Zieken in huis
Handwerken
VRIJDAG 31 JULI 1931
Dat is nu niet bepaald een vacantde-on-
rvverp, neen, maar het is een om stand ig-
id, die zich ten allen tijde, ook in de
nne zomermaanden en in elk huis, kan
Drdoen.
3ovendien: lang niet alle menschen zijn
"j, om vacantie te kunnen heb-
n eu ai i= het noodzakelijk dat we leeren
kunnen velen, dat anderen genieten wat
Bzelf is ontzegd, aan den anderen kant
iRen de gelukkigen er wel eens aan her-
ïerd worden, dat zij juist in hun vrijen
1 wel wat extra's kunnen doen, om an-
ren het leven te veraangenamen,
latuurlijk geldt dat nu niet in de eerste
iats de menschen die hot heele Jaar
rd sjouwen, en dan één, hoogstens twee
ken in den zomer krijgen, om eens uit te
lZen hoewel: massa's hardsjouwende
ismoeders krijgen het niet! maar ik
uk aan de vele anderen, bijv. schoolmen-
ien de loerende zoowel als onderwij zen-
o, die zulke heel lange- (ongezond lange)-
canties genieten en dan vaak zoo weinig
a om eigen huisgenooten of famulele-
die ongelukkig hard sjouwen of wat
'erger is zwak of ziek temeer liggen,
tijdelijke opfleuring te bezorgen.
)it kan men op vele manieren bewerken:
er drukke huismoeders wat te helpen,
idat zij zelf ook eens, al was het dan
ar voor enkele heele of halve dagen
te kunnen, door logé's die een verzet
,dig hebben, om het even of het m eigen
is is of bij vrienden die zelf geen tijd
,r hun logé's hebben eens wat van de
ats te laten zien, door kinderen bezig te
iden, mee te nemen of bij zich te laten
men, zoodat de moeder zelf eens vnj kan
iben voor familiebezoek of anderszins
en niet het minst wat we kunnen
in, om anderer last te helpen verlichten,
is: helpen bij zieken.
Iet kan voor een zieke soms zoon ecnx
ittige afwisseling zijn, eens een poos te
rden verpleegd en verwend door iemand
het niet druk heeft, terwijl het voor hen
geregeld in de sfeer van de ziekenka-
r vertoeven evenzeer een weldaad (hoe-
na et altijd zoo gevoeld of begrepen) kan
om daar eens een tijdje van te \vw-
c'afgelost. Men hoeft wezenlijk geen spe-
le opleiding of zelfs maar aanleg te heb-
i om in dezen goed te kunnen voldoen,
öfdzaak zal altijd zijn een goede wil
een vriendelijke geest. Wie daarmee is
ïiftigd, helpt altijd veel meer dan een
Ier met de grootste handigheid, het
rkste plichtsbesef, maarprikkelbaar
neur.
k herinner me nog een geval bij kennis-
waar men vroeg in de vacantietijd een
el stel logé's had van uiteenloopënde,
ftijden, dioor omstandigheden juist alle-
al wat heel vroeg in dezelfde week aam-
romen-, van wie, reeds in die eerste
;ek een meisje van den bakvischleeftijd,
daar alleen was, omdat haar ouders op
waren, heel plotseling heel ernstig ziek
rd enniet vervoerd mocht worden.
ouders, die een buitendandsche reis
akten, kwamen zoo spoedig mogelijk te-
en zaten overdag dikwijls bij de zieke,
ar konden niet overblijven. Het waa,
ider dat toch al druk genoeg en het erg-
gevaar was toen reeds geweken,
aat ruu in denzelfden tijd nog een kind
de oudere logé's en een kind van de
nschen zelf, allebei een kinderziekte
jgen, waarmee ze ook aan de bedjes ge
iden werden al was het dan ook niet
raad ijk .Het huis was daarmee zoo vol
druk, dat men een verpleegster, stel,
die was noodig geweest, er om zoo te
:gen niet nog bij had kunnen velen,
ereen had dan ook te doen met de men-
die een reeds gehuurd zomerverblijf
ai een paar weken moesten laten leeg-
an tot het herstel, of mogelijk vervoer
zieken.
ai tocih ging alles prachtig. Een der
rhters had ook juist vacantie, een ande*
kwam vaak even helpen of stuurde haar
nstmeisje, omdat in het huis zelf de
e meisjes zooveel te doen hadden, dat
werk in de ziekenkamers er haast niet
kon, en zoo gleed alles nog rüstig door.
n ik dan ook dom genoeg was om, waar
der huisgenooten zich onwillekeurig
ontvallen, dat het wel 'n heele tegen-
l was voor allemaal, dat dit nu juist
de vacantie viel, daarbij op te merken:
en zoo jammer dat ze (de jonge moe-
van een der zieken), heelemaal niet ge
ld is iets te doen van huishouden of zoo
zal haar dat nu spijten", was dadelijk
enthousiaste antwoord: „Zij? ze is mis-
ien nog wel degene, die we 'het minst
i allemaal zouden kunnen missen, ze zit
i heelen dag in de ziekenkamers, dan
het eene, dén bij het andere kind. Met
onuitputtelijk geduld vertelt ze ven-
iltjes, belooft ze tochtjes na het beter-
rden en zoowel, zij is het, die maakt
verder alles zijn gang kan gaan en we
n zieken hooren roepen of bellen en ook
t aanhoudend iemand naar boven hoe-
i te sturen om te vragen of de zieken
t noodig hebben. Het zijn allemaal vei-
nde kinderen, die bij verpleging van een
emde stellig te kort zouden komen en
blijven ze rustig en tevreden in bed.
8 hoor X hebben we nu juist eens echt
haar waarde leeren kennen deze weken
in zoo hadden daar die menschen on-
de tegenvallers van onverwachte
waardoor hun eigen vacantie, wie
oor hoelang, werd bekort of mis-
wel heelemaal zou vervallen tocih
iede „vacaoitietijd", waaraan zij later
eenige spijt, ja zelfs met een zeiter
noegen konden terugdenken.
weten we allen, en ook uit het hoven
de geval zien we het weer: dat ver
lang niet ieders werk ia Maar o, met
"e wil kan men er zooveel van lee
men maar nooit begint met er te
ii uv«r té denken want dan houdt men
den koristen tijd maar vol. Vaak denkt
n: als het maar geen ernstige patiënt is,
ar misschien zijn de lichtere gevallen,
waarbij de patiënt zich niet ziek ge-
8g voelt om aldoor in bed te blijven lig-
i. nog wel de lastigste om te verplegen,
fflt het is wel zooals L. D. eens in „Op-
og" schreef: Hoewel we tegenwoordig
ernstige zieken ons niet meer zelf aan
verpleging wagen, maar dat liever over-
ge diplomeerden, die geheel voor
komen er in 't huisgezin toch altijd nu
dan lichte ziektegevallen voor, waar 't in
zekere en grootere mate van onze goede zor
gen afhangt, of de zieke spoedig bersten.
Veel lieide en veel geduid is er noodig bij
de verpleging van een zieke, maar uuar
'J niet klaar mee geen goede ver
pleegster zonder tact, opmerkingsgave en
gezond versland, dat ze bovendien weet
te gebruiken. Willen we werkelijk een zie-
goed mogelijk verplegen en alles
doen om 't hem zoo licht mogelijk te ma
ken, dan moeten we goed nadenken over
taak, over hetgeen we doen en laten
zullen en hoe we dat doen zullen,
't Is eenmaal voor een gezond mensch,
is hij nóg zoo van goeden wil, eenigszins
moeilijk om zich in den toestand van een
zieke in te denken en daarom is 't van be
lang enkele dingen in 't oog te houden,
waarover we hier een en ander zullen zeg
gen.
In de eerste plaats doen we natuurlijk
stipt wat de dokter heeft voorgeschreven,
maar dan meenen velen, dat 't hiermeo
dat alle verdere extraatjes en
bijzonderheidjes, nu ja, wel prettig en
comfortabel voor den zieke zijn, maar toch
feitelijk niets met z'n genezing te maken
hebben. Hat is echter een verkeerde ge
dachte. Ze hebben er veel, in sommige ge
vallen alles mee te maken.
Een van de voornaamste dingen bij zie
kenverpleging is b.v. rust. En tocih zijn er
zoo veel vrouwen, die met drukte, o, zoo'n
liefderijke drukte, de ziekenkamer binnen
komen en daar aldoor „druk" blijven
sken,
goede 1
de of dreunende stappen door de kamer,
evenzoo een beetje ruw of wild aanpakken
van hemzelf. Alles moet rustig en zacht
gaan in de ziekenkamer en ook in dat ge
deelte van het huis dat binnen het gehoor
van den zieke ligt. Geen krakende laarzen
haar taak berekend zijn, waardoor we de hooren in een ziekenkamer, liefst een paar
beste waaibongen krijgen voor een goed vilten pantoffels, waarmee we geruischloos
'erloop en spoedige genezing van de ziekte i00pen.
Nooit mogen we den zieke laten merken,
dat we haast hebben; dat irriteert een ziek*
zoo. Geen gejaagde, haastige bewegingen;
niet haastig hem „afhelpen", 't Kan natuur
lijk best gebeuren, dat we inderdaad haast
hebben, maar dat moeten we in stem noch
marnieren tot uiting laten komen. Uiterlijke
en innerlijke rust in de ziekenkamer is het
beste.
Evenmin laten we hem merken, dat z'n
verpleging heel wat extra moeite en druikw»
geeft. Later, als hij hersteld is, kunnen
er zooveel van vertellen als we maar wil
len, maar op 't oogenblik rui et 't Is voor een
zieke heel vervelend en neerdrukkend te
weten, dat hij zooveel moeite geeft, dat de
huisgenooten 't zoo volhandig hebben dooi
hem en zooveel meer werk dan anders. Be
gint hij er zelf over, dan stellen we 'm
rust op dat punt. Anders zal hij er
sohien toe komen om geen hulp in te roe-
pen als hij'die noodig iheeft, of niet willen
weten, dat hij ergens behoefte aan heeft
Wat wel in de ziekenkamer thuis hoort,
is opgewektheid. Met een opgewekt gezicht
gaan we er naar binnen, ook al voelen
ons niet opgewekt, want een zieke heeft
veel behoefte aan een prettig, opgewekt ge
zicht. Meestal heeft hij uit zichzelf, door den
ziekelijken toestand van zijn lichaam, nei
ging tot het omgekeerde. Daar moeten we
hem juist overheen helpen: opgewektheid
doet spoediger genezen, want de geestelijke
gesteldheid van den zieke is van buitenge
woon grooten invloed op zijn herstel, meer
dan over 't algemeen nog beseft wordt.
Vroeger dacht men, dat de medicijnen 't 'i
willen zoo graag den zieke met alles helpen f moesten doen; tegenwoordig komt
en zoo graag heel veel voor hem doen en j meer tot het inzicht, dat er eerst een gezon-
dan vergeten ze daarbijvoor 't voornaam- de ziel moet zijn vóór 't lichaam gezont*
ste te zorgen: rust, rust! in bewegingen, rust
in doen en laten, rust in stem.
Een zieke vindt 't zoo hinderlijk die ru
we, plotselinge bewegingen en geluiden; de
deur open maken met een harden ruk aan
de kraop, hard verschuiven van een stoel of
tafel, gerammel van kopjes en borden, har
kan worden.
Wanneer we dus iets vervelends hebben
in de huishouding, met anderen, in onszelf
we nemen 't niet mee in de ziekenkamer
en spreken er niet over. D&rr zijn we vóór
en boven alles verpleegster.
HAAKWERK OP KINDER-
KLEEDING
"Er 4ijn van die. dingen, die als het ware
voor de hand liggen, en die men toch soms
op oogenbliikken, dat het idee goed te pas
zou komen, zich niet herinnert, zoodat het,
vooral in een gemengde rubriek met een
zeer gemengd en wisselend lezerspubliek,
vaak nuttig kan zijn „de" dingen nog eens
op te halen.
Zoo i3 het bijv. met de moeilijkheid, die
„i ieder gezin met kinderen geregeld voor
komt: het uitleggen van de klein geworden
kleeren.
Het mag dan al waar zijn, dat tegen
woordig de dingen zoo goedkoop zijn, dat
men heel wat gemakkelijker dan vroeger
ertoe overgaat nieuw te koopen, maar, ten
eerste kón nog lang niet iedereen dat, en'
tien tweede zit men wel eens voor het geval,
dat 'n diuur, fijn jurkje, of een van bijzon
der aardige, handgewerkte, garneering of
een dat buitengewoon goed staaj, te nauw
en te kort wordt, terwijl men er graag wat
werk voor over' zou hebben, om het nog
eer goed draagbaar te maken.
Er zijn daartoe vele manieren, die voor
elk bepaald geval afzonderlijk moeten wor
den uitgekozen en toegepast.
Meestal zal men het kunnen vinden door
het aan- en tuseohenzetten van biezen of
reepen van gelijksoortige stof in afstekende
kleur.
Een manier echter, die heel vaak voldoet
en gemakkelijke precies passend is te
maken, terwijl ze het voordeel heeft, later
nóg eens een verdere vergrooting toe te la
ten, dat is het tusschenhaken van verschil
lend gekleurde stokjes- of vasten-toeren.
Eerst haakt men in de taille, die daarvoor
op de naad (als die er is) anders op die
juiste hoogte, wordt doorgeknipt, en smal
omgezoomd, bij wijze van ceintuur een rfl
toeren in de rondte, 't zij in één of twee, 4
zijj in veile verschillende kleuren.
Dan is het jurkje al dadelijk een heel
stuk langer. Moet er nu nog bovendien een
schil, dan voor nachtzak. Maakt men een
waschbaar overtrek voor theemuts, dan
kan men het patroon zelfs wel in één kleur
uitvoeren en alleen de omtrekken van vo
gel, vleugels en veeren werken zonder alels
dicht te borduren. Doet men dit laatste
echter wel, bijv. voor theemuts of kussen
in gedekten kleur, dan verdient het aanbe
veling om de kleuren zooveel mogelijk naar
de natuur te nemen en daarvoor de vogel
naturs of van gekleurde afbeelding eens
goed te beschouwen of desnoods een enkele
pauwveer te leenen of aan te schaffen en
die als voorbeeld te gebruiken.
Het zal, wanneer men een loodlijn recht
door het midden van de figuur trekt <*n
verder een rechthoek langs den omtrek tee
kent, niet moeilijk vallen de figuur zoo noo
dig, wat vergroot na te teekenen.
Men borduurt de omtreklijnen met steel-
steek of kettingsleek (dit laatste, wanneer
men de binnenzakken niet vult) en de bin-
nenvlakken met platte steek.
Om op dreef te helpen kunnen we nog
wel in 't algemeen wat kleuren aange
ven, maar om de juiste tinten te weten,
moet men ze natuurlijk op het fond gerst
vergelijken.
Men neemt dan voor de romp van de
pauw, blauw (het dwars gearceerde) de zij,
den (geruit) wordeji groen, liefst met „weer
schijn", verder: de kop wit of lichtgrijs met
donkerbruin voor de snavel en het boven
ste gedeelte bruin, ook voor de pooten, en
nog donkerder bruin voor de ondergrond
waar de vogel op staat.
De veeren neemt men bruingroen, blauw
groen en bronsgroen, afwisselend. De oogen
(dn de veeren) worden pauwblauw met
schitterend groen in de rand uitloopend.
De smal gearceerde streepen tusschen de
veeren maakt men groen.
En verder het beestje maar eens goed be
kijken. Op een lichtgroen fond zal dit bor
duursel mooi uitkomen.
'JAPONGARNEERING
Wie met 'n fijn en origineel ideetje zoekt
om een gladde japon te gameeren, die zie
maar naar bovenstaande afbeelding.
Men heeft daar van fantasiezijde geknipt
een groote en twee kleine driehoeken, die
twee volwassenen of twee kinderen in te
dragen en als het kleutertje loopt, kan men
het draagstoeltje opvouwen en in zak of
handtasch bergen ofin een bosch kan
men het ophangen als hangmat of schom
mel, voor dat geval dient aan den rugkant
echter ook een handvat te zijn. Men moet
dan natuurlijk nog langere banden of tou
wen bij zich hebben. Ook kan men de hand
vatten dadelijk zoo lang maken dat ze ook
over den schouder van de dragers zijn te
bies onderlangs den raad dan kan die een
gewone breedte krijgen, en hoeft niet zóó
leelijk lang genomen te worden, dat het
idee „verlenging" er zoo overheen ligt. Ook
langs dé schoudéf-naden en langs "armsga
ten kan men toeren haken en onderlangs
de mouwtjes.
Eenvoudiger, en ook wel aardig, zal het
staan, wanneer men voor de lengte geen
taiilletoeren noodig heeft, deze te laten ver
vallen en dan het lijfje van het jurkje mid
den-vóór door te knippen en er staande
toeren langs te haken, desnoods, als het
erg nauw geworden is, doet men dit ook
op gelijke afstanden links en rechts nog
eens.
Steeds diene men de doorgeknipte kan
ten met smalle zoompjes af te werken, daar
een enkele inslag niet solide genoeg is en
tooh wel haast even breed zal moeten zijn
als een smail zoompje.
Ook als opgelegd galon: voor eenvoudige
gameering, kan men dan in dwarse toe
ren stokjes of vasten gaan haken, met
zijde of fijne wol.
Het (haaksel zelf kan hoogst eenvoudig
zijn. Inplaats van uitsluitend stokjes of
vasten, kan men ook haken in groefjes, af
gewisseld met lossere bijv. twee (of drie)
stokjes (of vasten) een losse en dan wéér
twee stokjes, enz. Het zal van het mate
riaal afhangen, wat men het best kiezen
kan. In de volgende toer plaatst men dan
de stokjes boven de lossen van deze vorige
toer en omgekeerd de lossen boven de stok
jes. Voor 'het gebruik als galon, zet men la
ter, als men de vereischte lengten heeft,
langs de kanten nog een picotjes- of
schulptoertje.
langs de randen worden omgeboord met ef
fen zijde of smal zwart bandfluweel. Ook
de driehoeken zelf kan men van bedrukt
fluweel nemen, wanneer het een wollen of
fluweelten ja-pon' betreft.
Nu wórdeh.langs de ondermouwen de klei
ne driehoeken gezet (de rand in de naad,
of anders knipt men de mouw er voor ui).
De grootere driehoek zet men met een
inslag langs de voorzijde van de blouse of
japon, en dan kan het aanbevolen worden
ook de derde punt van de driehoek met
steekje te hechten. Halsrand en mouwzoona
werkt men nu ook af met dezelfde biesje*
en maakt daarvan vlugge steekjes voor de
manchetten en voor den top van de schuine
slaan, dat draagt natuurlijk nog heel
gemakkelijker. Zorgt men, bijv. door knoo-
pen met verschillende knoopsgaten of wel
door gespen, dat ze op verschillende lengte
zijn te verstellen, dan kunnen groote en
kleine dragers naast elkaar gaan, zonder
dat de baby scheef hoeft te hangen.
Wie de moeite neemt dit gedoetje te ma
ken zal ondervinden dat het, vooral als men
door mulle zandwegen en over duinen gaan
wil, het veel voor heeft boven een wagentje.
Het maken zelf is heel eenvoudig als men
het idee eenmaal heeft. Ik heb geprobeerd
het een beetje duidelijk udt te teekenen,
maar maten en zelfs verhoudingen zijn er
niet bij op te geven vind ik, het eene kindje
is smal en heeft een langer rugje, zoodat
het over een kort stoeltje zou heenhangen,
het andere is als een tolletje en zou onder
de rugleuning van een anders stoeltje mis
schien kunnen wegglijden..
Het is daarom aan te bevelen de stukken
eerst wat erg ruim te knippen, dan, om te
passen met flinke veiligheidsspelden of
hechtsels even ze aan elkaar te zetten. Het
eerste stuk is het zitvlak dat men wel het
best zal kunnen maken van linnen looper-
stof. We hebben het op de teekening aange
duid door de rechthoek a b c d, die bij een
dik kindje wel langwerpiger van model zal
moeten zijn dan ik hier nu aangaf. Dan
komt de reep voor de ruglleuning die men
zoowel van looperstof als van gewoon sterk
linnen kan nemen of kan laten bestaan uit
twee smalle banden die op verschillende
afstanden worden verbonden door korte
dwarsbandjes. Ik heb dit op de teekening
van de rugleuning (dat is de lange recht
hoek) door stippellijnen aongegeven. Deze
manier is omslachtiger maar zal voor heb
ben dat 't stoeltje dan minder warm is op
heette dagen. Nu worden de korte zijden van
de lange rechthoek stevig vastgestikt aan
de kanten van de eerste breede, zoo, dat a b
van de eene sluit op de lijn a b van de an
dere zoo ook c d van de eerste rechthoek
tegen c d van de tweede. De punten die ik
door de letters x aanduidde, hecht men dan
het sterke band dat men als handvat zar
gebruiken. In plaats van de korte slingers
die ik toekende, kan men heel lange banden
nemen, die dan echter op verschillende leng
ten verstelbaar moeten zijn (zie boven).
De andere figuur toont het stoeltje dubbel
gevouwen, daar zijn de stippellijnen, de
vouwen.
een „vanzelf' gaat er
niets.-.
Maar dit is nu het mooie, dit voel ik nu
als de perspectief van een werk dat naar
het uiterlijke slechts wat aardigheidjes of
praktische nuttigheidjes vertoont., aardig
heidjes, die ons bij elkander brengen
omdat, zooals ik reeds schreef in het aller
eerste nummer van deze Vrouwenrubriek:
het één band is, die ons allen bindt
Aan Mw. T. Een eenvoudig spreipatroon?
Ik dacht dat ik onlangs een reep had be
handeld. U vraagt nu reepen zonder aparte
rand, maar ik beschreef toen, hoe men er 'n
schulp meteen aanhaken kon, of bedoelde u
iets anders of hebt u dat haakpatroon ge
mist?
Uw andere vraag, hoe het komt dat
maizenapap na het siaan klonterig wordt
u bedoelt misschien alleen, dat ze het vocht
afscheidt? ja dat is een kwestie waar al
heel veel over geschreven is (niet in ons
blad) en die zich moeilijk schijnt te laten
erklaren- Men zegt wel en dit i9 het
middel dat het best van allen helpt, door
ouderwetsche kookster aan de hand ge
daan, (hier een hoeratje voor de conser
vatieven), dat het roeren met een houten
lepel die schifting voorkomt Het schijnt dat
de verschillen van metalen van lepel en
pan de werking teweegbrengen, ook al is,
zooals bij u, het koken gelijkmatig en zonder
klonten gelukt. Ik zelf heb het middel toe
gepast, ik roer altijd met gero-zilver en
meestal in ailuminium en had ook altijd op
pudding die een dagje stond, wat afschei
ding van het bindvocht, maar vond inder
daad dat na uitsluitend roer|o met hou
ten lepel dit niet meer gebeurde. Dus ook
het roomig kloppen, dat men bij het afkoe-
pudding of vla doet om er niet dat
„akelige" dikke vel op te krijgen ge
beurt dan met houten pollepel.
Probeert u dat ook eens. Bij gelegenheid
hoor ik wel eens van lezeressen als men
toch schrijft hoe dit middel haar is be
vallen.
Aan Mw. L. Dat krantennummer het
moet heel oud zijn, kon ik niet vinden, maar
dat model was recht, ik meende het hier
nog eens te beschrijven, zooals ik het wel
gesmaakt heb naar eigen idee- Daardoor
hebt u wat lang gewacht, maar nu ontv angt
u meteen iets. Ja, gaarne retour, niet naar
bureau, maar altijd naar adres dat als a f z.
op het drukwerk staat.
BORDUURPATROON
Het fraaie borduurpatroon, dat we hier
boven zien afgebeeld kan zoowel voor kus
sens, theemutsen, nachtzak enz. dienen, als
voor schrijfmap- of boekomslag.
In 'het eerste geval borduurt men natuur
lijk met fijner steek en meer kleurenver-
BABY-DRAAGSTOELTJE
Een heel aardig idee voor de zomervacan-
tie of wandeldagen als men kleine babies
meeneemt, is wat ik eens zag en nu hier
zal trachten te beschrijven. We weten im
mers allen wel, dat het, vooral in de steden
waar men soms familiebezoek brengt op bo
venwoningen, maar ook buiten, waar men
veel tramt of in de bus gaat met de klein
tjes, heel vaak niet te doen is om een wa
gentje mee te nemen. En een oververmoeid
kind op de kleine beentjes laten voortzeu
len, wil toch niemand graag vergen of aan
zien. Maar het is aan den anderen kant
van de moeder evenzeer ondoenlijk om zoo'n
kleintje altijd op den arm te nemen en
door de warmte een eind verder te dragen.
Ook wordt dit dan meestal heel gauw zoo'n
echte liefhebberij van bet kind dat de moe
der nooit meer rust heeft, en men ten slotte
niet kan nagaan of er dwinglandij of echte
I moeheid in het spel is.
Een oplossing van al die moeilijkheden is
het maken van eenvoudig en licht draag
stoeltje. Dit moet in hoofdzaak bestaan uit
twee gedeelten, breede banden. Op de eene,
die het breedst is, zit 'het kindje, de andere
gaat er achter langs heen. Hieraan kan
men dan twee smallere lussen of banden
maken voor handsvat. Het is een licht
werkje op zoo'n manier een kindje tusschen
ten t
gen én de
ten boter
4 stevige rUt
eetlepel slaolie,
kokend
sn(jd de
plakjes
160 gr.
Bere
in fijn
CORRESPONDENTIE
Aan Mw- M. Wat een vlugge briefschrijf
ster is U. Dank voor de tip in uw laatste
schrijven, maar ik heb dit toch heusch al
eens in dit blad besproken, al is het dan
wat lang geleden. Zeifs heb ik, toen ik
schreef over het praktische en gemakkelijke
van linnen spreien met een cretonnen rana
(ook zooals u nu zegt: een zeltde rand ols
de raamgordijnen, ik herhaal hot hier nu
u'O.een maar even voor lezeres soa wie het
evenals u mocht zijn omgaan), heb ik daar
bij nog andere ideéen gegeven, n.l. bet oj>-
naaien van cretonnen reepen diagonaals-
ge wij ze in schuine ruiten, of in over-
iangsche en dwarse reepen.
Wat het andere betreft: wees u maar nooit
ongerust over zooiets hier. Ik vond het hee
lemaal niet dwaas of onbegrijpelijk dat u
dat allemaal schrijven ging, wij vinden niet
zoo gauw iets gek- Ook hindert het niet,
omdat ik de menschen toch niet ken, im
mers, eerlijk gezegd, weet ik nu zelfs de
plaats niet meer waar het gebeurde. Op al
die bijzonderheden, plaats, persoonsnamen
enz. letten we hier eigenlijk nooit. Als ik
op een kantoor zat was het misschien iets
anders, dan zegt men gauwer eens iets tegen
elkaar, maar nu komen de brieven steeds
ongeopend bij mij, en kraaien nergens hanen
naar. (Deze dingen herhaal ik nu hier nog
eens, niet voor deze eene lezeres alleen, maar
juist voor vele anderen tegelijk. Alleen de
feiten zelf spreken tot me en daarom vind
ik het, al gaat het dan ook over totaal vreem
den, toch wel eens interessant om te hooren
dat en hoe! zulke dingen nog altijd 1
Maar ik zorg vanzelf wel (dat wordt op den
duur gewoonte) dat geen der schrijfsters
met het antwoord tusschen komen kan. Juist
omdat we zoo geheel buiten de familie, of
buren-, of kennissen-verhoudingen staan,
kunnen we hier zoo veilig-zwijgend alles
aanhooren en is het. voor velen een on
schuldige ontlasting van dingen die anders
wel eens lastige en gevaarlijke wegen
den gaan. Wil men wel gelooven, dat meest
al wanneer een brief begint: nu kom ik weer
eens met u praten, 'k heb in geen tijd
schreven, maar-., enz., dat ik dan naam
adres even nalezende, toch absoluut niet
weet, of herinner wie daar tegen me praat?
maar als het dan verder gaat..: U weet
wel dat we toen dat jongetje verloren heb
ben... of..-, u weet nog wel dat m'n dochtertje
zoo zwak was..., dan staat op hetzelfde
ment ineens weer het heele geval voor me
en zonder den naam te kennen of het ge
zicht van de schrijfster ooit gezien te hebben
zit ik opeens weer midden in het heele geval
is het me of ik in het gezin ben en er bij
behoor, ik zie de kindertjes rondloopen of
in hun bedje liggen precies zooals de moe
der ze de eerste maal beschreef, ik zie
moeder zelf, blij nu, omdat alles ten goede
is gekeerd maar ock vaak-... tobbende
zielsbedroefd, neen het gaat niet zoomaar
vanzelf, dat lezeressen vaak schrijven: ik
voel u zoo meeleven zonder dat u het met
woorden zegt.. Er zijn in den loop van den
tijd hier al heel wat brieven gekomen die
niet met droge oogen zijn te lezen, en
dat waren dan nog vaak juist de moedigste
vaak ook brieven die stellig onder tranen
soms weldadige tranen zijn geschre
ven.. en bij mij zijn er wel dagen geweest
dat ik aan één stuk worstelde met de groote
moeilijkheden in zulke brieven soms voor bei gevo'
HUISHOUDING EN KEUKEN
RECEPTEN
Italiaansche pasteitjes
ische kaas, wat
IHHVHWHu WMter.
vulsel125 Gr7 ham. u- el, 10 Gr.
neelle.
Voor het baklcen: een diep ijzeren pannetje
net frituurvet D.v. Delfla.
Bereiding: Hak, voor het deeg, het meel en
iet merg met elkaar tot het merg in zeer fijne
itukjes verdeeld Is; voeg er de geraspte kaas.
geheel te vorme
met meel besto
deeg was, het a
Tiende, ln
gesahik't om er
breedte, uit i
de 4 hoeker
takje peteri
alsof het feulleté-
geheel b.v. vier
i fareeballetje; breng
vat van de overgehouden e4-
het frituurvet lichtbruin en
en op grauw papier uitlekken
Lunchschoteitje met kaas.
eieren, 125 gr. geraspte kaas, L. melk
ld brood.
ding: De melk
i stijfgeklopt
eierdooiers, geraspte
hakte peterselie. Zoo warm mogelijk dienen.
Magere Juliennesoep
T one boter lichtbruin laten worden en daar
ln een diep bord vol soepgroenten langzaam
gaar laten stoven. Hlerbli 2 L. kokend water
met wat zout voegen en 60 a 75 Gr. sago of
rUst. Nadat de soep doorgekookt heeft, tot de
sago gaar is, word ende kaasballetjes toege
voegd: 1 ons geraspte kaas wordt vermengd
met 1 ons tarwemeel en ons gruttemeel. 20 Gr
ln lauw water opgeloste gist. een lepeltje «out
en L melk. Hiervan balletjes maken, pa-
neeren en ln boter bakken.
Varkensschijf braden
Varkensrollade of varkensschijf braadt men
op de volgende w«ze: 2 KG. varkensschtJf, 1
L. kokend water, 15 gr. zout, 50 gr. boter.
De rollade afwasschen met lauw water, zou-
50 a-r. boter. De rollade telkens bedruipen en
braden. Als liet vet bruin be-
worden langzamerhand L. water
gedurende 2 i
2 KG. is berekend
groot huishou-
eemt een 1 KG
rater en boter.
en dan natuurlijk de helft v
Lichter moet men een rollade niet nemen. Men
kan de rollade ook ln een diepe Uzeren pan
bovenop braden: dan moot het vleesch telkens
gewenteld worden.
PRACTISCHE WENKEN
Roest- en azijnvlekken uit wit
marmer verwijderen.
Roestvlekken worden met zuringzout uit
marmer gewreven. Azijnvlekken kunnen met
verdunden geest van salmiak ultgewasschen
Met zeepwater nawasschen en goed
tfspoclen.
Zu»arf emailte opfleuren.
ledikant of zwart gegmal1-
een nieuw aanzien krijgen,
flink overheen te WTÜvor
en gedrenkt ln paraflne.
F tin kantwerk kan men ni
chtlg wasschen in melk
ochtlg zijnde opstrijken. Doo
o kant dezelfde stijfheid i
Traploopers.
Om de loopers op de tredekanten het best
i beveiligen tegen te epoedlg slöten, neemt
op de tredekantei
i krantcnpaMer,
ordt de looper een stuk
zood*t een nieuwe plaats
>mt te liggen. Op de scher
onder den looper drledub-
