A
mm IVOOR
BRPEMIEMI
VROUWEN
s sa -c8 -
SB 1 i i i i i
Waar ons oog op viel
Knipsels uit dagblad
en periodiek
H.I i l g£glg|s i igi |gi£i iigisii>iiigiiisiiiiiglij
its'
De mode van den dag
Bruid en
Bruidsmeisjes
Het voorjaar is de tijd van de bruiloften en in het voor
jaar wordt het meeste werk aan een bruidstoiletje besteed.
In de zoele lente, die met haar fijne jonge groen prijkt,
haar frissche veldbloemen en haar stralende, jeugdige zon
nigheid, is ook het verlangen grooter, om een mooi en teef
bruidstoiletje te dragen op den grooten dag.
De lijn van het bruidskleedje moet eenvoudig en zeer
sober wezen. De bekoring ligt in de soepele, glanzende stof
en het smettelooze wit daarvan, in het wazige van den
sluier en in den geur yan bloemen en mirtebloesem.
Overigens lijkt het bruidskleed veelal op een avondtoiletje,
alleen is het décolleté hooger, de mouwen reiken tot de
polsen en verder is er heel weinig garneering. Kant is
daarvoor overigens zeer geliefd.
De bruidsmeisjes, ook de allerkleinsten, dragen kleedjes
tot op den grond en liefst mutsjes in plaats van hoeden.
Het alleraardigst staat altijd, dat alle meisjes gelijk gen
kleed zijn, iets dat nogal eens over het hoofd gezien wordt.
De bruidsmeisjes behoeven niet in het wit te gaan, ze
mogen bijvoorbeeld ook de kleuren dragen die het bruids
boeket heeft. Rose wanneer de bruid rozen draagt, lila als
er orchideeën zijn, en blauw of groen als de bruid wit
draagt.
Maar het mooiste effect bereikt men toch als de bruids
meisjes precies dezelfde kleuren en jurkjes dragen.
Net iets voor hem!
Een practische zak
De meeste mannen zijn op orde gesteld
'daarom zal velen een zak, dien men
legen den muur of tegen een kastdeur
kan ophangen en waarin allerlei klei
nigheden opgeborgen kunnen worden,
gekcr aangenaam zijn.
De hier afgebeelde zak zieit er, on
danks de moderne gameering, toch
niet „goL" uit Deze zak wordt gemaakt
van geelachtig linnen, dat met bruine
biezen van satinet afgeboord is. De gar
necring bestaat uit rechthoeken van
bruin, geel en oranje. Er is ruimte is
Voor schoenen, pantoffels poetsrom-
mel voor de schoenen, zakdoeken,
boorden, enz.
Men heeft er voor noodig: een kwart
meter bruin satinet om af te biezen en
Van do kleuren om te appliqueeren
leder een kwart meter. De zak wordt
70 cM. breed en 90 cM. lang. Op deze
maat knipt men van het gele linnen
den achtergrond; in de rondte meet
men 1 cM. meer voor den inslag. Dit
Btuk wordt van boven aan de hoeken
afgerond (zie afb.) Dan knipt men voor
de verschillende zakken, die er opge
slikt worden, nadat ze met de recht
hoekige stukjes satinet vereierd zijn,
twee stukken die 22 cM. lang en 28 cM
b !od zijn. En 4 stukken dio 40 cM.
mg en ook 28 cM. breed zijn. A! deze
lapjes, die eerst afgeboord worden aan
drie kanten, van boven en de twee zij
kanten, worden met een plooi op den
achtergrond gestikt, zoodat er ruimte
ontstaat, wanneer do zakken gevuld
worden. Na het opstikken van de ver
schillende zakken wordt de geheele om
trek geboord en de bovenkant wordt
van drie ronde ringen voorzien. Daar
aan moet de zak opgehangen worden.
Op 12 cM. ongeveer van den bovenkant
wordt de zak nog vereierd mot een
bies en eenige rechthoekige appliqué's.
(Dit leuke geschenk voor heeren is
ontleend aan: Eenvoudige Handwer
ken door Clara Frankfort, dat dezer
dagen in de serie „Denken en Doen"
bij A. J. G. Strengholt te Amsterdam
verscheen. Een bespreking van deze
uitgave treft men aan onder do ru
briek: Het boek voor de vrouw, in dit-
zulfde nummer.)
Ons eigen honk
Zomersche gezelligheid
rond de woning
Wanneer de lente komt en de avonden
zoel en lang worden, dan komt het
verlangen op om niet altijd binnens
huis te zitten. De gelukkigen dio een
benedenhuis hebben mot een tuin,
vinden daar al spoedig een gezellig
hoekje, maar ook op het platto dak
kan men het zich nog wel goed naar
den zin maken, met veel overleg en
weinig kosten. Natuurlijk is do aller
eerste noodzakelijkheid, zoo'n plekje
van wat fleurigo-bloomcn te voorzien.
Zet men in eigen gemaakte, helder
groen geschilderde bakken wat warm-
roode geraniums, klimrozen cn horten
sia's, don heeft men reeds een aardi-
gen daktuin. Dit alles was nog werk
voor den heer des huizes, of voor de
zoons, maar nu komt vorder de vrouw
des huizes er bij te pos. De tafel hoeft
hcusch geen wonder van fraaiheid te
zijn om er gezellig rond te kunnen
zitten, een oud exemplaar, dat reeds
op den zolder verzeild raakte, kan er
best nog voor dienst doen, en een stuk
of wat oude stoelen zijn nog wel aardig
op te knappen, bijvoorbeeld oude luier-
of klapstoeltjes. Het doorgezakte uit
gehangen doek wordt eruit verwijderd,
cn dan moet alles eerst eens een likje
verf hebben, maar niet te dik, want
dan duurt het drogen lang, en houdt
men bovendien vaak last van afgeven.
Men kan beter na een paar dagen al
les nog eens even over doen, dan den
allereersten keer er veel verf op ver
smeren. Helle, vroolijke kleuren, als
oranje, rood, geel of groen zullen het
alleraardigst doen, en verf is tegen
woordig niet zoo duur meer.
Is 't verfkanveitje goed en wel achter
den rug, dan kunnen we de nieuwe
stof in de luier- cn klapstoeltjes span
nen. We doen dit het beste met do
bekende koperen stoclspijkertjcs met
ronden kop. In den handel is een spe
ciale stof verkrijgbaar voor het be-
klceden van zulke stoelen. Men kieze
daarvoor een donker patroon met een
streep, dio harmonieert met de verf
kleur van do stoelen. Van Brabantscli
bont, dat ln zooveel variaties en reeds
zoo goedkoop te krijgen is, maken we
kussens voor de stoelen, tafelkleedje,
theemuts cn theemandje. Het spreekt
vanzelf dat ook het veel gebruikto
cretonne hier goed zal kunnen dienst
doen.
Als wit of crcme tuinmcubeltjes van
het vorig jaar er wat groezelig uit
zien kan men deze gemakkelijk reini
gen. Behandeling met borstel en zeep
Is bij gelakte tuinmcubeltjes altijd uit
den booze, omdat de verf daardoor dof
wordt. Daarom mogen deze alleen met
spons en zeem worden behandeld. Ook
een zachte lap met benzine kan men
er voor gebruiken.
Ongeverfde, rieten tuinmeubelen wor
den met zeepsop cn borstel onder han
den genomen. Goed afspoelen is ech
ter noodzakelijk.
Mot een klein beetje moeite cn geduld
zal ieder plezier hebben van het bul-
tenzitje cn zeker zullen ook de huis*
genooten hot wel op prijs weten to
stellen.
Mevrouw Charles Mason Remey heeft
'de aardige gedachte gehad om aan dd
National Women's Country Club' to
Bethesda bij Washington een allee ten
geschenke te geven, waarvan elkö
hoorn de herinnering aan een beroem*
'do vrouw van een bepaald land zat
bewaren. Onlangs is in tegenwoordig*
held van het diplomatieke corps deza
laan overgedragen, bij welke gelegen
heid een noenmaal werd gehouden,
waarbij ook de Nederlandscho gezant,
mr. dr. J. H. van Royen, aanzat. Elkö
boom was met de landsvlag .van de'
betrokkene versierd.
In ccn boekje dat aan cle aanwezigen
werd uitgereikt, kwam de volgcndó
korte levensbeschrijving van Maria
Sran Reigersbergh (1589—1653) voor:
„Geen prozaschrijfster heeft ooit edeler
gehandeld dan de vrouw van Grotius,
den beroemden „Vader van intematio*
naai recht". Toon hij om politieko ré
denen levenslang was gevangen gezef
en zijn goederen verbeurd verklaard
.waren, deelde deze dappere vrouw zijn
lot en beraamde zij een stoutmoedig
plan voor zijn ontsnapping. Zij ver
zon, hem in zijn boekenkist te verber
gen, die dagelijks heen en weer werd
gezonden en getrouwe dienstboden
droegen hem in veiligheid. Toen zij
hiervan zeker was vertelde zij het zelf
aan de wachters en een bijzonder bé*
Vel was noodig om haar uit de gevan
genis te ontslaan. Toen zij in Parijs
hereenigd waren, scheidden zij nooit
weer tot aan zijn dood 24 jaren later.
De brieven van Maria Grotius zijn
oorspronkelijk en geestig en worden
beschouwd als juweelcn van Neder*
landsche letterkunde in de Zeventien
de Eeuw. Twee portretten .van haar
bevinden zich in Amstordam, die het
nageslacht herinneren aan den moed
.van een Nederlandscho vrouw."
(VacL);
Het uur van den dood
Op welk uur sterven
de meeste menschen
Twee Engclsoho dokters hebben eens
een studie gemaakt van de veelbespro
ken vraag, op welk uur van den dag,
of den nacht, do meeste menschen
overlijden. Door de omstandigheden na
te gaan van een 13.000 sterfgevallen die
in Glasgow plaats gehad hadden, kwa
men deze doctoren tot do conclusie,
dat de dood meestal Intreedt tusschen
.vier en tien uur ln don voormiddag,
welk cijfer vrijwel overeenkomt met
het te Berlijn waargenomeno, dat op
57.000 waarnemingen berust. Volgens
het onderzoek in laatstgenoemde stad
toch sterven do meeste zioken tusschen
yior cn zeven uur in den morgen, ter*
wijl hot maximum volgens do Engel*
scho deskundigen tusschen zes en ze
ven uur ligt. t
VRIJDAG 20 MEI 1932
Bijblad van de
Nieuwe Leidsche Courant
Verschijnt des Vrijdags
Bureau Breestraat 123 Leiden
Tel. 2710 Postbox 20 Postgiro 5893612
B. CONRADS Co
Groote Markt 1 8
Filiaal:
's-Gravendijkwal 130
ROTTERDAM
Tricol-Goederen
Lingerie
Dameshandwerken
Als men pas getrouwd is....
Huishouden
Evenals de meeste jonge vrouwen bcgop Meta haar huwe
lijksleven met het .voornemen om een model-huishoudster
te zijn.
Toegevende aan het huismoederlijk verlangen om de
planken in haar provisiekast goed gevuld te zien met eigen
inmaak, besloot ze zelf haar bessengelei te maken.
Het grooto aantal potjes deed haar op het eerste
gezicht ontstellen, maar John hield zooveel van gelei,
en de nette glazen potjes zouden zoo aardig staan op
de bovenste plank, dat Meta besloot ze alle te vullen en
zij bracht een ganschen langen dag door met plukken,
koken, filtreeren en tobben over haar inmaak. Ze deed haar
best, raadpleegde het kookboek, kookte alles nog eens over,
liet het nog eens door de zeef loopen, maar tevergeefs: het
akelige goed wilde niet stijf worden. Zoo worstelde Meta
op dien snikheeten zomerdag met haar weerspannige lek
kernij, en om vijf uur viel zij moedeloos neer op een stoel
in haar rommelige keuken, en barstte in snikken uit.
Nu had zij in de eerste weken van haar nieuwe leven
dikwijls gezegd: Mijn man zal altijd, wanneer hij maar wil,
een vriend mee naai' hub kunnen brengen. Ik zal er altijd
op voorbereid zijn. Johnlief, vraag maar nooit mijn goed
keuring, inviteer gerust wien je wilt, en wees er zeker van,
dat hij wolkom zal zijn".
Als John niet alles omtrent de gelei vergeten had, zou het
onvergeeflijk van hem geweest zijn, om juist op dien dag
onverwachts een vriend mee ten eten te brengen.
Maar de wereld is vol teleurstellingen, dat ondervond John
toen hij zijn „duiventil" naderde. Geen hclder-oogige gast
vrouw, die haar gast met een vriendelijk beschroomd
lachje welkom heette.
„Ik vrees, dat cr iets gebeurd is; ga zoolang in den tuin,
Scott, terwijl ik mijn vrouw ga opzoeken", zei John, wien
de stilte cn de eenzaamheid begon te benauwen.
In de keuken hcerschte wanhoop en verwarring; één editie
van de geloi was van potje tot potje ovorgezeefd; een
tweede lag op den grond, en een derde stond lustig op het
vuur aan te branden, terwijl mevrouw Brooke met het
gezicht in haar boezelaar verborgen, wanhopig zat te
snikken.
„Mijn liefste meisje, wat scheelt eraan?" riep John, naar
binnen stormende, met verschrikkelijke visioenen van ver
brande handen, plotselinge noodlottige tijdingen, en een
hcimelijkcn schrik, bij de gedachto aan den gast in den
tuin.
„O John, ik ben zoo moe, en warm, cn boos, en ellendig.
O, o! help me toch, want ik ben doodopl" en de uitgeputte
huisvrouw wierp zich in zijn armen en gaf hem een in
allo opzichten zoete ontvangst, want haar boezelaar had
ruimschoots gedeeld in de morspartij.
„Wat maakt jo ellendig, lieveling? Is er leb verschrikke
lijks gebeurd?" vroeg do bezorgde John, terwijl hij teeder
de kruin van het kleine mutsje kuste, dat geheel op één
oor was gezakt
„Ja", snikte Meta wanhopig.
„Vertol het mij dan gauw; schrei niet zoo; ik kan alles
beter dragen dan dat Voor den dag er mee, kind".
„Do do gelei wil niet stijf worden, cn ik weet niet wat ik
beginnen moet".
Toen barstte John uit in zoo'n vroolijk gelach, als hij later
bij oen dergelijke gelegenheid nooit weer durfdo aanheffen,
„Is dat alles? Smijt den boel het raam uit en tob er niet
langer ovcrl Ik zal wel zooveel potten van dat goed be
stellen, als je noodig hebt, maar krijg het ln 's hemels
naam niet op jo zenuwen, want ik heb Jack Scott mee ten
eten gebracht, en John kon niet verder gaan, want
Meta stiet hem terug, sloeg de handen tragisch ineen, ter
wijl zij op een stoel neerzonk, en op ccn toon van veront
waardiging, verwijt cn wanhoop uitriep: „Een mau ten
eten, cn alles in de w&rl John, hoe kon je zooicts doen?"
„Stil, hij b ln den tuin; ik vergat dio heclo ongclukkigo
gelei, maar er is nu nieb aan te veranderen", zei John,
mot klimmende onrust de naaste toekomst inziende.
„Jo had het mij moeten laten weten, of hot mij vanmorgen
moeten zeggen, en je had moeten bedenken, hoe wanhopig
druk ik het had", ging Meta heftig voort; want zelfs tortel
duiven pikken, als zij boos worden.
„Ik wist hot vanmorgen nog niet, en er was geen tijd om
het je te laten weten, want ik ontmoette hem op mijn terug
weg. Ik heb er ook geen oogenblik aan gedacht je toestem
ming te vragen, omdat je mij altijd gezegd hebt, dat ik
doen kon zooals ik wou. Ik heb het nog nooit geprobeerd,
maar dit is voor 't eerst en voor 't laabt", antwoordde
John op beleedigden toon.
„Dat hoop ik! Stuur hem dadelijk weg. Ik kan hem niet
ontvangen, er b nieb meer te eten".
John was een zachtzinnig man, maar hij was mcnschelijk;
en om, na een langen dag op kantoor, vermoeid, hangerig
en vol verwachting thuis te komen, en dan een ontredderd
huis, een leege tafel en een knorrige vrouw te vinden is
niet bepaald geschikt om iemand kalm van humeur en
van manieren te maken. Hij bedwong zich evenwel, en de
kleine kibbelarij zou afgedreven zijn, als hij maar niet één
ongelukkig woord gebruikt had.
„Het is een gek geval, dat beken ik, maar als je een
handje helpen wilt, dan zullen wij het toch wel klaarspelen
en nog een aardi gen avond hebben. Schrei niet meer, beste
kind, maar span je een beetje in en scharrel wat bij elkaar
om te eten. Wij zijn allebei zoo (hongerig ab wolven en
zullen er niet op zien, wat het b. Geef ons het koude
yleesch maar, cn wat brood en kaas; we zullen niet om
gelei vragen".
Hij bedoelde het als een goedhartige grap, maar dit ééne
woord besliste over zijn lot. Meta vond, dat het al te
wreed was, nog met haar droevig ongeval den draak te
steken, en haar laabte greintje geduld verdween terwijl
hij sprak.
„Je moet er jezelf maar zien uit te redden; ik ben veel te
moe, om mij nog voor iemand „in te spannen". Echt iets
voor ccn man, een gast koud vleesch en niets dan brood
en kaas willen voorzetten. Maar dat zal in mijn huis niet
gebeuren. Neem Scott dan mee naar Moeder, en zeg hem
dat ik weg ben ziek, dood, of wat je maar wilt Ik wil
hem niet zien, en jullie kunt met je beiden over mij cn
mijn gelei lachen, zooveel je maar wilt, maar hier krijg je
nieb anders", cn nadat zij deze uitdaging er in één adem
had uitgegooid, trok Meta haar boezelaar af, en verliet
overhaast het veld, om (haar droevig lot Ln haar kamer te
gaan boweenen.
Wat de twee mannen in haar afwezigheid uitvoerden,
kwam zij nooit te weten, maar Scott werd niet „mee naar
Moeder" genompn, en toen Meta beneden verscheen, nadat
zij samen weggewandeld waren, vond zij de overblijfsels
van een zeer gemengd maal, die haar met afgrijzen ver
vulden.
Toen John later thuis kwam, ging hij bij het raam zitten,
nam de krant, en begroef zich daarin, figuurlijk gesproken.
Meta zette zich bij het andere raam cn werkte, alsof mooie
letters voor haar zakdoeken onder de eerste levensbehoef
ten behoorden, 't Was hun eerste ernstige oneenighcid.
Met tranen in de oogen gluurde ze naar hem, maar hij zag
het niet Toen legde zij haar werk neer en stond op, den
kende: „Ik zal do eerste zijn om te zeggen: vergeef mij,
maar hij scheen niet te hooren, dat zij was opgestaan.
Langzaam liep zij de kamer door, want het viel haar
heel moeilijk, haar trob te onderdrukken en bleef bij
hem staan. Maar hij keerde zijn hoofd niet om. Een
minuut lang meende ze, dat ze het onmogelijk kon
doen. Toen bukte zij zich en kuste haar man op het voor
hoofd. Dit besliste de zaak natuurlijk; in een oogen
blik had John haar op zijn knie, terwijl hij teeder zei: „Het
was ook onhebbelijk van me, om over die ongelukkige
geleipotjes te laohen; vergeef mij, Hoveling, ik zal het
nooit weer doen".
Maar hij deed het wel weer, o ja, wel honderdmaal cn Meta
ook, doch beiden waren 't er over eens, dat dit do beste
gelei was, die zij ooit gemaakt hadden, want huiselijke
vredo werd geboren uit die kleine huiselijke twist
Eenigen tijd daarna had Meta John's vriend op oen spe
ciale uitnoodlging ten eten, cn zorgdo zo voor een keurig
dinertje, zonder oen gekookte huisvrouw als eerste gerecht;
cn bij deze gelegenheid was zij zoo vroolijk en vriendelijk,
cn wist alles zoo aardig te regelen, dat Scott John een
overgclukkigen kerel noemde, en den boelen weg naar huis
zijn hoofd liep te schudden over de ontberingen van het
.vrijgezcllon-leven.
(Uit L. M. 'Alcott: De wereld In!) (Rotterdam, D. Bolle.)
Het Boek
voor de Vrouw
„Eenvoudige Handwerken"
door Clara Frankfort
Dezer dagen verscheen bij A. J. G.
Strengholt te Amsterdam, als nummer
I van de Serie „Denken en Doen" het
bovengenoemde boekje, dat een groot
aantal alleraardigste handwerken be
vat, welke door elke vrouw of meisje
met eenige handigheid gemakkelijk
kunnen worden uitgevoerd, en niet al
leen een gezellige tijdspasseering vor
men voor ledige uurtjes, doch boven
dien heel leuke, en bruikbare resul
taten kunnen opleveren. De duidelijko
frissche illustraties, welke de schrijf
ster zelve aan .haar tekst toevoegde,
(ook deze is prettig cn zeer begrijpe
lijk), zijn een uitstekende hulp om het'
beschrevene aanschouwelijk te ma
ken. Om cenig idee te geven van den
inhoud van dit boekje noemen wij
hier eenige hoofdstukjes: „Een reiskus-
sen, dat een tasch b"; „Zaadplebter-
werk"; „Borduren met band"; „Be
waar uw oude kousen".
Wij zouden de lijst van interessante
onderwerpen nog veel langer kunnen
maken, zonder dat u echter een dui-#
delijker beeld van 't boeltje zelf kreeg,
Ab „proevo" geven wij liever eon leuk!
werkstukje uit den rijken inhoud ge
heel weer.
U vindt dit onder de Rubriek „Net
ieb voor lièml" in ditzelfde nummer.
Een Wonderlijk
Onontbrandbaar Waschmiddel
Mooie klecdingstukkcn kunt U
zelf „chemisch wasschen" met
Linola.
Dames, die eenmaal Linola
hebben geprobeerd dwepen er
mee. De teerste tinten, de fijnste
weefsels blijven onaangetast en
komen or gloednieuw uit. Zelfs
de plbsó's blijven er in en U
kunt cr niets mee bederven.
Bovendien is Linola onont
brandbaar.
Probeer U het ook eens. Een
:an het U leveren. L
TT o l X||
ale waschmiddel
JETTEN^CHIEDAM I
RAUWKOST
JUIST VERSCHENEN:
VRUCHTEN EN
RAUWE GROENTEN
door Dr. Med. M. BIRCH ER
RENNER cn Dr. Mcd. MAX
EDW. BIRCIIER, met een
voorwoord v. J. VAN VEEN,
Arts te Haarlem.
4e DRUK
Inlichtingen, Uiteenzetting, Recepten,
Dicot voorschriften, Toepassing en
Bereiding van Rauwen Kost. Een
Complete en Betrouwbare Handleiding
x'RIJS ƒ1.
In ELKEN Boekhandel te verkrijgen
Tl
