VSm\4ncJ<
WOENSDAG 26 AUGUSTUS 1931
TWEEDE BLAD PAG. 5
NED. HERV. KERK
eroepen: Tc 's Grevelduin—Capellc,
Deur te Schoonhoven.
CHR. GEREF. KERK
[weetal: Te Wormerveer, cand. L.
eisen te Amersfoort en cand. J. Tam-
nga te Franeker.
ieroepen: Te Vlissingen, cand. L.
iisen te Apeldoorn.
iangejiomen: Naar Harlingen, canu.
Ramaker te Groningen,
edankt: Voor Amsterdam-Noord,
id. W. Ramaker te Groningen.
GEREF. KERKEN,
eroepen: Te Bergum, Th. Boersma te
laard.
AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE.
W. Maas Wzn,, gekomen van
ptênisse, werd Zondag 1.1. bevestigd als
idikant bij de Ned. Herv. Gem. te Boxtel
or zijn zwager Ds. Jac. Petri van Dor-
echt, die tot tekst had Hebr. 13 20 en
De bevestigde sprak des namiddags
eerste woord tot de gemeente naar aan-
ding van Efeze 6 15. De consulent. Ds.
v. d. Linden, van St. Michielsgestel, sprak
vriendelijk woord. Aanwezig waren ver
uit den ring Ds. G. C. A. de Roos, van
ïvoirt en Ds. R. van Dam, van Vught.
kerk was versierd met eenige palmen
met bloemen.
Tzum verbonden aan de Ned. Herv.
ineente te Welsrijp, met een predikatie
lke als uitgangspunt had 1 Cor. 41.
s middags deed de nieuwe predikant zijn
trede sprekende over Hand. 8 29 en 35.
ir vergeleek de vacante gemeente bij den iit
igen op den woesten weg. waarin het dëelte, mede
oord was, en verklaarde niet op den
igen geklommen te <zijn om iets nieuws
boodschappen maar om als Evangelie-
naar en uitdeeler der verborgenheden
ids mede te mogen werken, tot blijcl-
hap der gemeente. Aan het eind werden
i gebruikelijke toespraken gericht tot de
ï-schillende kerkelijke colleges, waarna
consulent het woord nam, op wiens ver-
>k de gemeente haar nieuwen predikant,
tzong. Aanwezig waren o.a. behalve de
nsulent Ds. IJ. Stelma, Ds. W. Magen-
van Aclclum
„GEESTELIJK NIET NORMAAL".
In de „Rotterdanisehe Kerkbode" schrijft
Dr. J. R. Callenbach een „In Memoriam"
waarin de levensloop van den overleden Ds.
J. P. van Mei le, emeritus-predikant van
Kralingen, wordt medegedeeld. Dr. Callenbach
schrijft daarin o.a. ook het volgende:
„Te Bergen op Zoom voelde Jan Pieter van
Melle zich aangetrokken door het militaire
leven, hij besloot officier te worden en het
liet zich wel aanzien, dat dit hem wel ge
lukken zou.
Toen kwam het oogenblik, waarin God
voor hem Koning werd, hij kwam voor zijn
overtuiging uit, viel anderen niet lastig,
rnaar liet niet na, op de slaapkamer in het
bijzijn der andere onder-officieren, knielend
te bidden.
Dit leidde niet enkel tot allerlei plagerijen,
maar zelfs tot een geneeskundige verklaring
dat de onder-officier van Melle, geestelijk
niet normaal was. Die verklaring stond een
aanneming op der. hoofdcursus in den weg en
die hinderpaal verdween niet, ook al werd
daarna door de hoogste militaire autoriteit
verklaard, dat sergeant J. P. van Melle zijn
diensten uitnemend verricht had.
Wat schade scheen werd winst. De versper
de weg werd verlaten. Nog voor zijn ontslag
uit den militairen dienst zette van Melle zich
aar. de studie der klassieke talen en na
weinige jaren was de sergeant Theol. student
te Groningen."
KERKGEBOUWEN.
Te Oldebroek had Maandagvoormiddag
onder groote belangstelling de eerste-steen-
legging plaats voor het kerkgebouw van de
eenigen tijd geleden aldaar geïnstitueerde
Vrij-Evangelische Gemeente. Het kerkgebouw
werdt gesticht op een terrein, gelegen in de
„Schutten".
De bijeenkomst stond ondej- leiding van Ds.
A. W. F. Waardenburg, predikant bij voor
melde Gemeente, wonende te Wezep. Na ge
meenschappelijk gezang deed deze voorlezing
van een gedeelte van Ezra 5. Hierna hield hij
rede naar aanleiding van dit Schriftge-
verband met de Bijbelwoorden
voorkomende in Psalm 126 la. Vervolgens
werd het woord gevoerd door den heer Hen
drik Flier, ouderling bij deze Gemeente.
Nadat deze gesproken had, werd overgegaan
tot de steenleggng, welke verricht werd door
Ds. Waardenburg, waarna deze een woord
van dank bracht aan degenen, die door1 hun
financieele offers aan de totstandkoming van
dit kerkgebouw medewerkten, vervolgens toe
sprak hen, die aan den bouw werkzaam zijn,
en eindelijk alle aanwezigen dankte voor de
door hen betoonde belangstelling. Ds. Waar
denburg ging hierna voor in dankgebed.
JUBILEA.
i der Brug, predikaat hij de
DIACONIE.
In het Augustus-nr. van het „Diaconaal
Correspondentieblad" komt
Noteboom voor het slotgedeelte met de
clusies van diens belangrijke referaat
„Diaconie en Werkloosheid". Vooral in
tijd is dit onderwerp bijzonder actueel. Lezing
en overweging zij aanbevolen.
Mr. R. van Maare
samenleving waren uitgestooten. Zij begonnen
met wat voor de hand lag. Later werden zij
krachtig geholpen om dezen arbeid der barm
hartigheid uit te breiden.
In 1918 werd het werk te Lao si Momo los
gemaakt van den Zendingspost Kabandjahe en
n onder leiding van den heer Van Eelen,
door wiens energieken arbeid de kolonie uit
gegroeid is tot wat zij nu is. In tal van eens-
re zinswoningen, die aan de eischen' der hygie
ne beantwoorden, zijn de bijna 400 patiënten
ondergebracht. Een vriendelijk kerkje is er
■zen; en nu hoopt men als aandenken aan
het zilveren feest een ziekenzaal voor ernsti-
patiënten te zetten
De kolonie staat thans onder leiding van
den heer H. Vuurmans, daar de heer Van
Eelen zich van het werk heeft losgemaakt om
te Batavia medicijnen te studeeren, teneinde
zich straks als arts geheel aan de bestrijding
der melaatschheid te kunnen wijden.
In het afgeloopen jaar bedroeg het gemid
deld aantal patiënten 384 met 140189 verpleag-
dagen. De gemaakte kosten bedroegen gemid
deld f 0.35 per man per dag. Met dit geringe
bedrag kon heel wat leed verzacht worden eni
de Bataksche maatschappij voor besmetting
bewaard blijven. Maar wat meer zegt: deze
melaatschen zijn vatbaar om het Evangelie
Jezus Christus te verstaan. Zij leeren Hem
kennen, die goeddoende het land doorging, ge
nezende allen, die met kwalen waren bevan
gen en predikende het Koninkrijk Gods.
Van Lao si iMcmo gaat ook een groote gees
telijke zegen uit in het land der Karo-Bataks.
Schoolnieuws.
TECHN. HOOGESCHOOL TE DELFT.
Bij Kon. besluit is tijdelijk benoemd tot
lector in de afdeeling der algemeene we
tenschappen aan de Technische Hoogeschool
te Delft, om onderwijs te geven in den ijk,
J. R. vanBeek, ijker, chef van dienst, te
Amsterdam.
TUINBOUWSCHOOL TE BOSKOOP.
Bij beschikking van den Minister van
Binnenlandsohe Zaken en Landbouw zijn,
voor het 'tijdvak van 1 Sept. 1931 tot 1 Sept.
1932, wederom benoemd tot leeraar aan de
Rijkstuinbouwschool te BÖskoop G. Bleeker
te Santpoort, A. Frank te Boskoop, D. Koe-
lewijn te Haarlem, A. J. Koens en G. van
der Veen, beiden te 's-Graven'hage.
LEERAARSBENOEMINGEN.
Den Haag (1ste Chr. H. B. School, dir.
Dr. P. Keegstra), mej. M. Brand te Rotter
dam voor Franschp Taal en Letterkunde,
en C. W. Coppoolse te Leiden voor Wis- en
Natuurkunde. Beiden voor tijdelijk.
ONDERWIJZERSBENOEMINGEN.
Naarden (hoofd L. H. Bosker)
delijk, mej. H. E. Korteweg te Weesp.
Barn eve ld (Strol) (Herv. School, hoofd
diaconale G. H. Roelofsen) mej. I. Kuit te Waubach
Ds. T.Pi -
jd. Herv. Gemeente te Wolvega, gedeukt
Sept, a.s. zijn zilveren ambtsjubileum,
ede van der Brug werd 3 Febr. "875 te
oudsend geboren. Hij bezocht het gymna-
iim te Doetinchem en studeerde te Ain-
rdam en Utrecht. In 1906 werd hij d ior
Prov. Kerkbestuur van Gelderland tot
tSSsSE.SS i i
in het ambt tmrd beves.W D»w ge j Vtt,r nu* hand», Voor^'dcUjk.HeIder) J t«d, dat ik
veel profijt kan trekken. I mej. J. C. Siega te Assen.
Mr. A. J. L. van Beeck Calkoen schrijft
een hartelijk opwekkend woord voor de a.s.
42ste Centrale Diaconale Conferentie der
Geref. Kerken, die, naar men weet, Woens
dag 2 September a.s. te Haarlem gehouden
zal worden.
wat Wils.
HET BLAUWE ROZEN-HUWELIJK
In een van zijn nog
aag gelezen
in het ambt
eente diende hij vijf jaren, waarop hij in
:1 vertrok naar Haskerhorne, om deze
aats den 4den Oc-t. 1920 te verlaten voor
n tegenwoordige gemeente. Het grootste
van zijn ambtelijken loopbaan totdus-
i heeft Ds. van der Brug dus in Fries-
doorgebracht, waar hij ook zitting heeft
het college van kerkvisitatoren. Aan ai
rlei arbeid geeft de jubilaris zijn krachten,
buiten specifiek kerkelijk terrein. Zoo
hij voorzitter van het districtscomité
sland der N.C.G.O.V. en lid van den
mtr. Raad en lid. van het bestuur der
ed. Geh. Onth. Ver.
Ds. van der Brug hoopt. 9 Sept. een gc-
ichtenigrede uit te spreken. Verder zal de
■ond feestelijk worden doorgebracht in
rene".
Ds. D. J. van Brummen, Ned. Herv.
ed. te Bergeijk (N.-Br') zal 13 Sept. a.s.
ertig jaren zijn ambt hebben bediend. De
hilaris werd geboren in 1858 en werd can-
daat in Overijsel in 1891; den 13denSept.
n dat jaar werd hij aan Haskerhorne als1
n eerste gemeente verhonden. Na aldaar
jaren werkzaam te z-ijn geweest, vertrok
31 Oct. 1S97 naar Hardinxveld, welke
imeente hij heeft gediend tot hij 18 Mei
het vorige'jaar naar Bergeyk kwam.
van Brummen heeft den wensch uit-
isproken van allerlei uiterlijk feestvertoon
8rschooncl te blijven. Hij hoopt, gebruik
akend van zijn jus non jubilandi, den ge-
inkdag buiten zijn gemeente in alle stilte
intiemen kring door te brengen.
Ds. D. KUILMAN.
Omtrent den toestand van Ds. D. Kuil-
lan.. predikant der Ned. Herv. Gemeente
Leiden, wordt gemeld, dat de vele pijnen,
irmoedelijk veroorzaakt door een nieraan-
aening, thans gelukkig aan het afnemen
jn. De temperatuursverhooging blijft even-
el nog maar steeds aanhouden, zoodat het
irdere verloop geheel afgewacht dient te
orden. De patiënt wordt nog steeds in zijn
icant iepension te Noordwijk aan Zee ver-
lecgd.
RECHTS EN LINKS.
Nu Ds. A. Blink Kramer, predikant der
I. Hervormde Gemeente te Urk, het beroep
r zijn eerste Gemeente te Saaxum (Gron.)
left aangenomen, daalt, naar de „Ned."
igegaan heeft, het aantal orthodoxe predi-
anten in den Ring Enkhuizen tot één. Er zijn
dezen Ring 12 predikantsplaatsen.
boeken laat de bekende volksschrijver Pen
ning een pastoor zeggen: „Waarom is die
vrouw ook getrouwd? Wie dwong er haar
toe? De apostel Sint Paulus zegt in den
eersten brief aan die van Korinthe, het
zevende kapittel, dat het beter is niét te
trouwen dan wél te trouwen."
Deze opvatting van den zeereerwaarde
wordt maar door weinigen gedeeld. Nog
steeds trouwen dc menschcnkinderen, en al
spreken de Nurksen 't ook tegener zijn
nog altijd gelukkige huwelijken. j
Intusschen: het motief tot trouwen is niet
niet idiecl.
Men trouwt uit liefde, maar ook uit be
rekening, om geld en nog meer andere
narigheid.
Van een huwelijk om blarnue rozen hoort,
men echter toch niet eiken dag. Daarvan
vertelde, jaren geleden, Otto Brandes in het
„Berliner Tageblatt".
In een der Parijzcr markthallen zoo
schreef hij staat achter hoog opgestapelde
oranjekleurige wortels, wier fijn, groen loof
treurig naar beneden hangt in de koude,
achter de witte bloemkoolen en de sappige,
groene, bolronde Brusselsche kooltjes, een
magere vrouw met groote bruine oogen. Zij
ziet er eenigszins teringachtig uit. maar is
het niet. Haar buren in de markthal, een
vischvrouw met groote brillianten in de
ooren en een kleine dikke slager, die met
kracht zijn blinkende bijl zwaait en zijn
klanten meer beenen dan vleesch weet aan
te preeken, noemen baar Rose bleue. Wan
neer deze bijnaam gebruikt wordt, dan haalt
haar man, een langere magere kerel met
een grooten neus, die de marktbezoekers
door allerlei aardige en flauwe grappen
weet te lokken, medelijdend de schouders
op, maar zijn vrouw bloost even en zwijgt.
Daar Francois, zoo heet de tuinman, niet
alleen voor de botanische benoodigdheden
mijner keuken zorgt, maar ook mijn tuin
in orde houdt, nam ik op een goeden dag
de vrijheid, hem terwijl hij een sigarette
rolde te vragen, hoe zjjn vrouw aan dien
bijnaam kwam.
Hij ti'ok zijn scheefstaande pet nog meer
op één oor, krabde zich verlagen achter dat
zelfde oor en zeide einde: „Wel mijnheer,
Rose bleue beteekent, dat men mij eens in
mijn leven schandelijk heeft willen bedrie
gen. Gij weet, dat ik heel jong getrouwd ben,
want toen ik al twee kinderen had, moest
ik nog drie jaar dienen. Mijn zwager, die
eigenlijk boekbinder was, zorgde in dien
tijd voor mijn klanten. Natuurlijk hebben ze
hem allemaal op straat gezet, want hij had
ni 't geheel geen verstand van de kvveekerij
en het was hoog tijd, dat ik van de soldaten
vandaan kwam.
Te Aalsmeer zal het Wees- en
Armenhuis der Ned. Hervormde Gemeente
1 Januari a.s. 50 jaren bestaan hebben.
TERMINOLOGIE.
Dc sociaal-democratische Ds. G. W. Mel-
chers, vroeger Kamerlid, tegenwoordig pre
dikant der Ned. Hervormde Gemeenie ter
Warga (F.) is tevens redacteur van het
weekblad „Schakels" op het gebied va»
kunstmeststoffen, fourages, oliën, vetten enz.
In het jongste nummer bespreekt hij een
korten tijd geleden in het afgetreden Engel-
sche Kabinet overwogen maatreigel tot hef
fing van een algemeen fiscaal invoerrecht
van 10 pet. De dorpinée-econoom betitelt dit
als „Engeland's zondeval". Zijn spraak
maakt hem openbaar.
LUTHERBIJBEL WEER TERECHT.
In het voorjaar van 1929 werd uit het mu
seum te Halle de „Lutherbjjbel" gestolen.
Dit is een exemplaar van het Nieuwe Testa
ment ter waarde van 100.000 Mark. Thans
is deze Bijbel weer opgespoord. Een wach'er
had hem meegenomen en verborgen om hem
bij gelegenheid naar Amerika te verkoopen.
Dit exemplaar is zoo goed als onbeschadigd,
welke omstandigheid de waarde ervan zier
verhoogt.
ZENDING.
De melaatschenkolonie Lao si
M o m o. Het Zendingsbureau te Oegstgeest
meldt ons: Op 25 Augustus zal de melaat
schenkolonie Lao si Momo van het Ned. Zen
deling Genootschap op de Hoogvlakte van Deli
25 jaar bestaan, welk heugelijk feit op Zon
dag 30 Augustus feestelijk zal worden her
dacht.
Het was in 1906 nog een klein begin met
18 melaatschen, die in enkele plaggenhutten
werden samengebracht, maar het kleine be
gin heeft groote gevolgen gehad. De heer en
Mevrouw Van den Berg, die dat begin maak
ten, waren diep onder clen indruk van het
rampzalig fot der melaatschen, die door hun
Appingedau (Herv. School, hoofdH. j ,T°en ik ongetrouwd was, wei-Me ik
Wanmaker), H. J. Toppen aldaar voor -ij- a's knecht b,, m]Jn fegenwoordigen schoon-
ddii'k vader, s Wintens, na het avondeten deed hij
Nieuw Weerdinge (hoofd I. H. I ,bi! het vertellen altijd heel geheimzinnig -
Meijer), C. J. Koppe, voor de maand Sept., i hll was «n F?01 rozenkweeker
thans als kweekeling aldaar werkzaam.
ONDERWIJZERSVERGADERINGEN dien avond lieten die blauwe rozen mij niet
Te Leeuwarden zal Zaterdag 3 Octo-
bcr a.s. de najaarsvergadering van de=~7rr"
Prov. Vereen, vtn Chr. Onderwijzers in
Friesland gehouden worden. De heer A. L. -
meer met rust. Ik had slechts 150 francs
opgespaard en bood die baas Michelet, die
altijd in geldverlegenheid zat, aan, als hij
mij zijn geheim wou vertellen.
„Neen," antwoordde de oude man. „Ik heb
zelf nog geen gebruik gemaakt van mijn
ontdekking en ik zal het geheim als bruids
schat aan Rose (dat was zijn oudste dochter)
meegeven, als zij met een tuinman trouwt."
Ik was nog geen twintig jaar; de magere
Rose beviel mij niet erg, maar de blauwe
rozen ontroofden mij den slaap. In mijn
droomen woelde ik onrustig in mijn bed
heen en weer. Ik zag den marché de fleurs
in de groote hallen en mijzelf te midden
van blauwe rozen, bijna bezwijkend onder
het zware werk van al de blinkende geld
stukken op te strijken. Maar als ik plotse
ling wakker werd, dan was er niets. Ik at
niet meer, ik dronk niet meer. Die rozen,
die blauwe rozen!
Ik begon het zelf te probeeren en niemand
kan mijn opgewondenheid beschrijven tot
aan den bloeitijd.
Eindelijk kwam er een knop langzaam
zwol zij de kelkblaadjes gingen open
de buitenste bloemblaadjes hadden een diepe
donkerblauwe kleur eiken morgen stond
ik in ademloo/.e spanning voor mijn roze-
struik en eindelijk ja. eindelijk ontplooi
den zij zich in het prachtigste donkerrood en
tusschen de blaadjes hing een dauwtraan,
zeker uit spijt, dat zij mijn wenschen niet
hadden kunnen vervullen. Ik was in één
woord troosteloos.
Toen nam ik eindelijk een kort besluit en
deed aanzoek om de oudste van Michelets
vijf dochters. Ik had juist een paar honderd
francs geërfd. Mijn vader bromde wel is
waar, omdat-ik rnet een meisje zonder huwe
lijksgift wilde trouwen, maar zou ik dan
niet rijk, onnoemelijk rijk worden door de
blauwe rozen? Wel is waar kon ik maar
niet goed begrijpen, waarom de oude Miche
let zelf geen voordeel had getrokken van
zijn ontdekking, daartoe was hij toch slim
genoeg. Toen ik hem dat vroeg, lachte hij
listig en zeide, dat bij de bewerking om een
gewone rozenstruik te veranderen in een
die blauwe bloomen draagt, goede oogen en
een vaste hand noodig waren. Ik wist wel,
dat beide zaken hem ontbraken. Om kort
te gaan, ik trouwde.
Ik kon nauwelijks wachten tot dat de
plechtigheid bij den maire ten einde
om den brief te lezen, dien de oude man
mij daarna zou overhandigen. Eindelijk was
ik alleen ik rukte het couvert open
Ja wat zal ik u zeggen? de oude baas
had mij voor den gek gehouden.» Wat moest
ik doen? Ik schuimbekte van woede. Mijn
jonge vrouw wist natuurlijk niets van dien
streek van haar vader. Ik kon ook met
niemand over die poets spreken, zonder mij
belachelijk te maken. Eigenlijk was mijn
vrouw nog zoo kwaad niet en ten slotte is
mijn huwelijk ook niet slecht uitgekomen.
Ik heb nu drie paarden op stal en het
mooiste aspergeveld bij Argenteuil is
mij. Mijn vrouw is een flinke koopvi
en wij zijn ook zonder blauwe rozen geluk
kig geworden."
J. Wijters, directeur der Chr. Kweekschool
te Sneek, zal refereeren over: „Het onder
wijs in de Ned. taal op de Lagere School",
waarna Prof. Dr. Joh. de Groot, van Gro
ningen. handelen zal over: „Resultaten
van opgravingen in Palestina".
SCHOOLGEBOUWEN.
Te S c li a a r s b e r g e n bij Arnhem zal de
verbouwde School met den Bijbel Woens
dag 2 September a.s. geopend worden. De
samenkomst heeft des middags te 3 uur in
het gymnastieklokaal plaats.
ZELDZAME EXAMINATIE
Te Bil'thoven is vorige week Donder
dag, naar de „Maasb." meldt, op ongewone
wijze een examen afgenomen ter verkrijging
van het M.U.L.O.-diploma. Het jongste doch
tertje van den heer W. A. Hoyng aldaar, dat
destijds wegens ziekte verhinderd was het
mondeling gedeelte van dit exam'en op den
bepaalden dag 16 Juli af te leggen,
het schriftelijk onderzoek had reeds 2 en 3
Juni plaats gevonden werd daartoe op ver
zoek van den vader alsnog in de gelegenheid
gesteld op Donderdag j.l. De Algemeene Re
gelingscommissie voor de M.U.L.O.-examens
had voor dit doel een subcommissie aangewe
zen, bestaande uit een viertal examinatoren,
die des morgens te 10 uur hun werkzaam
heden ten huize van den heer Hoyng aanvin
gen.
Het examen, dat overigens werd afgeno
men op geheel dezelfde wijze als by de
M.U.L.O.-vereeniging gebruikelijk is, duurde
van des morgens 10 tot des middags half vjjf
en had tot resultaat, dat zonder de minste be
denking het begeerde diploma kon worden
uitgereikt.
Het geheel stond onder toezicht van een
speciaal daartoe aangewezen Rijksgecommit
teerde, den inspecteur van het L. O. in de in
spectie Nijkerk.
EXAMENS
EXAMENS-NOTARIA AT
EXAMENS-NIJVERHEIDSONDERWIJS
DEN HAAG. 25 Aug. Akte Nj. Geslaagd de
ïeeren S. Ros. Delft; C. Roskam, SÜedrecht
:n H. Rodink, Zwolle.
EXAMENS HOOFDAKTE
ARNHEM. Geëx. 8, teruggetrokken 1. gesl.
cand., n.l. mej. G. W. Spelder te Ncerbosch
:n de heer G. Snoek te Tiel.
HAARLEM. 25 Aug. Geslaagd mej. "W. Brou-
iver. Zeist: S. Kok, Zeist; C. E. Muusterman
Amsterdam; en J. E. C. Vernout, Haarlem.
EXAMENS-TUINBOUWONDERWIJS
mhlnlc. Katwijk i
;n Haag; en de het
cand.^ n.l. de dai
Voorhout,
afgei
in het gebouw van den Hoogen Raad, "Plein
HAARLEM. Geëx. 8, geslaagd 5 cand., n.l.
de dames F. C. Bulte. Amsterdam; H, J. Ger-
Hoef; A. C. van der
1. S. C. Pleters. Nib-
L. Lainur, Amsterdam
geslaagds cand.. n.l.
igelrodeG
J. J. H.
Vlugt, Haarlem;
ROERMOND. Geëx.
le heeren M. A. Dnei:
L. A. Pcnnings.Grnbber
H.
srg; H. P. J.
UTRECHT. Geëx.
I cand.. n.l de het
EXAMENS HANDENARBEID
DEN HAAG, :J. Augustus. Geslaagd de
f. C. van Rossum. S. G. de Jong en
C. A. Erkeler
en A.
Boesberg, Rid
nink
H. P. Diepstratei
kum. IJlst; H. van Ekercn,
Nieuwerkerk (Z.) Afge\
(N.-B.)W. Dok-
ROFFEL-RIJMEN.
INTERVIEWTJE
Toms papa kon prachtig plakken,
Alles plakt'-ie aan elkaar;
Handig ais een krantenman was
Toms papa met lijm en schaar.
Als papa de kranten uit had
Zat de kleine Tom gereed
En een zeer gezellig uurtje
Werd al plakkende besteed.
Mooie torens, prachtpaleizen,
Vliegmachines enzoovoort
Hadden tot de resultaten
Van pa's plakkerskunst behoord.
Samen konden ze genieten,
Bouwend hun papier gebouw
Samen konden ze tekeergaan
Als „de plak" niet houên ivou.
Onder al die bouwbedrijven
Loosde pa het laatste nieuws,
Praatte van de Britsche crisis
En Mac Donald-interviews
Net toen 't ook weer niet wou plakken
Zegt pa: ,,'t Is wat! lieve tijd,
Wat getob met die „Nautilus"
Nou is-ie z'n duikroer kwijt..."
Papa likt opnieuw de rand aan,
En dan interviewt hem Tom:
„Vader, plakten ze die duikboot
Nou met gluton of met gom
Nadruk verboden.)
LEO LENS
Dr. H. NANNING's
lü I A TANDPASTA
PI I VM25&75cp.tube
reinigt mond en tanden
Radio Nieuws.
Donderdag 27 Augustus.
HUIZEN (298.8 M.) NCRV. 10 Tijdsein. 10—
ÜgUjiJ--~ 1 10.15—
Ds. J.
70.15 Zang door het NCRV-Da:
10.45 Korte ziekendïenst,
Petegem, Predik!
Gemi
XORV.-Di
foon. 3.15—3.4;
Hilversum. 10.45—11 Zang door he
2 Tijdsein. 2—3.15 Gramo
ouwenhalf uurtje. Leidstei
Spreekster; Mej. E. Lindeboom, ambtenares v
d. Kinderwetten te Rotterdum. Onderwerp: ..Het
werk der Berlijnsche stadszending, ge-zien var
uit het Asyl voor vrouwen en meKjes". 3.45l
Verzorging van den zender. 4 Tudsein. 4i
Ziekenuurtje. te leiden door Ds. D. i>cheele
Geref. Predikant te Middelburg. Muzikale mede
werking verleenen: J. H. Smit Duyzentkunst
bariton. H. Smit Duyzentkunst. harmoniumbe-
gcleiding. 5 Tijdsein. 55.30 Gramofoon, 5.30—
6.30 Cello-recital te geven door den heer L. W
D. Keereweer. Aan den vleugel: Bram Keere-
weer. 6.30—6.45 Gramofoon. 6.45—7 Cursus
knippen en stofversieren, te geven door hei
Instituut ENSAID. Tolsteegsingel 54. te Utrechi
Ue. 7.30—7.4:
7—7.30 Vrager
7.458 Gramofoi
810.45 Concert, te geven door het Christ radio,
orkest, onder leiding van Piet van den Hurk.
8—9 Concert 9—9.30 Spreker: Prof. Dr. H. B.
- reld der
9.30—
10.+5 Vervolg Concert. 10—10.10 Persberichten
van Vaz Dias. 10.45—11.30 Gramofoon.
KRO. 89.15 Morgenconcert. 1111.30 Gra
mofoon. 11.3012 Godsdienstig halfuurtje, ver
zorgd door den Zeer-Eerw. l'astoor L. H. Per-
quin O. P. 12 Tijdsein. 12.01—12.15 Politie
berichten. 12.151.45 Lunchconoert. 1.452 Gra-
HILVERSüM (1875 M.) AVRO. 8 Tijdsein en
Gramofoon. 1010.15 Morgenwijding. 10.15
10.30 Gramofoon. 10.30—11 Voordracht 11—12
Orgelconcert. 12 Tijdsein. 12 dl—2 Kwaftet. 2—
2.30 Spreker. 2.303 Rustpoos voor het ver
zorgen van den zender. 3I Gramofoon. 45
Ziekenuur. 5.15 Zang. 5.155.30 Causerie.
5.305.15 Orkpst. 7—7.30 Sportprautje. 7.30
8 30 Gramofoon. 8.309 Spreker 919 Concert
1010.15 Nieuwsberichten van Vaz Dias. 10.15
KAPITEIN KLAKKEBOS
61. Kapitein Klakkebos sloeg en stompte
als 'n razende om zich heen. Toen greep hij
met de eene hand izijn dolk en met de
andere z'n revolver. Maar 't hielp allemaal
niets, hij werd in 6teeds sneller tempo voort-
gesleurd en kreeg gewoonweg geen kans het
beest ergens te treffen.
62. Eindelijk begon hef gepaf en gespar
tel van zijn lastige vrachtje den aap te ver
velen. „Wacht, ik zal je eens oventjes mores
leeren!" dacht hij en daar ging hij me den
armen kapitein aan het ronddraaien met 'n
vaartje, dat de stakker er luchtziek en zee
ziek tegelijk van werd.
FEUILLETON
)E STER VAN HALALAT
(52
„Overtuig u zelf! Vooo- de zekerheid
agt hij echter geen konmiklijk gewaar.
;e ds het!" En hij bracht den vorst bij
en vreemde.
„Gij zult ontvangen, wat ilk u beloofde,
aar buiten bij de stadspoort wacht onze
laaf met liet goud!"
,Ge begrijpt, o.at de zaak voor mij veel
evaar opleverde. Als de onderneming mis
ikt was, leefde ik g-een uur meer!"
„Dat wist ik; daarom bood ik u ook een
om gelds, zooals men ze slechts voor een
oning besteedt. Tegen zooveel goud is ook
cn Peis niet bestand. Maar nu haastig
p weg!"
De straat was stil en ledig. Met vlugge
assen ijlden de drie personen verder. Een
ftleëldng soldaten hield de wacht bij die
loont. Daar men de clri-e personen voor een
est aanzag, die in dan omtrek op verlcen-
ing uittoog, werd da poort geopend.
De macht was niet domiker. De heme']
!ök met sterren bezaaid.
Zij waren nog niet. lang don grooten weg
evolgd of de aanvoerder sloeg een zijpau
n naar het veld. Men hoorde paarden hin-
iiken. Spoedig bemerkten de nachtelijke
'amdalaars een man, die enkele paarden
»j den toom hield.
„Geef de beste paarden aan die twee per-
oaen," beval Achiramuv De koning en
Sahpima.ju namen de teugels in honden.
Do slaaf trok uit een der zakken, welke
het derde paard droeg, een voorwerp cn
reikte het zijn meester over.
„Waarftveen?" vroeg Achiramu den Peis.
Babylon is ingesloten door de troepen
van Cyrus. Blijft aLleen nog vrij de weg
naar het Zuiden, naar Ereoh!"
„Gij lioort het," zeide Achiramu tot den
slaaf, „naar Erech dus!"
De slaaf boog, en de drie mamnen stegen
te paard.
Terwijl Nobunaihid, bahpunaju en de
slaaf in gestrekten diaf voortsnelden, reik
te Achiramu den offipier het voorw erp, dat
de slaaf hem zooeven overhandigde, een
kleinen, maar tamelijk zwaren buidel.
't Komt uit. Mocht er te weinig zijn, dan
.w Achiramu's naam u een waarborg, dat
gij het ontbrekende zuJt ontvangen!"
De Peis verwijderde zich in dezelfde
richting, waarheen de koning verdwenen
was; Achiramu keerde naar de stad terug.
Hij liep echter niet door de poort, maar
verborg zich in de nabijheid.
Toen de dag aanbrak, ontdeed hij zich
vaai het soldatenpak en sloop daarmee in
een boschje, waarna hij zonder die kleeding
terugkeerde.
Ongehinderd liep bij nu de stad in. De
vlucht des konings was bekend geworden
en bracht d'e bezetting in opschudding.
Achiramu drong door tot in de nabijheid
van de woning des gouverneurs, waar sol
daten on officieren, luid roepend^ in groe
pen bij elkander stonden. De geheimzin
nige verdwijning bracht aller tongen i.11
beweging.
Een spottende glimlach flikkerde voor
een oogenblik in de anders zoo doffe oogen
van den Sipparaner, toen hij mompelde:
„Die trotsche Cyrus meende zonder mij den
koning te vangen en gevangen te houden.
Ilij zie toe, of hij heim ooit voor goed in
zijn macht krijgt. Voor Achiramu is de tijd
nog niet gekomen. Is het oogenblik daar,
dan zal hij Nabunahid weten te vinden.
Ik kan op den slaaf rekenen."
Cyirus was woedend, toen hij vernam, dat
dc gevangen koning ontvlucht was. Hij
keerde haastig naar deze stad terug en
deed nauwkeurig onderzoek; maar nie
mand kon hem ophelderingen veiscliaffcii.
De gansohe stad werd doorzochten in den
heelen omtrek was geen huis of hut, waar
men niet binnenging om den voist te zoe
ken geen spoor te ontdekken. Groote af-
deelingen soldaten trokken tot nabij Baby
lon maar wat men ook deed, Nabunahid
was verdwenen.
HOOFDSTUK XXXII
De dood eens konings
Ten Zuid-Oosten van Babylon, ongeveer
3U mijlen van deae verwijderd, lag Erech
of Uruch, het Bijbelsohe Ur, Abrahams
geboortegrond, een der oudste steden der
wereld en even beroemd als Boisippa.
Tegenwoordig is die plek nog doodscher,
de eenzaamheid orn de puin.hoopen nog in
drukwekkender dan de verwoesting, welke
Babyion getroffen heeft. Geen païmkron
wiegelt boven de verweerde gesteenten-
mijlen in den omtrek is geen menschelij'ke
woning te zien; grashalm noch insect ver
levendigen de verlaten, woeste streek, waar
•n die puinhoopen vei-strooid liggen. De
Euptoraat, vriendelijk den voet van Baby-
lons bouwvallen beepoelende, stroomt ver
van bier* Da verzengende strakn der zon
drogen den bodem uit en de regenbuien
i'ii het natte jaargetijde elders wei en akker
drenkende, vallen neer op liet mulle zand
en niet lang duurt het, of ad het water is
verdwenen. En toch was Ereoh, waaraan
de herinnering nog voortleeft in den tegen-
woordigen Arabischen naam War ka, een
maal een uitgestrekte en groote stad. Ander
half uur in den omtrek zijn nog de over
blijfselen van voormalige 'voorsteden in de
woestenij te vinden.
Van de meest belangrijke bouwvallen is
de tempel van Nana, door koning Urea van
Ur, vermoedelijk omstreeks het jaar 1009
v. Chr. vergroot, het belangrijkste. Verder
nog een gebouw van zeven meter hoogte,
op een terras van zestien meter hoogte ge
legen. De fassade biedt niets opmerkens
waardigs aan, maar de pilaren en trapvor-
mige nissen geven blijk van kunst. Om al
die puinhoopen een ringmuur van om
streeks 20 mijlen lengte hij 5 meter breedte.
Een poort verleent toegang tot enkele ge
bouwen, ingesloten door muren van 2—n
meter dikte. Wijl het oorspronkelijke ge
bouw in aanleg en inrichting tamelijk wel
met de prachtige gebouwen te Babylon en
in Assyria overeenstemde, ligt het voor de
hand, dat hier het mausoleum van den
Assyrischen koning te zoeken is, dat. vm-
gens een geschrift van den Grieksohen ge-
sohiedsdhrijiNor Arrian, in het Zuiden van
Chaldea moest gevonden worden.
Erech is boven andere steden, de heilige
doodenstad van Babvlonië. 2500 jaren lang.
van het ontstaan tot haar ondergang, ver-
ecnigde de stad binnen haar muren de ge
storven bewoners van de landen der beide
rivieren Euphraat en Tigris. Daarvan ge
ven getuigenis de ruïnen van zoovele mo
numentale graven» Uiig^trokte vlakte-»,
binnen de stad zijn zoodanig met lijken op
gevuld, dat de sarcophagen op en naast
elkander liggen met een tusschenruimte,
welke zoo klein mogelijk scheen genomen
te zijn. Zoodanige doodensteden zijn tegen
woordig nog Kerbela en Meisched 'Ali voor
Toenmaals werd het sombere gedeelte
giootendeels onopgemerkt voorbijgegaan,
daar Erech, behalve die rustplaatsen, veel
bevatte wat meer de aandacht trok; palei
zen. tempels en lusthoven.
Naar deze stad was Nabunahid gevlucht.
Zijn hoofdstad bereiken was niet mogelijk,
het leger der Perzen bewaakte de poorten,
zoodat niemand het durfde wagen de stad
te verlaten of haar binnen te gaan.
Nabunahid naderde het paleis van den
gouverneur. Deze ontving den vluchtenden
heerscher met allen eerbied en noodigde
den vorst uit, het paleis als het zijne te be
schouwen. Bij de bewoners vond de koning
hartelijke deelname en kon rekenen op
hun hulp, voor zoover de stad, die weinig
krijgeis telde, hem kon bijstaan. Dat alles
oefende een weildadigcn invloed uit op het
gemoed van don man, die in de laatste da
gen zoozeer door het ongeluk vervolgd
werd,
Xabu-iskiim, de opperpriester van don
tempel aan Sin toegewijd1, verscheen in het
paleis, om den koning de gebeurtenissen
in de sterrenwereld mede te deelen. Nabu
nahid vernam het volgende:
„Den eersten dag der maand was do
maan zichtbaar en scheen helder: het volk
bleef dus den koning trouw. Eiken avond
was er een ring om de maan tot heden toe-
de koning is machtiger dan zijn vijan ion.
Den 15en waren zon en maan tegelijk te
crin{ een en maa-n bleven heider: de goden
zijn den koning toegedaan, en vreugde ver
vult de harten aan de bewoners onzes
rijks."
„Gij spreekt goed, N'abu-iskum. Mogen de
goden uw waarnemingen bevestigen!"
„U koning, eenmaal werd Sin door de
zeven voornaamste der booze geesten aan
gegrepen. Verraderlijk verlieten <le begeiei-
i'.ens den maangod. Maar God Bel zag de
verlatenheid van zijn kind en sprak tot
zijn dienaar, god Xusku: „Ga en breng tij
ding in den Oceaan en bericht god Ea in
de diepte, hoe mijn kind Sin ,n don hemel
bedreigd wordt." Eli in d- n Oceaan vernam
Ea die taal. Ilij riep zijn zoon. god Marduk,
en sprak: „Ga heen, Marduk. mijn zoon
llelp den glinsterenden Sin, wend af de be
dreiging on neem weg zijn kommer! Do
zeven booze goden, de slangen in de diepte,
die als de vloed over dc aarde bruisen m
a If de storm voortsnellen, hebben in trot-
schen euvelmoed den glans van den niaor-
god verdonkerd; de vorsten Sa ma's -n le
oorlogszuchtige Vul staan hm bij. liet lie'.-t
des hemels dreigt te verdwijnen!" En Mar
duk, op het hoofd don helm, schitterende
van licht en vuur, het oogverblin lendo
pantser om de leden, werpt de geesten ter-
necler on Sin is vrij. Evenzoo. n koniu-j,
zal ook uw best-rijders de zege, waarvan
zij zich nu reeds zeker niemm, betwist nor
den. Sin, de edele, ral met te vergeefs lm
goden voor u snieeken."
