EEN GELE NAPOLEON
7 WOENSDAG 6 AUGUSTUS 193CT
TWEEDE BLAD PAG. 5
GEREF. VEREENIGING VOOR
DRANKBESTRIJDING
HET ZESDE LUSTRUM
HAREN VAN GEZEGENDE ACTIE
EEN VERANDERDE MENTALITEIT
IN DEN GEREF. KRING
De Gcref. Vereeniging voor Drankbestrij
ding in ons vaderland, zal morgen in de Re
sidentie in dertigste algemeene vergadering
bijeenkomen en op feestelijke wijze haar
lustrum vieren. En daartoe is ongetwijfeld
reden, want zij heeft de laatste jaren op
waardige wijze haar plaats ingenomen in
de rij der Christelijke vereenigingen en een
krachtige actie gevoerd tegen de hecrschen-
de drinkgewoonten, met al den droeven na
sleep van dien
Twee jubilarissen.
Met de vereeniging jubileert ook haar
voorzitter, Ds. W. TI. Gispen, van Scheve-
ningen, die haar gedurende dertig jaar met
Ds. XV. V. GISPEN.
vaste hand en wijs beleid heeft bestuurd en
nu zijn jaren beginnen te klimmen, mag
aanschouwen dat het werk niet het minst
onder de jongeren vrucht begint te dragen.
Naast Ds. Gispen heeft de vereeniging zeer
veel te danken aan den onvermoeiden ar
beid van den penningmeester-administra
teur, den heer C. Buitendijk te Amster
dam, die met groote accuratesse 20 jaar
haar heeft gediend en haar penningen en
geheel de administratie heeft beheerd. De
jaarvergadering van morgen zal dan ook
wórden aangegrepen als een welkome gele-
C. BUITENDIJK.
genheid om hem te toonen hoezeer zijn werk
wordt gewaardeerd.
Wij willen hier een en ander vertellen van
de geschiedenis van deze vereeniging, die
op haar jubileum mag gedenken, hoe God
haar arbeid rijkelijk heeft willen zegenen.
De oprichting.
Getroffen door de verschrikkelijke drank
ellende, die hij in eigen gemeente aan
schouwde, plaatste de zoo wel bekende en
populaire Ds. W. A. Dekker, van Hoogeveen,
in December 1899 in diverse kerkelijke bla
den een advertentie die een oproep wa*
aan alle Gereformeerden, om samen te ko-
in Utrecht, ten einde over de aan te
ui houding ten aanzien van het alco
holisme .nader zich te beraden. Als een
consciëntiekreet kwalificeerde wijlen Ds.
C. M. W. Plet in „Dc Bazuin" dezen oproep.
8 Maart 1900 kwamen in „Irene" te
Utrecht, als gevolg van deze advertentie, 25
M'sonen hijeen, waaronder 7 predikanten.
Volgons do agenda zou over de volgende
ragen beraadslaagd worden:
1. Wat staat ons als Gereformeerden te
doen tegen het steeds toenemend alcoholis-
Is het mogelijk en gcwenscht om te ko
men tot oprichting eener afzonderlijke ver
eeniging?
een breede discussie werd besloten tot
oprichting van een vereeniging over te gaan
waartoe dc volgende motie werd aangeno-
„De vergadering spreekt zich uit voor de
oprichting van eene vereeniging ter bestrij
ding van de drankzonde en ter opwekking
het bewustzijn onder de Gereformecr-
van de noodzakelijkheid vari dien
strijd. Zij laat dc broeders vrij in hunne op
vatting omtrent het al of niet noodige van
geheel-onthouding of van afschaffing van
sterken drank, maar stelt een van beide
voor hare leden verplichtend".
Als leden van de commissie, die alles wat
tot de constitutie der vereeniging behoorde,
moest voorbereiden, werden benoemd de
hoeren: Dr. J. H. A. van Dale, destijds te
Veldwijk; wijlen Ds. W. A. Dekker,
Hoogeveen; Ds W. H. Gispen Jr.. toen te
Baarn; wijlen J. Mindcraa, Amsterdam en
wijlen Ds. C. M. W. Piet, te Wezep.
deze heeren, die ook het eerste hoofdbestuur
vormden, zijn alleen Dr. van Dale en Ds.
Gispen nog in leven.
Sympathie en tegenstand.
De oprichting der vereeniging was een
evenement Als zoodanig werd ze zelfs door
Dr .A. Kuyper in zijn Heraut-artikelen van
September 1900 voorgesteld.
In een lang artikel van Rev. .J. de Hart
geplaatst in twee Holl.-Amerikaanschc bla
den, nl. „Een slem des Volks" en „De Tele
graaf" tot opschrift voerende: „Nederland
boven Amerika" werd over de oprichting
der vereeniging blijdschap uitgesproken ei
de verwachting geuit, dat de Gereformeer
den in Nederland nu ook zouden toonen de
zaak met energie door te zetten.
De oprichting der vereeniging maakte ve
le tongen los en bracht diverse pennen in
beweging.
Een storm teisterde het jonge boompje.
Immers tal van geestelijke leidslieden des
volks meenden te velde te moeten trekken
tegen dc kettersche meeningen en de heiden
sche ascese, die h.i. door de oprichting der
vereeniging werden gepropageerd. De op
richters werden beschuldigd van „methodis-
me", „Doopersche neigingen", Roomsche
zuurdeescm", etc. Aan deze bestrijding de
den echter de hoofdorganen der Geref. pers
niet mede. „De Bazuin" begroette de ver
eeniging woldra met sympathie
In de eerste dagen verscheen geheel on
verwachts en tot verrassing der oprichters
die van dezen bondgenoot niet wisten, een
geschrift van den nu nog levenden em.-pre-
dikant Ds. A. M. Diermanse, thans te Ede,
getiteld „Is geheel-onthouding van bedwel
mende dranken on-Gereformeerd?" Bazuin
en Friesche Kerkbode erkenden dat de schrij
ver van de door hem aangehaalde Schrift-
plaatsen een juiste exegese gegeven had.
De constitueerende commissie ging onder
tusschen met haar arbeid verder en ont
wierp een concept-statuut, dat aan de leden
hun getal was geklommen van 22 tot 46
werd rondgezonden.
Beginselverklaring.
25 Juli 1900 werd te Zwolle een consti
tueerende vergadering gehouden.
Op deze vergadering werd een beginsel
verklaring aangenomen van de hand van
Ds. Gispen. Ze geldt heden ten dage nog en
werd, hoc men de vereeniging ook bestreed,
nimmer aangevochten. Deze verklaring
luidt:
De Geref. Vereen, enz. stelt zich op den
grondslag van Gods Woord naar de opvat
ting van de Drie Formulieren van Heilig
heid en gaat dienovereenkomstig uit van de
volgende beginselen:
le. dat de zonde nimmer in eenige stof
zelve gelegen is, dus ook niet in de alcoho
lische dranken als zoodanig;
2e. dat onder bepaalde omstandigheden,
öf in het persoonlijk leven óf in het leven
van anderen öf in algemeene tijdsomstandig
heden, het niet gebruiken van deze dranken
tot een eere van God en het welzijn van den
naaste strekken kan;
3e. dat in de tegenwoordige tijdsomstan
digheden ter bestrijding van het alcoholis
me tot de roeping van den Christen is te
rekenen de drinkgewoonten niet te steunen
en daarom zich van het gebruik van de al
coholische dranken als genotmiddel te ont
houden".
In de middagvergadering verdedigde Ds.
Gispen deze verklaring en het streven
der vereeniging in een toespraak die later
onder den titel: „Het optreden van de Ger.
Vereen, v. Drankbestrijding" bij den heer
HET BESTUUR DER HAAGSGHE AFDEEL1NG. Zittend van links naar rechts: P. J.
Hooftman; Jac. Vcrhoeff, secretaris; W. F. C. Scheps, voorzitterJ. IV. Brak, penningm.;
H. A. Dijkstra
Kok te Kampen het licht zag.
Wijlen Prof. Bavinck vond daarin aanlei
ding om in „De Bazuin" nogmaals te wijzen
op de oprichting der vereeniging als een
irblijdend verschijnsel.
Zoo was dan de geboorte dezer vereeni
ging een feit In het eerste jaarverslag ver
meldde de toenmalige secretaris, wijlen den
heer J. Minderaa, die tot zijn dood deze or
ganisatie 23 jaar met groote trouw en toe
wijding heelt gediend, een ledental van 365,
terwijl ei-9 afdeelingen waren. 30 jaar heeft
Ds. Gispen als voorzitter deze vereeniging
gediend en door z'n veelomvattenden arbeid
jegens haar heeft hij groote verdiensten.
Deze werden dan ook van regeeringswege
erkend door zijn benoeming tot ridder in de
Orde van Oranje Nassau in 1928. Talloos
zijn de ingezonden stukken, die Ds. Gispen
in de onderscheiden persorganen heeft ge
schreven.
Actief optreden.
Bij de herziening der Drankwet 1901 traa
de vereeniging direct actief op. Zij stelde
zich in verbinding met de kerkeraden der
Geref. Kei ken en z^cht contact met de A. R.
Kamerclub.
De Drankwct-Kuyper vond in deze ver
eeniging een krachtigen steun en haar voor
zitter doorkruiste hei land, omallerwege in
openbare vergaderingen deze wet te verde
digen.
Meermalen waren op die vergaderingen
de heeren kroegbazen en bordeel houders bij
getallen present en dat het er spookte, blijkt
wel uit liet feit, dat meer dan één vergade
ring door de politie werd gesloten.
Deze actie kwam de jonge vereeniging
zeer ten goede. De ouderen herinneren zich
nog het. optreden van Ds. Gispen op de De-
putatenvergadering van 1901, waar hij, ge
steund door tal van A. R. Kiesvereenigin-
gen, ijverde voor opname van een passage
in het program van actie inzake de regeling
van den Drankverkoop en meer gedetail
leerde omschrijving van punt 3, sub 8 van
dat program, waar het luidde: „Het tegen
gaan van de vergiftiging van ons volk door
den alcohol".
Van de 29 algemeene vergaderingen, die
de vereeniging mocht houden, presideerde
Ds. Gispen er 27. Ook de a.s. jaarvergadering
zal onder zijn leiding staan.
Het aantal brochures en geschriften dat
de vereeniging uitgaf, loopt over de 50. Vele
zijn er van de hand van Ds. Gispen. We noe
men slechts het lijvige geschrift: „De Kerk
in aanraking met het drankvraagstuk" en
de destijds zeer de aandacht trekkende po
lemiek met zijn boezemvriend Dr. Rijk Kra
mer, die onder den titel: „Iloor en weder
hoor" verscheen.
Sinds 1909 geeft de vereeniging een maand
blad uit, dat tot 1923 door den heer Minde
raa werd geredigeerd, welke taak Ds. Gis
pen bij diens overlijden van hem over-
nam en waarin hij zijn bekende brieven
„Aan een vriend te Schiedam" schrijft.
Sinds 1913 geeft de vereeniging ook
eigen jaarboekje uit, dat in ongeveer
ex. verschijnt Ook heeft ze een eigen, goed
georiënteerdo bibliotheek. Alleen over het
afgeloopen jaar zette de administratie
1-16.655 brochures en geschriften om.
Wijlen Ds. R. J. W. Rudolph was de
eerste propagandist der vereeniging, die een
deel van zijn tijd in haar dienst arbeidde.
Hij ontviel dc vereeniging helaas reed;
vroeg door den dood.
In 1919 volgde de heer W. C. F. Scheps
te 's-Gravenhage, hem als zoodanig op.
Ledental.
De vereeniging teldo 1 Januari j.l. 4702 le
den, georganiseerd in 120 afdeelingpn. ter
wijl er nog Sin verspreide leden zijn.
Zij groeide dus van 365 leden in haar
ste levensjaar, tot L702 leden, w.o. een
ne honderd p^-dikanten.
Ook hoeft de vereeniging 9 Provin
Bonden, waarvan Friesland en Zuirt-IIol-
land met 20 afdeelingen de sterkste zijn.
De vereeniging is aangesloten bij „Enkra-
teia, den Bond van Piot. Clir. Drankhestrij-
dingsvereenigingen, die de bekende Enkra-
teiacongressen organiseert en waarvan Ds
Gispen vice-voorzitter is. Zij is ook lid
van de Nat. Blauwe Week-commissie.
Zoo neemt de Ger. Vereen, v. Drankbe
strijding in de rij harer zusters met eeie
haar plaats in en mag zij in het aantal I'rot
vaderland terdege
DE STAD EN HET LAND HULST
GROOTE FEESTEN IN VOOR
BEREIDING
DE KONINGIN ZAL 16 AUGUSTUS
DE VESTING BEZOEKEN
Radio Nieuws.
Hoekendijk. Pred. dc:
der Ned. Hei
Muzikale med
J H_ Smit Duyxeni
Wijlen Ds. R. J. W. RUDOLPH
Kort na haar zil
veren jubileum, dat
hij inet kon mee
maken. wijl de eer
ste symptonen van
igestcldheid die
ten
zou
sleepen zich toen
voordeden, leed de
vereeniging een zeer
ernstig verlies door
het overlijden van
haar eminente vice-
voorzitter en invloed
rijke hoofdbestuur-
de Moor, die in
der wijlen Dr. .T. C.
oord en geschrift haar goed recht meer-
lalon op zulk een uitnemende en schriftuur
lijke wijze wist te bepleiten.
Hoevclen haar werk waardeeren en haar
Tormannen achten, zal ongetwijfeld a.s.
Donderdagmiddag ter receptie duidelijk blij
ken.
Gemengd Nieuws.
onzer Zeeuwsche medewerkers meldt
ons:
Er gaat een groot ding gebeuren in Ooste
lijk Zeeuwsch-Vlaandereai. Er suizen alom
door de dorpen cn stad van dit gedeelte
van Nederland blijde feeetgeruchten. Ook
Hulst, de aloude stad maakt zich met de
dorpen van het Hulster Ambacht op, 0111 het
feil te hei-denken, hoe zij in Augustus 1180
van den Graaf van Vlaanderen. Philips van
den Elzas en Vermandous, de oorkonde ont
ving, waarin de eerste stadsrechten aan
Hulst geschonken worden, wat in de
leden tijden veel wilde zeggen. Zulk
Grafelijke keur, als de tolvrijheid was
tuurlijk een begeeronswaardig bezit ei
gevolgen voor het gehucht Hulst waren
ook, dat het onder de bescherming van
kasteelheeren uit het Riddergeslacht der
Maalstede's in den loop der tijden aange
groeid is tot een aanzienlijke buurt, gelegen
aan een natuurlijken waterweg naar de
Ilonte of Weeter-Schelde.
Ofschoon door graaf Philips van den Elzaö
lot stad verheven, werd eerst in 1413 het be
sluit genomen om Hulst, dat tot nog toe al
leen door een gracht was afgesloten, met
wallen en muren te omringen, welk besluit
echter door velerlei rampspoeden eert
de tweede helft der 15de eeuw is voltooid.
Sedert 161S was Hulst in een sterke vesting
herschapen en vanzelf werd nu de stad een
bezeerig lokaas voor den vijand. Afw
lend was de vesting dan «eer in handen
van don Spanjaard, dan weer in handen van
Oranje. Toen echter de vesting in de macht
van Frederik Hendrik was, bieef zij voor
loopig aan Oranje, en wel op zulk een wijz?
dat Koningin Wilhelm ine, bij een vorig be
zoek nog deze woorden sprak: „Ik stel de
warme gevoelens van de Hulster bevolking
ten zeerste op prijs. Voegde, voor meer dan
drie eeuwen, stadhouder Frederik Hendrik
ook deze landstreek tot de vereenigde ge
esten, steeds heeft hare bevolking blijk ge
eeven van onbezweken trouw en aanhanke
lijkheid aan Afijn Stamhuis".
Teneinde die hand weder te versterken,
zrijpt H. M. de herdenking van dit feest
Hulst aan, om de streek weer eens te i
zoeken, waar de dichte nabijheid van België
cn het handelsverkeer met dat land aanlei
ding geven dat de inwoners Belgisch worden
hun doen en laten, maar welke niette-
n groote trouw aan Nederland en haar
Koningshuis toonen. Het is een goede ge
dachte van H. M. nu eens een aantal grens
plaatsen te bezoeken, waar zij anders noo:t
zou zijn gekomen, en waar ook trouwe on
derdanen wonen.
Dat de bevolking het op prijs stelt, dat het
Koninklijk Gezin komt, blijkt wel uit het
feit, dat men allerwege aan het werk is ge
togen, om Neerlands Vorstin op grootsche
wijze te ontvangen. Overal zijn feestcomité'*
bezig en het spreekt vanzelf dat Hulst de
zal spannen. Elk poetstuk dat
zonden wordt, wordt afgestempeld met het
uidelijk verzoek om naa.- Ilulst te komen.
Een sohiitterende optocht wordt in elkaar
gezet, welke voorstelt „De opbloei van Hulst
cn het Hulster Ambacht tijden6 de kruis
tochten". Meer dan 200 figuranten in de
kleurrijke Mtddeleeuwsche gewaden, zullen
deze stoet vormen, welke zijn hoogtepunt
•indt in het feit, dat de graaf van Vlaan
deren acn de bestuurders van het kleine
IIul6t de oorkonde overrijkt. waarbij zij de
Stadrechten ontvangt.
Vervolgens zal ook op onderscheidene da-
Te Willeskop (Utr.) heeft men in het ge
meentehuis ingebroken. Dc polderkas was
wel opengebroken, doch niets werd vermist
Te Wijchen (Gld.) hebben inbrekers op
brutale wijze hun slag geslagen. Nadat zij
eerst in de huizen van drie inwoners had
den ingebroken, waar zij werden verrast en
het hazenpad moesten kiezen, belandden zij
in het huis van notaris Stubbe, waar zij
alles doorzochten. Het lukte den dieven
niet de brandkast te foréeeren. In een kamer
waar een kleinere geldkast stond, hadden zij
meer succes. Daar werd al het geld meege
nomen. Ook een aantal kleine en groote zil
veren voorwerpen maakten zij buit Daar
de vrouw des huizes, die over deze gestolen
geldmiddelen ging, buitenslands is, kon
nog niet worden vastgesteld hoeveel het ge-
stolene bedraagt De politie van Nijmegen
de marechaussee stellen een onderzoek in.
BRANDEN
Bij Blaricum (N.-H.) brak brand uit ln
de bovenste verdieping van een woning aan
den Huizerweg. De dubbele villa, bewoond
door de families Lantema en Degens brand
de geheel uit De inboedel van de familie
L. kon nog voor een gedeelte worden gered.
Ook de inboedel van de zomergasten, die
de benedenverdieping bewoonden, ging ver
loren. De brandweer was spoedig ter plaase
De druk op do waterleiding was echter ge
ring.
Het tramverkeer ondervond eenige vertra
ging. De brand ontstond door het omvallen
van een petroleumtoestel.
Tl M KRO. 8.1
1010.30 Zang do<
10.30 Tijdsei
l« leiden door 1
rrlje Eva I
-i: Godsd ensile half-
lek. 1.15—
I Bi. 15 Muzi
S'.C.R.V. Tijdsein. 2—»
Tijdsein. 4—5 Zi-ken-
>r Ds. J. C. Helders. Em.-
Kerk. wonende te Blltho-
rerking verleenen: de heer
entkunst. kerkor----lb«ge^et-
lel. Uw God t
Eysdei
Wlttpei
I 62 2—9: Rol
ïzang ZO": 1. 6.
8 31—3».
S. 6. Toe-
U 9. 5.— Tijd
en. 5.30—6.30 Uon-
MuxlekYcreeniglnr
rccteur de heer R.
6.40—7.411 Orgel-
iek. 8.— TIJdsc
de heer Piet Halsema.
reel. Handel-progrs
HILVERSUM. (1875 M-). A.V.R.O.
8.01—9.45 Gi
iln. 10—10.15 Morgen
Tijdsein. 12.15—
jrtjo voor de dn mes.
ek. 3.30I Oi
J. H. E.
berichten.
0.— Tljd-
10.30—12 Con<
2.303-30 Gramofoonmu-
■rt. 4—4.30 Een liall uur-
.30—5.30 Muziek. 5.30—6.45
ncert. 6.45—7.15 Gr:
idlo Volks Universlt
ncert. 9—9.15 Zang. 9.15—9.30 Voort*, cc
9.30—9.45 Zang. 9.45—10 Voort*, concert.
10.15—10.30 Voort*, zang.
jncert. 1112 Gramofoonm
—11 Vo
DE KORTS
t de ..MaJ«
ie" dat de
had plaa
i in geslaagd ln
lires een telefoons
5tic". een schip van de „Wht
Engelschc kust naderde Da
ls door m:dd*l van de radio,
tires en Madrid. Te Madrid
oor middel van kabels door
^elsche station te Rugby en
van de radlo-telefonle aan
Land- en Tuinbouw.
NED. HEIDEMAATIJ.
De Ned. Heidemaatij. houdt haar alge
meene vergadering 5 September in den
Stads-Schouwburg te Maastricht De heer A.
B. Brouwer, chef van de afd. visscherijeu
van het departement van Binncnlandsohe
Zaken en Landbouw, hoopt mcdedeelingvn
te doen over: „Het kweeken en uitzotien van
jonge zalmen in Zuid-Limburg", en de heer
R. Lijsten, inspecteur der Maatschappij, over:
„De fruitcultuur in Zuid-Limburg".
Bezoeken worden den volgenden dag ge
bracht aan de vischkweekerij te Gulpen en
een landgoed van de Reg>?uts.
NED. POMOLOGISCHE VEREENIGING.
De Ned. Pomologische Vereeniging, hoofd-
afdeeling Fruitteelt der Ned. Heidemaat
schappij, vergadert 19 Septeml>er te s-Herto-
gcnbosch. Op 20 September wordt een bezoek'
gebracht aan verschillende fruittceltboirij-
ven in het land van Heusden en Al'ena.
gen een Openluchtspel opgevoerd worden,
dat tijdens de kruistochten speelt Dit zal
plaats vinden op het terrein Oud-Hulst bui
ten de dubbele poorL Tevens heeft de Ar
chivaris van Hulst de heer J. Adriaans®,
eon boekwerk geschreven „Gedenkboek van
Hulst 11801930", waarin in 184 bladzijden
de historie der stad i6 vastgelegd.
Wij twijfelen er niet aan of het zal in Huist
enorm druk zijn. Want voor een feestje a
men in die 6treken wel te vinden.
DE EZEL VAN MIJNHEER PIMPELMANS
(Nadruk verboden)
83. Den volgenden dag trok mijnheer Pim
pelmans al vroeg met zijn ezelwagen naar
de markt in de naburige stad; Jodocus liep
er met de zweep naast Gelukkig vonden ze
er gauw een kooper voor en opgelucht
gingen ze met het boemeltreintje naar Ep-
scheuten terug.
S4. „Dat vervoermiddel Is me aleoht beval
len", zei mijnheer Pimpelmans. „Ik probee#
het maar eens met een motorfiets. Ik heb
met die van buurman wel 'n ongeluk gehad,
maar 'n ezel stoot zich geen twee keer aan
denzelfden steen. En 'n ezel ben ik niet Win
lacht daar?"
En meneer Pimpolmans kocht 'n motor*
flets.
EINDE
door ARTHUR E. SOUTHON
(43
Op een afstand van twintig mijlen, te Ikaru, zaten Frank
Rilston en de Fane's op de waranda van de Residentie te dis
cussieeren over de vraag, of de Islam dan wel het Christendom
bestemd zou zijn om den fetisch-cultus in West-Afrika te ver
vangen.
Voor deze mannen, die steelsgewijze langs de Koto kropen, was
de eeuwenoude angst voor de geesten in Afrika reëel, in al
zijn verschrikkelijkheid. Het waren jonge, krachtige kerels, de
bloem van Makindi's eigen volgelingen; groote, woeste mannen,
die eerder geneigd schenen om te pochen op hun onverschrokken
moed in het gevecht of op jacht; maar vannacht maakte het bij
geloof lafaards van hen allen. Ze vreesden voor elk stukje van
het glimmende moeras, en nog meer voor datgene wat ze zou
den zien op de plek, waar een uil had gekrast
Als ze hun neigingen hadden mogen volgen, zouden ze onmid-
dollijk teruggekeerd zijn, teruggereisd naar de veiligheid in
Kw&ndi; maar vrees was hun meesteres, en daarom moesten ze
Voorwaarts.
De man, wiens heesch gefluister de stilte had verbroken, en
die gekrast had in antwoord op het signaal uit het woud, was
feitelijk een vreemdeling voor de anderen. Een paar dagen ge
leden was hij naar Kwandi gekomen, en had daar veel tijd
doorgebracht in gezelschap van jonge menschen. In een dag of
twee had hij zich aangenaam weten te maken bij de jongelui,
speciaal bij een twaalftal van Makindi's trouwste volgelingen.
Een voor een had hij hun vertrouwen gewonnen, waarna hij ze
meegenomen had naar een geheim plekje. Daar had hij eerst
met vele vervloekingen en bedreigingen hen het stilzwijgen op
gelegd, en vervolgens lang en ernstig met hen gesproken.
Hoewel niemand het vermoedde, was hij toch inderdaad Do-
somu, de plaatsvervanger van Tulasi op Mperu. Zijn tegen
woordigheid in Kwandi vormde een onderdeel van het plan van
den halfbloed om een nieuwe poging te wagen om zijn droom
van een groot rijk te verwezenlijken, en zijn innig verlangen
naar wraak te voldoen. Voor elk der uitgelezen mannen was
Dosomu's boodschap dezelfde geweest: dat de halfbloed uit het
geestenland was teruggekeerd en het plan had om zich aan
enkelen te openbaren. Vanwege hun eeden om geheimhouding
eeden, die zij niet durfden breken, wist geen enkele hunner
iets af van de boodschap, die een ander gekregen had. Hun
eerste ontmoeting was vannacht geweest, toen Makindi's ge
heime ontmoeting met Feribo don oplettenden Dosomu de gele
genheid verschaft had, waarop hij zoolang had gewacht om zijn
mannetjes bijeen te brengen, zonder dat Makindi er van wist
Tulasi was zeer 6tellig geweest, zelfs heftig, in zijn orders dat
het jonge opperhoofd absoluut onkundig moest worden gelaten
van wat er geschieden ging. De reden daarvan wist Dosomu
niet, maar de invloed van den halfbloed op hem was zoo groot,
dat hij geleerd had te doen, wat hem was opgedragen, zonder
er over te praten.
Feribo alleen kende de reden. Haar intuïtie was juist geweest,
toen ze zeide, dat de halfbloed met begeerige oogen naar haar
gekeken had.
In de weken, die hij doorgebracht had in het paleis voor de
plotseling voorkomen revolutie, had het zien van haar weerga-
looze schoonheid gevoelens in hem gewekt van het bestaan waar
van da gele man nooit gedroomd had. Haar kjiappe gezichtje,
haar statige gratie, waaraan zo de eerenaam van Bloem van
Kwandi te danken had, had een geweldige indruk gemaakt op
de Keltische natuur, die hij van O'Connell geërfd had. Haar ge
laatskleur was zelfs nog wat lichter dan do zijne, en die wonder
lijke trots van den halfbloed, die hem heimelijk een minachting
deed gevoelen voor alle negervrouwen, werd gestreeld door het
feit, dat hij nu eindelijk een vrouw ontmoet had, die een ge
schikte partij zou zijn voor den zoon van een blanken vader.
Makindi beweerde in vol vertrouwen, dat het eenige gevoel dat
Tulasi ooit gekend had, haat was geweest, en dat was waar ook,
voordat hij Feribo leerde kennen. Als hij haar aankeek in het
paleis, wanneer zij aan haars vaders zijde zat gedurende de
lange keuvelarijen, die ze gedrieën hadden gehad, begon hij te
begrijpen, wat het zeggen wil, als een man liefde gaat gevoelen
voor één speciale vrouw. In die dagen was Tulasi gek van liefde
voor de Bloem van Kwandi. Schijnbaar onbewogen had hij naar
Makindi geluisterd, toen deze jonge man met onmiskenbare wel
sprekendheid had uiteengezet wat Feribo voor hem beteckende,
hoewel hij inwendig een ziedende vulkaan van haat en jalouzie
geweest was.
Maar hoewel de liefde hem gek had gemaakt, was hij toch
verstandig genoeg om te begrijpen, dat zijn eenige kans om des
konings dochter te winnen was: de opstand doen slagen. En
aangezien Makindi een noodzakelijk element was om dat succes
te bereiken, ten minste in het eerste bedrijf, had hij met groote
inspanning niets laten blijken van zijn innerlijke emotie, en
alleen Feribo's vlugwerkende intuïtie had de waarheid vermoed
doch ook zij had het stilzwijgen bewaard uit vrees voor haar
minnaar.
Fane's overrompeling in het Moeras had de revolutie doen mis
lukken, maar ze had Tulasi niet van zijn oogmerk kunnen af
brengen. De droom van een al-zwort-rijk scheen voor altüd ver
loren, en door het verlies daarvan en zijn noodgedwongen vlucht
scheen alle hoop om zich meester te maken van de Bloem van
Kwandi voorgoed verijdeld; maar de halfbloed was een te sterk#
persoonlijkheid om zijn algeheel mislukken te willen erkennen.
De commissaris waande hem dood, maar Tulasi was nog
springlevend, en do schotwond in de arm was binnen veertien
dagen geheel genezen. Hij was rechtuit terug gegaan naar Mperu
en lang, lang had hij daar nagedacht
Hij had genoeg van de intelligentie van een blanke om gedul
dig dc oorzaak van zijn mislukking na te speuren, en eindelijk
was het hem duidelijk geworden, dat ze te wijten was aan een
tactische fout Hij had den commissaris onderschat en hij had
zich vergist door zoo openlijk te rekenen op de hulp van dea
voorn aamsten koning van Karumbana. Hij had moeten beden*
ken, dat de commissaris tal van spionnen bezat vooral in een
plaats van gewicht als Kwandi. Na lang denken beslgpf hij een
nieuwe poging te wagen en hij was ervan overtuigd dat d#
juiste methode om z'n succes te verzekeren was de strengste ga-
heimhouding; hij moest zijn aanhangers over de verschillend#
plaatsen in onderling verband verdeelen en zelf een oogje in t
zeil houden en slechts op het allerlaatste moment in eigen per-
soon ton tooneeie verschijnen, want een plotseling verschijne»
en een onverwachte mobilisatie zou den blanken man in hulp*
loosheid brengen.
Hij mocht dan in het begin grove fouten gemaakt hebN-a,
Harley Fane had evenzeer gefaald. Toen hij de onderdrukte rev*
lutie beschouwde als iets wat nu voorbij was en door zijn to*
staan aan Mary om over te komen, had de commissaris een
groote fout gemaakt bij zijn als afgedaan beschouwen van d#
moeilijkheden in Karumbana, een fout, die tragische rtwultatea
met zich zou slee pen.
v {Wordt vervolgd.} J
