Xk/tkad&i Tojfóee, EEN GELE NAPOLEON VRIJDAG 18 JULI 1930 DERDE BLAD PAG. 9 DE RIJKSMIDDELEN OVERZICHT OVER DE MAAND JUNI De Rijksmiddelen hebben in de afgeloopen maand opgebracht 39.728.105 tegen 39.787.183 in dezelfde maand van het vorig jaar. In totaal bedroegen de Rijksmiddelen in Juni ongeveer ƒ59.000 minder dan verle den jaar. Vergelijkt men de uitkomsten der velschil lende posten van de afgeloopen maand met die van Juni 1929 dan valt op te merken, dat er betrekkelijk heel weinig verschil is in de ontvangsten tussohen verleden jaar en nu. Alleen de post „Successierechten" geeft een aanmerkelijk verschil. Op dezen peet ■werd het vorig jaar ontvangen ƒ3.688.033, thans echter kwam aan successierechten slechts 2-.507.380 binnen, alzoo een nadee- ]ig verschil van 1.180.653. Aan grondbelasting weTd ontvangen 3.933.398 of ƒ32.000 meer dan verleden jaar. De Personeele belasting bracht ƒ3.299.470 in de schatkist of bijna ƒ323.000 méér dan in Juni 1929. Ook de Inkomstenbelasting gaf bevredi gende uitkomst. Zij beliep ƒ4.317.126 en overtrof daardoor de ontvangst van het rig jaar met ƒ28.000. Grondbelasting, personeele beQaeting en inkomstenbelasting brachten tezamen in 6 maanden op ƒ78.557.664 tegen ƒ71.541.934, dus 7 millioen meer dan het vorig jaar. De vermogensbelasting bleef met haar op brengst van 736.629 ongeveer ƒ51.000 bij het vorig jaar ten aohter. Aan dividend- en tantièmebelasting werd ontvangen 2.579.158 of 573.000 meer dan in Juni 1929. Deze gunstige uit/komst heeft echter niet kunnen verhinderen, dat in zes maanden op dezen post toch een half millioen minder werd ontvangen dan verle den jaar. De invoerrechten bedroegen in de afgeloo pen maand ƒ5.008.370 en bleven daardoor 343.000 beneden het vorig jaar. Over 6 maanden gerekend, heeft deze post echter bijna 2 milidoen meer opgebracht dan Het etatistiekrecht beliep in Juni ƒ329.556 of bijna ƒ22.000 minder dan verleden jaar. De accijnzen op zout, geslacht en wijn, brachten resp. op ƒ127.378, ƒ897.220 en ƒ564.668 en bleven daardoor resp. ƒ22.627, 125.130 en 8164 bij het vorig jaar ten achter. Daarentegen overtroffen de accijnzen op gedistilleerd, bier, suiker en tabak met hun opbrengsten van reep. 2.619.581, 1.486.982, ƒ4.141.642 en ƒ2.523.052 de ontvangsten van verleden jaar resp. met 92.025, 346.210, 76.890 en 401.166. De verechillende accijn zen hebben te zsmen in zes maanden ruim 72 millioen opgebracht of 5 millioen meer dan iin 1929. A<an belasting op gouden en zilveren wer ken werd ontvangen 86.488 of 3000 meer dan in Juni 1929. De zegelrechten beliepen in de afgeloo pen imaand ƒ2.262.848 en bleven daardoor 132.000 bij het vorig jaar ten achter. Over zes maanden gerekend, is de ontvangst op deze post ruim ƒ700.000 minder dan in 1929. Bij de registratierechten is de uitkomst in vergelijking met verleden jaar nog veel meer ongunstig. Wel kwamen deze rechten met hun opbrengst in de afgeloopen maand van 1.677.101 ongeveer 42.000 uit boven het vorig jaar, maar in zes maanden werd toch bijna 4 millioen minder ontvangen dan in 1929. De opbrengst der domeinen bedroeg in Juni 186.S85 of 25.000 minder dan het vo rig jaar. Over een half jaar gerekend be droeg de opbrengst der domeinen ƒ2.398.540, of ƒ677.000 meer dan verleden jaar. De Staatsloterij bracht dn de schatkist 167.443. En eindelijk dienen nog de loods gelden vermeld te worden. Deze beliepen ƒ375.622, of ruim ƒ36.000 minder dan in 1929. In 6 maanden evenwel waren de loods gelden ƒ36.000 hoog er dan verleden jaar. De Rijksmiddelen bedroegen dn totaal In het eerste halfjaar 259.742.462 of tien mil lioen meer dan in 1929. En bij vergelijking tus6chen raming en werkelijke ontvangst blijkt, dot de ontvangsten in een half jaar 53Vfc van de jaarraming bedroegen. Er is dus wel reden om te vertrouwen, dat aan het eind d^ jaars de raming zal bereikt worden, maar op een groot overschot va.'t niet te rekenen. N. C. S. V. ZOMERCONFERENTIE TE NUNSPEET DE ZENDING IN CHINA W. FRANSEN JZN. Gister ls te Leeuwarden op 64-jarigen leeftijd overleden de heer W. Fransen Jzn. vroeger aannemer en timmerman aldaar, thans wethouder. De overledene is van 19221929 r.k. lid van de Eerste Kamer geweest en heeft ook zitting gehad in de Provinciale Staten van Friesland, den Hoo- gen Raad van Arbeid en den Middenstands raad. Men schrijft c De derde dag werd aangevangen met een Bijbelbespreking, evenals den vorigen dog gehouden door Prof. Slotemaker de Bruine. Spr. las voor 1 Kor. 12, en knoopte daaraan enkele beschouwingen vast. Van het individu, den enkeling, wendt «pr. zich nu tot het sociale. Er zijn ontzaglijK vele enkelingen, die tesamen de massa vor men. Elk van die enkelingen heeft uiterst gewiohtige taak te vervullen. Ik ben niet gewichtiger, aldus epr., dan de rest. De ander is even goed individu als ik. Dat eerete correctie van tè groot individualisme. Tusschen de leden van die massa bestaat samenhang. Er is interdependentie. Tevens bestaat er een zekere psyohische invloed, besmetting kan men haast zeggen, van het eene lid op het andere. Immers atle indivi duen tesamen vormen één groot organisme. Omgekeerd kan er ook genezing van het ecne lid tot het andere uitgaan. In elk ge val is er interdependentie. Toch is deze massa, uit individuen samengesteld, niet in alle opzichten met een lichaam te vergelij ken. Tusschen deelen van een levend orga nisme bestaat causale samenhang, tusschen individuen niet: de functioneering van levend organisme is veel mechanischer van een uit enkelingen samengestelde massa. Dit solidarisme van 1 Kor. 12 brengt ons het heilige egoïsme. Wat ik uit God leef, dat wordt een zegen voor den ander; wat de ander uit God leeft, dat wordt een zegen voor mij. De morgenaandacht werd gehouden door Prof. P. C. H s u, van YenChing University to Peking. Hij sprak over „De jonge Oostersohe Kerken in het Christendom". Het Engeleöh van den heer Hsu was slecht te verstaan, en daarom fun geerde Dr. H. C. Rutgers als tolk. Een en ander gaf tot veel gelach aanleiding. Prof. Hsu verklaarde diep getroffen te zijn door de ern6t, waarmede het doel dezer conferen tie werd opgevat. Na een korte inleiding gin- spr. over tot zijn eigenlijk onderwerp. Tot oor kort bestond de werkzaamheid der Obineeeche kerk slechts in 't overplanten van West ere che invloeden in China. Thans is dat andere, De Ohineesche kerk is thans t nieuw leven gewekt Tengevolge van de anti-relagieuse en com munistische etroomingen, pLm. 10 jaar ge leden in China merkbaar, heeft de Christe lijke kerk alldaar een gevoeligen klap ge kregen. Wie had van die beweging de schuld? Spr. kan niemand aanwijzen. De bedoeling der missionarissen der 19e eeuw was volkomen oprecht. Het verbaast spr. eigenlijk, dat van die anti-religieuse beweging van 10 jaar ge leden niet een nóg grooter collapse het ge volg is geweest. We hebben nu vooruit r.e zien. En de toekomst belooft alles goeds voor de jonge Oosteradhe kerken. In de laat ste 12 jaren is in China ontstaan de bew ging, die men met de naam „de inheemsch- making van het Christendom" aanduiden kan. Inwendige zending wordt in de laatste tijd op groote schaal toegepast Het doel van deze beweging is >ten eerste in vijf jaar het aantal belijdende Christenen te verdubbelen, ten tweede het gehalte deT Christelijke ge zindheid zoo hoog mogelijk op te voeren. Ten spijt van alle schadelijke invloeden van buiten as niettemin de toekomst voor de jonge Ooeteredhe kerk rooskleurig. Spr. wensClit na te gaan de groote facto ren, die deze Inwendige zending in China beheerechen. In de eerste plaats: wat is inbeemaóhe kerk? Een inheem6che kerk ie die kerk, die het ineest congeniaal ie tot GhineeeCh leven en cultuur en die in het Chinee6ohe volk het verantwoordelijkheids besef wakker roept. Bij het doorvoeren van zulk een inwendige zending dient te worden gezien op het verleden en te worden gedacht aan de groote verantwoordelijkheid', dde deze jonge kerk op zich neemt. De Ohineesche geestelijke en refldgleuse erfenis dient deze kerk te lelden. Van het verfeden neemt zij over: a. de kosmologische overtuiging: b. het groote ethische interesse, de nadruk, die op het zedelijk leven wordt gelegd, en die dn China allerwegen wordt aangetrof fen; INGEZONDEN MEDEDEELING. de, en ootmoed. Uit deze drieëenheid van deugden is het volslagen ontbreken van godsdienstoorlogen in de geschiedenis van China te verklaren. Spr. gaat dan over tot de analyseering van de huidige toestand in China. Hij Iet dan: a. op de groeiende nationalistische bewe ging (het wachtwoord is thans alom: „weg met het kapitalisme!"); b. op een anti-Christelijke beweging. Deze zal haar voortgang hebben, zoolang nog niet het proces der inheemschmaking der Chris telijke kerk geheel voltooid ls; c. op de oeconomische moeilijkheden, waaronder het Chineesche volk gebukt gant (burgeroorlogen met hongersnood als gevolg daarvan). Spr. stelt dan de volgende vragen: Gaat de Chineesche kerk een humani6ti- -sche kerk worden?, d. w. z., zal in haar over wegend de nadruk op het ethische moment gelegd worden? Talrijk zijn de symptomen, die in deze riching wijzen. Gaat de Chineesche kerk een eclecti sche kerk worden? Althans: zal zij blijven terugschrikken voor zelfuitbreiding? Loopt zij niet gevaar, zich in zichzelf op te sluiten en eng-nationalistisch te worden? Bestaa; er niet een reëel gevaar, dat die jonge Chris telijk kerk even geabsorbeerd zal worden door andere geestelijke etroomingen, dat zij althans hear eigen karakter zal verliezen? Spr. gaat dan over tot de beantwoording dezer vragen. Voorop stelt hij het geloof aan een persoonlijk God, zooals Hij Zich in Christus heeft geopenbaard. Dit geloof aan een persoonlijk God heeft het Chineesche volk het mee6t van noode: slechts de Chris telijke kerk kan die boodschap brengen. Daarom legt de jonge OostereChe kerk zich thans sterk toe op de studie van het N. T., speciaal van Jezus' persoon. Waar spr. het heeft over eclecticisme, dient hij terdege onderscheid te maken tus schen het eohte, mechanische, eclecticisme en het dynamische vermogen, aan elke le vende godsdienst eigen, nieuwe elementen te absorbeeren. Zoo zal de jonge Oostereche kerk datgene, wat er uit het verleden goeds overgeleverd is, In zich dienen op te nemen. De Ohineesche kerk, die groeiend is, ie. thans volgens epr., ethisch georiënteerd. Voi- gens hem dient ware religie geen theolo- gieoh argumenteeren en debatteeren te zijn Deze kerk moet zich oprecht haar roeping bewust zijn. Zij moethaaT kracht ontvangen van een waarachtig geloof in een levend God. Daarom dient aan de mystiek een oi vervangbare plaats te worden ingeruimd. Deze nieuwe kerk moet trouw zijn aan het beste, dat haar in de geestelijke erfenis overgeleverd. Dit de geen eng, imperialistisch nationalisme. Echt nationalisme ie inter nationaal, kosmisch. Daarom zal deze jonge OoeteTSche kerk internationaal moeten zijn. Op de basis van eng nationalisme zal zij zich nooit dienen te6tellen. De tijd zal, aldu6 spr., niet verre zijn, dat China zelf zendelingen naar het buitenland zal kunnen uitsturen. afscheid van Mr. N. Stufkens, secretaris der N.C.S.V. De bijeenkomst droeg een officieel karakter. Mr. Stuf kens werd toegesproken door Ds. Tromp, in de kwali teit van vertegenwoordiger eener oudere studentengeneratie. Spr. wees op de groote verdiensten van den scheidenden secretaris en besloot door de dank der geheele N.C.S.V. aan baar vertrekkenden secretaris over te brengen. Voorts spraken nog Dr. H. C. Rutgers, uit naam der secretarissen, en H. We y* lan d, namens de huidige studentengenera tie. Mr. Stufkens dankte de N.C.S.V, .vooi a-eze sympathieke huldebetuiging. De avondbeepreking werd gehou den door dienzelfden Mr, Stufkens, On derwerpt „Christus én de wereld". Steeds weer, aldus spr., wordt de moderne mensdh gekweld door de vraag naar de ver houding van zijn pensoon tot de wereld. En- 'e symptomen wensaht spr. vast te leggen. Geleidelijk komt men terug van het nog kort te voren gehuldigde positivisme. Maar die eenvoudig-zakelijke verhouding tot de we reld zijn we kwijt en terugvindon kunnen haar niet, ondanks al ons zoeken, onze wereld is weer iets wakker gewor- van het besef van het daemonische. En dat niet zonder red-en. Rechtstreeks is dit besef de constatuur in de litteratuur. Maar eeuwig zal de mensoh van het goddelijke gescheiden blijven. Den gedesillusioneerden mensch van te genwoordig moet de machtige Bijbeltaal wel >t in zijn diepste wezen treffen. Hij moét el zien, dat de kosmische visie van den Bijbel grooteciher is dan die ven welk ander boek ook. ,Alzoo Hef had God de wereld": dit heer lijk woord zal ons al ons leed doen vergeten. Hoe kunnen wij sidderen voor een wereld, die door God bemind wordt? Het „Brüder, bleibt derr Erda treu" x) is, uit dezen ge zichtshoek gezien, geen optimistische ge makzucht, maar een uiting van het besef, dat God ons op deze wereld geplant heeft om daar stuk voor stuk onze taak ten einde toe te verrichten. Wij zijn niet gerechtigd een wereld te wallen verlaten, die door Gód zelf met Zijn liefde gekoesterd wordt De dag werd gesloten dooi; Mr. H. Schokking. J). Uitspraak van Blumhardt, Kerknieuws. ALGEMEENE SYNODE DER NED. HERV. KERK Tweede zitting. De President opent met gebed en dankt dc beide kerkelijke hoogleeraren voor hun woord op de Wijdingssamenkomst- Ingekomen is een verzoek van de Stich ting Predikantsfonds Davos om een bij drage. Het moderamen heeft de commissies al dus samengesteld: voor de verslagen der examina en de kerkvisitatie: de heeren v. Krevelen en v. d. Veen; voor de kleine toe lagen: de quaestor-generaal en de heer Qhlen; voor de consideratië-n: de heeren Tammens, Barbas, v. Zwet, Cremer, v. Sneep, v. Oeveren; voor de nieuwe wets voorstellen: de heeren Brouwer, Eilerts dc Haan. Nietneijer, Bloem, te Winkel; voor de stukken ter behandeling de heeren: Knappert, Boonstra, v. d. Meene, v. Zwet, Brandligt, Tijssens, v. Loo. v. d. Veen; voor de Staten van kosten en afschriften van uitspraken de heeren: Tammens en Niemeijer; voor predikantstraktementen en pensioenregeling dc heeren Eilerts de Haaa, te Winkel en Bloem; voor Quotisatie de heeren Barbas en Tijssens; voor Eindredac tie de heeren Knappert en Eilerts de Haan. De vice-president rapporteert over de hem verleende opdracht tot het nagaan der re gisters van ingekomen en uitgegane stuk ken van den secretaris. Het aantal ingeko men stukken, 1853, is meer, dat der uit gegane, 2096, is minder dan het vorig jaar, het totaal hooger. De president zegt den secretaris dank voor rijn omvangrijken arbeid. Uitgeloot worden twee contractae. Eén in zake "het hooger beroep van een besluit van het Prov. Kerkbestuur van N.-Brabant met Limburg, Ingesteld door het Classicaal Be stuur van Eindhoven, die aldus wordt sa mengesteld: voorzitter de vice-pres.; prae- adviscur Prof. Dr. Knappert; Eilerts do Haan. van de Meone, Tammens, Bloem, Boonstra, Brandligt, Sneep, Ohlen, v. d. Veen. De tweede voor een hooger beroep van een besluit van het Classikaal Bestuur van Franeker, ingesteld door leden der gemeen te Wommels, I-Iydaard: voorz. de vice-pres.; prac-adviseur Prof. Dr. Brouwer; Barbas; Niemeyer, v. Zwet, Cremer, Bloem, Brand ligt, v. Oeveren. van der Veen, v. Loo. De heer v. d. Veen dient een voorstel in tot herziening der kerkelijke formulieren ten deele wat den vorm, ten deele wat den inhoud betreft, vooral inzake het Huwelijks formulier, door eene commissie te benoemen met de opdracht, deze zaak te overwegen, c.q. concepten voor nieuwe formulieren sa men te stellen en deze ter beoordeeling aan do Synode voor te leggen. Prof. Dr. Knappert heeft een voorstel tot wetswijziging inzake de toelating .van vrouwelijke predikanten. In behandeling komen de finantieele aan gelegenheden in het algemeen. Besloten wordt, den quaestor-generaal te déchar- geeren van zijn gevoerd beheer over 1929 en hem te verzoeken, zich weder met het beheer te blijven belasten; dit laatste zal ook den sccundant van den quaestor-gene raal worden gevraagd. De achterstallige quota bedragen f 13.511.50 (over 1929 f 3499.50). De Syn. Commissie stelt voor, van de toegekende subsidie uit do verschillende fondsen de bedragen af te houden, die de begunstigde gemeenten aan ■quota schuldig zijn gebleven. Kennis genomen wordt van de werkzaam heden der Commissie voor de corresponden tie met de Buitenlandsche Kerken. De Pres. doet mededeeling, dat vijf antwoorden zijn ingekomen op de vraag ter samenroeping der verschillende kerken tot een vergade ring. waarheen zij hare afgevaardigden zen den om de verdere plannen ten opzichte van >t werk van Stockholm te bespreken. Tot ondersteuning der Kerv. Kerken ln Litauen zal aan de Reform'.rte Kirche met zetel te Birzay f 500 worden gezonden. Uit de fondsen voor 't noodlijdend Protestantisms in Europa zijn bijdragen toegekend voor den Ned. predikant te Davos, de Russische vluchtelingen, restauratie der kerk te Jozef.*- berg (Lwow) Polen, den kerkbouw der Duit- sche Ev. gem. te Athene, herstel der pas torie op St. Maarten, de Belg. Zendingskerk alsook voor het jaarboek der „geselischaft für die Geschichtc deB ProL in Oesterreich". Uit de exploitatie-rekening van het week blad der N. H. kerk blijkt dat de ontvang sten en uitgaven zijn f 5969.88 met de bato van f 628.45 voor de Alg. Wed. Beurs. Uit gaven en inkomsten waren onderscheiden lijk f 1051 en f 951 hooger dan het vorig jaar. Dit jaar is het blad geregeld weke lijks verschenen. In den namiddag werden commissie-ver gaderingen gehouden. DE JODENPROGROMS IN ROEMENIE Een gedeelte van de platgebrande Jodenbuurt te Borsa Tn Boementt VEREENIGING „VREDEHEIM\ Deze vereeniging hield haar ledenvergade ring in de Ned. Herv. Kerk te Oostvoorne. Nadat de voorzitter, Mr. F. A.Nelemans uit Rotterdam, de vergadering met gebed had geopend, deelde hy in een kort woord medo, dat hoewel de Vereeniging bewezen heeft, in een groote behoefte te voorzien (alle plaatsen in haar „Tehuis" te Rockanje zyn nl. bezot) de inkomsten nu niet bepaald reden tot tevre denheid kunnen geven. Van de 1400 diaconieën zqn er slechts 400, die de vereeniging door haar lidmaatschap steunen, waarom spr. er dan ook met klem op aandrong, een krachtige propaganda te voeren. Daarop bracht de heer D. Schneider het jaarverslag uit, waarin hy o.m. memoreerde dat de vereeniging „Vredeheim" gevestigd te Utrecht zich ten doel stelt behartiging der be langen en tydelijke of duurzame verzorging van ouden van dagen die door diaconiean oi andere instellingen van weldadigheid mits de ze deel uitmaken van of in verband staan met de Ned. Hervormde Kerk, aan haar zorg zijn toevertrouwd of worden aanbevolen, en die door doop of belijdenis tof deze kerk behooren (art. 1 Statuten). Voorts werd melding ge maakt van het betuigen van warmen dank aan het personeel van het Tehus, inzonderheid aan de bekwame directrice mej. H. J. v. Eede en den geneesheer Drs. J. H. v. Soest. Elke diaconie kan als lid toetreden voor een minimumbedrag van f 4 per jaar per predi kantsplaats. Thans was het woord aan den penningmees ter, de heer J. v. d. Tempel uit Schiedam. Het bleek hoe zeer verhooging der inkomsten nood zakelijk is. Zoo werden b.v. de verpleeggelden reeds noodgedwongen verhoogd en resp. ge bracht op f 575, f 625 en f 700—f 900 per in wonende per jaar. Door den secretaris werden daarna de diaco nieën van Oostvoorne en Overschie aangezocht zitting te willen nemen in de commissie belast met het nazien der boeken van den penning meester voor het komende jaar. Beiden ver klaarden zich hiertoe bereid. Na afloop der verkiezingen, waarvan wij hieronder den uitslag geven, sloot Ds. Brin kerink uit Oostvoorne deze vergadering met dankgebed. Hierop werd door het bestuur in het Tehuis te Rockanje de thee aangeboden en de gele genheid gegeven de inrichting te bezichtigen, waarvan door velen gebruik werd gemaakt. Het bestuur der vereeniging is thans samen gesteld uit de volgende heeren: Mr. F. A. Nelemans, voorzitter; D. Schnei der, secretaris; J. v. d. Tempel, penningmees ter; Dr. H. A. Fonteyn Kuypers, Ds. C. Brin kerink, E. Rykee, P. v. d. Vlies, A. H. S. Ste- merding, J. v. Soest, FRISSCHE IDEEEN. Prof. Dr. V. Hepp, die, zooals men weet, een reis maakte naar Amerika, vertelt in „De Reform a tie" van zijn „Indrukken" op Zaterdag £9 Maart te New York: „Op reis naar Princeton openbaarde Amerika zich voor mij opnieuw als het land der verrassingen. In het Pennsylvania- stationwerd Ik getroffen door schitte rend orgelspol. De hooge hal met zijn prach tige akoestiek leende zich tot zulk een muziekuitvoering uitnemend. Geen radio installatie zond dit orgelconcert uit, maar op een dor galerijen stond en heusch orgel, dat bespeeld werd door een virtuoos. Op zijn program stond alleen klassieke muziek afgewisseld met een geestelijk lied. Zoo werd b.v. ten gehoore gebracht het ook ten onzent overbekende „The holy City". En het was alsof een weldadige rust over de reizi gers kwam. Velen stonden tot kort vóór liet vertrek van hun trein stil te luisteren, liet was hun aan te zien, dat zij genoten. Wie zou er in Europa op zulk een gedachte zijn gekomen? De Nedcrlnndsche stations leenen er zich niet zoo toe. Maar in het buitenland, b.v. in Antwerpen, waar men ook zulk een hal heeft, al is die niet van Ameiikaansche afmeting, zou het wel kunnen. Een eigen aardig volk, de Amerikanen. Telkens wordt men gefrappeerd door zijn frissrhe ideeën". Jan Zwart neemt dit in „De Harp" onder zijn rubriek „Mixturen" over en schrijft erbij: „En toch" moeten we ons door 'Amerika om z'n frissche ideeën niet 51 te zeer laten frappeeren, vooral niet met wat historisch besef. Want „frissche ideeën" hadden onze Vaderen al in de 16e en 17e eeuw ten op zichte van de orgels en hunne publieke be speling natuurlijk niet in de stations maar in de kerken! Gewoonlijk was daar alle dagen veel van wat toen bcau-monde. bussiness en globe-trolter was, bijeen, vooral „by ongestuymigheyd des lochts": eerzame burgers, doorreizende vroemdolingeh, nijvere Radio Nieuws. Zate-rdng 10 JulL HUTZES (298 M.. na 12.15 uur 107i MY KRO. 8 15980 PUtenconcert. 11.30—12 Godsdienst.* Halfuurtje. 12 Tlldseln. 1212 15 Oramofoon. 12.15—1.14 Lunchmuiick. 1.152 Nieuw; 15 Kinderuurtje. Onderwei io 0 Tüdse Gr«- $.01—6.10 Spreker: Jaap Val land i P*ll $.55—7.15 Jourr den heer Paul de Waart. 7.x» 7.308 Spreekster; Mevr. v. i«rp: „fchoonheldszorif ln HMHH 9.30 N'leuwiber. 9.3010.80 Vervolg Concert. 10.30J0.40 Optre den van den neer J. Verheyden. declamator. lu.40 —11 Muaiek. 11—12 Gramofion. HILVERSUM (1875 M) VPRO. 10 Morgenwij ding VARA. 12 Politleberlchttn 12.15 Graniofooti 2 VAHA liedjes. 2.40 Concert. 4.10 Voor onze amateur-fotografen. 4.40 VARA-varla. 6 D« nieuwste gramofoonplaten. 5.20 Bh de pomp. ffiÉjuide Kleppoi 7.45 Politieberichte! irdracht. 9.30 Vervolg concert. 10 Pers ten. 10.10 Muzikale af.r- - v. - t. 11 Muzikale attractie. ÏT.16 Gramofotn, zakenlui "tot zelfs „brooddronkene kinde ren" toe. Om die allen „aen te trecken endé te locken" en ze „door middel van dien uyt herbergen en laveernen te houden", lieten de magistraten hun stadsorgels bespelen. Zoo men ziet: in Amerika dus geen nieuws onder de zon, al komt liet ons nog zoo kers- versch voor. 't Is echter wel lammer, dat vooral onzd kerkelijke autoriteiten de heugenis verloren hebben aan eigen verleden, dat vlak na de Reformatie vol was van verrassingen en frissche ideeën op allerlei gebied, mei het minst op dat van wetenschap en kunst. Drong dit bewustzijn rog eens door, wié weet hoe spoedig dan weer kerken open gingen om „met een statigh geschal vatf orgelpijpen", duizenden en duizenden „aen te trecken en de te lorken" tot de vroegere orgelspeltraditie der 10e en 17e eeuwsche wandel kerken. Een frisch idee, dat misschien wat Amerl- kaansoh zou lijken, maar in werkelijkheid Oud-Hollandsoh zou blijken te zijn. Leger en Vloot. MIN. DECKERS BIJ DE VIERDAAGSCHB De minister van Defensie Dr. Deckera heeft zich hedenochtend, vergezeld van dftn chef van de afdeeling generale staf, luit, kolonel baron van Voorst tot Voorst en 's-ministers adjudant, luitenant ter zeg le klasse Heydt, te Nijmegen de inter, nationale afstandsmarsrhen bijgewoond en was tegenwoordig bij de uitreiking van de herinneringskruisen. Land- en Tuinbouw. NIET AANGEVEN VAN MOND- EN KLAUWZEER In een gemeente, gelegen in het gedeelta van Nederland behoorende tot een der afge sloten kringen, waar dus mond- en klauwzeer nog slechts sporadisch voorkomt, moest pro ces-verbaal worden opgemaakt tegen den voorzitter van den Provincialen Bond van Veehouders wegens het niet aangeven wan uitbreken dèr liekte onder zyn vee. Tegen een wethouder van dezelfde gemeente werd oven eens proces-verbaal opgemaakt wegens te laat aangeven en wegens frauduleus vervoer van ziek vee, AARDAPPELEN Te Oude-Tonge worden de te relde staande eigenheimer - aardappelen opgekocht voor f 250 f 300 per gemet, l door ARTHUR E. SOUTHON. (30 „Ik ben benieuwd, wat ze nu zal doen," vervolgde Feribo. „Een van des konings vrouwen verteldo mij, dat haar gezicht onheil spellend was, toen ze naar buiten liepen en ik ben heusch be vreesd voor mijn vader. Daarom vroeg ik je hier te willen komen, Makindi, geliefde, pleit voor den koning bij Nadu. Zeg haar, dat de gele man hem heeft betooverd en dat hij tegen haar even vreemd doet als tegen mij. Vertel haar, dat het wel zal overgaan, en bezweer haar bij haar liefde voor jou, dat ze niet de wraak van Shango zal inroepen over mijn vader." Terwijl Feribo in spanning zat, wat de sluwe priesteres zou doen en het heimelijk uur met Makindi benutte om te pleiten voor den verdwaasden vorst, was Nadu in actie. Vlak na het aanbreken van den dag, bcroiktcn zij en Balo het kamp van Fane, on met een paar korte zinnetjes had ze hem verteld, dat het offer zou gebracht worden ln dien nacht op de offerplaats bij het Moeras en had zij haar geleide aangeboden aan de politie. Fane was te verstandig om haar te vragen naar do ooi-zaak van haar vriendelijke bejegening. Ook zonder dat het hem gezegd was, wist hij wel, dat daar jalouzle achter stak, de jalouzie van naijverige priesters, die al eeuwenlang de stammen verdeeld hield. Daarom vroeg hij eenvoudig: #Hoe lang is het van hier naar het Moeras, en wanneer zullen we gaan" nu, of moeten we wachten tot het donker wordt?" „De korste weg is vier uur, maar velen zullen dien weg van daag betreden", antwoordde de oude vrouw. „Er is echter een ander pad door het Moeras, dat ik alleen ken, want vele malen heb ik daar in oude tijden den goden mijn offers gebracht De weg derwaarts is lang, en we moeten nu gaan, als we op tijd willen zijn om den gelen hond te treffen." Na een haastig ontbijt vertrokken ze. De politiemannen waren in de wolken door het vooruitzicht op activiteit na dat lange vervelende waohten, en Fane deelde van gansclier harte hun gevoelens. Tegelijkertijd evenwel voelde hij zich toch niet al te zeer op zijn gemak. Balo had hem namelijk verteld, dat de priesteres den vorigen avond hun gesprek bij de poel had afgeluisterd, en zij zeer toe genegen was aan Makindi, een van de leiders van den opstand. Als het aanbod «om hem te brengen naar de heilige plaats maar eerlijk gemeend was! Hij was geneigd om het te gelooven. Maar het kon ook oen knappe poging zijn om hem uit de koers te brengen; om hem te laten verongelukken midden in het MoerasDaarom volgde hij Nadu op den voet, en was hij goed op zijn qui-vive. Het was al reeds na den noen, toen ze bij het Moeras aan kwamen, en keken over deszolfs uitgestrekte, onbetllde opper vlakte. Op een afstand leek het louter een ondoorwaadbaar wir war van vruchtbaar struikgewas, alleen hierin verschillend van het overige oerwoud, dat er geen hooge bocmcn ingroeiden. Maar een blik op den grond dood zien, dat de bodem nat en vochtig was. Eén stap buiten het pad, dat het Moeras omzoomde en een dikke, olieachtige brei sypelde naar boven, een zure stank verspreidend. aWaar is hot pad, waar je van sprak?" „S'Iet ver van hier. Het pad vanaf Kwandl leidt herwaarts van de andere zijde." Vijf minuten later hield Nadu stil en wees op een opeying in het struikgewas. „Hier is het pad." Fane boduidde haar, dat zij vooruit moest lóopen. Hij volgde en de politie drukte nauwlettend zijn voetspoor. Aldra viel do betooverijig van dit geheimzinnig oord op hen, en het vreemde doodsche zwijgen werkte op hun zenuwen. Geen vogel noch eenlg ander creatuur scheen in deze pool te leven. Het ecnige geluid, dat de drukkende stilte verbrak, was het zuigende geklok van hun voeten op den vochtigen bodem, en de zware adem haling der nerveuze mannen. Ze wandelden letterlijk door geloof, want er was niet de minste aanduiding van een pad. Toch leidde de priesteres hen zonder aarzeling, nu eens afbuigend naar rechts, dan naar links, soms zelfs schijnbaar op haar schreden terugkeerend. Dat het pad Inderdaad boetond. was duidelijk, want hoewel hun voeten tot de enkels in den modderigen grond wegzakten bij iedere stap, toch werd hun gewicht gedragen. Nog voor ze een kwartier in deze vrceselijke plaats haddon vertoefd, begreep Fone dat ze waren overgeleverd aan de genade van hun vreemde geleidster. Dood, in een afgrijselijke gestalte, dreigde aan weerszijden van het pad en als zo hen wilde verraden, zou niemand levend ont komen. Bij de gedaohte aan het feit, dat zij de priesteres was, wier practijken hij had doen beëindigen, en dat ze steeds onom wonden haar misnoegen jegens hem had getoond, greep hij haar bij de slippen van haar blauwe gewaad een Instinctief gebaar, om er zeker van te zijn, dat zij mee zou omkomen, als ze hem in het verderf wilde storten.- „Kini? Ah! De blanke man vreest! Dc dood is niet mooi, als hij dreigt in een moeras, hè?" riep ze grimmig. f „Loop door!" beval hij streng. Meer dan een uur lang volgden zij de wendingen van dal onzichtbare pad, en Fane was vol bewondering voor hot ge- heugen van de inboor!ingc, waarmee zij haar weg vervolgde, zoo zeker en veilig. Eindelijk werd een zucht van verlichting geslaakt De schaduw van dc hooge boomen vie! over hen en do Ilausa's wisten, dat het eind van den gevaarlijken tocht daar was. Weldra voelden ze vasten grond onder dc voeten. Het was een eilandje van ongeveer honderd meter in middellijn, in hel midden waarvan drie enorme katoonboomen stonden, en aan de „parigun" boomen wist Fane, dat hij zich bevond op de heiliga offerplaats. Hm oorsto <!eel van Nadu'» vciWl blek l«n miiwtt ««jirheld geweest te zijn. Hij liet haar achter onder bewaking van AchmedJjan zelf maakte hij con kleine doch nauwgezette ontdekking-tocht over het eiland, om tc zien of er ook onraad was. Maar zoover htf bespeurde, was het gehéél verlaten. Tot Nadu terugkeerend zei hij: „Waar is nu dat andere pad, dat naar Kwandi leidt?" Wijzend naar het andere eind van het eiland, toonde se hem een flauw, maar ten slotte toch wel te onderscheidon spoor en zei: „Dit Is eon pad. dat iedereen nog wel kan vinden ovendag, al» men maar voorzichtig loopt on niet hang is voor boozo geesten of voor de zielen der afgestorvenen. Alleen de hoogste priesteres in den Shango cultus kent het pad, waarlangs wij gekomen zijn cn ik ben de eenige overlevende, die het bestaan ervan weet. En cr is ook geen andere weg: daarlangs moet men komen» of men komt er niet." IWordt vervolgd# j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 9