WOENSDAG 13 JULI 1932 TWEEDE BLAD PAG. KERKNIEUWS ZENDINGSDAG TE VOORBURG MORGENSAMENKOMST Door fraai zomerweer begunstigd heeft vandaag de jaarlijksche Zendingsdag \an de classis Den Haag der Geref. Kerken een alleszins bevredigend verloop gehad. Hon derden Zendingsvrienden en vriendinnen van verscheiden leeftijd hadden de reis naar het Voorburgsche landgoed „Vreugd en Rust" aanvaard, om opnieuw te verne men van den arbeid en de ervaringen van mannen, die als 't ware met beide beenen in het werk staan. Openingswoord 'liet inleidend woord daartoe werd gespro ken door Dr. W. II. Gispen WHzn. van Delft, die begon met allen hartelijk welkom te heeten, inzonderheid de sprekers. Daarna bepaalde hij z'n gehoor bij het twintigste vers van het voorgelezen hoofd stuk I Cor. i: „Want liet Koninkrijk Gods is niet gelegen in woorden, maar in kracht", er op wijzend, welke beteekenis de Zending heeft als daad. dat Christus Zijn Kerk een in de Schrift gegronde zelfstandigheid en machtsbevoegd heid verleende. Juist in een tijd van overgevoelig nationa lisme meenen wij dat wij aldus het verste komen. Deze zelfstandigheid moet ook steeds vaster basis krijgen in de offenvilligheid der gemeente, om haar eigen kerkelijk leven te bekostigen. De Inlandsche predikanten als organen der gemeente gedragen en onderhouden door die gemeente, ontvangen van het Hoofd dei- Kerk den rechten geest van kracht, liefde en zeJfbeheersching die noodig is, de Kerk des Heeren, de legerschare van den Hemel sehen Koning, ter overwinning te leiden. De valsche profeet Mohammed heeft Java voor den Islam gewonnen. Hoeveel te meer zal Hij. Die alle macht ook op Java heeft ontvangen, op dit eiland door middel van Zijn Kerk het Koninkrijk Gods vestigen. Na deze woorden speelde de Chr. Ilarmo- nievereeniging „Crescendo" van Bloemen- daal, die gedurende den gehcelen dag haar 'lewerking had toegezegd. nog ccnige Roniain holland geeft in zn pracJitig liederen, waarop de samenkomst verdaagd werk over Gandhi te kennen dat tic waar- j werd tot uur. heid van een geloof alleen hew door te handelen. Zoo wil het ook Ca 1 v ij n, blijkens zijn Institutie, die haar slotwoord vindt in het „Soli Deo Gloria". Dit is mis schim de reclcn, dat het Zendingswerk hoe langer hoe meer de liefde en de belangstel ling geniet, omdat daarin de Kerken doen, h a n d e 1 c u. Christus is het I.icht ook voor dezen tijd. De daad geeft Zijn licht door. weerkaatst het. „Ver 'ina sprak Ds. G. D. Kui NEDERL. ZENDELING GENOOTSCHAP 135Ste JAARVERGADERING TE ROTTERDAM toch nabij" Vandaag wordt te Rotterdam de 135ste i jaarvergadering gehouden van het Nederl. i e r, de voor Zendeling Genootschap. De vergadering ;roepen miss. Dienaar'des Woords heeft plaats in liet gebouw der „Deutsche over „Ver en toch nabij". I Vercm in do Witte de Withstraat. Men zal \ari mij niet verwachten, aldus j De morgensamenkomst was huishoudelijk, spr., een theoretische uiteenzetting over deel Ze werd om 10 uur geopend door Dr. J. R. en methode der Zending, veel minder een' Call en bach van Rotterdam op de ge- practisch relaas over haar vruchten. Dit bruikelijke wijze. In zijn openingswoord woj-dc aan de mannen der ervaring overge-noemt spr. enkele namen en heet hartelijk laten. Toch moge een enkel woord .velkcin de heer en mevr. Bal jon, de hei mevr. Riedel, zr. Hulsebosch, (zr. Engelberts is helaas ziek) en den heer J. H. Hemmers, die door het schrijven van het mooie boek over Zendeling Nommensen getoond heeft, welk een warm hart hij de Zending toe draagt. Met dankbare herinnering noemt spr. ook de namen van twee onzer warm medelevende vrienden Dr. de Visser en de heer Voorhoeve, oud-penningmeester van i het Genootschap. j Spr. wijst op de moeilijkheden die thans weer ons deel zijn. Als er cenige verade- j ming is in onze financiën en we durven daar dan dankend van gewagen, dan zien - dadelijk een teruggang intreden in onze giften. Spr. wil echter ook wijzen bp de lichtpun- taat de groote kloof te "dempen. In alle ten, waarbij in de eerste plaats wel ge- geostêsui tingen staat de Javaan^ noemd mag worden de zelfstandig wording gewijd aan do persoonlijke erhouding waar in de leden der Kerk tot de heidenen en mo hammedanen staan. Zending immers is meer dan een onder deel onze,- koloniale plichten. Zij wortelt neit in geschiedkundige leiding Cdms. maar in een persoonlijke opdracht van Christus aan Zijn Kerk. Daarbij is persoonlijk mee leven noodzakelijk. Dit ondervindt vee' moeilijkheden. Op één daarvan wijzen wij. En tevens op de overwinning ervan. Deze zijn uit te drukken in de woorden: Ver en toch nabij. .Hel volk van Indië is ver van ons af. Voor al in gedachte en godsdienstige denkbeel den. Het snelle verkeer heeft vc-el ver.tr. 1:: blijft toch vooral hij dit laatste niet ii op grooten afstand voor onzen blik. Voor ware zendingsliefde moet deze afstand ge broken worden. Dit is mogelijk, wanneer wij dien afstand niet meer meten van liet moe derland uit. doch van liet Hoofd der Kerk uit vanuit don hemel. Voor Hem en dus ook voor Zijn Kerk, zijn allen even ver en c\on nabij. Daarom moeten wij het vreemde, volk niet beschouwen naar wat ze zijn. maar naar wat Christus van hen maken wil. Dit weert alle pessimisme, en doet opgewekt voider gaan. Het geloof in Christus kan zien eu beminnen, waar het natuurlijk oog en hart falen. Een van de levensuitingen van liet geloof is, dat wij den broeder liefhebben, ook dien. welke Christus ons in den vreemde reeds in den geest doet aanschouwen. Dan komt Indië ondanks grooten afstand ons zeer nabij. Niet zien en toch liefhebben vloeit \oort uit de genadegave: niet zien en nochtans gelooven. Zoo leert Christus ons in de Zending God en den naaste te bemin- Ontluikend kerkelijk leven onder rie Javannsche Christenen op het Geref. arbeidsveld. Volgende spreker was Dr. B. J. Ess ei- Tan Poerbolinggo, die een referaat hield over ..Ontluikend kerkelijk leven onder de Javaanschc Christenen op het Geref. arbeids veld. In Juni 1.1. zoo ving spr aan, is de tweede synode der Javaansche Christen Kerken op liet Gereformeerde arbeidsveld, te Jogjakar ta saamgekomen. De eerste synode werd bij- eongiToepon in Februari 1931 te Keboemen. Zulk een Synode bestaat uit afgevaardigden der vijf classes (Poerbolinggo, Keboemen, Poei woredjo met Magelang, Jogjokarta qn Solo). Onder ben zijn tenminste i inland sclie predikanten. Of Poerbolinggo de twee dominees met keurstem afvaardigde, weet spr. niet, zoo ja, dan zouden er \ijf zijn. Dc classis Solo, het jongste arbeidsveld, heeft op het oogenblik nog geen inlandsche pre dikanten. Men is daar bezig twee dominees te beroepen Wonosobo heeft nog geen ge ïnstitueerde kerk en kan dus ook niet af vaardigen. De synode staat geheel onder Inlandsche leiding. De Missionair-predikanten zijn slechts adviseur. Wij, Gereformeerden, kunnen niet spre ken van een „zelfstandigheid gunnen" of een ..opvoeden tot zelfstandigheid". Wij meer.cn, vanuit ons presbyteriaal standpunt,i der Inlandsche Kerk op Oost-Java. Ds. Joh. Rauws leest nu voor het ver slag over die Ned. Zendingsschool, opgesteld door den voorz. Dr. Prof. H. M. van Nes, die helaas verhinderd is de vergadering bij tc Bii de verkiezing van bestuursleden wor den alle aftredenden bij acclamatie herko zen: als nieuwe bestuurders wonden geko zen Mr J J v. Walscm, Mr. M. Q. Zeelen- herg. Ds. W. S. v Leeuwen en Ds. A. R. Rutgers, allen te Rotterdam. Bii de verslagen over de arbeidsvelden staat op den voorgrond en in het midden punt der belangstelling de zelfstarodigwor- ding der Oosl-Javaansche Kerk cn de groote ingrijpende veranderingen, die dit mede bracht, niet het minst ook in dc verhouding tussehen de Javaansche en Europeesche ar beiders. Bijzonder drukt op alle terrein wel het gebrek aan Europeesche krachten, vooral ook de opleidingsschool voor Inlandsche predikanten Bclc Wijoto te Malang lijdt daaronder. Voorts treden op Oost-Java dc talrijke mu taties bijzonder op den voorgrond. Maar zeer hinderlijk voor ons werk zijn de geweldige bezuinigingen, waartoe de In dische regeering zich genoodzaakt ziet en waaronder ons onderwijs zeer lijdt, in het bijzonder wel het opleidingswerk. Op het terrein in de Minahass'a hebben de zaken zich in 1931. en dan bijzonder in de tweede helft van dat jaar, zeer snel ontwik keld. Daarin staat 1931 lijnrecht tegenover ecnig. tientallen van zijn voorgangers, toen er jaar na jaar niets veranderde. Het is ook hier veroorzaakt door de op zoo korten ter mijn dooi- d'e Indische regeering ingevoerde intrekking van subsidie. Door de stappen, waartoe het N.Z.G. hier werd genoodzaakt, ontstem! groote wrijving onder de Inland sche onderwijzers Voelden zij zich hierdoor overrompeld met het bestuur van het N. Z.G. was zulks niet minder het geval. Onder alle onrust bleek echter de trouw der In landsche onderwijzers tegenover het N.Z.G., waarvf.n als uiting te zien is hettelegram door de gezamenlijke onderwijzers, dat het N.Z.G. een vertrouwensman zou uitzenden, opdat deze zoo pijnlijke zaak in goede orde zou kunnen worden afgewikkeld. Over het arbeidsveld Bolaang-Mongondon valt niet veel bijzonders te vermelden. Er is langzame groei eri gestadige ontwikkeling der dingen in verblijdendic richting. Blijvende op Celebes komen we afzakkend naar het Zuiden in Posso, waar dat jaar de arbeid nu juist 10 jaar bestaat. Ook hier is de ontwikkeling der zaken in d-it jaar rustig en regelmatig voortgegaan. In 1931 traden hier 2502 heidenen door den Doop tot de ge meente toe. liet totale aantal gecloopten steeg daardoor tot 34 138, terwijl op het einde van het jaar nog 1761 menschen in doop- ondenrioht waren. Het laatste terrein van het N.Z.G. is Deli, waar we ook geregelde ontwikkeling van het werk mogen zien. Op onderwijsgebied toenemende belangstel-lang van de zijde der bevolking, terwij-l we het totale aantal Christenen steeg tot 2916, niet medegeteld de gemeente in het me-loatschen-asyl Laou si Momo, waar de pl.m- 400 in-wonende 11 al len gedoopt zijn. Ook op medisch terrein is hier verblijden de groei en heel dit terrein overziende kun nen we dankbaar getuigen: Zie, wij gaan vooruit! Over den stand der finantiën licht de heer Bins, de penningmeester, de vergade ring in. Daarbij stelt spr. met groote dank baarheid jegens God cn menschen voorop, dat de inkomsten nog steeds i-n stijgende lijn gaan. En dat is in deze zoo moeilijke tijd een reden van wondervolle dankzeg ging. Maar drukken blijft het te kort ont- tuigen bedrag ad f 100-000 over 1931. 16 dal in de boeken dan ad weggewerkt, wijd niet werd afgesohreven op gebouwen, en niet gestort in het weduwenfonds, op dc k.'ismidd-eien drukt bet tekort zeer. De moei lijkheden. die men medio Juni had om het crediet voor het. 3e kwartaal 1932 uitgeeeimd te krijgen, waren zeer groot. Dc gemeente moet dat weten. Voorts waren tot 1 Juli de inkomsten f 387.250 en dat was f 67.000 meer dan in het zelfde tijdvak 1931, doch f 129-500 minder dan noodig was. Om de zaken gaande te ho-uden moet hard worden gewerkt, en dc B{-innenil.) A(ctie) doet daarin, wat zij kan, opdat de gemeente des Heeren zich meer en meer schare achter dezen arbeid, haar door haren God gege\en „om die te doen". Dc vergadering wordt daarna gesloten. Hedenmiddag deed Dr C. W. Th- Baron van B o e t z e 1 a e r van Dubbeldam meded-eelingen over de vergadering van de Internationale Zendingsraad te Herrnh-ut, terwijl ook door enkele zendelingen met ver lof toespraken werden gehouden. Vanavond is er in de Groote Kerk te Rot terdam een bijeenkomst. t>r CaJlenbach spreekt bier een inleidend woord, terwijl Ds J. K. F- Ma n t z, van Chanloi6, dó zen clings - rede zal houden. Het Ca-peWa-koor van rl-e Vereen, tot bevordering der Zendingszaak verleent z'n medewerking. ZENDINGSDAG CHR. GEREF. KERK Heden heeft op plaats „Lommerrijk" te Hillegersberg de Classicale Zcndingsdag plaats gehad, uitgaande van de Classis Rotterdam der Chr. Geref. Kerk. Het openingswoord werd uilgesproken door ds. IV. Hendrikscn, van Rotter dam-Zuid, die in gebed voorging en daarop voortas Psalm 68, waarna hij alle aanwezi gen hartelijk welkom heette. Spr. noemde de voorgelezen Psalm een strijdlied bij uitnemendheid, dat Gods daden bezong in het grijs verleden, en een lied dat tevens het lijden voorspelde en de heer lijkheid, die daarop volgen zou van den verheerlijkten Koing. Dit strijdlied is tevens een Zendingslicd: de koninkrijken zullen wezen onzes Gods. De God aller genade en Iiann hartigheid gebruikt datgene wat hier te hooren zal zijn als een instrument in Zijn heilige vin geren tot de komst van Zijn Rijk. Tenslotte las spr. een brief voor van de zendelingen Bikker en Geleynse, die- groeten zonden van hun arbeidsveld in In- die, onder het Toradja-volk, en Gods zegen foebaden voor dezen Zendingsdag. Ds. J. R e e s i n k, van Noordeloos, sprak daarna over Tegenstand des Heiligen Geestes. Gijlieden wederstaat altijd den Heiligen Geest, dat is een verwijt, dat uitgespro ken wordt in het Nieuwe Testament. Er is altijd verzet tegen Gods Geest, ook met be schikking tot do Zending. De geest laat ons soms niet toe, het woord te spreken. Gind het zoo ook niet enkele malen met Paulus en zijn gezellen Aan deze tweede zendingsreis van Paulus was een broedertwist voorafgegaan, dat gaf reeds een beklemming. Maar de jonge ge meenten zullen hem telkens gevraagd heb ben: waar is Barnabas Hoe pijnlijk moet dit voor den apostel zijn geweest, welk een telkens opnieuw oprijten van een wonde. En Gods Geest liet hun herhaaldelijk niet toe, het woord te brengen. Jezus hield ze als met eigen hand tegen. Heeft Paulus zich te onafhankelijk gevoeld? Was hij dooi de overwinning va nhet evangelie over moedig geworden? Neen, dat Gods Geest hem tegen stond was niet om een persoon lijke zonde. Zijn tegenstand was een gena dige tegenstand. Dat Paulus dezen tegen stand gevoelde, bewijst dat Paulus dicht bij den Heere leefde. God had echter groote be doelingen de apostel moest leeren dat hij het niet wist. Daarom was het een vrucht dragende tegenstand voor den Zendings- arbeid: het brengt op de knieën. Dit in den nood brengen was Gods werk, om een nieuw openbarend woord te krijgen, een nieuwe rijkdom. Eerst dan komt het vizioen van de Macedonische man, die om hulp riep. Zoo werd deze beproeving omgezet in zegen: De Apostel mocht nu in Europa een open deur vinden. Dat juist dat nauwe gemee:*^iiaps- leven met den Heere zulke rijke vruchten draagt! Indien Paulus eigen zin en inzicht gevolgd had, wat zou'er dan van zijn ge worden? Enkel een uiterlijke schijn van bloei, maar een innerlijke armoede. Laten wij daarom steeds op de knieën Gods weg zoeken met onze kerk en onze zending. Dan wordt deze ervaring van Pau lus tot een leerrijke tegenstand des Heiligen Geestes voor ons allen! Ds. II. Visser, van Dordrecht, sprak De Toradja's Spr. verzocht de aanwezigen zich met hun gedachten te verplaatsen naar het land der Toradja's, evenals de broeders Bikkers en Geleynse thans in den geest op Lom merrijk zijn. De toestand waarin de Torad ja's verkeeren is toch zoo diep treurig. Als men iemand uit zijn ervaring daarover hoort spreken, dan voelt men: die weet er van. Midden-Celebes is de plaats waar onze broeders-zendelingen werkzaam zijn. Tot op heden is het nog lang niet zoo bewoonhaai als ons land. Er zijn vele meren cn vlakten en de stammen die daar tussehen verspreid wonen hebben verschillende talen en zeden. Dat geeft groote moeilijkheden voor de zen ding. De Toradja's worden weer in drieërlei groepen onderscheiden en bij een dier groe pen zijn onze broeders werkzaam. De man nen dragen slechts een lendendoek, de vrou wen lange rokken uit boomschors. Die klec- ding kan nooit worden gereinigd. Het inwendige loven is echter nog veel armer en droeviger. Zii gaan op in vcrschik- kelijk bijgeloof: het dynamisme, het gelool in een geweldige kracht die in alles zetelt, alles doordringt. In het hoofd zetelt deze- kracht, „Mana" genoemd, bovenal. Vandaar het koppensnellen, om zich van deze kracht meester te maken. Een anderen vorm var. bijgeloof is het animisme, het geloof in de zielen der voorouders, de zielen der dooden die geweldige macht bezitten, dat men ze offers brengt en de lijken langs groote om wegen wegbrengt, opdat de zielen niet kun nen terugkeeren. De dooden feesten, daar ge vierd, zijn verschrikkelijk. Men maakt zich van de beenderen meester en wil die zoo graag behouden, dat er vaak krankzinnig heid uit ontstaat. Verder is er nog het geloof aan geesten cn machtige goden, die de natuurelementen be- heerschen. Zoo leven de Toradja's in aan houdenden angst en vrees. Daartoe worden zij zelfs gebracht tot menschenoffers, en is een vaste overtuiging die al deze dingen reeelt met dwingende macht. Dczo men schen vrij te maken tot kinderen Gods, dat is onze taak, onze opdracht, de arbeid van ;onze broeders in Midden-Celebes. Spr. wek te. allen op dezen arbeid te gedenken, ei voor tc werken en te bidden, opdat zij het licht van het Evangelie mogen aanschou wen tot hun heil cn tot ecre van onze Koning. I In de middagsamenkomst sprak allereersr Ds. J. B. G. C r o e s. van Gouda, over: Een blijde reiziger, waarna Ds. N. de Jong, van Rijnsburg, liet woord voerde De wateren uit het heiligdom. Spr. ontleende zijn toespraak aan Ezech. 47 12b. het water dat aan bet heiligdom ontstroomt. Spr. behandelde allereerst de wondere oorsprong van dit water. Deze oor sprong spreekt van verzoening, immers zij ontsproot onder bet altaar. Zij stroomen van hoven naar beneden. Zoo daalt ook alle zegen des Evangelies van boven naar bene den. Deze wateren ziet de profeet, gestadig aanwassen. Eerst komen zij tot aan de en kelen. Zoo werden op Pinksteren er 3000 gewonnen door dc prediking. Maar dan ko men zij tot aan de nieën, want het Evange lie breidt zich steeds uit, het gaat uit over Judea, Samaria en Gal ilea. Dan reiken zij reeds tot aan de lendenen: zij overschrijden de grenzen van het heidendom, zij komen tot in Europa. Nu wordt het tot een stroom waarin men zwemmen moet: een groot deel der wereld is nu reeds gekerstend. Niet, dat het nu at is als in dc profetie, maar eens zal het worden: de aarde zal vol wezen van dc kennis des Heeren. Zooals in de groote wereld, zoo is het ook in de wereld van het menscholijk hart. Spr.'s slotgedachte was dc levenwekkende kracht van dezen stroom. Het water stroomt uit naar dc Doode Zee, cn daar brengt het leven, want daar staan visschers, die veel visch vangen. Zoo brengt ook de stroom des Evangelies nieuw leven aan het heidendom God zorgt dat er zielen worden toegebracht. En langs den oever der rivier ziet de pro feet allerlei spijsboomen, er is verscheiden heid. Want God zal hen toebrengen uit al lerlei geslachten en naties. Het zijn spijs boomen. want zij brengen vruchten voort. Zoo zullen ook de heidenen eenmaal vruch ten voortbrengen, het geloof en de bekeering waardig. Ds. J. W. van Ree, van Barendrecht, sprak over: De groote schare voor den troon, Johannes, aldus spr., kreeg een blik in den hemel, en dit was als een aanmoediging, want hij zag duur de groote, ontelbare schare van dc getelden des Heeren. Deze groote schare in den hemel is niet alleen aanmoediging voor Gods arbeiders, het is ook een aanwijzing dat aan Gods Rijk alle particularisme vreemd moet zijn. God alleen is keurmeester, wij mogen de zielen niet oordeelen, wij zijn slechts onder de groote schare. Deze schare is rijk geschakeerd, er zijn uit alle volken, geslachten, talen cn ton gen. Zoo is er op aarde ooi; al reeds veel verschil in kerken cn opvattingen. Maar dc strijd, die hier op aarde is, zal daar niet ezen, want alles zal door den vrede bloeien. En ze zijn zalig, want zij zijn in Gods ge- leenschap, daar is geen scheiding meer. Zij staan voor het Lam, zij zijn gereed om Gods wil te doen. Het is als een hemelsch Looi- hutten feest. En zij zingen en jubelen, want elk waar kind Cods is een geboren zanger. Zij zingen er met groote stem. Het is een kort lied. dat zij zingen, maar rijk van inhoud. Zij erken- -n er Jezus in als hun Zaligmaker, zij ge- cnGods de eer. Hier op aarde offeren de heidenen ook wel sommige Christenen om den hemel te verdienen, maar daar le- zij slechts uit en door Hem. Het is Gods wijsheid cn Gods liefde die zij bezingen. Zijn liefde die 1-Iij gaf in den Zoon. Zoo is daar alle roem uitgesloten en brent God alleen de eer, want de zaligheid is onzes Gods. Nadat door ds. G. Molenaar van Rot terdam-Centrum een prnstig cn opwekkend slotwoord was gesproken, werd Ps. 150 1 aangeheven, cn eindigde spr. met dankzeg ging. (Ongecorrigeerd) Laatste Nieuws. ECONOMIE EN FINANCIEN DE ROTTERDAMSCHE HAVEN IN JUNI 50.000 tons mee leheclc gebi mg 86.000 i Rotterdam 3-11.000 t iagt de acl j' 510,000 nli jlcc verkce ndeel Juni Jan. t.e.m. Juni 1933 1931 1933 1931 uwe Waterweg 31.09 37.35 34.19 36.01 tterdam) (27.79) (28 6b) (2.-95) (38.J7) wemen 30.39 29 26 31 28 30.-4 nbure 35.52 33.39 34.53 33.1a net eer— ;rlceci Wal litgegaai 81.5 P'it.. •weg l i 85.6 ÏG.7 pet. In (vorig Jaai t binnengelto- schip (9 si-hc- ukgoed. 40 (72! hout. 19 (16) i ïen geladen n i, waarbij 36 i „ONDERWIJS" BEZUINIGT Naar wij vernemen is thans ook op liet Departement van Onderwijs een verminde ring van het aantal ambtenaren te wachten Drie vacatures welke momenteel op het Departement bestaan, zullen niet vervuld worden, terwijl aan 15 ambtenaren ontslag en op wachtgeldstelling is aangezegd. On der deze ambtenaren zijn enkele personen met een tijdelijke aanstelling en voorts een aantal uit dc hoogere rangen onder wie een referendaris. PROVINCIALE STATEN VAN DRENTE De vacature-Schuurman In dc heden gehouden zitting van de Pro vinciale Staten van Drente werd benoemd tot lid van Gedep. Staten in de vacature van wijlen de heer B. Schuurman (a.r.), de heer J. Gorter Kzn. a.r.), te Nieuw-Am sterdam, die de benoeming aanvaardde. Tot buitengewoon lid werd benoemd de heer J. Knoppers (c.h.) te Meppel. DE VERTRAGING VAN DE DEMPO De tocht naar Noorwegen 5 dagen uitgesteld Het motorschip Dempo zal de door den brand ontstane vertraging van 5 dagen naar alle waarschijnlijkheid nog niet voor een deel kunnen inloopen. Volgens het vaarplan moest het schip op 2 Augustus te Rotterdam arriveeren, maar het laat zich thans aan zien dat op 1 Aug. pas Marseille zal berreikt word-ui. Er wordt rekening mede gehouden, dat de Dempo niet voor 7 Augustus te Rotter dam zal zijn. In verhand hiermee heeft de liotterdarnsche Lloyd de cruise naar Noorwegen, die na aankomst van de Dempo in Rotterdam op 5 Augustus een aanvang zou nemen, eenige dagen moeten uitstellen, j De cruise zal vermoedelijk nu gehouden j worden van 10 tot en met 15 Aug. of van i 11 tot cn met 16 Augustus. In ieder geval j moet de Dempo op 17 Augustus weer van t Rotterdam naar Batavia vertrekken. En daar van zal onder geen beding meer worden afgeweken. MOSKOU, 13 Juli. Volgens een Russische officieele mcdedeeling hebben op 7 Juli ver tegenwoordigers van dc Mandsjoerijsche re- geering, die vergezeld waren \an Japansche adviseurs, aan de directie van het omslag- bedrijf van de haven van Char-bin, dat aan den Chineeschen Oosterspoorweg behoort, meegedeeld, dat zij de overhandiging van de sleutels der pakhuizen verlangden. Zij ver klaarden het havenbestuur als afgezet. De leider van het omslagbedrijf deelde aan de Japansche vertegenwoordigers mee, dat hij de sleutels zonder toestemming van het be stuur van den Chineeschen Oosterspoorweg niet zou afgeven. De Japanners bezetten met behulp van de Mandsjoerijsche politie daar op alle pakhuizen en alle schepen van den Chineeschen Oosterspoorweg. Ook werden verscheiden Russische barken vastgehouden. Dit optreden heeft te Moskou groote op winding veroorzaakt. Het commissariaat voor buitenlandsche zaken heeft den Russi- schen consul-generaal te Gharbin opgedra gen tegen de inbeslagneming van het omslag bedrijf te protesteeeren en te verklaren, dat de Mandsjoerijsche regeering verantwoorde lijk is voor alle schade, welke voor Rusland zou ontstaan. Te Tokio is eveneens geprotesteerd en op gemerkt dat do inbeslagneming een schen ding der verdragen is. Frankrijk, 15 1 3.426 geladei hetzelfde tijdvi 2.522) ladingen. 206 (441) an, 79 (101) met lv 2.206 (2.455) i mkool en cokei en. Om bij te laden naar Rotterdam, n 636 (657) schepen, in dc eerste helft naar Rotterdam ei 120 en 49 in de ee ié cijfers van het lij tijdvak eine lijnvaart ■oote lijnvaart Rotterdam vei leine lijnvaart -oote lijnvaart 1.695 1.S25 Het qoederenverkeer r van steenkool uit Eneland is in gewoonlijk om dezen tijd van het achteruitgegaan, nl. met bijna telfs nog 9S8.000 t ken zijn 7,600 (10,200) 25.000 136.00 s 3.500 (13.000) tons. gezaagd houl 16.000 (11 20< Belangrijke o.a. ook dc 372.000 zakk peulvruchten, grondnoten e.d. was 1.600 (12.100) tons groot, voer blijft nog altijd ver achter erleden jaar. in Juni zijn aange- 9 560) tons verschillende <=oorte». vadems papier- en mijnhout. standaards cn 827.400 (2.738.000) 1 hout. 37.000 (29.000) stukken on- 35.000 (31,000) balen houtpulp en r kleiner dan verleden jaar waren anvoeren van meel (154.000 tegen n). rijst (102,000 tegen 371.000 12.900 colli). Daarentegen i :opra (135.000 264.000 t (34.000 te? ;en 60.000 sakken). 12.000 ten. tl fen (32.100 (34.300 tegen 25.000 zakken (28.700 183,000 (16 900 te i 21.200 k 1.000 cc colli) Gedurende de Rotterdai ïljfer i 50.200 colli). aangevc et overeenkomstige tijdvak 440.000 (486,000) (2.357.001) tons ei (tut het Jaar zijn •taakjes 295.000 127,000 (416.ÖÖÖ j tons aardolie, "517000(38.000)" bare olie. 1.847.000 (1.612.000) tons en 1.631 (2,085,000) zakken graan. 130.000 (1-0.000) gestorte zade.i e.d.. 300.000 (370.000) tons h 12,550.000 (14,120.000) colli zakkei 1.532.0C rodui koloi colli fri DE VAL VAN KONSTANTINOPEL Door LEWIS WALLACE Naar hel Engelsch door ALMA (97 Nu, 't is zoo erg niet. Hij heeft ieder een kunnen misleiden, behalve Se-rgius. Ik e prak er over, omdat gij weten moet waar om ik verlang, dat gij in huis blijft. Mis schien is liet ook wel wat veel gevergd. Wiet ik maar hoe lang iik zal opgehouden worden! Drie weken in huis zou ook te lang zijn, cn vader Uël zal niet dikwijls mei u kunnen gaan, zijn zaken laten dat niet toe- Ga tenminste nooit te voet uit, maar gebruik u\v draagstoel. ledeneen kent dien, cn op de oude BuLgaansohe dragers kan ik rekenen. Dat blijft dus afgesproken. Ja vader, heerlijk! Een oogenblik daarna speet het hem reeds, dat hij het verbod had ingetrokken. Teen zij de straat overstaken z.eide hij: 't Kan wel niet anders, cn misschien zou het uadeelig voor u zijn zoo lang in huns te blijven. Maar ga zoo weinig mogelijk uit cn zorg altijd vóór zonsondergang thuis te zijn. En blijf vooral in de drukke straten- Ik zal alles doen wat u zegt en zoo min mogelijk uitgaan. Kom maai- gauw terug! Den volgenden morgen vertrok de Vorst naar Plati. Die dag en de volgende dagen vielen Lael zeer lang. Zij werkte met haar gouvenn-an-te en hield zich mei allerlei bezig, maar zij miste den Vonst zeer. De derde dag was ech-ler nog vervelender- s Morgens was zij altijd aan den overkant, dan las zij met hem en oefende zich in het spreken van vreemde talen. Zoo goed en zoo kwaad het ging hield zij zich thans alleen rnet haal lessen bezig, cn trachtte er haar volle aan dacht aan te geven, maar onwillekeurig dwaalden haar gedachten af, om te verwij len bij hei nieuwe paleis. Wat een heenlijk leven wachtte haar! Haar va<ter. de Vorst van Indië, zooals zij hem zoo gaarne en mei zekeren trots noemde, hield zich niet op met mooie praatjes; hij deed wat hij be loofde. Zij overdacht ook welke stad aan de zee zij gaarne het eerst zou willen zien, en gllmlaohie toen om haar besluiteloos heid. Dat zij zich aan de»ze droomen overgaf lag evenwel juist in de bedoeling van den Voist, maar hijzelf moest er de hoofdper soon in zijn, hij, van wien ai dat schoons en al d-at geluk kwam. Ieder ander die zoo dacht zouden wij medelij demi aanzien, maar hij had lang genoeg ge-leefd om beter te weten, 0111 te kunnen weten dat, op hoe veel men ook staat kan maken, zeker niet op de droomerijen van een zestienjarig meisje. In de nieuwe wereld toch was Sei-giiois da eigenlijke he'd, Sergius, jong, groot, en schoon, terwijl de Voist de rol van vader lijken vriend vervuilde- Al was hij hot ook die haar door dat tooverpadeis geleidde, Sergius volgde hen van zco nabij, dat zij zijn voetstappen op den marmeren vloer hoorde, en bij de tochtjes op zee was hij ad- tijd van de partij. Op den derden dag kon de gevangene hetl niet langer uithouden. Het wa6 heerlijk weer, cn 's middags begon zij naar den koelen zeewind bij het Bucoleon te verlan gen, en dande mogedijkhedd dat zij Sergius zou ontmoeten. Zij wilde hem gen of hot waar was. dat dde berenleider de Griek was geweest. Zoo dikwijls zij er dacht, dat zij haar waaier aan dien afschu welijken mam had gegeven, bloosde zij, vreesde dat Sergius het \erkeerd zou 1 leggen. Tegen vier uur liet zij den draagstoel voorkomen, nadat zij trouw overdaoht had wat de Voist met haar had afgesproken. Vader Uël had het te druk om met haar te gaan Syama zou toch geen bescherming kunnen geven, zij moest dus vroeg tihuis zijn. Om zeker te wezen maakte zij haar berekening. De wandeling tot aan den zee muur nam een half uur, en de zon ging kort na zevenen onder, te zee uur moest zij dus den terugweg aannemen, dan had zij andeilhalf u-un- om op den muur te zijn, dat wiUde zeggen: misschien anderhalf uur om met Sergius to praten. Op het bepaalde uur veischeen de draag stoel, die, zooals wij reeds vroeger zeiden, zeldzaam prachtig bewerkt was met paarie moer en verguldsel, en door iedereen in de stad gekend werd. Aan de beide dragers, Bulgaren, was van den beginne de zorg voor den stoel opgedra gen. De Vorst betaalde hun een hoog loon, en megnde dus recht te hebben op hun trouw. Opdat zij behagen zouden scheppen in het werk had hij hen in livrei gestoken- Meden echter kwamen zij in huin gewone kleeding, een omstandigheid die zeker niet ontsnapt zou zijn aan het oog van den Vorst of zelfs van Syama. De gouvernante merkte dit verzuim niet op. Zij hielp het meisje plaats nemen in den stoel, besprak met haar welke 6traton zij door zou gaan, en knikte haar ten af scheid goeden dag. Laels laatste woorden waren: lk kom thuis voordat de zon onder gaat. Op den zeemuur waren tal van wande laars, en Lael vond goed den stroom te vol gen naar Punt Serail; vervolgens keerden de dragers om en hielden nu en dan stil bij de punten, waar men het uitzicht heelt op de Prinseneilanden, die zoo wazig en doorschijnend op den doorzichtigen achter grond schijnen te liggen. Waar blijft Sergius toch'? dacht Lael. Om hem niet ongemerkt voorbij te gaan Liël-d zij de gordijnen van beide vensters upen, en telkens als zii een monnikspij of h-oogen hoed in 't oog kreeg begon hartje sneller te kloppen- Maar verlai: 0111 hem te ontmoeten nam haar ten siotio gfheei in beslag. 't Werd vijf uur, lva-lf zes, zes uur, cn noq steeds liet zij zich heen en weder dragen. De schaduwen werden langer, de zee werd va/Ier van tint, de wind koeler, nog steeds geen Sergius. Lael begreep dat het tijd werd om naar huis te gaan, en beval teleurge steld aan de daag eis den terugtocht te aan vaarden. Zullen wij dezelfde straten nemen als daar straks? vraagde de voorste drager. Ja. Zij had nog niet opgemerkt dat de muur zoo goed als verlaten was; er waren nog slechts enkele nablijvers- Zij schrikte toen zij het zag. maar wat zij niet zac waren de blikken, die de twee mannen met elkaar wisselden. Zoodra zij ds» trappen waren afgedaald klopte Leal tegen het voorraam. Neem liever den naasten weg naar huis en stapt wat aan. De drager, die daardoor vrij was om de weg te gaan 'dien hij verkoos, draalde n* even, lang genoeg om nogmaals met zijn makker een blik van verstandhouding i wisselen. Tussehen het oostelijk front van het Bucc icon en de muren was een plantsoen. On van den muur naar het groote plateau met de beroemde gehouwen te komen, bad vier fraaie terrassen aangelegd, met gepla veide zigzagpaden. Behalve rozen cn leliën vond men er wingerden en laagstarnmige hoornen- Hier en daar waren statu en ge plaatst, cn sierlijke zuilen, en fonteinen, zoowel in de open lucht als i-11 oai-dige pavii- joentjes. Behalve waar booinen en struik gewas bosohjes vormden, kom men van den rnuur het geheele terrein overzien. Vroeger bestand al dit schoons a'.lecn voor de heeren en dames van het Ilof, maar toen Blacherne tot keizerlijk residentieslot verheven werd, stelde men het Bucoleon ter beschikking van het publiek. Zijne Majesteit onderhield het, het vo-l-k genoot er van. Langs de zigzags bestogen de dragers ee: paar terrassen zonder iemand tegen tc k-" men. Het plantsoen was verlaten. Voort gaande draaiden zij don hoek om bij het begin van het derde terras. Een paar hon derd schreden verder was een groep olean ders en bloeiende hazelaars, en als nchter- and eenige oude vijgeboomen. Toen de dragers dit bosohje naderden zagen zij 1, en bespeurden niet ver van daar een anderen draagstoel, die van boven kwam- Zij verhaastten hun stap, als om het. eerst bij het bosohje te komen. Zoodra zij er vlak 6tonden en geheel aan het gezicht ont trokken waren, struikelde de achterste dra ger, deed zijn best om zijn evenwicht te her vatten, maar viel op zij. De clraagstO'kk.'f stootten tegen den grondde stoel hedcl'; achteroverLael gaf een gil. De voorman liet het zeel van zijn schoü dors glijden, bracht den stoel weer in even wicht, opende de deur, en zeide tot Lael: Het is niets. Mijn kameraad is gevallen, maar ik zal lie-m weer gauw op de beert helpen Lael wa6 gerus-tgetekl. De drager ging zijn makker helpen en zij praatten druk samen, docli zoo, dat L-:al niet veistaan kon wat zij zeiden. Een oogen blik later kwamen zij zichtbaar verdrietig bij haar en zeid-e de voorman: Het ongeluk is toch erger dan ik daoht. Lael, van clcn eersten sch.i-.iik bekomen, vraagde bedaard: Kunnen wij verder gaan? Als de jonge dame wandelen wil, dan we3. Wat is er? Waarom moet ik uitstappen? De rechte is tok is gebroken en wij heb ben niets bij ons om hem te maken. De andere drager voegde cr bij: Hadden 1 touw Daar zulke ongelukken meer voorkwa men bleef Lae.l bedaard en dacht even na. Haar oog viel op baar zijden sjerp- Ze los te maken was het werk van een oogenblik. In nerlijk trotsch op haar tegenwoordigheid van geest zeide zij: Hier, dit kan als touw dienen. De mannen namen de sjerp en hielden zich bezig met het. herstellen van den gebro ken stok. Na een poosje kwamen zij aan het portlier. (Wordt vervolgd)] j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 8