CR
HANDWERKEN
VITRAGES
HBcTH
ET ONNES
SCHOOLHERINNERINGEN
Het Huurkoopsysteem
in grootc verscheidenheid
Ziet onze etalages
PASSAGE NOORDBLAAK, ROTTERDAM
VOOR T)E VROUW, Ko. 3
Onfi
colle
Onfvangen een schilte. ende
eollee ie nieuwe des ins
Ziet onze etalage
PASSAGE NOORDBLAAK, ROTTERDAM
^jS'-wiüiuwaiii'iiitiiicitiiiiqiiwjiii'üiiiiiiii'i1 Bin. 'jfiKkxiSCSWSigfelMif
..ALLEMAAL DE GROETEN
Hij heette Henkie en hij was een IeukeJ was en liep dan over het plaatsje naar de
korte dikkerd, met stug donker haar, en van tweede om eindelijk weer terug te komen in
die guitige bruine oogjes die altijd tot spleet- den winkel, „nog eens met z'n vuile voeten
in dichtgeknepen, hij lachtte. Zijn over 't schoone.'
deze manier mee in de huiskamer bren
gen, met wat naai- of stopgerei ln aparte
Zoo prijkte t bloempje daar, dag op dag zijvakjes, zcodat men niet dadelijk de on-
En streelde d' oogen, van al wie 't zag. gezellige rommel van een heele sti.pmaml
erstelmand bij z.cb hoeft te netni
jes wei-den dichtgeknepen,
mondje bleef geregeld half open ik denk
om tijd uit te sparen, want zoo stond het
etceds gereod, voor het geval, dat hij wilde
gaan praten en praten deed hij altijd.
Op een goeden dag, toevallig in een boter
en kaaswinkel, ontmoet ik daar zijn moeder
echter de toonbank.
Ik herkende dadelijk, datzelfde ronde gul
le lachgezicht, met het strakke donkere haar
Juist kwam Henkie de gang uit om naar
buiten te gaan en vloog met 'n schreeuw
van blijdschap op mo af. „Moe, dat is mijn
juf van schooL"
.Hij houdt zooveel van u. hij is altijd over
w bezig. Leert hij goed?" begon ze.
„Nu" zei ik „plantjes gieten wel, en le-
*en giét nogal, en dan rekenen, maar schrij
den, o dat schrijven hé Henk?"
Henkie wat ik maar zelden had bijge
woond zweeg. Hij was gelukkig. Hoe
jets wonderlijks is dat voor een jongen van
nog geen zes jaar die pas enkele weken op
school is, om op '11 goeien dag thuis in zn
eigen winkel „de" juf te zien staan.
Nadien gebeurde het vaak, dat ik als hij
200 's middags laat wegging, hem zei „doe
mijn groeten aan je moe."
Nooit volgde daarop, zooals bij anderen
liet stereotype Ja juf" maar wel bracht
hij den anderen dag trouw het „groeten van
mijn moeder" over.
Een andermaal in den winkel, zag ik een
jong meisje, onmiskenbaar de zuster van
onze Henkie. Ze kwam ook eens een keer
aan de school om te vertellen dat hij ver
kouden was, en ook toen trof me de opval
lende gelijkheid met het kleine broertje,
niet alleen wat het gezicht betrof, maar cok
het vroolijke gul-hartige karakter, dat er
uit 'sprak.
Haar groet, wanneer ik haar tegenkwam,
wat in de buurt van de school vaak gebeur
de, was steeds een glundere lach-
En toen Henk op een middag weer met z'n
swaaienden groet vertrok, terwijl ik in den
gang nakeek. zei ik „doe je moe de groeten
en je zus ook."
Hij kwam terug. „Welke?" vroeg hij, „ik
heb drie zussc!"
„Die in den winkel helpt
„Dat doen zc allemaal!"
,.Dan allemaal maar de groeten".besloot ik
kort, want 't was al laat, en ik wou onder
hand wel naar huis.
ïn stormpas is hij toen weggerend door de
regenstratcn, kwam thuis, zonder voeten
vegen door don winkel die de jongste der
zusters juist aan het dweilen was, bracht
moeder in de keuken „de groeten van de
juf', toen de oudere zuster, die boven bezig
OVER DE WAARDE VAN
HET BOEK
..Riek, je
„Ja pas op I Loop *r niet dóór!'
Hij kwam nog dichter bij, had ie niet een
bóódschap? Je heb de groeten van de
juf".
,Xoop heen met je juf" bromde de
zwaaide den dweil over zijn voetstappen.
„Klets", ging het kleine driftige jongens
handje tegen het hoofd van de A s, die hij
in haar gebukte houding, zoo lekker
aankon, en weg rende Henkie.
Maar met '11 snelle grijpbeweging gristen
haar vingers in zijn broekspijp en trok'ze
hem naar zich toe. Gaf 'm een paar flinke
klappen om zijn ooren.
Op het brullende geschreeuw kwam Moe
der aanloopen.
„Ze slaat me zoo".
„Ja, dat brutale jong, die gaf me zóó maar
*n klap om mijn hoofd".
„Jij mag niet slaan!" zei Moeder.
..Ja Moe. maar zij zee ze zee „loop heen
met je juf".
.Hat mag óók niet, je mag 'm niet plagen
met de jufrouw"
Den anderen dag vertelde Henkie me het
heele kleurige verhaal en ik nam mo
stilte voor, eventueele groeten in het t
volg maar zelf te bezorgen, daar Henkie niet
de gelegen tijden wist af to wachten,
'k Ileb 't lekker tegen me zus gezegd da'k
het lekker Allemaal aan u verteld heb: wat
ze zee, en dat ze me sloeg" kwam hij den
volgenden morgen overbrieven „en ik zee:
pas nou maar op dat juf je niet tegen kom,
want dan laat ze je schoolblijven". Zijn ge
zicht bewees den ernst van de bedreiging.
Toen ik, juist denzelfden middag, haar
werkelijk tegenkwam, leek haar lach nog
glunderdcr dan anders.
Dachten we allebei aan dit schoolblijven?
Daar kwam de tuinman en droeg 't meteen
Met bloem en wortel, naar elders heen.
Vraagt gij waarom hij 't uit d' aarde nam?
Wel,-'t was zoo teeder, en't najaar kwam!
Ik denk somtijds als 't avond wordt,
Hoe wij 't geluk met voeten,
Vertraden om een enkel woord:
En hoe wij daarvoor boeten.
H. SWARTH.
Het is nergens voor noodig de parapluie
op te steken vóórdat hot regent. Toch
doen figuurlijk gesproken vele men-
schen het.
Het is niet zoozeer de grootte en hel ge
wicht van onze zorgen en moeiten als wel
de kleinheid van onzen geest, waardoor wij
komen tot klagen.
Vriendschap moet gelijkwaardig zijn aan
de broeder ijke liefde. Het is eon bijzondere
hand om elkaar te steunen in het bereiken
der volmaaktheid; alle andere vriendschap
is ijdeL
Liefde ronder tucht Is te week.
Tucht zonder liefde is te hard.
Laurillard.
Een paar van zulke taschjes laten we
hier zien.
Men maakt ze al heel eenvoudig van
jn rechthoekige lap, die In de breedte
•ordi dubbelgevouwen, en dun aan twee
zijden dichtgestikt, de bovenrand krijgt
een breede zoom. Een zak van voering
naait men aan den binnenkant er tegen
deze laatste al of niet voorzien van
kleinere opgestikte zakjes, die naalden
boekje, klosjes garen of kaartjes wol kun
nen bevatten. In plaats van te zoomen,
kan men den bovenrand ook festonneo-
ron.
Verder maakt men daaraan twee heng
sels of handvatten, die uit een dubbelge
vouwen reep van dezelfde stof bestaan,
gezoomd of gefestonneerd, naar verkie
zing.
Ook de maat van het taschje kan men
geheel naar eigen verkiezing laten variee-
ren al naar het doel .waarvoor men hel ge-
bruikL
We geven hier nu twee voorbeelden van
versiering voor zulk een taschje.
Op het eerste, dal men van donker
blauwe stof nam, werd een landschapje
geborduurd met groene boomen, rood*
buisjes (desverkiezend kan men de daken
een donkerder tint rood geven dan de mu
ren) en de rest in zwart en wit Met den
rUgsteek of met roode kruisjes worden
onder en boven het landschapje nog een
paar lijnen geteekend.
AANVATTERTJES
Een lezores heeft eon paar maal gevraag!
naar een model voor aanvattertje-
Nu wil ik in de eerste plaats nog eens her
halen, dat men deze praktisch en eenvou
dig kan maken in het gewone theemuts-
model: bijv. twee halfronden of trapezium
vormen tegen elkaar, met een dikke voe
ring van flanel of wollen stof ertusschen
Ik teeken er hier een voorbeeld van, zooals'
ikzelf met Sinterklaas van een klein meisje
cadeau kreeg. Dit was gemaakt van donker
jute met een voering van een lapje wol en'
Hieronder laten we volgen eenige frag
menten uit de lezing van den heer J. C.
Wintertak, lid van het Hoofdbestuur der
W.B. Vereen!ging, voor een afdeellng van de
huisvrouwenvereen. gehouden.
En thans ga ik U spreken over boekon,
hoe ze worden gemaakt, hoe ze worden ver
spreid cn dat alles in verband met de W.B.
Het boek in het algemeen gesproken is
een voortbrengsel van heel oude nijverheid
en door de eeuwen heen is het tot. nu aan
toe een voorwerp geweest van bijzondere
liefdo voor allen die het wclmecnen met de
verbreiding van het geestelijk bezit der men
ach en.
Geen voortbrengsel der nijverheid heeft
zoo'n machtigen invloed uitgeoefend op het
persoonlijk en maatschappelijk leven der
menschen en Ln hot bijzonder op den men
schel ijken geest, dan het boek. Het boek heet
de drager van de gedachte. Het heeft in zijn
groei van beschreven pergamentsrol tot het
vrijwel geheel mechanisch gemaakte product
van den tcgenwoordigen tijd toe, zijn werk
gedaan en de gedenkteekenen opgericht van
menschelijk vernuft en menschelijk weten en
kunnen. Het werkt door de eeuwen heen aan
de onderlinge waardeering der menschen.
Het boek kent geen grenzen, geen zeeën,
.geen natuurlijke of kunstmatige scheidin
gen. Het dringt zich als een ademtocht,
meer nog dan het gesproken woord, in eiken
levenskring. Elke generatie der menschheid
heeft kracht en ontMikkeling gevonden in
het „boek". Men zegt dan ook terecht dat
het boek de zael is van onze moderne sa
menleving.
Juist iif tijden als deze, kunnen we ons
geld niet beter besteden, dan voor den aan
koop van belangwekkende boeken, om ons
er in te verdiepen en cr levenskracht uit te
putten. Niet alleen dat zij onzen geest af
leiden van de omringende zorgen: zij wek
ken in geest en gemoed gedachten en ont
roeringen, die vruchtbaar worden voor onze
"zelfontwikkeling; voorstollingen die de ver
beelding bevruchten, kunnen onzen blik op
menschen en toestanden op ons zelf niet
het minst, verruimen. Een boek dat tot ons
spreekt, is een stern uit een onbekende of
een halfbekende wereld: en die stem wekt een
echo in ons, die ons zelf vaak verbaast, om
dat zij komt uit de diepten van onze ziel.
Hoe zouden dan de paar guldens ervoor ge
geven, beter besteed kunnen zij 11?
In den Put.
Alleman zit in den put
Zegt: „Wat 's nu dat lezen nut?
't Geeft geen hapje meer te eten".
*t Antwoord: U moest beter weten.
Enkel eten zoekt een beest
Wie wil mensch zijn, voedt zijn gee-st
'Dr. Scriverius.
Ziehier tot slot wat de leider der W.B. in
een interview gezegd heeft: „Ja, al vinden
wij ook dat men in ons land liever veel meer
van zijn goede geld in boeken dan in akelige
speculaties moest steken en zeker liever boe
ken koopen moest dan naar cinema's trek
ken, wij zijn toch niet ontevreden met den
verkoon die de 5 millioen boeken bijna ge
taald heeft
Voeg' daarbij wat op ons voorgaan door
andere uitgevers in ons land ondernomen.is
én we mogen
zelfs: een dun laagje watten ertusschen. Dit
omdat het voor een kacheldeur was. Voor
ketel, trekpot of zoo Jets, is dat laalste niet
noodig.
Langs den onderrand was een randje ge-
1 en nu dienen kan om het mutsje aan op te
I hangen.
Op dergelijke manier kan men, ook door
andere modellen te nenien andere stoffon,
en als versiering een enkel motiefje 't zij
in kruis- of met strelsfeek, die aanvattertjes
zelf al veel variceren. Nu ons echter nog
gevraagd werd naar een model dat meer
een figuurtje voorstelt, zooals bijv. het ne
gertje dat we enkele maanden geleden ge
geven hebben, teeken ik hier ook nog na,
wat ik dezer dagen ergens gebruiken zag:
een vischmodel.
We zullen probeeren het weer „levens
groot" in de krant te krijgen, dat vinden on
ze lezeressen wol altijd het prettigst wijl het
dan met gewoon kladpajiier over te trekken
is. Het zal dan ongeveer 18 c-M. lang zijn.
Men knipt nu uit een lapje stevig laken
(peau de peche zou misschien ook gaan
maar géén losse wollen stof) twee model
len zooals door de buitenste lijn aangegeven,
daarbinnen wordt dan met de steel-
steek (voor de streepjes cn schubben een
platte steek) de eigenlijke vischteekcning
aangebracht- Kleuren neemt mon geheel naar
eigen verkiezing, maar de visch zal men wel
het best in één hoofdkleur kunnen houden
met alleen een zwart-en-wit kringetje voor
het oog.
Nu knipt men uit flanel, baai of zooiets,
wat men heeft, nog twee keer het patroon
werkt (men' kan het ook in kruissteek doen)
door er met telkens een andere kleur een
draad wol door te rijgen met kleine rijg-
steekjes. Een band van zoo'n stuk of twaalf
gekleurde draden boven elkaar, is gauw ge
werkt en geeft toch een fleurig aanzien aan
het dingetje. Aan de beide bovenhoeken was
een koordje gehecht, dat werd gedraaid van
enkele draden wol in de gebruikte kleuren,
na voor de voering, naait elk voeringstuk
tegen een buitenmodel aan, om dan ten
slotte die twee dubbele helften langs kop,
rug en staart, aan elkaar te naaien. Alleen
langs de buikzijde (ik gaf de lijn aan door
kruisjes) laat men het vischje open om het
van den trekpot, het hengsel van den ketel,
of een knop van kacheldeur te kunnen be
dekken en aanvatten.
GEMAKKELIJKE TASCHJES
Ook aardige taschjes kan men maken
van bet bekende donkere jute.
Iedere vrouw en jong meisje ook al is
men nu niet bepaald een bandwerklief
hebster, zal wel eens iets onderbanden
dat het in 1905 door ons genomen initiatief
voor onze volkscultuur van groote beteeko-
nis geworden is".
Nog eens: genoeg is dit niet Wij hebben nog
veel kostelijke boeken in onze magazijnen
liggen die de wereld ln moeten, waarvoor
ze immers bestemd zijn. In Ibsen's .John
Gabriel Borkman" vertelt de groot-onderne
mer Borkmam, hoe het hem was of het erts
en do kolen die onder de aarde rusten, tot
hem riepen of hij ze niet wou komen verlos
sen. Als ik zoo in onzen catalogus blader en
ik bedenk me dan hoeveel exemplaren er
nog liggen van werken die zoovelen tot nut
en genot en vervullir.% konden worden, dan
begrijp ik soms niet dat de menschen hun
stemmen niet hooren, die hun toeroepen:
.verrijkt Uzelf toch mot ons".
Daarom gaan wij dan maar met onze
boeken tot de menschen en ga ik hun over
onze boeken spreken, die men niet alléén le-
hebben dat een goed werkje ie voor den
avond in den huiselijken kring of bij goedj
vrienden. En dan is bet altijd prettig, da*
Onze Gezondheid
Weer de slanke lijn.
De geneeskundige medewerker van ie
„Sunday Express", zoo vermeldt „Voeding
en Hygiëne", slaat alarm over.de nooJ
lollige gevolgen van de felle vermagerings
kuren waaraan zoovele vrouwen en meis
jes zich onderworpen hebben, om een
„jongenslijn" te krijgen of in stand te
houden. HIJ verzekert dat men zich in ge
neeskundige kringen ernstig over deze ma
nie ongerust maakt
He neurologen krijgen te doen met vrou
wen die haar zenuwen met langdurige uit
hongering verwoest hebben. In vele geval
len is de schade niet meer te herstellen
tal van bekende vrouwen in de uit
gaande kringen te Londen worden gewaar,
dat zij. behalve haar gezondheid, ook haar
knappe uiterlijk kwijt zijn. Haar hnHe
oogen en uitgeteerde lichamen zijn niel
meer met schoonheidsmiddelen te camnu
fleeren. Zij lijken wandelende geraamten.
In haar hartstochtelijk verlangen naar
magerheid hebben ook jonge vrouwen van
de aristocratie tijdens het vasten azijn bij
liters gedronken en op vruchtensappen hei
leven trachlen te houden. Eén meisje heeft
maanden lang op rauwe appels geleefd
Zulke vrouwen grijpen naar cocktails,
den vergiftigsten vorm van alcoholhouden
de dranken, als opwekkingsmiddel en ein
digen met morphine en cocaïne.
Het is hoog tijd, meent de geneeskundige
medewerker, om een kruistocht tegen ver
mageringskuren. cocktail en verdoovend»
middelen onder de vrouwen te beginnen
dicht maken, als garneerknoopen. Ook
kunnen we er een soort gespen van maken
waar we een ceintuur of band doorhalen.
Daarvoor festonneeren we ze met gekleur
de wol of zijde in de gewenschte kleur, A,
voor een gespje, met goud of zilverdrnad.
Onze eerste afbeelding geeft den gespvorm:
na het festonneeren zijn er drie dwars-
d raden gespannen, waarlangs we ook
1 weer festonneersleekjes maken en waar-
I tusschen door we onze ceintuur halen.
Dit i9 vooral voor kinderjurkjes een
aardige dracht Het «pannen gaat gemak
kelijk genoeg, hoofdzaak i9 dicht en ste-
Het.tweede taschje werd gemaakt uit
frisch groene stof cn versierd met een
breede band van witte vlinders op een
zwart fond. Men kan dit borduurwerk
zoowel in kruissteek (dan de teekening op
ruitpapier en zelf bet patroontje daarnaar
maken) als in de gewone platte steek uit
voeren. Zelfs zou men de zwarte band an
daarna de vlinders, kunnen uitknippen en
appliqueeren.
VERSIERDE GORDIJNRINGEN
Ah knoopen of gespen te gebruiken.
Van gewone koperen gordijnringen krin-
ïen we allerlei aardige knoopcD maken,
zoowel nuttige knoopen, waar we iets mee
vig festonneeren van de ringen.
Het tweede voorbeeld is een spinneweb
vorm. Daarvoor worden de draden over 't
middelpunt gespannen en dan door dwars
draden verbondon.
Bij de derde nemon we niet die dwars
draden, maar daar worden 'Ie s-nandrader
tot bundels vereenlgd en als bij 't eerste
voorbeeld, gefestonneerd.
Aan Ï5w. M. K. Dank voor de zem
Mocht U het nog terug willen hebben dan
hooren we dat wei binnenkort?
Aan Hw. v. d. B.-K. In dank ontvangen.
Aan Mw. O. B. Naar het nummer waar n
het prepareeren van konijnriiliuid is behan
deld, zal ik zoeken en het U zenden,
het ten minste om dien tijd geweest is. v
dan is het te kort geleden om nu wtei Uier
te herhalen.
Ja, die opvoedingsproblemen, er zijn meer
lezeressen, d e met dergelijke dingen kn
zullen we hier wel eens behandelen denke
lijk, en dan natuurlijk zoo. dat n emand t
herkennen is. Daarom juist beantwoord i'
dat niet in deze rubriek, maar in afzonde
b;ke artikelen. Ja. theorie en praktijk 'w
wel twee, maar juist daarom kan hel -e
liet ander /-to steunen. Wat zouden wij. r
nu maar een iels te noemen, aari alle ham
•erkbeschrijvingen hebben, als theorie n t
pel beteekende Als ik alles maar voor nu
zelf werkelijk uitvoerde alleen, (het brei
haken van die voorwerpen) in plaats \a
duidelijk te beschrijven, zouden m'n I'
essen dan aan mijn werk meer kunncq
hebben dan nu?
Maarhel ü;et te zwaar nemen en niet
veel er over tobben boor moedertje, het
zoo erg gewotdi. haas! zou ik zeggen: nor
maal. dat de kinderen op d e leeftijd en
zulke omstandigheden zoo zijn. Bidden.
>k wat overgeven en... vertrouw
We zijn immers allemaal menschen en h"b-
hen onze gebreken. Kinderen moeten er w
at meer hebben dan wijzelf, want ze >ii
og zooveel korter in don strijd, en kunne
ie zooveel lichter iets afloeren, dan wij.
Nu maar ik vind U wel daopor hoor. z«
m dozen tijd 's mnrgpns voor half zm*
een brief naar de krant te gaan sclirijvpnj
ol roet daa/na aan hot werk te gaan. I'n
dat kind is toch ook maar even vroeg op
zou Ik zoggen, zo is dan toch wel wat ma
Maar toen ik schreef: we moeten bovoirc
werk weten te staan, niet er onder" lje
dat natuurlijk alleen gezonden gegold*
Zieken mogen en kunnen er natuurlijk met
boven uitkomen en wat U toen had was toohj
wezenlijk wel een ziekte al liep II er d:\n|
mee door. Ik vind het kran'-g. Dacht
heusch dat bij ons altijd do zon sclr on
nooit de gal overliep? Maar van 't laatste
moeten buitenstaanders liefst maar zoo
mogelijk merken. Dat een kind zich ech
ter nog heel weinig kon behcorschcn... '>oh
ik zou er maar niet al te veel van verge
m sschien heeft ze het niet zoo heel gem.i
keliik, en zoo heel. heel jong nog, men ven ,V
geet dat wel eens als het de oudste is. Mis- ;-
schien kan die gedachte u nog wat meer
geduld geven?
Aan Mw. E. Handig, dat U de heele jaar
gang zoo compleet bewaart. Ik hoef nu
nummer van u te hebben, en voeg hier no
bij. dat we ook in April 192S bahy-capes bi
handelden, drie, geloof ik (gehaakt, gebroi
en flanel).
Mw. v. W. In dank ontvangen.
Mw. B. V. Ook hartelijk dank. Aardig va
u zoo vlug er bij te zijn. Ik zend ze nu rnel
een door.: Moot u de patronen nog terug
hehhen? dat schreef u er niet bij. maar it
zal onze lezeres vragen ze aan u te retour^
neeren.
Aan andexen: Patroon voor baby jurkj M]
met lange mouwtjes is reeds gezonden he f;.
speelpakje, dat ook gevraagd werd verlede^M
week, nog niet
Verbetering- Het opschrift boven het ver?
je van verleden week hoorde daar niet
ln liet Maandblad der bulsvrouwen
vereen., vinden we het volgende verslag
van een rezing ovef dit onderwerp, gehou
den door den heer Schürman. We brengen
dit eens onder de oogen van onze lezeres
sen, zonder te beweren, dat wijzelf het er
geheel mee eens zijn.
't Is zooals de spreker zijn voordracht
hëgon, heel moeilijk om een oordeel over1
deze zaak in weinig woorden weer te ge
ven. Dit systeem toch bestaat reeds eeu
wen en wordt door een ieder, door den
Staat in de eerste plaats, in toepassing
gebracht. Het komt echter voornamelijk
aan op dp wijze van toepassing. Afbeta
lingsmagazijnen. zooals die 30 40 jaar ge
leden besiondcn, waren niet bona fide te
noemen, hier werden woekerwinsten ge
maakt en werden aan zeer in 't nauw ge
dreven personen inferieure artikelen gele
verd. Dat eebter artikelen, benoodiird voor
broodverdienen. op een gemakkelijke be
talingsvoorwaarde, eigendom kunnen wor
den van belanghebbenden, kan door spre
kpr niet worden afgekeurd.
De vlucht, die dit afbetaüngssysteem
echter heeft aangenomen, en die zich heeft
uitgebreid tot zeer vele luxe artikelen, da
teert eigenlijk van na den oorlog. Amerika
is hierin, bang zijnde, voor een econ >mi
«che crisis Da den vrede, voorafgegaan en
zoodoende is ontstaan het systeem huur
koop. dat maar al te graag in andere lan
den is overgenomen.
In dit systeem is veel goeds, als men bet
alleen maar eens beschouwt uit een oog
punt van bestrijding van werkloosheid
Er wordt echter een ongezonde toestand
geschapen, indien het leven zich bij een
dergelijk systeem gaat aanpassen. Dit
toch is geheel aangewezen op een tijd van
welvaart; bij een crisis zullen vele men
schen niet in staat zijn aan de voorwaar
den van hun contract te voldoen en zul
len vele 2e hands artikelen op de markt
komen. En dit is juist een groot bezwaar
tegen bet huurkoopsysteem; het gekochte
(of dus eigenlijk gehuurde) voorwerp wordt
pas het eigendom van den verbruiker, a.s
alle termijnen zijn afbetaald, vóór dien
tijd kan hij geen enkel recht erop laten
gelden. Hoezeer spr. ook tegen wettelijke
regeling van huurkoop zou zijn, bracht h:j
zeer naar den voorgrond, dat de staat wel
zou moeten waken tegen excessen en dat
in leder geval de clausule; van het slechts
lecht hebben op "t gekochte na betaling
van den laatsten termijn, gewijzigd zou
moeten worden. Bovendien zou bij een
eed wongen verkoop van een in huurkoop
zijnd artikel, de eventueel meerdere oo
hrengst ten bate moeten komen aan kooper
«huurder) en niet aan verkooper (verhuur
der.) Ook zal de huurkoop zich moeten be
pprken tot de noodzakelijke be
hoeften. zoodat hierdoor niet mag wor
speciaal taschje te kunnen bergen den aangekweekt het gaan leven boven z'n
het ook ta blijft, als men het in de «,-and; omdat al het gewenschte zon ge
kast bergt. makkpE;k .erkrij/baar zou kunni-n zijn
Een weinig verstelwerk, bijv. wat ka I Het zou zich dan ook nooit uit mogen
potte fcntt*en of kan men ook op j brerdpn tot consumptie artikelen.
Ofschoon oppervlakkig beschouwd het
verkrijgen van artikelen Joo» huurkoop
het aparan met ln Je hand -rk is men
toch 'n An'e.fMatr tot de confusie geko
men. dat he» totaal bedrag van r.ieu op
postrekening cn gemeente f.'nk stijgt,
waaruit mag worden opgemaakt, dat dit
bezwaar geen overwegenden .riv'>ed heeft. I
Van welken kant met het afbetalingssye-
ir-ein ook bezint: 't schijnt in ean behoefte
te voorzien; volgens sprekers opvatting is 1
hét niet meer te stuiten. Door de vlucht der
tecLniek zijn er zoöwp art ttehu aeko-
men, die nu 11.et bepaald noodig zijn man1-!
die op zoo'n aantrekkelijke wijze naar vo
ren worden-g'bracht (denk slechts aan de
schitterende etalages), dat men de behoef
te ora ze te bezitten, werke'ijk gaat ge
voelen. Door huurkoop kunnen idealen wor
den bevredigd
Een zeer groot'euvel, dat echter aan dit
systeem kleeft, Is de colportage; spreker
juichte het ten zeerste toe, dat dit in
Duitschland verboden is.
CORRESPONDENTIE
Aan de verschillende lezeressen (cn het
waren er velen) die hielpen met hel opge
ven van het gevraagde nummer, zeg ik daar
voor hartelijk dank. Het was zoo preit g, te
ervaren, hoe onze lezeressen met de rubriek
meeleven cn hoe graag zij helpen.
Het gaat wel vaak zooals een er zoo eer
lijk schreef: bij een vorige vraag verb°eldde
ik me, het te druk te hebben en dacht ook.
dat u wel een massa brieven zou krijgen -
en toen las ik later in de krant, dat er maar
één antwoord was gekomen".
Ja,, dat is zoo waar: we verbeelden ons
wel eens dat we het te druk hebben voor
het één of ander. Eenmaal bezig zijnde, ging
onze lezeres als vanzelf verder en schre-'f
een gezellige brief, die me echt genoegen
deed. Zoo is immers het werk" toch weer
niet verloren geweest
Aan Mw. H. K. U weet het nu al, en zult
dus niet meer bang zijn, dat het me ver
veelde
Aan Mw. H. S. Ja, toch heb ik al eens een
handtaschje van raffiawerk gegeven, ik /al
het eens opzoeken. Mogelijk kunnen we n-<e
wel iets dergelijks behandelen, maar ze zijn
nu niet meer zoc modern, aJs toen we hei
h er gaven (ik geloof ongeveer twee jaar
geleden), 't Is echter nog bost te doen en
to gebruiken. Ik zend het u dan wpI deze
week en anders bericht ln volgend nr
Aan Mw. B.-S. Heel leuk van U. dat zoc
te verzinnen en vooral om me rfit even f*
vertellen. Ik zal het vast hier nog even na
vertellen, zoodat het ook andere lezeressen
to pas kan komen.
Italiaansch macaroni-n
half pond macaroni ln rootje
Als dit all.
do rdJpjoa
llc te do<
jeraspte 1
mhhalf8onsC,j
noeste Itallai
an dc dlschgenooten
tuurlljk het lekkerst ln zoo'i
ook het duurst. Men kAn ccl
pittige oude Hollandsche kat
zelfde herhalet
koek. De gebai
bakken kant v
koek wordt a
slj de tweede- en de der
?n kont wordt op de niet
de vorige gelegd. De vlon
belde knnten gebak
i met vanillesuiker
250 Gr. gekookte
iet lè L. molk.
Aardappdkoi m;
"1
en fijn gesnipperde
in 30 gr boter ol
rzichtlg uil de pun
bruin gebakkei
