VRIJDAG 1 AUGUSTUS 1930 DERDE BLAD PAG. 9
Na de gebruikelijke opening wordt he
lsloten een voorstel der classicale Vergade
ring van Assen, dat dc Synode lid zal wor
den van den Wereldbond der Kerken, voor
kennisgeving aan te nemen.
In behandeling wordt genomen liet vei-
fclag van den Pensioenraad. Dit gewaagt
tan onverwachte moeilijkheden van de
zijde dier deelnemers, die hij het invoeren
van het Pensioenfonds-reglement verlaging
van premie verkregen op grond van 'te
laag traktement of reeds vroeger getroffen
j. pensioenvoorzieningen. Wanneer dan latei
het tractement verbeterd is, of een loopende
verzekering expireert, weigeren zij aan
vaarding van premie-verhooging; verder
van de zijde van deelnemers, die naar
Indië vertrekken, en ingeval van invalidi-
:ckc
Kerknieuws.
ALGEMEENE SYNODE DER
NED. HERV. KERK
VEERTIENDE ZITTING
telt.
In 1929 traden 6S nieuwe deelnemers (on
der wie 19, die tevoren in gebreke bleven)
luid,oe; deelnemers overleden; S werden
1^3 pensioen trekkend. Het aantal predikanten
beneden 55 jaar, dat in gebreke bleef is
168.. Kr zijn 986 deelnemers, van wie 854
verplichte, 35 vrijwiljige, 89 boven 55 jaar
23 in liet genot van pensioen, 7 recht heb
bend op later intredend pensioen. Uitge
keerd werd f 3989.76 aan 11 weduwen, 3
emiritaats-, 5 invaliditeit^-, cn 2 w cozen-
pensioenen benevens afkoop.
Aan premie is f 211.154.40, (in 1928
f 199.041.77) ontvangen. Dc onkosten waren
f 7204.71, zijnde ongeveer 3.4 procent van
het premiebedrag. Aan rente werd ont
vangen f 33.692.50 (vorig jaar f 24.159.91).
liet kapitaal bedraagt f 824.631.81 aan ef
fecten en prolongatie.
In opdracht der Synode hoeft een samen-
tpreking plaats gehad van de Alg. Syn.
Cómmissie met den Pensioenraad inzake
<le benoeming van een Directeur van den
Pensioenraad. Op grond hiervan advi
seert de Alg. Syn. Commissie, het. inzicht
ia.il de Pensioenraad met betrekking
tut -de benoeming van een Directeur
te aanvaarden, cn dus geen afzonder
lijk functionaris voor het administratief
iyerk te bênoemeh. Aldus wordt besloten.
Mr. C. E. Cost B u d d c te 's-Hage nam
zijn benoeming tot lid van den Pensioen
raad aan.
De heer Bloem rapporteert naar aanlei
ding der door de class, besturen gehouden
besprekingen met verplichte, weigerachtige
deelnemers in liet Pensioenfonds. Deze
Biimensprékingeii hebben resultaat gehad.
Geadviseerd wordt, deze zaak verder in
banden te stellen van den Pensioenraad
om zicli ten dezen in verbinding te stellen
met de class, besturen inzake weigerach
tige predikanten. Door dit rapport blijven
de class, besturen diligent..
In dezen zin wordt besloten,
DHf Van de commissie van Toezicht op de
Weduwen- en Weezenhulpbeurs is ingeko
men de rekening met balans 1929; er is een
kapitaal van f 73.683.89; 54 deelgercchtig-
den (in 192S 51) ontvingen de uitkeering,
die f 43 bedraagt, zijnde 48 procent der
contributie van het vorig jaar: Een cn an-
jder wordt goedgekeurd.
Namens de commissie voor dc conside
raties rapporteert, "dc lieei* Creiner over
en vdorloopig aangenomen wijziging der
irt. 2 en 3 van het. Alg. Rcgl. bedoelende
len onderlingen samenhang der eerste drie
irtikelcn van het Alg. Regl. klaarder tot
o. uitdrukking te brengen en verkeerde ge
volgtrekkingen inzake de verhouding van
liét lidmaatschap der Kerk en het lidmaat
zijn in een bijzondere Gemeente af te
snijden, die zich meermalen hebben vast
gehecht aan de huidige formuleering dier
[artikelen en ook niet zeidon moesten dienon
tot steun van betoogen, die de* plaatselijke
Kerkelijke verplichtingen van tot „De Ne-
derl&ndsche Hervormde Kerk behoorenden"
.(bewoordingen van bet huidige art. 3)
bedoelen in twijfel te trekken.
Bovendien is de nu gekozen redactie dui-
dölijk voor hen, die dit Alg. Regl. in be
paalde gevallen voor burgerrechtelijke con
structies hebben te onderzoeken. De grootst
mogelijke meerderheid der commissie is,
ia overeenstemming met de gunstige ont
vangst dezer wijziging door de kerk, voor
101 vaststelling. Deze wijziging wordt met
16 tegen 3 stemmen aangenomen en in han
den gesteld der commissie voor de eind
redactie om onderworpen te worden aan
de eindstemming der kerk.
De heer S n e e p rapporteert namens de
iclfdc commissie over een voorloopig aan
genomen toevoeging aan art. 5 van hot
Regl. op het hulppredikerschap, noodig om
tft voorkomen, dat door de aanstelling van
oen hulpprediker het Regl. op de- Prerli-
kantstractementen wordt ontdoken. Con
form de conclusie van het rapport, en de
consideratie» der kerk wordt deze toe
voeging vastgesteld en in handen gesteld
der commissie voor dc eindredactie om
onderworpen te worden aan de eindstem
ming der kerk.
De lieer T a m mens rapporteert over een
voorloopig aangenomen wijziging van art..
11 van het Regl. op dc erkenning van
nieuwe gemeenten. Nu na samensprekingen
lusachon de desbetreffende Commissies over
ecnstemiïiing is verkregen over de wensehe-
lijkhcicl, dat bij gemeentevorming in het
VN
INGEZONDEN MEDEDEELING
OVERAL. GEZOCHT
EN TOCH
WELLNEK-ZU-VER SHOW WOKIN 109-Hfc AMOTEROAM
iruitgelóópen
Zuiderzeegebied niet worde
op het recht der Gemeente
maken, hoe zij haar beheer wenscht te re
gelen, is er alle aanleiding, het huidige
art. 11 van dit Regl., dat een dwingend
voorschrift tot benoeming van Kerkvoogden
en Notabelen bevat, te vervangen door de
ruimer gestelde bepaling: „Zoodra een ge
meente erkend is, zorgt hot Class. Bestuur,
dot met den meesten spoed ouderlingen en
diakenert worden beonemd en doet, de ver-
eischte stappen tot aanstelling van beheer
ders van de financiën der gemeente".
De commissie adviseert unaniem tot aan
neming. De bezwaren der Ver. van Kerk
voogden en het Alg. College van Toezicht
worden door de Commissie ongegrond ver
klaard, daar hierin gecnerlei onvriendelijke
daad der Synode is gelegen. De President
wil de gevoeligheid dezer beide beheers-
collegcs ontzien en meent, dat niet de vi-
geerendc bepalingen .hetzelfde effect kan
worden bereikt.
De heer T a kin ens ziet niet in, dat in
het voorstel iets ligt tegen deze beheers-
colleges. Deze kwestie, die er niet in ligt,
is erin gebracht.
Dc lieer Bloem zegt, dat 't protest van
het. Alg. Coll van Toezicht ligt in zijn
opvatting van algeheele scheiding tusschen
Bestuur en Beheer; hij begrijpt 't. bezwaar
niet. daar het. algemeen college een college
van toezicht is en niet tot regeling van het
Beheer.
De heer E i 1 e r t s de Haan zegtelke
gemeente heeft, het recht om zelf te beslis
sen, hoe haar beheer zal zijn; in geen enkel
opzicht, heeft iemand iets willen doen tegen
de lieheerscollcgès; daarom moeten wc niet
wijken: gehandhaafd moet het recht van
elke gemeente. Dc voorloopig aangenomen
wijziging wordt zonder hoofdelijke stem
ming 'definitief vastgesteld en ermede ge
handeld als met dc voorgaande.
Hetzelfde lid rapoprteert over een wijzi
ging der artt 42 en 47 van het Alg. Regl..
oen gevolg van het oordeel der kerk over de
in 1928 voorloopig aangenomen wijziging
•van art 6. Zij neemt de moeilijkheden weg,
die met de dubbelzinnigheid van het woord
„Secundus" in het huidige art. 6 samen
hangen, maar wijkt bovendien (o.a. door
de toevoeging bij art. 42 al. 2) materieel
zóózeer af van het in 1928 voorloopig aan
genomen voorstel, dat de consideration der
Kerk opnieuw dienden te worden ingewon
nen. Ook deze wijziging werd zonder hoofde
lijke stemming definitief vastgesteld.
De heer v. Oever e n brengt rapport, uit
over de voorloopig aangenomen Reglements-
tocvoegingcn; de bedoeling dezer voorstellen
is het bestaan en de taak der Commissie
voor de Diaconale Armenzorg, die reeds
eenigc jaren werkt, in de reglementen vast
te leggen.
Er zijn veel bezwaren in de kerk, vooral
wegens de kosten en het uit handen nomen
van het werk aan de Class. Besturen. Met
alle waardeering voor het werk der Diac.
Commissie wil men deze niet in dc regle
menten vastgelegd zien.
Gezien deze adviezen zijn 4 leden der
Commissie tegen, 2 zijn vóór aanneming. De
voorloopig aangenomen wijziging wordt met
15 tegen 4 stemmen verworpen.
Daarna komen de Synodi Contractac
GEREFORMEERDEN IN HONGARIJE
De Gereformeerde Kerk in Hongarije heeft
na een beraadslaging van negen dagën een
herziening van haar Kerkenorde aangeno
men. Het presbyteriaansch-synodale systeem
met dc beproefde samenwerking van predi
kanten mot ouderlingen en diakenen wérd
gehandhaafd. Daarbij werd uitdrukkelijk in
gevoerd, wat voorheen in de Kerkenorde
ontbrak, dat ambtsdragers cn leden aan de
belijdenisschriften voortaan gebonden zullen
zijn; hierna werden als officieele belijdenis
schriften vastgesteld de tweede Helvetische
belijdenis en de Heidelbergsche catechismus.
Hiermee is dus de Hongaarsche Gerefor
meerde kerk inplaafs van een volkskerk
tot een belijdeniskerk geworden. Het kerke
lijk kiesrecht van de vrouw, dat reeds in
de Kerkenorde opgenomen was voor vrou
wen in gemengde huwelijken werd nu nog
uitdrukkelijk beperkt tojt de vrouwen, die
er bepaald om vragen.
In de organisatie van de „meerdere" ver
gaderingen werden inplaats van de conven
tie of synode de senoraalraad en de districts
raai ingevoerd, de eerste de classis omvat
tende, de tweede dc bissehopsdiocese. Alle
ambtsdragers (natuurlijk met uitzondering
van de predikanten) worden voor 12 jaren
gekozen. Aangaande het aantal stemmen der
Kerken in de meerdere en hoogère vergade
ringen word besloten, dat deze niet alleen
bepaald zullen worden naar het zielental der
Gemeenten, maar ook naar do hoogte van
haar geldelijk budget.
Schoolnieuws.
KERKDIENSTEN VOOR ZIEKEN
Do roomsche kerken in-liet Bisdom Den
Bosch hebben, volgens schrijven van den
bisschop, weer bevoegdheid gekregen gods-
istocfcningen in de kerken te houden
speciaal voor zieleen. Voor eenige jaren is
dat ook al gebeurd en. volgons liet schrij-
„nict zonder vruchten van verhoogden
godsdienstijver, van geestelijken troost en
stichting, van heldhaftig geduld en lijdens
moed en van werkdadigc offervaardige
naastenliefde".
Zieken, die voor anderen eenige gevaar
van besmetting opleveren, of die niet
ders dan in bedden dc oefeningen zouden
kunnen bijwonen, zijn van deelneming uit
gesloten. Ook mogen de zieken niet ii
kerk gevoed worden, als zijnde in strijd
met het decorum van kei;k en plechtigheid.
DE VREDESZONDAG
I-Ict Duitsche „Protestantonblatt" verklaart
zich ernstig tegen den Vredeszondag, dien
men den eersten Zpndag in Augustus wil
vieren. Men heeft'reeds of krijgt binnenkort,
aldus liet blad, den bijbelzondag, den Gus-
taaf-Adolfzondag, den zendingszondag, den
Zondag voor dc inwendige zending, den Zon
dag voor de oecumenische beweging, den
rouwzondag, den grondwetszondag, den
ouder-, den kinder-, den jeugd- en, den
moederzondag en den dierenbesclienvings-
zondag. Neemt men daarbij nog andere Zon
dagen waarop een bijzondere viering plaats
vindt in aanmerking, dan blijkt, dat er bijna
geen gewone Zondagen meer overblijven. En
is het verkeerd, waft neer dc Kerk aan deze
mode-invallen toegeeft, met name ook is het
vieren van den vredeszondag verkeerd, om
dat te dezen opzichte zeer uiteenloopende
beschouwingen bestaan en dus het gevaar
dreigt, dat het debat van pacificisten en
nationalisten naar den kansel verlegd wordt.
„Zak men dan krijgen bijv. dat dc nationa
listen een luisterpost uitzenden naar den
pacificistischen predikant en omgekeerd de
pacifisten er een uitzenden naar den natio
nalistische», tefwijl dan daarna do groene
tafel vervuld wordt van do wederkeerige
aanklachten? Wordt de Vredeszondag niet
een Zondag van grooten onvrede?" Het blad
stelt als leuze voor: „Laat ons den Zondag
voor do Zondagen beschermen!"
Volgens de Zwitsérscho pers, eveneens
door de „N.R.Ct." daarop nageslagen, werd
het voorstel tot een Landsvredeszondag bij
de kantonale Kerkbesturen in stemming ge
bracht met liet resultaat, dat 13 kantoris te
gen, slechts 5 vóór stemden cn 2 niets van
zich lieten hooren.
Spottend voegt, de Duitsche „Reiclisbote"
aan dit debat dn medcdeeling toe. dat op
den jongsten congresdag van de wijnbou
wers in allen ernst de voorslag gemaakt
werd, om bij de kerken moeite to doen
dat een vaderzondag ingevoerd worde,-waar
bij het als gewoonte zal gelden, dat dan
elk kind zijn vader een flesch wijn cadeau
zal doen.
DE AVONTUURLIJKE „EVANGELISTE".
Onze lezers herinneren zich de „romanti-
vontuurlijke eyangeliste Aimee
se,he"
Sempïe Mac Phreson, die in Amerika
volle zalen optreedt, allerwonderlijkste „re
devoeringbn" houdt en doet aan z.g. gebeds
genezing.
Zij heeft met 65 volgelingen een reis naar
het Heilige Land gemaakt en met het
„.Bremen" weer jn New-York aangekomen.
Toen de predikster uit den „Engelentem-
pel" vertrok, was .zij vrij gezet, laat ons
zeggen stevig gebouwd. Maar bij haar t.o-
rugkeor had do „evangelistc" den mode
vorm gekregen: zij was nl. heel wat dunner
geworden, toonde keurig roodgeverfde lip
pen. Voorts had tzij een andere haarkleur
gekregen. Te voor was zij bekend om haai
„schitterend" rood haar, hij haar tèmg
komst bleek dit in liefelijk blond te zijn
verkleurd. Enfin, er zijn in de wereld meei
dingen, die niet kleurvast zijn, zegt de
„Holl. Amerikaan", die een uitvoerig ver
haal van de evangeliste bevat.
Maar Mrs. Aimee kreeg nog 'n ander
zaakje aan de hand. Zij kreeg moeite met
de douanen. Aan belastbare in het buiten
land gekochte en thans meegebrachte go"-
dfiren gaf zij een vvaardo van 40 dollar op.
Maar toen de beambten haar reiskoffers
eens nazagen, sloegen zij dc dame voor 257
dollar aan rechten en boeten aan.
Och ja, ze had vergeten 'n paar japonne
tjes op haar lijstje te zetten!
Maar het preeken en geloofsbidden zal
er straks wel weer evengoed om gaan. Eu
Amerika helpt haar wel weer aan nieuwe
volgelingen. -
Om haar bekeerlingen te doopen, had
madammeke ook nog ettelijke flesschen
.Tordaanwater meegebracht, door haar zelf
geschept. Maar de „gelukkigen", die dut
water op zich gesprenkeld krijgen, zullen
daarvoor duchtig „dokken" moeten. Want
Aimee is als Amerikaansche een echte
kenvrouw. m
MEN ZEGT
•gt, dat de schoolstrijd geëindigd is.
Dat Openbaar en Bijzonder Onderwijs nu rus-
st elkaar kunnen werken, tot heil van
het kind en daarin van land en volk.
Men zegt het......
In Stadskanaal is kortgeleden gehou
den een landdag, uitgaande van „Volksonder-
waarop Prof- Eerdmans heeft gespro
ken. Deze landdag is aangekondigd
soort manifest, dat huis aan huis is verspreid
En in dat manifest wordt al wat leeljjks
zegd van de Christelijke School.
Men oordeele:
„De splitsing en de geldverspilling op
Schoolgebied gaat maar steeds voort. Het
„Evangelie van den haat1' wordt nog maar
steeds uitgestrooid in de kinderharten.
Voor eenige. jaren moesten de kinderen te
Ottingewier schrijven: wij mogen niet met de
kinderen van de openbare school touwtje
springen"-
„Tijdens de verkiezingen gaf een Bijzonder
Schoolhoofd als strafregel op: wij mogen niet
van het Schoolplein loopen, om naar een an
dersdenkende auto te kijken."
Wij zullen het bij deze drie aanhalingen uit
het van gal druipende manifest laten.
De haat tegen het Christelijk Onderwijs uit
zich echter niot alleen door de verspreiding
van dit manifest. Maar op nog veel droeviger
wijze.
Enkele nuchtere feiten, uit deze maand in
Tweede E x 1 o r m o n d, dus juist in
den tijd en in de streek van dien landdag-
Ie. Een gezin nam de kinderen van de Open
bare School en zond ze naar dp Christelijk-
Nationale. (Die kinderen haddon in hun vo
rige woonplaats ook een Chr. School bezocht,
maar sinds ze te 2e Exloërmond woonden,
waren ze weer naar de Openbare School afge
zakt). Nog geen week later vervoegde zich bij
de vrouw (de man was afwezig) de eigenaar
van hun gehuurde woning, tevens gedeeltelijk
werkgever, een groot voorstander van „Volks
derwijs", en wilde ook door het huur-
werkverband pressie oefenen, opdat de kinde
in weer naar de Openbare School zouden
aan, wat tot dusver mislukt is.
2e- Een ander gezin nam ook zijn kind
de Openbare School en zond het naar de Chris
telijke. Ook hier was voorkeur voor het Chris
telijk onderwijs. (Evenals in het eerste geval
behoorden de menschen tot de Baptisten-Ge
meente). Een week later ontving het hoofd
der Chr. School het volgende briefje van den
„Ons meisje komt niet meer bij u op school
vanwege te groote tegenpartij''.
Bij onderzoek bleek, dat de man, die met ma
nufacturen vent, op zijn dagelijksche tochten
zooveel onaangenaamheden moest onderein
den, omdat hij zijn kind naar de Chr- School
gezonden had, dat hij het niet durfde volhou
den, niettegenstaande de aansporing van zijn
vrouw om nu sterk in het geloof te staan, dat
Gods zegen meer zegt dan alle tegenwerking.
Het kind is weer naar de Openbare School
terug on is daar nog.
3e. Een werkman wilde zyn kinderen naar
de Chr. School zenden, omdat hij daar dichtbij
woont. Dus geen principe, maar evenmin Voor
liefde voor de Openbare School- Zijn "/oning-
verhuurder en ten deele werkgever, die van
zijn plannen hoorde, voegde hem toe: „Dan
kun jè bij mij wel opdonderen".
Men zegt, dat :,e Schoolstrijd een einde
heeft genomen.
Men zegtMaar nu de feiten.
SCHOOLDAG OF WASCHDAG?
In den komkommertijd mag toch Wel eens
een keertje in den moppentrommel getast wor
den. We griipen er het volgende uit:
„Schaam je je niet, Jantje, om ongew«sschen
öp school te komen? Ga maar direct weer
naar huis!" zei de onderwijzer.
Den anderen morgen kwam de heele klas
ongewasschen naar school.
zie nergens een eigen stem klinkt, de taal
is geleend en hangt aan elkaar van dichter
lijke gemeenplaatsen; juist dezelfde ken
merken als die van Tollens' maakwerk. Het
zijn soms zelfs bijna dezelfde beelden die er
opvallerr".
Het blad geeft voorts verschillende voor-
beelden en besluit:
„Deze mogen volstaan om aan te geven
met boo weinig scrupules dc hoeren Bloem,
Marsman en Van Duinkerken dc 1'250 aon
Theunis dc Vries hebben geschonken".
Gemengd Nieuws.
Radio Nieuws.
HITZEX.
071 M ^c.r
.lodfdScnf
:59.30 Platwuroncc
Tlfunrljc. 12.IS1.1
olalcn. 23.15 Kir
Z—«.50 r
.tv. 3.—t7*i*l.«
ven dour het «LV «fc - - J-Muik bkorp
mc.-sUT Ernes? Wcllmiui. van liet Uege
K-R.O. ->—
V>np. S.— Tijdsein. 8.01—
iftljdsein en sluitms-
HILVERSUM. (1873 M l.
DE BEROOVING OP HET KONINGSPLEIN
TE AMSTERDAM.
erband met de arrestatie van een per-
erdaclit van medeplichtigheid aan do
gefingeerde berooving van een banklooper
op het Koningsplein te Amsterdam verneemt
„Het Volk" thans, dat deze verdachte is c
zekere I. N., heler van goud en diamant.
t.o zamen met „Bleckc Willem", die
kort na dc berooving op zoo raadselachtige
fijzc overleed, den buit van f öoXHJO,
an D. die wegens deze affaire 4 jaar gevan
genisstraf uitzit, in bewaring hebben gekre
gen.
dit geld moest N. f 1000 uitbetalen aan
|)Uw van P. van D, Toen deze zich
echter bij N. vervoegde om dit geld te ont
vangen, dfted hij of hij nergens vanaf wist
N. probeerde dus den ge he e len buit 'in te
palmen.
Dit kwam ook P. van D., wiens vonnis on
middellijk was geveld, ter oore. Waarschijn
lijk uit wraak zou hij den Officier van
Justitie een bekentenis hebben afgelegd. Hij
wist daarbij aan te toonen, dat hij de ge
roofde f 65.000 aan „Bleekc Willem" en N.
heeft afgedragen in een portiek van een wo
ning, die bij nader aanduidde.
Alhoewel N. hardnekkig ontkent ooit in
relatie te hebben gdstaan met van D. en
dezen nimmer thuis te hebben ontvangen,
kon P. van D. ook in de kleinste finesses
N.'s woning beschrijven.
Neg een derde heler zou hij de zaak be
trokken zijn. wiens spoedig-e arrestatie even
eens venvacht kan worden.
HET DRAMA OP DE VECHT
Volgens „Het Volk" zal vermoedelijk tot
een strafvervolging van een der leden van
het gezelschap, dat aan het schieten was op
de Utrechtsche Vecht en waardoor een Am
sterdammer werd doodgeschoten, worden
overgegaan.
DE KINDERVERLAMMING.
Te Reeuwijk is de roomsche school geslo
ten, daar twee gevallen van kinderverlam
ming zijn waargenomen.
EEN NACHTELIJKE ONTMOETING MET
DE KU-KLUX-KLAN.
Jan van der Vaart schrijft aan „De Volks-
-~A m rïl ou r f o t ocy< fc-nJnGtb -
- Ons huis oen Tehuis. 3.30 T>e
Sluiting.
Kunst cn Letteren.
DE DOMPRIJS VOOR POEZIE.
Van verschillejidc zijden wordt de bekro
ning van Theun dc Vries' „Weslersche
Nachten" bccritiscerd.
Victor E. van Vriesland schrijft in tie
„N.RCt.":
„De bundel van Theun de Vries is, alles
wel beschouwd, wat bloedarm door te wei
nig levenservaring. liet is tenslotte weinig
opmerkelijk. Zeker, dit is in zijn soort kun
dig cn begaafd werk. Stellig niet onbeteeke-
nend. Er gaat echter geen enkele vernieu
wende kracht van uit. terwijl het de be
staande krachten niet op een bijster leven
de, eigen, doorvoelde wijze tesamen bindt."
„Er gaat te weinig kracht van den bun
del uit, dan dat deze toekomst zou hebben*
hij blijft geheel aan de speciale constellatie
der Nederlandsche poëzie in dit tijdvak ge
bonden. Zooals op zekeren leeftijd verjaars
geschenken het karakter eencr vertroosting
beginnen te krijgen, zoo moet onze van ouwe
lijkheid krakende poëzie van thans dezen
prijs als troostprijs voelen".
„De Literaire Gids" drukt een strophe van
Theun do Vries af en daaronder een van
Tollens. Men bespeurt aan de verzeil ter
nauwernood verschil.
„De zaak is, dat in deze bekroonde poc-
DE VERDEELING VAN DEN ZENDTIJD.
In een protestmentinc van de AA'.R O. te
Amsterdam heeft do heer W. Voet ra«»c?-
leeld, dat hij reden had om te zeggen, dal
liü „een blauw stipje aan dc horizon ont
dekte".
Het Hdhl. meent te weten, dat de spre
ker hier doelde op plannen, waarbij het
uict uitgesloten is, dut voor de A.V.R.O. een
betere tijd dan thans zal aanbreken.
de stoet zich om en trok op onze schuil
plaats aan in zig-zag-bewemnr, terwijl de
twee die den stoet sloten vol ri^vthme eeni
ge danspassen uitvoerden, zich tan elkaar
verwijderend, dan weer naar etfcaar toe
gaand. om dan met een hoofdsche buiging
weer uiteen te gaan.
We hebben niet afgevvueht waarheen zich
dc stoet zou begeven.
DOOR HET HEMELVUUR
Tijdens het onweder, dat Woensdagavond,
boven de gemeente Goedereede woedde,
sloeg de bliksem iil den „dom" van de Ned.
Herv. Kerk. Eenige schade werd aange
bracht, doch er ontstond geen brand.
Tc Nieuwe Tongc sloeg dc bliksem in
een boerderij, echter zonder brand te ver
oorzaken.
DOODELIJK MOTORONGELUK
Op den weg van Nijmegen naar Den
Bosch is J. O., logementhouder uit Middel-
buig, met zijn motor geslipt en tegen een
boom geslagen. Dc man was onmiddellijk
dood.
INBREKER GESNAPT.
's Nachts werd door den nachtveiligheids
dienst te Apeldoorn de politie kennis gegeven,
krant" iets over een nachtelijke wandeling dat er een inbreker in de zaak van de firma
'bij Hilversum: Kreyvrborg aan de Hoofdstraat was binnen-
Middcn op den weg bewoog zich een stoet, i gedrongen. By aankomst van de politic vond
De zonderlingen waren gestoken in een pij,dez0 33,1 dt? rij kant van het gebouw een reit
de eene helft in grijze, de andere in bruine I verbrijzeld. Toen zij «loor deze opening bin-
püen, terwijl hun hoofd-was bedekt met een
punt-vorryig hoofddeksel, zoodat bet geheel
den aanblik bood van een troep leden der
beruchte Amerikaansche Ku-klux-klan-secte
Geen enkel geluid steeg uit den troep op,
en wij, die vanuit een boschjo het schouw
spel gadesloegen, popelden van ongeduld
om te zien wat deze zonderling uitgedoste
troep eigenlijk in het 9child voerde. Aan bot
eind van de laan liep een weg, die naar
wij den volgenden morgen konden vaststel
len naar den 's-Gravelandacheweg loopt.
Daar waar de laan ten einde loopt keerde
nengedrongen was ontdekte de politie boven
op een kast liggend een zekeren G., die reeds
vroeger voor een dergelijk feit is veroordeeld.
Hij word gearresteerd
WEER HOLLANDS HE TOERISTEN
GEWOND.
Woensdagavond is tc Wavre in België een
toeristenauto met zeven Nederlandsche toe
risten door het breken van het stuur tegpn een
boom gereden en daarna tegen den muur van
een tuin gebotst. Dc inzittenden werden go-
wond De auto werd vernield.
DE EZEL VAN MIJNHEER PIMPELMANS
(Xadruk verboden)
i9. Toon mijniheer Pimpelmans in Ep-
scheutcn aankwam, was de bul over. Buur
man stond voor zijn tuinhekje en toen hij
hoorde, wat er van z'n motor geworden was.
etond de goeie man te dansen van woede.
„Dat heb je nou met dat uitleenen!" raasde
hij, „je bont 'n knap man, ah je 'm nóg
eens te leen krijgt!" „Wat heb ik aan 'n
verbrande fiets?" blufte mijnheer Pimpci
mans.
80. 't Werd avond, 't werd nacht, en noj
steeds kwam de ezel niet „boven water"
Meur den volgenden morgen riep mijnheer
Pimpelmans, die voor 't mam zat, opeen*
uit: „Wat zullen we nu weer beleven?" Kij
vende vrouwenstemmen on woedende kreten
klonken van butten: „Hela, mijnheer Pin»
polmans, kom or eens uit, als je durft!"
(Wordt Maandag vervolgd).
EEN GELE NAPOLEON
ARTHUR E. SOUTHON
Do koto zelf was vijftien voet dief), en de bodem ervan was
wj dicht beplant met kleine scherpe dorens en bezet met giftige
planten, die liet, onplezierig, ja onmogelijk maakten om er door
[lieen tft gaan. Steil rechtop aan de cindere zijde rees, weer vijftien
[Wet hoog een zondoorbakken leem eft muur.
Wat moesten zo daar uitvoeren? De eenige oplossing, die
Makindi wist, was dat er ergens in dc koto een, geheim pad
loidde naar een even geheime plaats ergens in het diepst van
het boscli.
Overwegend intusschen, dat maanlicht niet hcelemaal ge
schikt was voor dit soort onderzoekingen, gaf Makindi zijn
achtervolging op en kwam hij weer in de stad.
Op zijn weg torug naar de hut, die hij met Nadu deelde, was
jn voorhoofd gefronst. Hij verbeeldde zich, cn terecht, dat hij
i'envecl wist van wat er omging in Kwandi als ieder ander.
Als hoofd van dc jongeren was hij steeds op de hoogte van
alles, hoe gewoon ook. Maar nu was er iets, waarbij twaalf man
nen betroken waren op z'n minst, en waarvan Ifij liiets afwist.
Iö het geheim hadden die een ontmoeting met iemand en do
moeite, die zij zich gaven om het geheim te bewaren, waar
schuwde hem, dat wat zij beoogden, niet goed was.
„Moi*gennacht zal ik mij versteken in het bósch aan de an
dere zijde van do kobo en wachten op hen, die uit de poort ko
men," dacht hij. „Zoo zal ik er wel achter komen, wie deze man-
yöö
nen zijn, die 's nachts wandelen. Het raakt dc veilighe'id van
Kwandi cn aangezien ik een der hoofden ben, raakt het mij ook."
Had hij de gelegenheid gehad de twaalf mannen te volgen,
en^ook gezien wien zij op dio geheime plaats midden in het
woud ontmoetten, dan zou Makindi gevoeld hebben, dat Fane's
overval in het moeras slechts matige belangstelling verdiende
in vergelijking hiermee.
HOOFDSTUK III
ANDERE GODEN
„Harley, het ónmogelijke is gebeurd! Kijk eens, daar komt een
blanke den heuvel op," riep Mary Fane met Uitbundige vreugde.
Fane kwam van bij de tafel in do luchtige binnenkamer van do
leemen Residentie, en ging vlug naast haar staan in de ruime
waranda.
„Wie zou dat zijn. En hoe lang zou hij blijven?" vervolgde ze,
met iets van het gereede welkom en de edelmoedige gastvrijheid
van de kust in haar stem.
„Hij is nog te ver af om positief te onderscheiden, maar ik
ben er heel zeker van dat het niet een der onzen is," zei hij.
„Hoe ter wereld kun je dat nu zeggen?"
„O, de heele snit, de stijl van zijn uitrusting. Wij zorgen er
altijd voor, er prettig en gemakkelijk uit te zien, en deze vent
is in een boel kleinigheden heel anders. Hij heert niet dat offi
cieele cachet, zelfs niet op 'n afstand. En kijk eens naar zijn
dragers. Dat is kennelijk een zootje, dat hier of daar opgepikt
is. Je kunt direct zien, dat het geen „smerissen" zijn. Als hij een
ambtenaar was, hindert niet van welk departement, dan zou hij
tenminste vergezeld zijn van „smerissen" (politie.)"
„Nu, wat denk jij dan dat het voor iemand as.'
„Een mijnonderzoeker of een handelaar, denk ik.'
„Dat zeg je ook niet erg opgewekt," zei ze. „ïk ben reuze-
benieuwd, want hij is onze eerste echte gast en ik heb allang
er naar verlangd dc honneurs te mogen waarnemen in dc Resi
dentie."
„Neen, dk ben er heelemaal niet zoo op gestold," antwoordde
hij open en eerlijk. „Je wist dat het den een of anderen tijd
natuurlijk zoover komen zou. Nu Karumbana onderworpen is,
zal het opengesteld moeten worden voor den handel. Ik geloof
vast, dat er een boel tin zit dn die heuvels hier in de buurt.
Maar ik voed er niets voor dat dio openstelling nu al begint. Ik
zou liever gewild hebben, dat zo daar nog een jaar of w at mee
gewacht hadden, opdat ik in dien tusschentijd orde op zaken had
kunnen stellen. Het civilisatieproces is in den eersten tijd juist
geschikt om opstootjes te verwekken."
Joon ze daar zoo stonden te redeneeren, kwam de vreemdeling
met rassche schreden de heuvel opgewandeld, op den top waar
van de Residentie gebouwd was. Achter hem kwam een rij van
ongeveer twintig dragers dio onbeholpen voortschrompeldcn
met dc zware lasten op hun hoofd.
Naar boven kijkend, zag hij de beide witgekleed© gestalten
op de waranda staan en hij wuifde met zijn hand, terwijl hij mei
een heldere stem de inboorllngengroet in de richting van het
buis schreeuwde:
„Eku-le-o!"
„Gunst nog toe dat is de heer Rilston!" riep Mary uit en
met vlugge sprongen vloog ze de trap af en de breede oprij
lann in. „Dat is een alleraardigste verrassing, meneer Rilston!
Welkom in IkOi-u. Stel je voor, hoe komt u hior! Ik dacht dat
I u in Lagos zat. Mag ik u oven voorstellen; mijn broer. U weel
wel ik heb u verteld, dat hij Commissaris hier is."
„Aangenaam, eindelijk eens met u kennis to kunnen maken,
kapitein Fano" zei Rilston toen de boide mannen elkaar met
fermon handdruk begroetten. „Juffrouw Fane heeft mijn
nieuwsgierigheid in hooge mate gewekt cn ik moot u eerlijk
verklaren, dat. ik allang hoopte u eens te zullen ontmoeten."
„Dank u, dank u. Maar u moet niet alles gcloovcn wat mijn
zusje belieft te vertellen. Ze doet aan holdenveroering, weet ti en
zo bekijkt mij met oogen, die een beetje heel erg fantastisch
zien. Laat uw jongens hun bagage neerzetten. Husein, on/e huis
jongen, zal hen inv kamer wijzen; dan kunnen ze het daar kwijt.
II blijft natuurlijk vannacht hier. Kom hier op de waranda, en
drinkt u eerst iets. dan zullen we intusschen liet water warmen
voor uw bad."
„Wat voert u juist naar Karumbanu? vroeg zij na fwnge
oogcnblikkcn.
„Hier hoop ik mijn werk tc beginnen. Of liever, in Kwandi,"
was hot antwoord. „U hebt dat zeker wel vernomen van den heer
Frinton, mijn chof?" wondde hij zich tot Fane.
„Ja, hij 6chreef me een paar weken geleden om tc vragen of
cr bezwaren waren onzerzijds voor het genootschap, om hier
iemand hecu te sturen. Maar ik moet u vertellen, absoluut niet
verwacht tc hebben, dat u hier zoudt komen."
Rilston merkto een heimelijke verbolgenheid in de stem van
den Commissaris, wat even zijn vreugde om Mary s weerzien
bedierf. Voordat de stilte, die volgde, onaangenaam kon worden,
informeerde ze:
(Wordt vervolgd
