneuzei Ingang van 3 Augustus tot dijkgraaf Nieuwlandepolder J. Verlare Jzn te Krabben- dijke: d. met Ingang van 1 Augustus tot g. zworen e van den SoeJekerkepolder. P. D. R. gezworene i Rilland-Bath; g. den Hertogin Jraauw en Lan- Völckerpolder.UJUE.U Vogelaar gang van 1 Augustus depolder. J. i Krabbendijke; in de 1: tot lid van het bestuur van den Ho; irdpolder. P. J. Melsen. te Woensdr* irlijk tot het einde van het zlttlnc-si IVerken 1 als k rrddnger Waarde VRAGEN VAN KAMERLEDEN DE NOOD VAN WEST-FRIESLAND De heer IJzerman heeft aan den Minister van Economische Zaken gevraagd of het hem bekend is. dat vele West-Friesche tuin ders reikhalzend uitzien naar de rentelooze voorschotten, welke ten behoeve van den groven tuinbouw kunnen worden verleend en of de Minister bereid is, te bevorderen, dat de uitbetaling dier rentelooze voorschot ten aan degenen, die daarvoor in aanmer king komen,zoo spoedig mogelijk zal plaats vinden. JHR. MR. E. J. C. GREVEN t Te Zeist is Zaterdag, zeer onverwacht, overleden Jhr. Mr. E. J. C Gr even, subst officier bij de Arrondissementsrechtbank te Utrecht UITBRENDING TELEFOON VERKEER MET ZUID-AFRIKA Het onlangs geopende telefoonverke: tusschen Nederland en Zuid-Afrika vi Londen is met ingang van 8 Augustus uit gebreid met Johannesburg en Pretoria. De gesprekkosten zijn dezelfde als voor Kaapstad. Voornaamste Nieuws* (blz. 2) De oorlogsschulden en de handel. De terreur in Duitschland. AFGEKONDIGDE CRISISWETTEN Afgekondigd zijn de volgende Staatsbla den: no. 369, Wet van 25 Juli 1932, tot rege ling van den invoer van boter; no. 374, Wet 25 Juli 1932, tot steun aan de varkens houderij; no. 375 Wet van 25 Juli 1932, tot ergemakkelijking van maatregelen, bij ver» drag, of op andere wijze te treffen, ter brei deling van de gevaren, voortspruitende uit de beperkende bepalingen die steeds veel- uldiger op het internationale betalingsver keer wonden toegepast I NED. BOND VAN J.V. OP G.G. Van Woensdag tot en met Vrijdag werd in de kampgebouwen van den Ned. Protes tantenbond te Soesterbe-g een door den Ned. Bond van Jongelingsvereenigingen op Geref. grondslag georganiseerde zomercon- ferentie gehouden, speciaal voor de latere vacantie-gangers. Het aantal deelnemers was ongeveer gelijk aan dat van de eerste zomerconferentie te Driebergen in 1931. Als kampcommandant fungeerde ditmaal de heer P. van Nes Czn. te Nijkerk, lid van het dagelijksch bestuur van den bond en eind-redacteur van het Geref. Jongelings blad. Mede aanwezig waren de bondsbe- stuursleden dr. C. N. I m p e t a, Geref. pre dikant te Kampen; de heer P. Krepel te Achterveld; de raadsman van den bond, ds. P. Ch. v. d. Vliet en de bonds-administra- teur, de heer I. Stap te Amersfoort In het omliggend dennenbosch werden de referaten gehouden. De heer S. D. Lank- huyzen te Kampen sprak over: „Oude ren en jongeren'. Van dit referaat en dat van ds. P. Ch. v. d. V ie t te Utrecht, over de vraag: „Wat is de taak van de jongelings- vereeniging en haar leden t o. v. de niet meelevende jeugd?" gaven we in ons blad van Donderdag 21 Juli j.l. reeds een kort verslag bij het overzicht van de Drieberg- sche conferentie op 18—20 Juli, waar dezelf de onderwerpen ter sprake kwamen. Na het referaat-Lankhuyzen brachten de conferentiegangers een bezoek aan het vliegkamp te Soesterberg en speelden zij met veel enthousiasme een partij voetbal. Voor het middageten ving de discussie aan, om daarna tot Iaat op den avond te worden voortgezet De eerste dag werd besloten met een gezellig samenzijn. Donderdagmorgen hield ds. v. d. Vliet zijn referaat over de taak van de jonge- lingsvereeniging en haar leden t.o.v. de niet- meelevende jeugd. Ook op dit referaat volg de een geanimeerde discussie. Enkele wen- schen daarbij naar voren gebracht, zullen het bestuur van den bond worden voorge legd ter overweging. Na een gemeenschappelijken tocht naar de bekende pyramide van Austerlitz volg de nog e:n korte na-bespreking. De avond van den tweeden dag was geheel bestemd voor een gezellig samenzijn, onder leiding van- den bondsbestuurocr P. Krepel te Achterveld. Gister kwam de heer H. v. d. Br in k, te Zeist beroepen predikant van de Geref. Kerk van Soerabaya evenals te Drieber gen een uiteenzetting geven van den leidraad-Zending, welke door hem voor den bond bewerkt wordt, en vond daarbij gele genheid de conferentiegangers op te wekken tot belangstelling voor den zendingsarbeid. Voordat men uiteen ging werden door den heer A. Baan te Zwijndrecht namens de deelnemers van deze uitnemend geslaagde conferentie aan den kampcommandant, den heer P. van Nes Czn. en den bondsadmini- strateur, den heer I. Stap, geschenken aan geboden ,als blijk van waardecring voor de leiding en organisatie van de conferentie. DE BURGEMEESTERSVACATURË TE MIDDELBURG i Zooals bekend, is aan den burgemeester in Middelburg, den heer P. Dumon Tak, op diens verzoek eervol ontslag verleend als zoodanig. Zooals begrijpelijk, vragen velen Zeeland zich af, niet alleen wie burge meester van de Zeeuwsche hoofdstad nl worden, maar ook welke richting hij zal zijn toegedaan. Het is ons gebleken, dat er velen zijn, 'dia het als iets vanzelfsprekends vinden, dat Middelburg weer een linksch burgemeester krijgt. Voor wie echter de situatie objectief be ziet. is er geen doorslaand motief te vinden, waarom de nieuwe burgemeester de libe- le richting zou moeten zijn toegedaar, Hoe is toch de politieke constellatie? De Gemeenteraad bestaat uit: vier Antfi Revolutionairen, drie Christelijk-Histori- schen. één Roomsch-Katholiek, vijf sociaaU democraten, twee vrijzinnig-democraten,één bezuinïgingsman .en één Vrijheidsbondec Concludeert men hieruit, dat Middelburg; zij het dan op het kantje af, een linksdie Raad heeft, dan willen wij hiertegen op merken, dat de bezuinigingsman herhaal» delijk heeft verzekerd, bij geen enkele poli tieke groep ingedeeld te willen worden. Maar dit nog daargelaten, rekent men tot die linksche meerderheid ook de sociaal democraten. dat vclgt hieruit onmiddellijk, dat zij wel het meeste recht op een burge meester van kleur hebben. Immers zij zijn sterker dan alle andere linksche groepen Wil men deze consekwentie niet aait, dan moet men cok niet spreken van een' linksch meerderheid, maar is er eerder re; den om te zeggen, dat de rechterzijde ong°- ve?r de helft der bevolking uitmaakt en bij iedere verkiezing nog in stem mental groei f, terwijl de liberalen, die eertijds onbeperkt heer en meester waren, vrijwel niets meer te beteekenen hebben. Waarom uit dit klei ne groepje juist een burgemeester zou moe ten worden benoemd, is ons niet duidelijk!. Een rechtsch burgemeester zou in Mid delburg zeker op zijn plaats zijn. Moge er aan dit verlangen der rechtsche groepen worden voldaan. HET DOODE HONDJE OF POEZIE IN DEN RAAD VAN HELLENDOORN In de laatst gehouden zitting kwam ojn. in behandeling een dichterlijke reclame van. het raadslid Westera, luidende als volgt: „Hiermede bericht ik U de dood van mijn hond. Vijf maanden was het beestje volkomen gezond. Voor twaalf maanden moest ik belasting betalen. De helft heeft hij hiervan niet kunnen halen, 'k Meen twee gulden te kunnen terugerlangen, En zou dit bedrag dan ook gaarne ontvangen". Do raad besluit op voorstel van den Voor- zitter Dr. L. C. v. d. Steen van Ommeren, deze reclame te beantwoord n als volgt: „Hellendoorn's Gemeenteraad, In vergadering bijeen, Overwegende, dat Westera's hondje ging heen, Besluit: zijn medelid van harte to condoleeren, Diens verzoek om belastingontheffing te accepteeren. En hem dus de helft van 't betaalde te restitueeren; De Burgemeester wordt belast met de de uitvoering van dit besluit En keere verzoeker ten spoedigste de duiten uitl* Uit Oost-lndie LEGER-POLITIECOMMISSIE BATAVIA, 5 Aug. (Aneta) De totale be zuiniging van de cventueelo doorvoering van alle door de leger- en politiecommissie voorgestelde maatregelen wordt getaxeerd op ƒ2.009.500.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 1