Het Communisme in de Practijk
rerna a
ial\^Ti\anclaaq
DINSDAG 3 MAART 1931
DERDE BLAD PAG. 9
Objectieve mededeelingen en critische beschouwingen
1NVOERBELEMMERINGEN VOOR
SOVJET-PRODUCTEN
HARD TEGEN HARD 1
Gedurende de laatste dagen neemt het
ftantal landen en instellingen toe, die den
invoer van producten uit de Eovjét-Unic
Verbieden. Op de Vereenigde Staten, die
een r.outinvoer verboden hebben, is Canada
gevolgd met een uitgebreider invoerverbod,
©ok voor cellulose, kolen, asbest arl bont
werken. De Londensche graafschapsraad
heetf verklaard, gce.n Russisch hout meer
voor zijn bouwwerken te zullen gebruiken
en een soortgelijke verklaring is afgelegd
door de Shellmex, die een reusachtig kan
toorgebouw in Londen gaat bouwen. Tevo
ren had België reeds den invoer van Rus-
sisoh graan verboden.
Practisch hebben die beslissingen nog geen
groote beteekenis, want de Sovjet-Unie
houdt voldoende gebieden voor den afzet
harér producten over; als symptomen van
de stemming in verschillende landen echter
zijn deze maatregelen wel van belang.
Dat kan men reeds zien door de ongeken
de felheid, waarmee de Sovjet-autoriteiten
reageerden op de beslissing der Vereenigde
Staten en tegen de propagandisten in ande
re landen, die op navolging van dit voor
beeld aandrongen. Er is een agitatie ontke
tend over de gansche Sovjet-Unie ter weer
legging van de beschuldiging, dat er gedwon
gen arbeid wordt verricht, ofschoon al di'3
vergaderingsmoties niets kunnen afdoen aan
de sobere en onweerlegbare mededeelingen
van vluchtelingen uit de interneeringskam-
pen by Archangelsk, waarvan een groot aan
tal in Engeland en ook .eenige in ons land
ziin aangekomen.
De Sovjet-regeering stelt bet voor, alsof
deze „laster over gedwongen arbeid" een
voorbereiding is van de Westersche mogend
heden tot militaire interventie. Zij stelt con-
tra-beschuldiigingen op van „slavernij' in de
Westersche landen en wijst daartoe in
■welk verband is niet duidelijk op de
dreigende werkloosheid over de geheele
wereld. De Sovjet-statistici hebben uitge
maakt., dat het aantal werkloozen over de
geheele wereld 35 millioen bedraagt, maar
ook dat getal vinden zij nog niet dreigend
genoeg en hebben de gezinnen der werk
loozen erbij geteld om als angstaanjagend
spook voor hun bevolking de leuze te
zwaaien: „Honderd millioen slachtoffers
der werkloosheid!"
Inderdaad, het klinkt somber en dreigend,
vooral ook voor de Sovjct-ondordanen, waar
van volgens die eigen statistieken der re
geering twee jaar geleden nog 1.7 millioen
of één vijfde der arbeidersbevolking, zonder
«werk was.
Is de werkloosheid voorbij?
In dit verband is het eigenaardig te wij
zen op een volkomen ongemotiveerd opti
misme der Sovjet-regeering. die nu verkon
digt, dat de werkloosheid voorgoed van
haar territorium verbannen is. Wij hebben
deze klanken in jaren van voorspoed; de
Amerikanen hebben, hoe vaak niet, het
voortduren der welvaart in hun land en de
overwinning van alle crisissen vastgesteld.
Nu de Sovjet-regeering een paar jaren van
opbloei achter den rug heeft, komt zij in
haar brooddronkenheid tot dezelfde conclu
sies als eenige jaren geleden de Amerikaan-
Bche bankiers. Wij moeten afwachten of de
koortsachtige snelheid, waarmee het geheelp
economische leven zich in Rusland expan
deert, over eenlgen tijd niet tot dezelfde ge
volgen van overproductie leidt als in ande
re landen. De kans daarop is groot, want
vóór 1928 bevond het economische leven der
Sovjet-Unie zich in één doorloopende crisis,
waarbij relatieve overproductie een der
symptomen was. Van de 13 jaren van haar
bestaan kan düe regeerin'- slechts op 2 cri-
eislooze jaren wijzen en op één half jaar
zonder werkloosheid.
Het vijfjarenplan.
De ontwikkeling van het in den aanvang
genoemde conflict met de Westersche lan
den is van de grootste beteekenis, en mis
schien wel beslissend voor den "-ang der
ontwikkeling, zoowel in de Sovjet-Unie als
in de andere landen. De Sovjet-regeering
bedoelde met haar vijfjarig plan een ont
wikkeling in te leiden, die blijvend zou zijn
en die niet in 1933 ten einde zou loopen;
Rusland moest echter op industrieel gebied
in korten tijd tot den gelijke der Westersche
landen worden opgewerkt. Het plan is op
gesteld in 1928, dus vóór het uitbreken van
de huidige wereldcrisis; van nationaal
standpunt bezien had de Sovjet-regeering 't
volle recht tot die ontwikkeling te besluiten,
want zij deed niets meer dan wat ook an
dere regeeringen voor zichzelf hebben ge
daan, zij het niet op zulk een groote schaal.
Maar de verkondigers van den spoedigen
ondergang van het kapitalisme in Moskou
hadden bij hun economische plannen heele-
maal niet op ondergang, zelfs niet op de
huidige crisis gerekend. Deze is ook voor
heai een leelyke streep door hun berelcenin
gen; duidelijk is gedemonstreerd, dat de
wereldmarkt niet de hoeveelheden producten
kon opnemen, waarop zij de uitvoering van
hun plannen hadden gebaseerd.
Hier ligt de oorzaak van het huidige con
flict.
Terwijl die producenten in andere landen
tezamen in overleg met hun regeeringen al
lerlei pogingen in het werk stellen met
meer of minder succes, om maatregelen te
treffen de wereldproductie en con
surnptie met elkaar in harmonie te brengen
weigert de Sovjet-regeering niet alleen met
die crisis in de wereld rekening te houden,
maar versnelt bovendien het razende tempo
van haar uitbreidingen nog dagelijks. Zoo
lang dit de binnenlandsche markt van Rus
land aangaat, mag men he-t als een interna
aangelegenheid beschouwen. De Moskousche
regeerders echter namen de vrijheid over
de buitenlandsche markten te beschikken
uitsluitend op grond van haar eigen belan
gen. Zij hebben geld noodig, en zij willen
dus graan, hout, kolen en olie etc. uitvoe
ren, zooveel zij kunnen. Het laat hun vol
maakt onverschillig, of er even prachtige
bosschen elders liggen, of daar mijnen en
olieterreinen geschapen zijn, veel beter in
gericht dan de hunne. Hun medegevoel met
de millioenen werkloozen ln andere lan
den is gehuichel, zij willen de gansche
reld ondergeschikt maken aan hun vijfjarig
plan, zooals zij de bevolking van hun land
met ijzeren vuist tot medewerking^ daaraan
hebben gedwongen.
Toenemende Invoerbelemmeringen.
De invoerverboden en maatregelen, die
wij boven noemden, zijn symptomen. Tipt
heeft er allen schijn van of deze maatrege
len in de naaste toekomst in grooter getal
genomen zullen worden. Niet om de Sovjet-
Unie te „onderwerpen aan het kapitaal", of
om haar te beletten haar economische
krachten tot ontwikkeling te brengen, maar
om haar aan het verstand te brengen, dot
er buiten haar grenzen ook menschen wo
nen, met wier belangen zij rekening zal
moeten houden, indien zij met de buiten
wereld in geregeld contact wil blijven. Eer
lijke samenwerking in dit opzicht tot over
winning van de wereldcrisis is op den duur
ook in het belang der Sovjet-Unie. waarvan
nu duidelijk genoeg blijkt hoezeer zij is aan
gewezen op de koopkracht der wereld
markten.
EUROPA PLEEGT VERRAAD
AAN ZICHZELF
Het drijft handel met de Sovjet.
De felle actie der laatste maanden in ver
schillende landen tegen wat men de „Rus
sische dumping" noemt, zoowel in Engeland.
Frankrijk als België hoeft tot nu toe geen
practische resultaten opgeleverd. Engelsche
exporthuizen blijven Russische suiker naar
het verre Oosten verkoopen. voornamelijk
via dy makelaarsfirma M. Godelet.
Het ln België geweigerde Russische graan,
dat niet toegelaten werd tegen de protesten
van expeditiemaatschappijen in, die daarin
een groot nadeel voor die haven Antwerpen
zagen, ging naar Rotterdam, en omtrent
den Russischen houtinvoer in Engeland, is
nog geen principieele beslissing genomen,
Amerika kondigde daarentegen een invoer
verbod van Russisch hout af; or zijn nl. in
vele ex portee ren de landen belangrijke
groepen, die zich tegen drastische maativ
gelen verzetten, uit vrees de Sovjet-regeering
te ontstemmen, waardoor aar, hun groeps
belang en groote schade berokkend zou kun
nen worden.
Zoo meldde Wolff destijds uit Londen, dat
de Engelsche Regeering in het Lagerhuis de
mededeeling had gedaan, dat vanaf midden
1929 tot September 1930 door Engeland voor
ruim een half millioen guldens wapens naar
Rusland werd uitgevoerd. Hierbij geldt, dat
er niets nieuws onder de zon is, want ver
kochten onze Nederlandsche kooplieden in
den tachtigjarigen oorlog geen ammunitie
aan Spanje?
Engeland, dat sterk onder de werkloosheid
zucht, dat tal van belangrijke buitenlandsche
markten verloren heeft, kan het risico niet
loopen, zijn export naar Rusland in gevaar
te brengen. Volgens de gegevens van de
Engelsch-Russische handelskamer heeft de
Sovjet-Unie in het jaar eindigend 1 Oct. 1930
voor bijna 15.5 millioen pond sterling in
Engeland gekocht, dus voor nagenoeg 200
millioen gulden.
Duitschland belooft faciliteiten.
In datzelfde jaar verkocht Duitschland
voob c.a. 250 millioen gulden aan Rusland.
Vergoleken met den totalen export dezer
landen zijn de getallen weliswaar niet hoog,
kornen nauwelijks boven de 5 pet. uit, maar
in de tegenwoordige miserabele omstandig
heden zal geen enkele Staat het wagen ook
maar het. geringste deel van den export op
te offeren
Met steun der Regeering blijven Engelsche
industrieel en dan ook credieten verleenen
aan de Sovjet-organisaties, die haar bestel
lingen in Engeland plaaitsen. en dienten
gevolge bindt de Engelsche Regeering zicfy
nog sterker aan het Sovjet-rijk.
Duitschland is van nlan aan Rusland be
langrijke faciliteiten (voorrechten) te ver
leenen. De directeur der Leipziger Messo
heeft o.a. medegedeeld, dat aan de Sovjet
delegaties een reductie (korting) van 50 pC.t.
op de spoorwegbiljetten naar en van Leip
zig verleend wordt en ook de excursies naar
verschillende fabrieken, die bezichtigd zul
len worden, beduidend eoedkooper zullen
worden gesteld. Voorts worden zij geheel als
gasten behandeld en in Leipzig vrij logies
geboden. Een vertegenwoordiger van het
Messe-bestuur is zelfs naar Moskou vertrok
ken teneinde een en ander met de Regee-
ringsorganen aldaar te regelen.
Het bestuur der Königsberger Messe zal
soortgelijke maatregelen treffen; het, stelt
de medewerking der Russen ten .zeerste op
prijs.
Hot Sovjet-telegraafagentschap weet te
berichten, dat alhoewel het geheel nog niet
definitief geregeld is, grootere credieten op
billijke voorwaarden voor de Russische in-
koopen in Duitschland ter beschikking zul
len worden gesteld. De export-afdeeling van
de Duitsche Rijksbank is thans tot een zelf
standige bank gereorganiseerd en naar ver
luidt zal haar allereerste taak zijn om den
export naar de Sovjet-Unie te financieren.
Het is in dit verband merkwaardig dat bin
nenkort een aantal vooraanstaande Duitsche
industrieelen op uitnoodigiiig van den Eco-
nomischen Raad naar Rusland zullen ver
trekken.
Frankrijk, dat buiten zijn Iracq-concessies,
die voorloopig nog geen olie zuilen opleve
ren, weinig eigen olieproducerende gebie
den heeft, sloot grooe contracten met het
Russische oliesyndicaat. Verder richten de
Sovjets overal oliestations in. om de wereld
concerns uiterst fel te gaan bestrijden.
Italiaansche werven te Triest kregen be
langrijke Russische bestellingen zoowel voor
de handelsvloot als voor de oorlogsschepen,
terwijl de kolentrust der Unie, steenkool en
anthraciet in flinke hoeveelheden naar Ita
lië exporteert.
Verdeel en heersch.
Men ziet hieruit, dat de Unie haar bestel
lingen zaakkundig over verschillende lan
den verdeelt, en overal groepen tracht te
kwoeken, die belang hebben bij een goedp
verstandhoudirig met Moskou.
Wij leeren hieruit twee belangrijke feiten.
Ten eerste, dat Europa uit economische
noodzaak ertoe meewerkt om Rusland dat
gene toe te voeren waaraan het behoefte
heeftgeld, wapens, machinerieën, trae
tors, etc....... en daardoor zijn eigen graf
Ten tweede, dat Rusland dezelfde politiek
voert, die vele Europeesche landen ten op
zichte van hun onderhoorige gebieden heb
ben toegepast en nog toepassenbat „ver
deel en heersch" systeem. Tegenover de
Russische eenheid staat Europa in afzonder
lijke staten versplinterd, die elkaar fel be-
concurreeron; zoolang deze versnippering
in Europa blijft bestaan, zal de Sovjet-Unie
vrijwel ongehinderd haar optreden naar
buiten kunnen blijven handhaven.
WAT VERKOOPT RUSLAND
Veel meer dan men denkt.
Bij de bespreking van de Russischs bui
ten landsche-economische politiek gaan wij
noch van een pro- noch van een contra
st ndpunt uit, doch wij zullen de te onzer
beschikking staande gegevens zoo onbevoor
oordeeld mogelijk trachten te analyseeron
(ontleden). Wanneer wij na ernstige studie
tot de conclusie moeten komen dat de Rus
sische opzet geniaal» van structuur (bouw)
e-n stoer van uitvoering is, dan willen wij
daarmede niet zeggen, dat wij de onder
st roomingen vaji de algemeene Sovjet-poli
tiek aanhangen of onderschrijven. Integen
deel: Rusland beteekent voor de West-
Europeesche cultuur een dreiging van immer
grooteren omvang en hoe zouden wij de
hand kunnen waardeeren, die ons den strop
om den nek legt?
Alvorens dit punt te belichten, willen wij
vermeldon, dat Rusland, niet alleen stapel
producten exporteert, zooals de „man in tho
street" gewoonlijk denkt en waarvan o.a.
hout, olie granen, vlas de voornaamste zijn.
Integendeel, artikelen van diverse pluimago
worden geleverd, waaronder o.a. huiden,
bont, lucifers, ertsen, ingemaakte vruchten,
groenten, tapijten, weefsels, boter, diaman
ten, te veel om op te noemen.
Zeg, heb jij het ook gelezen
Ja, wat bedoel je eigenlijk?
Nu, over die wedstrijd in de krantdal
weet je toch wel, abonnés aanbrengen
en wie
O, ja, dat is ook zoo, ja daar heb ik
ook al over gedacht. Ja, ze gaan natuur
lijk van de gedachte uit: de menschen
willen graag wat voor ons blad doen,
maar wij moeten steeds weten te toonen
dat we het waardeeren. Ik vind het wel
ten goed idee.
Gemengd Nieuws.
VRACHTAUTO DOOR TREIN
GEGREPEN
DE CHAUFFEUR GEDOOD.
Men schrijft ons uit Waddinxveen:
Jongstleden Maandagmorgen had alhier een
doodelijk auto-ongeluk plaats aan den onbe-
waakten overweg aan den Derden Blokweg
in den Zuidplaspolder alhier.
Een vrachtauto van de Algem. Vervoer-
Maatschappij H. W. König en Co. te Rotter
dam werd door den personentrein, die om
11.14 uit Gouda vertrok, op eenoemde plaats
gegrepen en totaal versplinterd. De chauffeur,
de 30-jarige R. Mulder uit Rotterdam, was
op slag dood Spoedig na het ongeval waren
de hurgemeesters van Wadd'nxveen en Moor
drecht, alsmede de doktoren en veldwachters
ut genoemde gemeenten ter p'aatee. Op last
van den burgemeester van Waddinxveen werd
het lijk en de verbrijzelde auto in beslag
genomen. later op den dag werden deze,
nadat een uitvoerig politie-onderzoek had
plaats gehad wper vrij gegeven en werd het
lijk naar de ecMriyke woning te Rotterdam
vervoerd. De familie, die des nr'ddags op de
plaats des onheils arriveerde, was uit den
aard der zaak diep onder den indruk De
overledene, die langen tyd werkloos was ge
weest en nu zoo dankbaar was dat hy sedert
eenige weken weer een vrij goede betrekking
had, laat een jonge vrouw en een 2-jarig
kind na.
De lading ijzer, die door de auto vervoerd
werd, was bestemd voor den bouw van de
nipuwe brug in den polder.
De overweg, die onbewaakt is. ligt op een
reeds uit de verte goed zichtbare plek, van-
wear men naar beidé' zijden ook een ruim
overzicht heeft op de spoorbaan.
COCAÏNESMOKKELAARS
GEARRESTEERD
De recherche te Heerlen heeft Zaterdag
avond nabij de Oliemolen de Belgische vrouw
B. T. en den Duitscher W. S. uit Brunssum
aangehouden. Deze personen trachtten al
daar aan derden een hoeveelheid cocaïne te
verkoopen ter waarde van f 2600. Bij onder
zoek bleek echter, dat het geen cocaïne was
maar een vrijwel waardeloos product.
Vervolgens hield de recherche op den Mo
lenberg een auto aan. Het bleek, dat dezg
auto stond te wachten op de aangehouden
personen. In de auto werden door de polit'e
vier pakken tutocoïne gevonden, eveneens
een verdoovingsmiddel. De chauffeur van de
auto de Duitscher V. V O. uit Kernen werd
gearresteerd. Hij moet een en ander over de
grens hebben gebracht. De aangehoudenen
ziin ingesloten en zullen morgen ter beschik
king van den officier van Justitie worden
gesteld.
Vrouw B T. is op het gebied van den coca
ïnehandel eén goede bekende.
EEN STEEKPARTIJ
ln een café op den Zeedijk te Amsterdam
zaten Zaterdagavond laat, twee bezoekers,
vader en zoon, uit Noord-Scharwoude. Voor
dien hadden zij elders ook ai drank gebruikt.
Andere bezoekers die ook niet vrij van ster
ken drank waren, kwamen ook nog binnen.
Er ontstond plotseling een woordentwist. De
55-jarige bewoner van Noord-Scharwoude
rreraakte hierdoor in opgewonden toestand
Hij verliet het café maar kwam dadeliik te
rug zwaaiende met een groot knipmes. Hier
mede stak hy twéé personen. Een 27-jarige
werkman werd in de buik getroffen, een an
der kreeg een messteek in het dijbeen. In-
tusschen was de woesteling overmeesterd en
aan de po'itie overgeleverd.
De 27-iarige werkman werd naar het Bin
nengasthuis vervoerd. Zyn toestand was
ernstig.
DE DOODELTJKE VAL
In de machinefabriek der fa. Gebr. Stork
en Co. te Henge.o viel de gehuwde arbeider
T. H van eon ladder, waarbij hem bovend'en
nog een zware ijzeren plaat op het lichaam
viel. Zwaar gewond overgebracht naar het
Alg. Ziekenhuis is H daar overleden
Te Hilversum is de 16-jarige schilders
knecht H. H. terwijl hij werkzaamheden ver
richtte aan een perceel aan den Ouden Eng-
weg van een ladder ter hoogte van 5% Meter
gevallen en terecht gekomen op een steenén
terras. Hy was op slag dood.
TRAGISCH STERFGEVAL
Te Zwolle werd op de gemeente-secretarie
mededeeling gedaan, dat een huwelijk, dat
om 11 uur daar zou gesloten worden, niet
kon doorgaan. De reden was, dat de bruid
desmorgens om 9 uur plotseling was over-
DOODELÏJKE AANRIJDING.
Te Steenwyksmoer (Dr.) geraakte het zes
jarig dochtertje van Tuis onder de auto van
Dr. .1. C. H., arts te Coevorden. Het kind was
direct dood. Den bestuurder treft geen schuld.
NACHTELIJKE AUTOBOTSING
Bij Halfweg (N-H.) reden 's nachts twee
auto'sop elkaar in. De eene werd in elkaar
gedrukt, de bestuurder bekwam wonden in
hetgelaat en brak een pink. Twee inzitten
de dames werden eveneens geownd en moes
ton naar het St. Elisabethgasthuis te Haar
lem worden overgebracht. De bestuurder
van de andere auto kreeg geen letsel.
Elc
h wat W 11 s _1!1
HET WELKOM
Baron G was in ongenade gevallen bij
den koning. Of het een halsmisdaad was ge
weest die hij had begaan? Oordeel zelf. De
broeder van den koning had zich in het
openbaar een vrijmoedige opmerking ver
oorloofd over 's konings buitenlandsche po
litiek. Bij diplomatieke besprekingen hield
de koning er van nu en dan de sabel te la
ten rinkelen, terwijl zijn broeder meer ver
wachtte van een politiek van toenadering.
De verhouding tusschen de vüken moest
niet bepaald worden door het recht van oen
sterkste, ma«r door de sterkt? van 't recht.
In de hofkringen waren velen het met
den broeder des konings eens, doch slechts
een heel enkele had den zedelijken moed
dit te laten merken. Zeker, in besloten kring
en onder vertrouwde vrienden, dan durfde
men wel het standpunt van den vorst laken,
maar zoodra er eenig gevaar bestond, dat
de koning van dit gevoelen kennis zou krij
gen, zweeg men of tapte zelfs uit -een ander
vaatje. Het is zoo bijzonder moeilijk voor
hovelingen om met hun vorst van meening
te verschillen.
Wie echter ook veinsde, niet baron C.
Zonder agressief te zijn en wrijving uit te
lokken, ontzag hij zich toch niet den vorst,
dien hij oprecht liefhad en hoogachtte, te
doen vehstaan, dal hij zijn gevoc'en niet
deelde; dat hij meer van de toga dan van
het kanon verwachtte en dat verbroedering
der volken meer waard is dan overheer-
sching.
In beginsel stemde de koning dit tot ze
kere hoogte wel toe, maar telkens weer ver-
stat hij de consekwenties te trekken, totdat
bij zekere belangrijke besprekingen zijn
houding tot een ernstig conflict dreigde te
leiden.
Het was bij dien stand van zaken, dat
's konings broeder zich éer onvoorzichtig
woord had laten ontvallen en 's vorsten
toorn had opgewekt. Het hof sidderde, maar
baron C. nam het voor den broeder des ko
nings op, ofschoon hij erkennen moest, dat
deze op dat oogenblik beter had kunnen
zwijgen.
Er waren gedienstigen genoeg, dde den
koni .g op de hoogte brachten van de uitla
tingen van den baron. Nu keerde de toorn
van den vorst zich tegen dezen, 't Was een
goede afleiding, want zijn broeder wilde hij
sparen. Hij hoopte zoo zijn fout ten deele
althans nog goed te maken. Maar tegen
over den baron gold die reden niet. Die
moest het volle gewicht van zijn toorn ge-
De koning gelastte hem zich te begeven
naar zijn voor-vaderlijk kasteel; dat betee-
kende, hij werd van het hof en uit de resi
dentie verwijderd en kon zich vrijwel als
een banneling beschouwen.
Diep teleurgesteld door de houding van
zijn vorst begaf de baron z'ch o- reis. Nie
mand van de hovelingen durfde hem uitge
leide te doen. En onderweg had de baron
alle reden om ernst.g te mediteeren over de
broosheid van 's menschen grootheid en de
groothe. van 's menschen ondankbaarheid.
Vele en gewichtige diensten had hij zijn
vorst bewezen, maar dit vrijwaarde hem
niet voor deze smadelijke bejegening. En
zoo ging hij onwillekeurig de rij langs van
allen, die hij weldaden bewezen had. Den
had hij met een geldelijk voorschot uifc
de hand van woekeraars gehouden; een an
der had hij aan zich verplicht, door een
zoon, een neef of nog verder familielid
voort te helpen. Voor een derde had hij bij
den koning, voor een vierde bij de koningin
een goed woord gedaan om een of andere
gunst te verwervenMaar nl. nand die
hem door woord of blik had bemoedigd. In
'alle stilte was hij vertrokken, als een gesla
gen hond. Neen, niet het feit, dat hij opzijn
landgoed zou moeten leven, ver van hof en
residentie, griefde hem. Integendeel, dat
trok hem zelfs zeer aan. Het was een hoog
besef van plicht om vorst en land zijn dien
sten te bewijzen, dat hem naar de hofstad
had gebracht. En hij zocht geen ijdele eer
of wankele roem. Maar zóó van allen ver
laten te worden, dat griefde hem, dat stem
de hem bitter. Hoe eenzaam en verlaten ge
voelde hij zich. Was dit nu het loon voor
zijn trouwe vriendschap, zijn oprechte be
geerte anderen te helpen?
Van zulke gedachten vervuld reisde hij
verder. Somher werd zijn stemming, triest
zijn blik. En dan overlegde hij weer, dat hij
toch niet anders had mogen handelen; dat
hij zich niets te verwijten had. Dat al die
anderen hem onrecht deden, door hem aan
zijn lot over te laten. En dan probeerde hij
weer zich te verheffen boven al dat kleine
gedoe en bedacht hij hoeveel groote mannen,
grooter dan hij, miskend waren geworden
en pas door de geschiedenis waren gerecht
vaardigd. Eenzaam in afwisselende stem
ming vervolgde hij zijn weg.
Eindelijk was het kasteel bereikt. Nu
geen vreugdebetoon, zoreils anders, wanneer
de baron thuis kwam. Stil en onopgemerkt
wenschte hij te blijven bij zijn thuiskomst.
Nu reed het rijtuig het groote zware ge
smeed-ijzeren hek binnen; de oprijlaan door;
nog één draai om het gazon en voor den
ingang stond het rijtuig stiL Voordat de
koetsier van den bok was geklommen, open
de de baron eigenhandig het Dortier, om
vlug het huis binnen te gaan.
Nauwelijks echter had hij een voet buiten
het rijtuig gezet, of hij voelde zich bij de
hond grijpen. En opziende, zag hij in de
trouwe oogen vanzijn vriend, die hem
hartelijk welkom heette. Hij had er een
langen en moeilijken tocht voor over ge
had.
Met een opgeheld... d gelaat en een ver
licht hart betrad de baron zijn voor-vader
lijk kasteel.
DE DOODELIJKE STROOM.
Door onbekende oorzaak geraakte te Goirle
(N.-Br.) achter de.'boerdery van v d. Ven
aan den Rielscheu wég een plas water onder
electrischen stroom. Een paard, dat er in
trapte, werd op slag gedood.
GOEDERENTREIN ONTSPOORD.
Men meldt ons uit Gorinchemr
Van den goederentrein, die uit de richting
Geldermalsen om 16.50 uur in Gorinchem moet
arr'veeren, ontspoorden naby het station,
nadat de trein vrywel tot stilstand was geko
men, vier geladen wagons, vermoedelijk ten
gevolge van een verkeerde wisselstand. Do
schade is niet groot.
Het treinverkeer op de lyn Gorinchem-G.l-
dermalson ondervond geen vertraging. Per
soonlijke ongelukken kwamen niet voor.
EEN HONDERD-EEN-JARIGE OVERLEDEN
Te Ouderkerk a. d. Amstel (N.-H.) is over
leden de wed. Seybel-Hudepool, die op 4
Febr. j.l. haar lOlsten verjaardag vierde.
EEN ONGELUKKIGE
Te Almkerk werd door de politie een ze
kere T. S. aangehouden, die ontvlucht bleek
te zijn uit het krankzinnigengesticht „Vre
derust" bij Bergen op Zoom. De ongelukkige
is weer naar het gesticht teruggebracht
EEN PRETTIGE LOGEERGAST
Te Amsterdam deed een hotelhouder aan
het Rcmbrandspiein aangifte, dat hy door
een logeergast in zijn hotel is opgelicht ge
worden van f 3292.50
SNEEUWVAL
In dén nacht van Zaterdag op Zondag
heeft het in Zeeland nogal wat gesneeuwd
Bij Schore knapten telefoondraden en tele
foonpaal af, zoodat het telefoonverkeer ver
broken was.
BRANDSTICHTING
De veehouder S. Meester te Oosterzee (Fr)
werd in verzekerde bewaring gesteld met zyn
broer wegens brandstichting.
Radio Nieuws.
WOENSDAG MAART
HUIZEN (298 8 M-) N.C.R.V. S Tfldsein: S—
8.15 Schriftlezing: 8.169.30 Morgenconcert:
10.30 Tijdsein1030—11 Korte zlekendlenst. t«
leiden door Ps B. v. d. Werff, Gerei, predikant
te A'dam-West; 1112 Hormoniumbespeltng
door den heer M. F. Jurjoanz, te Hilversum:
zang mej. C. do Jager, sopraan; mevr R. M'ja
bout, alt: 12—12.30 Gram.-platen12.30 Tlid-
seln; 12.30—3 Middagconcert: Jan Richer»,
looi; Pleter de Vries, fluit: mej. Ellei
harr
!.303 Lezen
plai
i Chr. le<
-2.30 Grc
ïziok;
M.
Wontink, te Hilversum; 34.30 Concert, te
geven door hot Draper-kwartot. bestaande uit
D. A. Draper, le viool; Manna Draper, 2e viool
Andrles Draper, alt; Agnos Lohuis-Pr
4.304.45 Gram.-muziek; 4.466
6 TUdsein: 66 Kindei
irgliig
landbouwers, te verzorgen door den heer H.
Pllon. hoofd der Land- en Tuinbouwschool, to
Achterveld (U.), Onderwerp: Iets over schapen
houderö; 7 Tiidsein; 7—7.30 Op last van den
Minister afgestaan; 7 308 Halfuurtje voor de
rüpere Jeugd. Spr.: De Hoogedelgestrenge heer
A Zlllstra. lid van de 2e Kamer der Staten-Gen
te Den Haag Onderw.: Onveranderlijke dineen
8—10.46 Concert, te geven door het Chr. Radio
Orkest, o.l.v. George Stam. Spr.: de heer J.
Lens. hoofd eener Chr. School te Den Haag.
Onderw.: De moeilijkheden van het 7e leerjaar
(Leerplan en vrtJhold); 10 Persberichten van
hot Persbur. Vaz Dias, to A'dam; 10.4511.30
Gramofoonpla tenconcert.
(Onderwijsfonds voor de Binnenvaart). 7—
7.30 nm. De heer A. Banning, dir. v. d- Binnen
vaart school te A'dam. Onderw.; De wegwijzer
voor de binnenscheepvaart (I).
HILVERSUM (1875 NL) V.A.R.A. 9—10 Gram.
muziek; (V.P.K.O.) 10 Morgenwüdlng: V.AU
10.16 Orgelspol; 10.30 Onze keuken, door P J
Kers; 11 Gram.-muztelc; 11.05 Radio-Volkauni-
v-reitelt; 11.35 Gram.-muzlek; 11 Politieberich
ten; 12.15 Middagconcert; 1.45 Verzorging zen
der; 2.15 Vrouwenuurtje; 3.05 Gru
3.10 Coöperatl
3.25 Gn
20 Lichte kb
Mandoline-cursus XIV: 7 Radio-V
6.30
7 45 Joodsch uurtje:
d en eon naspel; 10.15
10.55 Gram.-muzlek.
FEUILLETON
TWEE ENTHOUSIASTEN
Door J. VAN ZUYLEN
„Wat jou betreft, twijfel Ik daar niet
aan," antwoordde Erica, lachend, „maar
ik kan me zelf niet vleien met. de gedachte
dat ik het voorwerp van een even groote
belangstelling zou zijn."
„Alleen weet niemand tusscben one te
onderscheiden, op het oogenblik," lac-lite
Beaiüri'Oe. „Als 't wiet zoo'n afgezaagde grap
was zou ik het leuk vinden van plaata te
verwisselen en jou juffrouw Choimond te
maken on zelf als Erica Grey te poseeren.
Ik verwacht eohter, dat je evenveel belang
6telling zult wekken als uw nederige die
nares zelf. Iedereen kent. mijn geschiede
nis, maar jij bent gehuld in romantis< ie
geheimzinnigheid."
Erica lachte, jn de meisjes vervolgden
bun weg door het zonnige ryirk naar het
oud-erwetsche kerkje van Little Ferrars,
zoonis het dorp en zijn omgeving bescho'-
dcnlllk genoemd werd.
Drie dagen waren er voorbijgegaan s'nds
het bouwvallige huurrijtuig Erica had af
gezet aan de deur van Let huis van haar
nieuwe vriendin en er was a.l een iwtimi-
teiit tusschen hen ontstaan, ten deele stel-
jliig, "i's gevolg van hun eenzame positie en
bet fe;t. dat zij ot rt du rend op elkaar wa
ren a-I. 0 ./.-'ii; maar waarschijnlijk nog
meer door een zekere verfijning in hun ka
rakter 'en temperament, dat zich meer
scheen te openbaren door contrast dan door
overeenstemming. Beatrice was er zich al6
bij intuïtie van bewust geworden, toen zij
Erica had gadegeslagen en had hooren
spreken, zelf verborgen in het kantoor van
den rechtsgeleerde. Impulsief en enthou
siast als de jonge erfgename ongetwijfeld
was, had zij eigenschappen, diie haar maar
zelden misleidden.
Zij was op haar marnier een zielkundige en
ze had zich niet vergist in haar verwach
ting, dat zij en Erica het goed zouden kun
nen vinden in hun ecnigezins vreemdsoor
tige venhouding. De drie moeilijkste dagen
waren voorbij, en aan het einde er van
waren de meisjes in staat om naar waar
heid en in oprechtheid te verklaren, dat ze
van elkaar en van hun omgeving bijzond -r
veel hielden, en dat ze bereid waren met
levendige belangstelling het nieuwe leven
te beginnen, dat zich voor haar opende.
Ofschoon Erica een jaar jonger was dan
Beatrice en eigenlijk ln een toestand van
afhankelijiheid verkeerde, was het reeds
duidelijk, dat haar positie eenigszins zou
gelijken op die van een mentor, een raad
geefster, en dot zij de eenige zou zijn, die
de buitensporige neigingen van haar vrien-
ding eonigszins in tocm zou kunnen hou
den, evonats haar ietwat verkwistende uit
gaven en haar overdreven fantasieën. Het
volkomen onafhankelijk bezit van prac-
tisoh onbegrensde middelen is ongetwljfe 1
een verzoeking, en reeds had Erica een
paar plani.cn, door haar vriendin geop
perd. al6 dwaas en nood" loc moeten tegen
spreken en veroordeelen. Maar het 6cheen
alsof deze vrijmoedigheid en openhartig
heid Beatrice beter bevded dan iets and is,
en er bestond reeds een uitstekende ver
standhouding, een elkander begrijpen, tus
schen hot paar.
De donkere oogen werden op haar ge
richt, vol van een lachend licht, toen de
hekken van het park werden gepasseerd,
en Erica voelde zich gedrongen le zeggen:
„Wel, Beatrice, bind nu je geest wat in,
tot eenigszins decoratieve grenzen. Je moet
noodig om een vroolijke vriendin advertee-
ren! Je hebt veeleer voortdurend een koud
stortbad noodig 1"
„Ik zaJ mijzelf beheersohen, beste Erica.
Ik wil werkelijk een gunstigen indruk
trachten te maken. Maar je weet niet hoe ik
van dit eerste proefje van wezenlijke onaf
hankelijkheid geniet. Ik zou Ledereen even
gelukkig willen maken als ik zelf ben."
Het kerkje van Little Ferrais was van
een onzekere en Ln onbruik geraakte archi
tectuur. Het had van die ouderwetsche ban
ken, bijna zoo wijd als kamers, groot ge
noeg om een geheele familie in eens op te
nemen. Er waren althans twee van die fa
milie-banken, op de hoeken van het mid
denschip, vooraan bij den preekstoel.
Beatrice en Erica werden met grooten
eerbied verwezen naar de rechterbank; de
linker werd bezet door een rijzig, mager,
grijs oud heertje, en een aardig, donker
meisje, dat gemakkelijk voor zijn doohter
kon doorgaan. ZIJ keek met een snellen,
onderzoekenden blik naar het paar, dat nu
binnenkwam, maar sloeg haar oogen bijna
oogenblikke1 Ijk weer neer, en scheen do
tegenwoordigheid van haar buren geheel
te vergeten.
Anderen eohter waren minder besohroomd
of bescheiden, of welopgevoed, hoe ook het
verschil moet worden genoemd. En Bea
trice zeilf maakte, zooals zij het noemde,
„den inventaris op" van sommige leden
der gemeente, onderwijl de dienst voort
ging. Daar was een heele bank vol jongens
en meisjes, verschillend in leeftijd van zes
tot zestien, met een dame, klaarblijkelijk
de moeder, die de orde er onder hield. Bea
trice oordeel-de terecht, da4 dit de kinderen
van den reotor1) waren, vanwege de ge
lijkenis van sommige hunner en den dienst
doenden predikant. Aan velschillende kled
ndgheden merkte ze op, dat' het niet royaal
kon ztjn in dat huishouden, en er begonnen
"aJ weer plannen door haar hoofd te dwar
reien in verband met wat ze zou kunnen
doen om wat meer genoegen en geluk te
brengen in het leven van dat half dozijn
jongens en meisjes.
Aohter de domineesfamilie zat een an
dere, bestaande uit vier leden, klaarblijke
lijk vader en moeder, zoon en dochter. De
vader zag er uit als een oud-militair, etra-k
en strong in houding en kleed ing; zijn
vrouw had een rond, blozend gezicht,
scheen van een aangenaam humeur, en van
een niet al te intellectueel type, terwijl de
zoon vadsig en onbeduidend leek* en de
dochter geestig en levendig. Het overige
van de vergaderden bestond grootendeele
uit minder met aardeche goederen bedeel
den, maar ze waren om die reden niet min
der belangwekkend voor Beatrice; ze be
studeerde velschillende van die gezichten
met eenige aandacht, en door haar werk
zaam brein spookten al weer ontwerpen
van doelmatige weldadigheid Zij zou niet
in staat zijn geweest een overzicht te gevon
van de preek van Ds. Keith, en toch kwam
ze uit de kerk met het gevoel, dat het haar
goed had gedaan, daar te zijn geweest.
Net buiten het kerkgebouw word ze
staande gehouden door de dame met het
blozende gezicht en den soldareeken echt
genoot. Man en zoon en dochter hielden
zich achteraf, maar mevrouw Johnstone
stapte op haar toe met een stra-londen glim
lach en stak haar hand uit naar Beatrice.
„Juffrouw Choimond, ik vraag u wel ex
cuus voor mijn vrijmoedigheid, maar ik
kon u niet voor de eeiste maai onder ons
zien komen en gaan, zonder een enkel
woordje van welkom nameri6 allen. Ik heh
uw vader en uw moeder gekend, en ik heb
u vaak in mijn armen gedragen toen u nog
een baby was. U lijkt zoo op uw vader
hij waa werkelijk de knapste man dien ik
ooit gekend heb en we zijn allemaal zoo
blij, dat we U weer in ons midden hebben.
Ik zou u wel eens eerder hebben opgezocht,
maar ik wiet niet, of u misschien niet to
druk was om al menschen te zien. Ik ver
lang om de kennismaking met het mooie,
oude Highferrars te vernieuwen. U zult mij
er heel gauw zien verschijnen."
„Dat hoop ik werkelijk!" antwoordde
Beatrice met warmte. „Kunt u morgen een
kopje thee bij.ons komen drinken? Maar
laat ik u even vooistellen mijn vriendin,
juffrouw Grey. We probeeren samen huis
te houden. U moet ons stellig komen op
zoeken en ons allee vertellen over de pl*at6
en de menschen en zoo. We willen veel
vrienden maken en zoo gauw mogelijk op
ons gemak zitten. We zullen blij zijn u
morgen te ontvangen."
„O, ik zal stellig komen; reken daar maar
op. Ik dank u wel voor uw vriendelijke uit
noodiging. Maar ik mag u nu niet langer
ophouden. Dat zijn menschen uit Low-
ferraas, zooale u wel zult weten." {De grijs
aard en het donker-oogige medeje, die in
de kerk tegenover hen hadden gezeten,
gingen juist voorbij en maakten daarbij
een lichte buiging voor mevrouw John
stone). „Sir Percival Everard en zijn nicht
je trotsche, gereserveerde man; manr
iedereen houdt van Louise, ofschoon ze
door haar oom veel te veel in beslag geno
men wordt. Ooh, u zult gauw genoeg alles
weten, wat de moeite van het weten waard
is, omtrent uw weinige buren hier. Alleen
hoop ik maar, dat de plaat6 niet zoo saai
zal zijn. dat u even gauw weer vertrekt
als u gekomen bent"
„Tot hiertoe voel ik daar nog niet6 voor,"
lachte Beatrice vroolljk. „Ik twijfel er alot
aan, of ik zal genoeg te doen vinden om mij
en mijn vriendin mee bezig te houden. We
zullen het beiden heel druk hebben, dat
verzeker ik u en u zult u er spoedig van
kunnen overtuigen. Dag, hoor! We zullen
ii morgen om vier uur wachten."
De beide meisjes wandelden daarop ver
der.
„I^oten we niet den koristen weg naar
hu-is nernon," zei Beatrice. „We hebben tiJ4
genoeg. Ik zou het dorp wel eens door wit
len loopen en de menschen opnemen zoo-
als ze daar wonen. Ik geloof, dat sommigo
huisjes nog van mij zijn."
(Wordt vervolgd.)"
