KOFFIE-SOORTEN
v. ROSSEM's
De veldwachter van Ranrtijk
DINSDAG 11 NOVEMBER 1930
DERDE BLAD PAG 9
OP BEZOEK BIJ CLARA VIEBIG
(Van onzen Duitschen correspondent)
Twee vrouwen van formaat Twee schrijf
sters, wier werk gelezen wordt, wier naam
ver buiten Duitschland bekend werd. Beiden
hebben ruim zeventig jaren achter zich lig
gen, genoten volop den glanstijd van haar
vaderland en moeten thans zijn magere ja
ren doorworstelen. Beiden beschikken over
een benijdenswaardige elasticiteit, aanvaar
den het nieuwe harde leven met de gelaten
heid der rijpere vrouw. Beiden zijn een
voorbeeld voor de duizenden, die hun onte
vredenheid in schimpen cn schelden demon
streeren. Zij weten uit ervaring, dat elke
medaille haar keerzijde heeft en meten
zij de VGordeelen van Duitschlands glorie
met de nadeelen van zijn diepen val, dan
geven zij haar volle kracht aan het geschokte
equilibre. Zij weten, dat slec-hts nog weinige
jaren haar gegeven zijn en dat verdubbelt
haar ijver, zij kijken vooruit, werken on
onderbroken en laten zich hiervan met af
houden door het politiek geharrewar dei-
jongere generatie. Zij zijn voor dat jongere
geslacht in haar bezadigdheid een exempel
van onschatbare waardo.
Marie von Bunsen won mijn hart door
haar mémoires, ,,Dio Welt, in der ich lebtc"
(Verlag Koehler Amelang.' Leipzig), een
reeks herinneringen uit de gelukkige jaren
van 1S601912. Zij wijdde het met groote
dankbaarheid aan de velen, die haar een
maal vreugde liercid hebben. Onder die ve
len vindt gij de vorstin-moeder Marie zu
Wied, geborene prinses ven Nassau, koning
Carol van Roemenie en diens begaafde ge
malin Carmen Sylva, 's keizers door cn door
Engclsch denkende en voelende moeder, kei
zerin Frièdrich.
Met Marie ven Bunsen gaat gij ten hove,
leert gij Duitschland kennen, zooals het ons
al lang vreemd geworden is, worden met
teere vrouwenhand deuren geopend, die ons
voorgoed met ruwe handen toegegooid sche
nen,
Zij teekent ons het vlak achter ons liggen
de tijdperk en leggen wij haar boek tei-zijde
dan is het ontwaken uit dien lieflijken droom
des te bitterder, naarmate wij den druk on
zer dagen meevoelen.
Nog dezer dagen zond Marie von Bunsen
mij „m.it den besten Empfehlungen"
een charmante causerie over „Exotische dan
sen". Wij ontmoetten elkander ten huize van
H.M.'s gezant, graaf van Limburg S Li rum,
waar prins Raden Mas Jodjana sierlijke
.Tavaansche dansen ten uitvoer bracht voor
een uitgelezen publiek. Bij die gelegenheid
vertelde Maric. von Bunsen mij over haar
langdurig verblijf in onze overzeescho bezit
tingen ,van de indrukken, welke zij aan bet
hof van Djokja en Solo mocht opdoen. Die
avond in de Rauchstrassé verlevendigde haar
herinneringen cn zij gaf ze in hordenden
vorm weer in de „Vossi.sche Zeitung".
Thans bij mijn bezoek aan Clara Viebig,
valt dit alles mij tebinnen. Ik word gefrap
peerd door de markante tegenstelling. Marie
von Bunsen woont aan den schoenen Lüt-
zow-Ufer, in het Berlijnsche „Diplomaten-
viertal", in 't oude westen der stad cn ademt
daar met welbehagen de Berlijnsche lucht.
Men ziet haar overal en zij wordt graag ge
zien Zij werkte op mij ais eon „dame du
palais" en onwillekeurig hangt men in haar
gezelschap ami hoofsche vorni.cn etiquette.
Men vormt zijn gedachten met voorzichtig
heid, want in haar statig huis hangt de tra
ditie, welke bepaalde -eischen stelt,
Clara Viebig woont in mijn licvelings-voor-
stad Zehlendorf en haar villa staat er in de
stille Königstrasse. Daar leeft zij terugge
trokken, geheel voor haar werk en haar
gezin. Haar huis .ademt den kalmen geest
van het geregelde familieleven. Zijzelf haat
alle uiterlijk vertoon, vindt haar tijd te kost
baar voor de society, wandelt liever langs
de stille wegen, die ook mij in Zehlendorf
lief geworden zijn en bereidt zic-h onderw
voor op een nieuwen roman. Kort voor haar
70sten geboortedag luisterde ik naar haar
radio-voordracht en toen ik haar persoonlijk
wilde gelukwensahen met het resultaat van
haar werkzaam levenbleek de vogel al
weer gevlogen. Zij zond mij een vriendelijk
schrijven uit San Vigilio di Marobbe, ver
telde mij, dat 'ze den ochtend na haar voor
dracht reeds om 5 uur in den vroegen mor
gen met rpan cn zoon op reis was gegaan,
om zich aan iedere persoonlijke huldiging tc
onttrekken. En dat, waar hondorclen bewon
deraars gehoopt hadden, haar oen persoon
lijk bewijs hunner waardeering te mogen
bieden!
Pas toen de storm dier vereering geluwd
was, kwam ze weer naar huis en nu ontving
ik haar uitnoodigihg tot een gemoedelijk
samenzijn. Maar niet des namiddags om 5
uur op de thee, zóoals bij Marie von Bunsen,
neen, of ik maar omstreeks 11 uur in den
voormiddag wilde komen. Ook dat typeert,
Ik wandel clon tuin binnen en word door een
bijtlustigen hond begroet Clara Viebig komt
zelf naar buiten, om den wildeman aan ban
den te leggen. Voor ik het weet, is ons ge
sprek in vollen gang. We hebben vele weder-
zijdsche kennissen en dat vergemakko''"-*
het discours.
Alleen haar zilvergrijze haren doen geloo-
ven, dat zij enkele weken geloden 70 jaar
oud geworden is.
„Ik had er angst voor. Niet voor het feit.
dat ik ook zoo oud ging worden, maar voor de
gedachte eener min of meer officieels hul-
- diging. Daarom zijn we op dc vlucht ge
slagen, ver wog naar Italië. Maar ook daar
liet men mij niet met rust Honderden brie
ven en telegrammen werden mij nagezon
den. Mijn zoon las ons dc gclukwenschcn
•an goede vrienden en kennissen voor.
Och, van huis uit zijn wij menschen, vooral
wij vrouwen, ijdel en ondankbaar. Aan den
eenen kant was ik dankbaar voor zooveel
oplettendheid, aan den anderen kant had
ik weer geen geduld voor al die breedvoe
rige felicitaties. Ik zepht al een de brieven
uit van hen die nog van vroeger een plaats
in mijn gedachtcnwercld bcklceden. Aan
beantwoorden viel überhaupt niet te den
ken. U zult wol gemerkt höbbeh, dat ik dat
per advertentie in de kranten heb gedaan.
Dan was ik er ineens van af.
.,Mijn gedachten werden geheel in beslag
genomen door mijn nieuwen roman, een
werk uit den Napoleontischcn tijd. Dat
eischte ter voorbereiding boel wat studie.
Maar nu is het gereed cn ik hoop, dat het
spoedig in druk zal verschijnen. Ik heb een
CLARA VIEBIG
itstekenden uitgever: mijn eigen man! -Ja,
dat komt niet alle dagen voor: een huwe
lijk tusschen uitgever en romanschrijfster.
Een soortgelijk geval ken ik uit Jena, waar
wijlen Dietrich ook eenmaal een jonge no-
elliste tot vrouw koos. Zijn weduwe zet
thans liet werk in Jena van haar jnan
t. Mijn man werkte oorspronkelijk mot
den zoon van Theodor Fontane samen en
later is de zaak overgegaan in dc
Deutsche Verlagsanstalt in Stuttgart, Van
daaruit gaat mijn werk de wereld ni. De
mcesto mijner boeken" zijn ook in Neder-
landscho vertaling verschenen. Voor den
oorlog werd ik tot het houden van voor
drachten naar Holland uitgeiïoodigd en
vooral de residentie ligt in mijn herinne
ring.
„Mijn eerste indrukken hangen nog
steeds aan Trier dicht hij de porta nigra,
een gebied vol historische betcekenis. Mijn
vader was als afgevaardigde van de thans
niet meer Duifschc stad Pcson lid van het
Frankforter parlement. Later werd ik groot
gebracht ten huize van den officier van
justitie, Onkel Matthieu en deze nam mij
mee op zijn vele inspectiereizen. Hij was
ccn man van ruime opvattingen cn liet
iedereen zijn recht wedervaren. Door hem
werd mijn hart ontsloten voor het eenvou
dige volk, voor de-vrengdo en het lectl der
mïsdcoklen en deze liefde voor het, volk
.jileef mij 'bij, .onverschillig; of het de' bewo
ners der wereldstad of die der provincie
zijn. Zon leerde, ik sociaal denken cn voelen.
„Politiktind 'tendenz sind dor Tod aller
Kunst". Dat ben ik mij in oiw.cn tijd van-
politieke Verdeeldheid - en - verbittering-.- bij
hernieuwing klaar bowusb geworden. Wij
beleven niet voor de eerste maal in Duitsch
land een „kaiserloso,. srhregkliche Zeit".
Het buitenland stelt zich dc zaak erger vooi
dan zij is. Goede vrienden hebben mij reeds
een woning in Zwitserland aangeboden.
Maar ik denk niet aan oengaan. Meer dan
ooit ben ik hier op mijn plaats en volg mei
aandacht alles, wat er om mij heen ge
beurt. In tijden waar wij ccn bevredigende
oplossing der hangende problemen haast
voor onmogelijk houden, komt die veelal
van een onbcacht gelaten zijde en onze
ongerustheid wordt hierdoor te schande ge
maakt.
In vertol Clara Viebig van mijn belang
stelling voor historische literatuur, speciaal
voor mémoires. Een bijzonder sterken in
druk maakten op mij von Billow's pas ver
schenen „Dcnkwürdigkciten." In tegensiel
ling tot het oVergroote deel der Duitscho
pers, zijn wij het met elkander eens,
von Biïlow hier de volle aandacht en waar
deering van het Duitsche volk verdient
Wat Bismarck deed, staat ook von Bülow
toe. Heeft niet keizer Wilhelm II „liöchst
eigenhandig" zijn memoires de wereld in
gestuurd, nog wel tijdens zijn retraite in
Doorn?
„Voorzoover ik mij herinner, heb ik on
zen laatsten keizer nooit gezien. Zijn twecdo
echtgenoote leerde ik anderhalf jaar gele
den kennen. Zij is ongetwijfeld intelligent
en heeft een klaar beeld van do nieuwe
verhoudingen. Zij leest den keizer des
avonds geregeld voor cn is erop uit, cm
hern op do hoogte te houden van alles wat
cr om ons heen gebeurt. Of .zij hem ook
Bülow's memoires zal voorlezen cn of dc
keizer dit voor hem vaak vernietigend
werk zal kunnen waardceren? Ik betwijfel
het sterk. Op zekeren dag ontving ik een
bezoek van Herrn von Mülrer von Müln-
heim ('s-kroonprinsen trouwe vriend en
lotgenoot op liet eiland Wicringen). Deze
Gemengd Nieuws.
HOOG WATER.
De ..landerijen tusschen Axel en Sluiskil
jn geheel overstroomd over honderden
meters fciocdte.
Een half uur van Axel gelegen is de buurt
Kijkuit zoodanig door liet water gedupeerd,
.."al dc bewoners planken e.d.g. moeten 1-'ggen
oni hun huizen te bereiken. Tal van vlas-
stapola cn aardappelhoopen zijn door het
-•iter Ij-dotVen.
Te Ossenisse is de R.K. school gesloten,
omdai dc 'eorlingen deze inrichting met
kunnen bf romen.
MOND EN KLAUWZEER ONDER DE
HAZEN.
In de omstreken van Hasselt en Genemui-
ilen (Uv.) is veel vee door mond- en klauw
zeer aangetast. Nu doet zich de bijzonder
heid voor, dat ook hazen en tamme konijnen
deze zick'c hebben, tc lijden. Het gevolg
is dun ook, dit cón groot aantal hazen aan
de-zo ziekte sterven.
Twee inwoners van Genemuiden verloren
acht konijnen.
AUTO ONGELUKKEN.
Tc Schcllingwoude (Amsterdam) reed een
auto tegen een paaltje dat voor een terras
stond. Twee dames, die in den wagen zaten,
werden gewond aan de becnen. Zij werden
door den Geneeskundigen Dienst naar
gasthuis gebracht. Een van de twee dames
kon ïia verbonden-te ziju huiswaarts keoren,
ij] dc audere ter verpleging werd op
genomen.
Bij Ede (Gld.) heeft op den weg EdeLun-
teren een ernstige aanrijding plaats gehad,
tusschen een auto en den 40-jarigen H. S. In
zorgwekkenden toestand werd de heer S., die
inwejidige verwondingen en ernstige hoofd-
ropden had opgeloopen, naar het ziekenhuis
te Arnhem overgebracht. De auto is na het
ongeval doorgeraden. De politie is er in ge
slaagd den vcrmoodelijken dader te arrestee-
n cn de auto in beslag te nemen.
Te Gramsborgon (Ov.) slipte dc auto van
Trip uit Coevorden, lid van dc Kamer van
Koophandel tc Zwolle, die den wagen zelf
bestuurde. Dc auto sloeg om. Trip moest
naar het ziekenhuis tc Zwolle worden ver-
oerd., Hij had een gebroken dijbeen, bene
ens verwondingen in het gelaat bekomen.
ONDER EEN KAR GEDOOD.
Tc Swalmen (L.) geraakte het 5-jarig
zoontje van Brouwers spelende onder een
neervallende-leege kipkar. Met een ernstige
hoofdwonde word hot in het ziekenhuis te
Roermond opgenomen. Plot is daar aan zijn
verwondingen overleden.
INBRAAK IN EEN STATION.
In het station der Ned. Spoorwegen te
Bredcvoort (Gld.) is 's nachts ingebroken. De
brandkast werd op een kruiwagen naar een
op ccn kwartier afstand gelegen dennenbosch
gevoerd, daar opengebroken en de aanwezige
contanten meegenomen (ongeveer f 150). De
politie heeft een qnderzoek ingesteld en vin
gerafdrukken genomen.
BRANDSTICHTING
Te Amsterdam ontstond brand in een pak
huis in dc Heintje Hoeksteeg. Het vuur
woedde op de tweede zolderverdieping,
waar een zekere A. sedert li dagen zijn werk
p|,aats had overgeplaatst uit Amstelveen. De
••van zet dijs^cn om wandteksten.
Dé brandweer was er vlug bij, zoodat het
bij een kleinen brand is gebleven.
Toen het vuur gedoofd was, ontdekte de
brandweer dat 't op vier verschillende plaat
sen uit elkaar.- gelegen had gebrand. Naar
aanleiding daarvan heeft cle politie aan den
huurder opheldering gevraagd, welke hij niet
kon geven. De politic heeft in de verdachte
omstandigheden, welke de brandweer ge
vonden heeft, aanleiding gevonden, A in
arrest te nemen, verdacht den brand te
hebben, gesticht.
BESMETTE AARDAPPELEN.
Een landbouwer te Oude Bildtzijl (Fr.)
bij wien de arbeiders sinds liet voorjaar
wegens loongosehil ia staking zijn, verkocht
sa:, ut- k'.i pman tc Beetgum :i sch«. ps-
l.ihi.g aardappelen.
Deze konden te B. niet gelost worden.
Daar was geen werkvolk voor dat werk te
krijgen.
De schipper heeft ruim 2-i dagen rondge
varen, op verschillende plaatsen is gepro
beerd de lading te lossen, maar overal wei
gerde men, „omdat de aardappelen besmet'
De lading zal nu aan den verkooper terug
gebracht worden.
deelde mij mede, dat Hermine graag met
mij kennis wilde maken. Ik voelde hier
weinig voor cn wees de uitnoodiging eerst
van de hand. Maar men drong erop at
dus gaf ik aan dien wensch gevolg. Ik wees
erop, dat ik haar niet als keizerin kan er
kennen cn aanspreken. In het Nicderltindi-
sche Palais Unter den Linden heeft zij haar
woning cn hier hadden wij een langdurig
gesprek over literatuur. Op mijn 70sten
jaardag ontving ik ook van haar een uit-
voerigen gel uk wensch.
CHR. KORFBAL-BOND IN NEDERLAND
Te Utrecht werd Zaterdag j.l. een algemeene vergadering gehouden van den Chr. Korfbal-Bond in Nederland. Een groep der
afgevaardigden. In het midden zitttend het bestuur, met links afgevaardigden van Gelderland, rechts van Amstelland. dc beid-:
nieuwe afdeelingen van den C.K.B.
BRANDEN.
Door het in brand geraken van een pan
ontstond brand in de boerenwoning van H.
Essen in het .Eperbroek te Epe. Het
geheele perceel brandde uit. Ook de inboedel
ging verloren. Het vee kon worden gered.
Alles is verzekerd.
De boerderij van J. Siebelink te Gaande
ren (Geld.) is geheel afgebrand. De oorzaak
van den brand is onbekend.
EEN MOTOR IN VLAMMEN
Bij Schoonhoven is 's avonds een. dans-
lecraar uit Gouda met zijn motorfiets in bot
sing gekomen met een vrachtauto uit Gouda.
De botsing was zoo hevig, dat de motor in
brand vloog en geheel is verbrand. De dans-
eeraar werd met een diepe wond boven het
rechteroog in bewustcloozen toestand opge
nomen en saar het Van Iterson-ziekenliuis
te Gouda vervoerd.
INBRAAK.
Te Nijmegen werd 's nachts ingbroken,
^vermoedelijk door Duitschers, in de Ned. Ver
jbandwattenfabrick aan de Voorstadlaan. De
dieven hebben een raam opengebroken en
zijn toen het kantoor binnengedrongen. Daai
hebben zij met boren en ander breektui^
de brandkast geforceerd. Voor zoover kon
worden nagegaan, werd een bedrag van f 250
ontvreemd.
ERNSTIGE BRAND
Te Herten bij Roermond brak 's avonds
brand uit in de woning van Frencken. Het
vuur greep zoo snel om zic-h heen dat het
pand in korten tij-d in lichte laaie stond. De
drie kinderen van den hoor F. die op do
bovenverdieping sliepen konden slechts mét
de allergrootste moeite door het venster ge
red worden. Het perceel waarin- een rijwiel-
zaak gevestigd was, bran .Lie Jotaal uit.
Sléchts enkele nieuwe rijwielen konden
worden gered. De man, dc vrouw en een der
kinderen werden met brandwonden overdekt
naar Roermond overgebracht, waar bleek dat
alleen de verwondingen van het kind van
heel ernstigen aard waren.
Voor de Chr. Oranievereeniging zal op
3 en -1 December een filmvoorstelling wor
den gegeven, waar de rolprent „De zwarte
tulp" zal worden vertoond. Voor de kinderen
der leden van de 0. V. wordt Woensdag
middag 3 December een afzonderlijke voor
stelling gegeven.
DE SCHIETPARTIJ OP DE VECHT.
Men herinnert zich de onvoorzichtige schiet
partij, met doodelyken afloop, van een ge
zelschap uit Dordrecht, dat in Juli van dit
jaar op de Vecht bij Loenen de watersport
beoefende en toen, ter ontspanning, schiet
oefeningen hield.
De Amsterdamsche winkelier S., die
met familieleden eveneens op een motorboot
op de Vecht nabij Nigtevecht bevond, werd
toen door een kogel getroffen en stortte
dood neer.
Deze zaak heeft tot een uitvoerige politie
el) justitie-onderzoek aanleiding gegeven.
Naar het „Volk" verneemt, is dit onderzoek
nog niet geheel voleindigd en is nog geen
beslissing genomen of tot gerechtelijke ver
volging van een of meer der onvoorzichtige
schutters zal worden overgegaan.
In verband hiermede zouden Zaterdag eenige
justitie- cn politie-ambtenaien zich naar de
Vecht bij Nigtevecht begeven, ten einde zich
aldaar ook door eigen reconstructie van het
treurige voorval een indruk te vormen var
hetgeen daar ter plaatse op dien dag ;s ge-
Van het parket uit Utrecht zouden daarbij
tegenwoordig zijn de subst. officier van
justitie Mr. Costing en de rechtercommissaris
Mr. Wijnstroom.
EEN MIJNONTPLOFFING IN GRONINGEN
De stoomtreiler „Hoop op Zegen" bracht te
Zoutkamp (Gr.) een mijn binnen die door de-
treiler ten Noord-Oosten van het Borku-
viiurschip was gevischt. Ter voorkoming
I ontijdig ontploffen, werd de mijn naar liet
lijkenhuis je op de begraafplaats gebracht. Be
voegde autoriteiten trachten de mijn onscha
delijk te maken. Daartoe werd het voorwerp
uit het lijkenhuisje gehaald en gebracht achter
de boerderij van Doorenbos. Dit onschadelijk
maken geschiedde met zulk een kracht, «lat
honderden ruiten in de omgeving door de ont
ploffing sprongen. Lampen vielen in de boerde
rijen van de zoldering. De knal werd eenige
kilometers in den omtrek gehoord. Het mag
een gelukige omstandigheid genoemd worden,
dat zich een persoonlijke ongevallen hebben
voorgedaan.
BRANDEN.
Te Haarlem ontstond brand in een loodgie
terswerkplaats aan de Meesterlottelaan. In kor
ten tijd stond cle-beneden- en bovenverdieping
in lichterlaaie. Met twee slangen op de water
leiding bluschte de brandweer spoedig het vuur
Doordat de laan zeer smal is, moe<t de brand
weer haar materiaal op den Dreef opstellen.
Het geheele perceel, dat niet bewoond was,
brandde uit. Het belendende huis bleef ge
spaard en liep ook geen waterschade op. De
oorzaak van den brand is nog niet bekend.
Door onbekende oorzaak is brand uitge
broken in de boerderij van T. Nyboer, bewoond
door diens zoon J. H- Nyboer te Ommelander-
wijk (Gr.). De geheele graanoogst' ging met
het gebouw en den inboedel verloren. Verzeke
ring dekt de schade, die nog niet geschat kon
worden.
BERUCHT INBREKER GESNAPT.
De réclierèhe 'ter'Hilversum heeft éeri berucht
inbreker, genaamd C. IC, die in den laatsten
tyd Gooi- en Eemland onveilig maakte, gear-^
resteerd. Zij heeft zijn gangen nagegaan tot"
zelfs in Stralsund in Duitschland waar hij
een smokkelaarszaak had geregeld. De recher
che had in zijn woning aan den Lorenzweg te
Hilversum een brief aan zijn vrouw gevonden,
waarin hij haar verlocht zijn gereedschap
naar Eindhoven tc zenden, waar hij meende 'n
goeden slag te kunnen slaan, van welke
brengst hij meende in Duitschland met zijn
gezin goed te kunnen leven.
Hjj heeft alles bekend. Na zijn arrestatie
had hij nog slechts twee cent op zak. Op zijn
naam staan niet minder dan vijf inbraken te
Hilversum. Hij is naar het huis van bewaring
te Amsterdam overgebracht.
KIND LEVEND VERBRAND.
In het R.-K. ziekenhuis te Groningen ii
overleden het 2-jarig zoontje van, <ier« sja-e:
J. Sch., dat in een vat met kokend r.a„n- ra
gevallen en met ernstige brandwonden over
dokt in het ziekenhuis te Groningen was op
genomen.
OP HET MEER GEZONKEN.
Op het Bergumermeer (Fr.) is door het
stormachtige weer gezonken het schip van P
Lameyer, van Hoogeveen, groot 132 ton. Het
schip werd gesleept door de motorboot „Jan
tina". De drie opvarenden man, vrouw en land
werden door de bemanning der motorboot ge
red.
Radio Nieuws.
HUIZEN". (1875 M.) N.C.R.V. S.15 Tijdsein;
8.159.30 Morg-enconcert; 10,30 Tijdsein; 10.30
—11 Korte Ziekendienst. te leiden door Ds. W.
A. Wlersinga, Gerof. Predikant te Weesp. 11—
12 Harrr.onlumbespellng; door den heer M. F.
Jurjaann. te Hilversum. Zang;: Mej. D. MQnhout
sopranr 12—12.15 Politieberichten. 12.15—12.3u
Gramofoonmuziek; 12.30 Tijdsein; 12.30—2 Mid
dagconcert door Jan Richters, viool. Pieter de
Vrle?. fluit. Mej. Ellen Sandow. piano en orgel.
2 Tijdsein 2—2.45 Eerste gedeelte concert, te
geven door Mevr. J. Hekkert—van Eysden. so
praan; H. Hermann, viool: Mej. Lu*'
roth. plano. 2,453.15 Le;
door Mej. M. Wentlnk. te Hilversum, voorgele
zen wordt ..Haat", van L. Thlele. 3.154.15 Ver-
volg concert; 4.155 Gramofoonmuziek; 3 Tijd
sein: 55 Kinderuurtje, te leiden door den
heer Lens. hoofd eener Chr. School te Den Haag
Zang: Mej. L. F. Jager. Den Haag; Pianobege
leiding door den heer H. Kalsbeek. Den Haag.
66.15 Uurtje voor den landbouw, te verzorgen
door den heer H. Pllon. Hoofd eener Land- en
Tuinbouwschool, te Achterveld (U-). Onder
werp: Doel en aard van do grondbewerkingen.
6.45—7.15 Halfuurtje voor de rijpere jeugd. Spr.
de heer Ads. Bouman. Onderwcp: Werkdagop-
vatting. 7,157.45 Cursus Electrotechniek. te
geven door bet Ned. Technicum P.B.N.A. te Arn
hem. 7-45—8 Politieberichten. S Tijdsein; S—10.30
Uitzending dor Evangelisatie samenkomst van
uit het kerkgebcuv 2-r Baptisten Gemeente to
Stadskanaal (W.) Voorganger:Ds. J. W. Wee-
nlnk. predikant der Bapt. Gem. te Stadskanaal,
ftprekers: Bs. K. Relling. predikant der Bapt.
Gem. te Nieuw-Weerdlnge. Onderwerp: Uit
komst. Ds. J. W. Weenlnk. Onderwerp: Bewa
ring. Muzikale medewerking verleent het Bapt.
Evangelisatie Koor „Polyphonie".- van Stads
kanaal. Dir. en organist do heer K. v. d. Ban-
ren. 10 3010.40 Persberichten Vaz Dlas. 10.40
—11,30 Gramofoonplatenconcert
HILVERSUM (298 M.) 8 Gramofoonmuziek. 10
Morgenwijding. VARA. 10,15 Qrgel. 10.45 Onze
keuken. 11.30 Gramofoon: lï Middageoncort
door VARA-sextet 1.30 Verzorging van den zen
der. 2 Vrouwgnuurtje. 3 Maak het zelf. 1 raag
halfuurtje voot .Klndereti. 1.30 Plano-recital. 5
Orgel. c. Causerie door dhr.Levlsson. 6.30 Her
denking Wapenstilstand. €.50 -Mandolli
7.20 Lezing doorden heer W. H. Vliegen. 7.45
Tnoneel. 8.30 Uitzending vanuit Leeuwarden
9.30 Rondgang op tentoonsteling Soc. Kunst.
10.30 Vervolg ultz. Leeuwarden. 11 Persberich
ten Vaz Dlas 11.15 Gramofoonmuziek. 12. Slul-
EEN AUTOBOTSING.
Toen een zekere Luden bij Bussum in z\jn
onto een anderen auto wilde passeeren, 3loeg
dc bestuurder van den laatsten plotseling naar
links af zonder een teeken te geven. Hoewel
Luden zijn stuur omgooide, kon een botsing
niet uitblijven. Zijn auto kwam tegen den hoek
van den berm en het voorste gedeelte werd in
elkaar gedrukt. Luden kwam er nog goed af.
Slechts zijn rechterarm werd gekneusd. De
auto moest werden weggesleept.
De automobilist K. v. L., uit Amsterdam,
kon geen verklaring geven van zjjn zonderlin
ge handelwijze. Kij bleef ongedeerd.
DE VALSCHE MUNTERS.
Naar wjj vernemen heeft de melkslyter in
de Wolvenstraat te Amsterdam door middel
van de „Valsche Geldcentrale'' van de Ned.
Bank een belooning gekregen voor zjjn activi
teit beloond bij het aanhouden van de beide
mannen die valsche rijksdaalders hebben uit
gegeven.
DE MEEST GANGBARE
bij Uw kruidenier zijn:
STER zachl, geurig, krachtig 65 ct.
No. I geurig, zwaar 55 ct
No. 3 geurig, zuiver 45 ct.
No. 4 goed, zuiver40 ct.
per half pond
Door K. STUURMAN
HOOFDSTUK I.
Een man van gewicht.
(1
In dubbelen zin was de veldwachter vaD
Ran dijk een man van gewicht.
Tun eerste in letterlijken zin, want hij
was een reus van een kerel, die in zijn
diensttijd bijna een hoofd gcooler was dan
de andér-o soldaten von zijn compagnie. I'.n
h:' was er niet mager bij ook. Hij had bolle,,
roode wangen als van een schooljongen,,
maar in zijn oogen had hij iets, waarvoor
de Randijkschc jongens reepecl hadden.
Hij had er een hekel aan, dat-ie zoo dik
Niet zoozeer omdat hij merkte dat men
er achter z'n rug wel eens een grap over
muAkte, maar omdat het lastig was bij de
uitoefening van zijn beroep. Stroopsrs on
kwajongens met welke twee soorten wezens
hij het meest te maken had, waren hem
noaraJ eens te vlug af.
En dan: 's zomers met die warmte was
het ook niet alles, als je zoo dik was.
't Is waar. 't had wel z'n goede zijde ook,,
want om er zoo mager en spichtig cn
kleintjes uit te zien als De Lint, de veld
wachter van het naburige Veenlo, dat was
veel belachelijker. Alles te samen genomen
schikte Remmers, de veldwachter van Ran-
dijk, zich in zijn lot, zoodot zijn goed
geluimdheid en zijn opgewekt humeur, waar
voor hij bokond stond, er niet onder leden.
En dit was maar het beste voor hemzelf
en voor de Randijkers.
Maar behalve in de letterlijke beteekenis
was Remmers ook nog im anderen zin een
man van gewicht. Dat vond hijzelf ook, on
daarom zorgde hij er altijd voor, dat de
knoop en van zijn uniform glommen als
spiegeltjes. Zijn schoenen waren altijd net
jes gepoetst cn vooral tetgenover den burge
meester wiet hij een "houding aan te nemen,
zóó correct, dat een militair het hem niet
zou hebben verbeterd.
Hij was de man, die zorgde voor de veilig
heid van de gemeente. De inwoners kondén
cernst zijn. Hij was dc schrik van woon
wagenbewoners, landloopers en bedelaars.
Hij liield ook de jeugd jn bedwang, waar
hij goed den eiag.vam had. Tevens was hij
zooveel alè bode van het gemeentehuis, ter
wijl de functie van omroeper, vroeger door
hem waargenomen, thans was opgeheven.
Remmers verdiensten waren dus wel rle
moeite waard, en al mocht het dan waar
'zijn, dat hij nu juist niet buitengewoon
schrander was, en dat hij ook wel eon
beetje teveel met. zichzelf ingenomen was, in
het diepst van zijn hart Was hij toch niet
kwaad.
F.n dat wil toch wel wat Zeggen.
Remmers was op weg naar den burge
meester. Diens huis lag een klein eindje
buiten het dorp. Het was een mooie, witte
villa, geheel door boomen omringd. Want
mijnheer Vervoovde was een rijk man. Van
binnen was de villa haast nog mooier dan
van button. Remmers kwam altijd onder
dnn indruk als hij zich i-n dat deftige huis
bevond. Gangen en trappen waren met dik
ke loopers b&leg-d en de werkkamer van
den burgemeester was prachtig ingericht.
Terwijl de vèldwacher zich op weg naar
den burgemeester bevond, zat deze op zijn
kamer de belangen van zijn Randijkers te
behartigen. Hij was een dikke man van on
geveer vijftig jaar, met een kaal hoofd en
roode, glimmende koonen. De meubels in
het vertrek waren alle piek-fijn, behalve de
stoel 'waar de heer Vervoorde op zat, want
die was juis oud en leelijk. Maar aan dien
stoel was hij gehecht en dat was de reden,
waarom er nooit een nieuwe kwam. Hij be
weerde altijd dat er geen tweede stoel was,
waarop hij zoo gemakkelijk zou kunnen
zitten. Die geliefkoosde stoel echter was
nogal tamelijk wrak en hij kraakte ver
dacht. Men hield 6oms zijn hart vast, uit
vrees dat hij onder het enorme gewicht zou
bezwijken, maar tot heden was dat gelukkig
'nog niet gebeurd.
Het' was altijd heel stil en rustig in het
huis van den burgemeesterzoolang de
jongeheer Rob afwezig was. Maar als deze
het huis binnenrolde, rolde het lawaai mee
naar binnen. Als hij gebeld had, begon hij
al direct op de ruit van de voordeur te trom
melen, om Aagje, het dicnslmeisj-e, tot groo
te ren spoed aan te zetten. Was hij eenmaal
binnen, dan was zij ook de eerste, die het
ontgelden moest. Zijn groet bestond in eeni-
20 woeste uitvallen tegen haar, wat hij zoo
lang volhield, tot zij op haar beurt een uit
val deed, om hem bij het verwarde haar te
grijpen, waarop de jongeheer de gong door
én naar boven rende, om daar even luid*
ruchtig zijn aanwezigheid bekend te maken
Dan mopperde Aagje wel eens, maar Rob
wist wel, dat ze er eigenlijk geen Steele van
meende.
De veldwachter had intusechen het doel
van zijn tocht bereikt en toen Aagje hem in
de kamer van den burgemeester had ge
laten, bleef hij eerbiedig bij de deur staan
wachten, tot mijnheer Vervoorde hem zijn
aandacht zou willen wijden. Dat kon echter
wel een poosje aanloopen, want als de bur
gemeester druk met iets bezig was, had hij
in andere dingen geen erg. Toen het Rem
mers wat te lang duurde, kuchte hij eens
en nog eens. zonder resultaat. De heer Ver
voorde bleef kalm doo-nschrijven alsof er
geen veldwachter in Randijk bestond. Rem
mers stond nu eens op zijn eene, dan weer
op zijn andere been, en waagde het einde
lijk zijn neus te snuiten.
Door dit lawaai werd de burgemeester
toch opmerkzaam, want hij keek nu om, in
de richting van de deur. Hij legde daarop
zijn pen neer en dnaai-de zioh met stoel cn
al een ha l ven slag om.
„Zoo, Remmers, iik moet je even spreken
over een bijzondere zaak. Ga zitten, mart."
De aangesprokene kwam dichterbij en liet
zich zoo zacht mogelijk neer in den leeren
armstoel, vlak tegenover den burgemeester
Zijn sabel legde hij over zijn knieën, om het
meubel niet te beschadigen. Zoo wachtte hij
af, wat de heer Vervoorde ging zeggen.
„Kijk eens," ging deze voort, terwijl hij
zijn gouden lorgnet afnam om hem schoon
te maken, „er moet hier in den omtrek
zoo'n landlooper rondzwerven, die de wegen
onveilig maakt. Ik heb bericht gekregen uit
Hoenlo. dat hij daar en op andere plaatsen
heeft ingebroken en nu is het zaak hem te
pakken. Dit is een mooie ka.n6 voor je om
te toonen wat je waard bont. Ik weet niet
hoe de man heet en ook niet hoe hij er uit
ziet, maar ik wou je maar zeggen, dat-ie
gepakt moet worden en dat je du6 maar
eens goed moet rondspeuren."
De burgemeeser kneep zijn lorgnet weer
op den neus on draaide zijn stoel weer voor
zijn schrijftafel. Remmers begreep, dat het
onderhoud al afgeloopen was. Toch wel
makkelijk om burgemeester te'zijn, daolvt
hij, dqn hoefde ie maar :e zeggen hoe je
het hebben wou, en je Met het verder een
ander opknappen. Ja, ja, daar zat hij nou
toch maar mee, met die opdracht. En hij
begon zich -reeds te kwellen met de gedach
te, wat hij het eerste doen zou, als hij straks
met de moeilijke opdnacht in zijn zak, bui
ten des burgemeesters huis zou staan.
Er bleef Remmers niets anders over dan
te vertrekken. Verder gezeur erover zou
mijnheer Vervoorde niet dulden, dat wist
Remmers maar al te wel. De man was al
tijd nogal kort-af.
Hij groette dus den burgemeester beleefd,
en verliet het vertrek, waar hij zich toch al
tijd min of meer beklemd gevoelde. Toen hij
de deur achter zich sloot, liep hij bijna Rob
omver, die met een vaart langs de leuning
van den trap naar beneden gegleden en vlak
voor de deur terechtgekomen was.
Rob was een wilde jongen, en hij en zijn
korbui-tcn maakten het den veldwachter
wel een6 lastig Maar het waren niet van
die nare jongens, die er slechte streken op
nahielden, cn daarom kon Remmers wel
wat van ze verdragen.
„Hè, Remmers," l iep Rob. terwijl hij den
dikkert om zijn middel greep, „hè toe. Laat
mij even je sabel om hebben." En toon hij
zag dat de politieman oen afwerende be
weging maakte, vleide hij: „Toe nou, éven
maar, voor één keertje."
„Welnee jongen, wat heb je eraan, cn wat
zou je vader er wel van zeggen. Die dingen
zijn geen speelgoed."
Maar toch kon hij Robs dringend ver
zoek- aiot weerstaan, en met de uitdrukke
lijke bepaling dat het maar voor heel even
was, gespte hij den gordel om het kleine
jongensmiddel. In het laatste gaatje vast
gemaakt, was deze nóg veel te wijd. zoodat
de sabel over den grond 6leepte en Rob don
riem met één hand moest vasthouden.
Maar eenmaal in het bezit van het zoo
begeerde wapen, liep hij er, zoo vlug hij
kon, mëe naar de keuken, waar hij Aagje
beetpakte, met de woorden:
„Allo! mee naar 't bero!"
F.n toen Rob de sabel half uit de scheed»
trok. en haar trachtte mee te trekken, wat
niet zonder verzet ging. stootte hij tegen
een stapeltje amnille schalen, die kletterend
op den grond terechtkwamon.
„Akelige jongen!" riep Aagje, maar haar
boosheid ging spoedig over, want zij be
merkte dat er niets beschadigd was. „Toe,
maak dat je weg komt."
Nu was ook Remmers bij de keukendeur
gekomen cn hij stelde zich zoo spoedig mo
gelijk weer in het bezit van zijn wapen. 't.
Was toch dwaas, als je die kwajongens hun
zin gaf Als er wat gebroken was, zou het
zijn schuld nog zijn!
Hoofdschuddend raapte Aagje den boel oa
terwijl Rob naar boven holde, om zijn hui»
werk te maken, waar hij a! hing mee bczlff
moest rijn.
Gelukkig had moeder niets gehoord.
Even later stond de veldwachter op straat»
on peinsde over het moeilijke karweitje,
lat hem opgedragen was. en dat licm d'xn
d e •-'ekheid van Rob een oogctiblik door het
Ijc f t gegaan was.
(Wordt vervolgd).
