én VipaaW), Hand werken MODE - VAKSCHOLEN DEN STORM Nog een ander handigheidje, dat echter jet uitsluitend voor het jongemeisjes- lamertje bedoeld is, maar in elke gezellige jt- of ruime huis- of logeerkamer kan wor- «u toegepast is het eigengemaakte sehrijf- lureautje, dat meteen een paar aardige, ge jjlige boekenkastjes oplevert. Zooals hier in een erkertje staat het aJ lijzonder aardig en ook heerlijk in het lichL li zitkamers waar men een erker „over" ,eeft behalve een ander raam, zou men het ;unnen toepaseen. In woonkamers, vooral aar waar kinderen zijn, zal men de erker lever, wat ook practischer is, vrijhouden om r naar believen in te kunnen zitten uitkij fcai, handwerken of spelen. Ook zou men in een benedenerker allicht DE GEZELLIGE KAMER Links en rechts van de kastjes aan de bin nenzijden, ongeveer op tafelhoogte hebben de wanden van de kastjes 'n dikke breede richel, waarop en dit is nu juist de aar digheid een stevig plankje van de dikte van een tafelblad rusten kan dat er precies» Hieraan kan men zitten om te schrijven of te knutselen, er is voldoende ruimte voor de knieën (zelfs nog voor een warme stoof) onder dat tafelblad en dat het eruit gescho ven kan worden, is een groot voordeel om dat men nu altijd nog met groot gemak bij de ramen komen kan. Dat hier de gordijnen binnen, voor her meubeltje hangen, lijkt me echter niet zoo verkieselijk, want ik zou het ding juist, ook veel afleiding hebben om er rustig te zit- schrijven. Maar ons plaatje toont dan een boven kamer. Hoe het zij, ook van hoekje of muur, waar geen erker is kan meubeltje als hier afgebeeld en dat door handige timmerman zelf wel is te ma- én, het heel aardig doen. Zooals men ziet bestaat het in hoofdzaak jt twee ka°tjes waarvoor men wei wat ste- ige plankjes moet gebruiken, anders zou e boel wankel staan. Ze hebben van onder en paar open vakken van het formaat dat «wone boeken er juist goed in overeind unnen worden gezet Eén heeft hier zelfs en laadje, maar dat maakt de bewerking atuurlijk dadelijk veel ingewikkelder. Men ou er evengoed een groote doos of scbrijf- ^ssette met postpapier enz. in het open vak lunnen bergen. 's avonds willen gebruiken. Maar misschien zijn die gordijnen slechts als garneering be doeld en behoeven ze nooit te worden dicht geschoven, omdat men nog afzonderlijk gor dijntjes voor de ramen zelf heeft. Ik voor mij begrijp toch nooit de liefhenberij van de menschen die een heelen erker 's avonds af sluiten met een paar groote gordijnen, die de kamer weer vierkant en rechthoekig ma ken, ik vind het juist zoo gezellig dat ronde of uitgehoekte ook juist in de avondkamer te bewaren. Een meubeltje ais dit, heeft verder ook het voordeel, dat men zich zoo gemakkelijk verplaatsen laat Heeft men later eens meer of minder ruimte, dan is altijd nog een zeer gemakkelijke verandering mogelijk door een breeder tafelblad voor het midden tie nemen. 1NDERE, EENVOUDIGE GROOTE TASCH We kunnen echter ook een groote tascih oor handwerken of zoo maken, die er eel eenvoudiger uitziet, en ook gemakkc- ijker, d.w.z. zonder eenig teekenitalent, is i vervaardigen. Zelfs kan ik me voorstel- m._dat er zullen zijn, die deze tasch, als as'c'h nog mooier zullen vinden dan de oorafgaande. Ieder make diat maar voor ichzelf uit, en ik voor mij vind het juist ardig om wat ruimte van keuze te geven, föe niet een handwerk tasch zoekt, iets wil helbben voor andere doel- inden geschikt, zal allicht tot de volgende «sluiten. Neem daarvoor ongeveer 90 c.M. [rof_ linnen- of handwerkgaas van onge- eer een halven meter breed, een halven neter satinet voor voering, verder bor- luurwol: drie strengen in drie kleuren ïauve, twee str. in twee kleuren roen, één str. geel. De tasch meet afgewerkt: ongeveer 35 ,M. lang (zonder de franje) en 30 c.M. >ed. Knip eerst een reep van 15 c.M. breed van het linnen af zoodat er een stuk iverbHjft van 35 bij 90 c.M.; knip dat door- nidcten langs de breedte, dan zijn die twee appen van 45 c.M. lang de beide helften in de tasch. De mooie kleurige streep in het midden erkrijigt ge nu door weefweik, waarvoor raden uitgetrokken worden op de volgen- Ie manier: Eerst precies in het mid'den dat ge vindt door een lengtevouw), wor- «n twee draden uitgetrokken en gaat men aarvoor in de plaats een wollen draad [weven (stoppen eigenlijk) van het don- erst mauve dioor telkens één dwarsdraad van de stof op te pakken, en de vijf vol- ende te laten liggen, zoodat er groote teken wol bovenop komen te liggen. Ga laarmee door over de heele lengte naar naast de ingeweven woldraad en trek daar naast er weer twee uit. Rijg of stop daar voor dan weer een woldraad van donker mauve in, maar verspringend, d.w.z. dat ge niu van de stof opneemt de middelste van de vijf draden die in de eerste toer bleven liggen. Laat er weer telkens vijf I liggien. om dan de zesde weer op te nemen. I Zoo doorgaande, evenver als de eerste I maal laat ge weer de draad hangen tot even onder den rand en knipt dan af. Laat nu weer eenst de linnen draad naast de ingeweven zitten en haal daarnaast de twee volgende draden weer uit. Rijg daar voor weer een wollen in de plaats, weer dorukermauive, weer telkens een diraad op nemend en er telkens (vijf latende liggen, wordt de toer precies gelijk aan den eer ste, den vierde als de tweede enz. Telkens wordt dus versprongen voor het 6toppatroon en telkens worden twee stofdraden uitge trokken voor eiken in te slop.pen woldraad en vooral vergete men niet dat ook aldoor één stofdraad moet blijven zitten naast de woldraad, eer men verder gaat uittrekken. Op die manier werkt men in deize kleuren- volgórde: Nog twee draden van donkermauve (dus vier in 't geheel), dan zes draden middenmauve, v ij f van bleekmauve. vier van geel, drie van bleekgroen, twee van donkergroen. De linkerhelft wordt nu van het midden uit gewerkt in tegengestelde patroon, be innende met nog drie draden donkermauve zoodat er daarvan dus zeven naast elkaa: liggen in het midden) en dan maar verder zooals de andere helft van het midden uit gewerkt is, dus weer volgens bovenstaand lijstje, dan mist ge niet. Denk er steeds aan de woldraad te laten hangen m i n- stens zoolang als de stof is, (want die draden rekken nog na het rafelen) en pro beer ook niet, om vooraf alle noodige draden uiit te trekken, dan blijft de boel niet netjes op de plaats en probeer even min om eerst de franje uit te rafelen. Pas als de heele kleuriga streep inge stopt is, gaat ge aan het uitrafelen van de stof door eerst de onderste dwarsdra den uit te trekken, waarvan ge echter de bovenste drie of vier (dius vlak onder hel stopwerk) laat zitten. Als ge nu net zoo'n tweede taschhelft gewerkt hebt, gaat ge de onderranden aan de binnenzijde overhandsch aan elkaar maken en stikt eveneens de zijnaden op den averechtschen kant dicht Neem nu de reep linnen die ge eerst van de breedte hebt afgeknipt, knip daar een stuk van 25 c.M. lang, af. De rest, dus ongeveer een el, zal het handvat of heng sel vormen. Dit wordt eerst langs de breed te dubbel gevouwen en van dat midden uit, gaat men aan beide zijden precies evenveel afknippen (4 c.M.), zoodat daar een breedte van 7 c.M. blijft. Naar de uiteinden toe, wordt dan vloeiend bijgeknipt, in een gebogen lijn zoodat de uiteinden precies zoo breed zijn als -de kleurensitreep van de tasch plus nog- inslagen aan weerszijden. Inslaan, rijgen, de tasch voeren en daar bij een eender handvat maken, het een tegen het ander zoomen enz., dit alles ge beurt zooals we reeds beschreven bij de vorige tasch. Voor alle stevigheid kan men den bodem der tasch nog wel een keer doorstikken op den rechten kant even boven de over- handsche naad. beneden tot op 7 c.M. van den onderrand af en laat dan de wollen draad los naar beneden hangen tot even onder den rand en knip af. Die loshangende 7 c.M. vormer, later mee de franje, waarvoor het onge- weven deel later wordt uitgerafeld. Nu gaan we met het weven eerst naar één kant zeg b.v. rechts verder als volgt: Laat in de stof een draad zitten AARDIG HUISJASJE Wie van een overgehouden lapje mantel- goed of dikke japonstof, nog een aardig huisjasje wil maken, ziet weer eens wat nieuws op dit plaatje. Het knippen is altijd eenvoudig genoeg, men kan het doen naar een rechte, goed passende japon of mantel, of wel: men maakt van krantenpapier een patroon naar de schouder- en taillebreedte en past en verknipt dat zoolang tot het in orde is. Vele zelfwerksters maken op deze mander nog de beste patronen. De voorpanden worden hoog aan den hals rondgeknipt en dan tot revers ingeslagen Hier is dus niet een kraagje in den hals wat het werk natuurlijk zeer vereenvoudigt Mouwen zal men wel naar een patroon moe ten knippen. Nu wordt het eenvoudige jasje in^ elkaar gestikt en boordt men alle randen af met biezen van donkerder stof (zijde), ook de zaksplitten, als men namelijk ingezette zakjes maakt, wat altijd mooier staat, maar de ingezette werken veel vlugger af. Langs he rechtervoorpand naait men tweo lusjes, die sluiten om twee knoopen op den rand van het linkerpand. Men heeft geen overslag en daardoor juist niet zoo'n erg jasachtig idee. Nu de garneering. Die be staat hier in het opborduren van een zeer J aardig motiefje „bramen" of „frambozen" al naar de kleur, die men verkiest Zooals de afzonderlijke detailteekening hierboven laat zien worden de vruchtjes ge werkt door een groep knoopsteken, die in kringetjes worden geplaatst Hier: één in het midden, vijf er rondomheen en een tien tal daaromheen in een derde kring. Men neemt de aantallen naar omstandigheden. Als men een drie- of vijftal van c vruchtjes bij elkaar heeft gezet, worden willekeurig boven en (of) onder de groep een paar kl&ine blaadjes voorgesteld door enkele op zichzelf/staande kettingsteken in bladgroen. Dit borduurpatroontje zal soms echt schat tig kunnen doen op sommige kinderjurkjes, ook wel op kleine jongetjes-pakjes. Een vestje of huisjasje als hier bescha ven zal een zeer aardig en „hartelijk" (wijl zelf gemaakt) maar tegelijk zeer praktisch St NicQlaas cadeautje kunnen zijn voor menschen die zelf geen tijd hebben om zulke dingen te maken. Als men zulke jasjes in huis afdraagt en zorgt, er steeds verschei denheid van te hebben dan vervelen ze niet zoo licht WIJZE GEDACHTEN Niet allen zijn tot een huwelijk geroepen, maar allen hebben een roeping van God. Laat nooit wrevel opkomen in het hart van haar, die God geen eigen gezin gaf. Ze kunnen als verstandige vrouwen zooveel zegen verspreiden. De engelen Gods wor den niet ten huwelijk gegeven en trouwen niet, nochtans dienen ze God en dienen ze hen, die de zaligheid beërven en juichen ze voor den troon. Is een engelentaak be klagenswaardig? Wat is heerlijker: eigen belangen te dienen of anderen tot een ze gen te zijn? Maar de huisvrouw in haar gezin, die heeft tenslotte alleen haar bestemming be reikt? Neen, een mensoh hier op aarde is nog maar onderweg naar het einddoel. De vrouw belooft zich als kind .wat van de meisjesjaren, daarna veel van het huwelijk, van haar kinderen, haar kleinkinderen en zoo verlangt ze voort totdat hèt komt, dat hier beneden niet is. Driemaal is de mensch thuis: eerst in de ouderlijke woning, daar na als ouder in eigen huis, maar waarlijk thuis zijn alleen zij, die opnieuw als kinde ren binnengaan in Gods Vaderhuis met zijn vele woningen. (Uit „Langs het Kerkpad" door Prof. Dr. A. van Veldhuizen). HUISHOUDING EN KEUKEN stopfles ch. e Spaansohe papierkorreli n en sluit den pot deze wijze blijft zeer geschikt HARINGSLA i gezouten haringen i elne stukjes, hak 100 gram kalfsvleesch fijn. H>k zes eieren hard en maak die eveneens fijn oer al de Ingrediënten Hink dooreen met olie i azijn; plaats ze in een eteenen vorm of kom Men kan dezen schotel ook o. schillende vakken. De bovengenoemde hoi heden zijn voldoende voor aoht A tien personen MAYONNAISE mayonnaisesaui aar. Voeg daarbij e et de slaolie. Ges de mislukte i Ich gaan afscheiden. GEVULD BROOD >ndsbroodje, pl.mln. 100 gr. boter, 500 gr. kte vischresten, L. melk, 40 gr. tarwe- i ls. Meng er dan de gehakte visch, de krul- i en desverkiezend een geklopt ei door. Snijd het brood het bovenste kapje af, hol het >od uit (*t kruim kan zeer geschikt verwerkt rden voor broodpudding) besmeer het van nen met een deel van de gesmolten boter en het met de vlsohfarce. Leg het kapje er er op, besmeer het brood van bulten PRACTISCHE WENKEN HET WASSCHEN VAN HANDSCHOENEN GLACÉ EN PEAU DE SUEDE HANDSCHOENEN De handschoenen worden gewasschen in tetra of in benzine. Tetra en benzine werken beide vuil- en vet-oplossend. De tetrachloorkoolstof, bij verkorting tetra genoemd, een waschmiddel, het eerst door een Duitsche firma in den handel ge bracht, is te verkiezen boven benzine. Tetra is een kleurlooze, zware vloeistof, met een chloroform-achtige reuk. Daarom is het goed bij een open raam ermede te werken (of in de buitenlucht). Tetra heeft de volgende zeer gunstige eigenschappen: le. Is niet ontplofbaar (dooft de vlam uit) 2e. Werkt bij gewone temperatuur al ont smettend; 3e. Lost in nog grootere mate vetten en harsen op dan benzine. Hot nadeel aan het gebruik van benzine verbonden is: de groote voorzichtigheid, die men in acht moet nemen, daar deize stof in de nabijheid en ook op een afstand van een vlam, spoedig ontploft Benzine verdampt snel, en die dampen bewegen zich voort Wanneer men bijv. gewerkt heeft met benzine, en men had daarfbij wollen pluizige mouwen aan, dan kan het voorkomen, dat eenige minuten later, bij het aansteken van een gasvlam of het aanmaken van een kachel (ook in een ander vertrek dan waar men werkte) do mouwen vlam vatten (door benzinedampen die er nog in achterbleven). Men werke er d/us mede buiten, of bij open ramen, ver verwijderd van vuur en licht en spoelt doeken, die gebruikt zijn dadelijk in water uit. De prijs van tetra is aanmerkelijk hooger dan die van benzine, de laatste verdampt echter sneller (en werkt ook minder sterk) Behalve voor glacé handschoenen zijn tetra en benzine goede waschmididelen voor sommige soorten creps de chine en voor het opknappen van vilten hoeden, lichte slobkousen en voor het vlekken uitmaken. Week de handschoenen enkele minuten in tetra, at Yi k y2 uur in benzine. Werk in beide gevallen buiten of bij open ven sters zie het voorafgaande tetra is be dwelmend. Het bakje waarin die handschoenen ons land. De American Readygïo stelt rijn heerlijk warme Infra-roode stralen echier gedurende den geheelen winter beschikbaar voor nog geen cent per uurl De American Readyglo brandt benzine en is de Vraagt prijsc- met adr. v. wederrerk. b !i Import MEYER CO. - ENGROS - AMERSFOORT weeken wordt met een schoteltje of deksel afgesloten. Wasch ze tusschen de handen in dezelfde vloeistof, wasch vooral vingertoppen, naden enz. Wasch daarna nog in schoone tetra of benzine na. Trek ze nu aan of leg ze plat neer en wrijf ze met een zachten gladden doek diroog. Wrijf eerst op de vuilste plekken daarna het gladde deel van den hand schoen. Wrijf zeer snel, en zorg, dat daarbij de handschoen nat is, daar juist dan het vuil er afgewreven wordt Wanneer de vloei stof verdampt is, voor men erover wrijft worden de vuile plekken niet schoon. Trek vooral den pols goed glad, warme e( er overheen gewreven wordt om te voor komen, dat deze stroperig wordt, en neem telkens een schoon gedeelte van den doek. Hang de handschoenen met den rechten kant buiten im den wind of in den tocht eenigen tijd op. Lichte handschoenen kunnen daarna me£ een weinig poudre de riz bestrooid worden. Wasch eerst lichte, dan donkere handschoe nen, om dezelfde vloeistoffen voor meerdere paren te kunnen gebruiken. Wrijf de Suéde handschoenen zoo kort mogelijk, daar deze spoedig pluizrig worden. Van enkele soorten glace is het leer zoo bereid, dat het met water en zeep kan bp- handeld worden. Dit middel moet echte r nooit toegepast worden, wanneer het nit t bij den inkoop der handschoenen wordt aan gegeven (dat ze waschecht zijn). De behandeling is dam als volgt: Trek de handschoenen aan en maak re met lauw w ater voohtig, zoodat ze op al'rf plaatsen nat zijn. Spons ze met een lauw zeepsop yan Spaansche zeep af. Spoel ai de zeep er met lauw water af en hang ze nat op, met den rechten kant buiten. Behandel deze handschoenen, wan neer ze eenmaal met zeepsop gewdsschen zijn geweest, de tweede maal "èvenzöo, daa: ze dan niet meer mooi kunnen worden door het wasschen im benzine of tetra. voor DAMES en JONGE MEISJES, te ROTTERDAM, UTRECHT en 's-GRAVENHAGE, aangesloten bij de in 1911 Kon. Goedg. Vereen, v. Modevak scholen in Nederland. Opleidingsscholen voor Examen KNIPPEN, NAAIEN en HANDWERKEN ROTTERDAM; Directrice Mevr. S. A. v. AMIJDE—PORS, Schietbaanlaan 99, Spreekuren Donderdags van 24 en van 7—8 uur; Annastraai 5 (bij Av. Concordia), Spreekuren Dinsdags van 78; Beijerlandschelaan 40, Spreek uren Dinsdags van 4—5 en Vrijdags van 6—7 uur; Hillegersberg, Straat weg 127, Spreekuren 's Maandags van 8—9 uur. Correspondentie-adres: Schietbaanlaan 114, Telefoon 33739. Te UTRECHT; Directrice Mejuffrouw J. W. LAGENDIJK. Nieuwe Gracht 74, Spreekuren: Dinsdags- en Donderdags van 47 uur. Te 's-GRAVENHAGE: Directr. Mejuffrouw L. LUGTIGHEID, Acaciastrcat <9, Spreekuren: Dinsdags en Donderdags van 10—12 en van 4—6 uur. PROSPECTI OP AANVRAGE AAN DE DESBETREFFENDE ADRESSEN Door WJERNY XXXVL lORTE INHOUD VAN HET VOORGAANDE Up treffende wijze wordt ln dit verhaal het De auteur maakte gebruik van verschillende 'tlcle bronnen: beschrijvingen, aanteeke- ingen en rapporten, die op last^ van de auto- De oorlog tegen lJolen bracht groote ellende. J gaf Rualand op economisch terrein de^gena- conomische Politiek, de zoogenaamde „Mep" dat Grlsha tij'schnonmaak. -ren dag kwam dewerken aan 't vöf jaar. HU ■innig, maar ln Moskou brachten et andere gedachten. *-"p zijn eigen meening o- os thuis: hü ■Hen van een hem wel ord. hij niet anders denken dan door de partij fc'&a voorgeschreven. En als tk merk zoo zeide hü dat zÜn vrouw daarin niet ten volle met mü meegaat, zit er niets anders op dan haar te verlaten. Als dwangmiddel moest een meisje dienst doen, Sonja Kowolena. Ze was bestuurslid van de lcosowol geweest en had veel wUsheid op gedaan uit partflbrochures en congres-resolu ties. Zü moest praten, haar meeningen ver kondigen. om zoodoende haar overtuiging te van Grlsha behooren, en zag ook de toenemende spanniing tusschen het echtpaar. E« onomwon den zei de hij, dat een besllssdng nie>t kon uit- .Jnderdaad, U heeft gelijk, Sergei Igna- tiewitsch". gaf ilt toe, terwijl een gevoel van kalmte en berusting over me kwam. O, niet. meer behoeven te strijden, zich te verweren, maiar in te kunnen stemmen met iemand, wiens oordeel men hoog schatte! Hoe lang was het geleden, dat. ik op een dergelijke manier met Grisha kon praten. „En dus...?" liet ik er vragend op volgen, wetend wat Swintsof dacht en overtuigd, dat ook ik het als de eenige oplossing zag. Maar hij bleef een poos zwijlgen en gaf ten slotte een ontwijkend antwoord: „liet Is beier, dat U zelf de conclusies trekt, Tatjana Nikolaefna: het is toch Uw eigen leven, waarover U heslist. Voor een ander is het altijd gemakkelijk het loven zijne medemenschen te becritiseeren. Bovendien, als ik U een raad geef, kan het niet anders of daarbij komen andere dingen in he-t spel dan Uw eigen gevoelens." De sipot was uit zijm oogen verdreven Automatisch bleef hi5 aan zijn punthaardje t'ékk n, doch niet om een glimlach to ivbTgpri. u Td' strak in zijr r'is thee, vermijdend mij aan te zien. En ik, als een nieuwsgierig jong meisje, bleef hem aankijken, dreef hem voort om datgene te zeggen, waartegen hij blijkbaar opzag. ..Dat lijkt veel op een verklaring, iets dat ik van U stellig niet verwacht had", zei ik luchtig met een kort lachje. „Tatjana Nikolaefna, die luchthartig heid is voorgewend en past U heelemaal niet. Ik ben niet meer op den leeftijd om me met spelletjes bezig te houden en zekei niet met U. Ja, U hebt gelijk, dat was bedoeld als een verklaring." „Grisha overlaten aan haar? Nooit, ten minste niet vrijwillig." De spottende glimlach kwam weer terug op Swintsof's gezicht en ik zei zuchtend: „Ondanks al Uw ontvankelijkheid voor nieuwe denkbeelden blijft U ons, vrouwen, toch als minderwaardige wezens behande len; zelfs ik, die U zegt te respecteeren, maak daarop geen uitzondering." ..Op dit terrein zal ik U zeker niet vol gen daar komt men met praten en betoo gen niet verder, alleen door daden kan den dan zijn inz'chten bewijzen. Dat ik meega met de nieuwe verhoudingen, dat ik die zelfs ten volle waardeer, heb ik bewezen door teigienover U, een getrouwde vrouw, te spreken, zooals Ik gedaan heb Ik zie In U niet meer de metgezellin van een man, maar een volkomen onafhanke lijk en tot zelfstandig handelen gerech tigden mensch. Vandaar mijn raad aan U om Uw zelfstandigheid te toonen tegen over Uw man." H'j sitond c*p en reikte mij de hand tot afscheid „Tk dank U ivoor Uw openhartigheid en ben blij zoo vrijuit met U gesproken te hebben", gaf ik ten antwoord en drukte hem krachtig de hand, .gelooft U me, dat ik zelf ook voortdurend mijn hoofd er over breek, maar het is niet gemakkelijk den juisten weg te kiezen." Op dat oogenblik ging de deur open en traden Sonja en Grisha binnen Het was een pijnlijk moment; daar stond ik met Sergei Ignatiewitsch, hand in hand, als of wij elkaar een plechtige belofte gaven. Grisha keek half spottend, half ver schrikt. „Zoo Sergei Ignatiowitsdh, hebt U ons een bezoek gebracht? Het spijt mij, dat ik niet thuis was." Swintsof bleef geheel in den toon. toen hij antwoordde: „Zooals U ziet was ik bezig afscheid te nemen, daar ik net wilde weggaan. Ik kwam echter eigenlijk om U te spreken." „O, zaken dus", zei Grisha ernstig, „gaat U dan nog even zitten, wij hebben toch nog tijd genoeg om te praten. Tanja", wendde hij zich tot mij, „wil je ons mis schien laten? Het is een zakelijke bespre king." Dat was een zweepslag, zooals ik nog nooit te verduren gehad heb. Weggestuurd, zoo opzettelijk mogelijk om me te lah-n voelen, dat ik geheel en al bulten het maat schappelijk leven van mijn man stond. Swintsof voelde de spanning en zei luch tigjes- „O, neen, Gregorl Andrieiwitsch, zoo ern sfig is het niet. Ik wilde slechts afspreken, wanneer wij morgen een aantal hoogst dringende kwesties kunnen behandelen." „Goed, Sengiei Ignatiewitsch, dat kan ge regeld worden. WHue U mij alleen spreken of kunnen er ook anderen bij tegenwoor dig zijn?" vroeg Grisha uitdagend. „Natuurlijk kan de partijsecretaris er bij tegenwoordig zijn, misschien ook mijn as sistent en nog eenige anderen, maar niet te veel, want ik wil geen discussie ontke tenen, alleen een paar zaken in orde maken." Men kwam tot overeenstemming; de be spreking zou den volgenden ocihtend plaats vinden. Hierna vertrok Swintsof; hij was niet meer gaan zitten. Zond'»r meer ging ik de kamer uit naar mijn slaapkamer Woedend op mij zelve gooide ik mij op mijn bed heen en weer. Wat kon het mij schelen? Laat Grisha, doen, wat hem be valt; ik was zijn vrouw niet meer, nu bij zoo .openlijk tegenover anderen had ge toond, dat ik zijn metgezellin, zijn ver trouwde, niet meer was. Ik zou terstond, den volgenden dag. aan die vernedering een eind maken. Sergei Ignatiewitsch had gelijk, het was ondragelijk en walgelijk... Ten slotte ging Sonja weg en onmiddel lijk daarop kwam Grisha mijn kamer bin nen, iets dat reee's tijden niet gebeurd was. Zonder eenige inleiding vroeg hij ter stond: „Wat was dat voor een ver'noning vanavond tusschen jou en Swintsof?" „De vertooninig. die wel meer wordt op gevoerd. wanneer menschen e'kaar goeden dag zeggen; wij gaven elkaar een hand." „Ik had toch waarlijk niets anders van je verwacht. Tem ia. JniHe stond daar als een paar voor het altaar". „Bah. Grisha. ik veracht je", barstte ik uit. „Als je mijn karakter zoo hoog schat en volkomen oprechtheid van me ven™ h., zul je begrijpen, dat je optrcW vt. F voor mij de zaak beslist heeft". „Daarin heb je gelijk, ik had dat niet moé ten doen. Maar je maakte zóó den indruk van samen te zweren met Swintsof, dat ik het beter achtte niet met hem te spreken in jouw tegenwoordigheid Ik wist immers niet wat hij je allemaal verteld had". Verstard van schrik keek ik mijn man aan. Meende hij dfit? Dus hij dacht-aan de mogelijkheid, dat ik mij met kuiperijen te gen hem bezig hield. Een koude woede kwam in mij op en zoo spottend mogelijk zei ik: „Als je dat wil weten, waarom neem je niet de GPOE in den arm? Of denk je, dat wij alleen tegen jouw persoon een veldtocht ineen hebben gezet en ons niet aan politiek® misdrijven hebben schuldig gemaakt? En fin, je kunt denken, wat je wil, uit mij zul je geen woord krijgen". „Luister eens, Tanja; deze hatelijkheden zijn niet noodig en vertroebelen de zaak Hij kwam op den rand van miin bed zit ten en nam mijn hand in de zijne. „Tainja, het is waarlijk al te gek, zooals wij verstoppertje met elkaar spelen. Wij' kunnen toch vrij uit met elkaar soreken". „Dat zou dan toch in de eerste plaats voor jou moeten gelden", gaf ik bits ten antwoord. „Tanja. ik vrarg ie ten tweede male om verontschuldiging^ Ik weet toch maar al t® g ed, dat je niet van dat slag bpnt het was laf van mü om de vraag op deze manier uit den weg te gaan. Waarover sprak j® met Swintsof?" Wordt VMVulgdJl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 3