EEN GELE NAPOLEON MAANDAG 4 AUGUSTUS 1930 DERDE BLAD PAG. 7 K. 1, - 5) JNUI 39 60 X O Kerknieuws. ..HET GESCHENK" I „Silvius" schrijft ons: Een van de bloemen die God in het leven 8er menschen bloeien doet, is de waardeo- nng, de toegenegenheid, do gunst van mede- menschen, met name van degenen die ii een bepaalde verhouding tot hem geplaatst zijn; die tot den kring behooren, waarin hij zijn levensroeping heeft te volbrengen; die zijn werk gadeslaan, en in de gelegenheid zijn een oordeel over zijn persoon en arbeid te vellen. En als de bloemen dan bloeien, dan spreekt zich de toegenegenheid en waar deering uit, maar niet alleen zijn het di woorden die vertolken wat innerlijk leeft, ook het geschenk dient om als tastbaar blijk van de achting en liefde te dienen. Ik zeg niet, dat deze dingen niet overdre ven kunnen worden; zeker ze kunnen dreven worden, evenals ze ook veronacht zaamd kunnen worden; maar het is onwe- dersprekelijk- een liefelijk moment in het le ven, als wie jaar en dag vaak in den een- tonigen gang van het leven zijn roeping vol bracht, een dag in zijn leven ziet aanbreken, waarop hij eens bizonder een woord en be wijs van waardcering ontvangen mag. En zoo gaat daar ons oog voorbij de bonte irij van jubilea, herdenkingsdagen, feestda gen, huldigingsplechtigheden, die we dage lijks in de pers vermeld vinden, met al de bijzonderheden die er bij plaats gehad heb ben, ook met de omschrijving van wat ter herinnering werd aangeboden. We kunnen deze bloemen mot verlustiging zien blo.eien, niettegenstaande de bijbel over de geschenken niet bepaald gunstig schijnt te spreken. Want wanneer we lezen in welk verband daar van de geschenken gesproken wordt, dan wordt wel duidelijk, dat ze daar besproken worden in betrekking tot het oefe van gericht, en het handhaven van wat recht en gerechtigheid Immers aan de rechters onder Israël was verboden een geschenk te nemen (Exodus als reden daarvan wordt genoemd dat het „de zienden verblindt", d.w.z. dat het de oogen doet sluiten, dat het er toe leidt, om de zaak der rechtvaardigen te ver- keeren. Zooals van God zelf gezegd wordt (Dcut 10 17) dat Hij „het aangezicht niet aanneemt, noch geschenk ontvangt", zoo staat in het Woord geschreven: „Vervloekt is hij, geschenk neemt, om een ziel, het bloed des onschuldigen te verslaan". Zoo staat het tot oneere van de zonen van Sa il, dat zij „geschenken namen en het recht bogen". Bij dit alles komt het geschenk vóór bij maatschappelijke corruptie, zooals die van oude tijden af bestaan heeft en nog 'tot in onzen tijd telkens weer aan den dag treedt. Dat het geschenk in den eerstgenoemd en in met deze plaatsen der Heilige Schrift, bier genoemd, geen verband behoeft te hou den, blijkt wel daaruit, dat de Schrift zelf gunstigon zin over het geschenk han delt, nl. als bewijs van gunst, eere en hoog achting. (Richt. 6 18, 21, 1 Samuël 10 27). •Trouwens de Wijzen uit het Oosten brachten ook hun geschenken aan den geboren Ko- ViD niop der Joden. Uit dit alles blijkt, dat het 'n fle Heilige Schrift niet uitsluitend voor komt in ongunstigen ~:- >tOC 7nn hooft 7ieh hot Zoo heeft zich het geschenk gehandhaafd j in alle kringen van het volksleven van eeuw tot eeuw. En ook in de Kerkelijke wereld is het ge bruikelijk gebleven. Bij jubilea en andere gelcgcnhedep. En voorzeker mag het dankbaar aanvaard, Stoc lankbaar vooral voor de liefde en de gene genheid die er zich in uitspreekt: als zoo nu dan de behoefte zich doet gevoelen waar- decring te betuigen voor den verrichten arbeid. Maar toch, liicr kan wel een toepassing gemaakt worden. Het is niet anders, er is verschil in de menschen en kringen met wie predikanten ijv. in aanraking komen. Er zijn meergegoeden en maatschappelijk deinen in de gemeente. En nu zijn er wel eenvoudige menschen, 90H die wel eens in een verrassing hun liefde rillen toonen, terwijl rijken er nooit aan er zijn óók rijken die in een oohjllGcnironte het leven van een predikant op lizondcre wijze veraangenamen en voor hun icrsoonlijk of gezinsieven zich niet onbe- uigd laten. Ja, ook al komen er agecn souvenirs voor len dag, wat kan een predikant van bepaal de leden van zijn Gemeente veel genieten, paloor allerlei attenties, die hem bewezen wor- 07si len ,door de ontvangst die hij genieten mag, loor de geneugten vun den omgang, die van ndcre onaanzienlijke eenvoudige leden der jemcentc niet verwacht kunnen worden. En hier is het punt .1at tot voorzichtigheid naant. Gods Woord gaat u;t van den eisch van 00M itrikte rechtvaardigheid. 00M En die moeten wij ook toepassen in heel arbeid der Gemeente. Er zijn zoo veel minder aanzienlijken die an een predikant niet geven kunnen, wat ommigen kunnen, om hun leven te veraan- 0iJt enamen, door omgang, ontvangst, conversa- vriendschap, om niet meer te noemen, i wie een predikant meestal enkel (gees- elijk gesproken) geven moet. En dan vordt door de maatschappelijk leine meestal spoed'ger gevoeld, wanneer pj/( r, zooals zij het uitdrukken, „onderscheidt emaakt wordt". En met eere en liefde ordt daarom gesproken van den predikant ie niet den een achterstelden bij den ander. De zuivere weegschaal, die des rechts, is ook zoo noodig bij de bearbeiding van de Gemeente. Wat Gods Woord zegt van het geschenk dat de oogen van den ziende ver blindt, houdt ook een waardeering in voor het gemeentelijk leven. Laat het dan maar blijven, zooals het gelukkig is, dat het geschenk, als-uiting van liefde de banden bevestigt en weer moed geeft bij de bezwaren van het werk; dat het aanspoort om getrouw te zijn, todat het ge nadeloon door God zelf na 's levens dagtaak geschonken wordt. VAN ARM TOT RIJK 19201930 De lieer P. J. Kuiters, Alg. Secr. van hel Comité tot Hulpverleening aan de Inwen dige Zending in Oostenrijk, schrijft ons: Wanneer wij in ons leven menschen ont moeten, die het vroeger sobertjes hebben ge had en het nu goed hebben, dan kunnen wij ons daarover verheugen. En wanneer wjj rechtstreeks of zijdelings daartoe iets heb ben mogen bijdragen, dan geeft ons dat een gevoel van voldoening en tevredenheid met het bereikte resultaat. Ook ons Nederland- sche volk kan met voldoening terugzien op het verkregen resultaat, bereikt door zijn of fervaardigheid jegens het Oostenrijksche kind in de jaren 1920—1923. Toen ons Comité 10 jaar geleden in con nectie kwam met de Weensche Stadszen- ding, een onder-afdeeling der Oostenrijksche Inwendige Zending, verkeerde deze in den hoogsten nood, terwijl zij het hoofd te bie den had aan een oceaan van ellende, ver oorzaakt door de gevolgen van den wereld oorlog. Vooral in deze periode was het vraagstuk van het kind een der nijpenste cn wat het meeste zorg baarde voor deze organisatie. Maar toen de nood het hoogst was en zij met haar kinderen dreigde dakloos te wor- m, was de redding nabij. Door de ruime toevloeiing van giften uit alle deelen van ons land kon de Weensche Stadszending in het blijvend bezit van prachtig gebouw gesteld worden, hetwelk door ombouw werd ingericht tot:Kinderhuis, waar meer dan 50 kinderen een vriendelijk tehuis vinden. Elke Nederlander, die Wcc- bezoekt, kan zich daarin verlustigen, door een bezoek tc brengen aan „Das Hans in der Sonne", Sonnebergstrasse 3, te Perch- toldsdorf, een dorp in de onmiddellijke na bijheid van Weenen, gemakkelijk te berei ken met de electrische tram No, 58 of 59. En bij dit bezit bleef het niet. Toen bleek, dat het met de kindertreinen naar het bui tenland op het einde liep, was het een Zwit- zersch Comité dat de Weensche Stadszen ding in bezit stelde van een groote vacantio- kolonie, door het aankoopen van het gc- heele gebouwen-complex van de vroegere badplaats „Salzerbad", omvattende 14 groote en kleine gebouwen. Het was ook weer Ne derland, dat in samenwerking met voor noemd Zwitsersch Comité gelden beschik baar stelde om deze gebouwen voor een kinden acantiekolonic in te richten. De na men „Hollander Haus" en „Villa Goesiana", ermeld op twee dezer gebouwen, zijn de blijvende getuigenissen van Nederlandsclic offervaardigheid. Gedurende de twee Pinksterdagen van dit jaar is het 10-jarig bestaan gevierd van dit heerlijk tusschen de bergen gelegen Salzer bad. Uit de feestrede van den Generaal- Seeretaris der Weensche Stadszending, Dr. H. Jacquemar, bleek, dat gedurende de af- geloopen 10 jaren meer dan 10.000 oude cn jonge menschen aldaar zijn opgenomen, waaronder meer dan GOOO kinderen niet 195.000 verblijfdagen, evenzoo 700 door ar beid overspannen Moeders, die nog nimmer daarvoor in de gelegenheid waren ecnige ontspanning in de natuur tc genieten. jBehalve de hiervoren genoemde onbetwis te instellingen voor kinderen en gedeeltelijke moederverzorging heeft deze maand meer genoemde organisatie een groot Ilospiz (Hotel) geopend bevallende 40 kamers, voor zien van de modernste hulpmiddelen der techniek om dit hotel aan de tegenwoordige eischen van het vreemdelingenverkeer te la ten voldoen. Dit laatstgenoemde object is niet tot stand gekomen uit zucht tot liet hebben van steeds meer waardevol bezit, maar hittere noodzakelijkheid. De bedoeling van het in bezit hebben van dit Hospiz is nl. om uit de exploitatiewinst de voornoem de Liefdadigheidswerken in stand te houden n aan hun doen blijvend te laten beant- 'oorden. Zoo vlot en gemakkelijk bet kinderhuis ri de vacantiekolonie het bezit zijn gewor den van de Weensche Stadszending, zooveel te moeilijker is het gegaan met het Ilospiz. Slechts door jarenlangen arbeid met inspan ning van alle krachten is het der Weensche Stadszending gelukt, het grootste gedeelte der som voor aankoop en inrichting bij el kaar te krijgen. Door een niet onbelangrijk bedrag aan leeningen en giften uit Oostenrijk zelf en tevens uit Zwitserland en Duitschland en in de laatste maanden ook uit Nederland is het gelukt het Hospiz zoover in orde te bren gen, dat het voor het reizend publiek deze maand opengesteld kan worden. Waar ons Comité de dringende noodza kelijkheid heeft ingezien de Weensche Stads zending mede aan een zoodanig bedrijf te helpen, hetwelk voldoende baten kan af- erpen om de meergenoemde Instellingen INGEZONDEN MEDEDEELING in stand te houden en het hier een hulp actie betreft, welke verderen steun uit het buitenland tot een minimum reduceert, daar heeft het de vrijheid gevonden de Neder- landsche bevolking nog eenmaal op te wek ken hier de behulpzame hand tc bieden. Het heeft dit op drieërlei wijze gedaan: 1. Door het verspreiden van een 12.000 stuks brochures, waarin de toestand van het Protestantisme in Oostenrijk wordt beschre ven en wat de Weensche Stadszending door hulp uit het buitenland heeft tot stand kun nen brengen. Dit boekje is in hoofdzaak be doeld om op te wekken aan een leening groot f 10.000 tegen 4 ten hoogste 5 pCt. deel te nemen. Uit de in het bezit van het Co mité zijnde gegevens blijkt voldoende, dat het inteekenen op deze leening beslist zon der risico is. 2. Door het verzenden van 3000 circulaires, omschrijvende het mooie kinderwerk van de Weensche Stadszending met verzoek voor het laatst omschreven doel een gift te schen ken. 3. Het verzoek aan 300 Chr. Jongemannen cn Jongedochters Vereenigingen de hun toe gezonden bonboekjes, inhoudende f 14 aan bons, onder hun leden te verkoopen. Ons Comité lioopt van ganscher harte, dat degenen, die een van deze middelen, tot het verkrijgen van het zoo zeer bcnoodigd be drag, in handen krijgen, nog voor eenmaal het hunne daartoe zullen bijdragen. In de maanden Juli en Augustus is nog een tame lijk groot bedrag beslist noodig om de di verse Weensche firma's, welke werkzaam heden aan het Hospiz hebben verricht of leveranties hebben gedaan, te kunnen beta len. Het beschrijven van den grooten invloed, welke het in eigendom hebben van deze be zittingen hoeft op het Evangelisatiewerk der Weensche Stadszending, zou ons te ver voe ren. Zij, die deze ontwikkeling vanaf het be gin hebben meegemaakt, kunnen daarin niets anders zien, dan de onnaspeurlijke wegen Gocls en de scheppende kracht van Zijn genade. Nooit had de Weensche Stads zending, met haar veelomvattende taak in de ruim 2% millioen inwoners tellende reu- zenstad Weenen, kunnen droomen, dat zul ke zoo zeer noodzakelijke hulpmiddelen haar in de schoot zouden vallen. Van onbeteeke- nend kleine organisatie is zij uitgegroeid tot een steeds meer invloedrijke vereeniging. wat zeer zeker aan de uitbreiding en door werking van het Evangelie van Christus in Oostenrijk ten goede komt. Schoolnieuws. LAGER ONDERWIJS HET EOOFDIGE HCOFD. De kwestie tusschen den heer Meijer, boofd der Openbare School tcOudehorno en het Gemeentebestuur van Sehoterland is nog niet uit, zoo meldt de „N. R. Ct.". Men ral zich herinneren, dat dc heer M. niet genegen was de woning hij de school eigendom der gemeente welke steeds door het netrokken hoofd bewoond werd. weer in te huren. Hij huurde een woning in een ander dorp. dat bovendien in een anricro gemeente ligt. Naar aanleiding hiervan wij zigde de gemeenteraad de verordening in dien zin, dat dc schoohvoningen tot ambts woningen werden verklaard cn aan dn hoof den de verplichting werd opgelegd t'rzc etterwoon te betrekken. De afdeeling Heerenveen van het Neder landsch Onderwijzers Genootschap verzocht daarop den heer M. van deze verplichting tc ontheffen, doch de gemeenteraad nam dit erzoek voor kennisgeving aan. De heer Meijer trok zich van dit alles al heel weinig aan, hij heeft de gehuurde woning in liet andere dorp betrokken en woont daar. Maai den nacht brengt hij in de woning bij de school door, waardoor hij, volgens zijn oordcel, gegrond op informatie aldaar metterwoon gevestigd is. En hij voldoet dus aan de voorschriften hem in de verordening opgelegd. Natuurlijk zal hij nu voor beide woningen huur moeten betalen, wat hij er voor over schijnt te hebben. SCHOOL VOOR SOCIAAL WERK. Te Amsterdam krijgt, naar de „Tijd" meldt, de R.-K. School voor Maatschappelijk Werk' die een 2-jarigen cursus had, nu een driejarigen cursus. Er zullen in den vervolge twee jaren aan de theorie gewijd worden, voorts zeven maanden aan dc praktijk, en daarna komen de leerlingen terug om nog vier maanden theoretische lessen te ontvan gen. CHR. B. L. O. Te Utrecht stellen B. en W. den Raad voor, aan het bestuur der Verceniging voor Christelijk Buitengewoon Lager Onderwijs aldaar ten behoeve van een door dit bestuu? gestichte en in stand te houden school kosti loos in bruikleen te geven een twee-klassig houten hulpgebouw, te plaatsen op het schoolterrein aan do Grasstraat, zulks hoven- en behalve het reeds in gebruik gegeven meest links gelegen drieklassig houten hulp schoolgebouw, en hun een eredict te verlee- ncn van f 11.250 ten behoeve van de over plaatsing van dit hulpschoolgebouw van de Joan Rocllstraat naar de Grasstraat, de in richting daarvan cn de noodzakelijke voor zieningen van het schoolterrein. VACANTIECURSUS BINNENVAART Voor den Yacantie-eursus van het On derwijs voor de Binnenvaart, die var. 4 tot 9 Augustus a.s. aan boord van het Instruc- tievaartuig „Prins Hendrik wordt gehou den, bestaat groote belangstelling. Het deze week verschenen orgaan van het Onderwijsfonds voor de Binnenvaart het 'weekblad „De Binnenvaart" is geheel aan den Vacantie-curus gewijd en verschil lende autoriteiten hebben hieraan hun me dewerking verleend. Het nummer opent met een hoofdartikel, waarin voornamelijk het doel van den Va cautie-cursus wordt besproken in verband met den eronomischen toestand van binncnschipperij. EXAMENS EXAMENS-NOTARIAAT 2de VotA Ve^heer G?"Slep'pcllnk tc- Huis Toledo. J. di Oh. Leemhorst mej. X. npee. S. M. J. K. Schell de het EXAMENS-FRANSCHE TAAL echt. 2 Aug:. Akte M. O. A. Geslaapd •ren C. J. A. vnn Kipnen, neskoop; L. ma, Arnhem; en J. F. H. van Mill. Dor drecht. Utrecht. 2 Aiugr. Akte L.O. Geslaagd do heeren J. W. Bergervoet. G. Elankestein, M. A. Goldorman en B. K. Wn K. Huls. Hierdi en cn K. H. Romfln. Utr legersbcrg; W. de Zwar dames .T. A. van Asperc Hooeewlr.d en L. G. van j ivUk)J. Jans- Rott •rs. H am: en d» Ham: T J a Schroeft. Utrecht. W. M. den Ouden. EXAMENS HGOG-DUITSCHE TAAL md.. ion. Kükdui EXAMENS-ENGELSCHE TAAL t recht. 2 Aug. Akte M<VA. Geslaa: - H S M. Macdonald. Ar Hat ch t. 2 at. Rot ug. Ges :rdam 1 L. H. Rümor tgd de heeren T. Schouwenburg en P. F. Lubbing, Amsterdam; J. A. Luykx en K. C. Mevnders. Rotterdam: en de dames T. H. van Aalst v. d. Mei en M. H. Goethem. Am sterdam; S. J. Fetiet. 's-Gravenhage; 9. Z Ponstein. Busstimcn If. Verstegen, Rfenool (G.) EXAMENS-BOEKHOUDEN i Ha •r Ka n; A. Jai K. 2 dam. EXAMENS-NtJVERHEIDSONDERWIJS N f. Gcöx. 2 c is 7-lin afgelot ird beide Grit ff tc Vlis Leeuw de hec J. B. Grit ff E. A. v. d. Velden. "Westervoort en J. Hoogers. Ellecom. Afgew. 5. Breda. Geslaagd de heeren A. A. C. van der Mierden. Tilburg;" F. J. F. Sloven. Oosterhout; G. in 't Veld. Bieda. Afgewezen 5. Geslaagd mej. M. F. B. RUswUk (Z.-H.) 1 t n ge n. Geslaagd de tl; Leens; Y. II. Sennema. Boerakker. Af- laagd dc dames If. M. E. i; I. Zuidweg. Middelburg en de dames S. G. de Jong en U. G. M. Ncnn- stlehl, Rotterdam. Afgewezen 1 ennd. Utrecht. Geslaagd dc hoeren L. de Jongh Amersfoort en Y. van der Molen. Amsterdam. Teruggetrokken 1. Afgewezen 4 candidaten. Zwolle. Getfx. 7 cand. (5 tnnnn.. 2 vr D e n H a mes J. P. A. Kronauer. T. W. vnn H' Dordrecht: A. M. MarlUnse. Am-t.-rC Vriezendorp. Breda, en de heeren M van hout. Stnmpersgat (N.-B.); A F. M K G. T. ThUssen. Xtfmejren: J. Kutsel,. L F. J. Tlggelinan, Breda. A. van dor B. Pil i. Schram dc Jong. 's-Her- togenbosch; L. H. J. SchUns, Mi ------ Stevens. Kerkrade; V. J. M. Welniar, iVesel Roosendaal. EXAMENS-NUTTIGE HANDWERKEN Amsterdam. Geslaagd de di 5tolte en C. Bleker. Amsterdam; •g, Driebergen: M. (N.-H.)G. N- P. Paart- i Vliet, Wagnum M. J. van Dijk. Ie dames X. de Maasland; A. J. C. M. Baak, Hoogmade: E. W Baart Middelhornls; J. M E. Botman. Enk- huizon: L. J. Jansen. Dlrkslar.d: C. P. Mulder. Stellendam: L\ A Reus. G. Greschel Doesburg. Bus- n Eyslnga. Sant- ■t; A. I'riest.-r. V'tjk a. Duin; E. M. Bakker. Haarlem; M. kei. Hoensbroek: H. beiden Eindhoven: B. Rüshouwer. Breda; T. 1 EXAMENS-M.UJJ.0. Kunst en Letteren. CORNELIE VAN ZANTEN 75 JAAR De bekende zang-pacdagoge Cornelia van Zanten vierde Zaterdag haar 75ste verjaar dag in den huize „De Vijverhof" te Bloemen- daal. Er werd 's middags een receptie ge houden welke bezocht werd door tallooze vrienden en oud-leerlingen. Land- en Tuinbouw. DE TUINBOUW IN NOORD-HOLLAND. Men meldt ons uit Broek op Langendijk: Een overzicht geven van dc.- cconomischen toestand van den tuinbouw is ditmaal een troosteloos werk. 't Loopt alles tegen: èn 't gewas èn do prijzen. Alle koolsoorten, incluis de bloemkool, zijn ziek. Nu kunnen enkele koolsoorten nog wel vergroeien, maar met de bloemkool is dit heel anders. Akker na akker „draait van verscheiden velden komt niets terecht. En de prijzen? Van dc bloemkool zijn ze goed, van de kool ver beneden 't middel matige. Een kleine illustratie: Een bouwer veilt een schuit met roode kool: onverkoopbaar; (Te klok loopt door. Den volgenden morgen: idem. Wat kon do man anders doen, dan de kool ergens te water gooien? En zoo gaat het met alles. Ja, 't is waar, wat we dezer dagen van Radio Nieuws. DIXSDAG 5 AUGCSTL'S. HUIZES. (Vóór 6 u. 298 M.. n* 6 u. 1071 M K.R.O. 8.15—9.30 Cor halfuurtje. 12.— Tiid —3 Gramofoonpla 1.30—13 Godsdlei lein. 12.15—1.15 Muziek. 2—3 Vrouwenuurtje. Tijdsein. 6.01—6.30 Cr» oc.ninuziek 6.30—6.40 Koersen. 6.40T.30 Gra- nofoonniusiek. 7.80—S Lezing. 8— Tijdsein. S.'U -11 Concert. 11—12 I'Utenconcert. 12 Tijdsein HILVERSUM. (1873 M VAR A. I— Orgel- 1.30 Gramofoonpla ter Zang. 7.10 Ons hul ichten. 10.10 Mom ichten. 10.30 Z:ekei Tooneel 10— Per! n.VDIO-Ml z HING DOOR rrtljd) zal door den kort-golfzcnder P. L. B. een golflengte van 15.93 Meter weder eec i ziek programma worden uitgezonden. M. M. LindnOfc Lulgl Luzzj; 2. Pur dlecoUJ van J. H Poco Adagio. c. Rondo Chr. Gluck; 7 Am Nu maken Broek op Langendijk en St Pancras nog een betrekkelijk gunstig fi guur. Hier is de teelt van vroege aardappe len van veel belang; èn beschot èn prijzen hiervan vielen mee. Maar «Ie Noordelijke dorpen van den Langendijk? Ze zijn er veel slechter aan toe. Hierbij komt nog. dat op het land tc St. Pancras en veel land te Broek op Lanecn- d.jk tweemaal geoogst wordt; liet land in dc Noordelijke dorpen leent zich hiervoor niet De tomatenbouwers hadden het goed Maar de cultuur in verwarmde kassen t er- keert hier nog in een beginstadium. Alles te zamen genomen: er is zor.; in het hart onzer nijvere tuinders; veler iinnp is nu nog gevestigd op de producten die ze verbouwen in andere streken: Anna Pamv- lowna, Haarlemmermeer, waar de velden nog „meer versch" en dus minder vatbaar voor ziekte zijp. Wij helpen het hopei! Uit het Sociale Leven. Het ledental van het C. N. V. steeg over het tweede kwartaal 1930 met 2981 ca kwam daardoor van «j-ITO op 1 April tot 78.151 op 1 Juli j.l. Daarmede is het C N. V. weer boven hel hoogste punt uitgekomen, dat liet in 1920. in den tijd van hoogconjunctuur h::d bereikt. Op 1 October 1920 werd het hoogste leden cijfer genoteerd. Het bedroeg toen 76.75(3. Daarna is de teruggang ingetreden. Het le dental daalde tot 48.974 leden op :il Decem ber 1925. Een teruggang groot 27.782 leden. In \y2 jaar is deze teruggang dus geheel ingehaald en gaat het C. N. V. daar nu met 1395 boven uit. DE EZEL VAN MIJNHEER PIMPELMANS (ïiadruk verboden) 81. Wat was er gebeurd? De ezel was op z'n eigen houtje langs een omweg naar 't dorp teruggewandeld en had zich daar in een stuk nf tien tuintjes te goed gedaan aan de bloc trien. En daar liet juist woschdag geweest was, had hij meteen een stuk of wat droog lijnen met waschgoed en al meegesleept. 82. Gelukkig droop de tierende menigte gauw nf, nadat mijnheer Pimpelmans beloofd had alles te zullen vftrgoeden. Maar de goeie man schrok zich naar, toen hij 's avonds >1« rekening opmaakte. Een motorfiets, een tentwagen met toèbehooren. waschgoed, enz. enz. „Over de duizend gulden heeft het mor mel me gekost!" riep hij uit. „Maar Hu verkoop ik hem! Uit!" (Wordt Woensdag vervolgd.) door ARTHUR E. SOUTHON (42 „Daaraan hapert het en zal liet in Afrika steeds blijven ha- eren voor het Christendom. „Do Islam maakt den inboorling sterker, juist omdat het een DOrtbouw is op zijn eigen primitieve opvattingen. Zonder eenige 77 erke verheffing van zijn ziclcleven of verandering van zijn oclalc zeden, brengt het hem toch vooruit op den ladder der itwikkeling. U daarentegen brengt een revolutionaire, afbre- L'diendc religie, absoluut ongeschikt voor de geestesgesteldheid 'H l an den primitieven mensch, evenals voor zijn sociale leven. fj;i e sprong die hij maken moet van fetisch-cultus naar Christen- om is te groot voor hem, want hij is door temperament en rergeërfde raseigenschappen van nature conservatief cn een jand van ingrijpende veranderingen. Lf kunt een ziekelijk, on- annelijk Christendom aan enkelen geven en het product is et walgelijke schepsel, dat u in elke kustplaats vinden kunt". ,Dat lijkt plausibel, maar het overtuigt me geenszins", zei ilston glimlachend. „Ik heb er reeds genoeg van gezien, bc- alve dan wat ik erover las, om over elk punt me een duidelijk irdeel te kunnen vormen". „En ik heb er al wel zooveel van gezien, dat ik overtuigd ben, it Harley het bij het rechte eind heeft", bracht Mary op war en toon in het midden. „De negers aan de kust zijn verschrik- elijk; de ruwe boschjesman hier staat oneindig veel hooger dan mecsten van hen; terwijl do Hausa's, die natuurlijk allemaal Dhammedann z'jn, weer vi>M li "Ter riann V?h de hero ncn van Karumbana. Vertel ons eens, waarin u het niet met ons eens is, meneer Rilston. Ik heb altijd gehoopt een zendeling vlak in de buurt te hebben om te zien of hij met gevallen kon ar gumenteeren, inplaats van louter theorie te verkondigen. Rhe- toriek en logica zijn niet altijd hetzelfde, wel?" „Ik wil het probccren, hoewel ik den schijn tegen heb. Om te beginnen hoewel het ongetwijfeld een stap vooruit is, als een zwarte komt tot de erkenning van een god in plaats van zijn veelgodendom, het is toch niet alles. Het karakter van zulk een monotheisme wordt nu opeens een heel belangrijk ding. Het is waar, dat hun geloof in de wreedheden van het fetischisme len deele het resultaat is van hun eigen woestheid, maar het is evenzeer waar, dat die wilde, woeste godheden hen nog wrecder maken; hen stijven in hun wreedheid. Bent u dat niet met me eens?" „Ja; maar ik geloof, dat u de dingen te mooi voorstelt. On langs had ik daarvan in Kwandi nog een mooi voorbeeld. Tot mijn schande moet ik bekennen, dat een doodendans in de mysterieuze omgeving \an een tropisch moeras mc tcnig deed vallen wel een paar eeuwen in cvenzoovele minuten". „Dan zdlt u ook inzien, waarom ik zei, dat het karakter van den ecnen God van den Islam van de grootste beteekenis is voor een volk als wij hier hebben. En daarom vraag ik, hoewel ik het antwoord weet: Is de god der Mohammedanen erop be rekend om de wreedheid uit Afrika te bannen, of zal hij die juist verstevigen? Denk aan zijn oorsprong. Mohammed trachtte het beste in het ondergaande Jodendom en het corrupte Chris tendom zooals hij dat kende, om te vormen in een fijner, meer geestelijke religie maar hij faalde ten ©enenmale, gezien van uit het standpunt van het aantal, toen hij besloot de zedelijke voortreffelijkheid te verkondigen va.n dien God, die voor hem pprcconbjk rei1?! g°\vorden was. IDj slaagde alleen. als hij zijn ideaal wat lager stelde en preekte zijn evangelie van „Dood aan de ongeloovigen", en daarbij speculeerde hij op de lagere verlangens van den mensch. De Islam faalde, toen hij poogde het kwade te beteugelen; hij slaagde, toen hij zijn poging opgaf. Daarin verschilt dc Islam van het Christendom. Dat moet wortelen in het individu, en u zult me moeten toegeven, dat noch Christus noch zijn discipelen ooit hun ideaal verlaagd hebben. Steeds verkoos het verworpen tc worden van do massa boven een trachten om de wereldheerschappij te verkrijgen door het kwade goed te noemen. Wilt u toegeven, dat uw Ilausas hier liever het lagere geloof van Mohammeds, latere leven deelen, dan de meer ethische standaard van diens vroege jaren hoog houden?" „Ja, om eerlijk te zijn ik geloof wel, dat zij er zoo over denken. Maar, Christenen leven ook niet altijd op dc hoogten van hun geloofsleven". „Daarover hebben wij liet nu niet. Dat doet niets ter zake thans. Ik wilde er alleen op wij, n dat dc Islam zijn triomfen gevierd heeft door een beroep te doen op de hartstochten van den niensch, niet door die tc overwinnen. Maar goed, u kent deze menschen beter dan ik. U zegt, dat ze kinderlijk zijn. Inderdaad, maar het zijn geen kinderen. Het zijn mannen; mannen, die meer dan ontwikkeld zijn aan den dierlijken kant van hun bestaan. Daarom vraag ik u: hoe kan een religie, die hun hartstochten respecteert en die welbewust zijn conceptie van een leven na-dit-lcven grondde op die lage hartstochten, ooit werkelijk een leven verheffen?" Fane guf geen antwoord. Daarom vervolgde Rilston: „U sprak over hygiënische wetten, die ongetwijfeld op zich zelf beschouwd voortreffelijk zijn maar ik heb gezien, wat oen gehuichel or in de pracfijk van komt. Ik wil niet meer zeggen dan dat ik bewijzen kan. Maar dit wil ik er wel van zeggen: ik heb mccnige Mohammedaan gezien, die veel vuiler was dan een inboorling hior. Ik zeg niets ten nadcele van de voorschriften zelf. natuurlijk. Ik beweer alleen, dal er in de Islam niet een kracht is, sterk genoeg om te maken daf zijn belijders die uit zichzelf opvolgen". „Maar dan kan ik met evenveel recht zeggen, dat er ook in het Christendom niet een dergelijke innerlijke kracht zit, waardoor de volgelingen van Christus zijn geboden houden", riep Mary uit „Daarin heeft u wellicht gelijk", was zijn antwoord „het oude verwijt van onstandvastigheid der Christenen is dikwijls helaas maar al tc waar. maar dat is altijd dan te wijten aan iels anders dan trouw aan rituecle voorschriften. Hei is meestal zwakheid, onvermogen om het leven in harmonie te hmgen met de werkelijke geestelijke idealen. Ik wil die bcftchuraging niet inbrengen tegen den Islam, omdat zooals ik reeds reide, de Islam metterdaad niet idealistisch is". „Ik geloof, dat Marsden ten slotte nog gelijk zal krijgen zei ze met een beetje wreedaardig lachje, „toen hij bewoenlc dat zendelingen altijd iets cr op weten om hun theorieën sluitend te krijgen". „Komaan, meneer Fane, nu zullen we de rollen eens omkeeren; ik zal mijn veelgesmade roeping verdedigen door u aan te vallen in uw kwaliteit van gouvernementsambtenaar". „Prachtig! Goed beschouwd Is dat een gezonde methode van verdediging Ga uw gang: laat ons eens zien wat u ervan terecht brengt". (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 11