DONDERDAG 21 JANUARI 1932
DERDE BLAD PAG 9
De loononderhandelingen in hef
havenbedrijf
Wat de werkgevers vroegen en de
arbeiders weigerden
Geen overeenstemming.
Wij hebben ons gewend tot den heer W
S r ij b i s, voorzitter van den Ned. Bond
van Chr. Fabrieks- en Transportarbeiders,
met verzoek ons nader te willen inlichten
over den stand der loonsonderhundehngen
in het havenbedrijf.
Do heer Strijbis achtte het gewenscht te
verduidelijking van Hen liuidigen stand van
zakén 'n kort résumé
fe. geven van het ge-
heelc verloop der on
derhandelingen.
Zooals bekend, al-
lüs onze zegsman,
het laatste collectief
•ontract in de hav
afkomstig van 1029.
liet Weid gelijktijdig
(gesloten met
ichoepvaartvere
'ingen Noord
/.u id.
Ditcontract, dat
w. sirijitin gokt voor den Cen-
tralen, R.K. en C
telijken Bond, werd het'éérst opgezegd dooi
de. Scheepvaart vereeniging Zuid, dfis te Rot
tordam. Hierbij speelden plaatselijke facto
ren een rol. Op het tijdstip van de opzegging,
1 Juli 1931, weid door de reeders juist een
sterke actie gevoerd tot verlaging van de
haventarieven en het al pf. niet handhaven
van de bestaande arbeidsvoorwaarden werd
mode hiermede in verband gebracht.
Gedurende de nu aanbrekende contract
Fooze periode is de zaak hangende gebleven;
ook de Scheepvaartvcreeniging Noord (Am.
sterdam) zegde het contract op tegen 1 De
cember, maar aanvankelijk bleven de oude
arbeidsvoorwaarden gehandhaafd. Begin De
cember werden onze organisaties tot een sa-
menspreking uitgenoodigd, die op 12 Decem
ber heeft plaats gehad en waarin de Scheep-
vaarlvereenigingen een nieuw, collectief con
tract aanboden tegon aanmerkelijk vérslech-
terdo voorwaarden.
De aanbieding der werkgevers.
In liet kort kwam dc aanbieding der werk
gevers op hiet volgende neer:
1. een korting op de loonen en tarieven
van 12 pet; voorts technische herzieningen,
die op achteruitgang van het arbeidersinko
men zouden neerkomen;
2. schrapping vun de f 1.50, die boven het
vaste loon van f 28.— wordt toegekend bij
vast werk. Practisch had men dus tot nu toe
een vast inkomen van t 29.50; volgens de
nieuwe regeling zou men dus allereerst terug
gaan tot f 28—, terwijl dan de korting van
12 pet. van toepassing werd;
3. verslechtering van de vacantleregeling.
Hadden de havenarbeiders tot nu toe drie
dagen vacontie per jaar, door verhooging
van het aantal taken zou de vacantie met
zeker 1 daj verminderen;
4. geen extra-betaling meer voor werk op
Zaterdagmiddag. Kreeg men daarvoor tot nu
tqe een extra-vergoeding, de werkgevers stel
den zich thans op het standpunt, dat evenals
voor het winkelpersoneel do vrije middag
wel op een anderen dag dan Zatierdag kon
worden genomen, zoodat het Zaterdagtarief
niet meer zou gelden. Dit pünt betrof voor
namelijk liet personeel van de korte-lijn-
booten;
5. mindere betaling voor Zondagsarbeid;
6. een nieuwe regeling voor liet veem- en
expeditiebedrijf: schrapping uit dc loonrege
ling van jeugdige arbeiders; verhooging van
den leeftijdsgrens van 21 tot 23 jaar. De be
doeling hiervan was, dat men voor de jeug
dige arbeiders niet meer aan de vastgestelde
loonnormen gebonden zou zijn, doch hierin
de vrije han<i zou krijgen;
7. verschuiving van de uren van aanvang
der taken. Trad men tot nu toe vast om 8
uur aan, ongeacht of er direct een boot ter
lossing gereed lag, nu zouden de werkgevers
ook op andere tijdstippen kunnen oproepen
en het uur van aanvang b.v. kunnen ver
schuiven van 8 tot 10 uur;
8. het openen van de moge)ijkheid tot het
vormen van twee taken tan 4 uur. Hier
door zou de 8V&-urige werkdag een 8-urige
worden met tot gevolg een half uur sunder
loon;
9. afschaffing van de dubbel verhoogde
taoklooncn voor bijzondere ladingen. Werd
thans 100 pet. extra gegeven voor het ver
werken van gevaarlijke en voor de gezond
heid schadelijke stoffen, de werkgevers zul
len hiervoor thans' geen bijzondere betaling
De onderhandelingen.
De Scheepvaart vereenigingen hadden een
beslissing verzocht vóór 1 Januari van dit
jaar; van de zijde der vakbonden werd ern
stig bezwaar gemaakt togen een zoo korte
onderhandelingstermijn en de werkgevers
verklaarden zich bereid een nader tie bepa
len dag in Januari als limiet voor de onder
handelingen te stellen.
Mondelinge en schriftelijke onderhandelin
gen hadden tot gevolg, dat de werkgevers
bereid waren een nieuw collectief contract
voor drie maanden af te sluiten ingaando
25 Januari a s. met een maand opzeggings
termijn. De loonsverlaging zou terug worden
gebracht van 12 tot 7 pet.; de f 1.50 toeslag
moest worden geschrapt en ook enkele an
dere verslechteringen werden door de werk
gevers gehandhaafd, doch zij verklaarden
zich bereid in te trekken hun eischen tot
vermindering der vacantie en wut betreft de
opheffing van extra-betaling voor Zaterdag
middag- en Zondagsarbeid, terwijl voorts ook
de verslechteringen voor de jeugdige arbei
ders in het expeditie- en veembedrijf werden
teruggenomen.
Bij de leden.
De besturen der drie samenwerkende vak
organisaties verklaarden zich bereid de al
dus gewijzigde voorwaarden aan hun leden
voor te leggen en ze voor de ledenvergade
ringen tc verdedigen; de besturen der scheep
yaartvcreenigingcn zouden hetzelfde doen bij
hun leden.
Het resultaat van de besprekingen in do
ledenvergaderingen der vakbonren is ge
weest, dat het voorstel te Rotterdam door de
drie arbeidersorganisaties is verworpen. Te
Amsterdam is het voorstel door de R..K. en
de Chr. organisaties aanvaard, in de leden
vergadering \nn den Centralen Bond is het
echter verworpen.
De totalen der stemmencijfers waren zoo,
oat van dc R.K. de groote meerderheid van
Amsterdam en Rotterdam samen tot aan
vaarding van de voorstellen bereid was; bij
de Chr. organisatie stond het half om half
en bij den Centralen 'Bond was een derde
deel der leden voor aanvaarding en de rest
tegen.
Onder deze omstandigheden zagen de be
sturen der vakbonden zich genoodzaakt, aan
de Scheepvaarivereenigingen te berichten,
dat men het voorstel, waarop aanvankelijk
overeenstemming was bereikt, niet kon aan
vaarden.
Een nieuwe bespreking werd echter aange
vraagd.
De afwijzing.
Aan het Bestuur der
Scheepvaartvereen. Noord-Amsterdam
DE STRIJD IN DE
TEXTIELINDUSTRIE
Scheepv aartvereen. Zuid-Rotterdam.
Mijne Heeron,
Wij deelen U hierdoor mede, dat wij, na
ontvangst van Uw schrijven dato 14 dezer
onze leden de beslissing hebben voorge
legd over het in dit schrijven vervatte voor
stel tot het aangaan eener nieuwe collectieve
arbeidsovereenkomst voor clen duur van drie
maanden, waai bij, naast enkele wijzigingen
der overige rbeidsvoonVoarden, een veria
ging van 7 pet. der loonen, tarieven enz., zou
worden toegepast.
In deze vergadering is gebleken, dat het
standpunt, hetwelk wij in de onderhandelin
ai hebben ingenomen ten aanzien van wij
zigingen naast een vrij belangrijke verlaging
toch al lage loonen, volkomen juist is ge
bleken. Waar die voorwaarden niet geheel
;eilig werdén gesteld, bevorderde het den
lust tot het aangaan van een nieuwe over-
■nkonist op verlaagde loonen niet.
Daarbij kwam sterk tot uiting de onbevre
digdheid, ontstaan door de in den laatsten
tijd op ruime schaal toegepaste verlaging
van loonen, die boven het minimum uitsta
ken en waardoor, naast andere, door de
werkgevers genomen maatregelen, door vele
in de bedrijven werkzame arbeiders reeds
>elangrijke offers waren gebracht.
De meerderheid der bij onze gezamenlijke
bonden aangesloten leden bleek niet bereid
thans nog een verlaging van 7 pet van de
?n en tarieven te aanvaarden, terwijl
ook de door U voorgestelde duur van drie
aanden te kort -werd geacht
Onder deze omstandigheden kunnen wij
oiet treden in het afsluiten van een nieuw
contract op de door U vastgestelde basi9.
Naar on-s oordeel is het zeer gewenscht,
dat d'e ontstane situatie een nieuwe bespre
king plaats vind.
Wat na?
Wij hebben den heer Strijbis nog gevraagd
hoe hij denkt over de situatie die thans ge
schapen is. De heer Strijbis stond zeer soep-
DE CONFERENTIE MET DEN
RIJKSBEMIDDELAAR
WEINIG VOORUITZICHTEN OP EEN
OPLOSSING
Men meldt ons uit Enschedé:
Dinsdag a.s. zal, zooals gemeld, te Den
Haag op uitnoodiging van den Rijksbemid
delaar, oud-Minister van IJsselstein, op het
Departement van Arbeid een conferentie
plaats hebben met de partijen, betrokken bij
het conflict in de Textielindustrie.
Van deze conferentie was gister te Ensche
dé officieel nog niets bekend; noch bij de
arbeidersorganisaties, noch bij de werkge
vers vereeniging was een uitnoodiging tot bij
woning van deze confertie ontvingen.
Het is niet bekend, welke motieven den
Rijksbemiddelaar hebben bewogen op dit
moment de partijen bij elkaar te roepen en
voor vele insiders is het bericht uit Den
Haag dan ook een volkomen verrassing.
Men had dit althans op dit oogenblik nog
niet verwacht.
Van belang is thans de vraag hoe de par
tijen tegenover een eventueele toenadering
staan. Wij hadden nog geen gelegenheid om
het oordeel van de bestuurders van de Chr.
organisaties te vragen, maar wij zijn er bij
voorbaat reeds van overtuigd, dat men in
dien kring elke poging, welke wordt gedaan
lot toenadering, met vreugde zal begroeten.
De leiders van den modernen bond „De
Eendracht" hadden 's middags reeds gele
genheid om een en ander mede te deelen
over het standpunt, dat rij ten opzichte van
de conferentie met den Rijksberniddelaai
innemen. In een openluchtmeeting, welke
op het Van Heekplein werd gehouden, voer
den de voorzit lor van de afdeeling Ensche
dé, de heer De Vries, de voorzitter van het
N.V.V., de heer Kupers en de voorzitter van
het hoofdbestuur van „De Eendracht", de
heer Rengelink, het woord. Zij betoogden,
dal ze alleen dan geneigd zouden zijn, om
mede te werken aan de opheffing van het
conflict, indien de w erkgevers water in den
wijn zouden doen en een andere houding
aannemen als tot nu toe. De heer Rengelink
zeide, dat De Eendracht den strijd nog
maanden zal kunnen volhouden en dat men
deze niet zou opgeven vóór iets w as bereikt
voor de arbeiders.
Voorts is het ons bekend, dat men in
werkgeverskringen evenmin voornemens
om tce te geven. Van fabrikantenzijde heeft
men verklaard, dat men nog steeds hetzelf
de standpunt inneemt als bij het uitbreken
van het conflict Dat men in werkgevers-
klingen het tijdstip voor arbitrage nog niet
gekomen achtte, bleek, aldus deelde men
ons mede, uit het feit dat verschillend!
aanbiedingen tot bemiddeling, welke warei
ingekomen, werden afgewezen.
Het is te Enschede momenteel buitenge
woon rustig en het Verbod Van samenscho
lingen wordt feitelijk niet meer toegepast,
hetgeen wel blijkt uit het feit, dat De Een
dracht was toegestaan om een openlucht
meeting te houden op het Van Heekplein,
in het hartje der stad. Voorts werd aan de
Landelijke Federatie van Textielarbeiders,
waaraan het houden van een openlucht-
bijeenkomst onder Lonneker door den bur
gemeester van die gemeente was geweigerd,
toegestaan om op een onder Enschedé ge
legen terrein bijeen te komen. Deze bijeen
komst zal mogen worden voorafgegaan door
een fietstocht.
Een zachte witte huid is het verlangen en
de droom van ieder jong meisje. Reeds na
een kort gebruik van de aangenaam geuren
de Crème Leodor openbaart zich de vervul
ling van die droom. Een proef overtuigt.
Per tube 35 cent. I. M.
Schoolnieuws.
kondigde
R.K. Bond van Handels-
Kantoor- en Winkelbedienden en de Ned. Vei
In dit onderhoud hebben de e
ing
:ngezc
HHHB de rijde der besturen
gedaan, zullen de organisaties nader bericht
van de directie ontvangen.
Tevens werd ln deze conferentie de nood
zakelijkheid bepleit om vla de organisaties tot
eene regeling der arbeidsvoorwaarden
Ldmin4stratief personeel te genaken.
tisch tegenover de practische mogelijkheden.
Uit inlichtingen van andere zij-de maakten
wij op, dat van den kant der reeders niot
veel concessies meer zijn te verwachten. Aan
een strijdinde haven gelooft, buiten wellicht
de communisten, vrijwel niemandi; de toe
stand is er niet naar om dien te ontketenen.
Mochten de Scheepvaartvereehigingen niet
tot concessies bereid zijn, dan zal wel een
contractlooze periode met eventueele gedif
ferentieerde doorvoering van dc eischen der
werkgevers, wel het gevolg zijn.
Wellicht echter zullen de besturen der
vakbonden met meer succes bij hun leden
komen, indien een langer contract dan voor
drie maanden kan worden afgelost.
Van die zijde is althans de deur tot nieuwe
onderhandelingen nog open gehouden.
WESTLANDSCHE UNIEDAG
Referaten van Ds. Pierson en Ds.
Kloosterman.
_Het weer heeft gister den Westlandschon
Uniedag, die, zooals we gemeld hebben, in de
Geref. kerk te de Lier werd gehouden, be
gunstigd. Uit de verschillende plaatsen van
het Westland waren velen gekomen om de
vergaderingen by te wonen.
De heer H. Mollema, hoofd der Chr.
school te de Lier, sprak een openingswoord,
waarvan we gister verslag deden, waarna het
woord gegeven werd aan Ds. J. L. Pierson,
te Bilthoven, voorzitter van den Schoolraad,
die zou spreken over:
„De School met den Bijbel, een dam
in den revolutionairen stroom".
Spr. ving aan met de opmerking, dat dit
óceld eigenlijk niet opgaat, want een rivier
damt men niet af,
maar beheerscht men
met dijken. We heb
ben dus eigenlijk
twee dammen noodig
om de stroom te lei
den. Daarom wijzigt
-pr. den titel van
zijn rede in: „Het
nuisgezin en de
school met den Bij
bel, de dijken tegen
het revolutiegevaari'.
Spr. vreesde echter,
dat vooral sinds de
gelijkstelling van ons
onderwijs, 't zwaarte
punt minder is gaan vallen op het gezin, om
dat de school dit niet meer noodig heeft om
haar bestaan te handhaven. Aan onze Unie
hebben we, naast God, alles te danken, en
daarom doet het spr. leed, dat er zulk een
lauwheid naar voren komt. Het is een lauw
heid, wanneer we gaan spreken van „Christe
lijke scholen'' en van „Christelijk onderwijs",
bi plaats dat we van onze scholen met den
Bijbel spreken. Dat houdt ons juist bijeen,
want de Bijbel heeft de groote kracht voor de
samenbinditig. Verzwak daarom niet dien
naam door „Christelijke school", dan werken
de beide dijken niet meer zoo sterk.
In onzen tijd hoort men meermalen, dat on
derwijzers de opvoeders der jeugd worden ge
noemd. Dat is niet juist, de opvoeding ligt bij
de ouders. Laat eiken dag de Bijbel in het
gezin spreken, dat is de leerschool vpor de
kinderen. Als de ziel ontwaakt, dan keert zij
z:ch het eerst tot den Bijbel.
Met de bekende dichtwoorden van Valerius:
„O Nederland, let op uw saeck", besloot Ds.
Pierson zijn met groote aandacht gevolgde
rede, waarvoor hem door den voorzitter der
vergadering, den heer H. Mollema, dank werd
gebracht.
Er volgde een korte bespreking, waarna de
ochtendvergadering werd beëindigd.
In de middagvergadering, die weder op ge
bruikelijke wijze door den voorzitter werd ge
opend, moest worden medegedeeld, dat op het
laatste moment de heer G. Meima verhinderd
was zijn rede over: „Tact'zelve tehouden,
zoodat in zijn plaats de heer K. Meima uit
Gioningen, theologisch candidaat, de rede
zou voorlezen, van welke rede we reeds een
verslag gaven.
De Unie-rede
Des avonds was het kerkgebouw overvol met
belangstellenden en geen plaatsje bleef
onbezet.
Na opening der bijeenkomst sprak Ds. T.
Kloosterman van Amsterdam, de Unie
rede uit. Spr. deed dit naar aanleiding van de
Schriftwoorden in 1 Kon. 3 16-28, bevat
tende Salomo's eerste rechtspraak.
Naar aanleiding hiervan merkte spr. op, dat
>k vroeger werd getracht het kind te hal-
:eren, het neutrale onderwijs wenschte het
hoofd van het kind, en het hart in het. gezin.
Maar spr. roept toe: „Snijdt het kind niet in
cermogens van onzen geest zy'n
geen zandkorrels, doch wateren die naar
elkander toevloeien. We moeten hebben een
onderwijs, dat het kind geheel opvoedt, zoo
dat het schoolgebouw ook een bidvertrek is.
Spr. wijst dan op den geest van het practi
sche materialisme, welke thans veelal neerscht
evenals die van het fatalisme. Het Chr. onder
wijs wil het kind als ideaal geven dat het dit
leven niet verwaarloost, maar dat het noch
tans grijpt naar de eeuwigheid. Vooral ook
het huisgezin kan ten deze krachtig werk
doen, er moet overeenstemming zijn tusschen
rhool en huisgezin. Maar het kind moet toch
eigenlijk ook een twee-heid zijn, want het
moet gebroken worden, en zoo komen te staan
>or Christus.
Met een opwekking, om zoo de kinderen te
brengen tot Christus Koning, besloot Ds.
Kloosterman zy'n rede.
Na het zingen van Ps. 72 11 sloot Ds.
Kloosterman deze uitnemend geslaagde Unie
dag met gebed.
NED. PROT. CHR.
SCHIPPERSBOND
Algem. Vergadering te Amsterdam
DE NOOD DER SCHIPPERIJ
De Nederlandsch Protestantsch Christe
lijke Schippersbond heeft gisteren te Am
sterdam zijn algemeene vergadering gehou
den onder leiding van den Bondsvoorzitter,
den heer L. F. Duvmaer van T w i s t.
Mede ter vergadering waren aanwezig de
heer T. P. K e y z e r, voorzitter van de af
deeling Amsteiland van de Schippersver-
eeniging „Schpttevaer" en de hoofdredacteur
van het orgaan dezer vereeniging. de heer
[Salomons.
I Daar een aantal afgevaardigden uit het
I noorden des lands eerste tegen den middag
ter vergadering zou kunnen zijn, werd, na
dat de bijeenkomst op de gebruikelijke wijze
was geopend, eerst overgegaan tot het lezen
van de notulen en van de jaarverslagen.
Uit het financieel verslag van den heer
De Ridder vermelden wij, dat het batig
saldo op 1 Januari j.l. bedroeg f391.tegen
f713.— in het vorig iaar, terwijl het bedrag
der schulden in totaal was f2150.Meer
dan 2000 leden lezen thans het Bondsorgaan.
Vervolgens hield de heer Duymaer-
van Twist zijn
Openingsrede
waaraan wij het volgende ontleenen. Spr.
wees allereerst op het toenemen van de ma
laise in alle kringen van de bevolking, en
constateerde dat de werkloosheid ook aan de
schippers niet is voorbijgegaan. Onder dezen
heeft zij thans zelfs een ongekenden om
vang aangenomen, zoodat gerust mag wor
den gesproken van een noodtoestand. Spr.
wekte echter op, om niet bij de pakken te
gaan neerzitten, doch op Gods hulp te ver
trouwen. Tevens zal men zich echter dienen
te beraden over middelen, om in zijn levens
onderhoud te blijven voorzien.
Spr. ging vervolgens dp ooi-zaken na. wel
ke tot den tegenwoordigen toestand der
schipperij hebben medegewerkt, en wees er
hierbij op. dat deze in hoofdzaak van tweeër
lei aard zijn.
In de eerste plaats is er een teveel aan
laadruimte, daardoor ontstaan dat al teveel
kinderen van schippers ook op hun beurt in
de schipperij gaan. Voor een voornaam deel
is dit weder te wijten aan de houding der
Regeering, welke den achterstand besten
digt die er helaas bestaat in het onderwijs
aan schipperskinderen. Daarom moet met
klem worden aangestuurd op het verkrijgen
van dit onderwijs.
Als een andere oorzaak noemde spr. de
zware lasten op de scheepvaartwegen, welke
een belemmering vormen voor het concur-
reeren niet het vervoer te land. Ook hieraan
zal de Regeering haar aandacht hebben te
wijden. Nog een andere oorzaak is de con
currentie der Nederlandische Spoorwegen en
haar vervoerovereenkomsten met de A.T.O.
Spr. noemde dit een moreel niet te verant
woorden concurrentie Bij al deze oorzaken,
welke nog met meerdere zouden kunnen
worden aangevuld, komen ten slotte nog de
invloeden van de huidige algemeene crisis-
minder vrachtaanbod en hooger optrekken
van de- tariefmuren. Hierdoor is voor de
schipperij een ware noodtoestand ingetre
den. In de Kamer heeft deze zaak reeds de
aandacht gehad. Daar is besproken het ver
strekken van rentelooze voorschotten en het
invoeren van een uniform charter. Het is
noodig een krachtig geluid te doen hooren,
om de Regeering tie overtuigen van den nood
waarin de schippers thans verkeeren.
Spr. besloot mot den wensch dat het jaar
1932 aan ons volk en onze schippers eenige
verademing modht brengen, en een tijd van
mee ode ren voorspoed, y1
Radio Nieuws.
VRIJDAG, 22 JANUARI
Concerten, eni
H 11 v e r a u m V. A.R A.: Gra-mof.muzlek
I Hulzen N.C.R.V.Grajnofoonmuzlek
I Hilversum V.A.R.A.: Vara-septet
Hulzen N.C.R.V.. Gramofoonmuziek
Hilversum V.A.R.A.: Concert
l Hilversum A.V.R.O.: Omroeporkest
I Lsngenberg: Concert
Huizen N.C.R.V.: Middagconcert
Da ven try: Orgelrccttal
i Londen R: Trocodero orkeet
N.C.R.V.: Concert
mof .muziek
«nmuzlek
Kuluudborg: Volksliederen
Warschau: Phllhuxmonlsch orkest
i Huizen X.C.RV.: Gramofoonmuzlek
P a r ij s-E 1 f f e 1: Concert
Londen R.: Radio Zangers
Hulzen N.C.R V.: Haarlemache Orkest»
vereeniging
D a v e n t ry: Ambrose en zijn band
1 Londen R: B.B.C. orkest
1 Hilversum V.P.R.O.Concert
j Huizen N.C.R V.: HaArlemsche Orkest#
Vereeniging
Huizen X.C.RV.: Zieken dienst D«.
Crousaz
Kinderuurtjes ens.
H i 1 v e r s u m A.V.R.O.: Uitzending voor
scholen: Dr. P. Klinkenberg
Hilversum V.ARJ
voor kindei
Knutselwerkjes
X.C.RV.: Handenarbeid voor de
Lezingen. Cursuseen, ens.
Hilversum VARA: Voordracht door
Janny van Oogen
HilversumV.A-R.A-: Voordracht dooC
Janny van Ooger
Huizen N.C.RA
peoren tot een g
Hulzen N.C.R.V.: Bezoek van den radio-
dokter
Hulzen N.C.R V.„Het snoeien van
'.P.R.O.: ..Het Roved!-*
N.C.R.V.: F. M. Stork: „Avta-
„De Afscheiding'
Abdijen in Engeland'
Politie- en Persberlch
D Hulzen N.C.RV.: Politieberichten
9 Hulzen"l
0 Huizen N.C.R.V.: Persberichten
N.C.RV.: Politieberichten
H.V.Persberichten
V.P.RO.: Persberichten
CHR. ZANGVEREEN. DRENTE.
Naar we vernemen zal het concours van
den Bond van Chr. Zangvereen. in Dreuta
gehouden worden op 1 Juni as. in de wel
bekende S paarbank'bossehen te Hoogeveer\
EEN LIEF BROERTJE.
Door de politie is aangehouiden een zet
baas van een café aan den Nieuwe Zijd®
Voorburgwal te Amsterdam, die buiten me
deweten van de caféhoudster, zijn zuster,
de inventaris van het café, welke een "waar
de vertegenwoordigde van ongeveer f 2000,
bij een expediteur haid laten opslaan, klaar*
blijkelijk met het doel deze te verkoopen.
De man is na verhoor weer op vrije voeten
gesteld. Waarschijnlijk zal een civiele voi>
dering tegen hem worden, ingesteld.
WESTLANDSCHE UNIEDAG
IN DEN STORM
Door WJERNY
XLIII
Het was een eigenaardige situatie, waarin
ik kwam dioor Y.iuja's vertrek naar het bud-
fenlfiird, een situatie, die voor mij buiten
gewoon pijnlijk werd. Ik behoorde ti.l, plot-
sol ijk tot 'de greep „vrouwen met een wo
ning en zonder man" Ln Moskou, die door
velewonnnigzoeikeiulen bewierookt werden.
Het was ml.sof ik Ln een bijzondere sfeer
leefde, dtie deze zoekenden aantrok. In een
oogenbllik bezat ik een uitgebreiden kring
van mannelijke kennissen, uit die meest ver
schillende kringen: studenten, arbeiders,
advocaten, boek houders, ja zelfs beambten
van de kommunistische Intenratnonale bui
tenlanders. die bij ons een onderkomen had
den gezocht. Oud en jong was bereid onmid
del-lijk een huwelijk aan te gaan, om de
woning, die ik bezat.
Ik kon onmogelijk aan al deze achtervol
gers ontkomen, die dit schijnbaar de natuur
rijkste zaak ter wereld vonden en lieten uit
komen, dat het een soort maatschappelijke
plicht van mij was om tenminste één dezer,
var.r onze regeering zoo belangrijke peisonen,
aan een beihoorlijlk onderdak te helpen en hen
te verlossen van de divan bij vrienden waar
op zij zich „tijdelijk" - sommigen reeds jaren
lang -hadden neergevleid, of van de ge
meenschappelijke slaapzaal van de een of
fundere organisatie. Ik vernam ook van hen,
•lat deze categorie „vrouwen met een
woning" zeer gemakkelijk hoogte posities
kunnen veroveren, alleen door handig te
mapoenvi-eeren met hun rechten. Een dier
vrouwen, d'ic meer aanpassingsvermogen
had dam. d'k, benutte haar warning om ander
dag te verleenen aan gescheiden vrouwen
van vooraanstaande communisten. Wilden
deze de huwelijksbanden verbreken en be
zaten ze nog zooveel eergevoel om hun
vrouw niet zonder meer op straat te zetten,
dam was „deze vrouw met woningruimte"
een uitkomst Zij brachten daar hun ega's
onderdak, betaalden zeer goed en boven
dien had dieze dame daardoor relaties in de
hoogste partijkiriingen, die haar vrijwaarden
voor elke onaangename bejegening der G. P.
Oe. en andere autoriteiten. Ook waren zij
steeds volop voorzien van „deficiete" pro
ducten uit de coöperatieve winkels, waaraam
liet gewone publiek nooit kon komen.
Hoe kam men belangstelling voor wagen
van algemeenen aard, als men vam 's mor
gens tot 'savonds door allerlei persoonlijke
moeilijkheden wordt beziggehouden? In de
rij staan voor winkels, vechten en dringen
om in een. tram te komen bij het naar kan
toor gaan of thuiskomen. Thuis zorgen voor
liet eten, de kleoren nakijken, zich be
moeien met allerlei kleinigheden, wamt ik
had geen geld vior een dienstbode en daar
bij nog de grroote aanloop vam vrienden en
oezoekers. Men moest werkelijk alle energie
inspannen om niet ten onder te gaan in
dezen stroom van kleinigheden en persoon
lijke aangelegenheden. Velen, ik zou haast
zeggen de overgroote meerderheid van mijn
omgeving, kenden niets dan dit alledaag-
sohe, laag-bij-de-grondsche. Wat daarbuiten
geschiedde, bestond niet voor hen, zoolang
het geen invloed op hun huiselijk leven uit
oef eixfe.
Misschien zou i:k ook meegezogen zijn lm
dezen troebelen stroom, als de jacht mijner
vereerders zich mieti tiot een soort drama
ontwikkeld had. Op een avond stelden mijn
medebewoners, dezelfde, wier aanbréngerij
Vitja verdreven had, mij een vriend van
hen voor, een zekeren Zjoekofski. Zij waren
met weinig trotsöh op de nieuwe relatie,
want Zjoekofsbi was partijlid en scheen een
man van invloed te zijn. Hij maakte een
synipatlmeken indruk op mij; het was bui
tengewoon aangenaam voor mij eens over
Lets anders te kunnen praten dan over huis
lijke twisten of liefdesverklaringen te moe
ten aawhoorcii, die eigenlijk mijn kamers
golden.
Wij spraken over het vijf jaarplan, collec
tivisatie en nog veel dlingen meer. In heit ge
sprek zei Zjoekofski plotseling: „Maar U
bent toch zeker partijliid!"
„Geweest/", antwoordde ik treurig ge
stemd, „uitgesloten".
„Dat moet een vergissing een misverstand
geweest zijn", riep hij overtuigd uit, „met
Uw inzichten hoort U in de partij thuis,
voor honderd procent Indien U me eenige
gegewns van Uw zaak verstrekt, zal ik zien
of daar niets aan te doen is".
Ik schudde het hoofd, dachf aan de con
flicten met Griftha. aan het keurslijf, waar
in iemands gedachten gedwongen werden,
en vertelde Zjoekofski, dat ik er geen prijs
op stelde weer opgenomen te worden.
„In iedor geval zal ik mijn plicht doen
als partijlid en de aandacht, der organisatie
op U vestigen. U bent iemand met een bij
zonder karakter, die we niet mogen ver-
waarloozen."
„Ik vermoed, dat ik aan die aandacht niet
ontsnapt ben. Al is het niet van dé partij,
dan stellig van d© G. P. Oe."
„Omzien, Tatjana Nikolaefna, U leeft zoo
teruggetrokken, dat niemand weet, welk een
kracht in U verloren gaat."
Daarbij bleef het dien avond. Ik klaagde
nr>g een heettje over den aandrang van wo-
ningliefhebbers, zonder echter veel in te
gaan op de kleinigheden- Ik was blij er
even „uit" te zijn geweest.
Zjoekofski lachte en zei toen grimmig:
„Laat U die avonturiers maar aam mij over;
daarmee vyeton we goede raad."
En inderdaad, in dit opzicht hield hij
woord. Als sneeuw voor de zon verdwenen
mijn aanbidders; een paar kwamen me ver
schrikt vragen, wat ik de G. P. Oe. over
hen had verteld en smeekten me, toch als
jeblieft geen gebruik te maken van de ver
trouwelijke mededeel ingen, die ze mij had
den gedaan. Wat was het geval? Zjoekofski
had het gerucht verspreid, dat ik in dienst
stond dier organisatie, hetgeen een prachtig
middel bleek te zijn om alle verliefde ge
voelens met wortel en aJ uit te roeden. Mijn
huisgenootien keken mij weer wantrouwend
aan, wat me lang niet onaangenaam was.
Natuurlijk kon Zjoekofski. die immers par
tij-lid was. me zonder opzien blijven bezoe
ken. Partijleden hadden van de G. P. Oe.
niets te duchtten. Ik kreeg mijn huiselijke
rust terug en Zjoekofski haalde me over zoo
nu en dan vergaderingen te bezoeken. Hoe
wel tegenstribbelend, werd ik onwillekeurig
weer den weg der algemeene actie opge
dreven.
Spoedig begreep ik. dat Zjoekofski zijn
eigen bedoelingen had met zijn vriendschap
voor mij; hij kwam vaak, drong zijn gezel
schap op, o-/k naar vergaderingen. Toch hield
hij zich netjes en op een afstand, deed geen
poging zelfs om zich verliefd aan t© stellen,
maar trachtte door zijn gesprekken, door uit
eenzettingon van inzichten en gevoelens,
indruk op mij te maken. En dat luktle hem.
Zoozeer zelfs, dat ik me min of meer begon
te verzoenen met de gedachte, weer in de
nart ij opgenomen te worden. Er waren toch
blijkbaar ook nog andere typen, dan dege
nen, cL'le rich opzettelijk geheel aanpasten
aan de voorschriften der leiding, dde op elke
vraag of opmerking hun antwoord haalden
uit een brochure, een boek of redevoering
van één der leiders. In Zjoekofski trok mij
de frischheid en onverschrokkenheid zijner
gedachten aan. Met hem kon men critiisch
spreken over alles, wat ons omringde zon
der dat hij zulks als ketterij tegen de partij-
dogma's opvatte.
Toch bleef ik op mijn hoede. Ik had hem
duidelijk genoeg laten merken, dat ik van
aanbidders niets moest hebben en was vast
besloten, bij zijn eerste poging in die rich
ting, hem krachtig den pas af te snijden.
Toen hij mij daai ook eens op een moeien
zomeravond vroeg, wat te gaan wandelen,
zei ik spottend: „Wilt U romantisch wor
den, Iwan Gawrilowitsch? U weet, dat zoo
iets bij mij geen succes heeft,"
.„Met dit mooie zomerweer is het toch geen
romantiek om een luchtje te gaan scheppen,
Tatjana Nikolaefna? Ik wandel vaak alleen,
en zou het zeer op prijs stellen met U wat
te praten. Steekt daar iets achter?"
„Arme man, dus U wandelt steeds alleen!
Dat is in onze tijden een uitzondering. Een
partijlid als U kan toch gemakkelijk genoeg
gezelschap krijgen."
Hij was werkelijk beleedipd door deze
spotternij en verklaarde plechtig, dat hij
reen geflirt met vmmven en geen avonturen
kon uitstaan. „Wat een soliditeit, U bent
een bezienswaardigheid", had ik gelachen,
maar ik ging met hem wandelen, schaamde
me zelfs een weinig over mijn achterdocht,
van mijn medebewoners en anderen had ik
al gehoord, dat hij blijkbaar ongetrouwd
was en zich volst reikt niet inspande om ron-
tnef ynet het sehoone geslacht te krijgen.
Wij hadden dit onderwerp nu eenmaal
aangeroerd en praatten er op onze wande
ling over door. Wij waren heelemaal tot
den Marschenberg geloopen en sloegen van
daar af Moskou gade, terwijl de zon prachtig
onderging.
Als steeds was het een indrukwekkend
schouwspel. Boven de stad dreef een waas
van stof, waardoorheen de vergulde koepels
der kerken nog duidelijker oplichtten. De
stad lag als vermoeid aan onze voeten, op
den voorgrond het praehttige oud© klooster.
Het was heerlijk friscih op d© heuvels en
de kronkelende Moskou-rivier spiegelde zich
in de meest afwisselende kleuren van zij
verwit tot diepblauw toe, al naar het licht
viel.
Het was waarlijk een genot op zoo*n
mooien avond te kunnen uitrusten en ik
lvedankto Zjoekofsiki hartelijk, dat hij mij
had meegenomen. Er heerschte een gevoel
van vertrouwelijkheid tusschen ons, wat de
droomerige zomeravond nog versterkte.
Zjoekofski praatte zeer verstandig en gevoel
vol. Tiet was, verklaarde hij, buitengewoon
moeilijk om de eoede verstandhouding tot
een vrouw te vinden. Zij moest een kame
raad zijn. die meeleefde met de algemeens
vraagstukken, maar velen overdreven dit
weer en (ringen dan geheel op in dit maat-
schappihverk, dat voor man on vrouw vaak
verschillend was, waardoor er van een hui
selijk leven geen sprake kon zijn.
Hoe kende ik dit uit vroegere jaren! Met
ontreende stem. zei hij. dat de gelukkig©
combmahe van zelfstandig!, id en maa*
scbappeluk mzicht en aan den anderen kant
toch het behoud van vrouwelijke charme en
eenvoud hem in mij zoo getroffen had. Hij
zei. dat ik er niet tegen op zag om huis©-
ijko werkzaamheden te verrichten, mijn
kamer schoon en vriendelijk te houden en
dat ik mij ook behoorlijk kleedde, n-iot op
zettelijk in lompe kaplaiu-zen rondliep me8
een lecren jekker aan.
