llirmur itsrljr Qfrmmttt
ABONNEMENT:
Per kwartaal in Leiden en in plaat
sen waar 'n agentschap gevestigd is 2.35
Franco per post 2.35 portokosten.
Per week ƒ0.18
Voor het Buitenland bij wekelijk-
sche zending „4.50
.Bij dagelijksche zending 5.50
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad V/% cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar No. 3714
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor L eiden en Omstreken
Bureau: Breestriat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
WOENSDAG 20 JULI 1932
ADVZBTENTIEN
Van 1 tot 5 regels1.1'V?
Elke regel meer0.22V?
Ir.gez. Mededeelingen
Van 15 regels 2.30
Elke regel meer...........»»» 0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan t bureau
wordt berekend 0.10
12e Jaargang
Dit nummer bestaat uit TWEE bladen
EERSTE BLAD.
ONBEVREDIGEND ANTWOORD
De Minister van Waterstaat heeft vrij uit
voerig geantwoord op vragen van het Kamer
lid Maenen over de staking aan het Juliana-
kanaal, het collectieve arbeidscontract en
het in dienst nemen van buitenlandsche
arbeiders.
We gaven de kern van dit antwoord weer,
doch nieuws bracht het niet Wat de Minis
ter liet publiceeren kwam geheel overeen
met het antwoord, dat het departement tele
fonisch aan een Limburgsch blad had
geven.
Maar dit antwoord bevredigt niet
Deze staking is een gevolg van het feit,
dat het loon in de buurt van Born beneden
het collectief contract ligt. De Minister er
kent dat, maar het geeft hem geen reden
om in te grijpen. In deze tijden wenscht de
regeering de bepalingen van het collectief
contract niet in de rijksbestekken op te
nemen.
Het zij zoo, dit is een kwestie apart. We
loopen er thans langs heen.
Dat érverbittering zou heerschen over
het feit,- dat buitenlanders in dienst zijn ge
nomen,, heeft de Minister niet gemerkt Er
zou ook-geen reden voor-zijn, gezien het
ringe aantal buitenlanders; ruien 20
Het zij al weer zoo; over deze. aangelegen
heid spreken we apart
Maar de apathie van den Minister wekt
bij ons toch wel eenige antipathie.
Verandering van standpunt laat de Regei
ring zich niet door vrees voor ordeverstoring
afdwingen.
Uitstekend; maar iets anders is, en dat be
doelde o.i. de vrager, of de Regeering zóó han
dclt, dat zij ordeverstoringen niet in de hand
De vrager noch zijn partij achten ordever
storingen het middel om verbeteringen te
verkrijgen.
Daarom klopte het antwoord niet op de
desbetreffende vraag.
Maar de Minister gleed ernstig uit, toen
hij beweerde: Vele arbeiders zijn het blijk
baar met de aannemers eens, dat de loonen
Van het collectief contract thans te hoog zijn
wanter melden zich veel meer werk
lieden aan dan geplaatst kunnen worden.
Dit antwoord doet de deur dicht Wij we
ten niet, of de contractloonen te hoog of te
laag zijn. We hebben er geen oordeel over.
Maar d i t antwoord is zuiver oud-liberaal.
En het doet te meer pijn in een tijd als deze,
nu de werkloosheid dwingt om desnoods
elk loon te aanvaarden.
Deze departementale moraal kan op elk
geval toegepast worden.
Iedereén weet toch, dat het in deze tijden
voor geen enkelen werkgever een kunst is
om het oude, „dure" personeel te ontslaap
en „nieuwe krachten voor halve prijs aan
te schaffen". Gelijk in sommige gevallen,
waar arbeid niets dan koopwaar is, dan ook
geschiedt.
Nogmaals, we kunnen de feiten niet be-
oordeelen. Maar dit argument van den Mi
nister, liever gezegd, van zijn departement,
lijkt naar niets.
Het is volgens de leer der vrije, ongebrei
delde concurrentie. Het strekt een Christe
lijk Minister niet tot eer.
Deze Minister van Waterstaat is niet ge
lukkig in zijn antwoorden. Eerst schreef hij
de hardvochtige redeneering van een onge
voelige Spoorwegadministratie over, die een
man een maand vóór zijn vijftigjarig jubi
leum aan de dijk zette, omdat zuinigheid ge
boden is; nu liet hij zich een even koud
antwoord dicteeren door het departement.
Het is erg en erg onbevredigend.
OPVALLEND EIGENAARDIG
Bij de behandeling van het voorstel tot op
heffing wegens bloedarmoede van eenige
openbare scholen in Den Haag is iets eigen
aardigs naar voren gekomen, dat toch even
vastgelegd moet worden.
Over de opheffing was met de roode raads
fractie te praten. Het zuiver negatieve stand
punt van de extra-rood-getinte onderwijzers
bond werd alleen door den communis: ver
dedigd. De sociaal-democraten zeiden terecht:
we gaan voorzichtig te werk, maar we hand
haven geen openbare scholen, welke de be
volking links laat liggen.
Een principieele tegenstelling was er dus
ln dit opzicht niet tusschen rechts en links.
Het ging alleen over de vraag van meer of
minder.
Maar te dien aanzien bracht juist de
S.D.A.P. een factor in het debat, welke men
van die zijde allerminst verwacht had. De
opheffing van een school te Scheveningen
werd door den rooden woordvoerder bestre
den met het argument, dat het de eenige
Septemberschool in heel de wijk is, en dat
men de kinderen van deze school moeilijk
kan sturen naar een andere openbare school
waar de leerlingen uit een gansch ander
milieu komen.
Wat beteekent dat allemaal? De Haagsche
„Vooruit" behandelt het geval op de bekende
hooghartige wijze en laat zich als volgt uit.
De economische toestand des lands
MINISTER RUYS VOOR DE
MICROFOON
,Een tijd vol destructieve factoren'
OFFERGEZINDHEID EN
SAAMH00RIGHEID
Gieteravond heeft de voorzitter van den
ministerraad, Jhr Mr Ch. J. M. Ruys de
Beerenbrouck, over de beide Nederlandsche
zenders een rede gehouden over den econ>
inischen toestand des lands. De uitzending
geschiedde van uit de etudik) van het hoofd
bestuur der P. T. T.
De minister sprak als volgt:
Landgenooten,
Het is de tijd, met een nuchteren blik op
de werkelijkheid vast te stellen, dat de toe
stand des lands zorgwekkend is. Het is de
tijd, dat dit feit door de openbare meening
wordt aanvaard. Wordt aanvaard met wer
kelijkheidszin en verantwoordelijkheidsbe
sef, gegrond op ei-gen inzicht of op gepast
vertrouwen in hen, die dat inzicht hebben
te vestigen.
De verschijnselen van het ziektebeeld
verbieden verwoarloozing van levensbelan
gen. Levensbelangen zijn thans meer dan
ooit gemoeid bij het stellen van een niets
verbloemende diagnose aan bet ziekbed
onzer samenleving.
De ziektekiem, die eimda jaren de wereld
huishouding heeft aangetast, heeft z:eh
het kon niet and ens ook gezet in het
weefsel van onze volkshuishouding.
Opgedrongen teruggang
Naarmate ons land zich in den loop der
tijden aan een welva-renden toestand aan
paste,'stoort en gewent het zich thans trager
aan den opgedrongen teruggang. Opgedron
gen mag die teruggang worden genoemd,
in zooverre de opsporing van haar oorzaken
voert naar een onverbrekelijken interna
tionalen samenhang der economische en
financieele wetten en feiten.
De vatbaarheid voor infectie door de eco
nomische wereldkwaal lag voor Nederland
voor de ha-n-d. Ons land heeft zijn geschied
kundige betcekenis steeds mede ontleend
aan de ontwikkeling van wereld-mogelijk
heden op 6chier i-eder onderdeel van zijn
welvaarfegabiéd. L'hans knelt ons een kelen
van d-e meest verwikkel ie economisch'1 fei
ten en omstandigheden, welke een gedes
organiseerd wereldverkeer te zien geven.
Tal van barrières voor het internationale
verkeer zijn opgeworpen. Het protectionisme
in het buitenland, dat na het einde van den
wereldoorlog catastrofale afmetingen aan
nam, is in het bijzonder toe te ec.irijven aan
het ontstaan van ta! van nieuwe staten, dia
door kortzichtig nationalisme gedreven,
industrie en landbouw kunstmatig binnen
de landgrenzen tot ontwikkeling wenszhtcn
te brengen. Men streefde daarnaast naar
handhaving van hetgeen tijdens den oorlog
op industrieel gebied nien .v was gegroeid.
En dan de verfoeide nalatenschap uit den
verfoeiden wereldoorlog- de internationale
schuldverhoudingen dwongen den goederen
stroom in gewrongen banen. w*!ke men
d >c- het optrekken van to'muren wederom
ichtte tegen te gwn
De handhaving van uit den wereldoorlog
ontstane schulden, welke een economischcn
grondslag missen, het opleggen van repara-
'ieverplichtingen eenerzijds en het str ven
om door protectie te verhinderen dat deze
ichuld verhoudingen in goëderenleverantks
Kin einde vonden anderzijds, dat zijn de
factoren, welke het evenwicht in de wereld-
hu ieihou ding hebben verbroken. De industri
eel© en landbouwproductie, welke door de
technische evolutie op ongekende wijze de
wereldwelvaart had-den kunnen vermeerde
kwamen tusschen de opgeworpen hin
dernissen dusdanig in de knel, dat de inter
nationale prijsverhoudingen geheel uit haar
voegen raakten en het geld- en credietwezen
de meeste landen gedesorganiseerd werd.
Het blad verklaart zich tegen de opheffing
van enkele scholen, omdat „het verdeelen
van de aan den bezuinigingswildeman ge
offerde kinderen over andere scholen leidt
in alle gevallen, behalve in dat van de B-
school in de Duinstraat, tot sterke, veel te
sterke opvoering van het aantal kinderen
per klas."
Dus, die school, hierboven bedoeld, kan
wel opgeheven worden? Want door overplaat
sing worden de klassen niet te groot
Ge vergist u. Het blad noemt het „een grof
schandaal" als deze Septemberschool opge
heven zou worden. Waarom?
„Wat de school in de Duinstraat be
treft. ook deze moet; als de wethouder
zijn zin krijgt, ten offer vallen aan
het stomme rekensommetje, ofschoon zij
de eenige Septemberschool is in een ge-
heele wijk. De klassen zijn maar heel
matig bezet, het eerste leerjaar ontbreekt,
maar in Oud-Scheveningen vervult deze
school toch een bepaalde functie, hetgeen
ook blijken kan uit het feit, dat voor den
nieuwen cursus reeds 22 leerlingen zijn
ingeschreven."
Lees dit goed. Deze school heeft een be
paalde functie te vervullen in deze wijk. Het
is eenstandenschool. En het zou, vol
gens „Vooruit", een grof schandaal zijn, als
hiermee geen rekening werd gehouden.
't <s niet slecht geredeneerd.
Maar men behoeft geen grijsaard in de po
litiek te zijn om zich te herinneren, dat de
standenschool door de S.D.A.P. te vuur en te
aard vervolgd werd. We moesten de een-
heidsschool hebben, opdat voor ieder kind
de ontwikkelingskansen gelijk zouden zijn.
En nu dit!
Snelle afloop als der wateren
Economische verwarring
Dat d-e afzonderlijke landen bij een ver
klaarbare miskenning van hun interna
tionale economische afhankelijkheid steun
maatregelen troffen, onafhankelijk van
elkaar en zonder rekening te houden niet
de belangen van anderen, kon de verwarring
61 echts vergrooten.
Hoezeer de aldus veroorzaakte wereld
crisis, van zorgwekkenden omvang, 't Neder
landsche welvaartspeil heeft neergedrukt,
is den laatsten tijd bij herhaling aangetoond
er. uiteengézet aan de- hand van feiten en
cijfers, welke zonder eenige misleiding waar
schuwend spreken. Achtereenvolgens zagen
schier alle voornaamste takken van het be
drijfsleven zich aangetast. De scheepvaart
en de scheepsbouw, het bankbedrijf, de in
dustrie in vrijwel haar geheelen omvang,
de landbouw en de veeteelt, de ooft- en tu
bouw, de zeevitscherij en de veenderij, alle
heeft de looden crisiela6t gedrukt en atle
hebben zware schokken moeten opvangen.
De economische toestand in Nederlandsch-
Indië vertoont al een even troosteloos beeld
als die in het moederland. Ook daar een
schrikbarende teruggang, zich uitend in een
Indische begroeting met een belangrijk
deficit, zoodat de Indische regeering zich
gedwongen zag met betrekking tot de voor
ziening in haar kaebehoeften een beroep op
de Nederlandsche schatkist te doen.
Men denke met gepasten ernst over een
toestand, welke de voor ons land zoo be-
teekenisrijke inkomstenbron aan Indische
baten goeddeels deed opdrogen.
De Indische bronnen verdroogd
Daarnaast drukt ook onze gemeenschap
op zorgelijke wijze de wreede plaag dor
werkloosheid, welke aan d-e steuncapacifeit
der overheidslichamen ongewoon zware
eischen i6 gaan stellen.
Onder deze onheilspellende omstandighe
den heeft de overheid, bewust van haar
steeds zwaarder wordende taak, haar stand
punt moeten bepalen, terwijl zij in den loop
van haar optreden d-e crisiswolk steels
zwarter zag worden. Geheel abnormale, en
onberekenbare tegenstroom ingen hebben
haar met de uiterste behoedzaamheid, inge
geven door verantwoordelijkheid voor de
geheele bevolking, de vaart door het onstui
mige water doen kiezen.
Reeds is in onze dagen het gebied der
overheidsbemoeiing uitgegroeid tot een om
vang, welke de redelijke vraag doet stellen,
of een gewijzigde ordening niet tot een pas
sende ontlasting van de staatstaak, met
name van diiens uitvoerenden arbeid, zou
kunnen leiden. Tot welke afmetingen onder
deze abnormale omstandigheden deze over-,
heidstaak moest uitgroeien, laat zich ge
makkelijk denken.
Hierbij gold het telkens de hei-pende hand
beheerscht uit te steken en daarbij het oog
op het algemeen belang gericht te houden.
Wat den oorsprong van den econoraisc'.ien
tegenspoed betreft, heeft Nederland niet na
gelaten bij monde van zijn beste staais-
burgers in het internationaal milieu te
waarschuwen tegen het naderend ongeluk
en tegen de averechtsche maatregelen die
men nam om dot ongeluk te keeren. Toen
dut alles niet baten mocht en ons land steeds
meer de economische gevolgen van die
moeilijkheden ondervond, kon steun voor de
bedreigde economie van het land niet uit
blijven. Daarbij bleef uitgangspunt, dat die
steun nimmer in zoodanigen vorm zou mo
gen plaats vinden, dat gezond herstel daar
door zou worden vertraagd. Eerst toen het
hier gedurende decennia onder een v-ij-
hand-elg regime opgebouwde dreigde ten on
der te gaan, waren maatregelen tot beveili
ging van het bestaande noodzakelijk en was
hulp voor de getroffen werknemers plicht
der overheid.
Economisch verweer
Onze landbouw, in zoo sterke mate op
uitvoer aangewezen, moest voor den onder
gang worden behoed. De afsluiting van onze
afzetgebieden door protectie en door maat
regelen op het gebied van het betalings
verkeer deed de gerechtvaardigde vrees ont
staan. dat, ondanks alle pogingen tot aan
passing van de kosten, een prijsniveau van
zoo ruïneuzen aard zou ontstaan, dat het
voortbestaan van een van de belangrijkste
takken van ons economisch leven ernstig
bedreigd zou worden.
Ook onze industrie liep gevaar door het
buitenland, dat in Nederland een bij uitzon
dering koopkrachtig afzetgebied vond, onder
den voet te worden geloopen. Deze abnor
male plotseling opduikende concurrentie
zou door het lamleggen van het productie
apparaat onze nationale koopkracht even
zeer geschaad hebben.
contingentecringsmaat regelen zijn derhal
ve noodig geweest om hier te voorkomen,
dat een aantal industrietakken misschien
voor altijd vernietigd zouden worden.
Juist om te voorkomen, dat ook op dit ge
bied het herstel van normale toestanden
vertraagd zou worden, was een groote voor
zichtigheid noodig. De overheid staat hier
voor de bij uitstek moeilijke taak het mid
del van de invoerbeperking zoodanig toe te
passen, dat alleen bet abnormale geweerd
wordt. In een maatschappij, welke in haar
ontwikkeling niet geremd wordt door fac
toren buiten de sfeer der oeconomie, gaat
een toeneming van den invoer gepaard met
een vermèerdering van den uitvoer. Wij be
leven thans echter tijden waar destructieve
factoren vaak overheerschend zijn. Om deze
destructie te voorkomen, dient de regeering
maatregelen te nemen.
Hoe groot de chaos ook zijn moge, de ten
grondslag liggende oeconomische wetten
weten zich echter steeds meer gelding te
verschaffen. Alleen wanneer men dit be
denkt. zal het besef doordringen dat een te
straffe toepassing van contingenteerings-
maalregelen onzen export zou schaden. Deze
laatste, de uitvoer, ondervindt de grootste
moeilijkheden; hij baart de regeering de
grootste zorgen. Behalve land- en tuinbouw
en de veeteelt verkeert ook onze op export
gespecialiseerde industrie in een zeer zore
wekkende» toestand.
Zoo dikwijls ontmoet men bij groepen die
om steun vragen een groote onwetendheid
omtrent den nood onder andere groepen van
ons bedrijfsleven Daar komt bij dat men
vergeet, dat alleen het wegnemen der oor
zaken voldoende kan baten. Handel, scheep
vaart en bankwezen, zij alle hebben hun
"Minister Ruys 'de BeerenbroucK voor de microfoon.
groote moeilijkheden die alleen opgelost
kunnen worden, wanneer de poorten naar
het buitenland weer opengaan.
Na deze enkele gedachten over het regee-
ringsbeleid ten aanzien van het in hoofd
zaak handelspolitieke vraagstuk, een kort
woord over de publieke geldmiddelen.
De toestand der geldmiddelen.
Een pijnlijke tegenstrijdigheid vervult den
toestand dezer middelen met zorg. Terwijl
eenerzijds de abnormale nood in steeds drin
gender mate een beroep op de openbare
middelen blijft doen, slinkt het volksvenno-
gen, dat ze tenslotte moet opbrengen, on
rustbarend. Tengevolge van het opdrogen
van de verschillende welvaartsbronnen
•noest een optimistische berekening van de
daling van liet belastbare volksinkomcn op
ongeveer 30 pet. worden geschat. Beziet men
dan de uitgavencijfers alleen reeds van
wcrkloozensteun, van openbare en particu
liere armenzorg, van steunmaatregelen aan
den landbouw on houdt men daarbij in het
oog wat aan Rijks-,'provinciale en gemeente
belasting moet worden opgebracht, d-an kan
geen redelijk beoordeelaar ontkomen aan.de
klemmende noodzaak tot versobering en be
snoeiing van de collectieve behoeften waar
in voorzien moet worden.
Immers, bij eon dusdanig krimpende mid
delen-positie dringt zich naar voren de zorg
der overheid, dat zij op de allereerste plaats
haar helpend vermogen zooveel mogelijk on
geschonden houdt.
Dat feit verplicht haar desnoods tot du
ren prijs te waken voor het financieele even
wicht harer zwaarbelaste huishouding, het
geen veronderstelt de meest doelmatige en
sobere organisatie dier huishouding.
Ter handhaving niet alleen van 's lands
eredietwaardigbeid, doch veeleer nog ter
voorkoming van een massale volksverar
ming, welke niet meer aan procenten te
hinden zoude zijn, hebben de overtuigende
argumenten en luide sprekende voorbeelden,
welke voor de inflatie onzer munteenheid
waarschuwen, voor de regeering dan ook
niet afgedaan.
Zij en de Volksvertegenwoordiging die tot
d- noodzakelijke besnoeiing genoopt worden
en de verantwoordelijkheid daarvoor hebben
te dragen, weten deze pijnlijke taak verlicht
door de redelijke zakelijkheid van allen,
wier inzicht hen in staat stelt de feiten te
onderkennen, zooals deze in werkelijkheid
Nog veel uithoudingsvermogen.
Vaak wordt er geklaagd, dat de regeering
nog niet voldoende maatregelen ter bescher
ming van het oeconomisch leven heeft ge
nomen. Veelal openbaart zich daarbij het
erkende verschijnsel dat de stuurmanskunst
simpeler lijkt aan den wal dan zij op de
brug van het schip in waarheid is. Doch
laten vooral zij, die daarbij op andere lan
den wijzen, toch bedenken dat ons land re
latief gesproken, nog over een groote mate
van weerstand en uithoudingsvermogen be
schikt en dat veel overheids-inmenging in
het buitenland het herstel geremd heeft of
een uiting is van een mate van verval,
waarvoor ons volk behoed moge worden.
Dat uithoudingsvermogen is het en de his
torisch bewezen veerkracht van ons volk om
zich als het moet aan de gewijzigde
omstandigheden aan te passen, welke de re
geering den moed schenken om den moei
lijken weg van versobering en doelmatige
bezuiniging in te slaan. Nu de benarde fi
nancieele toestand van rijk en gemeenten
gebiedt, verstaat de overheid haar pijnlijken
plicht offers, zware offers te verlangen.
Hot is het schrijnende van de haar toe
vertrouwde taak, dat zij in tal van gevallen
noodgedwongen leed moet veroorzaken en
teleurstelling brengen. Als noodtoestand
mensehelijk gevoel en harden plicht in con
flict brengt, staat zelfs de maatregel die
tijdig erger leed voorkomt, al spoedig onder
den schijn van harteloosheid. Dien schijn
zelfs wijst de regeering met eerlijke over
tuiging af. omdat zij met diep gevoeld mee
leven beseft, welk leed die hardo plicht voor
velen medebrengt.
Dit medegevoel geldt afzonderlijke zwaar
getroffen gevallen, het geldt in niet mindere
mate die groep van jongemannen onder ons,
die de ramp der werkloosheid treft, juist in
den levenstijd, die hen met frissche werk
kracht en werklust zag aantreden en wier
jonge beste jaren huiten hun schuld in ge
dwongen ledigheid verloren gaan. Zoo er
geus dan doet hier de overmacht pijn. die
bruikharen hand- en hoofdarbeid meedoogen
loos afwijst
Een beroep op allen.
De, juist dezen en den komenden tijd be-
hee.sehende vraag blijft: zal dit moeilijke
en veeleischende tijdsgewricht een klein of
een groot geslacht vinden? Ons volk duldt
geen blaam op de geschiedenis die het thans
te maken heeft. Het is bereid zijn reserve
aan dappere offergezindheid en saamhoo-
righeid aan te sproken om zijn toekomst op
herstel en opleving voor te bereiden.
Met allen ernst, dien de tijd verlangt,
klinke dan een beroep op allen, vooral op
hen, die zijn geroepen de openbare
ning voor te lichten en leiding te geven
aan volksgroepen. Laat ons niet alleen de
hoogste eischen stellen aan de vorming van
eigen inzicht en oordeel waar het thans
meer dan ooit de moeilijkste en verwikkeld-
ste vraagstukken betreft, doch laat ons bo
vendien iedere /eenzijdigheid afleggen,
der oogkleppen door het leven gaan"
beseffen den gewetensplicht, dat onze voor
lichting op zuivere en volledige documen
tatie beruste!
Laat men in deze uren doorzicht en orde
lijkheid betrachten bij het tot uiting bren
gen van wat de bevolking te zeggen en te
wcnschen heeft, niet van wat haar iq strjjd
met de feiten wordt opgedrongen!
Met het vertrouwen in die, van burgerzin
getuigende medewerking, weet de Overheid
haar moeilijke taak verlicht en houdt zij
haar schouders recht onder den zwaren tijd,
omdat zij op Gods kracht en steun mag
rekenen.
BINNENLAND.
CONGRES WETENSCHAPPELIJKE
BEDRIJFSORGANISATIE
Men meldt ons uit Amsterdam:
Gistermorgen opende de voorzitter, de h?er
G. J. P. Ho ge weg, de eerste zitting van
het congres voor standaardmethoden voor
kostprijsberekening.
De heer James Polak opende hierop
de discussie. Van zijn reide werd een kort
uittreksel in de Duitsche, Engelsche of
Fransche taal aan de aanwezigen verstrekt
Hij merkte op, dat vele van de prae-advi
seurs de vraag, zooals deze door t CI OS.
is gesteld, anders hebben opgevat. Het
CI.O.S. heeft bedoeld behandeling dei
vraag 'van toepassing der standaardmetho
den in een zelfde bedrijfstak, dus voor con-
curreerende bedrijven. De moreele waan
van de overeenstemming tot normaliseer:.]
van de kostprijsmethoden is deze, dat tu
een eerste stap is tot samenwerking. W
de overeenkomst echter reeds waarde heb
ben, dan moeten de deelnemers er een direct
of indirect voordeel in zien. Van groot be
lang is de vraag, beantwoord door William-
sen, Engeland, en Ware, U.S.A., op welke
wijze de standaardmethoden zijn ingevoerd.
Achten inderdaad groote groepen van on
dernemers de uniforme kostprljsmethodb
van groot belang, dan zullen de daaraa
verbonden nadeelen worden overwonne
Williamsen was zeer sceptisch gestemd
over de mogelijkheden van invoering ln
Engeland.
Uit de mededeelingen van Ware bleek,
dat het heel wat moeite en kosten ve
in de industrie die standaardmethoden
te voeren. De inleider verwees hen die
lang stellen in het kostprijs-vraagstuk Jn
het algemeen naar de prae-adviezen van
Gligorin en Schalansky.
Rationalisatie en onderwijs.
Daarna gaf Ing. Hofstede-Koopman
een résumé van de ingekomen prae-advie-
zen naar hoofdgezichtspunten en geeft daar
op critiek. Spr. beschouwt eerst het alge
meen vormend technisch of administratief
hooger onderwijs, daarna het gespecialiseerd
hooger onderwijs, vervolgens heide snortqft
middelbaar onderwijs, het lager technische
onderwijs en ten slotte het algemeen vor
mend middelbaar- en lager onderwijs, en
geeft voor deze zes soorten van onderwijs
de riohtlijnen, door de prae-adviezen ge
bracht.
Daarop volgt een beschouwing over de
noodige leerkrachten en over de schifting
der leerlingen. Tweede inleider was de heer
Gaston Chetau (Frankrijk).
KON. NED. MIDDENSTANDSBOND
CONGRES TE ARNHEM
Vandaag en morgen wordt te Arnhem in
Musis Sacrum een algemeen? vergadering
en congres van den Koninklijken Ne ler-
landschen Middenstandsbond gehouden.
Reeds gisteravond kwanten een aantal afge
vaardigden samen in Musis Sacrum, van
waar men zich tegen half acht naar het ge
nieentehuis begaf, waar het gemeentebe
stuur het congres officieel zou ontvangen
De burgemeester Mr. S. J. R. de M o n-
c h y, hield een uitvoerige rede, waarin spr.
verklaarde; dat evenzeer als een belaner.ik
element in onze samenleving als de handel
drijvende en industrieele middenstand het
gemeentebestuur niet onverschillig kan la
ten, ook de organisatie van dien midden
stand de volle belangstelling heeft. Spr. her
innerde aan den tijd. die nog niet zoo heel
ver achter ons ligt. dat men van den mid
denstand sprak als van den verdrukten
Voornaamste Nieuws.
(Blz. 1)
De radio-rede van Minister Ruys over t
economische toestand des lands.
(blz. 2)
Het heet, dat ter ontwapeningsconferentie
overeenstemming verkrcgen'zou zijn; alleen
houdt Amerika vast aan de zware artillerie
gn zou Duitschland ontevreden zijn over het
verloop der conferentie
Volgens de „Germania" zou Von Papen
dictator van Pruisen worden, welks regee
ring dan zou aftreden.
De incidenten te Altona worden gevolgd
door meerdere.
Een verklaring van de Duitsche regeering
over het demonstratieverbod.
De stakingen in België duren voort.
De leider van de Volkenbondscommissie in
Mandsjoerije ernstig ziek.
Dreigende oorlog tusschen Bolivia en Pa
raguay (Zuid-Amerika).
(Blz. 5)
De begrafenis van Jhr. Mr. W. H. de Sa-
vomin Lohman.
D^BBELM^N
stand. Spr. wees er op, dat al jaren lang de
middenstand niet langer als verdrukt is aan
te duiden, integendeel, het fiere praedicaal
koninklijke kenmerkt den neutralen bond.
De rede van den burgemeester werd bo
antwoord door den bondsvoorzitter den heer
Ed. G. Schürmann, die er vooral zijn
vreugde over uitsprak, dat de burgemeester
den middenstand beschouwt als een nuttig
element in de samenleving.
Gisteravond heeft men in Musis Sacrum
een huishoudelijke vergadering gehouden.
Hedenmiddag is het congres door den
voorzitter, den heer E d. G. Sch rman n,
geopend met een rede over Bealiteit. Hoe
men ook moge denken over den duur van
den arbeidstijd, aldus besloot Spr. deze rede,
de realiteit leert ons, dat werkloosheid tot
verval, dat arbeid tot welvaart voert. Door
rustig voort te werken steunt men de Re
geering in haar moeilijke taak om ons volk
door de crisis te voeren.
De congres-agenda bevat belangrijke en
actueele vraagstukken, die wij gezamenlijk
tot oplossing moeten trachten te brengen,
in het vaste vertrouwen, dat de kentering
nabij is.
Gemengd Nieuws.
MAN VERWONDT ZIJN VROUW
De 28-jarige metselaar G. B. uit Schiedam
zou zijn 25-jarige vrouw, van wie hij ge
scheiden leefde, te Nijmegen nog eens weer
opzoeken. Toon zij zich samen naar het
huis van de ouders der vrouw zouden be
geven, kregen zij wootden. De man greep
een nies en stak zijn vrouw viermaal in het
hoofd en bracht haar in den linker schou
der een diepe wonde toe. De vrouw zakte in
elkaar en riép luidkeels om hulp. De poli
tie en buren snelden ijlings toe. De politic-
dokter, Moes, heeft de vrouw verbonden en
geconstateerd, dat de wonden niet doodelijk
waren. De vrouw is daarop naar het ouder
lijk huis getransporteerd.
De dader meldde zichzelf in overspannen
toestand bij de politie aan.
DE RAMP VAN DE STANFRIES IV
Het lijk van het vierde slachtoffer?
Te Stavoren is aan de Noorderzeedijk drij
vende gevonden het lijk van een mansper
soon, dat in verre staat van ontbinding ver
keerde. Aan een der voeten rat een blauwe
gebreide sok. Vermoedelijk heeft men hier to
doen met het lijk van het vierde en laatste
slachtoffer van de in Januari jl. op de Zui-
derzee^vergane „Stanfries IV".
VACANTIE-ADRESSEN
Nu de vacantietijd weer aanbreekt en
velen onzer lezers de krant aan hun
vacantie-adres willen ontvangen, ver
zoeken wij dezen vriendelijk de tijde
lijke adressen zoo spoedig mogelijk,
liefst 5 dagen van te voren, aan de
administratie schriftelijk op te geven,
met duidelijke vermelding van het
aste adres en het vacaa-
t i e-a dres, de data van begin
en einde der vacsntie.
Komen de aanvragen op het laatste
oogenblik, dan is het niet zeker, dat
men aan het nieuwe adres direct den
eersten dag de krant ontvangt, terwijl
dit toch zeker door de lezers, evenals
door ons op hoogen prijs zal worden
gesteld.
