O NS PRAATUURTJE Ingezonden H.H. Tuinders en Veehouders! Ik kom zondei verstrekken. \\fie niet adverteert wordt vergeten. WAT IK HOORDE EN ZAG; LAS EN DACHT. OP REIS EN THUIS Ziezoo, mijn klomp is weer gekramd. Maar »u ging bijna de andere er aan. 'k Zag eergisteren in een blad een foto van de Russische vrouwen, die (gedwongen) landarbeid moeten verridhten en hun kin deren in de kinderbewa arplaatsen brach ten ter bewaring. ik Heb met deernis, die lange stoet van vrouwen, die in dichte gelederen onder ge leide van opzichters naar het land trokken cn hun kinderen achterlieten aangezien, cn nuj kwam een plaat uit mijn jongens jaren voor den geest. In onze edhoolatla6 stond een transport slaven en slavinnen afgebeeld. Daaraan dacht i'k. Waar de „vrijheid" al niet toe leiden kan Tot de grootste slavernij. Maar landbouw kan mijns inzien geen dwang verdragen. Zoo eigens dan i6 op dit gebied de vrijheid op haar plaats, hoewel wij heel goed kun nen begrijpen, dat in sommige gevallen staatsinmenging te verdedigen i6. Zooals we het op aidh zelf verdedigen kunnen, dat Er moeten voor mtiHlioenen en nog eens irnll ioenen grondstoffen te vinden zijn aan de Oostkust van de Kaspische Zee. Voor namelijk aan de golf ran Ivari Bogaz. Daar liggen duizenden centenaren mimbiliex (glauberzout) ongebruikt, al de eeuwen door. Daarin zal thans verandering komen, want de opperste economische raad uit Rusland heeft besloten deze te gaan exploi- teeren. om er sulfaten, soda, enz. van te vervaardigen. Zeker om daarmede de Europeesche markt te veroveren. Maar 't zal n g wél even duren voor het zoover is, want 't ligt zoo afgelegen en het transport is de grootste moeilijkheid. We hopen, dat voor het zoover is, de ai- gemeene malaise aan het keeren ia. Misschien zien ze IN DE BOLLENSTREEK THANS OOK KANS DE NARCISVLIEG TE KEEREN. Deze lastige bezoeking voor de bollen- kweekers beeft nog vele raadselen. Waarom lijdt b.v. de eene soort er meer aan de andere, of, wat nog vreemder is, waarom lijdt een bepaalde soort, b.v. Gol den Spur het eene jaar er wel aan en een volgend jaar niet, terwijl andere soorten, die liet vonig jaar vrij bleven, nu weer aan gevallen worden. 't Is wel een feit, dat zorgeflooze, niet ac curaat werkende kweekers een gevaar zijn voor de buren, daar uit hun velden vaak zwermen vliegen voortkomen, die geheeie oppervlakten aantasten. Men trachtte de vliegen af te schrikken, wat slechts tijdelijk hielp. Nu echter komt tin „Gardeners' Chro nicled dets voor over een voor een paar jaar aan het Seole-Hayne College ontdekt mid del, jijI. een vengift, samengesteld uit: 112 gr. sodium fluoride; 453,6 gr. gly cerine (ruwe); 907,2 gr. suiker (witte) en 18.16 L. water, liet „KweeteensbQad" deeflt hierover mede: De Vliegen aten graag van dit mengsel, en wanneer het versch wordt toegediend, treedt de dood na één tot vijf uur, na ge bruik in. Wanneer het vergif ouder wordt, trekt het de vliegen minder aan, en na tien dagen aan de lucht blootgesteld te zijn, duurt het vierentwintig uur, voordat men de resultaten ziet. Op het veld schijnt het vergift voor de kleine Vliegen drie tot veer tien dagen en voor de groote vliegen, drie tot tien dagen aantrekkelijk te zijn. De duur hangt veel af van de weeromstandig heden gedurende de behandeling. Wanneer er geen zware regens zijn, zal het eenigen tijd aantrekkelijk blijven, want in de wa renhuizen, waar de proeven genomen wer den, bleef het drie maanden voor de vlie gen gevaarlijk. Dit vergif is in verschillen de deelen van Devon en Cornwall geduren de het seizoen toegepast, met goede, veel belovende resultaten. Op een veld werden na het spui ton massa's doode vliegen ver zameld, terwijl op de meeste andere velden veel minder vliegen werden opgemerkt. Zoover men kon nagaan, werden er geen bijen na het besproeien gedood-, doch 't is goed om niet in de nabijheid ran bijen korven te sproeien. En 't ook wel goed dat Of beter gezegd niet zoo vaak, maar dan als ze het doen, moeten ze het ooik gron dig doen. Veelal, de beste niet te na gesproken, ge beurt het te oppervlakkig. De bovenste laag wordt alleen maar vochtig, 't Dringt niet de grond in en verdampt zoo weer, zonder cerjfg nut voor de plantenwortels gedaan te hebben. Alleen de planten zelf, de bla deren en takken worden verfrisdht, wat ook wel goed is, dodh niet het eeni-gete, wat noodig ie. Men kan gerust wat minder vaalk gieten, cn de enkele keeren, dat men het den doet, goede hoeveelheden water geven. Dat helpt Je planten. Eu het VINDEN VAN MEERDERE WRAT- ZIEKTE-VRIJE AARDAPPELSOOR TEN zou de aardappelverhouwers hei-pen. Daarom heeft lvet „Fonds landbouw Ex port Bureau 1916—1918" een premie van i 1000 uitgeloofd voor den kweeker van een middeUvroege of middellate wratziekte vrije, geelvleezige consumptie-aardappel. Deze prijs wordt toegekend in 1935 of een volgend jaar voor liet eerste, aan boven gestelde beschrijving beantwoordende, in Nederland gekweekte nieuwe ras, dat gedu rende ton minste 3 jaar door Dr. J. Ooi-t wijn Botjes Ie Oostwold in samenwerking jnet liet Laboratorium yoor mycologie cn rdappelonderzoek en met het Instituut voor plantenveredeling is onderzocht en op grond van dit onderzoek kan worden aanbe volen ter vervanging van een bestaand, oor wratziekte vatbaar ras. Voor zoover de kweeker niet uitdrukkelijk het tegendeel te kennen geeft, worden alle bij Dr. Oort- ijn Botjes ter onderzoek ingezonden nieu- e rassen in aanmerking genomen. Rassen die reed6 om een prij6 hebben hebben mee- gedongen, komen niet in aanmerking. De premie wordt uitbetaald, nadat ten genoege van de directie van genoemd fonds is ge bleken, dat pootgoed vafl het ras ter be- 6ohikking van den N-ederlanidschen land bouw wordt gesteld. Natuurlijk moet deze laatste eisch gesteld orden; anders heeft d-e aardappel-verbou wer er n-iets aan. t zoo min als de kweeker of vinder van nieuwe soorten er iets aan heeft al6 een an der ze ook in den handel brengt. Men wil than6 HET OCTROOIRECHT OP NIEUWE PLANTEN INTERNATIONAAL RE GELEN. Op de agenda van het Congres van de Federation hortioole professioneel! e inter nationale dat 8 en 9 Juni a.6. te Bergen samenkomt, komt dit punt ook voor. Wij zijn benieuwd wat hieromtrent be sloten en bepaald wordt. Van belang voor hen, die jaren van wer- ?n en veel kosten er voor over hebben om nieuwe planten in den handel te brengen, het wel. Van beteekenis is het ook, wat we lezen mede in verband met wat we meermalen 6dhreven over onze houding, die we tegen hen aanemen, die onze produkten steeds meer belasten. Over deze 6trijd lezen we: Het Departement van Landbouw in Oos tenrijk had de invoer van eieren uit Rus land verboden. Wat deed de Russische hendedBvertegen- woordiging toen? Die haalde een streep door de bestellin gen, welke Rusland bij de Oostenrijkedhe fabrieken had gedaan. Deze bestellingen liepen tot een bedrag van 10 millioen sch-i-l- ngs. Toen eischten de Oostenrijiksche machine fabrieken, dat het invoerverbod ran Rus sische eieren overwijl-d zou worden ingetrok ken. Went wanneer Rusland niets meer kodhit, zouden de fabrikanten een groot aan tal arbeiders moeten ontslaan. De Oostenrijiksdhe regeering besloot nu den invoer van Russische ei-eren weer on gehinderd toe te laten. Dit gebeurde dezer dagen. En het is een prachtig voorbeeld om te laten zien, wat tegenmaatregelen van regeeringswege ver mogen. We zullen hierover nog wel eens het een en ander zeggen. Voor vanavond genoeg ge babbeld. ,Tot de volgende weet PRAATJESMAKER. gtudietoelagen Landbouwhoogeschool De mogelijkheid bestaat, 'dat voor jonge lieden van zeer goeden aanleg voor weten schappelijke studie, die zich tot de studie aan de Landbouwhoogeschool te Wagenin- gen voelen aangetrokken, een beperkt aan tal studie beurzen beschikbaar wordt ge steld. Deze studietoelagen worden door en kele bijzondere vereenigingen verstrekt wier doel het is aan hen, voor wie een studie te groote financieele offers vraagt, geldelijke hulp te verleenen, en waarbij de Regeering met subsidie steunt. De toelagen dragen het karakter van rentelooze studievoorschotten. De verplichting bestaat derhalve, dat de gelden na voltooiing der studies worden terugbetaald. De regeling der terugbetaling komt in hoofdzaak overeen met die, welke geldt voor Rijksstudiebeurzen. Begaafde jongelieden, die dit jaar eind examen H.B.S. of Gymnasium doen en zich voor land- of tuinbouwkundig ingenieur wil len bekwamen kunnen zich thans reeds wen den tot het Bestuur der Vereeniging „Land bouwfonds Katholieke Studiebelangen" (Voorzitter: Prof. P. G. Groenen), Bezuiden- houtscheweg 76, te 's-Gravenhage. Hoe de tarwe te bewaren? Nu het (hoewel nog maar officieus) wordt bericht, dat de tanve, oogst 1930, ook onder de tarwewet zal vallen, maar de aflevering wel tot September begin October a.s. kan uitblijven, is het wel goed te weten, hoe men het best de tarwe kan bewaren: we nemen daarom over wat v. d. Molen in het „GroningerLandbouwblad" schreef Nu de omstandigheden zoodanig zijn, dat zij, die nog tarwe in de söhuur hebben, welhaast gedwongen zijn deze te bewaren en achteruitgang in kwaliteit misschien be langrijke financieele schade kan beteekenen. zal het niet ondienstig zijn iets te zeggen over deze bewaring. In dicht gebonden zakken opgestapeld is vrijwel de slechtste methode. De zakken naast elkaar staand, dicht gebonden is ook niet goed. Iet? beter wordt het als de zak ken los en open zijn, maai' ook dan is ach teruitgang der kwaliteit te vreezen. Gestort in niet te dikke lagen, het liefst op een zolder, die goed te ventileeren is, is de beste wijze van bewaring. Een vloer van leem, bijv. een vak in de schuur, kan soms vocht optrekken. Verder ventileeren alleen als de lucht temperatuur laag is, niet dus bij warm broeiig weer, vooral niet overdag; bij voor keur dan juis de deuren en de ramen ge sloten gehouden. Vooral ventileeren, door Iat.cn tochten, bij koele heldere nachten. Vaak goed omscheppen, zoodat dg korrels los komen juist bij een droge en koele at mosfeer. Dus niet op een regenachtigen dag als men hier voor het best den tijd heeft. Zoo nu en dan eens over de waaier laten loopen, waarbij men zonder schade kleine en lichte korrels kan verwijderen, maar het dient vooral om het zaad eens flink door te blazen! Juist als het zaad kouder is dan de lucht zal er gemakkelijk waterdamp kunnen con- denseeren op het zaad, waardoor dit ge schikt wordt als voedingsbodem voor schim mels e. d. met gevolg, dat het zaad een minder gewenschten geur krijgt. Alleen door zorgvuldig te werken is het mogelijk graan goed te houden, als eenmaal het weer warmer wordt. Het is nuttig om vogels en als het met het oog op muizen mogelijk is ook katten te weren van den graanzolder. Excursie naar Wieringen In vedband met de vele aanvragen, een bezoek te brengen aan de Wieringermeer, is het wenschelijlc gebleken een algemeen excursieplan vast te stellen, waarin de hoofdzaken zijn opgenomen, welke voor be zichtiging in aanmerking komen. Waar de Wieringermeer nog niet voor auto's toegan kelijk is en het voor bezichtiging van de werkzaamheden, verband houdende met het in cultuur brengen der gronden, noodzake lijk is in den nieuwen polder vrij groote afstanden af te leggen, heeft de Wieringer- meer-Directie de N.V. Gebr. Kaan's Vervoer Mij. te Hippolytushoef (Wieringen) gemach tigd, op bepaalde dagen en uren belang stellenden tegen billijke vergoeding naar de daarvoor in aanmerking komende plaatsen in den polder te vervoeren. Ingevolge de gemaakte afspraak zal de N.V. Gebr. Kaan vanaf 1 Juni a.s. op eiken Dinsdag: en Vrijdag vanaf Kolhorn met een salonboot, plaats biedend aan circa 40 per sonen, een rondvaart door den polder ma ken, volgens een door de Wieringermeer- Directie vast te stellen route, waarbij een door genoemde Directie beschikbaar gesteld geleider de gewenschte inlichtingen verstrekken. Op genoemde dagen zal des morgens om 10 u. en 'smiddags om 2 u. een uitstapje worden gemaakt van circa 3uur, waarbij de nieuwe sluis in de Wieringermeer nabij Kolhorn, als punt van vertrek en aankomst is gekozen. Het tarief is voor deze halve dag excur sies vastgesteld op f 1.25 per persoon, met dien verstande, dat per boottocht door de deelnemers in totaal een minimum van f 15.verschuldigd zal zijn. Behalve op genoemde dagen en uren zal de boot door de N.V. Gebr. Kaan ook op de andere dagen op aanvrage voor excursies beschikbaar zijn, waarbij desgewienscht een grootere route kan worden gemaakt en te vens zooveel mogelijk geleide namens de Wierinigermeer-Directie aan boord zal wor den verstrekt. Het tarief voor een boottocht van 10—5 uur is vastgesteld op f 1.50 per persoon, met dien verstande, dat de deel nemers in totaal voor deze heele-dag excur sie een bedrag van f 25.verschuldigd zul len zijn. Gezelschappen, welke de Wieringermeer wenschen te bezoeken, wordt aanbevolen zich hiervoor tijdig schriftelijk op te geven bij de N.V. Gebr. Kaan te Wieringen. Hoe wel een eenvoudig buffet aan boord zal zijn, wordt ieder vrijheid gelaten eigen consump tie aan boord mede te nemen. Degenen, die tevens den proefpolder nabij Andijk wenschen te bezoeken, wordt mede gedeeld, dat hiertoe dezen zomer op eiken Dinsdag- en Vrijdagmiddag (vanaf 2 uur) gelegenheid wordt gegeven en zooveel mo gelijk geleide beschikbaar zal worden ge steld. Men gelieve zich hiertoe aan te mel den aan het laboratorium ter plaatse. Voor bezoek op andere tijdstippen is schriftelijk overleg noodig met den landbouwkundigen- ambtenaar Ir. W. A. Bosma, Wieringermeer polder te Medemblik. Ten aanzien van het bezoeken der Zuider zeercverken is door den Directeur-Generaal der Zuiderzeewerken bet volgende bepaald: Aan de heeren W. Verkerk, Rijksontspan- ningslokaal te Den Oever (Wieringen) en W. J. Agterberg, Rijksontspanningslokaal te Kornwerderzand, die met de ter plaatse uit te voeren werken bekend zijn, is vergun ning verleend tot het rondleiden van gezel schappen, zoodat de in aanbouw zijnde sluiswerken ter plaatse kunnen worden be zichtigd, indien van de diensten van deze geleiders wordt gebruik gemaakt. (Kosten f 0.50 p. p. met een minimum van f 2.50 en een maximum van f 10.Hierbij zij aan- geiteekend dat, wanneer men Den Oever en Kornwerderzand per eigen vaartuig wil bereiken, vooraf voor het meren in de werk havens vergunning moet worden gevraagd, respectievelijk aan den havenmeester K. Brinkman, te Den Oever, of aan den Inge nieur bij den Dienst der Zuiderzeewerken te Kornwerderzand, daar de dienstuitoefe ning hiertegen een beletsel kan vormen. Door de N.V. Gebroeders Kaan's Vervoer Maatschappij, Directie Gebr. Kaan, worden van de haven van den Oever uit, kleine rondvaarten georganiseerd naar de werken om en nabij Wieringen (f 1.per persoon). Bezichtiging van de gemalen „Lely" te Medemblik en „Leemans" te Den Oever wordt slechts toegestaan wanneer daarte gen uit dienst-oogpunt geen bezwaar be staat, waartoe tijdig te voren overleg moet worden gepleegd met de Directie der Zui- derwerken te Medemblik. Aangeteekend wordt nog, dat een passa giers- en vrachtdienst Medemblik—Wierin genBreezandKornwerderzandHar li n- gen dbor de Stoombootonderneming „IJsel- meer" (Onderneming Joh. Kool, te Medem blik) wordt uitgeoefend, waarmede dage lijks. behalve 'sZondag6, langs de werken wordt gevaren waaromtrent de Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer te Medemblik (Secrertaris J. Th. W. J. Vermolen) gaarne inlichtingen verstrekt, welke V. V. V. voor bezoek aan de werken verder eenige pro gramma's, van inlichtingen omtrent huren van booten, autobussen, enz. voorzien, heeft ontworpen, welke zij op aanvrage aan langhebbenden toezendt. Ook kunnen afzonderlijke vaartochten met één der booten van genoemde onderne ming worden gemaakt, terwijl groote gezel schappen booten kunnen huren van den Veerdienst Enkhuizen-Stavoren, of van de N.V. Hoornsche Stoombootreederij .voorheen Horjus en Co. te Hoorn, Buiten verantwoordelijkheid der redactie)' Een nadeel voor het Westland Toen in het Westland pogingen werden gedaan om naast de bestaande Centrale Westlandsche Snijbloemenveiling een nieu we veiling voor den handel in bloemistërij- producten te stichten heeft men ons van verschillende zijden gevraagd naar onze meening daaromtrent. En toen wij. als onze opinie te kennen gaven, dat de huidige ont wikkeling van de Westlandsche snijbloemen cultuur liet bestaan en de werking van een tweede veiling absoluut niet noodzakelijk integendeel, zelfs niet wenschelijk deed zijn, werd ons gevraagd om in het belang der cultuur deze meening in bet publiek ken baar te maken. Wij hebben aan dit verzoek geen gevolg gegeven, in de meening verkeerende, dat do Westlandsche tuinder zelf verstandig ge noeg is om te doorzien en te begrijpen, wat de wezenlijke oorzaken waren van de pogin gen om in Poeldijk een tweede veiling op te richten en dat de bekende Hollandsche nuchterheid hem wel zou weerhouden, aan deze verkeerde en verkeerd opgezette plan nen mede te werken. Een zaak die niet uit noodzakelijkheid wordt geboren, doch kunstmatig in het leven wordt geroepen heeft slechts geringe kan sen van levensvatbaarheid. Vooral met een ingewikkeld bedrijf als een bloemenveiling is dit het geval. Wij waren de meening toe gedaan, dat de Poeldijkshce plannen niet voor verwezenlijking vatbaar waren en heb ben op degelijke gronden die opinie thans nog, gelijk wij hiernavolgend zullen uiteen zetten. Het zal echter duidelijk zijn dat het niet op onzen weg lag om de openbare mee ning tegen deze plannen te bewerken. Waarom wijken wij thans af van onze oorspronkelijk aangenomen gedragslijn om over deze 2aak niet in het openbaar te schrijven? In de laatste vergadering van de nieuw opgerichte Snijbloemenveiling Het West land te Poeldijk heeft de voorzitter vol gens het verslag in de bladen medege deeld, dat de plannen de sympathie en den steun der autoriteiten hadden. Wie deze autoriteiten zijn is er schijnbaar niet bij gezegd. Maar zelfs aangenomen, dat deze mededeeling juist is, dan bevreemdt ons dat toch in hoogc mate. Wij hebben ons niet kunnen begrijpen hoe de autoriteiten sympathie kunnen heb ben voor en sterker nog steun kunnen geven aan een streven, dat uitsluitend en alleen tot resultaat heeft, dat in een West landsche zaak, die tot lieden ten koste van veel arbeid en moeite één is gebleven, scheu ring wordt gebracht. Wij hebben ons die houding dan ook alleen kunnen verklaren uit het feit, dat die autoriteiten van de toedracht der zaak en van de consequenties die daaraan voor den tuinder individueel en voor de cultuur in het algemeen vast zaten niet voldoende op de hoogte zijn ge steld. Het is alleen niet het doel de juiste toedracht van die zaak in het openbaar in' het licht te stellen waarvoor wij thans de tijd gekomen achten dat wij ons stil zwijgen verbreken. Hij die in het West land geen vreemdeling is kent wel iets van de geschiedenis van de Centrale West landsche Snijbloemenveiling. In de eerste jaren, toen de snijbloemencultuur in het Westland in wording was heeft zij moeten worstelen om haar bestaan. Later, toen er meer bloemen kwamen, gingen de zaken wat den omzet betreft wel iets beter, maar niettemin bleef het ook door allerlei an dere omstandigheden welke thans hier niet ter zake dienen jarenlang een lijdens geschiedenis. Met de invoering van het verplichte veilen in het begin van dit jaar is er een keer ten goede gekomen. En als de zaken wat be treft den aanvoer en het bezoek der koop lieden zoo doorgaan, dan zal die verbetering van het veilingbedrijf stand houden. Het is wel duidelijk dat deze betere gang van za ken een goeden invloed zal hebben, op de verdere uitbreiding van de teelt. Het was billijk en logisch, dat aan de leden, die verplicht werden al hun bloemen aan de C. W. S. ter veiling te brengen, wederkeerig de verzekering werd gegeven, dat het veilen op de beste wijze zou ge schieden, opdat de opbrengst der produc- ten zoo hoog mogelijk zou zijn. Deze ver zekering het principe van elke veiling rakende kon niet ten volle worden ge stand gedaan zoolang de C. W. S. te Hon- selersdijk behuisd bleef als zij nu is. Met de invoering van het verplichte veilen kwa men zulke hoeveelheden bloemen en plan ten ter veiling, dat het zich duidelijk liet aanzien, dat het op den duur onmogelijk zou zijn het veilingbedrijf aldaar behoorlijk te doen functioneeren. Onze veiling bleek weldra geklemd te zitten in een veel te nauw keurslijf. Er moest verandering ko men hoe eer hoe beter. Uitbreiding van het bestaande gebouw was niet mogelijk. Als eenig alternatief bleef dus: den bouw van een nieuwe veiling. Dat was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. Om te kunnen bouwen moet men geld hebben en geld was nu juist een van die dingen, welke onze vereeniging niet in voldoende hoeveelheid bezat. Zij had ook niet kunnen sparen. De geldgevers die wij benaderden erken den, dat de vereeniging en haar bedrijf ge zond waren, doch bleven zakelijk redenee ren. Zij stelden den eisch, dat de vereeni ging behoorlijk zou worden geconsolideerd. Alvorens het nieuwe veilinggebouw te stich ten moest de vereeniging zelf een beter huis betrekken in den vorm van een coöperatieve organisatie. Gerugsteund door de volle medewerking van een groot deel der leden is het bestuur er in geslaagd een coöperatieve organisatie der vereeniging te ontwerpen, die wat be treft de regeling der aansprakelijkheid voor zeker als de beste van de Westlandsche veiling genoemd mag worden. Deze organi satie is gebaseerd op de wet. Men wordt lid voor den tijd van een jaar. Drie maanden voor het einde van het boek jaar kan men het lidmaatsdhap opzeggen, doch de aansprakelijkheid voor de verbin tenissen der vereeniging loopt dan nog een jaar door. Die aansprakelijkheid der leden kan on der geen enkele omstandigheid meer bedra gen dan .vijl honderd gulden, ook al zou de schuld (Ier vereeniging omgeslagen per lid veel grooter zijn dan dat bedrag. Men heeft het wel willen voorstellen alsof dit niet juist zou zijn, doch is daarin niet geslaagd. Artikel 30 van onze statuten is daarvoor veel te duidelijk. Wij zeiden zooeven, dat de coöperatie is opgericht met medewerking van een groot deel der leden. Dat beteekent dus dat niet alle leden er voor waren. Reeds in de op richtingsvergadering der coöperatie bleek, dat een groep van leden meerendeels uit Poeldijk en Monster tegen de coöperatie gekant was. Op zichzelf is daar natuurlijk niets tegen, mits die tegenkanting gebaseerd is op behoorlijke argumenten. Wat waren nu de argumenten der tegenstanders? lo. de aansprakelijkheid was te groot; 2o. men wilde geen in- en uittredegeld; Argumenten, waarover men heel lang kan praten. Er is niet lang over gesproken om dat de groote meerderheid der leden de juistheid van de voorgestelde regeling voel de. Wat dat in- en uittredegeld betreft zij hier alleen nog opgemerkt, dat dit een veiligheidsklep is, die alleen door de alge- meene ledenvergadering in werking kan worden gesteld. De leden zelf hebben het in de hand of er wel of dat er geen in- en uittredegeld zal worden betaald. En als de meerderheid besluit tot invoering, dat is het een eisch van goede organisatiezin dat de minderheid zich daarbij neerlegt. Wil men dat ook niet, dan is men geen goed vereenigingsman. Een groep van tuinders, die voorgaf om deze redenen geen lid van de coöperatie te kunnen worden heeft plannen beraamd om te Poeldijk zelf een veiling te stichten. Er zijn ook statuten gemaakt. Gezien echter de argumentatie tegen de coöperatie had men mogen venvachten, dat de regeling ten aan zien van de aansprakelijkheid heel wat be ter zou zijn, dan de zoozeer becritiseerde van de coöperatie. Inderdaad is dat ook het geval: de aan sprakelijkheid van de leden der nieuwe vereeniging is nog mooier geregeldvoor cle vereeniging, wel te verstaan, dan bij de C. W. S. Maar niet voor de tuinders, die lid van de vereeniging worden en die uiteindelijk het gelag zullen moeten betalen. Bij de nieuwe vereeniging is de aanspra kelijkheid als volgt geregeld: Als er over een boekjaar een nadeelig saldo is dat niet kan worden gedekt uit het reservefonds (dat zou worden gevormd door storting van minstens 20 pet. van een even tueel voordeelig jaarsaldo) heeft er hoofdelijke omslag plaats over de leden, naar evenredigheid van de door hen in het afgeloopen boekjaar geveilde bedragen- Reeds na het eerste jaar kunnen de leden verplicht worden om in een tekort bij te betalen. Elk jaar dat de exploitatie ongun stig is herhaalt zich die mogelijkheid een mogelijkheid, die naar wij vreezen maar al te spoedig werkelijkheid zal worden. Aan een bloemenveiling zijn groote onkosten verbonden. Hoe durft men het dan aan om zonder eenige zekerheid van een dragelijken omzet duizenden guldens ten koste te leg gen aan de stichting van een nieuw be drijf? Er is niet de minste kans, dat dit be drijf in jaren rendabel zal zijn, zelfs niet dat de kosten worden gedekt. De leden heb ben zich een verantwoordelijkheid op den hals gehaald, waarvan het de waag is of zij de draagwijdte voldoende hebben begrepen. De leden die veel veilen zufllen het meeste moeten betalen, die weinig veilen het n Veilt iemand in het geheel geen bloemen meer dan betaalt hij.... niets. Bezien wij de regeling der aansprakelijk heid ingeval de vereeniging wordt ontbon den (in welk geval een lid Jer C-W-S. nooit meer dan f 500 zoü betalen) dan bemerken wij in artikel 26 der statuten, dat de aan sprakelijke leden verplicht zijn dit tekort aan te zuiveren ieder voor een gelijk aan deed van het tekort. Er is dus een onbeperkte aansprakelijk heid. Men kan er af zijn imet f 400, maar men kan ook f 700 of f 800 en meer moeten betalen. Er is geen beperking; men weet nooit waar men aan toe is. Hierbij komt dan nog de bepaling, dat als een der leden niet kan betalen, de anderen voor hem moeten bijspringen. Het eigen aandeel kan dus nog worden verhoogd. Ook bij de C W. S. is dat het geval, maar voor onze veiling geldt de rem, dat het aantal in het tekort (ongeacht hoe groot het is en ongeacht hoeveel leden niet kunnen betalen) nooit meer zal kunnen zijn dan f 500. Hiermede is wel duidelijk aangetoond, dat bij de nieuwe veiling de aansprakelijkheid voor de leden veel ongunstiger is geregeld dan bij de C-W-S. Maar ook de andere verplichtingen zijn zwaarder: Men verbindt zich als lid voor tijdvakken van drie boekjaren (bij de C.W.S. voor één boekjaar). Men is aansprakelijk gedurende het tijd vak van drie jaar dat men lid is, plus het daarop volgend boekjaar. De aansprakelijk heid duurt dus altijd vier jaar tegenover twee jaar bij de C. W. S. Het b.ehoeft werkelijk geen nader betoog dat de motieven, welke yoor de oprichting van een bloemenveiling te Poeldijk zijn aan gegeven, n.l. dat men zich niet kon of niet wilde onderwerpen aan de „zware" plichtingen van een coöperatie absoluut geen steek houden. Men heeft zichzelf thans eel zwaarder, .verplichtingen om den hals noemd of willen noemen. De eenige reden als men dat tenmin- e een reden kan noemen is de wensch om in Poeldijk een snijbloemenveilmg te hebben. Aan die wensch wordt alles onder geschikt gemaakt. Voor de vervulling van deze niet door steekhoudende argumen ten gesteunde wensch stelt men de be langen van de tuinders in de waagschaal en brengt wat nog veel erger is scheu ring in een Westlandsche zaak, die tot heden één was cn wier toekomstige ontwik keling vprdert, dat zij nog jarenlang één moet blijven. De Westlandsche snijbloemencultuur is nog niet voldoende gestabiliseerd; zij is in opkomst. Haar belang eischt dezelfde cem beid, waardoor de Westlandsche Luinbouw groot geworden is. Haar belang vordert eens gezindheid bij de bij dat bloemenbedrijf be trokkenen, een goede gecentraliseerde vei ling, waar alle bloemen worden aangevoerd, waar elk koopman en exporteur zijn Keus kan maken, waar gezonde concurrentio be- Haar belang wordt niet gedi.end wordt geschaad wanneer er scheuring komt, wan neer de genomen maatregelen niet meeE voer het algemeen gelden, wanneer do markt wordt versnipperd en de concurren tie uit den handel verdwijnt. Deze scheu ring bevordert de ontwikkeling van de cul tuur niet, doch houdt haar tegen zeei) ten nadeele van hen die er hun dagelijkscb brood in moeten verdienen. Want al zullen zij die aan de Poeldijksche plannen mede werken, er direct de rinancieel nadeelige gevolgen van ondervinden, indirect komen de nadeelen door mindere opbrengst ook neer op de overige bloemenkweekers. Wij kunnen dan ook niet anders doen <jan de stichting van een bloemenveiling to Poeldijk ten zeerste betreuren om der wille van de toekomst van de cultuur in het algemeen en van de tuinders, die in het kweeken van bloemen hun bestaan moeten vinden in Tiet bijzonder. Ziedaar onze meening, zakelijk weerge geven. Wij twijfelen niet of zij zal door onze' leden gedeeld worden. Wij twijfelen even min of het zal hen, die het wèl meenen met de belangen .van het Westland tot nadenken stemmen. Wij zeggen u dank, M- 'de R., voor het afstaan van de plaatsruimte. Het Dag. Bestuur der Coop. Central® Westlandsche Snijbloemenveiling PIET VIS, voorzitter. H. KOERS, secr.-penningmeeater. Is dan die oprichting van een tweede snij bloemenveiling noodig geworden door de ontwikkeling van de snijbloemencultuur in het Westland? Ieder in het Westland weet dat dit niet het geval is. De bloemencultuur, die zich in den loop der jaren heeft ontwikkeld toj eeu belangrijke bij-cultuur en die ongetwijfeld, wanneer haar ontwikkeling in behoorlijke banen wordt geleid een goede toekomst tegemoet kan gaan, is in het Westlapd nog niet in een zoodanig stadium dat zij aan twee veilingen behoorlijk emplooi kan geven Trouwens, de oprichters van de Poeldijksch" veiling zijn de eersten om toe te geven, Jat zijn hun veiling stichtten niet omdat de uit breiding der cultuur dat noodzakelijk maakt en ook niet omdat het voor de Poeldijksche en Monstersche tuinders te lastig is om hun bloemen naar Honselersdijk te brengen Neen men heef* in Poeldijk de gewone gang van zaken omgekeerd. Die gewone gang van zaken leert ons, dat er eerst een teelt is en dat er dan een veiling kamt de producten van die teelt te verkoopen. In Poeldijk sticht men eerst een veiling en dringt er dan bij de leden op aan om vooral bloemen te gaan telen! Als nu noch de bezwaren tegen de coöpe ratie, noch de ontwikkeling der cultuur motieven kunnen zijn voor de oprichting van een tweede veiling, welk motief is cr dan? Dc oprichters hebben er geen andere ge ]V\arktoverzicht Medegedeeld door. hetCentraal Bureau!). i ••**■*«.31». .Ti" Meststoffen Stikstoïmestsloïfen. De aankoop, van stikstof bleef ook dn de achter ons lig gende week normaal verloopen, namelijk in dien zin, dat de hoeveelheden, die gekocht werden, aanmerkelijk kleiner zijn dan an dere jaren, terwijl overigens de vraag naar de verschillende soorten op dezelfde wijze blijft verloopen, als wij reeds eerder ver meldden. Kalksalpeter is troef, terwijl óhi- lisalpeter volgt en wel betrekkelijk iets meer gevraagd wordt dan vroeger. Zwavel- zure ammoniak blijft nog hier en daar ge- wenscht, naar verhouding niet slecht. Kalk- stikstof had nog wat belangstelling voon onkruidbestrijding en de overige meststof fen waren zoo goed als verlaten. Het laat zich aanzien, dat kalksalpeter in betrekke* lijken zin een flinken sprong vooruitgaat, Er schijnen echter zoo groote voorraden in den zomer opgenomen te zijn, dat nog steeds belangrijk onder de officieele noteeringen! wordt verkocht. Zwavelzure ammoniak had sterk onder bet aanbod van vrije waar uit het buitenland te lijden en moest tot lagere prijzen worden afgegeven. Thomasmeel. Het gaat met <ien aan* koop van Thomasmeel nog vrij traag. De vroegste koopers zijn in bet algemeen Gro ningen en de Veenkoloniën, maar daar moet men eerst in vergaderingen den eventuee- len aankoop bespreken.. Zoo iets duurt na> tuurlijk steeds eenige weken. België is niet dringend met thomasmeel aan de markt en handhaaft volkomen zijn prijzen. Daar gaat men van het standpunt uit, dat men het beste doet Duitschland op deze lage prijzen te laten uitverkoopen. want men vergete niet, dat Duitschland een land is, dat steeds thomasmeel moet bij- koopen. Een werkelijk vaste markt zullen wij ech ter wel niet zoo spoedig krijgen, maar men dient zich toch rekenschap er van te geven dat de prijs van thomasmeel aanmerkedijk lager is dan vóór den oorlog. Thans ontvangen de Duitsohe weiteer* slechts 9V£ 10 cent per procent spoorvrij Duisburg/Ruhrorl Vóór den oorlog was do prijs 12Yo a 13 cent en werd geleverd op pa- j riteit Rote Erde, die nog bijna een cent per procent duurder was dan Duisburg/, Ruhrort. Kalizouten: De nieuwe prijzen der kalizouten hebben bij de gebruikers geen goede ontvangst gevonden. Algemeen wor den zij te boog geacht en de koopers blij ven zéér terughoudend. Voerartikelen De ontwikkeling van de maismarkt in de afgeloopen week ging weer in dalende rich ting. Vooral voor spoedige mais kwaim er een zoodanige kentering, dat de premie niet alleen geheel verdween, doch dat de aangekomen partijen op het allerlaagste niveau verkocht moesten worden. Inmiddels is de verhooging voor de verdere maanden zeer klein en zijn ook de prijzen op zomer en herfst zoodanig mede gedaald, dat weer tal van koopers er toe overgegaan zijn, le- verings-contracten op zomer- en herfst af tc sluiten. Dit alles hetreft Laplatamais. In I andere soorten ging weinig of niets om. Gerst moest aan het eind der week even- I eens een groote verlaging zich laten wel gevallen. Vooral op aflading liepen de prij zen sterk terug. De premie voor spoedige waar is nog niet verdwenen. Haver is even eens afbrokkelend met weinig zaken. Rogge is iets teruggeloopen en op het oogenblik kalm. De prijzen van lijnkoeken, van Ameri- kaansche, zoowel als van inlandsche, zijn in de afgeloopen week vrijwel onveran derd gebleven. Er staat tegenover een zeer kleine vraag ook een zeer klein aanbod. Inlandsche fabrikanten zijn nog zeer te rughoudend in verband met de ongunstige oliemarkt. Cocoskoekcn flauwer gestemd. Grondnotenkoek daarentegen hooger in prijs met geringer aanbod.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 12