Onze reis naar keulen T. v. d. BEUKEL C.VANTOORP Weet ge LAND- EN TUINBOUW, Bijblad No. 39 P VAN DER KOOII SM Handel in FOURAGE en RUIGE PAARDENMEST J^teutoe ILeiööcfjc Courant DONDERDAG 5 JUNI 1930 Precies op tijd vertrokken wij, nadat on ze fotograaf eerst een opname van een deel van het reisgezelschap had genomen die j-eeds in ons vorig nummer werd geplaatst Op verschillende plaatsen onderweg voeg- idén zich nog meerderen bij de groep en toen wij de grens bereikten waren we com pleet Jammer dat een dergenen, die zich op gaven, op het laatste moment moest af schrijven, omdat zijn pas nog niet gereed Hadden we alles vooruit geweten dan had Öeze persoon best mee kunnen gaan, daar poch op de heenreis, noch op de terugreis de passen zijn gecontroleerd. Maar, die alles vooruit weet, kan gauw Xiik worden, zei mijn vader altijd. Wij kwamen dan goed en wel de grens over. De douane (Duitsche) kwam -tijdens do rit even in onze koffers en tasschen graaien, doch dat was alles. Er heerschto aan tafel in do. Speisewagen waar we het middageten gebruikte een heel prettige stemming en opgewekt kwamen we in Keulen aan. We hadden een uur tijd, want het mooie weer had ons aanvankelijk plan een boot reis langs den Rijn te maken in vasten yorm weten te gieten. Maar één onzer moest helaas achter blij ven omdat het met onze reeds lang voor uit bestelde en beloofde kamers nog niet in orde was. In Bonn, de universiteitsstad, aangekomen maakten we dadelijk kennis met het stu dentenleven, want nog stonden we bij de controle om onze kaartjes af te geven of luid klonken de Duitsche studentenliederen it| schalden ze begeleid door zeer verdienste lijke muziek, door de vestibule van Bonn's jtation. De echte Duitsche studentenjool zat er in Dat gaf bij het schitterend mooie weer 'een verhoogde genot stemming en zoo be reikten wij de aanlegsteiger, waar kort daarna de boot, 'k bon de naam vergeten, aankwam, die ons naar Remagen zou voe ren. Juist langs dat gedeelte van de Rijn, dat we voor 14 dagen hebben beschreven. Zien, en dat zonovergoten, is nog wat an ders dan een beschrijving er van te lezen. Wat was dat mooi! Maar ook de terugreis was, hoewel het loeier werd, een genot en de maaltijd deed 'den bezitter van het schip eer aan, want we voeren op de boot van een Nederlandsche fia .Maatschappij en onze boot heette:„Wil- htlmina". Op de heenreis was de „Juliana" ons tegengekomen, wat heel niet ongemerkt f ffifchi'edde. In Remagen hadden enkele zich bijna door een chauffeur van een huurauto laten verleiden een tochtje naar de Apollinaris te maken, dat (volgens zeggen van dien chauf feur) ongeveer 10 minuten zou duren, doch daar de leider eenigszins bekend was met chauffeurslatijn, gaf deze geen gunstig ad vies, daar de boot over plm. 15 minuten zou komen. Van de autotooht kwam dus niets. En de chauffeur kon niet nalaten den lei* halfnijdigen-halflachenden blik toe te werpen. Zooals ik zei, we kwamen in Keulen u lagen aan de overzijde de reusachtige ge 'jjg bouwen van het stedelijk tentoonstellings- j 9 terrein (nog wat anders dan ons jaarbeurs- 9i gebouw) waar een gedeelte der Landbouw- Jtf ^tentoonstelling was ondergebracht. We bereikten het station waar onze ach- srgebleven leider (wat had die wat moois gemist!) op ons wachtte om ons de kamers op te geven waar we zouden logeeren. Aangezien alle hotelkamers volgens ont- [vangen mededeeling op een enkele na bezei ïHtft waren, werden we bij particulieren onderge R bracht. Den volgenden morgen kon men in Keulen tien, dat er wat bijzonders te doen was. Wat een volk! Wat een menschen. En alles stroomde over de „reusachtige, tnassale en monumentale Hohenzollern brug NOT 0^10 IKS Degenen, die in hun kamer niet hadden ontbeten, konden eerst op het tentoonstel lingsterrein eten doch dat duurde wat hee< lang. 't was ook zóó druk. Ieder ging zijns weegs omdat de eene dit wilde zien en de ander dat. Een paar moesten 's middags al weer ver trekken en werden door een onzer naar den trein gebracht. Maar bijna allen bleven. Er waren meer Hollanders dan wij in Keulen. Dat bleek 's middags half één toen we de deelnemers in het groote restaurant waar we gemeenschappelijk zouden middag malen, afwachtten. Aan de door ons 's mor gens reeds bestelde tafel zaten een paar vreemden, die bij navraag bleken bij een andere Hollandsche groep te beliooren, die hier ook zouden eten en die door den kellnei naar onze tafel verwezen waren. Ze hadden heel wat moeite in de grootp zaal. waar meer dan 2000 gasten tegelijk aan zaten hun eigen groep te vinden. 's Avonds bekwamen we in het restaurant Kraenkel waar we gemeenschappelijk zou den dineeren en wat van de vermoeienissen van het tentoonstellingsbezoek uitrusten. 't Bleek dat eenige zoek waren, doch die kwamen terecht. Ze hadden een rondtocht door Keulen ondernomen. Ze konden echttu geen chauffeurslatijn en wisten pas te laai dat wat in chauffeurstaal over enkele mi nuten heet, in het gewone leven genoemd wordt: over enkele kwartieren. Enfin, de restaurateur kende ook het tou ristenlatijn, dat zegt van 7 uur eten en dm bedoelt: 8 uur, zoodat ze nog hun portie kregen. Het vuurwerk dien avond gegeven was a' bijzonder mooi. 't Was een heele tocht er heen doch 't loonde de moeite en de entree kosten. Wat maakte de verlichting var. den Dom een schoon effect. Alsof hij van oud zilver was. En de gansch verlichte Rijnoever! Den laatsten morgen was het vroeg op D.w.z. vroeg voor een stad. Kwart over zeven ontbijten. De Kaartjes voor de spoorreis naar Solin gen waren toen al besteld. Acht uur was het aantreden in de hal van het groote en grootsche hoofdstation van Keulen en 8.10 trok ons de D.-trein voor Berlijn over de groote Rijnbrug en voorbij Keulen-Deutz; waar we nog even een blik over het tentoonstellingsterein kondon werpen. We trokken door een mooi heuvelland mild door de zon beschenen. In Ohligs moeten we overstappen en daarna ging het stampend en puffend de hoogte in 't Was alsof het machinetje niet op ons gewicht berekend had, zoo stampte het, zoo kroop 't de hoogte in. 't Ging bergopwaarts. In Solingen stond de heer Schmit ons al op te wachten om ons naar de wereldbe roemde Henckels Tweelingfabrieken te leiden. Na afloop daarvan ging het terug naai Keulen waar we half één arriveerden. De tijd om nog naar Leverkussen naar ds beroemde fabreken van Bayer te gaan was te kort. We hadden maar drie kwartier den tijd tusschen .aankomst en vertrek van den trein aldaar zoodat we gingen winkelen. De vorige dag was daartoe geen gelegen heid geweest omdat toen alle winkels ge sloten waren met het oog op den Hemel vaartsdag. En Keulen is een streng Katho lieke stad. Om half vier bestegen wij de voorste wa gen van de D-trein naar Holland die ons om 9 uur te Rotterdam zou uitlaten. We hadden een paar mooie dagen gehad. De Groote Landbouwtentoonstelling te Keulen Ge moet niet vragen om op te sommen wat er te zien was. Dat is ondoenlijk en zou een heele jaar gang van „Land- en Tuinbouw" vragen. Tenminste wanneer met een korte om schrijving genoegen genomen werd. Anders kwamen we zelfs in een jaar niet klaar. Wij werpen dus maar hier en daar een blik op het vele tentoongestelde. We hebben eer6t een blik in de Bo ter hal geworpen en al dadelijk viel ons op, dat al kan Duitschland niet met ons con- curreeren er toch een streven naar 6teeds beter merkbaar is. Een streven, dat, verge leken bij wat we b.v. 9 jaar geleden zagen, werkelijk veel succes heeft. Trouwens heel de tentoonstelling aan deze zijde van de overgangsbrug staat zeer sterk in het teeken van het: laten we ons onaf hankelijk van het buitenland maken. Dat dit streven er is en zich meer en meer uit hadden wij geweten, we wezen er meer malen op. Doch dat het zóó erg dik er op lag, neen eerlijk gezegd, dat wisten we niet. Overal zagen we het door woord, door beeld, door cijfer, door teekeningen, door voorstellingen propageeren. Laten we zelf verdienen wat anders naar het buitenland gaat. We zagen stapels geld, die aanwezen wat Duitschland aan andere landen uitgeeft. We zagen een koe geheel uit buitenland- sche vlaggen samengesteld. Aan haar hou ding te zien zou men zeggen, dat zij dol was En daarbij stond: Dat geeft de Duitsche Michell (dat is de verpersoonlijkte Duitscher) jaarlijks uit voor buitenlandsche melk- od melkproducten. In 1913 voor 200 millioen Mark in 1928 voor 553 millioen Mark. De Hollandsche vlag vonden we heel kort bij de uier, en besloeg een belangrijke plaats. We zagen een groote kaart waarop zeer -p. 100K.G. franco door het geheele land. Vraagt prijs per 500 of 1000 K.G. A. PRONK, Houtweg 26, Loosduinen Ontwerpen, Begrootingen, toezicht op werkzaamheden door geheel Zuid- Holland en Zeeland, door betrouwbaar Architect. Salaris bij nadere overeenkomst. Brieven onder letter R. E„ Boekhandel BODDEUS te Monster. MONDEN KLAUWZEER Het eenige middel hiertegen is de origineele „OMNICURA" welke alleen geimporteerd wordt door de Fa. Rioter Wapenaar, Hoogstraat 151, SCHIEDAM. Gebruikt dit bij de eerste kenteekenen (Loomheid, Koorts, Mindere Meikgift, niet voldoende schuimen der melk), want het geeft bij direct gebruik 100% win t, tevens liet middel voor de bestrijding der Nablaar, Uierziekten, Zeere Speenen, Klauwzeer. N. B. Op verzoek gratis toezending van onze brochure met attesten der verbruikers. WEDERVERKOOPERS GEVRAAGD iiiDiimiiiikDiiiiiiniiniuiiiiiifliiiiiiiiiiiniHnniinnnniimiiiinminiiQmniniinniiimnininiiinniiiniimGuiifflnvBBfBiiTuiuiininnDt^ let beste is juist goed genoeg Koopt daarom alleen onovertroffen kwali- teits-Snoeigcreedschap, voorzien van het merk „De Tweeling" (J. A. HENCKELS Solingen). ALTIJD UIT VOORRAAD LEVERBAAR MONSTER - TELEFOON 22 E PLATTE PIJP (Ned. Octrooi 21790) De aangewezen pijp voor KASSEN VERWARMING Heelt 2/3 minder waterinhoud dan de ronde pijp, terwijl het ultstralingsoppervlak hetzelfde blijft. Hierdoor belangrijke voor deden, zooals vlugger aan- warmen der geheele Installatie, gemakkelijker op temperatuur te houden en snellere circulatie van het water Hierdoor belang- rlikB br— W. F. VAN DER BEYL Bergstraat 6 Rotterdam Importeur der ,.ULTRA"-ketels voor goedkoope brandstof met (langen brandduur) Stoomkuiperij en Kistenfabriek MAASSLUIS TELEFOON 156 TT VATEN KISTEN KRATTEN VRAAGT OFFERTE ■BI i duidelijk werd voorgesteld bet antwoord op de vraag die er onder stond n.l.: „Wat leve ren ons de Nederlanders aan voedingsstof fen op tuinbouwgebied?" We zagen temidden van stands met vele aardappelsoorten, (en wat voor soorten zoo op het oog?) een aanschouwelijke voorstel ling: spoortreinen uit verschillende landen rijden Duitschland binnen, 't Zijn allen goederenwagens vol aardappelen, en zij zeggen de bezoekers hoeveel aardappels el ke maand Duitschland binnen gaan. Nederland léverde ook nog al wat en [talie was onze concurrent en won het in sommige maanden overwegend van ons. Een ding troostte mij, de Malta-aardappe len, die we in Duitschland in de Speisewa gen gegeten hadden waren van zulk een kwaliteit, dat we voor concurrentie met on ze aardappelen niet veel zouden te lijden hebben als ze tenminste altijd zoo zijn. Maar telkens weer was de ons voorgezette aardappel niet zooals ik ze gewoon ben te eten. Zou de Duitscher niets om kwaliteit ge ven? dacht ik wel eens. Ja, dan houdt con currentie op. Maar we zagen meer. Men verwachtte zeker veel van schema's enz. We zagen een zeer nauwkeurige bureke- ning van wat eon volwassen man in een jaar zou opeten, 't Was voor 331.80 Mark. Zooals ge ziet zoo nauwkeurig uitgerekend 199.08. De grootste posten waren: vleescb 90.70 M koloniale waren 57.90, meel en brood 54.55 Mark. Veel aandacht trok het niet eens. Een enkele man trok er zijn vrouw naar toe. Ze ker om haar aan het verstand te brengen dat ze wel met wat minder huishoudgeld toe kon, waarop zij zeer ter snede antwoord de dat hij blijkbaar wel met wat minder eten dan hij nu kreeg, toe kon. Daar had het hoofd des huisgezins niet van terug, hij keerde zich om en zag iets dat hem meer interesseerde. Een stroom van papiergeld, hoogwaardige papieren werden uit Duitsch land geblazen naar het buitenland, waar alles leven en vertier wa9, de roen6chen het druk hadden op het land, terwijl in Duitsch land de stilte voelbaar was en de menschen met de banden in den zak stonden. Maar daarnaast was diezelfde mond, die daarnet zoo lustig blies door een stevig hangslot dicht gehouden en de marken daalden in Duitschland neer en daar was leven en vertier, welvaart en vreugde. En 'k was nu toch in een heel ander ge bouw da.n zoo even waar ik zooiets ook zag. Kortomalle6 sprak het uit: red je zelf Sluit de buitenlandsche grens. Ook werd druk reclame gemaakt voor ver mindering van de tusschenschakels tus schen producent en consument, In de groote zalen toonden de zaadtelers wat ze konden leveren. Vele bekende namen zagen wij daar staan Namen van beroemde zaadtalers. Vele bekende soorten, die ook in ons land een goede naam hebben en veel gebruikt worden. En ik dacht aan dat blazende luchtman- neke dat de Duitschers een slot op den bla- zonde.. mond willen leggen. En ik dacht: wij hebben ook zaadtelers en ook hangsloten. Er wordt tot dusver meer geld van ons naar Michiel geblazen dan van Michiel naar ons, meen ik. Maar nu wat andere. De Kunstmeststoffen hadden reuzen-' stands. De een eeuw bestaande Chili en de reusachtig6te aller industriën de I.-G. Far- benindustrie A.G. die hier met luchtstikstof meststoffen stond en elders met andere fa brikaten, waarover ia ter. De Kalimaat6chnppij toonde hier hoe het er in een Kalimijn uitzag. De I. G. of het Duitsche Stikstofsyndicaat liet in 't klein zijn reii6chtige bedrijven in heusche working zien. En alle Thomnsslakkenmeel, Chili, Kalk werken, Kali en luebtstikstoffen overstroom don de bezoekers met paperassen vol leer zame inhoud en toonde de eene al op over tuigender en imposanter wijze dan de an dere, wat de uitwerkingen hunner produk- ten waren np don oogsL Wij zagon de nieuwste middelen tot be strijding van ziekten en beschadigen dei- planten. Natuurlijk ook de fabriek van I. G. dat te Bamcveld de vorige week de nieuwe eierveiling is geopend door Z.Ex. den Mi nister van Binneni. Zaken en Landbouw dat de nieuwe hal 1000 Ma groot is en in deze geheele ruimte zich geen enkele pi laar bevindt; dat in September te Den Burg op Texel een groote land-, tuinbouw- en veetentoonstel ling wordt gehouden; dat de Sinaasappel-cultuur in Suriname, waarvan men nog al iets verwachtte, van dien aard is, dat er geen toekomst in zit; dat men in tuinbouwkringen moeite doel een nieuw afzetgebied in Zwitserland to krijgen; dat men daarom een groote en mooie inzen ding voor de Zika te Zürich zond waar do geheele maand Juni zal tentoongesteld worden dat ook dit jaar weer te Amsterdam „Mecn- melkcursussen zullen georganiseerd woi den, met het doel goed en zindelijk to leeren melken; dat door de heer J. Claassen directeur van de Veiling van de N.C.B. te Den Bosch afgeraden werd voorloopig de teelt van zwarte bessen uit te breiden, daar er over productie komt; dat op vele plaatsen de rogge gaat legeren zoodat men ze is gaan maaien en inkui len, wat, mits vroeg genoeg gedaan, een heel goed voeder levert; dat in sommige gedeelten van ons land do fritvlieg veel schade aanricht op de haver; dat het varkensaanvoerrecord op de markt te 's-Hertogenbosch is verbeterd,, het stond op 1483 stuks, doch 14 Mei 1.1. werd het gebroken met 215 doordat er toen 1698 waren aangevoerd; dat over 't algemeen, heel ons land door, bij de grasverhuringen veel lager prijzen ge boden worden, dan vorige jaren; dat dit een bewijs is, dat de boeren, noodge dwongen, misschien tot bezinnipg komen en verkeerde paden gaan verlaten; dat de Minister van Defensie heeft ba- paald, dat voortaan aan het leger alleen binnenlandsch vleesch geleverd mag wor den; dat in D .itschland veel meer vrouwen op het land werken, dan hier in Nederland dat er van 30 Juni tot 4 Juli a.s. een be langrijke Landbouwweek zal gehouden worden te Wageningen, waarvan het ini- Farbenindustrie te .Leverkussen. De fa briek van Bayer die ons had uitgenoodigd doch waarvoor we geen tijd hadden. Na tuurlijk ook Germinson. Doch ik begin op glad ijs te loopen nu ik namen noem, want het einde is er van weg: onzichtbaar. Neen namen noemen doe ik nu niet. Mis schien later eens een enkele die voor een nadere beschrijving in aanmerking komt. 'k Heb een heele tijd stil gestaan bij een in werking zijnde Machine, die de eieren schouwde, sorteerde en stempelde. Ingenieus gevonden, weinig plaats vra gend, weinig personeel, en secuur werkend. Dubbelwerkende lier. Een goedkoop Onmisbaar v. Land-en Tuinbouw bedrijven. Vertegenwoordiger: HERMANN SCHAEFER Wassenaarscheweg 34 DEN HAAG - Telefoon 14779 BROEIRAAMLMSTEM J§ GOED en GOEDKOOP g§ 1H Vraagi prijs bij h h. de jong H.-I.-AMBACHT, Oostenöam 52 gg a l. de jong m RIDDERKERK, Lagendijk 43. GLAS voor KIPPENHOKKEN KlsteD 54 ruiten 59} x 38 cJL 691 x 48* cM. 38 x 291 c\L p.oo per klat 6 21 ruften 141 x 73 c>L N.V. Algemeene Glashandel, Korte Geer 3-9, Delft. N.V. BETONINDUSTRIE v00rh. ALB. van B0DEG0M Co. SPIJKEN1SSE Tel. Int. No. 1 GEW. BETON DRUIVENX ASSEN, WARENHUIZEN. BEWAARPLAATSEN VOOR POOTAARDAPPELEN, en vervaardiging van alle voorkomende BET0NWAREN, tegen conc. prijzen Met goud bekroond tiatief uitging van het Nederlandsche Genootschap voor Landbouwwetenschap pen waaraan verschillende andere Neder landsche vereenigingen meewerken, dat de eierexport vanuit Polen naar Enge land van 100 millioen in 1922 steeg tot 280 millioen in 1929 en dat België nog 356 millioen eieren naar Engeland uit voerde in het vorig jaar, dat te Sassenheim zich het zeldzame ver schijnsel voordoet, dat bij een kruisings tulp van Tulipa Forteriana en Brilland Star een okselbol in bloei staat, dat in Engeland ook een hevige crisis door gemaakt wordt op landbouwgebied, zóó dat vele landerijen onbebouwd blijven liggen, dat de proeven met bloembollenteelt in Noord-Brabant en Zeeuwsch-Vlaanderen zeer gunstige resultaten hebben gehad, zoodat velen zich op deze teelt gaan toe leggen, dat de Engelsche regeering binnenkort het verkoopen van eieren per gewicht zal verplichtend stellen, behalve de op vol gens Engelsche basis gewicht gesorteerde Hoewel we haast geen tijd hadden moes ten we toch alles eens nauwkeurig nagaan. We zagen de nieuwste melkmachines met de nieuwste verbeteringen. We zagen een verpakking voor melk. Iets geheel nieuws. Melk verkoopen gaat voortaan in een pa pieren zak. Evenals meel en zout 't Gaat. Ik heb het gezien. Misschien dat ik er later meer van vertel. Evenals van het verder tentoongestelde. Want we zijn er nog lang niet Het Vee op de Keulsche Tentoonstelling Hoewel door allerlei beslommeringen ons plan, een goed deel van onzen tijd aan het vee te besteden, schipbreuk leed, toch heb ben we nog even gelegenheid gehad even bij enkele 6tands langs te wippen. We moes ten ons zelf geweld aan doen zoo spoedig weer dit gedeelte te verlaten, doch de wijzers van de klok bleven maar rond draaien. Mijn gezel verloor toen hij de paarden zag alle begrip van tijd, groot paardenlief hebber en paardenkenner als hij is. Het aantal PAARDEN is niet zoo groot als wel verwacht werd. Niet zoo groot als b.v. verleden jaar, toen de D.L.G. te München deze tentoonstelling hield. Ook niet zoo groot als de jaren hier voor. Het schijnt, dat de slechte gang der paar denfokkerij van zeer grooten invloed is ge weest op de grootte en het aantal der in zendingen. Maar op de kwaliteit schijnt het geen in vloed te hebben. Want we zagen er superieure dieren. Dok wel minder goede, maar toch, dat mijn tochtgenoot bijna met geen koudbloed paard bij de Duitsche volbloeden weg te trekken was, zei me genoeg. De Rijnlandsche koudbloedpaarden zijn ook goed. Het komt ons voor, dat op het gebied van kwam ik juist te laat. Een goede beschrijving van de aangevoer de dieren te geven gaat niet in dit bestek en gaat ook niet, omdat we dan meer tijd hadden moeten besteden aan het rundvee Alles hebben we niet gezien. Van het laaglandvee zagen we eenige heele mooie exemplaren. Gelukkig dat we die aantroffen anders was ons oordeel min der gunstig geweest, want de eersten die we zagen waren als tentoonstelling6dieren o.i. de moeite van het aankijken niet waard Men begrijpt ons wel. 't Waren heele goeie dieren. Er loopen in ons land wel heel wat slechtere in de weiden, doch men moet zo aanzien als tentoonstellingsdieren, dus als het beste, uit het be6te. En als zoodanig konden wij niet overal over roemen. Kon den wij niet steeds onze blik met welgeval len over ieder exemplaar laten gaan. Wij hebben naar „Brosche", de Duitsche recórdkoe gezocht, doch konden die mot vinden. Waarschijnlijk heeft de vrees voor mond- en klauwzeer besmetting den eige naar weerhouden ze te zenden. Ze hebben nog gelijk. Waar op 't oogenblik op heel veel plaat sen in Duitschland deze ziekte een vrij he vige mate heerscht, lijkt het mij een wijze zaak om het waardevolle fokvee niet aan mogelijke besmetting bloot te stellen. Of, laat ik het andere uitdrukken, 't lijkt mij goed toe dat velen, die anders hadden willen inzenden nu hun vee thuis hielden Bekroonde runderen morden voorgeleid. (Zuld-Dullech hoogveel. vat te lieri^' DVitsch,and in de laatste aangaat, daarover zou ook heel stellen voor aangaat Over de aangevoerde warmblofdpaardon rometer, tusschen Wat da kwaliteit aangaat het wel dieren in den ring an uit andere landen kan door eon foutieve opgave die ik bekwn.u, om de kans op besmetting niet te verveel voudigen. Een goed beeld van het Duitsche vee gaf daarom m.i. deze tentoonstelling niet Wel zagen wij een aantal zwartbonten en ook roodbonten uit de Rijnprovincie en en kele van elders, doch het komt ons voor dat niet alles wat komen zou, gekomen i* De massale vormen van het Midden Duit- erhe vlekvee vielen dadelijk op. De op ons mijn geleide soms goed, soms'heel bes!, soms minder goed tevreden. Zijn gelaatsuitdrukking was mij een ba- aarvan de stand schommelde eranderlijk" en „heel mooi". KOEIEN een ongewone indruk makende kleur van deze Hcht-vale koeien, trok dadelijk de aan dacht der Hollandera, evenals de grijsbruine kleur van het Bergvee, en de effen donker- roode kleur van de Middel-Duitsche Hoog- landkoe. Ook de gele Franken uit Beieren waren afwijkend van de bij ons gewone kleur. Er is daar in Duitschland meer verschei denheid wat vorm en kleur aangaat als bij ons. Voor zoover wij er over oordeelen kunnen waren de Hoogland- en Bergkoeien van een goede kwaliteit te noemen. Ik heb tenminste wel veel en veel slechtere gezien. VARKENS. Als je aan Duitschland en de Duitschers denkt, denk je aan worst, aan ham aan vleeschwaren (en aan uien zal een van ons reisgezelschap zeggen: hij kon zich niet ver eenigen met het feit, dat, men in alle, to taal alle vleeschwaren die men kreeg, de uiensraaak waarnam). Welnu, als men aan worst en ham denkt, denkt men ook aan varkens. In Duitschland is de varkensfokkerij van veel beteekenis. En natuurlijk hebben ze het beduidenJ ver in deze fokkerij gebracht Het Duitsche edelvarken en het Veredel* de Duitsche Landvarken zijn twee zeer be kende rassen onder de krulstaarten der wereld. Het Duitsche edelvarken wordt tegen woordig in Duitschland ook wel Yorkshire* varken genoemd, wat het eigenlijk is, al is het dan ook zuiver gefokt op Duitsehen bo dem en sterker dan het oorspronkelijke! Groot-Yorkshire varken. Het Veredelde Duitsche landvarken is een kruisingsproduct van het Marschvarken en bet Groot Yorkshire. Ook de In Duitschland al zuiver gefokts Berksbires, waren tegenwoordig. De Zwarts dieren met witte neus, wit staarteind, en witte pooten zagen er goed uit. En zelf6 het ouderwetsche Htmnoverechs landvarken mocht er wezen. SCHAPEN, Toen we even een blik in de Schapenstal len wierpen, viel ons op, dat vooral h-:t vleeschschaap aangevoerd was. Men vond het in verschillende rossen. Voor deze vleeschschapen was ditmaal de Max Eythprijs uitgeloofd. Elk jaar komt deze eereprijs weer een andere groep ten goede. Wc zagen het zoowel in het langwoltype Vleeschschapen, voor wie ditmaal de Nat Eythprijs uitgeloofd was, als In het kortwollige schaap. Van de eereten noeoien we de CotswolJs, die reeds in het le jaar vrij zwaar kunnen worden, hoewel noch wol, noch vleesch van de fijnste kwaliteit zijn. Monr dat ze een betrekkelijk guur klimaat nog goed verdra gen ia een groot voordeel. Van de kortwolschapen waren de Hamps hires van de zwaardere gronden sterk op den voorgrond tredend, hoewel het krui singsproduct van deze en de Cotwohls de Oxfordshiree, die iets minder vochtigon ba- dern verlangen ook goed aongevn.Td was Natuurlijk waren ook de Duitsche zwart', koppen (kortwol'ige) en de Duitsche u:t- koppen (langwollige) vertegenwoordigd. Het bekende kleine Merinoechnnp niet zijn fijne wol, met zijn plooihal9 - - mooie horens bij de rammen een attractie voor hen. die dit"» met kenden, 't Is alleen als wo. houden. Nu dat is wel te zion. t Is alles wol aan dit schaap, alleen de neuspunt en lo Klauwen, 't Is jammer, dat ze ons klimaat niet verdragen. Maar ook onze weide zou to zwaar zijn, daar ze liefst schraal hard gras gebruiken, terwijl ze een droog klim uit verlangen. Over geilen en pluimvee moeien we he* f™lwUgvV: we haddcn Reen "jd deze to bezoeken. Maar we hooren, dat ook hise veel goeds aangevoerd was. Vooral de witte Duitsche Edelgelt (da Duitsche Smnengelt) was sterk verte-en. woordigd. De bonte edelgeit zag mep maar sporadisch. i°4V?r.ihtt plu,mve* *°n men ons helaas niet inlichten en wij zagen het, zooals w zeiden, niet. sfflnnp nod

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 11