inuur ^riitsrljr (üourmtt
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
iBMiHii ui win miWÊÊÊÊKÊÊmmmmÊÊÊaÊÊÊm
EERSTE BLAD.
BINNENLAND.
NIEUWJAARSGROET
ABONNEMCNSi
Pu kwnrtaaJ ƒ3.25
(Beschlkblnpskosten ƒ0.15)
)cr week 1 0-25,
Voor het Buitenland bil Weke-
Ujksche eend in» ,.8*—1
Bil dagelijksche zending »,7«—
Alles bil vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7 h cent
londagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
No 3238
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936
ZATERDAG 27 DECEMBER 1930
ADÏEHSENTIËN:
Van 1 lot S reaal
tilke regel meer „Q.2ZVJ
fngct iededer llngeu j'V*-
van 1—5 regels»i2.30
Elke regel meer «O-*5
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan het bureau
wordt berekendƒ0.10
10e Jaarganct
Wie zich heden als Kwartaallezer op ons blad doet inschrijven, ontvangt
de tot 1 Januari a.s. verschijnende nummers GRATIS
Abonné's op te geven aan de Agenten of aan de Administratie
Dit nummer bestaat uit VIER bladen
KERK EN VREDE
De ontwapeningsbeweging is een van
de crisisverschijnselen, welke uit de gis
ting van het moderne cultuurproces op
komen. Toch is het verschijnsel als zoo
danig niet eenerlei en gedreven door een
en hetzelfde motief. Het petitionnement,
dat naar aanleiding van liet Vlootplaii-
Deckers aan de regeering werd overge
legd, geeft daarvan reeds een bewijs.
Twee hoofdrichtingen laten zich in
die beweging onderscheiden, die wij
gouden willen kenschetsen als een poli
tieke en een religieuse, naar de motie
ven, die daarbij overheerschen. Wij wil
len daarbij aanteekenen, dat onwille
keurig zoowel in wat wij de politieke
als de religieuse strooming zien, een
verscheidenheid van emotioneele facto
ren medewerken. Het zieleleven van
den mensch is zoo gecompliceerd, dat
eenige geestesrichting feitelijk altoos
miskend wordt, zoo men die krachtens
een leideiid principe wil verklaren.
Dit neemt niet weg, dat een leidend
principe toch overheerschend kan
zijn in de mengeling van het ziele
leven. Aldus willen wij onze on
derscheiding rechtvaardigen, zonder
daarbij te kort te doen aan de gevoelens
en bedoelingen van hen, die wij in ge
zelschap vinden van de ontwapenaars
.uit politiek beginsel en die voor zich
zelf meenen, dat dit niet het hoofd
zakelijk beginsel is. Dezulken moeten
zich desondanks getroosten, dat wij hun
er toch onder rekenen op grond van de
politieke beginselen, die zij aanhangen
en de politieke groep, waarbij zy zich
scharen. Zij hebben te bedenken, of zij
ter zijner tijd zich aan de politieke zuig
kracht en de politieke consequenties van
hun stelsel zullen kunnen onttrekken.
Met de ontwapenaars uit overheer
schend politiek motief hebben wij het
oog vooral op de sociaal-democratie en
die zich bij haar beginselen aansluiten.
Indien de sociaal-democraten meenen,
dat wij hun hierin onrecht doen, heb
ben zij het aan zichzelf te wijten. De
verklaringen van den leider, ir. Albar-
da, zyn daarvoor een afdoend bewijs.
Immers als er nog onduidelijkheid in
zyn verklaringen in het Parlement af
gelegd moge zijn, in zooverre zijn die
zeer duidelijk, dat de S. D. A. P. zich
voorbehoudt in dagen van oorlogs- of
revolutiegevaar, dat ons bedreigt en
waartegen dus gemobiliseerd moet wor
den, pogingen aan te wenden om die
mobilisatie te verijdelen.
Het is toch zonder meer duidelijk, dat
zulke pogingen niet vreedzaam zullen
verloopen, zoolang er nog een regee-
ringsgetrouwe weermacht is. Wie een
mobilisatie in ons vaderland mogelijk
wil verijdelen, is besloten om dat zoo-
noodig met wapengeweld te doen. Afge
zien nog van wat hieraan kan worden
toegevoegd om de revolutie of wanorde
aan te wenden om het wettig gezag, dat
reeds in de verijdeling van de mobili
satie wordt weerstaan, omver te werpen
en zelf de macht in handen te nemen.
Wie denkt hier nog een moment aan
een actie zonder wapengeweld van den
verijdelaar? Wee de onnoozele schapen,
die zich daarop verlaten.
Tegen deze ontwapeningsleuze van
de sociaal-democratie stellen wy een
voudig de vraag: „Gy die ontwapening
predikt, zult gij het zwaard opnemen
om anderen te leeren, hoe men ontwa
pent?" Men kan er zeker op rekenen,
dat zulke ontwapenaars, die tegen de
rechtmatige en noodzakelijke uitgaven
voor de weermacht, welke de regeering
voorstelt, hun protest doen hooren, op
hun eigen budget een ruime som zouden
uittrekken tot dekking van de kosten
voor een weermacht en steun van hun
gezag.
Wie door den drang van die zijde zich
laat verleiden om uit te sparen op de
aan de weermacht ten koste gelegde gel
den, zal ter kwader ure ontdekken, dat
dit noch besparing, noch voordeel en
heil zal beteekenen, doch slechts een uit
stel van betaling ten koste van het na
tionale welzijn. De droom van den so-
cialistischen heilstaat zal te duur be
taald blijken te zijn, omdat het slechts
een droom is.
Voor den oorlog konden velen zich
nog laten misleiden door zulke droomen,
doch na den oorlog hebben wij de voor
beelden van al die idealistische hervor
mingen en omkeeringen kunnen waar
nemen om te constateeren, dat zij alles
brengen behalve het heil, dat men heeft
voorgespiegeld. Wie nog behoefte mocht
hebben om zulks proefondervindelijk
mede te maken, trachte burger te wor
den van een land, dat daartoe de gele
genheid biedt, maar geve ons volk daar
aan niet over.
Wie de revolutie wil, kome er liever
rond vooruit, dat hij die alleen met wa
pengeweld zal doen zegevieren en dat
hij deswege geen ontwapening kan
voorstaan uit zoo diepgaand motief, dat
hij nimmer eenig- wapen kan ter hand
nemen om bloed te vergieten, ook niet
tot verwezenlijking van het ideaal der
ontwapening alszoodanig.
Een idealisme, dat zichzelf de autori
teit toeschrijft om met wapengeweld
een staat van vrede, waarin geen wa
pen zal worden gevonden, tot stand te
brengen, eigent zich het gezag der Over
heid toe, die het zwaard draagt om orde
en rust te handhaven en de ongerechtig
heid in te toornen, en heeft reeds uit
dien hoofde geen recht om revolutio
nair te staan tegenover een regeering,
die haar weermacht tot geen ander doel
onderhoudt dan tot bescherming van
den vrede en het recht.
Met welk recht toch zou zulk een
idealist zichzelf dat gezag toekennen,
zoolang de wettige Overheid haar plicht
nauwgezet vervult?
En wanneer het gaat om een anderen
vorm van staat en maatschappij, dan
gaat het niet meer om ontwapening,
maar om wat anders en wordt de ont
wapeningsleuze en de ontwapening als-
zoodanig politiek hulpmiddel om zyn
doel gemakkelijker te benaderen.
Van principieele ontwapening kan
dan slechts verwachting zijn in den
heilstaat, waarvan men droomt, doch
welks verwezenlijking behoort tot de
problemen, die men met bloed en staal
wil oplossen, nadat men daarover eerst
vele boeken met ontoereikende sluit
redenen heeft volgeschreven.
Principieele ontwapening van deze
soort gaat naar het droomenland van
den socialistischen heilstaat. Het is een
misleidende utopie.
Zooals wy reeds opmerkten, zyn ook
religieuse en emotioneele factoren van
verschillenden aard in zulk een idealis
me werkzaam. Zij staan echter allen
onder de macht van het politieke stre
ven, dat zich richt op den politieken
heilstaat, welken men als een stad des
vredes voorstelt. Daarin echter komt
juist de innerlijke revolutie aan het
licht, waaruit dit streven opkomt. Niet
de religieuse grondmotieven overheer
schen, veelmin nog gericht door de zui
vere inspiratie, welke het licht der
eeuwigheid over alle levensterrein doet
opgaan.
Dan toch zou de heilstaat niet wor
den verwacht van den menschelyken ar
beid, doch men zou bevroeden, dat de
stad des vredes in de eeuwigheid ligt.
Het politieke streven naar den heilstaat
verraadt een ombuiging van het reli
gieuse gevoelsleven, welke niet alleen
miskenning van het wezen der religie,
maar daarin ook van den God der reli
gie en van de natuur des menschen be-
teekent. De moderne geest negeert de
verdorvenheid van de menschelijke na
tuur, wyl hij de zonde niet wil erken
nen. Alleen zoo kan hij nog verwachting
koesteren van een heilstaat, welken hij
zich voorstelt en is er blind voor, dat
hy ook zijn eigen aanhangers en verde
digers in de aanvankelijke verwezen
lijking van den heilstaat tegen zich in-1
nemen zal, omdat hij uit een innerlijke
revolutie arbeidt en ervaren zal, dat er
factoren in het zieleleven werkzaam
zyn, die zich op den duur niet zullen
voegen onder de macht van een poli
tieke idee, allerminst, indien aan de
stoffelijke verwachtingen de bodem
wórdt ingeslagen, hetgeen wis en ze
ker is.
Het religieuse leven moge zich voor
een tijd laten overheerschen door een
'veelbelovend idealisme, de religie laat
zich niet uitbannen en herneemt naar
haar aard en wezen haar centrale en
domineerende positie. Niet straffeloos
kan men haar die ontnemen. Een cul
tureel streven, dat aan de religie haar
plaats en beteekenis ontzegt, moet op
deze ontkenning onverbiddelijk stran
den.
Op grond van deze argumenten en
onze onderscheiding van een religieuse
richting, die zich voor ontwapening uit
spreekt, zou men kunnen verwachten,
dat dit ontwapeningsprincipe verdedi
ging en aanmoediging verdient. Wie al
te haastig deze verwachting koestert,
zal zich daarop toch hebben te bezinnen.
Ook hierbij laten zich emoties gelden,
die zulk een neiging versterken zelfs bij
hen, van wie het ons naar de geloofs
beginselen, welke zy zeggen te belijden,
verwonderen moet.
De beschouwing van de
ming, die zich uit religieuse en ethische
gevoelens laat leiden tot een ontwape
ningsactie, zal kunnen aantoonen, dat
men zich ook hier op doolwegen bevindt,
welke bij het licht der H. Schrift kun
nen ontdekt worden.
In de volgende artikelen willen wy
trachten dit duidelijk te maken.
Dr. J. SEVERIJN.
HET VERTERENDE VUUR.
Voor ons Oudejaarsavondnummer schre
ven we een jaaroverzicht, waarin gezegd
wordt, dat ons land cn volk dit jaar voor
verbijsterende rampen en catastrofen ge
spaard bleven. Geen watervloed, geen orkaan,
geen slag, die honderden tegelijk trof en bij
duizenden schrik bracht.
Helaas, ook thans is weer bewaarheid, dat
we elk uur in gevaar zijn en dat elke dag,
van het jaar dat wegvliet, nog schrik en
ontroering kan brengen.
Niet alleen in andere, voor ons vreemde
landen en bij volken, die wij nauwlijks ken
nen, is verschrikking gekomen; in ons eigen
Indië heeft het verterende vuur gewoed en
de inwoners zijn naar Oud-Testamentisch
beeld, versmolten of konden slechts in
overhaaste vlucht het veege lijf bergen.
In het centrum van het dichtbevolkte
Java, in .de buurt van zoo bekende plaatsen
als Solo en Djocja, is de verraderlijke krater
de Merapi plotseling gaan werken; de rijke
bosschen en vruchtbare velden zijn met een
gloeiende, allés verzengende korst bedekt;
menschen en dieren zijn gevlucht of stier
ven een vreesclijke dood.
De berichten spreken van zevenhonderd
dooden; we kunnen slechts hopen, dat het
er niet meer zijn; in deze zoo dichtbevolkte
streek vergist men zich gemakkelijk met de
getallen.
Hoe het zij, de ramp der Merapi trekt nog
een extra zwarte streep door het sombere
schaduwbeeld, dat we van 1930 moesten tee
kenen. En een ramp van dit karakter en
met zoo acute vreeselijkheid treft altijd die
per en grijpt sterker aan dan geleidelijk ko
mende jamvier.
In het moederland het water dat ver
zwelgt en in ons Indië het vuur, dat ver
teert; men weet bijna niet, wat het ergste
en meest verbijsterende is.
Slechts kan men met David bidden: Laat
ons in de handen des Heeren vallen, want
bij Hem is 'een barmhartigheid, welke men
bij de menschen tevergeefs zoekt. Ook onder
het woeden van het verterende vuur gedenkt
Hij des ontfermens. En Hij geeft gewillige
harten en hulpvaardige handen om nood te
lenigen en steun te bieden.
Er is een verterend vuur, dat rampen
brengt; doch 'er brandt ook een vuur van
Zijn genade. In de Kerstnacht verscheen het;
de herders zagen cn Wijzen volgden het en
Zacharias zong er van, dat Hij een ster in
Jakob op deed gaan en dè Zon des Heils
aan de kim deed verrijzen.
Daarna was en blijft de Kerstnacht schoo-
sr dan de dagen; daarna blijft de troost,
ook in dagen van droefheid en rouw.
Daarom predikt de ramp der Merapi ons
twee dingen, n.l. dat God een verterend vuur
is, hij Wien geen mensch verlteeren noch
leven kan en dat deze aarde eens brandende
zal versmelten; doch ook, dat het vuur
van Zijn genade, louterend en reinigend,
blijft branden, sedert het in Bethlehem voor
Het oog der wereld werd ontstoken; aan
3e Christenen van Nederland de taak om
3e volkeren, die nu nog in de duisternis
wandelen de blijde boodschap van het bran
dende Kerstvuur te brengen!
OFFICIEELE BERICHTEN
DEPARTEMENT VAN KOLONIËN
Bij Kon. Besluit is bij het Departement
van Koloniën met. ingang van 1 Januari
1931 bevorderd tot hoofdcommies de com
mies C. K. Pattist; tot commies de adjunct
commies P. J. van der Tooren en tot ad
junct-commies de schrijver 2c klasse J.
Ensdorff;
ONDERSCHEIDINGEN
Bij Kon. besluit is benoemd tot officier
in de orde van Oranje Nassau dr. T. Bee
kenkamp, arts te Gouderak.
is toegekend de aan de Orde van Oranje
Nassau verbonden eeremedaille in goud
aan mevrouw J. Rossing—ten Hietbrink,
gemeente-vroedvrouw te Borculo.
STAATSBOSCHBEHEER
Bij Kon. besluit is met ingang van 1 Jan.
1931 aan E. Slaterus te Utrecht, op zijn
verzoek eervol ontslag verleend als com
mies bij het Staatsboschbchcer.
LANDBOUWONDERWIJS
Bij ministerieele beschikking is voor »mt
tijdvak van 1 Jan 1931 tot 1 Januari 1932
wederom benoemd tot assistent aan de
landbouwhoogeschool te Wagcningen H. J.
dc Fluiter aldaar.
RECHTERLIJKE MACHT
Bij Kon. besluit zijn benoemd tot substi
tuut griffier hij de rechtbank te Amster
dam mr. F. A. Ilolleman, advocaat te Rot
terdam; en tc Tiel mr. G. van Itallio, ad
vocaat, procureur cn waarnemend giriffier
hij de rechtbank te Tiel.
INVOERRECHTEN EN ACCIJNZEN
Bij Kon. besluit is aan den verificateur
der invoerrechten cn accijnzen M. Dansen
te Rotterdam dc persoonlijke titel van con
troleur der invoerrechten en accijnzen ver
leend cn is met ingang van 1 Januari 1931
benoemd tot verificateur der invoerrechten
en accijnzen te Rotterdam P. W. Faber,
commies-verificateur der directe belastingen
invoerrechten cn accijnzen aldaar;
tot ontvanger der directe belastingen en
accijnzen tc Meerssen, J. W. van Dieten,
Rijksklerk der directe belastingen invoer
rechten en accijnzen ter insiicctic Sittard.
BURGEMEESTERS
Bij Kon. Besluit is aan J. J. Indemans,
op zijn verzoek, met ingang van 15 Jan.
1931, eervol ontslag verleend als burge
meester der gemeente Ohc en Laak;
zijn opnieuw benoemd: met ingang van
6 Januari 1931 tot burgemeester der ge
meente Beers G. van Lith, secretaris dier
gemeente; met ingang van 1 Januari 1931
tot burgemeester der gemeente Breda mr. W.
G. A. van Sonsbeeck; met ingang van 11
Jan. 1931 tot burgemeester der gemeente
Licmpdc J. E. van den Bosch, secretaris
dier gemeente: met ingang van 23 Januari
1931 tot burgemeester der gemeente Wou-
drichcm J. van der Lely; met ingang van
1 Januari 1931 tot burgemeester der gemeen
te Wisch S. J. Karsten; met ingang van 10
Januari 1931 tot burgemeester der gemeen
te Buren P. H. Ivnobbeut, met ingang van
6 Januari 1931 tot burgemeester der ge
meente Hoogvliet, I. van Es, secretaris dier
gemeente; met ingang van 7 Januari 1931
tot burgemeester der gemeente Koudekerk
M. J. E. Kwint; met ingang van G Januari
1931 tot burgemeester der gemeente Oud-
Alblas W. Boudet van Dam; met ingang
van 1931 tot burgemeester der gemeente
Hensbroek S. B. F. Kooiman, secretaris dier
gemeente; met ingang van 2 Januari 1931
tot burgemeester der gemeente Beilen J. C.
Manssen; met ingang van 27 Januari 1931
tot burgemeester der gemeente Hoesbroek
D. J. A. v. d. Kroon.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
In de week van 14 tot en met 20 Decem
ber zijn in ons land aangegeven 20 gevallen
van buiktyphus, 232 van roodvonk. 210 van
diphtheric, 1 van nekkramp, 2 van polio
myelitis anterior acuta.
VRAGEN VAN KAMERLEDEN
Het Tweede Kamerlid Kortenhorst heeft
den Minister van Buitcnlandsche Zaken ge
raagd of hij bereid is de overeenkomst om
trent gezamenlijk optreden inzake interna
tionale economische vraagstukken, onlangs
te Oslo door de regeering onder meer mot
de Scandinavische regeering gesloten, te pu-
bliceeren?
ANTWOORDEN VAN MINISTERS
Op desbetreffende vragen van het Tweede
Kamerlid I. H. J. Vos heeft de Minister van
Waterstaat geantwoord dat bij de directie
der Ned. Spoorwegen geen plannen bestaan
om thans tot hestelling van wagens over te
gaan;
dat het is voorgekomen, dat bij bestelling
an wagens door de Ned. Spoorwegen de
Nederlandsche industrie de levering slechts
gedeeltelijk verkreeg, omdat zij niet in staat
bleek de totaal benoodigde hoeveelheid tij
dig te leveren.
Bestellingen worden om redenen van eco-
nomischen aard eerst gedaan, wanneer zich
de behoefte aan nieuw materieel doet ge-
oclcn; d'e leveringstermijn wordt daarbij
an de eischen van het bedrijf afhankelijk
gesteld. Overigens leert de ervaring niet,
dat de gegunde termijnen te kort zijn.
DE VOLKSTELLING
VERZOEK AAN GEMEENTEBESTUREN.
Blijkens een omzendbrief van den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken aan de ge
meentebesturen is gebleken, dat aan een ge
meentebestuur door een inspecteur van den
Raad van Arbeid het verzoek is gericht, bij
de aanslaande volkstelling door tellers na
vraag tè laten doen naar loonarbeiders zon
der rentekaart. Er wordt door den Minister
op gewezen, dat inwilliging van dit verzoek,
gelet o)i het karakter van dc vraag, gevaar
voor het welslagen van dc volkstelling op
levert.
Dc Minister noodigt daarom die gemeente
besturen welke een gelijk verzoek mochten
hebben ontvangen, uit, dit niet in te vi
gen.
AUTOBUSSEN
Bij Kon. besluit is ongegrond verklaard
het beroep, ingesteld door J. Kok Sr., J.
Hardijzcr en C. F. Middelkoop, tezamen vor
mende de autobusdienstonderneming Trioie
Boskoop, tegen de beschikking van Gedep.
•Staten van Zuid-Holland van 2S April, waar
bij aan C. van Gorsel te Huzerswoudc ver
gunning is verleend tof. het in werking
brengen van een autokusdienst tusschen
Hazerswoudc (dorp) en Leiden (Stations
plein),
NED. CHR. REISVEREEN1GING
ALGEMEENE VERGADERING
TE ZWOLLE
Talrijke leden van de Ned. Chr. Reisver-
ecniging waren vanmorgen tc Zwolle saam-
gekomen in Hotel Wientjes ter bijwoning
van de Algemeene vergadering.
De samenkomst stond onder leiding van
de Voorzitter, Drs. A. van Deursen, v^n
Groningen, die de openingsrede hield, waar
van dc titel luidde:
Christelijke reisgezelschappen.
Volgens den Kerkvader Hieronymus, aldus
Spr., zijn er van de hemelvaart des Heeren
af aan Christ, reisgroepen geweest die togen
naar hot Heilige Land. En zijn getuigenis
wordt gestaafd, door dc reisberichten der
eerste eeuwen.
De leiders van die reisgezelschappen wa
ren meest geestelijken, hun taak was de
Evenals vorige jaren stellen wij ook nu
onze lezers in de gelegenheid hun
elkander via ons blad toe te roepen. Het
verzenden van naamkaartjes bij de jaar
wisseling is kostbaar en het plaatsen van
een advertentie verreweg goedkooper dan
elke andere manier, speciaal voor zaken-
menschcn.
Bovendien is, opdat de kosten voor
niemand een bezwaar behoeven te zijn. met
den prijs dezer annonces verre afgeweken
van de gewone tarieven.
Zij. die in het Nieuwjaarsnummer een
advertentie wenschen te plaatsen, gelieven
dezt aan het bureau van ons blad, Bree
straat 123, op te geven,
i De prijs is 0.50 voor 1—5 regels, S regels
j 0.75, 10 regels 1.—, tegen contante beta-
Dm. A. VAX DEURSEX
reis zorgvuldig voor tc bereiden: een over
zicht tc geven van hetgeen dc reizigers zou
den zien; cn hun de belangrijkste plaatsen
te tooncn, met name naar die oorden, welke
gewijd zijn door heilige herinnering. Hij
moest bovendien op oogenblikken, die zich
daarvoor leenden, zijn gezelschap opwek
ken tot gebed. Enkele van die reisleiders
zijn nog bekend; de kerkvader Hieronymus
noemt o.m. Innocentius en Euagrius.
Zeer merkwaardi** is het, dut van de oud
ste tijden af edele Christelijke vrou
wen zijn medegetoogen: Uit dc eerste eeuw
zijn hekend do namen o.m. van Paula cn
Eustochium, Mclania, Albinia, Svlvya, Se-
renilla.
En haar nagelaten geschriften zijn reis
documenten van hooge waarde.
Van beteekenis is vooral het reisverslag
van de vrouwelijke pelgrim van Aquitanie;
merkwaardig is het, hoe goed zij thuis is
in de Heilige Schrift, ja deze haar eigen
lijke reisboek is. Treffend is ook een brief
van Paula en Eustochium. aan een zuster
in het geloof, Marcella; zij wekten deze
vrouw op om te trekken naar het strand van
Palestina, waarover de koren der maagden
zich zullen verheugen; dan zullen zij schreien
in het Graf van den Zaligmaker, dan zul
len zij den profeet Amos in gedachten zien
blazen op den scheperlijken hoorn; dan
zullen zij beklimmen den Tabor „daarop wij
beschouwen zullen de tabernakelen des
Heeren. niet zoo hier voortijds Petrus wilde
met Mozes en El ia, maar met den Vader en
den Heiligen Geest"; ja, in fijngevoelde
mystiek schrijven zij, dat zij zullen gaan
naar dc geboortegrot van Bethlehem, om
gedurig to zwijgen, soms devoot te weenen,
om het te zamen uit te roepen: Ik heb gc-
onden, die mijne ziele gezocht heeft."
Deze brief van edele Christinnen toont een
diepe bewogenheid en zuiver vrouwelijk ge
voel, welke een verheven voorbeeld is voor
alle Christen-vrouwen, die met onze N. C?
R. V. mede trekken.
Die Christelijke reisgroepen lieten zich
krachtens hun beginsel ook leiden hij de
keuze van hun reis door hun begin
sel. Op hunne zeereizen in de Middelland-
sche zee verwijlden ze niet bij het golven-
ir van de Grieksche kust, maar zij an
kerden bij de klippen voor de duinkust
Jaffa, waar zij bij het huis van Simon
herdachten hoe in de ontmoeting der boden
an Cornelius en van den Apostel Petrus
ligt de verzoening van Oosten en Westen,
an Jood en Heiden, in Christus gesymbo
liseerd. Zij togen niet naai de steden van
klassieke kunst, maar naar de ruïne van
de Synagoge van Kapernaum, waar 'de Me-
dizijnmoester den man met den dorren rech
ter hand genas. In hen leefde wat Vondel
later zong:
De schoonste roode roosen groeien
Op geenen Griekschen Bergh, o neen:
Maar op den Kruvsbergh, hard van steen,
Daar Jezus hooftquetsuren vloeien
Van lieyligh, van onnoosel bloed
Of om het (en dan zonder Roomsche
practijken!) te zeggen met Johan Stalport
i de Wiele (wiens sterfdag 29 Dec. 1530
400 jaar achter ons ligt), die in zijn cu-
rieuse „Roomsche Reis" schrijft:
Den Heer is over al, 't is waer:
Maer efter als hij hier of daer
Iet wonders werekt of wijlen wrocht,
Soo werdt dc plaets te recht besocht.
Het reisdoel van Christelijke reisgroepen
kende als hoogste verlangen het Heilige
Land, maar richtte zich toch ook naar die
plaatsen, waar Gods wonderwerken in de
geschiedenis blijken. Zoo ligt het in do lijn
voor ons Protestantsch leven dat onze N.C.R.
V. trekt naar de steden der Hervorming; daar
om gaat den volgenden zomer D.V. een reis
naar Wartburg en naar Erfurth.
Maar al werd de reis beheerscht door
vroom begeeren, anderzijds werden velen
gedreven door reislust, door de zucht om te
zien buiten hot gezichtsveld van dc plaats
der inwoning. Maar sterk leefde de over
tuiging, dat zulk reizen, in goede banen ge
leid, mede gesteld kon worden in dienst van
het hoogste doel der Schepping, namelijk
de eerc Gods. Want in dit einddoel van alle
zijn is ook begrepen het geluk en dc vreugd
Zijn schepselen en goecle Christelijke
Vreugde is door dit doel beheerscht. Zoo
schreef eenmaal de beroemde reiziger Louis
Hennepin: Ik bob al mijn leven 't reizen
bemind an mijn natuurlijke nieuwsgierig
heid heeft me bewogen om van tijd tot tijd
de meeste gedeelten van Europa te bezoeken
maar hiermee niet voldaan zijnde, strekte ik
mijn voornemen verder uitWaarin ik
mijn verlangen zoo ten opzichte van mijn
begeeren, dewelke ik hel), om nieuwe lan
den git onbekenden volken tc zien, als ten
ling, of toezending van het bedrag in post
zegels, per postwissel of per giro. Lezers
van ons blad, wonende buiten Leideq,
worden opmerkzaam gemaakt op dit laatste.
Tijdige opgave van de advertentie is zeer
gewenscht.
DE ADMINISTRATIE.
ECHTE FRIESCHE
UDJtlHEERENBAAI
MAAGPIJN, drukking op de maag, ver
stopping, vervuiling van den darm. een gat-
smaak in den mond, slechte spijsvertering,
hoofdpijn, beslagen tong. bleeke gelaats
kleur worden door veelvuldig gebruik van
het natuurlijke „Franz-Josef'-bitterwater, een
glas vol 's avonds kort voor het naar bed
gaan, weggenomen. Bij Apoth. cn Drog. verkr
I. Af.
P. T. T.
INTERLOCALE TELEFOONKOSTEN
RIJ GEEN GEHOOR.
Met ingang van 1 Januari a.s. wordt de
regeling van de kosten ingeval van „geen
gehoor" of weigering van een gesprek gewij
zigd, zoodat in elk geval van geen gehoor of
weigering, ongeacht of dit van de zijde van
den aanvrager of van den opgeroepene
plaats heeft, de halve kosten van een ge
woon gesprek in rekening worden gebracht,
niet een minimum van 10 cent.
ONTVANGSTEN P. T. T.
De diensten der P. T. en T. hebben over
November 1920 opgebracht resp. f 3.835.454,
f 488.259 en f 1.896.023, tegen f 3.936.317,
f 597.014 en f 2.101.631 over dezelfde maand
van het vorige jaar.
In totaal bedroeg de opbrengst over de
eerste 11 maanden van 1930 resp. f 43.617.522
f 6.181.032 er» f 22.574.184, tegen f43.492.955
f 7.062.052 en f 23.191.076 in 1929. terwijl de
roming over de eerste 11 maanden van 193W
beliep resp. f 43.906.500, f 6.7S5.717 en
f 23.120.350.
Ulcunt de kranf,
en de kranf kan U nief
missen.
Breng ons één nieuwe akonné
opzichte van mijn voornemen, om mij tof
de zaligheid der zielen en de eere Gods te
besteden, heb voldaan.
En wie door deze gevoelens bezield wor
den, ervaren een reisgenot - an hoogere
orde. Reeds de Middelecuwsche mysticus
heeft het uitgesproken: „Ili is pelgrim endo
hi siet svn lantscap." En de reizende
Christen ziet in de natuur een onuitputte
lijke symboliek, waarin liet geloof zijn
hoogere uitzichten als herleest! En did
symboliek is ook een profetie. Want zij dit*
hun geloof mochten behouden, weten dat
de levensbeloften der Schepping op hare
dagen van hoogen luister niet bedrieglijk
zijn. Dat is de ervaring geweest van hen. die
waarlijk leefden uit het beginsel, Jat Chris
telijke reisgroepen samenbracht.
Met al die Christelijke reisgroepen van
alle eeuwen heeft de N. C. R. V, veel gemeen:
één is zij daarmee in beginsel, in de rich
ting van het verlangen, in de genieting van'
echt-christolijke reisvreugd. Onze X.C.R.V.
verschilt van de oude christelijke" reisgroe
pen alleen daarin, dat zij streeft naar doel
matige organisatie en moderne middelen
van het tourisme ter beschikking harer le
den wil brengen. En een teis, van dezen
tijd met de meest moderne verkeersmidde
len, hoeft niets af te doen aan de diepte
van indrukken, aan de ontvoering over de
schoonheid der Schepping, aan de bewogen
heid op heilige plaatsen gelijk liet Kaat
ste belangrijke boek van Dr. B. Wiclonga
leert, waarin hij schetst de „heerlijkheid van
het Oosten" gezien op een reis in modernen
stijl.
Zoo steunt oenerzijds de N.C.R.V. op een
oude traditie, geworteld in onvergankelijke
C.bris'.clijke beginselen en streeft zij an
derzijds er naar om hare reizen te organi-
see ren naar den eisch van dezen tijd.