VRIJDAG 8 JULI 1932
IN DE HEILSTAAT
AAN ALLES TE KORT
De Russische arbeider heeft het
slechter dan onze werkloozen
De redacteur van de roode pers, de heer
Matthijsen reist op dit oogenblik met de
„Intoerist" in Rusland en het getuigt van
moed, dat hij in zijn blad de dingen zegt,
zooals hij ze ziet.
We geven enkele citaten:
„Het leven is hier duur. Zelfs het onont
beerlijke boven het te kleine minimum, dat
den loonarbeider toegemeten wordt is peper
duur, cn luxe dit is al het niet-onont
heerlijke is extra gepeperd van prijs en
daarna verdubbeld.
Wat kan de arbeider nu onder deze om
standigheden voor zijn loon koopen?
Wittebrood is luxe. Dat krijgt de arbeidei
niet Een puntbroodje dat bij ons een paar
centen kost kan voor een uur-loon niet wor
den gekocht Onder den roebel is het niet te
Het roggebrood kost 17Vz cei}t het K.G.
Het nominaal-hoogere uurloon in aanmer
king genomen scheelt dat niet zooveel met
den Hollandschen prijs. Al hebben wij voor
minder geld goed tarwebrood.
Het groote verschil zit hierin, dat de Hol-
landsche arbeider zooveel brood kan koopen
als zijn geld toereikt, en dat de Russische
gerantsoeneerd wordt Wat des te erger is
daar de mogelijkheid om het tekort met an
der voedsel aan te vullen heel gering is.
Aardappels zijn heel schaarsch, vet ook, van
vleesch, melk, boter en margarine is geen
sprake.
Door de schrale rantsoeneering en de
schreeuwende duurte van andere levensmid-
delen is het brood tekort nijpend in dit land,
dat tarwe en rogge bij scheepsladingen ex
porteert.
Een onoogelijk stuk toiletzeep kost in alle
winkels 1.20 roebel, ruim anderhalf uur loon.
Voor een gulden koopt men in Holland ge
makkelijk vijf of zes betere.
De tram is goedkoop, 15 kopeken, een vijf
de van een uur loon; en de wagens zijn dan
ook altijd vol; (uitpuilend vol, zit-, staan- en
hangplaatsen. Conducteurs zijn er niet. Hun
dienst, die onnoemelijk veel onaangenamer
is dan op een Amsterdamsche tram, wordt
door een vrouw waargenomen. Zeer vaak
ook de wagenbestuurder een -ster. Het ga
er niet minder goed om.
Nog een goedkoop artikel heb ik ontdekt:
lucifers. Twee kopeken het doosje. Wel niet
noemenswaard duurder dan in Holland,
maar veel slechter.
Eieren zijn op een hoogst enkel uitzon
deringsgeval na voor arbeiders alleen in
den straathandel verkrijgbaar: 10 stuks voor
7 roebel. Bijna een uur-loon per stuk.
Boter verkoopt de coöperatieve winkel der
bedrijven niet, de staatswinkel evenmin. Op
de Bazar kost zij 30—85 roebel het K.G.;
bijna een week loon. De bevoorrechte groe
pen, die hun inkoopen in de Sovnarkom
mogen doen, betalen er 5 roebel het K.G.
Suiker kost 61 kopeken het K.G. het
loon voor 50 minuten werk. Maar de winkels
zijn gauw uitverkocht. De aanvulling op de
markt moet met 10 roebel het K.G., 13
loon worden betaald.
Een kip kost 10 tot 18 roebels in den vrijen
handel. In de officieel toegelaten winkels is
het artikel niet te koop, evenmin als vleesch.
Daar in de woningen der gewone arbei
ders gas ontbreekt, moet op petroleum wor
den gekookt. Iedere familie krijgt 10 kan
per maand. Een kubieke meter hout kost in
den winter 75 80 roebel, 14 dagen loon
Kolen zijn heel schaarsch. In den winter
wordt kou geleden.
Kleeren en schoenen zijn haast niet te be
talen. Uit de étalage van een coöperatieven
winkel noteerde ik de volgende prijzen:
een vrouwenmantel, zooals in Amsterdam
geen arbeidersvrouw zou willen dragen,
113.50 roebel;
een japon van crêpe de chino 195.65 roebel;
vrouwenhoedjes, zooals ze bij ons op de
markt verkoopen, 27.20 roebel en 30.60 roe
bel; het weekloon van een arbeidster;
een halfzijden blouse 61.50 roebel.
De gelukkigen, die een bon bemachtigen,
betalen voor grove werkschoenen, 10 roebel.
Buiten de bon 25 a 30 roebel.
_,De huren zijn laag. In een der nieuwe
fabriekswoningen de eenige, die naar
onze begrippen bewoonbaar zijn betaalt
een arbeider voor twee kamers en een keu
ken 10 roebel. Dat is de helft van de huur
pener (maar dan grootere) arbeiderswoning
in een Ilollandsche stad. De overgroote
meerderheid verwoont nog iets minder, maar
woont dan ook zeer bekrompen en slecht.
Het deel, dat voor kleeding en voeding
beschikbaar blijft is dus niet grooter dan in
Holland. En voor dit deel.koopt de Ilolland
sche arbeider een veelvoud van wat de Rus
sische arbeider krijgt. Terwijl zijn vrouw
en hij er geen uren voor in de rij behoeft te
staan.
Sinds ik in 1926 in Rusland was, zijn de
looncn verdubbeld. Wat mij niet verwondert.
Want herhaaldelijk heb ik van loonsverhoo-
gingen van 10 en 25 pet. gelezen.
Maar de prijs der waren is misschien drie
of viermaal zoo hoog geworden. Het is veel
bezwaarlijker geworden, deze waren te koo
pen. De verscheidenheid van artikelen is
met meer dan de helft verminderd.
Materieel had de Russische arbeider het
toen niet beter dan onze werkloozen. Nu
heeft hij het veel slechter."
Hier hoeft geen woord bij.
WAT GEBEURT ER IN
DUITSCHLAND?
GEVAARLIJK SOLDAATJE
SPELEN
NOORD TEGEN ZUID
(Van onzen Duitschen correspondent).
Trommelgeroffel. Bazuinengeschal. Haken
kruisvlaggen wapperen in den wind. Bruine
blouses. Bruine pantalons. Bruine laarzen.
Hakenkruis op de das, op de jaskraag, op de
mouwen, in het knoopsgat. S. A. marcheert
met militair élan door de straten van Ber
lijn en zingt: „Für Hitler gehn wir in den
Tod!" Geestdriftig publiek steekt de rechter
arm in de hoogte en brult: „Heil Hitier!"
Duizenden voetgangers en fietsers komen
achteraan. Alles jubelt en lacht. Een golf
van geestdrift glijdt over de stad.
De vreemdeling die naar Duitschland
komt en dit alles niet kent, waant zich in
de dagen van het uniform-vermaak van vóór
den oorlog, en vraagt zich af: Maar heeft
men hier dan heelemaal niet geleerd
Wij moeten er ons aan wennen, in Noord-
Duitschland met deze S.A. als een belang
rijke factor in het politieke leven rekening
te houden1: Mecklenburg, Oldenburg, Bruns-
wijk, Hessen, Anhalt en andere Duitsche
staten hebben een zuiver nationaal-socialis-
tische regeering of een coalitie van natio-
naal-socialisten en Duitsch-nationalen. In
Pruisen zal het gewicht van 162 nationaal-
socialistische volksvertegenwoordigers in de
komende tijd zwaarder wegen dan dat van
128 sociaal-democratische zetels, zooals we
die tien jaar lang beleefden. Wanneer de
rijksdagverkiezingen een normaal verloop
hebben, dan zullen we over een maand een
reeks hooge zetels bij de politie door natio-
naal-socialisten bekleed zien, want het na-
tionaal-socialisme zal tot een regeerings-
partij zijn gegroeid. Beleefden wij het niet
reeds in Breslau, dat de Hitler-bataillons bij
klaarlichten dag door de stad marcheerden
zonder het gebruikelijk escorte der politie?
Het herstel der S. A. troepen had in haast
alle Noord-Duitsche landen een kalm
loop. In een tijd van politieke wrijving mo
gen wij ons door locale botsingen niet laten
misleiden. De beteekenis van zulke com
plicaties mag niet overschat worden. Hitier
marcheert
Veel moeilijker en gecompliceerder was
Beieren, Baden, Wurtenberg en Hessen
weerden zich energiek tegen de verordenin
gen van Hindenburg inzake de opheffing
van het S. A. verbod. In den Beierschen
landdag leidde dit verzet tot heftige toonee-
ien, zoodat een aantal nationaal-socialisti-
sche afgevaardigden van de zitting voor een
bepaalden tijd werd uitgesloten. Zulke i
vallen en maatregelen zullen de verhouding
tusschen de Beiersche staatsregeering en de
nationaal-socialistische partij niet beter
ken, temeer, waar de Beiersche minister
president dr. Held tot de felste tegenstanders
van de Hitler-beweging in het centrum
in casu de Beiersche volkspartij moet
gerekend worden. De nationaal-socialistische
organen verlangen derhalve de rijkaexecutie
tegen Beieren. Zij beroepen rich op artikel
48 van de grondwet, waardoor de rijkspre
sident in staat wordt gesteld, een land, dat
de hem door deze grondwet opgelegde ver
plichtingen niet vervult, met gewapende
macht hiertoe te dwingen. Practisch wil dat
zeggen: groote troepenafdeelingen van de
rijksweer moeten naar Beieren en Baden
marcheeren om de staatsregeeringen tot het
vervullen van Hindenburgs verordeningen
te bewegen, hetzelfde dus, wat in 1923 tegen 't
roode Saksen en Thüringen werd onder
nomen! Dat beteekent: Reichsrccht bricht
Landsrecht!
Voordat de rijksregeering hiertoe overgaat
zal zij zich moeten afvragen, of de landen
niet wettelijk bevoegd zijn, zulk een nood-
erordening onder beperkende bepalingen te
aanvaarden. Men zal zulk een opvatting
hoogstwaarschijnlijk van de hand wijzen en
in dat geval zal het de taak der juristen zijn
een begaanbaren weg voor beide partijen te
vinden. Noodzakelijk is een oplossing, die
het noemen van
do Main als scheidingslijn
tusschen Noord- en Zuid-Duitschland verhin
dert Het is aan geen twijfel onderhevig, dat
het overgroote deel der Zuis-Duitsche be
volking aan de door Bismarck bewerkstel
ligde rijkseenheid met heel zijn hart is
blijven hangen. Reeds doet het sensationeele
gerucht de ronde, dat Beieren voornemens is
zich onder de dynastie der Wittelsbachers
van Noord-Duitschland, speciaal van Prui
sen te scheieden. Wie 't voorrecht had, ooit
met den voormaligen kroonprins van
Beieren over dit thema van gedachten te
wisselen, die weet, dat prins Rupprecht voor
zulk een plan niet te vinden zou zijn. Wel
zal men in Berlijn bij alle doortastendheid
den Beierschen staat den indruk van voog
dijschap moeten sparen, want dit machtige
land wil door het rijk niet „geonassregelt"
worden. Beierens gevoel van zelfstandigheid
mag niet onnoodig worden geprikkeld. Ber
lijn moet beseffen, dat Oostenrijk en Frank
rijk sedert den oorlog om de sympathie van
Beieren gewedijverd hebben; moet bedenken
dat Frankrijk nog steeds een eigen gezant
schap in München onderhoudt
Eén ding staat vast: noch het thans ver
boden Rcode Front der communisten, noch
de Staalhelm der Duitsch-nationalen, noch
de Rijksbanier der republikeinen, noch
eenige andere politiek getinte organisatie is
er de laatste elf jaar in geslaagd, zooveel
ministers in een precaire situatie te brengen,
zooveel opschudding te veroorzaken. zo<
spanning in het politieke leven te brengen
als de nationaal-socialistische S.A. sedert de
opheffing van het S. A.-verbod.
Mochten zij, die zoo nu en dan eens naar
Duitschland komen, dit ziende met groote
bezorgdheid huiswaarts keeren, dau denke
men slechts aan de spreuk: „Nichts wird
heiss gegessen als wie es gekocht wird!"
HEEFT HITLER TROUWPLANNEN
(Van onzen Duitschen correspondent)
Via Engeland, waar men voor de particu
liere aangelegenheden van andere menschen
nog altijd veel tijd en belangstelling beschik
baar heeft loopen in Berlijn berichten
binnen omtrent Hittlers aanstaande verlo
ring met niemand minder dan mevróuw
Winifred Wagner, de weduwe van Siegfried
Wagner, die sedert het overlijden van zijn
grooten vader de muzikale leiding in Bay-
reuth voor zijn rekening had genomen.
Dat mevrouw Winifrid Wagner over veel
energie beschikt, bleek juist dezer dagen uit
een conflict tusschen haar en den RerJijn-
schen Philharmonie-dirigent Furtwangler,
een Wagner-specialist van wëreldrepütatie.
In tegenstrijd met een afgesloten contract
eischte mevrouw Wagner de*absolute leiding
der Wagnc-r-opvoeringen in Bayreuth. Toen
FurtwSngler op dezen merkwaardigen eiscb
niet wenschte ih te gaan, ontstond er vrij
scherpe, briefwisseling tusschen beide par
tijen. welke in de dagbladpers' der gansche
wereld groote opschudding teweeg bracht
Aanvankelijk werd gedacht, dat er wrijving
bestond tusschen Furtwéngler en Toscanini,
maar in een uitvoerig artikel deelde de Eer
lij nsche ddrigent me»de, dat hiervan geen
sprake was. Hij wenschte zich in zijn muzi
kale leiding to Bayreuth- door niemand, dus
ook niet door mevrouw Wagner, beïnvloed
te zien en deelde haar derhalve mede, dat
hij zich als dirigent terugtrok. Tallooze spe
cialisten op het gebied van muziek hielden
zich sedertdien met dit conflict bezig en
haast allen namen partij voor Furtwangleri
herinnerden aan diiens overweldigend succep
van de vorige maal en stelden de vraag, of
mevrouw Wagner hier werkelijk in het be
lang van de Wagner-feesten in Bayreuth
heeft gehandeld?
De Engelsche bladen beweren thans, dat
deze vrouw, die de meest Duitsche muziek
vertegenwoordigt, den meest Duitschen man
Adolf Hitler wenscht te huwen, om
hiermede haar vier kinderen een tweeden
vader te geven.
Het is bekend, dat Hitier reeds gerui
tijd tot mevrouw Wagner in vriendschappe
lijke relatie staat; na de jammerlijke mis
lukking van zijn Münchener putsch in No
vember 1923 moet Hitler in Huis Wahnfried
asyl gevonden hebben. Spotvogels beweren,
dat niet slechts verstandelijke en politieke
maar ook muzikale overwegingen den
6toot tot deze verloving geven: Adolf ver
staat het immers meesterlijk, millioenen
anderen naar zijn pijpen te laten dansen!
Mevrouw Wagner is van Engelsche af
komst, een geboren Williams en werd op
gevoed bij haar pleegvader Klindworth.
Door hem en de bevriende familie Bechstein
werd zij in de tradities van Bayreuth bin
nengeleid.
Den 22 September 1915 trad zij in het
huwelijk met Siegfried Wagner en daar dit
veelbesproken huwelijk in den oorlog viel,
noemden vrienden hem schertsend een
;,Kriegsgewinnler". U'Jt dit huwelijk zijn
twee zoons, Wieland en Wolfgang en twee
dochters. Friedelind en Verena geboren.
Toen Siegfried Wagner Juli 1930 vrij plot
seling, juist tijdens de voorbereiding dei
Wagner-Festspiele, te Bayreuth overleed, be
sloot zijn vrouw Winifre.d de traditie van
Huis Wahnfried. bijgestaan door voortreffe
lijke raadslieden, voort te zetten. Sedertdien
hoorde men beweren, dat zij zich niet slechts
op het gebied van kunst en muziek, maar
minstens evenzee^ op dat der politiek be
weegt, dat zij in haar overtuiging meer en
meer naar het radicalisme overhelde. Moch
ten deze geruchten op feiten berusten, dan
zou een verloving en huwelijk met Adolf
Hitler op de logische lijn liggen.
Gemengd Nieuws.
AUTO DOOR EEN TREIN GEGREPEN.
Gistermorgen is op den onbewaakten over
weg te Rottum bij Heerenveen de zeswielige
melkauto van den melkrijder Jelle Brats uit
Delfterhuize, beladen met ledige melkbus
sen, gegrepen door den trein uit Zwolle, die
te 13.10 uur in Heerenveen aankomt. De
bine werd van de auto afgerukt, terwijl
bestuurder in een sloot werd geworpen. Deze
bleek ernstig aan het hoofd gewond te zijn
en is na voorloopig door Dr. Frik verbonden
te zijn, per ziekenauto naar het ziekenhuis
te Heerenveen vervoerd. De auto was geheel
vernield, terwijl de ledige bussen overal ver
spreid lagen. Er is proces-verbaal opge
maakt.
DE INBRAAK TE MEDEMBLIK
Eenige kinderen hebben Woensdagavond
bij de Sluis in de Wieringermeer een kistje
gevonden, hetwelk kerksieraden bevatte, af
komstig van den inbraak in de R.K. Kerk
op 30 Juni1 Juli. Echter waren daarvan.de
juweselen afgetrokken. Ook het geld hebben
de inbrekers medegenomen. Tot heden zijn
nasporingea vruchteloos.
VERDRONKEN
..Bij Sluiskil in de gemeente Terneuzen is
Woensdag bij het zwemen in het kanaal ver
dronken de 36-jarige J, B., werkzaam op die
ammoniakfabriek te Sluiskil. De man laat
een vrouw met vier kinderen achter.
VERDUISTERING.
"Te Amsterdam heeft een schilderspatroon
aangifte gedaan dat zijn gewezen compag
non te zijnen nadeele een bedrag van f 1800
heeft verduisterd.
GRAANSILO AFGEBRAND.
Te Winschoten is de graansilo van den
heer Kuiper afgebrand.
DE BOER ALS DETECTIVE
HIJ plukte aardbeien toen de dief er was.
De landbouwer K. te Etten miste uit zijn
kaslade een bankbiljet van f 20. In plaats
van onmiddellijk de politie hiermede in ken-
his te.stellen, besloot hijzelf als defectieve
op te treden. In de open Iade deponeerde hij
een portemonnaie met een bankbiljet van
t 10 en heel wat klein geld en ging kalm
aardbeien plukken in afwachting van de
dingen die komen zouden. Wie beschrijft
echter zijn verbazing, toen bij zijn thuis
komst bleek, dat èn portemonnaie èn inhoud
verdwenen waren, zonder dat de dief eenitr
spoor had achtergelaten. Thans deed hij ech
ter aangifte bij de gemeentepolitie, die om
trent den dader op het oogenblik nog volko
men in het duister tast
GEVAARLIJKE STIER
Woensdagmiddag is de landbouwer C de
H. in de Rondeloeperpolder onder Nieuwer
Amstel bij het losmaken van een stier, door
het dier op de horens genomen en tegen den
grond gesmakt. Hierbij weiden hem drie
ribben gebroken terwijl ook zijn neusbeen
verbrijzelfd werd.
De stier kon door te hulp geschoten per
soneel tenslotte worden gegrepen.
BRAND
Men meldt, ons uit Dussen:
Door onbekende oorzaak brandde de boer
derij van den heer v. Dijk alhier, tot den
grond toe af. Bijna al het huisraad ging ver
loren en tevens twee auto's. Naar wij ver
nemen vermoedt men, dat hier kwaadwil
ligheid in het spel is.
Uit Oost-lndie
EEN TEXTIELFABRIEK IN NED. INDIE
In verband met de plannen tot oprichting
eenër textielfabriek in Ned.-Indië verneemt
Aneta-Iiolland, dat de Intern. Crediet- en
Handelsvereniging te Rotterdam zich tot de
Indische reReering heeft gewend met het
veraoek aan het nieuwe bedrijf steun te ver-
leenen. De Internationale heeft verzocht de
invoerrechten op garens af te schaffen.
12 JAAR LANG HEVIGE MAAGPIJNEN
Hoe mevr. v. d. B. deze voor goed kwijtraakte
Een opgetogen brief uit Arnhem
„Met dit schrijven wil ik U mijn allerhar-
telijksten dank betuigen voor de schitterende
resultaten, die ik door het gebruik van
Kruschen Salts verkregen heb.
Ik leed namelijk meer dan 12 jaar aan
maagpijn. Wat ik daar al niet mee afgesuk-
keld heb is haast niet te gelooven. Van alles
heb ik al geprobeerd, doch zonder resultaat;
't werd steeds erger. Bij 't minste wat ik at
of dronk had ik vreeselijke maagpijn, gp-
volgd door brakingen, tot al het eten er weer
uitkwam. Ik had dan ook al lang alle hoop
op herstel opgegeven, toen ik op zekeren
(voor mij gezegenden) dag, bij mijn ge
huwde dochter te Amsterdam zijnde, van
deze den raad kreeg 't eens met Kruschen
Salts te probeeren. Op haar aandringen
kocht ik 'n klein potje en ziet, waar ik zeil
al heelemaal niet meer op rekende, gebeurde.
Reeds na twee weken gevoelde ik mij al een
hoop beter. De maagpijnen werden minder,
en ik kon al zonder dat ik er verder last van
had het een en ander gebruiken. Nog durfde
ik niet aan een algeheelo beterschap te ge
looven. Dat «as volgens mij te mooi om
waar te zijn.
Wie schetst echter mijn blijdschap en
dankbaarheid nu ik met vreugde kan getui
gen, dat ik werkelijk door 't gebruik van
Kruschen Salts geheel van mijn maag-
bezwaar af ben. Ik gebruik 't nu ruim 8
maanden volgens voorschrift, eiken morgen
een theelepeltje in de thee, en ben nu van
alle pijnen af. Ik kan weer alles mee eten
zonder er later hinder van te hebben. Ik
voel mij een geheel ander mensch, en zie er
ook veel beter uit sinds ik met Kruschen
Salts begonnen ben. Ik zal dan ook Kruschen
Salts bij al mijn kennissen aanbevelen en
raad een ieder aan het eens met Kruschen
Salts te probeeren. Ik geef U het recht dezen
brief in zijn geheel of gedeeltelijk naar eigen
goeddunken te publiceeren en noem mij.
Uw dankbare patiënt B. v. d. B., Arnhem."
Wat Kruschen Salts deed voor Mevr. v. d.
B. deed het reeds voor tallooze anderen,
endat kan het ook doen voor U. De
„kleine dagelijksclie dosis" spoort de maag
sappen aan tot betere werking, veroorzaakt
een geregelde, gezonde spijsvertering en
zorgt, dat de afvalstoffen eiken dag, zacht
en volkomen, uit het lichaam verwijderd
worden.
Reeds spoedig nadat U met Kruschen Salts
begonnen bent. zullen de maagstoornissen
uitblijven. U zult zich algemeen veel gezon
der en opgewekter voelen en van Uw voed
sel kunnen genieten "zonder die afschuwe
lijke pijnen naderhand. En bovendien zult
U ondervinden dat herstel door Kruschen
blijvend is!
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten 0.90 en
1.60 per flacon. (Adv.)
ONDERWIJSREGELINGEN.
SOERABAJA, 7 Juli (Aneta). De Directeur
van de II. By S. alhier ontving de volgende
drie besluiten: le. leerlingen, die een klas
moeten dóubleeren en in de volgende klasse
Weer blijven zitten, zullen van de school
worden verwijderd; 2e. leerlingen, die blij
ven zitten kunnen op voorstel van de direc
teuren van de school worden verwijderd,
indien naar hun oordeel de leerling geen
kans van slagen maakt; 3e. ook zonder dat
voprstel is hun verwijdering mogelijk door
den directeur van het Departement van On
derwijs en Eeredienst
GEEN SOLLICITANTEN.
SOERABAJA, 7 Juli (Aneta). Op den op
roep van de gemeente Soerabaja van solli
citanten voor de nieuwe betrekking van ac
countant is geen enkele sollicitatie binnen
gekomen, zoodat, de oproep in de Nederland-
sche bladen zal worden geplaatst
Radio Nieuws
.VRIJDAG 8 JfL
2.55 K al u n d b o
s\im: AVRO. Residentie-orkest,
try: Concert.
Iiau: Symphonie-orlcest,
i NCRV: Concert
i NCRV: Gramofooninuzlek
VARA: Gr!
n: NCRV. Handenarbeid,
n: NCRV. Radio-doKter.
n: NCRV A. J. Herwlg. Border-
rsum VPRO: Cursus: Godsdien-
n"SNCRV Dn Sanders: Bescher-
NCRV. Politiebericht
VPRO. Persberichtei
VPRO. Persberichtei
14.00 Huiz
14.10 Hi 1 v
15.15 Hilv
15.50 D a v
16.00 Huiz
l"6.nn Hilv
ZATERDAG S JULI
sum: VARA Gramotoc
i KRO: Trio
sum VARA: Septet
i KRO: Sextet
i KRO: Gramofo<
s u inVara. Gi
sum VARA: Or..
KRO: Grajnofooni
i VARA: Septet
VARA: Vacant)o In eigen
19.45 Hilversum VARA: „Bij de pomp"
Kinder uurtje»
14.30 Huizen KRO Kinderuur
EEN KRACHTZENDER IN LUXEMBURG.
Op Vrijdag Nederlandsche programma's
Op 1 Augustus a.s. zal een nieuwe Luxem.
burgsche zender, onder beheer van de Com
pagnie Luxembourgeoise de Radio Diffusion
haar uitzendingen aanvangen. Dezo zender
is gebouwd nabij het dorp Junglinster en
ligt op 35 K.M. afstand van Luxemburg en
heeft een antenne-energie van niet minder
dan 200 K.W. De uitzendingen geschieden
op een golflengte van 1250 Meter.
Wij vernemen omtrent dezen radiozender,
dat zich in Nederland een groep heeft ge
vormd, die de Nederl. programma's op
dezen zender zal verzorgen. Het Nederland
sche programma zal eiken Vrijdag worden
uitgezonden.
SOERABAJA, 7 Juli (Aneta). De Indischd
Courant meldt, dat de begrooting van de
stadsgemeente Soerabaja voor het dienstjaar
1932 nog niet door het College van Gedepu
teerden van den Provincialen Raad is goed
gekeurd. Dit houdt verband met verschil van
inzicht, inzake de gevolgde begrootingstech-
niek.
KAPITEIN KLAKKEBOS GAAT NAAR AMERIKA
J
45. Terwijl kapitein Klakkebos met zijn
arme verstuikte beenen door de anderen
ondersteund werd, begaf het gezelschap zich
weer naar de plaats, waar ze zoo gezellig
gezeten hadden. Toen ze er aankwamen, ble-
se verbaasd staan: een jonge beer, schijn
baar een telg van de oude, die daarstraks
den vrede zoo wreed verstoord had, had zich
e^n der wijnflesschen meester gemaakt.
46. Maar aangezien veel wijn voor een beer
evenmin goed is als voor een mensch, stond
het beest te waggelen op zijn beenen en viel.
tenslotte geheel verdoofd in professors stoel
neer. Nu durfden de anderen naderbij te ko
men. „Dat beertje nemen we mee als aan
denken" zei kapitein Klakkebos. Nu, daar wa
ren ze 't allemaal mee eens, en zij besloten
het alvast maar in de boot te brengen.
(Wordt Maandag vervolgd
DE VAL VAN KONSTANTINOPEL
Door LEWIS WALLACE Naar het Engelsch door ALMA
De Vorst van Indië was een zeer voorzich
tig man. Hij dacht er niet aan den kapitein
in het geheim te nepien. Na dus Plati te
hebben rondgèvaren, voer het scheepje af
naar Prinkipo en Halki, door Griekschen
smaak en weelde in ware lusthoven her
schapen. Daar bleef het schip liggen, dien
nacht cn den volgenden dag, terwijl de
pleizierreiziger zich vermaakte met het
doen van uitstapjes naar de kloosters en de
naburige heuvelen.
Den tweeden avond, toen het volkomen
windstil was, nam hij de sloep en ging op
zee roeien, nadat hij zich voorzien had van
wijn en water, dit laatste in een nieuwen
waterzak, opzettelijk voor de reis aange
schaft. Als hij wat lang uitbleef behoefde
de kapitein niet ongerust te worden, zei hij,
want Nilo was een uitmuntend zeeman en
sterk genoeg om een stootje te weerstaan.
Rondom Prinkipo waren verscheiden plei-
zierbootjes. Het zingen der opvarenden klonk
ver over de door de maan verlichte zee.
Zoodra zij buiten het gezicht en geh<
waren zette Nilo alle krachten hij, zoodat zij
twee uren na middernacht bij de uitstekende
punt van Plati waren. Van daar uit was de
ï'uinc gemakkelijk te bereiken.
Evenals den vorigen keer, toen het be
graven der schatten het doel van den tocht
was, werd ook nu de groote sluitsteen op zij
geduwd, waarna, do Vorst op handen en
luiieön de nauwe gang inkroop. Hij was in
spanning. Als da kostbare steenen ontdekt
(W
waren en weggenomen, zou hij de reis
moeten uitstrekken tot Jaffa, om de Jeruza-
lemsche schatkamer te kunnen bereiken.
Maar het zwaard van SaJamo, dat was niet
te vergoeden.... dat verlies zou onherstel
baar zijn.
De steenen brokkelden af, de doorgang
was somber, de voortgang langzaam. Hij
moest letterlijk iedere duimbreed gronds
vóór zich bevoelen; zijn handen gebruiken
zooals een rups haar voelhorens gebruikt;
maar hij klaagde niet, die bezwaren juist
hadden hem de schuilplaats in de eerste
plaats doen kiezen. Eindelijk kwam hij een
trede lager en onderzocht met de linkerhand
den zijmuur totdat hij een spleet in de rots
voelde. Dat was de plek die hij zocht. Bij
onzeker lamplicht, met hamer en beitel ge
wapend had hij daar lang, heel lang geleden
een gleuf uitgehold, naar binnen breeder en
dieper wordende. Het was niet moeilijk ge
weest de ruimte voor het oog te verbergen,
Drie of vier van de steenen werden ver
wijderd... en toen kwam de schapenvacht,
die den ouden Nilo had toebehoord, te voor-
In weerwil van de duisternis kon hij niet
nalaten het pak los te maken. Het zwaa
was er veilig en wel! Hij trok het uit de
scheedc, draaide het om en om, kuste het
robijnen gevest en vermeide zich in de
macht, die deze reliquie bevat. Daarnaast
lag do waterzak. Hij tikte en klopte er op
cn .vond alles in orde. De juweelen en de
groote smaragd, alles was nog aanwezig. Hij
nam de zakken op en tcLde ze... negen. Hij
herinnerde zich hoe hij tienmaal die gang
had moeten doorkruipen om zijn schatten te
bergen en begon ze er nu op dezelfde wijze
uit te balen, totdat alles veilig in de boot
gebracht was.
Op den terugtocht maakte hij nieuwe pak
jes .gebruikte zijn mantel om het zwaard in
te wikkelen en den nieuwen waterzak voor
de zakjes met juweelen.
Ik heb er genoeg van zei hij tot den
kapitein, toen hij zich tegen den middag ver
moeid op het dek liet neervallen. Ik ver
lang naar huis Wij zouden kunnen lan
den als het donker is, voegde hij er een
oogenblfik later bij.
Maar lang voor zonsondergang zijn wij
in de haven.
Welnu de Bosporus is groot genoeg; ga
tot Buyukdéré en zoo terug.
Maar, Heer, de wacht aan de poort
moest eens weigeren u door te laten!
De Vorst glimlachte, en gedachtig aan de
juweelen in den waterzak, zoo achteloos
naast hem neergeworpen, zei hij. Wind het
anker maar op!
De bezorgdheid van den kapitein nleek
overbodig te zijn. Toen de Vorst te midder
nacht aan wel stapte, fluisterde hij zijn
naam den hoofdman der wacht bij de poort
van Blacherne in, liet een geldstuk in de
beambtelijke hand glijden en werd zonder
verder onderzoek doorgelaten. Op straat zag
niemand iets ongewcons in den ouden man,
die een mantel over zijn arm droeg en ge
volgd werd door een bediende met em half
gevulden waterzak over dén schouder.
De Vorst was in een opgewekte stemming.
Over één zaak was hij in het onzekere. Hij
had zoo straks de hoogte van Candille ge-
!zien. een tooverachtige verschijning in den
maneschijn, en terstond had zijn verbeel
ding haar gekroond met een Indischen
trant, van het zuiverste .marmer, om heer
lijk uit te komen tegen de donkerkleurige
bergen daarachter Hij was geen Griek dis
bang Behoefde te zijn voor de Turken. Neen,
onder Turksche bescherming vond hij een
waarborg van vreedzaam bezit, iets, waar
hii onder Konstantijn niet zoo zeker van
was. En daar hij het noodige met zich voer
de om dien droom te verwezenlijken, liet
hij zijn verbeelding den vrijen loop.
Hij bouwde, het huis, hij hoorde het plas
sen der fonteinen in den binncnihof en de
echo's in de zuilengalerijen. Vrij van zor
gen, opnieuw gelukkig, zou hij met Lael
door de tuinen dwalen, waar Perzische ro
zen met Arabische rozen wedijverden in
geur en het gezang der vogels tot midder
nacht voortduurdemaar voor het ver
moeide afgetobde hart was niets zoo zoet
en rustgevend als de gedachte, dat men tot
iedere vreemdeling zou zeggen: Hebt gij het
paleis van Lael gezien? Neen. waar is
het? Op den Candilli.
Het paleis van Lael! Wat klonk hem dat
lief in de ooren! Ja, wat zou hij doen? Op
zijn terrein een stad bouwen, of op rlen
bergtop?
Vol van deze gedaohten naderde hij zijn
huis en keek in het voorbijgaan terloops
naar de overzijde. Tot zijn verbazing be
merkte hij dat bij Uël nog licht brandde.
Dat was iets buitengewoons. Hij zou even
den schat wegbergen en dan naar Uëls huis
gaan om de reden hiervan te vragen.
Niet zoodra had hij zijn eigen drempel
overschreden, of Syama kwam hem zeer
ontdaan tegemoet, wierp rich .voor hem ne-
der en omvatte zijn knieën, onder het uit-
stooten van onverstaanbare klanken. De
Vorst schrikte, er was iets gebeurd, dat be
greep hij. maar wat en met wien?
Hij deed Syama opstaan en deze greep
zijn hand en leidde hem naar Uëls huis.
Zoodra de koopman hem zag vloog hij naar
hein toe, vatte zijn handen en riep op hart-
brekenden toon: Zij is weg! Weg! De God
onzer vaderen moge haar beschermen!
Wie is weg?
Lael, Lael! ons kind, onze Gul Bahar!
Het bloed van den grijsaard stolde in zijn
aderen, hij werd dooasbleek; toch was zijn
zelfbeheersching zóó groot, dat hij met vaste
stem vraagde: Weg! Waarheen?
Dat weten wij niet. Zij is van ons weg
gerukt. meer weten wij niet.
Zeg mij alles, gauw!
O mijn vriend, mijn vaders vriend, ik
zal u alles vertellen. Gij zijt machtig en
hebt haar lief, gij kunt helpen waar ik
machteloos sta. Vanmiddag liet zij haar stoel
komen en ging naar den muur tegenover
het Bucoleon. 't Weid avond, maar zij
kwam niet terug. Ik ging naar Syama, maar
zij was niet in uw huis. Hij en ik gingen
samen zoeken. Men had haar op den zee
muur gezien, later bij de groote trap, daar
na in het plantsoen. Wij volgden haar spoor
door de straat terug naar den tuin, .langs
het Hippodroom. Daar is zij het laatst ge
zien. Ik riep al mijn vrienden uit den ba
zaar te hulp, honderden loopen haar op het
oogenblik te zoeken.
Zij ging per draagstoel, zegt gij? En wie
aren de dragers?
De vaste stem van den Vorst was in
vreemde tegenstelling met zijn krijtwit ge-
'vat.
De maunen, die w'j al geruimea tijd io
dienst hadden.
Waar zijn zij?
We hebben hen gezocht, maar kunnen
ze nergens vinden.
De Vorst hield zijn oogen op Uëls gelaat
gevestigd. Die oogen schitterden met onna-
tuurlijken glans. Hij dacht na. Laels ver
dwijnen was niet vrijwillig. Zij werd ergens
gevangen gehouden. Als het doel der scha
king was losgeld te eischen, zou geen haar
op haar hoofd gekrenkt worden,maar
als neen, daór kon hij niet aan denken...
dat zou te verschrikkelijk zijn. Best staal,
in groote spanning gebracht, breekt zonder
waarschuwing in stukken. Zoo ging het de
zen man. Hij hief beide handen op, riep met
luide stem: o God, leen mij de bliksems
uwer wrake!en zou voorover gevallen
zijn als Syama hem niet opgevangen had.
VIJFTIGSTE HOOFDSTUK.
Het bleemenfeest.
De Akademie van Epikurus bestond vol
strekt niet alleen in de weelderige verbeel
ding van Demedes; maar haar bestaan was
een feit, evengoed als het bestaan der Broe
derschappen in de stad een feit was, of
schoon de eerste veel meer van zich deed
spreken dan vele der laatstgenoemde. Be
dachtzame lieden schudden het hoofd. Aka
demie van Epikurus! Wit beduidde dat
anders dan philosophische gemeenheid?
