"glvexmt JTrtfcrijr (Smmtt
Dagelijks verschijnend Nieuws blad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
De Standaard
zestig jaar
BINNENLAND.
Vereeniging van Predikanten
van de Geref. Kerken
Land- en Tuinbouw.
abonnement:
Per kwartaal 3.25
(Bescliikkingskosten f 0 15.)
Per week 0.25
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksclie zending 6.—
Bii dagelijksclie zending 7.—
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7% cent
Zondaesblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 (na 6 uur 3166) Postbox 20 Postgiro 58936
NO. 3622 VRIJDAG 1 APRIL 1932
ADVCRTENTIEN
Van 1 tot 5 regels1.17^9
0.22 Yt
m
van 1—5 regels 2.30
Elke regel meer0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan t bureau
wordt berekend o.lO
12e Jaargang
Dit nummei bestaat uit VIER bladen
Het is heden zestig jaar geleden, dat
in bescheiden omvang het eerste num
mer verscheen van De Standaard. De
vier en dertig jarige Dr. Kuyper, op
wien straks de profetenmantel van
Groen van Prinsterer zou komen te
rusten, begreep heel goed, dat zonder
pers van geen partij-opbouw sprake zou
kunnen zijn. Groen had in de vijftiger
jaren een proef gewaagd met zijn
Nederlander, maar 't was op misluk
king uitgelooper.. Kuyper had méé, dat
de volksontwikkeling sedert verder was
voortgeschreden en dat het dagbladzegel
inmiddels was afgeschaft. Maar vooral
zou het feit meespreken, dat in Kuyper
de geboren, de brillante journalist zich
zou openbaren.
En zoo heeft deze prins der dagblad
schrijvers zijn stempel gedrukt op De
Standaard bijna vijftig jaar lang. In
1919 vroeg de pen, welke naar buiten
uitdroeg, wat de geest had in- en door
gedacht, rust, en na nog één jaar was
het einde van een zeldzaam rijk leven
daar.
Dr. Kuyper en De Standaard, De
Standaard en Dr. Kuyper, 't was eens
deels sterkte, anderzijds openbaarde het
gemis. De sterkte kwam hierin uit, dat,
had De Standaard gekozen in welk
vraagstuk pok, de partij in feite bijna
gesproken had. Het gemis openbaarde
4ich hierin, dat de krant als krant 'n een
zijdig karakter ging vertoonen, en de
groei niet zóó was, als bij den voortgang
der tijden en de ontwikkeling van het
piaatschappij-leven wenschelijk ware.
Ook werkte daaraan mee de plaats van
Verschijning. In de hoofdstad van ons
land is het Christelijk, maar vooral het
anti-revolutionair volksdeel altijd zeer
klein geweest. Zoo ook in de onmiddel
lijke omgeving. Een dagblad heeft een
vasten voedingsbodem noodig, om zich
materieel stevig te kunnen ontwikkelen,
en de wisseling der tijden mede te kun-
cen maken.
De dank, voor wat Christelijk Neder
land, voor wat de anti-revolutionaire
party door middel van De Standaard
mocht ontvangen, blijft na deze ken
schetsing der historie er even groot om.
In dit samengaan van sterkte en ge
mis moet liet zestigjarig jubileum wor
den bezien.
En dan is er vreugde, bij ons zeer
groote vreugde, dat na al de stormen,
economische en finantieele, welke De
Standaard het hoofd moest bieden, het
blad, 't welk op het Geuzenfeest van
1872 zich aanmeldde, er nog is, en als
het ware verjongd zijn taak wil voort
zetten.
Elk instrument, hetwelk bedoelt ons
volk op te roepen tot trouw aan der
vaderen God, en hetwelk deze trouw wil
doen tentoonspreiden in het leven van
eiken dag, moet door den Christus
belijder met welbehagen worden aan-
schouwd.
Hoeveel te meer zal .de Christenjour
nalist zijn hart doen uitgaan naar den
collega,'die tot dezelfde zware taak van
volksvoorlichting geroepen wordt.
En zoo gaat onze hartelijke geluk-
wensch naar De Standaard op dezen
dag, zóó oprecht gemeend, als moge
lijk is.
Er zijn nietige mpnschenkinderen, die
meenen, dat een leven het best gevuld is
niet strijd tegen den medemensch-col-
lega. Alsof deze tijd ons waarlijk
nóg niet genoeg heeft geleerd, hoe alles
od dit ondermaansche betrekkelijk is.
Is het Christenvolk nu meer dan ooit
op elkaar aangewezen, in dezen bangen
tjjd van versplintering, verwording,
materialisme en leugenprofetieën, de
Christelijke pers zeker niet minder.
Neen, nog méér, wijl zij de gedachten,
die in dat volk leven, openbaart.
Vergissen wy ons niet, en wij zullen
het helaas niet doen, zoo zal de toekomst
voor onze pers, ongeacht de verblijdende
fcroei van de laatste jaren, zeer moeilijk
2\jn. Wie meent, dat de strijd vooral
moet gaan tusschen de Christelyke bla
den zelf, en gelijk het hier en daar, over
en weer. wel eens voorgesteld wordt
ook, zij het niet door de verantwoor
delijke personen heeft toch wel een
erg beperkten blik.
Dit beteekent niet, als zou elk blad
niet mogen hebben zijn eigen sprake,
zyn eigen eerlijk inzicht, zijn onmisbare
geestelijke onafhankelijkheid. Integen
deel, ook hier zou de uniformiteit doo-
aen, en komt de rijkdom van het leven
slechts uit in verscheidenheid, maar het
gevaar voor de doorwerking onzer be
ginselen zit in de niet-Christelyke pers.
En nu is het merkwaardig, wat onze
menschen niet voor één honderdste zou
den goedkeuren in onze eigen bladen,
slikt men al te vaak voor het volle pond
in de pers van de overzijde.
Dat is de oorzaak van de moeite en
het verdriet in de eigen pershuishou
ding.
Bij het afslijpen der markante eigen
aardigheden van het Christelyke leven
in ons land bii onze jonge menschen, zal
de Christelijke pers het zwaarder krij
gen. Een ondervinding van jarenlang
noodzaakt ons dit proces op den voet te
volgen.
Wij verheugen ons over de opkomst
van eigen Middelbaar, Voorbereidend
Hooger en Hooger Onderwijs, en deze-
opkomst voert heele troepen van onze
jonge menschen naar de niet-Christe-
lijke pers, omdat deze dan méér, of
liever, wat anders, heet te bieden.
De sport houden wij, wat den Zondag
betreft, absoluut buiten onze kolommen,
maar hoe aast ook onze jeugd op wat
de neutrale pers in ruime mate hiervan
geeft. Een inleider op een predikanten
conferentie wees deze week op ditzelfde
verschijnsel.
Aan eiken nieuwen afgod van den
tijd, hij moge dan bioscoop of bridge of
wat ook heeten, offert de niet-Christe
lyke pers rijkelijk en aan dat offermaal
zitten van de onzer, véél meer aan, dan
de oppervlakkige toeschouwer denkt.
Daarom, daarom, omdat de tijden
hang en zwaar zullen worden, is do
Christelijke pers, met volkomen behoud
van elkanders eigenaardigheid, op
elkaar aangewezen.
Bij onze hartelijke gelukwenschen
willen wij, die door God ook zoo rijkelijk
gezegend werden, dit uitspreken. De
ledactie, alsook de bedrijfsleiding van
De Standaard wenschen wy de bijstand
Gods toe in goede en in kwade dagen.
PARASIETEN-POLITIEK
Dat op het Congres der S.D.A.P. het ge
zond verstand het gewonnen heeft van hel
fantaseerend fanatisme, wil natuurlijk niet
zeggen, dat de S.D.A.P. met voorname onaan
doenlijkheid op de herrie naast zich kan
nederzien.
Van elke revolutionaire groep heeft de
S.D.A.P. meer last, dan haar lief is, zooals
een groote legertros geplaagd wordt door
zwervende en stroopende benden; hoe veel
te erger zal het dan zijn, als de uitgeweke
nen straks de vroegere partijgenooten geen
oogenblik met rust laten.
Dat de nieuwe partijleiding daarbij niet
voor unfaire middelen zal terugdeinzen,
blijkt reec)s voldoende uit het advies aan af
gescheiden roode raadsleden gegeven.
Deze zijn als lid der S.D.A.P. raadslid ge
worden, doch men acht het niet noodzake
lijk, dat zij, tegelijk met het verlaten van
de partij, ook van de zetels opstaan. Integen
deel; zij verklaren, dat zij wel eens tegen
hun vroegere partijgenooten in oppositie zul
len moeten komen enblijven daarom op
de zetels van de oude partij zitten.
Het parool is uitgegaan, die wie raadslid
is, blijft zitten; al schijnt het dat sommigen
zullen opstaan.
Dit strijdt met alle politieke fatsoen. Tot
heden is als regel aanvaard, dat wie door
een partij in een publiek college is ge
bracht, zijn mandaat ter beschikkng stelt,
zoodra hij de partij verlaat
De onafhankelijke socialisten gaan echter
parasiteeren op de S.D.A.P., welke zij vaar
wel zegden.
De nieuwe raadsverkiezingen zijn nog ver
af en zullen pas in 1935 plaats hebben.
Blijkbaar vreezen de mandatarissen, dat te
gen die tijd hun herrie van heden vergeten
zal zijn en dat ze dus verstandig doen
kalmpjes te blijven zitten; omdat ze anders
geen kans hebben op terugkeer.
Het is óók een methode; maar ze lijkt op
die van politieke parasieten.
RIJDEN ZONDER RIJWIEL
PLAATJE
In antwoord op vragen van het Twee Ie
Kamerlid Mevr. Bakker-Nort deelt de
Minister va-n Financiën mede, dat hij het
minimum van 5 boete, dat krachtens art.
5 der Rijwielbelastingwet moet worden op
gelegd aan dengene, die een rijwiel berijdt
zonder belaetingmerk, niet te hoog vindt.
De practijk wij6t uit, dat ongeveer 95 pro
cent van hen, die bekeurd worden wegens
overtreding der Rij wiel belastingwet, de be
keuring terstond bij transactie afdoen. Bij
deze transactie kan met de vordering van
p-eji lagere boete worden volstaan, hetgeen
als regel ook. geschiedt. Indien ondor de
overige 5 percent zich een geval mocht voor
doen, waarin een boete van 5 te hoog ge
acht wordt, kan altijd nog een heroep wor
den gedaan op het recht van gratie
De Minister acht een wetswijziging op 'lit
punt niet noodig.
ALGEMEENE VERGADERING
TE UTRECHT
Referaten
Prof. Grosheide en Dr. Harrenstein
ZITTING VAN GISTEREN.
Te 9 uur ving gistermorgen de derde zit
ting aan. Na opening op gebruikelijke wijze
was het woord aan Prol. Dr. F. \V. Gros
heide, hoogleeraar aan de Vrije Univer
siteit om te refereeren over: „De Gerefor
meerde Kerken en de andere kerken De
hoogleeraar verdedigde de volgende stel
lingen:
Referaat Prol. Grosheide
I. Meer dan het vraagstuk van de Heilige
Schrift heeft op dit oogenblik dat van de
kerk recht op onze volle belangstelling.
II. De oplossing van het kerkelijk vraag
s'.uk in Nederland wordt tegengehouden,
doordat in meer dan één kring dit vraag
etuk zooveel mogelijk naar den achtergrond
gedrongen wordt.
III. Voor de oplossing van het kerkelijk
vraagstuk in Nederland is noodzakelijk,
dat de Gereformeerde Kerken niet slechts
van haar bestaansrecht overtuigd blijven,
maar ook meer oog krijgen voor haar tekort
komingen.
IV. Als ideaal dient bij de oplossing van
het kerkelijk vraagstuk voor oogen te
staan liet samenleven van alle Gereformeer
de belijders in één kerkelijk instituut.
Discussie.
Op bet referaat van Prof. Grosheide volg
de een breede bespreking.
Ds. A. von D ij k. van Nes en Wicrum
achtte de eerste stelling van spr. min of
meer Roomsch.
Spr. is het met den referent eens, dat er
iets mankeert. In „De Reformatie" ging het
spr. vaak te hard en te kras onder eikanr.
Wij moeten niet alleen meer oog, maar
ook veel hart voor onze tekortkomingen
krijgen.
Ds. Van Munster, van Drachten,
vroeg het oordeel Van den referent over de
tentzending.
Ds. Sietsma. van Eindhoven, vroee
pf wij het bestaansrecht der Clu. Geref.
Kerken officieel erkennen kunnen.
D r. Ess er (Poerbolaigo), met applaus
begroet, vroeg naner naar het standpunt
tegenover den Zendingsraad.
Spr. verklaarde het uit paedacogisch oog
punt van groot belang te achten, dat de
Geref. studenten lid zijn van de N.C.S.V.
Ds. L. Horoüth (Hongarije) vroeg ot
het begrip „reformatie", zoo nauw verbon
den met „scheiding" en „doleantie", een
hinderpaal is voor samenwerking. Men wil
soms aan de Hongaren den eiseh van „af
scheiding" stellen. God werkt toch niet al
leen met een operatiemes, maar ook met
een medicijn.
Ds. J. Duiven (Opende Nijega) sprak
als zijn overtuiging uit dat de openlegging
van eigen tekortkomingen door Prof. Gros
heide is toe te juichen.
Is er eenige hoop, dat, als wij de historie
willen laten rusten, de Gereformeerden in
de Ned. Herv. Kerk dat ook willen doen*
Ds J. L. Schouten (Amsterdam»
vroeg, of hij het kerkelijk instituut waartoe
hij behoort, beschouwen moet als een varia
tie van het instituut, of als de meest zui
vere openbaring van het lichaam van
Christus. Vloeit daar niet uit voort, dat wij
tot dèt instituut moet»n behooren en ande
ren opwekken, dat ook te doen?
Wij kunnen de historie toch niet te niet
doen in onze verhouding tot Gereformeer
den in de Ned. Hen'. Kerk en de Chr. Geref.
Kerk?
Spr. ziet hier het tekort: het kerkelijk
besef zelfs hij de predikanten is verslaul
Spr. ziet het als een tekort, als men de in
tree van een predikant hij de Chr. Geref ot
Ned. Herv. Kerk gaat bijwonen. Als Kerk
kan spr. geen samenwerking hebben, wei
op het hreede terrein van het Koninkrijk
Gods. Een Generale Synode van de Geref
Kerken kan niet met een andere op vost
van gelijkheid onderhandelen.
Spr. zou diit willen, dat de Kerk als pro
fetes een getuigenis deed uitgaan tot de an
dere Kerkformaties; gij hebt uw kerkelijk
instituut tc reformeeien. Als dat niet helpt
ligt dat niet aan ons. Alle andere middelen
om tot eenheid to komen, acht spr. erger
dan de kwaal, omdat dan het kerkelijk be
sef nog meer verslapt. (Applaus).
Ds. Ploos van Amstcl vroeg of het
volkomen juist is. dat de doleantie alleen
uitbanning was? Was er ook geen breken
met de zondige organisatie?
Prof. Grosheide, de sprekers beant
woordende, zegt, dat wanneer wij iets 'til
len doen wij moeten bepalen, wat wij zelf
moeten doen en niet wat anderen moeten
doen. Spr.'s eerste stelling is niet Roomsch.
De voorrechten, die God ons gegeven heeft,
mogen we niet prijs geven. Van de teut-
zending enz. moet spr. niets hebben. Ook
die werkt verwarrend. Spr. juicht dan ook
toe. wat eertijds bij de Olympische spelen
is gebeurd Verder verwijst spr. naar de Sy
node van Utrecht
Spr. dehikt ab<=oIuut- niet te pessimistisch
over de Kerk. Wij mogen niet over 't hoofd
zien aat e* hij ons nog w' wat ontbreekt
Spr. zegt. dat er een tekor "bieten is in 't
zelfonderzoek. Onze Gereformeerde radio-
preeken mogen er zijn. Spr. is daar denk
baar voor. Wat de erkenning van de Chr.
Geref. Kerk betreft de scheuring van 1892
acht Swr. een zonde voor God. Moeten we
nu altijd met die zonde werken? Er is toe')
ook iets, dat samenbindt? Had men in 92
op 't standpunt van de erkenning van die
zonde gestaan doleantie en afscheiding
waren niet saamgekomen.
De N C.S.V. heeft in de hoofden en har
ten van vele studenten allerlei vragen ge
wekt. die zorder die organisatie, niet zou
den gekomen ziin.
De offirieele correspondentie" is inder
daad niet hoopvol geweest. Veel hangt af
van de toon die aangeslagen wordt
Tot de Hongaren is altijd gezegd, dat zij
Holland niet moesten nabootsen. Zij moeten
evenwel pogen tot reformatip te komen.
D s. Ploos van A m s t e 1 dankt den re
ferent voor zijn uitnemend betoog (applaus).
Dan sluiting der morgenvergadering.
MIDDAGVERGADERING.
Te 1 uur ving gistermiddag de slotzitting
aan. Hierin was het woord aan Dr. W. G
Harrenstein. Geref. predikant te Am
sterdam, om tc refereeren over: „De kerke
lijke bearbeiding van de groote steden ja
verband met den toenemenden afval".
Referaat Dr. W. G. Harrenstein.
Spreker zet uiteen, dat hij in zijn -tellin
gen met opzet gezwegen heeft van liet pa
rocliiestelsel, omdat hij meent, dat hier
voor allengs de meesten gewonnen zijn en
dat het alleen om pmctischc moeilijkheden
is. dat nog zoo weinig de parochicvormiup
wordt doorgevoerd, Omdat hij -van oordeel
is, dat hierover weinig verschil van opinio
bestaat meende hij dit punt buiten bespre
king te kunnen laten.
Wat de kerk in de groote stad aangaat,
ze staat tegenwoordig wel bijzonder in hei
centrum der belangstelling en vooral van
de critiek. Het schijnt mode te worden op
haar af te geven. Inderdaad brengt h;-t
groote stadsleven voor de kerk bijzondere
j moeilijkbeden mede. Spreker noemt enkele
dier bezwaren op. De massaliteit de ver
huiswoede, de fabriek, het gemengde hu
welijk de verleiding, de uithuizigheid ten
gevolge van de kleine woningruimte. De
stelling, dat liet derde geslacht in de stnd
voor de kerk verloren is, neemt hij niet
voor zijn rekening, maar er is veel waars
in, evenals de stelling, dat de stadske» k
stand houdt door den toevloed van liet laud
naar de stad. Maar al zijn de schaduw-n
breed, er zijn ook voordooien, die het groote
stadsleven biedt. Daar is de spanning, !ipï
besef, dat groote dingen op het spel sta-in
de overtuiging, die tegen velen het op
neemt. de armoede der wereld, die sclilij
nend zich openbaart de felle branding, riio
alle krachtsinspanning opeischt. Maar de
gevaren zijn grootor dan de voordeelen. Dit
bijzondere moeilijkheden voor het geeste
lijk en kerkelijk leven stellen aan den
ambteliiken arbeid bijzondere eischen. Hel
is makkelijk den stadsdominee te verwij
ten, dat hij zijn schapen niet kent, m«iar
h*t vraagt van hem geweldige inspanning
om alle gezinnen te bezoeken. En 't steeds
wisselen van woning maakt de moeilijklvud
haast tot onmogelijkheid. En toch, juist in
de stad is het zoo noodig, dat de prodiknnt
zijn gezinnen kent. Het wordt op hoogen
prijs gesteld en bezweert heel wat van de op
varen En dat van de ouderlingen en diake
nen bijzondere capaciteiten worden verlan/d
is vanzelf sprekend, al is het juist zoo moei
lijk daar in de drukte van het leven man
nen te vinden. Ze hebben nog ingang en
hun arbeid wordt gewaardeerd, maar ze
staan voor heete vuren.
Bijzondere aandacht vraagt de kerkelijke
evangelisatie. In de steden wordt veel ge
daan. Maar naar sprekers overtuiging be
antwoordt de evangelisatie niet aan <ie
eischen, die men haar stellen moet En dat
komt vooral daaruit voort, dat men teveel
wil doen en daarom te weinig doet. H.-it
terrein is niet te o erzien en het aantal ge
schoolde arbeiders is miniem. Het vraag
stuk der evangelisatie is brandend in de
groote steden En de oplossing zal moeten
worden gezocht in concentratie van de be
schikbare krachten op een beperkter terrein
De Zending in Indië doet zoo. In die rich
ting moet ook de evangelisatie gaan Betere
opleiding of toerusting der arbeiders, die
dan werken in een bepaald stadsdeel. Zal
de kerk in de stad haar taak volbrengen,
dan houdc zij zich vooral aan de taak. die
Christus haar gaf. Men prrfbeert van aller
lei kant de kerk haar invloed op de massa
te hergeven door haar te trekken op ter
reinen. die zij niet betreden moet. Zij zijn en
blijvc profetes der waarheid. Vooral waar
liet kerkelijk besef in de groote stad kwi
is het zoo bitter noodig, dat de kork in haar
ambtelijken arbeid zich houde aan Christus
Spreker lichtte zijn betoog toe met grenen
uit de practijk. waardoor hij de feiten wilde
doen spreken.
Discussie.
Pastor Langenohl maakt eenige op
merkingen. waarbij hij de toestand in
Duitschland aan die in ons land toetst. De
conclusie is, dat de nood in het buiten
land veel grooter is dan hier. Toch is er
in Duitschland hij 5 jaren geleden groote
verbetering ingetreden. De predikant ziet
de deur bij huisbezoek niet meer voor zich
dicht gesmeten, doch wordt integendeel
hartelijk ontvangen en" men heeft een open
oor voor wat hij te zeggen li. eft. In 't kort
deelde Spr. eenige bijzonderheden mede
over den arbeid in West-Duiisclilnnd en hoe
men daar vooral ook de jeugd aan de kerk
tracht te verbinden en te behouden.
Ds. J. H. Broek Roelofs (Vronms-
hoop) vraagt of niet meer en meer de pro-
hlemen van de groote stad ook op het plat
teland doorwerken. Moet vooral niet worden
celet op het huisgezin, omdat slap geestelijk
leven daarin ook de individuen op den
duur verloren doet gaan.
Ds. F.. B. Co u vee (Hillegersberg) in
formeert of concentratie in de catechisatie
mogelijk is, door b.v. hij allerlei onderwijs
instellingen gezamenlijk één avond voor
den kerkelijkon arbeid op te eischen. Spr
meent, dat ook de jeugdarbeid de cate
chisatie niet moet bemoeilijken, maar sa
menwerken door onderling overleg.
Ds. N. Diemor (Vijfhuizen) meent,dat
voor den Evangelisatie arbeid een speciale
opleiding moet worden in het leven geroe
pen en vraagt of dat mogelijk is.
Ds. Mulder (Leeuwarden) wijst op
den nood in Groningen. Drente en Fries
land. waar adicanl socialisme en enmmu-
i'ionie werken en vele jonge werkloozen be
dreigen.
D s A. H. v. Dijk (N'es en Wierum) ge
looft, dat het zand aan alle wateren ge
strooid moet worden, ongeacht den zegen
God moet den wasdom geven.
D r. W. G. H a i r e n s t e i n de vragers
beantwoordend, zegt. dat we hier inderdaad
nog dankbaar mogen zijn voor het mcelee-
vend kerkelijk leven, dat er nog is. Zelfs
geldt dat voor de R.-K. kerk. Heerlijk is het
b.v. nog op te merken, hoe er in liet alee
meen in de groote steden nog is het respect
voor den predikant. Natuurlijk gaan lang
zamerhand de problemen van de stad over
op liet platteland, hetgeen spr. nader aan
toont. Wat het huisgezin betreft, spr. meent
dat hier hij de ouders zeer Rroote verant
woordelijkheid rust. Slappe houding der
ouders is het grootste gevaar voor de
kinderen. Ze zijn haast niet te behouden,
tenzij God het verhoede.
In Amsterdam is het concentreeren der
catechisatie op een mislukking uitgeloopen
door de groote hoeveelheid particuliere
scholen. De moeilijkheden zijn in dit op
zicht zeer groot. Voorts moeten jeugdbewe
ging en catechisatie elkander vanzelfspre
kend aanvullen.
In 't algemeen is de beantwoording van
de vraag, hoe de menschen in de groote
stad te bereiken, deze. dat ook de predikant
in de eerste plaats mensch met hen wil
zijn. Hij moet hen laten gevoelen hen iets
te willen brengen dat zij niet hebben. Voor
al in dezen tijd is dat van zoo groot belang
en moeten de kansenv die gegeven worden,
gegrepen worden.
Daarbij is het zoo. dat we onze rijkdom
men niet in 't Tvilde weggooien, doch daar
bij tactisch te werk gaan. Het moet zijn
een zaaien in de wateren, niet op de wateren
De voorzitter zegde den referent hartelijk
dank voor zijn arbeid, waarna nog in twee
de instantie de gelegenheid werd openge
steld om in debat te treden met Prof. Dr
Grosheide over het door hem in de mor
genuren geleverd referaat.
Daarna werd de rondvraag aan de orde
gesteld en na een kort slotwoord de geslaag
de vergadering op de gebruikelijke wijze
beëindigd.
DE HULP AAN DE BOLLENKWEEKERS.
Naar we vernemen worden momenteel in ver
schillende organisaties besprekingen gevoerd
over de wijze van steunverleening aan hollen-
kweekers, die niet aan hun financieele ver
plichtingen kunnen voldoen. De Minister /an
Binnenlnndsche Zaken heeft bereids verschil
lende gegevens hieromtrent ontvangen, zoodat
een nadere beslissing hieromtrent te verwach
ten valt.
Hierbij zij opgemerk, dat per 1 Mei a.s. ver
schillende betalingen plaats moeten hebben
voor geleverde bollen in het najaar. De lage
pryzen van de tulpen veroorzaken hierin ucn-
Lei groote moeilijkheden,
UITVOERING TARWEWET VOOR 1932.-
Gclegenheid tot aansluiting voor oigst 1932.
Door de Tarwe-Organisatie voor Noord-
Ho'Iand en die voor Zuid-Holland, beiden ge
vestigd te 's-Gravenhage, Anna Paulowna-
suaat 20. wordt het volgende ter kennis van
de tarwetelers in deze beide provincies ge
ledere tarweteler. die van de tarwewet
wenscht te profiteeren met zijn thans te veld
staand gewas, is verplicht zich hiervoor tus-
rchen 1 April en 12 April aan te melden. Deze
aanmelding dient te geschieden op de wjjze
daarvoor door de districtscommissie vastge-
sttld. Meestal worden zitdagen belegd. Men
informeere tijdig bij de vertrouwensmannen,
controleurs en districtssecretarissen. Iedere
tarweteler dient hierbij de oppervlakte van de
witte en roode tarwe met vermelding van het
ras, welke hij verbouwt, nauwkeurig op een
daarvoor beschikbaar formulier in te vullen.
Dc perceelen dienen zooveel mogelijk door de
kadastrale aanduiding te worden omschreven.
Zy, die neg geen lid der Tarwe-Urganisatie
zijn, dienen tevens een aansluitingsformulier
in te vullen, waarop de grootte van net be
drijf, de oppervlakte bouwland en wei'and
wordt vermeld. Men ga dus niet van huis
zonder de noodige gegevens te hebben'ge
noteerd.
Iedere tarweteler, lid of geen lid, zorge er
voor zich aan te melden. Het is de eenige
gelegenheid.
DALING DER EIERPRIJZEN.
Op de Veluwsche markten kon het eendenei
geen hooger prijs maken dan slechts twee
cent per stuk. Zoo laag was de prijs nog nim
mer. Dat bij handhaving van deze prijzen het
uendenhoudersbedrijf ten onder gaat, behoeft
eigenlijk niet te worden medegedeeld.
UIT HET SOCIALE LEVEN
De afvloeiing van personeel
lil de jongrste bespreking tusschen de directie
der Ned. Spporwegen en den Persone-lruiid
heeft de directie ten aanzien van bezulnlgings
maatregelen, het volgende medegedeeld:
Van het locomotierpersoncel is reeds eenigen
tl)d geleden een aantal oudere machinisten
vervroegd gepensionncerd. Ten einde plaats te
maken voor het administratief personeel, dat
beschikbaar kwam en nog komt. zUn »vu over
k°n_ wj"rtien: .op Pcns'°en
ngerechtl
t. doch n,
■el noodig
den pensioengerechtigden leef-
icreikt hoeft, doch nadert. Ijit
teldj hierbij hundh
ardt dus In dit opzicht
ln verband met het overcompleet op de
Hons bij den dienst van het Vervoer vc
het oud H.-S.-personeel dat 60 jaren n o
Is. voor zooveel noodig den dienst.
het adtr nistratleve
Voornaamste Nieuws,
(blz. 1)
Het zestigjarig jubileum van de Standaard,
(blz. 2)
Het Iersche kabinet kan niet tot overeen
stemming komen over het antwoord aan
Engeland.
De Volkenbondsraad is bijeengeroepen ter
behandeling van de financieele moeilijk
heden in de Donaulandcn.
(blz. 3)
Het verslag der H.A. Lijn laat een verlies
zien van ruim 7Vè millinen.
Verschenen is liet jaarverslag van de N.V.
Centrale Suiker Mij.
De Engelsche aflossingen aan Frankrijk
en Amerika.
Finaucieel Weekoverzicht.
(blz. 5)
De contingenteering van schoenwerk met
zes maanden verlengd.
Het conflict in textiel-incïustrie: Dinsdag
wordt het werk hervat.
De conferentie met de Rijksbemiddelaar
heeft geen oplossing van het geschil in het
Rijnvaartbedrijf gebracht
(blz. 9)
Het vraagstuk van de Schelde-Rijnverbln-
ding opnieuw in de Eerste Kamer ter sprak»
gebracht.
De vergadering van de Chr. Hist Unie.
>rlük hebben voldaan en alsdan voor-
r betreft leerling-klerk niet ouder dan
irden gewijzigd.
Het Jaarverslag wijst o.a. op
em"De ^beste afdeelIngen SbezochteriVhet" meest
etrouw de gewestelijke vergaderingen. De vijf
Naaldwijk. Daar
l Verband: Rottcrdai
(S^'jaur
isloni
uider)
I1ngen-kle. UB nuuurm ie uiten
heengaan. Dit zal in dier voege geschieden dat
uiin de leerlingen-klerk (e) die np 1 Mei a.s.'nog
korter dan <5<5n jaar onder R.D.V.-verband in
dienst zullen 'Un en wier dienstverband iib>;
d0ren0fthTrk,VIel Vrtnzclf mi,t'ht eindigen, d.-
«gd.t tf wül^ vooi-^d. ovcrIgen'"lietWtU'l-lij
i SiS
I «5° "tiü' JXu£"
ROTTERDAM
GEMEENTERAAD
DE TAAK DER POLITIE
De agenda had niets hplangrijks. Men zou
er haast liet nieuw» college van verdenken
dat het de groote dingen in geheim conclave
afiïoct en alleen hamerstukken in do raad
brengt.
Want de Voorzitter ging er even met do
roffel langs en toen was het gereed.
Doch toen was er nog een interpellatie-
Reuderink.
't Is met de revolutionairen Ln de raad een
triestig zaakje.
Van Burink kwam even de presentielijst
teekenen en verdween toen weer gauw. Hij
trekt zich immers uit de politiek terug!
Zijn vriend Menist was er wel. maar 't
maakt niet voel uit of die er is of niet is.
En Reudering, wiens raadsheerlijk bestaan
wat verlengd wordt door een commissie
nu ja. 't is voor de propaganda van zijn
partij eigenlijk beter dat hij maar zwijgt
Gisteren interpelleerde hij over liet optre
den der politie. Zijn partij had een vrede
lievende hetooging in 't belang ran den
vrede willen houden, met als -undpunt de Ja-
pansclie legatie Maar 't was botweg gewei
gerd. Schandelijk!
Men wil den vrede niet
U vergist u een b e e t j e. zei de Voorzit
ter De Jannnsche legatie is op uw bezoeken
niet gesteld.
Want zij juicht de homoertpatische vredes-
ad u- niet Ine: een vorig keer zijt gij er ook
geweest met uw vrienden en toen zijn de
de ruiten van liet gebouw ingegooidDe
'••iak der politie is voor de orde te zorgen en
1 'lang fle communistische parij niet th>mon-
i1 gelijk andere partijen zal zij de poli-
•I» haar weg vinden.
'n ordet Dal antwoord is voldoende. De
inuirrn moeten niet denken, dat zij
TMHiVrc vrijheden kunnen veroorlo-
n Gelijk recht voor allen!
