kmcib Het weven van tapijten A, VAN DER GIJP F K. VAN DER GIJP L. LEIJTEN - ROTTERDAM MEUBELEN Mooie HEERENHUIZEN GLASHANDEL vl H.SLAGMOLEN Go BESCHERMT ALLE GEBOUWEN TEGEN HITTE - KOUDE - VOCHT - LAWAAI DESKUNDIG N.V. Producten- Grondstoffen Hmij. AMSTERDAM: Sarphatikade I - Tol. 34824-36821 ROTTERDAM: Stationsweg 37b Telef. 11690 BOUWBLAD No. 156 (Verschijnt eiken "Maandag) MAANDAG 28 DECEMBER 1931 TRIPLEX! Ned. Hervormde Kerk te Slikkerveer .Led: K. v. d. GIJP, Slikkerveer De gestadige groei van het rivierdorp Slik kerveer met zijn nijvere bevolking, welke in hoofdzaak haar arbeid vindt! op de groo- te scheepswerven aan de rivier gelegen, noodzaakte de kerkeraad van de Ned!. Herv. Gemeente plannen te maken en zoo moge lijk uit te voeren, voor een grootere plaats van samenkomst van deze gemeente. Zij waren in het bezit van een zooge naamd wijkgebouw, doch dit was reeds lang veel te klein, het was noodig de plannen, welke men zich voorstelde, tot uitvoering te doen brengen. Ind'erdaad is dit gelukt, de plannen zijn verwezenlijkt, het kerkgebouw is er geko men, naast het genoemde wiikgebouw is een mooi dorpskerkje met 476 plaatsen verrezen, dat, hoewel de ligging niet direct gunstig is te noemen (wat had deze kerk een mooi pendant tegenover de nieuwe school kun nen zijn), doch de grootste zuinigheid was geboden, het nieuwe kerkgebouw sluit aan bij het bestaande wijkgebouw, wat in het plan is opgenomen en voldoend'e ruimte bood om te voorzien in consistoriekamer en vergaderruimte. De middelen voor den bouw waren zeer bescheiden, doch nu de kerk er staat moet men respect voor den ontwerper hebben, om het geheel, zoowel van buiten als bin nen, zoo harmonisch in kleur en materiaal op te vatten, iets waar het in onzen tijd nog al eens aan hapert; men kan hier zien, dat de ontwerper gevoeld heeft wat een kerkge bouw vraagt, dat met liefde zich geven voor een baak, waarin men met het wezen mede leeft en vooral zich thuis gevoelt; wij kun nen ook niet anders dan de architect felici- teeren met het volbrengen van deze op dracht, die m. i. als uitstekend geslaagd mag genoemd worden. Het exterieur, zooals hierbij afgebeeld, geeft duidelijk weer hoe de verhoudingen zijn; het geheel is opgetrokken in .een war me Waalsteen. op een donker plint, de mu ren zijn afgedekt met eenvoudig gedetail leerde goten, waarboven de flinke dakvlak- ken. Een pitting en fraai van vorm en verhou ding zijnd torentje boven een der zijingan gen completeert het exterieur. De dakvlakken zijn afgedekt met! Romaan sche pannen met bijpassende vorsten en ge velpannen; het doet prettig aan, dat de ar chitect van ons eigen nationaal product ge bruikt heeft gemaakt en het laat ons zien, dat de mooie toon en nuanceering van deze bedekking zeker niet onder behoeft te doen voor het buitenlandsch product, dat in ons land! nog al eens voor kerken en utiliteits- werken wordt toegepast; het is een geluk kig verschijnsel, dat meerdere architecten bij het ontwerpen van hun plannen reke ning houden met de prachtige en öoliede materialen die de fabrieken in ops eigen land produceeren. De platte grond is pra'ctisch ingedeeld, een hoofdgebouw met voorgebouwde hoofd toegang en twee uitgebouwde gedeelten met toegangen; deze toegangen zijn alle drie met ruime tochtportalen gemaakt; in dat van de hoofdtoegang is aan één zijde toilet ruimte, aan den anderen kant garderobe, een geslaagde oplossing, die in die practijk zeker zal voldoen. Een doorloopende gang als scheiding tusschen kerk en consistorie kamer verbindt het oude gebouw met de kerk; deze gang heeft toegangen van bui ten en aan beide einden zijn toiletten inge richt. Het interieur is geslaagd, de geto< elipsvormige plafonds van blank Oregon, het geheel zal verfraaien en meer uitdruk- beitst eikenhout, de zittingen van blank Orégon-grenen; het profiel der banken is goed, de zitplaatsen zijn ruim en gemakke lijk; als bijzonderheid maken wij melding, dat de aannemers, Firma A. v. d. Gijp en Zoon, d*eze meubileering zelf in eigen werk plaats hebben vervaardigd. De glas-in-lood-ramen zijn eenvoudig, doch smaakvol, de dagverlichting is goed, de kunstverlichting, hoewel netjes verzorgd, lijkt minder geslaagd, hoewel dit pas na de ingebruikneming met zekerheid kan gecon stateerd worden. De centrale verwarming lijkt mij het best wat er op 't oogenblik te maken is, elke plaats is n.m. verwarmd door een systeem wat ik op deze wijze nog niet toegepast zag; waaruit de donker geverfde hoekspanten doorhangen, is rustig en goed van toon, de ventilatie is in orde en mooi toegepast. Het platvorm, waarop kansel en banken voor ouderlingen en diakenen, zijn smake lijk en stemmig gedetailleerd, hierboven is een orgelgalerij aangebracht, welke tijdelijk door een eenvoudige ballustrade van het schip der kerk is gescheiden; men hoopt in de naaste toekomst tot aanschaffing van een instrument over te kunnen gaan, wat ook de tochtbestrijding bij de lichtramen lijkt mij goed in orde. De kleuren van verfwerken, muren, de be tegeling enz. zijn alle met gevoel van wij ding gekozen; wij kunnen ook niet anders dan den ontwerper en uitvoerders in den uitgebreid'en zin van het woord onze hulde brengen voor het tot stand brengen van dit mooie eenvoudige dorpskerkje. G. T. Houth. ¥/h N.V. J. VAN SCHIJNDEL Co. Hoofdkantoor: Oosf°Admirali(eÜskade 47 Rotterdam AÏVNO 1853 Opslagplaatsen, Zagerij en Schaverij: "Y^anneer mag en moet bouwvergunning worden geweigerd? Belangrijke uitspraken van den Hoogen Raad. Tot ide in de Woningwet als element van stedebouw min of meer schuil gegane onder werpen behoort ook de bouwvergunning. Dit van oudsher aan de plaatselijke over heid toekomende middel heeft in art. 5 van de Woningwet 1901 uitdrukking gevonden door het daarin opgenomen verbod om zon der schriftelijke vergunning van B. en W. een gebouw op te richten of voor een ge deelte te vernieuwen. Deze bepaling, welke meer ter beharti ging van de belangen van de volkshuisves ting dan nu juist tot regeling van den stiedebouw strekte, is door de wetswijziging .van 1921 ook voor dit laatste gebied van groote beteekenis geworden, doordat de wet gever de bouwvergunning toen heeft be stemd om te dienen als sanctie op de na leving van het uitbreidingsplan. Het voor schrift dat vergunning alleen mpcht wor den geweigerd op grond, dat het bouwplan niet voldoet aan de eischen van de bouw verordening, werd uitgebreid met het ge- .val, dat dit afwijkt van een goedgekeurd uitbreidingsplan. Nu worden in art, 6 met zooveel woor den de drie gevallen opgenoemd, waarin bouwvergunning „a 11 een mag en moet" worden geweigerd. Deze gevallen zijn: a. afwijking in het bouwplan van een goedgekeurd plan van uitbreiding; b. strijd met bebouwingsvoorschriften voor de bebouwde kom of een bouwverbod; c. niet-voldoening aan de bepalingen van de bouwverordening of rooilijnvoorschriften (algemeens of bijzondere) behoudens moge lijke vrijstelling ingevolge art 9. Bij de behandeling in de Tweede Kamer heeft de Regeering een oorspronkelijk voor gestelden vierden weigeringsgrond terugge nomen, uit hoofde waarvan verleening van bouwvergunning mede zou moeten \worden ontzegd, wanneer een bouwplan strekt tot bouwen op gronden, die niet zijn gelegen aan den weg, welke voldoet aan de daar voor in de bouwverordening geldende voor plan. De bezwaren, die tegen deze, boven dien .Weinig duidelijk gestelde bepaling werden ingebracht, waren, dat iardoor zou worden belet bouwvergunning te verleenen o.a. voor boerderijen langs landwegen buiten het in onderd'eelen uitgewerkte uitbreiding* plan en evenzoo in gemeenten, die geen plan yan uitbreiding hebben en dat anderzijds ver gunning zou moeten .worden afgegeven voor gebouwen aan niet aan de eischen voldoen de wegen, mits deze maar in het gedetail leerde uitbreidingsplan liggen. Men meende dat deze materie beter kon worden overge laten aan het uitbreidingsplan of de bouw verordening. Trouwens, de Minister had reeds opgemerkt, dat men zich bij de toepas sing diende te houden aan hetgeen de bouw verordening voor het begrip „weg" aangeeft Dit punt is in het bijzonder van belang voor gemeenten, die in verband met regelen betreffende afstand van grond en verbaal van kosten van aanleg geen vergunning plegen te verstrekken voor de uitvoering van bouw plannen aan straten, waarvoor nog niet de noodige grondafstand of bepaling voor de kosten van aanleg heeft plaats gevonden. Met deze materie raken wij tot een van de neteligste kwesties, die zich op het ge bied van den stedebouw voordoen. Er zijn gemeentebesturen geweest, diie de overdracht van grond voor straat bestemd en storting van geld in de gemeentekas als voorwaarde hebben gesteld voor het verstrekken van bouwvergunning. De Kroon heeft In 1922 zoo'n besluit vernietigd, omdat daarbij be palingen waren gesteld, die niets hadden uit te staan met het doel, waarmede de vergunning verplichtend is gesteld, doch strekken tot het verkrijgen van voordeelen, die de gemeente zich langs anderen weg moet trachten te verwerven. Inderdaad kan zulk een „detournement de pouvoir" aanwezig zijn, wanneer de veror deningen der gemeente geen grondslag vor men voor het stellen van 'den eisch van grondafstand en vergoeding van kosten. Anders is het echter, als de gemeentelijke regelingen en met name de bouwverorde ning het verbod inhouden om te bouwen anders dan aan grond, die voor openbaren weg is bestemd en nauwkeurig aangeven, wat onder zoodanigen grond is te verstaan. Alsdan hebben B. en W. het krachtens hoi tweede lid sub c van art. 6 der wet in de hnnd om elk bouwplan te weren aan weger; die niet overeenstemmen met de gestelde eischen. Is volgens de verordening onder het be grip van weg of straat alleen te verstaan de grond, die voor aanleg daarvan vooraf ten volle aan de gemeente is geleverd met beta ling van de kosten van aanleg, dan moet hieraan eerst zijn voldaan, voordat een aan vraag tot het bouwen aan den betrokken weg yoor inwilliging .vatbaar is. Wanneer NassatthavenBoerengat een bouwer dien straatgrond aldus afstaat en de kosten van den aanleg afdraagt, doet hij het zijne om den rechtstoestand in het leven te roepen, waarbij hij bouwverguo ning zal kunnen verkrijgen; en het staat er dan niet zóó voor, dat hij, dusdoende voor waarden vervult, welke hem bij de verlee ning dier vergunning worden gesteld, doch die mot zijn plan niets hebben uit te staan Integendeel: zonder dat, krijgt hij een wei gering, omdat zijn ontwerp niet aan de ver- eischen van de (bouw)-verordening voldoet Voor een juiste regeling te dezen zal het dus meer dan ooit noodig zijn, dat de ge meenten in hun verordeningen deugdelijk en duidelijk aangeven, wat onder 't begrip weg of straat is te verstaan. Wel buitengewoon toevallig is het, dat juist in de dagen, toen de Tweede Kamer art. 6 van de Woningwet behandelde, de Hooge Raad met betrekking tot 't verderen van kosten voor straataanleg een belang rijke uitspraak heeft gedaan, waarbij alweer een van de Kroon afwijkend standpunt werd ingenomen. Bij arrest van 19 Maart 1931 (N. J. 1931, blad 471, W. 12266) heeft dit college beslist, dat het aan de gemeente vrijstaat aan het verleenen van een bouw vergunning als voorwaarde te verbinden de betaling van een geldelijk bedrag, in den vorm van storting van gelden in 't Wegen fonds eener gemeente. Levert dit arrest derhalve op dit voor naamste punt een belangrijk verschil op met het bovenvermelde Kon. besluit, het vormt daarmede een even groote tegen stelling. in zooverre het uitdrukkelijk de vrijheid van de gemeenten heeft erkend om gelden in ontvangst te nemen, ook ter dek king van publieke behoefte in verband met het verstrekken van een vergunning of ont heffing ter zake van het betrokken bouw plan, wat dan niet is op te vatten als het verstrekken van een dienst, noch ook als een der in art 275 in het bijzonder opge- somdte retributiën. De Hooge Raad be schouwt de bijdrage in het Wegenfonds, in overeenstemming met het hierboven aange geven rechtskarakter van de storting, niet als de oplegging van een eenzijdige gelde lijke verplichting, die slechts bij wijze van belasting kan worden geheven, doch als een vrijwillige betaling, die de bouwer doet om dat hij die in zijn belang acht. Evenzoo be sliste de Hooge Raad1 een dag later bij zijn arrest van 20 Maart 1931 (N. J. 1931 bl. 491). Intusschen zal het ingevolge de gewij zigde Woningwet in de toekomst toch niet meer mogelijk zijn grondafstand en beta ling van gelden als voorwaarde aan een bouwvergunning te verbinden. Met name is het dc geestelijke vader van het nieuwe art 92 Onteigeningswet, de heer Van der Hoeven, geweest, die er zich in de Eerste Kamer bezorgd voor heeft gemaakt, d'at de gemeentebesturen alsnog voorwaarden aan gaande storting van gelden zouden kunnen blijven stellen. De Minister stelde hem gerust dooi1 de mededeeling, dat „eenigszins kwaadwillige gemeenten, die met achterbaksche middelen handelen", tooh geen toepassing van moge lijke geldelijke voorwaarden zullen kunnen verkrijgen, omdat krachtens den nieuwen slotzin van art. 6, de voorwaarden, die ge steld worden, „alleen mogen strekken tot naleving van de bepalingen van wet en verordening, krachtens welke de vergun ning wordt verleend en waaraan het plan voor welks uitvoering deze worcilt gevraagd, moet voldoen" en een verordening, die gel delijke verplichtingen in houdt, den toets van art. 6 niet zal kunnen doorstaan. Naar de Minister verder nog verklaarde, kunnen de voorwaarden door de gekozen redactie nimmer van gelcïelijken aard zijn. Door dit alles is aan de gemeenten hét recht ontzegd om bouwvergunning overeen komstig hetgeen hierboven werd aangege ven te weigeren, zoolang de rechtstoestand niet voldoet aan de voorschriften, die de verordening uitdruk kelijk stelt ten aanzien van den weg, waar aan zal worden gebouwd en dientengevolge m. n. in geval het bouwplan strekt tot het bouwen aan een weg, waarvoor d'e grond niet of niet geheel aan de gemeente is ge leverd en de kosten van aanleg niet zijn ver goed, indien krachtens de verordening alleen mag worden gebouwd aan strooken, welke in die vereischten voldoen. Hierin is niets kwaadaardigs of achterbaks gelegen. Door art. 92a Onteigeningswet heeft de wetgever de rechtmatigheid om grond en gelden te vorderen voor aanleg van stra ten e.d. uitdrukkelijk erkend Daarbij moge in het bijzonder zijn ge dacht aan het in exploitatie brengen van meer- of minder uitgestrekte grond-com plexen. Dezelfde rechtsgrond t. w. dat degenen, die aan de straten willen bouwen, in de kosten van aanleg daarvan moeten bijdragen bestaat evenzeer ten aanzien van het bouwen op perceelen aan reeds be staande straten, zoolang het op die percee len rustende aandeel nog niet is voldaan. Over de „voorwaardelijke" bouwvergun ning in een volgend artikel. Ook Duitschland heeft zich reeds vroeg tijdig met de vervaardiging van handge knoopte tapijten naar Oostersche bewerking bezig gehouden. Schmiedeberg knoop te reeds in de vijftiger jaren, evenals Kott- bus, Wurzen, Springer, Linden en sëdert 1883 hebben Koek Koek zich met goede, mooi bewerkte knooptapijten een naam gemaakt Het Duitsch knooptapijt, in het buiten land bekend onder den naam „Schmiedeberg tapijt", in Amerika ook wel „Berlijnsch Ta pijt" genoemd, is met zorg uit goede, zui vere schapenwol gemaakt, de woltappen zijn om sterke linnengaren-kettingen ge knoopt; kleuren zoowel als kwaliteit zijn buitengewoon duurzaam. De Duitsche tapijt- fabrieken munten steeds uit door stijlvolle, prachtig gekleurde patronen en zoo is het geen wonder, dat het Duitsche knooptapijt in alle geciviliseerde dieelen der wereld be kend en gezocht is. Overigens oefent niet alleen Azië heden ten dage de knooperij uit, ook bijna iedere staat in Europa, de Russen, de Noren, Engel schen en Franschen; in Holland, België, Spanje en zelfs in Amerika wordt geknoopt. Naast Duitschland is in het bijzonder de be vriende nevenstaat, Oostenrijk-Hongarije, in staat het knoopen kundig uit te voeren. Zooals op elk gebied der weverij, bracht ook hier de nieuwe Jacquard-uitvinding Het eerst ontstond 't Kidderminster] of Schotsche tapijt met kamgaren ketting en wollen inslag. Daarna kwam het Brussels-tapijt' van gekamden wollen garen, door middel van staaldraadnaalden geribd; ook het Brussels tapijt werd in Engeland voor 't eerst in het stadje Wilton voortgebracht. Tot het jaar 1851 werden alle Brussels- en Wiltontapijten op handweefspoelen gefabri ceerd. In dien tijd gelukte het den Ameri- kaanschen uitvinder E. B. B ig e 1 o w een mechanische weefspoel voor tapijten te con- strueeren, ten gevolge waarvan dit artikel veel voordecliger gemaakt kon worden dan met de handspoel. Wanneer een wever op het handgetou\i per dag 7 Meter Brussels tapijt maakte, dan was dat een prestatie. Met Bigelow's weef getouw maakte dezelfde wever dadelijk 21 M. en meer per dag. Nu zijn deze weefge touwen zoo vervolmaakt, dat zij 3035 M. per dag leveren. Bij het streven om, zoowel het knoopen met de hand te vermijden, als de Jaquard- machine en de drukbehandeling niet toe te passen, maar het wolgaren in strengen te verven en toch alle voordeelen van het knoo pen en drukken te hebben, bij welke toepas tapijt te maken en de machinale roedespoel te kunnen ontberen, kwam de fa. Tempel- ton te Glasgow op het idee, de manipula tie der vervaardiging over 2 afzonderlijke weefstoelen te verdeelen; de eerste maakt het patroon, de pluche; op de tweede wordt pas deze wolpluche met den gebruikelijken vasten, dikken ondergrond tezamen gewe ven. Zoo ontstond het „Patent Axminster tapijt, dat langen tijd slechts in Engeland in het stadje Glasgow en Kidderminster ge fabriceerd werd. Later maakten de Fran schen door middel van hetzelfde idee een licht, goedkoop tapijt en ook in Berlijn pro beerde men daarna „Patent-Axminster" ta pijten te fabriceeren; het bleef echter bij probeeren, de zaak zette niet door en de goe deren waren niet gewild op de markt Een nieuwe schrede op het gebied var; tapijtindustrie, is de machinale buizenstoet, 'n Amerikaansche uitvinding van Alexan der Smidt Skinner. Deze wonder volle machine steekt d.m.v. een systeem van blikken buizen, op geheel machinale wijze, de vroeger naar teekening gearran geerde, dikke woldraden in de grondstof van het tapijt en een draaimes dat dwars over de stof circuleert, snijdt de woldraden op de juiste plaats af. Dit tapijt is bekena onder den naam „Royal-Axminster", heeft echter met de hierboven genoemde Axmin- stertapijtfabricatie niet uit te staan, maar komt in principe meer overeen met de van ouds bekende Fransche handstoel, waarmee de Fransche „Aubusson" of „Hautelaine' tapijten uit vroegere tijden gefabriceero werden. De nieuwste uitvinding voor „Axminster"- tapijten is van den Franschen L e t a 11 e, die een soort „Patent-Axminster" probeert te maken, op machinale weefstoelen. Voor deze bewerking zijn 2 weefstoelen noodig, de eerste levert het patroon, de eigenlijke wol pluche, terwijl hij zonder de gebruikelijke schietspoel werkt. De inslag is op grootere kettingspoelen, zijwaarts van de stoel gele gen, aangebracht en een stalen roede duwt naar behoefte de betreffende kleur in het open weefvak. Men kan slechts een dikkere woldraad gebruiken en fijne „Axminster"- tapijten kunnen op die manier niet goed gemaakt worden. Het geheele idee is meer voor het goedkoope, Fransche Aubusson tapijt bestemd. De tweede weefstoel, die het tapijt afmaakt, voltooid het anders door middel van handarbeid volbrachte, zware en moeilijke werk van het plaatsen der patro nen en het uitkammen van de wolpluche geheel machinaal. Daar de machine deze be langrijke handelingen slechts onvolmaakt verricht, belooft de uitvinding geen grooi succes te hebben. Nieuwe winkelgalerij te Zwijndrecht Architectuur D. Pürer, Rotterdam. Rouwkundigen: C. v. d. Wetering v Ieperen Het gemeentebestuur van Zwijndrecht meent ondanks de tijdsomstandigheden niet stil te moeten zitten. Het architectenbureau Grenpré, Molière, Verhagen en Kok te Rotter dam heeft een uitbreidingsplan ontworpen en hiermede is thans een begin gemaakt. Een belangrijk punt in dit plan is het nieuwe Raadhuis. Wel een bewijs dat het Zwijndrechtsche Gemeentebestuur niet bij de pakken neerzit. Al direct rijst de vraag, wat met het oude stadhuis is gebeurd. Op de plaats waar dit. gestaan heeft en waarbij ook het politiebureau en het belastingkan toor zijn geweest, Jg thans naar de plannen van den Rotterd.amschen architect D. Dllrrer een winkelgalerij gebouwd. Hierbij reproduceeron wij een foto van dit lomplex dat gelegen is aan het drukke Veer- plein. De firma Jamin betrok reeds het hoek winkelpand. Het exterieur mag geslaagd ge noemd worden. Het rustige maar tevens for- sche doet weldai bestemd voor w Hl naar huurders of koopers keuze kan inge richt worden. De puien zijn van teakhout, geleverd door L. Leijten van Rotterdam, waarvan venvacht wordt dat ze heel goed voldoen zullen. Wij mogen gerust aannemen, dat de win keliers deze goede gelegenheid niet voorbij zullen lat.n gaan. Het punt is een van de beste van deze steeds groeiende plaats. De uitgevoerde woningen zullen bij de Zw'jndrechtsche bevolking ook wel in den smaak vallen. Wij gelooven dat de prijzen niet hoog zijn, mede in verband met de goede inrichting. Alhoewel de prijs een bo- langrijke rol speelt bij de verhuur, wordt tegenwoordig ook nauwkeurig gelet op de woning zelf. Men ga zelf eens kijken of informeere eens bij de bouwers. AANNEMERS ridderkerk tel. 24 ■mnmniiiiMHiwwiBiHiiiiiaiiMiyiiBmiBBmiiimfflMiMiiaaiaMai lUïinnïïiüiiiiiïïiiiininininiüïïHüiinMflnfl ARCHITECT slikkerveer tel. 216 BERGSCHELAAN 140b, Tel. 42183 LEVERANCIER DER teakhouten winkelpuien WINKELGALERIJ VEERPLEIN ZWIJNDRECHT N.V. FABRIEKEN „WADDINXVEEN" a. KEMPKES Co. TEL.17 WADDINXVEEN VOOR DE TEGENWOORDIGE WONING LEVERING DOOR OEN HANDEL. - TOONKAMERS CRABETHSTRAAT57 GOU DA T.O. HET station TE KOOP, gelegen Francois Haverschmldllaan No. 12 tot 48 te SCHIEDAM, met ruim uitzicht Bij Julianapark en Steirebosch. Bevatt: 2 Kamers en suite. Keuken, Zijkamer, frlsscbe groote Kelder. Ie verdicpine 2 Slaapkamers, gr ote Zijkamer, Badkamer, vijf Kasten, oveidekt Balcon, Zolder met Slaapkamer, groote Voor- en Achtertuin. Kooporljs: Hoekpand I 15.500, Tusschenpanden 113.500. Inlichtingen: HL v. d. KRAAN Vondellaan 50 - SCHIEDAM Dagelijks te bezichtigen, behalve s Zondags. of TC l/nnO a.d.ROZENLAAN, I L IxUUr HILLEGERSBERQ PANDEN huls en 2 Bovenhuizen. Indeeling resp. 3 kamers, 2 slaapkamers, keuken^badkamer, groote voor en achter- 3 slaapkamers, badkamer, zolder over hei geheele huls. L D. SUNDERMEYER IJsclubstraat 68, Telefoon 13866 het glas in lood voor de Winkelgalerij te Zwijndrecht werd verzorgd door de Directie H. C. H. GOOSENS BAAN 86 ROTTERDAM TELEFOON 60990 BINNENHUIS-INRICHTINGEN •inkuil: LiMSERTUSST. 10!-«irktliit,: SCMTIISTI. Bl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 11