KOFFIE-SOORTEN
dc prikkelende hoestbuien U
■iiti'
DINSDAG 25 FEBRUARI 1930 DERDE BLAD PAG. 9'
BRiEVEN UIT DE HOOFDSTAD
VOOR DE OPENBARE SCHOOL
Wij hebben in onze goede stad een comité
voor de Openbare School. Men heeft zoo
langzamerhand begrepen, dat het met de
Openbare School, al scheen de natie er aan
gehecht, den verkeerden kant opging en de
natie moest worden opgewarmd.
De methode van dit Amsterdamsohe Co
mité lijkt ons meer een negatieve dan een
positieve. Men merkt meer van een zekere
geprikkeldheid tegenover de bijzondere
jjohool, dan een reine, schoone liefde voor
het openbaar onderwijs.
Dat die laatste er niet is, zouden wij niet
gaarne ontkennen. Maar de uitingen, die wij
lezen in de verschillende persorganen, wijzen
meer op een verterende jalouzie dan op iets
anders.
De tijd, dat „het onderwijs" aan dc kin
deren van ons volk de belangstelling zal
hebben van allen, schijnt nog verre. Er is
in de gedachtengang van velen toch eigen
lijk nog maar één school en dat is de open-
hare, al is deze in den loop der jaren
feitelijk geworden een bijzondere school met
privilege.
Het is een voortdurende zorg van dit
comité of niet de Bijzondere Sohool een
propaganda voert, die een enkel kind van
de Openbare School zou houden. F.n als men
naar meent, iets te hebben, dan is het blad
van ihet N.O.G., dan is het blad van den
33cnd van Nederlandsehe onderwijzers, dan
het orgaan van den Ouderraad daar om
wereldkundig te maken wat het genoemde
Comité hier of daar heeft opgevangen en
zooals blijkt* dikwijls zonder eonig nader
onderzoek, het publiek opdisoht.
Deze week troffen ons een paar staultjes
van stemmingmakerij, die wij, om de men
taliteit van de heeren te doen uitkomen, in
onzen brief eens naar voren willen brengen.
In een buurtblaadje had men een artikel
g.lezen, getiteld: „Een goede school voor het
Kind: De Funenschool tip top in orde".
Dc Funenschool nu is een Gereformeerde
School; men kan dit trouwens aan den
gevel lezen.
Welnu, dat in dit aitikel niet van de
nchting der School wordt gesproken, wordt
Tm door het comité naar voren gebracht
Is een staaltje van de niet-kieskeurige wijze
v aarop men voor het Bijzonder Onderwijs
leerlingen tracht te krijgen.
Natuurlijk is het comité mis. Wie propa
ganda wü maken voor het bijzonder onder
wijs, doet in deze dagen, nu velen zich van
de Openbare School afkoeren, juist verstan
dig te doen uitkomen, dat dc l>edoeble
school geen openbare is. Maar ook in ander
opzicht is men er naast. Het schoolbestuur
heeft zoomin als het schoolhoofd, iets met
dit artikel te maken, 't Is afkomstig van dc
redactie van het buuitblad, die. bij de
opening van een nieuwe Openbare School
over deze onderwijsinrichting zeer waardee-
rend had geschreven en nu, bij de verbete
ringen, aan het gebouw der Funenschool
aangebracht, ook deze school in een artikel
Jiad besproken.
liet comité moest dus deze beschuldiging
wel inslikken, en moest wel laten zien, dat
het niet van te voren had geïnformeerd. l)e
te, ugTieniing is geschied in de bladen, die
o-k het bericht opnamen. In het orgaan van
den Ouderraad kwamen zoowel de beschul
diging als de herroeping tegelijkertijd voor.
Dat ié ook een manier, die nu niet bepaald
tot bewondering stemt, al is hiervoor liet
cumité slechts in zooverre aansprakelijk,
dat het al te lichtvaardig beschuldigingen
lanceerde. -
Trouwens fijn neemt men toch ook deze
h'schuldiging niet tcnig,want het comité
schrijft:
„We hebben echter het. vertrouwen, dat
Dien, nu wij weer eens publiekelijk de aan
dacht op de verkeerde wijzen van propa-
gandavoeren door de voorstanders van
Bijzonder Onderwijs gevestigd hebben, hier
mede rekening zal houden bij hot schrijven
van aanbevelings-artikelen voor de een of
andere school.
En dit was juist onze bedoeling."
Hier wordt, dus eigenlijk de beschuldiging,
die onhoudbaar bleek, gehandhaafd. Het
tekent wel eenagermate het peil, waarop de
t-trijd voor de Openbare School wordt ge-
voerd.
Dit geval is niet. het eenige. Terzelfder tijd
lanceert het comité een klacht ten aanzien
vo.n de Elout van Socterwoude-school. Het
is reeds een grief van het comité, dat men
wel dezen naam aan don gevel heeft, doch
miert de aanduiding er lieg expres bij. dat
het eon School met don Bijbel is. Maar nu
heeft men toch Wéér iets ontdekt, waarvan
INGEZONDEN MEDEDEELING.
DE MEEST GANGBARE
bij Uw kruidenier zijn:
V. ROSSEM's
STER zachi, geurig, krachtig 65 cL
No. t geurig, zwaar 55 cL
No. 3 geurig, zuiver 45 cL
No. 4 goed, zuiver40 ct.
SOCiETAS STUD10S0RUM REFORMATORUM
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Na de Wasch
IZEX (398 M, na 6 uur lüTl M.l (Uit-'t.
JfCRV.-Cltzendlnff) S 15 Tijdsein. 8 li.—9 Mor-
.neer- 10-30 Tüd*cin. 10.30—11 Korte Zlc-
Vorlge week (had de 41ste Unie-Dies plaats der Societies Studiosotrum Reforenatorum, de békende Calvinistische Studenten-organisatie. Foto der aanwezigen te Rotterdam.
je toch weer omvalt Er zijn strooibiljetten
verspreid voor een vertel-avondjc <m als
plaats van samenkomst was aangegeven de
Openbare Lagere School Spierstrant 6. En
die z.g. Openbare School was ten slotte niet
anders dan doze Elout van Soeterwoude-
school. „Is dat niet een treurig staaltje van
misleiding van onwetend publiek?" zoo
vraagt het comité, dat al weer geen moeite
lieoU. gedaan de zaak te. onderzoeken. En
liet is ook met dit staaltje niet gelukkig.
Het hoofd der school schreef over deze-
kwestie en deelt mee, dat noch het bestuur
noch liet personeel der school iets niet deze
vertel avond te maken had. 't Kon dus nooit
bedoeld zijn als leerlingenjacht. Een Zon
dagsschool, gevestigd in een openbare school,
hield de vert el-avond, kon in haar gewone
lokaal niet terecht en krepg voor dien
avond een lokaal van de Christelijke School.
En op een deel van deze biljetten waren
de woorden „Openbare School" blijven staan.
Dat is een font, die wel op een abuis zal
berusten. Maar het is niet iets, dat men
niet. kan vergeven. En vooral zij, die zoo
luchthartig niet de dingen omgaan als de
leden van het Comité voor de Openbare
School mogen aan anderen geen opmerking
maken over onnauwkeurigheid, want in dit
eigenste geval is er een balk in hun oog.
Wij zagen de laatste geschiedenis nog niet
herroepen, hoewel de juiste toedracht der
zaak het Comité nu wel bekend is. Misschien
was het wat veel gevergd in één stuk twee
beschuldigingen terug te nemen en komt
het nog in orde.
Tegen verkeerde praktijken wake ons
Christenvolk. Maar tegen dezé soort bestrij
ding klinke maar geregeld ons protest. Dat
is het verwekken van een sfeer, die in geen
govaJ het onderwijs, die zelfs niet de Open-,
hare School ten goede komt
Overigens frappeert het ons telkens weer,
dat inen in de kringen der apostelen van
het Openbaar Onderwijs zoo weinig vertrou
wen heeft in de eigen menschen. Ze zouden,
zoo maar, zonder erg, hun kinderen naar
een Christelijke School zenden, als het
Comité er niet t-was. Zoo onnoozél, zoo
weltfrcmd, zoo argeloos zijn tegenwoordig de
menschen.
Vrucht waarschijnlijk van het Openbaar
Onderwijs. Waar zouden ze het anders
vandaan hebben?
Ons oordeel over de menschen Is iets
milder. En wij slaan ons eigen publiek be
duidend hooger aan. Maar dit heeft, het zij
toegestemd, voor het meerendeel „slechts"
Christelijk Onderwijs genoten.
AREND VAN AMSTEL.
Kerknieuws.
GEREF. KERKEN
A aa.ngen omen Naar Wo/lpfhaairts-
dij.k, G. van Heiningen te Tea- Aar (Z.-H.).
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Buurse (toez.), cand.
Ad r. Oskamp, hulppred- te Wemeld'inge.
Te Monster, A. F. P. Pop, te Vaas sen.
Aangenomen: Naar Rottum en Stits-
werd (toez.), cand. M. N. W. Smit, voorgan
ger deir Evangelisatie te Emmen (Dr.).
Bedankt: Voor Zeerijp, Garsthuizen
(toez.), Hollandsch Veld (Z.O.), Zuiderwoude
e.n Goingarijp, cand. M- N. W. Smit, voor
ganger der Evangelisatie te Emmen (Dr.).
NIEUWE PREDIKANTSPLAATSEN
Té Wormen-eer heeft de Vereeniging tot
Evangelisatie in en ten bate der Ned. Hen.
Kerk besloten een predikant catecheet te
benoemen.
AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE.
Ds. G. Benes, die om gezondheidsre
denen eervol emeritaat als predikant der
Ned. Herv. Kerk verkreeg, kon van zijn Ge
meente te Maarssen niet persoonlijk af
scheid nemen. Zondagmorgen j.l. heeft nu
zijn oom, Dr. G. Tjalma, van Veen, in zijn
plaats oen afscheidswoord gesproken, tot
tekst hebbende Matth. 11 6, handelende
over de vraag van Johannes den Dooper in
de gevangenis en het antwoord van den
Hecre Jezus. Dr. Tjalma dankt den Korke-
raad do Kerkvoogdij, de Gemeente en den
consulent voor de vele vriendschap zijn neef
met diens gezin bewezen, in 't bijzonder
ook voor de lankmoedigheid, die de Gemeente
de laatste twee jaren tijdens de ziekte van
Ds. Benes heeft betoond. Na afloop van den
dienst sprak de consulent, Ds. D. J. Peterse,
van De Meorn, nog een hartelijk woord en
verzocht- de Gemeente tc zingen Ps. 20 1.
ï)s. Benes stond sinds 2S Nov. 1928 tc Maars
sen en heeft 28 dienstjare-n.
Ds. G. B o u r i t i u s mam Zondag jl. af
scheid van de Baptisten-Gemeente te Nieuwe
Pckela. Voor een stampvolle kerk preekte hij
over 1 Thess. 4 1 en 10 b, daarbij de Ge
meente vermanende steeds meer overvloedig
te zijn in het dienen van den Heere der Ge
meente, Jezus Ghristus. De vertrekkende
1 eeraar werd aan het einde toegesproken
door Ds. M. D. Gijsman, Ned. Herv. predi
kant aldaar, namens de Afdeeling van het
Ned. Bijbelgenootschap; door Ds. G. J. Ilek-
huis, Bapt. predikant te Muntendam, na
mens den Veenkolonialen Bond van Baptis
ten; door den heer H. Enter, namens Be
stuur en personeel der Ghr. School; waarna
nog enkele predikanten en een der ouder
lingen het woord voerde. Dc Gemeente zong
Ds. Bouritius, die naar Deventer vertrekt Ps.
134 1 toe.
Ds. T. G. A. van D ij k nam Zondag jl.
wegens vertrek naar Wolphaartsdijk, af
scheid van de Ned. Herv. Gemeente te Garst-
huizen met een prediking over 1 Petr. 5 10.
Namens den Kerkeraad werd li ij toegespro
ken door den consulent, Ds. M. ten Broek,
van Westeremden; namens de Gemeente
door den Kerkvoogd L. W. Caron, die tenslot
te de aanwezigen verzocht den scheidenden
leeraar toe tc zingen Gez. 98 (gewijzigd).
Ds. H. Th. van Munster nam Zondag
jl. afscheid van dc Geref. Kerk te Lollum
met een predikatie over Hand. li 22 b, spre
kende over des Christus weg, nl. door veler
lei verdrukkingen, en zijn doel, nl. het in
gaan in het Koninkrijk Gods. De naar Drach
ten vertrekkende leeraar werd hartelijk toe
gesproken door oud. A. Zijlstra namens Ker
keraad en Gemeente; door Ds. S. J. P. Goos-
sens, namens de classis Franeker, de Kerk
van Achlum en als vriend; en door oud. J.
Veenstra namens dc Kerk van Arum, in
wier midden de scheidende leeraar veel ge-
waardeerden arbeid verricht heeft. Ds. van
Munster weid Ps. 121 4 toegezongen.
Ds. J. P. Snoep hoopt Zondag 9
Maart a.s. afscheid te nemen van de Ned.
Herv. Gemeente te St Annu-Parochie en op
Zondag 16 Maart intrede te doen bij do Ned.
Herv. Gemeente te Nijehaske, na aldaar be
vestigd te zijn door Ds. C. A. Snoep, van
Kantens (Gld.).
Cand. H. J. Winter, beroepen predi
kant der Geref. Kerk van Antwerpen, hoopt
Zondag 2 Maart a.s .aldaar in den munid-
dagdienst intrede te doen, na des morgens
bevestigd te zijn door Ds. W. W. Meijnen,
van Dordrecht. Het adres van cand. Winter
is van heden af Delinstraat 14, Antwerpen.
JUBILEA.
Ds. J. G. K e ij, pred. der Ned. Herv. Gem-
te Lent, heeft dn betrekking tot zijn zilveren
ambtsfeest Zondag voor de Gemeente een
gedachtenisrede gehouden over 1 Thess.
518. Aan het einde werd de jubilaris door
een ouderling namens Kerke naad en Ge
meente toegesproken en werd hera Psalm
134:3 toegezongen. Daarna dankte Ds. Keij
de Gemeente voor de zeer vele blijken van
belangstelling ondervonden.
JAARVERGADERING CHR. HANDELSREIZIGERS
22 Februari hield de Nationale Vakgroep van Handelsreizigers en -agenten ln de Nei Vereen, van Chr. Kantoor- en Handels
bedienden, haar 22ste jaarlijksche algemeene vergadering in hotel „Noord-Brabant" te Utrecht Zittend v. 1. n ,r. de heeren: H.
Gunneman, H. v. d. Schaaf, H. J. Vermeuleiv seer.; K. Groenewoud Dzn., voorz.; A. v. Renseen Hzn., penn.; J. v. d. Bij; F. J.
Fuyksehot, J. Nauta.
EMERITAAT
Da. A. van der Vegt, predikant der
Geref. Kerk van Sfirijen, werd om gezond
heidsredenen tegen 1 Mei a.s. eervol emeri
taat verleend- Alsdan hoopt hij zich metter
woon te Zeist te vestigen.
KERKGEBOUWEN.
Te Hongelo (O.) zal het nieuwe kerk
gebouw der Geref. Kerk morgen, Woensdag,
i gebruik genomen worden.
Tc Putten (G.) werd vorige week
door de Geref. Kerk een bijzondere gods
dienstoefening gehouden in verband met de
ingebruikneming van de vergroote kerk en
een nieuw orgel. Ds. G. de Jager hield een
predikatie over 1 Sam. 7 12.
ZONDAGSHEILIGING.
In de te Barnevcld gehouden Noordelijke
Particuliere Synode dor Geref. Gemeenten,
werd inzake dc heiliging van den Zondag
besloten, dat men zich zal houden aan de
regelen, gesteld door de Synode-Nationaal tc
Dordrecht (1619), serie 164. Van slaafschen
arbeid zal men zicli onthouden. Aangaande
het komen ter kerk met particuliere voer
tuigen werd verwezen naar Voetius, die de
Synode te Dordrecht bijwoonde. De heiliging
den Dag des Heeren oischt in de eer
ste plaats opkomen naar Gods huis. Men
late de onderlinge bijeenkomst niet na.
DOOPSGEZINDEN IN AMERIKA
De Centrale Commissie der Mennonieten-
kerk in de Verecnigde Staten is volgens de
„N.R.Ct.", van plan, voor 200 Doopsgezinde
huisgezinnen, die met behulp der Duitsche
Regeering naar Paraguay zijn gezonden, een
actie tot steun op touw te zetten.
GELOOFSVERVOLGINGEN IN RUSLAND.
Prof. Dr. Luchvig Berg uit Aken, Roomsch-
Katholiek priester, die sedert jaren Rusland
bezocht heeft en er nog pas met een massa
actueel materiaal uit terugkeerde, heeft te
Iverkrade (L.) in een protestvergadering van
wege ren Kettelerbond het woord gevoerd
de Kerkvervolging in Rusland. Het bols
jewistisch experiment is, volgens hem, op den
dag van heden als mislukt te beschouwen,
doch het bolsjewistische systeem onder do
dictatuur van Stalin en het Roode Leger, staat
hechter dan ooit te voren. De 150 millioen in
woners van Rusland zijn voor 90 procent boe
ren, die tegenover deze communistische orga
nisatie geen eenheid kunnen vormen. Voorts
heeft de roode regeering onmetelijke rijkdom
men, die haar bestaan nog jarenlang garan-
Radio Nieuws.
rltoi
TUdse
■j. M.
or nicj. G. Ti
ïdewcrli
Muller, tc
-hniek,
Dias; Koe
Me\
i Eyk—
"lier tc
üdsein. 6—6.30 Cui
door het Neclerlnndscho
I'.B.N.A. tc- Arnhem, 6.30—6.40 Vaz
.40—7.10 Tcc.miP.'hn causerie, te
ederUndseho Technltum P.B.JJ.A
te Arnhem. 7.10—7.15 Cursus verbetering van twe
ze zang in huls. te geven door den heer Jnc. Ph.
Caro, te Utrecht, met pianobegeleiding van den
Alex. Ademu. te Amsterdam. 7.-I5—8.10 Bes tuur *-
mededeellngtii door den voorzitter der N.O.R.V.
Mr A. v. d. Deure te Ben nok om. 8.10— D.10 Eerste
tdeelte van het Concert, tc geven door d*
•nhemsche Orkest-Vereeniging. ondr- leiding
n den heer Paul Frenkel, vanuit
jesky,
lunrd
dooi
•30
5.20 Vervolg Concert. 10.2010.3U Persberichten
an Vaz Dias. 10.30—11 Gramotoon.
HILVERSUM (1875 M.) 10 Tijdsein. 10—10.15
uzlek. C Tlldse
s Dia*. Daarni
INGEZONDEN MEDEDEELING.
benauwd maken cn het slapen he
etten, grijp dan naar de slijmop-
lossende, hocstjtillende Akkers
Abdijsiroop, welke Uwe adem
haling weer diep en vrij maakt.
AKKER ABDIJSIROOP
nieuws' Het is gelukt Abdijsiroop te j
„stollen" tot gemakkelijk mede tej
deeren. Zoo zal het Russische volk den lijdens
weg ap religieus, cultureel-ethisch en econo
misch gebied nog verder moeten volgen.
EVANGELISATIE
Te Rotterdam is door dc Vereeniging
„Stadszending Rotterdam-Zuid", en doel heb
bende speciaal het prediken langs den open
baren weg, haar nieuw Evangelisatie-
gebouw, plaats biedende aan ongeveer 700
personen en gelegen aan Gaesheokstraat
115 plechtig in gebruik genomen. Jkr. Havt-
sen, van Beekbergen, beeft daarbij het woord
gevoerd.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Indien U voor de voeding van Uw gezin het aller
beste verlangt, probeer dan eens
OE SUPERIEURE KWALITEIT KOST NIETS MEER
DAAR DE PAKKEN EEN VEEL GROOTER
INHOUD HEBBEN DAN ANDERE MERKEN
------- - «iiqyu
IN GEZONDE EN IN ZIEKE DAGEN STEEDS HET IDEALE VOEDSEL.
Ook als toespijs aanbevolen. Regelmatig gebruik van H-Q verbetert degeheele
constitutie. Niet alleen de spieren, ook het zenuwstel komt het ten goede.
FEUILLETON
DIE ZIJN LEVEN VERLIEST
Door T. P. RIKSEN.
(33
Zoo schenen de omstandigheden, welke
een keer ten goede hadden kunnen teweeg
brengen, ongunstiger dan ooit en de moge
lijkheid eener verzoening zoo. goed als uit
gesloten.
Doch een feit had Mien van Eekeren meer
en meer uit het oog verloren: dat er Eén
is, voor Wien geen onwil en geen onverzet
telijkheid bestaat, en dat Hij juist, dan een
weg. baant, wanneer niemand daartoe in
staat is. Doch op Zijn tijd en Zijn wijze.
Ën het was Gods tijd.
Want Corry, het jongste meisje werd ziek.
Aanvankelijk scheen het niet van ernstigen
aard. Ze had een weinig verhooging cn Dr
Meulenbelt, die erbij werd geroepen, con
stateerde een gevatte koude.
't Was geen wonder, want, hoewel in do
tweede helft van Januari de vorstperiode
was geëindigd, hadden de volgende maan
den geen mild voorjaarsweer gebracht. Het
bleef guur, dag aan dag regen, afgewisseld
door natte sneeuw, en daarbij een ijzige, al
les doordringende wind. Het was reeds de
derde week van Maart cn nog scheen er
géén verandering op til. Er waren veel z;e-
ken in het dorp en Van Eekeren mocht van
geluk spreken, dat zijn gezin tot dusver
was gespaard.
Hij had de ongesteldheid van Corry vol
strekt niét ernstig ingezien, en alleen op
aandringen van zijn vrouw had hij den dok
ter ontboden.
Dr. Meulenbelt was een man van weinig
woorden, eer norsch dan vriendelijk in den
omgang. Tegenover den godsdienst stond
hij volstrekt onverschillig en als men hem
eens over dit onderwerp wilde polsen,
maakte hij een cynische opmerking zijner
zijds spoedig een einde aan het gesprok.
Geloof en berusting waren eigenschappen,
welke zijn bevatting te boven gingen, hoe
dikwijls zijn practijk hem ook rnet« geloo-
vige gezinnen in aanraking bracht.
Een man als Ds. De Boer, alhoewel hij
diens principes niet begreep, kon hij ter-
wille zijner karaktereigenschappen waar-
deeren, maar voor een figuur als Van Eeke
ren gevoelde hij niet de minste, sympathie.
Deze wist dit ook wel en vandaar, dat zij
hoewel zij elkaar in een dorp als Heideveld
nogal eens ontmoetten, nooit toenadering
hadden gezocht
Toch stond deze man, die nooit getracht
had zich een vriend te maken, in Heideveld
hoog in aanzien. En die hoogachting dateer
de van het oogenblik, toen Dr. Meulenbelt
iaren en jaren geleden in het dorp zijn
eerste ernstige geval te behandelen had ge
kregen. Want hij die gelegenheid en vele
malen daarna was het uitgekomen, dat het
masker van norschheid een warm hart ver
borg, en bij het ernstige ziekbed de voor
gewende onverschilligheid plaats maakte
voor hartelijk medeleven.
Men behoefde hem niet te vragen, om te
rug te komen, want als het noodig was,
kwam bij vanzelf. Rijkdom of armoede
maakte hij hem geen verschil, de behande
ling was even zorgvuldig. Zelfs was het wel
voorgekomen, dat hij enkele nachtelijke
uren aan een patiënt opofferde, om de ver
plegende verwanten, die geen hulp konden
betalen, eenige rust te gunnen.
Nooit had hij iemand ruw bejegend, die
op een ongelegen uur zijn hulp kwam in
roepen. maar wanneer hij uit overdreven
vrees lichtvaardig was ontboden, zou men
dat niet licht voor een tweeden keer wagen.
Waardeeiting voor den geneesheer was ei-
in Heideveld te over, maar hem hegrijpen
deed men niet: alle dankbetuigingen aan
zijn adres stuitten af op het mom van sar
casme.
Zoo was de dokter in den loop dér jaren
in het dorpsleven ingegroeid en Heideveld
zonder Dr. Meulenbelt was moeilijk denk
baar.
Reeds dc kalmte, waarmede de dokter
een ziekenkamer binnentrad, boezemde ver
trouwen in. Zijn tijd was altijd meer dan
bezet, want hij had een uitgebreide practijk,
en toch was hij nooit gehaast. Maar hier
tegenover stond, dat zijn komst ook dikwijls
met vreeze werd afgewacht, vooral in geval
len, welke zich emstig lieten aanzien
Want men kende zijn gewoonte, om zijn
bevinding omtrent zijn patiënten niet voor
zich te houden, doch ze mede te deelen aan
hen, die haar moesten weten, waarbij als
een factor van beteekenis kwam, dat Dr
Meulenbelt, een geboren geneesheer, bekend
stond om zijn scherpe en veelal gelukkige
diagnosestelling, ook zijn collega's in de
dorpen in den omtrek, die hem herhaalde
lijk in consult riepen.
Dr. Meulenbelt was een persoonlijkheid;'er
ging gezag van hem uit, en als hij mot
zijn overtuigingskracht in enkele korte zin
nen dc omstanders in kennis stelde van
den ernstigen toestand van den kranke
want hij had een gruwel aan veinzen
klonk die medcdeeling de huisgenootën in
de ooren als het geklep van de doodsklok,
telkens, als er een naar de groeve der ver
tering werd uitgedragen.
Ook voor Van- Eekeren brak hel oogenblik
aan. waarop Dr. Meulenbelt zijn woning
binnentrad als dc brenger van kwade tij
ding.
Het ging mot Corry niet naar wensch. De
n-hooging van temperatuur ontaardde in
koorts, welke maar niet wijken wilde, doch
zich integendeel, vooral des nachts, tot
angstwekkende boogie verhief en Dr. Meu
lenbelt het hoofd deed schudden.
De eerste waarschuwing ontving Van
Eekeren, toen de dokter tot hem zeide: „Het
verloop der ziekte bevredigt mij niet, de
koorts is me te hardnekkig. Ik wil mijn
oordeel nog enkele dagen opschorten, 't Is
mogelijk, dat ik me vergis, maar zie ik wel,
dan staan je kwade dagen te wachten".
Maar Dr. Meulenbelt had zich niet vergist
en kort daarop ontving Van Eekeren van
den geneesheer de tijding, welke hem ont
roerde tot in het diepst van zijn ziel: „Ik
mag je den ernst van den toestand niet lan
ger verhelen, Van Eekeren. Het meisje heeft
longontsteking in ernstigen graad. Als ze
er door komt, zal het op den rand-van den
dood af zijn. Je moet zorgen een verpleeg
ster te krijgen. Het zou anders van je vrouw
teveel vergen".
In de voorafgegane maanden had Van
Eekeren reeds verschillende schokken ge
voeld, maar nu werd het groote Babel, dat
hij gebouwd had, geschud als door een aard
beving.
Want „dc dood en zijn gezin" was een sa-
envoeging, aan welke mogelijkheid Van
Eekeren feitelijk nooit had gedacht.
Het had wel korten tijd indruk op hem
gemaakt, als er in zijn naaste omgeving
die plotselinge, aangrijpende sterfgeval-
voorkwamen. Heel Heideveld leefde dan
mede cri ook in het gezin van Van Eekeren
werd er over gesproken.
En als vanzelf het kostte zoo weinig
moeite herinnerde hij dan aan de waar
heid van het woord, „dat er slechts één
schrede is tusschcn ons cn den dood", erop
wijzend hoe noodig het nas „het heden der
genade"te ben utten.
Doch desondanks ging dat alles huiten
Van Eekeren om, zelfs zijn stemming leed
er niet onder. De schijnbare indruk was
weldra vervaagd, do arbeid kon niet. wach
ten, en onberoerd kabbelde het beekje van
zijn gezinsleven voort in de bedding van
voorspoed en zorgeloosheid.
Maar nu er plotseling op krachtige wijze,
met machtige hand aan den boom zijns le
vens werd geschud, zoo, dat deze heftig
heen en weer werd bewogen, nu kwam Van
Eekeren er anders voor te staan. Zijn per
soon, zijn leven, zijn huwelijk, de verhou
dingen in zijn gezin, zijn godsdienst, dat
alles zag hij thans, niet zooals hij het gaar
ne wilde zien, niet "naar dc voorstelling,
welke hij zich tot dusver altijd voor oogen
had getooverd, maar overeenkomstig dc
diepe werkelijkheid.
Dat was het begin.
En in de lange nachten, welke hij waken
de bij het ziekbed van Corry doorbracht,
wanneer de uren met pijnlijke traagheid
-oorbij kropen, hield de hardnekkige strijd,
welke daar voor zijn oogen gestreden werd
tusschcn dood cn leven zijn ziel in angstigs
spanning, maar werd hij ®*$neens gekwelci
door de ontnuchterende zelfontdekking, wel
ke er het gevolg van was.
Toen hij eenmaal zijn beeld had gezie®
n hot schreeuwend valsche licht der zelf
verheerlijking, waarin hij het al die jare»
had geplaatst, drongen, gedragen door du
vleugelen der herinnering, van alle kanten
de aanklachten op hem aan. Hot ven-logen
jaar met al zijn moeilijkheden ging spre
ken, maar evenzeer het verre verleden.
De hoogtepunten in zijn leven, dc dagen
-an overwinning, toen hij in schijn dc eera
Gods, doch inderdaad eigen glorie beoogde,
werden nu even zoovele aankladden. Niet
in stipte volgorde, doch in bonte mengeling,
van dichtbij en veraf drong# de herinne
ringen zich aan hem op, in schier einde-
looze rij. Zij werden Van Eekoren te mach
tig, er was geen ontkomen aan. Elke herin
nering werd een beschuldiging cn voor niet
één vond hij een verdediging.
Dat Yan Eekeren in die dagen zeer ter
neergeslagen was, het ontging Mien niet,
doch ze zocht de ooi-zaak ervan uitsluitend
in de ernstige ziekte van Corry. Want daar
over sprak Van Eekeren wel met haar, doch
niet over dat andere lijden, dat over hem
was gekomen, niet over dien strijd, waarin
hij alleen overwinnaar kon worden, als hij
zichzelf verslagen, vernietigd wilde overge-
(Wordt vervolgd.).
