KOOPT 'N STANDAARDMERK
HET EINDE VAN DE HERSTELBETALINGEN
HET BEGIN VAN EEN NIEUW TIJDPERK
ZATERDAG 9 JULI 1932
EERSTE BLAD PAG. 2
Amerika thans bereid de schalden te herzien
De inhoud van hel verdrag van Lausanne
Heden plechtige onderteekening
VAN LAUSANNE BEGINNE
DE VICTORIE
Niet de zwartgaJligen maar zij, die, on
danks alles, den lichten kant der dingen
in liet oog hebben gehouden, hebben gelijk
gekregen.
Te Lausanne was het gezond verstand
„en marche" en niets heeft tenslotte kunnen
tegenhouden, dat liet zegevierde over be
krompenheid eri chauvinisme.
Men moet niet tegenwerpen, dat de staats
lieden te Lausanne door de feiten, gedwon
gen waren tot handelen in den geest, waar
in tenslotte, na veel strijd, de overeenkomst
is uitgevallen. Is het juist niet het kenmer
kende van gezond verstand, dat het zich
aan de werkelijkheid aanpast en daarvan
maakt wat ervan te maken is?
Ts het denkbaar, zoo zouden wij verder
kunnen vragen, dat de mogendheden te
Lausanne tot eenzelfde verblijdend resultaat
zouden zijn gekomen indien, inplaats van
Herriot en Von Papen, Tgrdieu en Hitler of
Ilngenberg tegenover elkander gezeten had
den en er niet zulk een bezield, vastbeslo
ten en geduldig bemiddelaar tusschen die
beiden in had gestaan als de Britsche eerste
minister MacDonald?
Wat te Lausanne overeengekomen en he
denmorgen plechtig onderteekend is, komt
er op neer, dat de schuld van 34 milliard,
die als een looden last moest drukken op
twee geslachten van het Duitsche volk, is
afgewenteld. De betaling waartoe Duitsch-
land zich nog heeft moeten verplichten, in
obligaties aan de Internationale Herstel-
bank, bedraagt geen twee annuïteiten van
de Young-regeling en de uitgifte is aan
zoodanige bepalingen vastgeklonken, dat de
stabiliteit van het Duitsche economische
leven er onmogelijk meer door in gevaar
gebrach.t kan worden.
Er is ook geen enkel dreigement meer aan
verbonden, want wat van deze obligatie-uit
gifte niet is opgenomen in het jaar 1947,
vervalt automatisch.
Dit resultaat van Lausanne is hoogst ver
blijdend. alleen reeds omdat het de hoop op
betere tijden doet herleven, en voor de an
dere vraagstukken, die de wereld drukken
een krachtige impuls ten goede kan vormen
(wij denken vooral aan de Ontwapenings
conferentie, de kwestie der oorlogsschulden
en de economische wereldconferentie).
Het is ook een doorslaand bewijs, dat ei
een nieuwe geest in de internationale poli
tiek zich heeft haan gebroken.
Frankrijk JjM, op het terrein waarop de
conferentie te Lausanne zich 'te bewegen
had, tegenovf. de wereld heel wat goed te
maken. Door zijn starre houding van twaalt
jaren, in den diepsteh grond voortvloeiend
uit zijn opzet om Duitschland economisch
ten onder te houden teneinde het geen ge
legenheid tot militaire herleving te geven,
is het de hoofdoorzaak geweest van de drei
gende ineenstorting van Duitschland, die
heel de wereld in een ongekende crisis heeft
gedompeld.
Herriot heeft thans getuigd, dat allen
concessies hebben moeten doen om tot het
bereikte resultaat te komen, al deed hij
doorschemeren, dat de grootste concessie
door Frankrijk is gedaan. Men zou hierbij
kunnen opmerken, dat Frankrijk in welwil
lendheid ook zóó ver was ten achter geble
ven, dat het wel tot een grootere tegemoet
koming dan de anderen verplicht was om
op het peil van de realiteit te komen. Het
is echter waar: Frankrijk is zeer tegemoet-
komend geweest. Wie had kort geleden nog
kunnen denken, dat het vrijwel zonder te.-,
geneischen zou hebben meegewerkt aan de
schrapping van de herstelschulden!
Dat Herriot nog niet heeft kunnen toe
geven aan 'den Duitschen eisch tot schrap
ping van het artikel van het Verdrag van
Versailles, dat Duitschland voor den oorlog
verantwoordelijk stelt, is licht te verklaren.
De financieele concessie is voor het Fran-
sche binnenland toch reeds pijnlijk. Terecht
is de „schuldleugen" en daarmee het her
stel van Duitschland als volkomen vrije
natie tot „een volgende étappe" bewaard.
Wellicht kan dit in het vervolg van de
Ontwapeningsconferentie reeds aan de orde
komen.
Von Papen heeft de actie voor politieke
bevrijding, die te Lausanne niet is kunnen
slagen, reeds op het nieuwe programma
gezet. Dat hij te Lausanne niet slagen kón
ligt voor de hand. wanneer men bedenkt,
dat hij in dit opzicht moreel niet sterk
stund met zijn eisch. Er was b.v. weinig
in te brengen tegen de opmerking welke
Herriot tijdens het debat maakte, dat het
vel wat zonderling was Duitschland voor
vaarden te zien stellen voorde aan-
"aarding van de gunst waarom het te Lau
sanne kwam verzoeken.
De nationaal-socialistische „Angriff" kan
nu wel zeggen: dan hadden de Duitsche ge
delegeerden maar moeten wegloopen
ieder nuchter mensch begrijpt, dat met
plompheid en ruwheid niet verder te komen
was in zulke teere aangelegenheden.
Een ernstige vraag blijft thans over en
wel deze, of Von Papen het parlementair
zegel op zijn werk zal kunnen krijgen. De
menschen met wier „tolerantie" hij Rijks
kanselier is, schijnen daar niet toe geneigd
te zijn. Het zijn de menschen van „alles ot
niets", een stelregel waarmee men in de
practijk meestal niet ver komt. Of zal Von
Papen ook deze zaak buiten het parlement
om willen regelen? Dit kan in- elk geval
nog een interessante kwestie worden.
Doch laten we ons het hoofd hierover op
het oogenblik niet breken en alleen op het
groote feit van den dag zien.
Van Lausanne beginne de victorie!
Nadat de staatslieden te Lausanne Vrij
dagmiddag de heistelregelen in groote lij
nen hadden vastgesteld, zijn de juristen on
middellijk begonnen met het redigeeren
van de overeenkomsten.
Om 9 uur 's avonds is de plenaire ziting
der conferentie in de groote zaal van hotei
„Beau Rivage" door Mac Donald geopend
met een korte tcespraak, waarin hij zich
verontschuldigde, dat bij de voorbereiding
van verschillende documenten vertraging 's
ontstaan, tengevolge van den zwaren druk,
waaronder men heeft moeten werken, daar
het noodig is geweest, de werkzaamheden
van de conferentie zoo spoedig mogelijk te
besluiten, aangezien ook andere plichten de
te Lausanne aanwezige staatslieden in hun
landen wachten.
Men was nog niet met de documenten ge
reed gekomen, zoodat de gedelegeerden er
niet volledig kennis van konden nemen. Hij
stelde daarom voor de conferentie tot ovc."
een uur of tot Zaterdagmorgen te verdagen.
Bij stemming kozen de gedelegeerden ver
daging tót over een uur, zoodat men te tien
uur opnieuw bijeenkwam.
In deze zitting werden de documenten
goedgekeurd.
De redevoeringen werden door Herriot in
geleid, en waren voor middernacht nog aan
den gang.
Hedenmorgen 10 uur zou de plechtige slot
zitting' van de conferentie plaats vinden.
Dan zou het verdrag onderteekend, niet
louter geparafeerd, worden.
De overeenkomst van Lausanne begint
met een politieke verklaring.
Hierin wordt er met nadruk op gewezen,
dat het een vernieuwing der wereld betreft,
waarin het vertrouwen tusschen de volken,
hun volledige verzoening en toekomstige
samenwerking ingeleid wordt en die een
volledig einde maakt aan de herstelbetalin
gen; dat deze regeling echter nog niet rijp
genoeg is, om een volledige vereffening te
bereiken, die een economische en politieke
zijn moet en dat tot dit doel ook opnieuw
de verplichting bekrachtigd
wordt om nooitnaar de wapens
te grij p e n.
Daarna volgt de eigenlijke overeenkomst
welke uit vijf deelen bestaat.
3o. De kwestie van de herstelbetalingen
der Oostelijke staten, tot welker regeling
een comité wordt ingesteld en het morato
rium tot 15 December verlengd wordt
5o. Een resolutie van de economische com
missie van Lausanne betreffende de econo
mische wereldconferentie.
Het eerste gedeelte, dat de overeen
komst met Duitschland betreft, is
ingedeeld in elf artikelen die de kwestie
van de schuld verhoudingen, voortvloeiend
uit de conventie van Den Haag en sedert
die conventie ontstaan, volkomen regelen.
Vastgesteld wordt dat de Haagsche con
ventie gewijzigd en geheel vervangen wordt
door de overeenkomst van Lausanne. Dit
wordt dan in details uiteengezet.
De speciale bepalingen met hetrekking tot
de Young- en Dawesleening enz., voorzoover
zij gehandhaafd moeten worden, worden op
gesomd,
Daarentegen worden alle overige, onder
de Young-overeenkomst en het Hoover-mo
ratorium aangegane verplichtingen geannu
leerd en verstrekte depots en fondsen te
ruggegeven.
Zoo wordt het generaal certificaat terug
gegeven, dat onder het Hoover-moratorium
overhandigd werd en ook het Duitsche
gouddepot bij de bank van internationale
betalingen en verder worden de verplich
tingen van de rijksspoorwegen en de rijks
bank enz. opgeheven.
Verder kan worden vastgesteld, dat in de
overeenkomst opnieuw een absoluut mora
torium wordt afgekondigd, d.w.z. een ter
mijn, van drie ja^r, wraarbinnen ook onder
de voorziene voorwaarden van een emissie-
koers van 90 pet. enz de nieuwe rijksobliga
ties niet afgegeven mogen worden.
Na afloop hiervan treedt een bescher
mingsperiode van twaalf jaar in, na beëin
diging waarvan de obligaties, die niet afge
geven mochten zijn, weer ten gunste van het
rijk komen.
De financieele regeling bevat, volgens eon
ander bericht, nog het volgende:
De slotbepaling door Duitschland bedraagt
nominaal 3 milliard M. Met het oog op de
emissiekoers der obligatie ad 90 pet. be
draagt haar waarde evenwel slecht 2.7 mil
liard.
De slótbetaling geschiedt in 5 pet schuld
bekentenissen ten laste van het Duitsche
Rijk. De schuldbekentenissen, welke eerst
na verloop van het driejarige moratorium
zullen mogen worden uitgegeven, worden bij
de Herstelbank, welke als trustee optreedt,
gedeponeerd.
De emissiekoers van 90 pet geldt vooralle
obligaties. Een verlaging van den emissie
koers kan slechts geschieden bij besluit van
een 2/3 meerderheid van den Raad van be
heer der herstelbank.
De obligaties zullen uitsluitend gebaseerd
zijn op het Duitsche crediet, zonder deelne
ming van het buitenland.
In de ratificatieclausule wordt slechts
vóórzien in de ratificatie van het verdrag
door de twaalf conferentiemogendheden.
Een officieel© Duitsche verklaring.
De Duitsche delegatie te Lausanne pühli
ceert de volgende officieele mededeelmg be
treffende het Duitsche standpunt nopens 't
resultaat der conferentie van Lausanne:
Na langaiurigen harden strijd hei-.fi
Duitschland ter conferentie van Lausanne
zijn doel: de terzijde stelling der herstel be
talingen, bereikt Met het verdrag is met
ingang van 1 Juli 1932 de regeeringsschuld
uit hoofde van het plan-Y'oung ad 35 mil
liard R.M. vervallen.
Dit beteekent de opheffing eener zich over
57 jaren uitstrekkende jaarlijksche betaling,
waarvan rond 2 milliard per jaar komen
voor de eerste 35 jaren.
In de toekomst moet geen enkele herstel
betaling van welken aard en in welken vorm
ook meer worden betaald. De plaatsing van
rijksleeningen op de buitenlandsche mark
ten kan slechts geschieden tot een bedrag,
dat overeenkomt met de feitelijke betalings
capaciteit
Van bijzonder belang Is dat, voor zoover
het- binnen een termijn van 12 jaren niet
zou gelukken, het geheele bedrag op de bui
tenlandsche markten te plaatsen, het res* pc
rende bedrag zal worden geannuleerd.
Met de definitieve opheffing der herstel
betalingen is onze onafhankelijkheid in eco
nomisch en financieel opzicht volkomen her
steld. Hierdoor zijn wij ook ontslagen van
de tot nu toe volgens het plan Young be
staande verbindingen, in het bijzonder t.a.v
de Rijksspoorwegen en de Rijksbank en is
onze binnenlandsche souvereiniteit volledig
hersteld.
Uit een oogpunt van credietpolitiek be
teekent de schrapping der herstelbetalingen
een nieuwe basis voor het Duitsche crediet.
Hiermede is een essentieele voorwaarde na
gekomen voor het wederopbloeien van het
geheele bedrijfsleven.
Politiek beteekent het resultaat der con
ferentie van Lausanne de bevrijding uit de
kluisters van de herstelbetalingen en het
begin van een nieuwe aera tusschen de vol
keren.
Met de onderhandelingen is de bespreking
der! politieke kwesties ten nauwste verbon
den geweest. Door talrijke besprekingen
tus?chen de leidende politici zijn zij nader
tot leen oplossing gekomen. Ons standpunt
in aeee levenskwestie van het Duitsche volk
is door de onderhandelingen te Lausanne
vastgesteld en kan. indien het ook niet dooi
alle naties mocht zijn aangenomen, nimmer
uit de bespreking verdwijnen. De Rijksre-
geering zal zich de door 't verdrag van Lau
sanne verkregen vrijheid op buitenlandse!)
politiek gebied ten nutte maken om de po
litieke kwesties ook verder met de groot-.!
mogelijke energie te behandelen.
Von Papen spreekt voor de radio.
'jn geheel denzelfden zin heeft Rijkskan
selier Von Papen gisteravond voor de radio
het resultaat van Lausanne aan het Duit
sche volk uiteengezet De rede werd door
alle Duitsche zenders uitgezonden.
Hij sprak van een drie weken langen zwa
ren strijd te Lausanne. Wij ziin zeide hij
hard en ontoegeeflijk geweest, omdat wij
den grooten nood in Duitschland kenden,
wisten, welke verwachtingen 'zoovele werk-
loozen koesterden, onze verantwoordelijk
heid tegenover 65 millioen mensehen gevoel
den en omdat het ons duidelijk was. dat
iedere afwijking van onze lijn Duitschland
en de geheele wereld nog dieper in het on
gelijk zou storten.
Vele crisissen moesten te Lausanne over
wonnen worden. Dikwijls scheen het, alsol
een uitweg bijna niet meer mogelijk was.
De gevolgen van een mislukking zouden zoo
groot en onoverzienbaar zijn geweest, dat
steeds opnieuw de verscheurde draden aan
geknoopt moesten worden.
De kanselier bracht vervolgens het Duit
sche volk dank voor zijn voorbeeldige hou
ding in de laatste weken, waardoor de ro-
geering den moed en de kracht gegeven is,
het doel steeds voor oogen te houden en
daanoor te strijden. Zooals dikwijls in de
geschiedenis \an het Duitsche volk het ge
val is geweest, is ook thans het geloof in
een betere toekomst bewaarheid geworden
Bij het nagaan van de gevolgen van een
mislukking der- conferentie, wees Von Pa-
pen er op, dat er nog grooter werkloosheid
izou gekomen zijn, met de daaraan verbon
den gevolgen voor den financieelen toestand
van het rijk, de landen en de gemeenten en
een ontzaglijke toeneming van de sociale
.spanning in het binnenland, voortduring van
de afhankelijkheid van 't buitenland, de mo
gelijkheid van sancties en het onmogelijk
worden van iedere politieke pacificatie tus-
Ischen de twee voornaamste betrokken lan-
jden Duitschland en Frankrijk,
i De moeilijkheden op het gebied der binnen
jen buitenlandsche politiek, die daarvan het
gevolg zouden zijn geweest, zouden Duitsch
land in een afgrond gestort hebben en de
'schuld voor het mislukken der conferentie
Jzou den' ring der ovorwinnaarsstaten om
j Duitschland weder hebben doen sluiten.
I Na een -psomming van de resultaten der
l conferentie, die. reeds in het bovenstaande
'officieele berioht zijn weergegeven, zeide de
.Rijkskanselier over de nog voortbestaan de
1 politieke kwesties:
J In politiek opzicht beteekent het resultaat
ihet begin van een nieuw tijdvak onder de
I volken. De laatste krachtsinspanning der
Duitsche regeering heeft den zin, onzen
vasten wil te toonen voor het economisch
herstel van de wereld onze kracht in te span
nen, voor zoover onze eigen toestand dat
veroorlooft.
Doch, aldus ging de rijkskanselier verder,
dit spreek ik in 't volle hewijstzijn van mijn
hooge verantwoordelijkheid als leider der
Duitsche. regeering uit, deze laatste krachts
inspanning zal slechts dan zin en waarde
hebben, als de verdere gevolgen van de
thans getroffen overeenkomsten tot ophel
dering leiden van die politieke vraagstuk
ken, welke thans nog afbreuk doen aan de
rechten van het Duitsche volk.
Uit naam van Duitschland
kondig ik reeds thans voor
geheele wereld de hernieuv
aanspraak aan, welke Duitsch
land er op maakt om m-t gelijke
rechten en gelijke plichten in de
geheele wereld behandeld
worden.
Deze vraagstukken .vooral dat van de
schuld voor den oorlog en dat van de vrij
heid om ons te verdedigen, moeten door de
staatslieden nog uitvoerig besproken worden
Al zijn op dit oogenblik alle naties nog
niet bereid, onze rechten te erkennen, zoo
zijn deze Duitschland betreffende vraagstuk
ken thans toch voor de geheele wereld
de orde gesteld.
Het nieuwe tijdvak, dat thans voor het
Duitsche volk begint, de nieuwe herwonnen
economische vrijheid en onafhankelijkheid
zullen het de Duitsche regeering mogelijk
maken, thans ook de politieke vrijheid te
herwinnen.
Onze weg, die bij de thans verkregen li
quidatie van den oorlog begint, zal ons tot
vrede en eer leiden. Daarin is de Duitsche
regeering het met het heele Duitsche volk
Verklaring van Herriot
Herriot heeft gisteravond de journalisten
ontvangen, aan wie hij een overzicht gaf
van het tot stand komen van het verdrag,
dat niét iri éeh geest van geweld is ontstaan.
De onderhandelingen zijn geheel op den
voet van gelijke rechten gevoerd.
Herriot wees er op, dat Frankrijk de po
litieke vraagstukken uit de onderhandelin
gen uitgezonderd heeft willen zien, omdat
volgens de opvatting der Fransche delegatie
de financieele vraagstukken reeds ernstig
genoeg waren, zoodat men zich tot het vraag
stuk der schadevergoeding moest beperken.
De oplossing van dit vraagstuk beteekent,
dat de Fransche burgers meer te betalen
zullen hebben. Tusschen het aanbod der
schuldeischersstaten van 4 milliard en het
Duitsche aanbod van 2 milliard is mén het
tenslotte op aandringen van 'MacDonald eens
geworden over het gemiddelde van 3 mil
liard.
De samenwerking tusschen de volken zal
door deze oplossing bevorderd worden. De
staatslieden hebben zich zeer groote inspan
ning moeten getroosten, om tot dit resultaat
te komen.
Men moet niet vragen wie overwinnaar of
overwonnene is Ieder heeft concessies ge
daan en de gevolgen moedig aanvaard om
de uitwerkingen, welke men van deze over
eenkomst verwacht
Een symbolisch gebaar.
Uit Lausanne wordt gemeld:
Herriot omarmde bij het verlaten van het
hotel, waar de gedelegeerden vergaderd heb
ben een Duitsch en een Fransch jong meisje
erklaarde: „Zoo wil ik Duitschland en
Frankrijk met elkaar vereenigen."
Uit Washington wordt geseind:
De Vereen. Staten zullen, met genoegen
alle voorstellen van hun Europeesche debi
teurs ontvangen en zullen bereid zijn hun
eveneens voorstellen te doen tot een her
ziening van de regelingen 1 "treffende de oor-
logssohulden, verklaarden ambtenaren van
het staatsdepartcment.
De ambtenaren zijn erover voldaan dat de
conferentie van Lausanne tenslotte tot een
definitief compromis betreffende de herstel
betalingen gekomen is.
Men verklaart, dat de regeering der Ver-
eenigde Staten thans bereid is, haar belofte
te vermelden, om een herziening der schul
den te bestudeeren, zoodra de Europeesche
mogendheden tot een overeenstemming met
betrekking tot de herstelkwestie zouden zijn
gekomen.
Door het staatsdepartement zijn niet-offi-
cieele maatregelen getroffen voor de ont
vangst van voorstellen betreffende een her
ziening der oorlogsschulden maar het staats
departement is er voor, dat de Europeesche
staten individueel voorstellen zullen indie
nen, want zegt men de politek der Vereenig
de Staten is steeds geweest de eischen van
zijn vijftien Europeesche schuldenaars allen
afzonderlijk te bestudeeren.
HET VERDRAG ONDERTEEKEND.
LAUSANNE, 9 Juli. De overeenkomst van
Lausanne is Zaterdagochtend in de plech
tige slotzitting van de Conferentie door de
vertegenwoordigers van alle mogendheden,
die aan de Conferentie te Lausanne hebben
deelgenomen, geteekend.
DE GEZONKEN DUIKBOOT.
De positie van de gezonken Fransche duik
boot Promethée is nu nauwkeurig vastge
steld. Zij ligt op 9 mijl ten Noorden van Kaap
Levi, in 75 meter water.
Mat tern vrij ernstig gewond.
Het is gebleken, dat de Amerikaansche
Oceaanvliegers Mattern en1 Griffin, die tus
schen Berlijn en Moskou vermist werden, nabij
Minsk een noodlanding hebben moeten doen,
wegens een defect aan de stuur-inrichting. De
beide vliegers zijn bij de lading gewond. Hun
verwondingen zijn echter niet van ernstigen
aard. Het toestel is zeer ernstig beschadigd.
Malinofski heeft aan de vertegenwoordigers
van de Ossoaviachim opgedragen hulp te ver-
leenen en het toestel te bergen.
Verder heeft Malinofski de beide vliegers
telegrafisch uitgenoodigd naar Moskou te
komen. Uit Minsk is een arts naar Borrisof
waar de beide vliegers zijn neergekomen, ge
gaan om Mattern en Griffin zoo noodig medi
sche hulp te verleenen.
Het tel. agentschap der Sowjetunie deelt
nader mede, dat Mattern by de landing toch
vrij ernstig verwondingen schy'nt te hebben
opgeloopen. Griffin is er met een paar schram
men en kneuzingen afgekomen.
DE STAKING IN DE BORINAGE
Het werk in de Borinage en in het Centrum
bekken wordt hoe langer hoe meer neerge
legd. De communisten hebben de leiding.
Naar de socialistische leiders, die tot matiging
aansporen, wordt niet geluisterd. In een der
mijnen te Bergen zijn, daar de pompen ver
laten zijn, twintig paarden verdronken.
Hier en daar moet de politie, die met gen-
damerie versterkt is, met de blanke sabel
erde scheppen. Heele optochten stakers trek
ken rond om tot stopzetting van het werk te
dwingen. De gemoederen worden steeds feller
opgehitst.
DE VAL VAN KONSTANTINOPEL
Door LEWIS WALLACE Naar het Engelsch door ALMA
(95
De verhalen over den wonderbaren groei
van het gezelschap waren in 't eerst verma
kelijk, müar toen de leden aan hun plaats
van samenkomst den hoogdravenden naam
van Tempel gaven, keken de geestelijkheid
en alle vromen ernstig. Dat klonk in hun
oor echt heidensch: Tempel van de Akade
mie van Epikurus! Kerk zou beter geweest
zijn, dat klonk tenminste Christelijk.
Dankbaar voor de toenemende belangstel
ling hadden de Akademieleden een bloemen
feest aangekondigd, hun'eerste openbare op
treden: en groot waren de verwachtingèn,
i pgewekt door de bijvoeging, dat zij zich in
optocht van hun tempel naar 't Hippodroom
zouden begeven.
Het feest had plaats op denzelfden middag
dat de Vorst van Indiê, uitgeput naar li
chaam en ziel, door het bezoek op PIati, rus
tig lag te slapen op hot verdek der galei.
Ongeveer drieduizend jongelieden namen
de<^ aan den optocht, en de totaalindruk
was dat alles als onder bloemen bedolven
Die bui'ensp righeid werd luide toege
juicht Enk-de onrferdee'en werden echter
argwanend aanschouwd. Tusschen de ver
schillende afdeélingen gingen grnenjes, be
kleed met lange gewaden, dragende insig-
niën en rookende drievoeten, dadelijk her
kenbaar als behoord hebbende aan zekere
dubbelzinnige priesterschappen. Ook werd
het motto van het gezelschap: Geduld,
Moed, Oordeel, te dikwijls en te pralerig
rondgedragen. In gouden letters op banieren
kon men ze lezen, maar ook in fraaie voor
stellingen die de bezadigden bekommerden,
want hoewel zij een wereld van goed Ion-
den beteekenen, konden zij ook op tienmaal
meer kwaad duiden. Met dat al wekte de
jeugd der Akademieleden de algemeene
belangstelling op. Driemaal deden /.ij de
ronde, waardoor de genodigden volop de
gelegenheid hadden om alles nauwkeurig
op te nemen, en de ernstigdenkenden, die
zich niet lieten meesleepen door het nieuwe
en fraaie der vertooning, schudden het
hoofd, toen zij bemerkten dat het grootste
getal der deelnemers uit hnardclooze kna
pen bestond, en zeiden tot elkander: Wat
moet er van het Keizerrijk wordeh, als deze
jongens zóó beginnen! Alsof het verval
niet reeds lang voortwoekerde, en alsof ook
niet deze hoofdschudders er aansprakelijk
voor waren!
Aan het einde van den eersten rondgang,
toen de secties bii de driehoofdige bronzen
sic ig, ".og sU 's n de-, wonderen van het
Hippodroom, gekomen waren, traden de dra
gers van de drievoeten uit de rij en zetten
ze op de grond, waar ze weldra in welrie
kende nevelen gehuld waren, juist als zij
dat in hun Delphische dagen gewoon waren
Dit was zoo stuitend mogelijk voor <le
vroomgez inden. Zij-waren dan ook eenparig
in hun afkeuring van zulk een onbeschaamd
iieid. Honderden, niet alleen tot den geeste
lijken stand behoorende,.stonden op om heen
te gaan, en -schudden het stof van hun voe
ten. Bij den derden omrqegang werden de
drievoeten brutaalweg opgenomen en op hun
vroegere standplaats teruggebracht.
Sergius was zoo gezeten dat hij het leven
dig tooneel van het begin tot het einde kon
volgen. Zijn belangstelling was natuurlijk
gro >t. I-lij was vereerd geworden met een bl]
zondere uitnoodigmg' om lid te worden van
de Akademie. Hij wist daarenboven precies,
wat het doel der vcrceniging was. Zelve
zonder God beoogde zij niets anders, dan de
ongodsdienstigheid te bevorderen. Hij had
er zeer veel over nagedacht sedert De-
medes hem het plan ontvouwde en kon bij
na niet gelooven (lat menschen met gezond
verstand zulk een zondig levensdoel konden
kiezen. Indien de Staat en de Kerk om de
een of andere reden onverschillig bleven
toezien. God toch zeker niet
Afgezien van de begeerte om Zich te ver
gewissen. van de kracht der Akademie werd
Sergius naar het Hippodroom getrokken
door den wensch, om zoo mogelijk te onder-
1 zoeken welke plaats Demedes 6/ Innam. Zijn
liefde voor den Abt die voortdurend leed
droeg om den afgedwaalden zoon, ging on
gemerkt over in droefheid om den verloren
zoon zelf, en hij begon een plan te beramen
tot zijn redding. Hoe heerlijk zou het zijn
als hij eenmaal den zoon tot den vader kon
brengen, en zeggen: Uwe gebeden en smec-
kingen zijn verhoord. Hij is een kind van
God geworden!
En Demedes was waard dat men iets voor
hem deed. Zijn moed, zijn onversaagdheid,
zijn vindingrijkheid waren niet alledaagsch.
Dat laatste optreden als berenleider bijvoor
beeld, wie dan Demedes had zoo iets kunnen
bedenken? En dan die plotselinge overgang
van berenleider tot aanvoerder eener, boot
in de roeiwedstrijd! Toen hij in Nilo's'sterke
vuist over den rand van den zeemuur zweef
de en de dood hem daarbeneden wenkte, was
hij een voorwerp van medelijden en gering
schatting geweest; maar Demedes, winnaar
van den prijs te Therapia, was een geheel
ander persoon.
Dit gevoel voor den Griek werd getemperd
door een verborgen vrees. Als hij plannen
smeedde tegen Lael, wie zou hem dan de vol
voering kunnen beletten? Dat hij plannon
smeedde kon Sergius zioh niet ontveinzen.
Hoe dikwijls herhaalde hij niet het slot 'van
het briefje, dat hij na het feest in zijn cel
had gevonden. Het gesprek op den zeemuur.
aangevuld door het verslag van den schan
delijken vrouwenroof, lag hem ook nog te
versch in 't geheugen, om gerust te kunnen
zijn.
Eerst bij den derden ommegang gelukte
het Demedes te ontdekken. Tevergeefs had
hij hem gezoolit onder de voetgangers en
daarna onder de dragers van standaarden
en symbolen, maar daar allen met bloemen
overdekt waren was het niet gemakkelijk
iemand te herkennen. Eindelijk vond hij
hem echter.
Aan het hoofd van den optocht reden acht
van het hoofd tot dé voeten gewapende jon
gelingen. Demedes vooraan. Helm, borsthar
nas, schild, lans, boog, alles was begraven
onder bloemen, en slechts af en toe ver
raadde een flikkering het stalen onderkleed.
De paarden waren met een dekkleed omhan
gen, dat tot den grond reikte, maar noch de
kleur, noch de stof van het kleed liet zich
bepalen, zoo geheel was het met guirlandes
van groen en bloemen behangen.
De versiering verhoogde de gratie van be
rijder of paard niet, maar rijk was ze zeker.
Te paard kon men niet van Demedes zeg
gen, dat hij klein van .gestalte was; hij ge
leek meer forsch en breed, zoodat Sergius
hem niet herkend zou hebben, als hij niet
met open vizier had gereden en zijn gelaat
had opgeheven, waardoor het duidelijk zicht
baar was.
De monnik kon een uitroep niet bedwin
gen, niet alleen omdat hij gevonden had wal
hij zocht, maar vooral omdat hij hem in de
voorhoede zag,.en.bij gevolg bogrecn dat.hii
die de eerste plaats bekleedde bij den op
tocht, ook de opperste priester in den tem-
p 1 moest zijn.
Van dat oogenblik zag Sergius niet veel
meer van het feest. Hij zag slechts Demedes.
Hij vergat het ergerlijke van de eerbewijzen
aan de bronzen slang. Hij dacht slechts aan
den armen vader van een zoo diep verdor
ven zoon.
De laatste ommegang was geëindigd. Het
hoofd van den schitterenden stoet naderde
den uitgang. Daar stelden de ruiters zich op
om de broederen te laten defileeren. Het
was reeds laat in den middag. Sergius lette
alleen op Demedes. Hij zag hem den ruiters
het toeken geven, hij zag hen de lijn vormen
en de eerste secties langs hen henen gaan...
toen gebeurde iets dat op 't oogenblik niet
bijzonder belangrijk scheen, maar een wei
nig later vol beteekenis werd.
Aan de binnenzijde geleek de noort op een
zeer hooge. mnnr smalle portiek, ged-a^cn
door slanke zuilen. Boven die portiek ver
toonde zich eensklaps een man, die een be
weging maakte als wilde hij naar beneden
komen. Het gevaar aan liet afdalen verbon
den trok alle oogen tof hem. Demedes zag
op en reed snel naar de plaats, waar de
waaghals moest neerkomen. Dp cms'andprs
nrezen den ion^cn aanvoerder om zijn edel
moedige opwelling, maar vlug uk een aap,
volkomen meester van al zijn spieren en ze-
nuwpn, trrcen de acrobaat een der nMarpn
en liet zich' op den grond glijden. Een da
verend anr.i?ro<s beloonde dert kunstenma
ker.
(Wordt vervolpd).
