WINTERVACANTIE
IN ANDERMATT
Land- en Tuinbouw.
Rechtzaken.
Radio Nieuws.
WOENSDAG 5 FEBRUARI T93ff
DERDE BEAD PAG. 9
IETS OVER DE SKISPORT
IN 'T ALGEMEEN
„DE KUNST VAN VALLEN EN OPSTAAN
Tochtjes naar Hospenthal en Realp
II (Slot*).
Volgens aispraak zou dik in dit artikel
vertellen over onze steloefeningen en
de steisporl in *t algemeen. Laat Ik met 't
laatste beginnen.
Het skiloopcn is bijna zoo oud als 't
mensöhdom, want In Scandinavië, vooral
in Noorwegen, is de ski sinds onheuglijke
tijden als glijmiddel in gebruik geweest;
die heerlijke, womdersdhoone schepping
van God® machtige Hand.
Het skiloopcn ia betrekklijte gemakkelijk
te loeren, ofsohoon terstond moet gezegd
dat men jaren moet oefenen om het te kun
nen brengen iot een volleerd skilooper, die
iedere helling spelenderwijs neemt En
juist in die afvaart naar beneden ligt het
hartstochtelijk aantrekkelijke van deze
sport Welk een eigenaardige bekoring,
welk een bijna bovenaardsdh gevoel krijgt
de skilooper, wanneer hij aJh.w. los van
tijd en ruimte dal waart® vliegt, wanneer
gelijk in een kaleidosooop het landschap
aan hem voorbijsnelt, h ij schijnt stil te
staan en die wereld op hem sahijnt aan
te komen.
Degenen die de ski sport wifllen leeren,
doen goed zidh een week lang b.v. toe te
vertrouwen aan de leiding van
•en skllehrer, tgn. „sklprof*,
Skiloopcn de nalioruxU «port in Zwitserland, ook reeds bij de jeugd.
en toch iss het eigenaardig, dat zij eerst in
H laatst der vorige eeuw algemeen ingang
vond en die bekendheid en geliiefdlhedd ver
wierf, waarin zij zidh nog steeds mag ver
heugen.
Algemeen geldt thans die ekdsport ais
de ideaalste wintersport
missdbien zelfs wel als de mooiste sport.
En geen wonider ook, want alles aan deze
sport is mooi. De ski reeds op zidh zelf,
lang, smal en fijn, maakt een snellen en
lierlijken Indruk.
Voorts brengt de ski ons in de mooiste
ütuur, die er bestaat, in de ongerepte en
onbetreden heiligdommen der hooggeberg
ten. De gansdhe betoovering van een win
terlandschap met zijn glinsterende sneeuw-
bellingen aan de zonzijde en het diepe
leuwige zwijgen van de gapende bergklo-
raan de schaduwzijde openbaart zij ons.
r het mysterieuze alpenwoud trekt cle
J)an verliest hij zich een oogenblik
heerlijke, w onderschoorde schepping van
Gods machtige Hand."
skilooper rich aJh-w. omhoog naar de lich
tende hoogten, waar boven de zon haar
sprankelend licht uitgiet, en waoroverheen
de wolkeniooze, diepblauwe hemel als een
koepeldak zich verheft. Zoo is hem het ski-
loopen niet alleen sportbeoefening, maar
hoogsto levensgenieting.
Dan verliest hij rich een oogenblik in
die lessen zijn duur, en daarom is het al
weer noodzakelijk dat men rich bot een
clubje tracht te vereenigen.
De Ned. Christelijke Reisvereenlging doet
daarom tegenwoordig goed werk, door elk
jaar een o-f meer speciale wintersportrei
zen uit te schrijven, om het haar leden dus
mogelijk te maken deze ideale en gez<
sport te kunnen beoefenen.
Natuurlijk zal het skiën in den aanvang
aan haar beoefenaren nog heel wat ver
rassingen bezorgen.
Onze groote Alpinist, de bekende Kara-
koroom-ontdekker Ph. Visser schrijft in
zijn interessant boekje „Winter in de Al
pen"; „die skisport bestaat voor den begin
neling uit; de kunst van vallen en opstaan".
Maar wie tegen dit spel van vallen en
opstaan in don aanvang niet opziet en vol
doende energie en wilskracht bezit de eer
ste moeilijke oogenblikken door te willen
koeien, voor dien is na eeriige dagen het
Ioopen op die lange lichte labten ook
genot, dat moeilijk onder woorden i
brengen. Als men n.l. eenigszins aanleg
heeft, gelukt het verwonderlijk gauw bij
een glijpartij naar boneden
het evenwicht 1
Men gaat dan eerst oefenen op een klein
heilinkje, dat beneden horizontaal uit
loopt Al..spoedig gaat dit reed® vlot en dan
al moediger probeert men het op een lan
gere helling en ontwaart dan plotseling
tot z'n schrik dat men met geen mogelijk
heid remmen kan. Tergend snel wordt de
vaart en men komt tot de weinig gerust
stellende overtuiging, dat men met hinder
lijke zekerheid op een kuil, een boom of
een persoon aanloopt Alle pogingen om
de ski's in andere richting te brengén,
blijken vruchteloos. Het is alsof er magne
tische kraoht tot bepaalde voorwerpen in
die skipunten ligt. Het eenigste middel om
een plof in den kuil of een onzachte bot
sing met het bewuste voorwerp te ver
mijden, is
eon vrijwillige vaL
Nadat wij eenige,dagen op de z.g. Skige-
lander in de buurt vaD Anderma.tt had
den geoefend en ijverig de instructie® van
onzen Henr Binett opvolgden, raakten wij
al spoedig geheel onder de bekoring
dezen mooien sport Ais een jong van een
vogeil, dat begeert uit te vliegen uit 't nest
van de ouden, zoo ook kwam bij ons boven
de onweerstaanbare begeerte om, weg te
komen van het begrensde oefenterrein, de
vrije eenzame bergwerêld in. Ons eerste
tocihtje ging naar Hospenthal, een roman
tisch, pittoresk, oud Alpendorpje, aan den
voet van den St Gotthard gelegen. Na
tuurlijk niet langs den vlakken weg; dat
was ndet interessant genoeg, maar
o vet en langs de berghellingen
Irnöcs en redht-s van den grooten postweg,
en langs kronkelende paadjes door bet
halfdonkere sprookjesbosch. Een tweede,
groot ere todbt had daags daarna reeds
plaats naar Realp, een boer van 4 5 uren
heen en tefu-g. Vooral deze tocht bood ver
schillenden onzer de gelegenheid af en toe
een kleine „Abstecher" te maken. Eerst nJ.
met moeizame n trc-d (zg. „Treppsdhritt")
een vrij schuine helling op, om dan van de
bereikte hoogte ineens eenige honderden
meters in suizende vaart naar beneden te
schieten.
Bepaald, er zit iet® opwindends in dat
suizen van die frissdhe bergwind langs de
ooren, en aan dat zich wagen aan het ne
men van al steiler helling. Natuurlijk kan
men zulks niet doen, dan nadat men het
remmen (zg.n. „steimmfahren") volkomen
meester is.
De steilehrsr had dit dan ook eerst deug
delijk met ons beoefend. Over de elegante
zwenkingen al® de „Christiania"' en de
„Telemark" zal ik hier niet uitwijden. Men
kómt bepaald in verrukking bij het aan
schouwen van deze
door zoo'n waren ski-virtuoos uitgevoerd.
Het is dan een lust een effen blank
sneeuwveld in enkele minuten tijds her
schapen te zien in een kurvensysteem van
de schoonste constructie.
Ten slotte moge ik volledigheidshalve
nog iets meded-eelen over
het z.g.n. skikjbring:
een combinatie van de paarden- met de
skisport.
De skilooper laat zich n.1. voorttrekken
door een paard. Het spreekt wel vanzelf,
dat hij dus niet alleen goed moet kunnen
mennen, doch ook ieder oogenblik Zijn ski's
geheel moet kannen beheetschen. Verstaat
deze sport beoefenen, door tegelijk paard
en menner te huren en zich in clubjes van
drie, hoogstens vier personen, aan een touw
te laten voorttrekken. Vooral bij scherpe
bochten en sterk hellende wegen is het dan
voorzeker nog geen geringe kunst, om niet
buiten 't spoor te raken en ieder oogenblik
de snelheid te kunnen regelen. Ons clubje
moest zich natuurlijk ook aan deze amu
sante sport wagen en inderdaad, hebben we
zonder ongelukken
een allerprettigst tochtje
naar Realp en terug volbracht.
Het. vorenstaande over skisport was na
tuurlijk zeer onvolledig. Wie hier m'eer van
wil weten, kan ik een aardig boekje aan
raden: „Wintersport in der Schweiz" van
W. J. Gijger. Verlag Engedin Press Co.,
Saonaden St Moritz. Ook het - boekje
van de Alpinist Ph. C. Visser „Winter .in de
Alpen" is zeer aan te bevelen.
Groningen. H. TURKSTRA-
RUILVERKAVELING.
Naar aanleiding van de verwerping
het Staphorst—-Rouveensche ruilverkavelings
plan wordt in het Overijsselschc Landbouw
blad de wenschelijkheid betoogd, dat de re
geering het groote belang der ruilverkaveling
meer trachte te waardeeren door een goed
deel der kosten op zich te nemen. Dit geJd
zou zijn rente wel opbrengen. Vermoedelijk
staat geen der-landen, die de ruilverkaveling
zóó krachtig steunen er financieel zoo goed
voor als ons land en heeft geen dier landen
een zóó dichte bevolking als het onze, dus
zooveel behoefte aan behoorlijke toestanden
op het gebied der indeeling der landerijen.
BESPROEIING VAN BOOMGAARDEN.
Volgens „De Tuinderij" is door de tuin
bouwveiling tc Geldermalsen (Gld.) een groo
te motorsproeier aangeschaft, waarmede in
verschillende dorpen, met medewerking van
de boomgaardbezitters, een proef zal worden
genomen, zoowel met carbolineum als met
schurftbestrijdingsmiddelen. Op verschillende
van die boomgaarden zal ook een volledige
bemesting met kunstmest worden toegepast
en ook zal een proef worden genomen met
bestuiving inplaats van besproeiing tegen
schurft. De geheele proef staat onder leiding
en toezicht van den rijkstuinbouwconsulent.
DE VLASPRIJZEN.
Van het eiland Goere-Overflakkee wordt
gemeld dat de prijs van het. geschoond (ge
zwingeld) vlas aanmerkelijk in prijs is
gedaald. Op het oogenblik besteedt men
van f 0.70f 0.80 per kilo, dauwroot tegen
f 1.10f 1-30 per kilo in het vorige jaar.
Gezien de huidige malaise bestaat er in vlas
serskringen weinig animo om in het
voorjaar veel vlas te verbouwen.
DE UITVOER VAN PLUIMVEE
In 1929 werden ruim 4 millioen hoenders
uitgevoerd met een uitvoerwaarde van
f 4.786.000 tegen 3% millioen in 1928 met een
uitvoerwaarde van f 4238.000. Duitscliland
alleen nam. 3,3381000 stuks'af.
HAAGSCHE RECHTBANK
WEDERS PANNIGHEID
Gisteren heeft terecht gestaan de los-
werkman C. J. N. M., uit Den Haag, wegens
vier verschillende misdrijven. Op 5 Decem
ber van het vorige jaar is verdachte i
duinen onder Katwijk door een agent van
politie verbaliseerd wegens overtreding der
Jachtwet. Hij heeft toen dien agent, "naa-
deze ter zitting verklaarde, uitgescholden
voor „leelijke ellendeling", en hem be
dreigd met een schop onder het uiten van
de woorden: „ik sla je de hersens in". De
agent heeft daarna den verdachte willen
arresteeren, waartegen deze zich echter
ernstig verzette en zich dus schuldig maak
te aan iwederspannigheid. Verdachte is
ten slottè ingesloten in een cel in het po
litiebureau te Katwijk aan den Rijn. Hij
heeft toen de zoldering van deze cel vei:
nield en is vervolgens ontvlucht
Het O.M. waargenomen door mr. Blok
eischte.3 maanden gevangenisstraf tegen
den verdachte.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
DE DOODGEREDEN
NAALDWIJKSCHE AGENT
De dronken auto-bestuurder vooij de
Haagsche Rechtbank
EISCH ZES MAANDEN
Gisteren heeft voor de Haagsche Rechtbank
terecht gestaan de 38-jarige koopman L.
E. uit 's Gravenzande, terzake vau het
oorzaken van dood door schuld. In den nacht
van 9 óp 10 October 1929 heeft hij op den
Naaldwijkschen weg met zijn auto gereden
zonder voldoend voorwaarts uitstralend hel
wit licht, zulks mede in verband met
zijn snelheid en de duisternis van den nachl,'
terwijl hij verkeerde onder don invloed van
alcoholhoudenden drank. Ook heeft hij niet
behoorlijk rechts gehouden. De van tegen
overgestelde richting komende agent vaa
politie der gemeente Naaldwijk J. Bakker
die zich per fiets en in uniform bevond, isi
door den auto aangereden en zoodanig ge
wond, dat hij kort daarop aan de gevolgen
is overleden. In de tweede plaats was aan
den verdachte ten laste gelegd, dat hij na de
aanrijding is doorgereden, hoewel hij wis',
althans moest begrijpen, dat de aangeredene
gedood of in ieder geval gekwetst was.
Een uitvoerig getuigen- en deskundigen
verhoor had in deze zaak plaats.
Een Haagsch caféhouder, die op den avond
voor het ongeluk met verdachte is uit
geweest, verklaarde, dat zij in verschillende
gelegenheden geweest waren en dat daar
diverse biertjes gebruikt waren. Ook is er
nog champagne gedronken. Verdachte zou
echter volgens dezen getuige niet onder den
„invloed" zijn gekomen.
Een tuinder uit Naaldwijk had den auto
met groote snelheid en slingerend zien
rijden.
Naaldwijksch politiepersoneel doet mede
deel ingen omtrent het vinden van het lijk.
Een rijwielhersteller uit Honselersdijk
was tot de conclusie gekomen, dat de bot
sing zeer hevig moet zijn geweest.
Verdachte gaf toe, dat hij in
avond van den 9en October in Den Haag is
uit geweest Verdachte heeft bier gedronken.
Er is in een nachtgelegenheid nog wel cham
pagne besteld, maar verdachte heeft daarvan
niet gedronken. Toen hij met zijn auto weg
reed, was hij volgens zijn zeggen volkomen
normaal.
Een autogarógehouder uit Den Haag
klaarde, dat verdachte in den ochtend van
den lOon October te ongeveer acht uur met
zijn auto bij hem is gekomen ter reparatie.
Er was veel haast bij. Verdachte zei tegen
den getuige, dat een kennis van hem fl'
nachts met den wagen uit geweest was
een ongeluk had gehad. In den middag van
denzelfden dag heeft de motorpolitie den
wagen iii beslag genomen.
Na den schok heeft verdachte geremd; de
voorruit van rijn auto was gebroken, waar
door hij zelf verwond werd. Toen verdachte
stilstond, dacht hij iemand te zien staan en
is weer doorgereden.
De president merkte verdachte op, dat deze
tegen zijn vrouw heeft gezegd, dat hij
iemand had aangereden en dat het vermoe
delijk een politiebeambte was.
Het O. M., waargenomen door mr. Blok,
uitte in zijn requisitoir woorden van deel
neming met dè nabestaanden van den aafi-
gereden politieagent
Volgens ®pr. is komen vast te staan, dat
verdachte heeft gereden „onder den invloed",
zij het misschien in geringe mate, en dat
hij slingerend over den weg heeft gereden en
niet rechts heeft gehouden, Verdachte heeft
niet behoorlijk opgelet en zijn snelheid
ivan*. Lutli. Predikont te H:
-ezen vuh Chr. Lectuur doo'r r.
e Hilversum. 11.30—11.45 tiran
mej. Ida Spandow, piano. 2 Tüdec
KnrlkVr- n"1' Otselbeseleldlntf. 5 TüdseIn 5-^.45
spreker. Jjr. L,. JDsstiink, arts, te Hilversum,
Onderwerp: „Over zielkundige invloeden op aeC
proces van de Ziekte" (IX). 5,15—G.CU Orgelcon
cert Ie geven door den lieer J. C. Smagge Jr.. tri
Amsterdam. 6.407.40 Spreker; de heer G. va*.
I>e Heor Joh.
Ned. Verg. van
Wiebenga. OndL.v
band mot het dienstboden vraag!
:rd, Hooglceraa;
ich kerkkoor te Weesp. 7.
ch door Raden S. N'lmpo
de Vredes- en Volkenbo
J Prof. Mr
VrUe Univ.
o0™' lat de tentoonstelling beoogt te
8.3G—Concert^ door het Chr. P.adJo-
i Hoogedelgestr. heer
D—9.20 Spreker;
•adio bekend gemaal,
rt 9.309.50 r>e h.
vervolgt zfln rede.
9.50—10.45 Ver
HILVERSUM (1875 M.) 10—10.15 Morgenwti»
ing.IJ.15—2 Concert door het AVRO-Ensemble,
izlek. 3—3.30 Halluu:
rlsvrouwen. Spreker: Ir. J. CJ.
Woninginrichting ln ver-
- -5 Ziel„,„0—w
Amsterdam. G.30— «.45 Gramofoou.
6.457.15 Landbouwhalfüurtje. Spreker: D. Stiel-»
7-167.45 Fransch; Gevorderden en Con-»
latlo. 8.01 Operette. 911 Concert door het
Oraioeporkest. 10 Persber. 11 Muziek. 12 Sluiting
NED. CHR. RADIOVEREEN.
Verandering van spreker.
Men. verzoekt ons te willen melden, dat ïii
de plaats van den heer J. M. Krijger, die
Donderdag 6 dezer des avonds van 8 uur tot
8.20 en van 8.40—9 uur voor de Ned. Chr.
Radiovereeniging zou spreken over Groen
van Prinsterer, doch die verhinderd is, de
heer J. R. Snoeck Henkemans een rede za!
houden over den wetgevenden arbeid, vaa
Talma, welke rede door Huizen zal wordeij
uitgezonden.
in verband met de omstandigheden te grocQ
Spr. achtte de schuld van verdachte aan dA
aanrijding volkomen bewezen, maar het weg
rijden daarna noemde spr. moreel van veel
ernstiger aard. Spr. eischte zes maanden ge
vangenisstraf met intrekking van het rijbe
wijs voor den tijd van één jaar.
Verdachte's raadsman, mr. Hortensius,
merkte op dat het zeer gevaarlijk van den:
agent Bakker was om zonder licht te rijden,
terwijl het zeer donker was. en dat het
slachtoffer daarvan zelf de verantwoordelijk
heid draagt PI. concludeerde tot vrijspraak.
De uitspraak werd bepaald op 18 Febr. a.s.
DE VLASUTTVOER
In 1929 werd 47.720 ton onbewerkt en on
gezuiverd vlas uitgevoerd met een uitvoer?
waarde van f5.438.000 tegen 41.448 ton i£
1928 met. een uitvoerwaarde van f4551.000.
Bijna alles ging naar België. Voor bewerkt
vlas waren de uitvoercijfers resp. 3921 en
3S86 ton en 14.448.000 en f 4.7S7.000.
HET EEUWFEEST DER GRIEKSCHE ONAFHANKELIJKHEID
In het midden: Minister-president Venizelos, die met leden van het kabinet een yoethaï-
wedstrijd medemaakt, tijdens de Eeuwfeesten gehouden,
om rich al was !het slechts schijnbaar
gewonnen te_ geven, kon hij in Heideveld
niet blijven. Nu hij voor de beslissing stond
gevoelde hij hoeveel hij met heen te gaan
opgaf, al was het alleen maar zijn werk op
het kantoor en in de fabriek zijns vaders,
waaraan hij zich met hart en ziel had gege
ven, Maar de overweging, om de vergun
ning tot blijven te koopen voor een niet ge-
meenden en daarom smadelijkon voetval,
dwong hij met kracht terug. Dat nóóit!
Doch dan bleef slechts over, dat hij Hei
develd verliet Maar waarhéén dan?
Dit -n as echter geen vraag, om Ln enkele
oogenblikken op te lossen. Én dat zou toch
moeten, indien hij den trein, waarop werd
gewacht en welko zijn nadering met steeds
sterker aangroeiend geratel aankondigde,
wilde nomen.
Even overwoog hij de mogelijkheid daar
van, doch hij had zijn kalmte in zooverre
herwonnen, dat hij dit als een onberaden
stap gevoelde.
Trouwens over anderhalf uur ging er
weer een trein naar Utrecht. Dien trein kon
hij zich in ieder geval te nutte maken en
dat was noodig ook want voor hij iets deed
moest hij met. zich zelf tot eeoplossing zijn
gekomen. Wilde hij daarna naar Utrecht
gaan of nog verder door, dan had liij daar
voor nog alle gelegenheid. En al bleef hij
nog korten tijd in de omgeving van Heide
veld, voor een ontmoeting met een zijner
kennissen, welke hij, in de stemming waarin
hij verkeerde, allerminst begeerde, behoefde
hij niet te vreezen, want vóór hem lagen de
Veldhuizensche bosschen waarin hij op dit
uur van den dag zeker niemand der Heidc-
velders zou aantreffen.
XWordt vervolgd.); j
FEUILLETON
F ZIJN LEVEN VERLIEST
Door T. P. RIKSEN
(19
us was ontwijken niet langer moge-
|lijk, Van Eekeren moest nu recht op zijn
doel afgaan. Bovendien geprikkeld door het
ongeduld, dat hij bij Wim besperde, wierp
hij hem tegen:
„Als je dan precies wilt weten, waarop
Ik doelde, ik zinspeelde op de wijze, waar
op ::f je avonden doorbrengt, als je op
reis bent."
Indien er een bom voor WinVs voeten
ware ontploft, had hij niet erger kunnen
schrikken. Dus had zijn gevoel hem niet be
drogen, dat er iets bijzonders aan de hand
was, toen zijn vader hem in het kantoor
riep. Doch dat het dit zou zijn!
„Ik behoef je niet te vragen of je schuld
bewust bent, dat bewijst me je zwijgen en
trouwens je geheele houding", maakte Van
lEekeren handig van de gelegenheid go-
brui k. „Ontken maïtr eens, als je durf tl"
Nu was Wim echter zich zelf weer eenigs-
rins meester en met de fierheid, welke Van
Eekeren altijd had aangemoedigd, antwoord
de hij verontwaardigd:
„Ontkennen? Ik denk er niet aan te ont
kennen:. 'k Bemerk al, wat er is gebeurd, b
hebt iemand uit Utrecht gesproken, die u
Óver mijn doen en laten heeft ingelicht"
„En het waren fraaie inlichtingen, dat
moet ik zeggen. Meneer bezoekt schouwbur-
en bioscopen, cabarets en ik weet niet
wat al meer".
,U bent goed op de hoogte", merkte Wim
spottend op.
„Ik ben zeker goed op de hoogte, beter dan
mij lief i®. Je schijnt het niet zoo héél zwaar
op te nemen. Denk je soms, dat die bood
schap mij aangenaam was? Om te hooren,
dat de zoon van een ouderling zich zoo ge
draagt. en den naam van zijn vader te
schande maakt".
„Zoudt u er nog niet aan toevoegen: zoon
van een achtenswaardig fabrikant, oom van
den binnenkort te beroepen dominee van
Heideveld?"
Deze vraag gaf Van Eekeren gelegenheid
zijn opgekropten toorn te luchten. Bleek van
woede stond hij op, sloeg met zijn vuist op
den lessenaar en barstte uit:
„O, ben je van plan zóó op te treden? Wat
verbeeldt je je wel? Denk je soms, dat je te
oud geworden bent voor bestraffing? Dan
vergis je je leelijk Zoolang je in mijn huis
bent, heb je te doen en te laten, wat ik will"
Onder het spreken van zijn vader wa9
Wim ook opgestaan. Zij stonden nu recht
tegenover elkander. Dreigend zag Van Eeke
ren zijn zoon aan, maar indien hij dacht
hem daardoor vrees aan te jagen, vergiste
hij zich. Wim sloeg zijn blik geen oogen
blik neer.
„Kom, vader!" zeide hij op smalenden
toon, „dat kunt u niet meenen. Als ik mijn
werk voor de fabriek trouw vervul, en daar
over hebt u géén klagen, erkende u, en ik
wil mij in mijn vrijen tijd amuseeren op
mijn wijze,, wat zoudt u daar dan tegen
doen? U denkt toch niet, dat u een jongen
van twaalf jaar voor hebt? Ia December
word ik drie en twintig"
„Als je je wilde vermaken op een wijze,
zooals je in mijn huis hebt geleerd, zou ik
er niets op hebben aan te merken. Maar je
drag is beneden alle peil geweest
„Wie zégt dat?"
„Beneden alle peil geweest. Dacht je,
dat ik van plan was miju naam. door jou
door het slijk te laten halen? Gevoel je dan
niets van die schande? Ik ben blij, dat het
zoover niet is gekomen, maar zoo'n gevaar
wil ik niet voor een tweeden keér heióópen
en daar zal ik de noodige maatregelen, voor
nemen. Om te beginnen: met die vriend
schap van jou, die je nog niet lang geloden
hebt opgedaan, moet het uit zijn, finaal
uit
„Die nieuwe vrienden," viel Wim thans
in, „kende u reeds lang. Helikhuizen en
Sandberg hebben mij dikwijls genoeg hier
voor de deur afgehaald. En toen vond u het
wat fijn, omdat ze van goeden stand wa
ren." Dit laatste kon hij niet nalaten eraan
toe te voegen.
Dergelijke insinuaties duld ik niet, jon
gen, laat je dat gezegd zijn," zeide Van
Eekeren dreigend. En zich hoe langer hoe
meer opwindend, vervolgde hij: „en nu je
zóó begint, zal ik een stap verder gaan.
Wanneer je niet onmiddellijk een eindè
aan die vriendschap maakt, zal ik die hee-
ren een briefje schrijven om hun mede te
deelen, dat ik ze mijn huis verbied."
„Ze willen hier niet eens komen, al noo-
cLigcle u ze uit!," riep,Wim woedend..
Van een gewoon gesprek was geen sprake
méér. Zoo heftig stónden vader en zoon te
genover elkander, dat het geluid hunner
twistende stemmen doordrong tot de woon
kamer boven, waar -M-ien-zieh- ophield, -
Van het oogenblik af, dat Wim was thuis
gekomen, had ze angstig geluisterd. Soms
greep de vrees voor wat zou komen haar
zóó aan, dat ze opstond en zich aarzelend
naar de deur wendde. Maar ze dürfde niet
naar beneden gaan, wetende, dat haar tus-
schenkomst Van Eekeren's drift slechts zou
aanwakkeren. Maar daarom waren deze
oogenblikken des te banger voor haar. Ein
delijk had het onheil, dat zij reeds zoo lan
gen tijd had zien aankomen, haar woning
bereikt. Tot het "uiterste had zij gepoogd
het af te wenden en nu kon zij niets, letter
lijk niets meer doen. Zelfs de woorden voor
een gefluisterd gebed kon zij niet vinden.
Weer hoorde zij de dreigende stemmen
vajn beneden opklinken, daarop een slag
van een dour, welke de ruiten deed rinke
len. Zou Wiim naar boven komen? Ze hoor
de zijn voetstappen beneden in de gang.
Toen ging de buitendeur......
Zich naar het raam begevend, zag zij
;im met een hoogroode kleur, met groote
passen rechtsaf den straatweg inslaan. Toen
vermoedde zij zijii doel, want aan die zijde
lag de overweg van het spoor en het klcino
station.
Als aan de plaats, waar zij stond, ge
kluisterd, staarde Mien hem ontroerd na,
zoo lang zij kon. Hij verwijderde zich snel
van het ouderlijk huis en zag niet een
maal om. Daarop onttrok de kromming van
hem aan haar oog.
HOOFDSTUK IX.
„De brief".
Toch stond het voor Wim op dit oogen
geen punt van overweging voor hem uit.
De begeerte, welke iedere andere gedachte
overheerschte, was te ontkomen aan de na
bijheid van zijn vader. Niet de wil om een
bepaald doel te bereiken, maar de veront
waardiging over de behandeling, welke hij
zooeven had ondergaan, deed hem, zonder
dat hij er erg in had, zich met zulk een
nellen pas voortbewegen.
Toen hij evenwel den overweg van hei
spoor bereikte en zag, dat verschillende
pensiongasten en ook andere mcnschen uit
het dorp op het lokaaltreintje stonden te
wachten, deed de vrees, om de aandacht te
trekken, hem zijn gang vertragen.
Er was niet veel voor noodig om de op
merkzaamheid op zich te vestigen. De klok
in den dorpstoren boven het omringend ge
boomte uitstekend, stond op slag van twaalf
Het was op het warmst van den dag, geen
zuchtje wind beroerde het gebladerte der
iepen op den. stationsweg, zoodat bet wach
ten op het sohaduwloozo perron niet mee-
en in de kleine, bedompte wachtkamer
het heelemaal niet uit te houden. Zelfs
de lust om oen praatje te maken ontbraK.
Lusteloos stonden de reizigers Ln groepje®
bijeen, turend in de verte, of doelloos voor
rich uitstarend en waar niets de aandacht
kon bezig houden, was de enkele voorbij
ganger, die den overweg passeerde, een
dankbaar voorwerp voor bijzondere beschou
wing.
Voor Wim was het goed, dat deze ge
dwongen afleiding zich voordeed, want nu
werd hij tot de werkelijkheid terug ge
bracht en kwam voor het eerst do vraag bij
hem op; wat to doen, waarheen zich te wen-
den?
Tenzij bij naar Mus wilde terugkeeren,
