V \V VmJUAVj i» r LDRUAHI irOA I r\\37 V H, K jei vnseJ 119 237 TWEEDE KAMER adviescollege HET KORTINGSWETJE GEEN KIP GESLACHT UITSTEL TOT DINSDAG Jïet radio-zendtijdbesluit, een eigen aardige brief en een mislukte interpellatie OVERZICHT Wie gedacht hadden gistermiddag minis- tersbloed te zien vloeien, hebben zich vergist Er is geen kip geslacht en ook van bruggen houw kwam niets, al schijnt er materiaal voor te zijn aangevoerd. Het Kortingswetje is nog steeds aan de orde. .Maar eerst Dinsdag gaan we er weer over praten. Voorloopig is het op de helling. Het bleek uit de rede, die minister de Geer zou houden, maar niet hield, doch beperkte tot enkele zinnen, dat kort voor den aan vang der vergadering een amendement- van Vuuren-Rutgers-v. Rozenburg was ingediend met betrekking tot de kwestie van de uni forme korting. De minister wilde zijn be schouwingen liever bewaren, totdat de Ka mer dat amendement op artikel 1 der wet zou hebben behandeld. De voorzitter stelde voor de algemeene beschouwingen te slui- ijl ten. Maar toen sloeg enkelen politiek-wan- $1 trouwige leden van links de schrik om het hart. Kon hier geen politiek addertje onder het gras schuilen? De voorzitter trachtte de ren onthutsten r en duidelijk te maken, dat het een amenuement op artikel 1 was en dus na sluiting der algemeene beschouwin gen de gelegenheid ten volle openbleef om het karakter van bet amendement te beoor- «I deelen. De zenuwachtige heeeren waren voor 2d dit betoog, dat hun ook door Dr. Beumer nog eens"aan het verstand gebracht werd. niet vatbaar. Hun politieke zwakheden niet verder op de proef willende stellen, stelde *$1 dj voorzitter ten slotte maar voor de alge- zneene beschouwingen te verdagen tot Dins dag a.s. Niemand had er bezwaar tegen. Toen ging de Kamer rustig over tot be handeling van de zooveelste radio-interpel latie, ditmaal van den liberaal Boon. Zij ?old de onlangs plaats gehad hebbende pu- licaties over de voorgeschiedenis der tot standkoming van het zendbesluit van 15 Mei 1930. De heer Boon had geen gelukkige dag met zijn beschouwingen over den bekenden brief van den heer v. d. Deure, voorzitter yan de N.C.R.V. Die brief was niet zoo gelukkig geredigeerd maar had toch niet de beteekenis den mi nister te dwingen tot een bepaalde beslis sing in zake de zendtijdverdeeling. Zulk een machtswaan mag men den heer v. d. Deure tiet toeschrijven. Deze is ook verstandig ge noeg om zich daaraan niet te buiten te gaan Toch had hij in zijn schrijven aan den mi nister zich voorzichtiger en naar den vorm juister kunnen uitdrukken. Die gedachte was in de Kamer algemeen. Daardoor werd aan den heer Boon een object van aanval ontnomen en aan de hoofdzaak veranderde het niets. De minister van'waterstaat verzekerde, dat hij zich geenszins een standpunt had laten -opdringen, maar zijn beslissing, na de voor- JjMichting, die hem nuttig voorkwam, geheel "Jlf'M'fstandig had genomen, volkomen naar eer m' en geweten. Het bleek a! spoedig, dat de interpellatie 'yjjeen radicale mislukking zou worden, on danks het feit, dat de heer Boon poogde haar pikant te maken, door te beweren, dat /l| vermoedelijk Mr. v. d. Deure zelf de man is die het advies van den Radloraad over het zendtijdbesluit in h't Hbld heeft doen op-, nemen en (Jaarna, naar aanleiding van die publicatie, naar den minister is gegaan om een hem welgevallige zendtijdverdeeling te verkrijgen in het voorjaar van 1930. Bewijs voor deze „insinuatie" werd niet geleverd en niemand schonk er verder aan dacht aan. Het was voor den heerBoon een naar verloop, ondanks den indirecten steun «door Prof. Slotemaker de Bruine aangeboden, die wel klaagde over de publicaties, maar het rechtsprincipe in de radiokwestie nog maar moeilijk onderscheiden kan en dientenge volge voor de Avro-heeren nog steeds een a ÏEH. wiW4 I3if b het I VOORZITTER reling behandeling komen gedachten R .dslaglngen 'komen amendement van de he het amende- /erg door den I rSfnJdag bU b. Indien hlervoc Rui Tïlei Roaenb nkometlg v a Kamer kon Radio-Interpellatie. i den heer BOON" beginnen: zü gold de publt- De heer BOON me de bekende brief va IhrlstelUke oniroepvere an d»- .Y.V.R.O. is gekom ts betoogde hij. "dai Radloraad Is. hem van ver hnndeld worden, ging de heer n •n K.R.O. er [inderztlde. i ïndtUdbeeluit v n den Minister. i door de beide la de bewe- heer Vj brief voor, dien htJ en waarin stond, den Minister gedic- loemdo vereenlgin- itlsch. zoodat hü er ichtans bleek heeft Nochtai Ier Dou ■zegd. reden i tot de A.V.R.O. i c Je niet ongerui t blUven. omdi rd. dat het daglicht n!< l'.A.R.A. slachtoffer ;eft plaats gevonden, land gedaverd hebber n verkocht!", maar er niet slecht bti gevi de ls. jr Iets kon zien. >rden was. zouden alle za- :n voorzitter dér N°c!r.V.( i uitdrukkelijk beroep he. ud heeft gehad en dnt hH daar- i programma i R.V. en de K.R.O. één of andere wt emeene strekking zooals dat in de Radiobode is gepubllc ■rdt omschrt h d<* b. dat als bUlai ndtöd een algemeen pro- n „mits de wijze van ult- regeld als hieronder nader wordt aangebn len een leeling van den zendtüd. ilsterieel besluit zou kun- staUe beloofd Tüwel geheel destijds den zend tenlgingen had aan- van doordrongen, de laats Nederland eigei MINISTER RETMER de zendttjdverdeellng. De minister heeft i Kunst en Letteren. uitgebracht. de A.V.R.O. verklaar den Nederlandachei regeling volger Deze deelde nede. dat het xendtüd-advle* J voor deze vereenlglng oi Gevraagd ls die meening i i staan Inzake trofoon achter belde orga- xorgen. dat Neder 3. Bestaat aarin hU ai lardt. da woordt. dat hfl H den Hilversumschen zender. Op dit punt behoort de chr. hist politicus tot degenen, die maar niet tot kennis der waarheid ko men. In zijn fractie staat hij echter alleen en niemand denkt er aan hem te volgen. Ons radio-instinct is niet zoo bijzonder ont wikkeld. Doch dit durven we wel zeggen: 6.40 Prof. Slotemaker beweegt zich in zijn radio- wel' het best mee (Jient. t De interpellatie-Boon werd ten einde ge- iracht. VandaaB do interpellatie-v. Dijk over den zenderbouw. VERSLAG Kortingswetje. MINISTER DE GEER vervolgd® ztJn rede. Bü had opmerkingen willen maken over de uniforme korting op d® ultkeeringen, maar had jl vernomen, dat een amendement ter zake was IfHogekonien en daarom meende hü. dat het beter i'i v. !>':t iadvlseerend college, da wijst contra-beloften van ■foon, dat hü geen mlnlst 5. Is het juist, dat de Radlor nbrouck uit 1926. jrzltter va en. De Rac schema iag 3 bestaat niet A..V.R.O. Is lad heeft op r zendtUdve 7 Mei '30 "laart 1930 »el(pg ge was niet noodlg opnieuw over van de N.C.R.V. en I .gen bü den Radloraad. tüd-lnzlcht( Inlster heeft" heeft tad In zün „De Radloraad Uwe Excellentie c beslissing Is geno roepvereenlglngen Toekom.^*""® ardeellngsschema tellende zulks na «Ie de omtrent de rlchtlünen te n de volgend® bowoordlp stélt zich voor. nadat initrent deze verdeeling men in overleg met de een nader advies voo lan Uwe Excellentie te doen raad Inzake de Is er alleen ter van afgeweken, meegedeeld, niet daad julsl omdat dij Inder- De heer BOON repliceerde den heer v. DIJK s. dat beeft. (a.r.), die betoogde. de mlnlstor—zlch^jjp, ongeoorloofde laten beïnvloeden- daarvan was hü door den Interpellant verdacht geworden. Heel de Inter pellatie ls een opgeschroefd zaaltje. Onder bepaalde voorwaarden hebben N.C.R.V en K.R.O. zich bereid verklaard tot het alge meen programma mee te werken. De brief van beslissing, waartegen bezwaar schied. gelük de Radlowet V.R.O. is van anderen aard d« pvereeniglngen zü vertegen* beschouwing. Men mag d; ns betoogen r billükheld voorschrüft. oordigt geen d. Deure tl? De li afdrelgln wüzen? De Inhoud v leggen? UYS (s.a.i band met publicatie ten dat do moddei i ander. Hoe k< 3 A-V.R.o! óf vaar was dn grond vr ontwaardlglng briefje Van t i Radlorr den heer Boon atle van vertroi do modder i stuk- le-commissle In den heer Boon? 1 zün zedelijke oordeljjk zün.' waarvoor die schandelük In de A.V.R.O.-krantJes geschreven, heer v. HELLENBKRG HU BAR (r.k.)" de publicatie van vertrouwelüke stukken was van meenlng, dat de heer Boon niet zen heeft, dat de zendtüdverdeellng niet - heer KRIJGER (c.h.) betoogde, dat de laatste opmerking van den heer Oud over het g kant noch wal raakte. In de Kamer zün geen woord de aanklachten tegen den Lezing van den heer M. J. Leendertse. Te Utrecht sprak in Hotel Terminus voor de Vlaatpsch-Hollandsche Vereeniging de heer M. J. Leendertse over het onderwerp: „De Noord-Nederlandsohe Protestant en de toenadering tusschen Vlaanderen en Noord- Nederland". Spr. begon met opmerkzaam te maken op het instruecrende boek van Hoogwerff en Mouters in 1928 verschenen. Hierin wordt aangetoond het groote verschil tusschen Noord- en Zuid-Nederland in oeconomisohe belangen en in geestelijke gesteldheid. Dit boek is echter volgens spreker incompetent hierover te oordeeien, omdat wat zij oor- deelen toont een volledig gebrek aan kennis. Zij zijn uitgegaan van hun gemoedelijk standpunt zonder zich in te laten met natio nalistische problemen. Ook aan een beschouwing als zou Neder land het Israël van het Westen zijn, een land waar het krachtigste en zuiverste het Chris tendom uitkomt is een deugd die een on deugd wordt, omdat het voert tot zelfge noegzaamheid en verblindheid. Verblindheid voor de grootste belangen van ons land. En zelfverleugening om be haalde feiten pasklaar te maken voor een prioristische zienswijze. Dit voerde tot vaak verspreide meeningen dat in onze vrijheidsoorlog alleen aan des vijandB kant gruwelen zouden zijn bedreven. Niet9 is minder waar. Wij zien ook hoe na tot vrijheid komen van de Zuidelijk Ge reformeerden men er steeds op uit was de papen te doen verdwijnen, in plaats van ge leerd te hebben de waarde van gewetens- rijheid. Hetzelfde bestaat helaas nu nog bij de Staatkundig Gereformeerden, die in den be krompen Petrus d' Athene een van God verkoren leider zien. Hier herhaalt zich de geschiedenis van Israël, dat ook alle his torische feiten in eigengerechtigheid interpreteerde. Het is niet immer zoo, dat voorspoed een teeken van rechtvaardig heid is. Wij hebben tenslotte alleen te maken met de geopenbaarde wil van God. En juist hiermee heeft het Calvinistische Nederland geen rekening gehouden. De houding van Holland is niet mooi te genover het Zuiden geweest Terecht kan men het Holland van 1795 noemen de Diet- sche tyran van 't Zuiden. In 1830 werd al les beheerscht door de formule: Frankrijk wel tot vriend maar niet tot buur. Als an ders was gehandeld en geluisterd naar de wijze woorden van Willem II zou wellicht «Ie taalgrens nu de politieke grens zijn geweest. Maar men wilde Frankrijk niet tot buur, men was onverdraagzaam. Nu zelfs nog laat de worsteling van Vlaan deren om van niet-volk eindelijk volk te worden, veel orthodoxen in Nederland koud. Gelukkig dat er nog een wereld-geweten is, dat tegen rechtskrenking spontaan reageert Wie gevoel heeft voor recht en liefde, moet nartij kiezen tegen scheiding van Noord- en Zuid-Nederland. En toch zien de meesten onzer Vlaanderen als buitenland, d.w.z. een streek waar men zich buiten moet houden. De ondergang van de Vlaamsche beweging zou in deze tijd beteekenen, verliezen een barrière tegen het gevreesde Frankrijk, iets waarvoor groote politici in Nederland steed9 bevreesd zijn geweest. Wij staan opnieuw op een keerpunt In de geschiedenis. Er is gevaar voor een wereld^ revolutie, eeirmoreele en sociale debacle. Er werken echter ook krachten van sa menwerkende aard. Inzichten in staatseen- beid zijn de laatste jaren zeer veranderd. Het moet uit zijn met het verdrukken van nationale minderheden. Helaas, breekt dat Sesef zich nog maar zoo weinig baan. Een nationale beweging echter, die haar oor sprong vipdt in het hart van het volk, kan niet te niet gaan. Dan zal het eens uit zijn met onderdrukking van minderheden. Wij moeten Vlaanderen kennen, begrijpen, steu nen in deze strijd. Nederland met eeuwen lange ervaring kan het jonge Vlaanderen helpen. Zoo kan er zijn een samenwerking in een gemeenschappelijke cultuur. Dit kan echter niet als 't niet leeft in beider volksziel, anders wordt het een ware mésalliance. De nood der tijden eischt samenvatting van de voornaamste deelen van den Dietschen Stam Na de met groote aandacht gevolgde lezing sprak de voorzitter woorden van dank tot den heer Leendertse. Hierna werd de ver gadering gesloten. Radio Nieuws® ROrt'VLklJMLN. ZATERDAG, ZO FEBRl'A mof oonrouzlek 14.30 Hilv 14.50 K a 1 u 15.90 Hilv 16.00 Hu x 16.05 Hilv 17.00 II 1 1 v 17.30 H u 1 z 18.00 Hilv VARA: Orkest 19 30 Huil 19.45 20.00 1 9.45 H 1 I 0.00 H o 20.20 Do 20.20 W i 21.00 H u 21.20 P a "2.00 D a 23.00 H u l 23.15 H l 1 - nberg. Conc< try: Concert 0 KRO: Gramo sum VARA: ".VJVa 1 KRO: •sum VARA: Conc .«urn VARA: Hul» i KRO: Kunstenaer u m VARA: Zans a KRO: Gramofooni sum VARA: Conc i KRO: Salon-orke* n R- Kamermuzleli zen KRO Co ijs-Elffel: entry: Conc KRO: 12.01 Hul: 19.30 Hul: 21.00 Huil 23.00 Hilv VARA: Concert i KRO: Polltleberl KRO: Polltieber i KRO: Persberlclï urn VARA: Pert Gemengd Nieuws. minister bulten de Kamer gedaan. aannemeltJk jen het Itberalli met de aanspra na land niet wordt >rm ls Iets bekend tusschen minister zendtüd. Men was d icht werd zün rede. Wie de i kent als bü de gratie Gods bestaande. z< toch 't recht hebben om bezwaren tegen ovei heldsbesltsslngen te hebben, ook al gaat hü >ndere omroepen. - Dr. SLOTEMAKER DE BRUINE (e-h.) was dankbaar, dat algemeen de redactie van den eelbesproken brief geen bescherming heeft levonden. MINISTER REYMER dupliceerde. Hü her haalde zich niet te hebben gebonden, maar alleen uitingen te hebben aangehoord. "3 VOORZITTER sloot de interpellatie, indaag praten we bü de Interpellatie-v Dük den zenderbouw. EEN DIEFACHTIGE BADKNECHT. Het verraderlijke loterijbriefje. Te Amsterdam is de politie in verband met een sinds December vermiste portemon- naie met inhoud, overgegaan tot de arres tatie van een 48-jarigen badknecht, w zaam bij het Sportfondsenbad. In verband hiermede vernamen wij nader, dat een loterijbriefje van een ongevallenver zekering, hetwelk naast eenig geld den in houd van genoemde portemonnaie uit maakte, den man verraden heeft. Op dit briefje was n.l. een prijsje gevallen, dat de badknecht gepoogd heeft te innen. Daarbij is hij tegen do lamp gevlogen. Een in de woning van den arrestant door de politie gehouden huiszoeking had tot resultaat, cfat gevonden werden twee Water man vulpenhoudors, enkele medailles en een nikkelen horloge, welke voorwerpen in het Sportfondsenbad zijn ontvreemd. VEE IN DE VLAMMEN OMGEKOMEN. Te Geesteren (Ov.) brandde een landbouw schuur geheel af. Twee koeien en vijftien varkens kwamen in het vuur om. De oogst en alle landbouwwerktuigen gingen verloren. Verzekering dekte de schade. EEN MODEBNE STORMRAM BEUKT EEN IxUIS IN. Te Haarlem kwam een tractor met een elf-meter langen aanhangwagen van de Gebr. Heerman te Amsterdam 's morgens vroeg de Amsterdamsche brug afrijden. In een bocht slipte de aanhangwagen op het door ijzelvorming gladde asfalt en kwam terecht tegen het huis van H. op den hoek van de Spaarnwoudsterweg en de Heeren weg. Het huis stortte gedeeltelijk in. De 70- jarige H., die op de bovenverdieping sliep, bleef ongedeerd. Een gedeelte van den gevel ls afgebroken met het oog op mogelijk gevaar. De overige muurgedeelten worden gestut. DE „VORST VAN GELEEN". Dr. F. J. Leufkens te Heerlen, de „Vorst van Geleen", heeft een schrijven gericht naar de regeering, waarbij hij erkenning verzoekt van aanspraken op de verschillende land goederen en heerlijkheden in Zuid-Limburg, j In Den Haag i betaald hebbei In Den Hang is het niet kwaad; 't Is er deftig wonen. En het deftig stadsbestuur Weet zich baas te toonen; En die baas, die Haagsche baas. Houdt van buitenleven, Daarom koopt hij rond zich heen Alle schoone dreven Alle buitenplaatsen, die Menschen kunnen trekken Die dan zijn belastingzak Prachtig kunnen spekken. Dat is handig van Den Haag, Soms zelfs zeer te prijzen. Daar zijn rentabiliteit Sterk erdoor gaat rijzen. Maar Den Haag, de leepe Haag, Schijnt toch tuk genomen: ,JDe drie Voordes" zijn hem veel, Véél te duur gekomenI Veel? Nou ja: een half miljoen Is de Residentie Voor die deftigheid een zeer Kleine penitentie. B. en W. hebben gezegd: Dat daar niets van aan is; En toch denk ik, dat het er Niet zoover vandaan ts. Want het slappe argument: ,,'t Is ons niet gebleken. Dat de speculant ons heeft In de nek gekeken", Pleit niet voor de nuchterheid Van de Haagsche heeren, Die uit de gemeentekas Deze koop foumeereiu Achteraf zingt nu Den Haag: 't Liedje van verlangen: ,Ach, wat blijft er dikwijlsiets Aan de strijkstok hangen (Nadruk verboden.) LEO LENS. Tegen roode handen leeuwachtig witte >rktng t MVHHb gezicht als get Jld. bewüst de crème u agje op. hetgeen m-n v n al die gevallen legt i r dag herhaalt. avond bjjzonder gen. Yondei _H de deftige 'erkoelende crème, roode pakking. De 'ette cr®me. bli wordt nog ve Benedei Chlorodont eld èin afschuw heeft. log! In alle hoogd door de prüzen van v en verkrijgbaar. OVERREDEN EN GEDOOD. Toen te Amsterdam een groepje kinderen, dat bij de Keulsche Vaart had gespeeld, den njweg van de Weesperzijde wilde overate ken, kwam een bijna zevenjarig knaapje ongeveer ter hoogte van de Celslusstraat te struikelen met het gevolg, dat het werd aan gereden door een luxe auto, welke uit de richting Duivendrecht kwam. Het kind vu onmiddellijk dood. Den chauffeur van de auto treft geen schuld. NIEUWE AVONTUREN VAN PIEPNEUS EN BIBBERSNOET De ooievaar scheen zich even te be denken. maar toen sperde hij z'n bek opeens I nog veel wijder open. enPlons' Plons! Daar trok Iemand plotseling aan onze staar ten, die in het water hingen en wij schoten i allebei achterover de diepte in. 42. Dat was een benauwd oogenblik, maar we waren tenminste voorloopig van den ooievaar bevrijd. We werden met groots snelheid achteruit door het water getrok ken. zonder dat we zien konden wie het deed >vas het iemand, die ons wou laten ver drinken? Of opeten, net als de ooievaar? (Wordt Maandag vervolgd) DE VAL VAN KONSTANTINOPEL Door LEWIS WALLACE Naar het Engelsch door ALMA O die dwazen, die dwazen! zullen zij hooit geleerd hebben? Toen ik wegging wa ren zij aan het twisten: Was Mohammed een Profeet? Was Jezus de Messias? en nog altijd strijden zij daarover. Hoeveel ellende heb ik reeds zien voortkomen uit die twist vragen! De redenaars riepen het zwaard te hulp. en zij bestreden er elkander tweehon derd jaren mede. en langer. De heirwegen in Europa waren bedekt met lijkenToch was het een belangrijke tijd. Hoe levendig staat alles mij nog voor den geest. Ik herin ner mij Manuels beroep op Gregorius. Ik jH Ml woonde het Concilie van Clermont bij. Ik Mf hoor«1e de rede van Urbanus. Ik zag Walter, den smeekeling van Bnurgondië, als vluch teling in Konstantinopel. maar zijn volge lingen, die met hem uitgegaan waren waar waren zij? Ik zag Peter den Kluize naar. dien lafhartige, als deserteur terug gebracht naar het kamp te Antiochifi. waar de pest heerschte. Ik bracht mijn stem uit >ÊM tfo verkiezing van Godfried tot Koning van Jeruzalem, cn ik droeg een kaars bij tijn kroning. Ik zag de legerscharen var Lodewijk VII en van Koenraad, een millioer •,7*en meer, vernietig I in Iconië en in het ge tal bergte van Pisidië. Opdat de vervolgers var 7D| mijn gcsacht geen rust zouden vinden, trok ik op met Saladin, om de Heilige stad te herwinnen, en hoorde hoe Philips en Ri chard zijn opeisching beantwoordden. De dappere Kurd, die medelijden had met de ellende van zoo velen, vergunde den Chris tenen eindelijk als pelgrims binnen Jeruza lem te komen. Toen had de strijd geëindigd kunnen zijn, maar ik prikkelde de eerzucht van Boudewijn, en bracht Europa weder in beroering, 't Was niet mijn schuld dat hij te Konstantinopel bleef hangen, als koning van het Oosten. Toen durfde de tweede Frederik zich onderwinden om van Jeru zalem een christelijke stad te maken. Ik zocht hulp bij de Turken, en zij verbrandden en plunderden de stad. en namen den heili gen Ledewijk gevangen, den besten en edel- 6ten van alle kruisvaarders. Hij stierf in mijn armen. Nooit te voren had ik een traan gestort om eenig Christen. Toen kwam F.duard I. en met hem eindigde de strijd der legerscharen. Het zwaard besliste: Mo hammed was de Profeet door God gezonden en Jezus slechts een timmermanszoon. Mei toestemming van de Kalifen mochten de Christenen Jeruzalem bezoeken, als bede vaartgangers. Een pelgrimsstaf in plaats van een zwaard! Tot schild een pelgrimspas! Maar de bisschoppen stelden er zich tevreden mee. Van dat oogenblik hadden leugen en bedrog vrijen toegang, de Christen bedroog den Christen. De heuvel, waarop de B.vzan tiju zijn kerk bouwde van het Heilige Graf, is niet de Kruisheuvel. Nooit lag het lichaam van Jezus in het graf, dat de leugenaars in monnikspijen daarvoor aanwezen. De tranen van millioenen boetelingen vielen slechts op een schandelijke bedriegerij. Dwazen en las teraars! De Via Dolorosa loopt door de poort van Damascus noordwaarts. De platte heu veltop buiten die poort is Golgotha. Wie kan het beter weten dan ik? De hoofdman over honderd vraagde een gids; ik geleidde hem. Hysop was de eenige groene plant, die op dien heuvel groeide. Sedert bloeit daar niets dan hysop. Westwaarts aan den voet des heuvels lag een tuin. en het Graf was in dien tuin. Bij het kruis staande keek ik naar de stad, en zag een zee van menschen O. ik weet het, ik weet het maar al te goed! Toen ik vijftig jaren geleden wegging was er een overeenkomst gesloten tusschen de oude strijders; zij wedijverden met elkander in Jodenhaat, en wat heeft mijn %-olk niet van hen te verduren gehad! Spreek, o He bron, stad der patriarchen! Er was een tlid dat ge open s'ondt voor de kinderen Israels, want de spelonk en de dooden, die daarin rusten, behoorden hun toe. Toen kwam Herodus met zijn bouwplannen en sloot haar af. ofschoon de Stammen nog toege- la'en worden. De Christenen, die na Hero- de-s kwamen, stonden den Israëliet nog he* verblijf aldaar toe, hoewel tegen betaling. Op de. Christenen volgden de Moslims en thans kan geen zoon van David, al stond hij voor de poort met paaiden en wagens, do kroon op het hoofd en den schepter in de hand, er binnen gaan en leven. Konin gen zijn gegaan cn gekomen, geslachten zijn verdwenen, er is êen nieuwe kaart ge-1 maakt, waarop men de oude namen niet meer vinden zal. Wat den godsdienst be treft, de verdeeldheid is gebleven, hier een Moslim, daar een Christen, ginds een Judeër. Hun ijver is niet verflauwd. Zij zullen de verschrikkingen der woestijn rot seeren: hitte, dorst, honger, ziekte, dood, alles om een steen te kussen, waarin do over levering eon goddelijk gezegde hoeft neer gelegd. Ik wil hun een oud? gedachte in een nieuwen vorm brengen: God, do gever van leven en macht aun Zoon en Profos' God. de eenige die aanspraak heeft op aanbidding; God, het beginsel van Opper ste Heiligheid, tot welke de verschillende geloovigen hun geloofsartikelen en leerstuk ken kunnen terugbrengen ter samensmel ling in een verdrag van algemeene broe derschap. Zullen zij het aannemen? Giste ren kwamen een Sjiit en een Soeniet elkan der legen, en de oude haat verduisterde hun trekken, toen rij elkander aanzagen. De twee Moslims zijn gescheiden door een ver schil van opvatting, maar grooter Is hun veote met de Christenen! Hoe oneindig grooter is de twist tusschen Christen en Jood... De moed on'zinkt mij! Zou ik 'en slotte slechts een droombeeld najagen? Bemerkende dat iemand naderde be dwong hij zich. Vrede zij u. Hadji, zelde do man Zijt gij het Sheik? Ik ben het, mijn vaders zoon. Ik moet iets modedeelen. Ik was In gepeinzen verzonken ovsi heilige dingen van onschatbare waar>lA woorden van don Profeet. Zeg mij wat u tot mij brengt J De Sheik antwoordde: Morgen bij zons opgang zal de ka avaan opbreken. Het is goed. Wij zijn gereed. Ik zal onze plaats in den trein aanwijzen. Gij kunt gaan. Vorst, ik heb nog meer te zeggen. Nog meer? Vandaag kwam een schip uit Hormuz met een troep bedelaars. 't Is goed dat ik eenige kamcelon extra van u huurde, en die met leeftocht belastto Ik kan dus reeds dadelijk beglnen me' het uitdeelen van aalmoeien. De Sheik schudde het hoofd. Dat rij bedelaars zijn beteekent niels, reide hij. Allah is goed voor al zijn schepselen. De jarhalzcn behooren ook lot zijn schepse len en moeien voedsel hebben. Daarom werden misschien de ongHukkigen Aange blazen door een engel, die de p^st zich henen drijft Vier lijken werden land gebracht en hun kleederen in kamp verkocht Gij wilt dus zeggen, dat de pest met ons eaa' ter bedevaart. "Wees gerust. Allah doet wat hem behaagt Maar mijn Leden rijn bevreesd. Ik zal hun een droppel heilig water te drinken geven, eti er hen veilig door brengen, al waren rij den dood nabij 7?g hun dat. De Sheik wilde heengaan, toen de Vorst, vermoedende dat hijzelf de eigenlijk vrees achtige was, heiu terugriep. Tom de goloovigen tot het avondgebed opgeroepen werden, wat heb gij toen go- daan. Sheik? Ben ik niet eon rocd MoslimT ik bad. Ja. Vorst Pij dus een geloovtsv en een Hadji zijt /uit gij den Kheiih uo zijn dromedaris zien en hem wederom hooron. SE blijven. he' Amen op p°ah.ibKen00,'J,^U- ""WtK>rdd' d' Sh"'k -,G*,d"n. f- onthoud, dat het gebed het brood des geloof, 1». I>e Sheik wa, tenulgeateid en gins heen. ito tr" vo datr «"at aonsopgang trok de karavaan, ongeveer ,'thhO riolen sterk in gnmte verwarring de stad uit. I>e Vorst, die vooraan had kunnen tljn, schaarde rich met rhn «volg vriiwiltlg onder de laat.ten. daarom neemt gij deze plaat*» vrae~- »ïeik- dJe lrn'rh "jn op af *°<v,!e orde- rt'* onder <lo manschappen heerschte. Allah °"V,tinaff ftnUvoo71: wn van Allah rust op de s'ervendon die echteree. Iwho^e d°°r lo De Sheik bracht dit gezegde over am rijn mannen, en zij zelden onder elkander Enn-Hanife was een derwlscli. evenzoo de'® Vorat. Oepreren nj njn noaml lof bestond niet Wordt vervolgd Groote:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1932 | | pagina 9