Kerknieuws.
Radio Nieuws.
PRIJSVRAAG JONGENS- EN
MEISJESBOEKEN
W. A. HOUTMAN Co's PIANO- en ORGELHANDEL Schiedam
INGELEID
DONDERDAG 2 JANUARI193CT
DERDE BLAD PAG. 9
GEREF. KERKEN.
Viertal: Te Amsterdam-Noord (alph.),
D. J. B. Allaart te Kollum, W. F. M. Linde
boom; hulpprediker te Amsterdam-Noord,
L. Oranje te Laren (N.-H.) en H. Steenhuis
te Krommenie.
Tweetal: Tc Amsterdam-Noord, D. J.
B. Allaart te Kollum en W. F. M. Linde
boom, hulpprediker te Amsterdam-Noord.
Beroepen: Te Oudega (Small.), cand.
Chr. W. J. Teeuwen tc Leiden.
CHR. GEREF. KERK.
Bedankt: Voor Rotterdam-Centrum, W.
Bijleveld te Haarlem-Centrum.
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Koekange (Dr.), A. Os
kamp, hulpprediker te Wemeldinge.
Aangenomen: Naar Holten (tooz.), J.
Jebbink te Steggerda.
CANDIDATEN TOT DEN H. DIENST.
De heer R. van Maare, Theol. cand.
aan de Vrije Universi teit te Amsterdam,
wonende te Loencn a. d. Vecht, deelt mede,
dat hij van heden af gaarne een eventueel
beroep naar een der Geref. Kerken in over
weging nemen zal.
AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE.
Ds. F. Slomp, van Nieuwlande (Dr.).
hoöpt Zondag 26 Januari as. bij de Geref.
Kerk van Heemse intrede te doen, na be
vestiging door Ds. L. ten Kate, van S'.edum
Ds. P. BOKMA.
Men meldt ons uit Schiedam:
Oudejaarsavond heeft Ds. P. Bokma, naar
aanleiding van zijn a.s. reis naar Ned.-Indië
in de Groote Kerk der Ned. Hervormde Ge
meente een afscheidswoord gesproken.
De. dienst was zeer druk bezocht. Onder
de aanwezigen werden o. m. opgemerkt de
Raadsleden Van der Kraan en Van der Most
en de Wethouder van Onderwijs, de heer P.
de Bruin.
Ds. P. Bokma sprak over Efeze 2 14a:
„Want Hij is onze Vrede
De Oudejaarsavond aldus Spr. is een
gedenkwaardige avond, een avond, waarop
we terugzien op hetgeen gepasseerd is. En
dan moet er een toon van dankbaarheid in
ons hart zijn jegens God. Ook voor mij. Ge
meente, is deze avond een plechtige avond.
Want ik ga afscheid van u nemen, al is het
slechts voor een korten tijd. Doch er is'geen
dag, waarop we mogen rekenen. Misschien
is het wel een afscheid voor het leven, dat
ik van u ga nemen. Aan deze reis is ook
een afscheid van mijn zoons, die ik wellicht
niet meer hier beneden zal aantreffen, ver
bonden. Mij werd gevraagd: „Gaat gij zoo al
leen naar Indië?" Maar ge weet, Gemeente,
dat als Christus met ons mede gaat, wij
nooit alleen zijn; dat Hij onze vrede is en
dat, zoo wij op Hem vertrouwen, Zijn genade
uit den geopenden hemel ons toe zal stroo-
Na het uitspreken van den zegen, zong de
meente Ds. Bokma Psalm 121 i toe. Zicht
baar aangedaan dankte Ds. Bokma voor
deze bede.
Na afloop van den dienst bestond er gele
genheid van Ds. Bokma afscheid te nemen.
KERKELIJKE TUCHT.
Ds. P. Zandt, emeritus-predikant van de
Ned. Hervormde Gemeente te Delft en lid
der Tweede Kamer, heeft dezer dagen in een
godsdienstoefening dezer Gemeente de col
lecte afgekondigd op een wijze, die aan do
inzameling afbreuk kon doen. Hij sprak
daarbij voorts woordent die voor andere pre
dikanten beleedigend konden worden geacht
door n.l. van ambtgenooten te gewagen als
van verraders van de Gereformeerde zaak in
do Ned. Herv. Kerk. Naar aanleiding van
deze dingen is een aanklacht tegen Ds.
Zandt ingekomen bij het Classicaal Bestuur
van 's-Gravcnhage. Dit College heeft nu,
naar het ,,'iïbl." verneemt, op Ds. Zandt het
eerste tuchtmiddel toegepast, n.l. een beris
ping.
DE DOKKUMSCHE KWESTIE.
In de bekende zaak van den Ring Dok-
kum tegen de Ned. Herv. Gemeente van
Dokkum zal D.V. eind Januari door hot
Prov. Kerkbestuur van Gelderland de eind
beslissing worden genomen. Zooals men
weet, trachtte het vrijzinnig Kerkhestuui
van Dokkum dqn orthodoxen Ring voor het
vervullen van vacaturebeurten te weren
door den dienst des morgens half zeven te
stellen.
DE REORGANISATIE-VOORSTELLEN.
Hoe Links spot.
De deftige liberale „N. Rott. Ct." schijnt
hanr voornaamheid heel en al te vergeten
als hel. 'n kans ziet te spotten met wat de
positieve belijders een gewetenszaak is.
Naar aanleiding vnn.de bij de Algemeene
Synode der Ned. Hervormde Kerk ingedien
de Reorganisatievoorstellen, geeft het on
der het opschrift „Reorganisatie" het vol
gende spotdicht:
Reorganisatie.
Nu wordt dan toch de kerk gered
Door 't reorganiseeren;
Bij 't hooploos Assen en in. Dordt
Gaan wij de wijsheid leer en.
We hebben niet meer „Rechts" en Links'
Er zijn uilsluitend „zwaren",
Maar broeders, wie zal, zonder „links"
Het zuiver „rechts" bewaren?"
Dat geeft ons moed, dat geeft ons kracht,
Bij 't dagelijksch gesjouw der dingen,
De „waarheid" wordt straks „vast"-gestemd
Door dominee's en ouderlingen.
Zij trokken op ter kerkeraad,
Waar 1 dikmaals over tucht ging,
Maar merkten niet, dat in de kerk
Zoo'n rare. muffe lucht hing.
Zij donderden op elk. die niet
Gelooft als hun beliefde;
En ethisch, linksch en rechtsch modern
Verdoemden ze met liefde
KERKELIJK LEVEN IN 1929
GEESTELIJKE POSITIE.
Als
Wanneer ons heil bezegeld wordt
Door die vorkiezings-horden,
Och, broeders, broeders, ééne vraag:
Wie kan dan zalig worden?
Ziedaar het „fraaie" gedicht.
Over den inhoud zullen we maar niets
zeggen. Die spreekt voor zichzelf.
Alleen vragen we, hoe 't mogelijk is, dat
rechtzinnige belijders in de Hervormde.
Kerk zulk een blad nog in hun huis kunnen
dulden?! Er zijn er altijd nog zoo.
't Heet altijd, dat de liberalen of vrijzin
nigen verdraagzaam zijn: hun naam zest
het reeds. Maar intusschen trappen zij an
deren, die niet denken als zij, op het hart.
De orthodoxen of rechtzinnigen noemen
gewoonlijk enghartig en onverdraag
zaam. Maar zeer velen hunner laten zich
door de vrijzinnigen en hun pers trapDen
en bespotten. Enbetalen elk kwartaal
voor die behandeling, of wilt ge, geestelijke
mishandeling!
KERKGEBOUWEN.
Te Hengelo (O.) hoopt men de nieuwe
Geref. Kerk, waarvan de bouw uitwendig
zoo goed als voltooid is, zoo mogelijk in
Februari a.s. in gebruik te nemen.
EVANGELISATIE.
Volgens het agendum voor de Classicale
Vergadering der Geref. Kerken, te houden
te Terneuzen op 7 Januari a.s., zal o.a. aan
de orde komen het voorstel van de Kerk
van Aardenburg om een bespreking te hou
den over de mogelijkheid van het beroepen
van een derden predikant voor West
Zeeuw sch-V laanderen, ten doel
hebbende de versterking van het Geref. Ker
kelijk leven en het krachtiger aanvatten
van het Evangelisatiewerk.
DE MIJNRAMP TE MACALESTER MISSOURI (VER. STATEN)
jaar is voorbijgegaan, wordt
op onderscheiden terrein veelal de balans
opgemaakt om tc zien of er winst is behaald
dan wel verlies geleden. Ook op Kerkelijk
gebied tracht men dan een „overzicht" te
verkrijgen, l'itteraard is niet nauwkeurig
van een kalenderjaar dc voor- of achteruit
gang op te maken. Maar wel is na te gaan
of in het verstreken jaar de gang van het
Kerkelijk leven der laatste jaren werd be
stendigd, dan wel dat daarin een keer
Met statistiek en getallen wordt
den Kerkdijken stand te karaktenséeren.
Evenmin echter als we huldigen een „kwan-
titeitschristcndom", dat volstaan wil met dc
geestelijke dingen onder cijfers te brengen,
mogen en kunnen wc van het Kerkelijk le
zen een getrouw beeld geven enkel door
statistische voorstellingen. En toch ander
zijds kunnen we niet steeds buiten getallen,
's wc pogen den eindindruk tc illustreeren.
Ziende wat voor oogen is, geeft het Kerke
lijk leven, vergeleken met toestanden elders
en lettende op enkele teekenen die mis
schien op eenige ontwaking wijzen, zeker
reden tot dankbaarheid. Maar sterker spre
ken verschijnselen, die onmiskenbaar er op
wijzen, dat we in een tijd van grooten af
val leven. De tijdgeest werkt van de Kerk
en het Christendom af, er langs, er tegen
in. Over heel de linie is bijna enkel achter
uitgang te constateeren. Het aantal hunner
die „tot geenerlei Kerk behooren" groeit, al
of niet door de actie van de „Dageraadf'rVrij-
denkers, van jaar tot jaar. De zjg. buiten-
kei'celijkc religies hebben een uiterst minie
me beteekenis. En velen, die nog in de re
gisters van een of andere Kerkgemeenschap
geboekt staan, hebben met het Kerkelijk le
ven in welken vorm ook practisch gebro
ken. Een en ander beteekent de voortduren-
an het moderne heidendom, ag
nosticisme of atheïsme.
het uitwendige van het
Kerkelijk leven de geestelijke toestand van
ons volk zich openbaren ziet, mag erkend
dat op het platteland en in de kleine plaat
sen de verwording niet het grootste is. Maar
niet te ontkennen valt, dat in de groote
steden de geestelijke afval geweldige afme
tingen heeft aangenomen.
De geestelijkheid van de krachtig georga
niseerde Roomsch-Katholieke Kerk moge
keerlingen, evenwel verstomt niet haar
klaagzang over het ontzettend groote aan
tal gemengde huwelijken en voortgaande
vermindering van communicanten en doo-
polingen.
Wat de Protestantsche Christenheid be
treft, mogen de kleinere Kerkengroepen in
ledental constant blijven of zelfs toenemen,
de grootste gemeenschap, namelijk de Ne-
derlandsch Hervormde Kerk, maakt zeker
een crisis door en wel bepaaldelijk in de
groote steden. Wie let op enkele uitspraken
en cijfers omtrent de grootste gemeente in
ons land, nl. de Nod. Herv. Gem. van Am
sterdam, zal wel moeten aannemen, dat de
deprimeerende cijfers, die een verminderde
kwantiteit aangeven, hand aan hand gaan
met geestelijken achteruitgang. Al kan in
hoofdstad de Kerkelijke stembus het eene
jaar eens wat meer stemgerechtigden voor
zich zien verschijnen dan het andere, zulks
heeft nog weinig te beduiden, wijl stemmen
en kerkgaan twee zijn. VoortSi al wordt de
meerderheid der Rechtzinnigen boven de
Vrijzinnigen iets grooter, dit wijst meer op
een groeiende onverschilligheid v.ófty,, het
Kerkelijk' leven aan den kant van het. Mo
dernisme ddn dat er een aanmerkelijke ver
levendiging van Kerkelijk besef in gezien
mag worden.
„Het Kerkelijk leven te Amsterdam gaat
hollend achteruit. Het aantal doopelingen
liep van 3520 in 1910 terug tot 1755 in 1927;
het aantal huwelijksinzegeningen vermin
derde in hetzelfde tijdvak van 728 tot 310;
het aantal aannemelingen van 1971 tot 1035.
In alle drie der rubrieken is de daling zeer
ernstig vooral, wanneer men bedenkt, dat
de stad Amsterdam dn hetzelfde tijdvak met
paar honderd duizend inwoners is toe
genomen". Aldus schreef Dr. Ph. J. Iden
burg omtrent dc Ned. Herv. Gemeente te
Amsterdam.
Ds. W. A. Hoek, Ned. Hervormd predikant
te Amsterdam, schreef van zijn Gemeente,
•lat van de 200.000 leden slechts 20.000 prak-
tiseerende Hervormden zijn (een paar we
ken geleden kwamen bij de herstemming
voor het Kiescollege slechts even 8000 stem
gerechtigden op) en dat voor hen 16 kerken
met 30 predikanten de helft te veel is. Hij
ging zelfs zoover de komende positie der
Gemeente aldus uit te beelden: een verarm
de aristocratische familie schaft kasteel, be
dienden en equipage af en gaat wonen in
een flat". Hij meent, dat eerst de geredu
ceerde Gemeente zich aan evangelisatie on
der de onkerkelijke massa zal kunnen gaan
wijden. De tegenwoordige Kerkeraad maakt
op hem den indruk van „een ouderwetschen
beurtschipper, dien men als kapitein op een
occaan-stoomer geplaatst heeft. Dit lichaam
leeft boven zijn kracht en ook dit komt weer
ot den waan, als zou Hervormd Amsterdam
ïog steeds van het centrum der Nieuwe
ierk uit worden bestuurd".
Ds. H. Bakker, ambtgenoot van bovenge-
oemden predikant, is in zijn oordeel min
or bruut, doch even scherp, als hij schrijft:
Wat (de heiden-zendeling) Stanley Jones
>an Indië vertelt, kan met een kleine wijzi-
I ging gezegd worden van honderden gezin
nen in onze naaste omgeving, wier namen
Jtoch nog in de boeken der Gemeente gere-l
DE BRAND IN DE DUISBURGSCHE HAVEN
gistreerd staan".
Amsterdamsche Kerkeraad zelf sprak
eenstemmig als zijn meening uit, „dat de
geestelijke nood in de Gemeente hoog geste
gen is". Hij maakt zich vooral bezorgd over
de vermindering van het aantal doopelin
gen, catechisanten cn huwelijkssluitingen,
maar ook over het geringe percentage
kerkgangers.
Omtrent de Ned. Hervormde Gemeente
van Rotterdam zijn cijfers gepubliceerd, die
al evenmin een opwekken den indruk ma
ken althans wat het kerkbezoek aangaat.
Door „Ons Kerkelijk Leven" is becijferd dat
er des Zondagsmorgens gemiddeld 6000 kerk
gangers ziin. „Dan zijn er avonddiensten
met nog geen 25 aanwezigen, kosters, sup
poosten, doopelingen inbegrepen. Als wij
dat voor de zes kerken op gemiddeld 1250
schatten, dan maakt dat met de zes duizend
morgens ongeveer 7250 op één Zon-
De „Rotterdamsche Kerkbode" ver
meldt, dat burgerlijk Rotterdam 260.000 Her
vormden telt. De helft hiervan zou tot de
Ned. Herv. Gemeente van Rotterdam (dus
Kralingen, Delfshaven, Feijenobrd, Tuin
dorp-Vreewijk en Charlois niet megere-
kend) behooren, d. i. 130.000 Hervormden.
Eerstgenoemd blad komt op grond hiervan
tot het besluit, dat ruim 9-1 percent der Her
vormden, in tegenstelling met het Woord
des Heeren, „de onderlinge bijeenkomsten
nalaat.
Wat de Gereformeerde Kerken in ons land
betreft, staan ons geen getallen ten dienste.
Ook hier wordt meermalen geklaagd, dat de
avonddiensten minder goed bezocht worden
dan de Zondagmorgen-samenkomsten. Al
moge het „voorbijloopcn van de kerkdeu
ren" hier lang niet in zulk een sterke mate
gevonden worden als in de Hervormde
Kerk, er moet toch aanhoudend gewezen
worden op het niet weinig voorkomende
euvel van „éénmaal kerken" per Zondag.
In de eerste van de reeks Kerkeraadsle-
zingen te Rotterdam, dozen winter weder
om aangevangen, begon de spreker Mr. H.
de Bie mét er op te wijzen, „dat de Kerk
haar centrale plaats in het leven kwijt is,
zeker wat de Protestantsche Kerk en inzon
derheid de Ned. Hervormde Kerk betreft".
Dr. F. J. Krop, Ned. Hervormd predikant te
Rotterdam, schreef: „Het is een feit, dat
wij den greep op dc hoogere en lagere stan
den nagenoeg kwijt zijn als Kerk".
Hiertegenover mag en moet gesteld wor
den wat dezer dagen Ds. J. A. ten Bokkel
Huinink schreef: „Er ds geen sprake van
een nederlaag van het Christendom. Er is
geen kwestie van ten onder gaan der Chris
telijke Kerk. De slag is gevallen en wij zijn
meer dan overwinnaars in Christus. Onze
tijd vraagt om geloof. I-Iet Christendom
heeft de toekomst, want de Christelijke
Kerk is op weg naar haaruiteindelijke
overwinning".
Teneinde al of niet vermeende romani-
seerende invloeden tegen te gaan, zette de
Evangelische Maatschappij haar actie voort,
waarvoor zij legaten ontving van f 10.000 en
f 5000, mede ter ondersteuning van ex-
priester».
Om haar geestelijk-zedelijke beteekenis
voor het volksleven te doen herwinnen ver
klaarde, op uitnoodiging van de Afdeeling
Nederland van den Wereldbond van Kerken,
de Stockholm-Commissie zich bereid de
Ned. Herv. Kerk uit te noodigen om het
initiatief te nemen, dat do maatschappelijke
arbeid van het Wereldcongres van Stock
holm in ons land door de Kerken te doen
beginnen. Deze uitnoodiging werd aanvaard
in de verwachting dat dit „tot zegen zou
strekken van de gcheele Christelijke Kerk
in Nederland en er een nieuwe tijd op deze
wijze zou ingeluid worden, waarin de Ker
ken een aandeel zouden nemen in de ver
betering van sociale omstandigheden".
Intusschen gaf Prof. Dr. II. Bouwman in
een persartikel „Mijn afscheid" publieke ver
antwoording van de principieels motieven,
die hem deden besluiten zich terug te trek
ken uit de actie van en voor genoemden
Wereldbond.
Om in het veelszins ontredderde volksle
ven toch eenigermate waarschuwend en lei-'
dend op te treden, organiseerden plaatselijk
de Kerkeraden der Herv. Gemeenten bin
nen Rotterdam lezingen op het gebied van
„de verhoudingder geslachten", die groote
belangstelling trokken. In Groningen wer
den Kerkeraadslczingen gehouden, om de
Gemeente voor te lichten hoe zij komen kan
„van twijfel tot zekerheid".
Verlevendiging van Kerkelijk besef mag
gezien worden in de actie, die pas ontstond
in de Nod. Hervormde Kerk, om te komen
tot reorganisatie en daardoor het kerakter
van belijdenis-Kerk meer werkelijkheid te
doen worden. In een volgend artikel hopen
we hierop terug te komen.
Uit de Antirev. Partij.
DE A.R.J.A. IN DE HOEKSCEE WAARD.
Men schrijft ons:
De door de hulpcentrale van de a r. kics-
vereenigingen in dc Ilocksehe Waard inge
stelde commissie, welke tot taak heeft de
A.R.J.A. daar te helpen bevorderen, heeft in
haar vergadering van 30 Dcc. jl. de mogelijk
heden daartoe overwogen en een plan de
campagne vastgesteld. Te 's Gravendeel,
Oud Beijerland en Strijen zijn reeds clubs
opgericht. Te Numansdorp is een vergevor
derd stadium van voorbereiding bereikt. In
minstens vijf andere dorpen zal voor IS Jan.
a.8. contact gezocht worden met Jongeren
organisaties en K.V. om tot oprichting te
geraken.
Als districtshoofd zal optreden dc heer J.
de Jong Czn. te Greup, bij wien men even
als bij den heer H. v. d. Berg te 's Graven
deel, hoofdbestuurslid der A.R.J.A., inlich
tingen kan bekomen en die zich beschikbaar
stellen om doel en streven der A.R.J.A. te
komen uiteenzetten. Daar men ook met Flak-
kee contact heeft gekregen, zal de heer De
Jon? voorloopig ook daarvoor als districts-
hoof d -optreden.
HILVERSUM. (V6i
"R.O. 10
2 Tijd:
■l uramoroonmuziek. 34 AianK
Rustpoos voor deu zender. 4.30-
vo 11 de Binnenvaart. 7.45~Gramo
Tijdsein. 8.01—9 Concert. 9—10.'
■richten. 10.15
Haar gezicht en hals waren
afschuwelijk mager.
Zij had nagenoeg alle hoop opgegeven.
Uit Oost-lndie.
VLIEGTUIG VERTROKKEN.
BATAVIA, 1 Jan. (Aneta). Een vliegtuig
van den regelmatigen veertiendaagschen
luchtpostdienst is hedenmorgen om 6 uur 37
van het vliegveld Tjililitan opgestegen mot
bestemming naar Nederland. Aan boord
wordt 168 kilogram mail meegevoerd.
BRAND IN RADIO-STATION.
LANG-EILAND BIJ KRAKATAU, 1 Jan,
(Aneta). Het radiostation der Koninklijke
Marine benevens de woningen van het per
soneel-zijn afgebrand. Onvoorzichtigheid is
de oorzaak.
33
Opgenomen worden 36
plaatjes, genummerd van
1 tot 36. Als alle plaatjes
afgedrukt zijn moet van
alle tegelijk opgegeven
worden uit welk boek ze
afkomstig zijn. De deel
name staat o]pen voor jon
gens en meisjes (kinderen
van abonné's) die niet
ouder zijn dan 17 jaar.
Er zijn zestig prijzen.
We hooren van verschil
lende zijden, dat velen nog
druk aan't zoeken zijn.
Want sommige plaatjes
blijken minder bekend te
zijn. Daarom besloten wij
de tijd van inzending nog
wat uit te stellen. De laat
ste drie plaatjes worden
opgenomen 6, 9 en 12
Januari. Tegen den laat-
sten datum verschijnt nog
wel nader bericht.
Bekende merken in alle prijsklassen w.o. Groot, kou»
Gr. Steinweg - Schietimaijer - Mannborg e.a. g""!"".
FEUILLETON
BONNA WIEGERS—GROENEVELT.
(28
Haar man deed óók z'n best, kookte eieren,
schonk haar melk, maar hij wou niets we-
ten van dien angst, die soms over haar'
kwam. Misschien had hij gelijk, dat 't niets
dan zenuwen waren, maar sombere gedach
ten rezen dan in haar moeie geest.
„'■k Geloof niet, dat ik beleef, dat Henk
Student wordt", had ze hem laatst geklaagd
toen diie angst haar weer tegen gluurde.
„Och kom", had hij korrelig gezegd, 't
komt, omdat je vandaag weer moe bent De
Volgende week heb je misschien 't gevoel,
dat je wel tachtig wordt. Jij en Mies gaan
*oo op en neer".
„Maar 'k ben altijd moe", had ze nog ge
tracht bij hem troost te vinden.
„Neem dan een ei meer, en eet wat beter",
Was alles, wat ze ontvangen had. Toen had
ze 't uitgesniktZij, de zelfstandige, die
altijd leiding gaf, hunkerde als 'n kind naar
fctreelende steun....,K
Aan Mies durfde ze eigenlijk niets te
zeggen van die onberedeneerde angst, die
er wel over tobben kon, maar straks met
Paschcn misschien aam Thea. Die wist te
troosten, en werd het luisteren niet moe.
Dat scheen de sterke, die vam allen alles
dragen kon, d'ie zelf nooit klaagde. Hoe
aardiig kon ze ook praten met haar man,
die meestal dn de kamer Weef, als zij er
was't Ging andere alles nu zoo mooi
Een mensoh hechtte zoo aan 't levenZe
wou graag gezond zijn, om in 't geluk van
haar kinderen zelf vreugde te vinden
Maar ze kón toch ook wel sterker worden
ze mócht toch niet zoo angstig zijn?
Vertrouwen moest ze, want haar God had
het altoos wèl gemaakt. Als als ze sterven
moestEen paar tranen ontglipten aan
heur gesloten oogen
I-ïecre, dan gaat Gij toch mee.
„Moeke, wat is er?" lei Mies bezorgd de
hand op haar hoofd.
Ze sloeg de oogen op.
..Znoals God het wil, is 't altijd goed,
„Ja me"'- waamm v^cr* u
„Och'k overdacht es, wat er zooal ge
beurd is den laatsten tijdJij *erIoo.
Piet met Thea 't gaat best met Hen»,
'k zou zoo graag wat bij jullie blijven
„Maar Moe Moe"Geschrokken zak
te Mm»s on d'r kw«ön voor dsn davam neer. l
„U. kan toch weer beter U hebt toch geen
kwaal
tJS'ee kind. wees nou kalm. In moeheid I
kun je zoo somber denken trek j' er
maar niks van an".
„Zeg dat dam nóóit weer't is zoo vree-
selijkLaat de dokter nog es komen".
„Nee Mies, nu geen tranenJij bent
toch óók wel es zwaarmoedigMaar 't is
eigenlijk verkeerd va<n mij Kom, wat zul
len Vader cn Henk wel denken Ben je
ad klaar?"
„Zult U me dèdelijk zeggen, als 't erger
wordt? Zult U eerlijk tegen me wezen?",
vroeg Mies met angstige oogen.
Ze lag nog op de knieën, en hield Moeder
met beide handen vast. Maar juffrouw de
Warvxl dwong haar tot opstaan
„Malle meid, zei ze, je kan tegen jou nu
ook niks zeggen. Misschien, dat ik gauw
weer beter ben. Laten we 't wat gezellig
maken. Zon je die tulpen niet op dat tafel
tje zetten."
,0 Moe"Met 'n zucht droogde Mies
i af.
.IJ deed me zoo schrikken. En nu moet
U mij weer troosten, inplaats van ik U".
„Welnee, we zijn beide weer opgewerkt Je
moest Henk maar roepen, Vader zal zoo wel
komen."
Mies leunde moedeloos tegen de deurpost
,,'k Ben niks waard, om een ander te
helpen, 'k denk altijd te veel aan mezelf."
„Dat heb ilc nog niet gemerkt".
„Dat ziet U niet, maar Gré is heel anders.
hoe flink ze is. Zo schudt de kussens, legt
de dekens goed, en als 't noodig is, wascht
ze de kinderen ook neg. Ik zou 't niet dur
ven 'k zou bang wezen, dat ze 't gebwan
me vonden, of dat 't me veel te onhandig1
afging."
„Gré heeft 't ook meer gedaan, 't Is een
douiine'S dochter moet je denken".
„Daair komt 't niet van" schudde ze
verdrietig 't hoofd.. Gré leeft voor een
ander". En overdacht ze stil 't zoe
ken van je zelf sloot levensvreugde huiten.
Dat had Thea eens gezegd. Toen deed ze de
deux open cn zei met 'n droefgeestig lachje:
„Mc Moet nog heel wat veranderen, eer 'k
Bart z'n Vrouw kan worden. Maar 'k zal
Henk roepen, daar komt Vader al."
„Scheelt er weer wat an Mies?", vroeg
die, toen ze allen in de kamer waren.
„de gezicht staat zon strak".
„Maar nu ontspant het weer".
Ze lachte.
„Mies is zum Hammei zu erfreutbegon
Henk te ueclamecren.
„Hou jij je* stil met je mondvol Duitsch",
viel ze hem in de rede.
,,'k Heb meer geleerd, dan jij op ch
Kweek. Moeder, wat eten we?"
„Gestampte snijhoonen. jongen".
„Heb 'k zin in. 'n Goecl endje worst'?"
„Je zul je niet te beklagen hebben",
meende Mies, die 't eten binnen bracht
Ze vertelde aan tafel aardige dingen van
katjes kende, maar er was geen enkele op school, bij Meester Hemmes, en als ai-
vinger opgestoken. Toen herinnerde zo zich, les waar was, wat van dien man werd ver-
de meisjes uit de hoogste hand- teld. mocht ze er blij oni zijn ook. Maar
us „poesjes" had gezegd of 't Dijkhuis was bemind in 't dorp. Ilij gold
digheid was geweest, dut wist voor iemand, waar je op aan kon. Z'n jong-
""^elk geval wou ze dienste dochtertje, dat ze handwerkles gaf, had
delijke, open gezicht, 't Zon een
wéiikk las c
voor de ai
ze niet
naam es gebruiken
„Kennen jullie dan poesjes?", had ze ge- j alle
vraagd, en een klein vingertje was al te niet
voorschijn gekomen. 1 cn
„Jij Karei? en waar groeien ze dan
„Als je ze
ze wel", had t ventje gezegd, en ze had zich oogen, had vrouw Jansen zich uitgedrukt
haast met goed kunnen houden om 't ver-En toen Meester Hemmes haar vroeg, hem
trouwelijk-ernstige snuitje, waarmee hij es op te zoeken, omdat hij ziek waifiiad ze
duig voor gevoeld. Was mocsr ze er
lelijkst meisje lijken, als ze 't haar
stijf naar achteren had getrokken
losser jurkje droeg.
n klceding was te wereldseh
s maar goed voert, dan groeien vond Dijkhuis. Ze leek ook te wild in z'n
l 't ventje gezegd, en ze had zich oogen, had vrouw Jansen zich uitgedrukt
lvaar aan had gezien
Henk verbelde 'n paar ondeugende streken
van 't gym. en in vroolijke stemming ston
den ze van tafel op.
„Wanneer ga je weer naar Dijkhuis?",
informeerde Vader.
„Maandag, heb ik beloofd."
„Zet dan 'n halsboord op je jurk1', ried
Henk.
„Mies moet gaan.
Maar Meester vond, dat het jin'st zoo'm
geschikte gelegenheid was, om toenadering
te zoeken, en dat ze die niet voorbij mocht
laten gaan.
Toen had ze den vrachtrijder wat fruit
moe laten nemen uit de stad. en was daar
mee naar de bqerderij van Dijkhuis gefietst
De Juffrouw, de Juffrouw had t
Vader. Die Dijkhuis leek hem zoo kwaad «meisje, dat buiten speelde gejuicht
nog niet, en Moeder stemde hem toe. j vrouw Dijkhuis was haar'tegemoet 'geko-
„Als je es polka knipte, wat zei ic dan men. Dat was een verlichting geweest
roeg Henk- I Dijkhuis zelf lag stil in z'n bed. Hij had
„Dam kwam ik z n drempel niet. over leen beroerte gehad, en de Imkerkant van
V™w Jansen had haar al gauw verte. I, z'71 lichaam was bijna geheel verlamd.
»p 1
