DINSDAG 3 JUNI 1930
1RT. 126 DER GEMEENTEWET
iUTONOMIE EN ZELFBESTUUR
)E OPPOSITIE VAN Mr. MAKCHANT
iU afgeloopen weken is het nieuwe
ntwerp Gemeentewet door de Tweede
amer in behandeling genomen. Een van
nze organieke wetten, dateerend van 1851,
,eeft weer eens een „groote beurt" ge
ïnd. De noodige veranderingen en ver-
eteringcn zijn aangebracht en alles is
•eer zooveel mogelijk aangepast aan de
ereischten van den tijd.
Het zou eigenlijk vanzelf spreken, indien
A geheele bevolking had meegeleefd met
e jn de Kamer gevoerde discussies. Ik
leen echter niet ver bezijden de waarheid
i zijn, indien ik beweer, dat het interesse
uitengewoon gering is geweest. Het aan-
i\ Nederlanders, dat geregeld de behande-
ug met belangstelling in de pers heeft ge-
olgd, zal vermoedelijk niet eens een zaal
an middelmatige grootte vullen.
Vanwaar toch dit gebrek aan interesse?
oodra een of ander sensationeel onderwerp
in de orde is, dan volgt ieder de zaak van
tot z en alle gesprekken worden er door
eheersckt. Een en ander zou aanleiding
unnen zijn, om weer eens te fulmineeren
zgen de groote massa, die zich alleen inte-
see-rt voor moorden, ernstige ongeluk-
I, zware branden en onderwerpen, die
;el veel ©tof opjagen, maar waarvan het
ezenlijk belang gering is.
Toch i6 het onrechtvaardig om alzoo te
edeneeren. Er is vaak niet een gebrek in
t w i 11 e n, maar in het kunnen. Daar
b.v. de hierboven besproken wijziging in
Gemeentewet. Met den besten wil van de
rereld is het niet mogelijk, om zonder wet
n zonder kennis van aaken deze materie te
olgen. Door den regen van artikelen en
mendementen is het niet doenlijk om een
Bhoorlijlc overzicht te verkrijgen. En toch
jn er belangrijke quaesties ter sprake ge-
omen. Het is dan ook geen monnikenwerk,
in éen paar artikelen eens enkele pun-
in, waarover nogal heftig is gevochten
ader te bezien.
Men kan dan tenminste de minder be-
ingrijke vragen laten rusten en zich con-
op enkele hoofdzaken, zoodat
et gevaar voor verdrinken niet zoo groot is
maar dadelijk in het gemeentelijk
ivembasein onder te duiken, met name
■tikel 126 der Gemeentewet is in de
[amer langdurig gedebatteerd in verband
de door Mr. Marchant ingediende
mendementen. Artikel 126 handelt over het
.elfbestuur, een term, waarvan de beteeke-
lis niet voor zich zelf spreekt.
dan ook allereerst noodzakelijk om,
wij over dit artikel en de daarbij
toor Mr. Marohant ingediende amendemen-
gaan spreken, een nadere verklaring te
in van hetgeen onder -„zelfbestuur" moet
rorden verstaan.
tikel 144 der Grondwet wordt tvveeër-
si taak van het Gemeentebestuur onder
leiden. In het eerste lirl wordt verteld,
laan den Raad wordt gelaten de regeling
..het- bestuur van de huishouding der Ge
neerde. In het derde lid staat aangegeven,
ïer de wetten, algemeene maai-
leplen van bestuur of provinciale verorde-
nmim het vorderen, de Gemeentebesturen
hun medewerking tot uitvoering daarvan
'iw/eenen.
Jrtikel 114 eerste lid regelt nu de z.g.
mlonomie, het derde lid het zelfbestuur.
)ver ieder der beide begrippen enkele op-
lerkingen.
Wat moet onder autonomie worden ver
laan? Prof. Oppenheim heeft autonomie
flkarakteriseerd als de zelfstandigheid in
eigen rechtssfeer, in het regelen der spe-
ifiek gemeentelijke, der zuiver liuishoude-
jke belangen.
Inderdaad, naest de huishouding van het
lijk moet de huishouding van de Gemeente
/orden onderscheiden. Het is niet zoo, dat
et Rijk ook voor de kleine territoriale ge-
leenschappen alles regelt en bedisselt. We
lebben geen gecentraliseerden ambtenaars-
laat, waar alles door een centraal gezag
•ordt bekokstoofd. Neen, de verschillende
[ebiedsdeelen hebben ieder een eigen ter
waar ze vrij zijn, een huishouding, die
henzelf moet worden behartigd. Na-
uurlijk is het niet zoo eenvoudig om vast
stellen, wat onder buishouding der Ge-
neente moet worden verstaan, en hoever
rich wel uitstrekt. Maar dit alles,
leemt niet weg, dat aan de Gemeenten een
vrijheid is overgelaten. Er is een
errein, waar het Rijk niet doordringt en
/elks verzorging behoort tot de taak der
lemeenten.
Naast de autonomie staat nu het zelfbe-
tuur, dat zich openbaart in het recht en
en plicht van het Gemeentebestuur, om
an de organen van den Staat medewer
ing te verleenen bij het volvoeren van >le
taat6taak. Met zijn wetgeving dringt n.i.
Staat door tot in de kleinste onderdeelen
R an het rijksgebied. De uitvoering nu van
1 die wetten en algemcene maatregelen
an bestuur in de kleine territoiren is niet
pgedragen aan daartoe voor dit doel aan
stelde rijksambtenaren, maar daarmede
ijn veelal de Gemeentebesturen belast. Men
eeft dit mede daarom gedaan, omdat men
iet wilde, dat dit werk in handen kwam
an personen, die geheel afhankelijk van
lid »n Staat zouden zijn.
Een "Gemeentebestuur is dan ook te dezer
ni t een slaafsche bediende van zijn
pdrach(gever, den Staat, maar de beiloe-
ng 16 juist geweest, dat in de onderdeelen
taats (aak zou worden uitgevoerd door
nen, die onafhankelijk waren van het
cnlrale gezag. Vandaar ook het woord zolf-
ïur, dat anders geheel misplaatst zou
Indien toch het Gemeentebestuur daar-
ij niets anders zou
Staat, zou men r
tunnen spreken. E
leel van zelfbestuur
jtaatsopdrac'hten wo
Kranen, die niet afhankelijk zijn
|ering.
Hit z.g. zelfbestuur, berustend op artikel
b der Grondwet, was nu uitgewerkt in
rtikel 126 der Gemeentewet. Dit artikel
ïoeg den navolgenden inhoud:
i
lijk van zelfbestuur
essentieel bestand-
da n ook, dat da
uitgevoerd door
1 de Re-
van wetten,
oe betrekka-
nciale regle-
Joor het Ge
naio n
„Wanneer ter uitvoering
van algemeene maatregelen
dig bestuur, van onze daar;
lijke .bevelen en van provi
menten en verordeningen i
xneentebestuur moet
werkt, geschiedt dit door Bu
en Wethouders."
In het tweede lid
lan bovendien mei
Jnoemd.
Onder de oude wet waren er dus 2 orga
an van zelfbestuur, n.l. allereerst Burge-
neester en Wethouders en vervolgens de
laad. Zoo was althans de toestand op pa
lier. In werkelijkheid werd echter in tal-
etten de uitvoering van deze staats-
ak alleen aan den Burgemeester opge-
subsidif
'ragen. Om slechts één voorbeeld te noe-
ben, in de Kieswet moet de Burgemeester
lorg dragen voor de kiezerslijsten, hij is
lflf Worzitter van het hoofdstembureau bij de
herkiezingen der Tweede Kamer,
Het is q
1 ook alleszins verklaarbaar, dat
OP WAALHAVEN
Gister brachten een aantal leden der Eerste en Tweede Kamer een bezoek aan het
vliegveld Waalhaven te Botterdam. Door verschillende heeren werd een luchtuitslapje
gemaakt. Op onze foto ziet men o.a. in d e cabine de Wethouders van Ondervjijs van
Amsterdam en Rotterdam: de heeren Ketelaar en De Groot.
bij de wijziging der Gemeentewet in het
nieuwe ontwerp ook de Burgemeester zelf
standig als orgaan van zelfbestuur vverJ
genoemd. Men wilde eenvoudig den prac-
tisdhen toestand, die reeds jaren had be
staan, in de wet vastleggen.
Tegen deze vaststelling nu had Mr. Mar
chant bezwaar. Hij was van oordeel, dat da
Burgemeester niet tot orgaan van zelfbe
stuur mocht worden gepromoveerd, ri
dat dit aan B. en W. tezamen moest worden
overgelaten, zooale het ook in de oude wet
dit verzet? Had Mr. Marchant
soms zoo'n lagen dunk van don Burge
meester, dat hij hem dit niet wilde toever
trouwen? Neen, zijn verzet had een an
oorzaak. We hebben reed6 gezien, dat de
grondzuil van het zelfbestuur deze is, dal
de uitvoering van de staatstaak wordt uit
gevoerd door personen, die onafhanke
lijk zijn. Nu meende Mr. Marchant, dat
de Burgemeester, benoemd door de Regee
ring, zuiver een afhankelijk staatsdienaar
is. Wanneer hem nu werd opgedragen de
uitvoering van de staatstaak, werd gebro
ken met het beginsel van zelfbestuur. In
ieder geval werd aan dit beginsel geweld
aangedaan, daar dan van een uitvoering
door onfhankelijke personen geen sprake
Zoo op bet eerste gezicht lijkt dit bezwaar
van den leider der vrijzinnig-democraten
zeer ernstig. En toch wilde de Kamer hem
op dezen weg niet volgen. Na een krachtige
bestrijding, o.a. van Mr. de Wilde en den
Minister, werd het amendement ingetrok
ken.
De argumenten der tegenstanders waren
dan ook zeer sterk. Zeker, bet betoog van
Mr. Marchant was ongetwijfeld logisch en
consequent, maar het was helaas voor een
groot deel „graue Theorie."
Daar was allereerst een geheel onjuiste
voorstelling van de positie van den Burge
meester. Doze is geen rijksambtenaar, maar
wel degelijk Gemeente-orgaan. Krachtens
artikel 70 der Gemeentewet is hij, zooals
Mr. de Wilde terecht heeft opgemerkt, een
deel van den Raad, ook al is hij niet door
de bevolking gekozen. Terwijl b.v. de Com
missaris der Koningin niet in het Provin
ciaal Bestuur is ingelijfd, maakt de Burge
meester een wezenlijk deel uit van het Ge
meentebestuur. Het is dan ook een 6clieeve
voorstelling van zaken, indien mon den
schijn wekt, als ware de Burgemeester in
zijn territoir enkel en alleen agent van de
Regeering.
Bovendien, Mr. Marchant was niet geheel
logisch, door wel het college van Burge
meester en Wethouders alö orgaan van zelf
bestuur te willen aanvaarden. In dit college
toch is de Burgemeester, vooral op kleine
plaatsen, waar 6lechts twee wethouders zijn
met zijn doorslaggevende stem veelal de
autoriteit, die beslist.
Wanneer men dus eenmaal uitgaat van
de praemisse, dat de Burgemeester de vazal
is van den Minister van Binnenlaindscbe
Zaken, dan moet men zich eveneens kanten
tegen het verleenen van zelfbestuur aan
B. en W., omdat ook daar, gezien de be
langrijke rol, die de Burgemeester gemeen
lijk in dit college 6peelt, de onafhankelijk
heid niet voldoende is gewaarborgd.
Mr. Marchant was dan ook niet geheel
consequent, toen hij bezwaar maakte tegen
den Burgemeester als orgaan van de vol
voering van de staatstaak, maar wel het
college van B. cn W. ais zoodanig aan
vaardde.
Al blijkt uit het bovenstaande reeds, dat
Mr. Marchant zich aan grove overdrijving
heeft schuldig gemaakt in zijn schildering
van de functie van den Burgemeester, dit
alles neemt toch niet weg, dat zijn bezwaar
nog niet geheel is weerlegd. Immers, hoe
men het ook wendt of keert, het kan niet
worden ontkend, dat de Burgemeester in
een afhankelijke positie verkeert tegenover
het centraal bestuur, waaruit weer voort
vloeit, dat hij niet het hij uitstek geschikte
orgaan voor zelfbestuur ie.
Mr, Marchant zou dan ook grootendeels
nog gelijk hebben, indien het de bedoeling
ware geweest, de Gemeentewet mechanisch
naar een bepaald schema, los van de prac-
lijk en de werkelijkheid, te regelen. Geluk
kig is dat echter niet het geval. Een sys-
leem is prachtig, maar Viel zal moeten wij
ken, zoodra in de practijk blijkt, dat het. in
zijn vollen omvang niet le handhaven is.
En juist hier heeft de werkelijkheid ge
leerd, dat liet beginsel van zelfbestuur niet
volledig is toe te passen. Reeds tijdens de
oude wet werd, ondanks het feit, dat hij in
liet geheel niet daarvoor was aangewezen,
de Burgemeester veelal als orgaan van zelf
bestuur aangewezen. En dit geschiedde niet,
omdat men geen eerbied voor de wet had,
maar omdat de moderne samenleving deze
wijziging noodzakelijk maakte. Er werd n.l.
steeds meer technisch-juridische en tech-
nisch-achninistratieve kennis vereischt van
de uitvoerders van de wetten en wettelijke
verordeningen. De Burgemeester nu was in
vele gevallen de ecnige, die voor die uitvoe
ring de vereischte geschiktheid en bekwaam
heid bezat. Bovendien was het vaak beter
een bepaalde taak aan één persoon op te
dragen dan aattl een geheel college.
Ongetwijfeld is daarmede ecnigermate in
breuk gemaakt op het begrip zelfbestuur,
zooals het, van uit Engeland geïmporteerd,
oorspronkelijk is bedoeld.
Maar het is toch altijd nog beter een
systeem te hebben, dat beantwoordt aan de
eischen van den tijd, dan een stelsel, dat,
hoe logisch ook, het werkelijke leven ver
onachtzaamt.
En daarom had de Kamer gelijk, toen zij
Mr. Marchant niet wilde volgen. Wetgeven
is nu eenmaal iets anders dan het constru-
eeren van een theoretisch goed sluitend,
maar practisoh onbruikbaar systeem.
Mr. H, BAVINCK.
DE COMPAGNIEN
HOSPITAALSOLDATEN
DE OPLEIDING
AANMERKELIJK VERBETERD
Men schrijft ons van militaire zijde:
Onder deze titel verscheen in het blad
van 28 April 1930 een artikel van een uwer
medewerkers. Daarin werden de wantoe
standen geteekend, welke bestaan bij de
4e Cie. H. S. Op dit artikel reageerde
het no. van 9 Mei de sergeant J. Diepi
sloot van de stal van J. R. I. gedetacheerd
bij den lc cn 2e Cie. H. S. te Utrecht.
Voor een nauwkeurig lezer der beide ar
tikelen, bleek direct dat de heer D. het ar
tikel van 2S April slechts zeer oppervlakkig
gelezen en absoluut de bedoeling er
niet begrepen had. Dat artikel handelde
over 4 H. S. en anders niet. T ;is niet ovei
1, 2 of 3 H. S. al zou het niet moeilijk val
len om daarover uit eigen aanschouwing
iets te zeggen.
Alleen zou de vraag gesteld kunnen wor
den, wat de oorzaak is van het feit, dat
over de opleiding tot S. M. I. gehouden
de winter van 1927/28 bij 1 en 2 H. S. e
vrij scherp artikel verscheen in het alge
meen Militair Weekblad over de wantoe
standen bij die opleiding. De heer D. zal
zich waarschijnlijk wel herinneren het on
derzoek naar die klachten door den Inspec
teur Genees. Dienst cn het resultaat daar
van. De heer D. generaliseert en geeft tel
kens blijk verkeerd gelezen te hebben. Er
is niet geschreven over heel veel andere
vakken, maar over heel veel theorie over
andere vakken.
Welke die vakken waren? Leidraad the
orieën Infanterie punten 10-12-13-14-15-16-17-
19-20-21-22-24 tfm. 28, 30-31-32-33. Iedere
week 3 a 4 uur theorie, nooit practisch
werk.
Theorie Krijgstucht. De heer D. conclu
deert zonder eenig nadenken, dat de scr
geanten cn S.M.I. der Cie H. S. niet in
staat zijn om hierover vruchtdragene theo
rie te geven.
zou hem willen vragen waarop dit
baseert. Ik ken van zeer nabij alle officie
ren en S. M. I. der 4 Compagnieën en durf
gerust te beweren, dat de S.M.I. evengoed
als de officieren theorie krijgstucht kun-
jii geven en even vruchtdragend.
Maar daarover ging het ook niet. Het
ging erom, dat nu de Luitenant het geven
mest er slechts 3 a 4 uur les in gegeven
erd.
Zoo zouden er nog meer opmerkingen ta
maken zijn. Maar genoeg. De toestanden
dat artikel beschreven waren inderdaad
en niet anders. Daar was niets over
dreven, eerder te weinig gezegd. Een inge
steld onderzoek zou zulks clan ook beves
tigd hebben.
Maar, en dit is aanvankelijk het verblij
dénd resultaat van dat artikel, het heeft
geholpen. Vanaf het oogenblik dat de Com
mandant dit artikel gelezen had, is de zaak
radicaal veranderd. De Geneesk. vakken is
een grooter aantal oefeningsuren toegervve-
In de weken door den heer D. genoemd
telden 4 H. S. resp. 12 cn 13 uren voor de
Geneesk. oefeningen w.o. 6 ren Geneesk.
terreinoefening. D,e C. C. is nu steeds bij
de dienst, voordien bijna nooit. De week
van 12 tot 17 Mei telde 30 uren w.o. 2 Ge
neesk. terreinoefeningen. Avondoefeningen
al twee achter elkaar.
Het examen is thans ook voor een groot
deel practisch. Er was duswel wat te ver
beteren anders zouden deze maatregelen
niet. genomen zijn.
Alleen liet kadertekort blijft bestaan. De
Tnsp. Geneesk. Dienst Landmacht heeft het
niet. Indien deze verbeteringen van blijven
den aard zijn en dan de verhouding en
waardeering van de C. G en vooral van de
Luitenant tot de onderofficieren en hun
werk nog beter wordt, dan kan er bij die
Cie, weer prettig cn vruchtbaar gewerkt
worden. Nu laat het nog alles te wenschen
BINNENLAND.
CHR. WERKGEVERS
CLUB TE GRONINGEN OPGERICHT
Leden van de Vereen, vn Chr. Werkgevers
en Groothandelaren in Nederland, allen te
Groningen woonachtig, hebben dezer dagen
een Groninger Club opgericht van deze Ver
eeniging. Voorzitter van het voorloopig be
stuur is R. Woldring, secretaris J. Brusz,
penningmeester J. G. Minnema. Reeds wer
den de voorbereidende maatregelen getrof
fen voor de jaarvergadering der Vereeniging,
die 10 en 11 September a.s. zial worden ge
houden te Groningen.
DE R.K.-MORAALCLAUSULE
AANVAARD
Uit een buitengewone besloten algem.
vergadering van de Maatsch. t. bcv. der Ge
neeskunst weet „De Tel." het volgende
mede te deelen: Aan de orde werd gesteld'
een hoofdbestuursvoorstel dat luidt als
volgt:
„Een R. K. ziekenfonds kan bij overeen
komst tusschen het fond§ en de verzeker
den bepalen, dat de verzekerde verplicht
is, in de medische behandeling, die hij on
dergaat, de beginselen van de R.K, moraal
te eerbiedigen.
In een overeenkomst tusschen een R. K
ziekenfonds en de Maatschappij kan wor
den opgenomen de bepaling, dat de deelne
mende arts zich onthoude van adviezen of
handelingen, door het opvolgen resp. toe
laten, waarvan de verzekerde objectief in
strijd komt met zijn verplichtingen tegen
over het ziekenfonds, of waardoor aan die
verplichtingen wordt tekort gedaan".
Een motie, waarin dc algemeene verga
dering werd voorgesteld het ongewenschl
te verklaren, „dat de Maatschappij voor Ge
neeskunst" eenig voorstel in overweging
neemt, waarin epn beperking van de vrij
heid tot de uitoefening der geneeskunde, an
ders dan door de wet geëischt schuilt",
werd met 85 tegen 50 stemmen verworpen.
Ten slotte werd het hoofdbestuursvoorstel
met 85 tegen S2 stemmen aangenomen.
Land- en Tuinbouw.
ONZE TUINBOUWUITVOER
Uit de cijfers van den uitvoer van groen
ten gedurende de eerste vier maanden van
dit jaar blijkt, dat 1930 tot nu toe voor on
zen tuinbouw allesbehalve voordeelig is
geweest
Niettegenstaande van alle producten zon
der één uitzondering de uitgevoerde hoe
veelheid dit jaar belangrijk grooter is ge
weest dan het vorige jaar, daalde de totale
waarde van onzen export met ruim 13 pCt
nl. van f 15.523.008 over de eerste vier maan
den van 1929 tot f 13.384.000 over de^plfde
maanden van dit jaar.
De totale waarde van onzen tuinbouwex-
port gedurende Januari tot en met April
bedroeg in 1925: f 13.465.000; 1926: f12.995000
1927: f 11.348.000; 1928: f 19.049.000; 1929.
f 15.523.000; 1930: f 13.384.000.
Gezien de groote uitbreiding welke de
tuinbouw gedurende de laatste jaren in ons
land heeft ondergaan, zijn de financieele
resultaten tot nu toe dit jaar dus wel zeer
teleurstellend geweest
DE LANDBOUWWEEK TE WAGENINGEN
De 1 andbouwweek tc Wageningen, van
30 Juni tot 4 Juli a.s. zal door Jhr. Mr. Ruys
de Becrenbrouck, minister van binnenland
sche zaken en landbouw, worden geopend
FOKPREMIëN NED. TREKPAARD
Het hoofdbestuur van het Stamboek voor
het Ned. Trekpaard besloot aan de afdee-
lingen een belangrijke financieele bijdrage
te verleenen voor het toekennen van pre-
miën op fokdagen, tentoonstellingen en pre
miekeu ringen aan stamboekpaarden, toebe-
lioorende aan leden der vereen. Deze bij
dragen zullen bedragen voor Zeeland f 1S00
Noord-Bmbant f 1000, Limburg f900, Gelder
land f850, Groningcn-Friesland f 450, Zuid-
Holland f600, Overijsel f400, en Noord-Hol
land-Utrecht, f300, Totaal f7000.
Als conditie werd gesteld, dat deze som
men geheel cn uitsluitend voor premiën
zouden moeten dienen, dus niet voor ad
ministratie- cn of andere kosten van fok
dagen of premiekeuringen zouden mogen
worden gebruikt
UIT HET SOCIALE LEVEN
SPREEKBEURT UITGESTELD.
In Onze Klaroen, het orgaan van de
Nederl. Chr. Bond in dc Kleeding-industrie
is medegedeeld, dat de bondsvoorzitter, de
heer C. Grashof f, op 16 Juni een radio-rede
zou houden. Deze spreekbeurt is echter,
naar men ons verzoekt mede te deelen, uit
gesteld tot Maandag 7 Juli a.s.
EIGENAARDIGE OPVATTINGEN.
In „Ons Beginsel" lezen wij:
Op een avond 't doet er niet toe wan
neer tornden we tegen een snijdenden
oostenwind op, om ons geluk te gaan be-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Het echte mondwater Odol
heeft zijn wereldnaam te danken aan zijn zeer bijzondere, duurzame
werking. Immers, terwijl andere tandmiddelen slechts gedurende de weinige
seconden van het mondreinigen hun werking uitoefenen, zuigt Odol
zich bij het mondspoelen als het ware op de tanden en op de slijmhuid van
den mond vast, en werkt nog urenlang, nadat men den
mond gespoeld heeft. na. Door deze bijzondere
eigenschap van Odol worden de tanden-
vcrwoestende gistingsprocessen in den mond
urenlang tegengewerkt en derhalve onderdrukt
Het echte mondwater Odol wordt alleen
i n de bekende witte patent flacons v erkocht
proeven bij een 'ons geheel onbekenden col
lega.
e belden aan, maakten ons bekend en
ontvingen onmiddellijk het vriendelijk ver
zoek, boven te komen.
„Maak het u gemakkelijk", zei onze gast
heer. „Trek uw jas uit en ga zitten".
Een lekkere sigaar en een geuj-igc kop
thee brachten ons dra in de stemming
een stevige „boom" op tc zetten. Na nog
even herhaald tc hebben met welk doel
gekomen waren, werd ons, na een wijle
stilte medegedeeld: Ik heb bezwaren tegen
het lidmaatschap uwer vereeniging".
We verzochten onzen gastheer vriendelijk,
die bezwaren te uiten; wellicht zouden we
er iets van kunnen zoggen en mocht het
ons aan de noodige gegevens ontbreken
welnu, we hadden bestuursleden, die graag
de eventueele inlichtingen zouden willen
verschaffen.
„Ik zie", zoo ving onze collega zijn oratie
aan, „ik zie twee soorten kantoorbedienden
nl. bedienden die dat inderdaad zijn en be
dienden, die dat eigenlijk niet zijn, omdat ze
hun „ziel" niet in hun werk leggen en in
den dagclijkschen arbeid een nul vóór het
cijfer zijn. Velen van dc laatste categorie
zijn werkloos. Nu zou ik aldus onze col
lega door lid te worden van uw vereeni
ging medewerken om die tweede categorie
als categorie n.l. in het leven te be
houden. Ik betaal dan contributie en niede
daardoor betaal ik de ondersteuning aan den
wcrklooze, d.i. aan den minderwaardigen
kantoorbediende, want: iemand die volwaar
dig kantoorbediende is, behoeft niet werk
loos te zijn. Zoodra uw vereeniging geen on
dersteuning meer verleent aan die werk-
looze bedienden, die practisch eigenlijk geen
kantoorbediende zijn, zal ik misschien lid
kunnen worden".
We staarden een wijle als in verre verten
dachten een oogenblik aan de Psycholo
gische Centrale. Wat zocht die man z'n ar
gumenten ver weg! Moest dat nu vrucht van
ernstig (ieqken zijn?
Wat we allemaal tegen dezen collega heb
ben gezegd, doet niets terzake. Genoeg ztj,
"at we meer dan twee uur met hem bezig
•aren, in welken tijd hij telkens en telkens
•eer probeerde ons gesprek in andere banen
te leiden. Toen hij ten slotte niet meer wist
kwam het stereotiepe: „Ik zie cr het nut
Met dezen dooddoener konden we huis
waarts keeren.
Wetenschap.
oals men zich Wellicht zal herinneren
zou het 33e taal- en letterkundig congres in
1914 te Haarlem worden gehouden. Door
het faillissement van de Ilollandsche Han
delsbank, waar het voor dat congres ge
vormde waarborgfonds en de ingekomen be
dragen der leden waren belegd, is daarvan
slechts ongeveer t 600 over, die door don
voorzitter en den secretaris der regelings
commissie op de Nutsspaarbank Ie Haarlem
zijn gezet. De overgebleven leden dier com
missie wenschen die gelden nu over tc dra-
aan het Hoofdbestuur van het Alge
meen Nederlandsch Verbond, dat' die som
dan afzonderlijk zal beheeren, teneinde die
te gebruiken voor een later te^iouden con
gres van denzelfden of soortgelijken aard.
Het hoofdbestuur van het Alg. Ned. Ver
bond is bereid zich met dat beheer te be
lasten.
Gemengd Nieuws.
HET ONGELUK TE GEULHEM
DE VERMOEDELIJKE OORZAAK.
Omtrent het ongeluk te Geulhem kan nog
nader worden gemeld, dat nog een patiënt
in het ziekenhuis Calvarienberg te Maas
tricht is opgenomen. Het is Henny van der
Clict uit Haarlem, die tengevolge van den
schrik bewusteloos is geworden. Zondag
werd overbrenging naar het ziekenhuis
noodzakelijk geacht en patiënt Jan Lieven
moest een been geamputeerd worden.
De Justitie heeft beslag gelegd op het
stoffelijk overschot van P. Visser. Dc wan»
dpn van de andere patiënten zijn niet ern
stig.
De Minister van Onderwijs verzond een
condolatietelegram.
De begrafenis van Piet Visser zal morgen
middag te 2 uur te Zandvoort plaats heb
ben.
De Maasbode deelt mee, dat tot den toe
gang van een der rotswoningen in krijt ge
schreven staat: Verboden toegang, levens
gevaarlijk. De omwonenden van den Blok-
berg vreesden, dat bij instorting der wonin
gen binnen niet al te langen tijd ook ge
deelten van den rotswand, die geheel ver
weerd is, op den er langs leidenden weg
zouden vallen. Dit is reeds vroeger gebeurd.
Wie of welk lichaam aangewezen is, om bij
deze verlaten woningen controle op den toe
stand van den rotswand uit te oefenen, is
niet erg duidelijk.
Het. staatstoezicht op de mijnon schijnt
uiet het aangewezen lichaam tc zijn. Dit
schijnt zich te beperken tot mergelgangcn.
Vrijdag heeft het zwaar boven Limburg ge
onweerd. De omwonenden van den Blok-
berg vertelden dat dikwijls na een onweer,
soms na zwaren regenval, instortingen
nlaats hebben. Het is daarom alleszins aan
nemelijk, dat het onweer van Vrijdagavond
de mede-oorzaak was van liet losraken van
een gedeelte van het dak, dat zoo droevig®
gevolgen liud. Volgens de meening van een
mijningenieur inoet de steen los hebben ge
zeten, zooals er ter plaatse nog enkele los
zitten. Een tik tegen den steen, misschien
zelfs wel stampen op den vloer, kan voldoen
de zijn om den zoo losgeraakten steen to
doen vallen. Het gesteente, aan weer en
vind blootgesteld, splijt, telkens wanneer
n de spleet gedrongen water bevriest, ver
der vaneen. Een ongunstigen invloed op da
vastheid van het gesteente, hebben ook da
booinen, die boven op den berg groeien cn
welker wortels eveneens de rots splijten.
DOODELIJK MIJNONGELUK.
Op de mijn „Laura", te Eijgelshoven, it
Zondag de 35-jarige ongehuwde mijnwerker
de Sloveen Perz, wonende te Ghrévromont,
een hoogte van 70 M. naar beneden ge
stort en dood opgenomen.
Hij had een reddingsgordcl om, doch dez®
was niet vastgemaakt.
DE BRAND OP DE „VECHTDIJK".
Blijkens een Lloyds-telcgram, uit Port-
Said, is de brand, aan boord van het sa.
Vechtdijk" van de Holland—Amerika-lijn),
gebluscht.
VERDRONKEN.
Een vonnist 4-jarig dochtertje van Bak-
kinga, tc Ourtekarspel (N.-H.) is bij het
dreggen in de sloot, achter de woning, ge«
vonden.
HET TRAGISCH ONGELUK TE GEULHEM
De plaats waar, zooals toe gister uitvoerig berichtten. Zaterdagmorgen eenige leerlingen ran de Rijkskweekschool te Vnnrlrm dl e
gezamenlijk een uitstapje naar Zuid-Limbyrg maakten, bij hei'beklimmen ran den roVsla^dir eenrX^ tee^7enZ
lumierden kUo, (üg ,m werden eetrotlem Een pan hen werd or ,lag gedood, iri, waden tmtlg gewoni 1
