|licHuit jTrihsrUjr QTonrnn t Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken BINNENLAND. HEVEA FIETSBANDEN ABONNEMENT: Per kwartaal 3.25 (Beschikklngskosten 0.15.) Per week 0.25 Voor het Buitenland bij Weke- lijksche zending 6.— Bi] dagelijksche zending7.— Alles bij vooruitbetaling Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7% cent Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar NO. 3402 Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936 MAANDAG 13 JULI 1931 ADVERTENTIE N: Van 1 tot 5 regels1.17VS Elke regel meer0.221/a Icgez. Mededeelingen van 1—5 regels 2.30 Elke regel meer0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan 't bureau wordt berekend 0.10 10e Jaargang Dit nummer bestaat uit DRIE bladen EERSTE BLAD. HET PETITIONNEMENT VAN DE DAGBLADPERS Naar aanleiding van het feit, dat ook ons blad opwekt het zoogenaamd ontwapenings petitionnement van de Nederlandsche Dag bladpers te onderteekenen, bereiken ons vele ingezonden stukken. Zulks verbaast ons niets. Eerstens komt een zaak, waarvoor men in Nederland nationaal kan samenwer ken, niet al te vaak voor. Zaterdag j.l. spra ken in Londen voor hetzelfde ontwapenings- i doel op één vergadering de drie grooto j Engelsche politieke leiders. Bij ons, zoo is wel eens spottend gezegd, durft men al- Heen op het kerkhof bij begrafenisplechtig heden de verschillen heel even te vergeten. En ook bij jubilarissen, die niet jong meer zijn. Hoe ouder de persoon, die het midden punt is van een jubileum, hoe gemakke- i lijker het dan gaat. Het kost dan soms wei 1 eens eenige moeite om het verleden nog in het juiste historisch licht te zjen.' Laat dit nu lichtelijk overdreven zijn, ernaar hoogtepunten voor het'nationale leven komen hier te weinig voor en dit doet ions schuw staan tegenover de 'enkele gele- genheid, dat het werkelijk gaat. T w e e d e n s is het belangrijke vraagstuk van beperking der bewapening in ons land bedorven door de actie van de ijveraars voor eenzijdige ontwape- ning. Wordt men nu, zoo is hier en daar de vrees, niet door dit petitionnement den weg opgedreven van deze, voor ons onaan vaardbare actie? Natuurlijk gaat het niet op hl de stukken op to nemen. Wij kiezen een tweetal uit De heer M. Grashoff te 's-Graven- fa a g e schrijft ons: U zoudt mij verplichten met eenige na- j dere toelichting inzake het „petitionne- I ment". Dr. H. Colijn, handelend over de Vol- kerenbond-Vredesactie, zegt in „Bouwen eh Bewaren", het weekblad van. de Bond; 1 van Meisjesvereenigingen op G.eref. Gr. (12 Juni 1931) „Volgens die bepaling zijn de leden van „de Volkenbond verplicht hun mili taire bewapening terug te brengen tot „een zoodanig minimum als vereenigbaar „is met de nationale veiligheid. „Een objectieve maatstaf om te bepalen „waar voor ieder land die grens gelegen 'is bestaat natuurlijk niet. Het oordeel „daarover loopt van land tot land uiteen. "Het eenige wat men zeggen kan is, dat „men geen ontwapening op het oog tiad en dat ook niemand thans daaraan j „denkt „Niemand? Daarmee bedoel ik de ver- „antwoordelijke regeeringen. Gold dit „niemand" nu ook van de groote volks massa's dan zou er nóch gevaar zijn „voor teleurstelling nóch voor schade. „Maar zoo is het niet Er kan in den 1 „laatsten tijd geen vergadering worden „gehouden of men hoort er spreken over I „de ontwapeningsconferentie van I „1932. De psychologie van de massa werkt ",nu eenmaal zóó, dat daaraan voorstel lingen worden verbonden die ver uit- I „gaan boven wat redelijkerwijze te hopen is. En het gevaar daarvoor neemt toe "naarmate men de menschen actief bij de „propaganda voor het onderstelde doel i „gaat betrekken. I „Dit moet in het eind op teleurstel- i „ling uitloopen. Ontwapening komt ,in 1932 zelfs niet ter sprake. Het zal gaan om de vraag of wederzijdsch „en gelijktijdig de huidige bewape „ningen voor vermindering vatbaar „zijn en indien niet alle voorteekenen be driegen zal men bijzonder tevreden moe- „ten zijn als er een geringe verminde- „dering komt" Tot zoover letterlijk Dr. H. Colijn. De schrijver gaat dan verder door er op te wijzen dat de politieke at mosfeer van Europa niet toelaat meer te verwachten en zegt dan o. a.: „Ik persoonlijk geloof in een toekom stige vermindering van bewapeningen. „Maar nu nog niet. Nog niet in 1932", waarna hij die meening verder adstueert. Nu wekt U met de andere bladen in Nederland ons op een petitionnement, te teekenen aan „de ontwapeningsconferen tie in 1932 te Genève te houden" terwijl Dr. H. Colijn zegt: ontwapening komt in 1932 zelfs niet ter sprake." i u wekt op om te, adresseeren voor „die maatregelen die tot ontwapening der na ties zullen leiden". Dr. H. Colijn zegt: „de z.g. ontwape ningsconferentie dit misleidend woord, dat ieder onzer trouwens in een onbewaakt oogenblik wel eens gebruikt" en hij besluit zijn ge noemd artikel met de woorden: „Er ge beuren dan te Genève ganschelijk geen "groote dingen", terwijl hij waarschuwt te°-en een actie „die onvermijdelijk hoo- „gere verwachtingen wekt dan bij moge lijkheid vervuld kunnen worden." Ik hoop, dat U het mij duidelijk kunt maken, maar ik begrijp hier niets van. Is er een ontwapeningsconferentie of niet? Is een adres voor het „nemen van maatregelen die tot ontwapening der na ties zullen leiden" een redelijk adres of een utopie, gelijk te achten met een adres aan een geneeskundige conferentie om die maatregelen te nemen die leiden tot af schaffing van alle kwalen? spatieering van mij. Heeft U, gelijk met Uw actie en Is Dr. H. Colijn er volkomen naast? Of zit de fout bij mij en las ik.verkeerd? U zoudt mij met inlichtingen zeer ver plichten. Direct hierop laten wij volgen een schrij ven van den heer C. v. d. P1 o e g, te Eind hoven, luidende: Met belangstelling nam ik kennis van de reeds een- en andermaal in Uw blad geplaatste oproeping, om door handteeke- riing het petitionnement voor internatio nale ontwapening te bekrachtigen. In 't algemeen reeds is dé wijze waarop de adhaesiebetuigingen voor een petition nement worden verkregen van dien aard, dat men vaak het beste doet, door er een afwijzende houding tegenover aan te ne- Dat in de eventueele stroom van getee- kende verzoeken een wensch tot uiting komt tot internationale ontwapening, valt moeilijk te ontkennen, maar het moet toch eenige verwondering wekken, dat die wensch tot uiting gebracht moet wor den in het aan te bieden petitionnement. Men zou de vraag kunnen stellen, wie, met herinnering aan den wereldoorlog in principe niet voor vrede en consequent dus ook niet voor internationale ontwa pening zal zijn. Iedereen immers, want niemand zal met bezinning zich voor den oorlog met al zijn ellende verklaren. Wanneer het waar is, dat zoovele staatslieden herhaaldelijk en met klem hebben aangedrongen op het handelen overeenkomstig den wil, die onder de vol keren tót uiting komt, dan mogen wij dus dat algemeen verlangen te Genève bekend veronderstellen. Is het dan niet zóó, dat men, zoovaak de kwesties van oorlog en vrede, van be- wapenning en ontwapening in de daar toe bijeengeroepen conferenties ter sprake worden gebracht, deze zaken bespreekt, rekening houdende met het gemeenschap pelijk gevoelen, dat ten opzichte van het oorlogsvraagstuk in alle rangen en stan den van het volk leeft? Heeft dan niet elke natie en elk volk zijn vertegenwoordiger, om deze belangen te bepleiten? Is dan tot nu toe de wil der volkeren, genegeerd? We vragen dit slechts omdat wij van meening zijn, dat waar de vertegenwoor digingen der verschillende volkeren tot nu toe niet tot overeenstemming konden komen, er gegronde verwachtingen zijn, dat het aan te bieden petitionnement in dit opzicht geen invloed ten goede zal kunnen uitoefenen. Den heer Grashoff zouden wij kunnen ant woorden, dat hij wellicht beter had gedaan zich regelrecht tot den heer G o 1 ij n zelf te eenden, 't Heeft nu iets weg van den een tegen den ander te willen, uitspelen, wat na tuurlijk niet de bedoeling was. Wij zijn echter zoo gelukkig wij achten dit een geluk, omdat heel wat briefschrijvers .Bouwen en Bewaren" erbij halen den heer Colijn zelf te kunnen laten spreken. In De Standaard van 7 Juli j.l. kwam een driestar voor, welke wij, gezien inhoud en stijl van de hoofdredactie afkomstig ach ten te zijn. Hierin wordt het petitionnement der Dagbladpers krachtig aanbevolen. Wij némen haar hierbij ook over. MEEDOEN. In ons nummer van heden en in die van enkele volgende dagen vinden onze lezers een formulier, dat we hun verzoe ken te teekenen. Plet geldt onze belangstelling daardoor uit te drukken voor de z.g. ontwapenings conferentie, dié te 1932 te Genève staat gehouden te worden. Men zou het kunnen noemen een n a- tionaal petitionnement gericht aan de machthebbers, die straks zullen beraadslagen over de middelen om te ko men tot beperking der bewapeningen. Hadden wijzelf de redactie kunnen vaststellen, dan zouden we liever niet van ontwapening gesproken hebben, om dat men daarmee iets vraagt wat, naar ieder wel weten kan, niet in de bedoeling der conferentie ligt. Maar het gold hier een gemeenschappelijk optreden der ge- heele Nederlandsche dagblad pers, die het geheele volk bereikt, en daardoor in staat is op imponeerende wijze de stem van dat volk te Genève te doen hooren. Wilde die poging slagen, dan moest ook een formule gevonden die ten slotte door allen kon worden onderteekend ep, let tend op het hooge ideale doel, dat men op het oog had, kwam muggenzifterij niet Intusschen moet thans ook ieder, die de beweging in de richting van ontwa pening wèlgëzind is, door zijne hand- teekening aan het slagen van het peti tionnement meewei'ken. Wij wekken onze Standaardlezers daar toe van harte op. Ook al weten we, dat de wereld, thans vooral, ook aan nog wat anders behoefte heeft Aan verdwijning n.l. van de vele wrijvingsvlakken die de oorzaak zijn, dat de landen hunne sterke bewapeningen zoo ongaarne verminderen. De erkenning van dit laatste verhindert intusschen niet, dat wij aan de op touw gezette massale volksbeweging volgaarne meedoen. Wij twijfelen niet, of de heer Grashoff is het met ons eens, en ook de andere brief schrijvers, indien wij meenen niet de ver plichting te hebben de artikelen uit Bou wen en Bewaren en uit De Stan daard met elkaar in overeenstemming le brengen, indien zulks niet het geval mocht zijn. Is dit straks noodig, dan zal de heer Colijn dit. wel doen, en het zal hem niet zwaar vallen. Wij mogen thans nog even op de zaak zelf ingaan. Eerst een kort historisch overzicht De Nederlandsche Dagbladpers vereenigt op een zeer kleine uitzondering na alle uitgevers van dagbladen hier te lande. Dit is mogelijk, wijl zij, in onderscheiding van elke echte vakbond, door haar-statü- ten verhinderd is bindende besluiten te ne men. Haar sterkte steunt op onderlinge af spraken of zoogenaamde gentlemen's agree ments. Op haar laatste algemeene vergadering, 10 Juni jongstleden, dienden negen leden van onderscheiden politieke richting een voorstel in tot het voeren van een petitionnements actie, als thans aan de orde is. De heer H. D i e m e r achtte aanneming van zulk voor stel zonder meer ongewensoht. Nederland is een vredelievend land; ontwapend als wei nige. Moet er een petitionnement kómen, dan is inderdaad de dagbladpers, welke al len bereikt, het aangewezen lichaam. Echter wilde de heer D i e m e r eerst weten, of men aan het Departement van Buiten- landsche Zaken zulk een actie welge zind was of niet Meende men daar, dat de uitkomst het werk onzer mannen, als Jhr. Loudon en Prof. mr. V. H. Rutgers zou kunnen bemoeilijken, dan moest afgezien van elke actie. Zag Buitenlandsche Zaken er heil in, en is eenheid te bereiken over de formule, dan rust hier op de dag bladen een plicht In dezen zin is besloten. Een commissie tot onderzoek en uitwerking werd benoemd. Voor de protestantsch-christelijke bladen werd de heer D i e m e r aangewezen. Waai deze verhinderd was, kwam in zijn plaats de heer C. G. de V1 u g t van D e S t a n- d a a r d. Op het Departement van Buitenlandsche Zaken stond men zeer sympathiek tegenover de bedoeling. Men zag er een steun in voor de Nederlandsche gedelegeerden. Omtrent de te gebruiken formule werd tot overeenstem ming gekomen, 't Spreekt vanzelf, dat wan neer het verzoekschrift door anti-revolutio nairen en christelijk-historischen ware opge steld, de redactie anders zou hebben geluid. Ook thans nog had ons blad kunnen wei geren mede te doen. Geen enkel bindend be sluit legde ons een verplichting op. Nu wij overtuigd waren, dat onze Regeering met welgevallen de dagbladactie gadesloeg, meenden wij haar krachtig te moeten steu- pen in haar uitgesproken vredespolitiek, daarnaast verheugd, dat er nu ook eens b ij na nationaal kon worden opgètrokken. Maar ook overigens waarom het te ver zwijgen? waren wij verheugd, onze men schen., dié zulks dan wenschen, in de gele genheid te stellen, een daad te verrichten. Het lijkt zoo klein, maar voor velen is hét een groote voldoening, en ook, een hande ling, waarover zij den zegen des Allerhoogst en. kunnen afsmee- ken. Jaar en dag hebben wij nu gedebatteerd in onze courant met eenzijdige ontwapenaars uit het linksche kamp, maar ook, en dat viel ons veel zwaarder, met vrienden uit eigen kring. Want ook bij ons loopen 'er velen, zeer velen rond, die geen raad weten met het oor logsvraagstuk, ouderen en jongeren, maar vooral jongeren. Wat hebben wij niet vele ingezonden stukken opgenomen en van een onderschrift voorzien en wat hebben wij niet vele brieven persoonlijk beantwoord. Men mag ze toch niet laten gaan, welke wanke len. En altijd door dat verwijt tusschen de regels door, dat de Christenen niets positiefs stellen tegen den krijg. Onjuist, gelijk hét daar staat, maar toch volgens ons oordeel en wij zitten jarenlang in het vraagstuk, is dezen bij veel Christenen slechts één stuk lijdelijkheid. Zeker, wij Christenen, gelooven niet aan een storelooze vrede hier beneden. Maar ge lijk Nedexdand zelf nu een eeuw lang in vrede leeft, kan toch met Gods hulp ook de wereld der groote volkeren een tijdperk van vrede tegengaan. En dit is, zal niet de chaos deze beschaving wegvagen, absoluut nood zakelijk. Hoe eeuwenoude culturen kunnen verdwijnèn, weet elk ontwikkeld mensch uit de historie. Wie als reiziger op de plaatsen gedwaald heeft, waar eenmaal zulk een cul tuur bloeide, en zelf waren wij zoo gelukkig, acht een ineenstorting van de huidige be schaving, als de bewapeningswed- s t r ij d wordt voortgezet, geen onmogelijk heid- Dat gevoelt vooral het jonge geslacht, als het 't heeft over de nieuwste technische hulpmiddelen voor den gasoorlog. „Weet men niet", aldus Engelands eerste minister Zaterdag in de Albert Hall te Londen, „dat in den volgenden oorlog geen verschil meer zal zijn tusschen legers en non-combattan ten, dat iedere stad of ieder dorp een slag veld zal worden door de ontzaglijke ontwik keling van het luchtwapen en dat het einde voor overwinnaar en overwonnene gelijk zal zijn, namelijk de chaos?" Natuurlijk zou de naam verwarring kun nen stichten, maar dat is toch niet onz« schuld. In den kring van staatslieden is al jaren lang gesproken over ontwapening, als men beperking bedoelt Wanneer die beperking er maar eenmaal is, zoo ver mogelijk doorgevoerd. En nu staat eindelijk in 1932 de Ontwape ningsconferentie voor de deur. Nederland kan daar komen met blanke handen. Maar hoe meer aandrang straks uitgeoefend kan worden op wie den wedloop willen voortzèt- ten, of wie op krankzinnige wijze hun land veilig willen stellen, zoo zij het noemen, hop God kan kleine middelen zegenen. De dronk waters, den vermoeide geboden, kan zoo gezegend worden. Het ingevulde eenvou dige biljet met de erkenning: „dit is het eenigste, wat ik kan, 't is weinig, maar ik doe het om Gods wil", kan tot zegen zijn. Wij komen nu ditmaal eigenlijk allemaal met het penningske der weduwe aandragen. En God gebiede er Zijn zegen overl Wie weet, wie weet, nu klein middel gevoegd wordt naast groot. Dat nu teekene, wie daartoe drang gevoelt Wie het niet verstandig acht, doe het niet. Iemand kan slechts aangenaam zijn in het- ;een hij heeft, niet in hetgeen hij niet heeft. Van over en weer veroordeelen, behoeft geen sprake te zijn, En een pennestrijd voeren wij niet verder over in ons blad. Daarvoor is althans de bedoeling van de zaak te g r o o-t,. maar tegelijk ook te t e e r. AMSTERDAM HET NIEUWE COLLEGE VAN B. EN W. Reeds -worden allerlei gissingen gewaagd, hoe het nieuwe college van li. en W. er uit sien en met welk program het zich zal aandienen. Maar alles schijnt nog in vrij groote duis ternis te liggen zoodat er nog al eens gefan taseerd moet worden, om een dragelijk ver haal samen, te stellen. Toch liggen naar ons oordeel de zaken ten iele zeer eenvoudig. In het nieuwe college zullen weer zitting imen drie sociaal-democraten. Niemand zal aan denken een poging te beproeven dit aantal thans tot 2 te beperken. De R.K. komen met een man in het college terug, hun groep in den Raad is een zoodanige dat zij om zoo te spreken in geen enkele com binatie zullen ontbreken. De zetel van de Vrij z.-Democraten, ook al slonk hun aantal tot twee is vrij zeker, in de eerste plaats omdat de Vrijheidsbond zich vrij wel heeft uitgeschakeld en in de tweede plaats omdat men noch 4 soc.-dem. wethouders, noch 3 wethouders van rechts wil. De vraag is, zal de combinatie die de laat ste 2 jaren bestond blijven? Zou dat zoo zijn, dan zou de zesde zetel bezet worden door een antirevolutionair en het geheele college zou compleet zijn. Dit schijnt nog niet voor elkander te zijn. Er heeft wel een samenspreking plaats gehad tusschen vertegenwoordigers der soc.-dem., Roomsch-Kath. en Vrijz. Dem. fracties, men heeft die bespreking heel vertrouwelijk willen houden. De Antirevolutionairen hebben hun houding nog niet vastgesteld. Zijn wij echter juist in gelicht, dan is er in dien kring nog wel eenig bezwaar om den bestaanden toestand te conti- nueeren. Dit bezwaar ligt in hoofdzaak, naar wij ver nemen, in het samenwerken op een program. Is hier reeds de moeilijkheid, dat dit gaat lijken op een soort dictatuur van de meerder heid, er is bovendien het practische bezwaar dat de economische omstandigheden bij het formuleeren van een program, tot overgroote voorzichtigheid manen. Of men tenslotte zonder program tal wethouders zal kiezen of een program samenstellen dat in zijn vaagheid weinig zegt, is thans nog niet aan te geven en evenmin of men tot een zoodanig program zal komen, dat bij voorbaat bepaalde groepen uitsluit. De tot hiertoe gevoerde besprekingen, ge houden tusschen enkele der in den Raad vertegenwoordigde partijen droegen, naar ge meld werd, een zeer voorloopig karakter. Ook de Antirevolutionaire fractie heeft nog niet definitief haar gedragslijn vastgesteld. KON. NED. VER. ONS LEGER GORINCHEM ZENDINGSDAG GEREF. KERK Woensdag 22 Juli wondt in de Geref. Kerk een zendömjg&dag gehouden, aanvang des moagens hailf elf. Sprekers zijn: Ds. D. Pod te Rij&oord; Ds. J. vain Nes te Den Haag; Ds. W. Breukelaar te Santpoort; Ds. W. van Dijk, Mdes.-pred. te Karoenii; Dr. C. Bouma te Den Haag. Tijdens de Zomervacqntie (18 Juli t/m 31 Aug.) is het Museum van het Staatsbosch- bcheer, Museumlaan 2, te Utrecht, behalve des Woensdags en des Zaterdags van 104 uur, bovendien ook des Maandags, Dinsdags en Vrijdags van l1/»4 uur voor het publiek geopend. Op 31 Augustus is het Museum ge sloten. De toegang is kosteloos. Kinderen zonder geleide worden niet toegelaten. DE ALGEMEENE VERGADERING TE DEN HAAG De Kon. Nederl. Vereen. Ons Leger hield Zaterdagmiddag onder voorzitterschap van ond-minister J. J. C. van D ij k haar alge meene vergadering in hotel De Witte Brug te Soheveningen. Namens den minister van defensie was aanwezig de garnizoenscommandant kolo nel De Goeijen, terwijl voorts deputaties van Onze Vloot, Volksweerbaarheid, het Nat. Jongerenverbond, heit comité tegen Eenzijdige ontwapening en de Nat Chr. Officierenvereen. de bijeenkomst bijwoou- De heer Van Dijk verwelkomde alle aanwezigen, die een zijn in het nationale doel. Hij dankte in het bijzonder de Mi nister van Defensie, die het mogelijk had gemaakt dat de leden der vereeniging, pers en belangstellenden 's ochtends in het ar tilleriepark een overzicht, hadden kunnen verkrijgen van de voornaamste specimen van ons wéermacht-inaterieel: luisterappa raat voor vliegtuigen, zoeklichten, snelvuur- monden, radio- en telefoon-installaties enz., waaruit wel gebleken' is hoezeer heit Neder landsche leger uitmuntend is geoutilleerd. De vraag, of het niet ietwat vreomo is, dit in het openbaar naar voren te brengen nu de Nederlandsche Dagbladpers een petition nement voor internationale ontwapening op touw heeft gezet, beantwoordde spr. ontken nend. Ook de Ned. Ver. Ons Leger heeft lof voor deze aotie, al kaïi zij zich helaas geen gouden bergen van de conferentie van 1932 voorstellen. De weermacht dient gehand haafd zoolang de nationale veiligheid in ge vaar kan worden gebracht Te rekenen valt met de mogelijkheid, dat' het ideaal nog niet in vervulling gaat. Er is een mentali teit, die noopt tot voorzichtigheid.-Toch wil de vereeniging alles dienen, wat internatio naal de bewapening zal kunnen vermin- Een-van de feiten, die aan het welslagen van de conferentie van 1932 kunnen doen twijfelen is, dat .men weigert te rekenen met de reserves, die er zijn aan personeel en materieel. We zijn bereid tot en onze vertegenwoordi gers te Genève stonden steeds vooraan in het streven naar gelijktijdige internationale ontwapening. Wie let op wat hun daarbij wedervoer, stelt vooralsnog zijn verwachtin gen niet al te hoog. Wanneer we toch meedoen, dan. is dat opdat men in' Genève wete, dat onze verte genwoordigers het heele Nederlandsche volk achter zich hebben; als ze, voor zoo ver mogelijk, internationale ontwapening- bepleiten. (Insteihming). Hierna verklaarde 'de voorzitter de 19de jaarvergadering voor geopend. (Applaus). Besloten werd een telegram van trouw aan de Koningin en een van dank aan den Minister van Defensie te zenden. Bij het jaarverslag bracht generaal Jhr. W. R e 11' lof aan het bestuur voor hetgeen in het afgeloopen jaar werd verricht. De voorzitter deelde o.m. mede, dat wel iswaar van regeeringswege is afgezien van een legerrevue ter herdenking van dé ge beurtenissen van 1831, doch dat het be stuur binnenkort in de gelegenheid hoopt te zijn te zorgen, -dat die gebeurtenissen niet aan de vergetelheid worden prijsge- Ook werd gewezen op de noodzakelijk heid om communistische tendenzen in ons nationale leven tegen te gaan. De aftredende bestuursleden, de heeren H. P. G e 1 d e r m a n, P. van R e e s, A. N. C. F. K e y z e r en W. J. M. Linden wer den bij acclamatie hei-kozen. De keuze van de plaats voor de volgende algemeene vergadering werd aan het be stuur overgelaten. Het bestuur werd gemachtigd om te trach ten de contributie voor alle leden te bren gen op f 2.50, zulks ter versterking van de financiën. Woorden van dank richtte de voorzitter aan het medebestuurslid kolonel Ouden- d ijk voor diens goede zorgen om de de monstratie, gepaard gaande aan de alge meene vergadering,, te doen slagen en voor de moeite die de heel- Oudendijk zich heefl gegeven óm persoonlijk de noodige voor lichting inzake het artilleriematerieel te verschaffen. Bij de rondvraag dankte de heer Van Bemmelen, als voorzitter van de vereen. Onze Vloot voor de bewijzen van sympa thie, die Onze Vloot bij haar 25-jarig bestaan heeft ondervonden van de zijde van Ons Leger, en hij wees er daarbij op, hoe innig beide vereenigingen samenwerken daar waar gemeenschappelijk optreden wensche- lijk kan zijn. Spreker uitte de hoop, dat oud-minister Van Dijk nog lang zijn bezie lende leiding aan de vereeniging zou mo gen geven. Generaal Weber sloot zich als oudste van de aanwezige oud-officieren bij dezen I wensch aan en' schetste de belangrijke be j teekenis van onze weermacht. Voorts werd nog gesproken door den I heer Bautz namens het Nat. Jongeren- j verhond en door ritmeester P i e t e r s. De voorzitter beantwoordde deze spre kers en sloot daarna de vergadering. Aan deze vergadering was voorafgegaan het bezichtigen van een demonstratieve tentoonstelling van allerlei geschut en an dere verdedigingsmiddelen, waarover de weermacht beschikt In het artilleriepark aan den Roomweg was een en ander opgesteld. Kolonel Oudendijk van de artillerie gaf de noodige toelichting. Daar was te zien een luistertoestcl bij duisternis voor vliegtuigen. Men kan ze daar mee op 7 K.M. afstand hooren en tevens de plaats bepalen. En reusachtig zoeklicht ter sterkte van I.1 milliard kaarsen had een spiegel mei een middellijn van 1.5 meter. Het instru ment was vervaardigd op de werf te Hel- levoetsluis. Ons oude, van voortreffelijk materiaal vervaardigde vestinggeschut, bleek door eigen vindingen zeer verbeterd. Dat gold zoowel de 1*2 .M. als de 15 c.M. lane staal. Dit geschut heeft een dracht van 8100 M Over de allermodernste Stokes Rrand- mortieren uitgevonden als verdediging der geallieerden tegen de Duitsche mijn werpers schreven we al eens bij gele genheid van de manoeuvres twee of drie jaar geleden. Dracht 2200 M. Er waren lichte en zware mitrailleurs //cM/oopen d- //zersterA. Voornaamste Nieuws. (blz. 1) Het Petitionnement der Nederlandsche Dagbladpers (hoofdartikel). De brand in het Nederlandsche Paviljoen, (blz. 2.) Op den weg AmsterdamHilversum zijn spijkers gestrooid, om de Vara-fietstocht te belemmeren. Ernstig ongeluk onder Terbregge Tengevolge van de vertraging in de Duit. sche eredietactie dreigt een nieuwe fin an- cieele catastrophe te Berlijn. De beurzen blijven op heden in Duitschland gesloten om de verdere opvraging van deviesen te remmen. Amerikaansche en Engelsche red dingsactie. De Duitsche Rijksregeering heeft bevel ge. geven, dat alle banken heden hun loketten zullen 6luiten, om een paniek te voorkomen, voor welke zakelijk geen reden is. Te Londen is een opmerkelijke vergade ring gehouden om voor vrede en ontwape ning te demonstreeren. (blz. 3) De financieele toestand van Duitschland. (blz. 5) Aartsbisschop Dr. N. Söderblom overleden. (blz. 9). De betaalmeester van de Westlandsche Snij'bloemenveiling geschorst Niet heden doch morgen zal ons bijvoegsel „De Bouwwereld" worden opgenomen. HET NEDERL. PAVILJOEN TE PARIJS DE UIT TE KEEREN SCHADE WAARSCHUWING VAN DEN HEER ERIE6EB De Verzekeringsmaatschappijen der Ten toonstelling hebben besloten, aan het Ne derlandsche Commissariaat-Generaal een bedrag van dtrie millioen francs op rekening van de schadevergoeding voor het Neder landsche Paviljoen ter beschikking te stel- De heer C. G. K r i e g e r, conservator van. het Rijks-Ethnografisch Museum te Lei den, verklaarde aan de vertegenwoordiger van het Persbureau Vaz Dias, dat het hem verbaasd had, dat van verschillende kant weer vele mocie dingen voor ons nieuwe paviljoen werden beschikbaar gesteld'. Het is voor mij de vraag, zoo zeide hij of de inzenders van deze kostbare voor werpen wel weten wat zij doen. Er wordt weer opgebouwd en weer ingezonden en de vraag, of voor voldoende bewaking en ver zorging der voorwerpen de dringendstnoo dige maatregelen zullen getroffen worden, staat nog altijd open. Naar mijn overtui ging mag ons land en mag Ned.-Indië niet voor de tweede maal zijn oudheidkundige voorwerpen e.d. blootstellen aan een moge lijk gevaar. Ik ben overtuigd, dat geen en kel deskundig museumbeheerder de ver antwoording had willen dragen en ook niet had mogen dragen voor het onderbrengen van omvangrijke museumstukken van zeer bijzondere archaeologische en historische waarde, zooals die thans zijn verloren ge gaan, in een gebouw slechts opgetrokken van hout en jute, en dat zich bevindt op een terrein, waar kermispret hoogtij viert en waar zij bij voortduring zijn blootgesteld aan de grootste gevaren. Dat dit zoo is, zal thans wel niemand meer betwijfelen, na al het gebeurde. Hoe zal in de toekomst de verzorging en de brandkeering van die opnieuw opgerichte gebouwen van het Ned. Paviljoen plaats hebben, is de vraag die elke inzender zich behoort te stellen, wil hij zich niet ander maal gedupeerd weten". van de infanterie en een lichte mitrailleur van de cavalerie, die tevens geschikt is om gebruikt te worden voor het vuren op luchtdoelen. Ritmeester Pieters deed er even mee In stelling komen. Het was het werk vau enkele minuten. Over ons nieuwere veldgeschut schre ven we ook reeds eerder. Daarom volstaan we met het constateeren van de aanwezig heid van de 10.5 c.M.; een in zijn soort voortreffelijk stuk geschut met 17 K.M. dracht. Onze 15 c.M., en 12 c.M. houwit sers (Krombaangeschut) dragen resp. 8500 en 6500 M. Het 7 c.M. veldgesclr.it brengt het nog tot 6900 M. en weldra Uit 10 K.M. Ook de oude 6 c. M. veldkanonnen beschikken over een respectabele dracht; ze vuren desnoods tot op 10 K.M. Interessant waren voorts bet weerstation, de radio-telegraafinstallatie. de rijwiel-radio- j post' van de Lichte Brigade en de instiliatie I voor het uitzenden op ultra kortegolflengte 1(50 A 60 M.). We hebben het meer gezegd: we zitten niet al te dik in ons materieel, maar wat we hebben is goed en technisch bij.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 1