LJUL
nrt
^®@©i
^©(H)@©
O
Chomur. Haar ouders waren beslist rijke lieden ge
weest.
De huismeester begon nu Nunia zelf te ondervragen
Hij vroeg haar hoe oud zij was, hoe haar ouders
hadden geheeten, wat haar vader geweest was en
hij was getroffen door de buitengewoon beleefde wijze
waarop het meisje z'n vragen beantwoordde. Met
zulk een slavin zou zijn gebiedster zeker tevreden
zijn.
En zonder veel omhaal van woorden deelde hij
den soldaat mee, dat hij deze slavin wilde koopen
voor den prijs, dien hij had gevraagd. De soldaat
was niet weinig verheugd toen hot geld heni dade
lijk op de hand word geteld en hij Nunia den huis
meester zag volgen.
Al z'n zorg en moeite was dus niet tcvcrgecfsch
geweest
Nunia bereikte woldra baar bestemming, 't Was
oen groot en prachtig huis, waarheen de huismeester
baar bracht
't Viel Nunia dadelijk op dat haar gebiedster een
vriendelijke dame was. Ze twijfelde niet of het zou
huur wel gelukken hier haar arbeid te verrichten.
Onwillekeurig inoest ze weer aan Jozef denken. Die
was immers ook bij voorname menschen in huis ge
komen. Met haar ging het precies zoo, want ze was
n het huis van Bakar, den generaal des konings.
(Wordt vervolgd.)
alleen het vooraanzicht, dus dat, wat op de teekening
te zien ie.
Trok eerst een verticale middellijn op het karton.
Nu beginnen we van onder aan.
Een rechthoek 11 bq 7 cM. Hier komt het trapezium
op, waarvan de evenwijdige zijden 15Vfe en 4 cM. zijn
en de rechte hoogte 12 cM. is.
Op dit trapezium komt een vierkant 0 bij 6 cM. Dq
NUNiA, HET MEISJE UIT ARMENIË.
Een verhaal uit de eerste eeuwen der Christelijke Kerk.
(Vervolg).
HOOFDSTUK II
*n Slavin en toch vrij.
Te Gori in Iberië (thans heet dat land Georgië en
behoort het tot Rusland) werd slavenmarkt gehouden.
Daar stonden lange rijen van ongelukkige mannen
en vrouwen, die uit hun vaderland waren wegge
sleept en die hier nu ver van hun familie in een
.vreemd land te koop werden aangeboden.
'i usschen die allen stond ook een meisje met een
bleek gelaat.
liet was Nunia, de dochter van den rijken wol-
koupman Bendi, uit Chornur.
Ac.i zij had verschrikkelijke dagen achter den rug.
De soldaat, die haar uit het ouderlijke huis had
meegevoerd had haar als zijn wettig eigendom be
schouwd. Hij had er goed voor gezorgd dat haar geen
kwaad overkwam, want hij wilde haar op de slaven
markt te Gori verkoopen en hij hoopte daar een goe
den prijs voor haar te zullen maken.
Maar ondanks de zorgen van den soldaat was het
toch een vreeselijke reis geworden voor Nunia. Het
verlies van haar ouders had haar zwaar getroffen
cii iiu reis naar het verre Iberiö was schrikkelijk af
mattend.
Dagen achtereen had zij met het leger moeten mee
trekken, in gezelschap van andere gevangenen. De
toe til ging dwars door het ruwe Kaukasusgebcrgte.
Eiken dag had zij naar het Oosten gekeken en bij
heldere luchten had zij duidelijk den top van den
Araiat kunnen onderscheiden. Die berg Ararat, waar
op eenmaal de ark van Noach was blijven zitten, lag
«laar als eon zware hoeksteen op de grezen van haar
.vaderland, van Armenië, dat zij nimmer zou tcrug-
ti.ni.
'u,en zij van baar land niets meer zag, kon zij nog
duidelijk dien berg onderscheiden en met welgeval
len zag zij naar zijn hoogen top, die baar een vaar
wel scheen toe te roepen.
Maar eindelijk was ook de top van den Ararat ver
dwenen in de nevelen van een ver verschiet.
Moeizaam hadden de ongelukkige menschen zich
Voortgesleept over de bijna onliegaanbare bergpaden
Van Kaukasië tot eindelijk dc stad Gori bereikt was.
Daar mochten ze ruston.
Dagen aaneen gunde men hen rust; ook mochten ze
Zooveel eten als ze maar wilden. Dat deed men niet
uit liefde voor de gevangenen, maar omdat zij er zoo
go.-d mogelijk uit zouden zien en men daardoor een
honger prijs kon bedingen.
Eindelijk na verloop van verscheidene dagen, brak
de dag aan, waarop de gevangenen zouden worden
yerkoëht.
Ook Nunia werd naar de markt gebracht en de
soldaat, die haar meester was, hield trouw dc wacht
bij z n eigendom.
Nunia stond te midden van al de drukte, die om
baar heen heerschte stil voor zich uit te kijken.
Als er een kooper opduagdc, die haar wat vroeg,
gaf zij beleefd antwoord, maar verder sprak zij geen
woord
Intusschen werd zij niet spoedig verkorht.
Velen reeds hadden den prijs van deze slavin go
Vraagd, maar als ze dien gehoord hadden gehoord,
waren ze hoofdschuddend verder gegaan.
Die prijs was véél te hoog voor zoo'n Jong meisje.
De soldaat begon al bang tc worden, dat hij deze
slavin in het geheel niet zou kunnen verkoopen.
Nunia bad in stilte telkens tot God.
Zij dacht ook herhaaldelijk nan de geschiedenis
van Jozef, die moeder baar, toen ze nog een klein
meisje was, zoo vaak bad verteld.
Nu verkeerde zij in liet zelfde geval als Jozef.
Die werd in Egypte als slaaf verkocht
Maar wat was dat heerlijk terecht gekomen.
En vele jaren later hal Jozef begrepen, waarom
Cod hem zoo hitter hal laten verdrukken.
„Zou de Hecrc met mij ook nog iets voor hebben?"
dacht Nunia.
„Zou Hij er een bedoeling mee hebben, dat ik hier
In Gori, in dit heidcnsohc land, nis een slavin word
verkocht?"
Maar dat kon toch niet.
Waartoe zou God nu oen zwak meisje in een
Vreemd land kunnen gebruiken?
neen, zij zou in dit land als slavin enkele diep
treurige jaren moeten doorbrengen cai dan zou zij
Van ellende vroeg sterven.
Dat was haar vooruitzicht, naar zij meende.
Intusschen was een deftig lieer bij haar blijven
Stilstaan. Hij vroeg den prijs van dit meisje.
De soldaat noemde het bedrag, dat hij voor haar
Wonschte te ontvangen.
En tot zijn groote blijdschap bc-incrktc hij, dat deze
beer die som blijkbaar niet te hoog vond.
„Ik zoek een slavin voor mevrouw Ghadanl, de
vrouw van heer Dakar den generaal van koning Mi
laan", zcide de heer nu, „ik ben haar huismeester".
De soldaat werd er verlegen van.
Op zoo'n voornamen kooper had hij niet gerekend.
„Ge begrijpt wel" ging de huismeester voort, „dat
het er mij om tc doen is oen slavin tc koopen vaai
goede afkomst en die volkomen te vertrouwen is".
Ja dat begreep de soldaat wel en hij haastte zich
wel den huismeester rnoc te doelen, dat hij dit meisje
bad meegenomen uit een zeer aanzienlijk huis te
DE H6LD.
Op 't hok staat buurmans haan
En spreekt zoo het kipje aan:
„Hier ben ik, waar is de man,
Die zich met mij meten kan?
Ziet mijn houding, kloek en krachtig,
Ziet mijn vceren, bont en prachtig.
Ziet den kam, dien 'k draag als kroon!
Lijk ik niet een koningszoon?
Mijn figuur, hoe forse li en slank!
Als ik kraai wat heldre klank!
En dan hier mijn scherpe sporen!
Ziet mij aan, ik l»en dc man,
Die met waarheid zeggen kan,
Dat hij is tot held gel*)ren".
Zoo spreekt onze dapp're haan,
Bijster met zich zelf voldaan;
Maar daar komt Tiras, dc hond,
En nu gaat de held terstond
Met zijn koningskroon ann 't loopen
En is stil in 't hok gekropen.
J. J. A GOUVERNEUR.
EEN SCHADUWSPELLETJE.
Een schaduwspelletje.
Tegenover een witten muur, of een met een witten
doek behangen beschot of behangsel, plaatst men
eenigc brandende kaarsen of een lamp. Daartusschen
gaat iemand op een stoel zitten, met het gezicht naar
den muur of het beschot. De overigen loopen dan
achter elkander voort, daarbij allerlei grimassen ma
kende. Die op den stoel zit, moet nu volgens de scha
duw aan den muur de personen herkennen en op
geven. Heeft hij er «?en genoemd, die dc rechte is, dan
komt deze in zijn plaats en doet gelijk zijn voorgan
ger. Dc belachelijke karikaturen, schaduwen en het
verschillende raden maken dit spel zeer onderhoudend
en tijdkortend.
SCHADUWBEELDEN.
ONS KNUTSELHOEKJE.
IV.
De A-ers een hondenhok van dun karton.
Begin met onderaan het karton een rechthoek te
teekenen 32 bij 8 cM. Verdeel dezen rechthoek in vier
rechthoeken, zooals de teekening aangeeft. Op twee
van die kleine rechthoeken, die van 8 bij 6 cM. tcoko-
nen we oen gelijkzijdigen driehoek.
Dc paseeroponijig op 0 cM. en van uit dc hoekpun
ten kruisboogjes zetten. Do opening van het hok
wordt geheel uitgesneden. Ook hier ©co dorpel laten
staan.
De stippellijnen zijn ritslijnen.
Bij A H is het dak gedenkend. Ilcel eenvoudig! Een
vierkant 12 bij 12 cM. Dit dak steekt du« naar alle
zijden uit. Je plakt het vast aan de plakstrookjee van
de opstaande zijden. Het geheel zotten wo op een
grondvlak, een rechthoek 12 hij 8 cM.
IJlt grondvlak steekt dus ook ovoral 1 cM. uit.
B. maakt een rnylcn viui dun karton. Hier heh Je
een heolc kluif mui, om alles tc teekenen. Wc maken
gebogen bovenkant trekken wc met den passer. Plaats
dc passerpunt in A.
Dc wieken malton wc afzonderlijk. De deur teeke
non en drie zijdon uitsnijden, één zijde ritsen. Bij
het uitsnijden van het raam denken we ex ook om,
dat we de luiken mot oen ritslijn vast laten zitten.
De spijltjes van dc ruitjes plak ie er later aan den
achterkant tegen.
De C-crs maken ook dozan molen. Niet aJlcen den
voorkant, rnaar een helen molen. Neem het onder
stuk vierkant. Dit wordt 14 cM. lang en breoxl en
9.6 cM. hoog. Hier komt dc vierzijdige afgeknotte py-
rami de op te rusten en hier op weer de kop van den
molen, oen kubus met gelmgcn bovenvlak. Het geheel
maak je van stevig karton.
KUNSTJES EN SPELLETJES.
Hier is nu hetzelfde gezicht dat ik verleden weck
DEN MTJNSTERSCHEN VREDE.
Hoe welvarend was on« land toen!
Wat een gewocJ was het, op do tallooze scheep#*
timmerwerven.
En in de laken- en linnen fabrieken was volop werk.
Er waren weken in Amsterdam dat er GOÜ kolen
schepen binnen vielen. Dc buitenlandera konden dit
moeilijk verdragon, en oen Engolschman zei dan ook
vol spijt: „Wij varen met 300 schepen naar de Oost
zee, dc Hollanders met 3000".
l>c haring leverde Holland 8.000.000 gulden per jaar
op. Dc kooplieden bouwden kostelijke huizen huiga
O
REBUS
«le Ileenon- en Keizersgracht te Amsterdam. Ook den
boer ging het goed.
De grond was duur, on daarom daarom maakte
men veJe plassen droog bv. Dc Punner, de Deemster,
de Schermer.
Op het gebied van kunsten en wetenschappen nam
ons land ook een eereplaats in. Men dnnke aan: Rem
brand t waarander schilderstukken als De Nacht
wacht (1612), De Staalmeesters (1661). Hobbema
(1638 —1709) Jacob van Ruysdoel (16281682) Gerard
Don (1613—1675). Jan Steen
Onze dichters (Vondel 15871079), Hooft, Huygens
en Cats maakten schoone gedichten. Ook in de uit
vinding was men ver gevorderd, er werd b.v. uit
gevonden: dc houtzaagmolen, de microscoop, de verre
kijker en de thermometer. Spijzen en dranken waren
over het algemeen eenvoudig.
En maaltijden niet overdadig. Maar bij doopmalen,
bruiloften en begrafenissen zette men toch soms de
maag op dc leest. Dc jenever waw nog geen volks
drank. In het laaitst van dc 17c eeuw verrezen de
koffiehuizen. Men kon daar een pijpje rooken (siga
ren waren nog onbekend) en het nieuws uit dc cou
rant vernemen, want die was er toen ook al. In 1620
was er één te Amsterdam verschenen, iets later in
Haarlem. (1150 Uitvinding der boekdrukkunst Lau
rens Janz. Koster tc Haarlem.) Onze dichter Da Costa
rong er van:
„Een man in Haarlems hout,
sneed op dein beukenstam
een vorm, die in den grond als lettor
nederkwam".
En vorder van dc boekdrukkunst zelf:
„Het was een reuzen stap ten
hemel en ter hel".
D. Ingezonden door L. P. J.
oud 11 jaar.
zoekplaatjf
Waar is dc nachtwacht?
WIE HET WEET MAG HET ZEGGEN.
No. 13.
Mon dn vel
Welke Noderlandschc plaatsnaam kunt ge maken
.van bovenstaande woorden?
No. 11.
Een riviertje in het Noorden van ons land bestaat
\jit een zoute vloeistof en een klinker.
Welk riviertje is dat?
No. 15.
Verborgen dranken.
1. Mic-k was te laat van huis gegaan.
2. Wo. 1 wl)bon gisteren mot Piot heertijk geroeid.
3. Waar ligt de stad Or an? Ja, dat kan ik u niet
zeggen.
1. Ik kom eiken dag haar broer tegen en hij groet
mij altijd vriendelijk.
No. 16.
Ik word door den schoonmaker gebruikt. Gooi mijn
letters door elkaar en je vindt mij zoowel aan bladen
als bloemen, soms ook aan vruchten.
Oplossingen Nos. 912.
No. 9. Als één schaap over dc brug is volgen er
meer
No. 10. Kers mist Kerstmis.
No. 11. Lip pil.
No. 12. Hert Bert.
ONS TEEKENHOEKJE.
En nu een „vrouwonkop" geteekend door Jean Bek-
ker, oud 11 jaar te Katwijk a.d. Rijn. Jean hoe kom je
aan dien Fransclwsn naam?
Een Fransche soldaat door J. v. cL. Weyde, oud 12
jaar, te
Verder geven we hier nog een mooi teckcnvoor-
beeld voor jongeren.
SPREEKWOORDEN-GEHAKT
ii.
la Beter één vogel in de hand, dan tien in dc luclit
lb. Beter *n half ei dan een leege dop.
2a Wie aan den weg timmert, heeft veel bekijks.
2b. Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich
zacht
3a. Zuinigheid met vlijt bouwt buizen als kasteelen.
3b. Voorzichtigheid is de moeder van dc porcelcin-
kast.
4a. Wie de schoen past, trekt hom aan.
4b. Wie kaatst, moet den bal verwachten,
5a Zooals de waard is, vertrouwt hij z'n gasten.
5b. Zooals de ouden zongen, piepen de jongen.
6a Vogeltjes, die vroeg zingen, daar gaat de kat
mee weg.
0b. Dwazen en kinderen, spreken de waarheid.
7a 't Is niet al good, wat er blinkt.
7b. 't Wil alles muizen, wat van katten komt
8a Paarden, die de haver verdienen, krijgen ze niet
8b. Blaffende honden, bijten niet.
9a In troebel water, is het goed visschen.
9b. Onder in den zak, vindt men de rekening.
10a. Met onwillige honden is het kwaad hazen
vangen.
101». Bij gebrek aan brood, eet men korstjes van
pasteien.
11a De beste bode is de man zelf.
11b. Lokker is maar een vinger lang.
12a. Een rollende steen vergadert geen mos.
12b. Eerlijk duurt het langst
13a. Vieze varkens, worden niet vet
13b. Nieuwe bezems, vegen schoon.
14n. De beste stuurlui staan aan wal.
14b. I)c laatste loodjes wegen het zwaarst.
15a. Als de katjes mnlzen mauwen ze niet.
151». Als hot kalf verdronken is, dan dempt men
den put.
16a Wie met pek omgaat, wordt er mee besmet
161). Wie een kuil graaft voor een ander, valt ez
zeil in.
17a. Wie een hond wil slaan, vindt altijd wel ooi
stok.
17b. Een bonte kraai, maakt nog geen winter.
18a Een goede buur is beter dan een verre vriend,
13b. Een gegeven paard, moet men niet in dea
bek zien.
19a Beter hard geblazen, dan de mand gebrand.
191». Beter ten halve gekeerd, dan geheel v»
dwaald.
20a Hooge hoornen vangen veel wind.
20b. Kleine potjes hebben ook ooren.
Zie zoo ik heb m'n 40 spreekwoorden weer terug.
Nu zaJ ik beter oppassen on voorzichtiger zijn. Alle
vrienden on vriendinnen die meegeholpen hebben»
vriendelijk bedankt.
PONT ALLERLEI.
'N GROOT STATION.
Het nieuwe station van Montreal wordt het groot
ste en mooiste station in Canada Het krijgt evenveel
sporen uls liet groote Pennsylvania-station in Nev»
York en k<»st 120 niillioen guldon. Electrische locomo
tieven zullen de treinen in en uit het station rijden*
waaidoor men geen hinder van luwaai en rook zal
hebben. Het station komt grootendecls ander don
grond en daardoor kouit or boven den grond een
ruimte vrij van pl.ni. 600.000 vierk. voet. De opbrengst
van dezen bouwgrond zal, naar vermoed wordt de
interest van de voor de grootsche slat ionsbouwplan*
'non benoodigde gelden ruimschoots dokken.
MERKWAARDIGE GEBRUIKEN.
Wordt in Japan een kind geboren, dan wordt door
sommige ouders een boom geplant, die goed' verzorgd
wordt tot den trouwdag van het kind. Trouwt het,
dau wordt de boom omgehakt en worden er meubels
van gemaakt, die als het beste deel der mcubi leering
beschouwd worden.
In Tyrol ontvangt, een bruid een zakdoek om da
tranon tc drogen, die zij stort bij het verlaten der
ouderlijke woning. De zakdoek wordt zorgvuldig ge-
borgen lot de eigenares sterft Dan wondt de doek ovc*
hut gelaat der doodc uitgespreid.
VAN „ONTHOUDEN" GESPROKEN.
Van Luoius Seneca vertelt men, dat hij 2000 woor,
den, die men hem hardop voorzei, in dezelfde volgordo
en zonder or con over tc slaan opnoemen kooi, als bi)
ze één keer gehoord had.
Eons zeiden 100 scholieren ieder een gedacht op van
200 li-gels en toen ze hiermede klaar waren, zcide
'Seneca ze achter elkaar uit het hoofd op, zondor ooit
maar één woont tc missen.
Zeker is het jammer dat die man niet meer leeft,
om eens een proefje van zijn geheugen af te leggen,
doch we moeten niet vergeten, dat men door oefening
een verbazend sterk geheugen kan krijgen.
Koning Cyrus von Perziö kon van ean loger, dat
uit 300 man bestond, elk soldaat terstond bij zijn
naam noemen en MiUiridatos, koning van 1'oiUu#
kun 12 talon spreken.
DRANKZUCHT ONDER DE DIEREN
In de prairiën van Midden- en Zuid-Amerika groeit
een plant, die van de plantkundigen don Latijnschen
naam Astragalics Molliscimus ontving, 't Is een soort
loco-kruid. Dc bladen bevatten een sap, waar de die-
ren dol op zijn. Doch na het eten ervan raken zij in
ivn toestand, waarin dc monsoh verkeert, die tc veel
min Bacchus geofferd heeft. Ze draaien cn tollen
rond en weten niet wat zij doen. Ze verliezen all#
gevoel van. grootte en afstand
Ze willen niets anders eten dan loco-kruiden en 't
einde is meest, dat de dood hen uit hun lijden verlost.
MAHONIEHOUT
Mahonloboomen groeien niet in groepjes hijeen, maar
staan verspreid in 't woud cn zijn meestal verborgen
in dicht kreupelhout, slingerplanten enz. en slechts 'n
ervaren en kundige woudbewoner kan ze vinden. Hi)
zoekt dc hoogste plaats in een bosch op, klimt boven
in den hoogstcn boom cn overziet het omringende lei*,
rein. Dc mahouicboom heeft een bijzonder soort loof
en het ervaren oog ontdekt allo hoornen binnen den
gezichtskring. De houthakkers volgen den zoeker en
dan komen de zagers en snoeiers; twee mannen liel>
'hen een geheelen dag werk om oen grooten mahonie-
boom tc vellen. De zoeker heeft met het vellen en
vervoeren der hoornen niets te maken; hij wijst zc al
leen aan. Als bij bekwaam cn werkzaam ie, kaai hi)
van 500 tot 1000 dollars per maand verdienen.
