Ned. Herv. Geref. Jongelingschap
in Bondsdag bijeen
DINSDAG 17 MEI 1932
DERDE BLAD PAG. 9
Een boodschap van den hemel tof de stervende wereld
Drukbezochte vergaderingen
Referaten van Pr of. Visscher
en Burgemeester Verkerk
Wij zijn de drogers van den tijdgeest
De Bond en het Verbond tot
Kerkherstel
Inleiding.
De groote standzaal van het Jaarbeurs
gebouw gaat zoo langzamerhand te klein
worden om huisvesting te bieden aan den
Bond van Ned. Herv. Jongelingsvereenigin-
gen op Geref. grondslag. Daarin manifesteert
zich het bloeiende vereenigingsleven, dat
steeds meerderen zich op den Tweeden
Pinksterdag opmaken om den toogdag bij
te wonen.
Der jongelingen sieraad is hun kracht, en
deze kracht wordt ook gedemonstreerd door
de veelheid der opgekomenen. De groote
zaal was geheel bezet met jongelingen, ook
met meisjes, want velen hadden hun ver
loofde medegebracht, want hoe zou niet het
meisje belangstelling toonen in de zaken
van den bond van haar toekomstigen brui
degom?
Krachtig klonk bij de
opening
de lofpsalm op: „*k Zal eeuwig zingen van
Gods goedertierenheen," waarna de bonds
voorzitter Ds. G. Lans te Huizen, in gebed
voorging, en vervolgens allen een hartelijk
welkom toeriep. In deze zaal zijn kort gele
den nog de exposities gehouden van vele
handelsfirma's Ons is het niet om expositie
te doen. of het moest hierin zijn, dat hier
aanschouwd modht worden hoe evenals bij
het wonder van den Pinksterdag allen de
groote werken Gods verkondigen.
Na te hebben voorgelezen Hebr. 12 1—15
vervolgde spr. zijn openingswoord aldus:
Het leven geeft en vraagt en neemt ondanks
alle ongunst der tijden. De tegenstellingen
en overeenkomsten, welke we thans aan
schouwen, zijn niet nieuw. Het Meilied
wordt ook dit jaar gehoord, ondanks klagen
de en misprijzende en ontmoedigende men
schen. De vreugde der schepping gaat door.
De stille vrede van bosoh en veld is in tegen
stelling met den onvrede, in den mensch.
Wij spreken het woord crisis duizendmaal
uit, maar er is altijd crisis geweest sedert
den val in het Paradijs. Dit is het oordeel
(er staat eigenlijk: crisis) dit is de crisis,
dat het licht in de wereld gekomen is.
Duizenden jonge menschen zijn oneven
wichtig geworden. Zij vliegen op elke nieu
we leuze af. Ons. als hoofdbestuur vervult
wel eens met vreeze de gemakkelijkheid,
waarmede de jongeren het oude wallen weg
doen, om het nieuwe te aanvaarden. Het
getal' vereenigingen wordt grooter, maar
daardoor wordt ook het onderscheid grooter
en vermeerderen de vragen. Als het goed is
bij ons dan moet er een trekking zijn, dooi
den Heiligen Geest, tot Jezus Christus bij
ons. Zijn het Pinkstervuur, het Pinkstergc-
Juid, de Pinksterbeweging tot ons geko-
.men? Wat zullen -wij doen? Dat was de
vraag die aan de Apostelen gesteld werd, de
vraag die wij ook stellen, thans. Zullen wij
doen zien zelfzucht, verdeeldheid, geestelijke
armoede? Neen, zegt ge, zullen we dan
doen zien: eenheid, ootmoed, rijkdom. Hier
legt de zelfkennis ons de hand op den mond.
Petrus zegt: bekeert u. Dat woord is al
tijd nieuw het is altijd nog vol activiteit.Wij
hooren het als een boodschap van den
hemel tot de stervende wereld, die het harte
grijpt en doet neerzinken aan den voet van
het Kruis. En dan het woord van Paulus:
Laat ons afleggen allen last en de zonde die
ons lichtelijk omringt en de loopbaan loo-
pen. welke ons is voorgesteld.
Jaarverslagen.
De secretaris Ds. De, Geus van De Bilt
bracht bracht vervolgens het jaarverslag uit.
Spr. memoreerde dat de heer Koning uit
A'dam bedankte als lid van 't hoofdbestuur,
waarin hij voor de afd. Stricht en Veluwe
zitting had. Hij werd opgevolgd door den
heer G. Versteeg te Amersfoort. De tweede
secretaris, Dr. Severijn, genoot de hooge on
derscheiding benoemd te worden tot pro
fessor Dit is voor onzen bond een groote eer,
al is 'het eenigszins weemoedig, dat Prof.
Visscher nu riiet meer alleen bij ons DE man
Is (vroolijkheid). Dat wij Calvinistisoh zijn,
werd weer bewezen door het feit, dat niet
minder dan drie vereenigingen, welke den
naam CaLvijn dragen, tot den bond toetra
den.
De penningmeester, de heer H. van Er-
IVen te Utrecht, deed rekening en verant
woording. Ontvangen werd f 1367.69, uitga
ven f 1396.17; er is dus een nadeelig saldo
van f 28.48. De bondsboeikhandel ging goed.
!Ve,rkocht werden in totaal 7237 exemplaren
met een opbrengst van. f 1159.15.
De verslagen werden goedgekeurd, en na
dat het rapport der kascommissië was voor
gelezen, werd de penningmeester gedéchar-
geerd voor zijn gehouden beheer.
Tot samenstelling der kaseommissie voor
Idit jaar werden aangewezen de vereenigin
gen te Ter Aa, Wünis en Noorden.
Referaat Prof. Dr. H. Visscher.
Het woord was nu aan Prof Dr. H. Vis
scher, tot het houden van zijn referaat
over: „De geest des tij ds en de weg tot ge
nezing". Nog slechts enkele weken ligt de
viering van Goethes gedenkfeest achter ons.
boor Goethe juist is de geest des tijds zeer
precies gekarakteriseerd, in het eerste deel
van Faust. waar hij Faust doet zeggen tot
zijn kamerdienaar-student: „Wat gij den
geest des tijds noemt is in den grond uw
eigen geest, waarin zidh de tijden weerspie
gelen."
De geest des tijds is onze eigen geest De
crisis gaat door ons leven. Wij lijden door
den geest des tijds als de profeet, die 't be
leed, dat hij onrein van lippen was. Wij zijn
de dragers van den tijdgeest. Hij leeft in ons
en wij ondergaan zijn invloed. Hij is om ons
en wij ademen hem in, ook waar wij mee-
hen hem vreemd te zijn. Welk is het karak
ter van dezen tijdgeest? Twee verwante
Btroomingen behcerschen hem. De eerste is
die welke gericht is op de evolutie. Aan de
volkeren viel het geweldige vermogen toe
door ontwikkeling van kracht en het stre
ven naar cultuur. Ongekende vergezichten
hebben zich ontsloten. De voorgeslachten
hebben niet die tinteling des levens ge-
Pro/. Dr. H. Visscher
In de plaats van den scheppenden God
trad naar Goethes woord naar voren de
mensch, bereid om den aether te doordrin
gen tot nieuwe werkzaamheid. De mensch
zou hooger leven, goddelijke vreugde, zelf
bewerkstelligen. Het zou zijn de hemelvaart
des menschen, welke zou bewijzen, dat hij
in grootheid voor God niet behoefde onder
te doen. Die geest bezielde de westersche
ereld in haar drang naar evolutie. Door
het bewustzijn der volkeren gaat een mach
tige aandrang naar realiseering van de
hoogste idealen door eigen vermogen en
kracht.
Daarmee hangt de tweede grondtrek van
den tijdgeest nauw samen. De natuurwe
tenschap bereikte een verbazingwekkende
hoogte. Onbegrijpelijk was de heerschappij
van den mensch op de cultuur. Baco's idea
len zijn verre overtroffen door de wonderen
r moderne techniek Het evolutionistisch
streven heeft het bewustzijn geboren van
de kennis, die maoht baart. Dit bracht een
algeheele omwenteling in verkeerswezen en
productie. De industrialisatie en liet groot
bedrijf ihehben niet alleen millioenen men
schen gemaakt tot een verlengstuk der ma
chine, hun arbeid ontzield, maar hen ook
opgesmolten in een groote sociale macht.
Het bewustzijn is opgeroepen van socialen
samenhang in het geweldige arbeiders
legioen.
Er is nog een functie, welke den geest de-
•r eeuw kenmerkt. Met de evolutionistische
drang huwde zich de pantheistisdhe wijsbe
geerte (waarvan Spinoza als voorbeeld kan
worden genoemd). Door het spiritualistische
Monisme is de stoffelijke wereld vervluch
tigd tot een in wezen in-materieele. De twee
openbaringsvormen zijn in geestelijk opzicht
één, welke saamvloeiden in het Historisch
Materialisme van Marx. Het meest typeeren-
de in den tijdgeest is de sociale drang. De
moderne menschheid voelt veel dieper soci
aal dan de voorgeslachten en hierin wordt
Goethe's woord bewaarheid: wat gij den
geest der tijden noemt is in den grond uw
eigen geest.
Het is verklaarbaar, dat de moderne tijd
tracht de aandacht af te leiden van onszelf.
Waar eeuwigheidslicht onderging, waar men
niet imeer weten wil van Gods gebod, is een
demoralisatie ingetreden op alle gebied. De
zedelijke nonnen wijken terug, en de gren
zen welke door de voorgeslachten als van
God gesteld werden beschouwd, worden uit-
gewischt.
't Historisch Materialisme bracht de soc.-
dean. beweging, welke haar konsekvventie
ond in het Russisch Communisme. In al
zijn vormen evenwel riep het socialisme de
groote macht der arbeiders op als tegenhan
ger tegen de industrieele magnaten. Het
onmt een geestelijke draaikolk in alle in
dustrieele volkeren, welke een ruineuze uit
werking had. De massa's eischten steeds
grooter sociale wetgeving. De arbeid is niet
een levenstaak om zichzelf maar
dient uitsluitend om het verlangen naar ge
not en ontspanning te kunnen stillen, waar
naar men haakt, de ziekelijke sportman ie, de
licJhaaimskultuur, het herleefde heidendom,
•aan de duizenden graag hun offers
brengen zijn er het bewijs van.
De sociale wetgeving legde aan het be
drijfsleven een last op, zwaar om te dragen.
Economisch moest men allerlei kunstmidde
len aangrijpen om het afzetgebied te behou
den of uit te breiden en tegelijk zich onaf
hankelijk te maken van het buitenland. Het
hoofdmoment voor den oorlog is geweest de
economische worstelstrijd, welke zijn diep-
sten grond heeft in de geestelijk-zedclijken
toestand der wereld.
Wij mogen hen niet volgen, die zonder
meer zeggen, dat de crisis een gevolg van
de zonde is. Als er voorspoed is, dan kunnen
we toch ook niet zeggen, dat de wereld dan
minder zondig is, omdat er voorspoed is.
In voor- en tegenspoed is de wereld ver
doemelijk voor God. Deze.crisis is niet al
leen een economische, maar ook een geeste
lijke.
De staatsbemoeiing is vérre uitgegaan
buiten de werkelijke overheidstaak. De
sociale geesten zijn ook onder ons rondge
gaan. Daardoor is het verantwoordelijkheids
gevoel gedrukt, de spaarzin geknakt, de
energie verlamd. De beste kringen van ons
volk, die vroeger in tijden van druk zelf
zorgden en zich dan zooveel mogelijk be
krompen, staan nu radeloos en heffen allen
de handen smeekend op tot den afgod: den
modernen Staat De almacht van den mo-
en Staat is voor duizenden en duizenden
het laatste plechtanker. Dat is de geest der
eeuw en de dag is aanstaande, dat die geest
beschamen zal, dat God tot de wereld zeggen
il: laat uw afgod u redden.
Zoo is de tijdgeest en hij is in den
diepsten grond de geest van den antichrist.
Wij staan mede schuldig. Nergens blinkt een
ster van hoop in dezen nacht. Waarheen
wij? is de angstige vraag. Wat te doen
tot genezing? Wij moeten genezing hebben
ran den geest des tijds. Geen plaats in den
luchtballon van valsch idealisme door den
geest der eeuw voorgespiegeld. Gods Woord
leert ons de menschheid zien als verstorven
I in haar zonden. Wie in het dal onzer ver
lorenheid ingaat, late varen alle hoop op
den mensch. De moderne menschheid wordt
in zichzelf beschaamd. Wij moeten breken
1 met alle valsche theorieën cd vooze idealen
eener menschheid, die zichzelf verlossen
Gods Woord leert, dat de overheid de
machtsmiddelen hebben moet om haar taak
te volbrengen. Een andere eisoh is, dat de
overheid zich haar roeping bewust zal too
nen. Wij behoeven een overheid, die kan
handelen, al gaat het dwars tegen den geest
des tijds in. De diepste antithese tegen den
geest des tijds is de eiscli van Gods Woord.
De volksmassa's worden verteerd door zucht
naar genot. Weinig werk, hoog loon,
kwisting in bioscopen, sport en ziekelijke
lichaamscultuur.
Gods Woord roept ons echter tot Golgotha.
Het plaatst ons voor den Gekruisigde. Tegen
over de wereld met haar genotzucht is er
geen scherper tegenstelling dan het Kruis.
Ondergaan ook zelf3 Gereformeerde kringen
echter niet de zuiging des tijds in de zucht
naar genieting? Goddank mogen wij nog
spreken van een eeuwigheidslicht in het
duister dezer eeuw. Er leeft nog een Gods
volk als een naohthut ïn den komkommer
hof. Als we zien hoe versplinterd en ver
deeld dit is, hoe een formalistisch vunzig
kerkistisch streven wordt gezien, dan is
droefheid, dan moet men denken aan
kolokwinten: de dood in den pot. Wij moe
ten weder Christen worden. Troclstra zeide
eens in een debat tot zijn tegenstander:
heb ik tegen u, niet dat gij een Christei>
zijt. maar dat gij het niet zijL Wij moeten
het kruis beleven. Augustinus hoorde in
den hof te Milaan het woord: Neem en lees.
En hij las toen „Doet aan onzen Heere Jezus
Christus". Hij moest het Kruis beleven.
Dat Ohristendom is ten zeldzaam goed.
Zijn we niet in menig opzicht de wereld
gelijkvormigd? Tot den kruisweg moeten wij
wederkeeren. Daarin is redding van deze
crisis.
Dit is de al-beheerschende antithese: het
koningschap der wereld of het koningschap
Gods. Onder ons zal dit bewustzijn moeten
herleven, dat wij zullen moeten leeren diep
te bukken om weer te kennen de onbreek
bare kracht des levens die gegeven is in de
Godc verheerlijkende daad. Dan zeggen
met Da Costa: Ik zal door geen tijdgeest of
zijn dwaalgeest mij laten leiden. En met
denzelfden dichter: Plant, op geen voorrecht
meer dan Jongelingen, in de stervende
wereld rust de toekomst van ons Hervormde
volk op u. Op u rust de ontroerende ver
antwoordelijkheid voor der vaderen erfgoed.
Gij zijt geroepen tot de worsteling met en
tegen de goden dezer eeuw.
Met daverend applaus bracht de vergade
ring haar dank aan den referent.
MIDDAGVERGADERING
Afgevaardigden aan 't woord.
In de middagvergadering werd voorlezing
gedaan van een hartelijk begroetingstele-
gram van den Ned. Bond van J.V. op G.G.,
terwijl de vergadering werd toegesproken
door de heeren Blokland namens den Bond
van Knapen vergaderingen op G.G.; Vos
namens .den Bond van Chr. Geref. J.V.; Mej,
H. M. van Willigen, namens den Bond van
Ned. Herv. Meisjes-Vereen, op G.G.
De heer M. Not eb oom, van Gouderak,
bracht verslag uit over redactie en admini
stratie van „De Vaandrager". Het orgaan
verkeert in bloeienden toestand. Het batig
saldo steeg tot 3000.—. Het totaal-bedrag
der abonnementsgelden nam in 3 jaar met
25 pCt. toe.
In de redactie werd Ds. v. d. Zee (leidraad
Bijb. Geschiedenis) opgevolgd door Ds. Kie
vit; Ds. Severijn (Letterkunde en verschil
lende secten) door Ds. Woelderink. Uitbrei
ding van het blad is noodzakelijk. De roos
ter van Geloofsbelijdenis van Prof. Dr.
Severijn zal spoedig in boekformaat worden
uitgegeven.
Bestuursverkiezing.
De aftredende bestuursleden Ds. R. Bart-
lema te Zeist, Ds. H. A. de Geus te Huizen
Prof. Dr. J. Severijn te Utrecht, worden
met overgroote meerderheid van stemmen
herkozen.
Referaat Mr. Verkerk.
Mr. Verkerk, burgemeesfer van Hedel,
„Volkenbond en ontwa
pening". Hij had zijn
referaat in een origi
neel en vorm gegoten,
namelijk in dien van
een pleidooi en ving
aan met te zeggen, dat
hij zich „advocaat voor
een verloren vrede"
voelde toen ds. De Geus
hem vroeg om iets voor
„onze jongens" te ver
tellen over volkeren
bond en ontwapening.
Mr. E. P. Verkerk sPr- bestreed de „akte
van beschuldiging" in
vijf punten:
I. Wij beschuldigen den Volkenbond dat
hij in de twaalf jaren van zijn bestaan den
wereldvrede geen stap nader heeft gebracht.
Aannemende dat dit zoo is was dit dan
mogelijk? Er tintelt in vrede toch ook nog
iets van liefde en zeg nu maar eerlijk dat
het met die liefde nog treuriger gesteld is
dan met dien vrede, maar is dit de schuld
nlkenbond? Den volkenbond is
slechts weggelegd de beschikbare hoeveel
heid liefde om te zetten in regelen des
rechts. De volkenbond kan toch geen liefde
gaan prediken omdat de kerken het te druk
hebben met den vrede!
Nu de vraag omgekeerd! Wat zou het
tijdsbeeld te zien hebben gegeven als do
grooten der aarde niet hadden gehad een
plaats der samenspreking op de tribune der
wereldconsciemtio? Nimmer heeft een lid het
durven bestaan geen gevolg te geven aan do
uitnoodiging van het secretariaat om zich
tc Gonève te komen bezinnen voor het elders
naar rle wapens greep. Ook dan als de eer
ste mislukking er was en het onvermijde
lijke zou komen, ging er kracht uit ten goe
de van dien volkenbond. Ziet onder groote
spanning in de vergaderzaal Dr. Yen en
Sa!o argumentceren met recht en dreiging,
terwijl de klok naar twaalven schreed en
de wapenstilstand afliep! Ziiet hoe de vlam
men opschieten bij de Woesoeng forten! en
bekent of gij gelooft dat aan dien Japansch-
Chineeschen oorlogstoestand eerder een eind
gekomen, als er geen volkenbond was
geweest.
II. Wij beschuldigen den Volkenbond dat
hij door zijn mislukkingen tot gevaariijke
eacties prikkelde.
Inderdaad er zijn van die zienei's, die de
wereldheerschappij hebben gezien in den
nacht en imet de kleuren van den droom
hebben gesierd het volkenbondsstro ven. Dit
waren Wilson, iBriand en Streseman niet
Hun stond zelfs In de vereenigde staten van
Europa niet heerschappij maar verlichting
van druk voor oogen. Dat wie zijn geest laat
wegvlinderen in de streeling der onwezen
lijkheid of niet of zonder vrede van zijn
zwerftocht thuiskomt, mag u geen verwon
dering baron.
Dat afbraak van perfectionisme leidt
tot maximum snelheid, tot revolutie, is zeer
wel verklaarbaar. De opstand der machte
loosheid is een natuurlijke reactie van het
niet in vervulling gaan van wenschdroomen
op korten termijn. Hard is de terugval in
het haatcomplex der volken, maar in dien
val struikelt het recht niet, want het recht
was niet in den droom de volkenbonds
gedachte als poging om het heimwee des
rechts te stillen, gaat vrij uit.
III. Wij beschuldigen den Volkenbond dat
zijnsondanks oude machtsverhoudingen de
rechtsgedachte blijven overheerschcn. Be
denk, dat de kracht der volkenbondsbeslis
singen ligt in veelal vereisehte eenstemmig
heid waarbij alle leden, met uitzondering van
Engeland niet zijn dominions gelijkelijk één
stem uitbrengen. Bedenk voorts dat kleine
natiën vroeger nooit meebliezen in
eert der grooten, zelfs niet op het podium
mochten zitten.
IV. Wij beschuldigen den Volkenbond dat
hij niet wetende wat hij wil zelfs bij gunsti
ger omstandigheden geen succes kan
horgen. Waarom gaf de volkenbond zoo be
trekkelijk weinig? Omdat de volkenbond is
zegt Prof. Versijl een ontwikkelend in
stituut van volkenrecht vol rechts-onzekcr-
heid en rechts-verscheidenheid. De praktijk
heeft echter de parallelloopende bevoegd
heden van de groote vergadering, waarin al
len zitting hebben en van den raad, waarin
slechts de vertegenwoordigers van wereld
belangen en enkele kleinen bij keuze zitten,
allengs meer afgebakend. Met de middelen
is het zoover nog niet maar moogt gij den
beginneling verwijten, dat hij vooral onder
moeilijke omstandigheden tastend den weg
gaat? fs het niet verschoonbaar dat naar
verzoening en bemiddeling werd uitgezien,
waar het recht had moeten spreken. Als de
gunstige omstandigheden er zijn en de rege
ling des rechts weerklank vindt in de inter
nationale moraal komt het permanent hot
van internationale justitie in het centrum
der belangstelling. Dan zal de majesteit van
het recht glinsteren in de ruiten van het
vredespaleis.
V. Wij beschuldigen den Volkenbond dat
hij zelfs de wapenen tot den strijd niet in
beslag nam subsidiair niet gelimiteerd dis
tribueerde.
Geen handelsvrede, geen financieele vei
ligheid, geen sociale gerechtigheid. Er is
oorlog. Daar liggen gesneuvelden en gewon
den: kooplieden, bankiers, arbeiders en bo
ven hen raast de crisis. Ook de pioniers der
reconstructie vallen! Alleen onder den grond
in de loopgraven Is het voorloopig nog vei
lig. Dal is de werkelijkheid, de bloedroode
werkelijkheid!
Wat deed de volkenbond voor de militaire
ontwapeaiing?
Hij verbond zijn leden tot bepaalde
plichtingen om geen toevlucht tot oorlog te
Vóór het conflict er ls erkenning dat de
rede eischt beperking der nationale bewa
pening tot wat eigen veiligheid en volken-
bondsplicht voorschrijft en eerbiediging der
limieten welke door den raad zullen worden
vastgesteld.
Als het conflict er is moet een bepaalde
procedure worden gevolgd.
Raad, scheidsgerecht of rechtspraak
ten ingeschakeld en drie maanden gewacht
rnet vechten. Als het conflict toespitst, moe
ten 's raads beslissingen worden gehoor
zaamd en bij eenstemmigheid in het ergste
worden deelgenomen aan volkenbondsoor
log en volkenbondsboycot. De hoegrootheid
der bewapening tevoren geregistreerd
ln particuliere handen tegengestaan
de uitsluiting van bepaalde strijdmiddelen
wordt door de ontwapeningsconferentie
overwogen. Stel nu dat de crisis om gelde
lijke redenen de uitkomst bracht, zou dan
Uw blijdschap onvermengd wezen over een
ontwapening zonder de moreele binding
der overtuiging, gebaseerd op de heer
schappij des rechts?
Het zijn de politieke sluwelingen en
diroomkijkers die staan naar het leven van
den volkenbond en daadwerkelijke ontwa
pening keeren.
En het is aan U hoog te heffen die eenige
reden van bestaan van den volkenhond
die kreet des rechts in het lijden van hen
die geen vertroosting hebben.
Do roover van den vrede is de geest des
menschen, het is die onrustige zwerver, die
•roest de on'imoeting met den Sterkgewa-
pende, met God!
Vandaag is het Pinksteren! Vandaag
iert gij het feest van Nathan die geen
leugen gedoogt op lip of hart
En gij vergadering'?
Gij gelooft in de inbinding van den toorn
.a zegt: De Eeuwige Offeraar, Christus
Jezus, wil geen tempeltjes in den krater.
Hebt gij U dan al ingedacht hoe dat vol-
kenbondspaleis Babel's torenbouw in de
stad van Calvijn zal vallen? De puinhoopen
zullen den kruisvorm nemen van hel moe
ten willen en het niet kunnen. Gaat nog
voor dat tempeltje staan en probeert
of gij nu kunt ontcijferen het opschnft van
oud goud in diep vonkende letters: Van
hel einde des lands. Zooals het in de Psal
men staat. Uw eigen mannen, Colijn, Anema
Rutgers en Nederbragt, hebben het gelezen
r naar gehandeld om dat zij in eigen
zielehuis hoorden weerklinken den konings-
roep van het heimwee des rechts. Veroor
deel den volkenhond waar reehtslieimwee
kan schenken lijdensverzachting. Veroor
deelt den volkoilbond als gij dit nog durft,
verloochent nooit dat heimwee des
rechts dat ook in U schreit om meer dan
harpeverademing om zielebevrediging en
ontroer dan in Uw jonge ziel door de roer-
looze stilte van den vrede met God, den
Rechtvaardige. Nader mijn God tot UI
Nader tot U! (daverend applaus).
Behandeling van voorstellen.
Verworpen werd een voorstel van „Eben
Haczer" te Utrecht om den Bondsdag te
houden op den Tweeden Paaschdag.
Aangenomen werd een voorstel van het
bestuur 'Jer Provinciale Afdceling Sticht en
Veluwe om als proef voor één jaar den
bondsdag te verplaatsen van Tweeden Pink-
terdag naa.r Hemelvaartsdag en dien te
splitsen in 'longdsg op Hemelvaartsdag en
huishoudelijke vergadering op den dag voor
Hemelvaartsdag.
vereeniging „Guido de Brav" te Delft
had een voorste! ingediend, dat het bonds-
bestuur ernstige maatregelen zou nemen
tegen de voortwoekerende vvereldgelijkvcir-
gheid, welke de laatste jaren in ver
schillende afdeelingen openhaar wordt en
met name in de jaarvergaderingen tol uiting
komt. opdat de afdeelingen beantwoorden
aan de in art. 2 en 10 der Statuten gestolde
ischen. l it de bespreking bleek instem
ming met di' voorstel; ook het bondsbestuur
had daarmee instemming betuigd.
Dezelfde vereeniging had een voorstel in
gediend, da; bet bondsbestuur op grond van
Nog steeds
staat de oude
beproefde kwaliteit van
HAVERMOUT H.O. bovenaan
deter dan elk ander merk en niet duurder
want een pak H.O. weegl bijna 6 ons (netto 570 gr)
art. 3 der -Statuten zich definitief zou uif-
j spreken legen aansluiting der afdeelingen
bij het Ned. Herv. Verbond tot Kerkherstel
ol de Jongerengroep van dit Verbond;
maatregelen zou nemen tegen de afdee
lingen of personen, leden enz. van den
Bond, welke zich bereids bij dit Verbond
mochten hebben aangesloten;
en de afdeelingen zou aanmanen, zich
van alle actie ten gunste van dit Verbond
te onthouden.
Het bondsbestuur gaf het volgende advies
op dit voorstel:
Het Bondsbestuur gaf in „De Vaandrager"
van 4 Maart 1931 no. 12 van den 19en jrg.
een nadere uiteenzetting van zijn stand
punt inzake het Ned. Ilerv. Verbond tot
Kerkherstel. Het Hoofdbestuur maant in
bedoeld stuk de J.V. en om principieele, en
om practische redenen ten sterkste af om
als zoodanig bij het Hervormd Verbond tot
Kerkherstel aan te sluiten. Tevens besloot
het alle ingezonden stukken dit onderwerp
betreffende voor plaatsing te weigeren, ter
wijl de Hoofdredacteur in een driestar van
18 Nov. 1931 adviseerde zich als J.V. niet
met deze actie daadwerkelijk te bemoeien,
als niet liggend op haar terrein.
(Uit vorengenoemd artikel citeeren wij de
volgende zinsnede: „Het Bondsbestuur kan
begrijpen, dat in het Hervormd Verbond
een zeker protest tot uiting kwam tegenover
de afwijzende daad van de Synode inzake
het reorganisatierapport. Evenzeer kan het
verstaan, dat de verwachting van een mas
sale beweging het hart van jongemannen
zoozeer kan vervoeren, dat zij er zich spon
taan aan geven. Dit mag het Bondsbestuur
echter niet weerhouden om onomwonden te
verklaren, dat het z.i. in strijd is met den
aard en het doel, zoowel voor onzen Bond
als geheel, als van elke bij onzen Bond
aangesloten Vereeniging om als Vereeni
ging lid te worden van het „Hervormd-Ver-
bond tot Kerkherstel" of van dergelijke
organisaties"). (Red.).
Over dit voorstel ontspon zich een vrij
breede discussie. Nadat het werd toegelicht
door de afgevaardigde van Delft, zeide de
Voorzitter, dat het Bondsbestuur niet is een
vader of moeder of schoolmeester, maar een
vertegenwoordiging van de vereenigingen.
Het bondsbestuur heeft zich principieel
uitgesproken tegen aansluiting der vereeni
gingen bij Kerkherstel. Verder kan het niet
gaan. Prof. Severijn wenschie dat de ver
eenigingen di zich aansloten bij Kerkherstel
geschrapt zouden worden als leden van den
Bond, al zouden er dan maar twee of drie
vereenigingen in den Bond overblijven, dan
zou spr. nog wel hoofdbestuurelid kunnen
blijven.
Dr. C. Beekenkamp van Leiden, zei
de dat uitgemaakt moest worden of de Bond
nu Hervormd of Gereformeerd was.
Ds. de Geus en Ds. Bartlema spra
ken zich ook nog uit tegen het Verbond
van Kerkherstel.
Op voorstel van Prof. Visscher werd
besloten om de beslissing over deze aange
legenheid uit te stellen tot de volgende
vergadering.
Hierna werd de vergadering gesloten.
Schoolnieuws.
Prof. Dr. G. C. NTHOFF f
Te Groningen is op 75-jarigen leeftijd
overleden Prof. Dr. G. C. Nyhoff, oud-hoog
leeraar in de Verloskunde aan de Rijksuni
versiteit aldaar.
Op 18 Juni 1881 promoveerde de thans ont
slapene in de Geneeskunde. Hy werd in 1897
benoemd tot hoogleeraar te Groningen. In
1927 werd hem op zijn verzoek eervol ontslag
verleend.
HOOFDBENOEMINGEN
Nederwoud, (bij Lunteren), J. de Ko
ning, oud-hoofd te Krabbendyke. Voor tydelyk.
Ing. 15 MeL
ONDERWIJZERSBENOEMINGEN
jogeveen ('t Haagje, Geref. School,
d J. W. Broekema), mevr. M. A. Veldman
Van Dijken, aldaar. Voor tydelijk.
Balk (hoofd M. Dijkstra), H. Rusch te
Lemmer.
Fijn je (hoofd B. Fokkens), R. Hiemstxa
te Pingjum. Voor tydelyk.
Radio Nieuws.
DINSDAG. 17 MEI
a AVRO: Honga&rech en*
Fraasche muziek
AVRO: Gramofoonmuetek
AVRO: Zang voordracht
_ri.Mckwa.rtet
sum AVRO Omroeporkest
dborg: Qmroe-porke.n
i KRO: Zaag Willem He reken rath
h a uPianorecital
awuit«rhi uien: Pop. eomoerj
•sum ARVO: Omroe-porkeat
i KRO: Graaiofoonmuiiek
18.30 HU v
Crlaia
19.00 H I 1 v
19.30 H i 1 v e r s i
KRO: PersbericJiteL
u m AVRO: Persberichten
WOENSDAG 18 MEI
8.01 Htlv
8 16 Hulzen NCRV:
10.00 Hulzen NCRV: D&m»i
11 00 Huizen NCRV: Harmoniurobeepelt
11.20 Kalundborg: Strijkorkest
12.01 Hilversum VARAVarn-septet
NCRV: Middagconcert
16.20 L a n
16.55 Wa n
17.80 Hil v
14.30 Hu I z
lectmr
16.15 H 11 v
18.00 Hu
Bru
18.45 H it i z
sag
20.00 H u
i NCRV: Conei
i VARA: Gramofoon muziek
i NCRV: $IeJ. Wemttack: Chr,
Dultacfee
in NCRV: Leger des Hel la Utrecht
16.30 Hl 1v« ri
17.00 Hu laeti
deruurtje
u m VARA: KimdenlurtJe
NCRV; Mej. S. Groencweg.
olltle- «n Persberichte
NCRV: Polltleberl**ten.
NC.RV: PoliLieberichten
NCRV: Pereberiöhten
Volledige programma's ln
de Cmroepgids. Duidelijke
foto's; best verzorgd Radio
blad; 4 gld. per half jaar of
18 ct per week. Ned. Chr.
Radlo-Vereenigüig, Voog-
lenzang, Ede. Draagt hij in
de omroepkosten.
N ij kerk, G. (U.L.O.-School), J. T. Bou
wer te Zaandam.
Amsterdam-Oost (Groen van Prinste
rerschool, Zaaiersweg 15, hoofd H. F. du Pon),
mej. A. H. Hamstra te Amersfoort. Voor tyi
Glanerbrug (Herv. School, hoofd J. A.
Velsink), mej. J. H. Bronsema te Almelo.
H e e m s e, F. Oldenhuis te Bedum.
JUBILEA
De heer W. van der Zwaai, hoofd van
de School met den Bybel te Heinenoord, hoopt
1 Juni a.s. den dag te gedenken, waarop hij
vóór veertig jaar aan het Christelijk onderwijs
"erbonden werd.
Op 1 Juni 1892 trad hij in functie als onder
wijzer aan de toen pas geopende Christelijks
School te Stadskanaal, wier veertigjarig be
staan 26 Mei a.s. zal worden herdacht. Van
Stadskanaal vertrok hij naar Rotterdam, om
vervolgens weer naar eerstgenoemde school
terug te keeren. Daarna was hy eenige jaren
als eerste onderwijzer te Groningen werkzaam.
Op 1 Mei 1900 ging hij als hoofd naar de Chris
telijke School te Tinte by Den Briel. Na 6 jaar
vertrok hjj naar de toen nieuwgebouwde school
te Dussen, waar hy vjjf jaar arbeidde. Sinds
Januari 1911 is de jubilaris hoofd der school
met den B'ijbel te Heinenoord, waar hy nog met
lust en ijver zijn taak mag vervullen.
OPENING INDISCHE TENTOONSTELLING
De omkomt! ran II K. H. Prinses Juliana op het terrein der Indische Tentoonstelling.
die door haar met een korte redevoering werd geopend.
