Hd Communisme in de Practijk
N
2rliaal\^m\4ncJaacj
WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1931
DERDE BLAD PAG. 9
Objectieve mededeeiingen en critische beschouwingen
=t
13xi
DE GERIEFELIJKHEDEN DES LEVENS.
Het is zeer goed te begrijpen, dat de
sowjet-autoriteiten, die het hoofd vol hebben
met plannen over „super-reuzen" fabrieken
wel eens kleinigheden pver het hoofd zien.
Het blijkt nu, dat zij heelemaa/l niet gddacht
hebben aan zulke alledaagschheden als
lepels en vorken. Die zijn, zelfs in Moskou
niet te krijgol. En de enthousiaste arbei
ders, die alles over hebben voor de vervul
ling an het vijfjarenplan, hebben nu ver
klaard. dat zij het verdraaien in de gaar
keukens de koolsoep vort hun pte eten.
Na dt eerste schrik over dergelijk contra-
re\oiu«ionair optreden heeft men zien te
vreden gesteld met de geuachte dat dit een
bewijs was voor de cultureele revolutio on
der de arbeiders.
Een ander genoegen, dat de menschcn
tJ.ans beleven, is het gebrek aun venster
glas. in verschillende woningea neeft nion
gebroken ruiter met plankon «en dicht
timmeren, zeker niet tot verhooging van
zindelijkheid en gezeilligheid. Nieuw is dit
echter niet. iijdens het oorlogscommunisme,
waai van de huidige periode in vele opzich
ten een herhaling is, was het gebrek aan
glas zoo algemeen, dat b.v. bijna alle spoor-
wegwagons dichtgetimmerde vensters heul
den uiet een klein kijkgaatje in het midden
die de bevolking sarcastisch „sowjet-ven-
siertjes" noemde.
Men moet oerhalve meer verbruiksartike-
len vervaardigen, dat dringt eindelijk door
tot de hoofden der leiders. Een eenvoudige
oplossing is ook hiervoor te vinden. Zoo
zullen b.v. alle textielfabrieken van Le
ningrad overgaan tot ononderbroken arbeid
in drie ploegen. Het is grootendeels vrou
wenarbeid, die hiervoor in aanmerking komt
en derhalve zullen zoowat 7000 vrouwen
gezocht moeten worden, bereid om afwisse
lend in de dag-, avond- en nachtploegen te
w^erken. Geen nood, daarvoor zuilen do
woningcoöperaties zorgen. Is men zoo ge
lukkig een „woning" in een van de over
volle blokken te hebben, dan komt wel de
een of andere kameraad op bezoek om to
waarschuwen, dat dit voorrecht alleen be
houden blijft, wanneer de vrouw ook haar
„maatschappelijke plicht" vervult en het
tekort aan handen op du textielfabrieken
helpt aanvullen. Voor kinderbewaarplaatsen
wordt gezorgd, er zullen fabriekskeukens
worden ingericht, (op do kwaliteit van dit
alles gelieve men niet te zeer te letten) en
zelfs zullen er groote fornuizen worden ge-
plaats, waarop de huismusschen, die liever
hun eigen eten meebrengen, hun potje kun
nen opwarmen. Zoo goed zorgt de sowj et-
regeering voor haar onderdanen, waarbij
niets anders wordt verlangd dan dat huis
vrouwen hun gezin opgeven om aan den
weefstoel te gaan staan.
WAT NIET MEETELT.
De mededeeiingen over het verloop van de
oogstcampagne blijven uiterst schaarsch.
Dezer dagen vonden wij echter een uiterst
merkwaardig rapport over feiten, die in de
statistieken en officieele mededeeiingen niet
te voorschijn komen. Het was een rapport
nit Samara over de gevolgen van de go-
forceerde campagne voor het trekveo. Er
werd bericht, dat 20 procent van do paarden
die aan het werk hadden deelgenomen, de
laatste weiken erëdj neergevallen waren. Na
tuurlijk wordt de schuld geworpen op de
slechte verzorging der dieren door de be
stuurders en stalknechten, maar deze zou
den vermoedelijk wel andere redenen kun
nen aanvoeren.
In ieder geval is het nu voorgeschreven,
dat de dieren na de oogstcampagne om beur
ten een week volledige rust moeten hebben.
Iedere boer weet echter, dat men een paard
door rust niet meer kan opknappen, wan
neer men het eerst zoover heeft algejakkerd
dat. het invalide is geworden.
Dit zijn onkosten van de oogstcampagne,
die' niet in rekening worden gebracht, doch
waaruit wel blijkt, welke opofferingen do
landbevolking moet brengen om aan de
eischen van de regcoring te voldoen. Men
kan er zeker van zijn, dat niet alleen de
dieren, maar ook de menschen erbij neer
vallen. Menschenmateriaal is echter goed
koop, zoodat over verplichte vacontie voor
de werkers niet wordt gesproken.
De berichten omtrent de afschaffing der
rantsoeneering in de sowjet-unie blijven
tegenstrijdig. Eenerzijds wordt telkens een
spoedige afschaffing in het vooruitzicht ge
steld, anderzijds echter heeft SlaUn ver-
klaard op een partij vergadering dezer dagon,
dat het systeem van rantsoenkaar ten nog
wel twee jaar gehandhaafd zal moeten
worden.
Intusschen is men wel hier en daar be
gonnen met eenige proeven in de richting
van vrijen verkoop, b.v. van vleesch. Daar-
bii komt evenwei de geheime godachte van
de voorstanders dezer maatregel aan het
licht De prijzen n.l. worden bij den vrijen
verkoop veel hoogcr gestold dan voor de ge
rantsoeneerde artikelen het geval was. Zoc
wordt vleesch verkocht tegen prijzen van
1.50—3.50 roebel per Russisch pond van 4,00
gram. In Hollandsch geld omgerekend
wordt dat f 2.305.50 per pond. Nemen we
zelfs aan, dat het loon van de Russische
arbeiders zoo gestegen is als de sowjet-ver-
tegenwoordigers het doen voorkomen, (en
die voorstelling wordt op de meest gerai-
fineerde wijze gekleurd ten gunste dor
huidige toestanden), dan nog is het duide
lijk, dat zulke prijzen een enorme achteruit
gang van het levenspeil der bevolking be-
teekenen. Officieel wordt aangegeven, dat
de prijsindex in Rusland thans ongeveer
200 is in vergelijking met 1913, hetgeen dus
zeggen wil, dat alles er nu tweemaal zoo
duur is als voor den oorlog. Deze vleesch-
prijzen, die ongeveer vijfmaal do prijzen in
Nederland bedragen, zijn echter stellig tien
maal zoo hoog als de Russische prijzen in
1913, want vleesch was vroeger in Rusland
uiterst goedkoop.
Het geheel komt neer op een eenvou<Uge
rekensom, welke op de gewone sowj et-
manier vermomd is. Nu wordt een deel van
alle produikten op rantsoenkaarten verstrekt
tegen lage prijzen, de rest vrij verkocht tegen
fantastisch hooge prijzen. Dit laatste maakt
op het buitenland een ongunstigen indruk
daar de buitenlandera niet onder de rant*
soeneering vallen, tenminste niet de bc-
zoelcors, en derhalve maar al te good op de-
hoogte zijn van de duurte. Gaat men nu
j aJiiles vrij veitkoopcn tegen één prijs, dan kan
deze lager gesteld worden ~an de tegen
woordige buitensporige, want de bevolking,
d.i. de massa der verbruikers, moet moer
betalen dan zij vroeger voor haar gerant
soeneerde producten deed. De totale op
brengst wordt herhalve niet lager, integen-
INSTALLATIE MAASLANDS NIEUWE BURGEMEESTER
'Gisterenmiddag had de installatie plaats van den heer H. L. du Boeuff tot Burgemeester
van Maasland. Op feestelijke wijze is dit feit gevierd. Op onze foto ziet men de begroe
ting van den nieuwen Burgemeester door de schoolkinderen.
deel denkelijk hooger, want de sowjet-regee-
ring kan niets beter gebruiken dan geld; in
de sowjet-unie is men ook gebonden aan
de economische wetten, al tracht men dat
Ie maskeeren. Het systeem van „chozrast-
siec", productie op loonende basis, dat men
enscht in te voeren, eischt prijzen, die de
productie- en distributlekosten dekken. On
der het mom van afschaffing der rantsoe
neering schijnt men thans op een algemeene
belangrijke prijsverhooging aan te sturen.
Natuurlijk beteekent dit een nog veel scher
pere rantsoeneering tengevolge van de lage
loonen, die volstrekt onvoldoende zijn om
liet noodige te kunnen koopen tegen ver
hoogde prijzen.
Kerknieuws.
NED. HERV. KERK
jroepen: Te Hurwenen, J. W. Boo
gaard te Burgh (Schouwen). Te Waarder
(Z.-H-), J. C. Terlouw te Kamperveen. Te
Hoorn (op Texel), cand. J. W. van Petegem
te Dinxperlo.
Bedankt: Voor 's-Gravenmoer, J. C.
Terlouw te Kamperveen. Voor Krimpen aan
de IJssel (toez.), G. de Vries te Heerde.
Voor Aalsmeer (eerste prcd.-pl.), A. Hijmans
te Nijverdal. Voor Bergschenhoek, J. Ronge
te Hoog-Blokland. Voor Benschop, B. Bate
laan te Barneveld.
CANDIDATEN TOT DEN HEILIGEN
DIENST
Cand. N. J. A. van E x e 1, beroepen te
Strijen, is door de classis Barendrecht deT
Geref. Kerken peremptoir geëxamineerd en
met algemeene stemmen tot den dienst des
Woords en der Sacramenten toegelaten.
AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE
D s. M. Bouwman, van Baambrugge,
hoopt 18 October intrede te doen bij de Gerei.
Kerk te Nieuwendam.
De heer P. W. Dam, Theol. Cand. te
Lutten a. d. Dedemsvaart, hoopt D.V. 8 Nov.
intrede te doen bij de Chr. Geref. Kerk te
Mussel en Onstwedde, na bevestiging door
Prof. P. J. M. de Bruin, van Apeldoorn.
D s. J o h. K ij n e, overgekomen van Wa-
geningen, werd Zondag door zijn zwager, Ds.
C. van der Waa, van Biggekerke, bevestigd
als predikant bij de Ned. Herv. Gemeente te
Rhenen. Deze had tot tekst gekozen 1 Petr.
2 46. Ds. Kijne deed zjjn intrede, sprekende
over 1 Tim. 1 15. Hij werd hartelijk toege
sproken namens den ring door Ds. H. J. Cou-
vée, Amerongen, en namens de Gemeente door
Ds. C. van Willenswaard, van Rhenon, die liet
toezingen Psalm 138 4b (gewijzigd). Onder
de aanwezigen werden o.a. nog opgemerkt de
predikanten Ybema, van Doorn, Gregory, van
Wageningen en Ds. Emmen, em.-predikant.
Ook waren er eenige vrienden uit Doorn en
vele vrienden uit Wageningen.
Ds. Joh. Meynen, overgekomen van
Zalk en Veecaten, deed Zondag, na des mor
gens bevestigd te zijn door zyn vader, Ds. J.
G. Meynen, van Baarn, met een predikatie
over Joh. 1 86, zyn intrede als tweede predi
kant t>y de Geref. Kerk te Helder. Hy had tot
tekst gekozen Efeze 2 2224, handelende
over den arbeid die de Dienaar des Wooifts
heeft te verrichten, nl. de opbouw van de Kerk
van Christus, waarbij hi.i naging: 1. haar
TfföïIdsTflgr 2. haar naderende voltooiing en 3.
haar heerlyke bestemming. Ds. F. Tollenaar
sprak zijn ambtgenoot namens de Kerk van
Den Helder hartelyk toe. Ds. S. U. Zuidema,
van Anr.a Paulowna-Polder, sprak namens de
Classis Alkmaar.
D s. F. de Vries, tevoren te Raams-
donk, werd Zondagmorgen door zyn voorgan
ger, Ds. A. K. Krabbe, van Hillegom, ingeleid
tot zijn dienstwerk by de Geref. Kerk van Mij
drecht, met een predikatie over Rom. 10 14
en 16» Des avonds deed Ds. de Vries zijn in
trede, sprekende over 2 Oor. 2 1416, waar
wordt gehandeld over de geweldigheid dor
ambtelijke bediening. Spr. ging na: 1. haar
beteekenis voor God, 2. haar uitwerking op de
Gemeente, 3. haar eisch voor den Dienaar des
Woords. De nieuwe leeraar werd namens Ker-
keraad en Gemeente toegesproken door ouder
ling A. Bussche en namens de Classis Breu-
kelen door den consulent Ds. Engelkes, van
Wilnis. Toegezongen werd Psalm 20 1. Aan
wezig waren o.m. predikanten en afgevaardig
den der genabuurde Kerken en het volledige
College van B. en W.
WERELDBOND DER KERKEN.
Internationale Conferentie te Cambridge.
In bovengenoemde vorige week gehouden
conferentie werd door bisschop Amundsen
Nathan Söderblom herdacht. Men had hem
bestemd tot opvolger van don overleden
voorzitter Lord Davidson, aartsbisschop van
Canterbury. Als voorzitter werd nu gekozen
Lord W. H. Dickenson of Painswick. Tele
grammen werden gewisseld met de te Zu
rich vergaderende Internationale Bond van
anti-militairistische geestelijken, waarin die
Bond als een medewerker in den strijd te
gen den oorlog werd begroet
De kerken werden voorts opgewekt de re
geeringen aan te sporen voor een gemeen
schappelijke hulpactie aan het geteisterde
China.
Verder werd o. m. opgericht een bureau
voor hulpverleening aan Rusland. Nieuwe
afdeelingen van den Wereldbond werden op
gericht in Ned.-Indië, Albanië en Brazilië.
Men zal pogen den tweeden Adventszondag
tot een Vredcszondag te maken. Op voorstel
van de Deensche delegatie werd met alg.
stemmen besloten er op aan te dringen
dienstweigeraars (op gewetensgronden) niet
met strenge straffen te treffen, maar nutti
gen arbeid te laten verrichten.
Het voorstel van het Uitvoerend Comité
•an de Stockholmbeweging (Life and work)
om een gemeenschappelijk secretariaat met
den Wereldbond der kerken op te richten,
werd aangenomen.
Met het oog op de a.s. ontwapeningsconfe
rentie werd de volgende resolutie aangeno
men:
„Do afgevaardigden-vergadering van den
Wereldbond voor vriendschapsarbeid door
de kerken, bijeen te Cambridge (Engeland)
op 4 September '31, spreekt uit, dat oorlog
als een instituut tot beslechting van inter
nationale geschillen onvereenigbaar is met
den Gcast en de methode van Christus en
daarom onvereenigbaar met den Geest en de
methode van Zijn kerk. De vergadering be
groet daarom met vreugde het feit, dat de
Volken hond eon internationale ontwape
ningsconferentie samenroept en verklaart,
dat het een plicht is van alle kerken den
grootst mogelijken invloed op die conferen
tie uit te oefenen, opdat de daar vergaderde
vertegenwoordigers van de volken weten,
dat de godsdienstige en zedelijke krachten
van de wereld een zoodanige internationale
overeenkomst eischen, dat le. een wezenlijke
vermindering van eiken vorm van bewape
ning tot stand komt; en 2e. een peil van be
wapening wordt vastgesteld, waarvan het
percentage voor allen gelijk is en dat in
overeenstemming is met het feit, dat allen
den oorlog hebben veroordeeld en de bijleg
ging van geschillen met geen andere dan
vreedzame middelen hebben aanvaard. De
vergadering is overtuigd, dat in de wereld
.an thans de kerken geen andere middelen
tot het bijleggen van internationale geschil
len kunnen dulden dan overleg, arbitrage of
een rechterlijke beslissing, en dat de afschaf
fing van, alle oorlogswerktuig slechts kan
worden bereikt door de ontwikkeling van
een systeem van internationaal recht, den
groei van wederzijdsch respect en vertrou
wen, en de bereidheid om voor gemeenschap
pelijke waarden nationale offers te brengen.
De vergadering roept de Christelijke kerken
in alle landen op, om hun regeeringen de
verzekering te geven, dat zij deze actief zul
len steunen bij deze taak van zoo sterk mo
gelijke vermindering der bewapening, en zij
dringt er bij de leden van alle Christelijke
kerken en groepen op aan, persoonlijk en
gemeenschappelijk te bidden, dat de komen
de ontwapeningsconferentie onder Gods lei
ding al de verlangde resultaten mag berei-
CONFESSIONEELE VEREENIGING.
Vergadering te Leeuwarden.
Onder leiding van Ds. J. Hoekstra te
Ternaard werd gister te Leeuwarden de na
jaarsvergadering gehouden van de Confes-
sioneele Vereeniging in Friesland.
Ds, W. A. Dekker van Scharnegoutum
leidde in de morgenvergadering de bidstond.
Hij zeide den tegenwoordigen toestand van
Gods Kerk te zien in den spiegel van den tijd
van den profeet Jesaja. Toen Juda en Jeruza
lem in weelderige wuftheid geen gevaar zagen
en in lichtzinnigheid clla perken te buiten
gingen, zag hy aan de Oostelijke hemel de don
kere wolk van de naderende komst van den
Assyriër. Samaria valt ten prooi, haar inwo
ners worden weggevoerd, en eenige jaren later
wordt ook Jeruzalem bedreigd. Maar Hizkia
hoort naar den stem van den profeet en zijn
God verlost hem uit Assyrië's dreiging.
Spr. wees er vervolgens op, dat de Godsman
hier niet slechts spreekt over de worsteling
van oude, thans schier vergeten wereldmach
ten, maar over de geestelijke worsteling van
eeuwen tusschen het rijk des lichts en dat der
duisternis heeft geprofeteerd, waarbij de Spr.
ook speciaal dacht aan het woeden van het
bolsjewisme in Rusland. Luisteren we naar
Jesaja's woord. De vijand zal tegen Jeruzalem
niet vermogen. We jubelen op onze wijs zijn
profetiën na:
De vijand rukt vast aan, met opgestoken vaan
Hij draagt zijn rusting nog, van gruwel
en bedrog,
Maar zal als kaf verdwijnen.
D s. O. M. L u t e ij n, van Apeldoorn, sprak
over de toestand van onze Kerk in 1931.
De stemmingen voor Kerkeraad of Kiescol
lege brachten een nederlaag voor de vrijzinni
gen. Spr. wees verder op de procedure Ouddorp
en de houding van Prof. van Apeldoorn, die
aldus wordt een leidsman naar de separatie.
In al deze kwesties rakende de verhouding
tusschen bestuur en beheer, blykt, dat reorga
nisatie geen studeerkamergeleerdheid maar
eisch van de practyk is.
De Algemeene Synode heeft braaf gerepa
reerd aan het mechanisme der kerkelijke ma
chine. Groote lijnen ontbreken echter volkomen
en tevergeefs vraagt men aan dit kerkbestuur
om leiding in de geestelijke vragen van dezen
tijd.
By de vrijzinnigen heerscht geen opgewekte
stemming, en blijkens hun geloofsverklaring is
by hen voor den persoon van den Zaligmaker
nog altijd geen plaats.
Bü de orthodoxen treffen allerlei pogingen
tot toenadering. Maar helaas is er in de prac
tyk nog zooveel verdachtmakerij. De organi
satie onzer Kerk belet het wettig samenkomen
om over de geestelijke vragen te handelen en
Elch wat Wils
EEN BEZOEK VAN ONZE KONINGIN
We weten allemaal wel zoo schrijft
mej. H. S. S. Kuyper in „Bouwen en Be-
aren" dat noze Koningin haar persoon
lijk leven liefst voor 't publiek verborgen
houdt.
We eeren dat m haar. En ons volk en
onze pers eerbiedigt dien wensch, al vin
den we 't wel eens jammer, dat we daar
door zoo zei-den iets van 't intieme leven
an onze Vorstin hooren, maar daarom
;ijn we altijd dubbel dankbaar, als er eens
wen 'n tipje van den sluier wordt opge
licht
Dan zijn we een en al oog en oorl
Ik las een tijdje geleden vam iemand,
wiens hart warm klopte voor zijn Konin
gin, die in droeve omstandigheden verkeer
de, als gevolg van een ongeluk bij oefenin
gen in het kamp te Oldebroek.
Deerlijk verminkt lag hij in 't zieken
huis te Zwolle, z'n beide armen moest hij
missen en blind wa6 hij geworden.
't Was tijdens de groote landbouwten
toonstelling te Zwolle, waar ook H.M. de
Koningin en Prinses Juliana aanwezig wa-
Over dit koninklijk bezoek 6chreef F. S.
aan mej. Kuyper:
Natuurlijk was een programma in elkaar
gezet Eén punt van dat programma echter
was voor het publiek een diep geheim ge
bleven.
Slechts zeer weinigen wisten eir van, dat
de vorstelijke personen na afloop der feeete
lijkheden en van het tentoonstel)ingsbe-
lijk geen woorden vinden om uitdrukking
te geven aan hetgeen leefde in haar hart.
De jonge man wiet, dat zijn Vorstin ko
men zou. De Oranjestiik mocht niet ontbre
ken, ook al kon hij die niet meer zien, want
zijn trouwe hart klopte nog warm voor zijn
Vorstin.
Een traan van dankbaarheid ontwe'.t
aan zijn lichtlooze oogen, wanneer de Ko
ningin naderbij treedt.
Rustig gaat ze bij zijn bed zitten praten,
evenals een moeuer aan de sponde van
haar zieke kind.
Niemand mag daarbij aanwezig zijn, dan
de leg er-predikant, als geestelijk verzorger
van dezen militair.
Natuurlijk past het niet, dat intieme ge
sprek naar buiten uit te dragen, maar wèl
weten we, dat H.M met zeer groote belang
stelling informeerde naar zijn lichemelijken
en geestelijken toestand, naar zijn arbeid
in het dagelijksche leven, zijn ouders enz.
En 't kon niet anders, of er werd in die
pen ernst gesproken over de moeiten des
levens, die straks zouden komen, waarbij
echter ook werd gewezen op de Bron van
troost en kracht, die alléén het hart kan
doen zwijgen en het dragen van het lot
licht maken.
Onuitwischbare indrukken heeft dit ge
sprek nagelaten bij dezen eenvoudigen Ne
derlander; hij kon het zich niet voorstellen,
dat de Koningin tot hem zou komen om
hot te betuigen hoe zij mededroeg zijn leed;
maar veel minder dat zij dit op zulk een
zoek, nog een ander beaoek zouden bren- teer-intieme wijze zou doen.
gen. en wel aan den zwaarbeproefdon Eindelijk staat Hare Majesteit op; even
jongeman, die te Oldebroek door zulk een 1 verlaat ze de zaai om straks terug te kee-
noodlottig ongeval voor zijn leven verminkt i ren met de Prinses, die ook haar belang-
was. «.telling toonde en met van aandoening tril
Op het officieele programma kwam dit lende stem eenige vragen richtte tot den
bozoek niet voor. Dan kon alles niet zoosoldaat.
koud en haastig worden afgewerkt 5 B'i het vertrek kwam er voor de Ko»
Neen, Hare Majesteit wilde hier haar ningin een oogenhlik van ontroerende ver
warm roedeleven toonen, en dat bezoek legernheid.
moest rustig worden gebracht, zonder dat
weer andere plichten riepen.
Zij kwam hier al6 de meelevende Moe
der, die niet gekomen was om eenige hul
de in ontvangst te nemen, maar die aan
haar zwaarbeproefden onderdaan wilde
toonen, hoe z~e met hem meeleed. Hier dus
geen loopens, geen publiek, geen opgestelde
zusters, niets van dit alles.
Bij dit bezoek paste geen feestgedruisch,
geen vreugdebetoon. Het groote publiek
wist er dan ook niets van, dat de konin
klijke auto daar stil en onopgemerkt het
voorplein van het ziekenhuis opreed.
En wanneer zij 6traks bij het bed van
den gewonde komt, dan kan ze a an vanke-
Zoo gaarne wilde ze den jongen man
door een handdruk ten afscheid nogmaals
toonen, hoezeer ze met hem meeleed, maar
hij had geen handen. Dan legt ze
haar hand op den gespierden bovenarm
van den soldaat ten afscheid, en Prinses
Juliana volgt haar voorbeeld.
Haar laatste mededeeling is, dat ze voort
durend va.n dien toestand van den gewon
de op de hoogte gehouden wil worden, ook,
wanneer hij het ziekenhuis verlaten had.
Ligt hier voor ons alleen geen les in"
zoo vraagt mej. Kuyper. Zonder tw ij feil
En een les, die we ter harte willen nemen
ook!
moet dus groeiende verdeeldheid veroorzaken.
Na nog gewezen te hebben op den arbeid van
den Raad der Kerken sprak Spr. tenslotte over
de plaats der Kerk in het midden des volks.
Op sombere, maar ook op moedgevende dingen
valt te wijzen. God schenkt nog vele mogelijk
heden aan onze Kerk.
j In de middagvergadering sprak D s. H.
i Bakker, van Amsterdam, over „Kerk en
Cultuur", waarby hij tot de slotsom kwam:
Een cultuurvyandige kerk komt in het vaar
water van de sekte terecht. En een kerkvyan-
delijke cultuur delft haar eigen graf.
KWEEKSCHOOL LEGER DES HEILS
Zonder verdere aanduiding is bij het hoofd
kwartier te Amsterdam, van het Leger des
Heils, een gift van vijfduizend gulden ingeko
men voor de nieuwe kweekschool.-
De leiding is den onbekenden gever ten hoog
ste dankbaar voor deze milde gift.
GIFTEN EN LEGATEN.
Te Hasselt ontving de kerkeraad der
Geref. Kerk twee -giften van f 500 en van
f 1000.
UIT HET SOCIALE LEVEN
DE LOONEN IN HET METAALBEDRIJF
Do Metaalbond stelt een verlaging
van 5 voor
Zoo men weet ls het collectief contract ln de
metaalnijverheid op 17 Juli J.L
i wijten. De hoofdbestuurs-
Metaalbewerkersbond
sins V— -
vergadering var
nam hetzelfde besluit.
In verband hiermede had gistermorgen ten
*fi*---id te Rotterdam een
n het bestuur van
'a&rdigden van de or-
'erkers.
>rganlsatles werd daar
gesuide loonsverlaging van 10 tot 6% genoegen
Dit voorstel zal nader door de organlsatlea
der metaalbewerkers worden besproken.
Naar we vernemen, wordt vanavond door het
bestuur van den Chr. Metaalbewerkersbond een
samenkomst gehouden om hot ln te nomen
standpunt te bepalen.
De werkgevers zijn voornemens de voorge-
Radio Nieuws.
UtreUit. 10.4511 Gramofoon. 2 TUdsein.
Gureus Fraaie Handwerken, to geven door Mej
G. Ably te Hilversum. 3 TOdseln. 1—3.45 Vrou-
wonhalf uurtje. Leidster; Mevr. J. C van Am stel
—van Löben Seis. Spreekster: Mevr. G Gerrit-
ronUrns, te Oosterbeek. Onderwerp: „VVtf
moeders". 3.544 Verzorging van den zender. 4
f> Ziekenuurtje. te leiden door De. H. van
DU ken Gsm, Ned. Herv. Fred, te Gouda. Muzi
kale medewerking verleenen: J. H. 6mit Duy-
zentkunst, bariton. H. Smit Duyzentkujvst,
harmonium begeleiding, 6 Tüdzeln. 6—6.46 Cur
sus handeuni beid voor onze Jeugd, door den beer
II. 3. bteInvoort, te Hilversum. Onderworp:
„Een lucifershanger". 6.456.45 Harmonium-
concert, te gevec door dan hoor Ton Hrsnd06 to
Den Haag. 6.46—7 Gramofooon. 7 TUdsein. 7
7.30 Vragenhalfuurtje. 7.307.46 Politieberichten
7.45—9 Conc-ri: H. Hermann, viool, H v. o.
Horst Jr., oello. Mevr. R. A. v d Hor^t—Bleek
rode. plano. 99.16 Gramofoon, 9.15—11.30 Ge-
deeltelüko uitzending vau het FeestelUk Fro-
giamma der Brabantacne Industrlodagen ln ae
Aula der N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken.
9.1c9,45 Spreker: de heer Vincent Cleerdln,
Griff'er van de Provinciale Staten voor Noord-
B:abant. Onderwerp: „Iets over de hletorle van
Noord-Brabant". 9.4510 Gramofoon. 1010.1S
Pei-sberichten van Vaz Dlas. 10.15—11.30 Con
cert, te geven door do Phlllps-Hannonle. Di
recteur de heer Koes v. d. Weyden.
KRO. 89.16 Concert. 1111.30 Gramofoon
11.301'.' Godsdienstig halfuurtje. 12 TUdseinl
12.01—12.15 Politieberichten. 12.15—1.45 Lunch
concert- 1.462 Gramofoon.
HILVl'.liMJM (1875 M.) AVRO 8 T&deetn. 8.01
—10 Grainofit.ii 10—lo.ie MorgenwUding 10.15
—10.30 Gramofoon. 10.8011 Lezing. 11—13
Mi ziek te Amsterdam- 13—2 Orkest. 88.80
Verzorging var. den zender. 2.804 Kwartet.
—5 Zitkenuur. 6.30 Gramofoon 6.806 Or
kest. C6 30 Sportpraatje. 6.307 ömroeporkest
7—7.45 Spreker. 7.468.30 Orkest. 8 80—9 Lezing
910 Gramofoon, 10—10.16 Nieuwsberichten van
Vaz Dlas. 10.16—1116 Muziek. 11.15—18 Gra
mofoon. 12 Sluiting.'
medegedeeld.
DE STAKING TE GOES
De fa. A. S. J. Dekker heeft den ryksbe-
middelaar, die aan beide partijen, betrokken
in het conflict by de school- en kerkjneube-
lenfabrlek „de Schelde", zyn bemiddeling had
aangeboden, geantwoord dat zy die bemidde
ling niet verlangt en zij zich op de te 's-Gra-
venhage voor dat doel te houden byeenkomst
niet zal doen vertegenwoordigen.
H 3
4i0lj
DE STER VAN HALALAT
Een verhaal uit den tijd der Babylonische
ballingschap
„Kunt gij", begon de lioaiimg thans te
sproken, maar zoo f luis terend, alsof hij
vreesde de vreemde hand andermaal te zien
verschijnen, wanneer hij luider sprak,
„kunt gij het sahrift lezen, en mij duiüe.ijk
maken, wat het beteekent? Zoo ja, dan zult
gij met purper bekleed worden en een gou
den keten aafl uw hals eieren en ge zult de
derde voret in mijn rij'k zijn!"
Met een ernstig, somber gelaat stond do
profeet voor de treden van den troon.
„O, koning, moogt gij eeuwig leven! Be
houd uw geschenken en geef de gaven uws
huizes aan an dei en; ik wifl echter het schrift
lezen, o vorst, en u den zin verklaren:
God, de Allerhoogste, had Nöbukadnezar,
Nabunahide voonganger, het rijk gegeven en
groote maoht, eer en heerlijkheid. En om
wille van die groote maoht, hem gegeven,
sidderden alle volken, geslachten on tongen
voor den voret. Hij doodde, wien hij wilde:
Sloeg, wiien hij wilde; venhieif, wien hij
wilde; vernederde, wien hij wiïde.
Daar hij echter hoogmoedig begon te wor
den, werd hij afgezet van den troon zijne
rijke en zijn heerlijkheid werd hem ontno
men: hij word uit het midden dee volks
geetooten; zijn hairt werd gelijk aan de die
ren en bij de woudezels was zijn woning;
hij at gres als een oe en zijn lichaam werd
door den dauw des hemels gedrenkt, tot
hij erkende, dat de ---"leihoogste macht
over zijn rijk had, macht over alle men
schen en op den troon zette, wden Hij ver
koos.
En ook. gij, zijn zoon, hebt u niet verne
derd, hoeweil gij dat allies geweten hebt; in
tegendeel, gij weeistreefde den Heere des
Hemels en liet de vaten uit Zijn Huis in
uw feestzaal brongen en gij en uw mach
tige dienaars en uw vrouwen dronken daar
uit wijn.
Uw gouden, zilveren, houten en steenen
goden hebt gij geprezen; maar den God,
die uwen adiem, die al uwe wegen in Zijn
Hand heeft, durft gij verachten. Daarom
zond Hij de hand, die geschreven heeft,
wat uw oogen zien."
Weer ijlden 's kon-ings blikken, als door
een geheimzinnige macht gedreven, naar
het vreeselijke schrift aan den muur, om
even spoedig verder te diwaJen, en dof klonk
het uit zijn mond:
„Ik zag hem niet, die daar schreef; ik
zag alleen de hand, de vingers, die lang
zaam over den muur gleden, tot de woor
den geschreven waren; maar wanneer uw
Goo zul'ks schreef, vrees ik Hem!"
„De woorden, daar gesahrevon," ging de
profeet verder, „zijn de volgende: Mane,
tekel, pharee". En dreigend klonk de stem.
„Deze woorden beteekenen: Geteld; want
geteld heeft God de dagen uwe rijks on Hij
maakt er een einde aan Gewogen; want
gewogen zijt gij op de weegsohaa] Gods en
te licht bevonden Gedoeld; want God
beeft uw rijk aan de Perzen en Meden ge
geven."
Somber blikte de koning den spreker
aan.
„Gij hebt mij verschrikkelijke dingen aan
gekend igd; maar uw woorden komen van
iHem, die dat aJiles heeft geschreven."
En de vorst gebood een purperen gewaad
te brengen en een gouden keten, gelijk aan
die, welke hij om den dials droeg en willens
of onwillens werd de profeet daarmede ge
tooid. Den volgenden morgen zou het volk
verkondigd worden, dat Daniël de derde
heerscher in het rijk was.
Belsazair richtte zich op, en een laatsten
blik werpende op het schrift, nog altijd
aan den muur ziohtbaar, verliet hij de zaal
Dat was tevens voor de andere gasten het
teeken van vertrek. En elk hunner zag nog
even, voor hij buiten de zaal was, naar dat
ontzettende schrift en begTeep, ook al ver
stond hij de woorden des profeten niet,
dat het iets verschrikkelijks behelsde.
De koning trad de slaapkamer binnen.
Daar 6fanden de slaven reeds klaar om
hem bij het uitkleeden behulpzaam te zijn.
De vorst zond hen weg; want hij voelde
geen slaap en opgewonden liep bij de ka
mer rond. Daar naderden voetetappen. Een
page verscheen. Sidderend van aingst bleef
hij in de deur staan. Belsazar bemerkte
hem en zag hem vragend aan.
„De gouverneur is aanwezig, o koning,
en verzoekt dringend, binnengelaten te
worden," sprak de page.
„Laat hem binnenkomen," was het ant-
„Moet ik dezen nacht keer op keer ver
schrikt worden?" 6prak de vorst, toen hij
het bezorgde gelaat van den Gouverneur
zag. „Welk nieuws brengt gij mij?"
.,0, koning, vrogeef uwen dienaar, wan
neer hij verplicht is, onrustbarende tijdin
gen te brengen. Zooevon kwam een der of
ficieren mij berichten, dat men van dj
tempelpyramide uit, vuurteekens om de
6t"d zag govcn en dat "an den Euphraat
booten kwamen met het nieuws, dat de
stroom al een paar uur onrustbarend zakt.
Ik gaf bevel de wachten op de stadsmuien
te veisterkon en geducht op den stroom te
letton, wijl ik vermoed, dat de Perzen de
zen nacht de stad door een list trachten te
veroveren
Spoedig breekt het daglicht aan. Dan
zult ge, naar ik hoop, van den schrik, wel
ke de vreeselijke woorden op u uitoefenden,
naar het schijnt, bekomen zijn," sprak cle
koning op kalmen toon, maar Inwendig
ongerust, bij ijiet aanhooren van die tij din-
De gouverneur vertrok.
Belsazer ging gekleed te bed. De beide
lampen op de groote kandelabres bleven
branden. Hij vreesde de duisternis dezen
nadht. Onrustig dwaalden zijn blikken
langs de wanden. Overal meende hij het
geheimzinnige schrift te lezen.
Tevergeefs trachtte hij in te slapen. Ook
dan. wanneer hij de oogen gesloten had,
zag hij die drie sohrikkelijke woorden; zij
schenen door de oogleden heen te stralen.
Hij lag rustte wellicht maar sliep niet
Terwijl hij zoo met gesloten oogen te be,1
lag, vernam hij in het naastbijzljnde ver
trek een opvallend gedrulsoh, net of men
een steenon plaat voorzichtig op een andere
lei.
Nu was het wederom «til; doch eon oogen
blik later vernam hij weer datzelfde ge
luid. iets minder duidelijk.
Hij hoorde voetstapponEen ge
fluisterEen onderdrukt geroep!
Daar moesten meerdere personen zijn.
Maar wie? De slaven waren gewoonlijk
's naohta niet in de koninklijke vertrekken.
De zware gordijnen, welke naar die za
len toegang verleenden, werden zeahM-ers
op zij geschoven. Een hoofd stak even door
de opening.
Vol ontzetting staarde de koning, van
6dhrik onmachtig zich te bewegen, naar
die plek.
Het hoofd verdween weer; maar geen
seconde later werden de gordijnen met ge
weld op zij geworpen en een krijger, van
top tot teen gewapend, stond in het ver
trek des vorsten. Aohter hem een tweede,
een derde en nog meer.
„Nu komen zij, die de God der Joden
heeft geroepen," zei Belsazar op doffen
toon en zonk in de kussens terug Toch ont
waakte in hem den drang te leven. Hij wil
de opspringen en vluchtenMaar we
derom meende hij de geheimzinnige woor
den te lezen, terwijl een gebiedende stem
in zijn ooren klonk: „Blijf! Daar ginds in
de zaeJ staat het geschreven: Geteld, ge
wogen, gedeeld! Dat is het oordeel over u
en uw rijk!"
De soldaten waren voor een oogenblik
min of meer onthutst, toen zij in het hei
verlichte vertrek zoo onverwachts voor hei
hooge pronkbed des konings stonden, toen
zij den vorst bewegingloos zagen liggen en j
den vreemden glans in zijn oogen bemerk-
ten.
Maar een der achtersten schreeuwde de
voorste krijgers toe: „Wat aarzelt gij? Het;
gat hield ons toch «l lang genoeg op. Onze
kameraads zijn reeds in het bezit van de i
halve 6tad!"
Nu bemerkte hij eveneens den koning.
„Vreest gij dien machteloozen slaper? I
Doodt hem! Hij zij de eerste!"
En met opgeheven zwaard 6tormde hij I
op de rustplaats des konings los. Nog al- j
tijd lag Belsazar onbewegelijk te bed, en
wachtte dca doo'Mijken 6lag afEen i
bloedstroom uit zijn borst verfde het kost
bare weefsel en het gerochel zei den moor
denaar, dat een tweede slag onnoodig was.
„Nu voorwaarts!" riep hij. En terwijl nog
immer nieuwe krijgers uit den afgrond op
stegen, IJlden de voorsten 6teeds verder, om
de naastbijgelegen vertrekken te plunderen.
In dezen nacht werd het lot van de 6chij3
baar onoverwinnelijke koningsstad beslist.
En toen de zon boven de tinnen klom, be
scheen zij overal de blinkende wapen»
rustingen van Perzische krijgers.
HOOFDSTUK XXXVI
Een Koningszoon gered
Sedert het vertrek van Koning Nabuna-
hld in Sippara vertoefde Harmazn ln h»t
huis zijns vaders. Daar vernam hij, dat de
Perzen, die zich reed6 van de bovenstad
moester gemaakt hoddon, ook Halalat
binnendrongen. Het gek led ter van wapens
had Zerubbabel en zijn zonen uit den slaap
gewekt. Verschrikt Ijlden zij op het dak,
om te zien, wat er gebeurde.
Een verward gedruisch weerklonk in de
straten. Overal geschreeuw, comman lo s en
wapengekletter.
„Babylon is In handen van de Perzen",
sprak Zerubbabel. „Och, dat hiermede voor
Juda het uur der bevrijding genaderd
ware!"
Lang bleven tij boven en hoorden, h-ït
hart vol schrik en angst, naar het tumult.
Plotseling zag de voret om.
„Waar is Harmeza?"
„Hij la kort geleden vertrokken!"
„Ohol, zie ecna naar hem om!"
Ohol kwam terug. Zijn broeder was nexs
ge-s in hui6 te vinden.
v-rvclgd.),
