W^D/P éeVrCMW),
*oMê?o:
HANDWERKEN
p 9
ckksi,
up yab
VRIJDAG 1 APRIL 1932
eer men Insteekt Verder volgen we nu
de beschrijving uit het boek, waarbij ik ten
overvloede nog wil opmerken dat deze be
schrijving bijna net zoo kan gelden wanneet
mem met vasten wil haken.
Het buisje wordt met rood in den rug op
56 kett s. begonnen. Op deze kett. s. worden
den paarltunisohen steek (zie onderstaan
de afb.) 8 t. gehaakL Vervolgens worden
met blauwe wol tot aan de halsopening 52 t
van 3 gewone tunische en 1 averecht tuni-
schejn s. gewerkt Voor het rechter voorpand
NOG EENS: WAAR HET ZWAARTEPUNT LIGT
Het zal geen kwaad kunnen, om hij de
vervolgstukjes die ik in het nummer van
veertien dagen geleden eindigde en die, naar
me bleek, sommigen wel getroffen hadden,
terwijl anderen er nog wel graag wat anders
bij gelezen hacMen, eenige toelichting te
geven.
Deze artikeltjes waren namelijk in zeke
ren zin voor patiënten begonnen. Ze
werden niet bedoeld als preeken, waarom er
ook niet van boete werd gesproken en
evenmin als evangelisatie maar als een
bemoediging voor degenen die ik ging op
hun brieven af wel weten en gelooven
dat zij God navolgen en Hij hen dAArom in
dien weg sterken zal, maar die in de moeite
en tfcn strijd van het leven vaak bij oogen-
blikken Hem a.h.w. uit het gezicht verloren
hebben. Zijn stem niet hooren en Zijn hand
niet voelen.
Zeer zeker kan dat met geloovigcn gebeu
ren. Het gaat hen dan als Petrus, toen hij op
de golven wandelde. En dan is een enkel
aangrijpen, een herinneren aan Gods Al
macht en Liefde soms voldoende om het ge
loof, dat wel degelijk aanwezig is, weer naar
voren te roepen en te sterken.
Men kent het verhaal van Luthers vrouw,
die, toen de groote hervormer gekweld door
veler tegenwerking eens zeer moedeloos en
troostloos neerzat, opeens de blinden voor
de ramen ging sluiten. En op zijn vraag,
waarvoor zij dat deed, daar het toch nog
klaarlichte dag was, antwoordde ze met de
vraag: moeten we dan niet sluiten omdat
God dood is? Je hebt Hem toch verloren?
Toen schaamde Luther zich over zijn klein
moedigheid, en die eenvoudige daad van zijn
geloovige vrouw, bracht hem tot zichzelf,
zoodat hij zijn geloofsmoed dadelijk weer
vond
Wilt ge voorheelden uit het dagelijksch
leven van onzen tijd?
Ik herinner me, hoe eens in mijn school
klas een klein ventje met een hazenhart,
dat, onderweg ruzie met zijn makkertjes had
gekregen, nu, vóór-schooltijd gezellig in het
lokaal en onder de bescherming van „de
juf" zich wetend ging opscheppen: „en
m ij n vader, die is peliessieegent, die ken
jullie allemaal opbrenge
Ho, ho! bond ik in, (want ik zag al
dadelijk 'n paar andere angstige gezichtjes)
„alleen als ze stout zijn maar hoor, je
vader kan géén brave kinderen opbrengen,
dut még niet!"
Ja maar juf, ze wille me onderweg gaan
slaan!
Dót ls wat anders, dan moeten ze maar
oppassen, want wie zoo'n leelijk kwaad doet,
zou wel 's opgepakt kunnen worden. Kin
deren die geen kwaad doen worden nooit
door 'n agent meegenomen, maar de stoute,
die willen gaan vechten, ja, dat kón wel 's...
Met een gezicht van: zóó", ging het
peliessie-zoontje toen fier naar zijn bankje.
Maar om twaalf uur kwam hetzelfde op-
scheppertje van buiten weer terug hollen,
drukte z'n bange kopje tegen me aan en
huilde: o, juf, o juffie, ze wille me slAAn, ik
durf d'r nie dóór, ze zelle me slAAn!"
Och welnee zei ik dat durven ze
toch niet. Loop jij maar naar huis en doe
niemand w-at, dan zal je zien, dat ze niet
durven, want jouw vader is toch een agent?
dat weten ze best!
En hij wist het óók. Want heel getroost
ging hij nu alleen over den weg, zwaaide
nog eens dapper naar me terug, terwijl ik
hem na stond te kijken. Zeker, hij wist
het wel, maar hij had alleen noodig er nog
eens even aan herinnerd te worden
Uit mijn eigen jeugd herinner ik me
nog heel goed de keeren, dat ik als kind
naar den dokter moest: eens een kies trek
ken en eens met een zwerende vinger die
wat opgezet was. En beide keeren had ik
bij hot vonnis na een avond van erge
pijn „morgen maar 's met 'r naar
den dokter", angstig uitgeroepen: „als
Pa maar meegaat, als Pa meegaat dan durf
ik wel".
En nog heel goed weet ik, voel ik, nog,
hoe dan den anderen dag, in do wacht
kamer van den dokter m'n vader mijn han
den vastgreep en goedig lachte: „niet zoo
beven kind, niet zoo bang zijn! want 't is
heelemaal niet erg en je hebt toch gezegd:
als i k meeging dan durfde je. Ik ga mee
naar binnen ock en de dokter kan Je nóóit
at doen dat ik niet hebben wilen wat
m groote rust er dan over me kwam, ook
al moesten we op 't zelfde moment de
spreekkamer in.
Ik wist het ook wel, had alleen maar
even de herinnering noodig.
En niet anders dan zoo'n herinnering voor
c)p wel-geloovigen, maar soms zwakken, heb
ik met dat laatste artikeltje bedoeld. Ik be
grijp niet, wat men daar tegen zou kunnen
hebben. En we kunnen ook niet geregeld op
alle opvattingsverschillen ingaan, daartoe is
deze rubriek, die zoovele groepeeringen van
geloovigen omsluit, immers niet geëigend.
Men moet er daarom zóó voor staan: is het
Aér, wat ik lees? versta ik het?
Zou op die vragen het antwoord ontken
nend moeten luiüen, dan schrijve menl
Maar niet moet men gaan vragen en
schrijven, wat ik óók nog wel allemaal er-
fa ij had kunnen zeggen. Want daar gaat het
niet om. Dan zouden de lezeressen deze ru
briek wel kunnen aanvullen tot duizend
kolom toe, enhet is immers geoorloofd,
dat ieder dat stilzwijgend voor zichzelf cX>et.
F.n wat ons betreft: we kunnen alleen
wdAr zijn en treffen, wanneer we schrijven,
niet op aanwijzing, maar uit den drang van
bet eigen hart.
Ik had in de laatste maanden heel vaak
Christenen gesproken, die schenen te denken
dat het zij met eerbied gezegd de cri
sis waarin we tegenwoordig leven, toch ook
God te machtig werd
God zorgen zal door dit alles
heen of: Hij heeft mij nog nooit vergeten
en ik vertrouw absoluut op Zijn Hulp
dan hoorde ik menschen, die toch Christen
heeten met een ernstig gezicht en wat om
haal voorzichtig waarschuwen (want
dAArop kwamen hun woorden toch neer)ja,
maar vroeger waren het heel andere tijden.
Tegenwoordig; O, je wéét zeker niet half,
hoe erg het isen dié heeft ook al ge
daan gekregen, en d i is z'n salaris ver
laagden d i loopt nog altijd zonder
enz.
En dan zeggen de menschen tenslotte je
heel duidelijk, dat het toch wel een beetje
erg naief en een beetje gevaarlijk is om
ook in dezen tijd nog op God te durven blij
ven rekenen wat het maatschappelijke be-
treft
Het Andere dat kan allemaal nog wel.
I Met hun zonden willen ze desnoods nog
j wel naar God, maar dat Hij ook nog voor
hun leeftocht voor hun betrekking
i zou kunnen zorgen, neen, dAt is een zaakje,
j dat je tegenwoordig zelf moet opknappen,
daar heeft God (het zij met eerbied na ge
zegd) geen tijd meer voor; of daar staat Hij,
die een God van vroeger eeuwen is nu te
ver buitenof: zóóver reikt Zijn Macht
niet meer; of zóó groot is Zijn kracht niet...
Wét het eigenlijk is, dat zij denken, ik
weet het niet, en zijzelf weten het ook niet
precies, maar wat de oo rza a k is, dat weet
ik wel: een klein en zwak geloof. Een klein
geloof, dat herinnert aan de vraag: wat ie
lichter te zeggen
Maar opdat wij zullen weten dat God
macht heeft o o k in een crisis, daartoe leven
wij nu in een crisis.
Als we dAt maar mogen verstaan.
GEHAAKT JONGENSPAKJE
Op de vraag naar een kleine-jongenspakje
met voorsluiting geven we hier een model
letje. dat we vonden in het BeyersboeK
„Wees wijs, haak en brei uw eigen klee
ding". Uitgave van Van Wees en Weis»,
Zeist-Amsterdam. Het heeft wel is waar de
sluiting meer op zij en nog wel liraks. maar
men kan evengoed die split midden-voor
nemen, wat mij echter niet zoo aardig lijkt,
als wel reohts-opzij, wat vooral voor iets
grooter kleuters dadelijk weer parmantiger
staat, meer heere-aehtig.
Verder is dit pakje een hoogst eenvoudig
recht model (ook het broekje) dat zich zóó
wel laat maken zonder dat we hier een knip
patroon bij hoeven te geven. Men make dat
echter wel voor zich zelf, alvorens aan het
breien of haken te beginnen, dat is dan niet
zoozeer om het model dat maar gewoon
rechthoekig is, als wel om de maten,
het pakje wil breien of haken in een an
dere steek (vasten bijv.) kan men niet zon
der een vooraf geknipt patroon. Men neemt
maar een gewone rechthoek voor het jasje,
waartoe men de hoogte en breedte even aan
het lijfje van het jongetje meet, en een vier
kant voor het broekje, dat natuurlijk zoo
breed is als de rechthoek voor het boven
stuk. Uit dat vierkant kan men dan nog
aan de onderrand het driehoekje uitknippen
waardoor de pijpjes gevormd worden.
Het hier gegeven pakjo werd gehaakt in
de kleuren rood en blauw (daaraan houdt
de beschrijving zich dan ook, maar het
spreekt vanzelf dat men heel andere kleuren
kan nemen) en in de z.g. paarttunische haak
steek, d.w.z. zooals men op bijgaande afbeeJ-
ding kan zien: dat niet de vóórliggende lus
sen worden opgepakt, maar de dwarse bo
ven lusjes.
Verder maakt men in het kieltje oen streep
patroon, door telkens drie gewone steken r.
haken en dan één averecht, nl. door de
draad voor de steek evern naar voren te ha-
s., v
opgezet. Beide word envolkomen gelijk
den rug gehaakt. De mouwen worden op -48
s. begonnen en, in het patroon van het
buisje, 56 t. gehaakt, waarbij in iederen 6en
toer aan het begin en aan het einde 1 s. ge
minderd wordt. Op 36 s. volgt de roode band
in S t. waarna nog 2 t v. gewerkt worden.
Voorpanden en rug moeten met den schou
der, 8 c.M. breed, aan elkaar gehaakt worden
In de halsopening wordt op 50 s. met rood
in 5 t. paarltunisch een bandje gewerkt ter
wijl langs 3 zijden 1 t v. gehaakt wordt.
Langs den onderrand van het buisje worden
met roode wol 2 t v. gehaakL Langs het
rechtervoorpand worden 3 t. v. gewerkt. In
den 2den daarvan worden 6 knoopsgaten
van 2 kett s. aangebracht, daartegenover op
het linkervoorpand worden 3 t. v. gewerkt.
In den 2den daarvan worden 6 knoopsgaten
van 2 kett. s. aangebracht, daartegenover op
het linkervoorpand 1 t. v. en paai'lmoeren-
knoopjes. Het ruggedeelte van het broekje
wordt aan den onderrand van een pijpje op
24 s begonnen; aan de binnenzijde moet lij
iederen 2den t. 1 s. worden bijgemaakt; al
dus worden 14 L gehaakt. Voor het andere
pijpje moet aan den tegenovergestelden kant
gemeerderd worden. Met het werken van deii
15den L worden de beide pijpen met elkaat
verbonden; op de geheeie breedte, 02 s..
worden nu 34 t. gewerkt. Geheel op gelijke
wijze wordt het voorgedeelte gehaakt met
dit verschil, dat in den 33sten t. aan beide
zijden, voor een belegje, 5 s. moeten worden
bijgemaakt; daarna wordt op 74 s. tot den
bovenrand verder gewerkt. De deelen
den rondom met een L v. omgehaakt er
volgens aan elkaar gehaakt. De randen van
het split worden aan den voorkant nogeens
met één L v. omgehaakt, waarin tevens Qe
knoopsgaten worden gewerkt
NOG EEN BORDUURPATROON
Hier nog een patroonteekeningetje dat
men kaïn gebruiken zooals men zelf wil.
Vaak wordt gevraagd naar een ovaal
kleedje, en dit zou, met de hier gegeven tee-
kening in eenvoudig borduurwerk op fijn
linnen uitgevoerd, daartoe zeer goed kunnen
voldoen. Maar ook als patroon voor ovaal
kussen kan het dienen, en tenslotte is a*
buitenrand ook om te teekenen tut een recht
hoek. zoodat men een rechthoekig kleedje
krijgt
Wie wil kan verder nog de enkele motie-
vooral de breede bloem-met-b'.aderen-
motieven, die links en rechts van den mid-
danster liggen, afzonderlijk gebruiken, hetzij
als garneering voor kleeding, of als blad
vulling.
BABYJAKJE MET KANTEN
STROOK
Zooals de opmerkzame lezeres al heeft ge
zien, heeft de vorige maal het begin van het
artikel Baby-jakje ontbroken. Het volgt nu
hier. Men kan het dan uitknippen en bij het
betreffende stuk met de afbeeldingen plak
ken.
Benoodigd: 100 gr. estremadura no. 6. Op
253 opzetsteken worden 3 toeren gebreid
welke aan den goeden kant van het werk
averecht moeten zijn; daarop volgt het pa
troon van den punt: le steek afhalen, lr.*
omslaan, 3 r.; 1 steek afhalen. 2 steken sa
men breien en den afgehaalden steek over
de 2 tezamen gebreide steken heen halen,
dan 3 r., omslaan en 1 r. Vamaf wordt nu
herhaald. De teruggaande toer a. en nog
tweemaal den eersten patroontoer. Alle te
ruggaande toeren worden averecht gebreid.
De onderstaande fbeelding geeft deze punten
met dam gaatjestoer voor de mouwen. Ver
volgens worden 3 toeren gewerkt, welke aan
den goeden kant van het werk averecht zijn,
daarna 3 toeren r. en 3 toeren a. Aan het be
gin en het einde van iederen toer worden
langs de geheeie hoogte steeds 10 steken
recht gebreid, welke een rand vormen. Het
grondpatroon wordt als volgt gebreii
steken r., 2 steken a.; in den 3den toer wordt
het patroon 1 steek verzet, waardoor steeds
de 4e steek over de geheeJe hoogte recht, de
tweede steek averecht wordt Aldus worden
72 toeren gebreid tot het armsgat, 75 steken
voor den rug genomen, 2 steken afgekant,
99 steken voor het voorpand, weer 2 steken
afgekant, waarna voor de andere helft van
den rug neg 75 steken over zijn, waarop 56
toeren zijn gebreid. Vervolgens worden de
steken op een hulpdraad geiegen en de
draad afgeknipt Op volkomen gelijke ma
nier wordt de andere helft van den rug go-
breid. Nu volgt het voorpand met 30 toeren.
Aan het einde van den laatsten toer wordt
de schouder op 21 steken, 60 toeren hoog ge
breid en aan de steken van den rug ver
bonden.
VERVEN VAN KLEEDING
dlngstuk onderging.
Toch Ie dit zeer onredelük Men vergeet t<
vaak. dat als men een eenlgszlns andere klem
krügt dan men heeft uitgezocht, dit heel dik-
laakt wordt door de vroegere, de
grondklei
alle
i de etof. Met alle
s laat t
krijgt b.v.
zich
geer. mooie kli
blauw of heel donkergrc
geel. rood, helrood en andere licht)
best bruin verven.
Haast alles kan zwart geverfd worden: zelfs
een kleedlngstuk. dat al erg In verval Is ge
raakt kan nog In mooi zwart heel wat op-
krappen.
Voor aterk verschoten stoffen ls zeer aan t
bevelen donkerbruin, donkerrood en zwart o
heel donkerblauw. Paars en donkergroen ztJi
minder aan te raden en grUze of blauwe tin
ten ztln in het geheel niet geschikt
Helder paars krügt men alleen over lichte
tinten als lichtblauw en rood. Laat men geel.
groen, bruin en oranje paars verven, dan zal
dit niet naar wensch uitvallen.
Alleen wit en heel lichte tinten kunnen
succes grüs geverfd worden: hetzelfde geldt
ook voor het verven van lichtblauw. Wil meT
Iets lichtrood laten verven, dan moet de oudt
■d. wit of geel, anders komt er niet
t terecht.
HUISHOUDING EN KEUKEN
RECEPTEN
VOOR ZIEKEN EN OUDJES
Van onze lezeressen.
De sinaasappel is een vrucht waarvar
zegt: heerlük", terwül een ander, alleï
de gedachte een zuur gezicht zet en her
al bü
ter In den mond komt.
Heel veel doktoren schrijven ln den tegen
woordlgen ttJd het gebruik van versche vruch
„Ja. Ju" zeggen de al op leefttJd gekomenen
makkelijk gezegd, maar wat Ie er nuT Eei
appel valt me te zwaar, druiven die geef Je unn
ernstige zieken en sinaasappelen zün
Juist dat koude, dat als 'tware 't zu
sterker doet uitkomen, la te voorkomen, zonder
dat het aan het smakelüke, frlssche leti
Leg Uw sinaasappel een minuut of
kokend water en ge eet hem daarna me
op zonder dat ge Uw gezicht behoeft
«rekken of eenlg gevoel van kramp In bulk of
maag krügt.
Ue verschaft U zelf daarmee niet alleen
genot, maar volgt het. voor U soms vaak
noodlge voorschrift van den dokter op.
Het tweede voordeel ls, dat de appel veel ge-
Onverschillig waar U woont,
U kunt op gas koken. De
Kitchenkook brandt op eigen
gas, zonder eenigen aaneg.
Overal te plaatsen. Kookt
sneller, bakt beter en verbruikt
minder dan eemg ander kook»
toestel. Geen rook, geen roet,
geen walm. Vraagt prospectus
met attestenboek van tevreden
gebruikers en adressen weder
verkopers aan:
MEYER Co., AMERSFOORT
haar geheel af evenala btJ een mandartfn.
Aan hen die 't niet wisten raad Ik aan d«
proef eens te nemen.
ZUSTER PAULA*
ELgerecht voor zieken*
Doe een weinig zout bü het wit van een
el en klop het tot schuim. Doe het eiwit in een
diep kopje of schoteltje en leg het eierdooier
er In zün geheel In 't midden boven op. Zet het
kopje of schoteltje in een pan kokend water,
dek het schoteltje en kook het el zoa 2 minuten
Voor zieken Is dit een uitstekend elerenge»
recht. De moesten vinden 't tün.
Roer de eieren met de suiker In een klein pan
netje, voeg er den w(Jn bü en ook het citroen
sap aan toe. Plaats het pannetje ln een groote e
pan mot kokend water, blüf de vla goed roe
ren tot ze gebonden Is, Iaat ze afkoelen oo
presenteer ze op een glazen schaaltje.
Ingezonden door een lezeres.
Beschuit met bessesap*
flesch bessensap en een gelüke hoeveel
heid water; 116 ons suiker (liefst basterd); 1'
flinke lepel maïzena 10 kleine ronde beschuiten
Bessensap en water met de suiker koken,
daarna de beschuiten een voor een ln dompelen
en daarna op een schaal plaatsen. De bessen
sap nog even doorkoken en de aangemaakte mal
zena büvoegen, waarna men alles over de be.
L. vruchtensap (bessen). D. water, SOt
gram grlesmeel. suiker naar smaak.
Breng het water met het vruchtensap aan dé
kook. strooi hierin roerende het grlesmeel en
laat het zachtjes ongeveer 15 minuten koken.
Mank het daarna met suiker op smaak, doe da
massa in een diepe kom en klop het vruchten-
schuim goed stüf. Dien het op met geklopt®
Met
luiker.
klaai
PRACTISCHE WENKEN
Voor rheumatieklljders.
Vaak wordt aan rheumatieklijders aan*
geraden te slapen zonder lakens dus direct
op een liefst wellen ondersprei, en
zich te dekken met een wollen deken als
eerste deklaag. Voor velen blijkt echter de
directe aanraking van 'de huid met de wol
te prikkelend te zijn.
Een oplossing voor dezulken zou kunnen
zijn wat ik eens in oen buitenlandsch tijd
schrift las; om lakens, te maken van bad
stof. Deze moeten even zachtvenvarmend
zijn als wollen dekens maar zonder het
prikkelende daarvan voor de huid.
Het spreekt vanzelf, dat alles altijd goed
droog moet zijn en ook steeds het bed voor
verwarmd dient te zijn door middel van
kruiken.
Voor de klonters.
Nog iets praktisch, of eigenlijk meör aar«
dig dan praktisch was het, wat ik in het
zelfde tijdschrift las: om, wanneer men
en cadeau te doen, dat presies zoo'n pakjd
in verkleind model natuurlijk aan
heeft Men kan er een lappen pop voor ma
ken en desnoods alleen bet kopje ervoor
koopen. De meeste kleuters zullen zeer
erkentelijk blijken voor zoo'n klein even-
beeldje.
CORRESPONDENTIE
Daar we de correspondentie van een paar
weken achtereen af moeten doen. begin ik
maar met de nieuwste van deze week en ga
zoo terug, wat er dan vandaag niet inkomt
volgt in de e.v. weken.
Aan Mevr P. N. v. d. T. Uw brief, nu
naar mijn adres verzonden, heb ik direct
vanmorgen vroeg ontvangen. Heel hartelijk
dank, een echte verrassing hooi. Dat moet
ik u hier toch even dadelijk vertellen, want
ai zegt u, geen antwoord hier te verwachten,
ik weet toch dat u er Zaterdag dadelijk de
krant cp aankijken zult Uw zending viel
zoo echt gelukkig uit, kwam hier juist op
zoo 'n morgen als je allemaal wel eens heb
ben zult (ik gelukkig niet vaak hoor), dat
het je te zwaar lijkt, om weer. als eiken
anderen dag al de last en de moeiten en de
ellenden van het leven, de nijd of afgunst,
ot de lieve leugens van het menschdom met
al r.'n onrecht maar weer opnieuw te aan
vaarden en op to laden, en dat je zoo
voelt: als ik het alleen moest doen. nee. dan
kon ik het vandaag eens niet... U kent die
stemming ook wel Maar omdat je het
niet alleen hoeft, gAAt het dan toch telkens
wel weer. En als je dan later op den dag
de menschen tegen je hoort zeggen: ja. maar
Jij hebt ook zoo 'n gelukkige natuur, jij kan
zoo makkelijk alles dragen en tevreden
blijven... jr dan hen ik wel 't het gevoel als
vroeger wanneer ik 'n tien op m'n rapport
had. ook dat kent u wel
En nu kan op zulke dagen zoo echt geluk
kig ie stemming beinvloed worden, wanneer
Je voelt zelfs van menschen niet verlaten
le ziin een klein hartelijkheidie. een kin
derlach. wat bloemen, een brief... het is
meermalen gebeurd dat ik. beneden geko
men voor m'n deuren buiten op den dorpel
een hosie bloemen vond, door kinderhanden
neergelegd, of ook wel met de «telen door
de brievenbus gestoken, zoodat do ruiker
naar huiten stak... En zoo 'n verrassing in 't
kwadraat was nu vanmorgen uw mooie
handwerkje in zieke dagen gemaakt en uw
brief die me zoo echt goed gedaan heeft
Hoe kon u denken dat ik het „te vrij" zou
inden, ik ben er zoo echt blij mee. Zelf
ul beschrijf ik ze geregeld, vind ik eigen
lijk nooit moer tijd voor handwerken, ook
al doordat ik een laslige eigenaardigheid
heb, die maakt, dat ik nooit pratende en
luisterende kan handwerken anders zou ik
bet tenminste kunnen doen in de uren dat
ik bezoek heb of zelf op bezoek ben, dat vind
ik zoo gezellig die rustig werkende men
schen onder de lampen. Met lang niet alle
handwerken kan ik dweepen, en ik heb er
hier op verzoeken een massa gegeven die ik
zelf niet eens mooi vond, maar d i t werk
zoo fijn on eenvoudig, en oersterk, dat je zoo
gemakkelijk een crème of ecru kleurtje kan
geven in de wasch, heb ik altijd mooi ge
vonden en vaak heb ik gewenscht er zelf
eens een te maken, ook wol eens aan be
gonnen... maar het eerste ligt nog onafge
werkt en zoo heb ik nu alleen van die akeli
ge koopdingen die soms ook wel fijn zijn
maar zoo gauw slordige rafels gaan ver-
tuonen. Daarom dus echt hartelijk dank
boor, u had nooit wat aardigere kunnen uit-
oenken, en dat het niet meer „opgemaakt"
is, is niets want het zou toch zijn gekreukt
in de verzending. Ik zal het wasschen en
spannen nog deze week dat het met Paschen
i g t. En toen ik me voorstelde, u dat te
chrijven, wist ik opeens, iets wat u nu aar
dig zou vinden: ik zal 'n kiekje nemen van
Tiet hoekje in serre of werkkamer waar ik
uw kleedje neerleg, en u er dan een van stu
ren. Goed? Verder hoop ik dan wel weer
naar uw huis te schrijven, dat zal wel wor
den na Paschen. Maar omdat uw zending
vanmorgen kwam, juist nu ik aan de corr.
ging beginnen, antwoord ik u eerst maar
hier, dat leest u bij leven dan overmorgen,
dat is toch vlug.
Aan een lezer: dank voor uw Inlichting,
die ik hier gaarne zal opnemen onder het
kopje: van onze lezers, maar ik moet toch
zeggen dat u als vakmenschen wel eens wat
erg absoluut redeneert nu weer: een goede
e.lectr. stoof, wel de mijne is me toch, ook
door een vakman verkocht als „een goede".
ik betaalde er meer voor dan ik elders ge
prijsd zag, maar... ze brandt wel degelijk
door als ik er niet aan denk. Hel is me ééns
overkomen dus niet zooals u zegt: „dames
vergeten a 11 ij d stopcontacten uit te scha
kelen".... dat de stoof meer dan oeo half uur
aan stond en de bodem doorbrandde; ik heb
er toen asbest onder laten zetten en daar
onder voor de stevigheid een triplex plankje.
Gok bij kennisen waar die stoven gebruikt
worden heb ik nooit iets andere beleefd dan
dat ze heel licht schroeien gingen en die
waarschuwing vonden we nuttig. Met uw
mededeeling, dat die stoven zichzelf regu
leeren en automatisch uitschakelen wanneer
ze te warm zouden worden ben ik intus-
schen zoo blij, dat ik de stoof hier nu wel
ideaal wil noemen, want het was voor mij
het eenige, maar wel zware bezwaar van de
dingen, dat je ze volstrekt nooit vergeten
mocht Ik zou wel eens willen weten of de
erbetering aan bestaande stoven alsnog zou
zijn aan te brengen dan was dat wel weer
.ets voor werkloozen in de buurt
Aan Mw. v. H—M. te D. In de week na
Taschen schrijf ik u.
Aan „Antje". En jij bent onze Benjamin!
Zoo jong, veertien jaar, hebben we er nog
geen bij gehad. Al vaak Is het me gebeurd
dat meisjes van zestien jaar schreven: en
nu ben ik zestien geworden dus mag ik nu
zeker ook wel meedoen als lezeres van V.
d. V., hoewel ik het eerlijk gezegd, al eenigen
lijd meelees... maar jij spant de kroon hoor.
cn wat kon je hier verwend woiden. Als ik
niet reeds zooveel te doen had tegenwoordig
dan zou ik je vragen- heb je niet eens wat
le vragen ook? maar dat kan later wel. In-
tusschen hartelijk dank voor Je inlichting,
die je onder het kopje „Van onze lezeressen"
daar hóór je dus bij wel zal terug
vinden. Wat kun jij allerkeurigst schrijven
het is werkelijk schoonschrift, als je hand
werken even keurig zijn, dan belooft dat
wat...
Aan Mw. R. Volgende week uitvoerig op
uw brief yan vijl blz.
Aan den heer E. Dank voor uw toelichten
de mededeeling, komt deze of volgende woek
onder de rubriek: van onze lezers, dan valt
het meer op.
Aan Mw. J. K. Veel dank voor de zlo-
kenrecepten. Ze zijn werkelijk niet erg be
kend, komen een der e.v. weken, er staat
nog veel. De krant waar u naar vroog heb
ik nog wel gezocht maar kon 'm niet vinden,
het wps ook maar een klein stukje, niet?
Maar in de week na Paschen hoop ik nog
even de verschillende gevraagde kranten
na te zoeken en (ook andere lezeressen) deze
dan te verzenden.
Aan een lezeres. Wellicht binnenkort nog
uitvoeriger, nu alleen dit: Wroet en vorsch
niet te voel: Geloof alleen. Het is alsof ge
twijfelt aan Gods Macht. Denk aan den
.noordenaar aan het kruis, kunt ge een
nogenblik aannemen, dat diens familie, of
Lijn vrienden - wanneer zij niet zijn ster
venswoord en het antwoord aangehoord
hebben. ooit zullen hebben gelooid dat
h ij zalig werd? en nochtans is hij velen
voorgegaan!
Er gaat, wanneer God in een menschen-
/.iel werkt (en daarvan hebt U toch het be
wijs gezien, houd dat vast!) dan gaat er
zoo onbegrijpelijk veel in die ziel en tus-
schen God en die ziel om, waar nooit een
derde in kan komen of in mag komen U
moet werkelijk niet zoo alle dagen vorschen
en toekijken en nameten, of God Zijn werk
aan die ziel wel goed doet en wel afmaken
Hij zal Zijn werk volenden
Vreest ge werkelijk, wanneer gij. een
mensch, die ziel maar niet kunt loslaten,
dat God dat dan wél zal doen? He»ft Hij
dan minder liefde dan gij? En heeft Hij
Zijn Zoon niet gegeven ook voor dié ziel,
juist omdat het een verlorene was?
En wat Uzelf betreft: de belofte, dat Hij
geen rookende vlaswiek zal uitblusschen.
Houd er den brand in door het gebed, meer
kunt ge niet. en geef verder alles over aan
Hem. Houd op met alle dagen Hem zicht
bare bewijzen te vragen van Zijn werk ..an
een andere ziel (want dat ia het wat go
•loet al beseft ge dat misschien niet zelf).
Hij is u geen verantwoording schuldig, ge
loof dat Hij het kan. ook uw ziel redden,
en grijp Hem aan, omdat Hij heeft
beloofd.
Aan Mw. Z. te R. Uw schrijven begreep ik
niet erg goed. U zegt door die drie artikel
tjes te zijn getroffen maar het soms wel en
soms niet met me eens te zijn. Waar u nu
verder niet vertelt, wanneer wèl en wan
neer niet, mét mij van meening te verschil
len, zegt die enkele merdedccling mij niets
die zullen alle lezeressen wel kunnen na
zeggen. Verder schrijft u zelf zoo gelukkig
tp zijn. maar dat niet iedereen het voor
recht heeft met Jozua te kunnen zeggen:
Doch ik volhardde den Hecre mijn God na
te volgen. Natuurlijk heeft u daar gelijk
in, maar dat kunnen we toch niet bij elk
artikel zetteji want op de bewuste stukjes
was het niet speciaal toepasselijk. U ver
gat voor welike groepen van menschen ze
geschreven werden; zie verder nog vervolg
vóórartikel.
Aan Mevr. Wat een naief oudje bent U,
dat is me nu net een vraag als wanneer
in den laten avond een kind je smeekt, of
je wat sterren voor ze plukken wilje
zon het heusch graag doen. als je maar kon.
doch het gAAt niet Dit ook: een huisje
met een erf en poort, dat U niet duidelijk
beschrijven, laat staan uitteekenen kunt,
daar zou i k nu een kruissteekpatroon van
moeten geven? Ik zou U zoo echt graag hel
pen. maar het gaat werkelijk niet. U schrij'.t
nog wel langs den kant: u hebt toch foto
grafen (dat stond er toch?) maar die foto
graaf van de krant kan onmogelijk de le
zeressen gaan bezoeken die wel graag 'n af
beelding van het ouderlijk huis zouder. wil
len hebben.
Maar weet u wat ik u nu raden zou? Laat
het allereerst zelf een foto of een kiekje
maken van het huisje. Misschien is er in de
buurt wel een kennis (of kennis van ken
nissen) die kan fotografeeren. zoo'n huisje
dat is niet moeilijk, maar juist heel ge
makkelijk voor een plez erfotrTraaf .en dan
kost het maar heel weinig. En anders moet
het maar .vragen aan een goedkoope foto
graaf in uw buurt dan kan het nog niet
duur worden Die foto kan dan in een
lijstje. Voldoet dat U niet en wil U bepaald
kruissteekpatroon, dan is er in Barneveld
een adres (het adres is: G. van der Woerd.
Nieuwstraat. Barneveld), waar men speci
aal in kruissteekpatroncn handelt, en waar
misschien ook patronen worden ge
maakt naar bepaalde afbeeldingen Dat
zou zijn te wagen, misschien schrijft men
ons wel, of u schrijft daar zelf naar als u
de foto eenmaal heeft. Zorg dus maar eerst
vóór alle dingen dat de kiek er komt dan
hebt u die alvast als het huisje afgebroken
is Kunt U gewoon borduren, dan is er wel
iemand onder onze lezeressen denk ik. die
voor een niet buitensporig hoog bodrag een
borduurpatroon zou willen teekenen naar
uw foto.
Nu uw vraag naar verf. U schrijft niet,
of u vloeren of raam- en deurenwerk wilt
verven, dan kan ik onmogelijk zeggen hoe
veel grondverf u noodig zult hebben. Ook
moet u liever niet proberen zelf verf te gaan
maken en er olie enz. apart bij te gaan voe
gen. want zelfs al zou u bepaalde kleuren
moeten mengen, dan nóg kan u de verf be
ter koopen. Voor deze vragen (waren ze wel
voor deze rubriek of voor den vr. n antw.
redacteur? maar daar kwamen ze al
vandaan geloof ik) kunt u veel beter naar
een drogist gaan of naar een winkel van
verfwaren, daar u in een groote stad woont
gaat dat ook gemakkelijker. II vertelt dan
maar wat en hoeveel u verven wilt, welke
kleur enz. en dan vraagt u alles maar pre
cies uit. Men zal u niets wijsmaken en het
zal over 't geheel niet duurder uitkomen dan
wanneer u zelf maakt, want als u tevéél
neemt houdt 11 over en maakt ge te weinig
dan zal het heel moeilijk kunnen zijn om
weer precies dezelfde kleur erbij te maken.
De vakmenschen doen dat allemaal veel han
diger en dus gnertkooper. U kan de verf als
er weinig noodig is hij den drogist in busjes
koopen en anders bij een schilder ze los
koopen. Maar h«t zelf te maken zou ik
maar uit m'n hoofd zetten.
Bovenstaande correspondentie moest dooÈ
omstandigheden een week overstaan.
