Dadelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken Hotel Pension Stadsdennen BINNENLAND. Gemengd Nieuws, N.Ï. HOUTHANDEL »A J. VAN SCHIJNCEL CO, abonnement: wmmi Per kwartaal 3.25 (Beschikkingskosten 0.15.) Per week 0-35 Voor het Buitenland bij Weke- lijksche zending 6.— Bij dagelijksche zending7.— Alles bij vooruitbetaling Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7Vi cent Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936 NO. 3413 ZATERDAG 25 JULI 1931 advertentie n: Van 1 tot 5 regels1.17V* Elke regel meer0.22Va Ir.giz. Mededeelingen .van 1—5 regels 2.30 Elke regel meer0.45 Bij contract belangrijke korting.. Vooi het bevragen aan 't bureau v. :rdt berekend 0.10 10e Jaargane p|it nummer bestaat uit VIER bladen EERSTE BLAD. OM EENHEIDSWILLE BROEDERLIJKE LIEFDE EN ONDERLINGE WAARDEERING I Kort achter elkaar verschenen lezens vaardige karakterschetsen van twee 1 boten uit onzen Christelijk-protes li'® antschen kring: één van Dr. A. Kuy- 9.73 één van Mr. A. F. de Savomin -ohman. Twee leiders van ons 2.48 jjk volksdeel, die zoo heel dicht bij el- ~;^jkaar stonden, en tusschen wie de af- «6!36 tand toch vaak zoo enorm groot leek. S Tot een bespreking van het laatstver- i-j.97 chenen werkje zetten we ons thans in deze politiek-stille tijd willen ve slechts een tweetal opmerkingen :n. naken, welke zich onder de lezing bij M ins opdrongen. Prof. Diepenhorst in zijn karakter- /}J chets van Dr. Kuyperde heer Van ^r<« lalsen in zijn werkje over Mr. Lohman tl aten geen van beiden onbesproken, dat n leze helden des geloofs op het laatst ran hun leven niet weinig vereenzaamd jjn. Dr. Kuyper sprak in zijn bloemrijke aal van het staan op „een eenzame wst"en daarin was in menig opzicht 2il [een overdrijving. Wij meenen, dat Prof. Diepenhorst n het beschrijven van de verwijdering o ver usschen Dr. Kuyper en zijn naaste Tienden een juister, om niet te zeggen crpeo vaardiger toon heeft aangeslagen dan Ie heer Van Malsen deed, toen hij lome iOhman tegenover zijn naaste politieke Tienden zette (wie de impulsieve na- uur van dezen schrijver en Lohman- ereerder kent, verstaat het beter) twer och het feit is niet weg te redeneeren, w°r lat deze groote mannen voor vereen- ida u aming niet gespaard zijn. Lag dat misschien in de lijn van de ontwikkeling der dingen; voert politie- Buel ce actie gemakkelijker dan arbeid op (oe mdersoortig Christelijk levensterrein rdamtot verwijdering en afscheiding? (of Het is mogelijk, zelfs waarschijnlijk. Ant Haar de waarheid is, dat deze twee rroote voorgangers op het laatst van ïun leven verder van elkaar afstonden, a. dan toen ze in heeten en broederlijk ge- nSha 'oerden schoolstrijd schouder aan schou Ier optrokken. De wederzijdsche per- M loonlijke waardeering bleef, al getuig- ie ieder van de twee er van op eigen, as verschillende wijze: doch voorts was er 3iosi jroot verschil in zienswijze en kijk op nsr" Ie brandende vraagstukken van de dag. «e n. yait de vereenzaming ook uit het ge- Ruj prononceerde in het optreden te ver- daren? Was de scheiding tusschen ieze leiders mede een psychologische Ni-ki lorzaak voor verkoeling in ieders eigen Raffing? Aie; Of, met andere woorden, heeft ons o. sin Christelijk volksdeel, bij al de liefde, welke het deze twee mannen toedroeg, toch nooit kunnen begrijpen, waarom ieder zijn eigen weg ging; rees er in ara iet onderbewustzijn van de belijdende oten1 poepen een meer sluimerend dan Debo lc^ef en dus vaag, maar toch reeël ver- d-lri set tegen deze scheiding? De stelling is te gewaagd, dan dat nre haar met volle vrijmoedigheid zou- 1 den durven poneerendoch het kan van asg beteeken is zijn om de historie ook eens 'van die zijde te bezien. Want vooral in 23 Jdeze veelbewogen tijd, welke voor Chris otterd telijke levensordening en politieke vas tigheid de vreeselijkste verrassingen kan brengen, is de eenheid en het een- drachtig optreden van alle Christ- veftn geloovigen van zoo uitnemende betee- dan kenis, dat we er wel zonder ophouden voor mogen bidden en zonder onder- Daten voor moeten getuigen. Kuyper en Lohmanin de grond der zaak joegen zij toch één doel na, al was itarrt^ei' verschil van opinie over de details. Een tegenstelling, welke zeker "niet [verbaast bij twee zulke sterke persoon- iteratJl'jkheden met zoo onderscheiden karak tereigenschappen en die ook voor een ideel verklaard kan worden uit de om standigheid, dat het Christelijk levens beginsel nauwelijks begon te wassen op |het publieke levensterrein. Waar twee zoekers uittrekken het 'vrije veld in, daar kruisen hun wegen elkaar zeer gemakkelijk en misschien loopen ze elkaar wel eens voor de_ voe ten, juist omclat zij eenzelfde doei na streven. Wij zeggen niet, dat zulks voldoende 1 verontschuldiging iswe zochten alleen naar een verklaring;'doch we voegen er onmiddellijk aan toe, dat het voor ons geen reden kan zijn om er ons «n te beroepen of in eigen kring niét 1 te voorzichtig om te gaan met de nood zakelijke eenheid- en saamhoorigheidv En zoo komen we vanzelf tot onze tweede opmerking. Ze is deze, dat wie spreekt of schrijft of handelend op treedt namens ons Christelijk volksdeel zich steeds weer voor de vraag heeft te plaatsen: bevorder ik waarlijk wél zoo veel in mijn vermogen is de eenheid onder de broederenOnder broederen dan te verstaan allen, die met ons wil len opkomen voor de eere Gods en dan niet alleen hen, die, levend in ander partijverband, iets verder van ons af staan, maar ook de anderen, die vlak in onze nabijheid verkeeren. Altijd besef fend, dat het beter is om vrijwillig naast elkaar te gaan staan, dan te wachten, totdat de gemeenschappelijke vijand ons naar elkander toe drijft. Dit geldt, als gezegd, voor hen, die leven in onderscheiden partijverband en het is goed, dat Dr. Colijn hierop in de Standaard nog eens nadrukkelijk ge wezen heeft in verband met wat de heer Van Malsen schreef. Men kan het lezen in het nummer van Woensdag en door algeheele overname wordt ons be doelen volkomen duidelijk. De driestar luidt als volgt: In zijn geschrift over De Savomin Lohman deelt de heer Van Malsen in een noot aan den voet op blz. 206 het volgende mede: „Den Zaterdag, vooraf gaande aan den Dinsdag van zijn over lijden, reide de heer L. mij: gisteren „heb ik den heer Colijn bij mij gehad en „die betreurde het, dat er zoo weinig „samenwerking was tusschen A.R. en „C.H. En toen heb ik gezegd: ja Colijn, „dat bejammer ik ook. Maar zoolang ais „door jullie geen voldoende waarborg ge- geven wordt voor scheiding van kerke- „lijke en politieke vraagstukken, zoo lang zal die scheiding blijven bestaan." Deze mededeeling moet dienen om aan te tooncn, dat de bewering, alsof de beer Lohman, vooral in zijn laatste levens jaar, naar liereeniging met de antirevo lutionairen zou hebben verlangd, niet zonder reserve mag worden aangenomen. Wij kunnen ons niet herinneren ,dat ooit van gezaghebbende zijde beweerd is, dat Lohman naar liereeniging met de A.R. verlangde. Wèl kunnen we onzerzijds verzekeren, dat hij de wen- s oh e 1 ij k h e i d daarvan heeft uitge sproken. Op den dag waarop de heer Van Mal sen doelt, den Vrijdag voor Lohman's verscheiden, heeft de heer Colijn den heer Lohman, op diens uitnoodiging, bezocht. Terwijl het aanvankelijk scheen alsof daartoe geen bijzondere aanleiding had bestaan, bracht de heer Lohman zelf ten slotte het gespi^k op de saamwerking tusschen beide partïjen. Juist is, dat de heer Colijn in dat ge sprek de geringe saarn werking betreurde. Juist ook, dat Lohman ongeveer de woorden gebezigd heeft die de heer Van Malsen vermeldt. Toch ontbreekt er aan de mededeeling iets. En dan doelen we niet op de poging van den heer Colijn om den heer Lohman te overtuigen van een bij hem aanwezig misverstand, dat vooral in de latere jaren zich bij hem had toegespitst Dat is trou wens voor het punt waarom het eigenlijk gaat, van geen beteekenis. Wat ontbreekt en niet ontbreken mag is een n o o d z a k e 1 ij k e a a n v u 11 in g Na eenigen tijd gesproken te hebben, beëindigde de heer Lohman, die vermoeid begon te worden, het onderhoud met te zeggen, dat de beide groepen bijeen hoorden en met van den heer Colijn de belofte tc vragen, dat deze zijnerzijds in 'elk geval alles zou doen om verbree ding der klove te voorkomen. Een belofte die, dat kunnen we wel zeggen, gaarne gegeven is. •En, naar wij meenen, ook gehouden. Ter wille van de volledigheid van de mededeeling van den heer Van Malsen schijnt deze aanvulling gewenscht. Om dat er uit blijkt, dat Lohman, in zijn al lerlaatste levensdagen, slechts vier dagen vóór zijn sterven, althans de wensche- 1 ij k h e i d eener liereeniging Deze herinnering aan Lohman is schoon. Hij was, politiek gesproken, min of meer een vrijbuiter. Maar de noodzakelijkheid, dat het Christelijk volksdeel ééndrachtig behoort op te trekken, woog hem zóó op de ziel, dat hij kort voor zijn sterven dit nog eens nadrukkelijk aan een ander partijleider wilde zeggen. Die leider verklaart nu, dat hü de be lofte om samenwerking te zoeken, gaar ne gaf en naar zijn meening in deze ook woord heeft gehouden. Dat willen we onderstrepen en vast leggen; dat is ook het beginsel, waar door wij ons in al onze persarbeid laten leiden: de eenheid van ons Christelijk volksdeel te bevorderen. Een eisch, welke voor allen geldt. Zoowel voor de voormannen in de groo te politieke partijen, als voor de leiders in de meest afgelegen dorpen. Wanneer, gelijk ons deze week nog bleek, er gevaar bestaat, dat in een ge meente met een rechtsche meerderheid in de raad, de wethouderszetels zullen toevallen aan de liberale minderheid, omdat onder de orthodoxe protestanten wantrouwen heerscht, dan is zulks niet te verantwoorden. Doch wanneer in eigen kring voor mannen door onnadenkendheid (zooals we gaarne aannemen) medestrijders grieven; dan is dat evenmin bevorder lijk aan de noodzakelijke broederlijke samenwerking, omdat de teerheid in de omgang er gemist wordt. Eerlijk en openhartig willen- we ver-1 klaren, dat het ons griefde, toen we iii De Standaard van Donderdagavond het volgende lazen; Aan den heer Idenburg is in zijn ver blijf in Zwitserland het volgend telegram gezonden: Namens Centraal Comité, Kuyperstich- ting, Vrije Universiteit, Eerste- en Tweede Kamerfractie, Dagblad Standaard, leden van verschillende andere Colleges en het Christenvolk van Nederland, waarvan wij ons de vertegenwoordigers weten, wen- schen wij U en de Uwen van heeler harte geluk op dezen dag van herdenking, dan ken voor den velerlei en gewichtigen ar beid dien gij in Gods kracht hebt mogen verrichten, bidden U bij het voortschrij den Uwer levensjaren des H'eeren bijstand toe en hopen hartelijk dat het verblijf in Zwitserlands bergen aan Mevrouw Iden burg en U de ook door ons hartelijk be geerde versterking van krachten brengen moge. w.g. Colijn, Heemskerk, Fabius, Van Dijk, de Wilde, Anema, Beumer, Van Grieken, Duymaer van Twist, Briët, Schouten, Sevcrijn, Verweijck. Ook met een herinnering aan de jongste Deputatenvergadering, welke andere verwachtingen deed koesteren, vragen we ons af, waarom in deze com binatie slechts sprake is van één C blad, dat met Idenburg één doel na streeft en één beginsel najaagt: de triumf van het Evangelie? Waarom wordt de breedvertakte Christelijke pers, juist door het te zeg gen, als het geschiedde, feitelijk gene geerd? Spreken Friesch Dagblad en Nieuwe Prov. Groninger, de Zeeuw en de bla den, welke van onze eigen persen loo pen, niet tot een zeer groot deel van het Christenvolk van Nederland, in dit ge val zelfs tot het grootste deel? Men weet de door ons hier genoemde bladen wel te vinden, als de heete verkiezings strijd daar is, of in het algemeen, wan neer de gemeenschappelijke vijand valt te bestrijden en antwoorden zij dan niet altijd: „Present, op ons kunt u reke nen?" Er ware meer van te zeggen, heel veel meer; misschien zou zelfs een waar schuwend woord op zijn plaats zijn; doch wij zwijgen, gelijk we in soort gelijks gevallen toch maar het liefste doen, want waarlijk, dit is niet het eenigste voorbeeld. Want ook het woord op zijn pas en terecht gesproken, zou aan de eenheid van ons Christenvolk schade kunnen doen. En die gaat ons boven alle dingen ter harte. Mogen allen, wie het aangaat, besef fen, dat ook door de onderlinge om gangsvormen tusschen verschillende or ganen van de Christelijke actie de broe derlijke verhoudfng bevorderd dient te worden. En dat het leiden van een volksdeel ook met tact dient te geschie den, wijl anders de weg onnoodige moeilijkheiden zal opleveren. treub en pop. Gisteren zijn plotseling twee oud-ministers overleden, die beiden in het jaar 1858 gebo ren waren: Mr. M. W. F. Treub en luitenant- generaal W. F. Pop. De eerste, financier en •econoom als weinigen, heeft bij wijze van spreken, tot zijn dood toe gevochten; de an der, militair van beroep, was veel minder strijdlustig van aard. Generaal Pop is kalm van sport tot sport de ladder der militaire bevorderingen opge klommen tot hij de hoogste b'oreikt had: luitenant-generaal en Minister van Oorlog en slechts als voorzitter der Bezuinigingscom missie bracht hij zoo nu en dan eenige roe ring in de politieke wateren; Mr. Treub daarentegen was een rusteloos kampioen van zijn jonge jaren tot de grijze ouderdom; even beweeglijk als de gespikkelde flapdas, welke onafscheidenlijk om zijn hals gebon den scheen. Met eere heeft Pop zijn krijgsgewaad, zoo wel als de ministerrok zij het slechts één jaar gedragen; een beheerschende positie als Treub heeft hij nooit ingenomen; wiens strijdlust nog zoo weinig gedoofd was, dat hij voor enkele weken het plan opperde om zich in...i1933 weer candidaat te laten stellen voor de Tweede Kamer. Treub deed alles met een exponent. Dat blijkt uit heel zijn levensloop, waarin vier hoofdmomenten treffen. Daar is in de eerste plaats zijn bestrijding van het socialisme: een taak, welke al thans van vrijzinnige zijde tot heden door niemand beter en radicaler is verricht. Geen wonder, dat de sociaal-democraten Treub, die niet als andere vrijzinnig-demo craten steeds verder naar de S.D.A.P. over- boog, tot het laatste toe als hun grootsten ijand hebben beschouwd. Want dat is het tweede hoofdmoment: de ongestadigheid van Treubs politieke rich ting, doch immer opschuivend van radica lisme naar conservatisme. Men zou hem een politieke wildeman kunnen noemen; want vandaag was hij vrijzinnig-democraat en morgen leider van de Economische Bond, elke alles behalve democratisch was. In politicis is hij dan ook meermalen en niet zonder reden met een windvaan .ver- TELEFOON 3 Schitterend gelegen In bosschen bij HARDERWIJK. Mooie Speeltuin Alle comiort VRAAGT PROSPECTUS geleken en juist daardoor zou hij nooit een man van invloed zijn geworden indien hij in de derde plaats niet zoo eminent knap en bekwaam ware geweest en indien hij ons land, vooral in crisistijd, niet zulke onschat bare diensten had bewezen. Zeker, het was hoovaardige taal. w elke hij sprak even na 't uitbreken van den oorlog „In Nederland zal geen honger geleden wor den"; en dit woord is slechts door Gods ge nade waarheid geworden; doch ons volk past hulde aan de nagedachtenis van dezen grooten doode, die zich met volle overgave van een sterk lichaam en een rijken geest gewijd heeft aan de belangen van ons land en zijn bevolking. Toen was Treub het krachtigst; het mooist was hij, die nimmer een tekort aan gevoel van eigenwaarde toonde, toen hij de poli tieke indiscretie beging om dc Koningin aan te wijzen als de persoonlijke initiatiefneem ster voor de stichting van het Kon. Nat Steuncomité, dat zooveel leed heeft verzacht. Na de oorlog is Treub al verder afgeweken van de democratische lijn, welke hij in zijn jeugd volgde en het vierde hoofdmoment, dat wij naar voren willen brengen, was daar van het hoogtepunt: zijn voorzitterschap van de Indische Ondernemersraad. De wijze, waarop hij deze functie vervul de, was ons dikwijls niet sympathiek; doch ook hiervan gold, dat hij alles deed met een exponent en met volle overtuiging. Daarom zeggen wij ook thans, met dank bare hulde aan wat hij voor ons volk gedaan heeft én met volle erkenning van zijn rijke verdiensten: Een groot man en een trouw vaderlander is heengegaan. NEDERLAND-BELGIE sp.rekingen hadden plaats gehad over de regeling der Nederlandsch-Belgische kw estie tusschen dr. H. Colijn en mr. Fr. van Cau- welaert, burgemeester van Antwerpen. Een aantal andere bladen hadden hetzelfde ol dergelijke berichten. Thans verneemt het Dagblad van Noord-Brabant „van betrouw bare Nederlandsche zijde", dat dit bericht in zoover juist is, dat er binnen afzienbaren tijd Inderdaad besprekingen tusschen beide ge noemde persoonlijkheden zullen gevoerd worden. Verder kon het blad „uit zeer goede bron" mededeelen, dat ook tusschen vertegenwoor digers van het Nederlandsche departement van Waterstaat en het Belgische ministerie van Openbare Werken besprekingen worden gevoerd. Naar het Vad. van welingelichte zijde ver neemt, is het bericht weliswaar voorbarig, maar kan het toch ook niet worden tegen gesproken. INVOER VAN BOTER Bepaald is, dat het kantoor van invoer rechten te Groningen wordt opengesteld voor het doen van aangifte ten invoer van boter in het vrije verkeer. DE INDIE-POSTVLUCHTEN Te Zwyndrecht is het sjalottenschillen een tak van huisarbeid, waarmee nog wel een duitje wordt verdiend. Wat merkten de bewoners van het tuindorp Meerdervoort echter? Dat de uitjes ditmaal zeer klein van stuk waren, zoodat deze by het schillen bewerkelijker waren dan de gewone normale maat. De wensch van de schilsters en schillers was nu, dat zij 5 cent in plants van 4 cent per K.G. zouden ontvangen. Onder geen voorwendsel was men van plan de uitjes te gen 4 cent te schillen, zoodat men van een sta king kon spreken. Teneinde zulks kenbaar te maken trok een aantal belanghebbenden er op uit, voorafgegaan door een speler op een mondharmonica. Intusschen maakte men als niet gemusiceerd werd, propaganda, om onder geen beding voor een lageren prijs dan 5 cent uitjes te willen schillen. Spoediger dan men kon verwachten was deze zaak tot een oplos sing en besloot de werkgever 5 c. te betalen. AAN DE GEVOLGEN BEZWEKEN. Het 6-jarig zoontje van v. G. te Waddinx- veen, dat door een auto werd aangereden, is in het Ziekenhuis te Gouda aan de bekomen venvondingen overleden. DE NOODLOTTIGE BRAND TE HEENVLIET ONDERZOEK NAAR DE OORZAAK OUDSTE ZOON GEARRESTEERD Het heele dorp in beroering Politieonderzoek. Gistermiddag is, naar de Tel. meldt, het parket samengesteld uit Mr. Reumer, Sub stituut-officier van Justitie te Rotterdam en Mr. Huygen, rechtercommissaris in lleen- vliet aangekomen, om bij de nog rookende puinhoopen van liet boerderijtje van de weduwe C. de Bakker, een onderzoek in te stellen. Tevens waren aanwezig de liee- ren H. W. Alberti, commissaris van politie, te Maassluis en J. A. W ay. eerste technisch ambtenaar van de afdeeling brandblusch- middelcn der Rotterdamsche brandweer. Men heeft geruimen tijd doorgebracht te midden van het puin. De deskundigen konden op dit moment onder geen omstan digheden een vaststaand oordeel uitspreken over het ontstaan van den brand of het aan geven van de plok waar de brand ontstond. Daarvoor zal men moeten afwachten tot alles is uitgebrand en het puin verwijderd is. Men zal dus de rookende puinhoopen eenige dagen onder bewaking stellen, daar na alles ontruimen en vervolgens nauw keurige opmetingen doen. De drie slachtoffers zijn dc 16-jarige zoon Maarten, de dochter tjes Hugorina en Willy, resp. 12 en 7 jaar. Het bericht van gisteren was dus niet ge heel juist. Hun verkoolde lijken zijn uit de puinhoo pen van het geheel neergebrande huis tc voorschijn gehaald. Den zoon Maarten heeft men aangetroffen, half uitstekend uit het dakraam waardoor hij tevergeefs ge tracht heeft te ontkomen. Begrijpelijkerwijs heeft deze heele gebeurtenis in Heenvliet de gemoederen zeer in beroering gebracht De oudste zoon, Isaac de Bakker, werd op het terrein, van den brand aan een uitvoerig verhoor onderworpen. Hij moest verscheidene aanwijzingen geven. Hierbij kwam naar voren, dat niet in Mei, doch eerst veertien dagen geleden het boerde rijtje verzekerd was. Voor eenigen tijd was de verzekering door de Maatschappij Koning en Boeke opgezegd, omdat, naar dc mecning van een deskundi ge der maatschappij, vijf electrische broed machines niet goed waren geplaatst. Ze stonden n.l. slechts twee meter van de schuur. Bij de Nederlanden was daarna het pand kort geleden opnieuw verzekerd. Het wekte voorts bij de politie eenige be vreemding dat liet schrijfbureautje waarin zich de papieren der brandassurantie bev« den, tijdig in veiligheid was gebracht geheel onbeschadigd was opgeslagen in dc schuur, waar men Isaac aantrof. Voorts kan Isaac moeilijk de verklaring geven van het feit. dat het raam waardoor hij beweerde gevlucht te zijn, voor zijn 16-jarig broertje Maarten te klein was. Men vraagt zich af hoe het mogelijk is dat een raam, waardoor een volwassen man kan ontsnappen voor en 16 jarigen knaap te nauw bleek te zijn. Ten slotte heeft men op last van den sub stituut-officier van Justitie, Mr. Reumer van Rotterdam, Isaac, ter plaatse van het onheil gearresteerd en vervolgens onder bew twee veldwachters per auto naar liet raadhuis te Heenvliet overgebracht om ver volgens naar Rotterdam te worden vervoerd. Dc leden van het parket begaven zich naar Oudenbosch om van de weduwe C. de Bak ker, de moeder van Isaac, nadere bijzonder heden over de ramp te vernemen. Verdere bijzonderheden. Aan het bovenstaande kunnen we verder nog toevoegen, dat, naar het Daghl. van Rot terdam verneemt, de man van de wed. de Bakker óngeveer andcrl^Uf jaar geleden is overleden, dat zij zelf pl.in. 50 jaar is, en met ijf van liaar twaalf kinderen, waarvan som migen zijn gehuwd, in het huis woonde. Be halve de oudste van deze, Isaac, ontkwam n.l. ook de 9-jarige Cornelis, die met zijn moeder beneden zijn slaapgelegenheid had. De weduwe had een klein veehoudersbedrijf, waarmee liet niet erg voor de wind ging den laatsten tijd, zoodat het algemeen bekend was dat het gezin in moeilijke omstandig heden verkeerde. De zoon Isaac had voorts schuld van f 600 en had juist 's daags tevoren een aanmaning gekregen om bin nen tweemaal 24 uur die te betalen. Omtrent het verloop van den brand deelde I. de Bakker mede dat hij spoedig na het te bed gaan was wakker geworden door liet geluid der knetterende vlammen. Het vuur was toen al op zolder. Hij maakte alarm en wist zich daarop door het zolder- ipje te wringen en zoo te ontkomen. Buren waarschuwden brandweer, burgemees ter en veldwachter, maar toen deze kwamen, iel er reeds niets nveer te redden. De moe der zeide, wakker geworden te zijn door ge roep van haar zoon Maarten. Isaac echter beweerde dat de verbrande kinderen niet hebben geschreeuwd. Een en ander doet ver moeden, dat Isaac niet op den zolder heeft vertoefd, en dat misschien heel zijn klauter- partij door het dakraam verzonnen is, te meer, waar het toch vreemd is dat hij er wel door wist te klimmen maar zijn 16- jarige broer niet en ook niemand der buren hem door liQt raampje naar buiten heeft zien komen, hoewel het nog geheel intact toen ze naar het brandende huis kwa men aanloopcn. Isaac liep toen al langs de 'eg. Ook is het verleden van den aanvankelijk HELPT ALLEN MEE ONS BLAD IN DE GEZINNEN TE BRENGEN WAAR HET BEHOORT Voornaamste Nieuws. (blz. 1) Besprekingen o\er de Nederlandsch-Belgi- scln kwestie tusschen Dr. Colijn en Mr. van Cauwelaert. De brand te Heenvliet. De oudste zoon van de wed. B. werd gearresteerd. (blz. 5) 0\erleden zijn de Oud-Ministers Prof. Mr. M. W. F. Treub en \Y. F. Pop. Algera. Synode der Ned. Herv. Kerk, 9e zitting. (blz. 6.) De commissie van deskundigen heeft de maatregelen tot uitvoering van het Hoover- plan ter hand genomen. Te Scvilla (Spanje) worden de gevechten op de daken voortgezet, waarom opdracht is gegeven alles met vliegtuigen en artillerie te bombardeeren. Revolutionaire beweging in Chili (Zuid- Amerika). Spionnage voor de sovjets in Roemenië. Yrecselijke ramp te Pittsburg (Amerika), waar vijftig oude menschen verbrandden. De Pooltocht van de „Graf Zeppelin", (blz. 9). Morgen is het 350 jaar geleden, dat Filips II als Heer der Nederlanden werd afgezworen. Slotartikel over de Duitsche crisis en de gevolgen voor ons bedrijfsleven. HARDNEKKIGE VERSTOPPING, dikke- darmcatarrh, opgeblazenheid, maagstoringen, i ulocdstuwingen, traagheid van den lever i® a(Jcrs' Pd11 hi den heup, worden door het gebruik van natuurlijk „Franz-Josef'-bitter- ater s morgens en *s avonds een glaasje - weggenomen. Bij Apoth. en Drog. verkr. verdachte niet geheel zonder antecedenten. Hij stond niet al te gunstig bekend en was wegens diefstal te Didam in dienstbetrek- king gepleegd, reeds eerder met den rechter in aanraking gekomen. Hooibroei als oorzank van den brand moet als uitgesloten worden geacht, daar er slechts weinig hooi aanwezig was, terwijl ook kortsluiting den brand niet kan hebben teweeggebracht, omdat er geen electrische leiding is (de boerderij ligt m de polder on geveer drie kwartier van Heenvliet). De drie verkoolde lijken zijn geborgen in liet lijkenhuisje op de begraafplaats. ROTTERDAM INSTALLATIE MR. C. L. GRATEMA ALS KANTONRECHTER. Gistermorgen is bij den aanvang van de zit ting voor strafzaken van het kantongerecht de nieuw benoemde kantonrechter mr. C. L. Gratema, in tegenwoordigheid van eenige le den van de rechterlijke macht en van de balie, v*an een vertegenwoordiger van het O.O. en m leden van parket en griffip geïnstalleerd. De kantonrechter, Mr. J. A. van Schelven, heeft, nadat de griffier voorlezing gedaan had van het proces-verbaal van de benoeming, namens zijn ambtgenooten mr. Gratema geluk- gewenscht en gezegd, dat deze benoeming een voldoening is geweest voor de ambtgenooten, omdat mr. Gracema op rechtsgebied een be kenden naam heeft, en hij zeker de traditie, aan diens naam verbonden, zal willen voort- Mr. van Schelven herinnerde er aan, dat mr. Gratema zyn loopbaan by het kantonge recht had aangevangen, en de ambitie, die hij steds voor het ambt van kantonrechter heeft gevoeld, geeft den waarborg, dat mr. Grate ma een volledige bevrediging zal vinden in de vervulling van het ambt. Namens het parket heeft de ambtenaar van het O.M., mr. G. E. Langemeyer, zich bü de woorden van mr. van Schelven aangesloten. Men kent mr. Gratema als een welwillend en zakelijk man. Twee kwaliteiten die hem in staat stellen het hoofd te bieden aan de cri- tiek, waaraan een kantonrechter bij zijn vaak moeilijke beslissingen, bloot staat. Ook Spr. wenscht mr. Gratema toe dat hjj voldoening moge vinden in de vervulling van het ambt. Namens de deurwaarders by het kantonge recht heeft de heer A. A. van Arnhem, den nieuwen kantonrechter hartelijk welkom ge- heeten. DE GAGES DF.R KOOPVAARDIJ- OFFICIERBN. De leden der beide organisaties van koop- aard ij-officieren zijn opnieuw bijeengekomen teneinde over het nieuwe voorstel van den Rond van Werkgevers in de Koopvaardij te beslissen. Besloten werd aan de oorspronkelijke door den Bond van Werkgevers voorgestelde gage- •erlaging voor de hel ft tegemoet te komen. Deze beslissing is den Bond van Werk gevers medegedeeld cn de houding, die de Bond hiertegenover zal aannemen, moet thans worden afgewacht. NASSAUHAVEN B0ERENGAT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 1