De veldwachter van Randijk
ZATERDAG 29 NOVEMBER 1930
nFRDE BEAD PAG 9
TWEEDE KAMER
ZOMERTIJD BLIJFT
OMDERWIJSBEGROOTING
NIJVERHEIDSONDERWIJS
Vergadering van 28 November
OVERZICHT
De heer Braat, die 's morgens in een ver
gadering van vechtersbazen het heette,
dut deze collectie werkloozeai en fascistische
geweldenaars ontevreden boeren waren
zijn wijze woorden ten beste had gegeven,
zag bij den aanvang der vergadering zijn
zooveelste zomertijd-motie door de Kamer
snoodclijk verworpen. De Kamer acht den
zomertijd van half Mei tot begin October
een compromis en bedankte er voor naar
de Bruatsche pijpen te dansen. Geen be
zwaar daartegen bleken te hebben de 3
Staalkundig Gereformeerden en de heeren
D. v. Twist en Scverijn.
Verder heeft de Kumor zich met Hooger
en Nijverheidsonderwijs bezig gehouden.
Voor alles en nog wat worden tegenwoordig
redevoerinkjes gefabriekt en de begrooting
schiet maar niet op. De Kamer moet einde
loos vergaderen, tot ver over ieder redelijk
uur. Zou men heusch denken, dat het land
6nakt naar al dat gepraat, dat bovendien
veelal vruchteloos is? Zoo'n mondelinge re
petitie van het schriftelijk debat is oerver-
velend en legt een onevenredig beslag op
tijd die nuttiger ware te besteden. Eu dan
die eindelooze herhaling van jaar op jaar
en van spreker na spreker.
Onze lezers willen het wel ton goede hou
den, als we aan allerlei pietluttigheden en
speciale dingetjes rustig voorbijgaan. Slechts
een enkele notitie willen we hun over
brengen.
VERSLAG
Rappard (Lib), verklaarde, dat
tijd bepaald wordt op half Mei tot
er. hij geen reden heeft om voor
erden de verlai
de sprekers behandeld. De i
-deel dat het hoogleeraarss.
an voor buitenlanders. Maar
i oplossing geko-
en d*dmedischeDfaeu7telt
i-kllnlek. waarin 6 701)
Bij de uitgaven voor Ie Utrechtsche Univer
siteit bepleitten Mevr. v. I t a 1 1 I e (V.D.) en de
heer v. WJnb
Laatstgenoemde
er gen (R.K.) haar belangen,
wees er op. dat In het alge-
Univer»1teiten niet veel geld
den
Utrecht.
_ntwoordde, dat er voor
Utrecht plannen ztin. maar men kan niet alles
tegelijk doen. Overigens overwegen.
Over subsldieering van de Tilburgsche Han-
delshoogeschool spraken de heeren v. W U n-
bergen (R.K.) Knottenbelt (Lib) en
T I I a n u s (C.H.) De eerste was er voor, de
belde anderen bestreden subsldieering.
Dft!
bereidend hooger
r d (S.D.) gesproke
:rd de vergader
bö.
I s t e
len b
i handeling te
t deze bes"'
i middelbar
over bet niet subsldl-
:h lyceum te Naarden.
A.R.bepleitte de be-
DE KLINIEK OCKENBURGH
Gistermiddag onder groote belang
stelling geopend
HULDE VAN ALLE KANTEN
Zooals wij reeds in 't kort meedeelden is
gistermiddag de kliniek „Ockenburgh" bij
Loosduinen officieel geopend. De belang
stelling was waarlijk overstelpend.
De grijze voorzitter, Prof. L. Lindeboom,
kon tot zijn spijt de plechtigheid niet bij
wonen daarna trad Da A. M. Donner
vice-voorzitter van het Centraal Bestuur, in
zijn plaats. Na de bijeenkomst op de ge
bruikelijke wijz^ geopend te hebben, brachl
hij de groeten dn heilbede van Prof. Lin
deboom ovei.
Spr. herinnerde er aan dat 38 jaar gele
den. 29 April 1892, de eerste steen gelegd
werd voor den oouw van „Bloemendaal"
door wijlen Prof. D. K. Wielenga, vader
van den tegenwoordigen voorzitter van het
stichtingsbestuur, Dr. B. Wielenga, van
Amsterdam.
Op 31 October van dat jaar mooht „Bloe
mendaal" worden geopend en nu schenkt
God het groote voorrecht, dat deze prach
tige en modern-ingerichte kliniek mag in
gebruik genomen worden.
Ds. Donner verleende nu het presidium
en het woord aan D r. B. Wielenga, van
Amsterdam, voorzitter van het Stichtings
bestuur, voor het houdèn van zijn openings
rede.
Openingsrede Dr. B. Wielinga.
Er is thans een hoogere spanning van ons
zieleleven; dankbaarheid en vreugde over
wat gedaan wordt; erkenning van het vele
tekrrt en droefheid over zooveel lijden.
De Christen begint altijd bij het nega
tieve: dat al weer een nieuw gebouw voor
geestesziekten noodig is. Dat is onze zonde
en ellende. Er is geen gebied waar wij
maohteloozer en onwetender staan dan
hier. In de eeuw van opperste wijsheid zoo
veel kranken van zinnen: het is een bla
mage voor de hedendaa^sche cultuur. Dit
maakt ons nederig en stil.
Het is een treurig stuk Ln de geschiede
nis der mcnsohlieid, dat Jezus zich aange
trokken voelde tot deze ongelukkigen. ter
wijl anderen ze verachtten en wegstootten.
Nog geen 50 jaar bestaat de Vereeniging;
het Is de eerste aflossing van de groote
schuld.
Doch de erkenning van het tekort, de
ootmoed kan ons behoeden voor zelfverhef
fing nu er reeds zooveel tot stand kwam:
een jaarliiksrh budget van 31/*» millioen,
terwijl er 3000 patiënten verpleegd worden.
De stichting „Ockenburgh" is een hoogte
punt: manr niet om ons te verheffen, doch
om de ziekte ook van dezen kant te beziel.
Deze stichting bewijst, dat de genezende
krankzinnige hesdhermd moet worden te
gen do maatschappij: daarom Is deze kli
niek noodig. En daanom zijn wij ook nu
droevig.
Maar: droevig zijnde en toch blijde. Dan
is de stichting „Ockenburgh" een geschenk
Gods voor ons. Een feestgroet van hoven:
Christus is gezalfd om de g^hondenen te
geven opening der gevangenis.
Een open afdeeling: dè deur naar het
gezin en naar het publiek open: wie hier
binnentreedt moge alle hoop koesteren.
Want er is veel dat verblijdt: de gedachte
van de open afdeeling is vastgelegd in dp
wet Wetenschap en liefde hooren hij elkaar,
en ze zijn hier in harmonie bij elkaar. De
gaven der gemeene gratie worden toegepast
door de liefde.
Het Gereformeerd beginsel doet de uni
versaliteit der Christelijke religie beleven.
..Ockenburgh". klein op zirhzelf. is groot
in het geheel: groot als deel van Bloemen
daal en als deel van de Vereeniging; als
deel van de filantropie Gods.
Daarom is vooral vandaag de dank op
zijn plaats. Dank aan God. die tot hierioe
hulp schonk, en aan de menschen, die het
werk uitvoerden.
Dank aan Prof. Lindeboom, de grijze,
ijverige voorzitter, en den penningmeester,
de heer Joh. Krap; aan Ds Sap. die door
zette en hielp; en die hopelijk nog geen
emeritaat zal nemen; dank aan architect
E. Knevel, die een massief, maar niet zwaar
moedig, een modern, maar geen bizar ge-
houw stichtte, en aan allen, die verder aan
gebouw werkten en welker namen we reeds
noemden.
Een woord van gelukwensch bracht Spr
tot Dr. Hutter en de staf van het verple
gend personeel. Moge de arbeid altijd staan
in het teeken van droefheid, maar ook van
dankbaarheid: waar velen genezing en vre
de mogen vinden.
In den Naam van Hem, die is het begin
en het einde en die in Christus alles vol
maken zal, verklaarde Spr. de kliniek
„Ockenburgh" geopend!
Vervolgens voert D r. H. Sap het woord,
van wiens rede we reeds verslag gaven.
Verschillende sprekers.
Het woord was daarna aan D r. H. Hut
ter, geneesheer van de kliniek. Hij brengt
gelukwensohen aan allen, die daarop recht
hebben. Hij herinnert aan het woord van
Shaw, die in zijn pas vertaald boek hulde
brengt aan de Chr. inrichtingen dezer Ver
eeniging.
Spr. is dankbaar, dat het heden ook zijn
dag mag zijn. Hij raag zijn taak, die hem
ten zeerste aantrekt, aanvangen. Een moei
lijke taak, doch waarbij hij hoopt op aller
medewerking.
Dit is echter ook een inrichting voor we
tenschappelijk onderzoek. En daarom
brengt hij Prof. Bouman, vroeger van de
Valeriuskliniek, nu professor te Utrecht,
zijn leermeester, hartelijk dank voor zijn
tegen woordigheid.
Spr, wijst dan op het Christelijk karakter
dezer stichting. Dat Christelijke komt niet
tot zijn recht door enkele spreuken aan de
wand, maar in de geestelijke verzorging.
Ds. Bootsma kan op de volle medewerking
vn Spr. en zijn helpers en helpsters reke
nen.
De heer Dr. P a me y e r, inspecteur der
volksgezondheid voor 't krankzinnigenwe-
zen, vertegenwoordiger van den Minister van
Binnenlandsche Zaken, brengt de geluk-
wcnschen van de Regeering over. Spr. looft
de krachtige actie dezer Vereeniging, die
zooveel tot stand weet te brengen, en hul
digt Dr. Sap voor hetgeen hij deed. Moge
hij lang aan het hoofd dezer gestichten
blijven staan.
De heer H. J. Borghols spreekt na
mens Ged. Staten van Zuid-Holland. Deze
Vereeniging heeft haar sporen verdiend op
dit terrein; zij voorde het novum der pa-
viljoenverpleging in op Veldwijk; in 1892
volgde Bloemendaal voor Zuid-Holland, en
andere stichtingen volgden het voorbeeld.
Voorts vernieuwde en moderniseerde zij
steeds weer als dat noodig was en zij
bracht nu weer deze kliniek t »t stand, daar
mee toonend de eischen van de tijd te ver
staan.
De provincie Zuid-Holland verheugt zich
over deze nieuwe stichting, want hier komt
een heerlijk initiatief tot uiting, waardoor
de provincie zelf niet genoodzaakt werd
een eigen gebouw te stichten.
Met dit monument van Christelijke naas
tenliefde is in zekeren zin de kroon op
het werk gezet
Deze kliniek moge een vriendelijk oord
worden voor de patiënten, die lijden en
allen mogen door God met milde zegen be
genadigd worden.
Prof. L. Bouman, hoogleeraar aan de
Universiteit te Utrecht voert daarna hel
woord Hij zegt een woord uit het hart,
omdat dit vol is van dankbaarheid over
alles wat hier tot stand kwam.
Eigenlijk had Dr. Schermers, de eerste
geneesheer-directeur, hier moeten staan om
te getuigen van de groote zegen over Bloe
mendaal.
Spr.'s ideaal is nu verwezenlijkt; er is
nu een nieuwerwetsche kliniek, welke veel
meer gelijkt op een ziekenhuis dan op
een ouderwetsoh gesticht
Hulde daarom aan Dr. Sap en niet te
vergeten de stille kracht van den heer
Krap, die altijd naar de vervulling van
hel nu bereikte ideaal streefden.
Spr. is zeer verheugd, dat een van zijn
meestbegaafde leerlingen aan het hoold
van deze kliniek koml le staan. Wij mogen
veel van hem verwachten, zoowel voor het
ziekenhuis als voor wetenschappelijk onder
zoek. Als het bestuur daarvoor maar vol
doende geldmiddelen beschikbaar kan
stellen.
God sterke en steune Dr. Hutter en de
zijnen.
Ds. C J. van Binsbergen brengt
de groeten over van de Raad der Gerei.
Kerk hier ter plaatse. De Kerk waardeert
het geeft ook dankbaarheid. Want hier
kr>mt 't Woord Gods, dat rust kan geven.
Spr. wqnscht allen wijsheid en kracht toe
en Gods zegen over hun arbeid.
Ds. G. Venema spreekt namens de
Herv. Gemeente zijn groote waardeering uit
uit voor deze arbeid; Gereformeerden vindt
men gelukkig ook buiten de Geref. Kei
ken. Spr. is dankbaar, dat hij wekelijks
godsdienstonderwijs aan het verplegend
personeel mag geven.
Hier staat een grootsch monument van
Chr. liefde, welke licht kan geven in zoo
menige duistere ziel en zoovele gebonde-
nen vrij kan maken. Want Christus wil
gezond maken en vrijheid geven.
De oogen des Heeren mogen dag en nacht
open ziju over dit huis en zij, die daarin
wonen en werken.
D r. A. J. Rond a, directeur-geneesheer
van de stichting Wolfheze, spreekt namens
de directeuren van de zusterstichtingen:
Zij verheugen zich over de bloei van Bloe
mendaal en zijn blij, vooral ook met Dr.
Sap.
Up 28 Nov. 1895 werd Dennenoord ge
opend, op 28 Nov. 1907 werd Wolfheze ge
opend en nu op 28 Nov. wordt Ockenburgh
opengesteld. Het is de kroon op het werk
van vele tiegewijde arbeiders.
Daar niemand meer het woord verlangt,
spreekt Dr. Wielinga een slotwoord, waar
na Ds. Bootsma met dankzegging eindigt.
Na een rondgang door het gebouw wordt
thee gepresenteerd.
Wie er waren:
Onder de vele aanwezigen merkten we op
de heeren: Dr. Pamcyer, vertegenwoordiger
van den Minister van Binnenlandsche Za
ken; H. J. Borglvds en J. H. Schaper, leden
van Gedep. Staten; L. Hoejenbos, directeur
van Maatschappelijk Hulpbetoon in Den
Haag; Dr. Boland, voor de Gem. Geneesk.
Dienst; Prof. L. Bouman, hoogleeraar te
Utrecht; Mr. Hermans, substituut Officier
van Justitie; directeuren en bestuursleden
van de andere stichtingen der Vereeniging;
afgevaardigden der Ned. Herv. en Geref.
Kerken, te Loosduinen.
Uit de Antirev. Partij
DE MOEILIJKHEDEN IN DE ANTI-REV.
PARTIJ TE VLAARDINGEN.
Een oplossing gezocht door arbitrage
In verband met de komende gemeente
raadsverkiezingen, worden te Vlaardingen
door de Kiesvereen. „Nederland en Oranje"
reeds geruimcn tijd pogingen aangewend
om tot een oplossing van de geschillen met
de andere kies.ereeniging „Vreest God,
eert den Koning" te komen.
Gisteravond hie'.d eerstgenoemde kies
vereniging wederom een aruk bezochte
ledenvergadering.
Van Dr. E- D. Kraan was een voorstel in
gekomer., om de onderhandelingen die
thans op het doode punt staan, alsnog te
trachten door middel van arbitrage voort
te zetten, om op deze wijze tot een voor
beide partijen bevredigende oplotlaing t»
komen.
In zijn openingswoord zeide de heer C
B. Verloop, voorzitter der kiesvereeni-
ging, dat het voorstel met beide handen is
aangegrepen, opdat al het mogelijke zal ge
daan worden, om de zoo gevvenschte op
lossing te verkrijgen. Tot nog toe hebben al
le pogingen gefaa.ld, omdat de Kiesvereen.
.(Vrees God, eert i'en Koning" blijft bij haar
qisch dat de thans zittende raadsleden op
de eerste vijf plaatsen van de candidaten
iijel voor de a.s. gemeenteraadsverkieein-
gerj zullen komen.
In zijn voorstel schrijft Dr. Kraan dat hij
de toestand nog niet hopeloos acht, en dat
de moeilijkheden beëindigd zouden kunnen
wirden door de benoeming van een com
tntesie van arbitrage, bestaande uit drie
pereonen. Hiervan worden door de twee
kiesvereenigingen elk 1 lid aangewezen,
terwijl dezo beid leden een derde lid be
noemen. die als voorzitter kan fungeeren.
Doze leden zullen geheel vreemd moeten
zijn aan de huidigt kwestie, geen lid zijn
van Ged- Staten of Tweede Kamer, doch
hoogstaande anti-Tevolutionairen buiten
deze gemeente, die een onpartijdig oordeel
kunnen vellen. Aan deze uitspraak zouden
heide kiesvereenigingen zich dan moeten
conformeeren.
Ren gelijkluidend voorstel heeft Dr.
Kraan aan de Kiesver. „Vree6t God, eert
den Koning" toegezonden, en zich bereid
vprklaard. zijn voorstel ook in de vergade
ring van hun kiesvereeniging toe te lichten
Nadat het voorstel breedvoerig door Dr.
Kraan was toegelicht, ontstond hierover
een uitgebreide discussie.
Ten slotte werd het voorstel aangeno
men met 103 tegen 7 stemmen en 1 blanco.
De tegenstemmers konden hoofdzakelijk
6lechta gedeeltelijk met dit vooretel mee
gaan.
De vergadering werd te 11 uur door Dr.
Krian met dankgebed gesloten.
Wanneer de Kiesver. „Vieest God, eert
den Koning", die van haar kont ook reeds
meermalen den wensch tot toenadering
heeft uitgesproken, met het voorstel—Dr.
Kraan accoord gaat, twijfelen wij niet of
lè bestaande geschillen zullen dan door
aanvaarding van de arbitrale beslissing tot
het verleden behooren-
Gemengd Nieuws,
De burgemeester van Tholen maakt in
hét Alg. Politieblad bekend, dat in zijn ge
meente op 15 October 1930 hebben geope
reerd twee zoogenaamde film-photografen,
die van verscheidene ingezetenen phótos heb
ben gemaakt. Er moest vooruit betaald wor
den, waarvoor een kwitantie, onleesbaar,
werd afgogeven en zou na eenige dagen toe
zending der photo's volgen.
Tot op heden heeft echter niemand een
photo ontvangen, zoodat oplichting wordt
vermoed.
De één is een kort en gezet persoon, ter
wijl de ander lang en mager is.
Inl het Algemeen Politieblad komt de
volgende mededeeling voor:
Gedurenden den laatsten tijd heeft een
onbekende vrouw op verschillende tijdstip
pen bij bewoners te Delft kruiden verkocht
en getracht te verkoopen tegen prijzen va-
riëerende van f1,25 tot f3.25 per pakje. De
vrouw geeft voor, dat de kruiden, die zij
verkoopt, ter genezing zijn van alle voor
komende ziekten of kwalen.
Bij een vrouw verkooht zij een pakje
kruiden, voorgevende, dat de vrouw bij ge
bruik bij eventueele bevalling een kind zal
krijgen, dat sterk van gestel is. Wanneer
aan de vrouw gevraagd wordt wie haar ge
stuurd heeft, geeft zij ten antwoord, dat dit
geheim is en weigert zij eveneens haar
naam en adres op te geven. De vrouw die
voorgeeft vroeger verloskundige te zijn ge
weest, maakt den indruk sterken drank te
gebruiken.
Haar signalement luidt: ongeveer 50 jaar,
RELLETJES TE ROTTERDAM
VAN BURINK GEARRESTEERD.
Demonstraties voor het hoofdbureau.
Den verdachte wordt ten laste ge
logd to hebben opgeruid tegen de
politie en te hebben geprovoceerd
tot het vernielen van ruiten.
Meenden wij aanvankelijk, dat het gister
middag verder rustig zou blijven in de stad,
de uitkomst is anders geweest
Te omstreeks 5 uur kwam het op den
Goudschen Singel weer tot oen oploopje.
Er werd door de politie tot doorloopen
gemaand, maar een rechercheur hoorde een
van de mannen roepen: „Gooien, jongens1"
Deze belhamel, een 25-jarig zeeman, is
daarop gearresteerd en naar het bureau
I^nge Torenstraat overgebracht en daar
opgesloten wegens opruiing.
Kort daarop is eveneens op den Goud
schen Singel het Raadslid Van Burink »p
last van den commissaris van den actieven
dienst gearresteerd en door twee recher
cheurs eerst naar de Lange Torenstraat en
daarna naar het Hoofdbureau van Politio
aan het Haagsche Veer overgebracht De
arrestatie geschiedde zonder verzet en zon
der veel opzien te baren. Den verdachte
werd medegedeeld, dat hij wegens opruiing
was gevat.
De opruiing ln het VerkoopIokaaL
Een van de redenen, die tot de arrestatie
hobben geleid, hebben wij reeds in ons blad
van gister medegedeeld, al wisten we toen
nog niet, dat een arrestatie zou volgen. Wij
waren n.l. Donderdag als eenig verslaggever
in het Verkooplokaal tegenwoordig, toen de
opruiende woorden werden gebezigd.
De communist zeide ongeveer 't volgende:
„Vanmiddag is het bij het stadhuis noga!
rustig geweest. Ook de politie heeft zich
nogal kalm gehouden, imar weten jullie,
wanneer ze begonnen te slaantoen jul
lie begonnen te loopen. Dat is altijd zoo. Ze
komen pas los, als je gaat loopen. Daarom
zullen jullie nog moeten leeren niet meer
weg te loopen als ze komen.
Wat dat betreft kunnen jullie nog een
lesje nemen aan de jongens in het Noorden.
Die loopen zoo gauw niet. Dat heb ik wel
gezien, toen ik met de landarbeidprssta
king voor de propaganda in die Noordelijke
provincies was. Je zag dan overal van die
groepjes staan fen die gingen niet op zij voor
die marechai^ssee en ook niet voor de knol
smerissen. Ze vonden dat heel gewoon: ze
zeiden: wat moeten die lui eigenlijk. Ais
ze komen, dan vangen we ze op en dan zit
zoo'n ruiter ook heusch niet zoo vast, je
pakt hem eenvoudig bij een been vast en
trekt hem uit den stijgbeugel en dan is ie
d'r 'k weet niet hoe gauw overheen! En als
ie eenmaal van z'n paard is, nou, dan
ten wij er verder wel raad mee. Zoo moe
ten jullie ook doen, dat moeten jullie nog
van die jongens daar in het Noorden lee
ren. Daar hoef je heusch niet voor op Je
H. B. S. te zijn geweest
En wat jullie nu verder vanavond moet
doen, dat zal ik je hier niet vertellen, ik
zal wel wijzer zijn om dat te doen, dat we
ten jullie heel best zelf, wat je doen moet,
maar het voornaamste is, dat je niet te
gauw wegloopt".
Daarna kwam de communist weer tot 't
hoofdonderwerp van den avond: de hou
ding der S.DA.P.-ers bij zijn voorstellen ir.
den Gemeenteraad.
Naar wij vernemen is echter het bevel tot
arrestatie voornamelijk uitgevaardigd we
géns d'e'bóven nangëhaalde opruiene woor
den tegen de politie.:
Nadat wij de vergadering hadden veria
ten moet de communist nog hebben gezegd,
dat de demonstranten „straks maar de
Hoogstraat over moesten gaan, omdat daar
zulke mooie groote ruiten waren".
Dit was het tweede punt, waarop de ar-
resatie is gebaseerd.
Direct na de arrestatie is het Raadslid
gehoord; omtrent dit verhoor wenschte de
politie ons in dit stadium van het onder
zoek geen vebdere mededeelingen te doen.
Naar ons van andere zijde werd medege
deeld zijn de gronden voor de arrestatie zoo
positief (de opruiing is o.m. geconstateerd
door een inspecteur van politie en twee
rechercheurs, die ambtseedig proces-verbaal
hebben opgemaakt), dat in elk geval deze
zaak voor het gerecht zal komen, terwijl
voorts alle redenen aanwezig zijn om aan
te nemen, dat ook in de toekomst opruiing
zou volgen. Er zal dan ook geen sprake van
kunnen zijn, dat de verdachte de eerste
maanden zal worden vrijgelaten.
Relletje voor het hoofdbureau.
Gisteravond is het in de binnenstad tot
nieuwe ongeregeldheden gekomen.
Te ongeveer halftien was een troep com
munisten en opgeschoten jongens naar hit
Haagsche Veer getrokken, waar ze voor h«ji
lengte 1.70 1.75 M., gezet postuur, bleek
bol gezioht, donkere oogen, grijzend haar,
brutaal uiterlijk, gekleed met zwarte japon
en zwarten halflangen mantel, zwarten plu
chen hoed, zwarte kousen en lage zwarte
schoenen. Zij is in het bezit van een zwart
handkoffertje.
De kruiden door de vrouw verkocht, ble
ken, na deskundig onderzoek, niet schade
lijk te zijn voor de gezondheid, maar de
prijs die zij vraagt is buitensporig hoog.
De Commissaris van Politie te Delft,
verzoekt te worden bekend gemaakt met den
naam en de verblijfplaats van deze vrouw.
Radio Nieuws.
ZOSDAG 30 NOVEMBER
IN (1875 M.). N.C.R.V. 5.50 Kerkdienst
it Evang. Luth. Kerk aan den
Ds. C. F. Westerman. He
aldaar. Orgelist: Jan Zwarl
turn. 3. ZingenGezang 65
del Gez 22»: 1 en 5). 4. B
5. Zingen. 6. Verkondigin
der zonden. 6. Zingen: G
Luth. Fred.
Geref. Pred.
nhêim. Voorj
:happelljk stil
JesaJa
Dankgebed. 17. Af-
ng van de collecten.
(Herv. Bundel Ge*.
Irgelspel.
1. Orgelspel. 2 Gem
Geloofsbelijdenis: 12 Artikelen. 8.
31. 7. Gebed.
Predikatie over JesaJa 57 15. 10.
Gebed. 11. Zingen. 12. Zegen. 13. Orgelspel.
Korte Zlekendie
0 30 Tijdsein. 10.30—
t. te lelden door Ds. A. C.
Pred. te Hilversum. 11—
zljt gij?" van E.
iziek.
12.30—1.45
Amste
orgelist
Ved. Herv. Kerk te Rumpt (Geld 1.453
lofoonmuziek. 2.Tijdsein. 22.35 Ultzen-
voor Scholen. Spreker: de heer E. Elslnga.
'enlngen „Declamatie",
r: „De kamerplanten in
heer A. J. Herwig. te
sus Knippen en Stofver-
let Instituut E.N.S.A.I.D.,
M. F.
Zingen:
938,
(Joh de
2.35—3.15 Cai
„Machtige Handel
119). 5. —Tijdsein. 5—6.30
mofoonmuziek. 6.40—6.05 Lezing over: „Verbe
ter uw radio-ontvangst", door Dr. K. van F.iJ-
bergen, te Amsterdam. Hoofdredacteur van ~a-
dlo-Wereld en Radio-Handel. III. „Het signale
ment van den dader". 6 55—7 Gramofoonmuz.ek
irbeterl
Politieberichten.
Herdenkingsavond, ter gelegenheid van het 10-
jarig bestaan van den Kring van Burgerwach
ten „De Oude Maas*-, vanuit het gebouw „De
- J»
Stal
i-Gent
Ondei
„Vo<
recht en vrijheid". Muzikale medewerking
leenen: Chr. Gem. Zangveren „Excelsior"
Rtrijen, o. 1. v. den heer M. Goudswaard: Chr.
Harmonievereen. ..H
te Zwljndrecht. o 1.
9 30—10.45 Vervolg
en inleiding door dei
sterdam, over het 1
i Dr. W. G. Hai
9 Dec
uitgevc
25-jarlg Jul
Ongev
V.A.R.A. 10.15 Voordracht. 10.30 Zieker
11.30 Gramofoonmuzlek. 12.— Concert,
zorging zender. 2.15 Concert. 2.45 An
leest uit eigen werk. 3.30 Con<
Concert. 8.
eert. 9 r
berlchti
8.30 Muziek. 9.-
9 30 Voordracht. 10.— Muziek. 11.— Pers»
Gramofoonmuzlek.
nlglngsraad der V.A.R.A. Is
it, slechts één vergunning
aalden korter
ng op gelUken
Hoofdbureau hieven samenscholen. De po
litie heeft hier spoedig schoonschip ge*
maakt
Daarop zijn de demonstranten een paar
honderd door de St Jacobstraat en lang»
de Delftschevaart naar de Oppert getrokken.
In de St Jacobstraat moest de ruit van
een bakkerswinkel het ontgelden, terwijl
in de Oppert een spiegelruit van de fa. Meta
werd verbrijzeld. De steen was hier Blijk
baar bedoeld voor het politiebureau.
De politie heeft de rellctjesmakers ovef
de Meent naar den Goudschesingel gedre
ven, waarhij van sabel en gummistok ge
bruik werd gemaakt
In de Broodgang, waar de rebellen geen
enkelen kant meer uitkonden, hebben en
kelen daarvan een flink pak slaag opgeloo-
pen.
Op den Goudschesingel Is nog een jonge
man aangehouden, die niet wilde doorloo
pen. Hij is naar het politiebureau Lang»
Torenstraat gebracht ter kalmeering.
Heel den avond is het in de omgeving
van Oppert en Haagscheveer zeer rumoe
rig geweest, doch tot massale demonstraties
is het niet gekomen, omdat de politie een
oogje in het zeil hield.
Tot 1 uur 's nachts is het in de omgeving
van Haagsche Veer en Hofplein zeer ru
moerig geweest.
In de Verlnatstraat werd nog een win
kelruit vernield.
FEUILLETON
Door K. STUURMAN
(15
Nu werd Mingel toch wat meer belang
stellend. Hij legde zijn pijp neer, echo >f
zijn kopje wat opzij, en steunde met beide
armen op de tafel. Zijn scherp, mager ge
zicht *tak hij wat vooruit in de richting
Ïan den ander, die zich eveneens naar
em toeboog. En toen begon Goosson met
gedempte stem"
„Je zult het misschien .iet willen geloo-
ven wat ik je nu vertel, want het klinkt
erg onwaarschijnlijk. Maar omdat ik het
zélf gezien heb, hoef je aan mijn nieuwtje
niet te twijfelen. En als het waar ie. wat
ik vermoed
„Je moet niet zoo vreeeelijk zeuren,
zwager." zei Mingel. met een ongeduldige
beweging, „zeig direct wat je weet. daa
'kunnen we verder praten."
„Nou dan, ik heb Remmers bij Van Be-
veren vandaan zien komen- Ik heb hem
een flesch in zijn achterzak zien wegdou-
wen. Rn ik heb van Van Beveren zelf ge
hoord. dot er in die flesch jenever zat. Stal
je voor: Remmers, veldwachter van Ran
dijk. aan den drank!"
„Wat zeg je daar? ZouNee. dat kan
niet. Nooit iets van gehoord of bemerkt-
Wplke oorzaak zou dat drinken ineens heb
ben? Nee, ik kan dat zoo maar niet geloo-
yen."
„En als ik je nou zeg dat ik het zelf ge
zien heb?"
„Misschien had hij de jenever ergens an
ders voor noodig."
„Niet onmogelijk. Maar je moet bedenken
dat hij den laatsten tijd. of liever de laatste
dagen, erg is veranderd. Hij i6 zoo kortaf en
brommig geworden, dat hij niet te genaken
i6- En al kan ik de man niet uitstaan, 'k
moet toch zeggen dat ik dat niet van hem
gewoon ben. Er móet iet6 aan de hand zijn,
zwager, let op mijn woorden."
„Nou, laten we dat van die drank dan
voorloopig maar voor ons houden," zei Min
gel. „Laten we wachten tot we een beetje
zekerder zijn. Ik begrijp, eerlijk gezegd, niet,
dat Van Beveren zoo toeschietelijk was met
z'n inlichtingen. Heeft-ie je er niet tussohon
genomen?"
„Vast niet Vooreerst ging het niet zoo ge
makkelijk achter de waarheid te komen, en
ten tweede kon Van Beveren een goede klant
als ik, tenslotte niet met een kluitje in het
riet wegsturen. Ik kon aan alles merken
dat hij de waarheid zei en hij heeft me dan
ook gevraagd, er niet over te spreken."
„Je zou zoo zeggen: Wat kan die kerel tot
zooiets brengen?"
„Ik weet het niet Wel weet ik dat ik die
vreemde dingen bij hem heb opgemerkt na
Zaterdag, toen hij er op uit geweest i6 om
die zwerver en die gesticht6jongen op te
sporen."
„F.n heeft dat onderzoek niets opgele
verd?"
„Heelemaal niks. Hij moet zelf gezegd
hebben, dat het te gek was om langer te
zoeken, want dat die twee wel ai lang bui
ten de omgeving van Randijk zouden zijn-
Nou. om je de waarheid te zeggen, dat laat
zich wel hooren
„En daar geloof ik nou niks van," zei
Mingel. „Tegenwoordig kom je zoo gemak
kelijk niet meer weg, als ze Je zoeken. Mis
schien kon dat vroeger, toen er nog geen
telefoon en geen spoor was en zoo, maar nou
zijn zulke snuiters er dadelijk bij als de po
litie ze zoekt Nee, het kan niet andere of
ze moeten zich hier of daar schuil houden.
Jt zegt wel dat Remmers niets ontdekt
heeft, toen hij dat spoor vin die gevonden
hoed volgde, goed, maar daarom kunnen ze
toch wel ergens anders zitten hier Ln Je
buurt?"
„Je praat er net over of die zwerver en
die jongen bij elkaar hooren."
„Nou ja, die hebben misschien niets met
elkaar te maken, maar ik wil maar zeggen,
dat ze geen van tweeën ongemerkt ver weg
kunnen komen."
„Daar kon je wel eens gelijk in hebben,"
gaf Jasper toe.
„En ate ik jot was," ging Mingel voort,
„zou ik meer m'n best doen om ze op te
sporen. Daar verdien je vijftig gulden mee.
En dan kon je me er wel vijf en twintig van
leenen. want het is hier do laatste tijd ook
geen vet 6oppen."
Jasepr lachte. Die Mingel hield zich altijd
arm, maar niemand die het geloofde-
Op dat oogenblik kwam Mingele vrouw
weer in het vertrek en de beide mannen
staakten hun gesprek. Na een paar orfbe-
duidende woorden met zijn schoonzuster ge
wisseld te hebben, stond Jasper op en ging
hii naar buiten, gevolgd door Mingel, die
hem uitliet.
„Dus denk er om dat we Remmers in de
gaten houden," zei Jasper, zoodra we weer
wat te weten zijn gekomen, hou Ten we el
kaar op de hoogte."
„Natuurlijk!" stemde Mingel toe, „en je
zult zien: hij gaat er uit! Vroeg of laat gaat-
ie er uit, daar zullen wij voor zorgen! At-
juus."
„Atjuus."
Jasper Goossen slenterde weg, overtuigd
dat hij in zijn zwager een goede bondgenoot
gevonden had, en Mingel begaf zich naar
zijn land, om daar de ontdekking te doen,
die in het vorige hoofdstuk i6 beschreven.
Op den dijk ontmoette hij de oude JIanne6.
Jasper hield hem 6taandc.
„Wel vadertje, goede zaken gemaa.kt?"
„Gaat nogal, gaat nogal. Randijk is wat
dat betreft, zoo'n slechte plaats nog niet"
„Zoo, zoo. Enneheb je de veldwach
ter nog tot klant gehad?" vroeg Jasper met
een knipoogje-
„Nee," lachte de oude koopman, „dat zat
me dezen kepr niet glad. Eigenlijk m'n
eigen 6chuld. Moet je hooren: Ik sta bij 'm
aan de deur te handelen met z'n vrouw,
toen-ie aankwam en langs me heen naar
binnen wou schuiven. Ik tikte aan m'n pet
cn zei: Mijnheer de veldwachter moet u
niets van me koopen? Ik heb vannacht een
slechte nacht gehad, laat me nou es een
goeden dag hebben." Nou. daar 6teekt toch
niks jn, nietwaar? Maar daar begint me die
man tegen me uit te varen en me uit '.e
maken voor landlooper en zoo, dat ik m'n
boeltje maar gauw bij mekaar pakte en er
vandoor ging. Ik hoorde 'm nog tegen z'n
vrouw razen, maar wat hij zei, dat kon k
niet verstaan."
„Ha. ha. ha!" lachte Jasper. „Die is goed.
Je bent de oolijkste en de vrnolijkste koop
i ïan die ik ooit eekend■b-'h. Om die veld
wachter dat zoo leuk weg onder zijn neus
te wrijven! Ha, ha, ha!"
En lachend liep Jasper verder, terwijl ook
Hannes zijn mars opn^m en zijn weg ver
volgde.
HOOFDSTUK XIII
De jongens maken een roeitocht
Eindelijk waé de Woensdagmiddag aange
broken, waarop de jongens zouden gaan
roeien- Jozef had zijn oom niet durven vra
gen of hij mee mocht, maar het trof geluk
kig zóó, dat Mingel dien middag naar 1e
stad moest en niet vóór zes uur thuis zou
zijn. Zijn tante had hem, na eenige aarze
ling, verlof gege-en. Ze was een goede
vrouw en gunde hem gaarne dat pleziertje.
Zij zou dan wel de werkjes doen. die Jozef
weren opgedragen, zoodat Mingel er niets
van behoefde te merken.
Opgetogen had Jozef zich bij zijn kamera
den gevoegd, die hem al op het plein ston
den op te wachten. Alleen Jakob had thuis
gezegd wat ze van plan waren, en allem
n' zijn belofte, dat ze heel voorzichtig zou
den zijn. hadden zijn ouders het goed ge
vonden. Karei, bang voor eon weigering, had
maar niets gezegd thuis, vvna.% oor zijn ge
weten hem niet heelemaal niet rust liet.
Rob had ook niets gezegd, hoewel het zijn
gewoonte niet was zulke plannetjes uit ie
voeren, zonder d.it zijn vader of moeder het
wisten. Hij had het nu niet durven vragen,
omdat zijn vader boos op hem was. Vader
was tegen den middag thuisgekomen en
had toen die heele historie van het schaap
al van Mingel gehoord. Hij had Rob damp
onderhanden genomen, en toon de joneen
zijn onschuld volhield. Iv> I h'i drifte: ge
^raagd. wat hij dan niet het geweer van
dien boer in zijn handen op diens land te
maken had- Rob trachtte alles uit te leggen,
maar de heer Vervoorde was kort en brom
mig tegen hem gebleven, alsof hij hem niet
geloofde. Mingel luid don ook gezegd, dat
hij Rob op heeterdaad betrapt had.
Iioe onplezierig dit alt voor Rob ook was,
eenmaal bij zijn kameraden, vergat hij weer
voor een poo6 alje narigheid, hoewel zoo nu
en dan de gedachte er aan weer even boven
kwam.
Onder druk eepraat begaven de Jongens
zich op weg naar de boerderij van Klaas-
scn, wiens roeibootje er aan gelooven moest.
Jozef alleen praatte niet veel mee, maar hij
vond het een heele eer dat Jie groote jon
gens hem mee wilden hebben. Alles wat ze
van plan waren, vond hij al bij voorbaat
goed. Als ze maar zorgden, dat htj niet te
laat thuis kwair, want dan zou je wat be
leven!
Ze hadden nu ai een kwartiertje langs de
vaart geloopen en waren nu op het pad ge
komen. dat hen achter de boerderij van
Klanssen zou brengen. Daar lag, aan tien
s'ootkant. tusschen hooge biezen, het kleine
bootje, dat door Jen boer baast nooit werd
gebruikt
Ze keken eens rond of er niemand op het
erf. was, aan witn ze zouden kunnen vra
gen of ze het bootje gebruiken mochten.
Eerst zagen ze niemand, maar toen ze een
ei..dje het erf opliepen, was daar een jon
gen van een jaar of dertien, die lui teg?n
een muur leunde en hen aangaapte of hij
nog nooit ander» jongens had gezien.
„Dat is Geurt Klanssen," zei Jakob, „ik
zal hem eens vragen-"
„Zonen we Jat bootje mogen hebben,
Geurt, om een uurtje te roeien?"
(Wordt vervolgd) j
