MOOI, OUD EMMEN
Gemengd Nieuws.
Radio Nieuws.
W. A. HOUTMAN Co's PIANO- en ORGELHANDEL
EEN GELE NAPOLEON
DONDERDAG 19 JUNI 1930
TWEEDE BLAD PAG, g
(oop
lis
EEN WEINIG BEZOCHTE MAAR
RIJK BEVOORRECHTE STREEK
GAAT U STRAKS OOK NAAR DEZEN
„PAREL VAN DEN HONDSRUG
II. (Slot)
In de Emmer Dennen is veel te genieten
en te leeren.
Wat weten wij, vaak benijde stedelingen,
tooh heel weinig van de weelde en rijkdom,
die de natuur met vorstelijke mildheid in
bosch en veld en hei ten toon spreidt
En hoe zeldzaam is in dit opzicht Emmen
bevoorrecht!
satiejaren gesloopt, maar eenige goedgesitu-
eerde Emmenaren wisten door tij dig en aan
koop algeheelèn ondergang te voorkomen.
Hoezeer dat gewaardeerd wordt, bewijst een
gedenksteen, verleden jaar opgericht.
Later is het bosch verkocht aan den staat,
die te Emmen een boschwachterij en nadien
een houtvesterij vestigde.
Door de goede zorgen van het Staats-
hoschbedrijf bleef het nog resteerende oude
geboomte onaangetast en werd met groote
uitbreiding van het complex begonnen, wel
ke arbeid onverpoosd wordt voortgezet.
Aanvankelijk alleen dennen vertoont, het
bosch tegenwoordig een kleurrijke afwisse
ling van diverse loof- en naaldhoutsoorten.
Het sterk geaccidenteerd terrein geeft hier
en daar zeldzaam bekoorlijke aspecten; tal
rijk zijn de stille hoekskes, waar de wande
laar zich geheel kan overgeven aan meditee-
rend alleen-zijn.
Wat een genot moet 't zijn hier voor eenige
De Pert bij 'I Veeribcdrijf,
Wij troffen 't al bijzonder, want behalve
een overschooine omgeving waren ook man-
kennis en ervaring heel dien scihoo
nen dag bij ons om ons met hun voorlich-
iting te dienen.
De heeren ir. P. W. Malech, houtvester,
en R. Hemming a, bosdhwaóhter, werden
niet moede onze steeds groeiende belangstel
ling meer dan overvloedig te bevredigen.
En voorts was er nog een gast, die ons
meermalen deed geniete» door zijn groote
kennis van zaken, maar vooral ook door zijn
speurzin en fijnheid van opmerking.
Niemand minder dan de hekeinde Prof.
Dr. A. van Veldhuizen wandelde met
ons mee en heeft dezen tocht voor meer dan
één journalist gemaakt tot een onvergetelijk
college in de indrukwekkende zaal der na
tuur.
Opmerkelijk: Op de lange reis naar Em-
^en hadden wij genoten van zijn pas ver
schenen boek: „Uw goedheid kroont de
\aargetijden". En nu mochten we dezen be
kenden natuurminnaar vlak bij ons hebben
hem vragen alles wat we weten walden
de heerlijkheden, die Emmen op zoo
onbekrompen wijze aan onzen verbaasden
blik ontsloot.
..Dit werk zal denkelijk niet naar de lamp
ruiken, maar iets van de geur des velds dra
gen", zegt de geleerde schrijver in zijn zoo
pas genoemde boek. Hoe duidelijk is ons tij
dens deze excursie die teekenende opmer
king geworden!
Hoe rustig, hoe schoon, hoe onvergetelijk
zijn de Emmer Denne»!
Vroeger toebehoorende aan de markege-
nooten van Emmen en Westenes oh, werd
een groot deel van het bosch ln de mobili-
dagen persoonlijk zouden we zelfs tegen
eenige weken geen bezwaar hebben! in
letterlijken zin z'n tent te mogen opslaan.
Kampeeren wordt steeds meer d e vorm,
waarin de heerlijke vacantie velen tegen
lacht. Er is wellicht nergens beter en mooiei
gelegenheid hiertoe dan te Emmen. Het Ge
meentebestuur en de V.V.V. zijn gaarne be
reid alle mogelijke medewerking te verlee-
nen. Het secretariaat van genoemde vereeni-
ging is gevestigd: Stationstraat 13, Telef. 12
Emmen. Ook kan men zich bij den bosch
wachter aanmelden. En 't tarief kunnen we
hier reeds meededen: 5 ct per etmaal en
per persoon! De V.V.V. heeft kampeertenten
beschikbaar, terwijl er pogingen gaande zijn
om tot de oprichting van een kampeergebouw
te komen. En eindelijk nog de mededeeling,
die (we weten 't uit ervaring) voor velen
zeer belangrijk zal zijn: auto's mogen hier
onbeheerd blijven staan.
Alleen de Dennen zijn 'n tocht naar
men meer dan waard, en toch is dit nog
maar een zeer klein onderdeel van de vele
genietedngen, die deze Drentsche gemeente
haar bezoekers biedt.
We zaten al weer in de auto, op weg i
Weerdinge. Onderweg werden we geboeid
door een heerlijk panorama over de Venen.
Wat is 't uitzicht hier wijd en ver! Daar
ligt Emmer-Erf scheidenveen en Emmer-
Compascuum, ginds Klazienavee». Bij helder
weer blikt ge van hier tot ver over de Duit-
sohe grens.
Hoe vriendelijk en rijk geschakeerd in tint
en kleur ligt daar het veenlandschap voor u.
Hoe mooi „doet" die Weerdinger molen 't in
deze omgeving. Hij staat daar als de ranke
vertegenwoordiger van een vorig tijdperk
schijnt vast van plan zich te handhaven in
den strijd om 't bestaan, waarin zoo menige
vierwieker reeds qnderging.
Onze auto-buurman vestigt onze aandacht
op den plotselingen overgang van zand- in
-eengebied. 't. Was ons ontgaan, verrukt als
ve waren over het heerlijke vergezicht, hier
an den rand van het Hondsruggebicd.
Maar we stappen uit om het veenbedrijf
te bezichtigen, waarbij de heer H. Sikken
de noodige toelichting geeft.
't Is zware arbeid, dat maken van bag-
gerturf, maar de stoere kerels die 't doen,
zijn ook „mannen met een ijzeren wil; 't zijn
strijders voor 't slaken van den band, die do
schatten kluistert, door 't moeras bewaakt",
Hoe heel anders we bekennen 't eerlijk
hadden we ons de veenkolonie voorgesteld
't Was voor ons een heerlijke ontgoocheling
En kijk: daar in die aardige, kleurige wo
ningen wonen de veenkoloniale boeren.
Iloe mooi vertoonde Emmen zich aan onzen
verbaasden blik zelfs in zijn veenbedrijf.
Wc gingen al weer verder, want ons pro
gramma was rijk en vol afwisseling, 't Ging
naar de Sohimperesch, waar Dr. van Gif
fen bij het Ianggraf ons weer naar een ver
leden van eeuwen her terugvoerde: toen
van Neerlands grootste steden nog niets be
kend was, maar hier 't menschelijk leven en
werken reeds opbloeide.
Na een heerlijke wandeling tusschen de
korenvelden hoe prachtig zal 't d&Ar over
eenige weken zijn! brachten we een be
zoek aan het Oosting-Instituut, vroegere
bezitting van wijlen notaris Oosting en door
diens erfgenamen aangeboden aan den Bur
gemeester, om te gebruiken in den dienst der
bevordering van de kleinveeteelt.
Dit is zeker een van de merkwaardigste
hoenderparken die ons land bezit; en 't
spreekt wel vanzelf, dat hier Burgemeester
Bouma in vuur raakte om ons te overtuigen
van de groote beteekenis, die deze onderne
ming voor Emmen reeds had en voor de toe
komst in nog meerdere mate hebben zal.
Niemand zal 't ons kwalijk nemen, dat on
ze „inwendige mensch" mogen we dezen
wel verkeerden maar tooh voor iedereen
delijkèn term hier eens gebruiken?
rechtmatige eischen liet voelen. Maar in ho
tel Groothuis wachtte reeds een Drentsche
koffiemaaltijd, aangeboden door de plaatse
lijke pers-collega's; en aardige menschen in
Dremtsoh costuum waren zoo vriendelijk ons
op voortreffelijke wijze te willen bedienen.
Hoe smaakte de Drentsche stoet met
„schink" (ham) en hoe druk en gezellig
't aan tafel. Er was veel genoten en dies
veel te bepraten.
Maar ook 't middag-program was wèl voor
zien en daarom zaten we weer spoedig tus
schen de autowielen.
Thans ging 't door *t westen en zuiden
naar 't zuid oosten.
Het Hooge Loo, waarschijnlijk een va
vroegst bewoonde punten, In-acht vanzelf
Dr. van Giffen weer aan 't woord.
Toen naar Noord- en Zuid-Barge, dat op
den vreemdeling een diepen indruk maakt
We bezochten eenige mooie Drentsche boer
derijen, wandelden naar de plaats, waar
vroeger de et (landdrost) zijn rechtspraak
hield.
Vervolgens kwamen we terecht in de keu
keu van de Wed. J. Leggedoor, waar
mej. J. Huizing als „tapijtstrooister" haar
vaardigheid vertoonde. Ze nam een bakje
wit zand in de linkenhand, liet 't zand
door de vingers van baar rechterhand glij
den en een kreet van bewondering steeg
op. Daar voor ons op den grond verscheen
een zandtapijt vol aardige motieven. Naar
men ons mededeelde duurde 't ongeveer
kwartier eer 't tapijt „af is en telkens
werkt mej. Huizing naar een ander „pa
troon".
Een staaltje oud-Drentsche kunst, die vroe
ger algemeen werd beoefend, maar thans
bijna niet meer voorkomt. Een volksgebruik
overwaard om in eere gehouden te worden.
Men ziet de foto, die wij hierbij afdrukken en
vooral onze lezeressen zal interesseeren.
De familie R. H adders had om de eer
verzocht op haar boerderij de excursie een
geurig opje thee te mogen aanbieden. Na-
tuuriiik maakte niemand bezwaar en onder
't lommerrijk geboomte hebben we een aardig
halfuurtje beleefd.
Daarna reden we naar Den Oever. De
eigenaar van dit bosch, de 8S-jarige heer
Oever mans wachtte ons reeds op en
ging 't talrijk gezelschap vóór Hoe Prof. Van
Veldhuizen vooral hier genoot! Oer
oude berken, eiken, Salomo's zegen, het ze
venblad; Orchideeën, hulst en nog veel meer
is hier te vinden in een omgeving, waar de
natuur nimmer werd gestoord en haar eigen
gang kon gaan.
Pastuur Aukes van Barger-Oosterveld
Landelijke idylle bij Emmen,
Karakteristieke Drentsche tteenen molen.
De „tapijtstrooister" aan 'f werk.
stelde er prijs op, dat we ook zijn mooi
kerkje, gewijd aan den heiligen Gerardus
Majella, even bezichtigden. We hebben 't
gedaan en moesten hem gelijk geven: Van
buiten en van binnen is zijn kerkje lief en
aardig en bekoort 't door zijn stijlvolle een
voud. Bij de Emmer Schans zagen wc een
schaapherder met z'n kudde. Een tooneeltje
dat steeds weer boeit en waarvan een groote
bekoring vooral op den stadsmensch uitgaat
Te Zuid-Barge hebben wc ook de voormalige
„scheperij" bezocht, waar we door een oud
moedertje in onvervalscht Drcntsch dialect
werden aangesproken, van welke toespraak
we niet gaarne „verslag" zouden trachten te
geven.
De scheperij en de herder met. z'n kudde
dat alles spreekt van een tijd, die met
snellen spoed aan 't verdwijnen is.
Toen wandelden wc langs het „Pad der
Deugd" en spoedig arriveerden wc ln hotel
Meijer, waar een zeer deugdzame maaltijd
wachtte, aangeboden door het gemeentebe
stuur van Emmen.
Oud-minister Kan, die Emmen steeds een
goed hart toedraagt, had gehoopt mede aan
te zitten, maar werd in dit voornemen ver
hinderd. Men is hem in Emmen voor zijn
menigvuldige bemoeienissen zeer dankbaar
en de Mr. J. B. Kanstraat zal zijn naam voor
't nageslacht bewaren.
Aan den maaltijd werden vele goede woor
den gesproken; 't was een schoon besluit
van een schoonen dag.
Of een „slot" was 't eigenlijk niet, want
ons wachtte nog een concert van „Euterpe"
en een aardig versierde Brink.
Daarvan vertelden we reeds.
Met zevenmijlslaarzen hebben we in ge
dachten den heerlijken onvergetelijken tocht
van verleden week nog eens afgelegd.
We hopen u tot jaloerschheid verwekt te
hebben.
Wat wij genoten ligt onder 't bereik van
zeer velen.
Daarom nog eens: denk aan Emmen bij
't hepeinzen van uw vacantieplan.
De eenvoudige maar goede hotels zullen
u best bevredigen.
En Emmen's schoonheid zal u ontroeren
en in geestdrift brengen voor deze heerlijke
plaats, ginds in 't veelszins nog zoo onbe
kende Drente. 4
Ga naar Emmen!
Wij wenschen u reeds bij voorbaat goede
Een bezoek aan en een korter of langer
verblijf in Emmen zal u niet berouwen.
Dat staat voor ons vast als 't hunnebed
ln de Emmer Dennen!
UIT HET SOCIALE LEVEN.
CHRISTELIJKE VERPLEGENDEN.
Onder leiding van zyn voorzitter, de heer
G Ha verhoek, vergaderde dezer dagen te
Den Haag de Groepsraad Verplegenden van
den Alg. Ned. Chr. Ambtenaarsbond.
De voorzitter riep na de gebruikelijke ope
ning der vergadering de leden van den groeps
raad een welkom toe. Hij sprak zijn voldoening
uit over het toenemen van het ledental dei-
groep Verplegenden in den Chr. Ambtenaars
bond en memoreerde in het kort het doe!
dezer vergadering, namelijk het vaststellen
van richtlijnen in verband met de conclusies
van het op 20 Maart j.l. gehouden congres.
De Bondssecretaris, de heer L. Vermeu
len, bracht verslag uit van diverse acties
van den Bond ten behoeve der verplegenden.
Bij de bespreking van de toepassing van het
Verplegingsbesluit bleek, dat vele directies van
verplegingsinrichtingen dit besluit op benepen
wijze toepassen. Een gunstige uitzondering
maakt o.a. de Stichting Vrederust te Bergen op
Zoom. waar het Verplegingsbesluit op royale,
hoewel economische wijze wordt toegepast. De
vergadering besloot krachtig ts ageeren tegen
een verkorting van den wekelykschen rusttijd,
die thans 36 uren bedraagt. Uit de rapporten
dienaangaande bleek, dat de bezwaren tegea
dezen 36-urigen rusttijd hoofdzakelijk voort
spruiten uit ondeugdelijke en oneconomische
dienstregelingen.
ui aanzien van de op het congres aange-
conclusies betreffende de opleidings-
eischen werd besloten een onderhoud met den
Directeur-Generaal van de Volksgezondheid
aan te vragen. In verband met de conclusies
inzake de actieve arbeidstherapie werd beslo
ten een adres aan den Minister te zenden,
waarin wordt aangedrongen op meerdere
invloed der verplegenden op het te werk stei
len van patiënten, voornamelijk met het oog
op de veiligheid der verplegenden.
De vergadering sprak haar leedwezen uit,
dat het .begeerde contact met de Vereen, tot
Chr. verzorging van krankzinnigen in Neder
land nog niet tot stand was gekomen.
Maatregelen werden besproken en vastge
steld inzake een voortgezette actie voor ophef
fing van het z.g. formatie-stelsel.
Inzake de' werkloosheid onder de particu
liere verpleegsters werden uitvoerige beschou
wingen gehouden en richtlijnen voor ee-i
actie getrokken.
Na afhandeling van een aantal persoonlijke
aangelegenheden van onderscheidene leden dc.
groep, werd de vergadering op de gebruike
lijke wijze gesloten.
De vorige maand steeg het ledental van
de Ned. Vereen, van Chr. kantoor- en han
delsbedienden met ruim honderd. In vijf
maanden tijds ging het ledental met ill
vooruit, zoodat einde Mei de vereeni-'ng
4560 leden telde.
Wegens slapte in het bedrijf is aan de
gehuwde vrouwen werkzaam bij de firma
H. ten Cate Hzn. Co. te Almelo ontslag
aangezegd.
DE ARBEIDSVOORWAARDEN AAN DE
QUENANT-TEGELFABRIEK AMSTERDAM.
Dezer dagen had er een conferentie plaats
tusschen de Directie van bovengenoemde
fabriek en de besturen van Ned. Vereen, v
Fabr. arb.; Ned. Bond v. Chr. Fabr. en
Transp. arb.; R.K. Fabr. arb. Bond en Fed.
v. Fabr. arb.
Ten opzichte van de overuren was de Di
rectie bereid voor de eerste 2 uur 10%, de
volgende 2 25% en de daaropvolgende 50%
te betalen.
Op Zon- en Feestdagen zou 100% worden
betaald.
Vacantie zal in overweging worden ga-
Betreffende een regeling voor vorstver-
zuim werd aan de orgonisatiebesturen v
zocht een ontwerpregeling te ontwerpen.
Aan verhooging van het uurloon kon de
Directie niet denken, hoewel de zaak
ders zou komen te staan als het Gemeente
bestuur bereid was een ecnigszins hoogere
prijs te betalen voor de door de Gemeente
af te nemen tegels.
100% uitkeering bij ziekte en geen toe
passing van kazondagen zou de Directie in
eigen kring bekijken, maar kon ten deze
absoluut geen toezegging doen.
Ten opzichte van het boetestelsel namei
de Besturen op zich te trachten een ander
regeling voor te 6tellen.
In een volgende conferentie wordt een en
ander opnieuw besproken.
DOODELIJK MOTOR-ONGEVAL.
De heer H. v. d. W. uit Wuubrugge is by
Zeve-.huizen met zyn motarrywiel geslipt.
Hy werd ernstig gewond opgenomen ei
eenige uren later aan de gevolgen overleden.
Godsdienstig Halfuurtje door Pastoor
,uln O. P. 12 Tödsein. 12.01—12.15 Poli
12.15—2 Gramofoonmuzlek. NCRV. 4 Ti
4—6 Grnmofoonplatenconcert. 5 TUdseln. I
cert- KRO. 6.307 Gramofoon. 77.30
de heer L. van Lam?weerde Onderwer;
Film". "VPRO. 7,30
2de
eldbe*
tending-. 7,30 Pershe-
r». 7.30 Cyclus: Kent
werp: Theologie rn
T. de Gra f (Lelden)
Wereldbeschouwing
H _>'r. H. do Vos (Sneck)
9.85 Concert. 10-05 -Declamntic door Louis van
"nsteren (Den Haag). 10.25 Concert.
HILVERSUM (298 M.. na 6 uur 1071 M AVRO
10 Tödsein. 10—10.13 Morgenwijding. 12—2 Mid-
dagmuziek. 2.052.45 Uitzending voor scholen.
*.453 Gramofoon. 3—4 Maak h»t reli. Cursus.
,205.30 Gramofoon. 5.30fir.n Voor-avondcon-
6.30 Koersen: Vaz Dlas 6.457 Gramofoon
30—8 Gramofoon. 8 Tijdsein. 8.1S
7—7.80 Lezli
floop Persbertc
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Doorzitten
bij Wiel rij den en oen door de Zon
verbrande Huid, Schrijnen en Smet
ten, verzacht en geneest men met
Door 30, 60, Tube SO ct.
PUROL
DE DROOGTE.
Veenbranden in Drente.
In de omgeving van Peize (Dr.) woeden
thans hevige veenbranden. Daar er in de nabij
heid geen water aanwezig is kan de brand
eer weinig uitrichten.
In de omgeving van het Bunnerveen woeden
nog ernstiger branden. In de verte ziet men
groote rookwolken opstijgen.
In verband met deze branden is er door de
nabywonenden reeds veel turf weggehaald.
DE DROOGTE IN DE BETUWE.
Men meldt ons:
De droogte doet in de fruitstreek tusschen
Rijn en Waal zich zeer gevoelen. De kersen
rijpen te snel, waardoor zeer veel vruchten
„nood rij pen", die niet tot hun recht komen
De aardbeien lijden onder de droogte. Tal
van planten verdrogen en sterven af, ter
wijl elders de vruchten te snel aanrijpen,
zoodat overvoering van de markt dreigt.
Men komt op menige kweekerij handen
voor den pluk te kort. Het is hoog noodig
voor deze streek, dat er spoedig regen komt
VERDRONKEN.
De 62-jarige boschwachter P. K. te Neer
bosch by Nijmegen werd sinds Dinsdagavond
vermist. Hy was op weg van zyn woonplaats
naar Overasselt, waar zijn broeder woont. Ver
moedelijk is hy des avonds door het duister
misleid in het Maas-Waalkanaal geloopen. Gis
ter werd zyn lijk opgevischt.
BRANDEN.
Te Tjalleberd (Fr.) brandde de woning van
J. Bakker af. Oorzaak onbekend.
In het Larensche Broek (Gld.) brandde de
winkel met bakkery van B. B. uit. Kinderen
hadden met lucifers gespeeld.
Te Witten (Assen) werd de boerderij van
J. van V. door brand verwoest. Oorzaak onbe
kend.
MEIKERSEN NAAR ENGELAND.
Gister zyn te Eist de eerste Meikersen via
Vlissingen naar Engeland verzonden. Over
eenige dagen wordt overal met den pluk be
gonnen, terwyl een goede oogst verwacht
wordt.
RADIOMONTEUR VAN EEN DAK GESTORT
Gisteravond tegen zes uur was een radio
monteur bezig een antenne te plaatsen op een
perceel aan het Haarlemmerplein te Amster
dam.
Door tot nu toe onbekende oorzaak kwam
de man plotseling te vallen. In zijn val sleepte
hy een groot stuk steen mede en kwam hier
mede terecht op een zonnescherm, waar hy
doorheen viel. Dc man is zwaar gewond en
bloedend uit neus, mond en ooren opgenomen.
De G. G. D. heeft hem naar het Binnen
gasthuis vervoerd, en constateerde dat een arm
cn pols gebroken zijn..
KINDERVERLAMMING.
Te Hendrik-Ido-Ambacht heeft zich een ge
val van kinderverlamming voorgedaan.
VONDSTEN UIT DE OUDHEID.
Verleden week is bij het bewerken van
een stuk land in de nabijheid van de Ned.
Herv. Kerk te Beekbergen gevonden een
tinnen stoof, die in de R.K. kerken bij hel
opdragen van de Mis wordt gebezigd, e n
zalfdoosje waarin de zalf wordt bewaard,
welke stervenden wordt toegediend en 10
zilveren munten, ter grootte van een rijks
daalder, maar iets dunner. Alles dateeren-
de uit de 16e en l?e eeuw. De jaartallen
1568 en 1571 en 1G18 van de jongste munt
zijn nog duidelijk leesbaar.
Grotrian-Steinweg - Schiedmaijer - Mannborg e.a. oVrV.Ii"!
door
ARTHUR E. SOUTHON.
Al dc verzamelde gegevens voegde hij bijeen en smeedde daar
van een allervreoselijkste eeredienst, terwijl hij bovendien zich
nog wist te verzekeren van een onfeilbaar middel om geheime
ziekten over het geheele Karumbana-District te verspreiden. Zijn
bedoeling was een nieuwe godsdienst te maken door een synthese
alle bestaande en door van elk de gruwelijkste elemen
ten te nemen
Bij zijn terugkeer in Benin oity vond hij zijn bestelling van
de „Ju-ju" het uiterlijke symbool van zijn nieuwe godheid,
dat kunstig in elkaar gezet was, gereed. Hij verpakte het zorg
vuldig in groote plantenvezels en richtte zijn schreden opnieuw
Mperu. Evenals bij zijn heengaan, zoo ook loeide er bij zijn
terugkeer, een hevige orkaan.
Niemand had gezien, hoe hij verdwenen was: niemand, hoe hij
terugkeerde, zoodet iedere banneling van Mperu huiverde, toen
Tulasi weer stond op de open ruimte tusschen de hutten en het
langgerekte gehuil van een oro-priester aanhief. In de wetenschap
dat zijn succes verzekerd zou zijn, wanneer hij er in slaagde hun
bijgeloovige vrees op te zweepen tot een redelooze paniek, daasde
Tulasi als maar rondom de hutten, van moment tot moment het
wilde gehuil uitstootend.
De storm was weer even snel gaan liggen als hij was opge
stoken, en door de hoorbare stilte die volgde, klonken zijn
geluiden des te angstwekkender. In de hutten sidderden en beef
den de paria's, die friscli en vroolijk ten strijde gegaan zouden
zijn op het eerste het beste signaal van de wachters. Het leken
wel geslagen honden, ze waren waanzinnig van angst
Toen de halfbloed hen rijp achtte voor het tweede bedrijf van
zijn vertooning, hield hij op met zijn kreten en met een hooge,
onnatuurlijke stem beval hij hen naar buiten te komen. Maar ze
waren te zeer onthutst om te gehoorzamen. Daarom riep hij:
„Mimba- Karo, de grootste der goden is naar Mperu gekomen.
Komt en aanbidt hem, of hij zal tot u komen en zich wreken.
Mimba-Karo is van verre gekomen en hem hongert; komt en
brengt uw offers, opdat hij niet tot u kome en u verslinde, man
nen van Mperu."
Een voor' een, kropen de bannelingen, met knikkende knieën
en lijkgrauwe gezichten, uit hun lage hutten, maar toen zij het
Vreemd ezagen staan;.midden op de open vlakte tusschen hun
hutten, vielen zij op hun aangezichten, buiten zichzelf van vrees.
De Jucht werd verlicht door een blauwachtig schijnsel van de
bliksemstralen van den afdrjj venden tornado. In deze ongewone
belichting zagen ze een wezen van ongeveer acht voet hoog. Op
zijn schouders droeg het een masker, waarvan de inkervingen een
grijnzend monster vertoonden, en met groote buffelhorens op z'n
kop. Het lichaam was in een zwart gewaad gehuld, dat vreemd
soortig opgeschilderd was met witte strepen, zoodat het ln de
schemering den indruk maakte van een reusachtig geraamte.
Om de heupen had het een gordel van bronzen platen, die bij
elke beweging een dreigend en somber geluid gaven.
In de stilte van doodelijkc vrees, verhief Tulasi zijn stem:
„Ik ben Mimba-Karo, de grootste der goden. Dient mij, man
nen van Mperu, en ik zal u groot maken. Dient geen andere
goden, want anders zal ik u op vrecsolijkc wijze ombrengen
in de onderwereld zullen mijn boozo geesten u onophoudelijk
kwellen. Tulasi, de man in Miens lichaam het zwarte cn het
blanke ras elkaar gevonden hebben, is mijn priester, en hij zal
mijn wil verklaren. Dient he mzooals ge mij dient, want ik zie
door zijn oogen en ik sla door zijne hand. Dood en dingen erger
dan de dood zullen komen over de mannen, die kwaad tegen hem
beramen, want ik lees hun gedachten. Ten teoken dat hij mijn
uitverkorene is en uw koning, zult gij hem, dien ik van uw
midden weg nam, morgen weer in zijn hut vinden, en met hom
het Beeld, waarin ik woon, zoolang ik bij u ben. En nu terug
naar uwe hutten. Terug, opdat ik u niet treffen met den blik
sem mijner oogen."
Zoo traag ze gewcesst waren bij het komen, zoo haastten
zij zich nu om zich terug te trekken in de veilige duisternis
hunner hutten.
Toen ze uit het gezicht waren, wandelde Tulasi onbezorgd naar
zijn eigen hut en met een zelfvoldane grijns van genoegen ont
deed hij zich van zijn gewaad en van het akelige masker, dat
hij op zijn schouders gedragen had om zijn hoogheid te toonen.
Dit laatste verborg hij zorgvuldig onder den grond gereed om
het later nogmaaals te gebrouiken, cn boven het gat plaatste hij
het werkstuk van zijn vriend uit Benin Gty een ontzaglijk
bronzen afgodsbeeld in den vorm van een doodskop het Beeld
van Mimba Karo, den god des Doods.
De volgende dag bracht hem ccn volledige overwinning van
zijn zorgvuldig beraamd plan.
Toen de paria's bevend uit hun hutten tc voorschijn kropen en
hem zagen zitten naast den grootcn koperen god, wierpen zij
zich voor hem ter aarde en huldigden hem als priester en
koning.
Van al degenen, die zoo luide hadden geroepen, dat ze nooit
een opperhoofd in Mperu zouden erkennen, was crVB niet een,
die Tulasi's recht op de heerschappij betwistte.
Voor het oogenblik althans had Mimba Karo alle lagere goden
ter zijde gesteld, en zij spoedden zich hem hun offers te brengen.
Bijgeloovige vrees had bewerkt, wat niets anders had kunnen
"uitrichten. Want voor het eerst in hun avontuurlijke historie
was er een groote eenheid scheppende macht in Mperu. En even
eens voor liet eerst regeerde er een strenge, scherpzinnige man
met een ijzeren vuist; een man, die in zich vereenigdo de wild
heid van een Afrikaan cn de intelligentie en het overleg van een
Europeaan; een man die alleen wilde leven om dc wereld, di«
hij zoo haatte, te wreken.
(Wordt vervolgd.)
