HANDWERKEN
HUISHOUDING EN KEUKEN
OVER SPAREN EN BEWAREN
Een heelen tijd geledep al, hebben we wel
eens een enkel woordje geschreven over het
efbetalingssysteem, waarbij we tot de slot
som kwamen, dat in vele gevallen n.l. dan
wanneer het dingen van eenige luxe betreft,
die men niet bepaald noodig heeft het
niet alleen veiliger (omdat men het im
mers benauwd genoeg krijgen kan door de
verplichting tot geregelde betaling der ter-
miinan) maar ook voordeeliger zou
blijken om de dingen pas te koopen als men
bet geld er eenmaal voor klaar had liggen,
omdat de risioo van deze verkoopmanier
den verkooper meestal dringt tot een veel
hoOger winstmarge.
Dit alles gold echter alleen dn dingen die
men niet bepaald dringend noodig had. Zoo
dra het artikelen betreft, die niet enkel luxe
zijn, maar dadelijk praktisch nut of geldelijk
voordeel geven, bijv. door de arbeid
die men er mee verricht: naaimachine, stof
zuiger enz. arbeid, waarmee men som9
yreemde, betaalde werkkrachten uitspaart,
of door verhuur (bijv. in zaken of als
het meubilair van pensionkamer* geldt
voordeelen, die sums zelis meer dan de af-
fcetaiingstermijnen opbrengen dan wordt
de zaak dadelijk heel anders.
In het algemeen hebben we in ieder geval
bedoeld, om aan te sporen tot zuinigheid en
spaarzaamheid, binnen behoorlijke
grenzen. Is die aansporing niet overbodig
geworden in dezen tijd van werkloosheid,
nu, dc vlotheid waarmee nationale en ge
meentelijke leeningen worden geplaatst be
wijst het, nog aardig wat geld door den
middenstand, speciaal de ambtenaren enz.
wordt vastgezet? Op zichzelf wijst dit laat
ste op een uitnemende nationale deugd. Het
vastzetten van kleinkapitaal kan vaak, en
juist in een tijd van nationale crisis, het land
tot grooten steun blijken te zijn
Doch, als alle goede dingen, kan men ook
dit overdrijven.
Ik herinher me een onderwijzeres van even
twintig, die op een dag een vrije Woens
dagmiddag nog wel over een tafel met
papier zat te cijferen, te cijferen- en toen
een vroolijke oudere zus op het onverwachts
daar binnenkwam, aan deze, nog half in het
gepeins verzonken, opbiechtte: „Zeg, ik heb
zoo 's zitte rekene, maar als 'k nou zoo heel
zuinig blijf leven en spaar wat ik kan. dan
zal ik op alle manieren toch onderdehand
*n jaar of vijftig moeten weze, eer ik er eigen
lijk "van zal kunnen gaan genieten.
„Maar kind!" had de ander, die het
iij later navertelde, toen uitgeroepen, „kam
i n o u pas tot die ontdekking?"
En inderdaad zat dit zielige wurm, dat
spreekwoordelijk gierig geworden was, al
jaren haar leven, ja het beste van haar
leven, te verknoeien zonder er zelf maar iets
van te vermoeden.
Zuinigheid is een mooie, een groote deugd,
maar de ontaarding: gierigheid is als on
deugd nóg grooter!
Spaarzaamheid is prachtig, als men maar
alleen (maar dan ook élles) bespaart wat
men overhouden kan, zoodat er nooit van
verkwisting sprake mag wezen, maar zui
nigheid die bespaart beter gezegd af-
knibbelt, van wat men noodig heeft (of
,van wat men anderen zou moeten gunnen)
die verloopt tot gierigheid. En brengt
ellende!
In verband hiermee willen we nu ook
eens aanhalen en nader beschouwen een uit
spraak van Henry Ford, de groote Ameri-
kaansclie zakenman, die in een interview
voor de „Associated Press" als zijn meening
te kennen heeft gegeven, dat niemand moest
sparen voor zijn veertigste jaar.
Waar nu het koopen op afbetaling juist
daarom bij vele degelijke menschen stuit op
weerzin, omdat zij van oordeel zijn, dat het
veel beter is, voor dingen die men koopen
wil, eerst te sparen, of wel: te sparen In het
algemeen om een appeltje voor den dorst te
hebben, waaruit men dan als het noodig is,
eens iets kan koopen dat buiten de gewone
uitgaven valt, daar lijkt een uitspraak a
de bovenstaande, waarin sparen of „opzij-
leggen" ongewenscht genoemd wordt, wel te
pleiten voor het systeem: betaal uw inkoo-
pen uit uw inkomen
inderdaad is het afbetalingsstelsel dan ook
juist bij de Fordjes in Amerika op groote
schaal toegepast.
Echter geloof ik toch niet, dat we die
Uitspraak zoo moeten opvatten, alsof het
dwaasheid zou zijn, tn huis geld opzij te leg
gen om er eventueel aankoopen mee te doen,
die niet vooruit te begrooten zijn. Eigenlijk
jjt kan men dat laatste toch ook geen sparen
noemen. Eer is het: het uitrekken van een
post „onvoorziene uitgaven" op zijn huis
houdelijke begrooting.
Immers zou men zelfs de afbetalings-
manier niet kunnen volgen, als men niet
periodieke bedragen afzonderde, die voor de
gewone loopende uitgaven niet noodig zijn
en daarop ook niet overschieten.
Neen, wanneer een automobielkoning als
Ford beweert, dat de menschen niet moeten
sparen voor hun veertigste jaar, dan zal met
dat sparen wel bedoeld zijn, wat wij in plat
Hollandsch noemen: „potten", het „kapitaal
vormen".
Maar zelfs als men de bewering aldUB
opvat zal nog bij velen de vraag rijzen: „is
het werkelijk waar?", is dat sparen niet
noodig? Juist in ons land, waar de spaar
zaamheid van oudsher als een bijzondere
en echt nationale deugd werd geroemd en
beoefend, is er veel beweging om zoo 'n uit
spraak van een millionair, die toch niet de
eerst de beste is, en ook een veel te ernstige
eii verantwoordelijke persoonlijkheid, om
zoo maar in 't wilde weg zoo 'n bewering te
uiten> zonder wel goed en degelijk over de
■ssisj kwestie te hebben nagedacht
Nu zullen mijn lezeressen misschien den
ken: och, voor Amerika, het land van den
dollar; waar alles zoo heel anders toegaat
dan hier, is wellicht ook een heel ander
systeem aan te bevelen dan ins ons nederige
landje Evenwel: niet alleen hier, maar ook
al dadelijk in Amerika, heeft die uitlating
van Ford een hevige bestrijding gevonden.
Weken aaneen schreven ontelbare Ameri-
kaansohe kranten lange artikelen over deze
kwestie. Er zijn bladen en ook veroenigingen
geweest, die Ford ronduit vroegen, om zijn
treii» J*16'"0026" bewering terug te nemen. Heil-
;l de '00s noemde men ze. vooral met het oog op
A- vele jonge menschen van dezen tijd, ui.
NS
}or<
d bij
Ook uitgeven kan rente opbrengen.
Hoe men geld „in zichzelf beleggen
tegenwoordig maar al te goed weten, hoe het
geld uit te geven, maar niet hoe men het
moet sparen. Van dat laatste verstaat onze
tijd maar dl te weinig. En wanneer zulke
jongelui dan nog de steun gaan krijgen van
iemand van zooveel beteekenis, wiens woord
gezag heeft en die durft beweren, dat sparen
vóór het veertigste jaar overdreven en over
bodig genoemd mag worden, wie zal hen
don nog van het tegendeel kunnen overtui
gen, want immers: wat het hart streelt, daar
wil men aan In het algemeen werd door de
bestrijders daar het meest den nadruk op
gelegd, dat een stelregel die misschien aan
te bevelen was voor de groote lichten onder
de menschen, voor hen, die in staat zijn met
zevenmijlslaarzen den weg naar het succes
al te leggen, toch niet even goed kon gel
den voor gewone middelmatige menschen,
die voetje voor voetje den levensweg gaan
en die voor 't meerendeel zich genoodzaakt
zien, te bestaan van een bescheiden inkomen
dat geen onverwachte groote „sprongen" toe
staat Wat voor de eerste categorie een goede
raad zou mogen heeten, kan allicht fataal
worden voor de laatsten, die, als zij willen
probeeren om even hard te gaan loopen, al
heel gauw zullen struikelen.
Intusschen zijn er ook velen geweest die
hot met Ford dens bleken. De New-York
Herald Tribune, een der grootstp kranten
van Amerika, schreef: Driewerf heilzaam is
Ford's advies. Hier is het gezond verstand
aan het woord van een man, die een groot
fortuin heeft verworven door de stellen: geef
uw geld uit, in practijk te brengen.
Menige steunpilaar van de maatschappij
kijkt zonder spijt terug op zijn eerste moei
lijke dagen, toen zijn geld zooveel gemakke
lijker werd uitgegeven dan verdiend. Als hij
het bewaard en gespaard had, zou hij een
schat hebben gemist, die oneindig veel meer
waard is dan zorgvuldig getelde geld
stukjes.
En reeds enkele jaren geleden heeft een
andere rijkaard, de radiumkoning Flannerv
uit Pittsburgh uitgeroepen: Geen zuinig of
gierig man maakt ooit een werkelijk succes
van zijn zaken. De man, die altijd met et
gunstige bezorgdheid op de kleintjes past,
wordt ongezond van geest Hij denkt te veel
aan behouden en te weinig aan bereiken,.
Tegenover zulke uitspraken, waarin we
maar al te duidelijk de stem hooren van
hen, die succes hadden In hun zakenleven,
staan gelukkig weer vele anderen. De be
kende Rockefeller bijv. had er vroeger lief
hebberij in om aan kinderen glimmend ge
poetste stuivers te geven met de opdracht:
breng dat naar de spaarbank en zorg dat er
een heeleboel glimmende broertjes en zusjes
bij komen. En James Patten, de graankoning
neeft zelfs altijd verkondigd dat iemand,
onverschillig hoe oud hij is en wat hij ver
dient, toch de helft van zijn inkomen moet
wegleggen als hij het tot iets wil brengen.
Na al de stof die zijn meening had doen
opwaaien, hoeft Ford toen eindelijk zijn be
weren nader verklaard, zonder er echter iets
af te doen. Hij zei namelijk:
„Wat ik bedoel is, dat men zijn geld in
zichzelf moet beleggen en niet in een hank
die een paar procent rente geeft. Doe onder
vinding op, riskeer, werk en waag. Het komt
er niet op aan, of gij uw akelig klein beetje
verliest, zoolang ge maar moed houdt, uw
gezondheid bewaart en... uw geld niet aan
nadeelige dingen kwijt raakt Ik zeg niet, dat
men zijn geld verspillen moet, ik zeg wel,
dat het tijd genoeg is om te sparen, als gij
meer verdient dan gij op een verstandige
manier kunt uitgeven Dit tijdstip zal echter
voor niemand ooit aanbreken door eenvou
dig iedere cent naar de spaarbank te
brengen..."
Voor ons vrouwen die den naam heb
ben over hot geheel nogal erg .angstig'
sceptisch of wantrouwend te staan tegen
over het „wagen" in zaken, kan het geen
kwaad zulke meeningen eens te hooren,
maar we behoeven er toch niet bij te ver
geten, dat ze onmogelijk voor alle typen van
menschen kunnen gelden. Ook buiten het
zakenleven zal het dikwijls blijken, dat men
door het besteden van zijn geld aan leeren
of reizen, op don duur veel verder komt, dan
met een bescheiden sommetje op een bank,
waar men maar heel weinig Van trekt
Ik voor mij zou er echter overigens veel
voor voelen om bij de regel van Ford de
grens wat naar beneden te schuiven en te
/.eggen: in het algemeen is het spare
neden dertig Jaar te vroeg, maar wie na z'
veertigste nog beginnen moet, komt dan
reeds te dicht bij den ouderdom.
Maar nu is het bepaald interessant, om te
lezen, wat Ford in zijn laatst verschenen en
naar ik meen nog niet in het Hollandsch
vertaalde boek voor optimistische dingen
beweert over den ouderdom speciaal over
de werkkracht van menschen op leeftijd.
Het zal voor velen bepaald een troost zijn
zulke dingen te lezen in een tijd, waarin wel
alles schijnt te worden geofferd aan de
jeugd.
Dat dessert bewaren we dan voor een slot-
artikeltje.
FIJNE LINGERIES
Na de fijne nachtponnen met bijpassende
zakken die we onlangs behandeld hebben
volgt hier nu ook nog een zijden onderjurk,
die onder een gekleede japon, vooral onder
bruidsjapon, goed voldoen zal. De onderrand
Is afgezet met op- (niet aan) genaaide kant
en de bovenrand, die vóór in twee punten
uitloopt, heeft een smallere kant in het
zelfde patroon.
Aardig is verder nog de garneering die
uit een zeer eenvoudig met wit gebor
duurd bloemetje bestaat, waarvan w« hier
nog een aparte teekening geven.
NACHTKAPJE
Wie zuinig wil wezen op z'n „Perm" (en
wie zou dat niet?) doet wijs, om voor de
nacht- en in sommige gevallen (bijv. met
schoonmaak ook overdag bij het huiswerk)
een kapje over de dure krullen te dragen.
Het eerste voor den nacht maakt men
natuurlijk in lichte fijne kleurtjes, het an
dere kan van donkerder effen zijde, of des
noods van pompadour of cretonne genomen
worden.
Het model, dat we hier zien. Is al heel
eenvoudig: een breede band. nier van rips-
lint sluitend om het hoofd. Aan één kant
wordt er oen ruime strook van zijde aan
gezet, die aan den anderen kant wordt In
gehaald en dan ln een punt samengetrok
ken. Vooraf meet men aan het hoofd even
naar de hoogte van den kruin, hoe breed
de strook zal moeten worden. Het smalle in
gehaalde toefje op de kruin kan men met
een aardig strikje versleren.
Op ons voorbeeld waa de gladde band van
breed sterk lint waarop een entre-deux van
kant. Zeer jonge meisjes kunnen heel goed
op kort haar zoo'n model 's morgens bij
gangen- en trappenwerk gebruiken om het
haar stofvrij te houden, of ook wel in de
keuken bij bakken bijv.
Het tweede plaatje laat een ander Idee
zien, patroon heb ik er niet van maar moei
lijk kan het niet zijn als men weet dat het
model eigenlijk ontstaat door met een elas-
tiekje dein halsrand in te halen. Men knipt
er dus maar een diep halfrond voor en past
verder aan het hoofd de diepte. De rechte
lijn van het halfrond is dan de band om
voorhoofd en gezicht, die rand wordt met
een smal biesje afgezet. Dit model is meer
uitsluitend voor den nacht en vooral voor
veel. lang haar beter geschikt
VOOR LOGEERDAGEN
Voor vacantles en misschien zelfs nog
meer voor korte weekends kan men profi-
teeren van een gemakkelijk handig en voor
al in het handkoffertje niet te zware reis-
nessaire. We hebben er vroeger al verschil
lende behandeld hier, maar meestal waren
ze nog wel tamelijk bewerkelijk.
Hier hebben we nu echter iets. dat zoo
vlug in elkaar te zetten ie dat je er. dunkt
me. haast zoo aan beginnen zou.
Het is een lapje, dat wordt gevoerd met
linnen, dubbelgevouwen, langs de zijkan
ten dichtgestikt en aan den bovenrand te-
gengezoomd en van een ritssluiting voor
zien. Aparte zakjes maakt men er niet ln,
wel kan men er een paar zakjes van het
zelfde cretonne aan den butenkant opzetten
voor de dingen, die men graag voor het grij-
hebben wil. bijv. eau de cologne, zeep
(ln dat geval voeren met getafte stof of
rubber).
Handig ls, om er ook een paar doekjes ln
te bergen wat grooter dan zakdoeken, die
men dan gebruiken kan hetzij in geval van
plc-nic of op reis. als vingerdoekjes of ook
wel, dan iets grooter, als handdoekjes, nèt
groot genoeg om even de handen aan na te
MOEDER
Moeder, zal ik dan genezen.
Als uw hand mij weer zal streelen
Als uw warme smalle vingers
Mijmrend door mijn haren dwalen.
Als mijn moede hoofd weer eindlijk
Aan uw trouwe schouder rust?
Want uw kind is moe geworden
Van zijn eigen schuld te dragen,
Want uw kind is arm geworden
Van zijn mateloos begeeren
Eenzaam van zijn groot verlangen.
Van zijn rusteloosheid ziek.
En het kan tot God niet komen,
En het kan alleen niet blijven,
En het kan ook niet meer bidden.
En hot kon niet meer verlangen
Als het niet voorgoed geweten
Had, wat gij het hebt geleerd.
Moeder, eindlijk zal ik komen
Na veel bange en wrange dagen
Moeder, eindlijk zal ik komen.
Na veel onophoudlijk zwerven
Moeder, eindlijk móet ik komen
Eindelijk naar U, naar huis.
En gij zult geen woorden zeggen.
Van geen enkel ding mij spreken.
Maar gij zult mijn handen nemen
Even in uw beide handen
En dan een gebed van stilte
Moeder, bidden gaan met mij.
En daarnaln dezen vrede
Moeder, zal ik dan genezen?
Als uw warme smalle vingers
Mijmrend door mijn haren dwalen.
Als mijn moede hoofd weer eindlijk
Aan uw trouwe schouder i-ust
drogen, dat is iets wat altijd prettig te pas
komen kan
We zien hier een vierkant doekje afge
beeld. waarvan het aardige bijpassende is.
dat het een hoekversiering heeft van appli-
catiewerk naar het motief van de gebruikte
cretonne. Men kan er heel goed een klein
bloempje voor uit de cretonne knippen, en
$t d£Ui opzoomen.
j ZELFGEKNOOPTE HANGMAT
Wie nu reeds zomersche idyllen ta het
hoofd heeft, kan z'n fantasie botvieren, door
al is het ook maar ln gedachten, alvast te
gaan beginnen met een hangmat klaar te
maken
Speciaal Iets voor onze jonge lezeressen.
Het is een verrukkelijk idee. om in de zo-
mervacantie in een onzer bosohrijke streken
(ge gaat toch zeker nog wel eens in Holland
uit ook? en vooral in de droeve crisistijd
niet al uw vacantie-geld geregeld naar het
buitenland brengen?) dagelijks met een
of ander mooi boek of aardig en prettig
handwerkje onder de boomen te gaan liggen.
Maar wie daar bij al dien tijd op den grond
blijft liggen, merkt 's avonds of den anoeren
dag dan maar al te vaak, dat daar nog heel
wat meer visitie huist Ook doen menschen
(Me een zekeren aanleg voor rheumatische
pijnen hebben, deze vaak op bij het zitten of
liggen op boschgrond
Dan is het verblijf in een hangmat heel
wat luchtiger en frisscher maar ook rustiger
en zekerder.
Wisten onze lezeresles wel hoe gemakke
lijk men er zelf een maken kan? We laten
er hier een eenvoudig voorbeeld van zie
een echt werkje voor vacantia of voor vrije
middagen en dan heeft men er een die
praktischer is en prettiger ligt dan de mees
te koopexemplaren doen.
Koop wat stevig touw. bijv. twee strengen,
dat zal meestal wel genoeg zijn. Ook kan
men gekleurd grof visschersgaren nemen
voor het netwerk.
Van een plankje snijdt men een haspel
i windt het touw daarop. Verder heeft men
een stokje noodig van ongeveer SO cM. lftng.
Maak nu een lus R. van dik of dubbel-
gedraaid touw die aan een deurknop vast
gemaakt wordt (of aan een ander stevig
handsvat).
Op de tweede afbeelding zien we de lus B.
uiteinde (C) met een losse knoop aan lus
B geknoopt. Daarbij houdt men dan
met de linkerhand hot stokje (D) in de lus
van het touw.
Als we nu bij letter C op de afb. de pijl
tjes nagaan, zien we. hoe het touw verder
eerst om het stokje geslagen wordt en daar-
den knop A. en daar wordt van het
nettouw dat op de haspel gewonden, is het
na terug in de groote lus die men ruim over
de lus B heenlegt Terwijl houdt men bi j let
tor E. de touwen tusschen duim en stokje
vast om te voorkomen dat de lus zou dicht
trekken. Nu wondt de haspel onderdoor d«»
lus die om het stokje zit doorgestoken en
daarna onderdoor lus B. Hierna kan men ch*
knoop aantrekken, waarbij men echter door
met het stokje te trokken (tegen te houden
dus) de grootte van de lus bepaalt. Vergeet
daarbij niet, <lat deze eerste ril lussen .slecht*
halve mazen van het netwerk zijn (zie
afb. 3) zoodat dc volgende nog dubbel zoo
groot worden.
Als er nu op die manter ongeveer 30 lus
sen zijn gemaakt (al naar men het hangmat
breed wil hebben, maakt men moer of min
der lussen) dan draait men het werk om en
doet hetzelfde als bij don eersten toer, en
gnat zoo steeds verder tot de gewenschte
lengte is verkregen.
Om te beschrijven lijkt het een heele be
weging dat knoopwerk, maar wie bet na
volgt met do stukken in de hand. zal zien,
dat het werk gauw went, en dus wel mee
valt Heeft men de lengte, die men wenscht
dat gaat geheel naar eigen verkiezing, (voor
langere menschen maakt men natuurlijk
niet een kortere mat of het zou moeten
zijn uit vroolijke plagerij maar gewoon
lijk zal men met een lengte van 1 Meter,
indien niet minder, kunnen volstaan, dan
breekt men af en werkt aan begin en eind
van het net een stevige lat van voldoende
lengte door de mazen.
Op een afstand van ongeveer driekwart
meter tusschenruimte boort men ln de lat
dus dicht bij de uiteinden twee gaten
waap een vrÜ dik touw door heen kan. Dat
touw nu. rijgt men langs de zijkanten van
het net door do randmazen en legt knoopen
aan de binnenzijden van de latten (omdat
deze anders naar omlaag zouden schuiven).
nGcuiftovuul)
De Kftchenkook brandt op eigen gat.
Een eenvoudig apparaat vormt benzine
om tot gat. De Kitchenkook it dut overal
te plaatsen. Kookt tneller. bakt beter en
verbruikt minder dan eenig ander kook-
toette!. Geen roet, geen walm, geen rook.
Vraagt proipectus met attettenboek van
tevreden gebruikers en adresten weder-
MEYER Co. - Engrot AMERSFOORT
Verder gaan die touwen dan door de gaten
in de latten hoen, en komen ongeveer een
halven meter verder samen in een metalen
ring. Om niet alles aan die twee zijtouwen
te laten hangen, kan men nu verder nog
twee dri« of vier van die touwen van uit do
lat naar de sterkere ijzeren metalen ring
toe knoopen.
Tenslotte heeft men dan alleen nog wat
dik ophangtouw noodig. dat door de ringen
gaat en verder om de boomen gebonden
wordt. Die touwen kan nien los gebruiken
en van verschillende lengte neo>en.
Ook als kinderspeelgoed in eigen tuin is
me meermalen gebleken dat zoo'n hangmat
maar zonder de zijlaten zoodat men er i n,
niet er o p ligt. heel veel pleizier geven kan.
Men kan er als men er «elf bij blijft
staan natuurlijk heel genoeglijk een tweo
of drie kleutertjes tegelijk in laten schom
melen en grootore kinderen onder elkander
hebben er tegelijk ook veel schik mee. Men
zorgt natuurlijk in die gevallen dat de hang
mat niet t« hoog boven den grond komt to
hangen, en liefst boven een grasdek.
ELZ ASSER AARDAPPELSOEP
Etn zeer goedkoope aoep. dia toch heel lek
ker smaakt, geeft het volgende recept:
1 K.G. geschilde en gew&sschen aardappelen
worden aazi stukjea gesneden en ln water gaar
gekookt. Wanneer te fijngskookt zijn. wordt
een flinke, in stukjes gesneden prei toegevoegd
en blijft dit alle? nog een kwartier goed door
koken. Dan wordt zout, peper en nootmuskaat
toegevoegd., de soep nog doorgekookt tot ze-
goed gebonden is. veprolgene zóóveel melk toe
gevoegd tot zo een goede kleur gekregen heeft
en de soep opgediend met ln boter gebakken
blokjes brood.
VANILLE- EN CHOCOLADEVLA
Voor pl.m. vijf personen:
5 eieren i Liter room. 75 gr. aulker S stokje
vanille.
4 eierdooiers, 1 heel el i liter room. 76 g
suiker en de vanlUe werkt men goed dooreet
Dan roert men het mengsel met een hou te
lepel op zacht vuur. tot het bindt. Het mag nl«
koken. Men doet de vla op een compoteechai
jhocoladevla bereiden (cróme
chocolat) <Lan voegt men bij bovengenoemde
Ingrediënten 60 gr. cacaopoeder.
Een ander recept voor chocoladevla:
ln het deeg om i
Bak het ln de o
Dien hean op i
of geslagen'
EEN EENVOUDIG TOETJES
i de gewone wijze
malzenavla die
afmaakt met 2
RIJSTSCHOTEL MET TOMATEN
50 gT. rijst. 100 gr. boter, p&rmesaansche kaas
aar smaak. Meng de rljat met de gesmolte^
oter en aJa dit goed door elkaar gemengd li
oeg er dan langzaam warm water bij. Ia dez
uissa half gaar, geef er dan smaak aan me
ooraf bereide tomatensaus en voeg er voo
GISTBESLAO VOOR VRUCHTENKOEKEN
K.G. bloem, SSO gr. boter, 1 el, 1 etc
50 gr. gist, 50 gr. suiker, 1| dL melk.
De bloem en boter mengt menfijn door
dikte van een gulden en belegt een vla.kk<
,-orm of springvorm er moe, zo© dat ook
■pstaande kant verkregen wordt De bo-
.vordt dan met fijngestampte beschuit be
strooid, waarop de vruchten, b.v. Ingemaakt
i, pruimen tot marmelade gekookt, enz.
ele.gd' worden. De vruchten mogen
BIJ goedo onderhltte bakt men den koek
CROCOLADBKOEKJE3
(kunnen ook kalkeiersn zijn). 2
lichte basterdsuiker, 1 half ona beate poeder
chocolade, 2 ona petit beurre biscuits, 1 pond
plantenvet of boter.
flink, voeg daarbij de auiko
totdat de sulke
do poederohocolade
hot vet en giet het bij
nde totdat alles vermengd i?
opgelost Smolt hot
vorige, goed roerende
rr nu de gebroken biscuit»
ïogeens flink door het mengsel en gie
uit op een beboterd bakblik op 2 of 3 c.r
dikte. Laat het één nneht bekoelen en snijd he
daarna In langwerpige of vlerkante stukjee.
ROZIJNEN-PUDDING
Bedek den bodem van
punt zout. 2 eetlepel»
in^ gem be rpoeder. Ove relet 'dit'
Maak
eef dooi.
fgestreken theelepels bakpoi
Hjjf 0 Mepels suiker. Meng 1
dooreen
eetlepels boter en kneed er daarm
door tot het e«n zeer zocht deeg ls.
Rol het uit. aoodat het de appelen, etc. ruim
bedekken kan leg het deeg over de appels.
a n ran<1 goed tegen don wand van den
schotel en knip roet 'n schaar enkele gaatjes
•rdoolers. Laat de vla bekoelen ondec i
roeren. Klop voor 't opdoen het eiwit z.-o
APPELEN MET SINAASAPPELEN
tersen of framboz«_.
Vooral voor kinderen en zieken Is deze fris-
HANDREIKING
Van onze lezeressen
Een jong leaeresje schrijft ons naar aan
leiding van mijn stukje over de patroonteo-
keningen op fluweel, dat men diere «onder
pletten kan instrijken op do volgende ma
nier: Eerst een lap fluweel met de goede
kant naar boven op de strijkplank leggen.
Daarop wordt nu het fluweel waar het pa
troon op geregen is „onderst boven", dus
met den goeden kant naar onder neergelegd
en dan strijkt men. Ze vertelt ook nog,
dat het eerst scheen, of het patroon er niet
op zou komen, het bleef haast onzichtbaar,
maar Juiat met het afborstelen kwam het
sterker voor den dag.
Een onzer legers we verheugen ons
tegenwoordig wel In belungstelling van dien
kant (is het een dan gelukkig ge
volg van de malaise? Ik hoop van niet. ik
hoop, dat hot blijvend tal blijken) is zoo
vriendelijk ons te schrijven, dat in het ove
rigens aardige stukje over de naaimachine
motor, het slot een onjuistheid ls. Ik ver
telde (zoo was lk heusch ingelicht), dat
het naaimachinemotortje een stroom van 1
KW. por uur gebruikte. Zelf vond ik dat
<x>k altijd verluizend en als ik er ooit een
gebruikt had, zou lk wel e\en hebben na
gegaan of het werkelijk zoo was.
Nu „geloofde" ik het maar. doch nu
wordt ona liericht gelukkig rechtgezet door
de meddeeling van een onzer lezers, dat ze
inderdaad maar een stroom van 75 Watt
gebruiken, dus ongeveer zooveel als een
flinke hniskamerlamp.
Wie zoo'n motor heeft, ral dut natuurlijk
zelf u-el weten of ondervinden, maar voor
anderen, die er misschien door zouden tenig
schrikken, vertollen we het hior gaarn*
over.
STOVEN
Een andere lezer vertelt ons, dat d« electr.
stoven waai ik het pas over gehad heb
(tegenwoordig?) als ze gn<vj zijn, voorzien
«ïjn van een temperatuurschoring. Dat zijn
twee metalen strookjes, die bij verwarming
(door ongelijk uitzettingsvmroogen) van el-
knar gaan. /oodat dan het contact wordt
verbroken, (de stroom niet doorgaat). Later
na het afkoelen, trekken ze weer recht en
komt er \veer stroom. Op die manier kan 't
'•is geen kwaad als men de stoof eens eon
uurtje vergeet. Zo ka*» niet schroeien en
ook geeft «e dan geen noodelooze stroora-
k oston.
Verder geeft deze lezer nog een prakti
sche raad tegen het eloctr. gevaar, welke
ik vroeger ook als eens plaatste, dat men
hij hot gebruik van een apparaat onder
stroom (stofzuiger. strlikllzert niet tegelij
kertijd met de andere hond een km an (van
gas of water) of buis mag aanraken. Er
raking levensgevaarlijk zijn.
Onze lezer mankte hot eens onlangs mee
it eon dame (gelukkig maar .alleen d-
hand ernstig brandde. We komen op d«*e
electr. gevaren nog wel eens torn;.
