KOFFIE.SOORTEN
v. ROSSEM's
DINSDAG 25 MAART f930
DERDE BLAD PAG. 9'
WAAR DE GODSDIENSTSTRIJD
WOEDDE
DE CONFESSIE VAN AUGSBURG
PLECHTIGE HERDENKING
IN DIT JAAR
Het zal dit Jaar 400 jaar geleden zijn.
sinds de confessie van Augsburg op den in
deze stad vergaderden Rijksdag aan keizer
Karei V werd overhandigd. Dit was een
gebeurtenis van fundamenteels beteekenisin
de geschiedenis van de Hervorming. De
Confessie van Augsburg is nog heden een
der- zuilen, waarop de Evangelische leer en
het Evangelisch geloof rusten.
Nog staan hier en daar in Duitsohe ste
den, kerkelijke en wereldlijke gebouwen,
waardoor de weg van Martin Luther naar
de Confessie aan Augsburg leidde. Zij zijn
vaak veranderd, soms zelf niet meer te her
kennen, maar zij staan nog en getuigen van
de ontwikkeling van don man wiens webk
met. Pinksteren te Spiers en in October in
fltille uren te Marburg werd herdacht
In een nederig huisje te Eisleben werd
Martin Luther geboren. Dit stadje, gelegen
tusschen zacht-glooiende heuvels, is een der
belangrijkste oordon van de Protestantsche
wereld geworden. Immers, hier trad een der
grootste mannen, die de wereld ooit heeft
gekend, in het leven en in de eeuwigheid
Luther heeft een weinig zonnige en harde
jeugd gehad. Dat bleef zoo tot hij opgeno
men werd In het huis der welgestelde fa
milie Cotta.
Dit huis, waarin hij de meest zorgelooze
Jaren zijner jeugd heeft doorgebracht, is
door brand verwoest Ook is er niets van
overgebleven, wat voor persoonlijke herin
neringen hij aan deze jaren had. Maar
Luther heeft steeds Eisenach zijn „lieve
stad" genoemd.
In Juli 1501 komt hij In Erfurt als trek
kend soholier. Hier begon een zeer bewogen
wereldsch leven. Doch zelfs het vroolijke stu
dentenleven slaagde er niet meer in den
tobberigen ernst uit zijn versomberde ziel te
verdrijven. Hij streed en leed door zijn ver
langen naar God, door den wensch eens za
lig te worden. Een pest-epidemie, de plot
selinge dood van een vriend en een vreese-
lijk onweer, waren, zooals wij weten, de on
middellijke oorzaken, die hom bewogen naar
het klooster te gaan. De kloosterkerk met
haar hooge vensters, waar hij zijn gelofte
als monnik aflegde, is nog behouden en de
Dom, waarin hij tot priester werd gewijd,
verheft zich ook heden majestueus boven
de bloeiende stad. In het gebouw van de
vroegere Universiteit is thans een Hoogere
Burgerschool gevestigd. Het klooster aan de
„Wcisse Gera" werd door brand geteisterd.
Hierbij werd ook de inrichting van zijn cel
Verwoest
Niet minder belangrijk dan Erfurt was
het veel kleinere Wittenberg, waar de Her
vormer 38 jaren van zijn leven doorbracht
Dat werd hot middelpunt voor de Protestan
ten der aarde.
Hier, op 31 October 1517 nagelde hij zijn
®5 stellingen aan de deur van de slotkerk.
Hier werden zijn grootste innerlijke con
flicten uitgevochten. Van hier uit leidde hij
de ontwikkeling der jonge kerk.
In de slotkerk heeft hij ontelbare malen
van den kansel het woord gericht tot volk
«n unverslteit, tot vorsten en ridders, tot
burgers en boeren. Haar beide torens, die
door een brug met elkaar zijn verbonden,
Wikken stil over de stad in de uitgestrekte,
groene vlakte, over den ouden eik aan de
Eistertor, daar waar Luther de bajnbul ver
brandde, over de woningen van Melanchton.
Bugenhagen, Cranach, over het fraaie stad
huis op de Markt en over de twee stand
beelden der hervormers onder hun Gothi-
sohe baldakijnen.
WAAR LUTHER ZIJN STELLINGEN AAN
SLOEG. De deuren van de Slotkerk te Wit
tenberg, waaraan Luther op 31 October 1517
zi]n 95 tegen den aflaathandel gerichte
stellingen sloeg.
Dan weerklinkt ook, voor de eerste maal
in de geschiedenis der Hervorming, de naam
van het vorstelijke Augsburg in de geschie
denis der Hervorming.
Luther wordt ter verantwoording geroe
pen naar deze stad.
Twee cn een half jaar later stond hij voor
den Rijksdag te Worms. Daar sprak hij hei
uit: „ik kan niet anders, God helpe mij
Steeds hooger sloegen nu de golven van
het Evangelisch geloofsleven.
Opnieuw weerklinkt de naam van Augs
burg. Daar werd in 1530, dus vier eeuwen
geleden, de „Confessie van Augsburg over
handigd en den volgenden dag voorgelezen
door den Saksischen kanselier in een ver
trek van het bisschoppelijk paleis.
De onderhandelingen duurden tot in Sep
tcmber. In antwoord op een tegenschrifi
uit Rome overhandigden de Protestanten
him apologie. Daarna reisde Luther terug
naar Wittenberg.
Maar ook voor hem begint het einde van
den levensloop in 't zicht te komen. Zijn
vrouw, Katharina van Bohra, zijn Jieber
Dokter Kathe", sterft Ook hij wordt oud.
De laatste vier preken van zijn leven heefl
de zwaar zieke man in de het Marktplein
overheersohende Andreaskirche van Eisle
ben gehouden. Tegenover de kerk staat met
zijn fraaie deur- en vesterprofielen. zijn sterf
huis.
De Protestantsche wereld hoopt dit jaar
naar Augsburg te komen om de dagen van
de „Confession Augustana" te herdenken. Op
15 Juni 1930 zal ln de Vorstenzalen van het
Stadhuis de „Reformatie-tentoonstelling"
worden geopend.
Voorts zullen opvoeringen van „Festspie-
de", en concerten worden gegeven, o.a. in
de „Gouden zaal", de fraaiste Renaissance
zaal van de wereld. De officdeele feestelijk
heden vinden plaats op 24 en 25 Juni. Gods
dienstige plechtigheden en lezingen zullen
op het programma prijken. Het herdenkings
jaar zal worden besloten met een Luther
week.
Uit de gansche wereld worden gasten ver
wacht En de vreemdelingen zullen een stad
leeren kennen, die in schoonheid en
harmonie harer gehouwen, straten, bronnen
en plantsoenen, niet licht kan worden over
troffen. Daar zal tevens de herinnering wor
den verlevendigd aan den man, die den
Rijksdag van Augsburg bezielde.
AMSTERDAM
MAATSCHAPPELIJK HULPBETOON
IN 1928
De verhouding tusschen
Overheids- en particuliere steun
OVERZICHT VAN DEN
VERRICHTEN ARBEID
Heel vlug ditmaal is verschenen de Fi-
nancieele Statistiek van Maatschappelijk
Hulpbetoon in 192#. De Armenraad bezorg
de ons, als gewoonlijk, in keqrigen wrru,
dozo interessante mededeelingen. w
Wat is er in een groote stad tooh veel
te doen en wat krijgt allo zorg eeu publiek
en ambtelijk karakter. Het is de eisch van
den tijd voor de menschen die hulp behoe
ven. Dat is gevolg van don afstand, die in
de steden komt tusschen de menschen, die
geen band meer voelen aan elkander. Dat
is mee vrucht van de verslapping van het
kerkelijk leven en de verschrompeling van
het diaconaat.
Zeker, het was goed, dat in meer dan één
geval voor de barmhartigheid het recht
werd geëischt Maar wij leven nu in een
tijd waarin de barmhartigheid vlucht voor
net vermeende recht
Daaraan zijn sommige politieke strevin
gen niet vreemd en in eigen kring sluipen
ook heel licht
verkeerde opvattingen
in. Moge de Kerk hier blijven waken.
Een enkel cijter moge ons een beeld ge
ven van wat er in Amsterdam op dit ter
rein gebeurt Daar waren 138 instellingen,
die in 1928 behooltigen met geld of in na-
tura 6teuiiden, eu het aantal gevallen,
waarin min of meer geregeld steun werd
verleend was niet minder dan 30.750. Dat
is, dit moge ons tot blijdschap stemmen,
bijna 7000 lager dan een jaar tevoren.
Van deze vermindering profiteerden in
hoofdzaak de Uverheiusinsteilingen, die
85.3 pet van het totaal bedraguitgeven. De
kerken en particuliere instellingen komen
niet verder dan tot 14.7 pet en tegenover
de f 5.333.UUO, die de Overheid heeu uit te
geven aan steungelden en administratie,
staan ongeveer 9 lun door alle andere ker
kelijke eu charitatieve instellingen hijeen
gebracht
Hij deze bedragen is geen rekening ge
houden met de uitgaven der zg. „crisis
commissie", die in 1928 heeft gesteund 4895
0eziuneu tut een bedrug \an t 843.404, welk
uedrag vermeerderd met nog f 83.750 ad
ministratiekosten, geheel voor rekening der
gemeente komt
Voorschotten.
Door een 12-tal instellingen, alle particu
lier of kerkelijk, werden in 1928 pirn. 2000
voorschotten verstrekt tot een totaal bedrag
van f 183.263. Op deze voorschotten, die op
enkele uitzonderingen na onder borgstel
ling worden verleend, behoefde niet meer
dan f 5475 als oninbaar te worden afge
schreven.
Werkverschaffing,
Een zevental instellingen hield zich be
zig met werkverschaffing, waarvan 4 uit
sluitend aan blinden. Hierbij is ook een
gemeentelijke werkverschaffing. De totaal
uitgaven bedroegen f 374.082, waaronder aan
arbeidsloonen f 243.187. De gemeente gal
voor dezen arbeid pl.m. f 94.000 subsidie.
Van geheel anderen aard is de werkver
schaffing aan valide werkloozen bij de ver
schillende werkverschaffingswerken. In
1928 werden er 593 geplaatst izi Wilnis, in
Overijssel en in Friesland. De uitgaven be
droegen hiervoor I 206.181, waarvan plm.
f 173.000 kwam voor rekening der gemeente.
Gestichtszorg voor kinderen.
Ongeveer 2400 kinderen worden in ge
stichten verpleegd. Sterk blijft hier over-
heerschen het aantal Roomsch-Katholieke
kinderen, het is zelfs toenemend, terwijl
het aantal Protestantsche kinderen nog te
rugloopt
ln totaal waren de uitgaven f 1.267.845.
Het is verblijdend, dat hier voor alle groe
pen instellingen het aan vrijwillige bijdra
gen ontvangen bedrag is gestegen en dat
der subsidies geleidelijk is afgenomen.
Ondeliedenzorg.
Niet minder dan 3570 oude lieden en vol
wassen behoeftigen werden verzorgd in ge
stichten. De uitgaven ten hunnen behoeve
bedroegen f 2.110.118. Ook hier is het aan
tal Katholieken naar verhouding hoog. De
kosten van de beide Gemeente-Armenhui
zen bedroegen f 598.539.
Bij deze tak van zorg behooreai de hofjes.
Aan 1882 personen werd een vrije woning
verstrek^ dikwijls met geldelijke ondersteu
ning. Hier is het aantal Protestanten iets
grooter dan dat der Katholieken.
Men rekent de totaal uitgaven hier op
f 590.672. De inkomsten overtreffen hier de
uitgaven met pijn. f 40.000. De hofjes trek
ken hun inkomsten voor het meerendeel
uit bezittingen.
Tocvlncbten enz.
In z.g. Tocvluchten werden in 1928 we
der niim 3800 personen opgenomen. Dit
aantal is de laatste jaren vrijwel stationair.
Voor deze zorg komt men tot een rekening
van f 341.655, waarvan ongeveer de helft
door de Overheid -«Is subsidie wordt ver
strekt
In doorgangshuizen werden 334 meisje#
opgenomen, dat is niet een buitengewoon
hoog cijfer. De gemiddelde verzorgingsduur
per persoon was ruim 3 maanden. De to
taal koston worden berekend op f 145.742.
ARBEIDSMARKT
De debatten over de werkloosheid in de
Tweede Kamer gevoerd, waxen vrij pessi
mistisch. Ook de positie in Amsterdam staat
niet bepaald hoopvol, al is met het oog op
den tijd des jaars de toestand niet zoo heel
ongunstig als wel eens wordt gedacht
Eind Februari was het aantal werkloozen
ingeschreven bij de Arbeidsbeurs 14042. Dat
is iets gunstiger dan in Januari, toen wij
nog bijna 900 werkloozen meer registreer
den. Dat is 267 minder dan Ln dezelfde
maand van het vorig jaar, toen de weers
omstandigheden hel werkloosheidspercen
tage heel sterk beïnvloedden.
Men moet met het trekken van conclusies
heel Voorzichtig zijn. In de eerste plaats is
er nog een heel groote werkloosheid in het
diamantvak. Ruim 2200 diamantwerkers
vonden geen emplooi. Door deze bijzondere
bedrijfsomstandigheden worden de cijfers
zeer sterk beïnvloed.
Bovendien moet men rekenen met het
feit, dat vele kaswerkloozcn uitgetrokken
zijn, op maatschappelijke steun geen recht
hebben en nu de inschrijving bij de Beurs
niet doen vernieuwen. Het feitelijke cijfer
is dus licht nog wel wat ongunstiger dan
wat door de Beurs wordt gepubliceerd.
Maar het totaal beeld is niet gunstig, al
is in het bouwbedrijf weer eenige verbete
ring te bespeuren. Trots de verbetering no
teerden wij pl.m. 2600 werklooze bouwvak
arbeiders. Het diamantbedrijf blijft daar
maar een paar honderd beneden, de onge
schoolde beroepen tellen zelfs 3749 werkloo
zen en het transportbedrijf ruim 1700. Bedui
dend is nog de werkloosheid onder kantoor-
en winkelbodi inden en onder de metaal
arbeiders. De Beurs noteerde als cijfers on
derscheidenlijk 1240 en 963.
Deze week begint weer de uitzending naar
de werkverschaffingen. Wellicht geeft dat
eenige verademing. Want ook uit de nu ge
publiceerde cijfers bleek wel dat wij er nog
niet zijn.
Wetenschap.
DE BESMETTELIJKE KINDER
VERLAMMING
Naar Dr. W. S c h u u r m a n e S t e k-
hoven. van Utrecht, in de Geneeskundige
Gids schrijft, heeft die epidemie van besmet
telijke kinderverlamming diie in 1929 Ons
land teisterde, niet voldoende bel angst eMing
terwij] zij dat toch ten volle verdient èn
vanwege haar omvang èn vanwege haar
«rost èn vanwege haar nasleep.
In 1929 toch kwamen 506 gevallen, waar
van 99 doodelijk, voor, terwijl deze cijfers
in 1928 nog maar rest». 75 en 18 en in 1927
50 en 14 bedroegen.
In 1929 waren er tweemaal zooveel ziek
tegevallen als in alle zes voorafgaande ja
ren tezamen en evenveel sterfgevallen als
in dd-B zes jaren, terwijl zelfs vrij zeiter twee
maal zooveel ziektegevallen zijn voorgeko
men ails in die stuitiratrieken vermeld worden
omdait mi-et alle to>t officieels konnis komen
en de sterfte 10 procent gemiddeld bedraagt.
Een niet onbelangrijk deel der gevallen zijn
trouwens twijfelachtig.
Schr. wijst er aan de hand van de maand
cijfers op, da-t het een praatje is, dal polio
myelitis - ep i demi èn alleen 's zomers optreden
De top viel veeleer in het najaar.
Schrijver vraagt dan of er geen verband
is mot de pokken-plus-inentrngs-epidemia,
in zooverre, dat een aantal als poliomyelitis
te boek staande gevallen eigenlijk het eti-
quet encephalitis vacCinatoria had moeten
dragen. Doch hij wijst erop, dat de pokken-
plus-inentings-epidemie eigenlijk pa6 in
September begon toen de poliomyelitis reeds
3 maanden spookte en de poiiomyelMiis-epi-
demie haar loop in Nov. en Dec. vervolgd
heeft ondanks het luwen d-er pokken en van
den vaccinatie-ijver.
De sterk wisselende sterfte doet schr.
veronderstellen, dat we daarin te doen heb
ben met een der uitingen van het zoo
selvailMge en verraderlijke karakter dezer
ziekte, dat ook blijkt uit de ongelijkmatige
verd-eelmg der ziektegevallen, over weken en
maanden en over de verschillende provin-
Spr. ziet evenwel verband. Zoo ziet hij In
het groote aantal dat voorkwam in Lim-
brug en het kleine in Friesland samenhang
met het naar verhouding veel grooter ge
boortecijfer in Limburg. Voorts schrijft hij
de hooge Limburgsohe cijfers toe aan de na
bijheid van den virulenten Belgischen be
smettingshaard. Merk waardig is, dat de vier
groote steden, op Den Haag na, allen bene
den beot rijksgemddld'alde blijven en het
platteland eer meer dan minder besmet
was dan de steden, wat in België juist niet
NU PASCHEN OP KOMST IS!
zoo schijnt te zijn. Daar zijn echte, de cij
fers vee] minder betrouwbaar bij ontsten
tenis van verplichte aangifte.
De epidemie 1929 bleek in Februari, ver
moedelijk door het uitblijven van feil# win
terkoude, nog voort te duren.
Schr. acht het te gewaagd om voorspel
lingen te doen. Hij aoht a priori evenwel
terugkeer der epidemie reeds zoo spoedig
weinig waarschijnlijk omdat de thans be
langrijk verhoogde bevolkingsimmuniteit de
kans daartoe zeer vermindert.
Doelmatige bestrijding aoht echr. niet mo
gelijk omdat de verwekker niet bekend is
en isolatie van weinig belang is gebleken.
Ook de internartnonale bestrijding waarvan
persberichten vertellen kan op echr. geen
serieuzen indruk maken omdat van „ont
dekken" en „onschadelijk maken" van „be
smettingshaarden" nu eenmaal bij poliomye
litis geen spraike is. H«t virus is sedert jaar
en dag praotisdh alom tegenwoordig en
wacht slechts op gunstige epidemiologisch e
verhoudingen een laag peil van bevol-
kingsimmuruiteit en een zekere samenloop
van metereo'.ogsiche omstandigheden, die
de verspredidiing bevorderen, c.q. den alge-
en eenen weerstand verminderen.
Misschien is er therapeutisch tets te be
ginnen (reconvalescenten- en apenserum, se
rum van Petit).
In den Amerikaanschen staat Manitoba
had men groot succes met reconvalescenten-
serum. Nog vóór de epidemie haar hoogte
punt had bereikt was er voldoende serum
beschikbaar om er de meerderheid der ge
vallen mee te behandelen. Sóh. raadt aan
op dezelfde Wijze aan te pakken, nationaal
en internationaal, om van een eenmaal uit
gebroken epidemie zoo veel mogelijk te pro-
ffteeren ter vermeerdering van onze kennis
aangaande eventueels therapeutische wape
nen. „Samenwerking tusschen klindoi en
serologen, huisartsen en neurologen, hygië
nisten en bacteriologen, ziekenhuis-artsen
en geneeskundige ambtenaren, is daarvoor
noodig. „Teamwork geen praatjes".
Tot dusvre blijkt er in deze, volgens 6chr.,
eemig-goede rcihtlng niet gedacht te zijn.
Van de hoofdinspecteur der Volksgezond
heid, Dr. Terbrugih, ging vóór en tijdens de
jpnicjete epidemie geen eaam bindende en or
ganisatorische propaganda ln deze richting
uöit. 16 dit te verklaren en te vergoelijken
iin verband met de massapsychose wegens
pokken en ailastriim, Schr. reageert daar toch
op om ai het weinig om het lijf hebbend ge
praat over „internationale samenwerking
op het gebied der poliom y elitie - best ri jddn g"
voor de naaste toekomst, en met name voor
de volgende epidemie in betere, vruchtbaar
der banen te ledden, die vruchtbaar werk
ten bate got maatschappelijke gezondheids
zorg mogelijk maken.
PROF. JAMES MACKAYE.
Radio Nieuws.
i lelden door Ds.
de heer H. Her
i. 13.30 Tijdsein. 12.30
7T. T. de Wilde—Schoffer,
.•r. R. A. v. d. Horst
-Tijdsein. 2—2.45 Eerste g
irt, te geven door mej. Josi
Lek, hobo; de he«
4.155 Gramofoonplatem
luwer, piano. 2.15—
leiden door
6.30 Gramofoonnla'
b Radiotechniek, te go-
ren door het Ned. Technlcum P.B.N.A- t
7.10—7 40 Causerie over verschillende technla
onderwerpen, te houden door het Ned. Tect
cum P.B.N.A. te Arnhem. 7.40—8 Spreker nam
de Ned. Chr. Relsvereen. de heer R. P. Baas
Den Haag. Onderwerp: „Met de N.C.R.V. n
Zwitserland, het land van den toerist". 8.1'
v. den heer Martin Spanjaard
bouw „Musis Sacrum" to Amh
Goldenberg, piano. 8.509.10
12.15—2 Muziek.
Gemengd Nieuws.
EEN OUDE TRUC.
Te Oud-Bei]erland bestelden twee vrouwen;
bij A. Schipper rijf H.L. kolen. Tevens vroe
gen zij guldens met zekere kenmerken ta
mogen uitzoeken. Na vertrek van de vrou
wen ontdekte S., dat hij f 100 aan bankpa*
pier miste. De politie onderzocht de vrou
wen en kwam tot de conclusie, dat het geld
niet meer in haar bezit was. Echter kwam
de politie ter oore, dat de vrouwen aan den
Oostdijk op gekapte boomen gezeten hadden.
De politie onderzocht dit en 't mocht haar
gelukken een plaatsje onder den grond te
vinden (waar een klein stokje bij stond),
waar honderd gulden aan bankpapier gevon
den werd. Niettegenstaande deze bewijzen
bleven de vrouwen ontkennen. Ze zijn naar
Dordrecht overgebracht
INGEZONDEN MEDEDEELING.
DE MEEST GANGBARE
bij Uw kruideer zijn:
STLk zacht, geurig, krachtig 65 cL
No. 1 geurig, zwaar 55 cL
No. 3 geurig, zuiver 45 et
No. 4 goed, zuiver40 et,
per half pond.
FEUILLETON
Onder Zijn vleugelen
Door ZENOB1A BIRD.
HOOFDSTUK XL
Een bekentenis.
Op een helderen zonnigen dag vroeg in
Juni vonden twee heeren hun weg, door
het rustige voorname gedeelte van een aar
dige kleine voorstad in een van de midden-
westelijke staten. Ze hadden het voorkomen
van welgestelde aakenmenschen, die zich
verheuguen in een paar vrije uren en in
•Ikaars gezelschap. Hoewel er blijkbaar een
prettige verstandhouding bestond tusechen
de twee, kon men een groot verschil opmer
ken tusschen den jongeren on den ouderen
man, doch een nauwkeurige blik op beider
*elaat overwon alle verwondoring. Zijn hel
dere donkere oogen werden verzacht door
innerlijke vriendelijkheid. Heel het gezicht
van zijn peper-en-zoutkieurig haar tot aan
zijn termen vierkanten kin drukte een
vriendelijkheid, kracht 'n goedheid en waar
deering uit, die maakten dat iedereen blij
tou zijn, die hem vriend mocht heeten.
Maar misschien zouden meer oogen met
•venveel of nog grooter pleizier rusten op
den iongen man. Zijn wangen, zijn groote
athletisahe gestalte en zijn fijn, sterk, nog
bijna jongensachtig gelaat deden prettig
Mai. Hij scheen vol leven en energie, met
de gezondheid en levendigheid van een
jonge man van goede gewoonten en gezonde
levenswandeL
Zij kwamen terug van de Zondagsschool
i het was niet heel moeilijk om te raden
dat zij tot elkaar stonden als pupil tegen-
7(tr leeraar.
I)e heer Rodman was leeraar aan den
bijbelcursus in de Green Avenue Ghurch
Warren Hethrington was een populair
lid vain de groep, die elke week vergaderde
onder zijn leiding. Ze hielden allen heel
van hun leeraar, die zoowel vriend als
vertrouwde was. een wijze en liefhebbende
raadsman in elk probleem van hun leven.
..A propos, Warren, waar breng je je va-
cantie dit jaar door?" Terwijl hij sprak
keek Rodman in zijn „Zondagssohoolblad",
dat hij op dezen specialen Zondag met zijn
Bijbel bij zich droeg.
„Ik weet het wiet, meneer Rodman. Ik heb
er no* niet veel over gedacht We hebben
het zoo druk gehad."
..Des te meer reden om vacantia, te ne
men", glimlachte de oudere man.
„Dat vermoed ik ook". Warren haalde de
schouders op en voegde er een oogenblik
later aan toen: „Ik weet alleen, dat ik ver
leden jaar besloot om dit jaar iets anders
te doen. U weet wel. dat sinds verscheidene
jaren een club jongens verscheidene weken
in een tent kampeerde aan den v et van
Iron Mountain? Buiten was er overvloed
van rust zwemmen, visschen en we hebben
verschillende prachtige kieken genomen. Ik
vond het erg leuk, maar er waren eenige
dingen, die lk er niet prettig in vond."
„Wel"? informeerde de ander.
„Al de jorgene; waren niet zooals u
ze graag zou heb! en, meneer Rotiman. 't
Was niet alleen wat ze spraken en deden,
maar na een week begon ik me af te vra
gen, of er niet een manier was om rust en
verandering te krijgen zonder zulk een
naar benedenhalen van al het andere."
„Warren, waarom ga je niet naar de Bij
belconferentie in Kesurich Grove, New
Yersey?"
Je herinnert je misschien, dat ik er eens
over sprak in de Idas. En verleden jaar ont
moette ik een clubje jongelui, die er ge
weest waren en het er heerlijk vonden."
Warren keek zijn vriend scherp en onder
zoekend aan. „Daar spreken ze over „Het
Leven der Overwinning", is 'tniet?" vroeg
hij.
Meneer Rodman lachte hardop maar dan
W86 zijn gezicht weer direct rustig. „Je
spreekt alsof deze naam iets uitdrukt dat
minstens even erg is als de waterpokken
schertste hij. Wat zegt die term jou, dat je
zoo je neus voor ophaalt?"
Warren grijnsde schaapachtig. „Om u
de waarheid te vertellen, weet ik het wer
kelijk niet Ik dacht alleen, dat er iets gods
dienstigs mee bedoeld werd."
„Kijk eens, Warren" en de leeraar legde
zijn hand op den arm van den ander. „Je
weet wat succes beteekent in de zaken
wereld, is 'tniet? dat is om een ding wat
je je voor oogen hebt gesteld meer aan zijn
doel te laten beantwoorden, het ding dat
het best gedaan kauworden °P de beste en
meest efficiente manier te doen is dat mak
kelijk? Vond je werkelijk dat het makke
lijk was?"
„Niet zoo heel erg, ik heb tamelijk hard
gewerkt"
„En hebt je succes gehad?"
„Ik reken er wel op", antwoordde Warren
bescheiden.
„Spijt je dat?"
„Spijten, neen, waarom?"
,,'t Heeft Je anders heel wat gekost is 't
niet? tijd, geld, elk stukje van Je kraoht en
je talenten opeischend, dat 'ieb je alle
maal gedaan dat heb je allemaal ge
bruikt om de groei van je zaken 'n succes
te maken? Was het dien prijs waard?"
„Mijnheer Rodman, U wilt ergens heen, ge
loof ik, maar ik kan U niet heelemaal
volgen."
„U wilt me ergens in laten loopen. Ze
ker is het de prijs waard. Ik heb me voor
genomen zoolang als ik leef er pleizier van
te hebben en met evenveel succes te hou
den als tot nu toe. Zelfs al was het niet
voor de toekomst heeft dat wat het me ge
kost heeft om te komen waar ik nu ben,
me veel goeds gebracht."
„Hoe lang zei je, dat je het op prijs wil
de stellen?"
„Wel, ik vermoed, zoolang ik leef."
„En dan daarna?"
Warren gaf geen antwoord.
„Warren, wanneer succes in zaken iets
goeds, iets gelukkigs is on iets dat heel erg
gewenscht is, is het dan onbegrijpelijk voor
jou, dat succes in het Christelijk loven ook
gewenscht is?"
„Neen, mijnheer, niet wanneer u het zoó
opvat"
-Dat is nu allemaal het leven van de
„overwinning" en het meest wonderlijke van
dat alles is. dat de Eenige. die ooit een vol
maakt leven hoeft geleid, Zijn succes tot
het jouwe wil maken. Als het ware Zijn
kapitaal en Zijn verzekeringen worden jou
succes door Zijn macht. Het is een glorie
rijk compagnonschap, jongen."
Zijn heldere, diepe stem had eon ernstige
klank, en zijn oogen schitterden, terwijl hij
sprak. Zijn hoorder wist, dat het een leven
in Christus was van zijn oudere medgezel,
en het was een succes, in de beste zin
van dat woord.
Hij wandelde eenige oogenblikken in stil
te verder.
Toen sprak Warren langzaam, aarzelend
en met een ernstige klank ln zijn stem,
die recht tot het hart van zijn vriend ging,
die hem liefhad als zijn eigen zoon:
„Ik weet wel, dat o ons «oms neeft ge
sproken over deze conferentie van „Het le
ven der overwinning" en ik heb er over ge
lezen in uw Zondagsschoolblad, dat u mij
zoo nu en dan gaf. ik zal u cons vertellen.
- Hij draaide zich om en keek recht in de
sympathieke oogen. Er was eens een
tijd, dat ik graag zulk een conferentie zou
meegemaakt hebben. Toen ik nog geen
twintig was, was Christus werkelijkheid
voor mij; leefde ik voor Hem en was ge
lukkig in Zijn dienst"
„En Hij veranderde, is 't niet?" was het
svmpathiekc en eerlijke antwoord.
Warren keek hem vluchtig aan. „Hij ver
anderde niet, maar ik."
„O, dus Hij is precies dezelfde en het nog
even waard? Hoe kwam het, dat je Hem
verliet?"
Een harde, bijna bittere blik, vloog voor
"en oogenblik over het gezicht van den jon
gen man. „Ik verloor Hem ln mijn studie
tijd," antwoordde hij zacht „Ik bedoelde 't
niet zoo. Ik weet niet wanneer ze Hem van
mij afnamen! Ik eeloofde, wat ze mij leer
den. Ik bestudeerde, geloofde ln de evolu
tie. Ik was gelukkig en ik dacht dat ik toe
nam in wijsheid ea ontwikkeling Ik ging
naar godsdienstige vergaderingen en hoor
de Hem daar prijzen als een groot man, een
wondervolle leeraar, een model, ons voor
beeld, den Meester.
Het was nieuw en mooi en wonderlijk
voor me. Maar ik weet nu, dat de Man
over wien ze spraken niet mijn Heiland en
Heer wa6. Maar, mijnheer Rodman, het na
deel was toegebracht en sedert dien is de
Bijbel nooit meer voor mij dezelfde ge
weest. Ik heb me zelfs afgevraagd of de
vreugde en het enthousiasme in die jaren
niet zoo iets was als een begoocheling en
jongensachtige onwetendheid."
Een trek van onuitsprekelijke weemoed
trok over het gelaat van den ouderen man
en hij deinsde terug alsof ihij plotseling he
vige pijnen voelde. Hij wist dat zijn vriend
onbewust een pijnlijke plek hél aange-
geraakt, want Rodman's eigen zoon was
college gaan loopen met een vast geloof in
Christus cn teruggekeerd als een overtuigd
loochenaar van geestelijke zaken. Hij was
spoedig daarna getrouwd en in een ver ver
wijderde staat gaan ivonen en naar den
mcnsch gesproken, waren de aanhoudende,
smartelijke gebeden zijn vaders alles wat
hem op dit oogenblik aan den hemel bond.
Hierdoor, in de hoop om het geloof van
andere jongelui aan te wakkeren, gaf deze
drukke zakenman zich zonder voorbehoud
aan de Jongens in zijn klas.
Wordt vervolgd
