DINSDAG 22 DECEMBER 1931
DERDE BLAD PAG. 9
ECON. WERELPROBLEMEN
ZUID-AFRIKA
Een land met een eigen econo
misch leven.
Zuid-Afrika is in verschillende op
zichten voor ons van belang, ten eerste
door de taai-gemeenschap in de vroe
gere Boeren-republieken en het feit, dat-
de Kaap langen tijd Nederlandsch bezit
is geweest en ten tweede door de moge
lijkheden, welke er bestaan om onze be
langensfeer met Zuid-Afrika uit te brei
den. Vandaar, dat wij onze besprekin
gen der Britsche Dominions aanvangen
met dit gebied. Zuid-Afrika voelt zich
apart staan, heeft in vele opzichten
sterk divergeerende denkbeelden en
heeft zich op een geheel eigen econo
misch leven ingesteld, desnoods apart
van Engeland. In zekeren zin is Zuid-
y Afrika sterk chauvinistisch, hetgeen o.
a. blijkt uit een artikel van Prof. Dr,
Ver Loren van Themaat te Stellenbosch
in „die Burger", waarbij hij zegt:
„Die Unie van Suid-Afrika behoort
nie tot die Britse Ryk, wat lid van
die Volkebond is nie.
Lede van d'e Volkebond is: Belgie,
Bolivie, Brasiiie, Britse ryk, Kanada,
Australië, Suid-Afrika, Nu-Seeland,
Indie, China ens.
Die lidmaatskap gee regte en lê
•verpligtings op.
Elkeen van die lede het een stem in
die Vergadering (Assembly).
Die vyf groot moondhede, waaron
der die Britse Ryk, het elk 'n vaste
setel in die Raad, van die orige lede
van die Volkebond word nege deur
die Vergadering tot lid van die Raad
van die Volkebond gekiès.
Elk lid kan in die Raad nie meer
as een afgevaardigde hê, en nie meel
as een stem uitbring nie.
In die laatste jare was steeds een
van die dominiums, tans Ierland,
vroeër Kanada, lid van die Raad.
Dit staan dus vas dat die domi
niums en Indie gerekend word om
geen deel van die Britse Ryk uit te
maak nie.
Hulle kan nie van die Britse ryk
afskei nie, om die eenvoudige rede,
dat hulle as selfstandige lede van die
Volkebond daarbuite staan.
Die Britse Ryk in die betekenis
van die Volkebondsverdrag is dus:
„The United Kingdom of Great Bri
tain and Northern Ireland and its de
pendencies."
Die Unie van Suid-Afrika is, vol
gens die Volkebondsverdrag verplig
om hom in elke oorlog, deur een van
die lede van die Volkebond in stryd
met die bepaliiige van daardie ver
drag gevoer, neutraal te hou. Soos die
lede van die Volkebond heeltemal
selfstandige regte ontleen aan die
Volkebondsverdrag, so kan geen lid
van die Volkebond hulle van hul ver
pligtings ontslaan nie, en een van
daardie verpligtings is om geen oor
log te voer nie teen 'n staat wat self
sy verplichtings na kom.
Die vraag of Suid-Afrika neutraal
kan bly in 'n oorlog, deur die Britse
Ryk gevoer, is dus geen vraag nie.
Suid-Afrika kan nie alleen neutraal
bly nie, maar moet neutraal blij, as
'ïy daartoe kragtens die Vclkobonds-
/erdrag verplig is."
Een machtige groep wil aan
sluiting hij Engeland.
Toch is er een andere, even machtige
Zuid-Afrikaansche groep, die uit han
dels-oogpunt strijdt om zich aan Enge
land nauwer aan te sluiten, het goud als
basis van het muntstelsel te verlaten en
daardoor te profiteeren van de gelegen
heid, welke daardoor geboden wordt oir.
met de goud-landen te concurreeren.
Onlangs werd zelfs een resolutie in de
zen geest aangenomen in de Kamer der
Mijnen; deze resolutie spreekt des te
krachtiger, omdat zij is uitgegaan van
een bedrijfsgroep, de goud-mjjnen, die
toch in allen geval groot belang hebben
bij het instandhouden van het goud. De
Regeeringspartij echter houdt zich
krampachtig aan het gele metaal vastj
en vermeent een mooie gelegenheid te]
hebben, den handel in de richting van
andere gebieden dan Engeland te leiden.
Dit is voor ons land van groot belang,
omdat wij, tenminste wanneer wij in
deze actief zijn, een deel van den handel
tot ons zouden kunnen trekkende goud-
stabiliteit van onzen gulden vormt daar-
toe een zekere attractie, logisch voor de j
partijen, die het goud wenschen te hand-
haven.
Indië heeft te dezen opzichte een voor-
uitziendën blik gehadgesteund door de
energieke propaganda-politiek van de
Koninklijke Paketvaart Maatschappij
heeft destijds een handels-commissie'
met een der Paketvaartschepen een reis
naar Zuid-Afrika gemaakt en het gevolg1
daarvan is een.vaste scheepsverbinding]
met Indië en het verbreeden van de be-
staande handels-relaties. Laat Neder-,
land de mogelijke kans benutten, nu,
onze export meer en meer gaat stag-]
neeren en de import van buiten toe-j
neemt en een groot gedeelte van onze
koopkracht doet verloren gaan voor het j
eigen fabrikaat.
Het belang dezer handels-
Het belang van deze handelsbeweging1
komt naar voren in de navolgende
cijfers:
Invoeren.
totaal
1927 71.800.000
1928 77.000.000
1929 81.900.000
1930 63.400.000
1931 51.600.000
goud
Uitvoeren.
overige prod. totaal
£45.000.000 £47.100.000 £92.100.000
44.200.000 47.600.000 91.800.000
46.400.000 46.200.000 92.600.000
47.500.000 32.000.000 79.500.000
48.500.000 21.500.000 70.000.000
De handelsbalans is dus actief, gevolg
van het feit, dat Zuid-Afrika een der
grootste wereld-leveranciers van het
gele metaal is. Indien dit in meerdere
landen wp.rdt afgezworen, is de kans op
passiviteit vrij groot. De activiteit der
handels-balans is noodzakelijk om de be
talingsbalans te doen sluiten, waarop
natuurlijk posten voorkomen als rente
op de buitenlandsche schuld, die hoofd
zakelijk in Engeland geplaatst is en die
dus in gedeprecieerde Ponden kan wor
den voldaan.
Een protectionistisch land.
Zuid-Afrika is protectionistisch ge
zind, alhoewel hoofdzakelijk om de ge
vestigde jonge industriën in de kinder
periode te steunen. Dit blijkt o. a. uit de
uitlatingen van den Zuid-Afrikaanschen
minister van Nijverheid en My n wezen
in de onlangs te Port-Elizabeth gehou
den jaarlijksche vergadering der ver-
eenigde Kamers van Nijverheid in Zuid-
Afrika, waarbij hij o. a. zeide: „Het
een gezond beleid voor een Regeering
om hulp te verleenen voor de oprichting
en ontwikkeling van de nijverheid in
eigen land, maar indien het na jaren
van ondersteuning blijkt, dat een nijver
heid niet op eigen beenen kan staan, pt
wat nog erger is, steeds meer steun ver
langt, dan moet de vraag onder de oogeh
worden gezien, of een dergelijke indus
trie misschien voor het land niet een
last in plaats van een bate is. Te ruime
steun kan initiatief en ondernemings
geest doen verslappen en het heeft bij
den Minister reeds een punt van ernj-
stige overweging uitgemaakt, of eenige
meerdere mededinging van buitenaf teh
slotte niet een gunstige uitwerking zoü
kunnen hebben."
Het neemt niet weg, dat de alom stij
gende tendenz om zich door hooge tol
muren te omringen, Zuid-Afrika zal be
letten om te dezen opzichte een mildere
houding aan te nemen. Exporteurs naar
Zuid-Afrika zullen dus rekening te hod
den hebben met verdere invoer-belerri-
meringen en te overwegen, of eigen iij-
dustrieele vestigingen reden van be
staan zullen hebben. Immers hoe meer
Europa zich gaat sluiten voor de iil-
öustrieele voortbrengselen van andere
landen, hoe meer de zucht naar zelf
behoud zal leiden tot expansie in econo
misch nog achterlijke gebieden, zooals
destijds op het programma stond vap
het Comité Ir. Verloop, dat helaas door
weinige medewerking van de industrie
zelf, niet heeft kunnen bereiken, wat höt
zich ten doel stelde. In een volgend ar
tikel zullen wij den import analyseeren
en daaruit conclusies trachten te trek
ken voor hetgeen Nederland zou kunnen
bereiken.
Radio Nieuws.
DE RAMP TE BANGKOK
HAIL VAN DE „OOIEVAAR"
AANGEKOMEN.
De schade.
De post van de „Ooievaar", welke op 6
December jl* in de buurt van Bangkok ver
ongelukte, is Maandagavond in de Kewi-
deii'tie ontvangen.
Een deel van de correspondentie blijk
meer of mdridër ernstig beschadigd te zijn,
hoofdzakelijk door water en een enikel stujc
is bovendien iets geschroeid.
Alle beschadigde stukken zijn op het
hoofdpostkantoor voorzien van de aanwij
zing „Beschadigd door vliegramp Ooievaar".
Van sommige stukken blijken de zegels te
zijn losgeweekt; zooveel mogelijk zijn deze
opnieuw vastgehecht. De opengesprongen
brieven zijn opnieuw dichtgeplakt en vooel
zien van het daarvoor dienend post-etiket;
Helaas zijn er ook,-ehkele ,:poststukkeiL
waarvan het «dres zelfs mpt het geoefend^
oog van den postman niet - meer te onti
cijferen is. Eventueele belanghebbenden, dié
meenen,. dat zich daaronder een brief voor
heb bestemd zop kunnen bevinden, doen
verstandig zich te wenden tot den directeur-
van het hoofdpostkantoor, PrinsestraatL
's-Gyavenhage.
DE ORKAAN OP DE OOSTZEE
De orkaan welke de laatste dagen de Oostzee-kust geteisterd heeft richtte vooral in de
badplaats Cranz groote schade aan. De promenade-plankieren hadden o.a. zeer veel
te lijden.
LEGERPREDIKANT
DS. F. G. PETERSEN
EEN HARTELIJK AFSCHEID VAN
DE MILITAIREN
De legerpredikant Ds. F. G. Petersen
te Haren (Gron.) zal 1 Jan. a.s. in verband
met het bereiken van den 65-jarigen leeftijd i
den militairen dienst met pensioen moeten
verlaten en in ver-|
band daarmede heb-j
ben de militairen in'
bet garnizoen Gorin-
chem in een druk-
ezóchte samenkomst
n het Chr. Mil. Te
huis gisteravond op
ondubbelzinnige
wijze afscheid van
hem genomen.
De samenkomst
stond onder leiding
van den voorzitter
van het Tehuisbe-
stuur, den heer S.
Visser, leeraar aan
'Ie Chr. Kweekschool te Goriu.hem, die haar
op gebruikelijke wijze opende cn allereerst
welkom heette den vertegenwoordiger van
den garnizoenscommandant, Maj. Binz v. d.
Berg. Spr. wees op. den ernst van dit samen
zijn, want Ds. Petersen zet nu een punt ach
ter zijn levenswerk. Herinnerend aan den
UtO-jarigen sterfdag van Bilderdijk, wees
spr. er op hoe deze dichter het type was van
de gespleten persoonlijkheid. De gespleten
heid komtin het leven van elk mensch en
pji ook in het leven van Ds. Petersen, die
nog wel zou willen blijven werken maar
heen moet gaan. Spr. herihnerde aan het
w-gle werk dat Ds. Petersen onverplicht voor
miljtairen deed en noemde met name zijn
'zoo in trek zijnde lichtbeelaenavortrlen. Ds.
Petersen zocht, maar had ook altijd contact
inèt de jonge menschen. Hij is joviaal, harte
lijk, echt en waar. De liefde van Christus
dreef hem. Bij het gouden jubileum van het
tehujs dit jaar was hij de gewaardeerde eere-
voorzitter. Ds. Petersen mocht zegen op zijn
werk z!en, hoewel die niet altijd direct naar
buiten treedt.
Majoor.Benz v, d. Berg voerde hierna
namens den garnizoenscommandant't woord
<jh dankte Ds. Fetersen voor al zijn arbeid
in. en buiten het garnizoen. Hij had een
prettige en aangename verhouding met en
was een steun voor de autoriteiten. Voor
alle militairen in het garnizoen was hij ten
zegen. Gelukkig de mensch, gelukkig de mi
litair die in dezen donkeren tijd op Gorls
Wyord mag voortbouwen. Ds. Petersen blijft
voör allen een lichtbaak en God moge hem
nog lang van een welverdiende rust doen
genieten.
Namens de afd. C.orinchem van de Nat.
Chr. Onder-Offie. Ver. voerde Sergt. J. i n 't
\e 1 d het woord. Hij roemde met name het
trouw bezoek van Ds. Petersen aan de zie
ken en de gestraftem Met leedwezen ziet het
garnizoen hem gaan.
Namens de Gorkumsche predikanten van
onderscheiden kerkformatie sprak Ds. W.
Spliethoff, Herst. Ev. Lutli. predikain
tfcr plaatse en secr. van het tehuisbestuur.
Van den trouw van Ds. Petersen plukken
alle Gorkumsche predikanten de vruchten.
Op de conduitestaat van Ds. Petersen staat
maar één woord en dat is trouw en die staat
is door velen geteekend! Ds. Petersen blijft
bij talloos velen in gezegend aandenken.
In hartelijke bewoordingen richtte hierna
dc huisvader van het Chr. Mil. Tehuis, de
heer D. Mulder, zich lot den scheidenden
predikant. Hij reikte hem voor zijn trouw
tehuisbezoek, net als aan de afzwaaiende
militairen, het diploma uit cn teekende hen
als de man, die niet was do dominé, noch dt
majoor, maar de kameraad.
Namens het corniié van oud-bezoekers van
dit tehuis sprak de voorzitter, de heer W. C.
F. Scheps van Den Haag, vervolgens Ds.
Petersen hartelijk toe, er op wijzend dat v,
het gezegend werk van dezen legerpredikant
onder al de oud-militairen, eenmaal de
eeuwigheid de gezegende vrucht openbaren
zal.
Laatste spreker was het oudste bestuurs
lid van het tehuis, de 84-jarige heer Joh.
Kramer, die eveneens woorden van groóte
erkentelijkheid sprak.
Ds. Petersen dankte hierna allen zeer
liarteliik voor deze spontane en onverwachte
huldiging. Spr. kan met een oprecht gemoed
verklaren dat het werk hem lief was en hij
het met genoegen deed. In den voortduren-
den bloei van het tehuis zal spr. zich van
harte verheugen. Het blijft zijn liefde behou
den. Spr. bracht hulde aan de militaire auto-
i iteiten voor hun groote medewerking. Veel
heeft hij in zijn militaire loopbaan mogen
leeren. Spr. richtte zich hierna tot eiken
spreker afzonderlijk. In den beginne heefi
spr. over zijn werkkring van dia en genen
wel eens iets moeten hooren, maar toen zijn
heengaan publiek werd ontving hij van tal
van collega's brieven dat zij zijn opvolger
«el wilden wezen! Het ambt van legerpre
dikant is van belang niet ontbloot. Had men
spr. voor een huldiging gevraagd dan had
hij bedankt, nu men hem spontaan en on
geweten huldigde betuigde hij daarvoor zijn
diepe erkentelijkheid. Spr. heeft treffende
ontmoetingen gehad en daarvoor dankt hij
zijn God vnn harte. Spr. sprak ook een woord
van eerbiedige nagedachtenis jegens zijn
ontslapen collega, wijlen Ds. Ruvs v. Dugte-
ren, die altijd zoo sputterde tegen verplichte
aftreding op 65-jarigen leeftijd, maar nu door
God op 59-jarigen leeftijd werd afgelost. In
oprechtheid mag spr. het in deze ure zeg
gen: Ik heb den goeden strijd gestreden eri
het geloof behouden.
De Voorzitter dankte Ds. Petersen
vuor zijn uitnemend woord, dat een stuk le
ven was. Ds. Petersen was niet alleen geliefd
door zijn arbeid, maar ook in zijn arbeid.
Spr. bad Ds. Petersen Gods zegen toe.
Na het staande zingen van twee couplet
ten van het Wilhelmus las Ds. Spliethoff
I's. 121 en sloot de samenkomst met gebpd
De avond werd opgeluisterd door zang
van het Luth. zangkoor dat op sublieme
wi|ze onder leiding van Mevr. Spits-Knijft
een aantal liederen ten gehoore bracht. De
talrijke militairen die de groote zaal van het
tehuis meer dan vulden, waren voor het ge-
bodene, wo. de gebruikelijke tractatie, zeer
pikentelijk.
22.15 Hilversum V.A.R.A.: Vara-orkeat
22 25 Huizen N.C.R.V.: Gramofooiimuziek
23.10 Hilversum V.A.R.A.: Concert
8.00 Huizen N.C.R.V.: Schril
in nu Hilversum V.P.K II
10.30 Huizen N.C.R.V.: Ziekei
i V.A.R.A.: P. J. Ker
Gemengd Nieuws.
BRANDEN
Tu Oldenzaal (Ov.) is de woning van G. 3.
Hofsté aan den Thijgaardeweg geheel door
brand vernield. Ook de inboedel werd een
prooi der vlammen. Behalve eenige kippen
werd de levende have gered.
AHes was verzekerd.
Te Hoogezand is brand ontstaan in de
machinefabriek van de firma Boon, Molema
en de Cook. De plaatselijke brandweer was
spoediLg aanwezig, maar kon niet voorkomen
dat de fabriek gedeeltelijk afbrandde. De
ooi-zaak van den brand is niet bekend. De
schade wordt door verzekering gedekt.
Te Wemeldinge (Z.) Is brand ontstaan in
de woning van F. H. aan het kanaal. Het
gebouw is geheel uitgebrand, er is niets
gered kunnen worden. De bewoner, vrouw en
kinderen vertoeven momenteel bij familie.
Zij hebben zich nauwelijks kunnen redden.
Voor zoover bekend is slechts het gebouw
verzekerd. De oorzaak is tot op heden onbe
kend.
VERDRONKEN
Te Veghel (N.Br.) schoot bij het voortboo-
men van een ponton de vaarboom, gedre
ven door een inwoner van Orten bij Den
Bosch, van een glad be\roren muur af, met
het gevolg, dat de man in de Zuid-Wiliems
vaart vie. en verdronk. De ongelukkige laat
een vrouw cn twee kinderen achter.
AUTO-ONGELUK DOOR DEN DRANK
Uit Ten Boer (Gr.) wordt ons gemeld:
Zondagavond omstreeks "half 12 reed een
euto met gr'oote snelheid ter hoogte van
Dijkhoorn, op de plaats waar voor eenige
jaren de weg is verlegd, tegen de woning
van den landbouwer T. Annema aldaar. Do
beide inzittenden werden aan het hoofd ge
wond, doch konden hun reis naar Appinge
dam te voet voortzetten. De auto werd
zwaar beschadigd. Ooggetuigen wijten de
oorzaak,aan eterken drank.
DE PRIKKEL DER PRIKPLANKEN
Ook te Almelo zijn eenige proceeeen-ver»
baal opgemaakt-tegen exploitanten van z.g.
prikplankij. Een plank is in beslag geno
men. Deze exploitatie wordt in strijd ge
acht met de loterijwet.
Het gebruik van deze prikplanken heeft
groote afmetingen aangenomen. Zelfs deed
zich ht geval voor, dat een werklooze het
bed-rag, dat hij voor steun over één week
had ontvangen, geheel had verprikt.
EEN MOORDAANSLAG OP ZIJN MEISJE
Een liefdesgeschiedenis
Men meldt ons uit Grootegast:
Omstreeks half zeven heeft alhier op f.g.
Scheiding (de grens tusschen de pravin-
cies Groningen en Friesland) een moordaan
slag plaats gehad op de zeventienjarige
Pieternella van Dekkens. Toen het meisje
de ouderlijke woning verliet kwam de 26-
jarige Posthumus uit het donker te voor
schijn tn loste een tweetal schoten op het
meisje, dat getroffen werd en neerviel. De
man m.nakir zich daarop ijlings uit de voe
ten. Spoedig kwam hulp opdagen. Het meis
je bleek ernstig gewond te zijn aan den
iinkor.seh- uder. d" hal9 en de mond. Beide
kogels, die 'vamsehijnlijk van klein kali
ber waren haddrn het lichaam echter ver
laten. Hel meisje b geen oogenblik builen
kennis geweest cn hield zich zeer flink. Dr
Verster heeft haar verbonden en naar het
Academisch Ziekenhuis te Groningen over
gebracht, waar zij ter verpleging is opgeno
men. Haar toestand is bevredigend.
Omtrent de aanleiding tot den aanslag
kon worden gemeld, dat het hier een lief
desgeschiedenis betreft. De jongeman en het
meisje waren geruimen tijd verloofd. Maan
dag had het meisje het echter uitgemaakt,
waarna Posthumus tot zijn rlaad heeft be
sloten. Mon vermoedt, dat hij naar Heerlen
is uitgeweken, waar zijn vader woont. Ver
moedelijk zal hij beproeven naar Duitsch-
land uit te wijken.
Door IVANKA
gebracht.
Dc spitse minarets leken al kleiner en
kleiner en weldra lag de witte stad achter
In zeer hoffelijke bewoordingen eprul'
kolonel Sonderm-ayer zijn grooten d mk uit,
voor hetgeen wij te Monastïr ha)den ge
daan. Het werd een zeer gezel'igJ avond,
waarbij vele Servische liederen werden ge-
zongen. Na voorgoed afscheid genomen te Nadat wij op den aangegeven tijd bij den
hebben, keerden we te middernacht naarcommissario waren saamgekomen, we reten
ons hotel terug. i we zeer ernstig door hem toegesproken. Hij
I)en volgenden dag zou ons vertrek plaatsdeelde ons mede, dat, met het oog op het
hebben. I zeer groote gevaar, aan deze reis verbonden
j aangezien het volle maan was en er bo-
Des morgens vroeg werden we per nieter vendien veel duikbooten waren, gesigna-
bootje met onze bagage naar het gereed-lccrd wij gedwongen zouden zijn des
liggende Italiaansche schip vervoerd. j nachts gekleed ter ruste to gaan, de red-
We werden aan boord door don vriende-ci'inggordels in den arm gereed te houden
weging gezet. Op het dek gekomen, zagen gezonderd de eerste,,verschenen wel aan den
we langzaam Saloniki uit het gezichtsveld I disch, doch togen dadelijk na d"en maaltijd
verdwijnen. Stil stonden we bij elkander en I wesr aan den arbeid. 'n
lieten nog even den blik glijden in de rich- We lieten ons de heerlijke Italiaansche
ting van Monastic; we dachten met weemoed I spaghetti en goéd toebereide soepen uitst'é-
aan hen, die we hadden achtergelaten en I kend smaken, terwijl de croquante broodjes,
aan de moeilijke dagen, in hun midden door- aan boord gebakken, voor ons, die ons maan
den lang met het zure doeg hadden moeten
behelpen, een extra lekkernij waren.
Het weer was schitterend, de zee mooi eh
rustig. Hoewel niemand er over sprak, hoop
te men in stilte, dat alles goed zou' gaan,
totdat we Tarente, het einddoel der reis, zou
den bereikt hebben.
We gevoelden ons echter allen zeer ver
moeid en konden er bijna niet toe besluiten
des nachts op het dek te blijven. Onze fris-
sche bedden, lokten ons tot slapen.
Heel angstig waren we gelukkig niet; tot
nu toe was Fortuna ons gunstig geweest on
!met veel vertrouwen hadden
lijk uitzienden commissario ontvangen, dieonze hutten open te laten. Voor het geval j vaaiiijke reis aanvaard. Niettegenstaande
ons na ons onze hutten te hebben aange- 1 er onverhoeds iets mocht gebeuren, moest het uitdrukkelijk verbod kleedden de mees-
wezen, verzocht n-a eenigen tijd in zijn ca- iedex-cen ten spoedigste klaar zijn. Indien ten van ons zich zelfs in nachtgewaad, om
bijeen te komen, waar we de noodtee men wilde, kon men des nachts op het dek
- slapen, hetgeen ons zélfs ten zeerste werd
aangeraden.
Na eenigen tijd werden ons de'reddings-
bootcn aangewezen en moesten we de noo-
alvast een wei-
er gevaar-
instructies, met het oog op de s
lijke reis zouden ontvangen. j
Twee Servische officieren zouden even-1
eens de reis meemaken. Een hunner,
toch maar ten volle van de zoo nood^ge rust
te kunnen profiteeren. Ook de wetenschap,
dat van de geheele bemanning niemand naar
kooi mocht en voortdurend gereed stond,
gaf ons een veilig gevoel.
De Italiaan en de Griek brachten den
nacht ijsberend op het dek door. Een van
hén bleek ten prooi aan een geweldige
maanden lang aan een ernstige beenwond cJige oefeningen houden,
sukkelend, zou zich naar Parijs begeven, nig getraind te zijn.
om zich daar onder beihandeüng te ste-llen De kapitein, een nog betrekkelijk jonge
en eenige maanden rust te nemen. De ar.- man, met een typisch Romeinschen kop, i rust' en kon niet d<an met de grootste moeite
dere wiens zenuwgestel zeer geschokt was was vriendelijk, sprak echter weinig cn keek j eenige minuten aan tafel aanzitten,
door het doorstane oorlogeleed, b'gaf zich ernstig voor zich uit. Aan tafel vertoonde Den volgenden morgen vroeg op het dek
evene-ena mét eenige maanden ziekteverlof hij zich evenwel niet. komend, vond ik tot mijn groote verbazing
naar Frankrijk, ter volkomen genezing. I De cdmmissario daarentegen was zeer een der zusters gezeten in het aanwezige
Veré waren er nog twre nassagiers, spraakzaam en levendig cn liet niets onge l reddingsbootje, rustig een boek lezend. Op
waarvan één Italiaan cn tén Griek. j daan, om deze reis zoo aangenaam mogelijk mijn vraag, wat er haar toch toé bewoog
De boot had zich intusschen reeds in be- [voor ons te maken. De scheepsofficieren, uit- puist in dit bootje te hebben plaats genomen,
gaf ze mij ten antwoord: „Ik ga nu eenmaal
van het standpunt uit, dat men op zoo'n reis
verplicht is, zoo praktisch mogelijk te zijn.
Ik zit alvast op mijn plaatsje, om in tijd
van nood de bemanning zoo weinig moge
lijk last te veroorzaken. Wanneer iectereen
dit zou doen. zou men, als het er eens ernstig
op mocht aankomen, weinig moeite met ons
hebben".
Het vvas de zuster van de papillotjes, tJie
deze wijze woorden sprak.
Na eenige dagen kwam het eiland Milos
in zicht De commissario deelde ons mede dat
vve in de nabijheid van het eiland één et
maal zouden vertoeven, aangezien we be-
[richt hadden ontvangen, dat er vele onder
zeeërs in onze buurt waren gesignaleerd.
Bij Milos zou men de andere passeerende
schepen afwachten, om de gevaarlijke reis
iverd'er in convooi af le leggen. We nader
den het kleine, zeer idvll isch gelegen eiland
,«n gingen daar voor anker.
Des middags arriveerde men met een mo-
jltorboot, om degenen, die er lust in voelden,
naar het eiland te vervoeren. Daartegen had
den weinigen bezwaar. Bijna alle passagiers
,namen gaarne het aanbod aan, om dit zeer
•interessante uitstapje to maken. Aan wal
komend ontdekten we allereerst een beeld
'dat veel overeenkomst vertoonde met de be
roemde Venus, dat echter zeer verwaarloosd
èn op vele plaatsen geschonden, een verla
den indruk op ons maakte. Een troep ezels
j stond gereed, om ons tot boven aan den top
Van het bergachtige eilandje te voeren. Toen
'!Vve allen eindelijk gezeten waren, ving de
'moeilijke. d<och ongewoon interessante tocht
aan. Voorzichtig, als 't ware dc pasjes afme
ldend, bewogen de arme diertjes zich op de
•groote, rotsachtige keien, al stijgend langs de
ravijnen voort. Hot gezelschap barstte meer
malen in een schaterlach uit bij het zien van
een der Serviërs, wiens lange heenen over
den ezel heen den grond reikten, zoodat men
den indruk kreeg, dat hij over het dier
heenwandelde.
Na eenigen tijd bcrikten we het hoogst ge
legen gedeelte, vanwaar men een schitterend
uitzicht verkreeg over de diep blauwe zee.
De vrouwen der primitieve bewoners van
het eiland betoonden zich zeer bedreven in
het maken van kloskant, die oan de bezoe
kers tegen een zeer bescheiden prijs werd
verkocht.
Tegen den avond keerde wij van dit on
vergetelijke uitstapje terug.
Nadat alle schepen gearriveerd waren, ver
volgde men in convooi des nachts de ge
vaarlijke, cïoch interessante reis. Ofschoon
we de verdere dagen in groote spanning
doorbrachten, gebeurde er gelukkig niets
bijzonders.
Na zes ciagen varens kwamen we des
avonds goed en wol te Tarente aan. Na af
scheid genomen te hebben van den ernsti-
gen, zorgzame» kapitein, de scheepsofficie
ren en beide passagiers, verlieten we in ge
zelschap van de twee Scrven de boot en
togen op zoek naar een goed hotel, begeleid
j door den nog onmisbaren commissario, die
ions met de grootste vriendelijkheid behulp
j zaam was.
Na lang rondzwerven bleek echter in geen
der hotels plaats voor ons te zijn, waarop
j we ten einde raad door den commissario bij
I verschillende particulieren werden onderge-
j bracht, waar we op een zeer primitieve wij-
i ze den nacht, zoo goed als liet kon. zagen
j door te komen. Terwijl den dokter ecu baby-
Ikan or won toegewezen, zagen wij ons ge
noodzaakt met ons drieën één bed te dea
len.
Des morgens namen we voor goid afscheid
van de beide Servische officieren en den
commissario, aan welken laatsten onze dok
ter een paar zeer mooie Zeeuwsche gouden
manclietknoopen als aandenken ten ge
schenke aanbood, waarmede deze zeer inge
nomen scheen.
Daarna zetten we de reis voort over Na
pels, Bome, Parijs, Havre, Southampton,
Londen, waar we het echter, wat betreft ons
vertrek, zeer slecht troffen. Het passagiers
vervoer naar Nederland was namelijk juist
stop gezet, znodat we voor onhepaalden tijd
moesten wachten, alvorens zich een speciale
gelegenheid zou voordoen. Wanneer, kon
men ons, op het Nederlandsche consulaat,
waar we inmiddels door den consul aller
vriendelijkst waren ontvangen, niet met ze
kerheid mededeelen.
Eenige dagen hadden we reeds te Londen
doorgebracht. Twee zusteren waren intus
schen naar Bornomouth vertrokken, in af
wachting van nadere berichten.
Na verscheidene dagen kwam er gelukkig
door een toeval uitkomst. Nog éénmaal zou
de Maatschappij „Zeeland" een boot naar
Engeland zenden, om de vele achtergebleve
nen kapiteins en zeelieden der getorpe
deerde cn vastgehouden schepen naar Ne
derland te vervoeren. Dadelijk zond men
ons bericht dat ook wij van deze gelegenheid
zouden knnnen profiteeren. Het goede
nieuws werd doorgezonden naar de beide
zusters, die zich te Bornomouth ophielden,
waarna zij zich zoo spoedig mogelijk bij ons
voegden. Na eenige dagen hevomten we ons
reeds op weg naar Vlissingen.
(Wordt vervolgd.)
