BINNENLAND.
T DINSDAG 17 NOVEMBER 1931 TWEEDE BLAD PAG. 5
kasvoorschotten
kom. holl. lloyd
Reorganisatie
De Min. van Arbeid, heeft aan de Tweede
Kamer een nota ingezonden naar aanleiding
van het verslag der commissie inzake de kas-
voorschotten aan den Kon. Holl. Lloyd. Hij
zegt daarin o.m. een financieele reorganisatie
noodzakelijk te achten, doch van oordeel te
zijn, dat met het oog op de veelheid der be
langen en mede in verband met de huidige
crisis-omstandigheden de directie van den
K. H. L. niet de verzekering kan geven,
deze uiterlijk uit. Maart 1932 zal zijn tot
stand gekomen.
De minister verwacht, dat, geheel in over
eenstemming met de bedoeling der door den
K. H. L. met de buitenlandsche scheepvaart
maatschappijen gesloten overeenkomst, in
verband met h'er reeds aangevangen overleg
een samenwerking met de Rotterdam-Zuid-
Amerika lijn zal kunnen worden verkregen;
in ieder geval staat vast, dat op dit oogen-
blik beide partijen hieraan werkzaam zijn.
De nr'nister zegt, ten slotte bereid te zijn,
dezelfde bevoegdheid, welke h'i althans bezit
uit. November, zich te verzekeren tot uit.
Maart a.s. met de bedoeling, het gebruik
daarvan te doen afhangen van de vraag, of
een voor de regeering aannemebjke financ'e°le
reorganisat'e in uitzicht is. Daarbii zal uit
den aard der zaak een regeling moeten wor
den getroffen voor de voorschotten van het
Rëk in dier voege, dat tot uit. Anril ten hoog
ste f 333.333 als kasgeld zal worden verstrekt
de suiker uit suriname
HET AMENDEMENT VAN DEN HEUVEL.
De On de mem ereraad voor Suriname heeft
een request gezonden aan de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal. ITicrin wordt be
toogd, dat aanneming van het amendement
van don heer v. d. Heuvel c.s. de onder
gang zou beteelcenen van de Surinaiamsche
suiker-industrie. Dit amendement werd in
gediend bij het ontwerp van wet ter ver
hooging van het tarief van invoerrechten
en houdt in, dat het invoerrecht op suiker
met. 98 percent gehalte en hooger van
f 2.40 piEtr 100 Kjg. gebracht worde op f5.40
per 100 Kg. en dat voor suiker met lager
gehalte dan 9S percent een invoerrecht
geheven wordt van 3 oenit voor elk per
cent aan het gehakte, idooh niet minder
(dan f2.
Suriname produceert jaarlijks 15.000 ton
suiker, waarvan 2000 ton in dit gewest zcli
gebruikt wordt, terwijl van de overblijven
de productie 80 pCt., d.w.z. ongeveer lO.OOO
ton. in Nederland wordt ingevoerd.
Eventueele aanneming zou een zavare
dag voor Suriname beteekenen.
Ook die scheepvaart zou ten zeerste door
de vrachtvermindering getroffen worden,
waardoor het niet meer mogelijk zal ziin
de twee-welcelijksche scheepsverbindingen
te handhaven. Doze verbinding zal tot 'n
maanideiijlkriche moeten worden iteruggo-
bracht, wat een verwijdering van Surina
me mot het moederland zou beteelcenen.
Gevraagd wordt om bij onverhoopte aanne
ming van het amendement, maatregelen ie
treffen, dat althans een zeker contingent
suiker van het eventueel verhoogde invoer
recht zal worden vrijgesteld, opdat deze
ramp aan Surinapae voorbij ga.
uitkeering mobilisatie-
slachtoffers
f Blijkens het Voorloopig Verslag der Eerste
Kamer inzake het wetsontwerp, houdende
wettelijke regeling nopens het verleenen van
geldelijke uitkeeringen aan de zg. mobilisa-
tieslachtoffers, maakten verschillende leden
bezwaren tegen den inhoud van het ontwerp.
Het geeft, naar zij opmerkten, aan den Minis
ter van Defensie de bevoegdheid een jaarlijk-
sche geldelijke uitkeering toe te kennen aan
z.g. mobilisatie-slachtoffers en hun weduwen
en weezen, volgens regelen bij algemeenen
maatregel van bestuur te stellen; het houdt
echter omtrent de grondslagen en beginselen
dier regelen niets in. Dit is een toepassing
van delegatie van wetgeving aan de Kroon,
welke volgens deze leden in normale tijden
niet is te aanvaarden.
Zij stelden de uitdrukkelijke vraag, of de
regeering bereid is, te verklaren, dat aan den
algemeenen maatregel het beginsel var. een
recht der benadeelden ten grondslag zal li;
gen en niet dat van de verleening van ee
gunst of aalmoes aan behoetfigen.
HET TEXTIELCONFLICT
de fabrikanten houden
hun plannen nog geheim
verpleging van militairen
IN BURGERZIEKENHUIZEN
Blijkens een beschikking van den Minister
van Defensie, opgenomen in een Legerorder,
kan in garnizoenen waar geen militair hos
pitaal is, aan mil'taren, dia ziekenhuisverple-
ging noodig hebben en die niet naar een
militair hospitaal kunnen worden vervoerd,
worden vergund om in een ziekenhuis van
hun godsdienstige richting of van hun keuze
voor Rijksrekening te worden verpleegd.
In zeer bijzondere gevallen kan aan een
militair worden toegestaan voor Rijksreke
ning in een burgerziekenhis van zijn gods
dienstige richting of van zijn keuze, inplaats
'n een hospitaal te worden verpleegd, met
dien verstande, dat overbrenging 'eerst kan
geschieden, nadat de Minister van Defensie
gunstig heeft beschikt op een daartoe door
den) patiënt of diens naaste familieleden inge
diend gemotiveerd verzoek.
Voorts wordt ter kennis gebracht, dat door
vanwege militairen., van wie verwacht
wordt dat hun verpleging in een ziekeninrich-
ting tenminste 10 a 14 dagen zal duren, aan
den Minister van Defensie het verzoek kan
worden gedaan, om zonder kosten voor het
Rijk thuis te worden; verpleegd.
de eerste spade
Door Minister Buys de Beerenbrouck werd
gisterenmiddag de eerste spade gestoken
voor de normalisatie van de Noördr
Limburgsche beken.
precies onze meening
Het was voor vele roomsch-kath. Kamerle
den een harde en ondankbare plicht om tegen
de salarismotie van Mr. Marchant te stemmen;
zegt de r.k. Gelderlander. Maar het blad
geeft toe, dat sommigen in de critiek op de
regeering wel wat te ver zijn gegaan en niet
hebben bedacht, „dat zij ooit voor een muur
zouden komen, waarover zij niet heen zouden
kunnen; wij geven zelfs toe, dat men de teleur
stelling over de gevallen beslissing had kun
nen voorkomen, als men vooraf de politieke
werkelijkheid in het tegenwoordige Nederland
ook buiten het. Parlement had doen voelen;
maar wij hebben eerbied voor den zedelyken
moed onzer Kamerfraktic, die het bittere uur i
zonder verlies der eenheid heeft doorworsteld, j
daarbij alle fabeltjes yernietigend, welke om- j
trent den persoon van den overleden leider on-
zer Kamerfractie in de oppervlakkig kakelen
de pers van ons goede vaderland de ronde
plachten te doen".
Priecies onze meeningl
Enschedé, 16 November.
Het carillon van de kerktoren op de
Groote Markt tingelt afwisselend over de
stad uit „Ein Prosit, der Gemütlichkeit" en
„Guten Abend, gute Nachtmaar de
incnschen, die onder die klokkeklanken door
naar hun werk gaan zijn in geen enkel op
zicht in een gemoedelijke stemming: ei
heerscht iets van de opwinding, die men
vóór het uitbreken van de mobilisatie in 1911
in het land waar kon nomen, de stemming:
wat hangt ons boven het hoofd?
Een dreigend textielconflict beteekent, dal
heel Twente daar mee op en neer leeft, want
in het land van de katoen is vrijwel ieder
direct of indirect betrokkene.
De spanning bereikte Zaterdag j.l. wel het
hulp alleen toezegt voor de naast toekomst,
dat zegt men er natuurlijk ook niet bij.
Gelukkig is een groot deel van de bij clen
z.g. modernen bond en van de bij confessio
neel bonden aangesloten stakers vanmiddag
weer de fabrieken ingegaan, na sterken aan
drang van de leiders, die de menschen op
het hart hebben gedrukt toch hun gezin niet
te wagen aan communistische experimenten.
Alleen de Federatie, de revolutionaire or
ganisatie, die aanvankelijk met de drie an
tlere mee het parool had gegeven: niet sta-
ken, is weer eens overstag gegaan en heeft
besloten om degenen, die tegen het bestuurs
advies ingaan toch te steunen
De stakers uit Almelo zijn vanmiddag per
fiets naar Enschedé getrokken om de arbei
ders daar te bewegen buiten de fabriek te
blijven, maar voorloopig valt nog niet te ver
wachten, dat deze thans nog tegen het be-
stuursadvies zullen ingaan. Tenzij er natuur
lijk weer met middelen wordt gewerkt, als
die wij Zaterdag signaleerden: valschelijk
onderteekende strooibiljetten!
academisch ziekenhuis
groningen
VOORDRACHT GENEESHEER-DIRECTEUR
Op de voordracht voor directeur-genees
heer voor het Academisch Ziekenhuis te
Groningen zullen worden geplaatst de beer
P. H. van Rooyon, diiuecteur van de Ge
meentelijke Gezondheidsdienst en hot Ge
meentelijk Ziekenhuis te Zaandam, en de
heer L. I. Zie ls tra., arts te Bergambacht.
Gemengd Nieuws.
BEN ZUIGELING IN DE WIEG DOOR
EEN RAT AANGEVALLEN.
Te Ouider-Ametel (N.-H.) is een kind van
acht maanden in zijn wiegje door een rat
aangevallen. De zuigeJing werd op drie
plaatsen in het gelaat ernstig gewond.
Toen de moeder, tot de ontdekking kwam
zakte zij ineen. Het dieir werd door huisge-
nooten afgemaakt
DE BAKKERS BAKKEN NIET ME06.
De bakkers te Maastricht bakken niet
meer, maar betrekken thans gemeenschap
pelijk hun brood uit België.
INBRAAK IN EEN KERK.
Zondagmorgen kwam men te Beerzer-
veld (O.) tot de ontdekking, dat in het kerk
gebouw der Ned. Herv. Gemeente was in
gebroken. Twee busjes zijn verdwenen en
twee opengebroken, doch wel achtergela
ten. De buit is niet groot, daar alle 4 bus
jes pas geledigd waren.
In verband met het politieonderzoek kou
de morgendienst niet doorgaan.
hoogtepunt, toen het bekende misleidende
pamflet van de communisten werd verspreid
Wat zou daar het gevolg van zijn? De ar
beiders in deze streek stonden /roeger be
kend door hun gezindheid, om zich jok in
ivilde stakingen ie werpen, de verhoudingen
tuspchen de verschillende bevolkingsgroepen
is hier steeds vrij toegespitst geweest en
toen dan ook de geruchten loskwamen over
felbewogen vergaderingen van de verschil
lende arbeidersorganisaties, stond het voor
kenners van Twente nog lang niet vast, wat
er Maandag zou gebeuren.
In dit opzicht beeft de dag van vandaag
groote gerustheid gegeven.
Het parool luidde: de wevers bij de firma
Gcrhd. Jannink leggen den arbeid neer, de
andere arbeiders, ook bij de genoemde firma
gaan gewoon aan het wcrlc en dit parool
is merkwaardig prompt opgevolgd.
De discipline schijnt or.derde arbeiders in
de laatste jaren zeer versterkt te zijn, want
het resultaat van vanmorgen ging wel bo
ven alle verwachting uit. Er was wel wal
Rijksvekhvacht op de been, maar er viel
geen hard woord, laat staan dat het tot on
geregeldheden kwam en dus was er niet de
minste reden om in te grijpen.
Zoo moet het ook gaan.
Wie nu mocht meencn, dat de rust in
Twente wel heel spoedig zal terugkeeren,
moet daar echter geen huizen op bouwen,
want al is de eerste spanning over d'e hou
ding der arbeiders voorbij, gebleven is thans
de vraag: wat zullen de fabrikanten doen?
Wij hebben vanavond nog een onderhoud
gehad met Mr. H. van Eek, de secretaris
van de werknemersorganisatie om te infor-
mecren naar het resultaat van de vergade
ring van het „strijdcomité" der fabrikanten,
doch deze moest ons mededeelen, dat er wel
een besluit gevallen is, doch dat dit voorloo
pig nog geheim wordt gehouden.
Het is waarschijnlijk, dat Zaterdlag aan dé
fabriekspoorten een publicatie van de werk
gevers zal worden aangeplakt.
Naar den inhoud van deze publicatie gaat
thans aller belangstelling uit!
De spanning blijft dus nog voortduren en
dit zal er niet toe bijdragen om de stemming
te verbeteren.
'Onder die omstandigheden moet ook nog
worden afgewacht of de arbeiders dezelfde
discipline zullen weten te handhaven als
vanmorgen of dat zij zich op sleeptouw zul
len laten nemen door communistische rad
draaiers.
Het was wel niet anders aan te nemen,
dan dat „Moskou" zich ook hier zou roeren.
Wij waren vanmiddag in Almelo en konden
daar opmerken, hoe het hun al gelukt is een
revolutionaire stemming onder een groot
deel van de neutraal-georganiseerde arbei
ders te kweeken.
Van de gevolgen, die een wilde staking,
zooals die thans bij „Twonthe" is uitgebro
ken voor de gezinnen der arbeiders heeft,
trekken deze lieden zich niet al te veel aan:
ja, zij paaien wel met de Internationale Ar
beiders Hulp die zal helpen, (en waarvoor
zij als contra-prestatie „vertegenwoordiging"
in de stakingsleiding eischen), maar deze
hulp komt practisch neer op niet meer dan
het verstrekken van wat schamele levens
middelen, een bedeeling, waarover men
moord en brand zou schreeuwen indien ze
van andere zijde kwam. En dat men die
Verbittering.
Al volgt men nu trouw het advies van do
besturen, toch heerscht er, naar ons vanmid
lag enkele leiders van Unitas mededeelden
onder de arbeiders cn ook onder de besturen
zelf groote verbittering.
Die verbittering spruit voort uit het feit,
dat blijkbaar door de fabrikanten zoo is
de lezing op een conflict wordt aange
stuurd.
Men wil gaarne erkennen, dat de tijden
ook voor de werkgevers uiterst moeilijk zijn
en daarom is mede berust in een loonsver
laging van 5 pet., doch heel het optreden
van de fabrikanten heeft verontwaardiging
gewekt.
Na de daling van de Pondenkoers hebben
de fabrikanten een conferentie „op staande!)
voet" geëischt en toen men na enkele da
gen om de conferentletafel zat en dp arbei-
dersvertegenwoordlgere informeerden, of ei
mogelijk nog niet andere middelen waren
om loonsverlaging te voorkomen werd niet
eens geantwoord, maar sloot de voorzitter
botweg te vergadering.
Van te voren was reeds gezegd, dat indien
men zich tegen de 5 pet. zou verzotten een
loonsverlaging van 10 of zelfs van 20 pet.
zou worden opgelegd.
Was men van arbeiderszijde, naar men
ons mededeelde, ten zeerste verontwaardigd
over de wijze, waarmee blijkbaar met het
gezinsinkomen word omgesprongen, de wijze
waarop men de kwestie-Jannink in het groo
te conflict betrok was niet in staat om de
rust te herstellen, integendeel!
De kwestie-Jannink.
De he'er Vunderink, districtsbestuurder
TE ENSCHEDE. De Burgemeester, de heer
Edo J. Bergsma in gesprek met journalisten.
ROFFEL-RIJMEN,
OPEN BRIEF
a Legkippen, In
lemmerlng vat»
roducten ln het
J*Jederlan<lsche
TE ALMELO. Vooral hier, icaar een WO werklieden tot staking overgingen, had de
politie handen vol werk. Voor eventueele w erkwilligen werd de toegang tot de fabriek
vrijgehouden.
van Unitas. gaf ons daarvan het volgende
résumé:
De onderhandelingen met deze firma loo-
pen al bijna een jaar. De fabrikant heeft
nieuwe gerationaliseerde arbeidsmethoden
ingevoerd, waarbij o. m. door een arbeider
in plaats van 6, thans 8, 9 en meer weef
getouwen moesten worden bediend.
Men rekende er daarbij op, dat de arbei
ders per weefgetouw evenveel zouden produ-
ceeren als voorheen en verlaagde het tariel
zoodanig, dat het eindloon niet hooger kon
komen, dan voorheen bij 6 getouwen.
Het bleek echter in de practijk al spoedig,
dat de arbeidsprestatie een grens heeft
indien men het aantal weefgetouwen per
man met 50 pet. verhoogde hield dat niet in.
dat ook het geproduceerde werk met hetzelf
de percentage steeg.
Bovendien werden mindere kwaliteiten
materir»nl verschaft die minder gemakkelijk
te verwerken waren en door dit alles daalde
het inkomen niet onaanzienlijk.
De heer Vunderink liet ons loonzakjes zien
waaruit bleek, dat menschen, die in 1929 een
weekgeld hadden van f 29.80 (bij minder ge
touwen) thans naar huis gingen met f 26.15
(bij bediening van meer getouwen). Meer
werk dus voer minder loon.
Het betrof hier geen op zich zelf staand
geval, maar vrijwel alle wevers haddon er
onder te lijden.
Toen nu na een jaar traineeren nog geen
oplossing was gevonden, aldus de heer Vun
derink, hebben de besturen een ultimatum
gesteld, waarbij een loon werd gevraagd van
resp. f 33, f 34 en f 36 en nog enkele
wenschen betreffende de werkmethoden, die
van minder belang waren.
Dit ultimatum werd gesteld op 8 October
en de eerste conferentie over de loonsverla
ging in alle bedrijven werd 16 October aan
gevraagd en op 21 October gehouden. Wij
willen er dus vollen nadruk op leggen, dal
de kwestie Jannink geheel los staat van het
algemeeno loonvraagstuk en ten onrechte
door de fabrikanten daaraan is gekoppeld
Het heeft ons zeer verbaasd, dat ook de
Rijksbemiddclaar de verwarring heeft hel
pen vergrooten door de beide vraagstukken
samen te voegen. Wij wenschen dat niet te
accepteeren en indien men van het conflict
bij Jannink een groot conflict voor geheel
Twente wil maken, dan is dat voor vollo
verantwoording van de fabrikanten.
Dat onze verlangens bij Jannink niet al
te ongerechtvaardigd waren blijkt wel uit
het feit, dat Zaterdag dus vlak voor het
uitbreken van de staking aan de arbei
ders in de fabriek is medegedeeld, dat voor
de z.g. „derde cops" 50 pet meer zou worden
betaald.
Wij laten ons echter niet steeds verder
dringen in de chaotische toestanden, die 'er
nu reeds heerschen en houden op grond van
billijkheid vast aan onze wenschen bij Jan
nink, die geheel los staan van de rest
Tot zoover de heer Vunderink.
Uiteraard is het niet aan ons de steekhou
dendheid van de wederzijdsche argumenten
te beoordeelen: wij geven ze slechts weer.
De houding van de socialisten.
Wij hebben gister recd9 medegedeeld, dat
blijkbaar de moderne Bond in het geheel
niet op een staking „uit" is en heel dank
baar over de houding door de besturen van
Unitas en St Lambertus ingenomen.
Temeer verbaast het, dat het roode Volks
blad voor Twente zoo hoog van den toren
blaast De moderne bond zoo heet het
daar verklaarde zich bereid om de hand-
Damesfauteuiltjes
bureautjes
nv. PIET van REEUWIJK
Wij, kippen van gemeene lag,
Vee van diverse veeren,
Wij wenschen voor ons vrij bedrijf.
En legrecht te ageeren.
Wij leggen eieren om strijd,
Zoo blijven wij in 't leven;
Voor t leven van wie niet meer legt
Wordt hier geen cent gegeven.
Het buitenland nam prachtig af,
Daar was geen leggen tegen;
De uitvoer wordt nu stop gezet
Dat merken we terdege!
Ons heele leger kakeleert:
Men ivil het leggen staken;
Ja, zonder uitvoer is 't een hijsch
Je eitje kwijt te raken!
Wij liggen maar te leggen en
Nu wil men ons gaan strippen;
Wij zijn graag en wij blijven graag
Fatsoendelijke kippen.
Maar men kiest eiers voor z'n geld:
Laat eigen kippen vóór gaan;
Zoo kan het buitenlandsch gebroed
Er met de schuif vandoor gaan.
Wij broeden nu op 't plan om meer
En vlugger te gaan broeden,
Doch, zal er voedsel zijn, om straks
Ons nagebroed te voeden
Wij eischen voor het ei vrij baan!
Het ei moet kunnen rollen!
Wij leggen en wij hebben lak
Aan buitenlandsche tollen
(Nadruk verboden.) LEO LENS
schoen op te nemen en ln strijd te gaan. I>ei
confessioneele besturen durfden de verant
woordelijkheid niet aan. Zij weken terug.
En toen kon die brave „Eendracht" hek
natuurlijk ook niet doen
Wat een comedie!
Moest juist het Volksblad niet het
eerst de hand op d>en mond leggen? Wicf
boter op z'n hoofd heeft," moet niet in de zon
gaan staan en als wij weinige bereidheid
vinden bij het bestuur van de Eendracht
om in staking te gaan, dan gaat dat niet
buiten het Volksblad om. Laat men toch
dat schimpen op de confessioneele bonden
staken!
de stand van heden
Men meldt ons uit Enschedé:
In de stand van het textielconflict Is he
den geen enkele wijziging gekomen. Op alle
fabrieken wordt rustig doorgewerkt, behalve
in de weverij van de firma Jannink. De ar
beiders-organisaties wachten nu verder af
wat de werkgevers zullen afkondigen. Ta
Almelo is echter weer een wijziging in de
situatie gekomen. Hadden de besturen van
Unitas, St. Lambertus, de Eendracht en do
Federatie gister de bij hen aangesloten ar
beiders geadviseerd weer aan het werk te
gaan, vanmorgen is weer alles buiten da
fabriek gebleven, omdat gister aan degenen,
die des middags aan het werk waren ge
gaan, ander werk was opgedragen dan zi
gewoon waren.
FEUILLETON
DE CITADEL VAN ANTWERPEN
Verhaal van een Oud-Strijder
Naverteld door R. BOON
(24
(Slot)
Den volgenden dag bracht een dienst
order van den commandant het bericht, dat
de gevangenen ©inde dien dag niet meer
mochten wandelen en steeds in de kazerne
moesten verblijven. Of Peters en vele an
deren aJ gunstiger bepalingen bepleitten,
dat alles gaf niets en het vonnis werd in
al zijn kracht gehandhaafd.
Het behoeft niet te verwonderen, dat de
soldaten spoedig verlangden huiswaarts te
Juist ongeveer een maand na dit voorval,
toen de meeste soldaten doelloos over het
binnenplein liepen te slenteren, werd er
appèl geblazen en aan de vereenigde sol
daten bekend gemaakt, dat zij zich gereed
moesten maken tnt den afmarsóh. Den vol
genden ochtend, bij het krieken van den
dag, moesten de soldaten naar Duinkerken
marchceren, vanwaar zij met eenige Fran-
sche oorlogsschepen naar Vlis6ingen zou
den worden getransporteerd en in vrijheid
gesteld.
Het geschil met België was in zooverre
bijgelegd, dat door tusschenkomst van En
geland en Frankrijk tot een wapenstilstand
werd beslóten en de gevangenen wederkee-
rig werden uitgewisseld.
Daverende toejuichingen werden er da
delijk gehoord uit de monden der soldaten,
waarna zij onmiddellijk aan het werk togen
en reeds twee uur later geheel marechvaar
dig 6tonden, hoewel de nacht nog moest
aanbreken. Hartelijke handdrukken werden
gewisseld en menig afspraakje werd ge
maakt, zoodat in dien nacht weinige oogen
geloken werden.
Tien uur later waren de soldaten reed6
op marsch. De afstand van St. Omer naar
Duinkerken werd in tien uur tijds doorloo-
pen en onmiddellijk daarop had de insche
ping plaat6.
ITet afscheid dat onze soldaten van de
Fra.nsche wapenbroeders namen, was harte
lijk. Ja, bij vélen viel dit scheiden zelfs zeer
moeilijk en toen dan ook de schepen hun
ankers lichtten en de zeilen werden eehe-
echen, toen klonk er nog menigmaal een
daverend hoera als afscheidsgroet uit de
masten en ra's der schepen, welk afschel ds-
geroep op even luidruchtige wijze van den
wal werd beantwoord.
Aan boord der schepen ging het niet min
der levendig toe. Peters zal in den top der
groote mast en wuifde de visscherevaartui-
gen, diie zij passeerden, vroolijk toe. De ove
rigen nuttigden hun rantsoen witte boonen
en een halve flcech wijn of wel zij stonden
langs de verschansing en wierpen uit speel
zucht hun chako's of ransels buiten boord,
om zioh dan vervolgens met de buitelingen,
die deze voorwerpen op de golven maakten,
te .vermaken.
Den volgenden morgen kwam de Hol
la ndsche loods aan boord, die de vaartuigen
eenige uren later behouden voor VlissLngen
op de re ede bracht.
De blijdschap der soldaten is niet te 6ohet'
6en, toen zij daar de Hollandsche vlag we
der zagen wapperen, maar ook aan den
wal was de vreugde algemeen. Duizenden
menschen verdrongen daar elkander. Zoo
dra de kanonnen van het fort hun saluut
schoten lieten hooren, was alle6 naar de
reede gesneld om de dappere krijgers te be
groeten, die reeds zoo langen tijd afwezig
waren geweest
Daverend waren de toejuichingen, maar
ook zeer hartelijk de omhelzingen en wel
komstgroeten, waarmede de soldaten door
de gereedstaande familiebetrekkingen wer
den begroet, toen de kanonneerbooten de
troepen van de schepen hadden gehaald en
op de wallen nedergezet
Voor en aleer de troepen naar een garni
zoensplaats moesten vertrekken, werdén zij
te Vlissingen bij de burgers ingekwartierd.
Ieder beijverde zich om een of meer dei
soldaten te ontmoeten, teneinde zooveel
mogelijk bijzonderheden te vernemen. Van
gemeentewege werden lange pijpen en pak
ken tabak rondgedeeld, welke door de sol
daten dankbaar werden aanvaard.
Eenige dagen later vertrokken de solda
ten naar Deventer. Daar werden zij in de
kazerne ingekwartierd om eerst na vijftien
maanden met groot verlof huiswaarts te
keeren. Een klein verlof van veertien da
gen ontvingen zij al spoedig.
Hun ontmoetingen bij de familie te be
schrijven is onmogelijk. Vooral Vermeulen
werd met ondubbelzinnige blijken van
vieugde ontvangen. Reeds langen tijd was
bij geruchte vermeld, dat hij gesneuveld
was en nu hij daar zoo plotseling gezond
voor hen stond, met de groote bronzen me
daille op de borst, nu kende de vreugde
geen grenzen meer.
Nog vijftien maanden dienden de beide
vrienden het land en toen zij na a floor
daarvan het metalen knn's ontving, n. dr
medaille die aan -allo striiders werd uitge
reikt, benevens de Citadelmed-tille. die .a1
leen aan de oude soldaten der Citadel gege
ven werd, toen vonden zij reden te over om
alle gebeurtenissen, all eoogenblikkcn van
ontbering, alle avonturen, en alle stonden
ran victorie en blijdschap nog eens samen
met elkander te doorleven.
„Wij gaan nu scheiden," zeide Peters
aangedaan, „maar laat ons, vooral wij, de
18 gevangenen uit het Leuvensclie klooster,
elkander niet vergeten, maar trouw blijven,
dan vormen wij een kleine brigade, waar
van elk lid met drie medailles is versierd;
dan toonen wij hierdoor tevens reeds sol
daten te zijn die niet achter, maar altijd
vooraan in den troep hebben gemarcheerd,
en bij dat alles moeten wij maar denken
aan het opschrift onzer naam-medaille, die
niemand anders bezit dan wij: „Wat ook
val, trouw staat pal," en nu kameraden, tot
weerziens, wij spreken elkander wel nader.
Nu moet ik weg. want thuis verlangt alles
naar den zoon, die de lotgevallen heeft mee
gemaakt, in cn om de Citadel van Antwer-
„Adieu Vermeulen, gegroet cn tot weer-
„BonjouT Petera, over een maand kom ik
!i je. Adieu!"
De geschiedenis Is ten einde. Alleen wil
k nog mededeelen. dat doze achttien sol-
'•iten getrouw woord hielden en elkander
meermalen bezochten. Alle avonturen, die
zij met elkander hadden doorleefd, werden
dan weer eens nerdacht en druk besproken
zoodat de uren om vlogen en tenslotte het
scheiden steeds moeilijker viel.
Thanö, nu bijna zeventig jaren sinds dat
tijdstip van strijd verloopen zijn, zijn alle
leden dezer kleine brigade reeds lang ge-
6torv en enbegraven op één na.
Dezelfde Vermeulen, wiens naam in dit
verhaal meermalen voorkwam en uit wiens
mond ik het grootste gedeelte dezer mede-
deelingen heb gehoord, leeft nog en woont
als negentigjarige grijsaard ten huize zijner
kinderen in hét dorpje Oosterend op het
eiland Texel.
Nog is hij helder van hoofd en geen groo
ter genot kent hij, dan wanneer men met
hem spreekt over zijn omzwervingen in en
om de Citadel; dan schitteren zijn oogen
van jeugdig vuur en trotsch vertoont hij
dan zijn drie medailles aan jong en oud*,
aan groot en klein en de woorden die hij
daarbij voegt, zijn wel genoeg om ieder be
lang te doen stellen in de mannen van
DE CITADEL VAN ANTWERPEN
Wij herinneren er nogmaals aan, daf
deze herinneringen dorfig jaar geleden ge
schreven werden. Red.
