Niet meer dan 0,087 LITER BENZINE CHEVROLET TRUCKS A. J. STALLING A CHEVROLET - PONTIAC - OAKLAND - 6. M. G. TRUCKS EEN GELE NAPOLEON DINSDAG 15 JMÜ 193G DERDE BLAD PAG. 9 NEDERLANDSCHE INVLOED IN AMERIKA') KENTERING DER OPENBARE MEENING. ARBEID DER NIEUWE GENERATIE. De Nederlanders der zeventiende eeuw hebben een gewichtig aandeel gehad in de ontsluiting der nieuwe wereld. Hebben de Engelsche „cavaliers" den grond gelegd voor den landbouw der Z u i d e I ij k e sta ten en de pelgrims en puriteinen vooi Amerikaansche geleerdheid en nijverheid van het Noorden, de Hollanders waren de stichters van Nieuw-Amsterdam cn heb ben dus een aanvang gemaakt in het cen trum met den handel. Het is geen wonder, dat de afstammelin gen der oude Knickerbockers nog steeds jaarlijköohe festijnen aanrichten om de vestiging van New York te herdenken, en dat zelfs verder het Westen in Knicker bocker clubs worden opgericht door Hol landsche Amerikanen, die trotsch zijv op hun afkomst, en tooh is de invloed van Stuyvesant en de zijnen een punt van debat geworden. Op een gedenkplaat aan den muur der Engelsch Gereformeerde Kerk in het Bagijnhof te Amsterdam leest men, dat de pelgrimvadens en de Nederlanders, die zich in New York vestigden, „vele instellin gen uit Holland hebben overgeplant" in de nieuwe wereld en daardoor aan die wereld een „distinctief karakter" hebben geschon ken. Dit opeohrift draagt het jaartal 1927, doch vertegenwoordigt het sentiment van mannen als Motley, Griffis en Douglas Campbell, aan wie het te danken is, dat vroeger in Amerika verkondigd werd, dat de republikeinsche regeeringsvorm, de de mocratische geest, de kostelooze openbare school en de New Yorksche cultuur groo- tendeels verschuldigd waren aan de zeven- tiende-eeuwsche Nederlanders. Deze theorie is zoo geweldig aangevallen door de his tori e-kenners van de Universi teit van Pennsylvanië, dat men tot ongeveer 1925 niet veel goeds van Nederland gelezen heeft in de Amerikaansche schoolboeken. Men wilde nog wel erkennen, dat men aan Nederland te danken had twee nationale feestdagen, Dankdag en Sint Nicolaas de laatste gevierd op Kerstmis doch voor het overige maakte men zich wijs, dat de bekende Rip van Winckle uit de schets m van Washington Irving, een figuur, die twintig jaren noodig had om zijn roes in de bergen uit te slapen en altijd bij zijn tijd achteraan kwam een typisch voorbeeld was van de Hollandsche kolonisten der 17e en 18o eeuw. Thans is er gelukkig een reactie te be speuren in de Amerikaansche schoolwe reld. In het eene weck na het andere vindt men ie vleiendste beschouwingen over de cultuurbijdragen der Nederlanders in vroe ger eeuwen. Men gaat nu van de idee uit, dat de Europeesche geschiedenis tot onge veer 1700 de vóórgeschiedenis van Amerika vormt, en men is tot de ontdekking geko men, dat in die vóórgeschiedenis Nederland een beteekenisvolle rol heeft gespeeld. Men releveert, hoe kort na 1300 de Nederlanders de vrachtvaarders van Europa werden en hoe ze 1450 de machtige Hansa versloe gen en den bezem in den mast begonnen te voeren. Men vertelt, hoe de Italiaansohe Renais sance op niet6 uitliep en hoe de Christelijke Renaissance van de Broeders des Gemee- nen Levens het voorspel werd van de Her vorming en van den bloei der Middelbare school. Men wordt zich er eenigszins van bewust, dat onder Willem I een wereldkrijg gevoerd is voort burgerlijke en godsdiensti ge vrijheid, en dat onder Willem III het Europeesch evenwicht in het protestantisme van de oude en die nieuwe wereld is gered. Men leest, dat de Nederlanders te Leiden en elders zijn geweest, en dat de Nederlandsche schil ders de waarde van den mensoh en van de natuur ontdekt hebben. Tot 1600 was de mensch deel van het instituut en de natuur 6lechts zijn werk- of speelplaats. Na 1600 wordt de mensch „vrij" en wordt de natuur de middelaarster tot de diepste problemen des levera. Het portret en het landschap zijn in Nederland geboren. En al ziet men al deze dingen nog te veel in het licht van de Nederlandsche koloniale en „commer- cieele suprematie" zooals de leerboeken het uitdrukken, en te weinig in het licht van het martelaarschap en van den gewel digen strijd om de vrijheid in de 16e eeuw, toch noopt het tot dank, dat de beschavings geschiedenis hulde begint te bewijzen aan Nederlands verleden. Het is geenszins voorbarig te voorspellen, dat met de Valerius-vereering in Amerika ook op den duur het standpunt van dien grooten volksdichter zal gehuldigd worden, zooals hij het uitdrukt in het slotgebed van zijn „Gedenckclanck": „Heere, uw Vaderlijke zegen en genade is over ons ten allen tijde wonderlijk en groot geweest! Gij hebt het al gedaan! Gij maakt de gulden vrijheid en de oudste wetten der Vereenigde Nederlanden, spijt den al-benij- denden vijand, voor al de wereld meer en meer bekend De directe invloed, die de Nederlanders der 17e eeuw hadden kunnen uitoefenen, is door Jan Salicgcest verloren gegaan, doch, de indirecte invloed, die in zoo nauw verband staat met de Reformatie en den tachtigjarigen oorlog, wordt gaandeweg meer gevoeld en erkend. Doch ik zie u ongeduldig vragen, of dan van de latere Nederlanders, die naar Amerika getogen zijn, geen betere dingen te vertellen zijn dan de geschiedenis van Rip van Winckle? En ge hebt gelijk! De familie trots der aloude Knickerbockers ten spijt, 't zijn de arme, doch ondernemende landve huizere der negentiende en twintigste eeu geweest, die ons het recht geven te spreken van Nederlandschen invloed in Amerika. De tijd is te kort om u de geschiedenis te verhalen, waarover trouwens Dr. A lei da P e t e r s, Dr. Henry Beets, en vooral Dr. J. van Hinte, geschreven hebben, en de Amerikaansche gezant. Dr. G. J. I) i "- kema, kortgeleden gesproken heelt Doch twee zaken mag ik zeker wel noemen om er uw aandacht op ta vestigen. De eerste is, dat met het uitsterven der moedertaal een nieuwe krachtsinspanning gepaard gaat, die u in het oude vaderland met jaloezie zou vervullen. De Amerikani- satie begint zich thans te voltrekken. De kolonie begint zich los te maken van het moederland en vrij de vleugels te ontplooien. Het Hollandsche volk in Amerika heeft zich thans in den stroom van het nie wereldleven geworpen. En terwijl schijnbaar de laatste banden worden doorgesneden met het verleden, begint er een sympathie te groeien voor de 6tamgenooten en voor de Nederlandsche kuituur en geschiedenis, die verkwikkend is. Zoo ver moest het komen, dat de vierde generatie geen Hollandsch meer &preken kan en dat ze zich vreemd gevoelt tegenover haar eigen voorgeslacht. Zoo alleen krijgt ze heimwee naar kennis van het oude vaderland. Want nu de taal zoo goed als verdwenen is, nu pas beginnen de jongeren te beseffen, dat ze van Neder- land&ch bloed zijn en dat ze hun afkomst niet kunnen verloochenen. En tegelijk daar mee beginnen ze zich voor te nemen, dat ze de eer van het land hunner vaderen hocg zullen houden en dat ze de glorieust tradities tot in verre toekomst zullen voort zetten. Rip van Winckle heeft de erfenis der vaderen onder het stof begraven. Doch de jongere generatie zal voor meer nog dan eeuw en zoo we hopen tot aan het einde der dagen voor de eer van het oud-e derland de banier opheffen. Vervolgens moet ik u eenig denkbeeld ge ven, hoe de jongeren den Nederlandschen invloed in Amerika kunnen versterken: De eerste traditie, die ik noem, is die der vrij heid. Het tegenwoordig Amerika wordt be dreigd door den benauwenden geest der „standardization". Het is gebod op gebod, regel op regel. Alles wordt fabriekmatig. De persoonlijkheid loopt hier gevaar. Doch, zich bewust van den fieren geest van den Nederlandschen leeuw, kan de Hollandsche Amerikaan den Amerikaanschen adelaar weer doen klapwieken. De Nederlanders staan voorts bekend om hun wetenschappe- lijken zin. Ook hier Jaat Nederland in Ame rika een breed spoor na, want de gegradu eerden van Hope College te Holland, Mich, en van Calvin College te Grand Rapids, heb ben zich een naam gemaakt om hun deg. lijkhed'd en hun nauwkeurigheid. Verbol gens doet Nederland zich weer opnieuw gel den op het gebied van muziek en schilder kunst en ook hiervan wordt de echo aan de boorden van het meer Michigan en op de prairies van Iowa gehoord. Het danklied van Valerius van 1597, „Wilt heden nu tre den", heeft reeds vier vertalingen en is thans h e t Amerikaansche dankdaglied ge worden. De volkszangbeweging vraagt ook naar Nederlandsche liederen. In New Y'irl: en Detroit zijn verscheidene van de Oude Meesters, die goud waard zijn, en in Grand Rapids is een keurige verzame ling van de jonge meesters. En aangevuurd door deze en door Amerikaansche voorbeel den zijn er jonge dichters en schilders opge staan, wier naam straks met eere zal ge noemd worden. Eindelijk moeten we niet verzuimen op den Hollandschen ondernemingsgeest te wijzen. Kerken en scholen en bibliotheken verrijzen, die monumenten mogen heeten van Hollandschen gemeenschapszin. Op 't gebied van handel, fabriekswezen en land bouw zijn de Hollanders in hun districten leiders. In Grand Rapids worden alle ver antwoordelijke posities bij de banken aan Hollandsche Amerikanen toevertrouwd, of schoon de stad gesticht is door niet-Hollan-, dens en deze minstens nog een derde der inwoners vormen. Inderdaad, de enorme be langstelling bij de vertooning van de Zui derzeefilm kan slechts verklaard worden uit de parallel tusschen het krachtige, energie ke leven in het oude en het nieuwe vader land. Ten slotte mogen we niet verzuimen te wijzen op de versterking van het Neder- landsch type door de studie van het Neder landsche Calvinisme en de invoering der vrije Christelijke school. Beide zijn in het verleden vreemde, on-Amerikaansche pro ducten genoemd, doch de hoon is veranderd in eerbied. Deze twee versterken niet alleen het Kerkelijk leven, doch maken de groep als groep mobiel, omdat ze in hoofdzaak van Gereformeerden oorsprong ie. Deze twee scheppen Grand Rapids en Holland, Mich, en zoovele andere steden om tot burchten van het Nederlandsche element Het gods dienstig cement is het sterkste verbindings middel voor de Amerikanen van Nederland sche afkomst. Zonder de Kerk en de Chris telijke school zouden de Hollanders hun in vloed grooten deels ingeboet hebben, zouden ze verstrooid zijn geraakt en geen ras invloed op Amerika gehad hebben. Nu zul len ze tot in verre geslachten de vlag van Oud-IIolland hoog houden. Wat het Calvi nisme voor het oude vaderland geweest is, „zijn levensvraag en de bron zijner sterkte" (volgens Van Vloten), dat zal het ook zijn voor de Nederlanders in de Vereenigde Staten. Misschien vraagt iemand, of er van onge veer een kwart millioen Nederlanders, die misschien in enkele decenniën zullen aan groeien lot een millioeti, een beteekenenden invloed kan uitgaan? En dan antwoorden wij vol mondig: jaf Want. de Hollander moge de eerste zijn, die zijn taaJ afzweert in den vreemde en de eerste, die zich wil aanpassen aan een nieuw nationaal leven, de onder- grondsche stroom van het verleden is zóó krachtig, dat Hollanders elkander in den vreemde altijd zoeken en uit duizenden te kennen zijn. Er is een intensiteit onder de Nederlandsche Amerikanen, die verre over treft, die van menig ander ras. Die intensi teit komt uit bij verschillende gelegenheden, bij familieréunies, nationale feestdagen, ker kelijke en andere samenkomsten. Ze toonde zich in bewonderenswaardige schoonheid, toen de studenten van Hope en Calvin Col lege historische tafereelenspelen opvoerden. De Tachtigjarige Oorlog en de Immigratie naar Amerika zullen nooit door de jongens vergeten worden, daar kan het oude vader land op aan. De moedertaal is voor goed verloren, doch de band des bloeds blijft trekken. En wat is het geheim, dat uit zóó droevig verlies zulke kostbare winst i6 geboren? Het is vooreerst, dat de Hollandeq-s in den vreemde ook aan de oud-vaderlandsche deugden blijven vasthouden. De Nederlan der is sekuur, getrouw, degelijk, energiek, kuisch en huiselijk, fier op zijn glorierijke afkomst, vrijheidlievend, en geïnteresseerd in grondig onderwijs, dat de tradities der vaderen voortzet. Doch de Nederlandsche Amerikaan is ook gehecht aan den gods dienst der vaderen, en di«t is misschien het diepste geheim, waarom hij in het verleden zooveel pionierskracht ontplooid heeft, en waarom hij ook in de toekomst de pionier zal blijven van al, wat in het oude vader land schoon en edel heet. Mijn Schild en mijn Betrouwen, Zijc Gij, o God, mijn Heer! op U zoo wil ik bouwen. Verlaat mij nimmermeer. Dat ik toch vroom mag blijven, Uw dienaar te aller etond, De tyrannie verdrijven, Die mij het hart doorwondt! H. J. VAN ANDEL. Dit artikel werd voor ons blad afge staan door Prof. H. J. van Andel van Calvin College te Grand Rapids, die thans in ons land vertoeft voor studie-doeleinden, en die ovei* dit onderwerp Vrijdag j.l. voor de radio een rede hield. PROF. FREUD de man, die den grondslag legde voor de psycho-analyse, zal de Goéthe-prijs (10.000 Mk) van de stad Frankfurt dit jaar ont vangen. De laatste prijswinnaars waren Stefan George en Albert Schweitzer. Gemengd Nieuws. DOODELIJK ONGEVAL Beide beenen afgereden Bij het rangeeren op het rangeerterrein bij de haven te Willemstad werden stoker A. Jongenelen, wonende te Fijnaart, beide beenen afgereden, terwijl de man ver der ook deerlijk aan hoofd en lichaam werd gewond. In deerniswekkenden toe stand werd het slachtoffer per zieken-auto afgehaald om hem naar het ziekenhuis te INGEZONDEN MEDEDEELING. de inhoud van een glaasje Onlangs werd tijdens een officieele proef neming op den weg vastgesteld, dat een Chevrolet Truck een lading van 1700 KG. met een gemiddelde snelheid van 40 KM. over een afstand van ïo.o KM. op 14.77 liter b®11- zine vervoert. Dat wil zeggen, dat hij per 1 ton over 1 KM. niet meer verbruikt dan den inhoud van een glaasje "0.087 Liter Het beste bewijs voor de spreekwoordelijke zuin^heid van den Chevrolet Truck Uw transportkosten behoeven werkelijk niet hoog te zijn. Indien U een Chevrolet Truck ge bruikt, weet U dat U over een krachtigen, snellen en betrouwbaren Truck beschikt, die tevens bewezen heeft meer dan gewoon zui nig te zijn. Het termijnbetalingssysteem der Genera Motors Acceptance Corporation maakt het den koopman mo gelijk zijn bedrijf te moderniseer en zonder daarvoor zijn kapitaal aan te spreken. De kos ten zijn, dank zij practische en eco nomische, moder ne methoden, tot het minimum be perkt. General Motors Continental S. A. Vertegenwoordigers door geheel Holland PRIJZEN f.o.b. Rotterdam i-Chassis Fl. 1.445 Vrachtwagen-Chassis Fl. 2.145 Vrachtwagen-Chassis met Cabine Fl. 2.355 Vrachtwagen-Chassis met Cabine en laadbak met neer klapbare zijkantenFl. 2450 HOOGEWOERD 56 - LEIDEN - TELEFOON 361 Breda te vervoeren. Hoewel aanvankelijk steeds hij volle bewustzijn, werd zijn toe stand tijdens het vervoer zoo zorgwekkend, dat hem te Fijnaart in de auto do H. H. Sacramenten der Stervenden moesten wor den toegediend. Besloten werd hem te Etten naar het ziekenhuis te brengen. Aldaar aangekomen is hij kort daarna overleden. De man was 27 jaar oud en sinds 2 maan den gehuwd. AUTO-ONGEVAL Men meldt ons uit Ede: Gisterenmiddag heeft nabij de Ginlccl een auto-ongeluk plaats gehad. Bij het pas- seeren van een auto schrok het paard van een voorbijgaan den wagen beladen met hout. Het paard sprong voor de auto waarin gezeten waren de heer H. zijn chauffeur en twee dames. De chauffeur gooide het stuur om waardoor de auto tegen een boom terecht kwam. Do chauf feur bekwam ernstige inwendige kneu zingen en do heer H. ernstige verwondin gen aan het hoofd. De beide dames ble ven ongedeerd. Dr. Hijmans en Dr. Hoek stra verleenden geneeskundige hulp. De beide slachtoffers werden naar het zie kenhuis te Arnhem vervoerd. De dames hebben per bus haar reis vervolgd. Zich in het hoofd geschoten De 17-jarige slager G. Grond te Ondor- spekhol-Kerkrade hield zich Zondagmiddag onledig met het schieten met de flobertge weer in een weide bij de ouderlijke woning. Schertsend zei hij te-gen een kameraad: ..Als je je leven moe bent, moet je zoo doen". Toen hij het geweer tegen den slaap zette ging het plotseling af. De kogel drong in het hoofd. Nadat geestelijke cn genees kundige hulp was verleend, werd G. naar het hospitaal te Kerkrade overgebracht Maandagnamiddag verkeerde G. die niet het bewustzijn heeft verloren, nog steeds in levensgevaar. DOOD IN ZIJN WONING GEVONDEN Een alleenwonend man, zekere W. v. O., werd dood gevonden in zijn woning aan de Atelicrstraat te Tilburg. Toen de luiken van zijn woning 's morgens langer dan naar gewoonte bleven gesloten, waarschuwde men de politie. Men vond van O. dood voor de canapé liggen. Bij het geneeskundig onderzoek werd vast gesteld, dat hij door hartverlamming was overleden. Radio Nieuws. Woentdas 16 Juli HUIZEN (298 M.. na 6 uur ïoïl M.) NCRV. 8.15 Tijdsein. 8.15—9.30 Morgenconcert 10.30 Tij<l- 0 Tfidscln. I2.JO—3 oocert: Mevr. C. van Ravenxwaay—Mollenkami» aug. do heer H. Hermann, vlooi, de heer H. v. Horst Jr.. ceUo. Mevr. R- A. v d- Horst- Bleekrode. plano. 2 Tijdsein 2—2.45 Kerste g<*. deel to van het concert te geven door: MeJ. A. Kermes, alt. de heer G. Beths. vloot de .15 Vervolg Ooi 5.30—6.40 Vaz Dlas: Koers zang. MeJ. T. 5.30 Gramofoon. lu—7.10 Briesen Infanterie te Breda .or>t iter Louis de Morée. 10 0.25 Persberichten. 10.25li Gramofoon. Causerie. 7.45 Politieberichti 8.15 Uitzending uit het Kui pjuze gramofoon. Daarna i De Telefunken-staaL Naar wij zooeven uit betrouwbare bron ver, nemen, zal op de groote Berlljnsche radio-ten toonstelling. welke op 22 Augustus a.s. geopend wordt, een geheel nieuw soort radlo-ontvang- lamp verschijnen. Deze lsmp Is geheel afwijkend van de typen, welke wij thans kennen en zoo- ndlge r )Vereenkomst d wordt bij deze n lat zich tot nog len glasballon I slechts zeer weinig iclpleel beproefd; de ontdekking voor de praktijk bruikbare resultaten t krijgen, waarbij de groote stabiliteit als voornaamste gunstige eigenschappen ste den voorgrond treedt. De eigenaardige sche bljzonderhedei doeld om de tegen gen. Zij danken hu het lichtnet gevoed won nen maken. Deze appara ver ontwikkeld, dat lai ip" gaf Tele- praktljk ont- - product den zijn reeds zoo- zondere eigenschappen b.- llgheden voor den bromtoon van net kunnen zij de constructs van ontvi len In nieuwe banen lelden. Naar Telefunken een nieuw ontvangtocs deze Telefunken-sta ven zijn t,.ege| Berlljnsche radlotentoonstelllnc oen Uitdrukkelijk s 'lelinL vloed wordt door dez< .ch dat do estellei lichtnet ZWARE MISHANDELING Per auto van den G.G.D. is naar het Bin nengasthuis te Amsterdam vervoerd een 21-jarig opperman uit de Daniël Stalport- straat De man had verschillende messteken bekomen in hoofd, nek en rechterarm en verklaarde door een buurman gestoken te zijn. In verband hiermee is een 50-jarig grond werker aangehouden. MOTOR TEGEN AUTO GEBOTST. Aan den Haaksbergenveg in de gemeente Lonneker is de motorrijder M., juist toen hij uit een zijweg kwam, tegen een passeerende auto aangereden. Ilij en zijn duorijder R. zijn zwaar gewond naar het ziekenhuis te Enschedé overgebracht De toestand van eerstgenoemde is zeer ernstig. De motorfiets werd vernield cn de auto zwaar beschadigd. MOTORRIJWIEL IN BRAND Op den Amsteldijk ter hoogte van Ouder kerk a. d. Amstel vloog een motorrijwiel in brand. De berijder zag kans van het brandende vehikel te springen, doch be kwam dusdanige brandwonden, dat hij per auto naar een ziekeninrichting te Amster dam moest worden overgebracht. Het motorrijwiel verbrandde grootendeels. DRONKEN MOTORRIJDER. Op den Rijksstraatweg te Sittard is een motorrijder met een tamelijke vaart tegen een fietser gereden. De duorijdstcr werd van den motor geslingerd en bleef bewusteloos liggen. Het meisje had een ernstige hoofd wonde gekregen. De fietser werd slechts licht verwond. De fiets is totaal vernield. Naderhand heeft de politie den motorrijder gearresteerd. Hij zou onder den invloed van sterken drank zijn geweest door ARTHUR E. SOUTHON. 27 „Dan weet je dus ook, hoe je moet omgaan mot de geweren der blanken, die zoo snel treffen, dat het oog van een man het niet kan naspeuren." „Ja," antwoordde Balo trotsch, „ik kan zes mannen neerleggen, terwijl gij bezig zijt een pijl op uw boog te leggen en te richten." „Ben je nu nog zoo gesteld op den blanke?" „Gesteld op! Neen, maar ik spuw op hun geesten! Mogen zij In de wildernis omkomen en laat de duivel hen kwallen in de onderwereld!" en Balo zette zijn vervloeking zoo'ri kracht bij, dat Makindi niet langer in onzekerheid verkeerde. „Je hebt Tulasi dus hooren spreken. Je weet dus, hoe hij de mannen van Kwandi heeft aangezet tot den opstand. Wat denk je daarvan?" „Mooi werk" zei Balo direct „De mannen van Kwandi alleen al zouden dat stelletje blanken kunnen opeten, en als andere stammen zich nu bovendien bij ons voegen, hebben we in een week alles heroverd, wat ons ontnomen is." „Voeg je bij ons", zei Makindi. „Jij bent net den man, dien we noodig hebben, want aJs we Feribu-ekun en de politie gedood hebben, kun jij ons leeren, hoe we met die krak-krak-krak- geweren schieten moeten." „Dat doe ik gaarne. Zij waren het, om wie ik mijn stad moest verlaten, met achterlating van vrouwen en kinderen; en zoolang y-Ü in dit land zijn, kan ik niet terug." „Kom mee, dan zal ik je naar den koning brengen." Niettegenstaande het reeds vrij laat was, was het paleis toch vol van mannen, die dansten, zongen en dronken bij het wal mende licht van de flakkerende palmolielampjes. Alle .werk was stopgezet en Kwandi en de mannen verkeerden den nacht in dag. De koning was in zijn privé-vertrek met Tulasi en eenige hoofden. Balo volgde Makindi op den voet, doch toen hij Tulasi's betooverde gezicht zag, ontzonk hem toch een moment alle moed. Het succes van zijn onderneming was niet op Tulasi's gezicht te lezen. In het inboorlingen-paleis moest alles gepaard gaan met drinkgelagen: 'twas hem aan te zien, dat hij de laatste weken veel meer gedronken had dan goed was. Zijn donkere oogen puilden uit en hij had in zijn pafferig dik gezicht trekken, die duidden op uitspatting. Zijn dikke onderlip hing slap naar beneden, alsof de drank de spieren verlamd had. Toen Balo keek naar dat stuiptrekkende gezicht en die beverige handen, wist hij, dat die man gevaarlijk dicht toe was aan een delirium. De koning en al de andere hoofden waren in ongeveer gelijke condities. De spion begreep, dat zij een stadium van de uiterste roekeloosheid hadden bereikt, als er ruzie kwam. Een ding was er slechts nog te doen, voordat de duizenden soldaten los gelaten zouden worden om dood en verderf te brengen: het offor aan Mimba-Karo, dat hen verzekeren zou van de bescher ming van dezen god. Makindi stelde Balo voor en vertelde het verhaal van den manslag cn zijn ontsnappen aan den wraak der blanken. Toen men hoorde, dat hij verstand had van geweren, en dat hij bereid was hen te leeren hoe die te gebruiken tegen den vijand, werd de spioh als een broeder verwelkomd. Niemand deed dat hartelijker dan Tulasi. Zijn overmatig drinken had zijn natuurlijke helderheid van geest beneveld en bovendien had een lang onderdrukt beroep op den hartstochte lijken kant van zijn tweeledige natuur zijn Afrikaansch bloed dermate verhit, dat hij niet meer de controle over zichzelf had. Hij liet den Yoriba naast zich plaats nemen en zei: „Komaan, broeder, en zet u nevens een ander, op wien de blanke honden eveneens jacht gemaakt hebben. Maar binnen kort zullen de rollen omdraaien, ja, en dan zullen we hen wel krijgen, watl We zullen hen lekker laten gillen, hè, broeder!" Geruimen tijd zaten ze zoo bijeen, drinkend en zwetsend over dingen, die ze zouden uithalen met den vijand, als die eenmaal in hun macht was. Balo deed even hard mee als de anderen. Eindelijk probeerde de halfbloed rechtop te gaan staan, en een beetje onzeker heen en weer waggelend, zei hij met een heesche stem: „Nu ga ik, maar denk eraan: overmorgen, als de maan boven de boomen zich verheft, dan zullen wij het groote offer brengen aan Mimba-Karo in het geheime offerbosch bij het Moerasen dan, dan zullen wij den blanke verdrijven." Toen hij verdwenen was, ging de groep eveneens weg en Balo keerde met Makindi huiswaarts om uit te slapen van do jenever, die hij noodgedwongen had moeten opdrinken. Toen ze de liut binnentraden, zagen ze Nadu languit liggen voor het nacht- vuur, gehuld in haar blauwe gewaad en schijnbaar in diepe rust. De beide mannen begonnen weldra luid te snorken, maar na een poosje begon Balo hard op te droomen. Nadu hoorde hem, want nog steeds opgewonden over de behandeling, die haar aan gedaan was, kon ze den slaap niet vatten. Ze had maar gedaan alsof, daar ze geen lust had in een gesprek. En de onder vinding van jaren had haar wantrouwend gemaakt tegen vreem delingen. Anderen mochten hem dan houden voor wat hij voor gaf te zijn zij had scherp gelet op den spion. Al gauw hoorde ze hem vrij duidelijk wat zeggen. Met wijd-opengesperde oogen ging ze overeind zitten „Feribu-ekun heeft vele duivels verslagen, en dezen gelen duivel zal hij ook plat trappen." Dat was het hoogtepunt in Balo's droom. Toon draaide hij zich om in zijn slaap en ging op zijn andere zij liggen, terwijl er een serie onwelluidende klanken uit zijn half open mond kwamen. Nadu wist genoeg; en den heelen nacht bleef zo opzitten en in het vuur staren, zooal9 haar gewoonte was, als ze ergens over piekerde. Dit manneke kende dus Feribu-ekun! Zijn verhaal was der- halve gelogenen Feribu-ekun zou den gelen duivel dood trappende gedachte alleen deed haar gekrenkte trots van vreugde opspringen. De blanke zou doen, wat zij all.ui* had willen doen: verpletteren den indringer, die haar beroo® had van haar invloed in Kwandi. Een opvolgende gedachte stemde haar evenwel somber. Hij" zou natuurlijk ook anderen straffen, niet den halfbloed, voor hun openlijke opstand. Makindi had den spion verhaald vau zijn aandeel erin en die zou dus ook boeten. De gedachte aan die situatie deed het hongerige hart der priesteres vechten met haar gewonde trots. Zwijgen, den spion zn gang laten gaan, zou beteekenen: wraAk over den halfbloed, maar ten koste van'den man, dien zij liefhad. Spreken, en den spion in het vaarwater zitten, beteekende: de revolutie voltrekt zich, maar dan ook ontkomt Tulasi aan haar gerechto wraak. Hij zou nog machtiger worden en zij zou heelemaal niets meer to vertellen hebben. Do morgenschemering verraste haar, nog voortdurend In tweo- strijd tusschen liefde en haat De belde mannen ontwaakten spoedig daarop, dorstig en prikkelbaar. Samen gingen te naar het paleis. De zon rees hooger aan den hemel, maar Nadu kon niet tot een beslissing komen. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 9