Ve/tkoM C\£cwnöi£bcJwb6 MAANDAG 7 APRIL 1930 Schoolnieuws- SCECOLVOEDING. i Wc zijn peen voorstanders van schoolvoe ding. Wil men goed gevoede kinderen op school hebben, dan fechakcle men het huis- gez.n niet uit, maar, zoo schrijtf de heer A. de Jong Ezn. in het „Corr.blad" der Ver- eeniging van Chr. Onderwijzers" zorgc or o. i. voor, door middel van de ouders, die daartoe in de eerste plaats geroepen zijn. Sommige gemeenten hebben echter een vrij groot bedrag voor schoolvoeding jaar lijks u;; getrokken. Len dier gemeenten is Velzen. In den Gemeenteraad aldaar werden, naar aanleiding der schoolvoeding, enkele vra gen door een der leden gesteld. Het ant woord van 13. en W. bracht wel zeer „ster ke dingen'' aan het licht. Door B. en W. word meegedeeld, dat een onderzoek inge steld werd in hoeverre deelneming van de. kinderen aan de schoolvoeding noodig was, voor zoover zij daarvoor waren opgegeven. Het onderzoek, aldus do Wethouder, was nog niet beëindigd, maac het bleek toen reeds, dat van 333 kinderen er ongemoti veerd 1GJ aan deze voeding deelnamen. De ze zijn er van uitgesloten, omdat de betref fende gezinn:n voldoende inkomsten had den om zelf voor de \oeding zorg te dragen B. en W. achtten het onbegrijpelijk, hoe kinderen uit dergelijke gezinnen, waarbij er waren met een gezinsinkomen van f 60 tot f 100 per week, voor school weding konden worden opgegeven en toegelaten. Wc mcencn, aldus schrijft de heer De Jong verder, dat ieder rechtgeaard burger van Nederland liet onbegrijpelijke van B en W. geheel onderschrijft. Werd deze lijn doorgevoerd, dan zouden we ons scholen kunnen denken, waarvan alle kinderen 's middags aan het diner de'el- f" 00— f 100 per week is f 3000—i 5000 in komen per jaar. Voor onderwijzers om van te watertan den! .Zouden alle kinderen, ook welgestelde, maar niet op gemeen tekorten gevoed wor den? CONGRES VOOR TEEKENONDERWIJS. Te Amsterdam wordt van 23—25 April a.s. een Nationaal Congres voor Teekenon- derwijs gehouden. Bij de opening van het Congres hopen de Minister van Onderwijs, Mr. J. Terpstra, de Wethouder van Onderwijs, de heer Ed. Po lak, en de Voorzitter, de heer M. D. van Dijk. redevoeringen tc houden. De volgende onderwerpen komen in be spreking: „Doel en methode van het algemeen ont wikkelend teekenonderwijs". Inleider: de heer F. de Graaf, Amsterdam. „Het Holiandsche karakter van het tee kenonderwijs op de Lagere School". Inlei der: de heer G. Kielder, 's-Gravenhage. „Het teekenonderwijs zij in overeenstem ming met de psychologische ontwikkeling van het kind". Inleider: Mevr. C. Bakhui zen van den Brink-Osingn, Utrecht. „Het nieuwe teekenonderwijs". Inleider: de lieer J. G. van Ingen Jez., Bussum. „Zin en waarde van het teekenonderwijs". Rede van Dr. J .D. Bierens de Haan, Aer- denhout. Practische beschouwingen over: 1. „Het onderwijs in kunstgeschiedenis aan scholen voor Middelbaar en en Voorbereidend Hoo- ger Onderwijs 2. „Het onderwijs in hand- leekenen aan Middelbare Scholen en Lycea voor meisjes Inleidster: mej. F. H. A.van den Oudendijk Pieterse, 's-Gravenhage. „Evolulieverschijnselen, verandering en overdrijving bij het onderwijs in het hand- INGEZONDEN MEDEDEELING. Na de Wasch teekenen aan Hoogere Burgerscholen". In leider: de heer M. D. van Dijk, Haarlem. „Het onderwijs in het lijnteekenen op dc H. B. S. B.". Inleider: dc lieer J. dc Jong Hzn., Zwolle. „Het onderwijs in teekenen en kennis der beeldende kunst op dc Gymnasia". In leider: de lieer B. Mcrcma, 's-Gravenhage. „De plaats van het teekenonderwijs hij het Nijverheidsonderwijs voor meisjes". Inleid ster: mevr. M. F.. Leliman-Bosch, Haarlem. „Dc dienende «aak van liet handtcekeiien hij hot Nijverheidsonderwijs". Inleider: de heer H. Ellens Bloemendaal. „De ontwikkeling van den schoonheids zin, een vereischte \an goed onderwijs". In leider de heer J. D. Ros, 's-Gravcnhago. „Het teekenonderwijs aan inrichtingen voor land-, tuin- en bosrhbouwonderwijs in Nedorjand". Inleider: de heer H. Ramaer, Wapeningen. „Bouw en inrichting der teekenlokalen van de Middelbare Scholen". Inleider: de heer E. J. Rothuizen, architect, Arnhem. „Verlichting in teekenlokalen door kunst licht", door den heer Ir. G. H. van de Werf horst, ingenieur bij de Philips-fabricken. PAEDAGOGISCH TIJDSCHRIFT. In het April-nummer (uitg. „De Stan daard", Amsterdam) geeft Prof. Dr. J. Wa- terink van „Schoolhervorming of niet?" het derde artikel, waarin de nationale en de sociale beteeken is van het onderwijs ter sprake komt. Hij wil de hervorming van het onderwijs uitstrekken over het gclieele terrein. Hij staat op het standpunt, dat de lagere school geheel ingesteld zij op do eischen van het gewone leven. Daarnaast kan voor de hoogere klassen als ideaal ge steld w orden een parallelschool,, waarop do moderne talen kunnen worden geleerd. De ze school telt 4 of 5 klassen en kan gebo ren worden uit ons tegenwoordig u. 1. on derwijs. Zij geeft practisch voorbereiding voor de middelbare scholen, maar laat zich niet leiden door allerlei examendrilling en schoolsche eischen. Misschien is op deze school dan mogelijk een kop van bijvoor beeld twee jaar, waar dc tegenwoordige ulo- opleiding wordt afgemaakt. De jonge men- schen echter, die gymnasium of h. b. s. be zoeken willen, behoeven die kopklassen niet te doorloopen. Voor al deze scholen vervalt het begrip „klasse", waarvoor in de plaats treedt 't begrip „werkgemeenschap" Op de gewone lagere school volgt het vak- en nijverheidsonderwijs, niet overladen en opgedirkt met allerlei fraaie en minder fraaie overtolligheden, maar echt naar het leven en naar de behoefte van/handel en nijverheid, beroep en bedrijf georiënteerd. B. wijdt een artikel aan de „Commissie van beroep, bedoeld ln art. 89 zevende lid Lager-onderwijswet 1920", waarvan „de bijna 25-jarige practijk aanleding heeft gegeven tot critiek, hoewel de zegenrijke werking ervan algemeen wordt geroemd". Van P. Timmermans is opgenomen een referaat „Het gebed in de school" dat we in do belangstelling van onze onderwijzers aanbevelen. De „Critische Revue" van D. Wouters is dezen keer zeer gevarieerd. Er s.aaa zeer rake opmerkingen. Deze laatste aflevering van den 22sten jaargang, die met eenige berichten besluit, geeft uitnemend studiemateriaal en is aan leiding dat we van harte nog eens ter iD- teekening op dit tijdschrift opwekken. GROOTE BRAND OP EEN AMERIKAANSCH VLIEGVELD Op het vliegveld van Hadley Field (Ver. St.) woedde een brand, welke een hangar met veertien vliegmachines vernielde. Ook het Luchtpost kantoor werd een prooi der vlammen. COS1MA WAGNER EEN MERKWAARDIGE FIGUUR (Van Onzen Duitschen correspondent) Op 93jarigen leeftijd is in Bayreuth zacht- kens ontslapen Cosima Wagner, vrouw van den beroemden toonkunstenaar, Richard Wagner, die daartoe in staat gesteld door zijn koning Lódcwijk II van Beieren, de schoonste germaansche legenden in muziek heeft omgezet. Zij was het, aan wien Richard Wagner naast zijn koning het meest te danken heeft gehad. Haar merkwaardige figuur is zelf tot een sage geworden en wie haar levensbe schrijving nagaat, die heeft de gewaarwor ding, of hij een germaansche sage leest Als de dochter van Franz Liszt en gravin d'Agoult aanschouwde zij in 1837 in Como het levenslicht; haar kinderjnren beleefde zij in gezelschap van haar zuster Blandine te Parijs. Daar leerde zij in gezelschap Liszt diens beide vrienden Berlioz en Wagner kennen. Ook dezen werden getroffen door dc charme en lieftalligheid der jonge Cosima. In 1853 kwamen beide zusters naar Berljjn en woonden ze ten huize van Hans von low's moeder. Onder von Bülow's leiding leerde ze klavier spelen zoo fascineerend, dat men het naast dat van Liszt noemde en waar deerde. Zij was een vrouw van veelzijdige be gaafdheid, beheerschte meerdere talen, ver taalde onder meer Hebbel's „Maria Magda- Jena" op voortreffelijke wijze in 't Fransch. Zelfs Friedrich Nietsche, van wien het woord stamt „Wer zum Woibe goht, vergiss' die Peitsche nicht", kwam onder de bekoring van Cosima, want eenmaal aan haar voorgesteld, beschreef hij haar zijn vrienden als het „ein- zige Weib grossen Stils". Den IScn Augustus 1S57 trad zij met haar leermeester Hans von Bülow in het huwelijk en de inzegening geschiedde in de Hedwigs- kerk te Berlijn. De huwelijksreis werd r Zwitserland ondernomen, waar ze in de geving van Zurich Wagner bezochten. Hier leest Cosima de partituur van Rhein- gold en fragmenten uit de Wallküre. De eerste acte van Tristan lag gereed en r- maakt van dichtbij de voltooiing mede. Het leven in Berlijn stelt aan do jon; vrouw hnoge eischen en om in de kosten der huishouding wat bij te dragen, vertaalt Gustav Frcvtag's Fabier in 't Fransch. Met bewonderenswaardige geestkracht leeft ze voor von Bülow, hoewel haar gedachten blij ven uitgaan naar 'Vagner. Diens werk geniet de protectie van jning Lodewijk II van Beieren en ze volgt met spanning dc snelle carrière van den componist. Wagner verheerlijkt haar in zijn werk en uit de cor respondentie tusschen Cosima en koning Ludwig blijkt, hoe zij al haar kracht aan wendde, om Wagner's werk te ondersteunen. Zij is bij de première van „Tristan und Isolde" tegenwoordig en drie jaar later be leeft zij dc groote dagen der Meistersinger. Het innerlijk conflict wordt haar tot een ondraaglijke last. Hans von Bülow brengt aan zijn vriend het groote offer: Cosima wordt, al vroeg grijs geworden onder den druk van haar innerlijk leven, in 18G9 Wag ner's yrouw. Van dien dag af aan werd Bayreuth wei kelijkhcid. Wagner erkende aan wien hij zijn toenemend succca te danken had: aan ko ning Ludwig en aan Cosima, Hij zeide woor delijk" tot haar: „Zonder jou zou ik nooit den Parsival hebben kunnen voltooien!' Zelden of nooit was een vrouw zoo geheel en al verbonden met den arbeid van haar man als Cosima met het levenswerk van Richard Wagner. Den zoon uit dit huwelijk draagt den naam Siegfried en hij was 't die sedert Wagner's dood met zijn moeder de Wagner-festiviteiten in Bayreuth onder zijn leiding hield. De villa Wahnfried werd een centrum cultuur voor de ganscha wereld en uit alle landen kwamen muziekliefhebbers naar Bay reuth, om er de Festspiele bij tc wonen. Cosima Wagner was de .eerste vrouw, aan en terecht in Duitschland de doe- torwaardigheid honoris causa werd toe Uit het Sociale Leven. PALESTIJNSCHE ARABIEREN-DELEGATIE Do Palestijnsche Arabieren hebben een af sprekingen te voeren over de Joodsch-Ara hun aankomst een begroetingsrede voor, (geheel rechts) met glimlachend vaardiging naar Londen gestuurd, om be- bische geschillen. Lord Templeton las bij waarnaar Groot-moefti Ragheb Nastrashibi phlegma schijnt te luisteren. Te Hoenderloo (Gld.) is een afdeeling van den Alg. Ned. Chr. Amhtenaarsbond opge richt met aanvankelijk 18 leden. Tot be stuursleden werden gekozen de heeren: J. v. d. Weg, voorzitter; II. J. Verhoeven, secre taris; en H. A. Koenderink, penningmeester Bij de oprichting word do wensch uitge sproken. dat de afdoeling in samenwerking en overleg met het bestuur en den directeur der stichting Hoenderloo de belangen zoo wel die der inrichting, als die der verpleeg den en personeel te bevorderen. Met belangstelling werd konnis genomen, dat in YalkenheicJe een aantal leden van het personeel zich hadden aangesloten bij den Bond. In verband hiermede werd opge merkt, dat in meer Christelijke opvoedings gestichten personen in aanmerking komen voor het lidmaatschap. Het hoofdbestuur zal te dozer zake traohtcn contact te krijgen. HET VERLOF OP OORLOGSSCHEPEN. De Bond van Chr. Marinepersoneel bene den den rang van officieren verzocht den vi- ce-admiraal om een langer verlof dan veer tien dagen voor de bemanning van dc „Her tog Hendrik" na terugkomst in Holland, waarbij tevens er op gewezen werd, dat sr schepelingen zijn, die direct na binnen komst naar den Oost moeten vertrekken. Op dit verzoek werd meegedeeld, dat het onmogelijk- is om langer dan 14 dagen ver lof te geven. De oorzaak daarvan is gelegen in het personeelsgebrek. Wat betreft het spoedig uitzenden naar Indie werd aan het Bondsbestuur medegedeeld, dat zij, die zeer hoog voor uitzending staan, toch in geen geval voor eind November of December zul len worden uitgevonden, waardoor aan hen, die spoedig naar den Oost zouden gaan, al Land- en Tuinbouw. DE STAKING TE VALTHERMOND. Er is zeer veel kans op dat de staking in het veenbedrijf te Valthermond spoedig tot het verleden behoort. Onder leiding van den rijksbemiddelaar zijn wederom besprekingen gevoerd tusschen vertegenwoordigers van ar beiders en werkgevers die geleid hebben tot het resultaat dat van beide zijden loonsver- hoogingen van 5 tot 15 pCt aan de organi saties der leden zullen worden voorgesteld. INVOERRECHT OP VARKENS. Blijkens bericht van den rijkslandbouw- consulent te Berlijn is het invoerrecht op levende varkens in Duitschland, dat met ingang van 28 Maart j.l. van 18 tot 27 mark per 100 K.G. was verhoogd, met ingang van 7 April a.s.. wedeyom teruggebracht op 18 mark. DE CRISIS IN DEN LANDBOUW. Te Tietjerk (Fr.) werden op een vèrkoo- ping van landerijen, groot 8.99.30 H.A., deze wegens te laag bod ingehouden. Het bod bedroeg in totaal f 17.314.70, wat ongetwij feld verband houdt met de crisis op land- 'boüwgebiod. Thans heeft men in een bespuiting met Californische pap een middel, waarmede tegen deze ziekte zeer bevredigende, bij her haling gedurende eenige jaren zelfs vrijwel afdoende, resultaten verkregen kunnen worden. Men moet spuiten, als de struiken zoo ver zijn uitgeloopen, dat de blaadjes en Radio Nieuws. Aluvr. M. .stoygc:-- H-leke luatschappU te Vlaur irtje. 6 Tijdsein van eker: fnter N. Onderwerp: ..He lkinaar, een herboren d- Ierland" 6.15— 6/30 Nlcu aperunto door den heer >rp 6.3(^-6.45 Grami-foor 7.15—7.'l. 6.15 Spreker: Kerklatijn Verdl. 12 Tüdse Kfln O. P. t« loed-MircKcl t« nu oud-Ke-nii«.- iiucn in kcr. uit Hoof*- i de KRO-Klok. Sluiting. HILVERSUM (298 M.. na 6 1071 M. AVRO 10 Tüdseln. 1010.15 Mori.-enwUrllni,'. 12 Pollilo- berlchten. 12—2 MlddSKmuziek. Graimfoon 3—4 Knipcursus. 4—4.15 Gramofoon. 4.15—5 Sollstenconcort. 5.30—G.45 Voor-avondconccrt 6 TUdsetn. 6.46—7.15 Cursus Engelsch convov^ntl». 7.16—7.46 Cursus Enrrelr-eh gevorderden. 7.15 Po litieberichten. 8 TUd-eln. X 01—8.C0 Kam-rir.u. ■lek. 8.30—9.80 BUzonder progrnmmnnumm-r o 30 —10 Optreden van een dnedelznktrlo. 10 Pers berichten van Vaz Dia». 10 10—11 Ctlzondor pro- grammanummor. 1112 Oratnofoonmuzlek. bladsteeltjes en de bloemknopjes zeer duide lijk afzonderlijk te zien zijn. De grootste blaadjes kunnen uitgespreid iets grooter dan een kwartje zijn. Nadere inlichtingen worden gaarne ver strekt door den Plantcnziektenkundigen Dienst te Wageningen en door de op ver schillende plaatsen werkzaam gcstel-lc ambtenaren van dien Dienst In sommige streken van ons land hebben de appelen, in het bijzonder de soorten Present van Engeland, Bramleys Seedling, Cox orange pippin. Zoete Ermgaard en Zoe te Campagne, ernstig te lijden van aantas ting door wantsen, die de zeer jonge appel tjes aansteken. Bij hevige aantasting kan de oogst zeer minderwaardig worden. Dit is te voorkomen door bespuiting der pppelboomen, niet vroeger dan 10 dagen voor de boomen in vollen bloei zullen staan, maar ook niet veel later, met een oplossing van 1 pet. zachte zeep in water, waaraan een deel zuivere nicotine per 2000 deelcn water wordt toegevoegd. De bespuiting moet zorg vuldig worden uitgevoerd. Nadere inlichtingen worden gaarne ver strekt door den Plantcnziektenkundigen Dienst te Wageningen en door de op ver schillende plaatsen werkzaam gestelde amb tenaren van dien Dienst Tegen de stcenrups in pruimen moet men zorgvuldig sproeien met een der in vlug schrift 8 van den Plantcnziektenkundigen Dienst aangegeven arsonicumhoudende mid delen (loodarscnaat oi !'arijschgrocn) of met een der in den handel verkrijgbare oplos bare verbindingen, als Nosprasen of Nospra- sit, met welke middelen in Duitschland zeer goede resultaten zijn verkregen. Nadere in lichtingen worden gaarne verstrekt door den Plantcnziektenkundigen Dienst te Wage ningen en de op verschillende plaatsen werk zaam gestelde ambtenaren van dien Dienst Gemengd Nieuws. GEEN TROUWLUST In de gemeenten Polsbroek en Hoenkoop zijn gedurende het le kwartaal 1930 geen hu welijken voltrokken. ONDER EEN AUTO GEDOOD Te Haarlemmermeer liep de 6-jarige Huis man achter een vrachtauto. Toen de wagen onverwachts achteruitreed, werd hij gegre pen, waardoor het kind onmiddellijk gedood werd. Den chauffeur treft geen schuld. BEBOETE SOLLICITANTEN Volgens de zegelwet is iedere sollicitatie onderworpen aan formaatzegel met een mi nimum van 30 cents, indien het betrokken salaris minstens f 1000 's jaars bedraagt Over tredingen worden beboet met f25. Deze straf zullen 69 sollicitanten naar de betrekking van ambtenaar-armbezoeker te Sliedrecht moeten ondergaan, daar zij hun sollicitatie ongezegeld bij B. en W. hadden ingediend. LASTIGE LAMPEN Eenige j'arcn geleden werd in den water toren te IJmuidcn een electrisch verlichte klok aangebracht. In zoo grooten getale kwamen vliegen zich in de warmte der lampen koesteren dat on langs een drijfjacht georganiseerd werd en ontelbare exemplaren konden worden gedood. t euvel blijft aanhouden, zoodat men- overwcegt het uurwerk weg te nemen, om dat het voor een watertoren allerminst wen- schelijk is, dat. zirh daarin vliegen gaan in kwartieren, die besmetting kunnen over brengen. BRANDEN Te Abbenes zijn een sehuitr en een auto an G. Luit afgebrand. De brand ontstond, doordat bij het aanslaan van den motor van een auto het benzinereservoir in brand vloog. Schuur en inhoud waren slechts laag ver zekerd. Tc Groningen brak brand uit in een perceel Noorderbinnensincol, hoek Groot© Leliestraat Dit huis wordt bewoond door .T. K. De brandweer was spoedig aanwezig en bluschte den brand met twee stralen. Het perceel is geheel uitgebrand. De belendende pcrceelen kregen waterschade. De bewoners waren afwezig. De oorzaak is onbekend. Te Deventer brak brand uit in het ge bouw van den Raad van Arbeid aan de Pol straat Het vuur, dat in den kelder was ont staan, greep aanvankelijk snel om zich hei n, doch met drie stralen op de waterleiding wist de brandweer, die met veel materiaal ter plaatse was, erger te voorkomen. De kantoor- kamers bleven grootendcels ongerept doch enkele andere localiteiteen krecen aanzien lijke waterschade en zijn gedeeltelijk uitge brand. Vrijdagavond heeft een Belg is oh mdlaitoir vliegtuig, wegens mist een noodilamdAng moeden maken bij Reusol, op slechts 5 M. afsta.nd van de Belgische grens. Het toestel sloeg bij de dading over den kop. De piloot, die op weg was naar. een terrein waar een a-nder Belgisch vliegtuig, beman»! met f-en leerling-vlieger, een noodlanding had ge maakt bleef ongedeerd. DE ..SCHLESWIG-HOLSTEIN" Het Duitsche vlaggenschip Schleswig-Hol- stein op zijn vaart door do Holtenaue* Sluizen. FEUILLETON Onder Zijn vleugelen Door ZENOBIA BIRD. Met een gebroken hart bad ze dien avond voor hem en terwijl ze bad scheen er op nieuw een vrede in haar hart te dalen, een zekerheid over zijn redding, die zij nooit te voren had gekend. Haar geest was gekalmeerd en vervuld niet hemelsoh licht en ze wist dat God ge sproken had. Den volgenden dag schreef ze Jean een langen brief over de gebeurtenissen van gjr vorigen dag en ze besloot: „Toen Charlie gisteravond wegging, voel de ik dat dit me als 't ware zou vermoorden en ik het niet langer kon uithouden, kwam in mijn kamer, huilde uit en toen gebeden als nooit tevoren. En, Jean, ik geloof dat God me deed bidden Charlie te redden in een dezer evangelische verga deringen of, wanneer dat niet zoo is hem op te geven en geheel met hem te breken. Maar ik geloof dat God me de verzekering van zijn bekeering gegeven heeft Ik voelde dat Hij mijn gebed hoorde en beantwoordde. Zoo heel duidelijk kwam het woord tot mij: „Wanneer gij het vraagt, zal Ik het doen", en tevens kwam er zoo'n kalme rust en vreugde en verzekerdheid. Wil je a-ls Je blieft heel ernstig iederen dag voor Charlie bidden, totdat je weer van me hoort? De vergaderingen duren slechts nog 2 drie weken en aan het eind daarvan zal Charlie een Christen zijn of zal ik weten dat het Gods wil is, dat we scheiden. Ik zal me bij na dooden door hem op te geven, maar ik weet dat slechts geestelijke duisternis, een groot ongeluk volgen zal, wanneer ik God hierin niet gehoorzaam. Ik voel dat ik nu kiezen moet tusschen God en Charlie. Bid ernstig voor hem, en voor je nicht BETTY. Bijna twee weken waren voorbijgegaan toen op een mooicn avond zij geen speciaal doel hadden en ze Charlie vroeg haar te vergezellen naar de conferentiegebouwen. Geen woord over godsdienst was tusschen hen gesproken sinds dien avond, hoewel ze onafgebroken samen geweest waren. Betty was blij en opgewekt, en na haar last neer gelegd te hebben aan de voeten van Eén die machtig was om het te dragen, kwi haar natuurlijke vroolijke aard weer boven. Charlie had haar opnieuw gevraagd om het slotwoord ,ja" maar ze had hem afgeweerd, zeggend dat ze niet klaar was om te ant- woorden. Ze had veel in het geheim gebeden dat wanneer deze avond eindelijk kwam, God hooren wilde en antwoorden en een machtig wonder doen in het hart van den man, dien ze liefhad. Jean had haar geschreven, dat ze ook bad met alle kracht voor dezen bijzon deren avond. De dienst was alles wat ze maar wenschen kon. D© weg ter ontkoming werd klaar en duidelijk uitgestippeld en een hartelijke uit- noodiging gedaan om Christus aan te ne- :en als Redder en Heer. Af en toe komen de sprekers persoonlijk om hier en daar op rustige tactvolle manier met de hoorders te spreken. s in antwoord op haar gebed, trad een van hen, een sterke, ernstige werker, op hen toe en misschien was het de ernstige blik op Betty's gezicht toen ze blijmoedig ant woordde dat ze den Heere als haar persoon lijke Heiland kende, of was het 't werk van den Geest Gods dat hem bewoog om, toen de vergadering geëindigd was te trachten te hooren waarom Charlie niet toe wilde ge- Het was zeer goed merkbaar dat hij bewo gen was en hij scheen de vraag van dezen vreemdeling niet af te wijzen. Onder het praten leek het maar een oogenblik, of de menschen hadden de zaal verlaten en Betty en Charlie bevonden zich alleen in de groote zaal met den man die nog steeds tot hen sprak. Betty was er zeker van dat de tijd geko men was, maar toen ze spraken, scheen Charlie een koppigheid te toonen die verba zingwekkend was. Ze hoorde hem met rus tige verzekerdheid antwoorden: „neen, ik wil niet", en het herhalen: „ik wil niet". De evangelist wendde zich tot haar en vroeg haar: „heeft u iets met elkaar te ma ken, dame?" Met tranen in de oogen schudde ze treu rig het hoofd. „U bent dus niet getrouwd?". Ze schudde het hoofd. „U bent een Christin, zegt ge". Toen streng: „U moogt het niet wagen met deze man in deze conditie te huwen". Hierop gingen de hoeren verder. Ze reden naar huis in bijna volkomen stilzwijgen, maar toen ze haar deur bereikte, stak Char lie zijn hand uit „Bctty", zei hij gebroken, „ik weet niet wat me zoo koppig maakt. Er is niets wat ik niet voor je doen wilde, maar dit kan ik niet". Zo kon niet spreken. Tranen rolden over haar wangen. Hij drukte haar hand en ging weg. „Voor altijd", riep Betty's hart treurig, „voor altijd". Opnieuw op haar knieën voor het bed vallende, weende ze harstochtelijk.. „Oh God", bad ze, „toon mij de verborgen heid. Waarom zulk een verzekerdheid van zijn redding en nu dit?" Toen kwam haar in de herinnering met vreemden drang: „Hot staat niet aan U dc tijd en de gelegenheden te weten, welke de Vader in Zijn eigen macht heeft gesteld". Ze wist niet, hoe de tekst te vinden. Maar ze voelde, dat God geantwoord ljad en voel de zich vertroost. Een paar dagen later ontving Jean een brief, welke haar tranen in de oogen bracht. Betty deed het heele verhaal en eindigde met het nieuwtje dat ze van plan was in de herfst naar een sene te gaan. een school voor Bijbelstudie ,Het zal makkelijker zijn hem daar te vergeten en ik heb meer voorbereiding noo dig wanneer ik ooit ergens in de werkelijke dienst des Heeren gaan zal". HOOFDSTUK XIH. Bevreemding. Hugh Bertram wierp den brief, dien hij gelezen had, met een ongeduldige beweging op tafel. „Net iets voor Bert, om aan niets anders dan zijn werk te denken. Vier uur bij me en dan vijf jaar weg! Heb ik van m'n leven!". Hij keek het raam uit, nam de brief weer op en las hem over. Hij was van zijn ouden studievriend Herbert Ripley. Ze waren on afscheidelijke vrienden geweest gedurende hun studententijd, hadden samen gewerkt in de kleine Bijbelzending en deelgenomen aan de vergaderingen die een groep studen ten van een groote universiteit hielden. Toen had Hugh alles achtergelaten en was naar een van de Oostelijke staten gegaan voor een speciale studie. Herbert had zijn medische studie geëin digd .groot succes gehad in zijn werk aan het ziekenhuis en was nu op 't punt om over zeven weken aan boord te gaan naar zijn zendingsgebied in Japan. Do vrienden had den elkaar in bijna drie jaar niet gezien en een gevoel van heimwee had zich met do groote vreugde vermengd, die Herberts' brief bracht. Herbert moest voor zaken naar het Oosten komen en wilde ook nog een paar familie leden groeten voor hij naar zijn verre post vertrok. Alles was naar wensch uitgeko men en „hij had het beste tot het laatste bewaard", schreef hij Hugh, en dat „beste" was een verblijf van een halve dag bij zijn oude vriend. Laat in den avond zou hij den trein moeten nemen voor de 3 k 4-daagsche reis naar de Westkust. „Wat Jammer, dat ik niet langer bij je blijven kan", schreef hij, „maar er zijn sta pels dingen die ik nog thuis doen moet Ook moet ik m'n uitrusting nog hebben en me klaar maken voor de reis, want m'n over tocht is al besproken en je weet, dat ik nu onder bevel sta. Haal me dus van de trein af, laten we een gelukkig oogenblik samen hebben als vroeger en 's avonds ga ik op mijn eerste lange reis naar Japan' „Ik zie niet in, waarom hij den Zondag niet bij me over kan blijven, maar Zaterdag avond weggaat als we zoo n langen mooien Zondag samen hebben konden bromde Hugh in zich zelf. „Ik denk wel, dat hij blij ven zal. Hij moet!". Den volgenden dag was Hugh een kwar tier te vroeg op het station en toen Herbert eindelijk uit de trein stepte werd hij begroet met een glimlach en een handdruk die hij mee zou nemen over zee, zooals hij zei. Herbert Ripley was nooit zoo Oostelijk ge weest, en Hugh had heel wat interessante dingen uitgezocht om hem dien middag te laten zien. Maar het mooist van alles was de gelegenheid om over hun plannen en le vensdoel te spreken, wat ze gedaan hadden en gingen doen. Vanaf de eerste vijf minu ten dat ze samen waren had Hugh getracht zijn vriend den Zondag bij hem over te doen blijven. Hij had een goede kamer en ze konden een heelen dag samen zijn. Hugh stond er op dat Herbert zijn predikant, een goed spreker en een van de eerste leiders in de conservatieve vleugel van zijn kerk, zou hooren. Maar op al zijn smeeken had Bert maar één antwoord: „Hugh, ik kan niet. 't Is erg jammer. Ik zou werkelijk erg graag willen maar er ls nog zooveel te doen, als ik weer terug ben van de kust, dat ik niet weet, hoe klaar te komen. iCWoixit vervolgd,)]

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 2