inuur ^riitsrljr (üourmtt Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken iBMiHii ui win miWÊÊÊÊKÊÊmmmmÊÊÊaÊÊÊm EERSTE BLAD. BINNENLAND. NIEUWJAARSGROET ABONNEMCNSi Pu kwnrtaaJ ƒ3.25 (Beschlkblnpskosten ƒ0.15) )cr week 1 0-25, Voor het Buitenland bil Weke- Ujksche eend in» ,.8*—1 Bil dagelijksche zending »,7«— Alles bil vooruitbetaling Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7 h cent londagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar No 3238 Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936 ZATERDAG 27 DECEMBER 1930 ADÏEHSENTIËN: Van 1 lot S reaal tilke regel meer „Q.2ZVJ fngct iededer llngeu j'V*- van 1—5 regels»i2.30 Elke regel meer «O-*5 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekendƒ0.10 10e Jaarganct Wie zich heden als Kwartaallezer op ons blad doet inschrijven, ontvangt de tot 1 Januari a.s. verschijnende nummers GRATIS Abonné's op te geven aan de Agenten of aan de Administratie Dit nummer bestaat uit VIER bladen KERK EN VREDE De ontwapeningsbeweging is een van de crisisverschijnselen, welke uit de gis ting van het moderne cultuurproces op komen. Toch is het verschijnsel als zoo danig niet eenerlei en gedreven door een en hetzelfde motief. Het petitionnement, dat naar aanleiding van liet Vlootplaii- Deckers aan de regeering werd overge legd, geeft daarvan reeds een bewijs. Twee hoofdrichtingen laten zich in die beweging onderscheiden, die wij gouden willen kenschetsen als een poli tieke en een religieuse, naar de motie ven, die daarbij overheerschen. Wij wil len daarbij aanteekenen, dat onwille keurig zoowel in wat wij de politieke als de religieuse strooming zien, een verscheidenheid van emotioneele facto ren medewerken. Het zieleleven van den mensch is zoo gecompliceerd, dat eenige geestesrichting feitelijk altoos miskend wordt, zoo men die krachtens een leideiid principe wil verklaren. Dit neemt niet weg, dat een leidend principe toch overheerschend kan zijn in de mengeling van het ziele leven. Aldus willen wij onze on derscheiding rechtvaardigen, zonder daarbij te kort te doen aan de gevoelens en bedoelingen van hen, die wij in ge zelschap vinden van de ontwapenaars .uit politiek beginsel en die voor zich zelf meenen, dat dit niet het hoofd zakelijk beginsel is. Dezulken moeten zich desondanks getroosten, dat wij hun er toch onder rekenen op grond van de politieke beginselen, die zij aanhangen en de politieke groep, waarbij zy zich scharen. Zij hebben te bedenken, of zij ter zijner tijd zich aan de politieke zuig kracht en de politieke consequenties van hun stelsel zullen kunnen onttrekken. Met de ontwapenaars uit overheer schend politiek motief hebben wij het oog vooral op de sociaal-democratie en die zich bij haar beginselen aansluiten. Indien de sociaal-democraten meenen, dat wij hun hierin onrecht doen, heb ben zij het aan zichzelf te wijten. De verklaringen van den leider, ir. Albar- da, zyn daarvoor een afdoend bewijs. Immers als er nog onduidelijkheid in zyn verklaringen in het Parlement af gelegd moge zijn, in zooverre zijn die zeer duidelijk, dat de S. D. A. P. zich voorbehoudt in dagen van oorlogs- of revolutiegevaar, dat ons bedreigt en waartegen dus gemobiliseerd moet wor den, pogingen aan te wenden om die mobilisatie te verijdelen. Het is toch zonder meer duidelijk, dat zulke pogingen niet vreedzaam zullen verloopen, zoolang er nog een regee- ringsgetrouwe weermacht is. Wie een mobilisatie in ons vaderland mogelijk wil verijdelen, is besloten om dat zoo- noodig met wapengeweld te doen. Afge zien nog van wat hieraan kan worden toegevoegd om de revolutie of wanorde aan te wenden om het wettig gezag, dat reeds in de verijdeling van de mobili satie wordt weerstaan, omver te werpen en zelf de macht in handen te nemen. Wie denkt hier nog een moment aan een actie zonder wapengeweld van den verijdelaar? Wee de onnoozele schapen, die zich daarop verlaten. Tegen deze ontwapeningsleuze van de sociaal-democratie stellen wy een voudig de vraag: „Gy die ontwapening predikt, zult gij het zwaard opnemen om anderen te leeren, hoe men ontwa pent?" Men kan er zeker op rekenen, dat zulke ontwapenaars, die tegen de rechtmatige en noodzakelijke uitgaven voor de weermacht, welke de regeering voorstelt, hun protest doen hooren, op hun eigen budget een ruime som zouden uittrekken tot dekking van de kosten voor een weermacht en steun van hun gezag. Wie door den drang van die zijde zich laat verleiden om uit te sparen op de aan de weermacht ten koste gelegde gel den, zal ter kwader ure ontdekken, dat dit noch besparing, noch voordeel en heil zal beteekenen, doch slechts een uit stel van betaling ten koste van het na tionale welzijn. De droom van den so- cialistischen heilstaat zal te duur be taald blijken te zijn, omdat het slechts een droom is. Voor den oorlog konden velen zich nog laten misleiden door zulke droomen, doch na den oorlog hebben wij de voor beelden van al die idealistische hervor mingen en omkeeringen kunnen waar nemen om te constateeren, dat zij alles brengen behalve het heil, dat men heeft voorgespiegeld. Wie nog behoefte mocht hebben om zulks proefondervindelijk mede te maken, trachte burger te wor den van een land, dat daartoe de gele genheid biedt, maar geve ons volk daar aan niet over. Wie de revolutie wil, kome er liever rond vooruit, dat hij die alleen met wa pengeweld zal doen zegevieren en dat hij deswege geen ontwapening kan voorstaan uit zoo diepgaand motief, dat hij nimmer eenig- wapen kan ter hand nemen om bloed te vergieten, ook niet tot verwezenlijking van het ideaal der ontwapening alszoodanig. Een idealisme, dat zichzelf de autori teit toeschrijft om met wapengeweld een staat van vrede, waarin geen wa pen zal worden gevonden, tot stand te brengen, eigent zich het gezag der Over heid toe, die het zwaard draagt om orde en rust te handhaven en de ongerechtig heid in te toornen, en heeft reeds uit dien hoofde geen recht om revolutio nair te staan tegenover een regeering, die haar weermacht tot geen ander doel onderhoudt dan tot bescherming van den vrede en het recht. Met welk recht toch zou zulk een idealist zichzelf dat gezag toekennen, zoolang de wettige Overheid haar plicht nauwgezet vervult? En wanneer het gaat om een anderen vorm van staat en maatschappij, dan gaat het niet meer om ontwapening, maar om wat anders en wordt de ont wapeningsleuze en de ontwapening als- zoodanig politiek hulpmiddel om zyn doel gemakkelijker te benaderen. Van principieele ontwapening kan dan slechts verwachting zijn in den heilstaat, waarvan men droomt, doch welks verwezenlijking behoort tot de problemen, die men met bloed en staal wil oplossen, nadat men daarover eerst vele boeken met ontoereikende sluit redenen heeft volgeschreven. Principieele ontwapening van deze soort gaat naar het droomenland van den socialistischen heilstaat. Het is een misleidende utopie. Zooals wy reeds opmerkten, zyn ook religieuse en emotioneele factoren van verschillenden aard in zulk een idealis me werkzaam. Zij staan echter allen onder de macht van het politieke stre ven, dat zich richt op den politieken heilstaat, welken men als een stad des vredes voorstelt. Daarin echter komt juist de innerlijke revolutie aan het licht, waaruit dit streven opkomt. Niet de religieuse grondmotieven overheer schen, veelmin nog gericht door de zui vere inspiratie, welke het licht der eeuwigheid over alle levensterrein doet opgaan. Dan toch zou de heilstaat niet wor den verwacht van den menschelyken ar beid, doch men zou bevroeden, dat de stad des vredes in de eeuwigheid ligt. Het politieke streven naar den heilstaat verraadt een ombuiging van het reli gieuse gevoelsleven, welke niet alleen miskenning van het wezen der religie, maar daarin ook van den God der reli gie en van de natuur des menschen be- teekent. De moderne geest negeert de verdorvenheid van de menschelijke na tuur, wyl hij de zonde niet wil erken nen. Alleen zoo kan hij nog verwachting koesteren van een heilstaat, welken hij zich voorstelt en is er blind voor, dat hy ook zijn eigen aanhangers en verde digers in de aanvankelijke verwezen lijking van den heilstaat tegen zich in-1 nemen zal, omdat hij uit een innerlijke revolutie arbeidt en ervaren zal, dat er factoren in het zieleleven werkzaam zyn, die zich op den duur niet zullen voegen onder de macht van een poli tieke idee, allerminst, indien aan de stoffelijke verwachtingen de bodem wórdt ingeslagen, hetgeen wis en ze ker is. Het religieuse leven moge zich voor een tijd laten overheerschen door een 'veelbelovend idealisme, de religie laat zich niet uitbannen en herneemt naar haar aard en wezen haar centrale en domineerende positie. Niet straffeloos kan men haar die ontnemen. Een cul tureel streven, dat aan de religie haar plaats en beteekenis ontzegt, moet op deze ontkenning onverbiddelijk stran den. Op grond van deze argumenten en onze onderscheiding van een religieuse richting, die zich voor ontwapening uit spreekt, zou men kunnen verwachten, dat dit ontwapeningsprincipe verdedi ging en aanmoediging verdient. Wie al te haastig deze verwachting koestert, zal zich daarop toch hebben te bezinnen. Ook hierbij laten zich emoties gelden, die zulk een neiging versterken zelfs bij hen, van wie het ons naar de geloofs beginselen, welke zy zeggen te belijden, verwonderen moet. De beschouwing van de ming, die zich uit religieuse en ethische gevoelens laat leiden tot een ontwape ningsactie, zal kunnen aantoonen, dat men zich ook hier op doolwegen bevindt, welke bij het licht der H. Schrift kun nen ontdekt worden. In de volgende artikelen willen wy trachten dit duidelijk te maken. Dr. J. SEVERIJN. HET VERTERENDE VUUR. Voor ons Oudejaarsavondnummer schre ven we een jaaroverzicht, waarin gezegd wordt, dat ons land cn volk dit jaar voor verbijsterende rampen en catastrofen ge spaard bleven. Geen watervloed, geen orkaan, geen slag, die honderden tegelijk trof en bij duizenden schrik bracht. Helaas, ook thans is weer bewaarheid, dat we elk uur in gevaar zijn en dat elke dag, van het jaar dat wegvliet, nog schrik en ontroering kan brengen. Niet alleen in andere, voor ons vreemde landen en bij volken, die wij nauwlijks ken nen, is verschrikking gekomen; in ons eigen Indië heeft het verterende vuur gewoed en de inwoners zijn naar Oud-Testamentisch beeld, versmolten of konden slechts in overhaaste vlucht het veege lijf bergen. In het centrum van het dichtbevolkte Java, in .de buurt van zoo bekende plaatsen als Solo en Djocja, is de verraderlijke krater de Merapi plotseling gaan werken; de rijke bosschen en vruchtbare velden zijn met een gloeiende, allés verzengende korst bedekt; menschen en dieren zijn gevlucht of stier ven een vreesclijke dood. De berichten spreken van zevenhonderd dooden; we kunnen slechts hopen, dat het er niet meer zijn; in deze zoo dichtbevolkte streek vergist men zich gemakkelijk met de getallen. Hoe het zij, de ramp der Merapi trekt nog een extra zwarte streep door het sombere schaduwbeeld, dat we van 1930 moesten tee kenen. En een ramp van dit karakter en met zoo acute vreeselijkheid treft altijd die per en grijpt sterker aan dan geleidelijk ko mende jamvier. In het moederland het water dat ver zwelgt en in ons Indië het vuur, dat ver teert; men weet bijna niet, wat het ergste en meest verbijsterende is. Slechts kan men met David bidden: Laat ons in de handen des Heeren vallen, want bij Hem is 'een barmhartigheid, welke men bij de menschen tevergeefs zoekt. Ook onder het woeden van het verterende vuur gedenkt Hij des ontfermens. En Hij geeft gewillige harten en hulpvaardige handen om nood te lenigen en steun te bieden. Er is een verterend vuur, dat rampen brengt; doch 'er brandt ook een vuur van Zijn genade. In de Kerstnacht verscheen het; de herders zagen cn Wijzen volgden het en Zacharias zong er van, dat Hij een ster in Jakob op deed gaan en dè Zon des Heils aan de kim deed verrijzen. Daarna was en blijft de Kerstnacht schoo- sr dan de dagen; daarna blijft de troost, ook in dagen van droefheid en rouw. Daarom predikt de ramp der Merapi ons twee dingen, n.l. dat God een verterend vuur is, hij Wien geen mensch verlteeren noch leven kan en dat deze aarde eens brandende zal versmelten; doch ook, dat het vuur van Zijn genade, louterend en reinigend, blijft branden, sedert het in Bethlehem voor Het oog der wereld werd ontstoken; aan 3e Christenen van Nederland de taak om 3e volkeren, die nu nog in de duisternis wandelen de blijde boodschap van het bran dende Kerstvuur te brengen! OFFICIEELE BERICHTEN DEPARTEMENT VAN KOLONIËN Bij Kon. Besluit is bij het Departement van Koloniën met. ingang van 1 Januari 1931 bevorderd tot hoofdcommies de com mies C. K. Pattist; tot commies de adjunct commies P. J. van der Tooren en tot ad junct-commies de schrijver 2c klasse J. Ensdorff; ONDERSCHEIDINGEN Bij Kon. besluit is benoemd tot officier in de orde van Oranje Nassau dr. T. Bee kenkamp, arts te Gouderak. is toegekend de aan de Orde van Oranje Nassau verbonden eeremedaille in goud aan mevrouw J. Rossing—ten Hietbrink, gemeente-vroedvrouw te Borculo. STAATSBOSCHBEHEER Bij Kon. besluit is met ingang van 1 Jan. 1931 aan E. Slaterus te Utrecht, op zijn verzoek eervol ontslag verleend als com mies bij het Staatsboschbchcer. LANDBOUWONDERWIJS Bij ministerieele beschikking is voor »mt tijdvak van 1 Jan 1931 tot 1 Januari 1932 wederom benoemd tot assistent aan de landbouwhoogeschool te Wagcningen H. J. dc Fluiter aldaar. RECHTERLIJKE MACHT Bij Kon. besluit zijn benoemd tot substi tuut griffier hij de rechtbank te Amster dam mr. F. A. Ilolleman, advocaat te Rot terdam; en tc Tiel mr. G. van Itallio, ad vocaat, procureur cn waarnemend giriffier hij de rechtbank te Tiel. INVOERRECHTEN EN ACCIJNZEN Bij Kon. besluit is aan den verificateur der invoerrechten cn accijnzen M. Dansen te Rotterdam dc persoonlijke titel van con troleur der invoerrechten en accijnzen ver leend cn is met ingang van 1 Januari 1931 benoemd tot verificateur der invoerrechten en accijnzen te Rotterdam P. W. Faber, commies-verificateur der directe belastingen invoerrechten cn accijnzen aldaar; tot ontvanger der directe belastingen en accijnzen tc Meerssen, J. W. van Dieten, Rijksklerk der directe belastingen invoer rechten en accijnzen ter insiicctic Sittard. BURGEMEESTERS Bij Kon. Besluit is aan J. J. Indemans, op zijn verzoek, met ingang van 15 Jan. 1931, eervol ontslag verleend als burge meester der gemeente Ohc en Laak; zijn opnieuw benoemd: met ingang van 6 Januari 1931 tot burgemeester der ge meente Beers G. van Lith, secretaris dier gemeente; met ingang van 1 Januari 1931 tot burgemeester der gemeente Breda mr. W. G. A. van Sonsbeeck; met ingang van 11 Jan. 1931 tot burgemeester der gemeente Licmpdc J. E. van den Bosch, secretaris dier gemeente: met ingang van 23 Januari 1931 tot burgemeester der gemeente Wou- drichcm J. van der Lely; met ingang van 1 Januari 1931 tot burgemeester der gemeen te Wisch S. J. Karsten; met ingang van 10 Januari 1931 tot burgemeester der gemeen te Buren P. H. Ivnobbeut, met ingang van 6 Januari 1931 tot burgemeester der ge meente Hoogvliet, I. van Es, secretaris dier gemeente; met ingang van 7 Januari 1931 tot burgemeester der gemeente Koudekerk M. J. E. Kwint; met ingang van G Januari 1931 tot burgemeester der gemeente Oud- Alblas W. Boudet van Dam; met ingang van 1931 tot burgemeester der gemeente Hensbroek S. B. F. Kooiman, secretaris dier gemeente; met ingang van 2 Januari 1931 tot burgemeester der gemeente Beilen J. C. Manssen; met ingang van 27 Januari 1931 tot burgemeester der gemeente Hoesbroek D. J. A. v. d. Kroon. BESMETTELIJKE ZIEKTEN. In de week van 14 tot en met 20 Decem ber zijn in ons land aangegeven 20 gevallen van buiktyphus, 232 van roodvonk. 210 van diphtheric, 1 van nekkramp, 2 van polio myelitis anterior acuta. VRAGEN VAN KAMERLEDEN Het Tweede Kamerlid Kortenhorst heeft den Minister van Buitcnlandsche Zaken ge raagd of hij bereid is de overeenkomst om trent gezamenlijk optreden inzake interna tionale economische vraagstukken, onlangs te Oslo door de regeering onder meer mot de Scandinavische regeering gesloten, te pu- bliceeren? ANTWOORDEN VAN MINISTERS Op desbetreffende vragen van het Tweede Kamerlid I. H. J. Vos heeft de Minister van Waterstaat geantwoord dat bij de directie der Ned. Spoorwegen geen plannen bestaan om thans tot hestelling van wagens over te gaan; dat het is voorgekomen, dat bij bestelling an wagens door de Ned. Spoorwegen de Nederlandsche industrie de levering slechts gedeeltelijk verkreeg, omdat zij niet in staat bleek de totaal benoodigde hoeveelheid tij dig te leveren. Bestellingen worden om redenen van eco- nomischen aard eerst gedaan, wanneer zich de behoefte aan nieuw materieel doet ge- oclcn; d'e leveringstermijn wordt daarbij an de eischen van het bedrijf afhankelijk gesteld. Overigens leert de ervaring niet, dat de gegunde termijnen te kort zijn. DE VOLKSTELLING VERZOEK AAN GEMEENTEBESTUREN. Blijkens een omzendbrief van den Minis ter van Binnenlandsche Zaken aan de ge meentebesturen is gebleken, dat aan een ge meentebestuur door een inspecteur van den Raad van Arbeid het verzoek is gericht, bij de aanslaande volkstelling door tellers na vraag tè laten doen naar loonarbeiders zon der rentekaart. Er wordt door den Minister op gewezen, dat inwilliging van dit verzoek, gelet o)i het karakter van dc vraag, gevaar voor het welslagen van dc volkstelling op levert. Dc Minister noodigt daarom die gemeente besturen welke een gelijk verzoek mochten hebben ontvangen, uit, dit niet in te vi gen. AUTOBUSSEN Bij Kon. besluit is ongegrond verklaard het beroep, ingesteld door J. Kok Sr., J. Hardijzcr en C. F. Middelkoop, tezamen vor mende de autobusdienstonderneming Trioie Boskoop, tegen de beschikking van Gedep. •Staten van Zuid-Holland van 2S April, waar bij aan C. van Gorsel te Huzerswoudc ver gunning is verleend tof. het in werking brengen van een autokusdienst tusschen Hazerswoudc (dorp) en Leiden (Stations plein), NED. CHR. REISVEREEN1GING ALGEMEENE VERGADERING TE ZWOLLE Talrijke leden van de Ned. Chr. Reisver- ecniging waren vanmorgen tc Zwolle saam- gekomen in Hotel Wientjes ter bijwoning van de Algemeene vergadering. De samenkomst stond onder leiding van de Voorzitter, Drs. A. van Deursen, v^n Groningen, die de openingsrede hield, waar van dc titel luidde: Christelijke reisgezelschappen. Volgens den Kerkvader Hieronymus, aldus Spr., zijn er van de hemelvaart des Heeren af aan Christ, reisgroepen geweest die togen naar hot Heilige Land. En zijn getuigenis wordt gestaafd, door dc reisberichten der eerste eeuwen. De leiders van die reisgezelschappen wa ren meest geestelijken, hun taak was de Evenals vorige jaren stellen wij ook nu onze lezers in de gelegenheid hun elkander via ons blad toe te roepen. Het verzenden van naamkaartjes bij de jaar wisseling is kostbaar en het plaatsen van een advertentie verreweg goedkooper dan elke andere manier, speciaal voor zaken- menschcn. Bovendien is, opdat de kosten voor niemand een bezwaar behoeven te zijn. met den prijs dezer annonces verre afgeweken van de gewone tarieven. Zij. die in het Nieuwjaarsnummer een advertentie wenschen te plaatsen, gelieven dezt aan het bureau van ons blad, Bree straat 123, op te geven, i De prijs is 0.50 voor 1—5 regels, S regels j 0.75, 10 regels 1.—, tegen contante beta- Dm. A. VAX DEURSEX reis zorgvuldig voor tc bereiden: een over zicht tc geven van hetgeen dc reizigers zou den zien; cn hun de belangrijkste plaatsen te tooncn, met name naar die oorden, welke gewijd zijn door heilige herinnering. Hij moest bovendien op oogenblikken, die zich daarvoor leenden, zijn gezelschap opwek ken tot gebed. Enkele van die reisleiders zijn nog bekend; de kerkvader Hieronymus noemt o.m. Innocentius en Euagrius. Zeer merkwaardi** is het, dut van de oud ste tijden af edele Christelijke vrou wen zijn medegetoogen: Uit dc eerste eeuw zijn hekend do namen o.m. van Paula cn Eustochium, Mclania, Albinia, Svlvya, Se- renilla. En haar nagelaten geschriften zijn reis documenten van hooge waarde. Van beteekenis is vooral het reisverslag van de vrouwelijke pelgrim van Aquitanie; merkwaardig is het, hoe goed zij thuis is in de Heilige Schrift, ja deze haar eigen lijke reisboek is. Treffend is ook een brief van Paula en Eustochium. aan een zuster in het geloof, Marcella; zij wekten deze vrouw op om te trekken naar het strand van Palestina, waarover de koren der maagden zich zullen verheugen; dan zullen zij schreien in het Graf van den Zaligmaker, dan zul len zij den profeet Amos in gedachten zien blazen op den scheperlijken hoorn; dan zullen zij beklimmen den Tabor „daarop wij beschouwen zullen de tabernakelen des Heeren. niet zoo hier voortijds Petrus wilde met Mozes en El ia, maar met den Vader en den Heiligen Geest"; ja, in fijngevoelde mystiek schrijven zij, dat zij zullen gaan naar dc geboortegrot van Bethlehem, om gedurig to zwijgen, soms devoot te weenen, om het te zamen uit te roepen: Ik heb gc- onden, die mijne ziele gezocht heeft." Deze brief van edele Christinnen toont een diepe bewogenheid en zuiver vrouwelijk ge voel, welke een verheven voorbeeld is voor alle Christen-vrouwen, die met onze N. C? R. V. mede trekken. Die Christelijke reisgroepen lieten zich krachtens hun beginsel ook leiden hij de keuze van hun reis door hun begin sel. Op hunne zeereizen in de Middelland- sche zee verwijlden ze niet bij het golven- ir van de Grieksche kust, maar zij an kerden bij de klippen voor de duinkust Jaffa, waar zij bij het huis van Simon herdachten hoe in de ontmoeting der boden an Cornelius en van den Apostel Petrus ligt de verzoening van Oosten en Westen, an Jood en Heiden, in Christus gesymbo liseerd. Zij togen niet naai de steden van klassieke kunst, maar naar de ruïne van de Synagoge van Kapernaum, waar 'de Me- dizijnmoester den man met den dorren rech ter hand genas. In hen leefde wat Vondel later zong: De schoonste roode roosen groeien Op geenen Griekschen Bergh, o neen: Maar op den Kruvsbergh, hard van steen, Daar Jezus hooftquetsuren vloeien Van lieyligh, van onnoosel bloed Of om het (en dan zonder Roomsche practijken!) te zeggen met Johan Stalport i de Wiele (wiens sterfdag 29 Dec. 1530 400 jaar achter ons ligt), die in zijn cu- rieuse „Roomsche Reis" schrijft: Den Heer is over al, 't is waer: Maer efter als hij hier of daer Iet wonders werekt of wijlen wrocht, Soo werdt dc plaets te recht besocht. Het reisdoel van Christelijke reisgroepen kende als hoogste verlangen het Heilige Land, maar richtte zich toch ook naar die plaatsen, waar Gods wonderwerken in de geschiedenis blijken. Zoo ligt het in do lijn voor ons Protestantsch leven dat onze N.C.R. V. trekt naar de steden der Hervorming; daar om gaat den volgenden zomer D.V. een reis naar Wartburg en naar Erfurth. Maar al werd de reis beheerscht door vroom begeeren, anderzijds werden velen gedreven door reislust, door de zucht om te zien buiten hot gezichtsveld van dc plaats der inwoning. Maar sterk leefde de over tuiging, dat zulk reizen, in goede banen ge leid, mede gesteld kon worden in dienst van het hoogste doel der Schepping, namelijk de eerc Gods. Want in dit einddoel van alle zijn is ook begrepen het geluk en dc vreugd Zijn schepselen en goecle Christelijke Vreugde is door dit doel beheerscht. Zoo schreef eenmaal de beroemde reiziger Louis Hennepin: Ik bob al mijn leven 't reizen bemind an mijn natuurlijke nieuwsgierig heid heeft me bewogen om van tijd tot tijd de meeste gedeelten van Europa te bezoeken maar hiermee niet voldaan zijnde, strekte ik mijn voornemen verder uitWaarin ik mijn verlangen zoo ten opzichte van mijn begeeren, dewelke ik hel), om nieuwe lan den git onbekenden volken tc zien, als ten ling, of toezending van het bedrag in post zegels, per postwissel of per giro. Lezers van ons blad, wonende buiten Leideq, worden opmerkzaam gemaakt op dit laatste. Tijdige opgave van de advertentie is zeer gewenscht. DE ADMINISTRATIE. ECHTE FRIESCHE UDJtlHEERENBAAI MAAGPIJN, drukking op de maag, ver stopping, vervuiling van den darm. een gat- smaak in den mond, slechte spijsvertering, hoofdpijn, beslagen tong. bleeke gelaats kleur worden door veelvuldig gebruik van het natuurlijke „Franz-Josef'-bitterwater, een glas vol 's avonds kort voor het naar bed gaan, weggenomen. Bij Apoth. cn Drog. verkr I. Af. P. T. T. INTERLOCALE TELEFOONKOSTEN RIJ GEEN GEHOOR. Met ingang van 1 Januari a.s. wordt de regeling van de kosten ingeval van „geen gehoor" of weigering van een gesprek gewij zigd, zoodat in elk geval van geen gehoor of weigering, ongeacht of dit van de zijde van den aanvrager of van den opgeroepene plaats heeft, de halve kosten van een ge woon gesprek in rekening worden gebracht, niet een minimum van 10 cent. ONTVANGSTEN P. T. T. De diensten der P. T. en T. hebben over November 1920 opgebracht resp. f 3.835.454, f 488.259 en f 1.896.023, tegen f 3.936.317, f 597.014 en f 2.101.631 over dezelfde maand van het vorige jaar. In totaal bedroeg de opbrengst over de eerste 11 maanden van 1930 resp. f 43.617.522 f 6.181.032 er» f 22.574.184, tegen f43.492.955 f 7.062.052 en f 23.191.076 in 1929. terwijl de roming over de eerste 11 maanden van 193W beliep resp. f 43.906.500, f 6.7S5.717 en f 23.120.350. Ulcunt de kranf, en de kranf kan U nief missen. Breng ons één nieuwe akonné opzichte van mijn voornemen, om mij tof de zaligheid der zielen en de eere Gods te besteden, heb voldaan. En wie door deze gevoelens bezield wor den, ervaren een reisgenot - an hoogere orde. Reeds de Middelecuwsche mysticus heeft het uitgesproken: „Ili is pelgrim endo hi siet svn lantscap." En de reizende Christen ziet in de natuur een onuitputte lijke symboliek, waarin liet geloof zijn hoogere uitzichten als herleest! En did symboliek is ook een profetie. Want zij dit* hun geloof mochten behouden, weten dat de levensbeloften der Schepping op hare dagen van hoogen luister niet bedrieglijk zijn. Dat is de ervaring geweest van hen. die waarlijk leefden uit het beginsel, Jat Chris telijke reisgroepen samenbracht. Met al die Christelijke reisgroepen van alle eeuwen heeft de N. C. R. V, veel gemeen: één is zij daarmee in beginsel, in de rich ting van het verlangen, in de genieting van' echt-christolijke reisvreugd. Onze X.C.R.V. verschilt van de oude christelijke" reisgroe pen alleen daarin, dat zij streeft naar doel matige organisatie en moderne middelen van het tourisme ter beschikking harer le den wil brengen. En een teis, van dezen tijd met de meest moderne verkeersmidde len, hoeft niets af te doen aan de diepte van indrukken, aan de ontvoering over de schoonheid der Schepping, aan de bewogen heid op heilige plaatsen gelijk liet Kaat ste belangrijke boek van Dr. B. Wiclonga leert, waarin hij schetst de „heerlijkheid van het Oosten" gezien op een reis in modernen stijl. Zoo steunt oenerzijds de N.C.R.V. op een oude traditie, geworteld in onvergankelijke C.bris'.clijke beginselen en streeft zij an derzijds er naar om hare reizen te organi- see ren naar den eisch van dezen tijd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 1