zL9pzaJ3,
ruzzle
8
ï.t
i
DE VLIEGENDE PIJL.
'N INDIANEN-VERHAAL.
(Vervolg)
«loten was. Frederik Wagner was 25 jaar. De trot-
«che Stoïcijnsche kalmte der Indianen was hem
vreemd en de nadering van den dood zag hij met
bittere droefheid tegemoet Was hij niet in zijn
reoht? De Rooden hadden zijn paarden gestolen,
hij had ze vervolgd. Zelfs had hij een van hen het
leven geschonken.
Waar had hij het dan aan verdiend, dat zijn
leven zoo'n vreeselijk einde zou nemen.
Hij herinnerde zich een verhaal van den kleinen
Franschman, die de martelingen beschreef welke
«en jonge Ier, Mac Grey, bij den Seneca eens ge
leden had.
Tien uur hadden zij hem op allerlei wijzen vreese
lijk gefolterd en terwijl de blanke jongeling jam
merde en gilde van pijn stond de wilde aanvoerder
der Seneca, de hoofdman Gseq-wa-tha, „die in den
rook gaat" met gekruiste armen voor hem en zei
«omber en rustig bij iedere nieuwe marteling: „Dat
is de straf voor landdieven. Zoo doen wij met alle
blanken die ons bedrogen hebben." Tijdens de ge-
ïieele marteling was Jean Martin tegenover den
jongen Mac aan 'een paal gebonden geweest De
verschrikkelijke folteringen die hij zoodoende aan-
2ien moest deden hem bijna zijn verstand verliezen.
Hij had de Irokesen de verschrikkelijkste scheld
woorden naar het hoofd geslingerd. Hij had hen
lafaards en moordenaars genoemd, maar ze hadden
hem stil laten razen en toezien. Toen Mac Grey ein
delijk dood was had Gseq-wa-tha Jean Martin ge
bonden en in een kano gelegd. Zóó had men hem
den stroom laten afdrijven. Reeds na een paar uren
Was de boot, die al 'n paar keer tegen den vloer
gestooten had, tegen den kant opgeloopcn, waar ze
muurvast bleef zitten.
T Ka twee dagen, waarin hij bijna van honger en
dorst omgekomen was, werd hij door een jongen
Oneider gevonden. Die maakte hem los. verpleegde
bem, gaf hem eten en drinken en' wees hem de
Verbergen wegen naar den Otario. Als Jean Martin
dat verhaal vertelde voegde hij er nog bij: „Iedere
«tam is anders; sais pas. Hoe zijn les Shawanos?
Maar de gevangenen worden bij allen gebraden, gee*
Uitgezonderd. Groote oer d'étre htilé Saves?**
wueeo dc jonge
Aan dit verhaal dacht dc Jonge Duitschei' en hel
bracht hem in opstand tegen zijn lot
Waarom moest hij, die toch in zijn recht stond,
die niets onedels gedaan had, die een Indiaan het
leven gered had, waarom moest hij zulk 'n dood
sterven
Dat hij Tecumsch bevrijd had, hield hij zich zelf
iederen keer voor, maar hij vergat dat hij het niet
gedaan zou hebben, als de Roodc hèm niet éérst
gespaard had.
In sombere gedachten vei-zonken stond hij eens,
de handen op den rug, in de greppel, welke het
dorp omringde. Hij keek door de openingen tusschen
dc stammen door over de grasrijke oever van dc
rivier. Daar hoofde hij plotseling voolijk lachen en
toen hij zijn hoofd voorover boog, zag hij weer het
blonde knaapje van Logan.
Het kind zat op een zwart paardje. Zijn handjes
grepen in de manen en het kraaide van pret.
Logan stond er bij! Zijn gezicht straalde. Hij
lachte en speelde met het kind. dat nu eens de
armen naar hem, dan weer naar zijn moeder uit
strekte, die achter het paard stond.
De Duitscher sprong uit de greppel. Hot gelukte
hem de opening in het vlechtwerk wat grooter te
maken en nu zag hij ook de vrouw. Ook zij had
licht blond haar en blauwe oogen, welke met trotsch
naar den knaap en naar Logan keken. Het was
werkelijk een blanke vrouw, al was haar huid ook
door zon en wind zoo bruin geworden, dat zij bijna
zoo donker was als Logan.
Zij droeg do gewone dracht van de Indiaansche
vrouw: een leeren rok, daarover een leeren hemd
uit het vel van een damhert, leeren schoenen en
kousen; alles met stiksels en bonte draden keurig
versierd.
Ademloos zag de jonge Duitscher het tooneeltje
aan. Ineens rukte hij zich los en trad, eigenlijk
zonder te weten wat hij wilde, op een uitgang in
de palisaden toe.
Zijn bewakers die hem tot hiertoe hadden laten
gaan volgden snel maar daar stond reeds Tecurnseh
in dc opening en riep hem een gebiedend halt toe.
Frederik Wagner was echter zóó opgewonden, dat
hij zich nergens aan stoorde. Hij drong op de smalle
poort toe.
Tecurnseh greep zijn mes. Maar plotseling bedacht
hij zich, sprong terug, greep een stevige paal, die
aan de poort hing en versperde zoo de doorgang.
De vijf bewakers van Wagner wierpen zich op
hem, maar hij slingerde er twee weg, als ware het
stroopoppen.
Nu glinsterden, messen en tomahawks.
Andere Indianen, die in de nabijheid waren kwa
men met groot geschreeuw toesnellen.
Opeens stond ook Logan bij de poort.
Een paar woorden van hem waren voldoende om
de rust te doen wederkeeren.
Bewonderend zag Tecurnseh hem aan. Zelfs Torn-
stalk had deze macht niet!
Dc Indianen toch zijn geen onderhoorigen van
hun hoofdlieden, maar in hun ongebonden vrijheids
drang buigen zij zich slechts voor werkelijk uit-
blinkendo mannen.
Wagner drong nu onstuimig op het opperhoofd toe.
„Wie is die blanke vrouw, die ginds op het veld
staat?" riep hij met schorre stem.
Logan zag de groote opgewondenheid van den
Blanke. Bedaard keek hij hem aan en verloor geen
oogenblik zijn kalmte.
Hij antwoordde niet, maar zijn oogen 9cht?ncn den
jongen boer te willen doorboren.
Wagner geloofde, dat Logan niet wilde antwoor
den en brulde als een gewonde stier:
„Hoor, gij roode hond wie is die vrouw! Antwoord,
of ik vermoord je".
De Indianen kwamen dichter bij.
Ofschoon de meesten de Engelschowoorden niet
verstaan hadden, merkten ze toch wel aan de ge
baren en de toon van den Blanke, dat hij de hoofd
man bedreigde.
Logan keek het Gele Haar nog eens uitvorschend
aan toen schoof hij de nog steeds door TecumseH
«Hoor, gij roode hond....
vastgehouden paal opzij en wenkte den Duitscbec
hem te volgen.
Dit deed dc toon van Wagner dadelijk zakken en
hij trad door de poort naar buiten.
Hij bemerkte niet, dat Tecurnseh zijn zwaren knots
van den gordel losmaakte en in zijn rechterhand
nam. Ook merkte hij niet dat de Vliegende Pijl
hen met de andere Shawano's op den voet volgde
Logan zette beiden handen als een rechter vooï
den mond en stiet een schrille kreet uit, den roep
van den muizenvalk.
Ze zagen nu. hoe een amazone op een zwart paard
omkeek en oogenblikkelijk haar paard omwendde en
in snellen draf voortdreef in hun richting.
Hot was de vrouw waar het Gele Haar^naar ge
vraagd had.
Zij had haar zoon voor zich in het zadel.
Op enkele meters genaderd sprong zij van hei
paard, zette het kind op den grond en hand in
hand kwam zij omzichtig maar toch onbevangen
op de mannen toe In welks midden Logan met d©
gevangene stond.
Wagner had de armen op de borst gekruist Hij
6tond voorover gebogen. In ademlooze spanning, met
wijd opengesperde oogen staarde hij naar de naden-
komende. Hij deed 'n paar passen naar haar toe.^^
nog een.
Logan bleef onbcwcglijk op zijn plaats staan, maar
als een panter sloop Tecurnseh achter den Duitscher
aan. de vuist om de krijgsknots geklemd.
Met verbaasde blik zag de blanke, blonde Indiaan*
sche den Duitscher nader komen.
De Shawano's keken In spanning toe.
Wagner stond eenige oogenblikken voor haaf-
Iedere trek van haar gezicht bestudeerde hjj.
Plotseling wendde hij zich teleurgesteld af. Zijn
armen vielen slap langs zijn lichaam.
Toonloos zei hij tegen Logan: „Neen. opperhoofd,
het ia mijn zuster niet!"
Logan zag hem deelnemend aan en wenkte hem
om te volgen, terwijl hij de Indianen en de vrouw
bevel gaf naar het dorp terug te keeren.
Slechts Tecumsoh gaf hij verlof zich bij hen aan
te sluiten. Zij zetten zich bij den greppel neer en
Logan sprak kort: „Als het Gele Haar probeert t©
vluchten, worden alle blanke mannen aan den man-
telpaal gebonden en ook Logan kan hen -don niet
meer besohermen".
(Wordt vervolgd),,
D
6»
REBUS
T SCHOENMAKERTJE.
Baas Pikstra die zat in z'n schoenmakerij
En floot er een liedeke, lustig en blij.
Hij was een vroolijke klant,
Had aan treuren het land.
Hij pikte
Hij flikte
En klapte
En lapte
En zoo was het werk gauw aan kant!
Vrouw Pikstra, die zat in haar kamerke klein
lin zong voor haar kindje van diredomdoin.
Zij was een vroolijke klant,
Had aan treuren het land,
Zij klopte
En stopte
En waschte
En plaste
En zoo was het werk gauw aan kant.
Het kindje, dat lag in z'n wiegskc klein,
En luisterde stil naar 't gediredomdein.
Maar vader en moeder
Die werkten maar toe,
Hij klapte
En lapte,
Zij waschte
En plaste
En *t kindje deed de oogjes maar toe!
WIE HET WEET MAG HET ZEGGEN
VERBORGEN VISSCHEN
Laat Jacob, Leida en Toos vooral niet uit gaan
Snet dit weer.
Foei Kees, jij wou Jans foppen, maar nu kom jé
self bedrogen uit
i Je kreeg voor niets geen straf.
Ik zal met dit mooie weer wat gaan fietsen.
No. 34
Mijn geheel wordt met 9 letters geschreven en
noemt een Koninkrijk in Europa.
Een 4, 8, 7, 6, 4 heeft een donkere gelaatskleur.
Een 2, 8, 4 is een deel van je hoofd.
I 5, 6. 8, 1, 8, 9 is een stad in Oostenrijk,
3, 4, 2, 6 1 is een kleur.
No. 35
Mijn eerste is een ander woord voor takje, mijn
Vtvèede is een deel van een stad en mijn goheel ligt
zoowel in Zuid-Holland, als in Noord-Brabant en Gel
derland.
No. 30
Welke waterplas noemt een goed eigenschap als
!»en de eerste letter wegneemt?,
OPLOSSINGEN Nos. 29—32.
No. 29. Koekoek koek koe.
No. 30. Een pink (vinger, één-jarig kali en vis-
scherschuit).
No. 31. Een ongeluk komt nooit alleen.
Komt tijd, komt raad.
Bezin eer gij begint
No. 32. Een b—a—1 bal.
EEN BRIEF, DIE EEN WERELD
REIS MAAKTE
Den 23 Febr. 1930 werd uit Algicns een brief ver
zonden met het adres: Wormerveer N.H. De Fransohc
postambtenaar in Algiers zond hem naar Nieuw-Hol-
land (Australië). Vandaar ging hij naar Nieuw-
Caledonië, ten Noord-Oosten van Australië, waar hij
op 22 April 1930 aankwam. Daar meende de postamb
tenaar, dat N.H. beteokendc: „Nieuwe Hebriden" en
hij zond den brief naar deze eilandengroep in den
Stillen Oooaan. Daar kwam hij 1 Mei.
De Engclsche postambtenaar zond hem toen naar
„Dutch-lndies" (Nederl. Indië) en zoo kwam de brief
op Makassar (Celebes) terecht op 26 Juni 1930. De
De Noderlandsche postambtenaar veranderde nu N.H.
in Noord-Holland en eindelijk den 28sten Juli 1930
kwam de brief op zijn bestemming. Deze brief was
dus in vier werelddeelen, n.l. Europa, Azië, Afrika
en Australië geweest
OPLOSSING VAN DE VORIGE
REBUS.
De zaaier is het niet altijd gegeven den tijd van
den oogst te beleven; alle waardevolle arbeid is
handelen In geloof.
VAN GROOTE BEER EN KLEINE BEER.
IV.
De jager kroeg een aaag en groote beer moest hoo
rnen zagen.
Kleine beer moeet dc blokjes opstapelen.
De Jager ging er, heel op z'n gemak, naar zitten
kijken, en rookte een pijpje.
Zoo kreeg hij mooi wat brandhout voor zijn kachel.
Maar 't zweet liep groote beer met straaltjes langs
haar tong.
Kleine beer kon het haast niet bij bezemen, om al
die blokjes netjes op een stapel te krijgen, want 'I
moest netjes gebeuren ook.
Wat hadden ze zich er leelijk ingewerkt
Dat kwam door hun nieuwsgierigheid.
Toen het donker werd, mochten ze pas naar huis,
'k Denk dat ze het voor den tweeden keer niet meer
doen zullen.
-t
ONS KNUTSELHOEKJE
EEN PUZZLE.
In lang niet aan gedaan hè? Toch 'n mooi werki
Eerst maken en dan je geduld oefenen.
Begin met de teekening op 'n plankje over te brei*
gen. Neem een deksel van 'n sigarenkist, of 'n stukje
triplex, 't Makkelijkste lijkt me om de teekening twee*
maal zoo groot te maken. Wil je drie- of viermaal,
ook goed. Je kunt dan eenvoudig alle lijnen ook twee,
drie of viermaal zoo lang maken.
Staat de teekening er op, dan keurig uitzagen.
Je krijgt nu twaalf stukjes, vier van ieder der drie
vormen. Maak er ©onder naar de teekening te zien,
weer het vierkant van. 't Zal je niet meevallen.
In plaats van hout kun je ook karton gebruiken.
ONS RUILBUREAU TE SOEST.
Dc lezers van ons blad zijn in de gelegenheid oven-
tollige bonnen, plaatjes enz. in te ruilen aan Ons
Ruilbureau te Soest.
Geruild worden: Verkade-plaatjes, Klaverblad
plaatjes, BussinJ'-plaatjes, Tielemon en Droe-plaat
jes, v. Delft Vogel-plaatjes, enz.
Voorwaarden:
le. Wat u ona toezendt moet onbeschadigd, d«
bons geldig en alles voldoende gefrankeerd zijn.
2e. Wij bepalen do waarde van het toegezonden©
en het -«ongevraagde.
8o. Wanneer u aan Ons Ruilbureau wilt ruilen, Is
het noodig als minimum-bedrag 20 ct aan postzegels
bij elke zending in te sluiten ter tegemoetkoming ks
de onkosten.
4e. Wanneer u iets aanvraagt wat niet in voorraad
fa zullen wij u er iets anders voor in de plaats zenden.
Maak gebruik van Ons Ruilbureau en lees av-ifc
goed en nauwkeurig de voorwaarden.
Correspondeer er over met Ona Ruilbureau W
Soest,
