7ux,!2>Ct.
Gemengd Nieuws.
1.1.1 E'S
Radio Nieuws.
U
opgeven
PIEPNEUS EN BIBBERSNOET
HAAR GEHEIM
WOENSDAG 15 OCTOBER 1930
NEDERL. HERV. VERBOND TOT
KERKHERSTEL
NIET IN HET PARTIJ-GAREEL
DE HANDEN INEEN OM SIONS
BREUK TE HEELEN
GEVAREN VAN TWEE ZIJDEN
Utrecht, 15 October.
In Ihet Jaarbeursgebouw werd vandaag de
algemeene vergadering gehouden van het
Ned. Herv. Verbond tot Kerklhenstol.
Om 11 u. kon Prof. Dr. Th. L. II a i t j e m n,
van Groningen, de samenkomst openen op
de gebruikelijke wijze.
De titel van de openingsrede van Prof.
Haitjema luidde:
Na een inleidend welkomstwoord betoogt
spr., dat het goed is, dat de leden en vrien
den van het Ned. Herv. Verbond elkander
eens in de oogen zien en zich rustig afvra
gen, te midden van aJ de kwade geruch
ten, die er nog over Ihet Verlbond loopen
waar zij eigenlijk staan, en wat zij eigenlijk
willen.
Het Hervormd Verbond wil niet in het
partij-gareel gesteld worden, en moet toch
doorloopend onder dit juik doorgaan. Nieuw
Protestanteohe individualisten kunnen ons
te midden van het droeve partij-wezen in
onze Kerk, ook welhaast niet anders zien
dan als een „groep" menschen met bepaalde
voorstellingen en idealen; een nieuwe partij
dus. of een oude partij met een nieuwen
En als ons het brandmerk van een bepaal
de partij-groep zou kunnen worden opge
drukt, dan zou met onze woorden kortweg
kunnen worden afgerekend als met partij-
meeningen, die onbescheiden arrogantie
slechts kan opblazen tot heenwijzingen naai
de Christus-belijdenis, die niet aflaten mag
van den absoluten toon.
Ook over de bewoordingen, waarin de mo
tie was gesteld, waarmede het Ned. Herv.
Verbond in Juni 1.1. voor het eerst voor hert
voetlicht trad. is aldus vonnis geveld, dat
men hier op ietwat onbeschaamde wijze een
par tij-meening als de absolute maatstaf aan
gelegd achtte aan het welovergedragen ge
drag der Synoae.
Spr. wil echter ernstig aan de consciëntie
van ieder kerkelijk meelevend menscb cn
aan ieder lid onzer Kerkelijke besturen de
vraag voorleggen, of in de motie niet het
herhaalde „van oordeel", als meening ecner
groep, boven zichzelve uit, wijst door aller
blik te riohten op den eigen aard van hert
Kerke!ijk-Christelijk leven, zooals die woelt
en werkt ook achter onze zoo zeer aan
Staatsrecht en burgerlijk recht georiënteer
de Kerkrechtelijke bepalingen.
Het blijkt immers telkens, dat de Synode
der Ned. Herv. Kerk zich met de adinmi-
- stratieve be6tuursrol niet tevreden stelt,
doch de houding aanneemt van Synode
eener Kerk van Christus te zijn! Voelt men
niet, dat hij, die, „Kerk van Christus" zegt.
en weet wart hij zegt, zal moeten opspinigen
van vreugde over de onbegrijpelijke moge
lijkheid van een Ghristius-belijdems, die
meer ds dan een /meening"?
Van de Kerk eerst „wereld" te maken, n-1.
Cultuurbodem voor algemeene menschen-
vroomheid, of 'n staat met algemeen-men-
schelijke zedelijklheidenonmen zonder meer,
en dan zoogenaamd „ruim" en onbegrensd
in zijn verdraagzaamheid te zijn, dat is een
kleine kunst. Het is grooter kunst de Kerk
„Kerk" te laten blijven en binnen de onher
roepelijke begrenzing van het heilige erf
„ruim" te zijn, vol heimwee naar het wereld
wijde. en van 't besef vervuld, dat wij allen
kennen ten deele.
Zoo droegen wij dus dn de inotie van het
Hervormd Verhond niert een „partij-mee-
ninc" zonder meer voor. Wie dat begint in
te zien, rijpt ook voor t besef, dat wij geen
nieuwe pairtij zijn, maar „verbondenen" in
het gegrepen zijn dom- den god deilij ken eisch,
dat de Kerk als Kerk spreke en den
Christus belijde en op haar altaar alle mee
ningen en overtuigingen van menschen op-
hrande en vertere tot waarheid, die de waar
heid van Gods Woord alleen is.
Wij zijn geen partij, hoogstens een „Con
centratie" van partijen, maar dan slechts
van al wat Christus-belijdend in die bestaan
de partijen wil zijn. Hier sluiten wij geen
enikele partij uil In ons Ned. Herv. Verbond
wordt in den gee6rt van het Reorganisatie
rapport 1929 naar het Centrum der Christus
belijdenis verwezen, dat wij onze Kerk weer
bewust en ondubbelzinnig als haar levens
centrum willen zien erkennen.
De ontzettende middelpuntvliedende
kracht van het partij-wezen in onze Kerk
ontvangt daardoor een tegenwicht; een
centripetale actie wordt openbaar, die de<
uiteenslingeronde werking van hert partij
wezen min of meer vermag te neutraliseeren
Wij willen geen revolutie op het Kerkelijk
erf. maar arbeiden in den rezlemcnta.ir-wet-
tigen weg aan de doorwerking van den
geest van het Reorganisatie-rapport 1929.
En wat de leertucht betreft, wij kunnen
met gloedvolle overtuiging een onbepaald
uit6tel vooralsnog van iedere toepassing der
Kerkrechtelijke leertucht in verband met de
ontredderde toestanden in onze Kerk beplei
ten. Maar wij kunnen nooit met de heilige
overtuiging van Obnstus-belijdere bepleiten
een pnincipieele loochening van alle leer
tucht met het consigne er bij, dat een Pro-
testanitsche belijdende Kerk, zoolang zij hier
op aarde zijn zal, het moet wagen met en
kei levens-tucht of Avertens-tuoht.
Niet door kracht, noch door
geweld, maar door des
Heeren Geest!
„Niert door kracht, noch door geweld,
maar door des Heeren Geest!" zoo roepen
ons, zegt 6pr., vijand en vriend toe. Wij wil
len hert ook elkander toeroepen heden. Maar
het beste van a.l ie, dat God Zelf het one
toeroept: „Niet door kracht, noch door ge
weld, maar door Mijn Geest, zegt de Heer a
der hei reeharen" (Zadh. 4 6).
Wat bedoelt de Heere met dit woord? Het
ging om den bouw van Gods tempel. De
fundamenten waren gelegd, dadelijk na den
terugkeer uit Babel. Maar de macht der
vijanden hand het werk doen ophouden. En
toen later hert sommigen ter harte ging, dat
Gods tempel nog 6teeds woest wa6: bleek
de algemeene opinie: „Het is nu geen tijd
om Gods tempel te bouwen. Wij zijn veel te
arm. Het volk is er niert rijp voor" (Haggaï 1).
Maar Gods gedachten zijn anders dan onze
gedachten. Daar beginnen Gods profeten
Haggaï en Zadharia te profeteeren: „Het is
nu wèl Gods tijd. Gij zijt niet te arm om den
tempel te bouwen, maar omdat gij Gods tem
pel niet bouwt, zijt gij arm". Toen hoorden
Zerubbahel en Jozua, en onder hun lertding
begon Israël den tempel verder te bouwen.
Daar zien wij Zerubbahel staan met het
tinnen gewicht, met het paslood in de hand
(Zach. 4 10).
Doch welk een kleine kracht en welk een
berg van bezwaren en vijandschap! Hoe
©potten de tegenstanders met die kleine
kracht en met dat kleine begin! Hoe beeft
Zerubbabels hart voor dien berg van tegen
stand!
Zach aria echter roept hem van Godswege
rtoe: Niet door kracht, noch door geweld,
maar door des Heeren Geest. Wie zijt gij. o
groote berg, die den bouw in den weg staat?
Voor Zerubbabels aangezicht wordt gij een
vlak veld. Zerubbahel zal den bouw vol
tooien. En wie veracht de kleinheid van het
begin en ©pot ei* mede? De Heere niet, want
Zijn oogen verblijden zich als ze het tinnen
gewichit in Zerubbabels handen zien. Laat
dan de vijanden spotten in het besef hunner
overmacht. „Niet door kracht, noch door
geweld, maar door des Heeren Geest zal het
Dit machtig profetisch troostwoord weer
klinkt ook thans. Ook nu, ook hier gaat het
om Gods tempel, om het herstel van God6
Kerk. Ook nu as in veler hart het besef
wakker geworden, dat de toestand der kerk
een zonde voor God is. Ook nu weerklinkt
do roepstem rtot bekeerimg en tort herstel.
Ook een berg van bezwaren en een heer
leger van tegenstanders. Maar ilaat ons naar
al de vijandschap en spotternij niet hooren.
Laat ons luisteren naar des Heeren woord:
„Wie zijt gij, o groote berg? God is sterker!"
Er is echter één waarschuwende stem, die
wij wèl ter harte zullen nemen. Er zijn
vrienden-tegenstanders, die ons ernstig toe
roepen: „Gij kerkherstellere! Niet door
kracht of geweld, maar alleen door Gods
Geest zal het geschieden. Gij wilt mert ge
weld van boven af eèn kerkvorm opleggen,
waar de gemeente gèestelijk niet rijp voor
is". Anderen gaan nog een stap verder en
roepen: „Al die verbonden en vereenigingen
zijn menschenwerk. Laat het aan Gods Geest
Bij déze roepstem moet de hand in eigen
boezem. „Doorgrond me en ken mijn hart, o
Heer!" A!e vleeschelyke ijver ons drijft tot
forceeren door mannenmacht, ie heel dit
werk geoordeeld en tot mislukken gedoemd.
God oordeelt over het hart
Doch de zaak zélf, het verbond zélf, het:
de handen ineenslaan om de breuke Sione
te heelen, dat is naar Gods Woord, naar
Gods hart, naar Gods Geest
Zerubbahel cn Jozua en de profeten heb
ben niet gewacht tot het volk rijp was voor
de zaak, maar ze hebben Gods Woord ge
sproken en gehoord en dat Woord heeft het
onrijpe volk rijp gemaakt Want de ure is
nu. dat de dooven niet alleen, maar „de doo-
den hooren de stem van den Zoon Gods en
die ze hooren zullen leven".
Geen Zerubabel noch Jozua, Hizkia noch
Josia hebben ©til gezeten en geen profeet
heeft den begonnen arbeid stil gezet, opdat
Gods Geest alleen het doen zou: maar de
Geest de6 Heeren deed het en daarom pro
feteerden en bouwden Gods knechten. En
Gods heilige oogen tintelen van vreugde, als
ze het tinnen gewicht zien in de hand van
Zerubbahel, toon en nu.
Gij waarschuwende vrienden, zijt gij
zéker van, dat gij niet door kracht en gew
tegenhouden wilt, wat de Gee6t des Heeren
bouwen wil?
O zeker, misschien zal God6 Geest andere
bouwen, dan wij denken, misschien moet het
door de verwoesting van stad en tempel
heen.
Maar de verborgen dingen bliivcn voor
God, het geopenbaarde voor ons en onze
kinderen.
En geopenbaard ds, dat de zeven oogen
des Heeren, de zeven Geesten Gods, zich
verblijden al6 ze Zerubbahel welken
Zerubbahel ook zien met troffel en pas
lood. en dot Gods profeten die bevende,
zwakke bouwers moeten toeroepen: Vreest
geen macht ter wereld cn verwacht het
geen macht ter wereld. Niet door kracht,
noch door geweld, maar door Gods Geest z41
het geschieden.
Ds. Th. C. Vriezen van Den Haag spraik
Het Ned. Herv. Verbond: een
waagstuk, een mogelijkheid,
een taak!
Ilet Ned. Herv. Verbond wil zijn een nieuw
begin, wil dus werken mert een nieuw pro
gramma. In alle opzkhton zijn daarbij de
dingen nog niet concreet voor on6, zegt 6pr.
Er zijn vele gevaren, die ons streven bedrei
gen, vooral naar twee zijden. Ten eerste
die gedachte van Kerkhenstel historisch z
overbelast, dat we vasthouden moeten aan
het hooge ideaal van de Una Sancta, om
niert vast te loopen op, wat prof. Haitjema
noemde, de belijdeniekerk. Aan de andere
zijde bedreigt ons de werkelijkheid van het
kerkelijk leven met haar partijschap cn
-wantrouwen, welker macht we niet moeten
onderschatten; zoodat de greep naar de een
heid tu6schcn de Chrietu6belijdende groepen
een hoog vraagstuk is.
Maar toch niet tè hoog. want de eenheid,
welke we willen, behoeven we niet eerst te
maken: we gelooven, dat deze eenheid er is,
vóór ons, in Christus. Hier ligt de mogelijk
heid der samenwerking
Or.ze taak is daarbij 6teeds gehoorzaam
te zijn aan den éénigen, levend n Heer, en
bij ons voortgaan trouw aan Hem ons vast
te houden, en daarbij noch rechts noch
links te zien.
VALSCHE BANKBILJETTEN UITGEGEVEN
Men meldt ons uit Renkum:
Door de gemeentepolitie is een tweetal per-
uen aangehouden, die alhier een valsch bank
biljet van f 10 hadden uitgegeven.
De arrestatie geschiedde op aanwijzing var
een caféhouder. De aangehoudenen hadden bij
dezen caféhouder een flinke vertering gemaakt
en zoowel de bezoekers als den caféhouder ge-
tracteerd. Toen zij daarna betaalden met
biljet van f 10 spoedde de caféhouder zich naar
het postkantoor, waar men hem zeide, dat het
biljet valsch was. De caféhouder ging het twee
tal achterna en een agent kon tenslotte het
tweetal arresteeren. Een van hen zag nog kans
portemonnaie weg te werpen, doch eenige
voorbijgangers hadden dit gezien. Er bleken
nog eenige valsche briefjes van tien gulden in
te zitten. Zij zijn naar Oosterbeek overgebracht
zy aan een voorloopig verhoor zijn onder
worpen. Het betreft hier een 44-jarige hotel
houder en een 32-jarige steendrukker, beiden
afkomstig uit Dordrecht.
OVERREDEN EN GEDOOD.
Op den Buiksloterweg te Amsterdam werd
de 50-jarige K., wonende op het Lupineplein
aldaar, overreden door een 6-wieligen vracht
auto. De man was onmiddellijk dood. De chauf
feur draagt aan het ongeluk geen schuld. Het
stoffelijk overschot werd naar het Binnengast
huis vervoerd.
DE KINDERVERLAMMING.
Te Ter Apel (Gr.) is in het gezin van B.
d. L. kinderverlamming waargenomen.
In de Friesche gemeente Weststellingwerf
heeft een zekere M. H. kinderverlamming.
Deze persoon is 40 jaar oud.
DE KINDERVERLAMMING
In de gemeente Veendam (Gr.) sc'jn weer
drie gevallen van kinderverlamming gecon
stateerd. De patiënten zijn naar het zieken
huis te Groningen overgebracht
MEISJE OVERREDEN EN GEDOOD.
Te Veele, gemeente Vlachtwedde (Gr.), is
een 11-jarig meisje onder een auto geraakt
en gedood.
INGEZONDEN KEDEDEEJ TNG
EEN AFSCHUWELIJKE MISDAAD.
Het meisje hield zich dood.
Naar het U. D. meldt, is Woensdagavond 8
Oct., te ongeveer half zeven, op een rijwielpad
te Huis ter Heide een 20-jarig meisje aange
rand. Na haar het boscli te hebben ingesleept,
heeft de onverlaat zich aan meer misdrijven
schuldig gemaakt.
De dader heeft het meisje, dat zich tenslotte
dood hield, in de keel geknepen en eenige
len opgebeurd en op den grond laten vallen
waarop hy per rijwiel, met omhoog gericht
electrisch licht, is verdwenen.
Naar schatting is de aanrander 30 a 35 jaar
oud, middelmatig van lengte, breed van gestal
te, ruw en sterk, niet mager, vermoedelijk glad
gezicht. Hy was gekleed in gele regenja:
zonder rugband 1 en slappe vermoedelijk
beige hoed.
VECHTENDE MAAGDEN.
Om een Jongen.
In een danszaal in St Trudo-parochie tc
Strijp (N.-Br.) ontstond een ernstige ruzie
tusschen twee jonge meisjes. De meisjes trok
ken haar schoenen uit, waarmee ze elkaar
te lijf gingen. F.en hunner haalde een mes
te voorschijn, cn verwondde haar tegenstand
ster aan het hoofd, sneed een stuk van haar
oor af en stak haar in borst en schouder.
Dr. van der Put verleende geneeskundige
hulp aan de 15-jarige.
De ruzie was ontstaan om een jongen.
EEN NAAJKTLOOPER.
'Men meldt ons uit Laren (N.-H.):
Maandagavond omstreeks half 7 werd de
krantenbezorgster mej. P. op den Blaricumer-
Tollaan door een naaktlooper aangerand. De
w schrok zoo herig, dat zy haar b_wast
ry n verloor. Een chauffeur, die me' zijn
vrachtwagen even later de Blaricumer lol-
laar. opreed, trof de vrouw lang uit liggende
op den weg aan. Onmiddellijk stelde hjj de
politie met het geval in kennis, welke een
onderzoek instelde. Van den dader weid geen
spoor ontdekt.
DE ROOFOVERVAL TE ALBERGoN.
De beide daders van den roofoverval bij
den landbouwer H. te Albergen (Ov.), twee
Duitschers, zijn gesnapt
AUTO-ONGELUKKEN.
Op den weg van Wierden naar Nyverdal
is een auto, waarin gezeten een heer en da-
met hun kinderen, in volle vaart tegen een
boom gereden, doordat een der kinderen,
den vader, die de auto bestuurde, om den
hals greep. De vader kreeg een snijwond
den mond. De auto werd totaal vernield.
Toen een zekere Yntema uit Workum
met zyn auto onder Miedum by Franeker
reed, wilde een meisje dat aan den verkeer
den kant van den weg liep, op het laatste
moment den weg oversteken. Het kind sloeg
tegen den grond, terwijl de auto in de sloot
terecht kwam.
De ontboden geneesheer constateerde dat
het meisje een arm had gebroken. Y. was er
zelf goed afgekomen.
De auto bleek weinig beschadigd te zyn.
Op den ryhsweg onder Maarhees (L.)
ld een botsing plaats tusschen een open
vrachtauto, beladen met kisten en een Duit-
schen luxe auto.
De vrachtauto sloeg dwars over den weg.
De luxe auto werd nagenoeg geheel vernield.
De inzittende Duitschers bekwamen weinig
of geen letsel, evenmin als de chauffeur van
den vrachtauto.
Te Winschoten is de vrachtauto van de
firma Brouwer tegen een boom gereden. De
wagen; werd totaal vernield. De bestuurder,
de heer Koopmans, alsmede de heer Brouwer
werden zeer ernstig gewond. Zy zyn in het
ziekenhuis opgenomen.
Zondagmorgen reed een vrachtauto met
dertig voetballers uit Rotterdam op den IJs-
seldijk onder Moordrecht, toen plotseling het
rechterachterwiel slipte en in de berm weg
zakte, met het gevolg dat de wagen kantel
de en dwars oversloeg, zoodanig, dat hij drie
meter lager terecht kwam en toen weer op
de wielen.
De lui bleken er met schrammen en schaaf
wondjes te zijn afgekomen behoudens een
zekere W. B., die een vrij ernstige vleesch-
wond aan een der knieën had hekomen. Per
auto werd hij nadat ter plaatse een nood
verband was gelegd, naar Rotterdam ver
voerd, waar de wond definitief werd verbon
den.
De vrachtauto werd in beslag genomen.
De wagen bleek echter volkomen in orde.
Alleen is proces-verbaal opgemaakt wegens
het vervoeren van een te groot aantal pas
sagiers.
VERDRONKEN.
Bij Houten (Utr.) is het 2-jarig kind van
den veldwachter K. in een onbewaakt oogen-
blik in de grachten van liet landgoed
Schoonouwen te water geraakt cn verdron
ken.
In een sloot te Made (N.-Br.) werd ver
dronken gevonden de vrouw van den land
bouwer H. S.. die reeds een paar dagen ver
mist werd. Zij was 25 jaar oud, moeder van
5 kinderen en leed aan een zenuwziekte.
BRANDEN.
De boerderij van Velema te Hamdijk, ge
meente Nieuwe Schans (Gr.), is totaal afge
brand. De geheele graanoogst, een paard cn
een aantal varkens, gingen verloren.
De boerderij van M. Menninga te Stita
werd (Gr.) is door onbekende oorzaak in
brand geraakt. Een -enorme hoeveelheid hooi
verbrandde. Een hond kwam ook in de vlam
men om. Alles was verzekerd.
Te Helmond brak brand uit in de boer
derij van G. Een groote hoeveel lie id hooi cn
stroo ging in de vlammen om. Het vee werd
bijtijds gered. Het woonhuis bleef gespaard.
De schade welke op pl.m. f 10.000 wordt ge
raamd, wordt door verzekering gedekt.
Te Bleriek bij Vcnlo brak door onbekende
oorzaak brand uit in het woonhuis van J. V.
Door het krachtig optreden van de brand
weer bleef het vuur voornamelijk tot den
achterbouw beperkt Verzekering dekt do
schade.
Te Vlodrop (L.) zijn huis, schuur en stal
ling van den landbouwer G. B. afgebrand.
Verzekering dekt de schade.
Te Erica (Dr.) ia de woning van W. Prin
sen een prooi der vlammen geworden. Er is
weinig gered. Alles was verzekerd.
DE KOFFERDIEFSTAL TE ZWOLLE
Op aanwijzing van een agent van politie
te Amsterdam, die in den nacht van 3 op
4 October surveilleerde op de Prinsengracht
te Amsterdam, is een 22-Jarige autobezitter
G. P. J. O. L, koopman te Haarlem, aan
gehouden, verdacht van diefstal van negen
koffers, gestolen uit de autogaragc van S.
te Zwolle in den avond van 3 October.
Eenige goederen zijn door den agent N. v.
Groeningen, in beslaggenomen, terwijl bij
de moeder van den gearresteerde, die te
Soest woont, ook goederen werden gevon
den. Een tweede verdachte, de 40-jarige J.
V., is eveneens aangehouden.
Beiden zijn ter beschikking van den Com
missaris van Politie te Zwolle gesteld.
INBRAAK.
Maandagmorgen te half zeven ontdekte
men dat er ingebroken was in den manu
facturenwinkel van do weduwe S. tc Kerk»
rade. De dieven hadden een groote hoevoel-
heid heerencostuums, hoeden, dassen, petten,
broeken, mijnhemdon, overhemden en andere
mode-artikelen ontvreemd. De waarde van
de gestolen goederen bedraagt honderdon
guldens. De dieven hebben achtergelaten
oude eostuums en oude petten. De lessenaar,
waarin het geld gewoonlijk wordt opgebor
gen, werd geforceerd, doch toevallig was er
thans geen eld aanwezig. Waarschijnlijk zijn
de dieven door het keldergat naar boven
gekomen.
Doa4erd*K II OrloWr.
HUIZES H875 M.) 10 Tö<!»«-ln. 1010.30 Zang
loor het NCRV. L>am< tkocr 10 TüdM-ln. lO.Jê-
„Feven door Mej O. Ably. Sd*—UlMOfpODi
TUdoein. 4—6 Z--
H v d Klskamp,
i Hells, te leidt i
X THrtY^RSVM, 6 uur 1071 M AVRO
ifini ift ii «Y1-0,45 «raroofoon. 10 Tijdsein.
t- m t- VOOr «evo""derden. 7.308 Radio-.
'JSVr1*?1; 8 T|Jd8,,'n- 8-01—8.16 Ora,
mofoon. S.1R Muziek. i0.15 Tersber. 10.30—U ::z1
DE 288 METER GOLF.
Het Handelsblad verneemt, dat de Zweed-
sche rtgecnng op telegrafisch verzoek van
het hoofdbestuur der P. T. T. in Den Haag
heeft meegedeeld, dat het Zweedsche korte-
gomtation Fallun, dat thans de 203 metcU
in hooge mate stoort, een dezer dagen zal
weggaan. De 208 meter wordt voorts ge
stoord door telcgrafiestations, o.a. eea
Fransch station. Ook deze rijn aangeschre
ven, doch van hen heeft men nog geert
bericht gekregen.
BLIJFT DE „PHOHI" TOCH DICHT?
In verband met 1 nopende geruchten dat
binnenkort zal worden overgegaan tot her
opening van den Phohizender, verneemt
het Handelsblad, dat zulks in strijd met de
waarheid is.
r»iT'r -z^n *usschen directie van dert
Phohi-zender en het hoofdbestuur der
P.T.T. in Den Haag geenerlei !<esprekin-
gen gehouden over een heropening vart
dezen zender.
ZIGEUNERS.
F.en troep zigeuners is bij Budel (N.-BrJ
weer over de grens gedreven, daar zij vaU
scne Nederlnndschc papieren bezaten. f
ALS DE DRANK IS IN DE MAN....
Te Amsterdam heeft 's nachts een drom.
ken 23-jarig student op de Heerengracht
hoek Reguhersgracht het noodig geoordeeld
om de brandweer te alarmeeren. Hij verbrak'
hiertoe een ruitje van de zich ter plaatse be
vindende brandschel, die hij aftrok. Spoedig
verschonen drie wagens der brandweer, dio
weer rustig naar hun standplaatsen konden
terugkeeren, evenwel niet zonder dat men
het jongmensch aan de politie had overge
leverd, die hem meenam naar het bureau
Singel
Nadruk verboden.
31. Au! Wat was dat??? Pas had hij *t
koekje in z'n hand, of daar kwamen, tjoep!
tjoep! weer twee van die afgrijselijke mui
zen tc voorschijn springenJullie snapt
het wal: het was Bibberenoet met haar
vriendje.... Bibbcrsnoot vloog in een wijden
boog over mijnheer Dikkerdok's hoofd heen
en kwam precies in de papiermand terecht.
Maar Stippel jas
32. Wel, Stippel jas kwam preeireia
mijnheer Dikkerdak's mond terecht, dis
juist wijd openstond ran puren schrik. Neen
maar, je had het gezicht 'moeten zien. dat
die man zette! Vol afgrijzen trok hij Stippel
ja® bij z'n 6taart er weer uitO, hoe sid-
derden we van angst! Wat zou er met ons
arme vrindje gaan gebeuren?
(Wordt Vrijdag vervolgd.)
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
DORA OLIVE THOMPSON
(12
Toen kwam de jonge dokter duidelijk en
beslist Juni'6 vraag ondersteunen, om den
bond Mugigs in het weeshuis te houden tot
een verder en meest nauwkeurig onderzoek
jiaar den jongen zou zijn ingesteld. „In dien
tusschen lijd," vervolgde hij, „zal ik al6 de
hond lastig of hinderlijk is, hem zelf bij mij
nemen. Ik moet zeggen, dat juffrouw .Tos-
lyn volkomen gelijk heeft. Die twee van el
kaar te scheiden, op grond van vaste en
harde geetichteregels, zou het beste in het
hart van den jongen voor altoos vermoor
den."
En zoo werd het dan ten slotte besloten,
en „Ik en Muggs" werden tijdelijk bewonen
yan het Terhune W-eshuis.
Na die vergadering concentreerden Juni
en Mary O'Neil hun gedadhten en vinding
rijkheid op het bereiden van een Kerstfeest
voor het Weeshuis.
..Iets, dat ze hun heele leven niert zullen
vergeten," pleitte Mary O'Neil, met een
glans in haar oogen, die er alle droefheid
uit wegvaagde.
„Alles wat ik kan. zal ik doen," beloofde
♦ie jonge dokter aan Juni. „Ik zal eens naar
gen boom omzien of zoo iets; U kunt over
mij bescbilkken."
„Het is vreeselijk goed van u,H zei Juni
langzaam, „U bent todh al zoo druk...."
„O maar ik vind het prettig hier te ko-
Juni knikte. „Wat frisch je zelf op door
die kinderen is 't niet? Zoo totaal andere
dan uw andere patiënten?"
„O ja, natuurlijkDe jonge dokrter
haalde eons diep adem, stopte zijn handen
heel ver in zijn zakken; zijn ooren werden
rood. Toen ging hij voort: „Natuurlijk zijn
er ook nog andere redenen, waarom ik het
prettig vind hier te komen."
Juni keek hem onbevangen aan. „O, ik be
grijp u; ze zijn allemaal ook zoo blij als u
komt. Ze denken, dat u de meest wonder
bare man ter wereld bent. Het verwondert
me niets, dat u het prettig vindt, hier te
komen!"
Er was een vreemde uidrukking in de
grijze oogen van den jongen dokter, toen hij
naar buiten ging en zijn motor met een ruk
aan den gang bracht „Wat een meisje!" zei
hij woest tot de kleine Ford. „O, wit een
m e is j el"
Het was kort na bovenbedoelde bestuurs
vergadering, dat Apenootje, opgestookt door
de anderen, op zekeren dag, aan het middag
maal, een allergewichtigste vraag tot Juni
riohtte.
„Krijgen wij ook Kerstfeest hier?"
„Kerstfeest?"
„Ja, u weet wel, lekker eten en pret, en
cadeautjes."
„Wel, natuurlijk," antwoordde Juni 6nel.
tot klaarblijkelijke opluchting van al de
jongens. Ze waren, na die verzekering, let
terlijk in de meest gespannen verwachting.
„Ik houd er oiet van, dat ze aan het Kerst
fee6t zullen denken alleen als een dag voor
„eten cn pret en cadeautjes", zei ze tot Ma
ry O'Neil. „Niert eenvoudig en ailleen als een
dag om wat te krijgen."
„U wilt ze do beteekenis doen zien van
dien eereten Kenetnacht in Bethlehem?"
Juni laahte; zc voelde ziah eenigezins op
gelucht door dat juiste en ongedwongen ge
geven antwoord. „U begrijpt altoos dadelijk
preciee wat ik bedoel. juffrouw O'Neil."
„Ik zou willen," zei de ander plotseling
„ik zou willen, dat u mij Mary noemde, als
we alleen zijn; niemand heeft ooit sinds.."
Haar stem stokte, terwijl ze zich naar het
venster ikeerde, en naar beneden keek, op
6traat.
Juni vroeg haar niets. „Ik zal u met ge
noegen Marv noemen," zei ze.
„Het klinkt ook werkelijk wel wat
huiselijker."
Het was misschien een vreemd woord,
maar Juni hunkerde in deze December-da-
gen maar huiselijke dingen, zij verlangde
naar huis cn naar alles wat dit voor haar
beteekond had. In haar vrije uurtje voor
den avondmaaltijd hnd ze altoos een gevoel
van helmwee heimwee naar Nan en de
kleine Susan, naar Mollis en Leslie's opge
wekt, vroolijk gezelschap; naar Ted, naar
Lucy Grevllle. en naar de vriendelijke, kiei
ne juffrouw Lavina.
Juni kon zoo met vochtige oogen zitten
staren naar de achterzijde van hert huls
texrenover haar kamer, aan de andere zijde
van het becrinte binnenplaatsje; acht achter
deuren, acht keukenvensters, acht stal
achtige veranda's, met de van binnen ge
sloten trap. Er brfandden lichten in die
vensters, en er was beweging op de trap.
Er werd daar gelééfd. Maar in die uren va a
zich eenzaoda «evoelen zag Juni dat aiei.
Zij dacht aan Oherryvale schilderde
het zich voor in deze vroege winteravonden
met de uitgestrekte omgeving van be
sneeuwde velden, de bevroren tuinen, de
oude pastorie zelf stevig cn vierkant en
huiselijk met het geflikker van het haard
vuur op de oude, gele gordijnen. En binnen
de oude, vertrouwelijke, veelgeliefde ka
mer, kaaltjes maar knus-gezellig, met haar
rijen voel-gelezen boeken, hoor doorgezakte
sofa, en de oude klok, die zoo geduldig tikte,
tiik-tnk, tik-taik, tik-tak.
„Het komt door het Kerstfeest, dat ik mo
zóó gevoel," zei ze tot zichzelf, „en het is
jouw taak, Juni Joelyn, om dat denken over
je zelf te staken, en integendeel, te zorgen
dat dit een Kerstfeest wordt, dat elke jon
gen in het Terhune Weeshuis zioh heel zijn
leven zal herinneren."
Maar Juni gaf, bijna onbewust, elk van
die jongens iederen dag iets, dat zij zich
heel hun leven zouden herinneren: verhaalt
jes; ware en verdichte verhalen, verhalen
uit de Bijbcleohe geschiedenis en uit de
mythologie. Spoedig hadden ze allen hun
bijzondere voorkeur. Toen kleine David een
maal het verhaal gehoord had van „David
in den Bijbel", vroeg hij er telkens en tel
kens weer om. „U weet wel, juffrouw Jos-
lyn," placht hij te zeggen, „van dien man,
die naar mij genoemd is!" En kleine Da
vids schouders werden flink achteruit ge
trokken. alsof hij zich trotsch gevoelde over
de glorie die dezen naam omstraalde.
F.en ander verhaal, I>e eerste Kerstboom"
dat Juni hun in eenvoudige taal vertelde,
•cfaeen een vreemde bekoring voor Ape
nootje te hebben. Daar kwam een zinnetje
In voor, dat aldus luidde: Er was eens een
jong denneboompje, dat fier rechtop stond.
24'oen on frisch. met zijn kruin wijzend naar
de sterren." Als Juni dèt zei. viel Apenootje
haar altoos in de rede en smeekte: Zeg
dat nog eens, en nog eens."
En boven, in de ziekenzaal, vroeg Tiny
Tim telkens weer om een andere geschie
denis; die van een kreupele en een Kerst
maaltijd.
Maar ondanks de bekoring van dien fan-
tastiechen Keretimaaltijd en de uitlokkende
kostjes, die Mary O'Neil zélf klaarmaakte,
werd Tiny Tim niet verleüd tot echten eet
lust
„Ik héb den jongen nooit gezien," zai te
op zekeren dag. „en toch maak ik me be-
zorod over hem."
„Dat doe ik ook." Er vertoonde zich e?n
rimpeltje op Juni's voorhoofd. „Ik kan de
gedachte maar niet van mij zetten, dat hl]
snakt wanhopig snakt naar liefde. Hij
is zoo andere dAn do anderen, zooveel fij
ner en gevoeliger, dunkt Je ook niet?"
„Ik «al Dr. Dare vragen, of hij eens naar
hem komt zien." F.r was oen vreemde tril
ling in Mary O'Neile stem. „Als als er
een jongetje hier is, dat HeMe noodig heeft
don wil ik hert hem geven."
Juni dacht achteraf nog eens na over die
hilling in Mary's stem. Ze hadden nog
nooit samen over haar verleden gesproken
Juni wist niets behalve dan dat ze getrouwd
was geweest, dat haar man gestorven was
en dat ze wilds werken Juist zooals ie nu
deed: in een weeshuls
Er was groots opwinding In het hee'.e
huis, toon bekend werd, dat ze een Kerst
boom zouden krijgen, heel «naai voor hen
alleen, en ook dat de Jongens, dit wat aan
huisvlijt deden, kleine geschenken mochten
maken, om weg te geven.
Aardappel sprak Juni op een middag aan.
„Wel, juffrouw, u hebt immere niet eert
mooi, mooi doosja om uw pen en pot lood* a
en zulke dingen in te doen is 't wel?"
„Nee, dat heb ik niet. Aardappel 1"
„Maar u zou toch wol graag r.oo'n moo|
doosje willen hebben Is H niet? Ken pracln
tig doosje met
„Ja zeker, dat zou Ik heel graag willen.
Ik heb al vaak gedacht er een te koopen.'1
„O maar juffrouw," kwam Aardappel snel,
niet zonder eenigen schrik in zijn etem: „u
zult er toch geen koopon vóór Kerstmis, irt
't wel?"
Juni schudde ontkennend met het hoofd.
„Ik heb vooreerst geen tdAom er naar eert
om te zion," verzekerd»^) hem, bllikfcaa*
tot zijn zeer grootcn troost
Op een avond bepraatten ze in de leska-*
mer de komends gebeurtenis. „Ik hoop dal
jullie allemaal aan Tiny Tim rullen den
ken." zei Juni. „De dokter vindt beter, d it
bü niet naar berieden komt. en we kunnen
hier niet ééntje hebben, die eenzaam of
ongelukkig is op Keratdag. vinden julli*
ook niet?"
„Maar we hebben heelemaaJ geen geld,1
herinnerde Apenootje haar; „en het is ven
bazend moeilijk, ora iets te koopen zonJ»r
geld."
„Ik weet wat" kwam juichend Aardappel
stem. „Ik weet wet, Juffrouw Joslynl La; n
we een heel klein beetje nemen van dat
geld u weet wel. waar u van verteld hebt,
dat die heeron het voor ons hebban gegeven,
voor Kerstmis een heel klrin beetje maac
tt» en dat gebruiken voor Tiny Tim!"
Ten 6lotte \%erd besloten, «lat ze een planf
voor den kleinen Jongen zouden koopon. ,.D«
mooiste, die we kunnen krijgen," zei Aard*
sppel, mot trots, omdst h - zijn idee wa«,
(Wordt vcrvolgdLj
