PUROL bij Ruwe Handen. Doos 30 cl
ana
aa
3
sssz MESS. K tznrsssssafeaï i in ha,ui van
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1931 nronr pi ad PAG 9
Kerknieuws.
JUBILEUM GEREF. BOND
Naur uaineiduig vuu he. leit, dat hel, ge
lijk «O re«u» cc.uer unklucii, 1-cür. u.».
2j jaar gcieaen is, dat werd upg«.riciil i.
Geieioriueeide Bond t l verbreiding en
verdedig.ng van de Waarheid in de Neu
Hervul moe (Gercionneerde) Kerk", be vul
ne Waarheidsvriend" van de hand van
den hoofdredacteur D s. M. van Grieken,
een uitvuciig artikel, waaraan we een en
ander onlleencn.
Allereerst wordt er op gewezen, dat het
vols.rekt niet de bedoen..g is, het leit te ge
denken met luidruclitig leestverloon. lm
niers, „wat oorzaak van fecstbedrijf ligt er
in, dot wij in het midden van de Neder-
Jandsehe lier
inde Kerk als Gerei rmeer
„w Bond hebben bestaan? Is het niet juist,
oindai hel met de Nederlandsche Hervorm
de Kerk zoo treurig gesteld is? En wie
hangt nu de vlag uit, als het juist op den
dag af vijf en twintig jaar is, dat we een
xieke in huis hebben en dat de dokter over
den vloer komt?
En verder:
„We hebben weinig of niets gepresteerd.
Veel strubbelingen zijn er ge eest- Veel
krach tsverspil hing. En weinig hebben we
hunnen doen ter bereiking van ons doel: om
de Ncderlandsolie Hervorm Je Kerk terug
te bicngcn als Kerk tot bare belijdenis en
tot een kerkelijk samenleven, waarvoor de
beginselen ons gegeven zijn in de belijde
nis en Ln de Dorutsche Kerkorde. Dc op
lossing van het kerkelijk vraagstuk hebben
we weinig kunnen bevorderen. Nee" gf
geen enkele oorzaak om de vlag
«teken".
Daarbij komt dan nog het geweldige
plotselinge verkies van den penningmeeatei
van den Bond, Ds. M. Jongebreur. „Daa.
lijn we nog met over heen. Daar loopen we
altijd nog inee. Dat is voor onzen Gerefor-
jaeerdon Bond n jg als een gevoelige wonue-
plek. 't ls alles nog zoo versolt, "t Is nog zoo
teer. 't Doet nog zoo pijn, wanneer we het
aanraken".
Ds. Jongebreur, mede-oprichter van den
Bond. vormde met den heer Duymner van
Twist, en den tegen woord i gen voorzitter.
Ds. M. van Grieken, een drietal, dat het
bijna vijf en twintig jaar had uitgeh uden,
•n deze eik werd zoo plotseling geveld
Neen, men moet ons nu niet spreken
van feest".
De feestcommissie, die reeds bestond, is
dan ook na het sterven van Ds. Jongebreur
veranderd in een Herdonkings-Commissic.
Want er is veel om te gedenken en om
gedenkende voor te danken. Gedenkende
dat de Heere bij zooveel tegenheden en te
leurstellingen en bij zooveel gebreken, z o
heerlijk heeft gesterkt en uitgered, de krach
ten heeft verdubbeld, ja voorspoed heeft
gegeven, moet worden betuigd: wij zien het,
maar doorgronden kunnen wij het niet.
Soli Deo Gloria!
En daar het Woord des Hoeren niet ledig
to! Hem wederkeert, zoo gelooven we, dat
G ds Woord, de verbreiding en verdedi
ging van de Waarheid in het midden van
de Nederlansche Hervormde Kerk niet ijdel
is geweest.
God heeft het ploegen en het eg-gen, het
taaien en ook zelfs het oogsten mogelijk ge
maakt".
Daarom sta de komende Bondsdag ln het
toeken van het denkoffer.
1 Ds. van Grieken verhaalt dan de .ge
boortegeschiedenis van den Bond
Het was „in de dagen van de procedure
Dr. Lxiis Bah Ier, de Ned. Herv. predikant,
die z'n brochure schreef: „Het Christelijk
barbarendom van Europa", om niet ondui
delijk de Boeddhistische beginselen te prij
ten boven het Christendom".
Hij herinnert dan dat 10 Jan. 1906 in het
Militair Tehuis te Utrecht bijeen komen
Prof. Dr. H. Visscher, Prof. Jhr. Mr. Ds. G
Mengers Hora Siccama, de Ned. Herv. pre
dikanten Dr. J. D. de Lind van Wijngaarden
van Utreoht en M. Jongebreur van Veencn
laai, en de lieer L. F. Duymaer van Twist
lid van de Tweede Kamer (verdere genoo-
d-igden waren verhinderd of namen een
ifwachtcnde houding aan); ze wilden van
Tedachten wisselen „over de wenschelijk-
iieid en mogelijkheid eener organisatie van
'eden der Nederlandsche Herv. Kerk, die de
Geref. beginselen zijn toegedaan"; men oor
deelde dat zulk een organisatie dan niet
slechts zou moeten dienon tot versterking
van den onderlingen band, maar ook moest
.ijveren voor de v r ij making der Kerk,
1 s van de Synodale Organisatie".
Besloten -werd. na lang praten, een orga
nisatie op te richten. Een commissie werd
opgedragen een beginselverklaring te ont
werpen voor de volgende vergadering, te
houden 25 Jan., waar de organisatie zou
worden besproken. Op deze vergadering wa- j
ren behalve de bovengen emden, van wie.
Prof. Hora Siccama zich echter had terug-
Tetrokken) ook aanwezig Ds. E. E. Gewin.
Ds. L. van Mastrigt en Ds. M. van Grieken
De statuten werden vonrloopig vas'gesteld,
terwijl tegen 8 Febr. een vergadering werd
uitgeschreven, waar do Vcreen-iging zou
worden geconstitueerd en de organisatie zou
worden vastgesteld.
Alzoo" geschiedde; 8 Febr. werd dus de
eigenlijke stichtingsdatum; aanwezig waren
de heeren: Pr f Visscher. Ds. Gewin, Dr.
de Lind van Wijngaarden, H. A. van de
Westeringh, Mr. van Dohben de Bruijn, Ds.
L. van Mastrigt, Ds. M. Jongebreur. Ds. G.
H. Beekenkamp en de heer L. F. Duymaer
van Twist
De statuten werden definitief vastgesteld;
nis naam werd aangenomen: „Geref. Bond
'ot. vrijmaking der Nederlandsch Hervorm
de Kerk".
Alle aanwezigen traden toe als lid, bene
vens op diens toezegging Ds. M van Grie
ken. Een bestuur werd gekozen met Ds. E
E. Gewin als voorzitter en Prof. Dr. 1-1
Visscher als vice-voorzitter.
De eerste algemeene vergadering werd
gesteld op 18 April, te U'recht, in het Ge
bouw voor Kunsten en Wetenschappen, in
de kleine concertzaal; de avondvergadering
in de groote concertzaal, zou het karakter
dragen van een „ure des rebeds" Op deze
j eerste algemeene vergadering, die onder
leiding stond van Ds. E. E. Gewin, is ge
sproken do-r Prof. Dr. Visscher, Dr. de
T.i-nd van Wi in "narden Do Van Grieken en
den heer Duymaer van Twist.
HET ZWAAR GETEISTERDE NAPIER
De Herdcnkingssamcnkomst
Het ligt in het voornemen van het Hoofd
'•estuur, Woensdag 15 April a.s., des avonds
7 uur, een samenkomst te beleggen in de
Nieuwe Kerk te Veonendaal. Daar zullen
'twoord voeren Ds. van Wijngaarden
van VeenendaalD s. Wolthers, van
Onstwedde; enDs. Gosling a, van Utrecht,
terwijl Ds. van Grieken, voorzitter van
den Gereformeerden Bond, een slotwoord zal
spreken. Deze vergadering zal per radio
worden ui'gezonden.
Donderdag 16 April zal de .Taarvergadi
-ing worden geh uden, te Utrecht, in het
Jaarbeursgebouw; aanvang 11 uur.
Het programma hiervan staat nog niet ge
heel vast In elk geval zal o.a. hot woord
worden gevoerd door Ds. van Grieken
on de heer Duymaer van Twist
GEREFORMEERDEN OP CURAQAO.
Naar aanleiding van het bericht, dat Ds.
J. Gispen voor een drietal maanden naar
Curasao zal worden uitgezonden, schrijft
Prof. Dr. H. Bouwman in de „Bazuin"
het volgende:
„Op de Synode van Arnhem kwam ook
ter sprake op welke wijze de geestelijke be
langen van die leden onzer (Gereformeer
de) Kerken, die opgeleid worden om dienst
te nemen in het politieleger te Curasao het
best kunnen worden behartigd.
„In de commissie, die over deze zaak had
elegenl. Jen, die hei
wat W 11 s Ji
DE MAN, DIE ZICH VERGISTE
Een straatje in de achterbuurt van een bouwer is intusschen failliet gegaan, en de
groote' stad. Een arme vrouw, in lompen j man, die zijn verf had ingeslagen op cre-
gehuld, maar niet vies en vuil, loopt daar i diet, moest betalen. En liij had niet. Tot <'c
met een klein kind op den arm en een ander, stoel waarop ze zaten, bij wijze van spre-
wat ouder, aan de hand. ken, is onder hen verkocht. De menschen
Daar komen een paar heeren in levendig hebben het vrij goed gehad, maar nu hob-
gesprek. Ilun nette, donkere kleeding is in I hen ze niets meer. De man is ziek gewor-
schrille tegenstelling met heel de schamele dcn< ook a, niet van overvloed, en nu veer-
ig. Het kunnen diakenen zijn, of mo
gelijk een paar bezoekbroeders van een phi-
lantropische instelling.
Zullen ze de arme ongelukkige vrouw zon
der meer voorbijgaan? De stakker kijkt ze
zoo smeekend aan, en toch zegt ze niets,
steekt haar hand zelfs niet uit. Een bede
lares van professie is het vast niet, die had
buit geroken en zou haar kans hebben waar
genomen
Een der heeren ziet het toonbeeld van
ellende en tast in zijn zak. Maar de ander
ziet zijn beweging en houdt hem terug: „Wat
wil je doen? Wil je de ondeugd aanmoedi
gen? Man, weest toch voorzichtig. Luister
toch naar mijn raad. Je hebt nog niet zoo
veel ervaring als ik!"
De ander laat zich echter niet weerhou
kwestie nog terug
GEESTELIJKE VERZORGING MILITAIREN
Dezer dagen vergaderden
dlglng i - - -
dlgden i
met haar taak
en 17 kerken v<
Icht van verhindering
Ing door Ds. P. Ch.
ispreking te houdei
te rapporteeren, werd de gedachte geop
perd ol het niet aan te L>c\eleii zou zijn om,
opgeleid worden, ook een predikant naai Voor het eventueel tot stond komen daarvan he,t, luikk.?g,e_
Curagaj te zeilden, opdat ZIJ ook daar gees laten zü gaarne het Initiatief aan do deputa'cn
lelijke verzorging zouden kunnen ontvan- ov®£n hoopt ,at0r op d, -
gen. Deze gedachte vond bijval niet alleen te komen,
dc commissie, maar ook in de Synode, t" de
aan de deputatcn werd opgedragen in I
:c zaak voorziening te treffen, terwijl zoo
dit noodig bleek aan de Kerk van s-Gruven-
hage-West werd opgedritgen voor de uitzon
d'ing zorg te dragen.
„L>e Synode word hiertoe aangemoedigd
doordat juist op den morgen naoat in de
commissie besloten was een voorstel in ge
noemde richting aan de Synode te doen
een brief uit Curagaj kwam, waarin na-
s meer dan twin.ig leden onzer Kerken
een dringend verzoek gedaan werd aan de
Synode, opdat deze maatregelen zou treffen,
dat in de geestelijke behoeften dezer leden
beter zou kunnen worden voorzien. De Sy
node beschouwde deze tijding als een lei
ding en een roepstem Gods, die zij be
hoorde op te volgen. Thans is d -or depu-
ta.on in verband met de llaagsche Kerk
lieslotcn om Ds. Gispen, van Groningen, af
te vaardigen om in Curagaj zelf te infor
meeren wat gedaan moet worden.
„Wij hebben ons hierover ten zeerste ver
blijd. Onze Kerken behooren evengoed tt
zorgen voor het geestelijk welzijn van de
leden onzer Kerken in dé West als voor
die in de Oost en in Argentinië".
In betrekking tot het in ons blad overge
nomen artikel uit de „Waarheidsvriend'
van Ds. M. van Grieken over de uitzending
van Ds. Gispen naar Curasao, merkt Prot
Bouwman nog het volgende op:
„Wij zijn overtuigd, dat Ds. van Grie
ken oprecht meent wat hij schreef. En toch
gelooven wij dat tegen zijn gevoelen groote
bezwaren zijn in te brengen. Wij vragen
slechte: Is het in de orde dat de Regeering
voorziet in kerkelijke behoeften en daar
toe predikanten benoemt? Mogen de Kerken
de zorg voor eigen leden aan predikanten
buiten hare gemeenschap overlaten, indien
zij zelve in staat zijn de geestelijke belan
gen harer leden te behartigen? Kunnen de
leden eener Kerk wel de sacramenten ge
bruiken in een Staatskerk, waar geen en
kele waarborg is voor de handhaving der
Christelijke belijdenis?"
als N.C.O.O.V.
MaVInepersom
llngen zoeken.
neemt haar kind vaster bij de hand en
gaat regelrecht op een cafétje af, vlak in
tie nabijheid. Die gelegenheden zijn maai
zelden ver te zoeken-
De mannen kijken haar na.
„Daar gaan je lieve centjes!" zegt ten
-lotte de man met de ervaring, met iets van
leedvermaak in zijn stem. „Wat heb ik je
gezegd? Dat had je niet gedacht, hè, geheel
onthouder, dat een kroegbaas biefstuk van
jouw eenten zou eten
De ander zwijgt. Door zooveel doortrapte
boosheid is hij ontwapend. Nederig erkent
hij zijn ongelijk.
En toch is er iets in hem, dat weigert te
gelooven aan de slechtheid van die arme
Met een fleschje, zoo goed mogelijk onder
haar rok verborgen, komt ze het kroegje
soens i uj^ Haar gezicht staat opgewekter dan zo>
moet even. De alcohol heeft zijn werk al gedaan,
deiid He heide vrienden zien nu, hoe ze met
Ldcn onzekeren stap op een groentewinkeltje at-
nir»„ stevent. De man-zonder-de-ervaring voelt
iets van een opluchting. Zou ze toch niet
zoo slecht wezen, als ze dachten?
Ineens valt hij uit: „Ik wil er het mijne
in hebben!"
En als het vrouwtje den winkel verlaten
heeft, treden de vrienden er binnen.
De groentevrouw staat nog achter de toon
de Uerefor- bank en de man-zonder-ervaring vraagt
haar naar de klapt, die pas den drempel is
gepasseerd.
„Och, mijnheer", vangt ze aan, „dat is
toch "ook wel zoo'n arme tobberd. Denk u
eens in: haar man is nu al zes maanden
werkloos. Hij is schilder en had aangeno
men een paar huizen te schilderen. Maar de
aibüenzo
de plai
Gemengd Nieuws.
tien dagen geleden is hij uit het ziekenhuis
ontslagen. 1-Iij is nog erg zwak en moet ver
sterkende middelen hebben. Maar waar ha
len ze het vandaan? Een enkele buur brengt
er wel eens wat heen, maar de menschen
hebben zelf niet te veel. Vragen zullen ze
nooit doen. Zelf doe ik ook nog wel eens
wat, maar ja, zooveel wordt er niet ver
diend, en ik heb zelf mijn huishouden
Zoo ging de stroom nog een poosje voort
en onderwijl besloten de vrienden de men
schen in hun woning te gaan opzoekpn.
't Was vlak bij en gemakkelijk te vinder,.
Althans het huis, maar voordat de heeren
in het vlieringkamertje stonden, hadden zo
elkaar een paar maal bedenkelijk aangeko
ken. De ellende en ontbering die er heersch-
te, is moeilijk te beschrijven. Wat ruwe
kisten dienden voor tafel en zitplaats en in
den hoek lag op een paar bossr-ï stroo, on
der- wat voddige dekens, een zieke man.
Juist boog dc vrouw zich over hem heen, en
eaf hem een beetje uit het pas gevulde
fleschje.
„Hier is wat wijn, Jozef! God is goed! Hij
heeft iemands hart bewogen mij een rijks
daalder te geven!"
De oogen van den zieke glinsterden wee
moedig. Hij, een flink werkman, moest
dankbaar zijn voor een aalmoes.
,.En krijgen we nu ook wat eten?" vroeg
het oudste kind. „Wat heerlijk hè, moe! Fk
had toch zoo'n honger! En u ook, hè! Want
u hebt vanmorgen uw boterham nog aan
vader gegeven. U zei, dat u niets lustte!"
Nu wendde de vrouw, onderwijl ze haar
kleine meid over de haren streelde, zich tot
haar bezoekers. Voorzichtig en kiesch infor
meerden zij naar de waarheid van het ver
haal van de groentevrouw. Het werd dour
de ongelukkige moeder volkomen bevestigd.
Dat de heide vrienden dit gezin niet aan
zichzelf overlieten, behoeft niet gezegd. Na
korten tijd was de invloed van het betere
en voldoende voedsel merkb.aar en sterkte
de man zienderuogen aan. Ook de ervaring,
dat God hem in zijn ellende niet vergeten
had, deed er ongetwijfeld het hare aan top.
En de vrienden smaakten het genoegen,
dit gezin er weer geheel bovenop te zien
komen. Een broer van den faillieten bou
wer nam ten slotte de verplichtingen van
den onder op zich, en zoo ontving de schil
der het geld voor zijn werk en ziin materiaal.
Toen begon een heel.andere tijd voor hem.
Zijn zaken gingen goed en na verloop van
lijd werd hij zelfs een welgesteld man. Zijn
hart hleef klein en dankbaar jegens God «n
menschen, die hem uit zoo groote ellende
verlost hadden.
Radio Nieuws.
8 FEimt'AïU
HUIZEN (298.8 M.) N.C.R.V. 9.50 Kerkdienst
■snuit de Ned. Herv. Kerk (Groote Kerk). Loo-
aan te Apeldoorn. Voorganger: De. C. M. Lu-
eyn. Ned. Herv. Pred. aldaar. Organist: de heer
Wijers. 1 Orgelspel. 2 Votum en Zegen. 3
Singen: Psalm 32 1. 4 Voorlezing van de Wet
les Heeren en de Hoofdsom der Wi
Psalm 25 5. 6 Schriftlezing: Rom
VERDRONKEN
Te Musselkanaal heeft men bij het Saps-
verlaat liet lijk opgevischt van de 24-jarige g'
dochter van J. Bossema te Nieuw-Buinen i5k2ne°"Gn3 ijjaorg«
(Dr.). De verdronkene was Dinsdag den ge 5.50SK:êrkdienst vanuit de E-
heelen dag op visite geweest bij haar zuster j lOude Kerk) aan het Spui. te t
te Musselkanaal. Om 7 uur 's avonds cr""r-T- r"* 15 A™
8 Voorlezing van den tekst: Ro-
- e
•ediking. 11 Zl
•de gedeelte der
14 Zingen: Psalm 103 l.
g. Luth. _Kerk
Ev. Luth.
Zingen: Gezang: 361
Ite der prediking. 11 Zl
6. 12 Tweede gedeelte der
■bed. ie mm
ilspel.
vertrokken, coch niet thuis gekomen op den
bepaalden tijd. De ouders werden ongerust,
doch dachten aanvankelijk, dat ze direct
naar de vergadering van >ie meisjesvereeni- I
ging was gegaan. Ze kwam evenwel niet, Ge:
zoodat men aan het zoeken ging. De fiets
van de ongelukkige is later nog gevonden.
BRANDEN.
Te Eindhoven zijn door onbekende oor
zaak twee huizen van Van Meerveldhoven
geheel afgebrand. Niets werd gered van den
inboedel. Verzekering dekt de schade.
Te Etten (N.Br.) brak 's nachts brand uit
bij J. van Merode. De geheele woning mei
café en winkel was spoedig een prooi dei
vlammen. De brandweer kon zich slechts
gepalen tot het brandvrij houden van aan
grenzende met riet gèdekte gebouwen. De
bewoners moesten gewekt worden en kon
den zich slechte ternauwernood redd n..
De schade is vrij aanzienlijk, doeh word:
door verzekering g:dekt.
Gebed. 6 Zh
249 1. 2 en 3. 7 Prediking over
s Orgelspel. 9 Dankgebed. 10 Zingt
ang 274
.-nbede. 12 Orgelspel. (Er wordt gezongen
uit den gezangbundel, uitgegeven door het Ned
Luth. Genootschap voor In- en Uitwendige
Zending).
MAANDAG O FEnnUAÏlI
HUIZEN (298.8 M.). N.C.R.V. 8— Tijdsein.
8.15—9.30 Morgencol
■ziek. 12.30 Tijdsein,
eert vanuit de Heist.
S. Stemerding.
>rekende schilderij". 2.35—3.16 Cai
3.15—3.45 Cai
der. 4.— Tijdsein.
3 Zegengroet. 4 Lezen:
5 Gebed. 6 Lezen:
Dankgebed. 9 Zegen. 10
medewerking
11 Orgelspel. 5.— Tijdse
Hei
G. der
i Steggerda, let
plano
:rkundig
i Lokhorst. Ned. Hei
10.30 Tijdsein. 10.30—11 Koi
leider - ----
Pred.
■rdt; .Tïltïng. "de klokkin 1 u"ider"
De rijkspolitie heeft te Oostkapella op Wal
cheren aangehouden een uit het R.-K. Psy-
chopatenasyl te Heilo (N.-H.) op 2 Januari
ontvluchte verpleegde.
7.— Tijdsein. 7—1.10 Gra
Cursus verbetering van het gezang m nuts, te
geven door den heer Jae. Ph. Caro te Utrecht,
met pianobegeleiding van den heer G. van deti
Burg. te Amersfoort. 8.— Tijdsein. 8—10.20
Concert, te geven door de Stafmuziek van het
6e Reg. Inf. te Breda. o. 1. v. Kapelmeester
Louis de Morée. Spreker: de heer H. M. VV,
Bandel. te Haarlem. Onderwerp: ..Enkele psy
chologische trekken van het 911-iarlee kinil
t de godsdienst
foonmuziel
0.20—10.30 Persberichten. 10.30—11.30 Grt
11.30 Gramofoor
10.15 Voordracht. 10.30 Zie
icert. 1.45 Verzorging zender. 2.15 Gra.
uzlek. 2.30 Voorlezing. 2.55 Muziek. 3 10
iztek. 4.35 Zang en Mu:
:ert. 9.10 Radio-Volksunlvt
eert. 11.Persberichten. 11.10 Gra
FEUILLETON
TEDDY'S KNOOP
door AMY LE FEUVRE.
,j af-"
Tedtiv wiöt daar geen antwoord op. Hij
had het daarenboven te druk met zijn boter
hammen, en Hij zei niets meer, voor zij van
tafel ODetonden.
Toen. terwijl zijn moeder en grootmoeder
de tafel afnamen, ging hij naar zijn uorn
toe. die voor de open deur zijn pijp zat te
rooken.
„Oom Jan!"
Oom Jan bromde alleen even: maar lat
was voldoende. De twee veretonden el.taar
volkomen, en een minuut later zat l'eddy
op zijn knie.
„Ik ben benieuwd, of ik niet een vijand
zou kunnen krijgen," ging de kleine 'ongen
voort, terwijl hij zijn armen over de borst
kruiste en zijn oom met vaat-en blik aan
keek. „Alle goede menschen in den Bijbel
hebh-n vijanden, en ik heb er geen. Ik zou
zoo traag eens een goeden, echten vijand
hebben!"
„Om er mee te vechten?" vroeg zijn oom-
„Dat niet precies, maar dan kon hij een
val uitzetten vooi mij, en ik voor hem, net
als hij dan iets heel erge deed, zou moe Ier
het misschien wel goed vinden, als ik eens
één enkelen keer met hem vocht Denkt u
ook niet?"
„Vechten ie niet het eenige goede ding in
de wereld. Vrede hou-den ie beter", wae hot
antwoord.
„Dat zegt moeder ook. Ze heeft me van
morgen „Zalig zijn de vredeetichtere" laten
leeren, maar je moet toch eerst een vijand
hebben, om vrede mee te maken, en ik heb
Er volgde een korte stilte. Oom Jan zat
rustig te rooken. Hij was een goede man en
had meer hersens, dan je op het eerste ge
zicht achter hem gezocht zou hebben, maar
Teddy's redeneeringen gaven hem dikwijls
heel wat moeite.
Op nadenkenden toon ging de kleine jon
gen nu voort. „Ik zag vandaag iemand, die
misschien wel een vijand zou kunnen wor
den; maar het is een meisje, en een man
vecht niet met een vrouw".
„En wat heeft die kleine meid je ge-
I daan?"
„Ze zei", en Teddy's oogen werden de
helft grooter, terwijl zijn wangen hoogrooi
gekleurd werden, „ze zei, dat ze geen woord
1 van dat verhaal van vader geloofde, ni-et
één woord; en toen lachte ze en liep weg"-
I „Dat was wel wat erg. Wie was het?" i
„Ze is hier nog maar pas op het dorp
I komen wonen. Sam zei, dat ze bij Tom
rtt-n tolhaas, in huis was
i „Dan moet het kind van Annle zijn",
I zei je oi'f juffrouw Plait, die zich nu
in het gesp-ck mengde. „Ik heb gehoord,
e dezen zomer bij haar vader zou ko-
logeeren, en ik hen er blij om ook, de
man is zeker weer naar zee".
„Wat doet haar man?" vroeg Teddy's
moeder, terwijl ze met haar naaiwerk in
de ouderwetsche portiek ging zitten.
„Hij is zeeofficier. Annie had indertijd
een onrustige natuur".
„Zij was er niet toe te bewegen, om met
iemand hier uit de buurt te trouwen. Ze
was toen kamenier bij de vrouw van on
zen squire)*), en ging veel met haar op
reis; maar de menschen zeggen, dat ze
verwonderlijk bedaard is. Zij en haar
dochtertje hebben tot nog toe in Ports
mouth gewoond".
HOOFDSTUK II.
Een ontmoeting
Twee kinderen met vuurroode gez'.chtjes
stonden tegenover elkaar op een plank, die
als brug diende voor de heek. Ze konden
elkaar onmogelijk passceren, maar geen
van beiden wilden ze op hun schreden te-
rugkecren. De stevige, kleine meid, ii haar
matrozenjurk met haar handen in do zijde,
scheen stellig opgewassen tegen Ted ly, die
met zijn hoofd in den n^k er uit z ig, als
een strijder, dat het slagveld ruikt.
Zij waren heiden dien Zaterdagmiddag
langs de beek gaan wandelen en opeens
stonden zij nu tegenover elkaar.
„Je moet mij er eerst over laten gaan, om
dat ik een meisje hen", zei ze met klem.
„Jongens gaan nnoit terug. Een soldaten-
zoon noT minder! Ik keer den vijand mijn
rug niet toe. Ik zou mijn knoop oneer aan-
„Dien ouden knoop!" De toon, waarop ze
dit zei, sprak van diepe minachting.
Teddy's gelaat werd vuurrood, maar hij
zei niets.
„Ik was al voor jou bij de brug", ging zij
„I k stond er het eerst op. En jij, wie ben
je eigenlijk? Niemand weet iets van je af;
en ik ben deze brug al jaren lang over
gegaan".
„Des te meer reden, dat je het nu niet
doen zou. Mijn naam is Nancy Wright, nu
weet je, wie ik ben".
Een prinses zou haar naam niet op ko-
ninklijker wijze hebben kunnen bekend ma
ken. Een oogenblik later voegde zij er aan
toe: „En ik ben van plan, er het eerst over
te gaan, keer dus terug".
„Nooit! Ik ga nooit terug!"
„Dan gooi ik je in het water".
„E'robeer het eens!"
Daarop volgde een stilte, alle twee keken
ze elkaar uitdagend aan, maar toch ook
met eenigen twijfel, alsof ze eikaars kracht
wilden meten; ze waren zelf benieuwt), hoe
het af zou loopen.
„Jongens moeten meisjes altijd toegeven",
zei Nancy. „Jij bent heelemaal geen echte
jongen".
„En jij lijkt niets op pen meisje; je hebt
een jöngenshoed en een jongensjas aan".
„Ik ben de dochter van een zeeman, er.
iedereen kan nu zien, dat ik dat ben. Jij
zegt, dat je de zoon van een soldaat bent.
Waarom kleedt je je dan niet als een sol
daat?"
Teridv voomo 3.» v.j:
„En ik draag iets, dat in het heetst van
het gevecht geweest is; dat zegt nog vepl
meer. Een zeeman weet niet veel van vecli-
„Ze weten er evenveel van af als een sol
daat, en die oude koperen knoop van iou,
dien zul je wel in de goot gevonden heb-
gen".
„Als je geen meisje was. vloog ik je aan",
zei Teddy, die woedend begon te worden.
„Bal Je bent lang zoo sterk niet als ik.
Ik heb veel steviger armen dan jij!"
„Een meisje steviger armen! Meisjes heb
ben geen spieren, niets dan een beetje vet!
Zijn minachtende toon bleek te veel te
zijn voor Nancy's zelfbeheerschtng; ze vloog
op hem aan, er volgde een worsteling, er
de uitkomst was wel te verwachten. Een
kreet van Nancy, een plomp, en beide kin
deren lagen in de beek. Gelukkig was net
water niet heel diep, en na een paar mi
nuten stonden ze weer op het droge, aan
merkelijk bekoeld door hun onderdompe
ling.
Teddy begon een beetje verlegen te lachen,
maar Nancy was het schreien nabij.
„Ik zal mijn moeder vértellen, dat je inij
bijna hebt laten verdrinken".
„Als je een dochter van een zeeman bent,
mag je niet b^ng zijn voor water. Zeelui en
visch zijn altijd in de zee".
„Zeplui zijn nooit in de zee; nooit!"
,.N"u. den op de zee, dat is er torh zoo
dichtbij als het maar kan. Wel, je schreit
haast! Je bent ook maar een meisje, en de
dochter van een zeeman kan niet zoo heel
dapper zijn, niet, zooals de dochter van
zei Nancy en slikte gauw haar tranen weg;
en als ze vechten, zijn ze in vee' grooter ge
vaar dan de soldaten." Vader ze> hoe of de
soldaten het wel vinden zouden, lis de grond
hen verzwolg, net nadat ze z o dapepr ge
vochten en de overwinning behaald hadden?
Dat doet de zee met die arme zeelui. Hun
schip begint te zinken, ze roepen driemaal
hoera voor koninn en va Ierland cn staan
dan met de armen ovor de horst gekruist,
t-'wijl ze o .i'dAL' paan r n. den bodem der
zee; en ze geven geen
Nancy vergat in h: welsprekendheid
heelemaal dat z^ zoo i.al was, en Teddy
staarde haar vol verl azing aan.
„Nu", zei hij, alsof hij de zaak in overwe
ging nam, „misschien kunnen ze wel eens
dapper zijn, maar ze vechten niet. zooals de
soldaten, en ze hebben geen vlaggen, en
niet zulke mooie pakken aan als Ie solda
ten en geen muziekcorps; f>n uiin-m niet
marcheercn. Een zeeman loopt maar, zooals
het hem uitkomt. Ik heb er ens een gezien,
en ik dacht heusch, dat hii dronken was,
maar hij was het niet. Een zeeman loopt
net als een gans, hij waggelt".
„Je hent de akeligste. on'Wogfdste jongen,
dien ik nog ooit gezien heb'"
En met groote waardigheid stanfp Nancy
weg. Teddy riep haar nog achterna...Ie
bont flink sterk voor e^n meiste. maar je
kon me toch niet voorbij komen!"
Toen gaf hij een luiden krijgskreet en
rende naar huis.
Zijn grootmoeder zag hom naturiijk dade
lijk.
